Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 30000UZS
Размер 7.6MB
Покупки 0
Дата загрузки 05 Март 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Ботаника

Продавец

G'ayrat Ziyayev

Дата регистрации 14 Февраль 2025

95 Продаж

O'rta Osiyo tekisliklari suv havzalarida va tog'lari hududlarida yashovchi umurtqali hayvonlar

Купить
MUNDARIJA
      KIRISH.....................................................................................................5
      I.BOB.ADABIYOTLAR SHAR TAHLILI 
       II.BOB. NAZARIY QISIM
               II.1 .   O'rta Osiyo umurtqalilar faunasi haqida umumiy
                      ma’lumotlar................................................................................ 12
               II.2.   Umurtqalilar rivojlanish tarixi................................................... 18
               II.3.   Umurtqali hayvonlarniong inson hayotidagi ahamiyati………. 22
               II.4.   O'rta osiyo umirtqalilar faunasining biologik xilma- xilligi…… 33
       XULOSA...................................................................................................36
       FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR.................................................37 
           ILOVALAR..............................................................................................42
1 KIRISH
Kurs  ishining  dolzarbligi:   O`zbеkiston  Rеspublikasining  “Ta’lim   to`g`risida”
gi Qonuni va “Kadrlar tayyorlash milliy dasturi” yuksak umumiy madaniyatga,
kasb–hunar   ko`nikmalariga,   ijodiy   va   ijtimoiy   faollikka,   mantiqiy   mushohada
qilish   hamda   ijtimoiy   hayotdagi   muammolarning   oqilona   еchimlarini   topish
mahoratiga   ega   bo`lgan,   istiqbol   vazifalarini   odilona   baholay   oladigan   kadrlar
yangi   avlodini   shakllantirish,   shuningdеk,   har   tomonlama   barkamol,   ta’lim   va
kasb–   hunar   dasturlarini   ongli   ravishda   mukammal   o`zlashtirgan,   mas’uliyatli
fuqarolarni tarbiyalashni nazarda tutgan pеdagogik g`oyani ilgari suradi. Istiqlol
tufayli o`zining mustaqil taraqqiyot yo`lidan borayotgan jamiyatimiz kun sayin
dеmokratlashib, davlat, jamiyat va shaxs munosabatlari tobora ko`proq mantiqiy
mushohada   qilish   tamoyillariga   asoslanmoqda.   Ta’lim   tizimi   oldidagi   davlat
buyurtmasi   O`zbеkiston   Rеspublikasi   “Kadrlar   tayyorlash   milliy   dasturi”ning
asosiy   g`oyalarida   o`z   aksini   topgan.1   Jamiyat   rivojlanishining   hozirgi
bosqichida   barkamol   insonni   tarbiyalash   eng   asosiy,   kеchiktirib   bo`lmaydigan
muhim   vazifalardan   biridir.   Prеzidеntimiz   Islom   Karimov   ta’kidlaganidеk:
“Sog`lom  avlodni  tarbiyalash   buyuk  davlat   poydеvorini,  faravon  hayot   asosini
qurish dеganidir” Shu jihatdan olganda, mamlakatimizda sog`lom avlod dasturi
harakatining kеng tus olgani, “Kadrlar tayyorlash milliy dasturi” asosida ta’lim–
tarbiya   tizimining   tubdan   isloh   etilayotgani   ham   ana   shu   ulug`vor   vazifani
amalga   oshirish   yo`lidagi   muhim   qadamdir.   O`zbеkiston   Rеspublikasi
Prеzidеnti   Shavkat   Mirziyoyev   shaxsning   ma’naviy   sifatlariga,   ularni
tarbiyalash   ijtimoiy   va   insonparvarlik   ahamiyatiga   alohida   e’tibor   bеrib:
“Biron–bir   jamiyat   ma’naviy   imkoniyatlarini,   odamlar   ongida   ma’naviy   va
axloqiy   qadriyatlarni   rivojlantirmay   hamda   mustahkamlamay   turib   o`z
istiqbolini tasavvur eta olmaydi” – dеb alohida ta’kidlaydi. 
2 Kurs   ishining   maqsadi   :   Mеn   o`z   kurs   ishimda   O'rta   osiyo   umirtqalilar
faunasining   biologik   xilma   xilligi   zoogeografiyasi   haqida   umumiy   tushuncha
bеrishni va bu haqida to’liq o`rganishni o`z oldimga maqasad qilib qo`yaman.
Kurs   ishi   tuzilishi:   kirish,   ikki   bob,   xulosa   foydalanilgan   adabiyotlar
ro`yxatidan   iborat   bo`lib,   jami   31   sahifani   tashkil   etadi.   Zoologiya
hayvonlarning   tuzilishi,   hayot   kechirishi,   tarqalishi   va   yashash   muhiti   bilan
munosabatlarini ,   shuningdek   ularning   xususiy   hamda   tarixiy   taraqqiyotini
o‘rganadi.   Zoologiya kompleks fan bo‘lib, bir qancha fanlarni o‘z ichiga oladi.
Sistematika   –   turlarning   xilma-xilligi,   ularning   o‘zaro   o‘xshashligi   yoki   bir-
biridan   farqi   asosida   turli   sistematik   guruhlar   o‘rtasidagi   ierarxiya   (tobelik)
munosabatlarini   o‘rganadi.   Morfologiya   –   hayvonlarning   tashqi,   anatomiya   –
ichki tuzilishini o‘rganadi  
3 I.BOB.A dabiy ot lar t ahlili
XIX   asr   oxiri   va   XX   asr   davomida   quraqlik,   dengiz   va   okeanlar   faunasini
o'rganish   uchun   bir   qancha   yirik   ekspeditsiyalar   tashkil   etildi.   Bu   sohada
ayniqsa   “Chelenjer”   kemasida   (Angliya,   1872-1876),   “Galateya”   kemasida
(Daniya   1950-1960)   va   “Vityaz”   kemasida   sovet   ekspeditsiyalari   juda   keng
miqyosdagi   ilmiy   tadqiqotlarni   amalga   oshirishdi.   Rus   olimi   A.   V.   Ivanov
ekspeditsiya materiallari asosida vangi hayvonlar tipi - pogonoforalami tasvirlab
berdi.   Ingliz   obni   D.   Srnit   esa   Afrikaning   7   janubiy   -   sharqiy   qirg‘og‘idan
tutilgan,   ilgari   qirilib   ketgan   latimeriya   deb   atalgan   panja   qanotli   baliqni
tavsiflvb   berdi.   Rossiyada   zoologiya   sohasidagi   ilmiy   izlanishlar   Pyotr   1
davrida   boshlangan.   U   chet   mamlakatlardan   turli   hayvonlaming   kolleksiyasini
keltirib, kunstkamera  tashkil  etadi. Rus  olimlaridan  birinchi  bo ‘lib K. F. Volf
(1734-   1794)   turlar   o'zgarmasligi   to‘g‘risidagi   metafizik   qarashlarga   qarshi
chiqqan   va   organizmlami   tuxumhujayradan   asta-sekin   o   ‘sib   rivojlanishi
haqidagi   o'zining   epigenez   nazariyasini   metafizik   nazariyaga   qaramaqarshi
qo‘ygan.   Zoologiya   sohasidagi   tadqiqotlaming   rivojlanishida   ayniqsa,   XVDI
asrda Rossiya  Fanlar  Akademiyasi  tomonidan mamlakatning uzoq hududlariga
uyushtirilgan   ko'plab   ekspeditsiyalar   katta   ahamiyatga   ega   bo‘ldi.   P.   S.   Pallas
(1741-1811)   -Povolje,   Sibir,   Qozog'iston   vaUral;   G.   V.   Steller   (1709-1746)   -
Uzoq;   Sharq;   I.   G.   Gmelin   (1745-1774)   -Rossiyaning   janubiy   hududlari,   I.
Goldenshtedt   (1745-1781)   -   Kavkaz;   1.1.   Lepexin   (1740-   1802)   0   ‘rta   va
Shimoliy   hududlar   hayvonlari   hayotini   o‘rganib,   juda   ko‘p   zoologik
kolleksiyalar   yig‘ishdi.   Ana   shu   materiallar   asosida   P.   S.   Pallas   “Rus   Osiyosi
zoogeografiyasi”   nomli   yirik   asami   yaratdi.   Kitobda   o   ‘sha   davrda   ma’lum
bo'lgan   barcha   umurtqali   hayvonlar   tavsiflab   beriladi.   Rossiya   hayvonlarini
o'rganish XIX asming birinchi yarmida ham tez sur’atlar bilan davom  etdi. Bu
sohada ayniqsa, akademik A. F. Middendorfning (1815-1894) Sibir bo'ylab uch
4 yillik   ekspeditsiyasi   diqqatga   sazovor   bo‘ldi.   XIX   asrdan   boshlab   Rossiyaga
chegaradosh mamlakatlaming faunasini o'rganishda ham bir qancha tadqiqotlar
amalga oshirildi. Mashhur sayyoh N. M. Prjevalskiy (1838-1888) O'rta Osiyoni
tekshiradi   va   fanga   noma’lum   bo'lgan   hayvon   turlarini   aniqlaydi.   N.   P.
Knipovich   (1862-1939)   esa   Shimoliy   muz   okeani,   Kaspiy,   Qora   va   Azov
dengizlari havzalari hayvonlarini o'rganadi. N. N. Mikluxo-Maklay (1846-1888)
Kanar   orollari,   Yangi   Gvineya,   Mikroneziya,   Malakka   yarim   orollari   va   Qizil
dengizda   olib   borgan   tekshirishlarida   zoologiyaga   oid   juda   ko'p   materiallar
to'plagan.   Zoologiya   fanining   rivojlanishida   atoqli   rus   olimi   К.   M.   Beming
(1792-1876) xizmatlari katta bo'ldi. U hayvonlaming individual rivojlanishi
to'g'risidagi embriologiya faniga asos solganlardan biri hisoblanadi. Shuningdek
К.   M.   Beming   Azov   va   Kaspiy   dengizlariga   qilgan   ekspeditsiyalaribu
havzalarda baliqchilikni rivojlantirish uchun katta ahamiyatga ega bo 'ldi.Olim
hayvonlar   embrionining   o'xshashligi   to'g'risida   qonunni   ochdi.   Bu   qonunga
binoan   embrionning   rivojlanishida   dastlab   tipning,   so'ng   sinf   vaturkumning
belgilari,   oxirgi   navbatda   esa   turga   xos   belgilar   yuzaga   chiqadi.Zoologiya
sohasidagi   ishlar   ayniqsa,   XIX   asming   ikkinchi   yarmidaCH.   Darvin   ta’limoti
e’lon   qilingandan   so'ng   tez   rivojlana   boshladi.   Akademik   A.   O.   Kovalevskiy
(1840-1901)   paleontologiya   fani   dalillari   asosida   hozirgi   bir   barmoqli   ot
zotlarini qadimgi to 'rt va uch barmoqli ajdodlardan kelib chiqqanligini ko'rsatib
berdi. Uning bu tekshirishlari evolyutsionpaleontologiyaning rivojlanishi uchun
asos   bo'ldi.   Nemis   olimi   E.   Gekkel   va   rus   olimi   1.1.   Mechnikov   (1845-1916)
ko'p hujayrali hayvonlamingkelib chiqishini izohlab berishdi
5 II.BOB .NAZARIY QISM
II. 1.   O'rta Osiyo umurtqalilar faunasi haqida umumiy ma’lumotlar
O‘zbekistonda rivojlanishi sharqning buyuk allomalari Abu Rayhon Ber uniy va
Abu   Ali   ibn   Sinoning   nomi   bilan   bog‘liq.   Zoologiya   soxasidagi   dastlabki
tadqiqotlar   kishilar   sog‘ligini   saqlash   uchun   zarur   bo‘lgan   dori-darmonlar
tayyorlash  bilan bog‘liq bo‘lgan. XI asrning buyuk mutafakkirlaridan biri  Abu
Rayhon   Beruniy   (973-1043)   o‘zining   tibbiyot   soxasidagi   asarlarida   101   xil
hayvon va ulardan olinadigan dori-darmonlar to‘g‘risida yozib qoldirgan. Olim
o‘zining “Hindiston” (1030) asarida karkidon, fil, kiyik, delfin kabi Hindistonda
uchraydigan   hayvonlar   haqida   qiziqarli   ma’lumotlar   keltiradi.   Ayniqsa,   uning
delfinlar  tanasining tuzilishi, ularni tovush orqali o‘zaro munosabatda  bo‘lishi,
karkidonning   tuzilishi   va   tarqalishi   to‘g‘risidagi   ma’lumotlari   e’tiborga   loyiq.
Abu   Ali   ibn   Sino   (980-1037)   o‘zining   “Kitob   ash-shifo”   asarida   odamlarning
ichagida   parazitlik   qiluvchi   chuvalchanglar   keltirib   chiqaradigan   kasalliklar   va
ularni davolash to‘g‘risida juda ko‘p ma’lumotlar keltiradi. Olim ularni turlarga
ajratib “katta va uzun qurt”, “dumaloq qurt”, “qovoq urug‘iga o‘xshash qurt” ,
“mitti   qurt”   deb   ataydi.   Qovoqsimon   qurt ,   mitti   qurt   (kichik   zanjirsimon)
tushunchalari   zoologiyaga   oid   asarlarda   hozir   ham   saqlanib   qolgan.   “Kitob
ashshifo”   yirik   falsafiy   asar   bo‘lib,   unda   geologiya,   botanika,   matematika,
astronomiya,   mantiq,   ilohiyotga   oid   ma’lumotlar   kam   keltirilgan.   Olimning
tabiiy   fanlarga   oid   ilmiy   ishlari   K.Linneyga   ham   ma’lum   bo‘lgan.   Ana   shu
boisdan  ham  K.Linney  o‘zi   tasvirlagan  o‘simliklardan  biriga  “Avitsenna”  (Ibn
Sino)   deb   nom   bergan.   Hayvonot   dunyosi   to‘g‘risida   ilmiy   ma’lumotlar
Z.M.Boburning   (1483-1530)   shoh   asari   “Boburnoma”da   ham   keltirilgan.
Asarda   u   o‘zi   hukmronlik   qilib   turgan   Hindistonda   uchraydigan   60   dan   ortiq
umurtqali   hayvonlar   to‘g‘risida   yozib   qoldirilgan.   “Boburnoma”da   keltirilgan
6 hayvonlar   yashash   muhitining   xususiyatlariga   ko‘ra   quruqlik   hayvonlari,   suv
yaqinida   uchraydigan   hayvonlar   va   suv   hayvonlariga   ajratiladi.   Yuqorida
keltirilgan   ma’lumotlar   hozirgi   O‘rta   Osiyo,   shu   jumladan   O‘zbekiston
hayvonot   dunyosini   o‘rganishga   uzoq   davr   mobaynida   juda   kam   11   e’tibor
berilganligini   ko‘rsatadi.   Bu   soxadagi   maxsus   tadqiqotlarni   faqat   XIX   asrning
ikkinchi yarmida N.A.Seversov boshlab berdi. U o‘z   sayohatlarida Orol dengizi ,
Ustyurt,   Qizilqumning   shimoli,   Sirdaryo,   Tyanshan   va   Pomir   tog‘lari
hayvonlarini va tabiatini o‘rgandi. O‘rta Osiyo hayvonot dunyosini o‘rganishda
tabiatshunos   olim   A.P.   Fedchenkoning   xizmatlari   ayniqsa   katta.   U   1868-1871
yillarda   Oloy   va   Zarafshonda   o‘tkazgan   ekspeditsiyalarida   4000   hayvon   turi
(asosan   hasharotlar)ni   o‘z   ichiga   oluvchi   20000   ga   yaqin   kolleksiya   to‘pladi.
Uning   birgina   Zarafshon   vodiysining   yuqori   qismida   olib   borgan
tekshirishlarida   1000   dan   ortiq   hayvon   turi   yig‘ildi.   Sayyoh   ipakchilik   bilan
ham   qiziqadi.   A.P.Fedchenko   birinchi   bo‘lib   O‘zbekistonda,   xususan
Samarqandda   rishtaning   biologiyasini   o‘rganadi.   A.P.Fedchenkoning
zamondoshi   V.F.Oshanin   (1844-1945)   Oloy   vodiysi,   Zarafshon   va   Turkiston
tizma   tog‘lari   va   Pomir   tabiatini   tekshiradi,   Amudaryoning   yuqori   qismida
tarqalgan   hasharotlarni   o‘rganadi.   U   “Turkiston   chala   qattiqqanotlilar
faunasining   zoogeografiyasi”   (1891)   kitobida   700   dan   ortiq   hasharotlar   turi
haqida   ma’lumot   beradi.   V.F.Oshaninning   tashabbusi   bilan   1876   yilda
Toshkentda tabiat muzeyi tashkil etildi. O‘rta Osiyo hayvonlarini o‘rganish XX
asrning boshlarida, ayniqsa, jadal sur’atlar bilan olib borildi. Asrimizning 20 va
30-yillarida   O‘rta   Osiyo   hududida   yashovchi   aholi   o‘rtasida   keng   tarqalgan
parazitar   kasalliklarga   qarshi   kurashni   amalga   oshirishga   katta   e’tibor   berildi.
Buning uchun zoologiya fani oldiga parazit va kasallik tarqatuvchi hayvonlarni
o‘rganish   vazifasi   qo‘yildi.   Shu   maqsadda   O‘rta   Osiyoga   bir   necha
ekspeditsiyalar   tashkil   etiladi.   N.I.Xodukin   (1896-1954),   L.M.Isaev   (1868-
1964)   bezgak   pashshalarini   o‘rganib,   ularga   qarshi   kurash   tadbirlarini   ishlab
chiqishadi.   L.M.Isaev   tashabbusi   bilan   O‘zbekistonda   bezgakni   tadqiq   etuvchi
7 stansiyalar   va   Tibbiyot   parazitologiyasi   instituti   tashkil   etildi.   Olim   rishta
parazitini  o‘rganib,  unga qarshi  kurash  choralarini   ishlab  chiqdi. O‘sha  davrda
amalga oshirilgan tadbirlar 50-yillarda O‘rta Osiyoda bezgak kasali  va rishtani
batamom   tugatish   imkonini   berdi.   12   Asrimizning   20-yillarida   zoologiya
soxasidagi asosiy tadqiqotlar yangi tashkil etilgan Turkiston universitetida olib
borildi.   A.L.Brodskiy   (1882-1943)   bir   hujayrali   hayvonlarni   o‘rganishni
boshlab   berdi.   U   Qizilqum   faunasini   tekshirib ,   chig‘anoqli   soxtaoyoqlilarning
yangi   turlarini   topadi   va   ularni   dengiz   soxtaoyoqlilari   bilan   yaqinligini
isbotlaydi.   Bu   tadqiqot   O‘rta   Osiyo   qumliklari   o‘rnida   qadimda   dengiz
bo‘lganligidan   dalolat   beradi.   D.N.Kashkarov   (1878-1941)   O‘rta   Osiyoda
ekologik   tekshirishlarni   boshlab   berdi.   T.Z.Zoxidov   Qizilqum   hayvonlari
ekologiyasini   o‘rgandi   va   zoologiya   sohasida   bir   qancha   yirik   asarlar   yozdi.
V.V.Yaxontov (1899-1970) hasharotlarni va A.M.Muhammadiev (1906- 1988)
suvda yashovchi umurtqasiz hayvonlarni o‘rganish sohasida bir qancha tadqiqot
ishlarini   olib   borishdi.   O‘rta   Osiyo   hayvonot   dunyosini   o‘rganishda
M.N.Narziqulov   hamda   R.O.Olimjonovlar   (hasharotlar),   A.T.To‘laganov
(fitogelmintlar),   M.A.Sultonov,   I.X.Ergashev,   J.Azimov   (zoogelmintlar),
S.N.Alimuhamedov (zararkunanda bo‘g‘imoyoqlilar) va boshqa olimlar ham bir
qator   ilmiy   tadqiqot   ishlarini   amalga   oshirishdi.   Zoologiya   sohasidagi
izlanishlar ayni kunda ko‘plab ilmiy tadqiqot institutlari va oliy o‘quv yurtlarida
olibborilmoqda
Hayvon   hujayrasi   xam   boshqa   organizmlar   hujayrasiga   o‘xshash   tuzilgan.
Hujayra   tashqi   sitoplazmatik   membrana,   sitoplazma   va   uning   organoidlari
hamda   yadrodan   iborat.   Ammo   hujayra   qobig‘ining   yupqaligi,   qisqaruvchi
tolalar   -   miofibrillar,   sezgir   nerv   hujayralari   va   tolalari   hamda   hujayraning
bo‘linishida ishtirok etadigan sentrosomaning bo‘lishi bilan hayvon hujayralari
boshqa hujayralardan farq qiladi. Ko‘p hujayrali hayvonlar organizmida shakli,
tuzilishi va organizmdagi funksiyalari o‘xshash bo‘lgan hujayralar to‘qimalarni
hosil   qiladi.   Hayvonlar   organizmida   epiteliy   (qoplovchi),   biriktiruvchi ,   muskul
8 va nerv to‘qimalari bo‘ladi.   Zoogeografiya grekclia zoon — havvon, ge — yer,
grapho   —   vozaman.   y   a   ’ni   yer   yu/id   a   hayvonot   dunyosining   qadimda   va
hozirgi   vaqtda   geografik   tarqalishini   hamda   bu   tarqalishning   iimumiy
qonuniyatlarini  o'rganuvchi  fan  degan  m  a   ’noni  anglatadi.  Zoogeografiyaning
asosiy   o'rganish   ob'vekti   fauna   hisoblanadi.   Bundan   tashqari   ushbu   fan
hayvonlarning   areallarini   ham   o'rganadi.   Fauna   va   arealga   oid   tadqiqotlar
zoogeografiyaning biologik fanlar tizinii, ayniqsa zoologiya bilan uzviy aloqada
rivojlanishiga   sabab   bo'ladi.   Zoogeografiyaning   maqsadi   faunaning   tabiiy   va
antropogen   omiliar   ta’sirida   o'zgarisbining   barcha   sabablari   hamda
vo'nalishlarini   o'rganishdan   iborat.   Shunga   bog'liq   holda   zoogeografiya   o'z
oldiga   quyidagi   vazifalarni   qo'yadi:   muayyan   turlarning   populyatsiyalari
tomonidan   egallangan   areallarni   -   yer   sharining   zoogeografik   oblastlarini
o'rganish:   hayvonlarning   geografik   tarqalish   xususiyatlarini   belgilovchi
sabablarni   aniqlash;   tabiiy   va   antropogen   omiliar   ta'siri   ostida   faunaning
shakllanish   qonuniyatlarini   o'rganish;   yaqin   kelajakda   hayvonot   dunyosining
insonga   m   a   ’qul   bo'lmagan   tomonga  o'zgarishi   kabi   holatlarning  old  ini   olish
maqsadida uni bashoratlash. Ayni vaqtda zoogeografiya ko'pgina boshqa tabiiy
fanlar   bilan   hamiorlikda   ushbu   vazifalarni   muvaffaqiyatli   hal   etmoqda.
Zoogeografiyani   registratsion   (ro'yxatga   olish).   solishtirma   va   kauzal
zoogeografiya   kabi   bo'limlarga   ajratish   qabul   qilingan.   Registratsion
zoogeografiya   imkon   darajasida   muayyan   zoogeograflk   majmua   tarkibidagi
barcha turlarni ro'yxatga olish bilan shug'ullanadi. Faunistik majmua tarkibidagi
barcha turlar ro'yxatga olinganda zoogeografik ma’lumotlar to'liq va ahamiyatii
bo'ladi.   Solishtirma   zoogeografiyada   turlar   ro'yxati   aniqlangandan   so'ng,   bir
faunaning   tur   tarkibi   qo'shni   yoki   birmuncha   uzoqda   joylashgan   boshqa
faunaning tur  tarkibi  bilan  solishtitiladi.  Bulling natijasida  har   bir   faunaga  xos
bo'lgan   xususiyatlarni,   y   a   ?ni   faunaning   yoslii.   uning   o'tmishda   va   hozirda
boshqa   faunalar   bilan   aloqasini   aniqlash   imkoniyatlari   yaratiladi.   Muayyan
hududning   u   yoki   bu   faunistik   majmua   bilan   egallanishiga   sabab   bo'luvchi
9 muhit omillarini kauzal (lot. c o i l vc/-sabab) zoogeografiya o'rganadi. Bunday
omillarga iqIimiy sharoitlar, rel’ef, o'simliklarning tiplari  va boshqalarni  misol
qilish   mumkin.   Hayvonot   dunyosiga   ta’sir   etuvchi   omillarni   kauzal
/oogeografiyaning   hayvonlarni   tarqalishiga   muhitning   ta’sirini   tekshiruvchi
bo'limi,   y   a   ’ni   ekologik   zoogeografiya   o'rganadi.   Hayvonot   dunyosining
tarqalishiga   sabab   bo'lgan   barcha   omillarni   hozirda   mavjud   bo'lgan   sharoitlar
bilan   tushuntirish   jud   a   qiyin.   Chunki   faunaning   shakllanishi   va   rivojlanishi
uzoq   muddatni   talab   etadi.   Kauzal   zoogeografiyaning   bo'limi   sanalgan   tarixiy
yoki genelik zoogeografiya o'tmishda hayvonlarning tarqalishiga sabab bo'lgan
omillarni   tushuntirish   bilan   shug'ullanadi.   O'tmishdagi   bunday   sabablarga
materiklarning   o'zaro   bog'liqlik   darajalarini,   iqlimiy   xususiyatlarni   va
o'simliklar   qoplamining   o'zgarishini   va   boshqalarni   misol   qilish   mumkin.
Biosferaning muhim tarkibiy qismi  sifatida hayvonot dunyosining biosferadagi
o'rni   va   yashash   muhitlarini   liar   tomonlama   o'rganish   nazariy   va   amaliy
ahamiyatga   ega.   lnsonning   o'zi   ham   biosferaning   ajralmas   qismi   ekanligini
inobatga   olganda,   mazkur   masalaning   dolzarbligi   yanada   yaqqol   namoyon
bo'ladi.   Inson   modda   va   energiya   almashinuvi   jaray'onida   hayvonot   dunyosi
bilan   bevosita   va   bilvosita   munosabatda   bo'ladi.   Biosferaning   liar   bir
komponentini   va   ular   orasidagi   munosabatlarning   mohiyatini   tusliunish
kelajakda   ekologik   barqarorlikni   ta’minlashda   muhim   ahamiyatga   ega.
Biosferaning   у   illik   maxsuldorligi,   biomassasi   va   uning   yer   yuzida
taqsimlanishini   ilmiy   asosda   o'rganish   oziq-ovqat   tanqisligi   kabi   dolzarb
nuiammolarni  ilmiy asosda  hal  etish imkonini be rad i. Dengizlar, okeanlar  va
yer   yuzining   quruqlik   qismida   hayvonlarning   tarqalishini   aniqlash,   ulardan
oqilona   foydalanishning   ilmiy   asoslarini   ishlah   chiqish   biologik   resurslarni
muhofaza qilish va qayta ko'paytirish uchun asos bo'lib xizmat qiladi. 
10 11 II.BOB.N A ZA RIY  QISM
II.2. Umurtqalilar rivojlanish tarixi
Bu   jihatdan   olganda,   yer   yuzasining   turli   mintaqalarida   uchrovchi
hayvonlarning tur  tarkibi va zichligining turlicha ko'rsatkichga ega bo'iishi  har
bir   mintaqada   modda   va   energiya   almashinuvi   jadalligining   ham   turlicha
bo'lishiga sabab  bo'ladi. Har  birimiz biosferada, jumladan o'zimiz yashayotgan
hududda   hayvonot   dunyosining   tarqalishi,   tur   tarkibi,   yashash   muhitlari   va
hayvonot   dunyosining   ahamiyati   to'g'risidagi   tegishli   maMumotlarga   ega
bo'lishimiz   zarur.   Bu   esa   insoniyatning   biosferadagi   o'z   o'rnini   belgilashda.
hayvonot   dunyosini   muhofaza   kilish   va   undan   oqilona   foydalanishda   muhim
ahamiyat   kasb   etadi.   Biosfera   (grekcha   bios   -   hayot,   sphuira   -   shar,   sfera)
tushunchasi   avstriyalik   geolog   E.Zvus   (1875)   tomonidan   qo'llanilgan.   9
Biosfera   tushunchasining   to'liq   va   chuqur   talqini   esa   akademik   V.l.
Vernadskiyning “ Biosfera" (1926) nomli asarida bayon etilgan. Biosfera barcha
organizmlar   va   ularning   qoldiqlari   majmuasidan   iborat   bo'lgan,   atmosfera,
gidrosfera   va   litosferaning   qismlari   hisoblangan,   tirik   organizmlar   tomonidan
egallangan   hamda   ularning   o'tmishdagi   faoliyatlari   natijasida   shakllangan   va
termodinamik   ochiq   hudud   sanalgan   yer   planetasining   maxsus   qatlamidir
(Kamshilov,   1980).   Biosfera   tushunchasi   barcha   tirik   organizmlar   bilan   bir
qatorda   ular   yashaydigan   muhit   sharoitlarini   ham   o'z   tarkibiga   oladi.   Hozirgi
vaqtda   biosferaning   tarkibiy   qismlari   sanalgan   litosferaning   yuqori   va
atmosferaning   pastki   qatlamlari   hamda   butun   gidrosfera   tirik   organizmlar
tomonidan egallangan. Litosferada tirik organizmlar 4 km. gacha (bakteriyalar)
bo'lgan   chuqnrlikgacha   tarqalgan   bo'Isa,   atmosferada   bakteriyalar,   spora   va
tsistalar ozon ekranigacha. ya'ni 18- 30 km gacha bo'lgan balandlikda uchrashi
qayd   etilgan.   Alohida   pigmentlashgan   bakteriya   hujayralarining   yer   yuzasidan
84   km   gacha   balandlikka   ko'tarila   olishi   kosmik   apparatlardagi   tadqiqotlar
natijasida   aniqlangan.   Okeanda   esa   hayot   lining   eng   chuqur   qismlarigacha   (II
12 km) yetib borganligi haqida m a ’lumotlar uchraydi. Tiriklikning, shu juniladan
hayvonot   dunyosining   asosiy   biomassasi   biosferaning   tor   chegarasida
jamlangan.   Bu   chegara   litosfera,   atmosfera   va   gidrosferaning,   y   a   ’ni   biosfera
qismlarining   tutashgan   joylariga   to'g'ri   keladi.   Mazkur   chegarada   hayot   uchun
zarur bo'lgan muhit omillari nisbatan optimal bo'ladi. Bunday omillarga tuproq
va havo namligini, yorug'lik va ultrabinafsha nurlarini, harorat, bosim, substrat
va   boshqalarni   kiritish   mumkin.   Mazkur   omillarning   o'zi   ham   yer   yuzasining
turli hududlarida turlicha bo'ladi va shunga mos ravishda hayvonot dunyosi har
bir   har   xil   sifat   hamda   miqdor   ko'rsatkichlarga   ega   bo'ladi.   Hozirgi   hisob-
kitoblarga   qaraganda,   tirik   moddaning   umumiy   biomassasi   yer   massasining
arzimas   qismini,   y   a   ’ni   2420   mlrd.   tonnani   tashkil   etar   ekan.   So   I   ishtirib
qaraganda,   bu   miqdor   gidrosfera   massasining   602500   dan   bir   qismini   tashkil
etadi.   Bir   qarashda   bu   ko'rsatkich   ju   d   a   kichik   k   o   Lrinsada,   biosferaning
mavjudligi   va   lining   o'z-o'zini   boshqarishini   t   a   ’minlash   uchun   yetarlidir.   10
Biosferadagi   organizmlar   oziqlanisli   usuliga   ko'ra   o'zaro   larqlanuvchi
produtsent,   konsument   va   redutsentlardan   taslikil   topadi.   Hayvonot   dunyosi
konsumentlarning asosini taslikil etadi. Konsumentlarning aliamiyatini ularning
ekosistemalarda   va   umuman   biosferada   modda   va   energiyaning   biogen
aylanishida   tutgan   salmoqli   o'rni   bilan   tushuntirish   mumkin.   Moddalarning
biogen migratsiyasi esa liar qanday ekosistemaning mavjudligi va barqarorligini
ta’minlaydi.   MaMumki,   o'simliklar   dunyosi   hayvonlar   hayotida   turli-tuman
ahamiyat kasb etadi. Har qanday ekologik jamoadagi hayvonlarning tur tarkibi,
zichligi va biomassasi uslibu jamoadagi o'simliklar qoplamining turli-tiimanligi
va biomassasi bilan bog'liq. Shu nuqtainazardan qaraganda, o'simliklar qoplami
hayvonot dunyosining biosferada tarqalishi va mavjudligini belgilovchi muhim
omildir. Shu bilan bir qatorda, har qanday jamoadagi hayvonlarning tur tarkibini
belgilashda   rel'ef   va   tuproq   tarkibi   kabi   omillar   va   bosliqa   xususiyatlar   ham
muhim  o'rin egallaydi.  Yuqorida qayd  etilgan  omillar  hayvonot  dunyosining  u
yoki   bu   biogeotsenozda   nafaqat   mavjudligi,   balki   tarqalishini   ham   belgilaydi.
13 Yer   yuzining   quruqlik   mintaqalaridagi   organik   dunyoning   xiIma-xi11igi   suv
niuhitlariga   qaraganda   ancha   ustun   turadi.   Agar   quruqlikda   butun   hayvonot
dunyosining 93 % uchrasa, suv muliitida atigi 3% uchraydi. O'simliklar olamida
ham turlarning 92% quruqlikda, 8% suv muliitida uchrashi qayd etiladi. Bunday
muvofiqlik   o'simlik   va   hayvonot   dunyosining   tarqalishi   o'zaro   o'xshash
qonuniyatlar asosida kech ish in i ko'rsatadi. Yuqorida keltirilgan nisbatlar, suv
muliitiga   qaraganda   quruqlikda   tur   hosil   bo'lish   jaravonlari   samarali
kechganligini,   quruqlikning   yashash   ucliun   ancha   qulayligini   ham   isbotlaydi.
Biosferada hayvonot dunyosining biomassasi  va lining taqsimlanishi  lo'g'risida
tasavvur hosil qilish uchun quyidagi jadvalni tahlil qilish maqsadga muvofiq (l-
jadval).   Quruqlikdagi   mavjud   yasliil   o'simliklar   biomassasi   hayvonlar   va
mikroorganizmlarga   qaraganda   juda   yuqori   (99,2%),   suv   muliitida   aksincha,
juda past (6,3%) foizni taslikil etadi. Dunyo okeanida hayvonlar biomassasining
(93,7%)   o'simliklar   bioniassasidan   (6,3%)   yuqoriligi   okean   va   dcngizlarning
yorug'lik   tushadigan   qismida   yashovchi   o’simliklarning   juda   qisqa   muddatda
hayvonlar   tomonidan   o'zlashtirilishi   (iste'mol   qilinishi),   ya'ni   hayvonlar
biomassasiga   aylanishi   bilan   tushuntiriladi.   Tadqiqotlar   qit'alardagi
bioniassaning   dunyo   okeanidagi   biomassadan   800   marta   ortiqligini   ko'rsatadi.
Hayvonlar   yer   yuzida   tarqalishga   nisbatan   turli   moslanishlarga   ega   bo'ladi.
Hayvonlarning   tarqalishi   ulardagi   harakatlanish   organlarining   tuzilishiga   yoki
harakatlanish usuliga bog'liq emas. Gavdasi katta va ko‘payishi uzoq muddatni
egallovchi hayvonlarning tarqalishi sekin va aksincha, gavdasi mayda va qisqa
muddatda   ko'payish   xususiyatiga   ega   bo'lgan   havvonlarning   tarqalishi   tez
kechadi   (2-jadval).   Organizmlarning   ko'payish   tezligi   ular   gavda   o'lchamining
oshishi  bilan kamayib boradi. Nisbatan tez ko'payish bakteriyalarga xos bo'lib,
ular bir sutkada 60-65 marta ko'payadi. Aksincha, sekin ko'payish ko'p hujayrali
yirik hayvonlar va o'simliklar uchun xos. Organizmlarning ko'payish tezligi va
o'lchami aniq bo'lganda, ularning butun yer yuzini egallashi uchun zarur bo'lgan
14 vaqtni hisoblab chiqish mumkin.   Hayvonlar yer yuzida tarqalishga nisbatan turli
moslanishlarga   ega   bo'ladi.   Hayvonlarning   tarqalishi   ulardagi   harakatlanish
organlarining tuzilishiga yoki harakatlanish usuliga bog'liq emas. Gavdasi katta
va   ko‘payishi   uzoq   muddatni   egallovchi   hayvonlarning   tarqalishi   sekin   va
aksincha, gavdasi mayda va qisqa muddatda ko'payish xususiyatiga ega bo'lgan
havvonlarning   tarqalishi   tez   kechadi   (2-jadval).   Organizmlarning   ko'payish
tezligi   ular   gavda   o'lchamining   oshishi   bilan   kamayib   boradi.   Nisbatan   tez
ko'payish   bakteriyalarga   xos   bo'lib,   ular   bir   sutkada   60-65   marta   ko'payadi.
Aksincha,   sekin   ko'payish   ko'p   hujayrali   yirik   hayvonlar   va   o'simliklar   uchun
xos.   Organizmlarning   ko'payish   tezligi   va   o'lchami   aniq   bo'lganda,   ularning
butun yer yuzini egallashi uchun zarur bo'lgan vaqtni hisoblab chiqish mumkin.
Chucliuk   suv   havzalarining   um   um   iy   maydoni   4   mln.   k   n   r   ni   taslikil   etib,
ularga   ko'llar,   daiyolar,   ularning   irmoqlari   va   umuman   atmosfera   yog'inlari
hisobiga   shakllangan   havzalar   kiradi.   Chucliuk   suv   havzalarining   o'rtacha
chuqurligi 100 metrdan oshmaydi (Baykal ko'li 1600 m, Tanganika ko'li 1435 m
chuqurlikka   ega).   Chuchuk   suv   havzalaridagi   yashash   muhitlari   dengizlarga
qaraganda   juda   o'zgaruvchan   bo'lib,   u   havzaning   qaysi   mintaqada
joylashganligiga   va   boshqa   qator   omillarga   bog'liq.   Shu   asosda   chuchuk   suv
havzalarning   hayvonot   dunyosi   o'zining   qator   xususiyatlari   bilan   dengiz
faunasidan   ajralib   turadi.   Mazkur   havzalar   o'zaro   tutashmaganligi,
alohidalashganligi   sababli   ularning   hayvonot   dunyosi   orasida   to'g'ridan-to'g'ri
aloqalar   kuzatilmaydi.   Chuchuksuv   havzalarida   ninatanlilar,   boshoyoqli
mollyuskalar, qobiqlilar kabi turlar mutlaqo uchramaydi, nemertinalar, ko'p qilli
chuvalchanglar,   g'ovaktanlilar   va   bo'shliqichIilaining   ju   d   a   kam   turlarigina
tarqalgan.   Amfibiyalar   sinfininng   vaki   1   lari   esa   faqat   chuchuk   suv   havzalari
uchun   xos   hayvonlardir.   Chuchuk   suv   havzalarining   faunasi   dengiz   faunasi
asosida shakllangan ikkinchi yashash muhiti sanaladi va ayni vaqtda ham ayrim
15 hayvon   turlarining   dengizlardan   daryo   va   ko'llarga   ko'chib   o'tish   jarayoni
davom   etmoqda.   Bunday   xususiyat,   ayniqsa,   tropik   mintaqada   kuzatiladi.
Chuchuk suv havzalari faunasining o'ziga xosligini belgilovchi asosiv ekologik
omillarga   suvning   kimyoviy   tarkibi,   harorat,   suv   oqimining   mavjudligi   yoki
mavjiid   emasligi   va   boshqalar   kiradi.   Mazkur   omiliar   hayvonot   dunyosining
tarqalishini   belgilovchi   asosiy   ko'rsatkichlardir.   Bunday   havzalarda   suv   oqimi
turlicha   bo'lib,   daryo   va   irmoqlarda   tez   oqsa.   ko'llarda   deyarli   oqim
kuzatilmaydi.   Hayvonlar   suv   oqimi   tezligiga   juda   sezuvchan   bo'lishadi   va
shunga   ko'ra   ular   reofil   (oquvchan   suvlarda   yashovchi   turlar)   va   limnofil
(oqmaydigan   suvlarda   yashovchi   turlar)   turlarga   ajratiladi.   Chuchuk   suv
hayvonlarini   evribiontlarga   kiritish   mumkin.   Ko'lning   u   yoki   bu   turdagi
organizmlar   tomonidan   egallanishi   lining   mahsuldorlik   darajasini   belgilaydi.
Ko'llar   mahsuldorlik   dara-   ^   Ь   9   э   /   з   17   jasiga   ko'ra   gidrobiologik
klassifikatsiya   qilinadi.   Gidrobiologik   klassifikatsiyalashga   asosan   evtrof,
oligotrof   va   distrof   ko'l   tiplari   farq   qilinadi.   Evlro   f   ko'llarning   suvi   azot   va
fosfor  o'g'itlariga boy bo'lib. bu ularga quyiladigan suv tarkibida minerallar va
organik   moddalar   ko'pligi   bilan   tusliuntiriladi.   Evtrof   ko'llarda   plankton   va
bentos   turlar   soni   ko'p,   populyatsiya   zichligi   yuqori   bo'ladi.   Organizmlarning
ko'pligi   suvning   cliuqur   qatlamida   kislorodning   kamayishiga,   suvning   tiniqlik
darajasi   pasayisliiga   olib   keladi   va   ayniqsa,   suv   oqimi   to'xtaganda   bu   holat
yaqqol   kuzatiladi.   O'zbekiston   hududida   joylasligan   kopcliilik   ko'llarni   evtrof
ko'llarga   kirilish   mumkin.   Bunday   ko'llarning   litoral   mintaqasidagi   fauna
tarkibida turlar  soni  ko'p bo'ladi.  AQShning Michigan  shtatida  joylasligan ko'l
tubidagi   lm"   maydonda   4400   ta   bentos   organizmlar   topilgan   (mollyuskalar.
hasharotlarning   lichinkalari,   mshankalar,   to'garak   chuvalchanglar   va   boshq.).
Oligotrof   ко   'War   odatda   cliuqur   ko'llar   bo'lib.   suvining   rangi   ko'kyoki   yashil
bo'ladi.   Bu   tipdagi   ko'llarda   azot   va   fosfor   minerallari   kam,   hayvonlarning
zichligi   past   bo'ladi.   Mazkur   ko'l   tipiga   baland   tog'liklarda   (alp)   joylasligan,
suvining   harorati   past   bo'lgan   ko'llar   kiradi.   Distrof   ko   'llar   chuqur   bo'lmagan
16 ko'llar bo'lib, ularning qirg'oqlari torf hosil qiluvchi o'simliklar bilan qoplangan
bo'ladi.   Mazkur   ko'llardagi   suv   tarkibida   gumin   moddasi   ko'p,   suv   rangi
qo'ng'ir.   kislorod   kam.   suv   reaktsiyasi   kislotali,   mahsuldorlik   darajasi   past   va
hayvonot   dunyosi   tarkibida   turlar   soni   ham   kam   bo'ladi.   Bunday   ko'llarga
Yevropaning   shimolidagi   o'rmonlarda   joy   lashgan   ayrim   ko'llarni   misol   qilish
mumkin. Harorat rejimidagi tafovutlarga ko'ra ko'llar uch tipga bo iinadi: tropik,
mo"tadil   va   qutb   oldi   oblastlarining   ko'llari.   Tropik   ko'llarda   suv   harorati
kuchsiz tebranishga ega bo'lib, havzaning yuza va cliuqur qatlamlarida harorat j
u   d   a   kam   farq   qiladi.   Mazkur   ko'llarning   faunasi   tarkibida   turlar   ko'p   bo'ladi
hamda   ularda   yashovchi   ko'pchilik   hayvon   turlari   stenoterm   va   issiqsevar
bo'ladi.   18   (hub   oldi   ko'llarida   suv   harorati   kuchsiz   tebranishga   ega   bo'lib,
harorati   doimo   sovuq,   yuqori   qatlamda   harorat   10°   S   dan   yuqoriga
ko'tarilmaydi, qishda esa muz qatlami hosil bo'ladi. Faunasi tarkibida turlar soni
juda   kam   bo'lib,   losossimon   baliqlar   nisbatan   ko'p   uchraydi,   umurtqasizlar
faunasi   tarkibida   turlar   soni   ancha   kam   bo'ladi.   M   o'tadil   oblast   ко '   1   lari
o'tkinchi   xususiyat   kasb   etadi.   Mazkur   ko'llarda   harorat   tebranishlari   yil
davomida   juda   o'zgaruvchan   bo'lib,   yozda   suvning   yuza   qatlami   uning   chuqur
qatlamiga qaraganda iliq bo'lsa, qishda aksincha holat kuzatiladi. Bu xususiyat
plankton   organizmlar   va   boshqa   hayvon   turlarining   hayot   tsiklini   o'zgarishiga
va   mavsumiy   almashinuviga   sabab   bo'ladi.   Odatda   ko'llarda   plankton
organizmlarning   turlari   dengizlarga   qaraganda   ancha   kam   bo'lib,   bu   yerda
plankton   organizmlardan   bir   hujayralilar,   kolovratkalar,   turli
qisqichbaqasimonlar   va   turli-tuman   umurtqasizlarning   lichinkalari   uchraydi.
Shu   bilan   birga   plankton   biomassasi   bentos   biomassasiga   qaraganda   ko'p
bo'ladi.   Qirg'oq   mintaqalarining   faunasi   tarkibi   baliqlar,   amfibiyalar,
toshbaqalar,   ilonlar   va   hasharotlardan   tashkil   topadi.   Daryolar   ko'llardan   farq
qilib   ko'p   hollarda   dengizlar   bilan   aloqada   bo'ladi   va   bunday   vaziyat
baliqlarning   daryodan   dengizga   va   aksincha   yo'nalishda   migratsiya   qilishiga
olib kelgan. 
17 18 II.BOB. NAZARIY QISM
II.3. Umurtqali hayvonlarniong inson hayotidagi
ahamiyati
Yer   yuzining   quruqlik   qismidagi   yashash   muhitlari   qator   xususiyatlari   bilan
boshqa   yashash   muhitlaridan   farq   qiladi.   Quruqlikda   yashash   sharoitlarining
juda   turli-tumanligi   turlar   xilma-xilligi   va   biomassaning   yuqori   bo'lishiga   olib
keladi.   Quruqlikdagi   biomassa   dunyo   okeaniga   qaraganda   800   marta   yuqori
bo'ladi.   Okeanlarda   19   biomassaning   asosiy   qismi   hayvonlar   hissasiga   to'g'ri
kelsa. quruqlikda aksincha 99% biomassa vashil o'simliklar hissasiga t o ' g ’ri
keladi.   Mazkur   yashash   muhitidagi   barcha   ekologik   omillar   keug   tebranishga
ega bo'ladi va ayniqsa, havo namligi quruqlik faunasining shakllanishida muhim
o'rin tutadi. Hayotning dasllab okcanda paydo bo'lganligini va aksariyat hayvon
turlari   evolvutsiyasining   birinchi   bosqichlari   okeanda   kechganligini   hisobga
olganda,   chuchuk   suv   va   quruqlikdagi   yashash   muhitlari   ikkilamchi   yashash
muhitlari bo'lib hisoblanadi.   Shu sababli chuchuk suv va quruqlikda uchrovchi
fauna elementlari nisbatan yosh sanaladi. Hayvonlarning ayrim sinflari (qushlar,
hasharotlar)ni aynan quruqlikda paydo bo'lganligi to'g'risida m a ’lumollar bor.
Yer   yuzining   turli   qismlarida   ekologik   sharoitlarning   turlicha   bo'lishiga   1110s
ravishda, hayvonot dunyosi  ham turlicha tarqalishga, tur tarkibiga va zichlikka
ega   bo'ladi.   Bunday   o'ziga   xoslilik   nafaqat   hozirgi   vaqtdagi   mavjud   ekologik
omillar,   balki   qadimda   er   planetasida   sodir   bo'lib   o'tgan   o'zgarishlar,   ularning
davorniylik   muddatlari,   yo'nalishlari   va   o'sha   paytdagi   evolyutsion   jarayonlar
bilan   uzviy   bog'liqdir.   Avstraliya   zoogeografik   oblasti   faunasining
shakllanishida bunday xususiyat  yaqqol namoyon bo'lgan. Xaltalilarga mansub
turlarning   Avstraliya   faunasi   tarkibida   ko'pligi,   aynan   materiklarning
shakllanish   jarayonlari   va   hayvonlar   evolyutsiyasi   bilan   bog'liq.   Avstraliya
faunasi  mezozoy erasiga  xos xususiyatlarni  o'zida aks ettirgan bo'lib, tarkibida
sodda   tuzilgan   sutemizuvchilarning   mavjudligi,   ushbu   materikning   yuksak
sutemizuvchilar   paydo   bo'lishidan   ancha   ilgari   boshqa   materiklardan   ajralib
19 ketgan   1   igini   isbotlaydi.   Bu   holat   geologik   va   biologik   evolyutsiya
qonuniyatlarini   o'zaro   bog'liq   hoida   o'rganishda   muhim   ahamiyatga   ega.
Quruqlikda   hayvonlarning   mavjudligi   va   tarqaIishini   belgilovchi   asosiy
omillarga namlik. harorat, havo oqimi, quyosh nuri hamda o'simliklar qoplamini
kiritish   mumkin.   Mazkur   omillarning   miqdori   va   tebranish   darajasi   quruqlik
hayvonlarining   tarqalishi   va   zichligini   beIgilaydi.   Ayniqsa   hayvonot
dunyosining   tarqalishida   o'simliklar   qoplami   muhim   o'rin   tutadi.   O'simliklar
qoplami   hayvonlar   uchun   20   nafaqat   oziqa,   balki   yashash   muhitidagi   iqlimiy
omillarni   belgilovchi   biogeotsenozning   ajralmas   qismi,   boshpana,   uya   qurish
joyi   va   boshqa   muhim   vazifalarni   ham   bajaradi.   Shu   bilan   birga,   o'simliklar
qoplami biogeotsenozning tabiatini belgilab beruvchi o'ziga xos indikator bo’lib
xizmat   qiladi.   Har   bir   o'simlik   formatsiyasida   shu   formatsiyaga   moslashgan
hayvon   turlari   yashaydi.   Jumladan   shimoldagi   nina   bargli   o'rmonlarda   (tayga)
karqur, chittak. kedrovka, qaychitumshuq, burunduq va suvsar uchraydi. Bargli
o'rmonlarda   olmaxonlar,   krotlar,   erqazarlar,   tipratikanlar,   bug'u,   o'rmon
mushugi,   bo'rsiq.   burgutlar,   yapaloqqushlar,   zarg'aldoq,   botqoq   toshbaqasi   va
boshqalar   yashaydi.   Dasht   va   cho'l   formatsiyalarida   ham   bu   er   uchun   xos
hayvonot   dunyosi   shakllangan.   Xulosa   qilib   aytganda,   yer   yuzida
biotsenozlarning tarqalishi  muayyan qonuniyatlarga amal  qiladi  hamda iqlimiy
omillarga   bo'ysungan   holda   mintaqaviy   xususiyat   kasb   etadi.   Quruqlik
mintaqalarida ham okeanlardagi kabi tirik moddaning tarqalishida gorizontal va
vertikal  zonallik namoyon bo'ladi. Yerda tropik. ikkita mo"tadil va ikkita qutb
mintaqasi   farq   qilinadi.   Bu   mintaqalar   o'zaro   fauna  tarkibi   bilan   ajralib   turadi.
Tropik   minlaqa.   Tropik   mintaqaning   asosiy   tipik   biotoplari   gileya   yoki   nam
tropik   o'rmonlardir.   Bu   biotoplarning   o'simliklar   dunyosi   tarkibida   turlar   soni
juda ko'p bo'lib, vegetatsiyasi  yil  bo'yi  davom  etadi. Gileyalar  boshqa yashash
muhitlaridan   o'zining   ekologik   joylari   (nishalari),   hayvonlar   uchun   qulay
boshpanalari,   hayvonlarning   hayotiy   shakllari   va   xilma-xilligi   buyicha   ustun
turadi.   Nam   tropik   o'rmonlarda   termofil   va   gigrofil   hayvon   turlari   keng
20 tarqaladi.   Havoda   suv   bug'lari   miqdorining   doimo   yuqori   darajada   bo'iishi,
odatda suvda yashaydigan ayrim turlarning quruqlik yuzasida yashashiga imkon
beradi (planariya, zuluklar, daraxt baqasi). Daraxt va butalarning zich bo'iishi va
yuqori   pog'onalarida   oziqaning   mavjudligi   ko'pgina   turlarning   daraxtlarda
yashashga   moslanishiga   olib   kelgan.   Ko'pchilik   tltofag   turlar   daraxtlarning
barglari   va   mevalari   bilan   oziqlanadi.   Tropik   mintaqada   umurtqasizlar
biomassasi bo'yicha birinchi o'rinni egallaydi (P.P.Vtorov, N.N.Drozdov. 1974).
Bu   o'rinda   ayniqsa,   termitlar   alo21   hida   ahamiyatga   ega   bo'lib,   Afrika
gileyalarida   ularning   500   turi   uchraydi.   Suvaraklar.   yirik   qo'ng'izlar   (goliaf,
gerkules,   titan)   kabi   turlar   ham   mazkur   hudud   tabiatiga   xos   turlardir.   Tropik
o'rmonlarda   shamol   boimasligi   sababli,   o'simliklaming   changlanishi   asosan
asalarilar, kapalaklar, chivinlar, qushlar va qo'lqanotlilar ishtirokida vuz beradi.
Yirik yirtqichlar kam, Afrika va Qsiyoda leopard, Janubiv Amerikada yaguarlar
uchraydi.   Tropik   o'rmonlar   va   cho'llar   oralig'ini   savannalar   egallaydi.
Savannalarning   faunasi   tarkibida   turlar   soni   k   o   'p   va   u   yerdagi   o'simliklar
formatsiyasi issiq iqlim sharoitida shakllangan. Savannalar asosan Afrika uchun
xos   bo'lib,   ular   Hindiston   yarim   orolida   va   Janubiv   Amerikada   ham   uchraydi.
Bu   yerda   yashovchi   hayvonlar   issiqsevar   va   mavsumiy   qurg'oqchilikka
moslashgan   bo'lib,   ularda   vozgi   uyquga   ketish   kuzatiladi.   O'simliklar
mahsuldorligining   yuqoriligi   tuvoqli   hayvonlar   yashashi   uclnin   qulay   sharoit
yaratadi. Jumladan. antilopalar, zebra va jirafaning juda yirik podalari er vuzida
faqat   Afrika   savannalaridagina   uchraydi.   Savannada   yirtqich   sut
emizuvchilardan sherlar, leopard lar, yovvoyi muslniklar, viveralar. sirtlonlar va
chiya bo'rilar, "yugurib” havot kechiruvchi hayvonlar guruhiga mansub bo'lgan
qush turlaridan strauslar, kotiba qush, marabu, tuvaloq va bulduruqlar uchraydi.
Uya qazib yashovchi turlar asosan sichqonlar va olmaxonlar oilasiga mansubdir.
Savannada   uchrovchi   termitlar   o'simlik   va   hayvon   qoldiqlarini   parchalashda
muhim   o'rin   tutadi.   Mazkur   hududda   ju   da   ko'p   ilonlar   hamda   qurg'oqchilik
davrida   uyquga   ketuvchi   kam   sonli   amfibiyalar   ham   tarqalgan.   Tropik   va
21 mo"tadil   mintaqa   chegarasida   qit'alarning   23%   maydonini   tashkil   etuvchi
cho'llar shakllangan. Namlikning yetarli darajada boimasligi cho'llar uchun xos
bo'lgan   asosiy   xususiyat   bo'lib.   lining   yillik   miqdori   100-200   mm.dan
oshmaydi.   O'rta   Osiyo   va   Qozog'iston   cho'llarida   namlik   55-180   mm.   atrofida
tebranadi.   Namlikning   yetishmasligi   biologik   xilma-xillikning   kamligiga,
o'simlik qoplamlarining siyrakligiga va hayvonlarning yashashi  uchun noqulay
sharoitlar   shakllanishiga   sabab   bo'ladi.   Shunday   bo'   1   ishiga   qaramasdan,
hayvonlardagi   turli   moslanishlar   ularning   cho'l   sharoitida   yashashini   ta'minlav
olgan. Cho'l faunasi tarkibida turlar soni boshqa biotsenozlarga qaraganda ancha
kam.   undagi   hayvonlarning   aksariyati   kserofil   va   evriterm   bo'lib,   haroratga
nisbatan   turlicha   moslanishlar   hosil   qilgan   (yozgi   uyqu,   suvni   tejab   sarflash,
metabolitik   suv   hosil   qilish   va   boshqa   ekologik   va   etologik   moslanishlar).
Yirtqichlar   soni   kam   va   odatda   ular   nisbatan   mayda   bo'lgan   fenek,   qorsoq,
barxan   mushugi,   manul   va   bo'ri   kabi   turlardan   tashkil   topadi.   Substratning
xususiyatlariga   ko'ra.   cho'llarning   o'zi   ham   qumli,   toshloq,   gilli.   sho'rxok   va
boshqa turlarga bo'linadi. O'zbekiston hududidagi biotoplar orasida cho'llar eng
ko'p maydonni egallaganligi inobatga olgan holda, cho'l mintaqasining ekologik
tavsifi va funasi haqida navbatdagi bobda batafsil to'xtalishni lozim topdik..
22 23   II.BOB.N A ZA RIY  QISM
II.4.   O'rta osiyo umurtqalilar faunasining biologik xilma- xilligi
Yirtqich turlardan tulki, bo'ri, burgutlar, bo'ktargilar va mayda lochinlar asosan
kemiruvchilar   bilan   oziqlanadi.   Yuqori   zichlikka   ega   bo'lgan   hasharotlardan
chumolilar,   bargxo'r   qo'ng'izlar   va   chigirtkalar   dasht   inintaqasida   keng
tarqalgan.   Dasht   mintaqasi   ayni   paytda   inson   tomonidan   deyarli   to'liq
o'zlashtirilgan   bo'lib,   bu   holat   mazkur   hududning   hayvonot   dunyosiga   salbiy
ta'sir   ko'rsatgan.   Dashtlarning   janubida   chala   cho'llar,   shimolida   esa   o'rmon
dasht   biotoplari   shakllangan   bo'lib,   bular   oraliq   xarakterdagi   biotoplardir.
Dashtlarga   nisbatan   o'rmondashtlar   faunasi   tarkibida   turlar   soni   ancha   ko'p
bo'ladi.   O'rmonlar   m   o“   tadil   mintaqaning   yillik   yog'in   miqdori   300   mm.dan
oshadigan oblastlarida shakllangan. Ushbu mintaqada 3 ta asosiy o'rmon tiplari,
ya'ni   subtropik   doimiy   yashil   o'rmonlar,   keng   bargli   o'rmonlar   va   nina   bargli
o'rmonlar   farq   qilinadi.   Subtropik   cloimiy   yashil   o'rmonlar   quruq   yoki   nam
bo’iishi   mumkin.   Mazkur   o   ’rmonlarda   hasharotlar.   amfibiyalar,   asosan
kaltakesaklardan   iborat   reptiliyalar.   dehqonchumchuqlar,   moyqutlar.
qarqunoqlar, tasqaralar, yovvoyi quyon, muflon va boshqalar uchray di. Nam o
’rmonlar   faunasi   tarkibida   turlar   soni   nisbatan   kam   bo’ladi.   Keng   bargli
o'rmonlar  m  o‘'tadil   haroratli,  o'rtacha  yillik  yog'in  miqdori   500  mm.ni  tashkil
etadigan   oblastlarda   shakllangan   bo'lib,   ulardagi   yumshoq   iqlim   va   o'simliklar
dunyosining   xilma-xilligi   hayvonlarning   yashashi   uchun   qulay   muhitning
shakllanishiga   olib   kelgan.   Bu   kabi   o'rmonlarda   faunaning   tarkibi   va   ekologik
qiyofasi   o'xshash   bo'lib.   qish   mavsumining   sovuq   bo'iishi   ayrim   turlarning
migratsiya qilishiga yoki uyquga ketishiga sabab bo'ladi. Fauna tarkibida bug'u,
yovvoyi   echki,   serna,   yovvoyi   cho'chqa,   olmaxonlar,   hulbullar,   zarg'aldoqlar.
shaq-shaqlar   va   boshqalar   uchraydi.   Nina   bargli   o'rmonlar   (tayga)   o'rmonlar
orasidagi   eng   yirik   tip   sanaladi.   Iqlimi   sovuq,   o'rtacha   yillik   harorat   +5-0°S.
O'simlik   va   hayvonot   dunyosi   tarkibida   turlar   soni   kam   bo'lib,   tipik   hayvon
turlariga   karqur,   yapaloqqushlar,   kedrovka,   qaychi   tumshuq.   qora   qizilishton.
24 suvsar, o'rmon lemmingi, qizil dala sichqoni, biimnduq, ayiq, bug'u, olmaxon va
boshqalarni misol qilish mumkin. Tayganing shimoliy qismida o'r mo n tundra
va   butazorli   tundra   joy   lashgan.   Quth   minkiqasi.   Shimoliy   Muz   okeanining
qirg'oqlari   va   uning   orollari   qutb   mintaqasiga   yoki   tipik   tundraga   tegishli.
Tundra Shimoliy Amerika va Yevrosiyoning butun shimolini egallaydi. Tundra
faunasi   tarkibida   turlar   soni   kam   bo'ladi   va   bu   holat   iqlimiy   omiliar   bilan
bog'liq. Bu yerda umurtqasizlar faunasi zoomassaning 90% tashkil etadi va ular
orasida   tuban   hasharotlar,   pashshalar,   kanalar   va   nematodalar   keng   tarqalgan.
Yozda   tundra   faunasi   ko'p   sonda   uchrovchi   g'ozlar,   o'rdaklar,   oqqushlar.
balchiqchilar   kabi   qush   turlari   hisobiga   ancha   ko'payadi.   Asosiy   oziqa   manbai
qushlar   va   lemminglardan   iborat   bo'lgan   oq   yapaloqqushlar   hamda   lochinlar
yirtqichlik   bilan   hayot   kcchiradi.   Yer   yuzasining   quruqlik   qismida   yuqorida
qayd   etilgan   mintaqalardan   tashqari   yana   bir   nechta   mintaqalar   (antarktika
quruqliklari, baland tog'lar, g'orlar va boshqalar) mavjud. Ularning faunasi ham
yashash   muhitiga  mos  holda shakllangan.   Cho'l   mintaqasining  boshqa  yashash
mintaqalardan asosiy farqlarini va xususivatlarini tavsiflash uchun. dastlab cho'l
tushunchasiga   berilgan   ta’riflarni   tahlil   qilish   zarur.   Buguiigi   kunda   soha
olimlarining "cho'l tushunchasi”ga nisbatan qarashlari va yondashuvlari har xil
va   shu   sababli   cho'lga   berilgan   ta’riflar   ham   bir   xil   m   a’noga   ega   emas.
Jumladan,   cho'lga   berilgan   ba'zi   ta'riflarda   cho'ldagi   iqlimiy   xususiyatlar
(harorat,   namlik),   boshqalarida   esa   o'simlik   va   hayvonot   dunyosi   asos   qilib
olingan.   Yer   yuzining   turli   kengliklarida   joylashgan   cho'llar   o'zaro   o'xshash
bo'lmagan   ekologik   xususiyatlari   bilan   ham   faqrlanadi   va   bu   hoi   at   cho'llarga
yagona   t   a   'r   if   berishni   murakkablashtiradi.   Tadqiqotchi   M.P.Petrov   (1973),
cho'lni doimiy yoki mavsumiy issiq iqlim sharoitiga ega bo'lgan, juda tarqoq va
turlar   soni   kam   fitotsenoz.lari   bilan   xarakterlanuvchi   landshaft   tipi   sifatida
ta’riflaydi.   A.G.Boboyev   va   Z.G.Freykinlar   (1982)   cho'lni   quruq   va   issiq
iqlimli,   namlik  juda   kam   va   nisbatan   siyrak   o'simliklar   qoplamiga   ega   bo'lgan
keng   tabiiy   hudud   sifatida   ta'riflaydilar.   Cho'l   uchun   nafaqat   namlikning
25 yetishmasligi,   balki   namlikning   yilning   turli   mavsumlarida   juda   notekis
taqsimlanishi   ham   xosdir.   Cho'lda   tuproqdagi   namlikka   nisbatan   undan   ajralib
chiqishi   mumkin   bo'lgan   suv   bug'larining   miqdori   ko'p   bo'ladi.   Yer   yuzasida
doimiy   suv   manbalarining   yo'qligi,   quruq   o'zanlar   hamda   vaqtinchalik
irmoqlarning mavjudligi, tuproqning yuqori darajada sho'rlanishi cho'llar uchun
xos   bo'lgan   asosiy   xususiyatlardan   biridir.   BMTning   1977   yilda   Nayrob
shahrida   bo'lib   o'tgan   cho'llashishmuammolariga   bag'ishlangan   konferensiya
materiallarida “Cho'llar o'simlik dunyosi siyrak yoki butunlay o'simliklardan xol
bo'lgan,   biologik   mahsuldorligi   past,   atmosfera   yog'inlari   kam   tushadigan
hudud”   sifatida   ta’riflangan   (Rozanov.   1977).   Cho'llardagi   ekologik   sharoitlar
chala cho'l va dasht mintaqalariga o'xshab ketishi sababli, cho'llarni chala cho'l
va   dashtlardan   ajratib   turuvchi   aniq   chcgarani   belgilashning   imkoni   vo'q.   26
Clio'llaming   paydo   bo'lish   sabablari   xilma-xil.   ammo   ularning   shakllanishida
bulutlar   yoiiga   g'ov   boiuvchi   to'siqlar   asosiy   o'rinni   egallaydi.   Bunday   t   o
Lsiqlarni   relefdagi   vertikal   balandliklar   va   xususan   togiar   hosil   qiladi.
To'siqlarda   (togiarda)   bulutlarning   ushlanib   qolishi   yom   gir   yoki   qor
ko'rinishidagi   namlikning   erga   tushishiga   va   natijada   o'rmonlarning
shaklanishiga olib keladi. To'siqlarning qarama-qarshi tomonida esa quruq havo
massasi   hukmronlik   qilishi   tufayli   cho'llar   shakllanadi.   Barcha   cho'llar   uchun
qurg'oqchilik   xos,   ammo   uzoq   davom   etiivchi   va   juda   yuqori   harorat   barcha
ehoilarga   ham   xos   emas.   Jumladan.   Takla-Makon   va   Gobi   choilarida   yoz
oyiarida   ancha   salqin,   qishda   esa   qattiq   sovuq   hamda   bo'ronli   ob-havo
hukmronlik qiladi. O'rtacha kunlik harorat tebranishi ba /i ch o ila rd a 35 °S ni
tashkil   etadi.   Choilar   orqali   oqib   o'tuvchi   daryo   suvining   bir   qismi   tuproqqa
shimilib ketadi va bir qismi dengizlarga quyiladi yoki umuman dengizlar bilan
tushmasdan   ko'llarni   hosil   qiladi.   Bunday   holat   Orol   dengiziga   quyiladigan
Amudaryo   va   Sirdaryo   kabi   daryolarga   ham   xos.   Yer   yuzida   cho'llar   asosan
tropik   hamda   mo"tadil   mintaqalar   chegarasidagi   qit’alar   markazining   katta
qismini   egallaydi   va   yerdagi   qitalarning   23%   ini   tashkil   etadi.   Sharqiy   yarim
26 sharda   cho'llar   Shimoliy   Afrikadan   boshlab   (Saxar   cho'li)   Arabiston   orqali
G'arbiy Hindiston, O'rta Osiyo, Qozog'iston, Markaziy Osiyo va Avstraliyaning
markaziy qismlarida tarqalgan. Janubiy Al'rikada Kalaxara va Namib cho'llari,
G'arbiy yarim sharda esa Atakama (Chili), Moxave va boshqa choilar tarqalgan.
O'rta Osiyoda Qoiaqum, Qi^ilqumMuyunqum, Ustyurt, Betpakdala, Mirzacho'l
va Qarshi kabi choilar keng maydonlarni egallaydi. Dunyodagi eng yirik ch o i
shimoliy   Afrikadagi   Saxara   cho'li   boiib,   uning   maydoni   9   mln.krtr   ni   tashkil
etadi va g'arbdan sharqqa qarab 7000 km.ga, shimoldan janubga qarab esa 2000
km.ga   cho'zilgan.   C   hoilar   hududiy   tarqalishiga   ko'ra.   shimoliy.   janubiy   va
baland tog'lik c h o i gLiruhlariga boiinadi. C h o ila r qayerda joylashganligidan
qat'iy   nazar,  havo   haroratining   yuqori   tebranishga   egaligi,   atmosfera   yog'inlari
miqdorining   kamligi   (300   mm   dan   kam),   havo   namligining   pastligi,   quyosh
radiatsiyasining   yuqoriligi   va   boshqa   27   qator   ekologik   xususiyatlari   bilan
xarakterlanadi.   Bunday   ekstremal   ekologik   sharoit   ko'pchilik   organizmlarning
cho'l   hududida   yashashini   cheklovchi   omil   bo'lib   xizmat   qiladi.   Cho'IIarda
biomassa   miqdori   juda   past   ko'rsatkichni   nomoyon   qiladi.   O'zbekistondagi
cho'llarda oq saksovullar egallagan maydon 1274,4 ming ga.ni, qora saksovullar
egallagan   maydon  esa   369,6  ming   ga.ni   tashkil   etadi.   Saksovul   o'rmonlaridagi
fltomassa mahsuldorligi atigi 20-50 nr/ga.ni tashkil  etadi va boshqa o'simliklar
biomassasi   ham   xuddi   sliunday   past   darajada   bo'ladi.   Mazkur   holat   hayoti
o'simliklar   bilan   uzviy   bog'liq   bo'lgan   cho'l   hayvonot   dunyosining   ham   tur
tarkibi, zichligi va biomassasiga bevosita hamda bilvosita ta’sir ko'rsatadi. Shu
sababli mazkur ko'rsatkichlar boshqa tabiiy biotsenozlarga qaraganda ancha past
darajada   namoyon   bo'ladi.   Cho'llar   o'simlik   va   hayvon   turlari   qanchalik   kam
bo'lishiga   qaramay   egallagan   maydonining   kengligi,   ekologik   sharoitlari   va
shunga   mos   bo'lgan   betakror   organik   olami   bilan   ajralib   turadi.   Cho'llar   yer
yuzasining   tuzilishi   (substrat),   tuproq   sharoitlari,   gidrologik   rejimi,   iqlimi.
o'simlik va hayvonot  dunyosi  bilan o'zaro farq qiladi  va shu  asosda  bir  nechta
tiplarga   ajratiladi   (qumoq,   gilli,   sho'rxok.   toshloq   va   boshqalar).   Cho'l   tiplari
27 qanchalik   xilma-xil   bo'lmasin,   ular   uchun   ko'pincha   umumiy   ekologik
xususiyatlar   xos.   O'zbekistonda   turli   tiplarga   mansub   bo'lgan   cho'llar   tekislik
mintaqasida   shakllangan   bo'lib,   ulardagi   ekologik   sharoitlar,   o'simlik   va
hayvonot   dunyosi   o'zaro   o'xshash.   bo'ladi.   O'rta   Osiyoda   Qoraqum,   Qizilqum,
Muyunqum,  Ustyurt, Betpakdala,   Orol   oldi  cho'llari, Qarshi  dashti,  Mirzacho'l
va   boshqa   cho'llar   uchraydi   (3-jadval).   Qumli   (qumoq)   cho'llar   Qoraqum   va
Qizilqum   kabi   cho'llarning   asosiy   qismini   egallaydi.   Atoqli   geobotanik   olim
M.G.Popov   (1958)   qumli   cho'llarni   ta’riflar   ekan   “Qozog'iston   va   O'rta
Osiyoning   qumli   cho'llari   dunyo   masshtabida   tengi   yo'q   tabiat   go'shalaridir"
degan   edi.   Qish   mavsumida   qumli   cho'llarda   qor   qoplami   deyarli   hosil
bo'lmaydi,   kamdan-kam   holda   yog'adigan   yupqa   qor   qoplami   shamollar   va
relefdagi   o'ziga   xoslik   tufayli   notekis   taqsimlanadi.   Bunday   vaziyatda   ayrim
mayda   sut   emizuvchilar,   jumladan.   qumsichqonlar   va   ingichka   barmoqli
yumronqoziqlar   qishki   uyquga   ketmaydi.   Uyquga   ketmaydigan   bunday   turlar
virtqichlar   uchun   oziqa   manbai   bo'lib   xizmat   qiladi.   Shu   sababli   qumli
cho'llarda   yashovchi   yirtqichlarning   soni   yil   davomida   deyarli   barqaror
saqlanadi.   Boshqa   ch   o   i   tiplariga   nisbatan   qumli   cho'llarning   o'simliklar
dunyosi   tarkibida   turlar   soni   ko'p   va   shunga   mos   ravishda   hayvonot   duny   osi
ham   xilma-xil.   Bu   yerda   ayrim   daraxt   turlarining   mavjudligi   o'rmonlarga   xos
bo'lgan   fauna   elementlarining   (ayrim   sudralib   yuruvchilar,   ola   qanotli
qizilishton,   zag'izg'on,   buxoro   chittagi,   cho'l   karqunog'i,   saksovul   chumchug'i.
kurgalak,   moyqutlar,   tentakqush,   ko'k   kurkunak,   qo'l   qanotlilarning   ayrim
turlari)   uchrashiga   sabab   bo'lgan.   Qumli   cho'llarda   stsink   gekkoni,   kulrang
gekkon,   yo'l-yo'l   kaltakesakcha.   quloqli   yumaloqbosh,   taroq   barmoqli   gekkon,
qum vumaloqboshi, to'r-to'r kaltakesak. kulrang echkeemar, ikki dog'li to'rg'ay,
cho'l quzg'uni. cho'l qarqunog'i, taroq barmoqli va 29 paxmoq oyoqli qo'shoyoq,
kalta   qumsichqon,   tolay   tovushqoni.   ingichka   barmoqli   yumronqoziq,
shalpangquloq   tipratikan   va   kabi   turlar   keng   tarqalgan.   Ularning   morfologik
belgilari   va   xattiharakatlari   qumli   choilarda   yashashga   moslashishiga   sabab
28 bo'lgan. Toshloq cho'llar O'rta Osiyoning shimoliy qismidagi tekisliklarda katta
maydonni   egallaydi.   Ular   orasida   eng   yiriklari   Betpakdala   va   Ustyurt
platolaridir.   Toshloq   cho'llarda   yerning   yuza   qismi   gips   kristallari   bilan
qoplanganligi sababli gipsli cho'llar ham deb yuritiladi. Xuddi shunday shag'alli
cho'llar   va   qirlar   ham   toshloq   cho'llar   tipiga   tegishli.   Toshloq   cho'llar   yashash
muhiti   sifatida   qumoq   va   sho'rxok   cho'llardan   sezilarli   darajada   ajralib   turadi,
ammo   gilli   cho'llarga   o'xshaydi.   Mazkur   tipdagi   cho'llar   o'simliklar   hayoti
uchun   bir   qator   noqulayliklarga   ega   bo'lganligi   sababli,   bu   yerda   o'simliklar
qoplami   tarkibida   daraxtlar   uchramaydi   va   o'simliklar   tarqoq   joylashadi.
IJmurtqali   hayvonlarning   tur   tarkibi   va   ulardagi   moslanishlar   toshloq
cho'llardagi   hayotiy   sharoitlarga   (oziq   tarkibi,   substratning   qattiqligi)   muvofiq
ravishda   shakllangan.   Toshloq   cho'llar   boshqa   cho'llarga   qaraganda   ovchilik
yuritish   uchun   qator   qulayliklarga   ega.   Betpakdala   va   Ustyurtda   tarqalgan
sayg'oq toshloq cho'llar uchun tipik bo'lgan tur sanaladi. O'tgan asrning ikkinchi
yarmida Betpakdalada 200-300 ming bosh sayg'oq ovlangan. Yaqinyaqingacha
bu  joylarda   qulonlar   ham   uchragan   va  ayni   vaqtda   esa   ular   Badxizda   saqlanib
qolgan.   Bir   paytlar   O'zbekiston,   Turkmaniston   va   Qozog'iston   tekisliklarida
jayronlarning   yirik   podalari   uchragan,   endilikda   ularning   soni   juda   kamaygan.
Qo'shoyoqlarning   bu   tipdagi   cho'llarga   xos   bo'lib,   ularning   o'nga   yaqin   turlari
uchraydi. Ular zicli substratli joylarni m a ’qul ko'radi. Bu yerda qizildumli va
katta   qumsichqonlar   ham   tez-tez   uchrab   turadi.   Toshloq   cho'llar   uchun   faqat
yerga   uya   quradigan   qushlardan   oqbovur,   qorabovur,   kichik   to'rg'ay,   kulrang
to'rg'ay   va   yo'rg'a   tuvaloqlar   tipik   turlar   sanaladi.   Ularning   ayrimlarida
(bulduruqlar.   tuvaloqlar)   orqa   barmoqlar   yo'q,   tovonlar   esa   qattiq   yerda
harakatlanishga   moslashgan   bo'ladi.   Sudralib   yuruvchilardan   to'r-to'r
kaltakesak,   taqir   yumaloqboshi,   turli   rang   kaltakesak.   daslit   agamasi   va
qalqontumsluiq   ilon   tipik   turlar   sanaladi.   Tabiiy   boshpanalarning   juda   kamligi
sababli deyarli barcha mayda sutemizuvchilar va sudralib yuruvchilar uya qazib
yashashga moslashishgan. Sho'rxok cho'llarga Borsa-Kelmas cho'li (I Jstyurtda
29 joylasligan   bu   cho'l   ba’zan   "   k   o   '   l"   deb   ham   yuritiladi.   maydoni   I   mln.ga
atrofida),   Qoraqumdagi   Sariqamish   botig'idagi   sho'rxoklar,   Aydar   sho'rxogi,
Baland   Sor   sho'rxogi,   Ming   buloq.   Og'itma.   Karrak   ota   sho'rxoklari   va
Qizilqumda   tarqoq   joylashgan   sho'rxoklarni   kiritish   mumkin.   Xuddi   shunday
sho'rxoklar   ko'llarning   qurib   qolgan   qismida   ham   uchraydi.   Sho'rxok
cho'llarning   hayvonot   dunyosi   tarkibida   turlar   soni   juda   kam   bo'lib,   tipik
turlarga   sariq   yoqa,   suvtorg'oq,   sho'rxok   to'rg'ayi.   jiqtoqlar   kiradi.   Havoti
butunlay   sho'rxok   cho'l   tipi   bilan   bog'liq   bo'lgan   sut   emizuvchi   va   sudralib
yuruvchi   hayvon   turlari   deyarli   yo'q.   Bailor   oylarida   sho'rxoklarga   suvning
yig'ilishi   hisobiga   liayoti   suv   bilan   bog'liq   bo'lgan   katta   qiziloyoq,   jiqtoq,
suvtarg'oq kabi  qush  turlarining uchrashiga imkon yaratiladi. Orol  dengizining
qurigan   tubida   shakllangan   Orolqumni   ham   sho'rxok   cho'l   lipiga   kiritish
mumkin. 1960 yillJarda Orol dengizining maydoni 68,9 ming kvadrad kilometr,
suv hajmi esa 1083 kilomctr kub bo'lgan. O'sha davrda uning bioxilma-xilligi va
mahsuldorligi   yuqori   bo'lgan   va   har   yili   30   ming   tonna   baliq   ovlangan.   Orol
dengizida   20   turga   mansub   baliqlar   uchragan   bo'lsa,   Orol   oldi   havzalarida   esa
38   tur   baliqlar   uchragan.   Endilikda   qurigan   dengiz   ostidagi   tuz   va   qumdan
iborat   maydoni   5   million   gektarga   yetadigan   Orolqum   deb   nomlanuvchi   cho'l
shakllangan.   Maiumotlarga   qaraganda,   Orolqumdan   ko'tarilgan   tiiz   va   chang
bo'ronining   ta'sir   etish   radiusi   300   kilometrga   yetadi.   Bu   o'z   navbatida
O'zbekistonning   tabiatiga,   o'simlik   va   hayvonot   dunyosiga   salbiy   ta’sir
ko'rsatadi.   U   illi   cho'llar   (efimer   cho'llar)   Badxizda,   Qashqadaryoda   (Qarshi
dashti).   Sirdaryoning   ikkala   sohilida   (Dalvarzintcpa   va   Mirzacho'l   dashti)   va
Qoratog'ning   janubiy   etagida   joylashgan.   Relefi   turli-tuman,   er   usti   suvlari
boshqa tipdagi cho'llarga nisbatan ko'p. Gilli cho'llar cho'zilgan uzun polosalar
shaklida   bo'lib,   ayrim   joylarda   uzilgan   holatni   egallaydi.   Ekologik   sharoitlari
toshloq   cho'llarga   o'xshab   ketadi.   Yer   yuzasi   ancha   qattiq,   yurish   va   yugurish
uchun   yaxshi   tayanch   bo'la   oladi.   Tabiiy   boshpanalar   deyarli   yo'qligi   sababli
hayvonlar   uya   qazishga   majbur   bo'ladi.   Yog'inlar   ko'p   bo'lgan   yillarda   gilli
30 cho'llarda   o'simliklar   qoplami   yaxshi   rivojlanadi   va   o'tloqqa   o'xshash   qiyofa
kasb   etadi.   Bu   holat   o'simlikxo'r   hayvonlarning   oziqlanishi   uchun   qulaylik
yaratadi. Gilli  cho'llarning hayvonot  dunyosi  toshloq cho'llarga o'xshab  ketadi.
Chunki,   bu   ikkala   tipga   xos   cho'llar   bir-birlariga   yaqin   joylashganligi   sababli
o'xshash sharoitlarga ega. Tuyoqlilardan jayron gilli cho'llar uchun asosiy tipik
turlardan sanaladi. Badxizda hanuzgacha qulon saqlanib qolgan. Bu yerda katta
va kichik qo'shoyoqlar, severtsov qo'shoyog'i. qizilqum qumsichqoni, zarudniy
qumsichqoni, afg'on dala sichqoni, ko'rsichqon, sariq yumronqoziq va sliu kabi
boshqa turlar  uchraydi. Ikki  dog'li. dasht  va hind to'rg'ay  lari, bulduruqlar, tuv
aloqlarva turnalar uchrab turadi. Sudralib yuruvchilardan eng xarakterlisi dasht
toshbaqasidir.   Gilli   cho'llarda   ildam   kaltakesakcha,   turli   rang   kaltakesakcha,
dasht   agamasi,   taqir   yumaloqboshi,   uzunoyoqli   stsink,   turli   rang,   ko'n   dalang
yo'lli va y o ‘l-yo'l  chiporilonlar, qum  b o ' g ' m a iloni, o Lq ilon va boshqa
cho'l  tiplariga xos bo'lgan  turlar  uchraydi.  M a’lumki, cho'l  landshafti  o'zining
qadimiyligi bilan boshqa landshaftlardan ajralib turadi. Bunday xususiyat  cho'l
landshaftining ju da qisqa vaqt ichida turli antropogen omiliar ta ’sirida tubdan
o'zgarishiga   va   qayta   tiklanishi   uchun   juda   uzoq   muddat   talab   qilishiga   sabab
bo'ladi.   Ayniqsa   cho'l   mintaqasini   o'zlashtirish   maqsadida   suv   chiqarish
(Qoraqum, Amu-Buxoro mashina kanallari) voha va ko'llarning shakllanishiga,
natijada   cho'l   hayvonlari   hamda   o'simliklarining   areali   va   soni   qisqarishiga,
ayrim   turlarning   hududni   tark   etishiga   sabab   bo'lmoqda.   Cho'llar   o'rnida
vohalar,   turli   aholi   yashash   punklari,   jumladanshaharlarning   (Zarafshon.
Uchquduq) qad ko'tarishi nafaqat ular joylashgan maydon, balki ular atrofidagi
tabiiy   cho'l   mintaqasining   tarkibida   turli   yo'nalishdagi,   masshtabdagi
o'zgarishlar   sodir   bo'lishiga   olib   kelmoqda   (Mirzacho'l,   Qarshi   dashti.
Qizilqum).   Mazkur   jarayonlar   cho'lga   xos   tipik   hayvon   va   o'simlik   turlari
o'rniga sinantrop turlarning kirib kelishiga sabab bo'lmoqda (kulrang kalamush,
qumri, qishloq  qaldirg'ochi, mayna  va boshq.). Cho'llar  uzoq yillar  mobaynida
asosan   chorvachilik   yuritish   maqsadida   foydalanilgan   b   o   ‘lsa,   endilikda   turli
31 foydali   qazilmalarni   qazib   olishda,   saksovul.   juzg'un,   yulg'un   kabi
o'simliklardan   yoqilg'i,   yantoq,   shuvoq,   silen,   singren   kabi   oziqbob
o'simliklardan   oziqa  va   boshqa   maqsadlarda   fovdalanilmoqda.  Bunday   vaziyat
cho'l   ekotizimlari   barqarorligining   buzilishiga   va   natijada   bioxilmaxilligining
pasayishiga   olib   kelmoqda.   Cho'l   sharoitida   tirik   organizmlarning.   jumladan
hayvonot   dunyosining   hayoti   nisbatan   noqulay   abiotik   omiliar   ta’siri   ostida
kechadi.   Bunday   sharoitda   hayvonlarning   hayoti   uchun   zarur   bo'lgan
omillarning   ko'pchiligi   pessimal   va   hatto   cheklovchi   ko'rsatkichda   namoyon
bo'ladi.   Natijada   hayvon   va   o'simlik   turlarida   yaqqol   ajralib   turadigan   morfo-
fiziologik   moslanishlar   shakllanadi.   Cho'l   hayvonlarining   ko'pchiligi   ekologik
sharoitlarga mos ravishda kserofil va evriterm turlardan tashkil topadi. Cho'llar
turli   yo'nalishdagi   ilmiy   tadqiqotlar,   jumladan   organizmlarning   noqulay   iqlim
sharoitlariga   nisbatan   moslanishini.   morfo-fiziologik   o'zgarishlarni,   faunaning
shakllanish jarayonlarini. turlar ekologiyasini, ularni muhofaza qilish va oqilona
foydalanish   masalalarini   o'rganish   uchun   tajriba   maydoni   bo'lib   xizmat   qiladi.
Cho'lda   yashovchi   turli   sistematik   guruhlarga   mansub   hayvonlar   o'zlarining
tashqi tuzilishi, xatti-harakati va boshqa ekologik belgilari bilan bir-biriga juda
o'xshash   bo'ladi.   Kemiruvchilar   turli   avlod   va   oilalarga   tegishli   bo'lishlaridan
qat'i   nazar,   deyarli   bir   xil   ko'rinishga   va   o'xshash   hayot   kechirish   tarziga   ega.
Masalan, sut emizuvchilarga mansub qo'shoyoqlar. tovushqonlar, kengurusimon
sichqon.   xaltali   qo'shoyoq   kabi   turlarning   orqa   oyoqlari   uzunligi,   quloqlari   va
ko'zlari   kattaligi,   dumi   uzunligi   va   u   tayanch   vazifasini   bajarishi   hamda
dumining   uchi   mo'yqalam   uchiga   o'xshashligi   kabi   morfologik   belgilari   bilan
qo'shoyoqlarga o'xshab  ketadi. Bunday  o'xshashliklar  konvergentsiyaga yaqqol
misol   bo'la   oladi   va   hayvonlarning   cho'l   sharoitiga   moslaslnivini   ta'minlashga
xizmat qiladi. Hayvonlarning cho'l sharoitida yashashga nisbatan moslanishlari
ichida   ularning   snvni   qidirib   topishi,   uni   sarflashi   va   tanada   saqlashi   bilan
bog'liq   fiziologik   va   etologik   xususiyatlari   asosiy   o'rinni   egallaydi.   Suv   va
oziqaning   tanqisligi   hatto   issiqqonli   hayvonlarning   nafaqat   qishda,   balki
32 yozning   issiq   oylarida   ham   uyquga   ketishiga   sabab   bo'ladi.   Hayvonlar
organizmidagi bu kabi moslanishlar ularning tashqi morfologik belgilarida (jun,
pat va par qoplami). fiziologiyasida (yog' qatlami, metobolitik suv hosil qilish)
va   xatti-harakatida   (qishki   va   yozgi   uyquga   kirish.   issiq   va   sovuqdan
himoyalanishda   boshpana   tanlash   va   hokazo)   yaqqol   namoyon   bo'ladi.   Cho'l
hayvonlari suvga bo'lgan talabini qondirish maqsadida uzoq masofalarga doimiy
migratsiya qilishadi. Bunday sharoitda ularning bir qismi yirtqichlarga o'lja ham
bo'ladi.   Ayrim   turlar   suvni   iste'inol   qilgan   oziqasi   tarkibidan   olishadi   yoki
mctabolitik   suv   hosil   qilish   xususiyatiga   ega.   Cho'l   qushlarining   ayrim   turlari
suv ichish maqsadida uzoq masofalarga uchib boradi. Jumladan, Saxar cho'lida
yashovchi   cho'l   to'rg'aylari   nomuntazam   ravishda   suv   ichishga   borishadi   va
ba'zan   hafta   davomida   suvsiz   yashay   oladi.   Bulduruqlar   haqiqiy   cho'l   qushlari
bo'lib,   suvsizlikka   chidamliligi   tufayli   cho'lning   ancha   ichkarisida,   suvdan
uz.oqda   joy   lashgan   qismlariga   uya   quradi.   Damanlar   bir   necha   oylab,   bir
o'rkachli   tuyalar   esa   haftalab   suvsiz   yashay   olishi   mumkin.   Bu   muddatda   ular
tana to'qimalaridagi zaxira suvdan foydalanadi va juda oriqlab ketadi, ammo bir
marta   to'yib   suv   ichishi   ularning   yo'qotgan   vaznini   qayta   tiklab   olishi   uchun
yetarlidir. Xuddi shunday qobiliyat tuyoqlilardan qilich shoxli antilopalar vakili
addaks  (Addax nagomaculatus)da   va afrika yovvovi   eshagi   (Equus  asimus)  da
ham kuzatiladi. Ko'pchilik bo'g'imoyoqlilar ham kamdan-kam holda suv ichadi.
Cho'l   hayvonlari   orasida   umuman   suv   ichniaydigan   vakillarga   o'simlikxo'r
kemiruvchilarni,   ko'pchilik   hasharotlar   va   qator   sudralib   yumvchilarni   misol
qilish   mumkin.   Ularning   suvga   bo'lgan   talabi   iste’inol   qiladigan   oziqasi
hisobiga   qondiriladi.   Kunduzgi   qumsichqon   (Psammomys   obesus)
o'simliklarning   sersuv   qismlari   bilan   oziqlanadi   va   hatto   34   sho'rxok   tuproqda
o'suvchi   sukkulentlarning   tarkibidagi   suvdan   (oydalanadi.   Bu   kabi   hayvonlar
siydigining  kontsentratsiyasi   juda   yuqori   bo'lib.o'zidadengiz   suvining   tarkibiga
qaraganda   to'rt   barobar   ko'p   tuz   saqlaydi.   Sudralib   yuruvchilar   esa   cho'l
sharoitida yashash nisbatan ajoyib moslashish hosil  qilishgan. Ularning muguz
33 tangachalar   bilan   qoplangan   terisi   suv   o'tkazmaydi   va   shu   bilan   birga   oziqasi
tarkibidan   yetarli   miqdordagi   suvni   o'zlashtira   oladi   hamda   bu   kabi   turlarning
ekskrimenti   tarkibida   suv   deyarli   bo'lmaydi.   Qushlar   va   sudralib   yuruvchilar
moddalar almashinuvida hosil bo'lgan azot saqlovchi hosilalarni siydik kislotasi
ko'rinishida   ajratishadi.   Chunki   siydik   kislotasi   engil   zich   massa   holidagi
cho'kmaga   o'tadi   va   deyarli   tarkibida   suvni   saqlamaydi.   Sutemizuvchilar
mochevina   ajratishadi,   ammo   uning   tarkibidagi   suv   minimum   darajada
kamaygan   holda   bo'ladi.   Jumladan   odam   siydigi   tarkibida   suv   92%   bo'lsa,
kengurusimon   kalamush   siydigi   tarkibida   u   70%   ni   tashkilqiladi.
Bo'g'imoyoqlilarning   tashqi   xitin   qoplag'ichi   ham   tanani   suvsizlanishdan
saqlaydi.   Cho'lda   hayvonlarida   suv   tanqisligiga   moslashish   bilan   birga   issiq
sharoitda   yashashga   nisbatan   ham   turli   moslanishlar   shakllangan.   Organizmni
sovutishga qaratilgan ayrim xatti-harakatlar cho'l hayvonlarida yaqqol namoyon
bo'ladi
34 35 XULOSA
Zoogeografiya   fani   qator   umumbiologik   qonuniyatlar   bilan   bir   qatorda   ayrim
xususiy   tushunchalarni   ham   o'rganishni   taqazo   etadi.   Bunday   tushunchalar
negizida areal va fauna tushunchalari yotadi. Har qanday zoogeografik tadqiqot
muayyan   joydagi   hayvonot   dun-   \osining   tur   tarkibini   aniqlashdan   boshlanadi.
Shunday ekan, muayyan chcgaraga ega bo'lgan joyning faunistik clemcntlarini
aniqlash,   lining   shakllanish   xususiyatlari   to'g'risida   ma’lumotlarga   ega   bo'lish,
mazkur elementlarning egallagan areali, soni va undagi o'zgarishlarni o'rganish
orqali zarur materiallarni yig'ish va natijaga erishish mumkin. Fauna tarkibidagi
turlar   xilma-xilligi   yer   planetasida   sodir   bo"lib   o'tgan   geologik   evolyutsiya
to'g'risida ham muhim xulosalar chiqarishga asos bo'ladi.   Jumladan, Avstraliya
va Amerika materiklarining ajralishi bilan bog'liq o'zgarishlar ularning faunistik
tarkiblarida ham o'z aksini topgan. Fauna har qanday biogeolsenozning ajralmas
qismi sifatida muayyan biogeotsenozdagi ekologik holatni o'zida aks ettiruvchi
"indikator”   xususiyatiga   ham   ega.   Masalan,   fauna   tarkibida   turli   ekologik
guruhlarga   mansub   hayvon   turlarining   uehrashi,   ushbu   fauna   egallagan   hudud
ko'pchilik   turlar   uchun   qulay   yashash   sharoitlariga   egaligidan   dalolat   beradi.
Faunaning yoshi va genezisi t o ‘g krisidagi materiallar zoogeografik oblastning
qadimda va hozirda boshqa oblastlar bilan aloqasini. lining tarkibidagi mahalliy
hamda   kelgindi   turlar   to‘g   ‘risidagi   ma'lumotlarni   olish   va   tegishli   xulosalar
chiqarish uchun asos bo'ladi. Turli oblastlar faunalarini o'zaro solishtirish orqali
tahlil   qilish   ularning   turlar   soni   ko'p   yoki   kamligini   aniqlash   imkonini   beradi.
Fauna   tarkibida   turlar   sonining   ko'pligi   nafaqat   hududning   maydoniga.   balki
boshqa   faunistik   komplekslar   bilan   aloqasiga,   hududdagi   mavjud   ekologik
sharoitlarga.   fauna   yoshiga   va   boshqa   qator   omillarga   bog'liq   bo'lib,   mazkur
omillarni   chuqur   o'rganish   esa   ko'pchilik   hayvon   turlarining   yashashi   uchun
qulay bo'lgan ekologik sharoitlarning qanday xususiyatga ega bo'lishi to'g'risida
umumiy xulosalar chiqarishga olib keladi. Turlarning yashash muhitlari t o ' g ‘-
36 41 risidagi bilimlarga ega bo'lish esa, ularni iqlimlashtirish, sonini ko'paytirish,
arealini   kengaytirish,   zarurat   tug'Uganda   sonini   cheklash   bilan   b   o   g   ‘liq
masalalarni   hal   etishda   alohida   ahamiyatga   ega.   Faunaga   antropogen
omillarning   ta’siri   va   lining   oqibatlariga   tegishli   bo'lgan   masalalarni   o'rganish
esa kelajakda yer planetasida biologik xilma-xillikni saqlab qolishda o'rin tutadi.
Insonning   tabiatga,   jumladan   havvonot   olamiga   ko'rsatayotgan   t   a   ’sir   doirasi
kengayib, chuqurlashib borayotgan bir davrda, alohida turlarning biologiyasi va
ekologiyasini   chuqur   o'rganishga   nisbatan   ehtiyoj   kundan-kunga   oshib
bormoqda. Ayniqsa  yangi  tnrlarni  iqlimlashtirish va qayta iqlimlashtirish bilan
bog'liq   tadbirlarni   amalga   oshirishda   hududdagi   ekologik   sharoitlarni,
iqlimlashtirilayotgan   turning   boshqa   turlar   bilan   bo'ladigan   munosabatlarini
hisobga   olgan   holda   ish   yuritish   samarali   natija   beradi.   Kelajakda   tabiiy
komplekslarda   insoniyatning   moddiy   va   ma'naviy   ehtiyojlarini   qondirishga
qaratilgan   o'zgarishlarni   amalga   oshirishda   luidudning   hayvonot   olamini   bus-
butunligicha   saqlab   qolishga   erishish   va   mazkur   yo'nalishdagi   mavjud
muammolarni   hal   etish   kechiktirib   bo'lmaydigan,   dolzarb   masalalardan
sanaladi. Yuqorida qayd etilgan masalalarni ijobiy hal etishda fauna tushunchasi
to'g'risidagi   bilimlarga   ega   bo'lish   zarur.   Fauna   lotineha   fauna   -   favna.   ya   ni
qadimgi rim afsonalariga ko'ra. o 'rm on va dalalar ma’budasi, podalar homiysi
ma'nosiga   ega   bo'lib.   qandaydir   sistematik   guruhga   mansub   hayvonlarning
tarixiv shakllangan majnuiasi m a’nosiga ega. limiy m a ’noda, qandaydir tabiiy
chegaralangan   hududda   yoki   akvatoriyada   yashaydigan,   tarixiy   shakllangan
barcha   hayvon   turlarining   majmuasi   fauna   deb   yuritiladi.   Masalan,   Avstraliya
faunasi, O crta Osiyo faunasi, Orol faunasi va hokazo. Ba'zan fauna tushunchasi
qandaydir hududga tegishli bo‘lmasdan, balki geotogik davrga (miotsen faunasi,
pliotsen faunasi va hokazo) tegishli bo'lishi ham mumkin. Fauna terminini tor ,
y a ’ni m a ’muriy yoki davlat chegaralariga nisbatan qo'llash (Moskva viloyati,
Stavropol   o   ‘lkasi,   Buxoro   viloyati   faunasi   va   hokazo)   noto'g'ridir.   Chunki
bunda   hayvonlarning   tabiiy   tarqalish   qonuniyatlavi   ko'zda   tutilmaydi.   Ba   zan,
37 fauna tushunchasi turli taksonomik birliklarga tegishli hayvonlarni tavsiflashda
ham qoMlaniladi. Masalan, muay42 yan joydagi qushlar faunasi yoki qo'ng'izlar
faunasi va bunda fauna tushunchasining qo'llanilishi shartli ma'noga ega boiadi
va   yuqorida   bayon   etilgan   ilmiy   ma'noga   1110s   kelmaydi.   Ayrim   hollarda,
fauna   termini   hayvonlarning   inson   hayotida   tutgan   o'rniga   nisbatan   ham
qo'llaniladi.   masalan   qandaydir   hududdagi   ov   ahamiyatiga   ega   bo'lgan   fauna,
qishloq   xo'jalik   zararkunandalari   faunasi   va   hokazo.   Zoogeografiyada   fauna
tushunchasi yuqorida bayon etilganidek, faqat ilmiy ma'nodagina qo'llaniladi.
38 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
Asosiy adabiyotlar
1. А бдурахманов Г.М. и др.  О снови зоологии и зоогеографии./ М.: 
Академия. 2 0 0 1 .-496 с.
2. А бдурахманов Г.М и др. Биогеография./ М.: Академия. 2 0 0 3 . - 4 7 4 с.
3. Бобринский Н.А., Гладков Н.А.География животних./М.: Уч.пед. 1961.-
287с.
 4. Валтер Г. О бш ая геоботаника./М .: Мир, 1982. — 264 с. 
5. Воронов А.Г. Биогеография./М .: МГУ. 1987.- 2 6 4 с. 
6. Воронов А.Г. И др. Биогеография с основами экологии. /М.: МГУ. 1 9 9 
9 .- 3 9 2 с. 
7. Второв П.П., Д роздов П.П. Биогеография./М .: Владоспресс.2001. - 303 
с. 
8. Гептнер В.Г. О бшая зоогеография. /М -Л .: Биомедгиз. 1936.-382 с. 
9. Ж умаш ов А.П. Эколого-географические условия и типи пустин 
Средней Азии./ Ашхабад: Илим. 1990.-3 16с. 
10. Захидов Т.З., М екленбуртсев Р.Н. Природа и ж ивотний мир Средней 
Азии. Т. 1./ Ташкент: Укитувчи. 1969 - 426 с.
39 ILOVALAR
II.1 
O’rta Osiyo Ohusi
40 II.1
Sherlar oilasi
II.2
Reptilyalarning kelib chiqishi
41 II.3
Biogetsenoz
42 II.3
Kemiruvchilar
43 II.4
Tarixiy o’zgaruvchanlik
44 FARG‘ONA DAVLAT UNIVERSITETI
Tabiiy fanlar fakulteti biologiya kafedrasi
Biologiya yo‘nalishi 2-kurs, 21.53- guruhi
“Tasdiqlayman”
_______________________
Kafedra mudiri _______________
20 ___  yil______________
(sana)
KURS  ISHI BO‘YICHA TOPSHIRIQ
Talaba 
____________________________________________________________
(familiyasi, ismi, sharifi)
1. Kurs ishining mavzusi     
__________________________________________
20___  yil «___» ________   dagi kafedra majlisida ma’qullangan. (___) sonli 
bayonnoma
2. Kurs ishini topshirish muddati              _____________________________
3. Kurs ishini bajarishga doir boshlang‘ich ma’lumotlar     _________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
_______________________________________
4. Hisoblash – tushuntirish yozuvlarining tarkibi (ishlab chiqariladigan 
masalalar ro‘yxati) 
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
45 5. Chizma ishlar ro‘yxati (chizmalar nomi aniq ko‘rsatiladi) 
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
_____________________________________________________
6. Kurs ishi bo‘yicha maslaxatchi(lar).
№ Bo‘lim mavzusi Maslaxatchi
o‘qituvchining ismi,
sharifi Imzo, sana
Topshiriq
berildi Topshiriq
bajarildi
1
2
3
4
5
6
7
7. Kurs ishini bajarilish rejasi.
№ Kurs ishi bobi yoki
bo‘limlarning nomlanishi Bajarilish muddati
(sana) Tekshiruvdan
o‘tganlik belgisi
1
2
3
4
5
6
7
Kurs ishi rahbari  __________________________          ____________
(familiyasi, ismi, sharifi)                 (Imzo)
Topshiqrini bajarishga oldim    ________________________   _______
(familiyasi, ismi, sharifi)       (Imzo)
Topshiriq berilgan sana 20 ___     yil   ______________
46                                      
TAQRIZ
Talaba_____________________________________________________
_________________________________fakulteti   _____     kursi     _________
guruxi
___________________________________________________________
________________________________________________________________
mavzusida bajarilgan kurs ishi
1. Kurs ishining mazmuni:
___________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
2. Kurs ishining ijobiy tomonlari
___________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
3. Kurs ishining salbiy tomonlari
___________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________
4. Tushuntirish qismi
___________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
5. Xulosa
___________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
________________________________________________________________
Taqrizchi:
_______________________________________________________
Sana: _______________________________
47

Òrta Osiyo tekkisliklari suv havzalarida va toģlari hududlarida yashovchi umurtqali hayvonlar

Купить
  • Похожие документы

  • Volvoksnamolar - volvocales va uning asosiy vakillari. Tuzilishi va koʻpayishi
  • Chin va soxta mevalarning tuzilishi, xilma-xilligi va klassifikatsiyasi
  • Murakkabguldoshlar oilasi vakillarining bio-ekologiyasi
  • O’rta Osiyodagi noyob va Qizil kitobga kiritilgan o’simliklar
  • Bir urug' pallali va ikki urug' pallali o'simliklar va ularning tuzilishi, farqlari

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha