Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 25000UZS
Размер 77.8KB
Покупки 0
Дата загрузки 02 Декабрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Islombek

Дата регистрации 17 Февраль 2024

64 Продаж

O'rta asrlarda turkiy tilli xalqlarning kirib kelishi

Купить
Mundarija
Kirish…………………………………………………………………2-3
I – BOB. O’rta asrlarda  turkiy tilli xalqlarning kirib kelish.
1.1 Turkiy xalqlaring kelib chiqish tarixi…………………………….4-9
1.2 Turkiy tilli xalqlarning kirib kelishi jarayoni……………………10-12
II – BOB. Turkiy xalqlarning ijtimoiy ma daniy hayoti.ʼ
2.1 Turkiy xalqlarining adabiyoti……………………………………13-20
2.2 Qardosh  turkiy xalqlar tarixini o’rganilishi……………………..21-26
Xulosa……………………………………………………………….27-28
Foydalanilgan adabiyotlar…………………………………………29
1 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi   Bugungi   kunda   Turkiy   Xalqlar   qanday   paydo
bolganligi,   ularning   o lka   hududiga   qanday   kirib   kelganligi,   asosiy   tarixi   haqidaʻ
juda ham ko p fikr yuritilib izlanishlar olib borilmoqda. Chunki bu bugungi kunda	
ʻ
juda ham dolzarb, sababi esa bugungi kundagi turkiy davlatlarning kuchayib dunyo
jamiyatida   va   siyosatida   o z   o rnini   qanchalik   topayotganligini   keltirish   mumkin.	
ʻ ʻ
Turkiy   davlatlar   Markaziy   Osiyo   Yevropa   va   Osiyo   qit alarida   juda   katta	
ʼ
iqtisodiyot va siyosat namunasini ko rsatmoqda. 	
ʻ O’tgan   yillar   mobaynida
davlatimiz   rahbarining   ko’rsatmalari   asosida   Vatan   tarixini   mustaqillik   ruhi   bilan
sug’orilgan   holda   xalqqa   etkazish   bo’yicha   ko’plab   ishlar   amalga   oshirildi.
Prezidentimiz   Shavkat   Miromonovich   Mirziyoyev   tarixni   rivojlantirish   bo’yicha
quyidagi   nutqi   alohida   tahsinga   sazovor   “Milliy   ma’naviyatimizni   rivojlantirish,
uni   xalqimiz,   ayniqsa,   yoshlarimiz   hayotiga   singdirishda   ijtimoiy-gumanitar
fanlarning ahamiyati juda katta. Afsus, bu fanlar rivoji zamondan ortda qolmoqda.
Xususan,   biz   uchun   nihoyatda   dolzarb   bo‘lgan   tarix   fani   ham   bundan   mustasno
emas. Tarixga oid ilmiy tadqiqot ishlari asosan bayonchilik, publitsistik usulda olib
borilmoqda.   Natijada,   olis   va   yaqin   o‘tmishimizdagi   ko‘pgina   voqealar   mohiyati,
ularni yuzaga keltirgan omillar va tarixiy qonuniyatlar ochilmasdan qolmoqda. Bir
haqiqatni barchamiz chuqur anglab olishimiz zarur: milliy tarixni milliy ruh bilan
yaratish   kerak.   Aks   holda,   uning   tarbiyaviy   ta’siri   bo‘lmaydi.   Biz   yoshlarimizni
tarixdan   saboq   olish,   xulosa   chiqarishga   o‘rgatishimiz,   ularni   tarix   ilmi,   tarixiy
tafakkur bilan qurollantirishimiz zarur” 1
.
O‘z kasbini yaxshi egallagan chuqur bilimli, mutaxassis kadrlar
tayyorlash   va   ularning   zamonaviy   bilimlar   asosida   ta’lim   olishi   mustaqil
davlatimiz   oldida   turgan   dolzarb   vazifalardan   biri   hisoblanadi.   Chunki
mamlakatning   iqtisodiy   taraqqiyot   omillari,   ijtimoiy-siyosiy   va   huquqiy
sohalardagi   islohotlarning   jadallashuvi   umuman   bozor   munosabatlarini   yanada
rivojlantirish   ko‘p   jihatdan   yuksak   malakali,   ma’naviy-axloqiy   pok   kadrlarga
1
  Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyevning   2021-yil   20   –   yanvardagi   yeg’ilishida   gumanitar   fanlarni   rivojlantirish
to’g’risida so’zlagan nutqidan.
2 bog‘liq.   Ular   yaratgan   adabiyot   durdonalari   va   ularda   yoritilgan   ma’naviyat
masalalari   mavzusi   ta’lim   tizimida   muhim   o’rin   tutadi,   chunki   bu   fazilatlarlar
xalqimizning   asrlar   davomida   sayqal   topib   kelayotgan   milliy   ma’naviy
qadriyatlaridir.  Mavzuning
maqsad   va   vazifasi   kurs   ishining   asosiy   maqsadi   qadimgi   turkiy   xalqlarning
hozirgi   joylashgan   o rinlariga   qanday   va   qaysi   davrda   kirib   kelganligi,   ularningʻ
kelib   chiqish   tarixini   o rganishda   qanday   ilmiy   izlanishlar   olib  	
ʻ borilayotganligi
haqida izlanishlar. Vazifalari esa quyidagicha  -   O’rta
asrlarda  turkiy tilli xalqlarning kirib kelish.  -Turkiy
xalqlaring kelib chiqish tarixi;  -   Turkiy   tilli
xalqlarning kirib kelishi jarayoni;  -   Turkiy
xalqlarining adabiyoti;  -   Qardosh
turkiy xalqlar tarixini o’rganilishidir.
Mavzuning o’rganilganlik darajasi   Mavzu bo’yicha qadimdan va bugungi
kunda   ham   ko’plab   asarlar   ilmiy   qo’llanmalar   yozilgan   va   ilmiy   tadqiqotlar   olib
borilgan   va   boshqa   ma’lumotlar   to’plangan.   Dastlab   Eronning   Kirmonshoh
yaqinidan topilgan bu obidalarni o’qishning iloji bo’lmagan va bu runik ya’ni sirli
yozuvlarnio’qishga   Vamberi   muvaffaq   bo’lgan.   Jumladan   bu   mavzuning
o’rganilishini   takomillashtirishda   va   o‘quv   adabiyotlarini   yozishda   olimlaridan
A.N.   Bernshtam 1
,   N.   Ya.   Bichurin,   S.Ye.   Malov 2
,   L.N.   Gumilev 3
,   H.Dadaboyev 4
kabi bir qator olimlar asarlari metodologik manba bo’lib xizmat qiladi. Shu asosda
mavzuni   yoritishda   diplom   va   ilmiy   ishlardan   foydalanilgan.Undan   tashqari
axborot, gazeta,jurnallar va internet materillaridan foydalanilgan.
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kirish,   ikkita   bob,   to’rtta   paragraf,
xulosa va foydalanilgan adabiyottlardan iborat.
1
  Бернштам А.Н. Древнейшие тюркские элементы в этногенезе Средней Азии; К вопросу о происхождении
киргизского народа / Советская этнография. Т.VI-VII. М., Л., 1947.
2
 Малов. С.Е.  Памятники древнетюркской письменности. Тексты и исследования. // М.-Л.: 1951
3
 Gumilev. N – “Qadimgi turklar”. T:.2007.
4
 Dadaboyev. H. O‘zbek terminologiyasi. T . 2019.
3 I – BOB. O’rta asrlarda  turkiy tilli xalqlarning kirib kelish.
1.1 Turkiy xalqlaring kelib chiqish tarixi
Turk,   turkiylar   —   jahondagi   turkiy   tillardada   so zlashuvchi   xalqlargaʻ
nisbatan   ishlatiladigan   nom.   Turk   so zi   baquvvat,   barkamol,   odillik   kabi	
ʻ
ma nolarni   anglatadi,   degan   fikrlar   mavjud.   Qadimgi   turklar   genetik   va   fenotipik	
ʼ
jihatdan   Sharqiy   osiyoliklar   va   sibirliklar   bilan   chambarchas   bog'liq   edi.   Turkiy
xalqlar mo'g'ullar va koreyslar bilan alohida yaqin munosabatda bo'lishi mumkin.
Genetik, arxeologik va lingvistik dalillar ilk turkiy xalqlarni shimoli-Sharqiy
Osiyo   Tarik-agriculturalists   bilan   bog'laydi,   keyinchalik   ko'chmanchi   turmush
tarzini   qabul   qilgan   va   Sharqiy   Mo'g'ulistondan   g'arbga   tomon   kengaygan.   Bir
necha   ming   yilliklar   davomida   turkiy   qabilalar   ko p   marta   birlashgan   va	
ʻ
parchalanganligi   tufayli   ularning   qabilaviy   tarkibi   o zgarib   turgan.   Mil.   av   II
ʻ
asrdan   —   mil.   III   asrgacha   bo lgan   davrda   turklar   Hun   xoqonligi   tarkibida	
ʻ
bo lganligi   sababli   Xitoy   manbalarida   shyunnu,   hunnu   deb   ham   atalgan.   Mazkur	
ʻ
xoqonlik yemirilgandan keyingi  300 yilga yaqin davr  davomida xitoylar turklarni
tiyekle (zamonaviy tilda tele) deb atashgan 1
.
VI asrda turklarda bo lgan Ashina avlodi kuchayib,	
ʻ
Turk   xoqonligi   barpo   etgan.   Xitoy   manbalariga   ko ra,   IX   asrda   tilga   olinadigan
ʻ
turk   qabilalari   58   ta  nom   bilan   ajratilgan.  Shulardan  22   tasi   uyg ur   (ittifoqchilar)	
ʻ
deb   nomlangan.   Uyg ur   xoqonligi   tugatilganidan   so ng   bularning   katta   bir   qismi	
ʻ ʻ
Turkiston   hududida   joylashgan   (qarang   Turk).   Turkiya   olimlari   asarlarida   turk
qabilasi   ko kturk   deb   xam   ataladi.   Tadqiqotlarga   ko ra,   ko kturk   so zi   tangriga,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ya ni   osmonga   ishongan   turklar,   balandlik   turklari,   ko k   bo ri   totemi   bo lgan	
ʼ ʻ ʻ ʻ
turklar   kabi   ma nolarni   anglatgan.   Markaziy   Osiyoda   turk   toponim,   etnonim,	
ʼ
gidronim   sifatida   ko plab   uchraydi.   Turkiy   ellar   Turkiy   tillarda   so zlashuvchi,	
ʻ ʻ
shimoliy va markaziy Yevroosiyoda yashovchi xalqlar guruhidir. Bu xalqlar u yoki
bu darajada umumiylashgan madaniyat  va an analarga ega. Turkiy xalqlar  tayinli	
ʼ
bir   irqqa   tegishli   emas,   ularni   bog lovchi   unsur   asosan   etnogenezlarida  joy   olgan	
ʻ
Turk urug lari va tillaridir.	
ʻ
1
 Шониёзов К. Узбек халкининг шаклланиш жарасни. Тошкент, 2001.  B .45.
4 Turkiy   aholi   soni   taxminan   200-250   million   nafarga   yetgan.   Shulardan   70
millioni   Turkiya   turklaridir.   Hozirda   oltita   mustaqil   turkiy   davlat   mavjud:
Ozarbayjon, Qozog iston, Qirg iziston, Turkiya, Turkmaniston, O zbekiston.ʻ ʻ ʻ
Turkiy   xalqlarning   etnogenezi   tushunchasi   xronologik,   hududiy   va   ayrim
etnoslarga   bo‘linish   dinamikasi   nuqtai   nazaridan   bugun   yaxlit   ilmiy   muammo
holatidan kengroq  ma’no  kasb  etmoqda.  Binobarin, turkiy xalqlar  tarixiy ildizlari
tutash   o‘nlab   etnik   tarmoqlardan   tashkil   topganki,   ularning   har   biri   alohida
etnogenetik masalani tashkil qiladi. Lekin shunga qaramay muammoning qadimiy
asoslari haqida gap ketganda, ilk mushtarak davrni chuqurroq tadqiq etish zarurati
dolzarbligicha   qolmoqda.   Avvalo,   biror   xalqning   kelib   chiqishi   haqida   fikr
yuritganda   fanda   o‘rnashib   qolgan   umumturkiy,   umumeroniy,   umumslavyan,
umumariy,   xind-yevropa   umumiyligi,   oltoy   xalqlari   umumiyligi     singari   farazlar
yashashga   qanchalik   haqli   ekanini   o‘ylab   ko‘rish   lozim.   Bordi-yu,   shu   kabi
umumlashma tasavvurlar fanda amal qilar ekan, genezis masalasida aniq xulosalar
uchun   yetarli   asos   yo‘qligi   tufayli   shartli   ravishdagina   ulardan   foydalanish
mumkindir 1
.
Zero, bizningcha, etnik jarayonlarda qachonlardir birdan bir, yagona yadro,
umum   birlik   hech   qachon   bo‘lgan   emas.   Etnik   birlik   tuyg‘usi   ko‘p   ming   yillik
jarayon   oqibatidir.   Qadimiy   negizning   o‘zidayoq   urug‘   va   qabilalarning   o‘zaro
muloqoti, iqtisodiy-ijtimoiy manfaatlari, hududiy vosita orqali yaqinlasha  borgan.
Bu   esa   etnik   mansublik   tuyg‘usining   bosh   omilidir.   Shu   jarayon   ko‘p   hollarda
yetakchi (dominant) etnik birlik, ya’ni iqtisodiy-ijtimoiy etnik guruh atrofiga unga
tobe   guruhlarni   yig‘ish   salohiyatiga   ega   bo‘lgan.   Natijada   etnik   umumiylikning
ijtimoiy asosi vujudga kela boshlagan 2
. 
Turkiy   xalqlar   etnogenezini   yuqoridagi   kabi   Oltoy   birligi   davriga   bog‘lash
Xitoy   manbalarida   turk-turkyut-tukyu   kabi   atalgan   etnik   konsolidatsiya
xodisasining makonini Xitoyga nisbatan shimoli-g‘arbda joylashgan Oltoy tog‘lari
1
 Ўрта осиё халқларининг этник тарихи ва минтақада юз берган демографик жараёнларнинг манбаларда акс
этиши. Масул мухаррир. Д. Алимова, А. Аширов. Т.: 2011.  B .23.
2
  Ахмедов   Б.   Узбекларнинг   этник   тарихини   урганишда   кулёзма   манбаларни   урни.   Тарихдан   сабокдар.
Тошкент, 1994.  B .71.
5 etagi   bilan   aloqador   ko‘rsatilishidan   tug‘ilgan.   Bunday   qarash   turkiy   xalqlarning
qadimiy asl makonlari haqidagi tasavvurni juda tor qilib ko‘rsatadi. Gap shundaki,
qadimgi   Xitoy   Oltoydagi   tarixiy   vaziyatlar   bilan   yaqinroq   tanish   bo‘lgan.   Shu
bilan barobar miloddan avvalgi I ming yillikdayoq O‘rta Osiyo, Volga bo‘yi, Don
Kuban, havzalari, Shimoliy Kavkaz, Janubiy rus cho‘llari – to Dunaygacha ulkan
xududlarda kechgan etnik jarayonlardan bexabar edi. Xatto turklar – turkyutlar, tu-
kyu atamalari  bilan Xitoy milodiy V asrdagina tanishgan  va va ularni  o‘zi uchun
shimoldan havf solib turuvchi kuch sifatida qaragan.
Shunday   qilib,   Xitoy   manbalari   Ashina   urug‘ining   Oltoy   etaklarida   paydo
bo‘lishi bilan bog‘liq holda turk-tukyu atamasini birinchi marta V asrda tilga oladi.
Bu   haqda   A.Malikov   Ashina   urug‘i   Oltoyga   kelmasidan   burun   o‘zini   turk   deb
atamas   edi,   deb   ta’kidlaydi.   Shundan   xulosa   qilib,   turk   atamasi   Ashina   paydo
bo‘lishidan   avvalroq   Oltoyda   mavjud   bo‘lgan,   deyish   mumkin.   Bu   atama   Ashina
urug‘i tomonidan o‘zlashtirilgan. Demak, Oltoy mintaqasida V asrdan avval turkiy
muhit hukmron bo‘lgan. 
Turkiy etnik jarayonlarni Ashinaning yuksalishi bilan bog‘liq tasavvur etish
noto‘g‘ri   xulosalarga   sabab   bo‘ladi.   Bunday   qarash   minglab   chaqirim   g‘arbga
tomon davomiy turkiy etnik jarayonlarni, shu jumladan, O‘rta Osiyodagi  qadimiy
turkiy substratni e’tiborga olmaslikka olib keladi. Natijada, turkiy xalqlarni yashab
turgan o‘z makoniga sharqdan kirib kelgan qilib ko‘rsatish uchun asos yaratishga
urinib   kelingan.   Turk   atamasining   ma’nosiga   doir   turli   farazlar,   talqinlar,
etimologik izlanishlar  ma’lum. Ular  orasida turk atamasini  Avestaninig «tur» lari
bilan   bog‘liq   –   K   qo‘shimchasini   ko‘plik   qo‘shimchasi   deb   tushuntirish   alohida
ajralib turadi. Masalan, D.Ye. Yeremeyev, A.N. Kononovning fikrini rivojlantirib,
turk   so‘zini   tyur-k   deb   ikkiga   bo‘ladi.   –K   qo‘shimchasini   esa   –g‘un,   -kun
qo‘shimchalaridan   qisqargan,   deydi.   Ammo   bu   fikrga   qo‘shilish   qiyin.   Chunki   –
g‘un,   -kun   shakllaridan   –   k   –ga   qisqarishni   tarixiy-fonetik   tushuntirish   qiyin.
Bizningcha   turk   so‘zini   chindan   ham   tur+k   qismlariga   ajratish   mumkin.   Lekin
morfematik   jihatdan   tur=   o‘zak   qismi   aslida   negiz   bo‘lib   tu=   o‘zagidan   –   r+k
qo‘shilib hosil bo‘lgan sifatdosh shaklidir.
6 Shu   munosabat   bilan   turk   so‘zini   izohlash
uchun   keltirilgan   boshqa   fikrlarga   ham   to‘xtab   o‘tish   joizdir.   Masalan,
A.N.Kononov   turk   so‘zini   to‘r   so‘zi   bilan   bog‘lab   «hurmatga   sazovorlar   uchun
yuqoridagi   o‘rin»,   «o‘choq   oldidagi   hurmatga   loyiq   joy»,   «qonun,   qoida,   odat»
kabi talqin qiladi. Bu fikrni D.Aytmuratov qo‘llab quvvatlagan. I.V.Rak esa, turk
so‘zini   xind-yevropa   til   umumiyligi   bilan   bog‘lab   yovvoyi   «xo‘kiz-tur»   orqali
izohlaydi.   V.P.   Yaylenko   Yenisey   ketlari   tilida   turk   so‘zi   «toza,   pokiza»   deb
tushuntiradi.   Bu   kabi   talqinlarda   ilmiy   asoslanganlikdan   ko‘ra   faraziy   yondashuv
ta’siri ko‘proq ko‘rinadi. Qadimgi   turkiy   til   davri
barcha   turkiy   urug'   va   qabilalarning   umumiy   tili   sifatida   V-X   asrlarni   o'z   ichiga
oladi.   Qadimgi   turkiy   til   kelib   chiqishi   va   rivojlanishi   jihatidan   oltoy   va   xun   tili
davrlari   bilan   uzviy   bog'langan.   Bu   davr   tili   haqida   B.Vladimirsov   quyidagi
fikrlarni bayon qiladi: "...mo'g'ul tili turk va tungus tillari bilan birga o'zlarining bir
umumiy ajdodiga  ega  bo'lganki, uni   shartli  ravishda  oltoy tili   deb atash  mumkin.
Oltoy   tilining   rivojlanishi   jarayonida   tashkil   topgan   mo'g'ul,   turk,   tungus   tillari
ma'lum. Bu davr turkiy tillar taraqqiyotining birinchi, eng qadimgi bosqichi bo'lib,
fanda   u   oltoy   til   birligi   nomi   bilan   yuritiladi.   Bu   davrda   hali   turkiy   tillar   mo'g'ul
tillaridan   mo'g'ul   tillari   esa,   o'z   navbatida,   tungus-manchjur   tillaridan   ajralib
chiqmagan   edi,   ular   bir   til   birligi   sifatida   qo'llanar   edi.   Shunday   qilib,   qandaydir
eng   qadimgi   tilning   bo'lganligi   taxmin   qilinadi.   Bu   tilga   xos   umumiy   leksik,
fonetik   va   grammatik   belgi-xususiyatlar   esa   hozirgi   mo'g'ul,   turkiy   va   tungus-
manchjur tillarida saqlanib qolgan".
Mutaxassislarning fikricha, qadimgi davrlardan milodiy V asrgacha bo'lgan
muddat "Eng qadimgi turkiy til" davri deb yuritiladi. Adabiyotlarda bu davr oltoy
va   xun   bosqichlariga   ajratiladi.   Oltoy   davrining   xarakteri,   bu   davrda   yashagan
xalqlar va ularning tili haqida aniq ma'lumotlar beruvchi tarixiy yodgorliklar yo'q.
Bu   davr   tilining   ayrim   xususiyatlari   o'lik   tillarning   eng   qadimgi   belgilari   bilan
hozirgi   jonli   tillarni   tarixiy-qiyosiy   usul   osida   o'rganish   orqali   taxminiy   ravishda
aniqlanishi   mumkin.   Tarixiy   taraqqiyot   jarayonida   tillarning   qo'shilishi,   ajralib
ketishi natijasida oltoy davrining oxirlarida bu tillar tabaqalanadi va ikkita katta til
7 guruhlariga bo'linadi, ya'ni tungus-manchjur va turk-mo'g'ul tillar guruhlari ajralib
chiqadi.   O'z   navbatida   ijtimoiy-siyosiy   munosabatlarning   o'sishi,   ajralib   chiqishi,
farqlanish   jarayonining   davom   etishi   asosida   bu   tillarning   har   qaysisi   asta-   sekin
o'ziga   xos   leksik,   fonetik   va   grammatik   xususiyatlarga   ega   bo'lib   boradi.   Buning
natijasida xun davrining oxirlarida turk-mo'g'ul til birligidan turk tillari va mo'g'ul
tillari ajralib chiqadi. VI asr o'rtalarida turklar kuchayib, yirik bir qabila ittifoqiga
birlashdi,   qo'shni   qabilalarni   engib,   552-yilda   o'zlarining   mustaqil   davlati   -   turk
xoqonligini barpo qildi 1
. 
555-yilga   kelib,   Markaziy   Osiyodagi   xalqlar   Manjuriya   va   Yenisey
qirg'oqlarigacha bo'lgan yerlarni o'zlariga qaratib oldilar. Harbiy va siyosiy qudrati
asta-sekin   kuchayib   borgan   turk   xoqonligi   eftalitlar   davlatini   tor-mor   qildi,
Amudaryo   va   Orolgacha   bo'lgan   joylarni,   VI   asrning   70-yillarida   esa   Shimoliy
Xitoydagi Chjou va Tsi davlatlarini bosib oldi.
Turkiy   xalqlarga   –   avarlar,   ozar-bayjonlar,   oltoylar,   astraxan   tatarlari,
balqarlar,   boshqirdlar,   bulg‘orlar,   gagauzlar,   qarluqlar,   xajarlar,   qozoqlar,
qaraimlar,   qoraqalpoqlar,   qorachoylar,   qumiqlar,   qipchoqlar,   qirg‘izlar,   qrim
tatarlari, qirimchaqlar, no‘g‘oylar, o‘g‘uzlar, o‘zbeklar, pecheneglar, salarlar, sariq
uyg‘urlar,   sibir   tatarlari,   tatarlar,   tofalar,   truxmenlar,   tuvalar,   turklar,   turkmanlar,
uyg‘urlar,   urumlar,   xazarlar,   xakaslar,   chuvashlar,   chulim   tatarlari,   shorlar,
yoqutlar kiradi. Yuqorida   ta’kidlangan   xalqlarning   ayrimlari   hozirda   o‘z
milliy   tiliga   ega   bo‘lsa,   ba’zilari   o‘liktilga   aylanib   qolgan   yoki   boshqa   xalqlar
tarkibiga qo‘shilib ketgan. Bular haqida ma'lumotlar berish til tarixi, turkiy tillarni
qiyosiy-tarixiy   o‘rganish   uchun   ahamiyatlidir.   Shuning   uchun   ham   turkiy   xalqlar
haqida ma'lumotga ega bo‘lishning ahamiyati  katta. Endi  ularning har biri haqida
alohida to‘xtalamiz. Avarlar – o‘rta asrda yashagan turkiy xalq bo‘lib, ular Karpat
havzasida   (hozirgi   Dunay   orti,   Markaziy   Vengriya,   Transilvaniya)   ikki   yarim   asr
davomida   katta   siyosiy   kuchga   ega   bo‘lgan   hamda   o‘zining   Avar   xoqonligini
vujudga   keltirgan   xalqdir.   Xoqonlik   IX   asr   boshlarida   franklar   tomonidan
qulatilgach,   avarlar   boshqa   xalqlarga   aralashib   ketadi.Avarlar   turkiycha   par-
1
  Asqarov .  A. “O’zbek xalqining etnogenezi va etnik tarixi”. T., “Universitet”, 2007. B.36.
8 apurim, Vizantiya manbalarida avarlar, rus manbalarida obrlar deb nomlangan. 
Markaziy   Osiyodan   chiqqan   qabilalar   bilan   juan-juanlar
nomi   bilan   ma’lum   bo‘lgan   degan   taxmin   paydo   bo‘ladi.   Boshqa   taxminlarga
ko‘ra, ular O‘rta Osiyodan chiqqan. Ammo ularning kelib chiqishi to‘g‘risida aniq
ma’lumotlar   yo‘q.O‘tgan  asr   boshlarida   olimlar   orasida   dog‘istonlik   avarlar   bilan
«yo‘q bo‘lib ketgan» avarlarning qarindoshi  bo‘lishi mumkinligi to‘g‘risida bahs-
munozaralar   bo‘ldi.   Qadimgi   avarlarning   tili   turkiy,   dog‘istonlik   avarlar   tili   esa
alohida   kavkaz   tili   hisoblangan.   Dog‘istonlik   avarlarning   qadimgi   nomi   maarulal
bo‘lib, bu ikki xalqning qarindoshligini rad etadi.
Ozarbayjonlar   –   Kavkazda   yashovchi   turkiy   xalqlarning   biri   bo‘lib,   ular
Ozarbayjon  Respublikasining tub aholisini tashkil qiladi. 
1.2 Turkiy tilli xalqlarning kirib kelishi jarayoni
9 Ana endi      ajdodlarimiz qadimgi turkiylar qachon kelib qolganini  biz hozir
bu   haqida   malumot   beramiz.   Abu   Rayhon   Beruniyning   "   Qadimgi   xalqlardan
qolgan   yodgorliklar"   asarida   shunday   yoziladi:"   Xorazmliklar   Xorazmga   odam
joylasha boshlaganidan tarix olar edilar.Bu Iskandardan 980 yil ilgari bo'lgan edi.
Undan   keyin   Siyovush   ibn   Kaykavusning   Xorazmga   kelishdan,   Kayxusrav   va
uning   naslining   Xorazmga   podsholik   qilishlaridan   tarix   oldilar.Shu   vaqtda
Kayxusrav   Xorazmga   ko'chib,   turk   podsholarni(   ustidan)   xukmronligini   yurgizar
edi. Bu voqea Xorazmga odam joylashishidan 92 yil o'tib keyin bo'ldi" 1
.
Abu   Rayhon   Beruniyning   bu   fikrlarni   tarixchi   olim
R.Shamsindinov quyidagicha  izohlaydi;  "Turkiylarni  Xorazmga  ko'chib kelish bu
mill.avv. 1292 yilga borib taqaladi. Afsonaviy Siyovush ibn Kaykavusning Turon
zaminiga   kelishi   esa   mill.avv.1200   yilga   borib   taqaladi"(   Vatan   tarixi   38-bet).
Turkiy xalqlarni ko'chishi haqida uyg'ur tarixchisi Turg'un Olmas quyidagicha fikr
yuritadi;"Saklar aslida qadimgi davrlarda G'arbiy Sibirda yashagan.Ular milloldan
X   asr   oldin   o'zlaridan   sharqda   yashaydigan   qarindoshlari   SARMATlar   hujumiga
uchraydi.Shu   sababli   saklar   janubga   ko'chib   qora   dengizning   shimoliga
o'rnashganlar.Saklarni   bir   qismi   Eron   nasli   xalqlar   tasirga   uchrab   fors   tili   va
madanyati   ni   qabul   qilgan.Ammo   turkiy   irqqa   xos   xususiyatlarini   asosan   saqlab
qolganlar". Mashxur  qozoq shoiri O'ljas Suleymenov       " Аз   и
Я "   asarining   "Shumernoma"   bobida   turk   tili   bilan   shumer   tilini   qiyoslaydi   va
ko'pgina   o'xshashliklarni   topadi.   Ma'lumki,   shumerlar   miloddan   3   ming   yil   ollin
Mesopotamiyada   insoniyat   tarixida   ilk   bor   davlat-shaharlar   qurgan.   Ularning   tili
turk tili  bilan qarindosh ekanligi  haqida bir qator  jahon olimlari fikr  bildirishgan.
" Аз   и   Я "   kitobida   yozilishicha,   Milloddan   oldingi   VII   asrda   Ashshuriy
solnomalarda   Kaspiy   dengizi   shimolidagi   chollardan   Mesopotamiyaga
ko'chmanchilar bosqini roy berganligi, bu kabilalar nomi "ishguz", yetakchilari esa
Ispaka ekanligi qayd etilgan. Mualif ular aslida turkiy ich-o'g'uz qabilalari ekanligi
aniq dalillar asosida isbotlangan. Alp   Er
Tonga(   Afroasiyob)   nomi   ko'pchilikka   malum.   U   mill.avv.   VII   asrdan   milodiy   II
1
 Gumilev. N – “Qadimgi turklar”. T:.2007. B.51.
10 asrgacha   O'rta   Osiyodan   Qora   dengizgacha   bo'lgan   xudud   xukm   surgan   SAK
imperiyasining mashxur xoqoni edi. Abulqosim Firdavsiyning "Shohnoma" asarida
"Turon   xoqoni   Afroasiyob"   haqida   bir   qator   rivoyatlar   qalamga   olingan.
Keyinchalik   bu   mamlakatga   Omurg',   Malika   Tumar(   Tomaris),   shu   ismli   xonlar
boshchilik qolganlar.
Demak,   3000   yil   oldin   xam   Xorazmda   turkiy   qabilalar   yashagan   va   davlat
tizimi   bo'lgan.   Millodan   avvalgi   ming   yillika   oid   "Amirobod   madanyati"   binga
misol.   Geradot   o'z   asarlarida   qadimgi   Oks(Amudaryo)   bo'yida   360   dan   ortiq   suv
inshoatlari borligi haqida yozgan.
Tadqiqodchi  O.Masharipov o'zining "Xorazmnoma" kitobida mill.avv. VIII
asrda   bu   xududlarda   qabilalar   uyushmasi   zaminida   XORAZM   davlati   tashkil
topganini   takidlaydi.(   Uning   xududlarga   O'rta   Osiyo   va   Qozag'iston   xududlari
kirgan) Olim R.Jumaniyozov "Qadimgi Xorazm tarixi" kitobida bu davlatning ekin
maydoni 4,5 mnl gektar tashkil etgani,shundan 2,5 mnl gektar sug'ariladigan yerlar
bo'lganligini yozadi. Xorazmning qadimgi davriga oid Amudaryoning o'ng sohilida
250 dan ortiq, chap sohilida 60 ta qadimiy shaxar qishloqlarni topilishi bu davlatni
juda katta bo'lganligi isboti.
S.P.Tolstov Zardushtning vatani Ar'yanam Vaychax Xorazm bo lgan deydi.ʻ
Uning   xulosasiga   ko ra   Zardusht   vatani   Ar'yanam   Vaychax   Daitiya   daryosining	
ʻ
sohilida   joylashgan.   S.P.Tolstov   va   boshqa   bir   qator   olimlar   Daitiya   bu
Amudaryodir   deydilar.   Olimning   xulosasiga   ko'ra   Zardusht   shu   zamindan   chiqib
boshqa   viloyatlarga   o z   ta'limotini   tarqatgan:   Gerodot   Xerirud   va   Murg ob	
ʻ ʻ
daryolarini   o zaro   taqqoslab,   hozirgi   Hirot   va   Mari   viloyatlari   ham   xorazmiylar	
ʻ
yerlari   bo lgan   degan   g oyani   beradi.   Bundan   shu   narsa   anglashiladiki,   yunon	
ʻ ʻ
tarixchisi Gerodotning asosli ma'lumotlariga qaraganda, miloddan avvalgi VII - VI
asrlarda Xerirud Tajan vohasi, ya'ni hozirgi Turkmaniston hududlari xo razmiylar
yerlari   bo lgan.   Xorazmda   hukmronlik   qilgan   eng   qadimgi   sulolalar   to g risida
ʻ ʻ ʻ
ma'lumotlar saqlanmagan.
Etnik   jihatdan   Turklar   2   asosiy   qism:   X   —   XIII   asrlarda   saljuqiylar   va
mo g ullar istilosi davrida O rta Osiyo va Erondan Kichik Osiyoga ko chib kelgan	
ʻ ʻ ʻ ʻ
11 ko chmanchi   turk   chorvador   qabilalari   (asosan,   o g uzlar   va   turkmanlar)   vaʻ ʻ ʻ
mahalliy (Kichik osiyolik) aholidan tarkib topgan. Turklarning bir qismi (uzlar va
bijanaklar) Bolqon yarim oroli orqali Kichik Osiyoga kirib kelgan 1
. 
Turk tili  (turkcha) Oltoy tillar oilasining Turkiy tillar  bo limi O g uz	
ʻ ʻ ʻ
guruhiga   mansubdir.   Zamonaviy   Turk   tili   Gagauz   tiliga   juda   yaqindir.   Baz i	
ʼ
qismlari   Ozarbaidjoncha,   Turkmanchaga   ham   o xshaydi.   Turkchaning   Arab	
ʻ
imlosidagi, Lotin imlosidagi  yozuvlarini  uchratish  mumkin. Mustaqillikdan  so ng	
ʻ
hukumat Arab imlosidandan Lotin alifbosiga o tishga qaror berdi va hozirgi kunga	
ʻ
kelib   to liq   lotinlashtirilgan.   Arablar   kelguniga   qadar   Turklar   Tangritanlik	
ʻ
dinlariga sig inar edilar. Milodiy VIII asrlardan boshlab turklar Islom dinini qabul	
ʻ
qila   boshladilar.   Ayni   paytda   Turklar,   Islom   dinining   Sunniylik   mazhabidadir.
Turkiy   xalqlar   haqida   ajdodimiz   Xorazm   hukmdori   Abulg'oziy   Bahodirxon
o'zining “Shajarasi turk" asarida batafsil keltirib o'tgan edi.
II – BOB. Turkiy xalqlarning ijtimoiy ma daniy hayoti.	
ʼ
2.1 Turkiy xalqlarining adabiyoti
1
 Gumilev. N – “Qadimgi turklar”. T:.2007. B.60.
12 Turkiylar   dunyoning   qadimiy   va   qudratli   xalqlaridan   biridir.   XX   asr   turk
adabiyotining   mashhur   namoyondasi   Aziz   Nesin   aytganidek:   “Har   bir   millatning
buyukligi   aholisining   ko‘pligi   va   maydonining   kattaligiga   qarab   belgilanmaydi.
Har  bir  xalqning buyukligi  uning tarixi  va madaniyatining  qadimiyligi  va boyligi
bilan   aniqlanadi”.   Shu   nuqtai   nazardan   turkiylar   tarix   va   madaniyatining
qadimiyligi, boyligi bilan dunyo xalqlari orasidagi buyukligi hamda yetakchiligini
tamomila isbotlay olishgan. Turkiy xalqlarning bundan taxminan 4 ming yil avval
Oltoy- Sayan tog‘lari bo‘ylab yashagani tarixiy fakt sifatida tasdiqlangan. Le- kin
turkiylar bundan ham qadimiyroq tarixga ega ekaniga shubha yo‘q. Turkiylar 3500
yillik siyosiy tuzilma (ilk turkiy hukmdor Turgitay mil. av. 1500-yilda yashagan),
2700   yillik   adabiyot,   2500–3000   yillik   yozuv   tarixiga   ega   ekanliklari   bu
ma’lumotning haqiqatga yaqin ekanini isbotlaydi 1
. 
Turkiy   yozuv   tarixi   2500–3000   yil   avvalga   borib   taqalsa   ham,
turkiylarning   ilk   yozma   matnlari   VIII   asrga   tegishli   bo‘lgan   O‘rxun-Enasoy
obidalari   hisoblanadi.   Lekin  2500–3000   yillik   yozuv  tarixi   bo‘lgan   millatning   ilk
yozma   obidasi   deyarli   2000   yildan   so‘ng   yaralishi   ishonarli   ko‘rinmaydi.   Chunki
Xitoy   manbalarida   miloddan   avvalgi   davrga   tegishli   turkiy   matnlar   (masalan,
turkiydan   tarjima   qilingan   she’r   bandi)   va   Xitoy   saroyiga   Hunlar   tomonidan
yuborilgan   matnlar   (masalan,   Metening   Xitoy   davlatiga   yuborgan   maktublari)
mavjudligi, Saxa imperiyasi davrida rasmiy maktub almashinuvining olib borilishi,
shuningdek,   boshqa   tarixiy   hujjatlarda   Hunlar   va   Ko‘kturklar   davrida   turkiy
yozuvlarning   mavjudligi,   Xazar   va   Avar   xoqonligida   turkiy   yozuvdan
foydalaniligani,   Atilla   kotiblarining   hujjatlari   turkiy   yozuv   tarixining   qadimiyroq
ekanligini   tasdiqlaydi.   Shu   sababli   qayd   etishimiz   joizki,   O‘rxun-Enasoydan
avvalroq ham turk yozma matnlari bo‘lgan, faqat ular bugungacha yetib kelmagan.
Tarixda   “turk”   so‘zi   ilk   bor   Ko‘kturklar   tomonidan   ishlatilib,   mansubiyatni
ifodalovchi   nom   sifatida   qabul   qilingan.   Lekin   “turk”   so‘zining   boshqa
ma’nolariga   ham   ega   bo‘lishi   (kuch-quvvat,   ko‘payish,   hurmoq,   go‘zal   va   h.)
turkiy xalqning o‘ziga xos sifat va xususiyatlarini har tomonlama aniqlash jihatdan
1
 Dadaboyev. H. O‘zbek terminologiyasi. T. 2019. B.71.
13 xarakterli   hisoblanadi.   Hozirgi   davrda   turk   madaniyati   va   adabiyoti   ma’lum   bir
turkiy   xalqlar   zamini   (masalan,   qozoq,   qirg‘iz,   turkman   va   h.)   doirasida   emas,
balki   umumturkiy   tushunchalar   darajasidan   kelib   chiqib,   uning   adabiy-badiiy
hamda estetik prinsiplarini anglagan holda o‘rganilishi zarur. Turkiy
xalqlarning   nafaqat   boy   ma’naviy   olamidan   uzoq   muddatga   chetlashgani,   balki
tarix   davomidagi   muayyan   siyosiy   talab  va   bosimlar   sharoitida   mazkur   ma’naviy
meros   ular   uchun   “ahamiyatsizlashtirilganligi”ni   afsus   bilan   qayd   etish   joiz.
Mazkur   davrda   asosiy   e’tibor   tarixni   unuttirish,   uni   xotiradan   butkul   o‘chirishga
qaratilgan. Ayniqsa, Sovet hukumati davrida turkiy xalqlar adabiyoti tarixiy-milliy
va   umumturkiy   nuqtai   nazaridan   emas,   balki   sovet   mafkurasi   ostida   boshqa   nom
bilan   (SSSR   xalqlari   adabiyoti   va   madaniyati   sifatida)   o‘qitilgan.   Natijada   turkiy
adabiyotning   o‘ziga   xos   taraqqiyot   yo‘li,   uning   paydo   bo‘lishi   va   shakllanishi,
ming   yillik   shonli   tarixga   molik   turkiylarning   madaniy,   iqtisodiy,   siyosiy
geografiyasining   bugungi   kungacha   bosib   o‘tgan   yo‘li,   erishgan   muvaffaqiyatlari
chetda  qolib ketavergan.  Shu sababdan   ham  ko‘p yillar  mobaynida  turkiy  xalqlar
vujudga   kelgan   ma’naviy   bo‘shliqning   to‘ldirilishiga   ichki   ehtiyoj   seza
boshlashgan va uning amalga oshishini ko‘zlashgan. Dunyo
yangilanib, Sovet tuzumi qulagan va alohida mustaqil  davlatlar tashkil  topgandan
keyin   boshqa   xalqlar   qatori   turkiylar   ham   o‘zining   madaniy   va   siyosiy   tarixini
bilish (hamda yozish), obyektiv yoritish, targ‘ib etish imkoniyati va huquqiga ega
bo‘lishdi.   Ozarbayjon   o‘z   Milliy   mustaqilligiga   erishgach,   oliy   ta’lim
muassasalarining   filologiya   fakultetlarida   ilk   bora   fan   sifatida   kiritilgan   “Turkiy
xalqlar   adabiyoti”   ham   yuqorida   qayd   etilgan   zarurat   natijasi   bo‘lib,   ma’naviy
o‘zini   anglash   ehtiyojini   qondirishga   xizmat   qilgan.   Bu   fan   nafaqat   sobiq   sovet
makonida   yashaydigan   alohida   turkiy   xalqlar,   balki   boy   merosga   ega   Turkiya
turklari adabiyotini ham o‘rganish imkonini bergan. Shubhasiz, turkiy xalqlarning
boy   badiiy   adabiyoti   namunalari   umum-turkiy   konsepsiya   asosida   milliy   turk
adabiyotining   o‘ziga   xosligi,   individual   ijodiy   xususiyatlar   yoshlarga   fan   sifatida
o‘rgatib borilishi lozim.
Shu   bilan   birga   bu   fanni   o‘qitishda   turkiy   xalqlarning   madaniyati   boshqa
14 jahon   xalqlarinikidan   ajratmagan   holda   o‘zaro   aloqa   va   munosabatlar   vositasida
yondashilishi   kerak.   Chunki   turklarning   qadimiy   folklori   Misr,   Yaqin   va   O‘rta
Sharq adabiy merosi bilan doimiy aloqada bo‘lganini inkor etib bo‘lmaydi. Yozma
adabiyotda   ham   bu   kabi   aloqa,   an’anaviy   yaqinlik   namoyon   bo‘lgan   va   bo‘lib
kelmoqda 1
. 
“Turkiy   xalqlar   adabiyoti”   fanining   o‘qitilishida   yuqorida   qayd   etilgan
masalalarning barchasi e’tiborga olingan va kurs imkoniyatlariga mos ravishda har
bir   milliy   adabiyotning   mashhur   namunalari,   turli   davrlarga   xos   bo‘lgan   asarlar,
yorqin   ijodiy   ishlari   bilan   adabiyotda   iz   qoldirgan   ijodkorlar   hayoti   va   ijodiga
to‘xtalib o‘tilgan. Yer yuzida biror-bir xalq yo‘qki, tarixi bo‘lmasa. Lekin xalqlar
bir-biridan   qadimiy   tarixi,   boy   madaniyati   bilan   farqlanadi.   Turkiy   xalqlarning
bashariyat   tamadduni   taraqqiyoti,   dunyo   ijtimoiy-siyosiy   modeli   hamda   adabiy-
badiiy   mulohazasining   shakllanishida   tutgan   o‘rnini   hisobga   ol   sak,   bu   xalqlar
o‘ziga xos tarix va madaniyatga ega ekanligi yaqqol namoyon bo‘ladi. Shubhasiz,
dostonlar   har   bir   xalq   uchun   tarix   va   madaniyat   ko‘rsatkichi   hisoblanadi.
Dostondagi hodisalar tom ma’noda tarixiy dalillarga asoslangan bo‘lmasa-da, ular
dunyoning   yaralishi,   tarixiy   voqea-hodisalar,   insoniyat   hamda   jamiyat   taraqqiy
topishida   turli   xalqlarning   o‘ziga   xos   hayotiy   qarashlari   to‘g‘risidagi   tasavvurni
paydo qilishi bilan muhim ahamiyat kasb etadi 2
. 
Ya’ni   doston   millat   tarixi,   yashash   joyi,   urf-odati,
an’anasi, psixologiyasi, e’tiqodi, hayotga qarashi to‘g‘risida ma’lumot beruvchi ilk
manbalardan   biridir.   Zero   dostonlarning   yaratilishi   va   ruhiyati   tarixga   borib
taqaladi   va   uni   aks   ettiradi.   Har   bir   millatning   o‘ziga   xos   tarixi   bo‘lsa   ham   yer
yuzida shunday millatlar borki, ularga tegishli dostonlar mavjud emas. Shu o‘rinda
ta’kidlash lozimki, doston yaratilishining ikki muhim sharti bor:
1.   Millat   afsonalar   va   boy   mifologik   ijod
namunalariga   egaligi   bilan   ajralib   turishi   kerak.   Buning   uchun   esa   mazkur   millat
ibtidoiy davrlardan mavjud bo‘lmog‘i darkor.
1
 Xo’jayev. A, Xo’jayev. K – Qadimgi manbalarda xalqimiz o’tmishi., Toshkent., “Ma’naviyat”.  2004.  B .97.
2
 Малов. С.Е.  Памятники древнетюркской письменности. Тексты и исследования. //  М.-Л.: 1951.  C .30.
15 2.   Millat   tarixi   jang,   kurash,
qahramonlikka boy bo‘lishi va tarixan muhim ahamiyat kasb etgan bo‘lishi shart.
Turkiy   dostonlar   mifologik-epik   qarashlarining   natijasi   sifatida   paydo   bo‘lishi   va
shakllanishi jihatidan ikki davrga bo‘linadi: I.   Islomdan   avvalgi   turkiy
dostonlar II.   Islomdan   keyingi   turkiy
dostonlar  Birinchi   bosqichga   tegishli   qadimgi
turkiy   dostonlar   asosan   miloddan   avvalgi   I   mingyillik   o‘rtalaridan   milodiy   I
mingyillik   o‘rtalarigacha   bo‘lgan   davrlarni   o‘z   ichiga   oladi.   Bu   dostonlar   Saka,
Hun,   Ko‘kturk,   Uyg‘ur   tarixlariga   tegishli   dostonlardir.   Eski   turkiy   doston
namunalari turli manbalardan olingan. Bularning bir qismi  Yevropa, Xitoy, Eron,
arab manbalarida, ikkinchi  qismi  esa  turkiy xalqlarning og‘zaki  va yozma adabiy
namunalarida saqlangan. “Dunyoning   yaralishi
haqida”   dostoni   turkiy   mifologik-falsafiy   qarashlarning   in’ikosi   sifatida
xarakterlidir. Shubhasiz, dunyoning yaralishi  va boshqarilishi bilan bog‘liq turkiy
e’tiqod bunday tasavvurlar markazida turadi. “Bir zamonlar faqat Tangri Qoraxon
va   suv   bor   edi.   Qoraxondan   boshqa   ko‘ruvchi,   suvdan   boshqa   ko‘rinuvchi   yo‘q
edi.   Oq   Ona   ko‘rindi.   U   Qoraxonga   “yarat”   deb,   qayta   suvga   sho‘ng‘idi.   Buni
eshitgan   Qoraxon   bir   Erkak   yaratdi”.   Bu   parchada   dunyoning   va   insonning
yaralishi haqida turk mifologik qarashlari diqqatni jalb etadi. Doston mazmunidan
ma’lumki,   inson   (Erlik-shayton)   Tangri   bilan   birga   uchayotganda   undan   yuqori
ko‘tarilgani   uchun   jazolangan   va   Tangri   dunyoni   yaratish   maqsadida   unga   suv
tubiga tushib, u yerdan tuproq olib kelishni buyuradi. Lekin Erlik bu yerda ham o‘z
hislatini   yashirmay,   o‘z   dunyosini   yaratish   uchun   olib   kelgan   tuproqdan   bir
chimdimini bo‘g‘zida olib qoladi. 
Tangri tuproqqa “kattalash” deb buyruq berganda dunyo paydo bo‘ladi, ayni
paytda   Erlikning   bo‘g‘zidagi   tuproq   ham   kattalashib,   og‘ziga   sig‘may   qoladi   va
birin-ketin   yerga   to‘kila   boshlaydi.   Natijada   Tangri   yaratgan   bir   tekis   dunyoning
muvozanati buzilib, tog‘lar va tepaliklar paydo bo‘ladi. Bu dostonda Qoraxonning
dunyoga   ega   bo‘lishi,   uning   nizomini   yaratishi,   odam   naslining   vujudga   kelishi,
dunyoga tarqalishi va boshqa jihatlar eski turkiy mifologik tasavvur va e’tiqodlarga
16 xos   ravishda   tasvirlangan.   Dostonda   Tangri   Qoraxon   timsolida   ko‘hna
turkiylarning   yagona   Tangri   haqidagi   tasavvurlari   aks   etadi.   Voqealar   esa   Nur,
Zulmatlar   va   Yer   yuzi   deb   nomlangan   uch   olamda   sodir   bo‘ladi.   Nur   olami
osmonda   joylashadi.   Bu   olamning   hukmdori   Tangri   Qoraxondir.   Yer   yuzi   o‘rta
tabaqa   hisoblanadi.   Bu   yerda   Tangri   yuborgan   malaklar   yashaydi.   Zulmat   olami
esa yer ostida bo‘ladi. Ushbu makonda yomon ruhlar, jinlar yashaydi va unga Erlik
(shayton)   hukmrondir.   Dostonda   Tangri   Qoraxon   ko‘kning   eng   yuksak   tabaqasi
bo‘lgan   o‘n   yettinchi   qavatda   o‘tirib,   dunyoni   boshqarishi   haqida   berilgan   fikrlar
dunyoga egalik qiluvchi yagona Tangri ilohiy e’tiqod vazifasiga mos tushadi.
“Bo‘zqurt”,   “O‘g‘uz   xoqon”,   “Shu”,   “Ergenekon”,
“Ko‘chish”   va   boshqa   dostonlarining   matnlari   butunligicha   bizgacha   yetib
kelmagan   bo‘lsa   ham,   mazkur   dostonlar   turkiy   epos   boyligining,   estetik   g‘oya
mukammalligining   tasdig‘i   ekanligi   bilan   ham   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Yuqorida   sanab   o‘tilgan   dostonlar   ayni   paytda   turkiy   xalqlarning   etnogenezisi,
siyosiy boshqaruvchanlik mahorati va diniy qarashlari, milliy o‘ziga xosligini aks
ettirishi bilan katta rol o‘ynaydi. “Bo‘zqurt” dostonlari Ko‘kturklarning yangi nasli
vujudga   kelishi     va   shakllanishi   to‘g‘risida   3   variantdagi   rivoyatlardan   iborat.
Boshqalar   kabi   bu   dostonning   ham   to‘liq   matni   topilmagan.   Doston   kichik
parchalar   shaklida   Xitoy   manbalarida   saqlangan.   Taxmin   qilinishicha,   doston
dunyoning   yaralishi   haqidagi   turkiy   xalqlarning   mifologik-badiiy   g‘oyalaridan
keyingi davrlarda shakllangan. Chunki bu yerda dunyoning ilk odamlaridan emas,
dushmanning   vahshiyligi   natijasida   butkul   qirib   tashlangan   (oyoqlari   kesilgan   10
yoshli   boladan   boshqa)   Ko‘kturklarning   keyingi   nasli   haqida   so‘z   boradi.   Bu
ko‘payishda bo‘z qurt (bo‘z bo‘ri) Ona bo‘ri vazifasini bajaradi. Dostonning qisqa
mazmuni   shunday:   Lin   nomli   dushman   xalq   turkiylarni   mag‘lub   etadi.   10   yoshli
o‘g‘il   boladan   boshqa   hammani   qatl   qilishadi.   Haligi   bola   o‘z   ajali   bilan   o‘lishi
uchun   oyoqlarini   kesib,   botqoqlikka   tashlashadi.   Bir   urg‘ochi   bo‘ri   bolani   go‘sht
bilan boqadi, undan homilador bo‘ladi.  Dushman
bolaning sog‘ qolganini bilib, uni o‘ldiradi. Bo‘ri qochib yashirinadi. Bir g‘orda 10
ta   o‘g‘ilni   dunyoga   keltiradi.   Ular   katta   bo‘lgach,   boshqa   urug‘dan   bo‘lgan
17 qizlarga   uylanishadi.   Yangi   dunyoga   kelgan   bolalar   g‘orga   sig‘magani   uchun
Oltoy   tog‘larining   etaklarida   qo‘nim   topishadi.   Ko‘rinib   turganidek,   “Bo‘zqurt”
dostonlarida   Ko‘kturklarning   ajdodlari,   ularning   xalq   sifatida   shakllanishi   o‘z
aksini   topib,   turkiy   xalqlarning   doston   tafakkuridagi   ajdodlarining   bo‘ridan
tarqagani   haqidagi   tasavvurni   tasdiqlagan.   Taxminan   I   mingyillik   o‘rtalarida
shakllangan   “Ergenekon”   dostonidagi   hodisalar   muayyan   ma’noda   “Bo‘zqurt”
dostonlari   bilan   uyg‘unlashadi.   To‘g‘rirog‘i,   bu   dostonda   turkiy   xalqlarning
shajarasi,   qabila   guruhlari   shaklida   birlashishi,   qadimgi   hayot   tarzlari   to‘g‘risida
berilgan ma’lumotlar deyarli “Bo‘zqurt” dostonlaridagi fikrlarga yaqin. 
“Ergenekon”
dostonida   O‘g‘uzxon   shajarasidan   bo‘lgan   Mo‘g‘ul   xoni   Ilxon   bilan   Tatar   xoni
Sevinchxon   o‘rtasidagi   kurash   natijasida   mo‘g‘ullar   o‘ldiriladi,   asirlar   esa
dushmanlar shajarasini qabul qiladilar. Ilxonning o‘g‘li g‘iyon va jiyani Nukuz o‘z
ayollari   bilan   qochib,   tog‘lar   orasida   joylashgan   qadam   yetmas   joyga   borishadi.
Ular   bu   yerning   nomini   Ergenekon   (baland   tog‘   yonbag‘ri,   vodiy,   dovon   va   b.
ma’nolarda) deb qo‘yishadi  va uzoq vaqt  shu yerda yashashga  majbur  bo‘lishadi.
“Bo‘zqurt” dostonlarining qahramonlari g‘orga sig‘a olishmaganidek, bu dostonda
ham   400   yildan   so‘ng   Ergenekon   ularga   torlik   qilganini   ko‘ramiz.   Mo‘g‘ullar
hukmdori Bo‘rte Chine xalqni yig‘ib, ularga shunday deydi: “Ey, muqaddas Bo‘z
bo‘ri   onaning   jasur   o‘g‘illari   va   farzandlari!   Ota-bobolarimizga   qadim
zamonlardan beri Ergenekon yurti muqaddas makon bo‘lgan. Oradan ancha yillar
o‘tdi.   Ko‘ktangri   bizni   asradi,   ulg‘ayib,   ko‘paydik.   Buning   uchun   muqaddas
Ergenekon yurti oldida barchamiz boshimizni egib, hurmat bajo keltiraylik. Faqat
biz ulug‘ bobolarimizning qabrlari joylashgan muqaddas vatanimizning mana shu
yuksak   tog‘lar   ortida   ekanligini   unutmasligimiz   lozim.   Ortiq   otlarimizni   ota
vatanimiz tomon choptirish vaqti keldi. Tatarlarni vatanimizdan quvib chiqaramiz.
Shu tariqa intiqomimizni olib, tuproqlarimizni qaytarib olaylik”. 
Ular Ergenekondan chiqish uchun yo‘l topa olishmaydi. Bir temirchi ularga
bu   yerda   temir   koni   borligini   aytadi.   Tog‘ni   (temirni)   eritish   uchun   70   bosqon
tayyorlashadi.   Bir   tuya   o‘ta   oladigan   o‘lchamda   tog‘ni   eritib,   u   yerdan   xalos
18 bo‘lishadi.   Vatanlariga   qaytib   tatarlardan   qasos   olishadi.   “Alp   Er   To‘nga”
qahramonlik dostonidir. Alp Er To‘nga mil.av. VII asrda Sakalar davrida yashab,
taxminan   mil.av.   624   yoki   625-626-yillarda   forslar   tomonidan   hiyla   bilan
o‘ldirilgan Turk xoqonidir. Alp Er To‘nga Turon hukmdori Beshangning o‘g‘lidir.
Uning   Barsxon,   Qoraxon,   Shida   va   Alak   ismli   4   o‘g‘li   bo‘lgani   haqda   ba’zi
ma’lumotlar mavjud.
Manbalarda   u   mardligi   bilan   dovrug‘   taratgan,   bilimdon,   axloqli   turkey
hukmdor sifatida taqdim etiladi. Alp so‘zi qadimgi turkiylarda “kuchli”, “bahodir”,
“qahramon”,   “jasur”   va   b.   ma’nolarda   keladi.   Alp   Er   To‘nga   muayyan   davrlarda
Movarounnahr,   Yettisuv,   Savran,   Shosh   (Toshkent),   Sayram,   Talas,   Shu
viloyatlarida   hukmronlik   qilgan,   ushbu   hududlarda   bunyodkorlik   ishlari   bilan
mashg‘ul   bo‘lgan,   yangi   shaharlar   insho   etgan.   Abu   Rayhon   Beruniyning   “Jahon
iqlimlari tasviri” asariga asoslanib, Xonbaliq (Bolosog‘un), Romiton va Afrosiyob
(Samarqand)   shaharlarini   Alp   Er   To‘nga   insho   ettirganini   aytishimiz   mumkin.
“Alp   Er   To‘nga”   dostoni   hajm   jihatdan   katta   bo‘lsa   ham,   asarning   to‘liq   matni
yetib kelmagan. Bu dostonning qisqacha matni asosan Firdavsiyning “Shohnoma”
Yusuf   Xos   Hojibning   “Qutadg‘u   bilig”   va   Mahmud   Koshg‘ariyning   “Devonu
lug‘atut-turk”   asarlari   asosida   barpo   etilgan.   Lekin   bular   bilan   birga   Rashididdin
Fazlullohning   “Jome   ut-tavorix”   (“Tarixlar   to‘plami”)   va   Abu   Rayhon
Beruniyning   “Jahon   iqlimlari   tasviri”   asarlarida   doston   haqida   berilgan
ma’lumotlar o‘rganilib, ushbu ma’lumotlardan kerakli darajada foydalanilgan 1
. 
Ba’zi   manbalarda,   ayniqsa,   Firdavsiyning   “Shohnoma”
asarida Alp Er To‘nga Afrosiyob nomi bilan ataladi. “Bilgamish” Shumer (turkiy)
dostonidir. Shumerlar qadimgi Sharqda boy madaniy merosga ega xalqlardan biri
bo‘lgan.   Shumerlarning   etnik   kelib   chiqishi,   Dajla   va   Frot   daryolari   o‘rtasida
yashagungacha   bu   hududlarga   qayerdan   kelishgani,   tili,   madaniyati,   maishati,
boshqaruv tizimlari va boshqalar to‘g‘risida ilmiy manbalarda turli fikrlar mavjud.
Shumerlar   nafaqat   qadimgi   Sharqda,   balki   G‘arbda   ham   fan   va   madaniyat,
ekinchilik,   bunyodkorlik,   siyosiy   boshqaruv   va   boshqa   sohalar   taraqqiyotida
1
  Asqarov .  A.  “ O ’ zbek   xalqining   etnogenezi   va   etnik   tarixi ”.  T., “Universitet”, 2007. B.44.
19 muhim   rol   o‘ynagan.   Ingliz   olimi   L.   Bullin   aytganidek,   “G‘arb   madaniyati   ham
Shumerdagi   asosiy   o‘choqdan   uchqun   olgan.   Misr,   Bobil,   Ossuriya,   Finikiya,
qadimgi   yahudiy   va   nihoyat,   yunon   madaniyatlarining   manbayini   ham   Shumerda
izlash   kerak”.   Shumer   tarixi   va   madaniyatining   taniqli   tadqiqotchisi   Kramerning
“tarix   Shumerdan   boshlanadi”   fikri   tasodif   emas,   tarixga,   faktga   tayangan   holda
katta haqiqatlarni tasdiqlaydi. Shumer tili Sharqning eng ahamiyatli madaniyat va
siyosiy tili bo‘lgan.  Taxminiy   hisob-kitoblarga   ko‘ra   tosh   va   gil
lavhalar ustiga bu tilda 150 dan ortiq matn yozilgan. Shumer tili ayni paytda davlat
tili   sifatida   qadimgi   Sharqning   yetakli   tillari   qatorida   o‘z   joyini   saqlab   qolgan.
Qo‘lga   kiritilgan   matnlar,   moddiy   dalillar   va   b.   tahlili   shumerlar   etnik   jihatdan
turklarga yaqinroq ekanliklarini ko‘rsatadi. Shumer tili bilan turkiy tillarning so‘z
ildizlaridagi   o‘xshashlik,   bir   qator   boshqa   til   xususiyatlarining   bir   xilligi,   eski
shumerlar   mifologik   matn,   doston   va   qo‘shiqlari   bilan   turkiy   folklordagi   syujet,
fikr va b. tizimlari orasidagi yaqinlikning mavjudligi genetik jihatdan Shumer-turk
aloqasini tasdiqlashga imkon yaratad.
20 2.2 Qardosh  turkiy xalqlar tarixini o’rganilishi
Eng qadimgi turkiy tilda yaratilgan va turk-runiy yozuvida bitilgan O’rxun-
Enisey bitiklari VI-VIII asrlarda yozib qoldirilgan bo’lib, ular ta’:lim-tarbiyaga oid
qimmatli ma’:lumotlar beradi. Toshga o’yib yozilgan O’rxun-Enisey yodgorliiklari
dastlab   Enisey   havzasida,   so’ngra,   Mug’ulistonning   O’rxun   daryosi   bo’yida
topilib,   daniyalik   olim   Vilgelm   Tomson   1893   yilda   bu   yozuvlarni   birinchi   bo’lib
o’qigan.     Undan   so’ng   yana   bir   qancha   olimlar   ushbu   yozma   yodgorliklarni
o’rganish   yuzasidan   ilmiy-tadqiqotlar   olib   bordilar.   O’zbekistonda   Oybek,
O.Sharaffuddinov,   N.Mallaev,   A.Kayumov,   N.Raxmonovlar   tadqiqot   ishlari   olib
bordilar   va   uning   ta’lim-tarbiyadagi   o’rnini   yoritib   berdilar.   Ma’lumki,   asr
o’rtalariga kelib, Oltoy, Ettisuv va Markaziy Osiyo xududlarida turk undan so’ng
yana   bir   qancha   olimlar   ushbu   yozma   yodgorliklarni   o’rganish   yuzasidan   ilmiy-
tadqiqotlar   olib   bordilar.   O’zbekistonda   Oybek,   O.Sharaffuddinov,   N.Mallaev,
A.Kayumov,   N.Raxmonovlar   tadqiqot   ishlari   olib   bordilar   va   uning   ta’lim-
tarbiyadagi o’rnini yoritib berdilar. Ma’lumki, asr  o’rtalariga kelib, Oltoy,
Ettisuv va Markaziy Osiyo xududlarida turk   hoqonligi tashkil topdi. Bu xoqonlik
g’arbda   Vizantiya,   janubda   Eron,   Xindiston,   sharkda   Xitoy   bilan   chegaradosh
bo’lgan,   Turk   xokonligi   Turkyut   davlati   deb   ham   atalgan.   Xoqonlik   604   yilda
Sharqiy   va   «Garbiy   xoqonlikka   ajralgan.   VIII   asr   o’rtalariga   kelib   esa   Turk
xoqonligi   tugallandi.   Turk   xoqonligi   asosan,   3   kishi:   Bilga   xoqon   (Mug’ilyon),
sarkarda Qultegin va vazir Tunyukuklar qo’lida markazlashgan edi. Bitiktoshlarda
turk   xokonlarining   yurishlari,   bu   yurishlarda   ko’rsatgan   jasoratlari,   ularning
bilimli, mard, xalqparvar alp yigitlar ekanligi bayon etiladi. O’z vatani mustaqilligi
uchun   kurash,     xalqni   asoratdan   olib   chikish,   ularning   birligini   ta’:minlash
xoqonlar   Bumin,   Istami,   Eltarish,   Eltarishning   o’g’illari   Bilga   xoqon   va
lashkarboshi   Kul   tegin,   ma’naviy   otalari   Tunyukuklarning   zimmasiga   tushgani
hikoya qilinadi 1
.  Masalan,   Kul   tegin
bitigida u xalqparvar, tadbirkor, xalq kelajagini o’ylaydigan jonkuyar sarkarda, o’z
manfaatidan xalq manfaatini yuqori qo’yadigan shaxs masalan, Kul tegin bitigida u
1
 Gumilev. N – “Qadimgi turklar”. T :.2007.  B .89.
21 xalqparvar,   tadbirkor,   xalq   kelajagini   o’ylaydigan   jonkuyar   sarkarda,   o’z
manfaatidan xalq manfaatini yuqori qo’yadigan shaxs sifatida ta’riflanadi. Kultegin
Eltarish   xoqonning   kichik   o’gli,   u   7qa’   yil,   g’7   fevralda   kirq   etti   yoshida   vafot
etadi.   Bitigtosh   7qg’   yilda   o’rnatilgan.   Bu   bitik   toshda   barcha   voqealar   Kul
teginning akasi bilga xoqon tilidan hikoya qilinadi. Uning xaqiqiy ismi Mo’g’ilyon
bo’lgan. Bitik muallifi Kulteginning jiyani Yo’llug’ tegindir. 
Kultegin   bitigida   Bilga
hoqonning og’a-inilariga, qarindosh uruglariga murojaati, ularning xatolari tufayli
turk   elida   ko’p   ko’p   falokatlar   yuz   bergani   ifodalanadi.   Turkiylarning   harbiy
yurishlari,   ularga   qo’shni   bo’lgan   tobg’achlarning   bosqinchiligi   tufayli   xalq
boshiga   kulfatlar   tushgani,   ularning   yolg’onchilik,   firibgarlik   qurboni   bo’lganligi
ta’:kidlangan.   «Oltin,   kumush,   ichkilik,   ipakni   shuncha   hisobsiz   berayotgan
Tabg’ach   xalqi   so’zi   shirin,   ipak   kiyimi   nafis   ekan.     Shirin   so’zi   va   ipak   kiyimi
bilan aldab, yiroq xalqni shu hilda yaqinlashtirar ekan. Yaxshi qo’shni bo’lgandan
keyin   yovuz   ilminiu   erda   o’rganar   ekan.   Yaxshi   dono   kishini,   yaxshi   alp   kishini
yo’latmas   ekan,   biror   kishi   adashsa,   urug’i,   xalqi,   uyi,   yopinchig’iga   qo’ymas
ekan. Shirin so’ziga, nafis ipagiga aldanib, ko’p turk xalqi, o’lding.
Shirin  so’zi  va  ipak
kiyimi   bilan   aldab,   yiroq   xalqni   shu   hilda   yaqinlashtirar   ekan.   Yaxshi   qo’shni
bo’lgandan   keyin   yovuz   ilminiu   erda   o’rganar   ekan.   Yaxshi   dono   kishini,   yaxshi
alp   kishini   yo’latmas   ekan,   biror   kishi   adashsa,   urug’i,   xalqi,   uyi,   yopinchig’iga
qo’ymas ekan. Shirin so’ziga, nafis ipagiga aldanib, ko’p turk xalqi, o’lding. Turk
xalqining   ayrimini   u   erda   yovuz   kishini   shunday   pishiqlar   ekan:   yiroq   bo’lsa.
Yomon ipak beradi, yaqin bo’lsa, yaxshi debo beradi, deb shu hilda pishiqlar ekan.
Ilmsiz   kishi   u   so’zga   ishonib,     unga   yaqinlashib   ko’p   kishi   o’ldilar     Hoqonning
xalqqa   murojaatida   uning   hokimiyatni   mustahkamlash,   o’zaro   urushlargsha   chek
qo’yish,   tinch-totuv   bo’lib   yashashga   undashdek   ezgu   maqsad   ham   yotadi.   Kul
tegin esa dono, bahodir, jasur inson sifatida tasvirlanadi. 
Hoqonning   xalqqa   murojaatida   uning   hokimiyatni   mustahkamlash,   o’zaro
urushlargsha   chek   qo’yish,   tinch-totuv   bo’lib   yashashga   undashdek   ezgu   maqsad
22 ham yotadi. Kul tegin esa dono, bahodir, jasur inson sifatida tasvirlanadi. Kultegin
bitigida Bilga hokon eng muhim insoniy hislatlar, hayotiy zaruriyatlar haqida pand
nasixatlar qiladi. Turk xalqi birlashmagani, bir-biriga ishonmagani uchun, hiyla va
firib   qurboni   bo’lib,   tabg’achlar   ularni   qul   va   cho’ri   etgani,   qashshoq,   erksiz   va
mute   bo’lganligini   kuyunib   so’zlaydi.     Ikkinchi   bitik   Bilga   hoqon   haqida.Bu
bitiktosh   Eltarish   Hoqonning   katta   o’g’li,   Kish,   tinch-totuv   bo’lib   yashashga
undashdek   ezgu   maqsad   ham   yotadi.   Kul   tegin   esa   dono,   bahodir,   jasur   inson
sifatida tasvirlanadi 1
. Kultegin   bitigida   Bilga   hokon   eng   muhim   insoniy
hislatlar,   hayotiy   zaruriyatlar   haqida   pand   nasixatlar   qiladi.   Turk   xalqi
birlashmagani,   bir-biriga   ishonmagani   uchun,   hiyla   va   firib   qurboni   bo’lib,
tabg’achlar   ularni   qul   va   cho’ri   etgani,   qashshoq,   erksiz   va   mute   bo’lganligini
kuyunib   so’zlaydi.     Ikkinchi   bitik   Bilga   hoqon   haqida.Bu   bitiktosh   Eltarish
Hoqonning   katta   o’g’li,   Kul   teginning   akasi   Bilga   hoqon   sharafiga   uet   yilda
o’rnatilgan. Bilga hoqon uer  yilda ellik yoshida o’z yaqinlari  tomonidan zaharlab
o’ldirilgan. Bu bitik ham Yo’llug’ tegin tomonidan yozilgan. 
Ikkinchi bitik Bilga hoqon
haqida.Bu   bitiktosh   Eltarish   Hoqonning   katta   o’g’li,   Kul   teginning   akasi   Bilga
hoqon   sharafiga   uet   yilda   o’rnatilgan.   Bilga   hoqon   uer   yilda   ellik   yoshida   o’z
yaqinlari   tomonidan   zaharlab   o’ldirilgan.   Bu   bitik   ham   Yo’llug’   tegin   tomonidan
yozilgan.     Bilga   hoqon   bitigida   usnlik   hokimiyatida   tinsnlik   totuvlik   hukmron
bo’lgani,   uning   davlatni   adolat   bilan   boshqargani,   turkiy   xalqlarni   birlashtirgani,
o’z   yurtini   boy-badavlat   etib,   iqtisodiy   jihaotdan   mustahkamlagani   mahorat   bilan
tasvirlangan.   Bu   bitikda   xalq   hoqonidan,   vatanidan   ayrilmasa,   betashvish   hayot
kesnirish   ifodalanadi 2
.   O’z   navbatida,   davlat   boshliqlarining   hattiharakatlari,
yurgizgan siyosatlari  bayon etiladi. So’ngra Bilga hoqon yurishlari haqida hikoya
qilinadi.   Bilga   hoqon   turk   eli   o’rtasida   elparvar   hoqon   deb   tanilgan   edi.   (Bilga
so’zining ma’noisi dono deganni anglatadi.) U turkxalqining vatani abadiy bo’lishi
1
  Ахмедов   Б.   Узбекларнинг   этник   тарихини   урганишда   кулёзма   манбаларни   урни.   Тарихдан   сабокдар.
Тошкент, 1994.  B .76.
2
 Ўрта осиё халқларининг этник тарихи ва минтақада юз берган демографик жараёнларнинг манбаларда акс
этиши. Масул мухаррир. Д. Алимова, А. Аширов. Т.: 2011.  B . 64. .
23 usnun   kurashadi.Xalqqa   qarata   shunday   o’git   qilar   edi:   Vatanni   saqlab   qolmoq
faqat   hoqonga   emas,   xalqqa   ham   bog’liq.   Ajdodlarimizning   xato   va   yutuqlari
buning dalilidir. Xalq hoqonning yo’l- yo’riqlarini amalga oshirmasa, boshiga ko’p
kulfatlar   tushadi.   Hoqon   o’ta   ishonuvsnan   bo’lmasligi,   boshqalarining   gapini
o’ylab,   mlohaza   qilib   amalga   oshirishi   lozim.   Samimiy   so’zni   yolg’ondan   ayira
bilishi   kerak.Qattiqqo’l   hoqon   o’z   xalqiga   yomonlikni   ravo
ko’rmaydi.Ishoonuvsnan   bo’lsa,   yaxshiyomonni   ajrata   olmasa,   fojeaga   yo’l
osniladi, boshboshdoqlik boshlanadi.  Bilga   hoqon   ana
shunday   tarqoq   halqni   birlashtirdi,   ayoqqa   turg’izdi,   u   usnun   farovon   hayot
yaratdi.Yurtboshining boylikka xirs qo’yishi xalqning nosnor xayot kesniriga olib
keladi,   deb   hisobladi.   Tunyukuk   bitigi   esa   eq   misradan   iborat   bo’lib,   uqu-uqi
yillarda, Tunyukuk hayotligida yozilgan. Bu  bitikda Tunyukuk vatanparvar  shaxs
sifatida   nomayon   bo’ladi.   Undagi   insoniy   fazilatlar,   ezgulik,   insonparvarlik
hislatlari   uning   qo’shni   xalqlar   o’rtasidagi   obro’sini   yanada   oshirib   yubordi.
Masalan,   uning   asirlarni   o’z   yurtlariga   jo’natib   yuborishi   boshqa   dushman
qabilalarning   ham   bosh   egib   kelishiga,   bu   esa   ezgulik   bilan   yovuzlik,   qon
to’kishning oldinni olish   mumkinligini ko’rsatdi, ammo shu bilan birga hoqonlik
qonnunlarini, manfaatlarini qattiq himoya qilib, jasorat namunasini ko’rsatdi.
Qardosh   turkiy   xalqlar.Bu   atama   zamirida   juda   chuqur   ma no   bor.Turkiyʼ
xalqlar   azaldan   birdamlikda   yashab   kelgan.Markaziy   osiyo   davlatlari,Turkiya
Ozarbayjon   kabi   davlatlar   turkiy   davlatlar   ichida   eng   yiriklari   sanaladi.Albatta
bularning   ichida   Turkiyani   alohida   ajratib   otish   joiz   sanaladi.Turkiya   tarixiy
jihatdan   o'zbek   xalqi   bilan   azaliy   do'stlik   aloqalarini   o rnatib   juda   katta   natija   va	
ʻ
samaralarni   ko rsatmoqda.	
ʻ   Mahmud   Koshg‘ariy   turkiy   xalqlarning   ilk   o‘rta   asr
madaniyati   arboblaridan   bo‘lib,   tilshunoslik,   xususan,   turkiy   tillarni   o‘rganish
sohasida   mashhur   bo‘ldi   va   tarixda   o‘chmas   iz   qoldirdi.   Uning   “Devonu   lug‘atit
turk” asarini o‘sha davrlarda turkiy xalqlar hayoti haqidagi qomusiy asar deb atash
mumkin.   Muallif “Devon”ida bu haqda shunday deydi: “Xudo   davlat   quyoshini
turklar   burchida   yaratdi,   falakning   ham   shular   mulkiga   moslab   aylantirdi.   Ularni
turk   deb   atadi,   mulkka   ega   qildi,   ularni   zamonamizning   hoqonlari   etib   ko‘tardi.
24 Zamon ahlining ixtiyor jilovini shular qo‘liga topshirdi, xalqqa bosh qildi, bularni
to‘g‘ri yo‘lga yurishga qodir qildi. Bularga yaqin bo‘lish uchun eng asosiy yo‘l –
ularning   tillarida   so‘zlashishdir.   Chunki   ular   bu   tilda   gaplashuvchilarga   yaxshi
quloq   soladilar,   ularga   o‘zlarini   yaqin   tutadilar,   zarar   bermaydilar.   Men   turklar,
turkmanlar,   o‘g‘uzlar,   chigillar,   yag‘molar,   qirg‘izlarning   shaharlarini,   qishloq   va
yaylovlarini ko‘p yillar kezib chiqdim, lug‘atlarini to‘pladim”. 
Manbalarda   Koshg‘ariy   turkiy   tillarga   bag‘ishlangan
ikkita yirik asar yozganligi qayd etiladi. Mazkur asarlardan biri “Javohirun nahvi fi
lug‘atit   turk”   (Turkiy   tillar   sintaksisi   javohirlari)   nomi   bilan,   ikkinchisi   esa
“Devonu   lug‘otit   turk”   (Turkiy   tillar   so‘zlari   lug‘ati)   deb   atalgan.   Biroq   bu
asarlarning   faqat   ikkinchisi   bizgacha   yetib   kelgan.   “Devonu   lug‘otit   turk”   asari
taxminan   1068-1074   yillar   oralig‘ida   yozilgan.   Tilni   kishilar   o‘rtasida   aloqa
vositasi sifatida, jamiyat hayotini aks ettiruvchi ko‘zgu sifatida tushungan muallif
o‘zining   mashhur   “Devon”ida   aynan   bir   davrga   oid   bo‘lgan   turlicha   turkiy   tillar
hodisalarini,   faktlarini   sinxron   –   qiyosiy   metod   asosida   solishtiradi,   taqqoslaydi.
Mahmud   Koshg‘ariy   sinxron   –   qiyosiy   metod   bilan   qurollangan   holda   turkiy
qabilalarni   kezib,   asosiy   diqqat-e’tiborini   ularning   tillaridagi   umumiy   va   farqli
xususiyatlarga qaratadi. Shuningdek, u turkiy qabilalarning joylashish o‘rni haqida
ham qimmatli, asosli jug‘rofiy ma’lumotlar beradiki, bu “Devon”dagi faktlarning,
fikrlarning, qarashlarning ob’yektivligini ta’minlaydi.
Mahmud   Koshg‘ariy   mazkur   asariga   o‘zi   tuzgan   dunyo
xaritasini   ilova     qiladi.     Xaritada   mamlakat,   shahar,   qishloq,   tog‘,   cho‘l,   dengiz,
ko‘l,   daryo   kabilarning   nomlari   yozilgan.   Xaritada   aks   etmagan   ba’zi   bir   nomlar
lug‘at   matnida     izohlangan.   Xarita   asosan,   Sharqiy   yarim   sharga   to‘g‘ri   keladi.
Asarning bugungi kundagi ahamiyati haqida shuni aytish mumkinki, uni o‘rganish
asnosida   barcha   turkiy   xalqlar   bir   oila   vakili   ekani,   qardosh,   qarindoshligi
zehnlarda yana bir bor qaror topadi. Devonda ko‘plab lug‘atlar borki, ular bugungi
kunda   Osiyo   xalqlari   orasida   iste’molda   mavjud   va   shu   bilan   birga   aynan   bir   xil
yoki   bir-biriga   juda   yaqin   talaffuz   qilinadi.     Masalan,   et   -   o‘zbek   adabiy   tilida
go‘sht deb yuritilsa-da, lahjalarida et deyiladi. Turk va qozoq tillarida ham go‘sht
25 “et”   deb   yuritiladi.   O‘tloq   -   (yaylov)   o‘zbek   tilida   “o‘tloq”,   turk   tili   “otlak”
deyilgan. Devondan bu kabi misollarni juda ko‘p keltirish mumkin. 
Yuqorida   keltirilgan   lug‘atlardan   ma’lum
bo‘ladiki, turkiy xalqlarning barchasi bir millat, bir oilaga mansubdir. Ularning tili,
madaniyati, urf-odatlari bir-biriga juda yaqin. O‘zaro muloqotda tarjimonga ehtiyoj
sezilmaydi.   “Devonu   lug‘atit   turk”   asarining   bugungi   kundagi   muhim
ahamiyatlaridan biri  shu bo‘lib, turkiy xalqlarning bir oila vakili ekanini har dam
va   har   vaqt   bizlarga   eslatib   turadi.   O‘zaro   hamkor   va   do‘st-birodar,   ahil-inoq
bo‘lishga chaqiradi.
26 Xulosa
Xulosa sifatida aytish mumkinki Turkiy Xalqlar bugungi kunda ham bundan
oldingi davrlarda ham dunyoda oz orniga ega xalqlardan biri hisoblanadi. Bu ko pʻ
jihatdan   ularning   tarixi   bilan   bog liq   hodisa   hisoblanadi.Chunki   turkiy   xalqlar	
ʻ
bugun   yoki   kecha   paydo   bo lib   qolmagan.   Ularning   tarixi   juda   uzoq   davrlarga	
ʻ
borib   taqaladi.Turkiy   xalqlarning   kelib   chiqishi   ham   adabiyoti   va   san ati   ham	
ʼ
tashqi antropologik qiyofasi ham uzoq tarixli.
Misol   uchun   O zbek   xalqi   tarixiy   jihatdan   eng   qadimiy   xalqlardan	
ʻ
hisoblanadi va bu yerda uzoq davrlik svilizatsiya, uzoq davrlik tarix, uzoq davrlik
ilm   fan   rivojlangan.   O'zbek   xalqi   turkiy   xalqlarning   bir   bogini   sifatida   dunyoga
juda   mashhur   ilm   fan   namoyondalarini   yetishtirib   chiqargan.   Turkiya   davlati
misolida   qaraydigan   bo lsak   bu   davlat   bu   xalq   o'rta   asrlarda   dunyoning   eng
ʻ
qudratli   imperiyalaridan   biri   edi.   Turkiya   hududi   Yevropa   va   Osiyo   chorrahasida
joylashgan va bu uning geosiyosiy o yinchi sifatida shakllanishiga imkon yaratdi.	
ʻ
Yani   Turkiya     o'rta   asrlarda   ham   va   albatta   bugungi   kunda   ham   juda   qulay
makonda joylashgan. Bu esa bugungi kunda turkiy xalqlarning dunyodagi  o rnini	
ʻ
qanchalik   muhim   ekanligini   ko rsatib   bermoqda.   Xulosa   qilib   aytganda   qadimgi	
ʻ
turk   hoqonligi   o’zining   boy   madaniy   yodgorliklari   bilan   o’zbekiston   tarixini
o’rganishda   asosiy   manba   bo’lib   xizmat   qiladi.   Erondagi   kirmonshoh   yaqinidan
topilgan O’rxun Enasoy bitiklarida aks etgan vatanparvarlik, qarindosh urug’chilik
va   mahalliychilik   munosabatlari   hozirgacha   avlodlarga   o’rnak   bo’la   oladi.   Bolga
hoqonning   donoligi   Kul   teginning   vatanparvarligi   to’nyuquqning   oqilligi   har
sohada   ham   o’rganishga   arzirli   mavzu   hisoblanadi.   O’zbek   xalqining,   butun   turk
xalqlarining dastlabki yozma manbasi hisoblangan bu bitiklar asrlar davomida o’z
qadrini yo’qotmay sayqal topib kelmoqda. 
Birinchidan, hozirgacha bizga eng   qadimgi yodgorlik sifatida Urxun –
Yenisey bitiklari o’rgatilar edi. haqiqatan ham, ushbu bitiklar bizgacha to’liq   yetib
27 kelgan   yagona   yodgorlik   hisoblanadi.   Mazkur   bitiklar   XVIII   asr   oxirlari   va   XIX
asr boshlarida Urxun va Yenisey daryolari sohillaridan topilgan bo’lib, ular V-VII
asrlarda yashagan turkiy xalqlarga taalluqlidir. Ular turk runiy yozuvlari deb ham
yuritiladi.   Ma’lumki, V-VII asrlarda Markaziy Osiyoda turk hoqonliklari hukmron
bo’lgan.   Bu   hoqonliklarning   boshliqlaridan   bo’lgan   Bilga   hoqon   va   uning
ukasi   Qulteginlar   turkiy   xalqlarni   birlashtirish   uchun   katta   ishlarni   amalga
oshirgan.    Ikkinchidan, ana shu turk hoqonlarining   qabr toshlariga yozilgan bitiklar
bizgacha   to’liqyetib   kelgan.   Bu   yozuvlarni   rus   va   chet   el   olimlari   o’qish
uchun   qariyb   100   yil   vaqt   sarf   qildi.   Nihoyat   bu   sirli   yozuvni   daniyalik   olim
V.Tomsen   birinchi   bo’lib   o’qishga   muvaffaq   bo’ldi.   Bu   yozuvlarda   turkiy
xalqlarning   davlat   qurishdagi   olib   borgan   kurashlari   hikoya   qilingan.   Jumladan,
turk   ellarining   o’z   mustaqilligi   uchun   Xitoy   bosqinchilariga   qarshi   va   ularning
o’zaro bir – birlari bilan olib borgan urushlari tasvirlangan.
Ikkinchidan, ana shu turk hoqonlarining   qabr
toshlariga yozilgan bitiklar bizgacha to’liqyetib kelgan. Bu yozuvlarni rus va chet
el   olimlari   o’qish   uchun   qariyb   100   yil   vaqt   sarf   qildi.   Nihoyat   bu   sirli   yozuvni
daniyalik olim V.Tomsen birinchi bo’lib o’qishga muvaffaq   bo’ldi. Bu yozuvlarda
turkiy   xalqlarning   davlat   qurishdagi   olib   borgan   kurashlari   hikoya   qilingan.
Jumladan,   turk   ellarining   o’z   mustaqilligi   uchun   Xitoy   bosqinchilariga   qarshi   va
ularning o’zaro bir –birlari bilan olib borgan urushlari tasvirlangan. 
28 Foydalanilgan adabiyotlar
I. Rahbariy adabiyotlar.
1. Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyevning   2021-yil   20   –   yanvardagi
yeg’ilishida gumanitar fanlarni rivojlantirish to’g’risida so’zlagan nutqidan.
II. Ilmiy adabiyotlar.
2. Ўрта   осиё   халқларининг   этник   тарихи   ва   минтақада   юз   берган  
демографик   жараёнларнинг   манбаларда   акс   этиши .  Масул мухаррир. Д.
Алимова, А. Аширов. Т.: 2011.
3. Бернштам А.Н. Древнейшие тюркские элементы в этногенезе Средней 
Азии; К вопросу о происхождении киргизского народа / Советская 
этнография. Т.VI-VII. М., Л., 1947 .  С.Е. Малов. Памятники 
древнетюркской письменности. Тексты и исследования. // М.-Л.: 1951
4. Gumilev. N – “Qadimgi turklar”. T:.2007.
5. Dadaboyev. H. O‘zbek terminologiyasi. T. 2019.
6. Xo’jayev. A, Xo’jayev. K – Qadimgi manbalarda xalqimiz o’tmishi., 
Toshkent., “Ma’naviyat”.  2004.
7. Asqarov. A.  “O’zbek xalqining etnogenezi va etnik tarixi”.T., “Universitet”, 
2007
8. Axmedov B. O‘zbekiston tarixi manbalari. T., «O‘qituvchi», 2001.
9. Ахмедов Б. Узбекларнинг этник тарихини урганишда кулёзма 
манбаларни урни. Тарихдан сабокдар. Тошкент, 1994.
10. Шониёзов К. Узбек халкининг шаклланиш жарасни. Тошкент, 2001.
11. Ўрта осиё халқларининг этник тарихи ва минтақада юз берган 
демографик жараёнларнинг манбаларда акс этиши. Масул мухаррир. Д.
Алимова, А. Аширов. Т.: 2011.
29

O’rta asrlarda turkiy tilli xalqlarning kirib kelishi

Купить
  • Похожие документы

  • Sovet ittifoqida siyosiy mojarolar
  • O'rta asrlarda yer-suv munosabatlari
  • Koreya Choson XVIII- XIX asrlarda
  • Somoniylar davlati va oʻrta Osiyoda tutgan oʻrni
  • Abdullaxon II davrida Buxoro xonligi

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha