O’zbekistonda sud hokimiyati islohotlari

MAVZU: O'ZBEKISTONDA SUD HOKIMIYATI
ISLOHOTLARI.
REJA:
Kirish
1.   Hokimiyatlar bo`linishi tizimida sud hokimiyati
2. Mustaqil O`zbekistonda sud hokimiyatining shakllanishi
3. O`zbekiston Respublikasi sud tizimining umumiy tavsifi
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar Kirish
Bugungi   kunga   kelib,   sud   hokimiyati   davlat   hokimiya-tining   mustaqil
hokimiyat tarmog`i ekanligi to`g`risidagi nuqtai nazarni batamom shakllangan deb
aytsa   bo`ladi.   SHo`rolar   davrida,   ayniqsa   uning   dastlabki   davrlarida,   bizga
ma`lumki,   bu   g`oya   rad   etilgandi.   Sudning   huquqni   muhofaza   etuvchi   funksiyasi
haqida   deyarli   gapirilmas   edi;   sudning   qatag`onchilik   funksiyasi   asosiy   o`rinni
egallab,   amalda   sudlar   davlat   hokimiyatining   bostirishga   qaratilgan   majburlov
apparatlari sifatida namoyon bo`lgan. Mustaqillikka erishilganidan so`ng, huquqiy
davlat   g`oyasining   paydo   bo`lishi   va   O`zR   Konstitutsiyasida   sud   hokimiyatining
alohida va mustaqil hokimiyat tarmog`i sifatida ajrati-lishi bilan qonunchilikda o`z
aksini topayotgan ma`lum nazariy asoslar paydo bo`la boshladi. 
O`zR   Konstitutsiyasining   11-moddasida   davlat   hokimiya-tining   mustaqil
uch tarmoqqa bo`linishi va ularning bir-biridan mustaqil ravishda faoliyat yuritishi
mustahkamlab   qo`yilgan.   Bu   bilan   sudning   nazorat   funksiyasini   ajratish,
sudlarning   vakolatlarini   va   nazorat   funksiyalarini   qay-tadan   ko`rib   chiqish   va
qonunchilikda mustahkamlash zarurati belgilanadi. Bu masalalarni hal etish uchun
sud nazorati g`oyasi tayanadigan asoslarni, fundamentlarni aniq bilib olish kerak. 
Tadqiqotchilarning   fikriga   ko`ra,   hokimiyat   bo`linishi   nazariyasi,   sud
hokimiyatini   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuv-chi   hokimiyatlardan   alohida   va
mustaqil tarmoq sifatida ajratish g`oyasi antik davrlarda paydo bo`lgan. O`sha davr
mutafakkirlari mazkur nazariyaning qator majburiy belgi-larini ko`rsatib o`tishgan
bo`lib,   bu   belgilarga   muvofiq   hol-da   davlatning   ichida   ma`lum   funksiyalarni
bajaruvchi nis-batan mustaqil elementlar amal qiladi. Bu elementlar o`zaro kuchli
bog`liqlikda bo`lib, bir-biriga ko`maklashib ham turadi va, agarda, zarurat tug`ilsa,
bir-birini   cheklab  ham  turadi;  bu  elementlarning barchasi  o`z faoliyatini  qonunga
asoslanib amalga oshiradi. 
Adabiyotlarda   hokimiyatlar   bo`linishi   nazariyasining   asosiy   g`oyalari
Arastu, Aflotun, Polibey, Epikur va boshqa-larning asarlarida ishlab chiqilganligi,
antik   dunyo   sud   amaliyotida   tadbiq   etilganligi,   1215   yili   qabul   qilingan   Buyuk
Angliya erkinlik Xartiyasida mavjudligi to`g`risida fikrlar bildiriladi.  Hokimiyatlar bo`linishi tizimida sud hokimiyati
Shaxs   huquqlarini   himoya   qilish   bilan   bevosita   bog`liq   bo`lgan   sudning
nazorat funksiyasi o`zining ma`naviy aspekt-lariga ega bo`lib, uning ildizlari antik
o`tmishga borib taqaladi. Shuning bilan birga, sud nazoratining taraqqiyoti 17-18-
asrlar mutafakkirlari tomonidan ishlab chiqilgan hokimiyatlar bo`linishi nazariyasi
bilan ham uzviy bog`liq. Hokimiyatlar bo`linishi klassik nazariyasining asoschilari
tomonidan ilgarigi nazariyadan farqli ravishda mutlaqo universal ta`limot yaratildi-
ki, bu nazariya ko`pchilik mam-lakatlarning konstitutsiyaviy qonunchiliklarida o`z
aksini topgan va topib ham kelmoqda. Mazkur universal ta`limot-ning yaratilishiga
sababiy   shart-sharoitlar   ichida,   birinchi   navbatda,   ijtimoiy   va   davlat   tashkil
etilishining   yuqori   darajasiga   ko`tarilishida   o`zini   namoyon   qilgan   tarixiy
progressni aytib o`tish kerak. 
Boshqa   guruh   tadqiqotchilarining   fikriga   ko`ra,   hoki-miyatlar   bo`linishi
doktrinasi   hamda   sud   hokimiyati   roli-ning   muhim   aspektlari   fransuz   siyosiy
mutafakkirlari bo`lmish Sh.L. Monteskye va J.J. Russolarning ilmiy asar-larida o`z
ifodasini topgan. 
Bizning   tadqiqotimiz   o`rganish   doirasi   uchun   Montes-kyening   «Qonunlar
ruhi   haqida»   asari   hamda   uning   «Har   bir   davlatda   uchta   hokimiyat:   qonun
chiqaruvchi, ijro etuvchi va fuqarolik huquqi masallarini olib boruvchi hokimiyat-
lar   mavjud   bo`ladi»   degan   asosiy   xulosasi   qiziqish   uyg`o-tadi.   Bu   hokimiyat
jinoyatlar   uchun   jazolaydi   va   xususiy   shaxslar   o`rtasida   nizo   paydo   bo`lganda
ularni   hal   etadi,   bu   hokimiyatni   sud   hokimiyati   desa   bo`ladi.   Sh.L.   Monteskye
tomonidan sud hokimiyati hokimiyatning alohida tarmog`i sifatida ajratilishi uning
hokimiyatlarning   qonun   chiqa-ruvchi,   ijro   etuvchi   va   sud   hokimiyatlariga
bo`linishi   naza-riyasiga   qo`shgan   buyuk   hissasidir.   Buning   natijasida   mazkur
doktrina   o`zining   qat`iy   tugallangan   nuqtasiga   yetdi.   Sud   hokimiyati   masalasini
ko`rib chiqishda Monteskye qator qarashlaridan kelib chiqadi. Aksariyat  Yevropa
mamlakatla-rida boshqaruvning o`rtacha, bir maromdagi shakli o`rnatilgan bo`lib,
ularga   muvofiq   davlatlar   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyatlarga   ega
bo`lib, o`zlarining fuqarolariga uchinchi hokimiyatni amalga oshirishni topshiradi. O`zining   ahamiyati   bo`yicha   sud   hokimiyati   tartibga   soluvchi   bo`lib,   qo-nun
chiqaruvchi va ijro etuvchi hokimiyatlarni tiyib turish uchun kerak. 
Hokimiyatlar  bo`linishi  nazariyasi  ko`pgina mamlakatlarda o`zining amaliy
ifodasini topdi. Uning asosida umumdemokratik konsepsiya yotibdi, bu konsepsiya
u   yoki   bu   darajada   turli   davlat   tuzilishi   shakliga   ega   bo`lgan   davlatlar-da
foydalanishi   mumkin.   Hozirgi   vaqtgacha   bu   nazariya   o`rga-nish   obyekti   bo`lib
kelmoqda. Bu holat  jamiyatda iqtisodiy va siyosiy kuchlar  nisbatining o`zgarishi,
demokratiyaning   darajasi,   davlat   boshqaruvi   jarayonining   murakkablashuvi   bilan
bog`liqdir. 
Sud   hokimiyatining   ta`rifiga   nisbatan   fanda   mavjud   bo`lgan   turli
yondoshuvlarda   quyidagilarni   ajratib   ko`rsa-tib   o`tish   mumkin.   Bir   guruh
protsessualchi   olimlarning   fikriga   ko`ra,   sud   hokimiyati   «qonunga   bo`ysungan
organlar-ning   shunday   tizimini   tashkil   etadiki,   bu   organlar   qonun-larni   sudlovni
amalga   oshirish   orqali   qo`llaydi».   Sud   hokimiyatini   ta`riflashga   bo`lgan   boshqa
yondoshuvga   ko`ra   sud   hokimiyati   bu   sud   ishlarini   ko`rib   chiqish   bilan   bog`liq
faoliyatdir.   Sud   hokimiyatining   ikkala   guruh   vakillari   tomonidan   berilgan
ta`riflarida ajralmas umumiy xusu-siyat kasb etuvchi ikkita asosiy nuqta (moment)
ko`zga tash-lanadi. 
O`zR   Oliy   sudi   Plenumi   sud   hokimiyatiga   quyidagicha   ta`rif   bergan:   «Sud
hokimiyati – bu sudning jinoiy, fuqa-rolik, xo`jalik va ma`muriy huquqbuzarliklar
to`g`risidagi   ishlarni   O`zR   Konstitutsiyasi   va   qonunlarining   so`zsiz   ustun-ligiga
amal qilgan holda ko`rib chiqish vakolatlari (yig`in-disi)dir. 
Plenum   o`zining   ta`rifida   sudlarning   asosiy   funksiya-laridan   kelib   chiqqan.
Shu   bilan   birga,   bizning   nazarimizda,   bu   ta`rifni   keng   qamrovli   hamda   qonun
chiqaruvchi   tomo-nidan   «sud   hokimiyati»   atamasiga   joylashtirilgan   ma`no-
mazmunni to`laligicha ochib bera oladi deyaolmaymiz. Buning isboti uchun O`zR
Oliy   sudi   Plenumining   tushuntirishida   sudning   muhim   funksiyasi   bo`lmish
konstitutsiyaviy nazorat funksiyasi o`z ifodasini topmaganligini aytib o`tsa bo`ladi.
O`zR Konstitutsiyasining 108-moddasiga ko`ra konstitutsiyaviy nazorat funksiyasi
O`zR Konstitutsiyaviy sudi vakolatiga kiradi.  Sud hokimiyati – bu hokimiyatning alohida turi bo`lib, u o`z tabiati bo`yicha
hokimiyatning   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   tarmoqlaridan   farq   qiladi.   Sud
hokimiyatining   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyatlar   bilan   birgalik-da
mavjud   bo`lishligi   demokratik   davlatning   muhim   belgi-sidir.   Sud   hokimiyatining
davlatning   boshqa   tuzilmalaridan   mustaqil   ajralib   chiqishi   mazkur   mamlakatning
huquq   us-tunligi   tamoyilini,   undagi   erkinlik   va   adolat   g`oyalarini   amalga   tadbiq
etishdagi   jiddiy   yutuqlari   haqida   guvohlik   beradi.   Sud   hokimiyatining   asosiy
maqsad-vazifasi   bo`lib,   jamiyat   a`zolarini,   ularning   huquq   va   erkinliklarini,
qonuniy  manfaatlarini  jamiyat  boshqa   a`zolarining  huquq-qa  xilof  tajovuzlaridan,
davlatning   noto`g`ri   harakatlari-dan   asrash,   himoya   qilish   hisoblanadi.   Bunday
faoliyatni   amalga   oshirmay   turib,   hech   qaysi   bir   davlatni   huquqiy   hisoblab
bo`lmaydi. 
Jamiyatda   vujudga   keladigan   nizolarning   huquqqa   asoslangan   holda   hal
etilishini   ta`minlab,   barcha   subyekt-larning   qonunga   itoat   etishi   hokimiyatning
qonun chiqaruvchi va ijro etuvchi tarmoqlarini chegaralab, tiyib turishda, ularning
faoliyatlari   ustidan   huquqiy   nazoratni   amalga   oshirishda   muhim   ahamiyat   kasb
etadi. Mazkur  funksiya  o`zining samarasini  sud hokimiyati  qonun chiqaruvchi  va
ijro etuvchi hokimiyat tarmoqlarining faoliyatlarini Konstitu-siyaga qanchalik mos
bo`layotganini   tekshirish,   ular   tomonidan   Asosiy   qonunga   xilof   ravishda
chiqarilgan   qonun   hujjat-larining   amal   qilishini   to`xtatib   qo`yish   imkoniga   ega
bo`lgan taqdirda beradi. 
Mamlakatimiz   Asosiy   qonuni   sud   hokimiyati   o`z   fao-liyatini   qonun
chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyatlardan,   siyosiy   partiyalar,   boshqa   jamoat
birlashmalaridan mustaqil ravishda amalga oshiradi deb e`lon qilgan (106-modda).
O`zR   Konstitutsiyasida   sud   hokimiyatiga   alohida   bob   bag`ishlangan   bo`lib,   unda
sud   hokimiyati   atamasi   sud   tizimining   tashkil   etilishiga   oid,   ularning   faoliyat
prinsiplariga oid qoida-lar orqali ochib beriladi. 
Sud   hokimiyatining   jamiyatda   umume`tirof   etilgan   o`rni   va   ahamiyatidan   kelib
chiqib fikrga kelsa bo`ladiki, O`zR sud hokimiyati hokimiyatning alohida tarmog`i
bo`lib,   davlatning   inson   va   fuqarolarning   huquq   va   erkinliklarini   muhofaza   etish funksiyasini bajaradi. Inson huquq va erkinliklari qonunlarning ma`no-mazmunini,
qonunlarning   qo`llanilishini   va   qonun   chiqaruvchi,   ijro   etuvchi   hokimiyatlarning
faoliyatini   belgilabgina   qolmasdan,   sud   hokimiyatining   faoliyat   mazmuni   va
mohiyatini   belgilab   beradi.   O`zR   sud   tizimi   oldida   inson   huquqlarining   davlat
organlari  tomonidan hurmat  qilishga,  abstrakt  huquqiy me`yorlarni  real  huquq va
majburiyatlarga   aylantirishga,   davlatning   inson   oldidagi   majburiyatlarining
bajarilishiga erishish-dek juda muhim masala yotibdi. 
Sud   hokimiyatining   asosiy   komponentlaridan   biri   bo`-lib,   uni   amalga
oshirish   maxsus   davlat   organlari   –   sudlarga   topshirilishidir.   Sud   hokimiyati   o`z
mansabdor   shaxslari   -   sudyalarning   maqomi   va   ular   faoliyatining   maxsus   rejimi
bilan   farqlanadi.   Shunday   qilib,   sud   hokimiyati   –   sud   tomonidan   protsessual
qoidalarga qat`iy amal qilgan holda, protsessual va moddiy huquqni qo`llash orqali
o`zining   kompetensiyasiga   tegishli   bo`lgan   ishlarni   hal   etish   uchun   berilgan
hokimiyat vakolatidir.
So`nggi   yillar   yuridik   leksikonida   «sud   hokimiyati»   atamasi   mustahkam
o`rin olib, «sud» atamasi va tushunchasi bilan birgalikda keng ishlatilib kelmoqda.
Lekin sud hokimiyatini davlat organi sifatida sud bilan birlash-tirib yuborish xato
bo`lar edi. Hokimiyat bo`lib mazkur organ qila olishi va amalga oshirishi mumkin
bo`lgan   vakolati   tushuniladi.   Mohiyatan,   bularga   vakolatlar,   funksiyalar   kiradi;
ularning ijrochisi kirmaydi. 
Mazkur   vakolatlar   ichida   ustun   mavqeini   odil   sudlovni   amalga   oshirish
vakolati egallaydi. Odil sudlovni faqat-gina sud amalga oshirishi mumkin, boshqa
hech   qaysi   organ   bu   vakolatga   ega   emas.   Bu   sudning   o`ziga   xos   va   ayni   vaqtda
maxsus   vakolatidir.   Lekin   sud   hokimiyati   faqatgina   mazkur   funksiyani   bajarish
bilan   chegaralanib   qolmaydi.   Bu   hoki-miyat   o`z   ichiga   qator   boshqa   vakolatlarni
ham   qamrab   oladi-ki,   bu   vakolatlar   ijtimoiy   ahamiyati   jihatidan   odil   sud-lovni
amalga oshirish vakolatidek muhimdir. Bularga: 
               konstitutsiyaviy nazorat; 
                davlat   organlari   va   mansabdor   shaxslarining   qa-rorlari   va   harakatlarining
qonuniyligi ustidan nazorat;                 hukmlar va sudning boshqa aktlarining ijrosini ta`minlash; 
                sudlarga   taalluqli   bo`lgan,   ma`muriy   huquqbuzar-liklar   to`g`risidagi   ishlarni
ko`rib chiqib hal etish; 
               sud amaliyoti asosida amaldagi qonunchilikka sharh-lar berish; 
              sudlov korpusining tashkil etilishida ishtirok etish hamda sudlov hamjamiyati
organlari bilan hamkorlik qilish. 
Bu   vakolatlarni   odil   sudlov   bilan   tenglashtirish   no-to`g`ri   bo`lar   edi.   Lekin
ularning   amalga   oshirilishi   odil   sudlovni   amalga   oshirish   bilan   uzviy   bog`liq
bo`lib, uning tegishlicha amalga oshirilishiga ko`maklashadi. 
Sud hokimiyatini tashkil etuvchi, yuqorida aytib o`til-gan vakolatlarning har
birini   hayotga   tadbiq   etish   mazkur   hokimiyatni   amalga   oshirish   yuklatilgan
organlarni ular tomonidan qabul qilinadigan qarorlarni ijro etish uchun majburlov
vositalari   bilan   ta`minlashga   qaratilgan.   Qonun,   misol   uchun,   sud   qarorlarining
umummajburiyligini   to`g`ridan-to`g`ri   belgilab   qo`ygan.   U   barcha   fuqarolar,
tashki-lotlar   va   mansabdor   shaxslardan   sud   tomonidan   chiqarilgan   hujjatlarga
so`zsiz   itoat   etishlarini   talab   etadi.   Xususan,   O`zR   JPK   272-274-moddalariga
muvofiq, ma`lum bir ji-noiy ishni ko`rib chiqishda raislik qiluvchi sudya sud maj-
lisida   belgilangan   tartibga,   intizomga   rioya   qilmayotgan   shaxsga   tanbeh   berishi
mumkin. Agarda bu shaxs sudyaning talabiga bo`ysunmasa, sudya uni sud zalidan
chiqarib yubori-shi  mumkin. Bundan tashqari, tartib-intizomga rioya etmayot-gan
sud   majlisi   ishtirokchilari   moddiy   javobgarlikka   tortilib,   ularga   jarima   solinishi
mumkin. 
Bunday   huquqlar   sudyalarga   faqatgina   jinoiy   ishlar-ni   ko`rib   chiqishda
emas,   balki   boshqa   ishlarni   ham   ko`rib   chiqishda   beriladi.   «Sudlar   to`g`risida»gi
qonunning 65-mod-dasi 3-qismida belgilanishicha: «Davlat organlari, mansab-dor
shaxslar, jamoat birlashmalari, boshqa yuridik va jis-moniy shaxslar  sudyalarning
odil   sudlovni   amalga   oshirish   bo`yicha   talab   va   buyruqlariga   so`zsiz   bo`ysunishi
kerak. Odil sudlovni amalga oshirishda kerak bo`ladigan ma`lumotlar, hujjatlar va
ularning   nusxalari   sudyalarning   talablari   bo`yicha   haqsiz   taqdim   etiladi. Sudyalarning   talablari   va   buyruqlarini   bajarmaslik   qonunda   nazarda   tutilgan   ja-
vobgarlikka sabab bo`ladi». 
Sud   vakolatlari   haqidagi   umumlashgan   bilimlar   bu   organlar   nima   bilan
shug`ullanishi   mumkin   va   kerakligi   to`g`risida   tushuncha   beradi   hamda   davlat
hokimiyatini   amalga   oshiruvchi   muassasalar   tizimida   ularning   tutgan   o`rni   va
ahamiyatini,   shuningdek,   hokimiyatning   uchchala   tarmoqlari   o`zaro   nisbatiga
nisbatan   yo`naltiradi.   Bu   haqdagi   umumlash-gan   bilimlar   hokimiyatlar   bo`linishi
nazariyasining   keng   qo`llaniladigan   va   ayni   vaqtda   soddalashtirilgan   tushuncha-
sini aniq mazmun bilan to`ldiradi, ya`ni: qonun chiqaruvchi - qonun chiqaradi, ijro
etuvchi   –   ijro   etadi,   sudlar   esa   sud-lovni   amalga   oshiradi.   Nima   bo`lganda   ham,
sud   vakolatlari   ro`yxati   «sud   hokimiyati   sudlovni   amalga   oshiradi»   degan   gap
ostida juda keng va katta hajmli va ayni vaqtda qonun chiqaruvchi va ijro etuvchi
hokimiyatlarning   faoliyatlaridan   tubdan   farq   qiladigan   faoliyat   yotishi   haqida
guvohlik beradi. 
Sud   vakolatlari   doirasi   yana   shu   haqda   ma`lum   qila-diki,   sud   hokimiyati
boshqa   hokimiyat   tarmoqlari   singari   muhim   va   mas`uliyatli   ijtimoiy   funksiyani
bajaradi.   Bularning   barchasi   uchchala   hokimiyatning   tengligi   va   bir-birini
to`ldirishi haqida xulosa qilishga imkon beradi. 
Sud   hokimiyatining   asosiy   ikkita   komponentlaridan   biri,   yuqorida   aytib
o`tilganidek,   uni   amalga   oshirish   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   organlardan
farq qiluvchi dav-latning maxsus tashkil etilgan organlari – sudlarga topshi-rilishi
hisoblanadi.   Bunday   farqlar   ularning   o`ziga   xos   vakolatlarida   va   tashkil   etilish
tartibida namoyon bo`ladi. 
Bajariladigan   funksiyalar   sudlardan   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi
organlar uchun belgilanadigan qoidalardan tubdan farq qiluvchi maxsus qoidalarga
rioya   qilgan   holda   tashkil   etilishi   va   faoliyat   yuritishini   talab   qiladi.   Bu
qoidalarning   amal   qilishi   sudyalarning   malakali   tanlovi-ni   amalga   oshirish   orqali
ular tomonidan o`zlariga tegishli  bo`lgan ishlarni xolisona, malakali hal etilishiga
erishish,   sudlov   korpusiga   malakasi   past   va  axloqsiz   sudyalarning  kirib  qolishiga
yo`l qo`ymaslik uchun kerak. Bunday «himoya vositalari» faqatgina sud organlari uchun xosdir. Hoki-miyatning qonun chiqaruvchi va ijro etuvchi organlarini tash-
kil   etish   uchun   qonun   bunday   detalli   talablarni   qo`ymaydi.   Ijro   etuvchi
hokimiyatning   u   yoki   bu   mansablariga   (hatto   yuqori   lavozimlarga)   nomzodlarga
ham   qonun   qattiq   talablar   qo`ymaydi.   Sudyalardan   esa   yuqori   malakali
tayyorgarlik va mutaxassislik talab etiladi. Boisi, sud xatolari konkret shaxslarning
sog`lig`i,   hayoti,   erkinliklari,   huquqlari   va   qonun   bilan   qo`riqlanadigan
manfaatlariga juda jiddiy, ayrimlari esa qaytarib bo`lmas oqibatlarga sabab bo`lishi
mumkin. 
Sud hokimiyati organlari tashkil etilishining muhim nuqtasi bo`lib, ularning
mustaqilligini ta`minlash, har qanday tashqi va ichki (rahbariyat va yuqori turuvchi
instan-siyalar)   ta`sirlardan,   aralashuvlardan   chegaralab   qo`yish   hisoblanadi.   Buni
esa   qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyatlar   xususida   aytib   bo`lmaydi.
Ayniqsa, ijro etuv-chi organlarning subordinatsiyasi, yuqori turuvchi organlar-ning
quyi   turuvchi   organlarga   bo`ysunishi,   rahbariy   ko`rsat-malarining   majburiyligi
odatiy hol hisoblanadi. Lekin, yuqorida aytib o`tilgan fikrlar sud hokimiyati bilan
qonun   chiqaruvchi   va   ijro   etuvchi   hokimiyatlar   o`rtasida   o`tib   bo`lmas   jarlik
mavjud   degani   emas.   Ular   qanchalik   alohida   bo`lmasinlar,   ular   o`rtasida   bir-biri
bilan   bog`liq,   yaqin   nuqtalar   ham   mavjud.   Masalan,   qonun   chiqaruvchi   organlar
hamma uchun, sudlar uchun ham majburiy bo`lgan qonunlarni chiqaradi, sudlarni
moliyalashtirishni,   ularning   ish   haqi   miqdorlarini   tasdiqlaydi.   Sud   hokimiyati
organlari esa, o`zlariga tegishli bo`lgan vakolatlar orqali qonun chiqaruv-chi va ijro
etuvchi   organlar   faoliyati   mazmuniga   ta`sir   etishi   mumkin.   Ular,   misol   uchun,
qonunni   konstitutsiyaviy   emas,   ijro   hokimiyati   organining   hujjatini   esa   qonuniy
emas   deb   topishga   haqli.   Va   bu   holat   tegishli   organlar   tomo-nidan   shunday   deb
topilgan   hujjatlarni   qayta   ko`rib   chiqishga,   ularni   o`zgartirishga   majbur   qilib
qo`yadi. 
Sudning   sud   hokimiyati   organi   sifatida   xususiyati   yana   shundan   iboratki,
uning   faoliyati   uchun   maxsus   qoidalar,   protseduralar   o`rnatilgan   bo`ladi.   Bu
qoidalar u yoki bu ishning sudda ko`rilishida barcha masalalarni qat`iyan tar-tibga
solib   qo`yadi.   Ularning   asosiy   maqsadi   bo`lib   qonuniy   va   adolatli   yechim chiqarilishini   ta`minlashdir.  Sud   hoki-miyatini   amalga   oshirish   protseduralarining
bir   qancha   ko`ri-nishlari   shakllangan   bo`lib,   ular   sudlovning   turlari   sifa-tida
namoyon   bo`ladi.   Ularga:   konstitutsiyaviy,   fuqarolik,   xo`jalik,   jinoiy,   ma`muriy
sudlovlar   kiradi.   Bu   sudlov   turlarining   har   biri   maxsus   qonunchilik   aktlari   bilan
tartibga   solinadi   (FPK,   XPK,   JPK   va   MJtK).   Yuqorida   sanab   o`tilgan   sudlov
turlarini va ularni tartibga solib turuvchi qonunchilik aktlarini o`rganish oliy o`quv
yurtlari-ning   yuqori   kurslarida   amalga   oshiriladi,   ularga   maxsus   o`quv   dasturlari
bag`ishlangan. 
 
Mustaqil O`zbekistonda sud hokimiyatining shakllanishi
  Sudlar   hozirgi   O`zbekiston   hududida   davlatchilik   atri-buti   sifatida   o`zining
ko`p   asrlik   tarixiga   ega.   Sudlar   uzoq   o`tmish   –   3-3,5   ming   yil   avval   shakllanish
davrida   qanday   bo`lganligi   haqida   ishonchli   ma`lumotlar   bizgacha   yetib   kel-
magan. Umuman olganda esa, O`rta Osiyo xalqlarining qadimgi madaniy-maishiy
darajasi   tavsifidan,   urf-odatlaridan   kelib   chiqib   shuni   aytsa   bo`ladiki,   sudlov
majburiyatlari   hurmatga   sazovor,   boy   hayotiy   tajribaga   ega   bo`lgan   jamiyat
a`zolari   tomonidan   amalga   oshirilgan.   Nizoli   masalalar   bo`yicha   ular   tomonidan
bildirilgan fikrlar, qabul qilin-gan qarorlar barcha tomonidan qabul qilingan bo`lib
majbu-riy xarakterga ega bo`lgan. 
O`zbekiston   hududida,   salkam   XIII   asr   mobaynida   sha-riat   qonun-
qoidalariga   asoslangan   qozilik   sudlari,   xalq   urf-odat   me`yorlariga   asoslangan   biy
sudlari amalda bo`lgan. 
XIX-asrning   ikkinchi   yarmida   (O`rta   Osiyo   Rossiya   tomoni-dan   qo`shib
olinganidan   so`ng)   chor   mustabid   hukumati   bu   yerda   Rossiya   qonunchiligiga
asoslanib   ish   yurituvchi   o`zlarining   sud   organlarini   joriy   qilishdi.   Dastavval   ular
fuqarolik ishlarini hamda Rossiya fuqarolarining manfaatlari bilan bog`liq ishlarni
ko`rib   chiqqan.   Keyinchalik   esa,   ularning   vakolatiga   barcha   jiddiy   nizolar
to`g`risidagi   hamda   qonun   ozodlikdan   mahrum   etish   jazosini   nazarda   tutgan
jinoyat-larni ko`rib chiqish qo`shilgan.  Oktabr   to`ntarishi   sud   tizimiga   ham   o`z   ta`sirini   o`tkazdi:   natijada   yangi
sudlar   va   tribunallar   joriy   qi-lindi.   Ular,   birinchi   direktivalarda   belgilanganidek,
o`z-larining   «proletarlik   ongi»ga   asoslanib   ishlarni   ko`rib   chiqqan.   Ularga   o`z
faoliyatida   chor   Rossiyasi   qonun   hujjat-laridan   foydalanish   huquqi   ham   berilgan
edi, basharti bu qonun hujjatlari revolyutsiya manfaatlariga zid kelmasa. 
Sudyalar   va   boshqa   sud   organlari   umuman   xato   qilmay-digan,   qat`iy
qatag`onchi   va   hech   ham   shubhalanmaydigan   qilib   o`ylangan   edi.   Ularni
boshqarish   faqatgina   umumiy   ko`rsat-malar   berish   hamda   konkret   ishlarga
to`g`ridan-to`g`ri   arala-shish   orqali   amalga   oshirilgan.   Bunga   misol   qilib   RKP(b)
Siyosiy byurosining 1919 yili «Bosmachilarning boshliqlari to`g`risida»gi qarorini
keltirsa bo`ladi. 
Unda   shunday   deyilgan   edi:   «O`rta   Osiyo   byurosiga   bosma-chilarning
boshliqlarini   qo`ldan   chiqarmaslik   va   ularni   darhol   Revtribunal   sudiga   topshirib
jazo sifatida oliy jazoni qo`llash nazarda tutish majburiyat qilib belgilan-sin».
Mazkur   qaror   matnidan   siyosiy   byuroning   sud   ishlariga   to`g`ridan-to`g`ri
aralashuvi aniq-ravshan ko`rinib turibdi; byuro tomonidan aybdorlik masalasi ham,
jazo masalasi ham hal etib bo`lingan. U vaqtlarda sudyalarning mustaqilligi haqida
gap   ham   bo`lishi   mumkin   emas   edi.   1936   yili   SSSR   prokurori   Vishinskiy   A.Y.
sudni davlatning qatag`onchilik siyosatini amalga oshiruvchi organ sifatidagi rolini
isbot-lab beradi: «Biz proletar davlatda sudyalarning «musta-qilligi» tamoyilini rad
qilganimizda,   biz   ularning   pro-letar   davlatdan,   ishchi   sinfidan,   umumdavlat
siyosatidan   mustaqilligini   rad   etgan   bo`lamiz.   Buning   bilan   biz   davlat-da
umumdavlat siyosatidan farqli ravishda alohida sud siyo-satining mavjud bo`lishini
rad etamiz...»
Qonunsizlik – kommunistik tizimning asosiy belgisi bo`lib, u hech qaysi bir
sovet   muassasalarini   chetlab   o`tmagan.   Partiya   tizimi   sudlarni   o`zining   yo`lini
amalga oshirishga mo`ljallangan bir bo`limi sifatida qurgan. Partiyaning yo`riqlari
hayotga   darhol   tadbiq   etilgan.   Shunday   qilib,   1934   yil   10   iyulda   SSSR   SIK
tomonidan   «SSSR   ichki   ishlar   xalq   komissariati   va   uning   mahalliy   organlari
tomonidan   tergov   qilinadigan   jinoyatlarni   ko`rib   chiqish   to`g`risida»   qaror   qabul qilinadi. Qarorga muvofiq, davlatga qarshi (kontrrevolyutsion, boshqaruv tartibiga
qarshi)   jinoyatlar   SSSR   Oliy   sudi,   ittifoq   respublikalarning   oliy   sudlari,   o`lka   va
oblast   sudlari   hamda   avtonom   respublikalarning   bosh   sudlari   tomonidan   ko`rib
chiqiladi. Buning uchun SSSR va ittifoq respublikalarning sudlarida rais va ikkita
sud   a`zosidan   iborat   tarkibda   maxsus   hay`atlar   tashkil   etildi.   Temir   yo`l   va   suv
transportida   sodir   etiladigan   jinoyatlar   SSSR   Oliy   sudining   Temir   yo`l   va   Suv
hay`atlari, yo`na-lish, temir yo`l va suv sudlari tomonidan ko`rib chiqilishi kerak.
Shuningdek, SSSR Oliy sudining Sud-nazorat kolle-giyasi (hay`ati) tashkil etildi
1935   yil   23   yanvardagi   SSSR   Prokurorining   ko`rsatma-larida   aytilishicha,
kontrrevolyutsiya   to`g`risidagi   ishlar   «bu   ishlarni   sudlarda   ko`rib   chiqish   uchun
yetarlicha hujjatlar bo`lmasa ular SSSR NKVDsining maxsus kengashi tomonidan
muhokamaga   jo`natilishi   kerak,   ammo   bu   hol   bu   ishlarni   mahalliy   shart-
sharoitlardan   kelib   chiqqan   holda»   maxsus   kollegiyalarga   ko`rib   chiqish   uchun
jo`natish mumkinligini ham nazarda tutadi. 
Boshqacha   qilib   aytganda,   maxsus   kengashlar   bilan   birga-likda   maxsus
kollegiyalar ham dalillarsiz sud qilishi mumkin edi. Maxsus sudlar tizimiga harbiy
yo`nalish   va   lager   sudlari   kirgan.   Bularning   barchasi   maxsus   kollegiya-lar   bilan
birgalikda   maxsus   kengashlarga   juda   yaqin   bo`lgan.   Ularning   barchasi   yopiq
bo`lgan   va   hech   bir   qiyinchiliksiz   o`z   faoliyatini   amalga   oshirgan.   Ularning
faoliyatida umumiy-lik ularning qarorlarining hal qilib bo`linganligida edi. Barcha
qarorlar   ayblovchi   va   imkoni   boricha   qat`iy   bo`lib,   o`ylab   o`tirishning   zarurati
bo`lmagan. 
Qatag`onlarning tezkorligi va keskinligini maxsus kengashlar qatorida oblast
NKVD   boshqarmasi   boshlig`i,   ob-kom   partiya   sekretari   va   oblast   prokuroridan
iborat   bo`lgan   maxsus   uchliklar   ta`minlagan.   1937   yili   Stalin   maxsus   uchliklar
tashkil   etish   to`g`risida   farmon   chiqaradi.   Bu   uch-liklar   trotskistlar,   shpionlar   va
boshqa   shaxslarni   otib   o`l-dirishga   hukm   qilishga   yoki   10   yilga   qamoq   jazosini
tayin-lashga   vakolatli   edi.   Bunday   uchliklar   oblast   UNKVD   bosh-lig`i   –   rais,
partiya obkomi sekretari va oblispolkom raisi – a`zolardan iborat tarkibda faoliyat
yuritgan. Uchliklar uchun «limit» belgilanar edi. Masalan, maxsus uchlik hech bir tergov   harakatlarisiz,   sudsiz   minglab   odamlarni   otib   o`ldi-rishi   mumkin   edi.
Bunday   uchliklarning   ish   tartibi   quyida-gicha   bo`lgan:   bayonnoma   yoki   «albom»
tuzilar edi, uning har bir betida F.I.SH., tug`ilgan yili va sodir etilgan «jinoya-ti»
yozilar   edi.   So`ngra   oblast   UNKVD   boshlig`i   qizil   qalam   bilan   «R»   harfini
yozgan, uchlik a`zolari esa, odatda, erta-siga bu bayonnoma-albomni imzolardilar.
Shuningdek, ikki-liklar, maxsus kollegiyalar va maxsus ishtirokchilar ham mavjud
bo`lgan.   1937   yili   18   oktabr   kunining   o`zidayoq   Yejov   va   Vishinskiydan   iborat
ikkilik   551   kishining   ish   mate-riallari   bilan   tanishib   chiqib,   ularning   barchasini
o`limga hukm qilgan. Zarurat tug`ilganda esa bunday protsedurani bajarmasa ham
bo`lar edi. Masalan, 1941 yili ichki ishlar narkomining xati bo`yicha 25 kishi: yirik
harbiy xizmatchi-lar, ularning xotinlari va boshqalar otib tashlangan.
Partiyaga   «nomuvofiq»   shaxslarning   ro`yxatini   tuzish   keng   tarqalgan   edi.
1937-1938   yillarning   o`zidayoq   Stalin   va   Molotovlar   tomonidan   383   bunday
ro`yxat birinchi kategoriya bo`yicha – otib o`ldirish - tasdiqlangan edi.
Stalinning   qonli   qonunsizligi,   huquqning   elementar   qoidalariga   rioya
etmaslik   nimaligini   30-50   yillarda   O`z-bekiston   xalqi   o`zining   buyuk   va   ilg`or
vakillarini   yolg`on   ayblovlar   va   ko`rsatmalar   tufayli   yo`qotganda   bildi.
«Kontrevolyutsion   jinoyatlar»   to`g`risidagi   ishlarning   ter-govi   bir   tomonlama,
ishning   haqiqiqiy   holatlarini   hisobga   olmagan,   fuqarolarning   himoyaga   bo`lgan
huquqini poymol qilgan holda olib borilgan. 
Bunday ishlarning aksariyat qismini «sovet hokimiya-tini ag`darishga, unga
qarshi   chiqishga   da`vat   etuvchi»   targ`i-bot-tashviqot   qilganlik   jinoyatlari   tashkil
etgan.   Bunda   moddaning   dispozitsiyasi   keng   qamrovli   ifodalanib,   natija-da
fuqarolarning   tanqidiy   fikrlari,   qarashlari   hatto   askiyalari,   kulgi-hazillari   uchun
noqonuniy   ravishda   javob-garlikka   tortilib   ketishiga   sabab   bo`ldi.   Misol   uchun,
oddiy   fuqaro   magazinda   yumshoq   non   bo`lmaganligi   tufayli   o`zining   fikrini
bildirganlik   uchun   yoki   Germaniya   kuchli   dushman   ekanligini   e`tirof   etganligi
uchun 10 yilga qamalib keti-shi yoki bo`lmasa otilib ketishi mumkin edi. Masalan,
28.   10.   37   yili   O`zSSR   NKVD   qoshidagi   uchlik   tomonidan   Boymir-zayev   A.,
Muradov   N.,   Saidmuradov   N.lar   o`lim   jazosiga,   Shadmanov   N.,   Kurbanov   R.   va Muminov   Sh.lar   esa   uzoq   mud-datli   ozodlikdan   mahrum   etish   jazosiga   hukm
etilgandi.   Ularga   kolxozchilar   ichida   kontrrevolyutsion   targ`ibot-tashvi-qot
ishlarini   olib   borganlikda   ayb   e`lon   qilingandi.   Ishni   o`rganib   chiqish   natijasida
ma`lum   bo`lishicha   «kontrrevo-lyutsion   targ`ibot-tashviqot   ishlari»   xizmatga
yaroqsiz   meh-nat   qurollari   va   kolxoz   rahbariyatining   beparvoligi   xusu-sidagi
tanqidiy fikrlarni bildirishda namoyon bo`lgan. 
Mazkur   ish   Oliy   sud   tomonidan   jinoyat   tarkibi   yo`q-ligi   tufayli   bekor
qilingan   edi.   Qiynoq   va   zo`rliklar,   insonni   uning   oddiy   huquqlaridan   mahrum
qilish, yaqinlar va qarindoshlarni hibsga olish bilan qo`rqitish, doimiy ruhiy tazyiq
kabilar orqali kerak bo`lgan ko`rsatuvlar olingan. 
Shunday   qilib,   1938   yili   13   fevralda   O`zSSR   NKVDsi   qoshidagi   uchlik
tomonidan Denau va SHo`rchi tumanlaridan 17 kishi o`lim jazosiga hukm etilgan
bo`lib, ular A. Ikromov va F. Xo`jayev tomonidan tashkil etilgan «milliy qarshilik
tashkilotida»   ishtirok   etganlik   uchun   ayblangan.   Ayblov   esa   Xayitov   degan
odamning   ko`rsatuvlariga   ko`rilgan   edi,   lekin   Xayitov   sud   majlisida   ko`rsatuvlar
qiynoqlar   ostida   olin-ganligini   aytib,   ularni   qaytarib   oladi.   Ish   bo`yicha   boshqa
dalillar   yo`q   edi,   lekin  odamlar   bari-bir   hayotidan  mahrum   etildi.   Hukm   uch   kun
ichida ijro etilgandi.
Boshqa   misollar.   1942   yili   12   iyunda   Toshkent   oblast   sudi   tomonidan
SHeynknext   A.   Nemis   armiyasini   maqtaganlik   va   mahbuslar   ichida
kontrrevolyutsion tashviqotlarni olib borganlik uchun o`lim jazosiga hukm etilgan
edi. Amalda esa mahbusning barcha fikrlari nemislar kuchli dushman ekan-ligi va
ularni   yengish   uchun   ko`p   harakat   qilish   kerakligini   aytgan.   1946   yili   5   mayda
Farg`ona oblast sudi tomonidan Razdobreyev I. JKning 58-4-moddasi bilan 25 yil
ozodlik-dan   mahrum   etish   jazosiga   avtobus   bekatida   transportning   yaxshi
qatnamayotganligini   aytganligi   uchun   hukm   etilgandi.   1948   yili   6   oktabrda
Toshkent   oblast   sudi   tomonidan   Kacha-nov   G.   JKning   66-moddasi   1-qismi
bo`yicha kolxozchilarning kambag`al hayoti haqida va Farbda hayotning yaxshiroq
ekanligi to`g`risida  fikr  bildirganligi  uchun 10 yil  muddatga ozod-likdan mahrum etishga hukm  etilgandi. Bunday  misollarni  yuzlab keltirsa bo`ladi. Bu ishlar  Oliy
sud tomonidan jinoyat tarkibi yo`qligi tufayli bekor qilingan.
30-40   va   50  yillarning   boshlarida   SSSRning   nosudlov   organlari   tomonidan
3.778.234   kishi   sudlangan   bo`lib,   shu-lardan   786.098   kishi   otib   o`ldirilgan   edi.
Ular orasida bizning vatandoshlarimiz ham bor. Ehtimol bu raqamlar bundan ham
ko`p bo`lgandir
O`zbekiston   tomonidan   mustaqillikning   qo`lga   kiritili-shi,   respublikada
huquqiy   davlatning   ko`rila   boshlanishi   bilan   O`zR   Prezidenti   I.A.   Karimovning
tashabbusi   bilan   siyosiy   qatag`on   qurbonlarini   reabilitatsiya   qilish   ishlari   lozim
darajaga   ko`tarildi.   Agarda   1955-1989   yillar   ichida   O`zbekiston   Oliy   sudi
tomonidan   kontrrevolyutsion   jinoyat-lar   bo`yicha   2850   kishi   oqlangan   bo`lsa,
so`nggi   4   yil   ichida   5200   kishi   oqlandi.   Reabilitatsiya   qilish   ishlari   hali   davom
etmoqda   va   davom   etsa   kerak,   toki   huquqlari   toptalgan   so`nggi   shaxs
oqlanmaguncha. 
Tarixning   guvohlik   berishicha,   yaxshi   qonunlardan   tash-qari,   inson
huquqlarining   mafkuraviy   kafolatlari   –   in-sonning   qadriyatiga   bo`lgan   ishonch,
o`zboshimchaliklarning   har   bir   qurboni   haqida   xotiraning   saqlab   qolinishi   ham
juda   muhimdir.   Shuning   uchun   ham   o`zbek   xalqi   Prezident   I.A.Karimovning
«Qatag`on qurbonlarini xotiralash kunini belgilash to`g`risida»gi farmonini yuqori
baholadi. Poytax-timizning Yunusobod tumanida O`zR Prezidenti tashabbusi bilan
tashkil   etilgan   Shahidlar   maydoni   memorial   komp-leksining   respublikamizning
mustaqillik   bayrami   arafa-sida   ochilishida   chuqur   ramziy   ma`no   bor.   Minglab
odamlar   bu   yerga   dahshatli   qonunbuzilishlarning   qurbonlari   bo`lgan
vatandoshlarni yod olish uchun keladilar.  Xulosa
Xulosa   o`rnida   shuni   ta`kidlash   joizki,   b irinchi   instansiya   sudi   sifatida   har
qanday sud, hatto oliy sudlar ham chiqishi mumkin. Barcha sudlar vakolat doirasi
amaldagi   qonun   bilan   aniq   belgilangan.   Apellyatsiya   instansiyasi   sudi   qonuniy
kuchga   kirib   ulgurmagan   qaror   va   hukmlarning   qonuniyligi   va   asosligini
tekshirishga   qara-tilgan.   Umumiy   yurisdiksiya   sudlari   tizimida   bunday   sud-lar
sifatida   asosiy   bo`g`in   sudlariga   kirmaydigan   barcha   yuqori   turuvchi   sudlar
maydonga chiqishi mumkin. Apellyatsiya tartibida ko`rib chiqilgan ish kassatsiya
tartibida   qayta   ko`rib   chiqilishi   mumkin   emas.   Kassatsiya   instansiyasi   sudi   esa
qonuniy   kuchga   kirgan   hukm   va   qarorlarning   qonuniy-ligini   tekshiradi.   Umumiy
va harbiy sudlar tizimida bun-day sudlar sifatida asosiy bo`g`in sudlaridan tashqari
bar-cha sudlar chiqishi mumkin. 
Xo`jalik sudlarida esa bu vazifani O`zR Oliy xo`ja-lik sudi amalga oshiradi. 
«Nazorat   instansiyasi»   atamasi   ham   keng   qo`llanilib   kelmoqda.   Bu   atama
orqali   sudlarning   qonuniy   kuchga   kir-gan   hukm   va   qarorlarini   qonuniy   va
asosliligini   tekshi-ruvchi   sud   bo`linmalari   belgilanadi.   Umumiy   yurisdiksiya
sudlari   ichida   bunday   sudlar   sifatida   o`rta   bo`g`in   sudlari   Prezidiumlari   hamda
O`zR Oliy sudi Prezidiumi va kollegiyalari bo`lishi mumkin. 
Harbiy sudlar uchun bunday sudlar sifatida o`rta bo`g`in sudlari, O`zR Oliy
sudi   Harbiy   hay`ati,   Xo`jalik   sudlari   uchun   esa   –   Oliy   xo`jalik   sudi   Prezidiumi
bo`lishi mumkin. 
Yuqori turuvchi instansiya yoki yuqori turuvchi sud degan-da tegishli sudga
nisbatan ancha yuqori mavqe va maqomga ega bo`lgan sudlar tushuniladi. «Yuqori
sud   instansiyasi»   ata-masi   O`zR   Oliy   sudi   yoki   Oliy   xo`jalik   sudining   nomlani-
shining sinonimi hisoblanadi. 
 
  Foydalanilgan adabiyotlar
 
1. Beznasyuk A.S., Rustamov X.U. Sudebnaya vlast: Ucheb-nik dlya vuzov.
-M.: YUNITI-DANA, Zakon i pravo, 2002. 
2. Kolokolov   N.A.   Sudebniy   kontrol:   nekotoriye   prob-lemi   istorii   i
sovremennosti. - Kursk, 1996; 
3. Kommentariy   k   Konstitutsii   Respubliki   Uzbekistan.   -T.:   «Adolat»,
Akademiya MVD Respubliki Uzbekistan, 1997.
4. Maslikov   I.S.   Sudebnaya   vlast   v   sisteme   razdeleniya   vlasti   v   svete
konstitutsii RF. // Sov. yustitsiya.  1989. №8. 
5. Monteskye Sh.L. «Izbranniye proizvedeniya» -M.: 1955.
6. Petruxin I.L. Pravosudiye: vremya reform. -M.: 1991. 
7. Pravooxranitelniye organi. Uchebnik dlya vuzov. / Pod red. prof. K.F.
Gutsenko 3-ye izd. dop. i pererab. - M.: Zersalo, 1997. 
8. O`zbekiston   Respublikasida   Sud   islohotlarini   yanada   rivojlantirish
Dasturi.  O`zbekiston Respublikasi Oliy sudi Byulleteni, 1996, №3-4 son. 
9. Rasulov   A.   Sozdaniye   i   razvitiye   sovetskogo   suda   v   Uzbekistane.   -T,
Gosizdat, 1957 . 
10. Savitskiy V.M. Organizatsiya sudebnoy vlasti v Ros-siyskoy Federatsii.
Uchebnoye posobiye dlya vuzov. – M.: BEK, 1996. 
11. Sternik I.B. Iz istorii suda Turkestanskoy ASSR. //Sov.  Yust. 1981, №21
12. Temushkin   O.P.,   Dobrovolskaya   T.   N.   Stanovleniye   i   razvitiye
sovetskoy sudebnoy sitemi.  Sud v SSSR. -M.: 1987.

Kirish

1. Hokimiyatlar bo`linishi tizimida sud hokimiyati

2. Mustaqil O`zbekistonda sud hokimiyatining shakllanishi

3. O`zbekiston Respublikasi sud tizimining umumiy tavsifi

Xulosa

Foydalanilgan adabiyotlar

(jami 17 sahifa)