O‘zbek shevalarida ravish va uning yasalishi

1O ‘ ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA ’ LIM , FAN VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
 
 
K U R S   I S H I
Mavzu:     : O‘zbek shevalarida ravish va uning yasalishi
  Bajardi: _______  ____ _____ _ guruhi talabasi  ______ ___ ________
  (imzo)                                                       (ismi sharifi)
  
Kurs ishi himoya qilingan sana     “____” __ ___ _____20 25  y.
Baho  “_____” ____ __ _____
      Ilmiy rahbar:            __________      ____________________ 
                (imzo)                (ismi sharifi)
     Komissiya a’zolari:   __________      ____________________ 
                (imzo)                  (ismi sharifi)
                                       __________      ____________________ 
                 (imzo)                  (ismi sharifi) 2 MUNDARIJA 
KIRISH …………………………………………………………………………..3
I BOB. O zbek shevalarida ravishning lingvistik xususiyatlarʻ i
1.1. O zbek tilida ravish tushunchasi va uning umumiy xususiyatlari	
ʻ ..………….6
1.2. Shevalarda ravishning turlari va ularning o‘ziga xos jihatlari ………….…..10
1.3. O zbek shevalarida ravishlarning qo llanilishiga doir misollar
ʻ ʻ …………….15
II BOB. O zbek shevalarida ravishlarning yasalishi va shakllanishi	
ʻ
2.1. O zbek shevalarida ravish yasovchi qo shimchalar	
ʻ ʻ …………………….….18
2.2. Dialektal ravishlarning leksik va morfologik xususiyatlari …………….…..28
2.3. Shevalarda ravish yasashdagi fonetik va semantik o‘zgarishlar ……………28
XULOSA ………………………………………………………………………..31
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ……………………………………....33 3KIRISH
Kurs   ishi   m avzu si ning   dolzarbligi.   O‘zbek   tilshunosligida   dialektal
birliklarni   o‘rganish   masalasi   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Xususan,   o‘zbek
shevalarida so‘z turkumlarining xususiyatlari va ularning yasalish mexanizmlarini
tahlil   qilish   shevalar   lingvistik   tuzilishini   chuqurroq   anglash   imkonini   beradi.
Ravish so‘z turkumi nafaqat adabiy til, balki shevalarda ham keng qo‘llanib, turli
grammatik   va   semantik   xususiyatlarga   ega.   Shu   sababli,   mazkur   kurs   ishida
o‘zbek   shevalarida   ravishlarning   o‘ziga   xos   xususiyatlari   va   ularning   yasalish
usullari tahlil qilinadi.
O‘zbek   tilida   so‘z   yasalishi   muhim   lingvistik   jarayonlardan   biri   bo‘lib,
shevalarda   bu   jarayon   o‘ziga   xos   fonetik,   morfologik   va   semantik   xususiyatlar
bilan ajralib turadi. Shevalarda ravishlarning qanday yasalishi va ularning o‘ziga
xos   grammatik   xususiyatlari   ham   ilmiy   jihatdan   dolzarb   mavzulardan   biri
sanaladi.   Zero,   ravish   so‘z   turkumi   adabiy   til   bilan   bir   qatorda   xalq   shevalarida
ham   faol   ishlatiladi   va   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega   bo‘ladi.Shevalar   o‘zbek
tilining   hududiy   variantlari   sifatida   tilning   rivojlanish   bosqichlarini   anglashda
muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Har   bir   sheva   o‘zining   o‘ziga   xos   fonetik,
morfologik  va   leksik   xususiyatlari   bilan  ajralib   turadi.   Ravishlarning   shevalarda
qanday   yasalishi,   qaysi   affikslar   yordamida   shakllanishi,   qaysi   sintaktik
kontekstda   qo‘llanishi   masalalari   ushbu   tadqiqot   doirasida   o‘rganilishi   zarur
bo‘lgan masalalardan biri hisoblanadi. Chunki dialektal variantlarda ravishlarning
shakllanishi   va   semantik   xususiyatlari   adabiy   tilga   qaraganda   farqlanishi
mumkin.Bundan tashqari, o‘zbek tili shevalarida ravishlarning o‘zgaruvchanligi,
yangi   ravishlarning   paydo   bo‘lish   jarayonlari   ham   qiziqarli   lingvistik   muammo
sanaladi.   Dialektal   materiallar   asosida   ravishlarning   yasalishi   bo‘yicha   aniq
qonuniyatlarni   belgilash   nafaqat   o‘zbek   tilshunosligi,   balki   umumiy   tilshunoslik
uchun   ham   muhim   ilmiy   natijalar   berishi   mumkin.Mazkur   mavzu   turli   nuqtai
nazardan dolzarb hisoblanadi. Birinchidan, u hududiy xususiyatlarni  aniqlash va 4til   taraqqiyotini   o‘rganishga   yordam   beradi.   Ikkinchidan,   shevalarning   ravish
yasalishidagi   o‘ziga   xos   jihatlarini   tahlil   qilish   orqali   umumo‘zbek   tilining
shevalar   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   taraqqiyot   yo‘nalishlarini   aniqlash   mumkin.
Uchinchidan, o‘zbek tili shevalari bo‘yicha tadqiqotlar soni anchayin kam bo‘lib,
ayniqsa, ravish yasalishiga oid maxsus ishlar yetarli emas. Shu sababli, bu mavzu
ilmiy jihatdan yangi va muhim yo‘nalishlardan biri hisoblanadi.
Kurs   ishi   m avzu si ning   o‘rganilganlik   darajasi.   O‘zbek   tilining
dialektologiyasiga   bag‘ishlangan   ilmiy   ishlar   mavjud   bo‘lib,   unda   shevalarning
grammatik   va   fonetik   jihatlari   tahlil   qilingan.   Jumladan,   A.   Madvaliyev,   N.
Mahmudov, A. Abdurahmonov kabi olimlar o‘zbek shevalari  va ularning leksik
hamda grammatik xususiyatlarini  o‘rganganlar. Biroq, o‘zbek shevalarida aynan
ravishlarning   yasalishi   bo‘yicha   maxsus   tadqiqotlar   yetarlicha   olib   borilmagan.
Shu bois mazkur kurs ishi mavzuning muhim jihatlariga yangicha yondashish va
ilmiy   jihatdan   yoritish   maqsadida   tayyorlanmoqda.Shuningdek,   o‘zbek
tilshunosligida shevalarning umumiy grammatik tuzilishi haqida bir qancha ilmiy
tadqiqotlar   amalga   oshirilgan.   Biroq,   aynan   ravishlarning   yasalishi   bo‘yicha
dialektal   farqlarni   chuqur   o‘rganish   muammosi   hali   to‘liq   hal   qilinmagan.
Shevalarda   uchraydigan   morfologik   vositalar   va   ularning   ravish   yasalishidagi
o‘rni aniq belgilab berilmagan.Shu bilan birga, ayrim tadqiqotlarda ravishlarning
yasalishi bilan bog‘liq fonetik o‘zgarishlarga ham diqqat qaratilgan bo‘lsa-da, bu
jarayonning   dialektal   xususiyatlari   batafsil   o‘rganilmagan.   O‘zbek   tili   shevalari
bo‘yicha   olib   borilgan   ilmiy   ishlar   ko‘proq   leksik   va   sintaktik   jihatlarga
qaratilgan   bo‘lib,   ravishlarning   shakllanishi   va   ularning   hududiy   farqlari   hali
yetarlicha   tahlil   qilinmagan.   Mazkur   tadqiqot   esa   bu   bo‘shliqni   to‘ldirishga
xizmat   qiladi.Ushbu   kurs   ishida   o‘zbek   tilidagi   shevalarda   ravishlarning   hosil
bo‘lishi,   ularning   grammatik   va   semantik   xususiyatlari,   tildagi   roli   hamda
umumadabiy   til   bilan   aloqadorligi   o‘rganiladi.   Dialektal   farqlarning   aniqlanishi, 5ravishlarning shakllanish qonuniyatlari, ularning tarkibiy tuzilishi va qo‘llanilish
doirasi haqida ilmiy yondashuvlar keltiriladi.
Kurs   ishi   m avzu si ning   predmeti   va   obyekti.   Mazkur   kurs   ishining
predmeti   o‘zbek   shevalarida   uchraydigan   ravishlarning   grammatik   va   semantik
jihatlaridir.   Obyekti   esa   o‘zbek   tilining   turli   hududiy   shevalarida   qo‘llanadigan
ravish so‘zlari hamda ularning shakllanish qonuniyatlaridir.
Kurs   ishi   m avzu si ning   tuzilishi.   Kurs   ishi   kirish,   ikki   bob,   xulosa   va
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat.  6I BOB. O zbek shevalarida ravishning lingvistik xususiyatlarʻ i
1.1. O zbek tilida ravish tushunchasi va uning umumiy xususiyatlari	
ʻ
Ravish   -   o‘zbek   tilining   mustaqil   so‘z   turkumlaridan   biri   bo‘lib,   fe’lning
belgisini, holatini, bajarilish usulini, joyini yoki vaqtini ifodalaydi. Ravishlar gap
tarkibida ko‘pincha fe’l bilan bog‘lanib, uning qanday sodir bo‘lishini ko‘rsatadi.
O‘zbek   tilshunosligida   ravishlarning   sintaktik,   morfologik   va   semantik
jihatlari   keng   o‘rganilgan.   Ular   tuzilishi,   yasalishi   va   ma’nosi   jihatidan   turli   xil
bo‘lib,   shevalarda   o‘ziga   xos   shakl   va   qo‘llanish   xususiyatlariga   ega.   O‘zbek
shevalarida   ravishlar   adabiy   tilga   nisbatan   ko‘proq   rang-baranglikka   ega   bo‘lib,
mahalliy xususiyatlarni aks ettiradi.
Ravishlarning quyidagi xususiyatlarini ajratib ko‘rsatish mumkin:
1. Mustaqil so‘z turkumi:  Ravish boshqa so‘z turkumlariga bog‘liq bo‘lmagan
holda mustaqil so‘z turkumi hisoblanadi. U asosan fe’l bilan bog‘liq bo‘lib,
gapda   uning   mazmunini   aniqlashtiradi.   Ravishlarning   gap   ichida
ishlatilishiga   qarab,   ular   turli   vazifalarni   bajarishi   mumkin.   Ular   fe’lning
qanday   bajarilishini   bildirishi   bilan   birga,   ba’zan   gapning   umumiy
ohangiga ham ta’sir qiladi. 1
Bundan   tashqari,   ravishlarning   qo‘llanishida   uslubiy   o‘ziga   xoslik   ham
mavjud.   Masalan,   og‘zaki   nutqda   tez-tez   ishlatiladigan   ravishlar   yozma   nutqda
kamroq   uchraydi   yoki   ma’lum   bir   kontekstda   rasmiy   tus   oladi.   Shevalarda   esa
ravishlarning talaffuzi va tuzilishi turlicha bo‘lishi mumkin.
O‘zbek tilining ayrim shevalarida ravishlar mustaqil so‘z sifatida emas, balki
qo‘shimcha elementlar bilan birga ishlatilishi mumkin. Masalan, ba’zi hududlarda
"juda   ham"   shakli   "judayam"   tarzida   aytilsa,   boshqa   mintaqalarda   bu   shakl
1
 2.Nemat Mahmudov – O‘zbek tilining grammatik qurilishi. Toshkent: Fan, 2018. 7deyarli   ishlatilmaydi.   Bunday   tafovutlar   mintaqaviy   til   xususiyatlari   va   tarixiy
ta’sirlar   bilan   bog‘liq   bo‘lishi   mumkin.Shuningdek,   ravishlarning   gap   ichida
erkin   harakatlana   olish   xususiyati   ham   mavjud.   Ular   ba’zan   gap   boshida,
o‘rtasida yoki oxirida kelib, turli ma’nolarni anglata oladi. Bu jihatdan ravishlar
o‘zbek   tilining   sintaktik   tuzilishida   muhim   rol   o‘ynaydi.Bundan   tashqari,
ravishlarning   intonatsiyaga   ta’siri   ham   sezilarli   bo‘lishi   mumkin.   Ularning
joylashuvi   gapning   umumiy   ma’nosiga   ta’sir   qiladi,   ayniqsa   og‘zaki   nutqda.
Masalan,  "Juda  tez uydan chiqib ketdi"  jumlasida  "juda tez"  iborasi  ta’kidlansa,
tezlik hissi kuchayadi, "Uydan juda tez chiqib ketdi" variantida esa urg‘u harakat
joyiga   tushadi.Shuningdek,   ravishlar   so‘z   birikmalari   tarkibida   turlicha
shakllanishi   mumkin.   Ba’zi   hollarda   ular   mustaqil   holda,   ba’zan   esa   yordamchi
so‘zlar   bilan   birga   keladi.   Masalan,   "juda   yaxshi"   va   "nihoyatda   yaxshi"
ravishlarining   ishlatilishi   mintaqaga   qarab   farqlanadi.   Ba’zi   hududlarda   esa
"boshqacha" va "boshqacharoq" shakllari o‘zaro almashinib ishlatiladi. 2
Ravishlarning   tildagi   o‘rni   ularning   sintaktik   holati   va   semantik
xususiyatlariga   bog‘liq   bo‘lib,   ularning   har   bir   shevada   o‘ziga   xos   ishlatilishi
kuzatiladi.
  O‘zgarmas   so‘z   turkumi:   Ravishlar   o‘z   shaklini   deyarli   o‘zgartirmaydi,
ya’ni   ular   son,   kelishik   yoki   zamon   qo‘shimchalarini   qabul   qilmaydi.  Shu   bilan
birga, ravishlarning bu xususiyati ularni boshqa so‘z turkumlaridan ajratib turadi.
Masalan,   sifatlar   daraja   qo‘shimchalarini   qabul   qilishi   mumkin   bo‘lsa,   ravishlar
odatda   o‘z   shaklini   saqlaydi.Biroq,   ba’zi   hollarda   ravishlar   sintaktik   jihatdan
o‘zgarishi mumkin. Ayrim shevalarda ravishlarning talaffuzi va qo‘llanishi o‘ziga
xos ko‘rinishlarga ega bo‘lib, mintaqaga qarab ularning turli variantlari uchraydi.
2
  Ravshan   Nurmatov   –   O‘zbek   tilida   ravish   yasash   modellari   va   ularning   shevalardagi   o‘zgarishlari.   Farg‘ona:
FarDU, 2023. 8Shuningdek,   ravishlarning   so‘z   yasalishi   jarayonida   ba’zan   ma’lum
qo‘shimchalar   orqali   hosil   qilinishi   ham   mumkin.   Bu   esa   ularning   qat’iy
o‘zgarmaslik xususiyatiga nisbatan ba’zi istisnolar mavjudligini ko‘rsatadi.
O‘zbek   tilida   ravishlarning   kelib   chiqishi   va   rivojlanishi   tarixiy   jihatdan   turli
bosqichlarni   bosib   o‘tgan   bo‘lib,   ba’zi   eski   shakllar   zamonaviy   tilda   kam
uchraydi yoki shevalarda saqlanib qolgan.
Semantik tasnif:  Ravishlar ma’nolariga ko‘ra bir necha guruhlarga bo‘linadi:
 Harakat ravishlari (tez, sekin, shoshib, ohista)
 Miqdor ravishlari (juda, ancha, ozgina, batamom)
 Vaqt ravishlari (hozir, ertaga, kecha, ilgari)
 Joy ravishlari (yuqorida, pastda, orqada, oldinda)
 Mavhum ravishlar (ehtimol, balki, go‘yo, xuddi)
O‘zbek   shevalarida   ravishlarning   ba’zi   xususiyatlari   adabiy   tildagidan   farq
qiladi.   Masalan,   ba’zi   shevalarda   adabiy   tilda   kam   uchraydigan   ravish   shakllari
qo‘llaniladi. Misol uchun, qashqadaryo shevalarida “ilgariliroq” so‘zi “ilgariroq”
ma’nosida   ishlatilsa,   farg‘ona   shevalarida   “shoshqaloqcha”   shakli
“shoshqinchalik” ma’nosini bildiradi.
O‘zbek tilida ravishlarning shakllanishi va yasalish usullari ham turlicha. Ular
asosan quyidagi yo‘llar bilan hosil qilinadi:
 Asliy ravishlar:  O‘zbek tilida qadimiy ravishlar bo‘lib, alohida so‘z sifatida
qo‘llanadi (tez, sekin, yaxshi, yomon).
 Affiksal   yo‘l   bilan   yasalgan   ravishlar:   Ravish   yasovchi   qo‘shimchalar   (-
cha, -roq, -lab, -lik) orqali hosil qilinadi (yaxshiroq, sekincha, tezlab).
 Qo‘shma   ravishlar:   Ikki   yoki   undan   ortiq   so‘z   birikib,   bitta   ravish   hosil
qiladi (ertalab-kechqurun, sekin-asta, betob-betob). 9O‘zbek   shevalarida   ravishlarning   ishlatilishi   mintaqaviy   xususiyatlarga   ham
bog‘liq.   Masalan,   Andijon   shevalarida   “chappa”   so‘zi   “teskari”   ma’nosida   ko‘p
ishlatilsa,   bu   shakl   adabiy   tilda   kamroq   uchraydi.   Xorazm   shevalarida   esa
“qattik” so‘zi “katta kuch bilan” degan ma’noda ishlatilishi kuzatiladi.  
  Samarqand   va   Buxoro   shevalarida   ravishlarning   o‘ziga   xos   variantlari
mavjud bo‘lib, ularning talaffuzi va ma’nosi ayrim hollarda farqlanadi. Masalan,
bu hududlarda “tez-tez” iborasi “tezgari” shaklida ishlatilishi kuzatiladi. Farg‘ona
vodiysi   shevalarida   esa   “kuchli”   ma’nosini   bildiruvchi   “o‘ta”   so‘zi   “zo‘r”
shaklida ko‘p qo‘llanadi.
Qashqadaryo   va   Surxondaryo   shevalarida   esa   “ko‘p”   ma’nosini   bildiruvchi
ravishlar   “juda”   yoki   “bazo‘r”   ko‘rinishida   ishlatiladi.   Masalan,   “bazo‘r   keldi”
iborasi “zo‘rg‘a keldi” ma’nosida keladi. Toshkent shevasida esa ba’zan “qattiq”
so‘zi “baquvvat” ma’nosini ham anglatishi mumkin.
Bundan tashqari, Nukus va Qoraqalpog‘iston shevalarida ravishlarning adabiy
tildan biroz farqlanuvchi shakllari uchraydi. Masalan, “shoshib”  so‘zi “chappar”
shaklida   ishlatiladi.   Bu   shevalardagi   ravishlarning   ko‘pchiligi   tarixiy   va
mintaqaviy   ta’sirlar   natijasida   shakllangan   bo‘lib,   ular   turli   dialektal   o‘ziga
xosliklarni   aks   ettiradi.Shevalarda   ravishlarning   ishlatilishi   grammatik   jihatdan
ham   ba’zi   farqlarga   ega   bo‘lishi   mumkin.   Ayrim   shevalarda   ba’zi   fe’l   tarkibida
ishlatiluvchi   ravish   shakllari   qisqarishi   yoki   o‘zgarishi   mumkin.   Misol   uchun,
Navoiy shevalarida “juda tez” iborasi “judday tez” shaklida talaffuz qilinadi.
Buxoro   va   Samarqand   shevalarida   ba’zan   ravishlarning   zamon   ifodalovchi
shakllari   o‘zgarishi   mumkin.   Masalan,   adabiy   tildagi   "kechagi"   so‘zi   ayrim
shevalarda "kechak" yoki "kechag‘i" shaklida ishlatiladi.
Shuningdek,   Farg‘ona   vodiysi   shevalarida   "asta-sekin"   iborasi   "astagina"
shakliga   o‘tib,   adabiy   tilga   nisbatan   qisqartirilgan   holda   qo‘llaniladi. 10Qashqadaryo   va   Surxondaryo   shevalarida   esa   "tezroq"   so‘zi   "tezrak"   tarzida
talaffuz qilinishi kuzatiladi.
Xorazm shevalarida esa ravish shakllari fe’llar bilan o‘ziga xos uyg‘unlashuvi
bilan  ajralib  turadi.  Masalan,  "ancha  yaxshi"   iborasi   "anchayin   yaxshi"  shaklida
ishlatiladi.
Nukus   va   qoraqalpoq   shevalarida   esa   "nihoyatda"   so‘zi   "nihoyatda-m"
shakliga ega bo‘lib, gapga ta’sir darajasini oshiruvchi ma’noda ishlatiladi.Bu kabi
o‘zgarishlar   mahalliy   lahjalar   va   tarixiy   ta’sirlarning   natijasi   bo‘lib,   o‘zbek
tilining   dialektal   boyligini   aks   ettiradi.Umuman   olganda,   o‘zbek   tilining
shevalarida   ravishlarning   o‘ziga   xosligi   ularning   mahalliy   xususiyatlar   bilan
bog‘liqligini   ko‘rsatadi.   Har   bir   mintaqaning   shevalarida   turli   ravish   shakllari
saqlanib qolgan bo‘lib, ular xalq og‘zaki nutqining boyligini ifodalaydi.
1.2. Shevalarda ravishning turlari va ularning o‘ziga xos jihatlari
O‘zbek   tilining   shevalarida   ravishlarning   ishlatilishi   va   tuzilishi   adabiy   til   bilan
solishtirilganda   ayrim   farqlarga   ega   bo‘ladi.   Ravishlar   shevalarda   o‘ziga   xos
fonetik, morfologik va semantik jihatlarga ega bo‘lib, bu ularning tildagi o‘rnini
yanada aniqroq tushunishga yordam beradi.
Shevalarda ravishning turlari
Ravishlar   adabiy   tilda   bo‘lgani   kabi   shevalarda   ham   turli   ma’no   guruhlariga
bo‘linadi. Ularning asosiy turlari quyidagilardan iborat:
Ravish turi Ta’rifi Adabiy   til
misollari Shevada ishlatilishi
Harakat   va
holat Harakatning   qanday   sodir
bo‘layotganini bildiradi. tez,   sekin,
shoshib,   ohista, "jo‘ldirab"   (tez-tez),
"safsayib"   (bemalol, 11Ravish turi Ta’rifi Adabiy   til
misollari Shevada ishlatilishi
ravishlari bexavotir shoshmasdan)
Miqdor   va
daraja
ravishlari Harakatning   miqdorini   yoki
darajasini ifodalaydi. juda,   ancha,
batamom,
ozgina,
nihoyatda "bazo‘r"   (zo‘rg‘a),
"mo‘l-ko‘l"   (ko‘p
miqdorda)
Vaqt
ravishlari Harakatning   sodir   bo‘lish
vaqtini bildiradi. hozir,   ertaga,
kecha,   ilgari,
endi "bugun-bu kecha" (shu
kunlarda),   "ilgarili"
(oldin)
Joy   va
yo‘nalish
ravishlari Harakatning   qayerda   sodir
bo‘layotganini   yoki   qaysi
yo‘nalishda   ekanligini
bildiradi. yuqorida,
pastda,   orqada,
oldinda "chaylada"   (ochiq
joyda),   "uqqida"
(yuqorida)
Mavhum
ravishlar Harakatga   aniqlik
kiritmaydigan,   taxminiy
yoki shartli holatni bildiradi. balki,   go‘yo,
ehtimol, xuddi "balkibos"   (balki),
"xuday" (xuddi)
Shevalarda ravishlarning o‘ziga xos jihatlari
Shevalardagi   ravishlarning   ba’zi   xususiyatlari   adabiy   tildagidan   farq   qiladi.
Ushbu farqlar quyidagicha tavsiflanadi
Fonetik farqlar
1. Ba’zi   ravishlarning   talaffuzi   shevalarda   o‘ziga   xos   bo‘lib,   tovush
o‘zgarishlariga uchraydi. Masalan, ba’zi shevalarda "tez" so‘zi "tes",
"shoshib" so‘zi esa "shoshibroq" shaklida aytiladi. Bundan tashqari,
ba’zi   hududlarda   tovush   almashinuvi   kuzatiladi,   masalan,   "ohista"
so‘zi   "o‘hista"   yoki   "jilmayib"   so‘zi   "zilmayib"   tarzida   ishlatilishi 12mumkin.   Bundan   tashqari,   ayrim   shevalarda   urg‘u   o‘zgarishi
natijasida   so‘zlar   yangicha   talaffuz   qilinadi.   Xorazm   shevalarida
"shunday"   so‘zi   "shunduy",   Toshkent   shevasida   esa   "balki"   so‘zi
"balkim"   shaklida   aytiladi.   Bu   holatlar   ravishlarning   talaffuzi
shevalarga qarab turlicha bo‘lishini ko‘rsatadi.
2. Masalan,   adabiy   tildagi   "tez"   shevalarda   "tes",   "shoshib"   so‘zi   esa
"shoshibroq"   shaklida   aytilishi   mumkin.   Shu   bilan   birga,   Buxoro
shevasida   "ohista"   o‘rniga   "o‘hista",   Farg‘ona   shevasida   esa
"ertalab" o‘rniga "tong saharda" shakli  ishlatiladi. Ba’zi hududlarda
ravishlar sinonim shakllarda qo‘llanadi, masalan, Xorazm shevasida
"tez"   o‘rniga   "jo‘ldirab",   Andijon   shevasida   esa   "sekin"   o‘rniga
"muloyim" shakli ishlatiladi. Shuningdek, urg‘u o‘zgarishi natijasida
"shunday" so‘zi Qashqadaryo shevasida "shunduy" shaklida, "balki"
so‘zi   esa   Toshkent   shevasida   "balkim"   tarzida   aytiladi.   Bular
shevalardagi ravishlarning boyligi va xilma-xilligini ko‘rsatadi.
Morfologik xususiyatlar
1. Ba’zi   shevalarda   ravishlar   maxsus   qo‘shimchalar   yordamida   hosil
qilinadi.   Masalan,   Buxoro   shevasida   "tez"   so‘zi   "tezakkina",
Farg‘ona   shevasida   esa   "baland"   so‘zi   "balandgina"   shaklida
aytiladi.   Shuningdek,   Andijon   shevasida   "yumshoq"   so‘zidan
"yumshoqcha"   ravishi   hosil   qilinadi.   Bu   qo‘shimchalar   ravishning
darajasini   yoki   harakatning   kechish   usulini   aniqlab   beradi.   Ba’zi
hududlarda   esa   "-day",   "-cha",   "-g‘ina"   kabi   qo‘shimchalar   orqali
yangi  ravishlar  hosil  qilinadi. Masalan,  "yaxshi"  so‘zi  Qashqadaryo
shevasida   "yaxshigina",   Samarqand   shevasida   esa   "yaxshicha"
shaklida   ishlatilishi   mumkin.   Bundan   tashqari,   ayrim   shevalarda   "-
layin", "-zor" kabi eskirgan qo‘shimchalar ham saqlanib qolgan. Bu
esa o‘zbek tilining dialektal boyligini ko‘rsatadi. 132. Misol: "yaxshi" → "yaxshigina", "juda" → "judayam".
Semantik farqlar
1. Bir  hududda  ma’lum   bir   ma’noni   anglatadigan  ravish  boshqa  joyda
boshqa   ma’noda   ishlatilishi   mumkin.   Masalan,   Xorazm   shevalarida
"qattiq" so‘zi "katta kuch bilan" degan ma’noda ishlatilsa, Toshkent
shevasida   "juda"   yoki   "keskin"   ma’nolarini   anglatishi   mumkin.
Andijon shevasida "bazo‘r" so‘zi "zo‘rg‘a" degan ma’noda ishlatilsa,
Samarqand   shevasida   esa   "sekin   va   ehtiyotkorlik   bilan"   degan
ma’noda tushunilishi mumkin. Bundan tashqari, Farg‘ona shevasida
"tez"   so‘zi   "tezgari"   shaklida,   Buxoro   shevasida   esa   "jilovsiz,
tezkor"   ma’nosida   ishlatilishi   kuzatiladi.   Bu   holatlar   shevalarda
ravishlarning semantik xususiyatlari turlicha bo‘lishini ko‘rsatadi.
2. Masalan, Xorazm shevalarida "qattiq" so‘zi "katta kuch bilan" degan
ma’noda   ishlatiladi.   Bundan   tashqari,   Toshkent   shevasida   "qattiq"
so‘zi   "juda"   yoki   "keskin"   ma’nosida   ham   uchraydi.   Qashqadaryo
shevasida   esa   "qattiq"   so‘zi   "doimiy,   barqaror"   ma’nosida   ham
ishlatilishi   mumkin.   Andijon   shevasida   "bazo‘r"   so‘zi   "zo‘rg‘a"
degan   ma’noda   qo‘llansa,   Samarqand   shevasida   "bazo‘r"   so‘zi
"sekin va ehtiyotkorlik bilan" ma’nosini anglatishi mumkin. Bundan
tashqari,   Farg‘ona   shevasida   "tez"   so‘zi   "tezgari"   shaklida,   Buxoro
shevasida   esa   "jilovsiz,   tezkor"   ma’nosida   ishlatilishi   kuzatiladi.
Xorazm   shevasida   esa   "shoshib"   o‘rniga   "jo‘ldirab",   "muloyim"
o‘rniga   esa   "yumshoqcha"   shakllari   keng   qo‘llanadi.   Bu   holatlar
shevalarda   ravishlarning   semantik   xususiyatlari   hududlarga   qarab
turlicha ekanligini ko‘rsatadi.
Shevalarga xos so‘z birikmalari 141. Ba’zi   ravishlar   shevalarda   birikma   shaklida   qo‘llanadi.   Masalan,
Xorazm   shevasida   "tez"   so‘zi   "tezda"   yoki   "tez-unda"   shaklida
ishlatilishi   mumkin.   Toshkent   shevasida   "juda   tez"   iborasi   "otday
tez"   shaklida   qo‘llanadi.   Buxoro   shevasida   "ohista   yurish"   o‘rniga
"bir   dam   bosib"   birikmasi   ishlatiladi.   Shuningdek,   Farg‘ona
shevasida   "sekin"   so‘zi   "muloyim-muloyim"   shaklida   qo‘llanadi.
Qashqadaryo   shevasida   esa   "zo‘rg‘a"   so‘zi   "bazo‘r-bazo‘r"   tarzida
ishlatilishi   mumkin.   Samarqand   shevasida   "juda   uzoq"   tushunchasi
"olislarga-olislarga"   shaklida   ifodalanadi.   Bu   birikmalar   shevalarda
ravishlarning o‘ziga xos tuzilishini ko‘rsatadi.
2. Masalan,   "tez"   so‘zi   Farg‘ona   shevasida   "tezgari"   shaklida
ishlatilishi mumkin. Xuddi shuningdek, Buxoro shevasida "tez" so‘zi
"jilovsiz" ma’nosida qo‘llanadi. Andijon shevasida esa "tez" o‘rniga
"chopqillab"   shakli   uchrashi   mumkin.   Xorazm   shevasida   esa   "tez"
so‘zining   "jo‘ldirab"   ko‘rinishi   ishlatiladi.   Bundan   tashqari,
Toshkent   shevasida   "tez"   so‘zi   "otday   tez"   ifodasi   bilan
almashtirilishi   mumkin.   Ba’zi   hududlarda   esa   "tez"   so‘zi   "tirjayib"
yoki   "chopqillab"   tarzida   ifodalangan.   Samarqand   shevasida   "tez"
o‘rniga "paydar-pay" shakli keng qo‘llaniladi. 3
Mahalliy ravishlarning saqlanib qolishi
1. Ba’zi   shevalarda   eski   yoki   unutilib  borayotgan   ravish   shakllari   hali
ham   qo‘llanadi.   Masalan,   ayrim   hududlarda   "ertalab"   o‘rniga   "tong
saharda",   "kechqurun"   o‘rniga   "quyosh   botganda",   "tez"   o‘rniga
"jo‘ldirab"   kabi   variantlar   ishlatiladi.   Shuningdek,   Xorazm
shevalarida "o‘rikka" (tez, chaqqon), Buxoro shevasida "paydar-pay"
(ketma-ket, uzluksiz) kabi shakllar ham uchraydi. Andijon shevasida
3
  To‘lqin Yo‘ldoshev – O‘zbek tili shevalari va ularning grammatik o‘ziga xosligi. Toshkent: Fan, 2018. 15esa   "muloyim"   ravishi   "yumshoqcha"   shaklida   qo‘llaniladi.   Bu   esa
shevalarda eski ravishlarning saqlanib qolishidan dalolat beradi.
2. Masalan,   "ertalab"   o‘rniga   "tong   saharda",   "kechqurun"   o‘rniga
"quyosh   botganda"   yoki   "yo‘l-yo‘lakay"   o‘rniga   "ketar   chog‘da"
shakllari ishlatilishi.
Shevalardagi   ravishlarning   o‘ziga   xosliklarini   o‘rganish   tilning   dialektal
rivojlanishini   tushunishga   yordam   beradi.   Keyingi   bo‘limda   ravishlarning
yasalishi va ularning tuzilish xususiyatlari tahlil qilinadi.
1.3. O zbek shevalarida ravishlarning qo llanilishiga doir misollarʻ ʻ
O zbek tilining shevalarida ravishlarning qo llanilishi adabiy tilga nisbatan ba’zi	
ʻ ʻ
farqlarga   ega   bo lib,   bu   ularning   ma’no   va   tuzilish   jihatidan   xilma-xilligi   bilan	
ʻ
izohlanadi.   Shevalardagi   ravishlar   fonetik,   morfologik   va   semantik   jihatdan
farqlanadi   va   hududiy   xususiyatlarga   bog liq   holda   turlicha   qo llanadi.   Ushbu	
ʻ ʻ
bo limda   turli   o zbek   shevalarida   ravishlarning   qanday   qo llanilishiga   oid	
ʻ ʻ ʻ
misollar tizimli ravishda bayon etiladi.
1. Fonetik jihatdan  farqlanuvchi  ravishlar     Shevalarda ayrim  ravishlar  adabiy til
bilan   taqqoslaganda   talaffuzda   o‘zgarishlarga   uchraydi.   Bu   o‘zgarishlar   asosan
unlilar   va   undoshlarning   almashinuvi,   cho‘ziqlik   darajasining   o‘zgarishi   yoki
bo‘g‘in tarkibidagi farqlar bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Masalan:
 Adabiy til :  tez  –  Toshkent shevasi :  tes
 Adabiy til :  shoshib  –  Andijon shevasi :  shoshibroq
 Adabiy til :  ohista  –  Buxoro shevasi :  o‘hista
 Adabiy til :  juda  –  Xorazm shevasi :  jonday
2. Morfologik jihatdan farqlanuvchi ravishlar   Ba’zi shevalarda ravishlarning hosil
bo‘lishi qo‘shimchalar yoki o‘ziga xos so‘z shakllari yordamida sodir bo‘ladi. Bu 16jarayon   dialektal   xususiyatlarning   rivojlanishiga   bog‘liq   bo‘lib,   ko‘pincha
sinonimik qatorlarning shakllanishiga sabab bo‘ladi. Misollar:
 Adabiy til :  tez  –  Samarqand shevasi :  tezgari
 Adabiy til :  baland  –  Buxoro shevasi :  balandgina
 Adabiy til :  yumshoq  –  Andijon shevasi :  yumshoqcha
 Adabiy til :  katta  –  Farg‘ona shevasi :  kattaqina
3.   Semantik   jihatdan   farqlanuvchi   ravishlar   Shevalarda   bir   xil   shakldagi
ravishlarning turli hududlarda turlicha ma’noda qo‘llanilishi kuzatiladi. Bu holat
ayniqsa so‘zning tarixiy taraqqiyoti va leksik-semantik o‘zgarishlari bilan bog‘liq
bo‘lishi mumkin. Misollar:
 Qattiq  so‘zi Toshkent shevasida "keskin" yoki "juda" ma’nosida ishlatiladi,
lekin Xorazm shevasida "katta kuch bilan" degan ma’noni anglatadi.
 Bazo‘r   so‘zi Samarqand shevasida "zo‘rg‘a" ma’nosida, Buxoro shevasida
esa "sekin va ehtiyotkorlik bilan" ma’nosida ishlatiladi.
 Muloyim   so‘zi   Andijon   shevasida   "yumshoqcha"   shaklida   uchrasa,
Farg‘ona shevasida "muloyim-muloyim" tarzida qo‘llanadi.
4.   Shevalarga   xos   so‘z   birikmalari     Ba’zi   ravishlar   shevalarda   qo‘shma   so‘zlar
yoki so‘z birikmalari shaklida qo‘llanadi. Bunday holatlar hududiy dialektlarning
o‘ziga xosligidan dalolat beradi:
 Tez  →  Xorazm shevasida :  jo‘ldirab
 Ohista yurish  →  Buxoro shevasida :  bir dam bosib
 Juda uzoq  →  Samarqand shevasida :  olislarga-olislarga
 Sekin-sekin  →  Toshkent shevasida :  muloyim-muloyim
5.   Mahalliy   dialektlarda   saqlanib   qolgan   ravishlar     Ba’zi   hududlarda   eski   yoki
unutilib   borayotgan   ravish   shakllari   hamon   qo‘llanmoqda.   Bunday   so‘zlar 17qadimgi   o‘zbek   tilining   turli   davrlardagi   ta’siri   ostida   shakllangan   bo‘lishi
mumkin:
 Ertalab  →  Buxoro shevasida :  tong saharda
 Kechqurun  →  Samarqand shevasida :  quyosh botganda
 Tez  →  Andijon shevasida :  chopqillab
 Sekin  →  Xorazm shevasida :  muloyimcha
O zbek shevalaridagi ravishlarning xilma-xilligi tilning dialektal o‘ziga xosligi vaʻ
tarixiy   taraqqiyoti   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   bu   o‘zgarishlar   xalq   og‘zaki   nutqining
tabiiy   evolyutsiyasini   aks   ettiradi.   Ushbu   misollar   dialektologiya   va   lingvistik
tadqiqotlar uchun muhim manba bo‘lib xizmat qiladi. 4
II BOB. O zbek shevalarida ravishlarning yasalishi va shakllanishi	
ʻ
4
  To‘lqin Yo‘ldoshev – O‘zbek tili shevalari va ularning grammatik o‘ziga xosligi. Toshkent: Fan, 2018. 182.1. O zbek shevalarida ravish yasovchi qo shimchalarʻ ʻ
O zbek   shevalarida   ravish   yasovchi   qo shimchalar   adabiy   tildagidan   farqli
ʻ ʻ
ravishda   turli   xil   shakllarda   namoyon   bo lishi   mumkin.   Ravish   yasovchi	
ʻ
qo shimchalar   so zga   turli   semantik   va   morfologik   xususiyatlar   qo shib,   uning	
ʻ ʻ ʻ
ravishlik   ma’nosini   belgilaydi.   Ushbu   qo shimchalar   orqali   hosil   qilingan	
ʻ
ravishlar turli hududlarda o ziga xos talaffuz va qo llanilish xususiyatlariga ega.	
ʻ ʻ
1.   -lab   qo shimchasi	
ʻ     Ushbu   qo shimcha   orqali   fe’llardan   ravish   yasash	ʻ
mumkin.   O zbek   shevalarida   bu   qo shimchaning   variantlari   uchraydi.   Masalan,	
ʻ ʻ
ayrim hududlarda bu qo shimchaning talaffuzi va shakli o ziga xos o zgarishlarga	
ʻ ʻ ʻ
uchraydi.   Andijon   shevasida   ba’zan   "-labcha"   shakli   ishlatiladi,   Xorazm
shevasida   esa   "-rab"   varianti   uchrab   turadi.   Shuningdek,   ba’zi   mintaqalarda   bu
qo shimchaga   urg u   berish   yoki   qo shimcha   tovushlar   orqali   ravish   hosil   qilish	
ʻ ʻ ʻ
kuzatiladi.   Bundan   tashqari,   dialektal   farqlarga   ko‘ra,   ushbu   qo‘shimcha   ba’zan
boshqa   so‘z   qo‘shimchalari   bilan   birgalikda   ishlatilishi   ham   mumkin.
Qo‘shimchalar yordamida hosil qilingan ravishlar shevalarda nutqning jonliligini
oshiradi.   Masalan,   Farg‘ona   shevasida   ushbu   qo‘shimcha   ba’zan   "-labchaq"
shaklida   ham   uchrashi   mumkin.   Qashqadaryo   shevasida   esa   unga   urg‘u
boshqacha   tushib,   "-lov"   shaklida   ham   ishlatiladi.   Ayrim   hududlarda   esa
qo‘shimcha   yumshoq   talaffuz   qilinib,   "-lap"   shakliga   ham   kirishi   mumkin.
Bundan tashqari, Xorazm shevasida bu qo‘shimcha "-rab" shaklida nutqda tez-tez
qo‘llanib,   so‘zning   ta’sirchanligini   oshiradi.   Samarqand   shevasida   esa   "-
labchalik"   shaklida   ham   qo‘llanilishi   kuzatiladi.   Ushbu   xilma-xillik   o‘zbek
shevalarining   dialektal   jihatdan   boyligini   ko‘rsatadi.   Qo‘shimchalarning   turli
hududiy   variantlari   tildagi   ekspressivlik   va   ta’sirchanlik   darajasini   oshirib,
muloqot jarayonida o‘ziga xoslik yaratadi.
 Adabiy til : yugurib →  Andijon shevasi : yugurlab
 Adabiy til : chopib →  Samarqand shevasi : choplab 19 Adabiy til : sakrab →  Xorazm shevasi : sakralab
2. -cha qo shimchasiʻ   Bu qo shimcha sifat va fe’l asoslariga qo shilib, ularning	ʻ ʻ
ravish   ma’nosini   ifodalashi   mumkin.   Ushbu   qo‘shimcha   turli   shevalarda
o ziga xos o‘zgarishlarga uchraydi. Masalan, ayrim hududlarda bu qo shimcha	
ʻ ʻ
turlicha talaffuz qilinadi yoki  unga urg u boshqacha  qo‘yiladi. Qolaversa,  bu	
ʻ
qo shimcha   shevalarga   xos   bo‘lgan   boshqa   elementlar   bilan   birikib,   yangi	
ʻ
shakllar   hosil   qilishi   mumkin.   Masalan,   Farg‘ona   shevasida   bu   qo‘shimcha
ba’zan   "-chalik"   shaklida   uchrasa,   Xorazm   shevasida   "-chaga"   tarzida
qo‘llanilishi mumkin. Bundan tashqari, ayrim hududlarda bu qo shimcha bilan	
ʻ
birikkan   ravishlar   nutq   so‘zlashuv   uslubida   kengroq   qo‘llanadi.   Shuningdek,
so‘zning emosional  yoki  ekspressiv  tus olishini  ta’minlab, ma’lum  bir nuqtai
nazarni ifodalashda yordam beradi.
 Adabiy til : tez →  Farg‘ona shevasi : tezcha
 Adabiy til : og ir → 	
ʻ Buxoro shevasi : og ircha	ʻ
 Adabiy til : yumshoq →  Xorazm shevasi : yumshoqcha
3.   -roq   qo shimchasi	
ʻ     Bu   qo shimcha   orqali   taqqoslash   yoki   nisbiylik	ʻ
bildiruvchi   ravish   hosil   qilinadi.   Ba’zi   shevalarda   uning   o ziga   xos   variantlari	
ʻ
mavjud. Masalan, Andijon shevasida ushbu qo shimcha so z oxiriga qo shilganda	
ʻ ʻ ʻ
urg u biroz o zgarishi mumkin. Xorazm shevasida esa bu qo shimcha o ziga xos	
ʻ ʻ ʻ ʻ
fonetik   o zgarishlarga   uchraydi   va   ayrim   hollarda   boshqa   qo shimchalar   bilan	
ʻ ʻ
birikib qo llaniladi. Bundan tashqari, ushbu qo shimchaning Buxoro va Farg ona
ʻ ʻ ʻ
shevalaridagi   o ziga   xosligi,   so z   boyligi   va   ma’no   nozikliklarini   ifodalashda	
ʻ ʻ
muhim   o rin   tutadi.   Shevalarda   ushbu   qo shimcha   yordamida   ba’zan   urg u	
ʻ ʻ ʻ
orttiriladi   yoki   nutqning  ekspressivligi  oshiriladi.  Qo‘shimcha   ayrim  hududlarda
so‘zga   ortiqcha   ifoda   kuchi   berish   uchun   ishlatiladi.   Masalan,   Samarqand
shevasida   bu   qo‘shimchaning   "-rovg‘a"   shakli   uchrab,   so‘zga   ta’sirchanlik
bag‘ishlaydi.   Qashqadaryo   shevasida   esa   bu   qo‘shimcha   orqali   taqqoslash 20kuchaytiriladi   va   urg‘uli   talaffuz   bilan   ajralib   turadi.   Bundan   tashqari,   ba’zi
hududlarda   ushbu   qo‘shimcha   boshqa   qo‘shimchalar   bilan   qo‘shilib   ishlatilishi
kuzatiladi.   Masalan,   Xorazm   shevasida   "-roqcha"   shaklida   uchrab,   yumshoqroq
ma’no   beradi.   Farg‘ona   shevasida   esa   "-roqqa"   shaklida   uchrab,   keskinlik
bildiradi.   Bunday   o‘zgarishlar   mintaqaviy   talaffuz   va   urg‘u   tizimining   turlicha
ekanligini   ko‘rsatadi.   Qo‘shimchaning   ushbu   xususiyatlari   tilning   dialektal
xususiyatlarini   ochib   berib,   muloqot   jarayonida   turli   ma’no   va   ifoda   uslublarini
yaratishga imkon beradi.
 Adabiy til : shoshib →  Andijon shevasi : shoshibroq
 Adabiy til : ohista →  Xorazm shevasi : ohistaroq
 Adabiy til : jadal →  Buxoro shevasi : jadalroq
4.   -gina   /   -qina   qo shimchalariʻ     Ba’zi   shevalarda   yumshartiruvchi   yoki
mehribonlik   ma’nosini   ifodalash   uchun   ishlatiladi.   Ushbu   qo shimchalar   so zga	
ʻ ʻ
noziklik,   samimiylik   yoki   mehr   ifodasi   qo shib,   uni   muruvvat   bilan   ishlatishga	
ʻ
imkon   yaratadi.   Ayrim   hududlarda   bu   qo shimchalarning   talaffuzi   va   shakllari
ʻ
o ziga xos xususiyatlarga ega. Masalan, Farg‘ona shevasida ushbu qo shimchalar	
ʻ ʻ
ba’zan   "-gina"   yoki   "-qina"   shaklida   uchrasa,   Xorazm   shevasida   yumshoq
talaffuz   bilan   "-kina"   shaklida   ishlatilishi   mumkin.   Bundan   tashqari,   ba’zi
hududlarda   ushbu   qo shimchalar   orqali   so‘zga   urg‘u   berilib,   uning   ma’nosini	
ʻ
kuchaytirish   yoki   aniqlik   kiritish   ham   kuzatiladi.   Misollar   keltiriladigan   bo‘lsa,
Samarqand   shevasida   "balandgina",   Buxoro   shevasida   "pastqina",   Andijon
shevasida   esa   "sekingina"   shaklida   qo‘llaniladi.   Shuningdek,   ayrim   hududlarda
bu   qo‘shimchalar   nutq   ohangiga   ta’sir   qilib,   so‘zning   emotsional   tusini
kuchaytiradi. Masalan, Qashqadaryo shevasida "mayingina", Farg‘ona shevasida
"yumshoqina",   Namangan   shevasida   esa   "shirinchagina"   shakllarida   uchraydi.
Ba’zi   hududlarda   bu   qo‘shimchalar   orqali   so‘zga   o‘zgacha   talaffuz   uslubiyoti
qo‘shilib,   muloqot   jarayonida   nutqni   ifodali   qiladi.   Masalan,   Xorazm   shevasida
"oppoqina",   Toshkent   shevasida   "mayda-qina"   shakllari   kuzatiladi.   Bundan 21tashqari, Buxoro va Navoiy shevalarida ushbu qo‘shimchalarning "-ginaqa" yoki
"-qinaqa"   variantlari   uchrab,   yanada   jonli   nutq   hosil   qilishga   xizmat   qiladi.
Hududiy   xususiyatlar   asosida   bu   qo‘shimchalar   ba’zan   ma’noga   qo‘shimcha
noziklik   yoki   hissiy   rang-baranglik   qo‘shishi   mumkin.   Masalan,   Samarqand
shevasida "kattagina" so‘zi kuchaytiruvchi ma’noda qo‘llansa, Andijon shevasida
"kichkina-qina"   shaklida   mayin   ifoda   berish   uchun   ishlatiladi.   Bunday
qo‘shimchalar   shevalarning   leksik   va   morfologik   o‘ziga   xosligini   ifodalovchi
vosita sifatida ham xizmat qiladi.
 Adabiy til : past →  Samarqand shevasi : pastgina
 Adabiy til : baland →  Buxoro shevasi : balandqina
 Adabiy til : sekin →  Farg‘ona shevasi : sekingina
5.   -day   /   -dek   qo shimchalariʻ   Bu   qo shimchalar   orqali   taqqoslash   yoki   sifat	ʻ
beruvchi   ravish   hosil   qilinadi.   Ushbu   qo shimchalar   turli   shevalarda   o ziga   xos
ʻ ʻ
talaffuz va shaklga ega bo lib, ular so zga ekspressiv yoki kuchaytiruvchi ma’no	
ʻ ʻ
yuklaydi.   Masalan,   Xorazm   shevasida   ushbu   qo shimchalar   bilan   ravishlar	
ʻ
tuzilishida   urg u   va   fonetik   o zgarishlar   sezilarli   bo lishi   mumkin.   Bundan	
ʻ ʻ ʻ
tashqari,   ayrim   mintaqalarda   bu   qo shimchalarga   leksik   jihatdan   qo shimcha	
ʻ ʻ
ma’nolar yuklanib, aniq ifodalashga xizmat qiladi. Qo shimchalarning o zgarishi	
ʻ ʻ
ko‘pincha mahalliy shevalarning rivojlanish jarayonlari bilan bog‘liq bo lib, ular	
ʻ
so‘zlashuv   nutqida   keng   qo‘llanadi.   Ushbu   jarayon   adabiy   til   bilan   shevalar
o‘rtasidagi bog‘liqlikni ham aks ettiradi.
 Adabiy til : begona →  Xorazm shevasi : begona-day
 Adabiy til : shirin →  Buxoro shevasi : shirindek
 Adabiy til : qattiq →  Samarqand shevasi : qattiqday
6.   Hududiy   xususiyatlarO zbek   shevalarida   ba’zi   ravish   yasovchi	
ʻ
qo shimchalar faqat ma’lum hududlarga xos bo lishi mumkin. Bu qo shimchalar	
ʻ ʻ ʻ 22shevalarning fonetik va morfologik xususiyatlariga  bog liq holda shakllanadi  vaʻ
ko p   hollarda   adabiy   til   me’yorlaridan   farq   qiladi.   Masalan,   ayrim   hududlarda	
ʻ
qo shimchalarning   talaffuzi   o zgacha   bo lib,   ular   fonetik   modifikatsiyaga
ʻ ʻ ʻ
uchraydi.   Boshqa   hollarda   esa   bu   qo shimchalar   mintaqaviy   xususiyatlarni	
ʻ
ifodalovchi   ma’no   yukini   oshiradi.   Bundan   tashqari,   shevalar   o‘rtasidagi   leksik
farqlar ham ushbu qo‘shimchalarning shakllanishiga ta’sir qiladi. Masalan, ba’zi
hududlarda   mazkur   qo‘shimchalar   so‘zlarning   fonetik   tuzilishiga   qo‘shimcha
o‘zgarishlar   kiritib,   ularning   ifoda   kuchini   oshiradi.   Ayrim   hollarda   esa   bu
qo‘shimchalar   mahalliy   dialektning   leksik   boyligini   namoyon   qiladi.   Misollar
quyidagicha bo lishi mumkin:	
ʻ
 -labcha  (Andijon shevasi): yugurib → yugurlabcha
 -raq  (Xorazm shevasi): ohista → ohistaraq
 -qina  (Buxoro shevasi): sekin → sekinqina
 -lacha  (Samarqand shevasi): tez → tezlacha
 -loq  (Qashqadaryo shevasi): sust → sustloq
 -chak  (Namangan shevasi): sekin → sekinchak
O zbek   shevalaridagi   ravish   yasovchi   qo shimchalar   tilning   boyligi   va   turli	
ʻ ʻ
hududiy   xususiyatlarini   aks   ettirib,   mintaqaviy   leksikologik   farqlarning
shakllanishiga sabab bo ladi. Ushbu qo shimchalar orqali hosil qilingan ravishlar	
ʻ ʻ
nutqning   tabiiyligi   va   jonliligini   ta’minlab,   adabiy   til   me’yorlaridan   farq   qilishi
mumkin.   Ayrim   hollarda,   ushbu   qo shimchalarning   turlicha   shakllanishi	
ʻ
shevalarning tarixiy taraqqiyoti va o‘zaro ta’siri bilan bog‘liq. Hududiy lahjalarda
qo‘shimchalarning   fonetik   va   morfologik   xususiyatlari   aniq   ifodalanib,   ular
xalqona   nutqning   o‘ziga   xos   jihatlaridan   birini   tashkil   etadi.   Ravish   yasovchi
qo shimchalarning   bunday   xilma-xilligi   o‘zbek   tilining   dialektal   tizimining	
ʻ
boyligidan   dalolat   beradi.   Bundan   tashqari,   bunday   qo‘shimchalarning   turlicha
qo‘llanilishi tildagi variantlilik jarayonlarini ham ochib beradi. 232.2. Dialektal ravishlarning leksik va morfologik xususiyatlari
Dialektal   ravishlar   o‘zbek   tilining   shevalarida   o‘ziga   xos   leksik   va
morfologik xususiyatlarga ega bo‘lib, ular hududiy nutqning shakllanishiga katta
ta’sir   ko‘rsatadi.   O‘zbek   tilining   turli   shevalarida   ravish   yasovchi
qo‘shimchalarning  ishlatilishi  va ularga beriladigan ma’no yuki  turlicha bo‘lishi
mumkin.   Bu   jarayon   dialektal   o‘ziga   xoslikni   shakllantirib,   mintaqaviy
farqlarning yuzaga kelishiga sabab bo‘ladi.
1. Leksik xususiyatlari
Dialektal   ravishlarning   leksik   jihatdan   farqlanishi   asosan   hududiy   talaffuz,
semantik yuk va ba’zan boshqa tillarning ta’siri bilan bog‘liq bo‘ladi.
Hududiy o‘ziga xoslik: Har bir  hududda ravish yasovchi  so‘zlarning o‘ziga
xosligi kuzatiladi. Masalan, Buxoro shevasida "tez" so‘zi "shiddatli" yoki "joriy"
ma’nosida   ishlatilsa,   Xorazm   shevasida   u   "tezlik   bilan"   yoki   "yaxshi"   degan
ma’nolarni ham anglatishi mumkin.
Sinonimik variantlar: Bir hududda ma’lum bir ma’noda ishlatiladigan ravish
boshqa  hududda   sinonim   shaklda   bo‘lishi  mumkin.  Masalan,   Andijon  shevasida
"ohista" so‘zi "muloyim" degan ma’noni bildirsa, Samarqand shevasida u "sekin"
shaklida qo‘llanilishi mumkin.
Chet   tillar   ta’siri:   Ayrim   dialektal   ravishlar   qo‘shni   tillarning   ta’siri   ostida
shakllangan   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   Xorazm   shevasida   "yoqimli"   ma’nosini
bildiruvchi "shirincha" so‘zi qo‘llansa, Farg‘ona shevasida u "shirinroq" shaklida
ishlatilishi mumkin.
Intensivlik   darajasi:   Ba’zi   shevalarda   ravishlarning   kuchaytirilgan   yoki
kamaytirilgan   shakllari   mavjud   bo‘lib,   bu   leksik   jihatdan   so‘zning   emosional
tusini   kuchaytiradi   yoki   pasaytiradi.   Masalan,   Qashqadaryo   shevasida   "tezroq"
so‘zi   "juda   tez"   degan   ma’noni   anglatishi   mumkin,   Buxoro   shevasida   esa
"tezginagina" shaklida yumshoqroq talaffuz qilinadi. 242. Morfologik xususiyatlari
Dialektal   ravishlarning   morfologik   o‘ziga   xosligi   ravish   yasovchi
qo‘shimchalarning   turli   variantlarda   ishlatilishi   va   ularning   sintaktik
moslashuviga bog‘liq.
Ravish   yasovchi   qo‘shimchalar:   Har   bir   hududda   ravish   yasovchi
qo‘shimchalarning o‘ziga xos variantlari bor. Masalan:
Farg‘ona shevasida: "tezcha", "shirincha"
Xorazm shevasida: "tezrab", "shirinraq"
Samarqand shevasida: "tezlab", "shirinlov"
Talaffuz farqlari:  Ba’zi  shevalarda  bir  xil  qo‘shimchaning turlicha  talaffuzi
mavjud. Masalan, Namangan shevasida "muloyimcha" ravishi Andijon shevasida
"muloyimchak" shaklida talaffuz qilinishi mumkin.
Qo‘shimchalarning   birikishi:   Ayrim   shevalarda   ikkita   yoki   undan   ortiq
qo‘shimcha birikib, murakkab ravish hosil qilishi mumkin. Masalan:
Xorazm shevasida: "tezroq+cha" → "tezroqqa"
Buxoro shevasida: "sekin+gina+roq" → "sekinginaroq"
Sintaktik   qo‘llanilishi:   Dialektal   ravishlar   ko‘pincha   gapda   o‘ziga   xos
o‘ringa   ega   bo‘lib,   ularning   joylashuvi   adabiy   tildan   farq   qilishi   mumkin. 25Masalan, Farg‘ona shevasida "tezroq bor" iborasi Xorazm shevasida "bor tezroq"
shaklida ishlatilishi mumkin. 5
O’zbek   xalq   shevalarini   o’rganishga   qiziqish   va   uning   tasnifi   masalalari
XIX   asrning   oxirlariga   kelib,   ancha   kengaya   bordi.   XX   asrning   20-30-yillarida
esa   bu   ishlar   ancha   kuchaydi.   O’zbek   shevalarini   tekshirishda   va   o’zbek
shevashunosligining   lingvistik   fan   sifatida   tashkil   topishida   «Chiatoy   gurungi»,
E.D.Polivanov,   G`ozi   Olim   Yunusov,   K.K.Yudaxin,   A.K.Borovkov,
V.V.Reshetov,   U.Tursunov,   Sh.Shoabdurahmonov,   F.Abdullayev,   A.Aliyev,
M.Mirzayev   kabi   olimlarning   xizmatlari   katta   bo’ldi.   Fitrat   tomonidan   tashkil
etilgan «Chiatoy gurungi» (guruh, to’garak 1918-1929) madaniy tashkilot bo’lib,
u   til,   imlo   va   alifbo   masalalari   bilan   shug`ullangan.   O’zbek   shevalarini
o’rganishda bu guruh o’z davrida ancha faollik ko’rsatgan. Yevgeniy Dmitrievich
Polivanov   –   1892-yil   28-fevralda   Smolensk   (Rossiya)   shahrida   tug`ilgan.   U
1920-1930-yillar   mobaynida   O’zbekistonda   yashaydi   va   shahar   va   qishloqlarga
ko’plab   ekspeditsiyalar   uyushtirib,   o’zbek   xalqining,   hayoti,   madaniyati,   tili   va
adabiyotiga   oid   qimmatbaho   materiallar   to’playdi,   ularni   yiqqan   holda   o’nlab
tadqiqot   asarlari   yaratadi.   Y.D.Polivanov   o’zining   «O’zbek   tilining   qisqacha
grammatikasi»   (I   va   II   qsimlari,   1926),   «O’zbek   tilini   o’rganishga   kirish»   (I-
chiqishi,   1925),   «O’zbeklarning   etnografik   xarakteristikasi»   (I   chiqishi,   1926),
«O’zbek   tili   grammatikasidan   materiallar»   (I-chiqish,   1935),   «O’zbek
dialektologiyasi va o’zbek adabiy tili» (1933) kabi  katta hajmdagi ilmiy asarlari
va «Toshkent dialektining fonetik sostavi» (1924), «Samarqand shevasi» (1928),
«Qozoq-nayman shevasi» (1931) singari maqolalarida o’zbek tilining o’ziga xos
xususiyatlarini   tadqiq   etgan.   Buyuk   turkologlar   –   V.V.Reshetov,   K.K.Yudaxin
kabilar   shu   olim   qo’lida   o’qiganlar.   Atoqli   olim   1928-yilda   Bishkek   shahrida
vafot   etadi.   Birinchi   o’zbek   lingvisti   professor   G`ozi   Olim   Yunusov   1893-yilda
Toshkent   shahrida   tug`ilgan.   Boshlang`ich   ma‘lumotni   Toshkentda   olib,   1912-
5
  Жўраев Б. Ўзбек адабий тили ва диалектлари. -Тошкент: Фан, 1963.  Муродова Н. Ўзбек адабий тили ва 
шевалар лексикасининг қиёсий тадқиқи. -Тошкент:Фан, 2005. 26yilda   Misrga   boradi   va   u   yerda   o’qiydi;   so’ngra   o’qishni   1914-yilda   Turkiyaga
ko’chiradi.   Gozi   Olim   Yunusov   1930-yilda   tashkil   etilgan   ilmiy   ekspeditsiyaga
rahbarlik   qiladi.   Bu   ekspeditsiya   tarkibida   taniqli   olimlar,   jumladan,
E.D.Polivanov,   Hodi   Zarifov,   H.Q.Ramazonov   kabilar   bor   edi.   G`ozi   Olim
Yunusov   o’zining   ilmiy   lingvistik,   adabiy,   ijtimoiy   faoliyati   davomida   ko’plab
ilmiy   kitob   va   qo’llanmalar   yaratdi.   Uning   «O’zbek   lahjalarini   tasnifida   bir
tajriba»   (1936),   «O’zbek   urug`laridan   qatag`onlar   va   ularning   tili»   (1930),
«O’zbek   tili   grammatikasi»   (1936,   qo’lyozma)   kabi   kitoblari   fan   taraqqiyotiga
ma‘lum bir hissa bo’lib qo’shildi. «Alpomish» dostoni shu olim tomonida 1922-
yilda   birinchi   bo’lib   yozib   olingan.   Olim   1939-   yilda   vafot   etgan.   Konstantin
Kuz’mich   Yudaxin   –   1890-yil   31-mayda   Orsk   (Rossiya)   shahrida   tug`iladi.
Uning   yoshligi   Jambul   (Avliyoota)da   o’tadi.   Toshkentdagi   o’qituvchilar
seminariyasiga o’qishga kiradi. U yerda u o’zbek, qozoq, qirg`iz, uyg`ur va fors-
tojik tillarini mustaqil o’rganadi. 1910-yilda seminariyani tugatgandan so’ng u 10
yil   davomida   Turkistonning   Mankent   va   Qorabuloq   qishlolarida   o’qituvchilik
qiladi.   Professor   K.K.Yudaxin.   1927-yilda   «Qorabuloq   shevasining   ba‘zi   bir
xususiyatlari»   haqida   tadqiqot   ishi   yozadi.   Uning   «Vodil   qishlog`ining   lahjasi
haqida   bir   necha   so’z»   (1927),   «Chig`atoy   tilining   tovushlar   sostavi   masalasiga
doir»   (1929),   «O’zbek   tili»   (1939)   kabi   asarlari   mavjud.   Olim   1964-yilda   vafot
etadi. Aleksandr Konstantinovich Borovkov – 1904-yilning 16-martida Toshkent
shahrida tug`ilgan. U umrining oxirigacha turkologiya sohasida, jumladan, o’zbek
xalqining madaniyati, adabiyoti, tili xususida tadqiqot ishlarini olib bordi. U o’z
hayoti davomida 150 dan ortiq monografiyalar, darsliklar, ilmiy maqolalar yozdi:
«Qorachoy-bolqor   tili»   (1932),   «O’zbek   adabiy   tili»   (1934),   «O’zbek   tilining
yangi   orfografiyasi   haqida»   (1939),   «Alishyer   Navoiy»   (1940),   «A.Navoiy
o’zbek   adabiy   tilining   asoschisi   sifatida»   (1946),   «O’zbek   shevalarining   tasnifi
masalasi»   (1953),   «XII-XIII   asrlar   O’rta   Osiyo   tafsiri   leksikasi»   (1958)   kabilar
shular  jumlasidandir. Olim  1962-yilda vafot  etgan. O’zbek tilshunosligi  rivojiga
munosib hissa qo’shganlardan biri – atoqli olim Viktor Vasilyevich Reshetovdir. 27U   1910-yil   23-martda   Toshkent   shahrida   tug`ilgan.   Olim   1940-yilda   «O’zbek
tilining   Marg`ilon   shevasi»   degan   mavzuda   nomzodlik   va   1952-yilda   esa
«Ohangaron   vodiysining   qurama   shevalari»   degan   mavzuda   doktorlik
dissyertatsiyalarini   yoqladi.   «O’zbek   dialektologiyasi»   darsligining
hammuallifidir.   Fattoh   Abdullaev   –   1914-yilning   martida   Namangan   shahrida
tug`ilgan.   U   1946-yilda   «O’zbek   tilida   arabizmlar»   mavzuida   nomzodlik
dissyertatsiyasini, 1962-yilda esa «Xorazm shevalari» degan mavzuida doktorlik
dissyertatsiyasini   yoqladi.   Uning   o’zbek   tili   tarixi,   dialektologiyasiga
bag`ishlangan   «Eski   o’zbek   tili»   (1959),   «Xorazm   shevalari»   (1961)   kabi
monografiyalari   bosilib   chiqqan.   Shonazar   Shoabdurahmonov   1923-yilda
Toshkent   shahrida   tug`ilgan.   U   ko’p   yillar   davomida   «O’zbek   adabiy   tili   va
o’zbek xalq shevalari» mavzuida ilmiy ish olib bordi va uni 1963-yilda doktorlik
dissyertatsiyasi   sifatida   yoqladi.   Sh.Shoabdurahmonov.   o’zbek   tilshunosligining
turli   sohalari   bo’yicha   60   dan   ortiq   ilmiy   tadqiqot   ishlari,   maqolalar   yozdi.   U
«O’zbek   dialektologiyasi»   (1959,   V.V.Reshetov   bilan   hamkorlikda),   «O’zbek
dialektologiyasi»   (1961,   V.V.Reshetov   bilan   hamkorlikda),   «O’zbek
dialektologiyasi»   (1978,   V.V.Reshetov   bilan   hamkorlikda)   darsligini   nashr
ettirdi.   Bolta   Jo’raev   1928-yilda   Qashqadaryo   viloyatining   Kitob   tumanida
tug`ilgan.   1959-yilda   «O’zbek   tilining   Shaxrisabz   shevasi»   bo’yicha   nomzodlik
dissyertatsiyasini   yoqlagan.   O’ndan   ortiq   shevashunoslikka   oid   ilmiy   ishlari
mavjud:   «Shahrisabz   shevasi»   (1964)   monografiyasi,   «O’zbek   adabiy   tili   va
o’zbek   dialektlari»   (1963)   broshyuralari   shular   jumlasidandir.   Mustaqim
Mirzayev   1912-yilda   Buxoro   shahrida   tug`ilgan.   1952-yilda   «O’zbek   vaqtli
matbuotida   sovet-baynalminal   so’zlar»   nomli   nomzodlik   dissyertatsiyasini
(Reshetov   rahbarligida)   himoya   qilgan   bo’lsa,   1963-yilda   «O’zbek   tilining
Buxoro   gruppa   shevalari»   nomli   doktorlik   dissyertatsiyasini   muvoffaqiyatli
himoya   qildi.   1969-yilda   shu   nomli   monografiyasi   e`lon   qilindi.   Mustaqillik
yillarida   o’zbek   xalq   shevalarini   o’rganishga   e’tibor   ancha   kuchaydi.   Buning
o’ziga   xos   qator   ijtimoiy-siyosiy   sabablari   mavjud.   O’zlikni   anglash,   tarixni 28chuqur   bilish,   adabiy   tilni   taraqqiy   ettirish,   uning   leksik   tarkibini   ichki   manba
asosida   boyitish   zaruriyati   sheva   xususiyatlarni   atroflicha   tadqiq   etishni   talab
etmoqda. Shu bois so’nggi yillarda tilshunos olimlarimiz tomonidan o’zbek xalq
shevalarini   o’rganishga   oid   salmoqli   ishlar   amalga   oshirildi.   Ular   jumlasiga
N.Rajabovning “O’zbek shevashunosligi”  darsligi, K.Nazarovning “O’zbek xalq
shevalarida egalik affikslari”, N.Murodovaning “O’zbek tilining Navoiy viloyati
shevalari” nomli doktorlik va R.Yo’ldoshevning “Toshhovuz viloyatidagi o’zbek
shevalarining   leksik   xususiyatlari”   nomli   nomzodlik   dissyertasiyalarini   misol
qilib keltirish mumkin. 6
Dialektal   ravishlar   o‘zbek   tilining   shevalarida   leksik   va   morfologik
jihatdan   turli   xususiyatlarga   ega   bo‘lib,   ular   mintaqaviy   talaffuz,
qo‘shimchalarning   turli   variantlari,   semantik   o‘zgarishlar   va   sintaktik   joylashuv
bilan   ajralib   turadi.   Bunday   ravishlarning   o‘ziga   xosligi   shevalarning   rang-
barangligini ifodalab, mahalliy nutqning jonliligini oshiradi. Dialektal ravishlarni
o‘rganish   o‘zbek   tilining   hududiy   xususiyatlarini   aniqlash   va   tilning   boy
qatlamlarini tadqiq qilish uchun muhim ahamiyatga ega.
  2.3. Shevalarda   ravish   yasashdagi   fonetik   va   semantik
o‘zgarishlar
O‘zbek   shevalarida   ravish   yasash   jarayoni   turli   fonetik   va   semantik
o‘zgarishlarga   uchraydi.   Bu   o‘zgarishlar   hududiy   farqlarga,   talaffuz
xususiyatlariga   hamda   so‘zning   ma’nosini   kuchaytirish   yoki   yumshatish
ehtiyojlariga   bog‘liq   holda   shakllanadi.   Quyida   bu   jarayonning   asosiy   jihatlari
keltiriladi.
1. Fonetik o‘zgarishlar
Fonetik o‘zgarishlar so‘zning tovush tarkibida yuz beradigan o‘zgarishlarni
anglatadi. Shevalarda ravish yasovchi qo‘shimchalarning turli talaffuz variantlari
uchraydi:
6
  Saidov, Yoqub. O’zbek dialektologiyasi [Matn] : o’quv-metodik qo’llanma / Y. Saidov. - Buxoro : "Sadriddin 
Salim Buxoriy" Durdona nashriyoti, 2021. - 74 b. 29-   Tovush   tushishi:   Ba’zi   shevalarda   qo‘shimchalarning   ayrim   tovushlari
tushib qoladi.
  - Adabiy til: "tezlik bilan" → Xorazm shevasi: "tezlig‘lan"
  - Adabiy til: "yaxshilab" →Andijon shevasi: "yaxshlab"
-   Tovush   qo‘shilishi:   Ba’zan   yangi   tovushlar   qo‘shilib,   so‘z   yanada
boyitiladi.
  - Adabiy til: "sekincha" → Qashqadaryo shevasi: "sekinchak"
  - Adabiy til: "shoshib" → Samarqand shevasi: "shoshibroq"
- Urguning o‘zgarishi: Qo‘shimchalarga urg‘u boshqacha tushishi mumkin.
  - Adabiy til: "qattiqroq" → Farg‘ona shevasi: "qattíqroq"
  - Adabiy til: "balandroq" → Buxoro shevasi: "balandróq"
- Unli va undoshlarning o‘zgarishi: Ayrim hududlarda so‘zlarning talaffuzi
sezilarli farq qiladi.
  - Adabiy til: "jadalroq" → Xorazm shevasi: "jadarlov"
  - Adabiy til: "yumshoqroq" → Namangan shevasi: "yumshoqay"
2. Semantik o‘zgarishlar
Semantik   o‘zgarishlar   so‘z   ma’nosining   kengayishi,   torayishi   yoki
o‘zgarishi bilan bog‘liq.
-   Ma’no   kuchayishi:   Qo‘shimcha   orqali   so‘zga   kuchaytiruvchi   ma’no
beriladi.
  - Adabiy til: "sekin" → Farg‘ona shevasi: "sekingina"
  - Adabiy til: "tez" → Buxoro shevasi: "tezroqcha"
-   Ma’no   yumshashi:   Ayrim   shevalarda   ravishlar   yumshoqroq   talaffuz
qilinadi va ma’no ham shunga moslashadi.
  - Adabiy til: "mayin" → Xorazm shevasi: "mayingina" 30  - Adabiy til: "shirin" → Samarqand shevasi: "shirincha"
-   Ma’no   torayishi:   Ba’zi   ravishlar   shevada   faqat   muayyan   harakat   yoki
holatga nisbatan ishlatiladi.
  - Adabiy til: "katta" → **Qashqadaryo shevasi**: "kattalov" (faqat inson
bo‘yiga nisbatan)
    -   Adabiy   til:   "og‘ir"   →   Andijon   shevasi:   "og‘irroqcha"   (faqat   yuk   yoki
ishga nisbatan)
-   Ma’no   kengayishi:   Qo‘shimcha   tufayli   so‘zning   umumiy   ishlatilish
doirasi kengayadi.
   - Adabiy til: "biroz" → Farg‘ona shevasi: "birozcha" (vaqt, miqdor, holat
uchun umumiy ishlatiladi)
   - Adabiy til: "tez" → Xorazm shevasi:  "tezqina" (harakat va sifat uchun
ishlatiladi)   Shevalarda ravish yasashdagi fonetik va semantik o‘zgarishlar tilning
jonliligi   va   mintaqaviy   xususiyatlarini   ko‘rsatadi.   Hududiy   shevalarning   boyligi
o‘zbek tilining rivojlanish jarayonini yoritib, ularning talaffuz va ma’no jihatidan
xilma-xilligi   milliy   tilda   muloqot   uslublarini   rang-barang   qiladi.   Shu   bois,   bu
o‘zgarishlarni   chuqur   o‘rganish   shevalarning   lingvistik   jihatlarini   aniqlashda
muhim ahamiyat kasb etadi. 31Xulosa
O‘zbek   tili   shevalari   boy   va   rang-barang   til   hodisalari   bilan   ajralib   turadi.
Shevalar   adabiy   til   bilan   uzviy   bog‘liq   bo‘lsa-da,   ularning   o‘ziga   xos   fonetik,
morfologik   va   semantik   xususiyatlari   mavjud.   Tadqiqotimiz   davomida   aynan
shevalarda   ravishlarning   shakllanishi,   ularning   turli   dialektlardagi   o‘zgarishi   va
yasalish   usullari   haqida   fikr   yuritdik.Birinchidan,   o‘zbek   shevalarida
ravishlarning yasalishi turli usullarda kechadi. Asosan, qo‘shimchalar yordamida
yangi ravishlar hosil bo‘ladi. Adabiy til uchun xos bo‘lgan   -cha, -lab, -ona   kabi
qo‘shimchalar   shevalarda   o‘ziga   xos   shakllarga   ega   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,
tez-tez   shaklidagi   ravish   ayrim   shevalarda   tiz-tiz   yoki   tizla   shaklida   uchrashi
mumkin. Bu esa shevalarning fonetik xususiyatlarini yanada chuqurroq o‘rganish
zarurligini ko‘rsatadi.Ikkinchidan, ravishlarning semantik jihatdan o‘zgarishi ham
muhim ahamiyatga ega. Ba’zan bir shevada ma’lum bir ravish ishlatilsa, boshqa
shevalarda   u  umuman   uchramasligi   yoki   boshqa   ma’noda   qo‘llanilishi   mumkin.
Misol   uchun,   tez   so‘zi   adabiy   tilda   katta   tezlik   bilan   bajariladigan   harakat
ma’nosida   qo‘llansa,   ayrim   shevalarda   u   o‘ta   yoki   juda   kabi   kuchaytiruvchi
ma’noni   ifodalashi   mumkin.Uchinchidan,   fonetik   jihatdan   o‘zgarishlarni   ham
kuzatish   mumkin.   Ayrim   ravishlar   tovush   o‘zgarishlariga   uchrab,   adabiy   til
shaklidan   farqlanadi.   Masalan,   adabiy   tildagi   birdan   ravishi   ayrim   shevalarda
birin-birin ,   biryo‘la   yoki   birdanoq   shaklida   ishlatilishi   mumkin.Shevalarning
bu kabi o‘ziga xos xususiyatlari o‘zbek tilining boyligini, xalq og‘zaki nutqining
rivojlanganligini   va   tarixiy   o‘zgarishlar   natijasida   hosil   bo‘lgan   til   qatlamlarini
anglash   imkonini   beradi.   Shevalarda   saqlanib   qolgan   ba’zi   qadimgi   shakllar
o‘zbek   tilining  tarixini   o‘rganishda   ham   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Chunki   til
faqat   yozma   manbalar   orqali   emas,   balki   jonli   muloqot,   xalq   og‘zaki   ijodi   va
shevalar   orqali   ham   rivojlanadi.Bu   tadqiqot   davomida   biz   shevalardagi
ravishlarning yasalish usullari, ularning fonetik va semantik o‘zgarishlari, adabiy
til   bilan   o‘zaro   aloqalari   haqida   ko‘plab   ma’lumotlarga   ega   bo‘ldik.   Shevalar 32tilshunoslikda   muhim   manba   hisoblanadi,   chunki   ular   faqat   dialektal
xususiyatlarni   emas,   balki   xalqning   tafakkuri,   madaniyati   va   hayot   tarzini   ham
aks   ettiradi.Tadqiqotimizning   amaliy   ahamiyati   shundaki,   o‘zbek   shevalaridagi
ravishlarni   chuqur   o‘rganish   orqali   adabiy   tilni   boyitish,   leksik   va   morfologik
jihatdan   yanada   takomillashtirish   mumkin.   Ayniqsa,   dialektal   so‘zlar   va
iboralarni   o‘rganish   tilshunoslik,   folklorshunoslik   va   hatto   adabiyotshunoslik
sohalarida   ham   muhim   ilmiy   natijalar   berishi   mumkin.Yakuniy   xulosa   sifatida
aytish   mumkinki,   o‘zbek   shevalarida   ravishlarning   shakllanishi   va   yasalishi
murakkab   va  qiziqarli  jarayon  bo‘lib,  u  tilshunoslikda  alohida   o‘rganilishi  zarur
bo‘lgan   muhim   mavzulardan   biridir.   Kelajakda   bu   sohada   yanada   chuqurroq
tadqiqotlar   olib   borilsa,   o‘zbek   tilining   dialektologik   xaritasi   yanada   boyiydi   va
bu tilimizning rivoji uchun muhim ahamiyat kasb etadi. 33Foydalanilgan adabiyotlar 
1. Shavkat  Miromonovich  Mirziyoyev  – O‘zbek  tilining  taraqqiyoti   va xalqaro
maydondagi o‘rni. Toshkent: O‘zbekiston, 2020.
2. Nemat   Mahmudov   –   O‘zbek   tilining   grammatik   qurilishi.   Toshkent:   Fan,
2018.
3. Rahmat Rahmatullayev – O‘zbek tilida so‘z yasalishi. Toshkent: Fan, 2016.
4. G‘ulom   Abdurahmonov   –   O‘zbek   tili   morfologiyasi.   Toshkent:   O‘zMU,
2015.
5. Abduqodir   Madvaliyev   –   O‘zbek   shevalari   va   ularning   o‘ziga   xos
xususiyatlari. Toshkent: Fan, 2019.
6. Olim Yo‘ldoshev – O‘zbek tili dialektologiyasi. Toshkent: Fan, 2021.
7. Hikmat   Sodiqov   –   O‘zbek   tilining   leksik   va   morfologik   xususiyatlari.
Toshkent: O‘zMU, 2017.
8. Baxtiyor   Yoqubov   –   O‘zbek   tili   shevalarida   ravish   yasashning   fonetik
xususiyatlari. Samarqand: SamDU, 2020.
9. To‘lqin   Yo‘ldoshev   –   O‘zbek   tili   shevalari   va   ularning   grammatik   o‘ziga
xosligi. Toshkent: Fan, 2018.
10. Mahmud Qo‘chqorov – Tilshunoslik asoslari. Toshkent: O‘zbekiston, 2019.
11. Shohruh   Safarov   –  O‘zbek   tili   shevalarining   leksik   tarkibi   va  grammatikasi.
Toshkent: O‘zMU, 2022.
12. Hamza Doniyorov – O‘zbek tilida morfologik o‘zgarishlar. Buxoro: BuxDU,
2021.
13. Akmal   Hamidov   –   Shevalarda   so‘z   yasalishi   va   grammatik   hodisalar.
Toshkent: Fan, 2020.
14. G‘ayrat   Qodirov   –   O‘zbek   tilidagi   dialektal   leksika   va   ravish   yasalishi.
Nukus: Qaraqalpaq, 2019.
15. Ulug‘bek   Hasanov   –   O‘zbek   tilida   ravishlarning   yasalishi   va   ularning
shevalardagi ko‘rinishlari. Toshkent: Yangi asr avlodi, 2022. 3416. Bobur   Yo‘ldoshev   –   O‘zbek   tilshunosligida   shevalarning   o‘rni   va   ularning
rivojlanish xususiyatlari. Toshkent: Fan, 2021.
17. Mashrab   Ismoilov   –   O‘zbek   shevalari:   fonetik   va   morfologik   tadqiqotlar.
Samarqand: SamDU, 2020.
18. Abdurauf   Qosimov   –   O‘zbek   tilida   dialektal   leksika   va   ravishlar.   Toshkent:
O‘zMU, 2019.
19. Hasan Komilov – Shevalarning semantik o‘zgarishlari va ularning adabiy til
bilan aloqasi. Toshkent: Fan, 2021.
20. Ravshan   Nurmatov   –   O‘zbek   tilida   ravish   yasash   modellari   va   ularning
shevalardagi o‘zgarishlari. Farg‘ona: FarDU, 2023.

MUNDARIJA 
KIRISH…………………………………………………………………………..3
I BOB. Oʻzbek shevalarida ravishning lingvistik xususiyatlari
1.1. Oʻzbek tilida ravish tushunchasi va uning umumiy xususiyatlari..………….6
1.2. Shevalarda ravishning turlari va ularning o‘ziga xos jihatlari………….…..10
1.3. Oʻzbek shevalarida ravishlarning qoʻllanilishiga doir misollar…………….15
II BOB. Oʻzbek shevalarida ravishlarning yasalishi va shakllanishi
2.1. Oʻzbek shevalarida ravish yasovchi qoʻshimchalar…………………….….18
2.2. Dialektal ravishlarning leksik va morfologik xususiyatlari…………….…..28
2.3. Shevalarda ravish yasashdagi fonetik va semantik o‘zgarishlar……………28
XULOSA………………………………………………………………………..31
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR……………………………………....33