O’rta Osiyo tarixiga oid Yevropada yaratilgan kartografik tadqiqotlar

        O‘RTA OSIYO TARIXIGA OID    
YEVROPADA YARATILGAN KARTOGRAFIK    
TADQIQOTLAR
MUNDARIJA:
KIRISH .......................................................................................................... ...   4-5
I   BOB.   G‘ARBIY   YEVROPADA   O‘RTA   OSIYOGA   DOIR   TARIXIY
KARTO GRAFIK   MA’LUMOTLARNING O‘RGANILISH I …………    6-20
I.1.   G‘arbiy   Yevropa   olimlarining   O‘rta   Osiyoga   oid   ilk   ma’lumotlari ..
…………………………………………………….………….      6-13
I.2.  Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi ………………..     13-20
II   BOB.   YEVROPADA   O‘RTA   OSIYOGA   OID   KAR TOGRAFIK
MA’LUMOTLAR TARIXIDAN ……………………………………. . …..    21-33
II.1.   XVI-XVIII   asrlarda   G‘arbiy   Yevropada   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-
kartografik ma’lumotlar .. ………………………………………….………     21-26
II.2.  XIX  asrda G‘arbiy  Ye vropada tuzilgan xaritalarda O‘rta   Osiyo . …….      26-33
XULOSA ....................................................................................................... .    34-35
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI.  ..............................     36-37
1 Kirish.
Mavzuning dolzarbligi :   Mustaqillik sharoitida jamiyatdagi yangi o‘zgarishlarni
amalga   oshirish   jarayonida   erkin   demokratik   tafakkurga   ega   bo‘lgan   va   mustahkam
milliy g‘oya kuchi bilan birlashgan jamiyat a’zolarini tarbiyalash vazifalarini bajarishda
tarix   fanining   o‘rni   jiddiy   ravishda   ortmoqda.   Ushbu   mavzuning   dolzarbligi   esa
quyidagilardan iboratdir:
-   Yevropada   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-kartografik   ma’lumotlarning
shakllanish manbalari va ularni o‘rganilish sabablarini o`rganish.
-  so‘nggi-yillarda nashr etilgan ilmiy asarlarni tadqiq etish orqali yangi xulosalar
berish.
-     mavzuga   kompleks   va   konseptual   yondashish   orqali   O‘zbekiston   tarixining
kam   o‘rganilgan   qismlarini   to‘ldirishga   xizmat   qiluvchi   ma’lumotlarni   kiritishga
harakat qilishdir.
1998-yil   iyulda   O‘zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   Qarori   e’lon
qilinib,   unda   respublikamiz   tarixchi   olimlari   oldida   turgan   dolzarb   vazifalardan   biri
“mamlakatimiz   va   chet   el   olimlarining   eng   qadimdan   hozirgi   kungacha   o‘zbek   xalqi
tarixi bo‘yicha amalga oshirgan tadqiqotlarini tahlil qilish 1
‘‘  ekanligi ko‘rsatib o‘tilgan.
O‘zbekistonning   tashqi   siyosati   jahon   hamjamiyati,   shu   jumladan   Rossiya   va
G‘arbiy   Yevropa   mamlakatlari   bilan   keng   ko‘lamdagi   siyosiy-iqtisodiy   va   madaniy
aloqalarni   amalga   oshirishga   qaratilgan.   Zero,   ushbu   aloqalar   uzoq   davrlarga   borib
taqaladi.   Mintaqamiz   Sharq   va   G‘arb   o‘rtasidagi   muhim   savdo   yo‘llari   tutashgan
yerda   joylashganligi   bois,   bu   hududdan   ko‘plab   sayyohlar,   savdogar   va   sarkardalar
o‘tishgan. “Tarixan hozirgi O‘zbekistonning hududi shunday joy bo‘lganki, bu yerda
juda   ko‘hna   savdo   yo‘llari   (mashhur   Buyuk   Ipak   yo‘li)   tutashgan,   jo‘shqin   tashqi
aloqalar va turli madaniyatlarning bir-birini o‘zaro boyitishi jarayoni kechgan”.
Ana shunday aloqalar natijasi o‘laroq, Yevropada O‘rta Osiyo  haqida tarixiy-geografik
va kartografik ma’lumotlar to‘plana   borgan.
Yevropalik   olimlar   asarlarida   O‘rta   Osiyoga   oid   ko‘plab   ma’lumotlar   va
kartografik   manbalarning   uchrashining   o‘zi   ham   ko‘hna   qit’ada   o‘lkamizga   qiziqish
1
  O‘zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   Akademiyasi
Tarix instituti faoliyatini takomillashtirish to‘g‘risida”gi Qarori // O‘zbekiston ovozi 1998 -yil, 28 iyul.
2 kuchli   bo‘lganligidan   darak   beradi.   Ana   shu   jihatdan   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-
kartografik ma’lumotlarni chuqurroq o‘rganish va tadqiq etish dolzarb masaladir.
Millati,   dini,   tili   va   istiqomat   chegaralari   bir-biridan   uzoq   bo‘lgan   xalqlar   ham
O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-kartografik   manbalarni   yaratishda   o‘z   tajribalarini   bir-
birlari   bilan   o‘zaro   almashishgan.   Yangi   kartalar   yaratishda   O‘rta   Osiyo   haqidagi
noto‘g‘ri   yondashuvlardan   voz   kechib,   to‘ldirilgan,   mukammal   kartalar   yaratishgan.
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   I.A.   Karimov   ta’kidlaganidek :   “Har   qanday
sivilizatsiya ko‘pdan-ko‘p xalqlar, millatlar, elatlar faoliyatining va samarali ta’sirining
mahsulidir’’ . 2
O‘rta   Osiyo,   jumladan,   O‘zbekiston   tarixini   o‘rganishda   turli   yozma   manbalar
bilan birga tarixiy kartalar hamda ulardagi ma’lumotlar ham asosiy manbalardan biri
hisoblanadi.
Mavzuning   o‘rganilganlik   darajasi :   Buyuk   geografik   kashfiyotlar   va
Yevropada kitob bosishning o‘zlashtirilishi kartografik manbalarga bo‘lgan qiziqishni
orttirgan. Yevropada o‘lkamiz haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar dastlab faqat
yozma   shakldagi   matnlar   va   uzuq-yuluq   tasavvurlardan   iborat   bo‘lgan   bo‘lsa,
keyinroq   XVI   asrga   kelib   tarixiy   kartografiya   fani   shakllangach,   kartalardagi   yangi
ma’lumotlar bilan ancha boyidi. Bunda G‘arb va Sharq mamlakatlari o‘rtasida savdo-
sotiq   aloqalarining   kuchayishi,   dengizlarda   kema   qatnovining   ortishi   katta   turtki
bo‘ldi.
Yevropa,   jumladan,   Rossiyaning   hukmron   doiralari   o‘z   manfaatlarini   O‘rta
Osiyoning   boy   iqtisodiy   hududi   orqali   kengaytirishga   intilishi   ham   bu   yerlar   haqida
tarixiy-kartografik   ma’lumotlarga   tayanib   ish   tutishni   taqozo   etgan.   Shu   jihatdan
yevropalik   va   rus   diplomatik   elchiliklari   va   missiyalarining   to‘plagan   ma’lumotlari
asosida O‘rta Osiyo haqida tarixiy-kartografik ma’lumotlar to‘plana borgan. Ularni ilk bor
tarixiy jarayonlar bilan bog‘liq holda manbaviy ahamiyati jihatidan o‘rganish maqsadida
mazkur   monografiyada   yevropaliklarning   O‘rta   Osiyo   tarixiga   oid   kartalari
umumlashtirilib tahlil qilindi.
2
 Karimov I. A. Biz o‘z kelajagimizni o‘z qo‘limiz bilan quramiz.7-jild. –T.,   O‘zbekiston.1999 . –  b .149.
3 XIX   asrga   qadar   O‘rta   Osiyo   hududlarining   tarixiy-kartografik   jihatdan
o‘rganilganlik  darajasi  ancha   past   bo‘lgan   va  bu  sohadagi  tadqiqotlar   O‘rta  Osiyoning
Rossiya imperiyasi tomonidan bosib olinganidan so‘ng izchil tus olgan. Chunki o‘lkani
kartaga   olish   imperiyaning   ushbu   hududdagi   siyosiy   va   iqtisodiy   manfaatlari   bilan
bevosita   bog‘liq   bo‘lib,   tuzilgan   kartalar   harbiy-siyosiy   va   ilmiy   maqsadlar   uchun
tayyorlangan.
Tarixiy   kartalar   o‘ziga   xos   manba   hisoblanib,   O‘rta   Osiyo   tarixini   o‘rganishda
muhim  ahamiyatga ega  ekanligi  hamda  mustaqil  O‘zbekistonning  dunyo mamlakatlari
bilan   iqtisodiy,   madaniy,   ilmiy   sohalardagi   hamkorligi   kengayganligi,   qolaversa,
mustaqillik   g‘oyalarini   targ‘ib   qilish,   aholining   o‘sib   borayotgan   moddiy   va   ma’naviy
ehtiyojlarini qondirish, uning hududida kartografiyaga oid faoliyatni keng ko‘lamda ilmiy
asosda   tashkil  etishga   katta  ahamiyat   berilayotgan  bir  sharoitda 3
  turli   monografiyalar,
ilmiy   to‘plamlardagi   yevropaliklarning   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-kartografik
ma’lumotlarini, tadqiqotlarini tahlil qilib umumlashtirish va alohida mavzu doirasida
o‘rganish mazkur Bitiruv malakaviy ishida bosh vazifa etib qo‘yildi.
Kurs   ishining   maqsad va vazifalari :   XVI-XIX asrlarda G‘arbiy Yevropa va
Rossiyada   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-kartografik   ma’lumotlar   taraqqiyotini   mavjud
yozma   manbalar   va   tarixiy   kartalar   yordamida   ilmiy   tadqiq   etishdan   iborat.   Ana   shu
maqsad asosida  :
- G‘arbiy   Yevropada   XVI   asrlarga   qadar   O‘rta   Osiyo   haqida   to‘plangan
tarixiy-kartografik   manbalarni   umumlashtirish   va   tarixiy   jarayonlar   bilan
bog‘liq   holda   tahlil   etish   hamda   ularni   O‘rta   Osiyo   tarixini   o‘rganishdagi
manbaviy ahamiyatini ochib berish; 
- XVI—XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada yaratilgan tarixiy kartalarda O‘rta
Osiyo haqidagi ma’lumotlar O‘rta Osiyo va o‘zbek xalqi davlatchiligi tarixini
yangi   ma’lumotlar   bilan   yoritishda   muhim   manba   bo‘lib   xizmat   qilishini
ko‘rsatish;
3
      O‘zbekiston     Respublikasining   “Geodeziya   va   kartografiya   to‘g‘risida”gi   Qonuni   //   O‘zbekiston   Respublikasi
Oliy Majlisining axborotnomasi.1997. №4-5.  – b.76.
4 -   XIX   asrda   G‘arbiy   Yevropa   olimlarining   O‘rta   Osiyo   tarixiy   kartalarini
yaratish borasidagi faoliyatlarini va ulardagi mavjud ma’lumotlarning ilmiy
ahamiyatini aniqlash;
- G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarni
o‘rgangan holda mavzu doirasida xulosalar berishdan iboratdir.
Kurs   ishi ning   tuzilishi :   Kirish,   2   ta   bob,   4   paragraf ,   foydalanilgan   manba
va adabiyotlar ro‘yxatidan iborat.
5 I. BOB. G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyoga doir tarixiy kartografik
ma’lumotlarning o‘rganilish
I.1.  G‘arbiy  Ye vropa olimlarining O‘rta Osiyoga oid ilk ma’lumotlari .
Yevropada O‘rta Osiyoga oid kartografik ma’lumotlar tarixidan O‘rta Osiyo
g‘arbda Kaspiy dengizi, janub va sharqdan Eron Islom Respublikasi,  Afg‘oniston
va   Xitoy   Xalq   Respublikasi,   shimoldan   45°32’   shimoliy   kenglik   bilan
chegaralanuvchi ulkan xududda joylashgan bo‘lib, jami 1 mln. 984 ming kv. km. ni
tashkil etadi.
Bu o‘sha Qadimiy sivilizatsiya markazlaridan biri sifatida yirik imperiyalar
tarkibida   jahon   siyosiy   hamda   iqtisodiy   tarixida  katta   o‘rin   tutgan.  Qadimgi   Farb
va  Sharq   o‘rtasidagi   iqtisodiy  va   savdo   aloqalarida   muhim   vositachilik   vazifasini
bajargan.   O‘rta   Osiyo   haqida   geografik,   jumladan   kartografik   tasavvurlar   tarixi
ham ancha qadimdan, aniqrog‘i antik davrdan boshlanadi. O‘rta Osiyo to‘g‘risidagi
dastlabki kartografik ma’lu motlar antik davrning sivilizatsiya markazlari bo‘lmish
Qadimgi Yunoniston va Qadimgi Rimda yozilgan manbalarda uchraydi.
Chunki   antik   davr   mamlakatlari   Sharqning   ko‘plab   mamlakatlari   bilan
ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy aloqada bo‘lganlar, shu tufayli o‘z tarixiy geografik
va kartografik tasavvurlarini kengaytirganlar va boyitganlar.
Kartografik   materiallarga   faqatgina   kartografik   tasvirlar   kiribgina
qolmasdan,   bir   qator   tadqiqotchilar,   ayniqsa,   tarixchilar   «adabiy   matnlar   ham
kartalar   tuzish   uchun   manba   bo‘lishi   mumkin»ligini   uqtiradilar.   Shu   jihatdan
Gerodot,   Strabon,   Klavdiy   Ptolemey   va   boshqa   antik   mualliflarning   asarlaridagi
O‘rta   Osiyo   haqidagi   ma’lumotlar   ushbu   xududlar   xaqidagi   dastlabki   tarixiy-
kartografik ma’lumot hisoblanadi. 4
Chunonchi,   Gerodot   (mil.   avv.   484-425-yillar)   o‘zining   «Tarix»   asarida
Kaspiy   dengizidan   sharqda   bepoyon   kengliklar   mavjudligi   xaqida   ma’lumot
beradi.   U   Girkan   (Kaspiy)   dengizini   yopiq   xavza   deb,   uning   ko‘lami   haqida
4
    O‘zbekiston     Respublikasining   “Geodeziya   va   kartografiya   to‘g‘risida”gi   Qonuni   //   O‘zbekiston
Respublikasi Oliy Majlisining axborotnomasi.1997. №4-5.
6 shunday   fikr   yuritadi:   «Uzunligini   eshkakli   kemada   15   kunda,   kengligini   esa
hammasi bo‘lib 8 kunda suzib o‘tish mumkin».
Araks   (Amudaryo)   xaqida   ma’lumot   berib,   Gerodot:   «Araks,   aytishlaricha,
Isterga   qaraganda   kattaroq   va   (boshqa   daryolarga   ko‘ra)   kichikroq,   Lesbos
kattaligidagi ko‘plab orollarga ega... Araks Matiyonlar yurtidan oqib keladi. Gindis
(Xind) daryosi ham o‘sha yerdan oqadi», — deb qayd etgan.
R.E.   Lensning   fikriga   ko‘ra,   Gerodot   yozgan   Araks   daryosi   Sirdaryo   yoki
Tajan   daryosi   bo‘lishi   kerak.   Ammo   ko‘plab   olimlarning   fikriga   ko‘ra,   u
Amudaryodir. Gerodot Amudaryoning bir o‘zani (Uzboy) Kaspiyga quyilgan, deb
o‘ylagan   bo‘lsa   ke rak.   Professor   A.   Sagdullayev   ham   «Araks   bu   Amudaryo,
Matiyon   tog‘lari,   Gerodotning   tushunishicha,   Pomir   yoki   Xindikush   tizmalaridir,
chunki   tarixchining   (Gerodotning)   aytishicha,   Matiyon   tog‘laridan   Xind   daryosi
ham boshlanadi», — deb yozadi.
Gerodot massagetlarning yerlari haqida fikr yuritib, ular «Kaspiy dengizidan
sharqda, quyosh chiqish yo‘nalishida joylashgan», deb yozadi. Uning Baqtriya va
Xorazm   xaqidagi   ma’lumotlari   ham   qiziqarlidir:   «Osiyoda   bir   vodiy   bor.   Uning
h amma tomoni tog‘ bilan   o‘ ralgan, tog‘ni esa beshta dara kesib o‘tadi. Bir vaqtlar
bu   vodiy   xorazmliklarga   qarashli   bo‘lib,   xorazmliklar   parfiyaliklar,   saranglar   va
tamaneylarning chegaradosh yerlarida joylashgan» 5
.
Gerodotning   yuqoridagi   ma’lumotlaridan   kelib   chiqib,   Dj.   ‘Gomson,   V.
Fedchina, V. Dementyev, O. Andryushenko  x ar i tala r  yaratgan. Dj, Tomson Kaspiy
dengizining   kengligini   kengaytirib   yuborgan,   bu   esa   Gerodot   yozganlarita   mos
tushmaydi.   I.   Dementyev,   O.   Andryushenkolar   Araks   (Amudaryo)ni   birmuncha
to‘g‘riroq   chizganlar,   lekin   uning   Kaspiyga   quyiluvchi   irmog‘i   tasvirlanmagan. 6
Shuningdek, Baqtriyaliklar  yurti  ham  aks  etmagan. V. Fedchina tiklagan xaritada
Gerodot tilga olgan «botqoqlik va ko‘llar» mavjud xududlar tasvirlangan bo‘lsada,
biroq, Baqtriyaliklar va massagetlar yerlari chizilmagan.
5
 Azamat Ziyo.  O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. – b.16.
6
 Tanieva G. M. Rol Karshinskogo vilayata v politicheskoy, sotsialno-ekonomicheskoy jizni Buxarskogo emirata 
(vtoraya polovina XVIII pervaya polovina XIX v): Avtoref. Dis.kand.ist.nauk.Tashkent, 2008. – b.33.
7 Yana   bir   yunon   olimi   Gerodotning   tarixiy   an’analarini   davom   ettirgan
Ktesiy   O‘rta   Osiyoda   bo‘lmagan   bo‘lsada,   le kin   bu   yerlar   haqida   bir   qator
ma’lumotga   ega   bo‘lgan.   Uning   qayd   etishicha,   bu   yerdagi   qariyb   barcha   halqlar
satrapliklarga   bo‘lingan   bo‘lib,   faqatgina   sak   qabilalarigina   satrapliklarga
kirmagan.   Ktesiy   davrida   sharqdagi   yirik   va   ahamiyatli   satrapliklardan   biri
Baqtriya, Sug‘diyona Xind daryosi yo‘nalishidagi hududlarni o‘z ichiga olgan edi.
Baqtriya   yerdaridagi   kumush   konlari   haqida   gapirib,   Kte siy   ushbu
zaminning   chuqur   yer   qatlamlarida   ushbu   metallning   ko‘pligini   yozadi.   Ktesiyga
ko‘ra,   sharqda   yirik   Shimoliy   dengiz   (Kaspiy   dengizi)   bo‘lib,   dengiz   bo‘yida
girkanlar va ularning qo‘shnisi darbiklar istiqomat qilganlar. Ulardan ham sharqda
esa   parfiyalik   va   baqtiyaliklar,   xorazmiy   va   karmoniylar   istiqomat   qilishgan.
Baqtriya   «tekisliklari»ga   esa   g‘arbdan   faqatgina   kichik   tog‘   yo‘li   orqali   o‘tish
mumkin   bo‘lgan.   Baqtriya   yerlari   Tanais   daryosidan   Xind   daryosi   bo‘ylarigacha
bo‘lgan   yerlarni   egallagan.   Tanais   Baqtriya   yerlarini   Yevropadan   Xind   esa
Xindistondan   ajratib   turgan.   Ktesiy   tasavvuriga   ko‘ra,   Tanais   Xind   daryosiga
qarama-qarshi   bo‘lib,   Pont   (Qora)   dengiziga   quyilgan.   Shu   o‘rinda   ta’kidlash
kerakki,   Ktesiyning   Tanais   deganda   ikki   daryo   —   Don   va   Sirdaryo   haqidagi
ma’lumotlari   bir-biriga   ziddir.   Ktesiy   yozganidek,   Baqtriya   yerla rini   Tanais
bo‘ylarigacha   cho‘zilganligini   e’tiborga   oladigan   bo‘lsak,   u   holda   Tanais   daryosi
bu   Sirdaryo   bo‘ladi   va   bu   nisbatan   turli   tushuncha.   Baqtriya   satrapligi   Ktesiy
davrida   ham,   Aleksandr   Makedonskiy   zamonida   xam   Sirdaryogacha   bo‘lgan
xududlarni qamrab olgan edi. 7
O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar keyinroq Aleksandr Makedonskiyning bu
hududga yurishlari (mil. avv. 329-327-yillar) davrida to‘plandi.
Jumladan,   antik   davrning   yirik   geograf   olimi   Strabon   milodiy   I   asrda   17
kitobdan iborat «Geografiya» asarini yaratdi. Asarda muallif «miloddan avvalgi V
asrdan   milo diy   I   asrgacha   bo‘lgan   barcha   geograf   va   tarixchilarning   asarlaridan
tanqidiy foydalandi».
7
 . www. hstoriy. ru
8 «Geografiya»ning   XI   kitobida   O‘rta   Osiyoning   Parfiya   va   Girkaniya   kabi
o‘lkalari, Amudaryo, Sirdaryo haqida ma’lumot lar uchraydi. Shuningdek, «kitobda
O‘rta Osiyoda yashovchi sak, surd, skif, massaget qabilalari haqida ham ma’lumot
bor».  Yaksart   (Sirdaryo),  Politimet   (Zarafshon),  Epard (Murrob)   daryolari   haqida
yozilgan.   Amudaryo   Araks   yoki   Oks   deb   atalgan.   Uning   suvlari     esa
botqoqliklarga   emas,   «suvlar   mamlakati»   ga   singadi.   «Suvlar   mamlakati»,
Shimoliy   dengiz   deganda   Strabon   Orol   dengizini   tushungan,   Amudaryoning   bir
o‘zani Girkan ko‘liga quyiladi, deb o‘ylagan.
Yaksart   haqida   Strabon   quyidagicha   yozadi:   «Yaksartning   boshlanishi   Oks
daryosi   (boshlanishi)dan   boshqa   joyda,   ammo   ular   bitta   dengizga   quyiladi».   Bu
dengizni   Strabon   Kaspiy   dengizi   deb   tushungan.   Sababi   Kaspiydan   sharqdagi
o‘lkalar haqida «birorta ham yunon va rim mualliflari o‘z asarlarida Orol dengizi
haqida   bevosita   yoki   bilvosita   eslatmagan» 8
.   Ammo   akademik   L.S.   Berg   bir
tadqiqotida   Shimoliy   dengiz   deganda   Strabon   Orol   dengizini   tushungan,   deb
yozadi.
Strabon   «Geografiya»sida   Politimet   (Zarafshon)   daryosi   haqida   ham
ishonchli   ma’lumotlar   uchraydi:   «Sug‘diyona   ichidan   o‘tayotgan   daryoni
Aristotelning   aytishicha,   makedonlar   Politimet   deb   atashgan.   Ariylar   yeridan
oqayotgan   Ariy   daryosiga   o‘xshab   bu   daryo   ul   diyor   yerlarini   sug‘orib,   so‘ngra
cho‘l   tomonga   davom   etadi   va   qumlar   ichida   yo‘qolib   ketadi»   Ushbu   ma’lu-
motlardan   bilishimiz   mumkinki,   Zarafshon   antik   davrda   ham   hech   bir   daryoga
quyilmasdan qumlarga singib ketgan.
Strabon   Yaksart   va   Oks   daryolari   bo‘ylarida   yashovchi   qabilarning
joylashuv holatiga ham to‘g‘ri baho beradi. U Paropamis (Xindikush) tog‘larining
shimoliy   tarmog‘ini   Imaus   (Pomir)   tog‘lari   deb   biladi.   Strabonga   ko‘ra,   O‘rta
Osiyodagi massaget qabilalarining bir qismi tog‘larda, yana bir qismi tekisliklarda,
uchinchi qismi botqoqdiklarda, to‘rtinchi qismi ana shu botqoqliklardagi orollarda
istiqomat   qilganlar.   Strabon   tilga   olgan   tog‘lar   Orol   dengizi   va   Kaspiydan
8
  Бартолд В.В. История културной жизни турецких народой (Средней Aзии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
 – c.77.
9 Sharqdagi   tog‘lar,   ya’ni   Tyanshan   va   Pomirni,   vodiy   deganida   esa   Amudaryo   va
Sirdaryo oralig‘idagi yerlarni nazarda tutgan.
Qadimgi   dunyoning   geografik   hamda   kartografik   bilimlarini
umumlashtirgan mashxur olimlardan biri milodiy II  asrda yashagan yirik kartograf
olim Klavdiy Ptolemeydir. Uning «Geografiyadan qo‘llanma» asari antik davrning
o‘ziga xos geografik ensiklopediyasidir. Ptolemey mazkur asarning birinchi bobida
geografiyaning   vazifalari   va   dunyo   kartasini   tuzishda   qanday   kartografik
proyeksiyalar   qo‘llash   lozimligini   bayon   etgan.   Umuman,   bu   asarni   dunyoning
geogra fik atlasi desa ham bo‘ladi.
Ptolemey bu asaridan tashqari  27 ta kartani  o‘z ichiga olgan dunyo atlasini
tuzdi.   Ptolemeyning   boshqa   yunon   mualliflaridan   afzalligi   shundaki,   u   o‘ziga
ma’lum   barcha   fak tik   ma’lumotlarni   kartalarga   tushirdi   va   shu   tariqa   katta
kartografik   asar   yaratdi.   Ana   shuning   uchun   ham   u   «Uyg‘onish   davrigacha   va
Uyg‘onish davrida ham ko‘plab yevropalik olimlar uchun ulkan darajadagi geograf
sanalgan». Ptolemeyning «Geo grafiya» asarini, ayniqsa, kartalarini yuqori baholab,
A.   Gum bolt   shunday   yozgan   edi:   «Shubhasiz,   Ptolemey   «Geografiya»si   shunisi
bilan   qadrliki,   u   bizga   butun   Qadimgi   dunyoni   faqatgina   tasvirlar   emas,   balki
joylarning   kengligi,   qutb   balandligi   va   kun   davomiyligini   aniqlash   bilan
tasavvurlar xosil qildiradi». Ya’ni Ptolemeyning kartalarida gradus turi ishlatilgan
bo‘lib, ular o‘z davrida yaratilgan barcha kartalarga nisbatan ilmiy jixatdan ancha
to‘g‘ri, yuksak darajada ishlangan va mukammal tuzilgan kartalardan biri edi.
Osiyo   Ptolemey   «Geografiya»sining   V—VII   boblarida   12   ta   kartada
berilgan, 48 ta viloyatga bo‘lingan. Uning atlasidagi yigirma ikkinchi kartada 85°
—147°   sharqiy   uzunlik   va   350-65°   shimoliy   kenglik   orasida   tasvirlangan   O‘rta
Osiyo hududi ham aks ettirilgan. Mazkur karta taxlili bo‘yicha o‘tgan asrda qator
olimlar maxsus shug‘ullanishgan. Ular jumlasiga B.P. Ditmar, V.V. Latishev, S.A.
Vyaziginlarni kiritish mumkin.
Mashxur   rus   geografi   I.V.   Mushketov   fikriga   ko‘ra   Pto lemeyning   bu
kartasida   xatto   XVIII   asrning   birinchi   yarmidagi   yevropalik   olimlarning
ma’lumotlariga qaraganda ham Turkiston to‘g‘risida kengroq va to‘g‘ri ma’lumot
10 bor.   Ptolemeyga   qadar   barcha   yunon   muarrixlari   Kaspiy   dengizini   Dunyo
okeanining   qo‘ltig‘i   deb,   noto‘g‘ri   tasavvurga   ega   edilar.   Ptolemey   ana   shu
hukmron xato tasavvurni inkor etibgina qolmay, uning noto‘g‘riligini isbotlab ham
bera oldi.
Ptolemey   kartasida   Yaksart   (Sirdaryo),   Politimet   (Zaraf-SHON),   Oks
(Amudaryo va uning irmoqlari), Ox (Tajan) va Mart (Murg‘ob) daryolari, boshqa
ko‘plab   kichik   daryolar   bor 9
.   Biroq   O‘rta   Osiyoning   yirik   daryolari   Kaspiy
dengiziga   quyiladigan   qilib   tasvirlangan.   Kaspiy   dengizi   esa   sharqdan   Farbga
cho‘ziltirib chizilgan. Kartada tarixiy hududlar (Sug‘diyona, Baqtriya, Margiyona),
xalqlar   (xorazmliklar,   zariasplar,   massagetlar)   shaharlar   (Tribaktra,   Astkana,
Xaraxarta,   Maroqanda,   Turkana,   Antioxiya-Marg‘iyona)   aks   ettirilib,   Sirdaryo  va
Amudaryoning   O‘rta   oqimlari   oralig‘idagi   hudud   Transoksiana   deb   atalgan1.
Klavdiy   Ptolemey   kartasi   yana   shu   jihatdan   ahamiyatliki,   unda   O‘rta   Osiyodagi
davlatlar   chegaralab   berilgan.   Bundan   Tashqari,   Ptolemey   kartasi   etnografik
jihatdan ham   xarakterli:   bu kartada  12 qabila  (xorazmliklar, toxarlar, massa getlar
va xokazo) chegaralari ajratib ko‘rsatilgan 10
.
O‘rta   Osiyo   tog‘lar   orasidagi   bir   vodiy   qilib   ko‘rsatil gan:   janubda   —
Paropamis   tog‘lari,   sharqda   —   meridianal   cho‘zilgan   Imaus   (Pomir)   tog‘lari   bor.
Biroq,   shahar   va   qabilalar   tasvirida   ham   bir   qancha   xatolar   uchraydi:   ba’zi
shaharlarning   nomi   xar   xil   berilgan,   geo grafik   o‘rni   ham   har   xil   aniqlangan.
Masalan,   Samarqand   (Ptolemeyda   —   Marakanda)   shahri   haqiqiy   geografik
o‘rnidan   bir   necha   gradus   janubda   ko‘rsatilgan.   Ammo   ba’zi   bir   tadqiqotlarda
ushbu  shahar   haqidagi  Ptolemey  tasavvuriga  yangiliklar   ham  kiritilgan. Ptolemey
ushbu   shaharning   koordinatalarini   quyidagicha   aniqlagan:   112°  shimoliy   uzunlik,
39°   15’   sharqiy   kenglik.   Ptolemey   kartasidagi   Maroqanda   uchun   aniqlangan
kenglikning Samarqand shahri kengligiga to‘g‘ri kelishi, tasodifiy hol bo‘lsa kerak.
Ammo   Sug‘diyonaning   Maroqanda   shahrini   o‘zining   VIII   kitobida   eslatgan
Ptolemey bu mashxur shaharni kartada ko‘rsatmasligi mumkin emas.
9
  www.ziyo.net
10
 Azamat Ziyo.  O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000.  – b.77.
11 Shunday   qilib,   antik   davr   olimlarining   O‘rta   Osiyo   haqida   deyarli   yetti   asr
mobaynidagi,   ya’ni   Gerodotdan   Ptole meygacha   bo‘lgan   kartografik   tasavvurlari
O‘rta   Osiyo   olimlari   tomonidan   chuqur   o‘rganilib   hamda   ba’zi   birlari   tanqidiy
muloxaza ham qilingan. Bu borada Sharq olimlari G‘arbning ilg‘or fikrlarini qabul
qilgan   holda   dunyo   haqida   o‘zlarining   tanqidiy   asoslangan   ilmiy   fikrlarini   ham
bayon etishgan.
G‘arbiy   Yevropa   mamlakatlarida   ilk   O‘rta   asrlar   kartogra fiya   fanida
turg‘unlik   davri   sifatida   esga   olinadi.   Chunki     kuchli   mavqe’ga   ega   cherkov   dini
shu  fan  sohasidagi  yutuqlarni   ham   inkor  qilib  keldi.  Bu  davrda  antik  olimlarning
barcha yutuqlari unutildi. Yaratilgan «monastir» kartalarining barchasi bezaklar va
diniy   bayonlardan   iborat   edi.   Ularda   O‘rta   Osiyo   xududlari   umuman
tasvirlanmagan,   aks   etganlarida   esa   ko‘plab   xatoliklar   mavjud   edi.   Yevropa
mamlakatlarida kartografiyaning taraqqiy etishi avvalo Uyg‘onish davri, shu bilan
birga   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   o‘sishi   bilan   bog‘liqdir.   XI-XV   asrlarda
mahsulotlarni   mo‘lligi   munosabatlarining   taraqqiy   etishi,   shaharlar   aholisining
o‘sishi, yangicha shahar madaniyatining shakllanishi  kuzatildi. Salib yurishlari  va
o‘zaro   maxsulot   almashishlar   yevropaliklarning   geografik   dunyoqarashlarini
o‘zgartiribgina   qolmay,   ularni   sharq   fani   va   madaniyati   yutuqlaridan   ham
baxramand qildi. 11
I.2.  Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi
O‘rta   Osiyo   Rossiya   va   uning   sarmoyador   guruhlarini   har   jihatdan:   harbiy-
strategik,   ya’ni   Hindiston   va   Xitoyga   yaqinligi,   zaminining   boyligi   va   halqining
soddadil   va   mehnatsevarligi   bilan   ko‘p   vaqtlardan   beri   qiziqtirib   kelgan.   O‘rta
Osiyo bilan qiziqish, uni Rossiyaning mustamlakasiga aylantirish yo‘lidagi xarakat
podsho Mixail  Fidorovich (1613-1645) davridan boshlandi va ikki yuz qirq besh-
yildan   keyin,   1865-yili   Qo‘qon,   Buxoro   va   Xiva   xonliklarini   bo‘ysundirish   bilan
yakunlandi. 
Rossiiya hukumat o‘zining bu siyosatini amalga oshirish uchun O‘rta Osiyoni
yaxshi   bilgan,   keng   ma’lumotli   diplomatlari   va   harbiylaridan   foydalandi.   Ular
11
 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010 y.  – B.142.  
12 savdo va madaniy aloqalarni rivojlantirish uchun, aslida esa mamlakatdagi harbiy-
siyosiy   vaziyatni   o‘rganish,   Qo‘qon,   Buxoro   va   Xiva   xonliklarining   qo‘shni
davlatlar: Hindiston, Eron,Turkiya va Xitoy bilan qanday munosabatda ekanligini
aniqlash   va   O‘rta   Osiyo   shaharlariga   olib   boradigan   yaqin   va   qulay   yo‘llarni
belgilash uchun yuborildi. 
So‘zimizning     isboti   uchun   1620-yildan   to   rus   armiyasining   O‘rta   Osiyoga
bostirib kirishigacha kechgan ikki yuz-yil mobaynida mamlakatimizga  Rossiyadan
kelib   ketgan   ba’zi   elchiliklar   va   harbiy   mutahasislarning   faoliyatiga   qisqacha
to‘xtalib o‘tamiz. 
 Ivan Danilovich Xoxlov elchiligi.  Xoxlov – XVlll asrda o‘tgan iste’dodli rus
diplomati.  Hayoti va faoliyatiga oid ma’lumotlar juda kam. I.D.  Xoxlovni mahsus
o‘rgangan   yirik   rus   sharqshunos   olimi   N.I.   Veselovskiy   (1848-1918)   keltirgan
ma’lumotlarga ko‘ra, u asliga  qozonlik, bo‘lib, aslzoda  (boyarin)  oilasida  duyoga
kelgan.   Uning   haqidagi   daslabki   ma’lumot   XVI   asrning   90-yillariga   tegishli.   U
o‘sha   vaqtda,  tog‘asi   Vasiliy   bilan  birga,   davlat   xizmatida   bo‘lgan   va   Qozondagi
uychilar   xizmatida   bosh   bo‘lib   turgan.   1600-yili   yurtiga   qaytib   kelayotgan   Eron
elchisi   Pirqulibekni   Qozondan   Saratovgacha   (shaharga   1590-yili   asos   solingan)
kuzatib qo‘ygan. 12
1606-yili   I.D.Xoxlov,   tog‘asi   Vasiliy   hamda   voyvoda   Golovin   bilan
birgalikda Terekka, uning xalqini yangi podsho Vasiliy Ivonovich Sheyskiy (1606-
1610)   ga   qasamyod   qildirish   uchun   yuboriladi.   Lekin,   terekliklar   yangi   rus
podshosini tan olmaydilar, Xoxlovni qattiq do‘pposlab qamab qo‘yadilar. Ma’lum
vaqt o‘tib terekliklar I.D.Xoxlovni soqchi qo‘shib Astraxanga jo‘natib yuboradilar.
Shu   tariqa   u   Astraxanda   yetti-yil,   1613-yilgacha   qamoqda   o‘tirdi.   1617-yili
Astraxanda   hokimiyat   ataman   I.V.Zaraskiy   qo‘liga   o‘tdi   va   u   I.D.Xoxlovni   ozod
qilib, Eronga shoh Abbos  I (1587-1629/30)  huzuriga elchi  qilib yubordi. Ataman
Zaruskiy     shohdan   pul,     oziq-ovqat   askar   bilan   yordam   berishini   so‘radi   va
Moskvani   egallagandan   keyin   Asraxanni   unga   in’om   qilajagini   bildirdi.   Shoh
Abbos I boshida bunga ko‘ndi va atamanga 12 tuman naqd pul va katta miqdorda
12
 Azamat Ziyo.  O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000.  –  B .66.
13 oziq - ovqat yuborishini va’da qildi. Lekin keyincha, o‘z elchisi Xoja Murtazodan
ataman   Zaruskiy   isyoni   barbod   bo‘lgani   va   toj-taxt   Mixail   Ayodorovich   qo‘liga
o‘tganini   Eronga   Rossiyadan   Aleksey   Buxarin   va   Mixail   Tixanov   boshliq   yangi
elchilar kelgani haqidagi xabarni eshitganidan keyin fikridan qaytdi. Shoh Rossiya
elchilarini   katta   sovg‘a-salomlar   bilan   qaytarib   yubordi.   O‘shanda   I.D.Xoxlovga
ham   kelishiga  ijozat   berdi.  Lekin  Vladimirga  yetganlarida  podshoning   amri  bilan
uni   turib   qoldilar.   1615-yilning   iyul   oyidaAstraxanda   Zaruskiy   isyoni   bartaraf
qilingandan keyin, I.D.Xoxlovning gunohidan kechdilar va uni qo‘yib yubordilar.
D.Xoxlovning taqdiri 1620-yilgacha qanday bo‘lganligi bizga ma’lum emas.
Fikrimizcha,   shu   davr   ichida   u   Qozon   hokimi   (Voevodasi)   ning   xizmatida
bo‘lgan.
1620-1622-yillari u podshoning farmoni bilan O‘rta Osiyoda, Buxoro va Xiva
xonliklarida bo‘ldi. Rossiyaga  qaytgandan (1622-yil 12 dekabr kuni)   keyin u bir
muncha   vaqt   Moskvada   istiqomat   qildi;   1623-yilning   boshlarida   unga   Qozonga
qaytishiga   ijozat   berildi   hamda   voevoda   Ivan   Odevskeyning   xizmatida   bo‘ldi.
I.D.Xoxlov 1624-yilning 8 dekabrda yana Moskvaga  chaqirtirib olindi va Buxoro
va Xiva xonliklari xaqidagi ma’lumotlarni tartibga solish haqida topshiriq oldi.
I.D.Xoxlovning hayotiga oid  so‘ngi ma’lumot 1629-yilga tegishli. O‘sha yili
u   Eron   elchisi   Muhammad   Sulibek   va   Eronning   savdo   karvonini   Qozondan
Moskivagacha va Moskivadan Qozongacha kuzatib qo‘ygan.
I.D.Xoxlovning   ikki   muhim   hujjat:   Buxoro   va   Xiva   xonliklarining   ahvoli
haqida podshoga yozgan axboroti (stateyniy spisok) qolgan.
Birinchi   hujjatda   elchilik   zimmasiga   qaratilgan   vazifalar   haqida   so‘z
boradi.Uning   vazifasi   eng   avvalo   har   ikki   xonlik   hukumdorlarini   Rossiya   bilan
do‘stlashish   savdo   va   bordi   keldi   aloqalarini   o‘rnatishga   ko‘ndirish;   xonlarni
Rossiya   qudratli   davlat   ekanligi   va   uning   boshqa   nufuzli   davlatlar   bilan   yaxshi
munosabatda   ekanligiga   ishontirish,   xonliklardagi   rus   asirlarini   ozod   qilish;   har
ikkala   xonlik   o‘rtasidagi   mavjud   munosabatlar,   honliklarning   Eron,   Turkiya   va
Gruziya  bilan munosabatlari  qanday ekanligi  aniqlash,  tabiiy boyliklari  va  harbiy
qudratini aniqlashdan iborat bo‘lgan. 
14 Xo‘sh, I. D. Xoxlov elchiligi o‘ziga topshirilgan bu vazifalarini bajara oldimi
yoki   yo‘qmi?   Uning   Elchilar   mahkamasi   (Posolskiy   prikaz)   ga   yozgan   axboroti
(Stateyniy   spisok)   ga   qaraganda,   u   o‘ziga   yuklatilgan   vazifaning   katta   qismini
bajargan.  13
Masalan,   Imomqulixon   o‘z   ixtyoridagi   23   rus   asirini   ozod   qilgan.   Boy-
badavlat  kishilar,  amirlar  va   savdogarlar   qo‘lidagi  asirlar     hususida  Imomqulixon
elchiga   «ularni   qidirishga   hozircha   fursat   yo‘q,   hizmatkori   (Toshkent   hokimi
Tursunxon) isyonini bostirgandan keyin imperator janobi oliylarining bu iltimosini
bajaramiz va topganlarimizni o‘zimiz yuboramiz», deb va’da bergan.  14
Har     ikkala   xonlikdagi   ichki   vaziyat   haqida   ham   Rossiya   elchisi   ko‘p
ma’lumotlar   to‘plashga   muvaffaq   bo‘lgan.   Elchining   axborotida,   masalan,
quyidagilarni   o‘qiymiz:   «…(biz   Buxoroda   bo‘lgan   paytda)   Buxoro   xoni   bilan
Toshkent   hokimi   o‘rtasida   urush   borayotgan   edi.   Hon   uhga   qarshi   o‘zining   katta
amiri Nadr devonbegini 40 ming askar bilan jo‘natdi. Shulardan 10 ming navkarini
Toshkent   hokimi     urushda   halok   qildi.   Shundan   keyin   Imomqulixonning
shahzodalari   borib   Tursun   sultonning   yigitlarini   mag‘lubiyatga   uchratdilar.   Ikki
o‘rtasidagi urush hali bir yoqlik bo‘lgani yo‘q».
Imomqulixon   Rossiya   elchisi   kelib-ketgan   vaqt   ichida   o‘zaro   urushlar   va
isyonlar   tufayli   Balx   bilan   Samarqandda   turdi.   Shu   vaqt   ichida   elchi   uni   ikki
martda borib ko‘rdi, - birinchi marta, Buxoroga kelganidan o‘n kun keyin, ikkinchi
marta   yurtiga   qaytib   ketishi   (1622-yil   3   avgust)   oldidan   I.D.   Xoxlovning
axborotida   o‘qiymiz:   «Xon   o‘sha   vaqtlarda   Samarqandda   emas   edi.   Inisi   Nadr
Muhammad   huzuriga   qochib   borib   turgan   edi.»   Imomqulixon   Samarqandga   I.D.
Xoxlov Buxoroga kelgandan bir hafta o‘tgandan keyin, qaytib keldi.
Lekin qattiq og‘rib qoldi. Muzokaralarda ko‘tarilgan asosiy masala qalmoqlar,
no‘g‘aylar,   shuningdek,   rus   asirlarini   ozod   qilish   masalasi   bo‘ldi.   Rus   asirlari
hususida   Nadr   devonbegi   elchiga   bunday     javob   berdi:   «Imomqulixon   sizga
quyidagilarni aytishimni buyurdi:» «Barcha rus asirlarini xon bo‘shatib yuborishni
13
  www.natura.com
14
 Бартолд В.В. История културной жизни турецкv народой (Средней Aзи)Соч.Т.В. Наука, 1968.  
–  c .59.
15 buyurdi.   Boshqalarini   inshoolloh,   Tursun   sulton   bilan   urush   tugagandan   keyin
qidirtirib topadi va yurtiga jo‘natib yuboradi. Sizning podshohingiz ham shu tarzda
ish tutib, qo‘lidagi Imomqulixonning odamlarini bo‘shatib yuborsin». 
Buxoro   va   Xiva   xonliklarining   ichki   ahvoli   haqida   ham   I.D.Xoxlov   muhim
ma’lumotlar   to‘plagan.   Uning   ma’lumotlaridan   ma’lum   bo‘lishicha,   mamlakat
o‘zaro   urishlar   iskanjasida   qolgan,   Balx,   Toshkent   va   Samarqand   ustida   turgan
noiblar   markaziy   hukumatga   bo‘ysunishda   bosh   tortib,   o‘zlarini   mustaqil
tutayotganliklarni natijasida hukumat kuchsizlanib qolgan. 
Xiva   xonligida   ham   aynan   shunday   vaziyat   hukm   surar   edi.   Bu   yerda   Arab
Muhammadxon (1602-1623) bilan uning o‘g‘illari Avanesh va Elbars o‘rtasida toj-
taxt   uchun   kurash   borardi.   I.D.   Xoxlovning   Elchilar   mahkamasiga   yozgan
axborotida   o‘qiymiz:   «Urganch   zamida   isyon   boshlandi.   Arabxonning   o‘g‘illari
Avanesh   bilan   Elbars   (otasini)   tutib     ko‘ziga   mil   tortganlar.   Arabxonnig   boshqa
o‘g‘illari: Abulg‘ozi bilan Sharif Sulton Buhoro xoni huzuriga qochib ketganlar» 15
.
Rossiya   elchisi   Xiva   xonligi   hududlariga   Yoyiq   (Orol)   kazaklari   va
qalmoqlarning   tez-tez   qilib   turgan   talonchilik   xurujlari   haqida   ham   muhim
ma’lumotlar keltiradi. Bu haqda I.D. Xoxlovning ma’lumotnomasida mana bularni
o‘qiymiz:   «Ivan   Bovatda   (Bog‘otda)   tutqunda   turgan   paytda   Urganchga   qarashli
ko‘chmanchi   xalq   ustiga   bosqinchi   rus   kazaklari   Trenka     Us   va   uning   odamlari
bostirib   kirib,   turkmanlarni   talon-taroj   qildilar;   ko‘p   odamlarni   o‘ldirdilar,
ko‘plarini     olib   ketdilar…   Urganch   yerlariga   qalmoqlar   ham   ko‘p   bor   bostirib
kelgan. 1220 va 1221-yillari   Urganchga qarashli yerlarga bostirib kirib, ko‘plarni
o‘ldirgan». 16
Rossiya   elchisining   xabarnomasida   Buxoro,   Xiva   shahar   va   qishloqlarining
umumiy   ahvoli   haqida   ham   muhim   ma’lumotlar   keltiriladi.   Ular   elchi   kelgan
paytda   ancha   xarobalikka   yuz   tutib   qolgan   edi.   Elchining   so‘zlariga   qaraganda,
buncha   tinimsiz   o‘zaro   urushlar,   toju   taxt   uchun   kurash   va   qozoq,   qalmoq   va
Yoyiq kazaklarining tez-tez qilib turgan xurujlari sabab bo‘lgan. Ma’lumotnomada
15
 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010 y.  – B.56.
16
 Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997.  – B.79.
16 bojxona   to‘lovlari   haqida   ham   qimmatli   ma’lumotlar   uchratamiz.   Bojxona   xaqi,
birinchidan, mamlakatdan mamlakatga o‘tgandagina emas, balki bir mamlakatning
o‘zida bir viloyatdan ikkinchi viloyatga o‘tganda ham olingan. Ikkinchidan, u naqd
pul   bilan   ham,   mol   bilan   to‘langan.   Masalan,   har   bir   yukdan   33   parcha   mato
hajmida boj olingan. 
Shuningdek,   I.D.   Xoxlov   Buxoro   va   Xiva   xonliklarining   Hindiston   va   Eron
bilan bo‘lgan munosabatlari haqida ayrim ma’lumotlar to‘plangan. Masalan, uning
xabarnomasida   bunday   gaplar   bor:   «Imomqulixonning,   Balx   xoni   Nadr
Muhammadxonning   qizilboshlar   podshosi   shoh   Abbos   bilan  aloqasi   yomon.  Ular
(bir-birlari   bilan)   urush   holatidadirlar.   Hozirgi   paytda   ular   orasida   urush
bo‘layotgani   yo‘q.   Tinchlik   ham   o‘rnatilmagan.   Buxoro   va   Balx   xonliklari   bilan
Hindiston o‘rtasida ham munosabatlar aynan shu vaqtda yaxshi bo‘lmagan. Buning
sababini Rossiya elchisi bunday sharxlaydi: «Buxoro xoni Imomqulixon Hindiston
podshosiga   lochin   yuborgan   edi.   Balx   xoni   Nadr   Muhammadxon   bo‘lsa   uni
(Buxoro   elchisidan)   tortib   oldi.   Shu   sababdan   Hindiston   podshosi   u   bilan   savdo
aloqalarini   uzdi,   savdogarlarini   Balx   bilan   Buxoroga   yubormay   qo‘ydi,   Buxoro
savdogarlariga Hindiston mollarini olib ketishni man qildi…»
I.D.   Xoxlovning   guvohlik   berishicha,   Xiva   xonligi   bilan   Eron   o‘rtasidagi
munosabatlar   ham   o‘sha   paytlarda   yaxshi   bo‘lmagan.   U   yozadi:   «Urganchliklar
shoh   Abbos   bilan   yaxshi   munosabatlar   emaslar.   Ivan   (Xorazmda   turgan   kunlari)
xonzoda Elbars qizilboshlarga qarashli Obivardga hujum qilgan, Obivardliklarning
otlari   va   tuyalarini   tortib   olgan.   Shuningdek,   100   odamini   asir   qilib   haydab
ketgan…» 17
Aka-uka   Pazuxinlar   O‘rta   elchiligi.   Aka-uka   Pazuxinlar     O‘rta   Osiyo
xonliklarining   umumiy   ahvoli,     Eron   va   Hindistonga   Astraxan   orqali   olib
boradigan karvon yo‘li haqida keng ma’lumot olib kelgan. 
  Aka-uka   Pazuxinlarning   hayoti   va   faoliyatiga   oid   ma’lumotlar   kam.   Bu
haqida quyidagilarni aytish mumkin. Kelib chiqishi aslzoda ( дворян ) avlodi. Katta
Pazuxin   Boris   Andreevich   1669-1673-yillari   stolnik   mansabida   davlat   hizmatida
17
 Бартолд В.В. История културной жизни турецких народой (Средней Aзии)Соч.Т.В. Наука, 1968.  –  C .61.
17 bo‘lgan   va   inisi   Simyon   Ivanovich   bilan   birgalikda   1669-1671-yillari   Buxoro,
Balx   va   Urganchga   yuborilgan   Rossiya   elchilariga   boshchilik   qilgan.   Oradan
sakkiz   yil   o‘tgach,   1679-yili   Qrimga   elchi   qilib   yuborilgan.   Yo‘lda   isyonchi   rus
kazaklarining hujumiga duchor bo‘lgan va olishuv paytida o‘ldirilgan. 
     Aka-uka Pazuxinlar (elchilik tarkibida 10 kishi bo‘lgan) Buxoroga Yoyiq-
qalmoq   ulusi   va   Xiva   orqali   borganlar,   qaytishda   esa   Eron,   Shemaha   va   Boku
orqali qaytishgan. 
Elchilar Buxoro va Xivada hammasi bo‘lib ikki yarim yil turganlar. 
Podsho   va   elchilik   maxkamasi   tarafidan   berilgan   hujjatlardan   ma’lum
bo‘lishicha, aka-uka Pazuxinlar  elchiligi oldiga  qo‘yidagi vazifalar qo‘yilgan: 
har   bir   davlat:     Rossiya   va   O‘rta   Osiyo     xonliklari   o‘rtasidagi   do‘stlik   va   savdo
aloqalarni   mustahkamlash.   Podsho   Aleksey   mihaylovich   (1645-1676y.)   ning
Buxoro   xoni   Abdulazizxon   (1645-1680   yy.)   nomiga   yo‘llagan   maktubida
o‘qiymiz: «…biz ota-bobolarimizning (ishlarini) o‘zaro do‘stlik va izzat-hurmatda
bo‘lish,   bordi-keldi   aloqalarini   davom   ettirish   haqidagi   ko‘rsatmalarni   esda   tutib,
sizning   savdogarlaringizga   bizning   mamlakatimizga,   bizning   savdogarlarimizga
sizning mamlakatingizga bemalol borib kelishlarini yaxshilaylik». 18
 
18
 Бартолд В.В. История културной жизни турецких народой (Средней Aзии)Соч.Т.В. Наука, 1968.  –  C .63.
18 II BOB.  YEVROPADA O‘RTA OSIYOGA OID  KAR TOGRAFIK
MA’LUMOTLAR TARIXIDAN
II.1.  XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-
kartografik ma’lumotlar
Rivojlangan   O‘rta   asrlarga   kelib   G‘arbiy   Yevropada   kartografiya   fani
taraqqiy   eta   boshladi.   Bu   davrda   ko‘plab   yangi   xaritalar   tuzilgan   bo‘lsa-da,
ulardan   kam   qismigina   bizgacha   yetib     kelgan.   Ular   orasida   O‘rta   Osiyo   hududi
aks ettirilgan  xarita lar ham mavjud.
XVI   asrda   ingliz   savdogari   Antoniy   Jenkinson   tomonidan     tuzilgan   xarita
ancha   qimmatlidir.   U   1562-yilda   Londonda   chop     etilgan   bo‘lib,   «Jenkinsonning
1562-yilgi   Rossiya   xaritasi»   deb   nomlangan.   Jenkinson   O‘rta   Osiyoga   1558—
1599-yillarda   kelgan   bo‘lib,     uning   sayohat   yo‘li   Mang‘ishloq   yarim   orolidan
boshlangan,       so‘ngra   Xivaga,   u   yerdan   esa   Buxoroga   kelgan.   Aslida     Jenkinson
Moskva davlati bilan savdo qiluvchi Angliya kompaniyasining vakili edi. U 1557-
yilda   Xitoyga   boradigan     qadimgi   savdo   yo‘lini   qidirib   aniqlash   maqsadida
Sharqqa   yuboriladi.   Chunki   Xitoyga   boradigan   dengiz   yo‘lini   portugallar   egallab
olganligidan inglizlar boshqa yo‘l qidirishga kirishgan edilar.
Jenkinson   o‘zi   o‘tgan   yo‘llar   haqida   yozma   hisobot   qoldirgan       va       bir
qancha   joylarning   geografik   kengliklarini   aniqlagan.   Mang‘ishloqning   geografik
kengligi 45°, Urganchniki — 9 10’, Buxoroniki - 39°10’.
Nemis   olimi   G.   Michau   Jenkinsonning   kenglik   o‘lchovlarini   yuqori
baholagan   holda   Orol   xavzasi   haqidagi   hisoboti   va     xaritasi   haqiqatga   to‘g‘ri
kelmaydi, deb yozgan.
Jenkinson   xaritasidagi   izohli   yozuvlar   e’tiborga   loyiq.   Samarqand   shahri
haqida   quyidagi   ma’lumot   keltirilgan;   «Samarqand   Tatariyaning   doimiy   poytaxti
bo‘lib kelgan, hozirda u haroba,  Qadimgi izlar bilan qorishgan bir holda. U yerda
Temur   dafn   etilgan   bo‘lib,   u   o‘z   davrida   turk   imperatori   Boyazidni   asirga   olgan
edi». Ushbu matndan bilishimiz mumkinki, Jenkinson Tatariya deb O‘rta Osiyoni
tushungan.
19 Jenkinsonning   yozma   matni   uning   kartasiga   mos   kelavermaydi.   Kartada
Kaspiy dengizining shimoli-sharqida berilgan Kitaia(Xitoy) ko‘li Sirdaryodan suv
oladi   va   Ob   daryosiga   suv   beradi.   Bu   ko‘l   har   holda   Orol   dengizi   bo‘lsa   kerak.
Ammo   Jenkinson   ushbu   nomni   qayerdan   olganligi   bizga   hozircha   noma’lum.   Bu
nom   1546-yilda   bosilgan   Gerbenshteynning   «Moscovia»   xaritasi   bilan   bog‘liq,
bo‘lsa kerak.
Chunki o‘sha xaritada Ural ortida Kythay lacus (Xitoy ko‘li) berilgan bo‘lib,
uning qirg‘oqlarida Xitoy poytaxti joylashgan bo‘lgan. Ob daryosining boshlanishi
bo‘lgan   ushbu   ko‘lning   nomi   Rossiyada   tuzilgan   keyingi   bir   qancha   xaritalarda
ham bor. Bu Zaysan ko‘li bo‘lsa ajab emas. Nima bo‘lganda ham Jenkinson o‘sha
davr   adabiyotlarida   uchragan   Kythay   (Xitoy)   ko‘li   haqida   bilgan.   Xivadan
shimolda ko‘l borligini va unga Amu va Sirdaryo quyilishini  yaxshi  bilgan holda
ushbu ko‘l Kitaia (Xitoy) ko‘li bo‘lsa kerak, deb o‘ylagan. Fra Mauro xaritasi bilan
tanish   ekanligi   ham   Jenkinsonni   shunday   taxmin   qilishiga   asos   bo‘lgandir.
Jenkinsonning Orol dengizining eski nomi Moviy dengizi (Sineye more) bilan Sina
(Xitoy) nomini adashtirgan degan fikrlarga qarshi shuni aytish o‘rinliki, Jenkinson
va   uning   zamondoshlari   Sina   va   Cathay   so‘zlarining   sinonim   ekanligini
bilmaganlar 19
.
Jenkinson   Kaspiy   dengizining   qo‘ltig‘i   chuchuk   suvdan   iborat   deganida
Qorabo‘g‘oz   ko‘lini   tushunmagan.   Kartada   Kas piy   dengizidan   sharqqa   tomon
Vazir   shahrigacha   cho‘zilgan   uzun   qo‘ltiq,   Sariqqamish   ko‘lidir.   V.V.   Bartold
fikriga ko‘ra, karvon yo‘li Sariqqamish xavzasiga faqat sharqiy tomondan kelgan u
davrda Orol bilan Sariqqamish ko‘li birlashgan bo‘lmagan.
1558-yilda   Jenkinson   sayohati   davrida   Amudaryo   Sariqqa mish   ko‘liga
quyilgan.   Uning   so‘zlariga   ko‘ra,   Sariqqamish   o‘zani   (Ko‘hnadaryo)   suvi
kamaygan   bo‘lib,   Oks   (kartada   Ougus)   haqida   gapirganda   ushbu   o‘zan   tilga
olinadi.   Jenkinson   davrida   Sariqqamishning   suvi   chuchuk   bo‘lib,   Ko‘hna
Urganchdan   100   mil   uzoqlikdagi   Ardoq   Amuning   Orol   o‘zani   —   Toldiq
shaxobchasi bo‘lsa kerak.
19
 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010 y.  – B.85.
20 Ardoq     o‘zani   quyilgan   va   kartada   nomlanmagan   ko‘l   Orol   dengizi   bo‘lsa
kerak.   Shunday   qilib,   Jenkinson   xaritasida   Orol   dengizi   ikki   bor   ko‘rsatilgan:
birida sayyohning o‘zi ko‘rgan Ougus (Oks) va Ardock (Ardoq) daryosi quyiluvchi
ikkinchisida   esa   Sur   (Sur   ya’ni   Sirdaryo)   va   Amow   (Amu   —   Amudaryo)
quyiluvchi Kitaia (Xitoy) ko‘li.
XVI asrning eng yaxshi hisoblangan Jenkinson xaritasi, «bir necha bor nashr
etilgan   va   keng   tarqalgan».   Shuni   ta’kidlash   kerakki,   Jenkinson   xaritasi   Angliya
uchun O‘rta Osiyo haqida hududiy tasavvurlarga ega bo‘lishiga imkon berdi.
XVI asrda G‘arbiy Yevropada tarixiy geografiya fani shakllanadi. Ushbu fan
doirasida huddi shu davrning o‘zida tari xiy kartografiya fani paydo bo‘ldi. U ilmiy
fan   bo‘lib,   ta rixiy   xarita   va   atlas   tuzish,   ularni   yaratish   uslubiyatini   ishlab
chiqishdan iborat edi.
Buyuk   Geografik   kashfiyotlar   va   mustamlakalar   uchun   boshlangan
harakatlar hamda Yevropada Uyg‘onish davri kartografiya fani taraqqqiyoti uchun
yangi sahifa ochdi.
Yevropada   XVI   asrdagi   Flamand   kartografiya   maktabining   yirik   vakili
Abraham   Orteliyoning   (1527—1598-yillar)   xaritalar   tuzish   sohasidagi   faoliyati
diqqatga   sazovordir.   U   XVI   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   jahon   savdo
markazlaridan   biriga   aylangan   Antverpen   shahrida   ijod   qildi.   Shu   kezlarda
F lamand   kartografiya   maktabi   ham   ancha   rivojlandi.   Antverpen   olimlar   shahri
emas edi. U yerda kartografiya sav do sayohatlarini amalga oshirish talabi asosida
yuzaga keldi.
1570-yil 20 mayida Orteliy o‘zining 70 xaritadan iborat dunyo atlasini chop
qildiradi.   Orteliy   ushbu   atlasdagi   xaritalarning   muallifi   emas,   balki   u   xaritalarni
jamlab atlas holiga keltirgan hamda ularni taxrir qilgan. Nemis olimi Ferdinand fon
Rixtgofen Orteliyning ishonchli va aniq, xaritalarni tanlaganini yuqori baholagan.
Uning   xarita lari   moxirona   rassomlik   bilan   ishlangan   bo‘lib,   xarita larda
izohlar   ham   berilgan .   Xarita larning   asosiy   qismi   Yevropa   mamlakatlari   h aqida
bo‘lsa-da, ularda Rossiya, jumladan O‘rta Osiyo hududi aks etttirilgan   xarita   ham
21 bor.   A.   Orteliy   bu   xaritani   1562-yilgi   Jenkinson   xaritasidan   foydalangan   holda
tuzgan.
A.   Orteliy   tuzgan   atlasning   27-xaritasi   «Alexandri   Magni   Macedonis
expedito» («Buyuk Aleksandr Makedonskiyning Yurishlari») deb nomlanib, unda
Aleksandr Makedonskiyning yurishlari emas, uning istilolari bo‘lgan mamlakatlar
aks   ettirilgan.   Unda   O‘rta   Osiyo   hududi   ham   aks   ettirilgan   bo‘lib,   hozirgi
Samarqandning   eski   nomi   deb   atalgan   Marakanda,   Oks   va   Yaksart   daryolarining
Kaspiyga quyilishi berilgan. Orol dengizi umuman ko‘rsatilmagan. Xarita rasmlar
va Aleksandr Makedonskiy davri tangalari bilan bezatilgan.
O‘tgan   asrning   40-yillarida   O‘zFA   kartografik   byurosida   saqlanayotgan
O‘rta   Osiyo   hududlari   aks   ettirilgan   eski   12   ta   xaritani   topib     o‘rgangan   N.
Korjenevskiy  ulardan biri  A. Orteliyga tegishli  bo‘lib, u 1570-yilda tuzilganligini
aniqlagan.
A. Orteliy xaritaning muallifi kim ekanligini aytmagan. Ammo  uni tuzishda
1507-yilda   Valdzemyuller   tomonidan   tuzilgan   yer   shari   xaritasi   asos   bo‘lgan
bo‘lsa   kerak.   Aytish   mumkinki   ,   ushbu   xarita   Sibir   va   O‘rta   Osiyo   yerlarini   aks
ettirgan   ilk      bosma   xarita   bo‘lib   hisoblanadi.   Xaritaning   hajmi   35x47     m   bo‘lib,
O‘rta   Osiyo   hududida   Orol   dengizi   ko‘rsatilmagan.   Faqatgina   Kaspiy   dengizi
(Mage   Caspium,   et   Hyrcanum)   dumaloqroq,   kengroq,     shaklda   berilgan.   Sharq
tomondan o‘ngga Sirdaryo (kartada — Chesel  — Qizil) va     janubdan Amudaryo
(Abiamu) quyilgan. Amudaryoning o‘ng tomonidan o‘ngga quyiluvchi va xaritada
nomlanmagan   irmog‘i   bo‘yida   Samarqand   shahri   bo‘lib,   unda   shunday   yozuvlar
bor:   «Samarkand   Magni   Tamber   quonda   ledes»   («Samarqand   buyuk   Temurning
taxti   joylashgan   shahar»).   Har     holda   XVI   asrning   ikkinchi   yarmida   ham   Temur
shaxsi  Yevropaliklarning diqqat  markazida turganligini  ushbu ma’lumotdan   ham
bilish mumkin.
Qiziqarli   joyi   shundaki,   xaritada   Amudaryoning   quyi   oqimida   o‘nga
quyiluvchi   Murg‘ob   daryosi   (Amorgab   flu)   va   undan   janubroqda   Amudaryoning
chap tomonida esa Buxoro shahri ko‘rsatilgan. Yana Amudaryoning chap sohilida
daryo irmoqlari  yordamida katta ko‘l tasvirlanib, u Bad acaber Lacus (Bad akaber
22 ko‘li)   deb   nomlangan.   Uning   nima   ekanligi   bizga   noma’lum.   Ana   shu   ko‘l
qirog‘og‘ida Mari   q al’asi  tasvirlangan. Toshkent noma’lum Sur flu daryosi (balki
Sirdaryodir?) irmog‘ida joylashtirilgan bo‘lib, o‘z navbatida Obu (Ob) daryosining
yuqori oqimini tashkil qilgan. U Kithay lacus (Xitoy ko‘li)ga borib quyiladi, undan
Ob daryosi boshlangan. Xaritadagi Sirdaryo (Sur flu)ning o‘rta oqimi bo‘lsa kerak.
Uning   Ob   daryosining   yuqori   oqimi   sifatida   ko‘rsatish   ham   uning   manbasi
boshlanuvchi hududni bilmaslikdandir, Kithay ko‘li esa Jenkinson va boshqa O‘rta
asr kartograflarining o‘ylab chiqargan uydirmasidir.
Gondiusning   1606-yilda   tuzgan   «Tatariya»   xaritasining   hajmi   33,5x60   sm
bo‘lib,   uning   orqa   tomonida   lotin   tilida   «Tartaria   sive   Magni   Chami   imperium»
ya’ni   «Tatariya   yoki   buyuk   xon   imperiyasi»   degan   so‘zlar   yozilgan.   Xaritada
Toshkent, Samarqand, Termiz shaharlari berilgan.
Ushbu   xarita   Gondiusning   1633-yilgi   kartasidagi   ma’lumotlarga   qaraganda
ancha sayoz hisoblanadi.
Sirdaryo   (kartada   Chesel)   va   Amudaryo   (Albiamu)   Kaspiy   dengiziga
quyilgan. Shuningdek, noma’lum (Siminan Saluna Lacus) ko‘l ham aks ettirilgan.
Sirdaryo   va   Amudaryoning   boshlanishidan   shimoli-sharqda   tomon   Xitoy   ko‘li
(Kithay   Lacus)   tas virlangan   bo‘lib,   u   Sirdaryodan   suv   olib,   Ob   daryosi   undan
boshlangan.   Sirdaryo   bo‘yida   Toshkent   (Taskent)   shahri   joylashgan   bo‘lsa-da,
G‘arbga tomon Amudaryo (Amu lacus)  havzasida  «Tascan»  nomi  bilan yana  aks
ettirilgan.
1664-1665-yillarda   Moskvaga   gollandiyalik   Nikola   Vitsen   (1641-1717-
yillar)   tashrif   buyuradi.   U   keyinroq     Amster dam   burgomistri   bo‘lgan.   Nikola
Vitsen ma’lumotiga   qaraganda, Tatariyaning katta xaritasini tuzish g‘oyasi   unga
1665-yilda   kelgan.   1706-yil   19   yanvarda   G.V.   Leybnitsga   yo‘llagan   maktubida
Moskvada   ekanligida   xarita   yaratish   rejasini   ishlab   chiqqanligini   yozgan.   Ammo
uning   ishi   dastlab   sekin   ketadi.   1666—1667-yillarni   Fransiyada   o‘tkazib,   so‘ngra
Gollandiyaga qaytganda ham ushbu xaritani yaratish bo‘yicha yetarli manbaga ega
emasligiga amin bo‘ladi.
23 1682-yilda Amsterdam shahrining burgomistri bo‘lgach, Osiyo mamlakatlari
haqida ko‘plab ma’lumotlarga ega bo‘la boshladi. N. Vitsen  Gollandiyaga kelgan
har bir xorijlik bilan suhbatlashishga harakat qilgan. Shuningdek, XVII asrning 70-
yillarida   Moskvada   yashovchi   gollandlar   bilan   o‘rnatgan   mustahkam   aloqasi
natijasida Tatariyaning ilk xaritasini yaratishga kirishadi.
N.   Vitsen   «Tatariya»   xaritasining   asosini   1667-yilda   Rossiyada   tuzilgan
«Godunov»   chizmasidan   olganligini   ta’kidlaydi,   Ammo,   ushbu   xaritalarning
barcha   mashhur   nusxalari   bi lan   solishtirganda   ular   orasida   deyarli   o‘xshashlik
yo‘qligi  ma’lum  bo‘ladi.   Bu esa N. Vitsen o‘zi yiqqan ma’lumotlar aslida  xarita
tuzganligiga asos bo‘luvchi dalildir.
Xaritada Orol dengizi (More Sieneie) juda kichik shaklda, janubiy qirg‘og‘i
41°   shimoliy   kenglik,   95°   sharqiy   uzunlikda   tasvirlangan   bo‘lib,   sharqdan   o‘nga
nomsiz   bir   daryo   quyilgan.   Sirdaryo   esa   yuqorida   tasvirlangan   bo‘lib,   uning
janubida  yana   bir   kichik   daryo  hosil   bo‘lib,   uning  bo‘yida  Taskun   (Toshkent)   va
Nesaph (Nasaf) shaharlari ko‘rsatilgan. Oroldan shimoli-g‘arbga tomon ikki daryo:
sharqda   tomon   nomsiz   daryo   va   uning   bo‘yida   Samarqand,   ikkinchisi   esa   Arsan
daryosi (Arsan flu). 20
Amudaryo (Oxus) Kaspiy dengizi (Mage Caspium sive Cwalinskoi More)ra
quyilgan.   Amudaryo   bo‘yida   Buxoro   (Bochara)   shahri   ko‘rsatilgan.   Shuningdek,
Oroldan   shimoli-sharqqa   to mon   undan   ikki   baravar   kichik   Oq-Basir   (Ak-Basir)
ko‘li   tas virlangan.   Ushbu   ko‘l   bilan   Orol   oralig‘idagi   yerlar   Buxoro   mamlakati
(Bugaria) deb nomlangan. 21
Xaritada   ma’lumotlarning   biroz   qorishganini   kuzatish   mumkin.   U lar   rus
klassik  xarita laridagi va Jenkinson  karta si bilan bog‘liq ba’zi nomlardan olingan.
To‘g‘ri     xaritada,   asosan,   Sibir   tasvirlangan   bo‘lsa-da,   ammo   O‘rta   Osiyo
hududi ham o‘z aksini topgan. Unda ko‘plab xatoliklar bo‘lsa-da, mintaqa haqida
ma’lumot   bera   olgani   tufayli   «G‘arbiy   Yevropaning   turli   davlatlarida   darhol
mashhur bo‘lib ketdi».
20
 www. Istoriy. ru
21
 Azamat Ziyo.  O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000.  – B.84.
24 Ayniqsa,   fransuz   kartograflari       tez-tez   unga   murojaat     qilib   turishar   edi.
G‘arbiy   yevropalik         kartograflar   ba’zan     esa   undan       shundoqligicha     nusxa
ko‘chirishgan. Bu haqda N. Vitsenning o‘zi shunday   yozadi: “ 1969-yilda     Karl
Allard       Amstrdamda   Osiyo   xaritasini     qildi.   Uni   yaratishda   mening   Tatariya
xarita mdan namunalar olganligini e’tirof etdi”.
N.  Vitsen uchun 1696-1697 -yillarda Gollandiyaga tashrif  buyurgan   Pyotr
I va uning buyuk     rus   elchiligiga hamroh   bo‘lgan kishilar bilan uchrashuvi juda
ahamiyatli     bo‘ldi.   Chunki   ruslar     Tatariya   xaritasi   bo‘yicha   ko‘plab     takliflar
aytishdi.     Ammo     u     Shimoliy   Osiyo   xaritasining   ikkinchi   variantini   yaratishga
ulgura  olmadi.
1704-yilda   N.   Vitsen   xaritasi   Ides   tomonidan   to‘ldirishlar   bilan   nashr
qilingan   bo‘lsada,   unda   “O‘rta   Osiyo   (“Tata riya”)   hududlari   o‘zgarishlarsiz
qoldirilgan”.
Shuni ta’kidlash kerakki,   yevropalik olimlar O‘rta Osiyo xaritalarini tuzish
bilan birga,   uning alohida ahamiyatga ega   shaharlarining   kartografik   planlarini
ham tuzishga harakat   qilganlar.
1685-yilda  Dansig  (Gdansk)da  tug‘ilgan  va sharq  tillarini       yaxshi       bilgan
doktor Daniil Gotlib Messershmidt  Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar xizmatiga
taklif etilgan.
Maxsus   shartnomaga   ko‘ra   D.G.   Messershmidt   Sibirga   7-yilllik
ekspeditsiyaga   jo‘natilib,  o‘nga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi yuklatiladi.
1720-1727-yillarda   Sibir   va   Uralda   tadqiqotlar   olib   borgan   bu   olim
«shartnomada   ko‘rsatilgan   barcha   vazifalarni   hatto   nozik   jihatlarigacha   aniq,
bajaradi».   O‘nga   bir   muncha   vaqt   asirlikda   yurgan   shved   zobiti   Tabbert   (ruslar
asirligidan Shvetsiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam bergan.
II.2.  XIX  asrda G‘arbiy  Ye vropada tuzilgan xaritalarda O‘rta   Osiyo
1664-1665-yillarda   Moskvaga   gollandiyalik   Nikolay   Vitsen   (1641-1717-
yillar)   tashrif   buyuradi.   U   keyinroq   Amsterdam   burgomistri   bo‘lgan.   Nikolay
Vitsen   XVII   asrning   70-yillarida   Moskvada   yashovchi   gollandlar   bilan   o‘rnatgan
mustahkam   aloqasi   natijasida   Tatariyaning   ilk   xaritasini   yaratishga   kirishadi.
25 Xaritada   Orol   dengizi   (More   Sieneie)   juda   kichik   shaklda   tasvirlangan   bo‘lib,
sharqdan   unga   nomsiz   bir   daryo   quyilgan.   Sirdaryo   esa   yuqorida   tasvirlangan
bo‘lib,   uning   janubida   yana   bir   kichik   daryo   hosil   bo‘lib,   uning   bo‘yida   Taskun
(Toshkent)   va   Nesaph   (Nasaf)   shaharlari   ko‘rsatilgan.   Oroldan   shimoli-g‘arbga
tomon   ikki   daryo:   sharqqa   tomon   nomsiz   daryo   va   uning   bo‘yida   Samarqand,
ikkinchisi  esa  Arsan daryosi (Arsan flu).         
1685-yilda  Dansigda  tug‘ilgan  va  sharq  tillarini  yaxshi   bilgan  doktor  Daniel
Gotlib Messershmidt Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar xizmatiga taklif etilgan.
Maxsus   shartnomaga   ko‘ra   D.G.Messershmidt   Sibirga   7-yillik   ekspeditsiyaga
jo‘natiladi. Unga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi yuklatiladi.
1720-1727-yillarda   Sibir   va   Uralda   tadqiqotlar   olib   borgan   bu   olim
shartnomada   ko‘rsatilgan   barcha   vazifalarni   hatto   nozik   jihatlarigacha   aniq
bajaradi.   Unga   bir   muncha   vaqt   asirlikda   yurgan   shved   zobiti   Tabbert   (ruslar
asirligidan Shvesiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam bergan.
D.G.Messershmidt   O‘rta   Osiyoda   bo‘lmagan   bo‘lsa-da,   uning   kundaligidan
Buxoro   va   Turkiston   shaharlarining   kartografik   planlari   topilgan.   Planlarning
birida   Buxoro   shahri   to‘g‘ri   uchburchak   shaklida   aks   ettirilgan.   Unda   bozor,
madrasa   va   ark   asosiy   o‘rin   egallagan.   Turkiston   shahri   esa   planda   aniq
proporsiyasi   buzilgan   shaklda   berilgan.   Ko‘plab   ko‘chalar,   karvonsaroy   va   suv
saqlovchi quduqlar ham aks ettirilgan.
‘D.G.Messerslimidt   bilan     birga   sayohat   qilgan   F.I.Stralenberg   1730-yilda
Leypsigda   nashr   etgan   kitobiga   Rossiya   xaritasini   ham   ilova   qilgan   bo‘lib,   bu
xarita ham o‘sha-yili Stokgolmda nashr etilgan. U F.I. Stralenberg  Rossiyadan o‘z
vataniga   qaytgach,   1721-yilda   chizib   tugatilgan   edi.   F.I.Stralenberg   kartasidagi
ko‘plab   nomlar   O‘rta   asr   arab   va   O‘rta   Osiyo   mualliflarining   manbalaridan
olingan. Masalan,. birgina Sirdaryo daryosi Tanais, Yaksart, Sayhun va Sir nomlari
bilan     tasvirlangan.   F.I.Stralenberg       xaritada   Amudaryodan   Isfaratog‘
tog‘larigacha bo‘lgan  hududlarni “Uzbekiya” (“O‘zbekiston”) deb ko‘rsatgan.
O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekiston   tarixi   uchun   1728-yilda   golland   kartografi
Abraxam   Maas   tomonidan   Sankt-Peterburgda   tuzilgan   qo‘lyozma   xarita   ancha
26 qimmatli hisoblanadi. Xarita «Kaspiy dengizi va atrofidagi manzillar, shuningdek,
o‘zbeklar  mamlakatining yangi  xaritasi  deb nomlangan. Xaritani yaratishda Maas
1723-yilgi   rus   elchiligining   sharqiy   mamlakatlarga   sayohati   davomida     tuzilgan
katta   shakldagi   rus   xaritasidan   foydalanganligini   yozgan.   Abraxam   Maas
qo‘lyozma   xaritasi   asosida   1735-yilda   «Kaspiy   dengizi   va   o‘zbeklar   mamlakati»
deb nomlangan karta yaratilgan.
O‘sha   davrda   g‘arbiy   yevropaliklar   tomonidan   nashr   qilingan   O‘rta   Osiyo
xaritalari ichida Iogann Mattias Xazning  «Rossiya Imperiyasi va umum Tatariya»
xaritasi   ham   ancha   ahamiyatlidir.   Bu   xarita   1739-yilda   chop   qilingan.   Xaritada
Darg‘on-ota (Amudaryoda)dan Chu daryosi  va Jung‘oriyagacha bo‘lgan hududlar
yirik harflar bilan «Usbek» («o‘zbek») degan etnotoponim ostida berilgan.
E.   Reklyuning   Xiva   va   Rossiya   imperiyasiga   tobe   Turkiston   viloyatlari
haqidagi ma’lumotlari ham  q izi qarlidir .
E.   Reklyu   «Umumiy   geografiyasi»ning   VI   jildiga   O‘rta   Osiyoning   turkman
cho‘llari va Xiva xonligi, Orolbuii hudud-lari aks ettirilgan xaritasini ilova qilgan.
Xarita rangli ishlangan bo‘lib, a ho li punktlari aniq, ko‘rsatilgan.
VII   jildidagi   «Xitoy,   Yaponiya   va   Koreya»   xaritasida   esa   O‘rta   Osiyoning
Buxoro   amirligi   hududlari,   Toshkent   va   Farg‘ona   vodiysi   ham   ko‘rsatilgan.   Bu
xarita ham rangli ishlangan
U   o‘z   hisobotida   keng   qamrovli   masalalarni,   jumladan   Rossiya   hukmronligi
ostidagi   Turkistondagi   vaziyat,   Rossiyaning   O‘rta   Osiyo   xonliklari   bilan   o‘zaro
munosabatlari,   Tur kistondagi   rus   xokimiyatining   Afg‘oniston,   Koshg‘arga   oid
siyosiy nuqtai nazarlarini bayon etgan.
1875-yil   11   fevralda   «Golos»   gazetasida   «Skayler   sayohatnomasi   va
Turkiston   budjeti»   nomli   bosh   maqola   e’lon   qilinadi,   U   reaksion   ruxda   yozilgan
bo‘lib,   rus   ma’muriyatining   Turkistonga   haddan   tashqari   ishonuvchanligi   keskin
tanqid qilinadi.
Chunki YE. Skayler Turkistondagi 1868—1872-yilgi besh-yillik mustamlaka
ma’muriyatining   foyda   va   harajatlarini   taqqoslab,   O‘rta   Osiyo   mulklari   Rossiya
uchun   19   million   rubl   zarar   keltirganiga   amin   bo‘ladi.   U   buning   sabablarini
27 ruslarning   o‘lkadagi   ko‘plab   fuqaro   ma’muriyati   va   o‘zini   oqlamaydigan   ulkan
harbiy qugdinlarida deb biladi.
Keyinroq 1876-yilda ushbu nashr muallif tomonidan to‘ldirilib, o‘zi ko‘rgan-
bilganlari   hamda   eshitganlari   asosida   kengaytirilib   «Turkiston:   Rus   Turkistoni,
Buxoroga   sayohat   qaydlari»   nomli   ikki   jildli   kitob   xilida   ilk   bor   London   (Buyuk
Britaniya)da nashr etiladi.
Shuni ta’kidlash o‘rinliki, YE. Skayler AQSH fuqarosi bo‘lsada, o‘z kitobini
Yevropada   nashr   ettiradi..   Chunki   Ang liya   va   Rossiyaning   O‘rta   Osiyo
masalasidagi  raqobatchilik kurashi  so‘nmagan bir davrda Angliya xukumati O‘rta
Osiyo xaqidagi har qanday ma’lumotga diqqat bilan yondashar  va bu borada YE.
Skaylerning   kitobi   qimmatli   manba   ekanligini   anglab,   uni   nashr   etishga   rozilik
bildirgan.   Shu   tariqa   YE.   Skayler   kitobi   dastlab   Londonda   kitobxonlar   qo‘liga
tegadi.
Kitobda turli rasmlar, illyustratsiyalar bilan birga O‘rta Osiyoga tegishli xarita
ham   berilgan.   Unda   YE.   Skaylerning   sayohat   qilgan   manzillari:   Sirdaryo,
Turkiston, Chimkent, Toshkent, Samarqand, Zarafshon vodiysi, Xo‘jand, Buxoro,
Qаrshi, Shahrisabz, Issiqko‘l, Yettisuv aks ettirilgan.
Xaritada   Rossiya   harbiylari   qo‘l   ostidagi   (ya’ni   bosib   olingan)   O‘rta   Osiyo
hududi chegaralab berilgan.
XIX   asniing   40-yillarida   nemis   olimi   A.Gumboldt     tomonidan   «Markaziy
Osiyoning   tog‘     tizmalari   va   vulqonlari»   nomli   xaritasi   yaratildi.   Xarita
A.Gumboldtning   «Markaziy   Osiyo»   nomli   kitobiga   ilova   qilingan   edi.
A.Gumboldtning xaritasida O‘rta Osiyo hududlarini butunligicha aks ettirilgan.
XIX   asr   o‘rtalarida   ingliz   olimi   Genri   Yul   Amudaryoning   yuqori   oqimini
tadqiq etish maqsadida ushbu hududga   keladi. Sayohati va tadqiqotlari natijasida
o‘z   kitobi   va   xaritasini   yaratadi.   Muallif   avvalo   XIX   asrgacha   o‘tgan   barcha
sayohatchi   va   tadqiqotchilarning   Amudaryo,   uning   yuqori   oqimiga   qilgan
sayohatlari tarixini batafsil yoritib bergan.
1877-yilda   Berlinda   nemis   olimi   Fridrix   Ferdinand   fon   Rixtgofenning
Xitoyga bag‘ishlangan to‘rt jildli monografiyasi e’lon qilindi, Ushbu kitobning har
28 bir  jildi  ma’lum  bir  fan tarmog‘iga bag‘ishlangan bo‘lib, u asosan  Xitoy va unga
qo‘shni   davlatlarning   tadqiqoti   bilan   bog‘liq   holda   yaratilgan.   Muallif   o‘z
monografiyasiga «Markaziy Osiyo» xaritasini ilova qilgan. Chunki xaritasiz ushbu
hududlar   haqidagi   asardagi,   ma’lumotlar   quruq   gap   bo‘lib   qolar,   yevropalik
kitobxonlar o‘lkaning geografik o‘rni haqida sayoz tasavvurga ega bo‘lib qolishlari
mumkin edi. 22
XIX   asrning   ikkinchi   yarmida   mashhur   fransuz   geografi   va   sayyohi   Elize
Reklyuning (1830-1905-yillar) «Umumiy geografiya.  Zamin va odamlar» nomli 19
jilddan   iborat   kitobi   nashr   etila   boshlandi.   E.Reklyu   «Umumiy   geografiya»sining
V-X jildlari Osiyo mamlakatlariga bag‘ishlagan bo‘lib, VI jildida O‘rta 
Osiyo xonliklari haqida batafsil ma’lumot berilgan va turkman cho‘llari, Xiva
xonligi,   Orolbo‘yi   hududlari   aks   ettirilgan   xaritasini   ilova   qilgan.   Xarita   rangli
ishlangan bo‘lib, aholi punktlari aniq ko‘rsatilgan. Vll jildidagi «Xitoy, Yaponiya
va Koreya» xaritasida esa O‘rta Osiyoning Buxoro amirligi hududlari, Toshkent va
Farg‘ona vodiysi ham ko‘rsatilgan. Bu xarita ham rangli ishlangan bo‘lib, amirlik
hududlari,   Rossiya   imperiyasiga   bo‘ysunuvchi   Turkiston   viloyatlari   ham
chegaralab berilganligi diqqatga sazovordir.
Nemis   sharqshunos   professori   Vilgelm   Slvermlng   «Osiyo»   deb   nomlangan
monografiyasi 1896-yilda Sankt-Peterburgda rus tilida nashr etiladi. Kitob ko‘plab
illyustrasiyalarga   boy   bo‘lib,   16   ta   xaritani   ham   o‘zida   jamlagan.   Ularning
barchasida   O‘rta   Osiyo   hududlari   aks   ettirilgan   bo‘lsa-da,   ular   orasida   «Osiyoda
koloniya (mustamlaka) mulklarning o‘sishi» nomli xarita ahamiyatlidir.
1894-1896-yillarda fransuz olimi M.J. Shaffanton Markaziy Osiyo va Sibirga
sayohat   qiladi.   U   boshchilik   qilgan   ekspeditsiya   asosan   ilmiy   tadqiqotlarni   o‘z
oldiga   maqsad   qilib   qo‘ygan   edi.   Ekspedistiya   natijalarini   Parijda   1899-yillarda
kitob   qilib   nashr   ettirgan.   Muallif   o‘zi   bosib   o‘tgan   shaharlarni   ham   xaritaga
tushirgan.   Bu   ekspeditsiyaning   Batumidan   boshlanib,   Vladivostokgacha   davom
22
  Aлимов   У.  A.,   Мирзаахмедов   Д.A.   К   истории   мавзолея   Бобои   Порадуз   в  Бухаре//   История   материалной
култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХВИИ.  – C. 169.
29 etgan   yo‘nalish   xaritasidir.   Xaritaga   O‘rta   Osiyoning   faqatgina   Ashxobod,   Marv,
Buxoro, Samarqand, Toshkent, Verniy kabi shaharlari tushgan.
XIX asr oxirlarida nemis olimi Fridrix fon Gelvald to‘rt jilddan iborat «Zamin
va   uning   xalqlari»   nomli   asarini   yaratdi.   Asarning   ikkinchi   jildida   O‘rta   Osiyo,
aniqrog‘i Rossiyaga tobe Turkiston o‘lkasining geografik o‘rni, aholisi, urf-odatlari
haqida boy ma’lumotlar berilgan. Asarning so‘ngida «Osiyo» xarita ilova qilingan
bo‘lib,   unda   O‘rta   Osiyo   hududi   antik   davr   mualliflarining   xaritalarida
ko‘rsatilgani singari juda oddiy, sxematik tarzda berilgan bo‘lsa-da, Xiva, Buxoro
xonliklari hududlari chegaralab ko‘rsatilgan.
Russiyada   O‘rta   Osiyo   haqida     XVI   asr   oxirigacha   to‘plangan     ma’lumotlar
ilk   geogralik   kartografik   hujjat   —   « Книга   Большому   Чертежу »   («Katta
Chizmaga   Kitob»)   da   o‘z   aksini   topgan   edi   (1627-yil).   Unda   tavsiflangan   jami
1500 geografik nomning 50 tasi O‘rta Osiyoga tegishli  ekanligi ham o‘sha davrda
O‘rta   Osiyo   haqidagi   ma’lumotlar   Rossiya   siyosiy   va   ilmiy   doiralarini
qiziqtirganligini ko‘rsatadi.
Mashhur  rus  kartografi  Semyon Kemezov  1683-1685-yillar  orasida  yaralgan
ancha   mukamal   Sibir   «Chizmasi»da   ham   O‘rta   Osiyoga   doir   ma’lumotlarni
tasvirlashda asosan « Книга   Большому   Чертежу » dan foydalangan.
XVIII   asr   boshlariga   kelib   Rossiya   O‘rta   Osiyo   hududlarida   o‘zining
mavqeini   mustahkamlashga   intildi.   Bu   hududlarda   joylashgan   Konliklar   Rossiya
imperiyasining Hindistonga kirib borishida qo‘nimgoh vazifasini o‘tashi kerak edi.
Bu   davrda   Hindistonga   O‘rta   Osiyo   orqali   yaqin   yo‘l   qidirilishi   rus   geografik
hamda   kartografik   tadqiqotlarining   asosiy   yazifasi   bo‘lib   turardi.   Bu   vazilani
bajarishda Pyotr I ning faoliyati asosiy hal qiluvchi o‘rin egalladi.
1714-yilda Pyotr I Kaspiy dengiziga poruchik knyaz Bekovich-Cherkasskiyni
jo‘natadi va unga bu yerdan Xivaga borish topshirig‘i yuklatildi.
1715     -yilning   aprelida   Bekovich-Cherkasskiy   Kaspiyning   sharqiy
qirg‘oqlariga   yetlb   keladi.   O‘rta   Osiyo   va   Kaspiy   dengizining   ilmiy   xaritalarini
tuzish aynan 1715-yildagi Bekovich-Cherkasskiy ekspeditsiyasiga tegishlidir.
30 1720-yilda Rossiyada Kaspiy dengizining birinchi bosma xaritasi chop etildi.
Unda dengizning sharqiy sohillaridagi ko‘rfazlar noto‘g‘ri aks ettirilgan edi. Ushbu
karta 1719-yilda F.I. Soymonovning dengizning g‘arbiy va janubiy qismlarida olib
borgan   kartografik   suratga   olish   ishlari   orqali   amalga   oshirilgan   bo‘lsada,   avval
Bekovich Cherkasskiy tomonidan aks ettirilgan ko‘rfazlar  xaritadan berilgan edi.
XVIIl   asrning   birinchi   yarmidagi   eng   katta   va   muihim   ilmiy   samara   bergan
sayohat   Dmitriy   Gladishev   va   Ivan   Muravinlarning   1740-1741-yillarda     Xiva
sayohatidir. Bu sayot hisobotining to‘la matin va kartasini 1850-yildagina mashur
Sharqshunos Ya. Xanikov nashr ettirgan.
1752-yilda   esa   I.Krasilnikovga   mavjud   manbalar   asosida   Orenburg
guberniyasining yangi bosh va 10 ta maxsus xaritasini  tuzish topshirig‘i berilgan.
l.Krasilnikov tuzgan xaritalarning ikkitasi O‘rta Osiyo hududlari haqida ma’lumot
beradi.
Keyinroq   rus   harbiysi,   general-mayor   Yakov   Bouver,   XVIII   asr   oxirida
polkovnik Ivan Lyutovlar ham O‘rta Osiyoga oid kartalarini yaratganlar.
1794-1795-yillarda   Timofey   Burnashev   bilan   birga   Aleksey   Beznosikov
Buxoroga   tashrif   buyurishib,   o‘lka   haqida   boy   ma’lumotlar   yig‘ishdi.   Aleksey
Beznosikov esa O‘rta Osiyoga doir to‘rtta xarita tuzgan.
XVIII     asrning   oxirlarida,   aniqrog‘i,   1799-yilda   Rossiyada   Xaritalar   Deposi
tashkil etildi. Bu muassasaning asosiy vazifasi Rossiya va unga tutash O‘rta Osiyo
hududlarining harbiy-topografik xaritalarini tuzish va to‘plashdan iborat edi.
31 Xulosa.
Tarixiy-kartografik ma’lumotlarga ega manbalar o‘tmishda ro‘y bergan voqealarni
tasvirlovchi   asosiy   manbalardan   hisoblanadi.   Ularni   o‘rganish   va   tahlil   etish,   hozirgi
zamonaviy xaritalar bilan qiyoslash u yoki bu tarixiy davrda shaharlar taraqqiyotini, ishlab
chiqarish mintaqalari, savdo aloqalari, aloqa yo‘llari, xo‘jalik   hamda aholining etnik va
ijtimoiy tarkibi haqida ma’lumot beradi. Demak, tarixiy-kartografik ma’lumotlar o‘sha
davr   “ruhi”ni   berishi   bilan   birga   xilma-xil   tarixiy-statistik   ma’lumotlarga   ega
bo‘lishimizga ham imkon yaratadi.
Shu   jihatdan   Yevropada   O‘rta   Osiyo   haqida   shakllangan   tarixiy-kartografik
ma’lumotlar   o‘zining   rivojlanish   darajasi,   mazmun   va   mohiyati   bilan   ahamiyatlidir.
Ulardan   mazkur   monografiyada   olingan   tarixiy-geografik,   tarixiy-siyosiy,   tarixiy-
iqtisodiy,   tarixiy-harbiy,   tarixiy-etnografik   ma’lumotlar   ham   o‘z   navbatida   tarixiy-
kartografik xususiyatga ega.
Ana   shu   ma’lumotlarning   ilk   shakllanishi   jarayoni   hamda   keyingi   davrlar   uchun
qo‘llanma bo‘lib xizmat qilgan manbalar esa antik davr olimlarining O‘rta Osiyo haqidagi
dastlabki   ma’lumotlari   hisoblanadi.   Qariyb   yetti   asr   mobaynida,   ya’ni   Gerodotdan
Ptolemeyga   qadar   O‘rta   Osiyo   haqidagi   tarixiy-kartografik   tasavvurlar   antik   davr
uchungina   emas,   balki   o‘rta   asrlarda   G‘arbiy   yevropaliklarning   O‘rta   Osiyo   haqidagi
yangi   tarixiy-kartografik   ma’lumotlarining   paydo   bo‘lishiga   turtki   bo‘ldi   va   shunga
asoslanib quyidagi hulosalarga kelish mumkin.
-   rivojlangan   asrlarda   G‘arbiy   Yevropada   Uyg‘onish   davri,   Buyuk   Geografik
kashfiyotlarning   amalga   oshirilishi   va   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   taraqqiy   etishi
kuzatildi.
-   1453-yilda   turklar   tomonidan   Konstantinopolning   egallanishi   O‘rta   Osiyoni
ma’lum   ma’noda   savdo   yo‘llaridagi   ahamiyatini   pasaytirdi.   Bu   esa   O‘rta   Osiyoning
tarixiy-kartografik tasavvurlari va manbalariga ham ta’sir qilganligi kuzatdik.
-   eramizning   II   asrlarida   Ptolemey   yaratgan   asarlar   O‘rta   Osiyo   tarixiy
geografiyasi,   kartografik  ma’lumotlari   bo‘yicha   14—  15  asrlar  o‘tgandan  keyin  ham
32 alohida ahamiyat kasb eta boshladi.   G‘arbiy Yevropa kartograflari ushbu tasavvurlarni
XVIII asrgacha ham saqlab qolinganligi kuzatildi.
-   XVI asrda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo xaritalarida mavjud bo‘lgan ko‘plab
ob’yektlar   haqida   shu   paytgacha   yanglish   bo‘lgan   kartografik   tasavvurlarga   chek
qo‘yganligi kuzatildi.
-   XVIII   asrga   kelib,   G‘arbiy   Yevropaning   ilg‘or   noshirchilik   markazlari—Parij,
Nyurnberg,   Amsterdam,   Ausburg     va   Venetsiyada   chop   qilingan   xaritalarda   ilk   bor
“o‘zbek”   yoki”   o‘zbeklar   mamlakati”   degan   so‘zlar   paydo   bo‘ldi.   Bu   esa   G‘arbiy
Yevropada   o‘zbek   davlatchiligi   hamda   o‘zbeklar   istiqomat   qiluvchi   hududlar   haqida
yangi ma’lumotlar paydo bo‘lganligidan  dalolat  beradi.
-   g‘arbiy   Yevropaning   bir   qator   mamlakatlari   (Fransiya,   Angliya,   Germaniya)
da   O‘rta   Osiyoga   nisbatan   qiziqish   ortdi.   Buni   Rossiyaning   o‘lkaga   faol   harbiy
harakatlarni   boshlashi   bilan   izohlash   mumkin.   Yevropaning   rivojlangan   davlatlari
ham ushbu hududda o‘z manfaatlarini ko‘zlab ilmiy  ekspeditsiyalarni jo‘natdi va  ularni
zarur   jihozlar,   moliyaviy   mablag‘lar,   bilan   ta’minladi.   Ularning   ma’lumotlaridan
kerakli maqsadlarda foydalandilar.
XVII-XVIII   asrlar   davomida   Rossiya   davlati   tarkibiga   kirmagan   O‘rta   Osiyo
hududlari   haqidagi   ma’lumotlar   Rossiya   hukumatining   janubiy   o‘lkalarga   diqqat
bilan   e’tibor   qaratganligini   bildiradi.   Rossiya   hukumati   ushbu   davrda   xalqaro
siyosatini   nafaqat   G‘arb   bilan,   balki   O‘rta   Osiyo   bilan   ham   faol   olib   borganligini
bildiradi.   Shu   tufayli   rus   kartografiyasi   ham   ushbu   hududlar   haqida   yangi
ma’lumotlarga ega bo‘lib, rivojlana boshladi.
XIX asrda Rossiyaning ishlab chiqaruvchi kuchlarining taraqqiy etishi bilan O‘rta
Osiyoga nisbatan qiziqishning ortishi kuzatildi. Savdo va sanoat kapitalining manfaatlari
mamlakatni O‘rta Osiyo bilan aloqalar olib borishga turtki berdi. Bu esa o‘lkaning uzoq
chekkalariga   yuborilgan   bir   necha   ekspeditsiyalarida   namoyon   bo‘ldi.   1819-yildan
boshlangan bir qancha sayohat va ekspeditsiyalar missionerlik xarakterida bo‘lib, ular
Rossiyaning   istilochilik   harakatlariga   qaratilgan   edi.   Ularga   esa   O‘rta   Osiyo   o‘lkalari
haqida   ma’lumot   to‘plash   kabi   yashirin   vazifalar   yuklatilgan   edi.   Bu   davrga   kelib
o‘lkaning tarixiy xaritalari o‘zida boy tarixiy geografik ma’lumotlarni jamlagan bo‘lib,
33 ularda   Rossiyada   yaratilgan   avvalgi   xaritalardan   farqli   o‘laroq,   o‘lkaning   chekka
tumanlari, qishloqlari va sug‘orish inshootlari ko‘proq aks ettirilgan edi.
XIX asrning so‘nggi choragida o‘lkaga tashrif buyurgan rus olimlarining sayohatlari
podsho ma’muriyati tomonidan moliyalashtirildi hamda ularning ma’lumotlari ham avvalo
mustamlakachilik maqsadlari uchun xizmat qildi.
Yuqoridagi   omillarga   qaramasdan,   Rossiyada   O‘rta   Osiyo   hududlari,   xalqlari
madaniyati haqida yangi ma’lumotlar paydo bo‘ldi. Bunga esa o‘lkani tarixiy-kartografik
nuqtai nazardan o‘rganish asosida ham erishilganligini unutmaslik kerak.
34 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR
RO‘YXATI
Rahbariy adabiyotlar.
1.   Karimov   I.A.   Mamlakatimizda   demokratik   islohotlarni   yanada
chuqurlashtirish   va   fuqarolik   jamiyatini   rivojlantirish   kontseptsiyasi.   T.,
O‘zbekiston, 2010.
2.Karimov I. A. O‘zbekiston buyuk kelajak sari. T., O‘zbekiston, 1998.
3.Karimov   I.A.   O‘zbekistonning   o‘z   istiqlol   va   taraqqiyot   yo‘li.   Toshkent,
O‘zbekiston,1992-yil.
4.Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. - T.: Sharq, 1998.
5.Karimov   I.A.   Yuksak   ma’naviyat   –   yengilmas   kuch.   –   T.:   “Ma’naviyat”,
2008.
6.Karimov   I.A.   Jahon   moliyaviy-iqtisodiy   inqirozi,   O‘zbekiston   sharoitida
uni bartaraf etishning yo‘llari va choralari. T., O‘zbekiston, 2009.
7.Karimov  I.A.  O‘zbekiston  demakratik  taraqqiyotning  yangi   bosqichida.   –
T.: “O‘zbekiston”, 2005.
8.Karimov   I.A.   O‘zbekistonning   16-yillik   mustaqil   taraqqiyot   yo‘li.   –   T.:
“O‘zbekiston”, 2007.
9.Karimov   I.A.   Ozod   va   obod   Vatan   erkin   va   farovon   hayot   pirovard
maqsadimiz. T.8. T.O‘zbekiston,-2000.
Ilmiy adabiyotlar
  1. Azizxo‘jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997.
 2. Azamat Ziyo.  O‘zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000 .
  3.Boynazarov F. O'rta Osiyoning antik davri. T. «O'qituvchi, 1991. – 148 b.
 4. Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent ,  2010  .
  5. Бартолд В.В. История културной жизни турецкv народой (Средней 
Aзи)Соч.Т.В. Наука, 1968.  –  C .59.
            6.Корженевский Н.Л ., Природаа Средней Ази. Т., 1960;
35             7.Хасанов  X .  X . Географическое наследия учёных Средней Ази. 
Ташкент . « Фан »,1964.
Internet saytlar
1.   www.ziyo.net
2.  www.history.ru
3.  www.natura.com
4.  www.archaelogy.ru
5.  www.history.ru
36