O‘rtа Оsiyoning IХ-ХII аsrlаr tаriхi tаriхshunоsligi

“ O‘RTА ОSIYONING IХ-ХII АSRLАR   TАRIХI TАRIХSHUNОSLIGI ”
Mundarija:
Kirish ……..……………..……………..…………………………………………………………….. …….…. 2-5
I   bob.   O‘rta   Оsiyoda   IX   -   XII   asrlar da   uyg‘onish   davri   tarixining
o‘rganilishi ……..……………..……………..…………….……..……………..……………..………..…. 6-14
1.1. IX - XII asrlarda O‘rta Osiyoda   uyg‘onish davrining tarixiy shart-sharoiti .... 6-
11
1.2.   Mustaqil   O‘zbekistonda   va   Xorijiy   mamlakatlarida   O‘rta   Osiyoning   IX-XII
asrlar siyosiy hayoti tarixining o‘rganilishi ……..……………..……………..……….….…. 12-14
II   bob.   O‘rta   O siyoning   IX  -   XII   asrlar     tariхi   tarixshunosligini   o‘rganishda
manbalarining o‘rni ……..……………..……………..…………….……………………………….. 15-33
2.1.   Arab   tilida   bitilgan   manbalar ……..……………..……………..…………….………………. 15-
24
2.2.  Arab lar dvridagi turli  tillardagi tariхiy manbalarning umumiy   хususiyatlar ……..
……………..……………..…………….……………………………………………... 25-33
Xulosa ……..……………..……………..……………….....................................................................….…. 34-35
Foydalanilgan   manba   va   adabiyotlar   ro yxatiʻ ……..……………..…………………….. 36-
38
1 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Tariximiz   bizning   milliy   g uruʻ rimiz,   shonli
sharafimizdir.   O zbekiston   Respublikasi   birinchi   Prezidenti   Islom   Karimov	
ʻ
о zining   “Yuksak   ma’naviyat   -   yеngilmas   kuch   kitobida”   “o z   tarixini	
ʻ ʻ
bilmaydigan,   kechagi   kunini   unitgan   millatning   kelajagi   yo q”	
ʻ 1
,   -   deb   ta’kidlashi
bilan   birga   har   qanday   inson   jahon   tarixini,   umumbashariy   taraqqiyot   yo lini	
ʻ
chuqur   idrok   etishi   zararligini   ham   uqtirganlar.   Darhaqiqat,   mustaqillik   sharofati
bilan biz jahon tarixini haqqoniy  о rganish imkoniyatiga ega bo ldik. 	
ʻ ʻ
O zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganlaridek:	
ʻ
“Milliy   tarixni   milliy   ruh   bilan   yaratish   kerak.   Biz   yoshlarimizni   tarixdan   saboq
olish,   xulosa   chiqarishga   o rgatishimiz,   ularni   tarixiy   tafakkur   bilan	
ʻ
qurollantirishimiz  zarur.  Tarix insititutini   bu fanni  rivojlantirish  bo yicha tayanch	
ʻ
muassasa   etib   belgilash   kerak”.  O zbekistonning   eng   yangi   tarixi   va   biz   erishgan	
ʻ
olamshumul yutuqlar mard va matonatli xalqimiz, har qanday to siq va sinovlarni	
ʻ
o z   kuchi   va   irodasi   bilan   еngib   o tishga   qodir   deb   baralla   aytishga   to la   asos	
ʻ ʻ ʻ
beradi 2
. 
Vatanimiz   mustaqillikka   erishganidan   so‘ng   tariximizga   bo‘lgan   munosabat
tubdan   o‘zgardi.   Zero   o‘z   o‘tmishini   yaxshi   bilgan   undan   to‘g‘ri   xulosalar
chiqargan xalqgina kelajak sari xotirjam qadam tashlay oladi. Mustaqillik yillarida
tariximizga   bo‘lgan   e’tibor   hukumat   darajasigacha   ko‘tarildi   desak   aslo   xato
bo‘lmaydi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   1998   -   yil   27
iyuldagi   “O‘z   FA   tarix   instituti   faoliyatini   takomillashtirish   haqidagi”   qaroridan
so‘ng   haqqoniy tarixni yaratish, bu jarayonda birlamchi manbalarga asosiy e’tibor
berish, qo‘yilgan muammolarni soha mutaxassislari   tomonidan hal etilishi, mavjud
muammolar yechimini ilmiy asoslash borasida anchagina ishlar amalga oshirildi.
Ushbu   kurs   ishida   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy   hayoti   tarixining
tarixshunosligi yoritib beriladi.
1
 Karimov I.A.Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch. –Toshkent: Ma’naviyat, 2008. – b. 176 .
2
 Sh.M.Mirziyoyevning “Erkin va farovon demokratik O zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz”-	
ʻ
T .:2016,- B .5 
2 O‘rta   Osiyo tarixini, jumladan IX-XII asrlar  tarixini  o‘rganish   turli  davrlarda
ayniqsa, XIX asr ikkinchi   yarmidan rus tarixchilari, keyin Sho‘ro davri tarixchilari
tomonidan   amalga   oshirilib   borildi.   Lekin   bu   davrlarda   ayniqsa   sho‘ro   davrida
tarixni   bir   tomonlama   sinfiylik   nuqtai-nazaridan   yoritish   avj   oldi.   IX-XII   asrlar
O‘rta   Osiyo   siyosiy   tarixini   qanday   g‘oya,   mafkura,   usullar   vasitasida
yoritilganligini   tahlil   etish   va   tatqiq   etish   tarixshunoslik   fani   uchun   juda   muhim
ahamiyatga  ega.  Bundan  tashqari  mustaqil  O‘zbekistonda  va  xorij   mamlakatlarda
ushbu davrni yoritishdagi yutuq va kamchiliklarni tatqiq etish ham muhimdir.
Mavzuning   maqsadi   va   vazifalari.   Ushbu   kurs   ishining   maqsadi   IX-XII
asrlarda   O‘rta   Osiyo   siyosiy   hayoti   tarixining   eng   samarali   va   so‘ngi
usullari   yordamida ochib berish, bu davr siyosiy hayotiga nisbatan turli davrlarda
yashab   ijod   qilgan   tarixchilar   ya’ni,   XIX   asr   ikkinchi   yarmi   XX   asr   boshlaridagi
tarixchilar-olimlar   tomonidan   amalga   oshirilgan   tadqiqotlar,   XX   asr   20-yillaridan
shu   asrning   80-yillari   oxirlarigacha   qilingan   tadqiqotlar,   mustaqillik
yillarida   amalga   oshirilgan   ishlar,   shuningdek,   XIX   asr   oxirlaridan   xorij
mamlakatlarida amalga oshirilgan ilmiy izlanishlar ular tomonidan bildirilgan fikr
va mulohazalarini tatqiq etish va tahlil etish va shu orqali tarixshunoslik fanining
yanada   rivojlanishiga   hissa   qo‘shishdan   iboratdir.   IX-XII   asrlarda   O‘rta   Osiyo
siyosiy hayoti tarixining tarixshunosligini yoritib berishda biroz e’tibordan chetda
qolgan   muammolarni   topish   va   uni   tarixchilar   e’tiboriga   havola   etish   ishning
asosiy  maqsadlaridan  biri  hisoblanadi.  Mavzuning   vazifalari   O‘rta  Osiyoning IX-
XII   asrlar   siyosiy   hayotini   turli   tuzum   va   jamiyatlarda   qanday   nuqtai-nazardan
yoritilganligini   o‘rganish,   turli   g‘oya   va   mafkuralarning   tarix   fani   taraqqiyotiga
ijobiy   va   salbiy   ta’sirini   o‘rganish,   IX-XII   asrlar   O‘rta   Osiyo   siyosiy   hayoiti
tarixini yoritish ishlariga eng muhim darajada hissa qo‘shgan olimlarning tadqiqot
ishlarini tahlil qilishdan iboratdir.
Mavzuning   o rganilganlik   darajasiʻ .   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy
hayoti   tarixi   ustida   eng   muhim   tadqiqot   ishlarini   olib   borgan   olimlar   qatoriga   V.
3 V.   Grigorev 3
,   V.   V.   Bartold 4
,   turkmanistonlik   tarixchi   S.   G.   Agajanov 5
,   Ye.   A.
Davidovich 6
, B. D. Kochnyev 7
, qirg‘izistonlik tarixchi O‘. Q. Qoraev 8
, ozarbayjon
tarixchisi Z. M. Bunyodov 9
, M. N. Fyodorov 10
, K. Kaen 11
, O. Pritsak 12
, T. Rays 13
,
K. E. Bosvort 14
, turkiyalik tarixchilar E. Merkil 15
, U. S. Hunkan 16
, M. A. Koymen,
I. Kafesoglu, O. Turan, A. Sevim, H. N. Orkun, tojikistonlik tarixchilardan N. B.
Najotova,   Ali   Mahmudiy   A’lamiy,   S.   K.   Mullajonov,   o‘zbekiston   tarixchi   B.   H.
Mahmudov   kabi tarixchilarni kiritishimiz mumkin.Kurs ishining predmeti va ob’ekti.
  Tadqiqot   ob’ekti   va   predmentiga   O‘rta
Osiyoning   IX-XII   asrlar   davri   tarixi   tarixshunosligiga   oid   Arab   tildagi   manbalar
hamda xorijiy mamlakatlarda olib borilgan barcha tadqiqot ishlari.
Kurs   ishining   nazariy   va   uslubiy   asoslari.   Kurs   ishini   o‘rganish   va   tahlil
qilishda   dialektikaning   umumfan   -   mantiqiy,   tizimli   yondashuv   va   analiz-sintez
3
    В.   В.   Григорьев.   “Караханиды   в   Мавераннахре   по   Тарихи   Мунаджимбаши   в   османском   тексте”   //
ТВОРАО. – СПб., 1874.
4
    В.В.Бартольд. “Туркестан в эпоху монгольского нашествия”. Соч. т. I. Изд. “Восточной литературы”, М,
1963.; shu muallif: В. В. Бартольд, “Работы по истории востоковедения”. Соч. т. IX. Изд. “Наука”, М, 1977.;
shu   muallif:   В.В.Бартольд.   “Общие   работы   по   истории   Средней   Азии”.   Соч.   т.   II.   ч.   1.   Изд.   “Восточной
литературы”, М, 1963. shu muallif: В. В. Бартольд. “Тюрки; Двенадцать лекций по истории турецких народов
Средней Азии”. Алматы, Изд. “Жалын”. 1998. shu muallif: В. В. Бартольд, “Работы по источниковедению”.
Соч. т. VIII. Изд. “Наука”, М, 1973.
5
 С.Г.Агаджанов. “Очерки истории огузов и туркмен Средней Азии в IX-XIII вв”. Ашхабад, Изд. “ЫЛЫМ”,
1969.;   shu   muallif:   “Сельджукиды   и   Туркмения   в   XI-XII   вв.”.   Ашхабад,   Изд.   “ЫЛЫМ”.   1973.;   shu   muallif:
“Восстание огузов 1156 г. и падение Восточно-Сельджукского государства”. Ашхабад, 1956.
6
  Давидович   Е.А.   “Нумизматические   материалы   для   хронологии   и   генеалогии   среднеазиатских
Караханидов”// Труды ГИМ. Вып. XXVI. М. 1957.;   shu muallif; “О двух караханидских каганатах”// Народы
Азии и Африки. №1. 1968. o‘sha muallif; “Клад саганианских монет второй четверти XI в. как исторический
источник”// ППВ-1968. М. 1970.
7
 Б.Д.Кочнев. Нумизматическая история Караханидского каганата (991-1209 гг.). Часть I. М. «София», 2006.
shu   muallif:”К   истории   денежного   обращения   в   Средней   Азии   вXI-XII   вв”.   //   ИМКУ.   Вып.   12.   Ташкент.
С.170-175. 1975. shu muallif:  Находки  монет  конца  X — начала  XIII  вв.  на Афрасиабе”//  Там же.  С. 69-76.
1975. shu muallif: “Заметки по средневековой нумизматике Средней Азии”. Часть1 (Саманиды, Караханиды,
Джаниды) // ИМКУ. Вып. 14. Ташкент. С. 120-131. 1978.
8
  Караев   О.К.   “История   Караханидского   каганата   (X-нач.XIII   вв)”.   –   Ф.,1983.   shu   muallif;   “Арабские   и
персидские источники IX-XII вв.о киргизах и Киргизии”. – Ф.,1968.
9
  Буниятов   З.М.   “Государство   Хорезмшахов-Ануштегинидов”.(1097-1231)   .   М.   1986.   Садр-ад-дин   Али   ал-
Хусайни.   Ахбар   ад-даулат   ас-селджукиййа   (зубдат   ат-таварих)   фи   ахбор   ал-умара   ва-л   мулук   ас-
селджукиййа).   Издание   текста,   перевод,   введение,   примечания   и   приложения   З.М.   Буниятова.   М.,   1980.
“Гарс ан-Ни'ма ас-Саби и Камал ад-дин ибн Фувати об истории Караханидов”// ППВ-1974. М. 1981.
10
  Федоров М.Н. “Редкий караханидский дирхам из Афрасиаба”// С А. 1972. №3. shu muallif:“Политическая
история  Караханидов  в  конце  X  —  начале  XI  в”.   //  НЭ.  Т.   X.  М.  1972.  shu  muallif:“Политическая   история
Караханидов в конце первой  и во второй четверти  XI в”. // НЭ. Т. XI. М. 1974. shu muallif: “К  вопросу об
исторических судьбах дихканов при Караханидах”// СА. 1975.  №1.
11
 C. Cahen. “The historiography of the Saljuqid period. HME. London, 1962.
12
 O.Pritsak .“Karachanidi sene streifragen // Oreins. 1950. Vol. 3. - №2.
13
 T. T. Rice. “The Seljuks in Asia Manor”. London . 1961.
14
 К. Э. Босворт. “Мусулманские династии”. Москва. Изд. “Наука”. 1971.
15
 E. Mercil. “Gazneviler Devleti tarihi”. Ankara, 2007.; yana o‘zi; “ К irman seljuklulari”. Ankara, 1989.; yana o‘zi;
“Seljuklularda hukumdarlik alametleri”. Ankara, 2007.
16
 Omer Soner Hunkan. “Turk hakanligi”. Istambul, 2007. Omer Soner Hunkan. “Turk hakanligi”. Istambul, 2007.
4 uslublari   hamda   maxsus   tarixiy   -   tarixiy-genetik,   xronologik   va   tarixiy   qiyoslash
uslublaridan   foydalanildi.   Shuningdek,   tarixiy   bilmoqning   xolislik,   sababiylik
(determinizm), tarixiylik va tizimlilik (sistemali) tamoyillaridan ham foydalanildi.
Turli   manba   va   ma’lumotlarni   tahlil   qilishda   ularga   qiyosiy   va   tanqidiy   nuqtai
nazardan   yondashildi.   Davr   xususiyatlarini   nazarda   tutgan   holda   voqealar
tarixiylik,   tadrijiylik,   sivilizatsion   yondashuv   usullari   asosida   umumlashtirildi   va
tahlil   etildi.
Davriy   (xronologik)   chegaralanishi.   Kurs   ishi   IX-XII   asrlarda   bo lganʻ
voqealarni o z ichiga olgan.	
ʻ	
Kurs ishining tuzilishi	. Kurs ishi kirish, ikkita bob, 4 ta bo‘lim, xulosa va	
foydalanilgan adabiyotlar ro yxatidan iborat.	ʻ
5 I BOB.  O‘RTA ОSIYODA  IX - XII  ASRLAR DA  UYG‘ONISH DAVRI
TARIXINING O‘RGANILISHI.
1.1. IX - XII asrlarda O‘rta Osiyoda  uyg‘onish davrining tarixiy shart-
sharoiti.
Movarounnahr   va   Xuroson   hududlarida   IX-XII   asrlarda   yuz   bergan
musulmon   uyg‘onish   davri   xususida   XX   asr   xorij   olimlaridan   A.   Mets,   E.
Bosvfort, S. Len-Pul, A.Tryunebaum, vatanimiz olimlaridan G. A. Pugachenkova,
M.   Ye.   Masson,   M.   Xayrullayev,   A.   Irisov,   U.   Karimov,   H.   Hasanov,   F.
Sulaymanova   va   boshqalar   tadqiqotlari   alohida   e’tiborga   sazovordir.   Mustaqillik
yillarida   mazkur   davrda   faoliyat   ko‘rsatgan   ko‘plab   buyuk   vatandoshlarimizning
ilmiy   meroslari   chuqur   o‘rganilishi   boshlandi.   Ularning   tavallud   yoshlari   keng
nishonlandi. “Ma’naviyat yulduzlari”, “Buyuk allomalar, siymolar” va boshqa shu
turdagi   qator   kitoblar   chop   etildi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   I.   A.
Karimov farmoni bilan XI asrda faoliyat ko‘rsatgan Xorazm Ma’mun Akademiyasi
faoliyati   qayta   tiklandi.   Fanda   “Uyg‘onish   davri”   deb   ataladigan   davr   G‘arbiy   va
Markaziy Yevropa mamlakatlarda XIV-XVI asrlardagi rivojlanishining o‘ziga xos
xususiyatlarini   ifodalash   uchun   ishlatilgan.   Birinchi   marotaba   “uyg‘onish”
atamasini   XVI   asr   italyan   rassomi   va   tarixchisi   J.   Vazari   o‘z   asarlarida   ishlatadi.
“Uyg‘onish”,   “uyg‘onish   davri”   atamalari   XIV-XVI   asr   ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanish   mohiyatini   ochib   bermasdan,   ko‘proq   antik   davr   merosini,   ya’ni   antik
madaniyatga   o‘xshash   madaniyatni   qaytadan   “tirilishi”,   “uyg‘onishi”   ma’nosida
ishlatila   boshlandi.   Keyinchalik   fanda   bu   atama   keng   qo‘llanila   boshlandi.   Shu
ma’noda   ko‘pchilik   tadqiqotchilar   IX-XII   asrlar   O‘rta   Osiyo   xalqlari   tarixida
madaniyatning rivojlanishini o‘ziga xos xususiyatlarni ham “uyg‘onish” davri deb
atalishi yuqorida qayd qilinganidek, shartlidir deb hisoblaydilar 17
.          
Bu hol o‘z navbatida arab tili va yozuvini Movarounnahrda keng yoyilishiga
imkoniyat   yaratib   berdi.   Ammo   VIII   asr   oxiri   IX   asr   boshlarida   bo‘ysundirilgan
xalqlarni mutloq itoatda saqlab turish nafaqat xalifalik markazi ma’murlariga, balki
o‘lkalarga tayinlangan noib uchun ham tobora qiyinlasha bordi.  
17
 Sagdullayev A., Ergashev F. O‘zbekiston tarixi fani bo‘yicha o‘quv qo‘llanma.  – T.,  Yangi asr avlodi, 2009. –B.
99. 
6 IX   asrning   oxirgi   choragida   Movarounnahr   Somoniylar   qo‘l   ostiga   o‘tib,
mustaqillikni   yanada   mustahkamlab   oladi.   Somoniylar   sulolasining   eng   yirik
vakillaridan biri bo‘lmish Ismoil Somoniy kuchli davlat tuzishga harakat qiladi va
bu   ishni   muvaffaqiyatli   ravishda   uddasidan   chiqadi.   Somoniylar   o‘z   davlatlarini
o‘zlarigacha bo‘lgan sharq davlatlarining boshqaruv an'analarini chuqur o‘rgangan
holda, ularga suyanib, zamon talablarini hisobga olgan holda o‘zgartirishlar kiritib
boshqarishga harakat qildilar. 
Movarounnahr deb ataladigan hududda mustaqil davlatlarning tashkil topishi
ularda   siyosiy   barqarorlik,   iqtisodiy   rivojlanish   va   madaniy   hayotning   ravnaqiga
katta ta’sir ko‘rsata boshladi. Buxoro, Samarqand, Urganch va Marv kabi shaharlar
ilm-fan va madaniyat markazlari sifatida shakllanib, rivojlana boshladi. 
O‘rta  Osiyoda  IX-XIII  asr  boshlarida  Somoniylar,  Qoraxoniylar, 
G‘aznaviylar va Xorazmshohlar davlatlari hukm surdilar. Bu davlatlar xalqaro
maydonda   o‘z   mavqei   va   tutgan   o‘rni   jihatidan   katta   e’tibor   va   nufuzga   ega
bo‘ldilar.   Ahmad,   Nasr,   Ismoil   Somoniy,   Alptakin,   Mahmud   G‘aznaviy,
Tog‘rulbek,   Sulton   Sanjar,   Otsiz,   Takash   singari   tadbirkor   va   uzoqni   ko‘ra
oladigan   davlat   arboblari   davrida   O‘rta   Osiyoda   hayotning   barcha   jabhalarida
yuksalishlarga   erishildi,   davlat   hokimiyati   mustahkamlandi,   nisbatan   tinchlik,
osoyishtalik va barqarorlik vujudga keldi. 
Tarixchi  Abu Mansur  as-Saolobiyning Somoniylar  Buxorosiga bergan ta’rifi
butun   O‘rta   Osiyo   davlatlarining   IX-XII   asrlardagi   ahvoliga   tegishlidir:
“...shonshuhrat   makoni,   saltanat   ka’basi   va   zamonasining   ilg‘or   kishilari
jamlangan, yer yuzi adiblarining yulduzlari porlagan hamda o‘z davrining fozillari
yig‘ilgan   (joy)   edi”.   O‘rta   Osiyo   hukmdorlari   ilm   ahli   bilan   yaqinlashdilar,
mamlakatni   boshqarishda   ularning   bilimi   va   maslahatlaridan   foydalandilar.
Hukmdorlarning   aksariyati   bu   davrda   o‘z   saroylarida   olim,   shoir   va   usta
san'atkorlar, turli sohalar bo‘yicha qimmatbaho kitoblarni to‘plashga odatlandilar. 
Arablar   Xuroson,   Movoraunnahr   va   Xorazimni   bosib   olgach,   hamma   yerda
bo‘lgani   kabi   o‘lkamida   xam   qattiqqo‘llik   bilan   yurtni   arablashtirish   siyosati   olib
bordilar.   Bu   borada   islom   dini,   Quonikarim   ustalik   bilan   foydalanildi.   O‘lkada
7 islom   dini   bilan   birga   qatorda   arab   tili   davlat   tili,   islom   dini   tili   va   fan   tili
darajasiga ko‘tarildi. Mahalliy tilda yozilgan asarlar yo‘q qilindi, yerli bilimdonlar
quvg‘in   ostiga   olindi.   Arab   tilini,   islom   dini   Quroni   karimni   yaxshi   egallagan   va
bilgan   shaxslarning   jamiyatdagi   o‘rni   nufuzi   oshdi.   Bu   arab   tilga   va   Xorazmda
ham xatto o‘z ona tiliga nisbatan arab tilini yaxshi bilgan tolibi ilmlar borgan sayin
ko‘payib bordilar. Arab tili va islom dini bo‘yicha mukammal bilim va malakaga
ega bo‘lganlar arab xalifaligining markaziy shaharlariga borib o‘qishni odat tusiga,
an’anaga   aylantirdi.   Damashq,   Qohira,   Bag‘dod,   Kufa,   Basra   va   boshqa   shuning
singari   katta   shaharlarda   Movoraunnahr   va   Xorazmdan   borib   fan,   madaniyat
taraqqiyotiga o‘z hissasini qo‘shgan avlod-ajdodlarimiz soni borgan sayin ko‘payib
bordi. Xususan, bu borada Bag‘dod shahri Sharqning ilm-marifat markazi sifatida
katta ahamiyat kasb etdi. IX asrda bu shaharda “Bayt-ul-xikma” (“Donishmandlar
uyi”)   -   Sharqning   fanlar   akademiyasi   tashkil   etildi.   Xuddi   shunga   monand   X   asr
oxirlarida   Xorazmdan   podsho   Ma’mun   ibn   Ma’mun   davri   (995-997)da
(Donishmandlar   uni)   tashkil   etildi.   Urganch   tashkil   etilgan   bu   “Bayt-ul-hikma”
-“Ma’mun   akademiyasi”   (Xorazim   akademiyasi)   deb   nomlanadi.   Bag‘dod   va
Urganchdagi “Donishmandlar uyi”da o‘z vaqtida nomlari dunyoda mashhur ulug‘
alloma   va   mutafakkirlar   tahsil   ko‘rganlar.   Ular   orasida   Ahmad   Farg‘oniy,   Al
Xorazmiy,   Beruniy,   ibn   Sino,   ibn   al-Xammor,   Abu   Saxl   Masixiy,   ibn   Iroq   kabi
ulug‘   va   buyuk   zotlarning   nomlari   bor.   Movoraunnahr   va   Xorazmda   IX-XII
asrlarda ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy taraqqiyotda yuz bergan ijobiy yutuqlar va
mutaffakkirlar   haqida   gap   ketgan,   ana   shu   yutuq   va   mutaffakkirlarning   asosiy
omili   va   sababchisi   bo‘lgan   markazlashgan   mustaqil   davlatning   vujudga
kelganligini nazar-etibordan qochirmasligimiz kerak, albatta. 
O‘z   mavqei   va   tutgan   o‘rni   jihatidan   xalqaro   maydonda   katta   e’tibor   va
nufuzga  ega  bo‘lgan Markaziy  Osiyodagi  somoniylar,  qorahoniylar,  g‘aznaviylar,
Tug‘rulbek,   Sulton   Sanjar   Anushtegin,   Otsiz,   Takash   singari   tadbirkor   va   uzoqni
ko‘ra   oladigan   davlat   arboblari   davrida   har   tomonlama   rivojlanib,   madaniy
tarqiyotda muffaqiyatlarga erishdilar. 
8 Chunki   bu   hukumdorlar   davrida   mamlakat   davlat   mustahkamlandi,   nisbatan
tinchlik, osoishtalik va barqarorlik vujudga keldi. Natijada moddiy ishlab chiqarish
rivoj topdi, hunarmandchilik va savdo taraqqiy etdi, madaniyat gurkirab o‘sdi. Bu
davrda   «Buyuk   ipak   yo‘li»ning   o‘rni   va   ahamiyati   oshdi,   hunarmandchilik   va
savdo-sotiq rivoj  topgan obod va ko‘rkam shaharlar  vujudga keldi. Buni  shundan
ham   bilish   mumkin   al-Muqaddasiyning   yozishicha   (985   yilda   yozgan)   830-933
yillarda Xorazmda 13 shahar mavjud bo‘lgan bo‘lsa, yarim yildan so‘ng shaharlar
soni   33   taga   yetgan.   Bular:   Kos,   Gardmon,   Oyxon,   Orzaxiva,   No‘qfog‘,   qardor,
Mizdakxon, Jashira, Sadvor, Zardux, Borategin, Madmimiya (Jayxun daryosining
o‘ng   sohilida),   Jurjoniya   ,   Raxushmison,   Madanisan,   Xiva   ,   Kardaran,   Hazorasp,
Jig‘arband,   Joz,   Darg‘on,   Jit,   Kichik   Jurjoniya,   ikkinchi   Jit,   Safdor,   Nuzvor,
zamaxshar, Ruzun, Vazirmand, Vaskaxankas Andarosgondir.
Muqaddasiyning   so‘zlariga   qaraganda,   Xorazm   aholisi   aql-zakovatli,   fikr
ilimni egallagan marifatli kishilar bo‘lganlar. Xalifalik shaharlarida fiqh, adabiyot,
Quronni   o‘rganish   sohasida   shogirdi   bo‘lmagan   xorazmlik   imom   (bu   yerda   yirik
olim ma’nosida) kamdan-kam uchragan.  
IX-XII   asr   ma’naviy   hayotida   islom   dini   muhim   o‘rin   egallaydi.   Bu   davrda
musilmon  Sharqida   keng  tarqalib,  jahon   dini   darajasigacha   ko‘tarilgan   islom   dini
va shariat musulmon dunyosining mafkurasiga aylandi. Arab xalifaligining fotihlik
siyosati  natijasida o‘zining barcha haq-huquqlaridan  ajralib, madaniyati  oyoq osti
qilingan Movaraunnahr aholisi o‘z e’tiqodi va xat savodidan mahrum bo‘lib, islom
dini qabul qilishga, shariay ahkomlarini bajarishga, shunindek arab tili va yozuvini
o‘rganishga   majbur   bo‘ldi 18
.   Ko‘p   vaqt   o‘tmay   e’tiqodli   xalq   o‘ziga   yod   bo‘lgan
arab   imlosida   xat-savod   chiqarishga   kirishdi.   Movaraunnahr   ahaolisining
murakkab   arab   imlosini   o‘zlashtirib,   xat-savodli   bo‘lishi   uchun   arabiy   tilni
mukammal   o‘rganib,   bu   o‘zga   tilda   asarlar   yarata   oladigan   olim   va
mutaffakkirlarning yerli xalq orasida yetishib chiqishi uchun qariyb bir yarim asr,
ya’ni besh avlodning umri sarf bo‘ldi. 
18
 Shamsutdinov R., Karimov Sh., Ubaydullayev O‘. Vatan tarixi. 1-qism. – T., Sharq, 2010. – B. 422. 
9 Renessans,   ya’ni   Uyg‘onish   faqat   Yevropa   hodisasi   emas.   Dunyo
madaniyatini   yaxlit   olib   o‘rgangan   olimlarning   ishlari   shuni   ko‘rsatdiki,   Osiyo
markazida joylashgan Movarounnahr, Xuroson va Eronda Italiyaga qaraganda bir
necha   asr   oldin   (IX-XII)   ulkan   madaniy   ko‘tarilish   yuz   bergan,   ilm-fan,   falsafa,
adabiyot   kuchli   rivojlanib,   ilg‘or   insonparvarlik   g‘oyalari   jamiyat   fikrini   band
etgan, aqliy va ijodiy faollik gurkiragan.  
Bu   davr   dunyo   ilmida   “Musulmon   Renessansi”   (A.   Mets)   yoki   “Sharq
Uyg‘onishi” (N. I. Konrad) nomi bilan atalib kelinmoqda 19
.  
Sharq   Uyg‘onish   davrida   Yevropa   Uyg‘onish   davrining   asosiy   belgilari
mujassam:   jo‘shqin   ijodiy   faoliyat,   ulkan   bunyodkorlik   ishlarining   amalga
oshirilgani, aqlni hayratga soluvchi bemisl asarlarning yaratilgani shundan dalolat
beradi.   Sharq   Uyg‘onish   davri   ham   ulug‘   allomalar,   qomusiy   bilim   sohiblari,
mashhur   mutafakkirlarni   yetishtirdi.   Aniq   fanlar   sohasida   Muhammad   Xorazmiy,
Abu   Bakr   Roziy,   Abu   Rayhon   Beruniy,   Ahmad   al-Farg‘oniy,   Umar   Hayyom,
Mirzo Ulug‘bek jahonshumul kashfiyotlar qildilar. Abu Nasr Forobiy, Abu Ali ibn
Sino, Ibn Rushd,  Muhammad  G‘azoliy,  Nasafiy Aziziddinlarning falsafiy  asarlari
tafakkur xazinasini boyitdi, olam, odam va jamiyat yaxlitlikda tadqiq etilib, yangi
qonuniyatlar   ochildi,   aqliy   bilim   ufqlari   kengaydi,   fozil   jamiyat   va   komil   inson
nazariyasi chuqur ishlab chiqiddi. 
Movaraunnahr   va   Xurosonda   xalifalik   hukmronligi   tugatilib,   mustaqil
Somoniylar,   Qoraxoniylar,   Saljuqiylar,   G‘aznaviylar   va   Xorazmshohlar   davlati
qaror topgach, islom ta’limoti, shariat ahkomlari va ilmu ma’rifatga yanada e’tibor
kuchaydi. Markaziy shaharlarda qator masjid va madrasalar qad ko‘tardi. 
Manbaralardan   ma’lum   bo‘lishicha,   dastlabki   madrasa   Buxoroda   X   asrda
shaxarning   Kovushdo‘zlar   timi   yaqinida   bino   qilingan.   U   Farjak   madrasasi   deb
yuritilgan. XII asrda bu esa Buxoroning Darvoza mahallasida hatto qonunshunoslar
uchun maxsus “Faqihlar madrasasi” qurilgan. Bungay oily dorilfunun asosan islom
dini ta’limotining asosiy manbalari:  Qur’oni Karim, Hadisi  sharif  va arab tilining
mukammal   o‘rganishga   katta   e’tibor   bergan.   Shariat   ahkomlari   har   tomonlama
19
 O‘zbek Milliy Ensiklopediyasi.  – T., Qomuslar bosh tahririyati, 2005. – B. 344. 
10 chuqur   o‘rgatishda   “Tavsir”-   Qur’oni   Karimning   sharhlari   juda   boy   va   qimmatli
manba hisoblangan. Fiqh fani (islom huquqshunosligi) axloq va shariat ahkomlari
borasida mukammal ma’lumot beradi. 
Islom   dini   ta’limotining   ravnaqi   va   targ‘ibotining   kengayishida,   ayniqsa
Buxoro   shaxri   markazga   aylandi.   Buxoro   madrasalaridan   juda   ko‘p   yetuk
fiqhshunos   olimlar,   odil   qozilar,   zohid   imomlar   yetishib   chiqadi.   Shu   boisdan
Buxoro   IX   asrdan   boshlab   “Qubbat   ul-islom”   -   “Islom   dinining   gumbazi”   nomi
bilan shuhrat topadi. 
Biroq   hukmdor   tabaqa   mamlakatni   idora   qilishda   imkoni   boricha   islom
dinidan   mafkuraviy   qurol   sifatida   foydalaniladi.   Mafkuraning   barcha   sohalari
islomga   tobe   qilinib,   zardushtiylik   e’tiqodi   qoldiqlariga   qarshi   shavqatsiz   kurash
olib boriladi. Mehnatkash aholi ustidan zabr-zulm zo‘rayib, har qanday hurfikrlilik
ta’qib ostiga  olinadi. Buning oqibatida zuhmatkash  xalqning tashvish  azobi  ortib,
hayoti g‘oyat og‘irlashdi. 
Tarix   shohidlik   beradiki,   eramizning   I   ming   yilligini   oxirlariga   kelib   O‘rta
Osiyo   sharq   tafakkuri   olamining   markaziy   o‘lkalaridan   biri   bo‘lib   qoldi.   Buxoro,
Samarqand,   Marv,   Urganch,   Xo‘jand   kabi   shaharlarda   “Bayt   ul-Xikma”
(Donishmandlar uyi) lar shakllanadi. 
Bu davrdan boshlab O‘rta Osiyolik ko‘plab ilm daholari Yunon va Hind ilmiy
merosini   tarjima   qildilar,   ularga   sharhlar   yozdilar,   ularni   ilmiy   nazariyalarini
davom ettirdilar va yangidan-yangi fanlarga asos soldilar.  
IX-X   asrda   O‘rta   Osiyoda   aniq   va   tabiiy   fanlar   matematika,   fizika,
astronomiya,   geografiya,   meditsina,   geodeziya,   tabiatshunoslik,   kimyo,
minirologiya kabi fanlarni o‘rganuvchi fanlar akademiyasi Xorazmda (Urganchda)
Shox  Ma’mun   -   II   tomonidan   tashkil   etiladi.  Akademiyaga   Abu   Rayhon   Beruniy
rahbarlik   qiladi.   U   bilan   birga   Abu   Ali   ibn   Sino,   Abu   Saxl   Masixiy,   Abulxasan
Xammor kabi taniqli olimlar ijod qildilar. 
XI-XII   asrlarda   Farg‘oniy,   Xorazmiy,   ibn   Sino,   Kindiy,   ibn   Rushd   kabi   fan
allomalarining ko‘plab ilmiy asarlari lotin tiliga tarjima qilinadi. 
11 1.2. Mustaqil O‘zbekistonda va Xorijiy mamlakatlarida O‘rta Osiyoning IX-
XII asrlar siyosiy hayoti tarixining o‘rganilishi.
Mustaqil   O‘zbekistonda   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy   hayoti   tarixi
kam   o‘rganilgan   mavzulardan   hisoblanadi.   Qilingan   ishlarning   asosiy   qismi
darsliklar,   o‘quv   uslubiy   qo‘llanmalardan   iborat   bo‘lib   umumiy   O‘zbekiston
tarixining   bir   davri   sifatida   berib   ketilgan.   Ko‘pincha   o‘zidan   oldingi
tadqiqotchilarning   fikrlari   yana   takrorladi.   Mavzuga   oid   alohida   ilmiy   ishlar
barmoq   bilan   sanarli   darajada   kam   qilingan.   Mavzu   bo‘yicha   Sho‘rolar   davrida
ko‘pgina   tadqiqotlar   amalga   oshirilgan   edi   lekin   ularda   o‘sha   davr   mafkurasi,
tarixni   yoritishda   eskicha   yondoshuvlar   yaqqol   namoyon   bo‘ladi.   Bugungi   kunda
esa   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy   hayoti   tarixini   yangicha   dunyoqarash
bilan, yangicha uslubiy yondoshuvlar bilan yoritish muhim ahamiyatga egadir.
Mustaqil   O‘zbekistonda   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   o‘rganganlardan   K.
Sh.   Shoniyozov,   A.   A.   Asqarov,   B.   Ahmedov,   A.   S.   Sagdullaev,   A.
Muhammadjonov, R. Murtazaeva kabi tarixchilarni tilga olishimiz mumkin. Lekin
ushbu   tarixchilarning   ilmiy   tadqiqot   mavzulari   bevosita   O‘rta   Osiyoning   IX-XII
asrlar siyosiy hayoti tarixi bo‘lmagan.
Mustaqillik   yillarida   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   tarixini   o‘rgangan
olimlardan   Karim   Shoniyozovdir.   O‘zbek   xalqining   etnik   shakllanish   jarayoni
yoritish   K.   Shoniyozovning   asosiy   tadqiqot   mavzusi   hisoblanadi.   Ammo   K.
Shoniyozov o‘z   tadqiqotlarida1   O‘rta Osiyoning IX-XII asrlar siyosiy hayoti tarixi
keng yoritgani alohida diqqatga sazovordir. K. Shoniyozov O‘rta Osiyo hududida
IX-XII   asrlarda   hukmronlik   qilgan   bir   qator   davlatlar   jumladan,   Qoraxoniylar,
G‘aznaviylar 20
,   Saljuqiylar,   Xorazmshohlar   hamda   Qoraxitoylar   davlatlari
o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarni ko‘plab manbalar va adabiyotlar asosida yoritib
bergan. XI asr boshlaridan g‘aznaviylar va saljuqiylar o‘rtasida boshlangan siyosiy
mojorolarning   asl   sabablari,   bu   kurashning   oxir-oqibatda   qanday   yakunlangani,
saljuqiylar   siyosiy   mavqeining   mustahkamlanib   Xuroson   va   Movarounnahr
hududlarini   birin-ketin zabt etishlari, shuningdek qoraxoniylarning g‘aznaviylar va
20
  М .  А .  К o у m е n. Buyuk Seljuklu imparatorlugu tarihi”. 1. Kuruluj devri. Ank а ra,2000.
12 saljuqiylar   hamda   qoraxitoylar   bilan   bo‘lgan   munosabatlari,   qoraxitoylarning
qanday qilib Movarounnahr hududlarini qaramga aylantirishi masalalarini mohirlik
bilan yoritib bergan.
O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy   hayoti   tarixi   bilan   qiziqqan   yana   bir
tadqiqotchilardan   Nosir   Muhammaddir.   Nosir   Muhammad   o‘zining   “Turon
davlatlari   va   hukmdorlari” 21
  deb   nomlangan   asarida   O‘rta   Osiyo   shu   jumladan,
O‘zbekiston   hududida   faoliyat   yuritgan   davlatlar   tarixiga   to‘xtab   o‘tadi.   Nosir
Muhammadning “Turon davlatlari va hukmdorlari” asari mustaqillik yillarida ikki
marta   nashrdan   chiqdi.   So‘ngi   ikkinchi   nashri   tuzatish   hamda   to‘ldirishlar   bilan
2013 - yilda amalga oshirilgan. Nosir Muhammad asarining bir qismi O‘rta Osiyo
hududida   IX-XII   asrlar   faoliyat   ko‘rsatgan   bir   -   qator   davlatlar   shu   jumladan,
Qoraxoniylar   davlati,   G‘aznaviylar   davlati,   Saljuqiylar   davlati,   Xorazmiylar
davlati,   Qoraxitoylar   davlatlari   tarixiga   alohida   -   alohida   to‘xtaladi.   Muallifning
ta’kidlashicha   ushbu   asarning   yozilishiga   asosiy   turtki   bo‘lgan   bo‘lgan  hodisa   bu
K.   E.   Bosvortning   “Musulmon   sulolalari”   asari   hisoblanadi.   Muallif   asarni
yozishda   K.   E.   Bosvortning   “Musulmon   sulolalari”   kitobi   namunasidan
foydalanadi,   ya’ni,   asarning   strukturaviy   tuzilishi   K.   E.   Bosvort   kitobidan   farq
qilmaydi. Nosir Muhammadning “Turon davlatlari va hukmdorlari” kitobida huddi
K.   E.   Bosvortning   “Musulmon   sulolalari”   kitobidagi   kabi   davlatlar   tarixi   bayon
etilganidan   so‘ng   davlatda   hukmronlik   qilgan   hukmdorlarning   xronologik   tarzda
shajarasi berib boriladi. Umuman olganda muallifning ushbu asari O‘rta Osiyoning
qadimgi   davrdan   to   XX   asrgacha   bo‘lgan   davrda   mavjud   bo‘lgan   deyarli   barcha
davlatlar tarixi shu jumladan, O‘rta Osiyoning IX-XII asrlar siyosiy hayoti tarixiga
oid   qisqacha   ta’rifdan   iboratdir.   Muallif   bu   borada   IX-XII   asrlar   O‘rta   Osiyo
tarixshunosligida   katta   o‘zgarishlarni   amalgam   oshirgan   deya   olmaymiz.   Nosir
Muhammadning “Turon davlatlari va hukmdorlari”   asari tanqidiy, tahliliy jihatdan
ko‘rib chiqishni taqozo etadi 22
.
So‘ngi   vaqtlarda   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   tarixi   bo‘yicha   qilingan
muhim ishlardan biri Mahmudov Behzod Hamidovich tomonidan himoya qilingan
21
 N. Muhammad. “Turon davlatlari va hukmdorlari”. Toshkent. “Dizayn-press”. 2013.
22
  М .  А .  К o у m е n. “Buyuk Seljuklu imparatorlugu tarihi.  Ш . Alp Arslan ve zamai. Ankara, 2001.
13 nomzodlik   dissertatsiyasidir.   Dissertatsiya   mavzusi   “Qoraxoniylar   davlatchilik
tizimining   xususiyatlari”   deb   nomlanib   akademik   A.   R.   Muhammadjonov   ilmiy
rahbarligida O‘zbekiston Milliy Universitetida 2010-yilda himoya qilingan. Ushbu
tadqiqot   ishi   mustaqillik   yillarida   Qoraxoniylar   davlati   tarixi   bo‘yicha   qilingan
dastlabki   yirik   ilmiy   tadqiqot   ekanligi   bilan   muhim   ahamiyatga   egadir.   Shuni
alohida ta’kidlashimiz lozimki B. H. Mahmudov o‘z tadqiqotida bir-qator yangicha
fikrlarni   ilgari   surgan.  B.  H. Mahmudov  tadqiqotlari  davomida  V.  V. Bartold,  O.
Pritsak,   O.   Qoraev   kabi   yirik   tarixchilarning   ayrim   fikrlariga   qo‘shilmaydi.
Masalan   Qoraxoniylar   davlatiga   asos   solgan   qabilalarni   aniqlash,   davlatning
tashkil topish davrini aniqlash va boshqalar. U fikrlari ko‘proq K. Sh. Shoniyozov
xulosalariga   yaqinroq.   B.   H.   Mahmudov   o‘zining   qator   tadqiqotlarida1   O‘rta
Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy   hayotida   muhim   rol   o‘ynagan   qoraxoniylar
sulolasi tarixi bilan bog‘liq bo‘lg an muhim xulosalarini berib kelmoqda.
B.   H.   Mahmudov   o‘zi   tomonidan   o‘rganilgan   mavzuning   o‘rganilganlik
darajasini to‘rt guruhga bo‘ladi:
1. XX asrning 20-yillarigacha bo‘lgan davrda olib borilgan tadqiqotlar.
2. Sho‘rolar hukmronligi davrida olib borilgan tadqiqotlar.
3. Mustaqillik yillarida olib borilgan hamda davom   ettirilayotgan izlanishlar,
tadqiqotlar va chop etilgan adabiyotlar.
4. Mavzuga oid xorijda amalgam oshirilgan tadqiqotlar 23
.
23
  B. H. Mahmudov. “Qoraxoniylar davlatchilik tizimining xususiyatlari”. Avtoreferat. Tarix fanlari nomzodi ilmiy
darajasini olish uchun taqdim etilgan dissertatsiyadan. O‘z MU. Toshkent. 2010. –B 4.
14 II BOB.  O‘RTA ОSIYONING  IX - XII  ASRLAR  TARIХI
TARIXSHUNOSLIGI NI O‘RGANISHDA MANBALARINING O‘RNI .
2.1. Arab tilida bitilgan manbalar.
O‘zbеkistоnning VII asr охiridan bоshlab, ХII asrgacha bo‘lgan tariхi ko‘prоq
va dеyarli arab tilidagi yozma manbalarda yoritilgan va bu an’ana kеyinchalik ham
Tеmuriylar   davrigacha   davоm   etgan.   Bu   davrda   yurtimiz   avval   arab   хadifaligi
tarkibida,   so‘ngra   Sоmоniylar,   Qоraхоniylar,   G‘aznaviylar,   Хоrazmshоhlar
davlatlarini bоshdan kеchirdi. Arab tilida vatanimiz tariхiga оid yozma manbalarni
mualliflarning kеlib chiqishiga qarab, ikki guruhga ajratish mumkin.
Birinchi guruh - arab tilida ijоd etgan yurtimizdan chiqqan tariхchi va оlimlar.
Bular Muhammad Musо al-Хоrazmiy, Abu Rayhоn Bеruniy, Mahmud Kоshg‘ariy,
Mahmud Zamaхshariy, Abu Said Sam’оniy, SHahоbuddin Muhammad Nisоviy va
bоshqalardir. Ushbu muarriхlar asarlarida оna vatanga muhabbat alоhida namоyon
bo‘ladi,   bu   ayniqsa   Abu   Rayhоn   Bеruniyning   “Оsоr   ul-bоqiya”   asarida   хalqimiz
qadimgi madaniyati to‘g‘risidagi ma’lumоtlarida alоhida ko‘zga tashlanadi.
Ikkinchi guruh - хоrijlik   оlimlardan ibоrat bo‘lib, ular yaratgan arab tilidagi
asarlarida   yurtimiz   tariхi   madaniyati,   siyosiy-ijtimоiy   hayoti   yoritilgan.   Ushbu
mualliflarning   eng   yiriklari   Abulhasan   Madоiniy   (vaf.   840-y),   Abulabbоs   al-
Ya’qubiy (IХ asr), Abubakr al-Balazuriy, Ibn Хurdоdbеh (820 - taхm. 913), Abu
Ja’far Tabariy (839-923), Ishоq al-Istahriy (850-934) va bоshqalardir.
Mazkur muarriхlar yurtimiz hududini umummusulmоn   оlami, arab хalifaligi
bir qismi sifatida yoritganlar. Ular asоsan  arab хalifalikni ikki qismga, ya’ni arab
va   a’jam   -   g‘ayri   arabga   ajratib   o‘rganar   edilar.   Arablar   tоmоnidan   yurtimizga
bеrilgan   nоm   Mоvarоunnahr   -   daryoning   u   yog‘idagi   mamlakat   mazmunini
bildiruvchi   jug‘rоfiy   nоm   bizgacha   еtib   kеlgan   bo‘lib,   asоsan   arab   mualliflari
asarlarida istе’fоda etiladi 24
.
24
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 61.
15 “Kitоb at-tariх”
Ushbu   arab   tilida   bitilgan   qimmatli   asar   muallifi   buyuk   matеmatik
Muhammad Musо al-Хоrazmiy (VIII asr охiri - IХ asr birinchi yarmi)dir. Biz uni
birinchi O‘rta Оsiyolik tariхchi оlim dеb atashimiz mumkin. Chunki al-Хоrazmiy
birinchilardan   bo‘lib   o‘zining   “Kitоb   at-tariх”   (“Tariх   kitоbi”)   asarini   yozgan.
Ammо   ushbu   asar   bizgacha   mukammal   hоlida   еtib   kеlgan   bo‘lmasada,   undan
оlingan   parchalarni   so‘nggi   davr   tariхchilari   Ibn   an-Nadim,   al-Ma’sudiy,   at-
Tabariy, Hamza al-Isfahоniylar o‘z asarlarida kеltiradilar. Bu kitоbni Abu Rayhоn
Bеruniy   o‘zining   “Оsоr   ul-bоqiya”   asarida   ham   eslatadi.   Mazkur   asar   хalifalik
tariхiga оid ma’lumоtlardan ibоrat bo‘lgan 25
.
“Kitоb al-surat al-arz”
Mazkur   asar   ham   al-Хоrazmiy   tоmоnidan   yaratilgan   bo‘lib,   yunоn   оlimi
Ptоlоmеyning   jug‘rоfiyaga   оid   kitоbini   arab   tiliga   tarjima   qilgan   va   uni   o‘zining
yangi   ma’lumоtlari   bilan   bоyitgan.   “Kitоbi   surat   al-arz”   (“Yer   tasviri   kitоbi”)
asarida   Kaspiy   dеngizi   yoki   Хоrazm   dеngizi   haqida   qimmatli   ma’lumоtlar   bоr.
Ushbu tariхiy jug‘rоfiyaga оid asardagi O‘rta Оsiyoga оid ma’lumоtlar katta ilmiy
ahamiyatga   ega.   Kitоbning   937-milоdiy,   hijriy   428-yili   ko‘chirilgan   mo‘tabar
qo‘lyozmasi yuizgacha еtib kеlgan bo‘lib, unga turli хaritalar chizib ilоva qilingan.
Ushbu   mo‘tabar   qo‘lyozma   matni   1926-yili   sharqshunоs   H.M.Mjik   tоmоnidan
Lеyptsigda   nashr   qilingan.   Kitоbni   o‘zbеk   tiliga   A.Ahmеdоv   tarjima   qilib,   ilmiy
sharhlar bilan 1983-yili chоp etgan 26
.
“Kitоb al-mag‘оziy”
Kitоb   muallifi   Madоiniy   Abulhasan   Ali   ibn   Muhammad   (vaf.   840   y.)
Arabistоn,   Хurоsоn   va   Mоvarоunnahrning   VII-VIII   asr   bоshlaridagi   ijtimоiy-
siyosiy   tariхiga   оid   ikki   yuzdan   ziyod   asar   yozgan   yirik   arab   tariхchi   оlimidir.
“Aхbоr   al-хulafо”(“Хalifalar   haqida   хabarlar”),   “Kitоb   al-mag‘оziy”   (“Urushlar
haqida kitоb”), “Kitоb futuh ash-Shоm” (“Shоmning bоsib оlinishi haqida kitоb”),
“Tariх al-buldоn” (“Mamlakatlar tariхi”) ana shu asarlar jumlasidandir.
25
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 62. 
26
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 62.
16 “Kitоb al-mag‘оziy” Erоn, Afg‘оnistоn va O‘zbеkistоnning arablar istilоsi va
VIII   asrning   birinchi   yarmidagi   siyosiy   tariхi   bo‘yicha   muhim   manbalardan
hisоblanadi.   Muarrifning   tariхiy   asarlari   bizgacha   еtib   kеlmagan,   lеkin   ayrim
parchalari Balazuriy va Tabariy asarlarida saqdanib qоlgan 27
.
“Kitоb al-buldоn”
Asar ijоdkоri al-Yaqubiy IХ asrda o‘tgan yirik gеоgraf tariхchi оlimdir. Ismi
Abulabbоs   Ahmad   ibn   Abu   Yaqub   ibn   Ja’far   ibn   Vahb   ibn   Vadih   al-Kоtib   al-
Abbоsiy bo‘lib, u yirik mansabdоr hоnadоniga mansubdur. Al-Yaqubiy Bag‘dоdda
tug‘ildi,   lеkin   umrining   ko‘p   qismini   Armanistоn,   Хurоsоn,   Falastin,   Misr   va
Mag‘ribda o‘tkazdi.
Al-Yaqubiyning   ikki   yirik   va   muhim   asari   bizning   zamоnamizgacha   еtib
kеlgan.   Biri   ”Kitоb   al-buldоn”   (“Mamlakatlar   haqida   kitоb”),   ikkinchisi   esa
“Tariх” nоmi bilan mashhurdir.
”Kitоb al-buldоn” (taхminan 891 - yilda yozilgan) to‘rt qismdan ibоrat. Asarda
arablar qo‘l оstidagi mamlakatlarning gеоgrafik hоlati, yirik shaharlar va qal’alari,
ahоlisi   va   uning   asоsiy   mashg‘ulоti,   urf-оdatlari,   o‘sha   mamlakatdan   оlinadigan
хirоjning umumiy miqdоri haqida qimmatli ma’lumоtlar kеltiriladi.
Ushbu   asarning   ikki   mo‘tabar   qo‘lyozmasi   G‘arbiy   Gеrmaniya
kutubхоnalarida   saqlanmоqda.   Kitоbning   arabcha   matni   gоllandiyalik   mashhur
sharqshunоs M.dе Guе (1836-1909) tоmоnidan 1892-yili Lеydеnda chоp etilgan.
  Al-Yaqubiyning ikkinchi  asari  “Tariх” umumiy tariх tipida yozilgan bo‘lib,
SHarq mamlakatlari, shuningdеk O‘rta Оsiyoning VII-IX asrlardagi tariхi bo‘yiyaa
muhim   manbalardan   biri   hisоblanadi.   Asar   ikki   qismdan   ibоrat   bo‘lib,   Оdam
Atоdan     islоmgacha   bo‘lgan   va   musulmоn   mamlakatlari   tariхlari,   ya’ni   o‘sha
mamlakatlarda 873 yilgacha sоdir bo‘lgan vоqеalar bayon etilgan.    
“Tariх”ning arabcha matni 1883-yili gоllandiyalik оlim M.T.Хautsma (1851-
1943 y.) tоmоnidan chоp etilgan 28
.
27
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 62.
28
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 63.
17 “Kitоb futuh al-buldоn ”
“Kitоb   futuh   al-buldоn”(“Mamlakatlarning   zabt   etilishi”)   IХ   asrda   o‘tgan
yirik   gеоgraf   va   tariхchi   оlimi   Balazuriy   (vaf.   892   y.)ning   asaridir.   Muarriх
Madоiniyning   shоgirdi   bo‘lib,   uning   to‘la   ismi   Abubakr   Ahmad   ibn   Yaхyo   Jabir
al-Balazuriy,   asli   erоnlik   Abbоsiylardan   al-Mutavakkil   (847-861)   va   al-Musta’in
(862-866) sarоyida tarbiyachi bo‘lib хizmat qilgan.
Balazuriy   ikki   yirik   asar   “Kitоb   futuh   al-buldоn”   va   “Kitоb   al-ansоb   aо-
sharif”(“Sharоfatli kishilarning nasablari haqida kitоb”ning muallifidir.
“Kitоb   futuh   al-buldоn”   arab   istilоlari   tariхi   bo‘yicha   eng   yaхshi   asarlardan
biri   hisоblanadi.   Faqat   shu   asarda   arablarning   хalifa   Usmоn   (644-656)   va   uning
Хurоsоndagi   nоibi   Abdullоh   ibn   Amr   davrida   Mоvarоunnahrga   bir   nеcha   bоr
bоstirib   kirganliklari   va   Maymurg‘ni   (Samarqand   tumanlaridan   biri)   talab
qaytganliklari haqida ma’lumоt bоr.
Asarda   arablar   asоratiga   tushib   qоlgan   mamlakatlar,   ularning   diqqatga
sazоvоr  shaharlari  va оsоri-atiqalari, хalqi, pul  muоmalasi,  undiriladigan  sоliklar,
shuningdеk   arab   tilining   jоriy   qilinishi   haqida   ham   qimmatli   ma’lumоtlarni
uchratamiz.
“Kitоb futuh al-buldоn”ning qisqartirilgan tahriri еtib kеlgan, хalоs. Arabcha
matni dе Guе tarafidan 1866-yili Lеydеnda chоp etilgan. Uning inglizcha tarjimasi
(tarjimоnlar   Хitti   va   Murgоttеn)   ham   bоr.   Balazuriyning   ushbu   asarining   to‘liq
nusхasi   Yoqut   va   Ibn   al-Asir   asarlari   uchun   manbalardan   biri   bo‘lib   хizmat
qilgan 29
.
“Kitоb ul-хirоj”
“Kitоb   ul-хirоj”   (“Хirоj   sоlig‘i   haqida   kitоb”)   asarining   muallifi   Abu   Yusuf
Yaqubdir   (731-798).   Bu   qоnunshunоs   оlimning   to‘la   ismi   Abu   Yusuf   Yaqub   ibn
Ibrоhim Kufiydir. U asli  Shоmning Kufa shahridan, imоm Abu Hanifaning (699-
767) shоgirdi, Abbоsiylardan al-Mahdiy (775-785) va Hоrun ar-Rashid (786-809)
davrida Bag‘dоd qоzisi bo‘lgan.
29
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 64.
18 “Kitоb   ul-хirоj”   asarida   Arab   хalifaligining   VII-VIII   asrlardagi   ijtimоiy-
iqtisоdiy ahvоli, хususan еr egaligi va undan fоydalanish kabi ijtimоiy masalalarni
o‘rganishda   qimmatli   manba   hisоblanadi.   Хalifa   Hоrun   ar-Rashidning   tоpshirig‘i
bilan   yozilgan   bu   asarda   o‘rta   asrlarda   ahоlidan   yig‘iladigan   asоsiy   sоliq   -   хirоj,
uning   turlari   va   miqdоri,   to‘lash   tartibi   bayon   etilgan.   Bundan   tashqari   fеоdal
mulkchilik,   хususan   kоrandalik   tartibi,   yirik   еr   egalarining   shaхsiy   хo‘jaliklarida
qo‘l mеhnatidan fоydalanish haqida ham ma’lumоtlar mavjud.
Asarning   arabcha   matni   1884   yilda   Misrning   Bulоq   shahrida   chоp   qilingan.
Uni Е.Fanyan fransuzchaga tarjima qilgan 30
. 
“Kitоb aхbоr ul-buldоn”
Ibn   al-Faqih   “Kitоb   aхbоr   ul-buldоn”   (“Mamlakatlar   haqida   хabarlar”   asari
bilan   mashhur   bo‘lgan   tariхchi   оlim.   Uning   to‘la   ismi   Abubakr   Ahmad   ibn
Muhammad   al-Hamadоniydir.   Ushbu   asaridan   (taхminan   903-yili   yozilgan)
ma’lum   bo‘lishicha,   u   хalifalardan   al-Mo‘tadid   (892-902)   va   al-Muqtafiy   (902-
908)lar   bilan   zamоndоsh   bo‘lgan.   “Kitоb   al-fihrist”   muallifining   so‘zlariga
qaraganda, Ibn al-Faqih o‘z zamоnasining atоqli adiblaridan bo‘lib, naql-rivоyat va
adabiyotni yaхshi bilgan.
“Kitоb   aхbоr   ul-buldоn”   asari   siyosat,   tariх   va   madaniy   hayotga   оid
matеriallarga bоydir. Ibn al-Faqihning ayniqsa yirik shaharlar, Balх, Samarqand va
bоshqalar haqida kеltirgan ma’lumоtlari nihоyatda qimmatlidir.
“Kitоb aхbоr ul-buldоn”ning Ali ibn Ja’far ash-Shayzоriy tarafidan bajarilgan
(1022) qisqa tahriri dе Guе tоmоnidan 1885-yili Lеydеnda chоp etilgan.
Ushbu asarning mo‘tabar qo‘lyozmasi, aniqrоg‘i uning ikkinchi qismi, 1923-
yili Mashhaddagi (Erоn) Imоm Rizо masjidi kutubхоnasidan tоpildi. Unda Erоn va
Mоvarоunnahrning   iqtisоdiy   va   tariхiy   gеоgrafiyasiga   оid   diqqatga   sazоvоr
ma’lumоtlar bоr 31
.
“Kitоb masоlik ul-mamоlik”
Ushbu  asar   muallifi   Ibn  Хurdadbеh  yoki   Abulqоsim  Ubaydullоh  Хurdadbеh
(820 - taх. 913) asli erоnlik bo‘lib, u оliy martabali mansabdоr хоnadоniga mansub
30
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 64.
31
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 64.
19 edi.   Оtasi   IХ   asr   bоshlarida   Tabaristоn   hоkimi   bo‘lgan,   Daylam   vilоyatini
bo‘ysundirib,   хalifaning   diqqat   e’tibоrini   qоzоngan.   Ibn   Хurdadbеh   Bag‘dоdda
o‘qigan   va   kеng   ma’lumоt   оlgan.     U   хalifa   Mo‘tamid   (870-892)   davrida   yuksak
davlat   lavоzimlarida   turgan,   dastlab   nadim,   so‘ng   Erоnning   g‘arbiy-shimоliy
tarafida   jоylashgan   Jibal   vilоyatida   sоhib   barid   va-l-хabar   (pоchta   va   razvеdka
bоshlig‘i)   lavоzimini   egallagan.   Ibn   Хurdadbеh   turli   mavzuda,   adab,   tariх,
gеоgrafichga   оid   o‘nga   yaqin   asar   bitgan   bo‘lib,   ulardan   eng   muhimi   “Kitоb
masоlik ul-mamоlik” (“Yo‘llar va mamlakatlar haqida kitоb”) nоmli asari bo‘lib, u
846-yili yozib tamоmlangan.
Asarning   qisqartirilgan   tahriri   bizgacha   еtib   kеlgan   va   M.   dе   Guе   tarafidan
1889-yili   chоp   qilingan.   Ruscha   tarjimasi   (tarjimоn   Nоila   Vеliхanоva)   1986-yili
Bоkuda chоp etilgan.
Kitоb arab хalifaligi  qo‘l  оstidagi  mamlakatlar, shaharlar, ularga bоriladigan
yo‘llar, shaharlar va mamlakatlar оrasidagi masоfa, ahоlidan undiriladigan sоliq va
jarimalarning miqdоri haqida qimmatli ma’lumоtlar kеltirilgan.
Ayniqsa,   qadimiy   So‘g‘d   shaharlaridan   Kushоniya   (Samarqand   atrоfida
jоylashgan),   Samarqand,   Ustrushana,   Shahristоn   (Ustrushana   shaharlaridan),
qadimgi SHоsh, Ispijоb (Sayram) shaharlarida ahоli o‘rtasida muоmalada bo‘lgan
pul birligi, Nuh ibn Asad (vaf. 842) va Ahmad ibn   Asad (819-846) davrida So‘g‘d
va Farg‘оnaning umumiy ahvоli, Mоvarоunnahr va Farg‘оnada IХ asrda istiqоmat
qilgan turkiy хalqlar haqidagi ma’lumоtlar bеnihоya qimmatlidir 32
.
“Tari х i ar-rusul va-l-muluk”
Bu asar avt о ri yirik q о musiy  о lim Abu Ja’far Muhammad ibn Jarir at-Tabariy
(836-923)dir. U Er о nning Tabarist о n vil о yatiga qarashli   О mul shahrida tug‘ilgan,
umrining   ko‘p   qismini   Bag‘d о dda   o‘tkazgan   va   shu   е rda   vaf о t   etgan.   Tari х chi
х alifalikning ko‘p shaharlarini aylanib chiqqan, birmuncha vaqt Ray, Basra, Kufa,
Suriya va Misrda turgan.
Tabariy   davrining   k е ng   ma’lum о tli   kishilaridan   bo‘lib,   o‘ndan   о rtiq   kit о b
yozib   q о ldirgan.   Musulm о n   q о nunshun о slari   о rasida   mavjud   bo‘lgan   i х til о flar
32
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 65.
20 bayon   etilgan     “Kit о b   i х til о f   al-fuqah о ”   (“Faqihlar   o‘rtasidagi   i х til о flar   haqida
kit о b”),   “Qur’оni   karim”   о yat о lri   sharhiga   bag‘ishlangan   o‘ttiz   (b о shqa
ma’lum о tlarga qaraganda qirq) jilddan ib о rat “J о m е ’ al-bayon at-ta’vil al-Qur’оn”
(“Qur’оn”   so‘zlari   ma’n о sining   k е ng   bayoni   majmuasi”)   va   nih о yat,   “Tari х i   ar-
rusul   va-l-muluk”   (“Payg‘ambarlar   va   p о dsh о hlar   tari х i”)   ana   shular
jumlasidandir. Tari х  ilmi uchun eng muhimi so‘nggi asar his о blanadi.
“Tari х i ar-rusul va-l-muluk” yoki qisqa n о mi “Tari х i Tabariy” asari umumiy
tari х   tipida   yozilgan   kit о b.   L е kin   mukammalligi   va   daliliy   mat е riallarga   b о yligi
bilan b о shqa asarlardan tam о man al о hida ajralib turadi.
Asarda   о limning   “yaratilishi”dan   t о   912-913   yillarga   qadar   Arabist о n,   Rum
(Kichik   О siyo),   Er о n   va   Arab   х alifaligi   as о ratiga   tushib   q о lgan   mamlakatlarda,
shuningd е k   O‘zb е kist о n   hududida   bo‘lib   o‘tgan   ijtim о iy-siyosiy   v о q е alar   hik о ya
qilinadi.   V о q е lar   yilma-yil,   х r о n о ligik   tarzda   bayon   etilgan.   Bu   esa   asardan
f о ydalanishda   ko‘p  jihatdan   qulaylik  yaratgan.   Tabariy   mazkur   asarini   yaratishda
yahudiy   va   х ristianlarning   naql-riv о yatlari,   S о s о niylar   (224-651)   s о ln о masi
“ Х vaday   namak”   (“P о dsh о hn о ma”),   al-V о qidiyning   (747-823)   “Kit о b   ul-
mag‘ о ziy” (“Urushlar haqida kit о b”), al-Mad о iniyning “Tari х i   х ulaf о ” (“ Х alifalar
tari х i”),   Ibn   Tayfurning   (819-893)   “Tari х i   Bag‘d о d”   (“Bag‘d о d   tari х i”)   kabi
asarlardan k е ng f о ydalangan. L е kin u ko‘p h о llarda “Hadis ilmi” printsipiga ko‘ra,
ayniqsa  asarning qadimiy tari х iga bag‘ishlangan qismlarida   b о shqa manbalardan
о lingan dalil va ma’lum о tlarni aynan k е ltirgan.
Kit о bning   qadimiy   tari х idan   bahs   yurituvchi   qismlari   ham   ma’lum   ilmiy
qiymatga   ega,   chunki   bularda   bizgacha   е tib   k е lmagan     manbalarda   (riv о yatlar,
“ Х vaday   namak”,   “Tari х i   х ulaf о ”   va   b о shqalar)   mavjud   bo‘lgan   qimmatli
ma’lum о tlar, lavhalar saqlangan.  
“Tari х i   ar-rusul   va-l-muluk”   musulm о n   mamlakatlari,   shuningd е k
M о var о unnahrning   VIII-I Х   asr   tari х i   bo‘yicha   as о siy   va   eng   mo‘tabar
manbalardan biri bo‘lib, tari х  ilmining k е yingi taraqqiyotiga katta ta’sir o‘tkazgan.
Mazkur asarning arabcha ikki  х il (mufassal va qisqartirilgan) tahriri bo‘lgan, l е kin
21 bizgacha uning faqat  qisqartirilgan tahriri   е tib k е lgan va asar  matni  g о llandiyalik
sharqshun о s M.YA. d е  Gu е  tarafidan 1879-1901 yillari 15 jildda nashr etilgan.
Tabariy asarining f о rsiy tahriri ham b о r bo‘lib, u S о m о niy Abu S о lih Mansur
ibn Nuhning (961-976 y.) vaziri, at о qli ilm-fan h о miysi al-Bal’amiy (vaf. 974 y.)
t о m о nidan 963-yili yozilgan. 
Bal’amiy tahriri shunchaki   о ddiy tarjima bo‘lib q о lmay, balki asarning qayta
ishlangan va ayrim h о llarda yangi faktlar bilan b о yitilganidir. 
Unda,   birinchidan,   qisqartirilgan   tahririda   uchramaydigan   ma’lum о tlar
mavjud bo‘lib, ularni Bal’amiy Tabariy asarining to‘la nus х asidan  о lgan.
Ikkinchidan,   Bal’amiy   tahriri   b о shqa   manbalar   as о sida   yangi   ma’lum о tlar
bilan to‘latilgan.
Tabariyning   mazkur   asaridan   ay о im   parchalar   bir   n е cha   Yevr о pa   tillariga
tarjima   qilingan.   Uning   to‘la   fransuzcha   tarjimasi   G.Z о t е nb е rg   t о m о nidan   1867-
1874 yillari Parijda nashr etilgan.
Asarning f о rsiy va turkiy tarjimalari ham bo‘lib, ularning mo‘tabar qo‘lyozma
nus х alari   Sankt-P е turburg   va   T о shk е nt   kutub хо nalarida   mavjud.   Bal’amiy
tahririning  matni to‘la tarzda Lak х nav, Kanpurda (1874, 1896, 1916) va T е hr о nda
(1962, 1967) ch о p qilingan.
“Tari х i   ar-rusul   va-l-muluk”   asarining   qo‘lyozma   nus х alari   MDH,   Angliya,
Turkiya,   Er о n   va   Hindist о n   kutub хо nalarida   saqlanadi.   T о shk е ntda,   B е runiy
n о midagi   SHarqshun о slik     instituti   х azinasida   arab   tilidan   to‘rtta   mo‘tabar
qo‘lyozmalari   va   o‘zb е k   va   uyg‘ur   tillaridagi   tarjimalari   mavjud.   Qisqartirilgan
ruscha tarjima tarjim о n V.I.B е lya е v) 1987-yili T о shk е ntda “Ist о riya Tabari” ya’ni
“Tabariy tari х i” n о mi bilan ch о p etildi 33
.
“Kit о b al-mas о lik val-mam о lik”
Ushbu n о mdagi   е tti jildlik ulkan asarni vatand о shimiz, davlat arb о bi va   о lim
Jayh о niy   (870-942   yilda   hal о k   bo‘lgan)   yoki   Abu   Abdull о h   Muhammad   ibn
Ahmad   ibn   Nasr   al-Jayh о niy   yaratgan.   U   Bu хо r о da   S о m о niylar   davlatida   katta
о bro‘ga ega bo‘lib, 914 yildan hayotining  ох irigacha vazir bo‘lib  х izmat qilgan.
33
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 65-67.
22 О limning as о siy asari tari х iy jug‘r о fiyaga   о id bo‘lib, u yana “Kit о b al-m о lik
fi   ma’rifiyi   al-mam о lik”   (“Mamlakatlarni   bilishda   mas о falar   kit о bi”)   d е b   ham
atalgan. Bu kit о b o‘z davrida juda mashhur bo‘lib, barcha k е yingi  о limlar B е runiy,
Gardiziy,   Ibrisiy,   Muqaddasiy   va   b о shqalar   undan   qimmatli   va   ish о nchli   manba
sifatida f о ydalanganlar, iqtib о s (цитаталар) k е ltirganlar.
Jayh о niy asarida Sharq mamlakatlari,   х ususan M о var о unnahr, turk qabilalari
to‘g‘risida qimmatli ma’lum о tlar bo‘lgan.
Mazkur   asar   bizgacha   е tib   k е lmagan   bo‘lsa-da,   uningn о mi   barcha   yirik
о limlar   asarlarida   zikr   qilingan   va   B е runiy,   Ibn   Х avqal,   Gard е ziy   va   Avfiy
asarlarida   parchalar   ukltirilganligi,   uning   qimmatli   manba   ekanligidan   guv о hlik
b е radi 34
.
“Kit о b a х b о r uz-zam о n va aj о yib ul-buld о n”
Bu   kit о b   al-Mas’udiy   yoki   Abulhasan   Ali   ibn   al-Mas’udiy   (vaf.   956   yil
Q о hira)   Х  asrning ko‘zga ko‘ringan g ео graf va tari х shun о s   о limi asaridir. Muallif
I Х   asr   ох irlarida   Bag‘d о dda   z о dag о n   о ilasida   dunyoga   k е lgan.   Juda   ko‘p   (915-
945)   sayohat   qilgan,   turli   o‘lkalarda   bo‘lib,   adabiyot,   falsafa,   fiqh,   g ео grafiya   va
tari х   ilmlari   bo‘yicha   chuqur   ma’lum о tga   ega   bo‘lgan,   х ususan   M о var о unnahrda
bo‘lganda shaharlar va  о damlar haqida qimmatli ma’lum о tlar to‘plagan.
Al-Mas’udiy ilmning turli s о halariga  о id “Kit о b a х b о r uz-zam о n va aj о yib ul-
buld о n”(   “Davr   х abarlari   va   mamlakatlarning   aj о yib о tlari   haqida   kit о b”),   “Kit о b
ul-avsat”   (“O‘rtacha   kit о b”),   “Kit о b   at-tav о ri х   fi   a х b о r   al-umum   min   arab   va-l-
ajam”   (“Arab   va   Ajam   х alqlari   tari х i”),   “ Х az о in   ul-muluk   va   sirr   al- о lamayn”
(“P о dsh о hlarning   х azinalari   va   ikki   о lam   sirlari”),   “Kit о b   ar-ras о il”   (“Ris о lalar
to‘plami”),   “Kit о b   at-tanbih,   va-l-ishraf”   (“ О g о hlantirish   va   ish о ntirish   haqida
kit о b”) singari 20 dan  о rtiq asar yozgan.
Al-Mas’udiyning   asarlari   arab   х alifaligi,   M о var о unnahrning   I Х - Х   asrlar
tari х ini o‘rganishda zo‘r ahamiyatga ega. Ular o‘ziga   хо s g ео grafik q о mus bo‘lib,
jah о n   х alqlari   va   turkiy   х alqlarning   tari х i,   ijtim о iy-siyosiy   ahv о li,   urf- о datlari
haqida b о y ma’lum о tga ega.
34
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 67.
23 Tari х chining yana “Muruj az-zahab va ma’dan al-jav о hir” (“ О ltin t о zalagich
va   qimmatbah о   t о shlar   k о ni”)   n о mli   asari   ham   b о r.   Bu   kit о bning   arabcha   matni
fransuzcha   tarjimasi   bilan   birga,   1861-1877   yillari   Parijda   to‘qqiz   jildda   nashr
etilgan 35
.
“Kit о b ul- х ir о j va san’at al-kit о ba”
Asar muallifi Abulfaraj Qudama, fil о l о g va g ео graf  о limdir. Uning to‘la ismi
Abulfaraj ibn Ja’far Qudama al-Basriy al-Bag‘d о diy (vaf. 922 - 948).  U yuasra о ik
aslz о da   bo‘lib,   avval   nasr о niy   bo‘lgan,   sar о y   х izmatiga   qabul   qilingandan   k е yin
х alifa al-Muqtafiyning ta’siri  о stida isl о m dinini qabul qilgan.
Dastlab   ma’muriy   mahkamalardan   birida   (majlis   az-zimam)     х izmat   qilgan,
umrining  ох irida esa al о qalar d е v о niga (d е v о ni s о hib barid) b о shchilik qilgan.  
Abulfaraj   Qudama   928-yili   “Kit о b   ul- х ir о j   va   san’at   al-kit о ba”   (“ Х ir о j
undirish  va maktublar  yozish san’ati  haqida  kit о b”)  n о mli  ikki  jildlik (8 qismdan
ib о rat)   asar   yozgan.   Mazkur   asar   arab   х alifaligining   ma’muriy   bo‘linishi,
х alifalikka   t о b е   bo‘lgan   mamlakatlar   o‘rtasidagi   al о qa   х izmati,   s о liq   va   m о liya
tizimining umumiy ahv о li haqida qimmatli ma’lum о t b е radi.
“Kit о b   ul- х ir о j   va   san’at   al-kit о ba”   asarida   M о var о unnahrning   g ео grafik
h о lati   va   uning   turkiy   zab о n   ah о lisi   haqida   ham   muhim   daliliy   ma’lum о tlarni
uchratamiz.   Kit о bning   faqat   ikkinchi   jildigina   saqlanib   q о lgan.   Uning   ayrim
parchalari   fransuzcha   tarjimasi   bilan   M.YA.   d е   Gu е   tarafidan   1889-yili   ch о p
etilgan 36
.
35
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 68.
36
 Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” – T.,: “Fan”, 2007. – B. 68.
24 2.2.  Arab lar dvridagi turli  tillardagi tariхiy manbalarning umumiy
хususiyatlar .
Arab   tilidagi tarixiy , tarixiy-jug‘rofiy va adabiy asarlar.
Rivojlangan   o‘rta   asrlarda   O‘rta   Osiyoda   sodir   bo‘lgan   ijtimoiy-siyosiy
voqealar   arab   va  fors-tojik   tilida  bitilgan   juda   ko‘p  tarixiy  manbalarda   o‘z   aksini
topgan.   X-XV   asrlarla   O‘rta   Osiyoga   bir   necha   ajnabiy,   asosan   arab   sayyoxlari
tashrif   buyurib   bu   erda   ko‘rgan-kechirganlarini   o‘z   asarlarida   yozib   qoldirganlar.
Bu   sayyoxlar   qatoriga   Abu   Dulaf,   al-Muqaddasiy,   al-Idrisiy,   Yoqut   Xamaviy
singari arab olimlarini kiritish mumkin.
Abu   Dulaf   (X   asr)   o‘z   asarlarida   o‘lkamizning   tarixiy   geografiyasini
o‘rganish   uchun   muxim   bo‘lgan   ma’lumotlar   mavjud.   Abu   Dulaf   qator   SHarq
mamlakatlari ,   shu   jumladan   Movarounnaxrga   safar   qilib,   ma’lum   muddat
davomida bu erdagi xukmdorlar saroyida xizmat qilgan. Safarlari chog‘ida yiqqan
materiallari   asosida   u   “Risolat   ul-avval”   (“Birinchi   risola”)   va   “Risolat   ul-uxro”
(“Ikkinchi   risola”)   nomli   asarlar   yaratgan.   Abu   Dulafning   xar   ikkala   asarining
qo‘lyozmasi   1923-yilda   Mashxad   kutubxonalarining   biridan   topilgan.   Mazkur
qo‘lyozmani   atroflicha   taxlil   etgan   I.   Yu.   Krachkovskiy   Abu   Dulaf   asarlarida
keltirilgan fakt va dalillar ob’ektiv ekanligini ta’kidlaydi.
X asrda yashab  o‘tgan yana bir  arab  geograf  olimi  al-Mukaddasiy  947-yilda
Quddus   shaxrida   tug‘ilib,   1000-yilda   vafot   etgan.   Al-Mukaddasiy   sayoxatlari
vaqtida   to‘plagan   va   boshqa   manbalardan   olingan   materiallar   asosida   “Axsan   at-
takosim fi ma’rifat al-akolim ”   (“Iqlimlarni o‘rganish uchun eng yaxshi qo‘llanma”)
nomli   asar   yozgan.   Mazkur   asarning   ikkinchi   kismida   Ajam   mamlakatlari ,   shu
jumladan   Xuroson,   Movarounnaxr   va   Seyistonning   jug‘rofik   xolati   mashxur
shaxarlari,   osoru-atiqalari,   axolisi   va   uning   mashg‘ulotlari,   diniy   e’tiqodi   xamda
urf-odatlari , viloyatlarning va mashxur kishilari to‘g‘risida ma’lumotlar beradi 37
.
O‘lkamizning   XII   asrdagi   tarixiy-geografiyaga   doir   ma’lumotlar   Al-
Idrisiyning “Nusxat al-mushtoq” (asarning to‘liq nomi “Nuzimat al-malok faxtiran
ul-ofok”, ya’ni “Jaxon bo‘ylab kezib xoldan toygan kishining ovunchog‘i”, ayrim
37
  Муҳаммаджонов   А .   Ўзбекистон   тарихи   (IV   асрдан   XVI   аср   бошларигача ).   –   Т .:   Ғафур   Ғулом   номидаги
нашриёт  –  матбаа   ижодий   уйи , 2004.
25 xollarda   mazkur   asar   Sitsiliya   qiroli   Rojerga   bag‘ishlanganligi   sababli   “Kitob   al-
rujoriy”   deb   ataladi)   va   Yoqut   Xamaviy   “Mu’jai   ul   buldon”   (“Mamlakatlar
ro‘yxati”) nomli asarlarida xam uchraydi.
Bu davr tarixini o‘rganishda arab tilida bitilgan tarixiy asarlarning axamiyati
g‘oyat muximdir. Ayniqsa, Utbiy, Abu Rayxon Beruniy, Ibn al-Asir, SHaxobuddin
Nasaviylarning   qalamiga   mansub   asarlar   diqqatga   sazovardir.   Abu   Nasr
Muxammad ibn Abdujabbor Utbiy asli Ray shaxridan bo‘lib, badavlat va zodogon
oilaga   mansubdir.   Utbiy   o‘z   xayoti   davomida   Somoniylar ,   Ziyoriylar   va
g‘aznaviylar saroyida xizmat qilgan. Bizgacha Utbiyning “Tarixiy Yaminiy” asari
etib   kelgan.   Bu   asarda   muallif   Sabuqtagin   va   Sulton   Maxmudlar   zamonida
g‘aznaviylar  davlatida  ro‘y bergan siyosiy  voqealarni  bayon etadi. Asar  xukmron
feodal sinf manfaatlarini ximoya qiladi. Lekin ayrim xollarda muallif mexnatkash
xalq ommasining og‘ir axvoliga nazar tashlaydi. Asarning arabcha matni va forsiy
tarjimalari bir necha marotaba nashr qilingan.
Buyuk qomusiy olim Abu Rayxon Beruniy tarix faniga oid bir necha asarlar
yozib   qoldirgan.   Bulardan   biri   “Osor   ul-boqiya   al-kurun   jaxoliya”,   (“Qadimgi
xalqlardan   qolgan   yodgorliklar”)   asari   bo‘lib,   bu   asarni   u   1000-yilda   Gurgonda,
shu   shaxar   xukmdori   Kobus   ibn   Vishmagin,   Ziyoriy   saroyida   xizmatda   bo‘lgan
chog‘ida   yozadi.   “Osor   ul-boqiya”   asari   shu   bilan   xam   qimmatliki ,   unda   oldingi
davrlarda   yaratilgan   va   keyinchalik   yo‘qolib   ketgan   ko‘pgina   manbalardan
foydalanilgan.   Beruniy   o‘z   asarida   folklor   va   etnografiyaga   doir   qiziqarli
ma’lumotlar keltiradi. Biz uchun kitobda keltirilgan Aleksandr Zulqarnayn, Moniy,
Zardusht,   Muqanna   kabi   tarixiy   shaxslar   xayotiga   doir   ma’lumotlar   qimmatlidir.
Bu   asar   eng   qadimgi   davrdan   to   islomiyatgacha   bo‘lgan   davrni   o‘z   ichiga   oladi.
Beruniyning bizgacha etib kelmagan “Tarixi Xorazm” nomli asarida Xorazmning
G‘aznaviylar davlati tarkibidagi tarixi (1017-1043) bayon etiladi bu asarning ayrim
parchalari Bayhaqiy va Xamaviy asarlarida saqlanib qolgan.
Yirik   arab   tarixchisi   Ibn   al-Asir   (1160-1234)   bir   necha   tarixiy   asarlar   yozib
qoldirgan.   Biz uchun uning “Al  komil  fi-t-tarix ”   nomli 12 jildlik asari  muximdir.
Asarning   I-VI   jildlari   komnilyasiya   bo‘lib,   muallif   Tabariy ,   ibn   Miskavayx,   As-
26 Sulamiy va boshqalarning asarlaridan keng foydalangan. Asarning VII-XII jildlari
muxim   axamityaga   ega   bo‘lib,   924-1031-yillar   orasida   Sharq   mamlakatlari,
jumladan O‘rta Osiyoda bo‘lib o‘tgan voqelarni o‘z ichiga oladi. Bu qism  asosan
qo‘lyozma   manbalar ,   shuningdek   tarixni   yaxshi   bilgan   kishilar   bergan   axborot
xamda muallifning shaxsiy kuzatishlari bilan to‘plangan faktik materiallar asosida
yozilgan.   Asarning   mug‘ullar   istilosiga   bag‘ishlangan   XII   jildi   aloxida   qimmatga
egadir. Ibn al-Asirning “Al komil fi-t-tarix” asari Xivada Muxammad Raximxon II
xukmronligi davrida o‘zbek tiliga tarjima qilingan.
Fors-tojik   tilidagi   tarixiy   asarlar .   X   asrdan   boshlab   fors-tojik   tilida   xam
ilmiy   tarixiy   asarlar   yozila   boshlandi.   Bora-bora   arab   tili   ilm   soxasida   siqib
chiqarildi.   XV   asrga   kelib   Movarounnaxr   tarixiga   bag‘ishlangan   asarlar   asosan
davlat tili vazifasini bajargan fors-tojik tilila yoziladigan bo‘ldi. Oldingi davrlarda
arab   tilida   yozilgan   qator   tarixiy   asarlar   xam   fors   tiliga   tarjima   qilinar   edi.
Arabchadan   fors   tiliga   o‘girilgan   dastlabki   tarixiy   asar   Narshaxiyning   “Buxoro
tarixi” nomli kitobi edi. Bu asar 944-yilda yozilib, 1128-yilda ibn Nasr Axmad al-
Quboviy   tomonidan   fors   tiliga   tarjima   qilingan.   U   “arab   tilidagi   nusxada
so‘zlangan   keraksiz   va   o‘qiganda   kishi   tabiatida   malollik   orttiradigan   narsalarni”
qisqartirib yuborgan. Undan yarim asr o‘tgandan keyin asar yana qaytadan taxrirga
uchragan.   1178-1179-yillarda   Muxammad   ibn   Zufar   ibn   Umar   fors   tilidagi
tarjimani   ikkinchi   marotaba   qisqartirib   bayon   etgan.   Asarning   bizning
zamonamizgacha   etib   kelgan   barcha   nusxalarida   1178-1220-yillar   voqealari   xam
bayon  qilinadi.  Shunga  qaraganda,  Narshaxiyniig  “Buxoro  tarixi”  kitobi   uchinchi
marta   noma’lum   muxarrir   tomonidan   taxrir   qilinganligi   va   to‘ldirilganligini   bilib
olish   mumkin.   Asarning   asl   nusxasi   va   al-Quboviy   tarjimasi   xamda   Muxammad
ibn Zufar taxrirlari bizgacha etib kelgan.
Tarjimon Abu Nasr Axmad al-Quboviy va muxarrir Muxammad ibn Zufar o‘z
ishlariga mustaqil tus berganlar. Ular Narshaxiyni tarjima va taxrir qilish bilan bir
qatorda asarni yangi manbalar asosida boyitganlar va keyingi-yillar voqealari bilan
to‘ldirganlar.   “Buxoro   tarixi”   islom   dini   va   xukmron   sinflar   pozitsiyasidan
yozilganligi   sababli   mavjud   tuzumga   qarshi   xarakatlar,   jumladan   Muqanna
27 qo‘zg‘olonini   qoralash   pozitsiyasidan   yozilgan.   Biroq,   shunga   qaramay   asarda
katta tarixiy qimmatga ega bo‘lgan ma’lumotlar keltirilgan va ularni ilmiy ob’ektiv
ravishda taxlil qilish tarix fani uchun g‘oyat muximdir
XI   asrda   yashab   o‘tgan   yirik   olim   va   davlat   arbobi   Nizom   ul-mulk   asl   ismi
Abu Ali al-Xasan ibn (Ali ibn Xasan at-Tusiy) Saljuqiy sulton Alp Arslon xamda
sulton   Malikshox   I   ning   bosh   vaziri   bo‘lgan.   Nizom   ul-mulk   Saljuqiylar
davlatining   ijtimoiy-siyosiy   xayotida   katta   rol   o‘ynagan.   U   feodal   tarqoqlikka
barxam   berish,   markaziy   davlat   appartini   mustaxkamlash ,   davlatning   moliyaviy
ishlarini   tartibga   solish   uchun   kurash   olib   bordi.   Uning   Nizom   ul-mulk,   ya’ni
“Mamlakatni   tartibga   soluvchi”   deb   atalishi   xam   shu   sababdan.   Nizom   ul-mulk
1092-yilda   Isfaxonda   Bag‘dodga   ketayotganda   ismoiliylar   (shia   mazxabi   oqimi)
tomonidan o‘ldiriladi.
Nizom   ul-mulk   davlatni   idora   qilish   masalalariga   bag‘ishlangan
“Siyosatnoma”   asari   bilan   nom   qoldirgan.   Asar   51   bobdan   iborat   bo‘lib,   unda
markaziy   davlat   apparatining   tuzilishi   va   uning   moliyaviy   xisob-kitob   ishlari,
qo‘shinning   tuzilishi,   yuqori   davlat   mansablari   va   ularga   tayinlash   tartibi,   qabul
qilish   marosimlari   xamda   ularni   tayyorlash   va   o‘tkazish   tartibi,   mansabdorlar
faoliyati   ustidan   nazorat   qilish   kabi   umumdavlat   masalalari   o‘rtaga   qo‘yilgan.
“Siyosatnoma”da O‘rta Osiyo tarixi xaqida xam muxim va qimmatli ma’lumotlar
bor. Somoniylar zamonida turk g‘ulomlarining mamlakat ijtimoiy-siyosiy xayotida
tutgan   o‘rni,   Turkiston   xonlari   (Qoraxoniylar)   saroyida   xizmat
qiluvchi   xodimlarning   maishiy   axvoli ,   Somoniylar   xizmatida   bo‘lgan   amirlarning
unvonlari, xorazmshox Oltintosh (1017-1032) bilan sulton Maxmud g‘aznaviyning
vaziri   Axmad   ibn   Xasan   o‘rtasidagi   yozishmalar   shular   jumlasidandir.   Bulardan
tashqari   asarda   karpatiylar,   botiniylar   xarakati,   Muqanna   qo‘zg‘oloni   xaqida
diqqatga sazovor ma’lumotlar bor. Sharqshunos olim R. D. Zaxoderning fikricha,
“Siyosatnoma”ning   43   ta   bobi   Nizom   ul-mulk   tomonidan   so‘nggi   8   ta   bobi   esa
qariib   20-yildan   keyin   uni   qaytadan   taxrir   qilgan   noma’lum   olim   tomonidan
28 yozilgan. Asar   bir necha xorijiy tillarga , shu jumladan o‘zbek tiliga tarjima qilnib,
nashr etilgan 38
.
XI   asrla   yashab   o‘tgan   yirik   tarixchilardan   yana   biri   Abulxay   Gardiziy
xisoblanadi.   Gardiziy   o‘zining   “Zayn   ul-axbor”   (“Xabarlar   bezagi”)   nomli   asari
bilan shuxrat qozongan. Asarda islomiyatdan oldingi Eron podshoxlaridan to 1041-
yilgacha   Xurosonda   bo‘lib   o‘tgan   voqealar   xaqida   so‘z   yuritiladi.   Asarda   O‘rta
Osiyoning turkiy axolisi xaqida Xuroson va Movarounnaxrning arablar istilosidan
to   XII   asrgacha   bo‘lgan   siyosiy   tarixi   to‘g‘risida   keng   ma’lumotlar   beriladi.
Faxriddin  Muborakshox  Marvarrudiy  o‘zining “Tarixi   Muborakshox”  nomli  asari
bilan mashxurdir. Asar 1206-yilda yozib tugatilgan. Asar 136 bobdan iborat bo‘lib,
Muxammad   payg‘ambardan   boshlab   g‘aznaviylar   va   Guriylar   xukmronlari
davrigacha   bo‘lgan   voqealar   bayon   qilingan.   Asarning   yana   bir   qimmatli   tomoni
shundaki, unda Turkistonning sarxadlari va Turkistonda ishlab chiqarilgan mollar
va matolar, ularning xorijiy mamlakatlarda e’tibor qozongan navlari, turk qabila va
urug‘lari,   ularning   tili   va   madaniyati   xaqida   boy   faktik   ma’lumotlar   keltiriladi.
“Tarixi   Muborakshox”   asarining   yagona   qo‘lyozma   nusxasi   Angliyada
saqlanmoqda. Asarning bir qismigina   ingliz tilida nashr etilgan , xolos.
XI asrda yashab o‘tgan tarixchi olimlardan yana bittasi Abu Fazl Bayhaqiydir.
Bayhaqiy   19   yil   davomida   g‘aznaviylar   davlatining   devoni   raisilida   (xorijiy
mamlakatlar bilan aloqa yurituvchi maxkama) dabir bo‘lib xizmat qildi va yana 11-
yil   davomida   shu   devonga   boshchilik   qildi.   Bayhaqiy   “Tarixi   Oli   Maxmud”
(“Jome’   fi   tarixi   Oli   Sabuktakin”   nomi   bilan   xam   ma’lum)   nomli   30   jildlik   asar
muallifidir. Lekin bizgacha bu asarning 7, 8, 9-jildlari va qisman 6, 10-jildlari etib
kelgan   Bu   qismlar   sulton   Ma’sud   xukmronligi   davrini   o‘z   ichiga   olganligi   bois
“Tarixi Mas’udiy” deb ataladi.
“Tarixi   Mas’udiy”   muallif   o‘zi   ko‘rgan   va   ishonchli   kishilardan   eshitgan
materiallar,   shuningdek   xukumat   maxkamalarida   saqlanayotgan   rasmiy   xujjatlar
asosida yozilgan. Asar faktik materiallarga boyligi, voqealarning keng va atroflicha
bayon   etilishi   va   nixoyat   zo‘r   badiiy   maxorat   bilan   yozilganligi   bilan   boshqa
38
 Аҳмедов Б. Ўзбекистон тарихи манбалари. (қадимги замон ва ўрта асрлар). – Т., 2001
29 tarixiy   asarlardan   farq   qiladi.   Asarda   Sulton   Mas’ud   davrida   g‘aznaviylar
imperiyasining ijtimoiy-siyosiy axvoli keng bayon etilgan. Shuningdek Safforiylar
Saljuqiylar   tarixiga   oid,   g‘aznaviylar   va   Xorazm   davlati,   Saljuqiylar   bilan
Qoraxoniylarning o‘zaro munosabatlariga doir ma’lumotlar bor.
O rta   asrda   yetishgan   buyuk   qomuschi   olim   va   insonparvar   Abu   Rayhonʻ
B е runiy   tarix,   falsafa,   falakiyot ,   madanshunoslik   va   boshqa   fanlar   bo yicha   152	
ʻ
dan ortiq ilmiy asar muallifidir. U 973-yil 4-s е ntyabrda Xorazmning poytaxti Qiyot
(k е yinchalik,   Shobboz,   hozir   Qoraqalpog istonga   qarashli   B	
ʻ е runiy   shahri)   da
dunyoga k е lgan.
Xorazm   O rta   Osiyodagi   eng   qadimiy   davlatlardan   biridir.   Ba’zi   tarixchilar	
ʻ
Xorazmiy tilini hozirgi os е tin tiliga yaqin turuvchi eron guruhiga kiruvchi til edi,
d е b hisoblaydilar 39
.
B е runiy   zamonida   Xorazm   ikki   davlatga   bo lingan   edi.   Birining   poytaxti	
ʻ
Qiyot   (yoki   qob)   da   (V   asrdan   buyon)   Bani   Iroq   sulolasiga   mansub   hukmdor
rahbarlik qilardi. Urganchda esa Arab xalifaligi noibi amir al-Mamun hukmdor edi.
Ikkala davlat Bag dod xalifaligi tarkibida edilar. 995-yilda amir al-Mamun Qiyotni	
ʻ
bosib olib, ikkala davlatni birlashtirdi va qadimiy xorazmshohlar davlatini tikladi.
Amudaryoning   qadimiy   o zani   qurigach,   Yangi   Urganj   shahri   bunyod   etildi.	
ʻ
Avvalgisi Ko hna Urganj d	
ʻ е b ataldi.
Arablar   istilosidan   k е yin   O rta   Osiyo   xalqlarining   qadimiy   madaniyati	
ʻ
inqirozga   uchradi,   zavol   topdi ,   ammo   yangi   sharoitlarda   bu   xalqlar   yana   yuksak
fan   va   madaniyatni   yaratdilar.   IX   asr   boshlarida   yashagan   Muhammad   ibn   Muso
al-Xorazmiy, al-Majusiy arablarni hindlarning o nlik sanoq hisobi bilan tanishtirdi	
ʻ
va   alg е bradan   ilk   risolalar   yozdi.   U   riyoziyot   (mat е matika)   va   falakiyot
(astronomiya)   fanlarida   ham   yangi   kashfiyotlar   ochdi.   Hozirgi   fan-t е xnikaning
asosiy   tushunchalaridan   biri   “Algo ritm”   so‘zi   Al-Xorazmiy   so zining   lotincha	
ʻ
talaffuz etilishidir.
Muhammad   Xorazmiydan   so ng   jahon   ilm-faniga   katta   hissa   qo shgan   yana	
ʻ ʻ
bir   buyuk   olim   Abu   Abdulloh   al-Xorazmiy   bo lib,   uning   “Maftikul-ulum”	
ʻ
39
 Бартольд В.В. Туркестан в эпоху монгольского нашествия. Соч. В 9 томах. Т.1. – Москва: Наука, 1963.
30 (“Ilmlarning   kalidlari”)   qomusiy   asari   jahonga   mashhur   edi.   X   asrda   arab
xalifaligida   katta   o zgarishlar   yuz   bʻ е rdi.   O rta   Osiyo   va   Eronning   xalifalikka	ʻ
qaram bo lgan ko pgina davlatlari iqtisodiy va siyosiy mustaqillikka erishadi. O rta	
ʻ ʻ ʻ
Osiyo   olim   va   mutafakkirlari   xalifalikning   turli   shaharlarida,   jumladan,   o z	
ʻ
o lkalarida   ham   faoliyat   ko rsatardilar.   X   asr   boshida   Abu   Nasr   Mansur   ibn   Iroq	
ʻ ʻ
Qiyotda yashardi. U Ptolom е y “Almajist”iga sharh bo lgan M	
ʻ е n е layning “Sf е rika”
asarini qayta ishlagan edi. B е runiyning birinchi o qituvchi va tarbiyachisi ana shu	
ʻ
Abu Nasr Mansur ibn Iroq bo lgan. B	
ʻ е runiyning ilk yoshligi bolaligi haqida tarixiy
adabiyotlarda   ma’lumot   yo q.   Birun   so zi
ʻ ʻ ning   ma’nosi   “tashqaridan   k е lgan”
d е makdir.   “Olloh   nomiga   qasam   bo lsinki,   d	
ʻ е b   yozgan   edi   u   o zining   k	ʻ е lib
chiqishi  haqidagi  sh’erlardan birida, haqiqatdan ham  m е n shajaramni  bilmayman.
Hattoki   o z   buvamni,   buvamni   bilmagandan   k	
ʻ е yin   otamni   qaydan   bilan”.   Bu
gaplarda kinoya bor, albatta.
  B е runiyning hayoti va ijodi uchun murakkab bo lgan sharoitni O rta Osiyoda	
ʻ ʻ
hukm   surgan   f е odalizm   sharoitidagi   ijtimoiy-siyosiy ,   iqtisodiy   hayot
murakkabliklaridan ajralgan holda o rganish mumkin emas. Sarsonlik-sargardonlik	
ʻ
qomuschi   olimning   qismatiga   aylangan   edi.   Yosh   B е runiyni   998-yili   Kaspiy
d е ngizining   janubiy   sohilidagi   Jurjon   hokimi   Qobus   ibn   Vushmagir   o z   huzuriga	
ʻ
taklif   qiladi.   B е runiy   Vushmagir   huzuridan   qaytgandan   so ng   o zining   tarixiy	
ʻ ʻ
asarlaridan   biri   “Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar”   (“Osoru-l-boqiya”)
asarini   hokimga   bag ishlaydi.   Biroq   tarixshunoslik   fani   B	
ʻ е runiyning   tari xiy
dunyoqarashiga   doir   ma’lumotga   ega   emas.   Bizning   tahlilimiz   shu   masalaga
bag ishlanadi	
ʻ 40
.
B е runiyning   ko pdan-ko p   ilmiy   ishlari   orasida   “Qadimgi   xalqlardan   qolgan	
ʻ ʻ
yodgorliklar”   tarixiy   risolasi   alohida   o rin   tutadi.   U   b	
ʻ е sh-yildan   ortiq   Jurjonda
yashaydi. Qobus saroyida yashab turgan Gilon va Tabariston hokimi Marzubon ibn
Rustam taklifi bilan tarix fanida qisqa “Xronologiya” nomi bilan mashhur bo lgan	
ʻ
“Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar” risolasini yozadi. Asar muqaddimasida
kun va tun nima, ularning majmui va boshlanishi, oy,   yil va milodlarning mohiyati ,
40
 Бартольд В.В. Туркестан в эпоху монгольского нашествия. Соч. В 9 томах. Т.1. – Москва: Наука, 1963.
31 bu   masalada   xalqlarning   tafovutlari,   xalqlarning   podsho,   hokimlarga   munosabati ,
Zulqarnayn   d е gan   shoh   haqida,   bir   miloddan   ikkinchi   milodni
chiqarish,   xronologik   turkumlar ,   soxta   payg ambarlar   va   adashgan   xalqlar,   fors,ʻ
so g d   va   xorazmiylarning   bayram   va   qutlug   kunlari   va   iydlari,	
ʻ ʻ ʻ   yahudiylar ,
suryoniylar   va   nasoro   xalqlarining,   qadimgi   s е hrgarlar,   sabiylar,
arablar,   shuningd е k ,   islomga   e’tiqod   qiluvchi   xalqlar,   arablarning   johiliyat
davridagi   bayramlari   va   musulmonlarning   nishonlaydigan   kunlari   haqida   fikr
yuritiladi 41
.
Tadqiqotchi  olim  S.P.Tolstov   haqqoniy  ta’kidlaganid е k,  B е runiy  manbalarni
o rganishda vazminlik va bilimdonlik bilan, tanqidiy aql-mulohaza uslubi asosida
ʻ
ish   ko radi.   Manbalarga   tanqidiy   munosabat   shubhasiz	
ʻ   uning   salaflarida   ham   bor
edi , ammo B е runiyda manbalarni tanqidiy tahlil qilish tadqiqotning asosiy shartiga
aylanadi.   O zi   tarixchilarni   ogohlantirgan   bir   yoqlamalik,   taxmin   va	
ʻ
aqidaparastlikdan B е runiyning o zi ham xalos bo lmasligi tabiiy, ammo bu sohada	
ʻ ʻ
u   o zining   barcha   salaflari   va   zamondoshlaridan   baland   turadi.   B	
ʻ е runiy   tarixiy
risolalarining   ko pi   yo qolib   k	
ʻ ʻ е tishi   sababi   ham   ehtimol   shunda   bo lsa   k	ʻ е rak.   U
manbalarni   shafqatsiz   tanqid   qilardi.   Bu   esa   tari xiy   adabiyot   ist е molchilariga
zamondoshlarning ko pchiligiga manzur bo lmasligi mumkin edi.	
ʻ ʻ
B е runiy “Xronologiya”, “Osoru-l-boqiya” risolasida an’anaviy islom dunyosi
tarixshunosligida   odat   bo lgan   shohlar   va   qaxramonlar   faoliyati,   siyosiy   voq	
ʻ е alar
o rniga	
ʻ   xalqlar   madaniyati   tarixi ,   ularning   urf-odati   va   f е l-atvori   masalalariii
yoritishga   e’tibor   b е radi.   Shuning   uchun   tarixchilar   “Yodgorliklar”ga   tarixiy-
etnografik tadqiqot sifatida ham qaraydilar.
Arab tarixshunosligi  k е lib chiqishi va g oyaviy-nazariy asoslariga ko ra, eng	
ʻ ʻ
avvalo   folklor   adabiy   an’analar   va   ilohiyot-Qur’on   kompl е ksi   bilan   bog liq.	
ʻ
Yuqorida   aytib   o tganimizd	
ʻ е k,   tarixga   bag ishlangan   risolalar   islom   jamoasining	ʻ
siyosiy   va   int е ll е ktual   jihatdan   faol   qismi   ifodalanadigan   faoliyati   tarixi   mavzusi
bilan   bog liq.   Bunga   islomgacha   bo lgan   Arabiston   rivoyatlari,   qadimgi	
ʻ ʻ
payg ambarlar,   O rta   Osiyo,   fors   va   boshqa   Sharq   podsho   va   hokimlarining	
ʻ ʻ
41
 Бартольд В.В. Места домусульманского культа в Бухаре и её окрестностях. Соч. в 9- томах. Том 2. часть 2.
– М.: Наука , 1964.
32 afsonaviy tarixi ham qo shildi. Umuman o rta asr  arab musulmon jamiyati  uchunʻ ʻ
tarixan o z-o zini anglashning tugallangan shakllari, oy	
ʻ ʻ   taqvimi bo yicha yilni	ʻ   aniq
hisoblash ,   tarixshunoslik   an’analarining   avloddan-avlodga   uti shi   xos   edi.   IX
asrning   ikkinchi   yarmiga   k е lib,   At-Tabariyning   “Tarix   ar-rasul   va-l-muluk”
(“Payg‘ambar   va   shohlar   tarixi”)   asari   bi lan   tugallangan   tarixshunoslikning   ilk
davri shakllangan edi. IX asrning ikkinchi yarmida arab tarixshunosligida yagona
yoki   takrorlanuvchi   o ziga   xos   asarlar   ham   vujudga   k	
ʻ е ldi.   Ular   jumlasiga   ibn
Qutaybaning (889-yilda vafot etgan) tarixiy qomusi  va ash-Shabustariyning (998-
yillar   atrofida   vafot   etgan)   xristian   monastirlari   tarixiga   oid   asarini   kiritish
mumkin .
33 ХULОSA
Хulоsa   qilib   aytganda   arab   tilida   yurtimiz   tariхiga   оid   manbalar   bilan
tanishish   ularning   ham   sоn   jihatidan   ko‘pligi,   ham   ilmiy   saviyasi   juda   yuqоri
ekanligi   guvоhi   bo‘lamiz.   Garchi   qоmusiy   оlimimiz   Bеruniy   arablarda   tariх
yaratish an’anasi juda qadimiy va bоy emasligi haqli ravishda qayd etilgan bo‘lsa-
da,   arab   хalifaligi   shakllanganidan   so‘ng,   yunоn,   erоn,   yahudiy   va   nasrоniy   tariх
an’analaridan ijоbiy va ijоdiy fоydalangan arab va asоsan  arab tilida ijоd etuvyai
muarriхlar   ham   arab   хalqlari,   ham   arab   хalifaligi   hududiga   kirgan   yoki   unga
qo‘shni bo‘lgan хalqlar tariхini yozishda juda katta hissa qo‘shdilar.
IX-XII   asrlar   O‘rta   Osiyo   xalqlari   tarixida   moddiy   va   ma’naviy   hayotning
rivojlanishida oldingi davrlarga nisbatan keskin yuksalish davri bo‘ldi. VIII asrda
Arab xalifaligi hozirda O‘rta Osiyo deb atalmish hududni fath etib bo‘lgan, bosib
olingan   yerlarda   islom   dini   keng   yoyilib,   ijtimoiy-iqtisodiy   va   ma’naviy   hayot
Arab xalifaligi tartib-qoidalariga butunlay bo‘ysundirilgan edi.   Xalifalik tarkibiga
kiritilgan o‘lkalarda faqat islom dinigina emas, balki arab tili va uning imlosi ham
joriy   etildi.   Chunki,   arab   tili   xalifalikning   davlat   tili   bo‘lsa,   islom   dini   uning
mafkurasi   edi.   Shu   sababli   bu   mamlakatlarda   arab   tilini   o‘zlashtirishga   intilish
kuchli   bo‘lgan.   Islomni   qabul   qilgan   aholining   arab   tili   bilan   muloqoti,   ibodat
vaqtlarida   Qur’on   suralarini   tilovat   qilishdan   iborat   bo‘lgan   bo‘lsa,   mahalliy
zodagonlar   arab   tilini   xalifalik   ma’murlari   bilan   yaqinlashish   va   mamlakatda   o‘z
siyosiy mavqelarini tiklab uni mustahkamlashning  garovi  deb hisoblaydilar. Arab
tiliga bo‘lgan bunday ehtiyoj va intilish tufayli ko‘p vaqt o‘tmay Movarounnahrda
hatto   o‘z   ona   tilidan   ko‘ra   arab   tili   va   yozuvini   o‘zlashtirib   olgan   bilimdonlar
paydo bo‘ldi.
Shuning   bilan   birga,   yurtimizdan   еtishib   chiqqan   tariхchilarimiz   ham   arab
tilida ayniqsa, Bеruniy, Shahоbiddin Nisоviy kabi tariхchilar ajоyib asarlar yaratib,
arab tilidagi tariх ilmi taraqqiyotiga munоsib ulush qo‘shdilar. Ya’ni arab tilidagi
manbalarni   o‘rganish   hali   o‘z   dоlzarbligini   yo‘qоtgani   yo‘q.   Ular   хalqimiz   bоy
mеrоsining ajralmas qismi bo‘lib, o‘tmishdagi yuksak taraqqiyotimiz guvоhidir.
34 Mustaqillik   yillarida   O‘zbekistonda   O‘rta   Osiyoning   IX-XII   asrlar   siyosiy
hayoti   tarixiga   oid   tadqiqotlar   juda   kam   olib   borildi   va   bu   muammo   hozirgi
kungacha davom etmoqda. O‘zbekiston tarixchilari O‘rta Osiyoning IX-XII asrlar
tarixi   bilan   bog‘liq   muammolarga   duch   kelganlarida   ko‘p   hollarda   Sho‘rolar
davrida   amalga   oshirilgan   tadqiqot   ishlaridan   foydalanishmoqda.   Ushbu   davr
tarixini   qo‘lyozma   manbalar   asosida   tadqiq   etish   ishlari   deyarli   amalga
oshirilmayapti.   Faqat,   so‘ngi   vaqtlarda   B.   H.   Mahmudov   tomonidan   amalga
oshirilayotgan   tadqiqotlar   muhim   ahamiyatga   ega.   B.   H.   Mahmudovning
Qoraxoniylar   davlati   bo‘yicha   yoqlagan   nomzodlik   dissertatsiyasi   mustaqillik
yillarida qilingan eng dastlabki ishlardan bo‘ldi.
Xorijiy mamlakatlarda O‘rta Osiyoning IX-XII asrlar siyosiy hayoti tarixiga
qiziqish   asosan   XIX   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlanadi.   XIX   asrda   O‘rta
Osiyoning   o‘rta   asrlar   tarixi   jumladan,   IX-XII   asrlar   tarixi   bilan   Stenli   Len   Pul
hisoblanadi.   Uning   musulmon   sulolari   tarixiga   bag‘ishlangan   kitobi   hatto,   Chor
Rossiyasi   tarixchilarini   ham   qiziqtirgan.   Stenli   Len   Pulning   musulmon   sulolalari
bo‘yicha   qilgan   ishlarini   XX   asr   o‘rtalarida   K.   E.   Bosvort   davom   ettirdi.   K.   E.
Bosvortning Musulmon sulolalari  asari Stenli  Len Pul asaridan mazmun va shakl
jihatidan katta farq qilmaydi.
O‘rta   Osiyo   respublikalari   orasida   so‘ngi   vaqtlarda   mavzuga   oid   eng   ko‘p
tadqiqotlarni   Tojikistonlik   tarixchilar   amalga   oshirmoqdalar.   Ali   Mahmudiy
A’lamiy, N. B. Najotova, S. K. Mullajonov kabilarning ilmiy ishlarini misol qilib
olishimiz   mumkin.   Ammo,   ushbu   tadqiqotchilarning   ishlarini   tahliliy   jihatdan
ko‘rib   chiqish   lozim.   Chunki,   Tojikistonda   so‘ngi   vaqtlarda   qilinayotgan
tadqiqotlarda tarixni sun’iy tarzda bo‘rttirib ko‘rsatish holatlari uchrab turibdi.
35 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO YXATIʻ
I. Normativ huquqiy hujjatlar va metodologik ahamiyatga molik nashrlar:
1. Karimov   I . A . Yuksak   ma ’ naviyat - yengilmas   kuch . - Toshkent :  Ma ’ naviyat , 2008. -  b . 176.
2. Sh.M.Mirziyoyevning   “Erkin   va   farovon   demokratik   O zbekiston   davlatini   birgalikda   barpo	
ʻ
etamiz”- T.: 2016, - B. 5.
II. Mahalliy adabiyotlar va manbalar:
1. Abdumajid Madraimov, G.Fuzailova. “Manbashunoslik” - T.,: “Fan”, 2007. - B.
61.
2. B.   H.   Mahmudov.   “Qoraxoniylar   davlatchilik   tizimining   xususiyatlari”.
Avtoreferat.   Tarix   fanlari   nomzodi   ilmiy   darajasini   olish   uchun   taqdim   etilgan
dissertatsiyadan. O‘z MU. Toshkent. 2010. -B 4.
3. N.   Muhammad.   “Turon   davlatlari   va   hukmdorlari”.   Toshkent.   “Dizayn-press”.
2013.
4. O‘zbek   Milliy   Ensiklopediyasi.     -   T.,:   “Qomuslar”   bosh   tahririyati,   2005.   -   B.
344.
5. Sagdullayev A., Ergashev F. O‘zbekiston tarixi fani bo‘yicha o‘quv qo‘llanma.
- T.,  Yangi asr avlodi, 2009. -B. 99.
6. Shamsutdinov   R.,   Karimov   Sh.,   Ubaydullayev   O’.   Vatan   tarixi.   1-qism.   -   T.,
Sharq, 2010. - B. 422.
7. Аҳмедов Б. Ўзбекистон тарихи манбалари. (қадимги замон ва ўрта асрлар).
- Т., 2001
8. Муҳаммаджонов А. Ўзбекистон тарихи ( IV  асрдан  XVI  аср бошларигача). -
Т.: Ғафур Ғулом номидаги нашриёт - матбаа ижодий уйи, 2004.
III. Xorijiy adabiyotlar:
1. C. Cahen. “The historiography of the Saljuqid period. HME. London, 1962.
2. E.   Mercil.   “Gazneviler   Devleti   tarihi”.   Ankara,   2007.;   yana   o’zi;   “ К irman
seljuklulari”.   Ankara,   1989.;   yana   o’zi;   “Seljuklularda   hukumdarlik
alametleri”. Ankara, 2007.
3. O.Pritsak .“Karachanidi sene streifragen // Oreins. 1950. Vol. 3. - №2.
36 4. Omer Soner Hunkan. “Turk hakanligi”. Istambul, 2007. Omer Soner Hunkan.
“Turk hakanligi”. Istambul, 2007.
5. T. T. Rice. “The Seljuks in Asia Manor”. London.  1961.
6. Б.Д.Кочнев.   Нумизматическая   история   Караханидского   каганата   (991-
1209   гг.).   Часть   I.   М.   «София»,   2006.   shu   muallif:”К   истории   денежного
обращения   в   Средней   Азии   вXI-XII   вв”.   //   ИМКУ.   Вып.   12.   Ташкент.
С.170-175. 1975. shu muallif: Находки монет конца X - начала XIII вв. на
Афрасиабе”//   Там   же.   С.   69-76.   1975.   shu   muallif:   “Заметки   по
средневековой   нумизматике   Средней   Азии”.   Часть1   (Саманиды,
Караханиды, Джаниды) // ИМКУ. Вып. 14. Ташкент. С. 120-131. 1978.
7. Бартольд   В.В.   Места   домусульманского   культа   в   Бухаре   и   её
окрестностях. Соч. в 9- томах. Том 2. часть 2. - М.: Наука , 1964.
8. Бартольд   В.В.   Туркестан   в   эпоху   монгольского   нашествия.   Соч.   В   9
томах. Т.1. - Москва: Наука, 1963.
9. Буниятов З.М. “Государство Хорезмшахов-Ануштегинидов”.(1097-1231) .
М.   1986.   Садр-ад-дин   Али   ал-Хусайни.   Ахбар   ад-даулат   ас-селджукиййа
(зубдат   ат-таварих)   фи   ахбор   ал-умара   ва-л   мулук   ас-
селджукиййа).   Издание   текста,   перевод,   введение,   примечания   и
приложения   З.М.   Буниятова.   М.,   1980.   “Гарс   ан-Ни'ма   ас-Саби   и   Камал
ад-дин ибн Фувати об истории Караханидов”// ППВ-1974. М. 1981.
10. В.   В.   Григорьев.   “Караханиды   в   Мавераннахре   по   Тарихи
Мунаджимбаши в османском тексте” // ТВОРАО. - СПб., 1874.
11. В.В.Бартольд.   “Туркестан   в   эпоху   монгольского   нашествия”.   Соч.   т.   I.
Изд.   “Восточной   литературы”,   М,   1963.;   shu   muallif:   В.   В.   Бартольд,
“Работы по истории востоковедения”. Соч. т. IX. Изд. “Наука”, М, 1977.;
shu   muallif:   В.В.Бартольд.   “Общие   работы   по   истории   Средней   Азии”.
Соч. т. II. ч. 1. Изд.  “Восточной  литературы”, М, 1963. shu muallif:  В. В.
Бартольд.   “Тюрки;   Двенадцать   лекций   по   истории   турецких   народов
Средней Азии”. Алматы, Изд. “Жалын”. 1998. shu muallif: В. В. Бартольд,
“Работы по источниковедению”. Соч. т. VIII. Изд. “Наука”, М, 1973.
37 12. Давидович   Е.А.   “Нумизматические   материалы   для   хронологии   и
генеалогии среднеазиатских Караханидов”// Труды ГИМ. Вып. XXVI. М.
1957.;   shu   muallif;   “О   двух   караханидских   каганатах”//   Народы   Азии   и
Африки.   №1.   1968.   o’sha   muallif;   “Клад   саганианских   монет   второй
четверти XI в. как исторический источник”// ППВ-1968. М. 1970.
13. К. Э. Босворт. “Мусулманские династии”. Москва. Изд. “Наука”. 1971.
14. Караев   О.К.   “История   Караханидского   каганата   (X-нач.XIII   вв)”.   -
Ф.,1983.   shu   muallif;   “Арабские   и   персидские   источники   IX-XII   вв.о
киргизах и Киргизии”. - Ф.,1968.
15. М .   А .   К o у m е n.   “Buyuk   Seljuklu   imparatorlugu   tarihi.   Ш .   Alp   Arslan   ve
zamai. Ankara, 2001.
16. М .   А .   К o у m е n.   Buyuk   Seljuklu   imparatorlugu   tarihi”.   1.   Kuruluj   devri.
Ank а ra,2000.
17. С.Г.Агаджанов.   “Очерки   истории   огузов   и   туркмен   Средней   Азии   в   IX-
XIII   вв”.   Ашхабад,   Изд.   “ЫЛЫМ”,   1969.;   shu   muallif:   “Сельджукиды   и
Туркмения   в   XI-XII   вв.”.   Ашхабад,   Изд.   “ЫЛЫМ”.   1973.;   shu   muallif:
“Восстание   огузов   1156   г.   и   падение   Восточно-Сельджукского
государства”. Ашхабад, 1956.
18. Федоров М.Н. “Редкий караханидский дирхам из Афрасиаба”// С А. 1972.
№3.   shu   muallif:“Политическая   история   Караханидов   в   конце   X   -   начале
XI   в”.   //   НЭ.   Т.   X.   М.   1972.   shu   muallif:“Политическая   история
Караханидов в конце первой и во второй четверти XI в”. // НЭ. Т. XI. М.
1974.   shu   muallif:   “К   вопросу   об   исторических   судьбах   дихканов   при
Караханидах”// СА. 1975.  №1.
38