O‘zbekistonla soliq. Byudjet siyosati vositalari yordamida iqtisodiyotni tartibga solish xususiyatlari

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM, FAN VA
INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
MIRZO ULUG BEK NOMIDAGI O ZBEKISTON MILLIYʻ ʻ
UNIVERSITETINING JIZZАX FILIАLI
 “SIRTQI” FАKULTETI
 “IQTISODIYOT(TARMOQLAR VA SOHALAR)” YO NАLISHI 	
ʻ
551-22-GURUH TALABASI 
RAXMATULLAYEV IBROXIMNING
“Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish” FАNIDАN
KURS ISHI
Mavzu: O‘zbekistonda soliq-byudjet siyosati vositalari yordamida
iqtisodiyotni tartibga solish xususiyatlari.
Bajardi:          Raxmatullayev I
Ilmiy rahbar: Nizomitdinov A
Jizzax-2024
1 MUNDARIJA
Kirish ………………………………………………………………………...…...4
I BOB    DAVLAT IQTISODIYOTI VA TARTIBGA SOLISH USULLARI 
1.1 O'zbekiston soliq siyosatining mazmuni, strategiyasi va taktikasi.……….…..7
1.2 Bozor  iqtisodiyoti sharoitida moliyaviy munosabatlarni  rivojlantirishda soliq
siyosatining o'rni.……...........................................................................................14
1.3 Soliq guruxlari va tasnifi …………………...…………………….………17
II BOB  O‘ZBEKISTONDA DAVLAT TOMONIDAN IQDISODIYOTNI 
TARTIBGA SOLISH
2.1   Iqtisodiyotni boshqarish va tartibga solishda davlatning roli………………..21
2.2. Iqtisodiyotni boshqarish organlari………………………………………….29
Xulosa ……………………………………………………………………….......34
Foydalangan adabiyotlar ro‘yxati …………………………………………….36
                                                                                                                                                        
2 O‘zbekistonda byudjet-soliq siyosati vositalari yordamida
iqtisodiyotni tartibga solish xususiyatlari.
Reja:
1.   Davlatning iqtisodiyotini tartibga solish usullari
2.   Iqtisodiyotning pul-kredit (pul) siyosati.
3.   Iqtisodiyotni boshqarish va tartibga solishda davlatning roli
3                                                Kirish
Kurs   ishi   mavzusi   dolzarbligi .   Har   qanday   zamonaviy   iqtisodiy   tizimning
normal ishlashini ta'minlashda davlat muhim rol o'ynaydi. O'zining butun tarixi
davomida davlat tartibni, qonuniylikni ta'minlash, milliy mudofaani tashkil etish
vazifalari   bilan   bir   qatorda   iqtisodiy   sohada   ma'lum   funktsiyalarni   bajargan.
Umumiy   qabul   qilingan   ta'rifga   ko'ra,   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga
solish   -   bu   tadbirkorlik   sub'ektlari   xatti-harakatlariga   va   shu   bilan   butun
iqtisodiyotga qonunchilikni, soliqqa tortish tizimini, bojxona to'lovlarini, valyuta
kurslarini   o'zgartirish,   bu   yoki   boshqa   faoliyatni   cheklash   yoki   aksincha,
rag'batlantirish   uchun   boshqa   vositalardan   foydalanish   orqali   bilvosita   ta'sir
tizimidir.Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solish   uzoq   tarixga   ega   -
Evropada dastlabki kapitalizm davrida ham narxlar, tovarlar va xizmatlar sifati,
foiz stavkalari va tashqi savdo ustidan markazlashgan nazorat mavjud edi. 
Zamonaviy   sharoitda   har   qanday   davlat   milliy   iqtisodiyotni   tartibga   soladi,
hukumatning   iqtisodiyotga   aralashishi   har   xil   darajada.Davlat   va   bozorni
tartibga solish qanday nisbatlarda birlashtirilishi kerakligi, davlatning aralashuvi
chegaralari   va   yo'nalishlari   qanday   bo'lganligi   to'g'risida   fikrlar   va
yondashuvlarning keng doirasi mavjud - to'liq davlat monopoliyasidan tortib to
haddan   tashqari   iqtisodiy   liberalizmgacha.   Biroq,   davlatning   iqtisodiyotda
ma'lum funktsiyalarni bajarishi zarurligi so'roq qilinmaydi. Bozor iqtisodiyotida
davlatning o'rni to'g'risida klassik qarashlardagi inqilob taniqli ingliz iqtisodchisi
Jon Maynard Keyns nomi bilan bog'liq edi. 
Uning   "Bandlik,   foizlar   va   pullarning   umumiy   nazariyasi"   asari   1936   yilda
nashr   etilgan.   "Keyns   inqilobi"   davrida   ilgari   surilgan   g'oyalar   bozor
iqtisodiyotining   klassik   qarashlarida   inqilobni   keltirib   chiqardi.   Iqtisodiy
turg'unlikni   o'z-o'zini   tiklashning   iloji   yo'qligi,   yalpi   talab   va   yalpi   taklifni
muvozanatlash,   iqtisodiyotni   inqirozdan   olib   chiqish   va   uni   yanada
barqarorlashtirishga   yordam   beradigan   vosita   sifatida   davlat   aralashuviga
bo'lgan ehtiyoj isbotlandi.Shunday qilib, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga
solish mamlakatning iqtisodiy va ijtimoiy rivojlanishi uchun juda muhimdir.
4 Kurs ishining maqsadi.  O’zbekistonda mulkni davlat tasarrufidan chiqarish
xususiyatlarining   nazariy   asoslarini   o’rganib,   xususiylashtirish   haqida   kerakli
ko’nikma   hosil   qilish   hamda   bulardan   foydalanib   amaliyotda   tatbiq   etish   va
takomillashtirishdan iborat.
Kurs ishining vazifalari:
- O’zbekistonda mulkchilik tizimini rivojlanishining fundamental asoslarini
o’rganish;
- O’zbekistonda   mulkchilik   tizimining   faoliyat   mexanizmini   belgilovchi
me’yoriy-huquqiy bazasini yoritib berish;
- O’zbekistonda   mulkchilik   tizimini   shakllanishining   bosqichlari   va
xususiyatlarini tahlil qilish;
- Mulkchilik   shaklini   o’zgartirish-   ko’p   ukladli   tizimni   yaratishning   asosi
ekanligini anglash;
- Xususiylashtirilgan   korxonalarni   qo’llab-quvvatlash   iqtisodiy
taraqqiyotimizni muhim omili ekanligini ko’rsatib berish. 
5 I BOB  DAVLAT IQTISODIYOTI VA TARTIBGA SOLISH
USULLARI
1.1.O'zbekiston soliq siyosatining mazmuni, strategiyasi va taktikasi
Soliq   siyosati   davlatning   soliq     munosabatlarini   tashkil   qilishdagi   chora-
tadbirlari,   faoliyatlar   yig'indisidir.   Shunday   ekan,   faqat   mustaqil   davlatgina   o'z
mustaqil soliq siyosatiga  ega bo'la oladi.
Soliq   siyosatini   ishlab   chiqish   moliya-iqtisodiy     munosabatlardan     kelib
chiqadi.   Davlat   soliq   siyosati   orqali   respublika   iqtisodiyotini   barqarorlashtirish
va   rivojlanishiga   xar   tomonlama   faol   ta’sir     ko'rsatish   mumkin.   Soliqlar   pul
munosabatlari   bo'lib,   iqtisodiy   munosabatlarning   tarkibiy   qismi   ekan,   soliq
siyosati xam iqtisodiy  siyosatning tarkibiy qismidir.
Soliq   tizimi   deganda   moxiyati   jixatidan  bir  xil     bo'lgan  va markazlashgan
pul fondiga tushadigan soliq turlarining yig'indisi tushuniladi.
Tizim   -   bu   yig'ma   tushunchadir.   Bu   tushunchada   soliqlarning   bir-biri   bilan
bog'liqligi   xam   ifoda   etilgan.   Soliq     tizimini   quyidagi   guruxlarga   bo'lish
mumkin:
Soliq tizimini soliq obyektiga qarab uch guruxga bo'lish mumkin: oborotdan,
daromaddan   va   mulklar   qiymatidan   olinadigan   soliqlar.   Oborotdan   olinadigan
soliqlarga   ko'shilgan   qiymat   solig'i,   aksiz   solig'i,   konlardan   foydalanganligi
uchun   solig,   bojxona   boji   kiradi.   Daromaddan   olinadigan   soliqlarga   foyda
solig'i va daromad soliglari kiradi. Mulklardan olinadigan soliqlarga   mol-mulk
solig'i  va yer soliqlari kiradi.Iqtisodiy moxiyatga qarab to'g'ri  va egri soliqlarga
bo'lish   mumkin.   To'g'ri   soliqlar   bevosita   daromad   oluvchimulk   egasining
daromadlaridan (foydalaridan) olinadi. Bunday soliqlar huquqiy va xaqikiy soliq
to'lovchi   bitta     shaxs   bo'ladi.   Soliq   ilgarida   aniq   belgilangan   bo'ladi.Uning
manbai bo'lib korxona  va tashkilotlarning xo'jalik faoliyati natijasida erishilgan
moliyaviy   yakun     xisoblanadi.   Axoli   soliqlarida   esa   soliq   manbai   bo'lib
to'g'ridan-to'g'ri   axolining   daromadi   xisoblanadi.   Foyda     (daromad)   solig'i,   yer
solig'i va daromad solig'i to'g'ri soliqlarning eng yirik daromaddir.
6 Egri   soliqlar     korxona   va   tashkilotlar   faoliyatining   moliyaviy   yakuniga
bog'liq bo'lmaydi. Ular sotilayotgan tovarlar va  xizmatlar oborotiga  (baxosiga)
ustama   tarzda     belgilanadi.   Ular   so'zsiz   tovar   qiymati   va   xizmat   summasini
oshiradi va iste’mol ni  kamytiriladi. Bu soliqlarni ba’zan  iste’mol  soliqlari deb
xam   ataladi.   Bundan   qaraganda   ularni   guyo   maxsulot   sotuvchi   yoki   xizmat
ko’rsatuvchi   to'laetgan   bo'ladi.   Aslida   esa   ularning   xaqiqiy   to'lovchisi   tovar   va
xizmatlarni   iste’mol     qiluvchilar   bo'ladi.   Egri   soliqlar   guruxiga   ko'shilgan
qiymat solig'i, aksiz solig'i va bojxona bojlari kiradi. Soliq solish tizimining bir
qancha   elementlari   mavjud   va   bular   quyidagilardan   iboratdir:   soliq     subyekti,
obyekti, manbasi, soliq stavkasi, soliq   solish birligi,   soliqlardan imtiyozlar va
boshqalar kiradi.
Biz   avvalo   soliq   tizimi   va   soliq   solish   tizimi   tushunchalarni   bir-biridan
farqini bilishimiz zarur. Bu yerda nazariy jixatdan soliq tizimi soliqlar yig'indisi
tushuniladi. Soliq solish tizimi  esa  tashkiliy jixatdan, tuzilish usullari yig'indisi
tushuniladi, Ya’ni  soliq solish tizimi amaliy uslublar yig'indisidir.
Shunday  qilib, soliq solish tizimi deb, Oliy majlis tomonidan belgilangan va
ijrochi   idoralar   tomonidan   undiriladigan   soliqlarni     tuzilish   usullari   va
tamoyillari   yig'indisiga   aytiladi.   Bu   tizimning   urni     jamiyatning   ijtimioy-
iqtisodiy  tizimi bilan aniqlanadi.
Soliq   solish   tizimining   bir   qancha   elementlari   mavjud   va   bular
quyidagilardan iboratdir: soliq   subyekti, obyekti, manbasi, soliq stavkasi, soliq
solish birligi,  soliqlardan imtiyozlar va boshqalar kiradi.
Soliq     subyekti   bu   soliq   munosabatlarni   tashkil   qiluvchilar.   Bularga   asosan
soliq to'lovchilar: 
yuridik   shaxslar   korxona,   tashkilot,   firma   va   jismoniy   shaxslar-axoli   kiradi.
Ikkinchi tomondan soliq subyektiga davlat kiradi, Ya’ni  soliq oluvchi.
Soliq obyekti - bu soliq solinadigan daromad, narsa (buyum), mulk,  qiymati,
tovar,   yer   maydoni,   ot   kuchi   va   boshqalar.   Ko'pincha   soliq   nomi   obyekt   nomi
bilan ataladi. Masalan, yer solig'ida yoki daromad solig'ida.
7 Ma’lumki   biz   o'tgan   mahruzamizda   soliq   tizimi   va   soliqqa   tortish   tizimi
tushunchalari   o'rtasida   farq   bor   degan   edik.   Soliq   tizimi   nazariy   jixatidan
soliqlar   turlarining   yig'indisidan   iborat,   soliq   solish   tizimi   esa   soliqqa   tortish
amaldagi uslublari yig'indisidan iborat deb tushuntirgan edik. O'tgan mahruzada
aytganimizdek bozor iqtisodiyoti yo'lini tanlagan ekanmiz soliqqa tortish tizimi
bilan bir qatorda soliq tizimini xam islox qilish zaruriyatiga aylandi.
O'zbekiston   Respublikasining   1992   yil   14   yanvarda   qabul   qilingan
"Korxonalar,   birlashmalar   va   tashkilotlarning   soliqlari   to'g'risida"   gi   qonunga
binoan   1992   yildan   boshlab   yangi   soliq   tizimi   joriy   etildi.   Bu   tizimning   shu
davrgacha   amal   qilgan   tizimdan   tub   farqi   shundaki   Respublikamiz   xududida
ayrim soliq turlari bekor qilinib, ularning qrniga yangilari kiritildi.
1992   yilgacha   62   yil   davomida   o'zgarmasdan   xizmat   qilgan   korxona   va
tashkilotlarning   asosiy   salmog'i   bo'lgan   oborot   solig'i   qrniga   qo'shilgan   qiymat
solig'i,   foydadan   ajratma   to'lovi   qrniga   yalpi   daromaddan   daromad   solig'i   va
yangidan   Respublikadan   chetga   chiqarib   sotiladigan   tovarlarga   soliq,
cheklangan tovar turlariga aksiz solig'i va mol-mulk soliqlari joriy etildi.
Soliq tizimiga bunday o'zgartirishlar kiritishning zaruriyati nimada?
Birinchidan,   Ma’muriy     -   buyruqbozlik   uslubiga   asoslangan   sobiq   ittifoq
davrida   davlat   korxona   daromadlarini   xoxlagan   istagi   bo'yicha   taksimlar   edi.
Soliq stavkalarini davlat xoxlagan paytda va xoxlagan miqdorda o'zgartirar edi.
90 - yillarga qadar foydadan ajratma stavkasi orqali korxona foydasining 90 %
gacha   byudjetga   olib   qo'yilar   edi.   Bozor   iqtisodiyoti   qonunlari   bunday
o'zgartirishlar     qilinishiga   yo'l   qo'ymaydi,   sababi   korxonalarda   moddiy
manfaatdorlik   va   rag'batlantirish   yuqolganligi   bo'lib,   ular   ishlab   chiqarishni
rivojlantirishga   qiziqmay   qo'yadilar,   ishlarida   o'sish   bo'lmaydi,   korxonalarda
boqimandalik kayfiyati, davlat dotatsiyasiga ko'z to'tish kabi illatlar tug'iladi. Bu
illatlardan   qutulishning   yagona   yo'li   soliq   tizimini   qayta   qurish   xisoblanadi.
Ikkinchidan, korxonalar moliyaviy erkinlikka ega emas edilar. Qancha maxsulot
ishlab   chiqarilish   kerak,   ularning   xom   ashyosi   qaerdan   olinadi,   maxsulot
birligiga   qancha   xom   ashyo   ishlatilishi   kerak,   ishchilar   soni,   ish   xaqi   miqdori,
8 elektr   energiya   va   yoqilg'i   sarfi,   tovarlar   baxosi   markaz   tomonidan   boshlab
berilar   edi.   Bu   bozor   iqtisodiyoti   talablariga   zid   bo'lganligi   uchun   xam
korxonalarga moliyaviy erkinlik berilishi zarurligi tug'ildi.
Uchinchidan,   ish   xaqi   xarajatlarining   oshib   ketishi   natijasida   davlat
g'aznasiga   tushadigan   foydadan   ajratmalar   miqdori   kamayib   ketganligi   sababli
uning   qrniga   yalpi   daromaddan   soliqqa   tortish   zaruriyati   paydo   bo'ldi.
To'rtinchidan,   bozor   iqtisodiyotiga   o'tish   davrida   ishlab   chiqarish   darajasining
pasayishi, infliyatsiya, ishsizlarning ko'payishi, moliyaviy tanqislik, baxolarning
keskin   oshib   ketishi   kabi   xodisalar   yuz   berdi.   Ularni   qoplash   uchun   zarur
daromadlar  bo'lishligi  talab etiladi. Bu daromadlarni  faqat  to'g'ri soliqlar  orqali
byudjetga   jalb   qilish   etarli   bo'lmay   qoladi.   Shuning   uchun,   to'g'ri   soliqlardan
tashqari egri soliqlarni xam qo'llash zaruriyati tug'uldi.
Beshinchidan, mustaqillikka yerishgan xar bir davlat o'zining mustaqil  soliq
tizimiga ega bo'lishi kerak. Bu xam iqtisodiy, xam maonaviy jixatdan zaruriyat
xisoblanadi. Shu sababli xam soliq tizimi isloxati amalga oshrilimoqda.
Shunday qilib soliq tizimi muayyan sharoitda davlat foydasiga undiriladigan
soliqlar majmuidir, ularni yig'ib olish yo'llari va usullarining tashkil etilishidir.
Soliq   tizimiga   soliq   turlari,   soliq   miqdori,   soliq   undiriladigan   daromadlarni
aniqlash   kabilar   kiradi.   Endi   soliq   tizimining   vazifasi   to'g'risida   gaplashaylik.
Ular:
Soliq   to'lovchilar   bilan   davlat   o'rtasida   daromadlarni   taqsimlash   va   qayta
taqsimlash vazifasi;
Iqtisodiy   va   ijtimoiy   soxadagi   faoliyatini   rag'batlantirish   yoki   cheklab
qo'yish;
Axolining muayyan tabaqalariga ijtimoiy imtiyozlar berish vazifalari.
O'zbekiston bozor iqtisodiyotiga   o'tishning o'ziga xos va o'ziga   mos yo'lini
tanlab   oldi   va   uni   jamiyatda   bosqichma-bosqich   muvaffakiyatli   amalga
oshirilmokda. Ushbu tanlangan yo'lning moxiyati O'zbekiston Respublikasining
Prezidenti   I.A.Karimovning   besh   tamoyilida     taxriflab   berilgan.   Bu   qoida
9 O'zbekiston     davlat   qurish     va   iqtisodiy   islox   qilish   dasturining   o'zagi   bo'lib
ularning moxiyati quyidagichadir:
Birinchidan,   iqtisodiyotning     siyosatdan   ustivor   bo'lishi   va   uning   uchun
iqtisodiyot  mafkuradan xoli qilinishi;
Ikkinchidan, davlat bosh islohotchi bo'lishi;
Uchinchidan, qonunlarga rioya qilishning xamma narsadan ustivor bo'lishi;
To'rtinchidan, kuchli ijtimoiy  siyosat o'tkazilishi;
Beshinchidan,   bozorga   iqtisodiyotiga     o'tishni   bosqichma-bosqich   amalga
oshirilishi;
Iqtisodiyotning   siyosatdan   ustivor   bo'lishi   va   uning   uchun   iqtisodiyot
mafkuradan xoli qilinishi:
Bu tamoyilning mahnosi  shuki,  iqtisodiy islohotlar xech qachon siyosatning
ta’siri ostida  bo'lmasligi, Ya’ni  biror bir mafkuraga buysundirmasligi kerak. Bu
esa   iqtisod     xamisha   siyosatdan   ustun   turmogi   kerak.   Na   siyosat,   na   mafkura
iqtisodiyotni nazorat qilish, unga tayzik o'tkazish darajasiga kutarilmasligi, xam
ichki,   xam   tashki   iqtisodiy     munosabatlar   xar   qandaymafkuradan   xoli   bo'lishi
lozim.   Avval   iqtisodiyot   keyin   siyosat,   "avval   taom,   badaz   kalom"   degan
xikmalar   bekorga   aytilmagan.   Butun   insoniyat   tajribasi   shuni     ko'rsatadiki,   xar
bir ishchi, muxandis, texnik o'z ish joyida   korxona,   birlashma, tsexlarda o'zini
xujayin   deb   xis   qilish,   o'z     mexnatining   pirovard   natijasidan   moddiy   jixatdan
manfaatdor     bo'lishi   kerak.   Ular   ishlab   chiqarilgan   traktor,   mashina,   taer   va
boshqa   maxsulotlar   ichki   bozorda     va   jaxon   bozorida,     bozorning   o'zi   belgilab
beradigan   narxlar   bo'yicha   erkin   sotilish   kerak.   Bozor   qoidasiga   ko'ra   kimning
maxsuloti     yuqori   sifatli,     kurinishi   yaxshiroq   va   narxi   arzonlik   bo'lsa,   qsha
maxsulotga   talab   boshqa   maxsulotlarga   nisbatan   ko’proq   bo'ladi.   Bunday
vaziyatda   bozorga   xech   qanday   siyosat   yoki   mafkura   o'z   ta’sirini   o'tkaza
olmaydi.   Soliq   tizimi   Respublikamiz   ijtimoiy   iqtisodiy   xayotidagi   xarakatiga
qarab   xilma   xil   guruxlarga   bo'linadi.   Soliq   tizimi   iqtisodiy   moxiyatiga   qarab,
kelib   tushish   manbaiga   qarab,   byudjetga   o'tkazish   nuqtai   nazaridan
10 qo'llaniladigan   stavkalarga   va   soliq   imtiyozlariga   qarab   guruxlanadi.   Ularni
aloxida-aloxida ko'rib chiqamiz.
1.2 Bozor iqtisodiyoti sharoitida moliyaviy munosabatlarni
rivojlantirishda soliq siyosatining o'rni
Iqtisodiy   moxiyatiga   qarab   guruxlanish.   Iqtisodiy   moxiyatiga   qarab
O'zbekiston   soliqlarini   to'g'ri   va   egri   soliqlarga   bo'lish   mumkin.   To'g'ri   soliqlar
xaqikiy   daromad   oluvchi   yoki   mulk   egasidan   olinadi.   Ularning   oboekti   yalpi
daromad, mulk qiymati, yer maydoni, ot kuchi va boshqalar xisoblanadi.
Egri   soliqlar   esa   sotilayotgan   tovar,   bajarilayotgan   ish,   ko'rsatilayotgan
xizmat qiymati ustiga ustama qo'yiladi. Egri soliqlarni to'lovchilar sotilgan tovar
va   ko'rsatilgan   xizmatni   dastlabki   iste’mol   qiluvchi   korxonalar   va   yakuniy
iste’mol chilar, Ya’ni, axoli xisoblanadi. Byudjetga kelib tushish manbaiga qarab
huquqiy   va   jismoniy   shaxslardan   olinadigan   soliqlarga   bo'linadi.   Huquqiy
shaxslardan   QQS,   aksiz   solig'i,   Respublikadan   tashqariga   chiqarib   sotiladigan
tovarlar   va   maxsulotlar   solig'i,   qimmatli   qog'ozlar   opreatsiyalariga   solinadigan
soliq,   daromad   solig'i,   korxonalar   mol-mulki   solig'i,   korxonalar   transport
vositalari solig'i, yer solig'i, jamoa a’zolarining mexnat xaqi fondi solig'i, sanoat
ko'rilishi solig'i va boshqalar olinadi.
Jismoniy shaxslardan daromad solig'i, axolining mol-mulk solig'i, transport
solig'i, yer solig'i, reklama solig'i, maishiy va xisoblash texnikalarini qayta sotish
solig'i va boshqalar olinadi.
Byudjetga   o'tkazish   nuqtai   nazardan   soliqlar   umumdavlat   soliqlari   va
maxalliy soliqlarga bo'linadi.
Soliq   qonunchiligida   soliqlarning   qaysi   turlari   to'g'ri   davlat   byudjetiga,
qaysilari   esa   maxalliy   byudjetga   tushishi   aniq   ko'rsatib   qo'yilgan.   Ammo   shu
aniqki  davlat   byudjetiga  tushgan   mablag'larning bir  qismi   maxalliy byudjetlarga
ajratib beriladi.
Davlat   bozor   iqtisodiyotining   samarali   amal   qilishining   shart-sharoiti
hisoblangan   huquqiy   asosni   ta’minlash   vazifalarini   o‘z   zimmasiga   oladi.   Bozor
iqtisodiyoti uchun zarur bo‘lgan huquqiy asosni ta’minlash quyidagi tadbirlarning
11 amalga   oshirilishini   taqozo   qiladi:   xususiy   korxonalarning   huquqiy   mavqeini
mustahkamlash; xususiy mulkchilik huquqini ta’minlash va shartnomalarga amal
qilishni kafolatlash; korxonalar, resurslarni yetkazib beruvchilar va iste’molchilar
o‘rtasidagi munosabatlarni tartibga soluvchi qonuniy bitimlarni ishlab chiqish va
boshqalar.
Davlat   tomonidan   ijtimoiy   muhitni   ta’minlash   o‘z   ichiga   ichki   tartibni
saqlash   mahsulot   sifati   va   og‘irligini   o‘lchash   standartlarini   belgilash,   tovar   va
xizmatlar   ayirboshlashni   yengillashtirish   uchun   milliy   pul   tizimini   muomalaga
kiritish kabilarni oladi.
Bozor   tizimi   pul   daromadlarini   va   milliy   mahsulotni   jamiyat   a’zolari
o‘rtasida taqsimlashda  birmuncha tengsizliklarni  keltirib chiqaradi. Shu sababli
davlat   o‘z   zimmasiga   daromadlar   tengsizligini   kamaytirish   vazifasini   oladi.   Bu
vazifa bir qator tadbir va dasturlarda o‘z ifodasini topadi.
Birinchidan,   transfert   to‘lovlari   muhtojlarni,   nogironlarni   va   birovning
qaramog‘ida   bo‘lganlarni   nafaqalar   bilan,   ishsizlarni   ishsizlik   nafaqalari   bilan
ta’minlaydi.   Ijtimoiy   ta’minot   dasturlari   orqali   pensionerlar   va   qariyalarga
moliyaviy yordam ko‘rsatiladi.
Ikkinchidan, davlat bozorni tartibga solish yo‘li bilan, ya’ni talab va taklif
ta’sirida   o‘rnatiladigan   narxlarni   o‘zgartirish   yo‘li   bilan   ham   daromadlarning
taqsimlanishiga ta’sir ko‘rsatadi.
Davlat   bir   qator   yo‘llar   bilan   resurslarning   nomutanosib   taqsimlanishi
keltirib chiqaradigan oqibatlarni yumshatishga ham harakat qiladi.
Birinchidan,   iste’molchilarning   aniq   tovar   va   xizmatlarni   xarid   qilish
qobiliyatini oshirish yo‘li bilan ularning talabi kengaytiriladi.
Ikkinchidan,   davlat   taklifni   oshirish   maqsadida   ishlab   chiqarishni
subsidiyalashi   mumkin.   Subsidiyalar   ishlab   chiqaruvchilarning   zararlarini
qisqartiradi   va   mahsulotlar   ishlab   chiqarishda   resurslarning   yetishmasligi
muamosini bartaraf qiladi.
Uchinchidan,   davlat   ayrim   tovarlar   va   ijtimoiy   ne’matlarning   ishlab
chiqaruvchisi   sifatida   chiqadi.   Bunday   tarmoqlar   davlat   mulkchiligiga
12 asoslanadi   va   davlat   tomonidan   bevosita   boshqariladi   yoki   ularni
moliyalashtirishni davlat o‘z zimmasiga oladi.
Davlat   iqtisodiyotni   bevosita   tartibga   solishda   ma’muriy   vositalardan
foydalanadi.   Ma’muriy   vositalar   davlat   hokimiyati   kuchiga   tayanadi   va
taqiqlash,   ruxsat   berish   va   majbur   qilish   xususiyatidagi   tadbirlarni   o‘z   ichiga
oladi.   Ayniqsa   ishlab   chiqarish   tanazzulga   uchragan   davrda   iqtisodiyotga
bilvosita   ta’sir   qilish   tadbirlari   kam   samarali   bo‘lib,   ma’muriy   vositalardan
foydalanishga ustunlik beriladi. Shu orqali bozor munosabatlarining rivojlanishi
qonun yo‘li bilan kafolatlanadi, turli mulk shakllarining daxlsizligi ta’minlanadi,
monopoliyalarga yo‘l berilmaydi va erkin raqobatga sharoit yaratiladi.
Iqtisodiyotni   bilvosita   tartibga   solishda   iqtisodiy   dastak   va   vositalarga   ustunlik
beriladi.   U   davlatning   pul-kredit   va   byudjet   siyosatida   o‘z   ifodasini   topadi.
Pul-kredit siyosatining   asosiy vositalari quyidagilardan iborat bo‘ladi:

hisob stavkasini tartibga solish;

moliya-kredit   muassasalalarining   Markaziy   bankdagi   zahiralari   minimal
hajmini o‘rnatish va o‘zgartirish;

davlat   muassasalarining   qimmatli   qog‘ozlar   bozoridagi   operatsiyalari
(davlat majburiyatlarini chiqarish, ularni sotish va to‘lash).
                   Davlat bu dastaklar yordamida moliya bozorida talab va taklif nisbatini
kutilgan   yo‘nalishda   o‘zgartirishga   harakat   qiladi.   Jumladan,   ssudaga
beriladigan   pul   miqdorini   o‘zgartirish   uchun   foiz   stavkasi   vositasidan
foydalanadi.   Davlat   kreditga   bo‘lgan   talab   va   taklifni   Markaziy   bank   orqali
quyidagi yo‘llar bilan o‘zgartiradi:
-   davlat   Markaziy   bank   ehtiyojlari   orqali   banklar   mablag‘larining   qarzga
beriladigan va zahirada turadigan qismlari ulushini o‘zgartiradi;
13 -   Markaziy   bank   boshqa   banklarga   past   foiz   stavkasida   qarz   berib,   ularning
kreditlash ishida faol qatnashib, iqtisodiy o‘sishiga ta’sir qilishini ta’minlaydi;
-   davlat   Markaziy   bank   orqali   xazina   majburiyatlarini   tarqatadi,   o‘z
obligatsiyalarini   sotadi   yoki   qimmatli   qog‘ozlarini   sotib   oladi.   Natijada   taklif
etilgan pul miqdori o‘zgarib, bu foizga ta’sir etadi.  
      
1.3 Soliq guruxlari va tasnifi
Soliq   turlariga   qarab   bevosita   va   bilvosita   soliqlarga   bo'linadi.   Bunday
guruxlanish   Soliqqa   tortish   oboektiga,   to'lovchi   bilan   davlatning   o'zaro
munosabatlariga   bog'liq   buladi.   Bevosita   soliqlar   to'g'ridan-to'g'ri   daromadga   va
mol-mulkka   belgilanadi.   Tovarning   baxosida   to'lanadigan   yoki   taxrifga
kiritiladigan   tovarlar   va   xizmatlardan   olinadigan   soliqlar   bilvosita     soliqlarga
kiradi.
Bevosita   soliqlar   real   va   shaxsiy   soliqlarga   bo'linadi.   Real   soliqlar   soliq
to'lovchining mol-mulkining ayrim turlaridan kadastr asosida undiriladi.
Xar   qanday   tadbir,   ish   va   faoliyat   ilgaridan   belgilanib,   aniqlanib   ishlab
chiqilgan   siyosat   bilan   amalga     oshiriladi.   Siyosat   deganda   davlatning   ilgaridan
belgilab,   aniqlab   qo'ygan   chora-tadbirlari   yig'indisi   tushuniladi.   Soliq     ishlarini
tashkil   qilishda   xam   shu   siyosat   bilan   ish   yuritiladi.   Soliq     siyosati   davlatning
moliya siyosatini eng muxim, tarkibiy ajralmas qismidir.
Xar   qanday   iqtisodiy     kategoriyaning     bajaradigan   funksiyasi   bo'ladi.
Funksiya   -   bu   soliq   kategoriyasining     amaliyotdagi   xarakatidir   va   soliqlarning
moxiyatini   ochib   beradi.   Funksiya     deganda   kategoriyaning   xaetda     ko'p
tarkaladigan   va     takrorlanadigan   doimiy   xarakatlarini   tushunamiz.   Bizni
fikrimizga   kura     soliq     quyidagi   funksiyalarni   bajaradi:   -   xazina   (fiskal)
funksiyasi:
" Fiskal funksiyasi
" Rag'batlantirish funksiyasi
" Nazorat   funksiyalari   mavjuddir.   Ayrim     iqtisodchilar       fikrlari
bo'yicha  taqsimlash  va  iqtisodiyotni  tartibga  solishlarni   xam  ko'shadilar.  Lyokin
14 bizni fikrimizga kura soliqlar asosan  3 - ta   funksiyani    bajaradi,   taqsimlash va
iqtisodiyotni     tartibga  solish  asosan  uchta  funksiyani  ichiga  kirib ketadi.  Xazina
(fiskal)   funksiyasi.   Fiskal     (lotincha   Fiscus   so'zidan   olingan   bo'lib,   gazna   degan
mahnoni anglatadi) xusuiyatiga ega ekanligidir.
Fiskal funksiya davlatning iqtisodiyotga aralashuvi  uchun obyektiv   shart-
sharoit   vujudga   keltiradi.   Byudjet   daromadlarini   ta’minlash   soliq   tizimi
vazifalaridan bittasi xolos. Soliq  tizimi ana shu vazifani xal etar ekan, jamgarma
va ishlab chiqarishning usish jarayonlariga  tuskinlik kilmasligi, ijtimoiy adolatni
bo'zmasligi,   xalq     xo'jaligi   to'zilishida   buzilishlar   va   chetga   chikishlar   sodir
bo'lishiga yo'l kuymasligi, bozor jarayoniga putur etkazmasligi zarur.
Bozor   munosabatlarning   shakllanishi   va   riaojlanishi   sharoitida     aynan
soliqlar davlatning iqtisodiyotiga ta’sir o'tkazishdan asosiy vositalardan biri bo'lib
kolmokda.   Davlatning   iqtisodiy   funksiyasi   orqali   xalq   xo'jaligining
rivojlantirishni     rag'batlantiriladi,   shuning   barobarida   uning   xazina     (fiskal)
funksiyasi   uchun   bazani   kengaytiriladi.   Oqilona   tashkil   etilgan   davlat   soliq
siyosati   soliqlarining   rag'batlantirish   funksiyasi   orqali   ishlab   chiqarishni
rag'batlantirish, rivojlantirishlar olib boriladi.
Soliqlarning izga solib turuvchi sifatidagi  funksiyasining  axamiyati  bozor
sharoitida  o’sib boradi, bu davrda tadbirkorlarni   ma’muriy qaram qilish usullari
yuk bo'lib ketadi yoki juda oz xolda  qoladi, korxonalar faoliyatini  farmoyishlar,
ko’rsatmalar   va   buyruklar   yerdamida   idora   qilish   huquqiga   ega   bo'lgan   "yuqori
tashkilot" tushunchasining o'zi asta-sekin yo'qola bordi. Biroq iqtisodiy  faollikni
izga   solib   turish,   uning   rivojlanishini   jamiyat   uchun   makbo'l   bo'lgan   yunalishda
rag'batlantirish zaruriyati saklanib qoladi.
Shunday   qilib,   soliqlarning   rag'batlantirish   funksiyasi   orqali   ishlab
chiqarish   korxonalar   yangi   tashkil   etilgan   paytlarida   soliqlardan   ozod   etiladi   va
boshqa   imtiyozlar   beriladi.   Bu   funksiyasi   orqali   ishlab   chiqarish   va   xizmat
ko’rsatish   korxonalarga   imtiyozlar   berish   orqali   ularning   moliyaviy-iqtisodiy
axvolini yaxshilashga xizmat qiladi.
15 Soliqlarning     nazorat   funksiyasiga     kelsak,   bu   funksiya   orqali   soliqlar
ijtimioy maxsulot qiymatini qanchaga tushganligi, milliy daromadning salmogini
nazorat qilib bilib olgandan so'ng  undan qancha qismini soliqlar orqali  byudjetga
tuplash   zarurligi,   ularning   obyektlarini,     soliq   to'lovchilarini,   soliq   stavkalarini
to'g'ri belgalish hamda   soliqlarni   o'z vaqtida to'g'ri xisoblab byudjetga o'tkazish
jarayonini   nazorat   qilib   boradi.   Bu   nazorat   doimo     taqsimlash   funksiyasi   bilan
yonma-yon   olib   boriladi.   Soliqlarning   nazorat   funksiyasi   ba’zan     taqsimlash
funksiyasidan   xam   kengayib   ketadi.   Chunki   taqsimlashda     faqat   pul
munosabatlari   bilan   chegaralanib   qolinsa,   soliqlarning   nazorat   funksiyasi   pul
munosabatlari   orqali   taqsimlashdan   tashqari   soliq   obyektilarini   buyum   shaklida
xam   to'liqligi,   maxsulotlar   koldiklari   xom   ashe   va   yoqilgilardan   boshqa
manbalardan   foydalanish   ustidan   xam   nazoratga   aylanadi.   Demak,   soliqlarning
nazorat   funksiyasi   soliq     idoralarini   xodimlarining   kundalik   olib   boradigan
umumiqtisodiy     nazoratining   nazariy   asosini     tashkil   etadi.   Bozor   iqtisodiyoti
sharoitida   soliq idoralarining nazorati asosan yagona iqtisodiy qonunlar talabiga
javob beradigan nazoratga aylanadi.
1.4 Iqtisodiyotning pul-kredit (pul) siyosati
Pul-kredit   siyosati   -   bu   Markaziy   bankning   pul   muomalasi   va   kredit
sohasidagi   makroiqtisodiy   jarayonga   ta'sir   ko'rsatadigan   chora-tadbirlar
majmuidir.   Ushbu   tartibga   solish   shaklining   maqsadi   muvozanat   va
iqtisodiyotning   barqaror   rivojlanishiga   erishishdir.Pul-kredit   usullarining
xususiyati   shundaki,   ularning   yordami   bilan   davlat   asosan   yalpi   taklifga   ta'sir
o'tkazishga   intiladi.   Bu   holda   eng   faol   element   sarmoyalash   bilan   bog'liq
motivlarga   ta'sir   (kredit   orqali)   hisoblanadi.   Taqqoslash   uchun   shuni
ta'kidlaylikki, moliyaviy tartibga solishning  eng faol tomoni bu (to'g'ridan-to'g'ri
va   bilvosita   subsidiyalar   orqali)   asosan   yalpi   talabga   ta'sir.Ushbu   tartibga   solish
mexanizmining   sub'ektlari   Markaziy   bank   va   biznes   (tijorat)   banklari
hisoblanadi.Pul-kredit siyosati doirasida Markaziy bank ikkita asosiy funktsiyani
bajaradi:Milliy   iqtisodiyotni   bozor   infratuzilmasining   muhim   elementi   bo'lgan
16 to'laqonli   valyuta   tizimi   bilan   ta'minlash;Xo'jalik   banklarining   kredit   faoliyatiga
ta'siri (makroiqtisodiy siyosat manfaatlari uchun).
Rossiyada   Rossiya   Bankining   asosiy   vazifasi   rublni   himoya   qilish   va
barqarorligini   ta'minlashga   qaratilgan   yagona   davlat   pul-kredit   siyosatini   ishlab
chiqish va amalga oshirishdir.
Bozor   iqtisodiyoti   rivojlangan   mamlakatlarda   qabul   qilingan   qonunlarga
binoan   Markaziy   bank   faoliyati   hukumatning   iqtisodiy   siyosati   vazifalarini
bajarishga   yo'naltirilgan   bo'lishi   kerak.   Shu   bilan   birga,   ushbu   kredit   markazi
hukumatga nisbatan  boshqa maqomga ega  bo'lishi  mumkin. Bir  qator  holatlarda
Markaziy   bank   to'liq   javob   beradi,   ba'zida   uning   mustaqilligi   kam,   ba'zida   esa
juda mustaqil pozitsiyani egallaydi.
Markaziy   bank   tomonidan   ma'lum   darajadagi   mustaqillik   hokimiyatning
bo'linishi printsipi asosida beriladi. G'arb davlatlari tajribasidan ko'rinib turibdiki,
maxsus   maqom   Markaziy   bankka   davlat   irodasini   muloyim   ijrochi   bo'lmaslik
huquqini beradi. Qiyin iqtisodiy vaziyatda hukumat kredit markazidan moliyaviy
muammolarini   qo'shimcha   pul   massasini   chiqarish   orqali   hal   qilishni   talab   qila
olmaydi.Xorijiy   mamlakatlar   amaliyoti   shuni   ko'rsatadiki,   Markaziy   bankning
operatsion   mustaqilligi,   qoida   tariqasida,   yanada   muvaffaqiyatli   makroiqtisodiy
natijalarni   belgilaydi.Pul  muomalasi  sohasida   faoliyat  yurituvchi  Markaziy  bank
turli   xil   vositalardan   foydalanadi.   Ularning   aksariyati   bilvosita   ta'sirga   ega.   Bu
iqtisodiyotdagi   davlat   harakatining   umumiy   tamoyillariga   o'xshashlik.   Biroq,
kredit   markazining   ba'zi   operatsiyalari   to'g'ridan-to'g'ri   amalga   oshirilishi
mumkin.   Ochiq   bozordagi   operatsiyalar   Markaziy   bankning   iqtisodiyotga
ta'sirining   eng   bozorga   asoslangan   variantini   namoyish   etadi.   Ushbu   holatda
ko'zlangan   maqsad,   ma'lum   bir   mamlakatda   muomalada   bo'lgan   pul   miqdorini
tartibga   solishdir.   Tijorat   banklariga   qimmatli   qog'ozlarni   sotish   jarayonida
ulardan   ortiqcha   balanslar   olib   tashlanadi.   Natijada   muomaladagi   pul   massasi
qisqarmoqda.   Qimmatli   qog'ozlarni   ishbilarmon   banklardan   sotib   olishda
Markaziy bank ularning narxini to'laydi va shu bilan milliy iqtisodiy muomalaga
qo'shimcha pul massasini kiritadi.
17 Majburiy   minimal   zaxira   siyosati   -   bu   Markaziy   bankdagi   ishbilarmon
banklar   aktivlarining   bir   qismini   zaxiralash.   Qonunga   ko'ra,   barcha   banklar
o'zlarining aktivlarining taxminan 20 foizini Markaziy bank ixtiyorida saqlashlari
shart.   Ushbu   mablag'lar   muddatli   depozit   shaklida   joylashtiriladi.   Markaziy
bankda   saqlanishi   kerak   bo'lgan   ulush   "zaxira   stavkasi"   deb   nomlanadi.
Rossiyada   ushbu   operatsiya   (majburiy   zaxiralar)   1990   yildan   beri   qo'llanila
boshlandi.   Zaxira   stavkasi   (aktivlarning   turli   guruhlari   uchun)   2,5   dan   18%
gacha.Markaziy bankning ushbu faoliyati muomaladagi pul massasi hajmiga ta'sir
o'tkazish   mexanizmi   hisoblanadi.   Ushbu   uslubni   tavsiflab   berib,   shuni   aytish
kerak:   boshqa   tartibga   solish   variantlari   bilan   taqqoslaganda,   u   "qo'pol"
hisoblanadi.   U   kamroq   bozorga   yo'naltirilgan   (masalan,   ochiq   bozor
operatsiyalari bilan taqqoslaganda).
Shunday qilib, tartibga solish jarayonidagi eng katta ta'sir quyidagilar:
a) keng ko'lamli usullardan foydalanish,
b) ishbilarmonlik banklarining reaktsiyasiga qarab, ularni tegishli ketma-ketlikda
(yumshoqdan qattiqroqgacha) qo'llash.
Rossiyada hozirda asosan ikkita operatsiya qo'llaniladi:
Qayta moliyalashtirish siyosati,
Majburiy minimal zaxira siyosati.
Markaziy   bank   ba'zida   tijorat   banklari   bilan   xo'jalik   shartnomalarini
tuzishga  intiladi. Ushbu  usul  tezkor   qarorlarni   tez  va ko'p  byurokratiyasiz   qabul
qilishga imkon beradi.
Pul-kredit   siyosatini   qayta   ko'rib   chiqishni   sarhisob   qilib,   quyidagi
xulosalarga kelish mumkin:
a)   uni   amalga   oshirish   jarayonida   kredit   siyosati   bir   qator   samarali   tomonlarga
ega. Shu bilan birga, aniq muvaffaqiyatsizliklar ham mavjud;
b)   iqtisodiyotga   ta'sir   ko'rsatishning   monetar   usullari   (shuningdek,   moliyaviy)
ikkilangan   xususiyatga   ega.   Bir   tomondan,   ular   davlatning   iqtisodiy   siyosatini
amalga   oshirish   mexanizmidir.   Boshqa   tomondan,   bu   makroiqtisodiy   tartibga
solishning mustaqil yo'nalishi.
18 Iqtisodiy siyosatni moliyaviy yoki kredit mexanizmidan foydalangan holda
olib   borish   iqtisodchilar   uchun   muhim   savol   tug'diradi,   u   yoki   bu   variant   qaysi
vaziyatda   maqbulroq?   Yana   bir   jihat   ham   dolzarbdir:   moliya   va   kredit
choralarining qaysi nisbati iqtisodiyotda amal qilishi maqsadga mnuvofiqdir?
Tartibga   solish   jarayonida   moliyaviy   tadbirlarning   ustunligi   odatda
iqtisodiy   siyosatning   keynscha   versiyasi   deb   nomlanadi.   Pul   mexanizmiga   katta
e'tibor   iqtisodiyotda   "monetarizm"   nomini   oldi.   G'arb   mamlakatlarida   iqtisodiy
siyosatni   amalga   oshirish   amaliyoti   shuni   ko'rsatdiki,   eng   oqilona   tartibga
solishning   ikkala   yo'nalishining   kombinatsiyasi   hisoblanadi.   Biroq,   uning
doirasida   iqtisodiy   vaziyat   holatiga   qarab,   u   yoki   bu   usulni   kuchaytirish
yo'nalishida har doim o'zgaruvchan dalgalanma mavjud.
Davlat   tomonidan   tartibga   solish   usullarining   davriy   tebranishlari
(moliyaviy   va   pul   mablag'lari   o'rtasidagi)   tsiklikga   o'xshaydi.   Biroq,   bu   holda
mexanik takrorlashlar mavjud bo'lishi mumkin emas. Tartibga solinadigan asos -
iqtisodiyot   rivojlanib,   murakkablashib   bormoqda.   Masalan,   keynesianizm
mamlakatlararo qaramlik darajasi zaifroq bo'lgan paytda muvaffaqiyatli ishlagan.
Xalqaro   raqobat   unchalik   qattiq   bo'lmagan.   Mamlakatlarda   hozirgi   iqtisodiy
ochiqlik darajasi mavjud emas edi.
Demak,   ob'ektiv   haqiqat   shundan   iboratki,   iqtisodiy   siyosat   bir   vaqtning
o'zida   nafaqat   o'zaro   mos   keladigan,   balki   bir-biriga   zid   bo'lgan   bir   nechta
muammolarni hal qilishi kerak. Shuning uchun ham davlat vositalarni (moliyaviy,
pul) ishlatishga majbur, ularni ham har doim ham birlashtirish oson emas, ba'zan
esa   bir-biriga   ziddir.   Bu   davlatni   tartibga   solishning   tobora   murakkablashib
borayotgan tabiatining namoyon bo'lishi.
Rossiyaning   iqtisodiy   siyosatida   ikkala   vositadan   foydalanish   amaliyoti
ishlab   chiqilmoqda.   Islohotning   boshlanishi   muqarrar   ravishda   pul-kredit
tadbirlarining   rolini   kuchaytirdi,   ya'ni.   pul-kredit   siyosati.   Sababi:   ushbu
yo'nalishsiz islohotning o'zi boshlana olmadi. 1985-1992 yillarda tartibga solishda
moliyaviy dastaklarning keng tarqalishi tub o'zgarishlarni boshlay olmadi.
19 Shu   bilan   birga,   pul-kredit   choralarining   ahamiyatining   oshishi   moliya
mexanizmi   uning   faoliyat   ko'lamini   pasayishiga   olib   kelmadi.   Ichki   iqtisodiyot
(ayniqsa,   qishloq   xo'jaligi   va   ijtimoiy   sohalar)   rivojlanish   uchun   imtiyozlarni
asosan byudjet mablag'lari hisobidan oladi.
II BOB  O‘ZBEKISTONDA DAVLAT TOMONIDAN
IQDISODIYOTNI TARTIBGA SOLISH
2.1 Iqtisodiyotni boshqarish va tartibga solishda davlatning
roli
Davlat   tomonidan   Bozor   munosabatlariga   asoslangan   mamlakatlarda
iqtisodiyotni   tartibga   solish   borasida   davlat   muhim   vazifalarni   bajaradi.   Davlat
iqtisodiyotga faol aralashib, bozor mexanizmining amal qilishiga ko`maklashadi,
raqobatchilik   muhitini   yaratib,   aholini   salbiy   oqibatlardan   himoyalash   chora-
tadbirlarini   ko`radi.   Bozor   iqtisodiyotini   davlat   tomonidan   tartibga   solishdan
ko`zlangan   asosiy   maqsad   bozor   munosabatlarini   muayyan   va   ma`lum
yo`nalishlar   asosida   rivojlantirib,   iqtisodiy   taraqqiyot   sur`atlarini   jadallashtirish
va aholi turmush darajasini oshirish choralarini ko`rishdan  iboratdir.
Rejali   iqtisodiyot   tizimidan   xalos   bo`lgan   O`zbekiston   Respublikasida
ijtimoiy yo`naltirilgan bozor iqtisodiyotini shakllantirish davlatning bosh vazifasi
hisoblanadi.   Shu   munosabat   bilan   o`tkazilayotgan   iqtisodiy   islohotlar   jarayonini
davlat   bosh   islohotchi   sifatida   boshqarib   bormoqda.   O`zbekiston   Respublikasi
Prezidenti I. Karimov: “Murakkab o`tish davrida davlatning o`zi bosh islohotchi
bo`lishi   zarur.   Davlat   butun   xalqning   manfaatlarini   ko`zlab,   islohotlar
jarayonining   tashabbuskori   bo`lishi,   iqtisodiy   taraqqiyotning   etakchi
yo`nalishlarini   belgilashi,   iqtisodiyotda,   ijtimoiy   sohada   va   suveren
davlatimizning   ijtimoiy-siyosiy   hayotida   tub   o`zgarishlarni   amalga   oshirish
siyosatini   ishlab   chiqishi   va   izchil   ruyobga   chiqarishi   kerak”,   –   deb   ta`kidlagan
edi.
20 Davlatimizning   bozor   iqtisodiyotini   tartibga   solish   bo`yicha   rivojlangan
mamlakatlarda   hozirgacha   to`plangan   boy   tajribalarni   o`rganishi   va   ularni
respublikamizning   o`ziga   xos   xususiyatlarini   e`tiborga   olgan   holda   tadbiq
etishining   maqsadga   muvofiqligi   bugungi   kunda   hech   kimda   shubha
tug`dirmaydi.
 
Bozor   munosabatlari   sharoitida   baho   (narx)lar   iqtisodiyotni   tartibga
solishning   muhim   vositasi   bo`lib   xizmat   qiladi.   Bunda   baho   bozor   pasangisi,
regulyatori bo`lib, ikki asosiy vazifani bajaradi. Birinchidan, u resurslar, tovarlar
va xizmatlar iste`molini cheklaydi va ikkinchidan, tovar ishlab chiqarish (xizmat
ko`rsatish) uchun rag`bat vazifasini o`taydi.
Ishlab   chiqarish   jarayonida   iste`mol   tovarlari,   ko`rsatiladigan   xizmatlar
qanchalik   kamyob   bo`lsa,   ularning   bahosi   shunchalik   yuqori   bo`lib,   shunga
muvofiq   ravishda   ularni   xarid   qilish   cheklangan   bo`ladi.   Boshqacha   aytganda,
tovarlar va xizmatlar ularning narxlariga binoan iste`mol qilinadi, taqsimlanadi va
qayta taqsimlanadi.
Narxlarning   o`zgarib   turishi,   ya`ni   ko`tarilib   yoki   pasayib   turishi   ishlab
chiqaruvchilarning   xatti-harakatiga   ta`sir   ko`rsatadi.   Binobarin,   biron-bir   tovar
(xizmat)   narxining   o`sishi,   uni   ishlab   chiqarish   hajmining   ko`payishiga,   ushbu
tarmoqqa muayyan tovar bozoriga yangi ishlab chiqaruvchilarning kirib kelishiga
sabab   bo`ladi.   Bozor   iqtisodiyotida   faqat   foyda   olishni   ta`minlaydigan   tovarlar
(xizmatlar)   ishlab   chiqariladi.   Ishlab   chiqaruvchi   uchun   foyda   keltirmaydigan
tovarlar (xizmatlar) ishlab chiqarilmaydi. Muayyan tovar narxining pasayishi, uni
ishlab   chiqarish   foydani   ta`minlay   olmay   qolganligidan   dalolat   beradi.   Bunday
tovarlarni   ishlab   chiqarish   kamayib   boradi,   ushbu   tarmoq   va   bozorni   ishlab
chiqaruvchilar   tark   eta   boshlaydilar.   Demak,   narxning   bozor   pasangisi,
regulyatori   vazifasini   o`tashi   tufayli   ishlab   chiqaruvchilar   foydasiz   yoki   kam
foyda   keltiradigan   tarmoqdan   yuqori   foyda   keltiradigan   tarmoqqa,   sohaga   o`tib
turadi. YUqori foyda keltirayotgan tarmoq yoki bozorlardagi iqtisodiy sub`ektlar
o`zgalarning kirib kelishiga to`sqinlik qiladilar. Iqtisodiy sub`ektlar aniq tovarlar
21 bozorida   o`z   mavqelarini   saqlash,   mustahkamlash,   yaxshilash   maqsadlarida
o`zaro raqobatga kirishadilar.
Ko`p   sonli   o`zaro   raqobatlashuvchi   iqtisodiy   sub`ektlarning   faoliyati
natijasida   bozor   munosabati   buzilib,   undagi   talab   va   taklif   o`rtasida
nomutanosiblik paydo bo`ladi. Bu nomutanosiblik ishlab chiqarish bilan iste`mol
o`rtasidagi   ziddiyatda   o`z   ifodasini   topadi.   Ijtimoiy   ishlab   chiqarish   ijtimoiy
iste`molga   nisbatan   o`sib   ketishi   natijasida   davriy     tanglik   paydo   bo`lishi
mumkin.   Boshqacha   qilib   aytganda,   bozor   mexanizmi   bozordagi   muvozanatni
muttasil saqlab turishga qodir bo`lmay qoladi. Ana shu holat iqtisodiyotni tartibga
solishning bozor mexanizmidan tashqari davlat mexanizmiga zarurat tug`diradi.
Davlat   iqtisodiyotni   tartibga   solishning   bozor   mexanizmi   to`liq   bajara
olmagan vazifalarni o`z zimmasiga oladi. Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga
solishning   asosiy   maqsadi   iqtisodiy  muvozanatga   erishish   asosida   tushkunlik   va
tanglikning   oldini   olish,   ijtimoiy   ishlab   chiqarishning   barqaror   o`sishini
ta`minlash,   milliy   iqtisodiyot   ravnaqi   uchun   imkoniyatlar   yaratish   va   aholini
ijtimoiy  muhofaza qilish choralarini amalga oshirishdir.
Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishda   bozor   mexanizmining
samarali   ishlashi   uchun   sharoit   yaratish   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Shuning
uchun   davlat   raqobatni   rag`batlantirish   orqali   bozor   tizimini   saqlashni   o`z
zimmasiga   oladi.   Chunki   erkin   tadbirkorlik   va   uni   boshqaruvchi   talab   va   taklif
qonunlarining amal qilishi ko`p jihatdan raqobatga bog`liq bo`ladi. Raqobatchilik
muhitini   rag`batlantirish   va   himoya   qilishning   davlat   mexanizmi   quyidagilarni
nazarda tutadi: 
-iqtisodiy sub`ektlarning faoliyat qoidalarini belgilash;
-aholini   bozor   sharoitlari,   iqtisodiyotning   holati   to`g`risidagi
axborotlardan xabardor qilish;
-iqtisodiyot  sub`ektlari  o`rtasidagi  baxs  va ziddiyatlarni  hal  qilishga
ko`maklashish chora-tadbirlarini amalga oshirish.
Bozor   mexanizmi   xususiy   tadbirkorlar   uchun   foyda   kelishini
ta`minlaydigan   tovar   va   xizmatlarni   ishlab   chiqarishni   rag`batlantiradi.   Ammo
22 jamiyat   taraqqiyoti   uchun   zarur   bo`lgan,   aholining   ko`pchiligi   foydalanadigan
ijtimoiy   tovarlar   va   xizmatlar   xususiy   tadbirkorlik   doirasida   ishlab   chiqarilishi
mumkin   emas.   Bunday   ijtimoiy   tovarlar   va   xizmatlarga:   maktablar,   yo`llar,
yong`indan   himoya   qilish,   mudofaa,   milliy   xavfsizlik   va   boshqalar   kiradi.
Binobarin,   ularni   ishlab   chiqarishni   va   ulardan   foydalanishni   davlatning   o`zi
tashkil qilishi, tartibga solishi zarur bo`ladi.
Iqtisodiyotni   tartibga   solishning   davlat   mexanizmini   taqozo   etuvchi
sabablardan   biri   aholini   inson   salomatligiga   va   tabiatga   ziyon   etkazuvchi
omillardan   himoya   qilish   zaruratidir.   Masalaning   mohiyati   shundaki,   bozor
iqtisodiyoti   sharoitida   har   qanday   xo`jalik   yurituvchi   tadbirkor,   avvalo,   o`zini
o`ylaydi,   o`z   manfaati   yo`lida   faoliyat   ko`rsatadi.   Bu   faoliyat   ayrim   hollarda
tabiatga yoki inson salomatligiga ziyon etkazishi, davlat manfaatlariga zid kelishi
mumkin.   Bunday   holatlar   ham   iqtisodiyotga   davlatning   aralashuvini,   ko`p   sonli
tadbirkorlarning   manfaatlarini   barcha   jamiyat   a`zolari   manfaatlariga
mushtarakligini ta`minlash choralarini ko`rishni taqozo etadi.
Xo`sh,   davlat   iqtisodiyotni   qanday   vositalar   yordamida   tartibga   soladi?
Buning   uchun   davlat   ixtiyorida   turli   xil   huquqiy   va   iqtisodiy   vositalar   mavjud
bo`lib, ulardan konkret vaziyat va vazifalardan kelib chiqib foydalaniladi. 
Iqtisodiyotni   tartibga   solishning   eng   muhim   va   asosiy   vositasi   amaldagi
qonunchilik   hisoblanadi.   Mamlakatimizda   qonun   ustivorligi,   ya`ni   uning   barcha
uchun   bab-baravar   kuchga   ega   ekanligi   va   unga   barcha   xo`jalik   yurituvchi
sub`ektlarning   so`zsiz   amal   qilishi   shart   ekanini   yana   bir   bor   ta`kidlab   o`tish
zarur.   Hozirga   qadar   iqtisodiy   hayotga   taalluqli   bo`lgan   yuzlab   qonunlarning
qabul   qilingani   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   huquqiy
asoslarini belgilab beradi. 
Shu   bilan   birgalikda   davlat   ixtiyorida   bir   qator   moliyaviy,   ya`ni   iqtisodiy
vositalar ham mavjudki, ular yordamida davlat xo`jalik yurituvchi sub`ektlarning
manfaatlariga bevosita ta`sir ko`rsata oladi. Soliqlar, sanatsiya va subsidiyalar ana
shunday vositalarga kiradi.
23 Soliqlar   davlat   tomonidan   iqtisodiyotni   tartibga   solishning   eng   kuchli   va
ta`sirchan   vositasi   hisoblanadi.   Ular   har   qanday   ishlab   chiqarish   xarajatlari
tarkibiga   kiritiladi.   Shuning   uchun   soliq   stavkasi   ko`tarilsa,   korxona   (firma)
foydasi   kamayadi   va   aksincha,   bu   stavkalar   kamaysa,   olinayotgan   foyda
ko`payadi.   Demak,   tovar   ishlab   chiqaruvchilarning   moddiy   manfaatdorligi   ko`p
jihatdan   undirilayotgan   soliqlar   stavkasiga   bevosita   bog`liq.   Soliqlar   stavkasini
oshirish   yoki   kamaytirish   orqali   muayyan   ishlab   chiqarish   tarmoqlari   rivojini
sekinlashtirish   (hatto   to`xtatish),   boshqa   tarmoqlar   rivojini   esa   rag`batlantirish
mumkin.
Iqtisodiyotni  davlat   tomonidan   tartibga  solishning   moliyaviy  vositalaridan
biri   sanatsiya   hisoblanadi.   U   asosan   umumdavlat   manfaatlaridan   kelib   chiqib,
davlat   korxonalariga   ko`rsatiladigan   moliyaviy   yordamdir.   Korxona   qarzini
kechib   yuborish   yoki   uni   o`zga   sub`ektlar   hisobidan   qoplash,   qarzni   to`lash
muddatlarini   kechiktirish,   qarz   uchun   to`lanadigan   foizlarni   kamaytirish,
korxonaga   buyurtma   berib,   uning   haqini   oldindan   to`lab   qo`yish   va   hokazolar
sanatsiya shakllari hisoblanadi.
Davlat   tomonidan   aniq   maqsadlar   uchun   qaytarib   olmaslik   sharti   bilan
ajratiladigan moliya mablag`lari subsidiyalar deb yuritiladi. Iqtisodiyotni tarkiban
o`zgartirish   (diversifikatsiyalash),   eksport   va   import   muvozanatini   ta`minlash,
ayrim   hududlarga   yordam   berish   kabi   maqsadlar   uchun   ajratiladigan   mablag`lar
(subsidiyalar)   ijtimoiy   yo`naltirilgan   bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   muhim
ahamiyat kasb etadi. 
Bojxona to`lovlari davlat tomonidan iqtisodiyotni tartibga solish, aniqrog`i,
eksport   va   importni   cheklash   yoki   rag`batlantirishning   muhim   vositasi
hisoblanadi.   Ularning   stavkalari   ko`paysa,   chegaradan   o`tayotgan   tovarlar
miqdori   kamayadi   va   aksincha,   stavkalarning   kamayishi   tovarlar   oqimining
ko`payishiga olib keladi. 
Yana   shuni   ham   aytib   o`tish   joizki,   davlat   o`zining   kredit   siyosati   orqali
iqtisodiyot taraqqiyotiga ham o`zining ta`sirini o`tkazib turadi.
24 Davlatning   iqtisodiyotni   tartibga   solish   mexanizmida   jamiyatda   siyosiy,
ijtimoiy   barqarorlikni   ta`minlash   maqsadida   aholining   iqtisodiy   jihatdan   nochor
yashayotgan   guruhlarini   ijtimoiy   himoyalash   muhim   o`rin   tutadi.   Aholining
yordamga   muhtoj   qismini   ijtimoiy   himoyalash   uchun   jamiyat   milliy   iqtisodiyot
tarmoqlarini,   shu   jumladan,   qishloq   xo`jaligini   qo`llab-quvvatlash   maqsadidagi
daromadlar   davlat   tomonidan   qayta   taqsimlanadi.   Daromadlarning   qayta
taqsimlash tizimida davlat muhim o`rin tutadi. Davlat tomonidan daromadlarning
qayta   taqsimlanishi   iqtisodiyotni   tartibga   solish   mexanizmining   muhim   unsuri
hisoblanadi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish mexanizmida makroiqtisodiy
barqarorlashtirish   chora-tadbirlari   ham   muhim   o`rin   tutadi.   Ma`lumki,   bozor
iqtisodiyoti   sharoitida   ishbilarmonlik   faolligi   o`zgarib   turadi,   iqtisodiy   o`sish
uning pasayishi  bilan almashinib turadi. Uning oqibatida firmalarning sinishi  va
ishsizlarning   ko`payishi   ortadi,   aholi   turmush   darajasi   pasayadi,   ular   ko`p
qiyinchiliklarni   boshdan   kechiradilar.   Makroiqtisodiy   barqarorlikni   ta`minlash
mexanizmi yordamida iqtisodiy o`sish tsiklidan tanglikka  (pasayishga) o`tishdagi
salbiy   oqibatlarni   cheklash,   shuningdek,   tanglikdan   iqtisodiy   o`sish   sari   o`tish
imkoniyatlari vujudga keladi.
Shunday   qilib,   iqtisodiyotni   tartibga   solishning   davlat   mexanizmi
jamiyatning   ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyotiga   ta`sir   ko`rsatuvchi   va
ko`maklashuvchi chora-tadbirlar tizimidan iborat degan xulosa qilish mumkin.  
Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilish va rejalashtirish
Markazlashgan   rejali   iqtisodiyot   tizimi   sharoitida   xo`jalik   yuritish   to`la-
to`kis   davlatning   direktiv,   ya`ni   yuqoridan   tushiriladigan   ko`rsatmalari   va   reja
topshiriqlari   asosida   amalga   oshirilar   edi.   Rejalar   qonun   kuchiga   ega   bo`lib,
ularni bajarish shart va majburiy hisoblanar edi. Hamma narsani yuqoridan turib
rejalashtirish   amaliyoti   korxonaning   xo`jalik   mustaqilligi,   erkinligi   va
tashabbuskorligini   cheklab   qo`yar,   bu   o`z   navbatida   iqtisodiyot   taraqqiyotiga
salbiy  ta`sir ko`rsatar edi.
25 Bozor iqtisodiyotiga o`tilgach, tabiiyki, xo`jalik yuritishni  yuqoridan turib
rejalashtirish   tizimi   barham   topdi.   Ayni   vaqtda   iqtisodiy   taraqqiyot   masalalarini
bozor   munosabatlari   o`zi   hal   qiladi,   ularga   hech   kim,   hatto   davlat   ham
aralashmasligi kerak, degan noto`g`ri tushuncha ham paydo bo`ldi. 
Biroq o`tgan yillar tajribasi shundan dalolat beradiki, iqtisodiy taraqqiyotni,
umuman,   korxona   (firma)lar   iqtisodiy   faoliyatining,   xususan,   o`rta   va   uzoq
muddatlarga   mo`ljallangan   rejalarining   yo`qligi   bir   qator   salbiy   oqibatlarga   olib
kelishi   mumkin.   Xo`jalik   yuritishdagi   qator   qiyinchiliklar,   korxona   (firma)ning
bankrotga uchrashi, ayrim tovarlar narxining “osmon”da ekani, ishsizlar sonining
ko`payishi va boshqalar rejalashtirish tizimining yaxshi yo`lga qo`yilmaganining
oqibati, deb baholash mumkin. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   ham   iqtisodiyotni   boshqarish   va
qo`yilgan maqsadga yo`naltirishni davlat tomonidan tartibga solib turilishi muhim
ekanligi ayon bo`lib qoldi.
  Iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   engmuhim
shakllaridan   biri   iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   varivojlantirishdir.
Mamlakat   miqyosida   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarnirivojlantirish,   hududiy   va
tarmoqlararo   mehnat   taqsimoti,   davlat   mulkiningmavjudligi,   iqtisodiyotga   jalb
etilayotgan sarmoyalar harakatinimuvofiqlashtirish zarurati va boshqalar iqtisodiy
taraqqiyotni bashorat qilishva rejalashtirishni taqozo etadi.
Bashorat   qilish   istiqbolni   oldindan   ko`ra   olishning   quroli   sifatida
boshqaruvning   samarali   dastagi   hisoblanadi.   Undan   foydalanmaslik   ishlab
chiqarishning   kamayishiga   olib   keluvchi   sabablardan   biridir.   Shuning   uchun
mulkchilik  shaklidan   qat`iy  nazar,   korxonalar   (firmalar)   rivojlanishini       o`rta  va
uzoq   muddatga   bashoratlash   va   davlat   tomonidan   tartibga   solish   tizimini   joriy
qilish muhim ahamiyatga ega.
Iqtisodiy taraqqiyot istiqbolini aniqlash bashorat qilish deb yuritiladi va u,
odatda,   uzoq   muddatga   (10   yilgacha)   va   o`rta   muddatga   (5   yilgacha)
mo`ljallanadi.   Bunda   o`tgan   davrdagi   iqtisodiy   rivojlanish   holati   va   yo`l
qo`yilgan kamchiliklar tahlilidan kelib chiqib va bozor kon`yukturasini o`zgarish
26 tendentsiyalariga asoslanib, kelajakda iqtisodiy rivojlanishning qanday bo`lishi va
u qanday natijalarga olib kelishi bashorat qilinadi. 
Iqtisodiy taraqqiyotni bashorat qilishda bozor munosabatlarinig o`ziga xos
xususiyatlarini   e`tiborga   olish   juda   muhim.   Gap   shundaki,   iqtisodiy   bashorat
markazlashgan rejali iqtisodiyot tizimi hukmron bo`lgan davrda ham mavjud edi.
Biroq   u   davrda   bashorat   qilish   va   rejalashtirishning   bosh   masalasi   ishlab
chiqirishning   rivojlanishi   edi.   Endilikda,   ya`ni   bozor   munosabatlari   sharoitida,
bosh masala iste`mol bozori talabini qondirishdir. Bozor munosabatlari sharoitida
istiqbolni   belgilashning   oldingi   davrdagi   bashoratlashdan   asosiy   farqi   ham
shundan iborat. 
Iqtisodiy   taraqqiyotni   bashorat   qilish   va   rejalashtirishni   iste`mol   bozori
talabiga   qaratilishi   korxona   (firma)larni   yaxshi   samara   bermayotgan   ishlab
chiqarishdan   voz   kechib,   yuqori   samaradorlikni   ta`minlovchi   ishlab   chiqarish
bilan shug`ullanishga majbur etadi. 
Bozor   iqtisodiyotining   bu   xususiyatini   e`tiborga   olish   bilan   bir   qatorda
bashoratlash   va   rejalashtirishning   ilmiy   asosda   amalga   oshirilishi,   marketing
tadqiqotlari   va   ishonchli   ma`lumotlarga   asoslanishi   ham   muhim   ahamiyat   kasb
etadi. 
Bashoratlar  asosida  iqtisodiy rivojlanish dasturlari  ishlab chiqiladi. Ularda
iqtisodiyot   rivojlanishining   moddiy   va   ijtimoiy   maqsadlari   belgilanadi.
Maqsadlarni   amalga   oshirish   uchun   zarur   bo`lgan   sarmoyalar   rejalari   tuziladi,
ishlab   chiqarish   bilan   iste`mol   o`rtasidagi,   ishlab   chiqarish   bilan   import,   ishlab
chiqarish bilan eksport, eksport  bilan import o`rtasidagi  bog`liqliklar  aniqlanadi.
Iqtisodiy rivojlanishning umumdavlat dasturlari asosida rejalar qabul qilinadi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   dastur   va   rejalar   davlat   korxonalari   uchun
direktiv,   xususiy   sektor   uchun   taklif   xarakteriga   egadir.   Tadbirkorlarning
rejalarga amal qilishlarini rag`batlantirish maqsadida ularga soliq to`lashda, kredit
va   subsidiyalar   olish,   xomashyo,   yoqilg`i,   energiya,   asbob-uskunalar   xarid
qilishda, tovarlarni eksport qilishda imtiyozlar beriladi.
27 Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   istiqbolni   belgilash   tizimi   mahsulot   ishlab
chiqaruvchilarning   iqtisodiy   manfaatdorligiga   asoslanadi.   Katta   tashkiliy-
iqtisodiy tadbirlarni amalga oshirishda mahsulot ishlab chiqaruvchilarning o`zlari
tashabbuskorlik   qiladilar.   Istiqbolli   loyihalarni   amalga   oshirishda   davlatning
aralashuvi   kredit   xizmati   ko`rsatish,   xomashyo,   yoqilg`i   resurslarini   ajratish,
oqilona   soliq   siyosatini   o`tkazish   va   davlat   ehtiyoji   uchun   mahsulotlar   sotib
olishdan   iborat   bo`ladi.   Iqtisodiy   rivojlanish   istiqbolini   belgilashda   davlat
resurslari   va   mablag`larining   nodavlat   sektorida   xo`jalik   yurituvchi
sub`ektlarning   mablag`lari   bilan   birgalikda   ishtirok   etishini   ta`minlash
hamkorlikdagi   dasturlar   va   loyihalarni   amalga   oshirishni   nazarda   tutish   katta
ahamiyat kasb etadi.
2.2 Iqtisodiyotni boshqarish organlari
Addddfg   Milliy   iqtisodiyotni   tartibga   solish   va   boshqarish   zarurati
muayyan vazifalarni bajaruvchi va muayyan vakolatlarga ega bo`lgan boshqarish
organlari   faoliyatini   taqozo   etadi.   Mamlakat   miqyosida   iqtisodiyotni   boshqarish
respublika hukumati, ya`ni  Vazirlar  Mahkamasi  tomonidan amalga  oshiriladi. U
o`z vakolatlari doirasida nafaqat iqtisodiy jarayonlarni, balki ijtimoiy jarayonlarni
ham boshqaradi. 
Iqtisodiyotni   boshqarish   va   uni   umumdavlat   manfaatlariga
asoslangan   holda   tartibga   solish,   tabiiyki,   oddiy   vazifalar   sirasiga   kirmaydi.
Buning   uchun   hukumat   tomonidan   bozor   iqtisodiyotining   huquqiy   mexanizmini
ro`yobga   chiqarish   asosida   mulkchilik   shakllarining   tengligini   ta`minlash,   erkin
tadbirkorlik   uchun   zarur   sharoitlar   yaratish,   iqtisodiyotni   monopoliyadan
chiqarish   siyosatini   o`tkazish,   kichik   va   o`rta   biznesning   rivojlanishiga
ko`maklashish   talab   qilinadi.   Shu   maqsadda   hukumat   pul   va   kredit   tizimini
mustahkamlash   siyosatini   ishlab   chiqadi,   yagona   narx   siyosatini   o`tkazadi,
mehnat   miqdori   va   ijtimoiy   ta`minot   darajasi   borasida   belgilangan   kafolatlarni
ta`minlash   chora-tadbirlarini   ko`radi.   Vazirlar   Mahkamasi   o`ziga   bo`ysinuvchi
vazirliklar   va   idoralar   ishini   muvofiqlashtirib,   ularning   ijtimoiy   siyosatni
28 ro`yobga   chiqarish   borasidagi   mas`uliyati   darajasini   va   buning   uchun   zarur
bo`lgan   funktsiya   va   vakolatlarni   belgilaydi,   respublika   byudjeti,   shuningdek,
respublikani iqtisodiy va ijtimoiy rivojlantirishning eng muhim dasturlarini ishlab
chiqadi.
Vazirlar   Mahkamasi   amaldagi   qonunlarga   muvofiq   mamlakat   hududidagi
barcha   organlar,   korxonalar,   muassasalar,   tashkilotlar,   mansabdor   shaxslar   va
fuqarolar   tomonidan   bajarilishi   majburiy   bo`lgan   qarorlar   va   farmoyishlar
chiqaradi.
Ma`lumki,   iqtisodiy   islohotlarning   pirovard   natijalari   uni   amalga   oshirish
ob`ektidan   (respublika,   tarmoq,   korxona)   qat`iy   nazar,   mujassamlashgan   holda
hududiy birlik (viloyat, tuman, shahar)lar darajasida namoyon bo`ladi.
O`zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka   erishgandan   keyin
mamlakatimizda   huquqiy-demokratik   davlat   barpo   etish   oliy   maqsad   qilib
belgilandi. Buning uchun ikkita muhim vazifani hal etish talab qilinadi. Bularning
birinchisi,     bozor   munosabatlariga   asoslangan   va   ijtimoiy   yo`naltirilgan
iqtisodiyotni   barpo   etish   bo`lsa,   ikkinchisi,   davlat   hokimiyatining   vakillik   va
o`zini-o`zi boshqarish organlarining  yangi tizimini yaratishdir.
O`tgan   davr   ichida   respublikamizda   bozor   islohotlari   chuqurlashib,
huquqiy-demokratik   institutlar   rivoj   topdi   va   ayni   vaqtda   mahalliy   ijroiya
hokimiyati organlarining faoliyati ham takomillashib bordi. 
Mahalliy   davlat   hokimiyati   bir-biriga   bo`ysunmagan   davlat   va   vakillik
organlaridan iborat bo`lib, ular o`z faoliyatlarini o`zaro hamkorlik asosida tashkil
etadilar. 
Viloyat,   tuman,   shahar   hokimi   viloyat,   tuman   va   shaharning   oliy
mansabdor   shaxsi   bo`lib,   ayni   bir   vaqtda   tegishli   hududdagi   vakillik   va   ijroiya
hokimiyatini boshqaradi. 
Bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   har   bir   hudud   o`z   iqtisodiy   rivojlanishida
ko`proq   erkinlikka   ega   bo`lishi,   ishlab   chiqarish   natijalaridan,   avvalo,   ushbu
hudud   aholisi   manfaatdor   bo`lishi   lozim.   Ma`lumki,   respublikamizda   bozor
munosabatlariga o`tish jarayoni yangi-yangi  ijtimoiy munosabatlarning, ayniqsa,
29 mulk   munosabatlarining   vujudga   kelishiga   sabab   bo`ldi.   O`zini-o`zi   mablag`
bilan ta`minlash tamoyili joriy etilib, xo`jalik yuritishning mutlaqo yangi usullari
vujudga   keldiki,   bularga   eskicha   usul   bilan,   eski   organlar   bilan   rahbarlik   qilib
bo`lmay   qoldi.   Shu   munosabat   bilan   yangicha   ishlash   qobiliyatiga   ega   bo`lgan,
ya`ni   mas`uliyatni   o`z   zimmasiga   olib,   masalalarni   tezkorlik   bilan   hal   qila
oladigan   davlat   organlari   zarur   bo`lib   qoldi.   Bu   zarurat   mahalliy   boshqaruv
amaliyotida mavjud bo`lgan organlarni vakillikka asoslangan va yakka boshchilik
tamoyili asosida ish yurituvchi organlar bilan almashtirishni taqozo etdi.
O`zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasiga   binoan   mahalliy   hokimiyat
organlari vakolatiga quyidagilar kiradi:
-qonuniylikni, huquqiy tartibotni va fuqarolarning xavfsizligini ta`minlash;
-hududlarni iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy rivojlantirish;
-mahalliy   byudjetni   shakllantirish   va   uni   ijro   etish,   mahalliy   soliqlar,
yig`imlarni belgilash, byudjetdan tashqari jamg`armalarni hosil qilish;
-mahalliy kommunal xo`jalikka rahbarlik qilish;
-atrof-muhitni muhofaza qilish;
-fuqarolik holati aktlarini qayd etishni ta`minlash;  
-normativ   xujjatlarni   qabul   qilish   hamda   O`zbekiston   Respublikasi
Konstitutsiyasiga   va   qonunlariga   zid   kelmaydigan   boshqa   vakolatlarni   amalga
oshirish.  
Yuqoridagilar   mahalliy   vakillik   va   ijroiya   hokimiyati   organlarining
birgalikda   amalga   oshiradigan   vazifalari   bo`lib,   ularning   vakolati   shu
vazifalardan kelib chiqadi.
Bozor   munosabatlarining   rivojlanishi   xo`jalik   yurituvchi
sub`ektlarning moliya-xo`jalik mustaqilligini kengayib borishini taqozo etadi. Bu
o`z navbatida ularning gorizontal xo`jalik aloqalarining rivojlanishiga olib keladi.
Natijada markaziy boshqaruv organlarining vakolatlari torayib boradi.
Hozirga   qadar   saqlanib   qolgan   tarmoq   boshqaruv   organlari
mamlakatimizning   strategik   iqtisodiy   siyosatidan   kelib   chiqqan   holda   quyidagi
vazifalarni hal etish bilan shug`ullanadi:
30 -tarmoq rivojlanishining umumiy yo`nalishlarini aniqlash;
-ilmiy-texnikaviy siyosatni o`tkazish;
-chet el investitsiyalarini jalb etish;
-ekologik muammolarni hal qilish.
Shuni   ham   aytib   o`tish   kerakki,   mamlakat   miqyosida   makroiqtisodiy
barqarorlik   va   rivojlanishga   oid   vazifalarni   bajarishda   O`zbekiston   Respublikasi
Makroiqtisodiyot   va   statistika   vazirligi   hamda   Moliya   vazirligi   o`zlarining
alohida   o`rniga   ega   bo`lib,   bozor   munosabatlarining   rivojlanishi   ularning
maqsadiga salbiy ta`sir ko`rsata olmaydi.
Respublikamiz   milliy   iqtisodiyotida   o`nlab   tarmoqlar,   minglab   korxonalar
faoliyat   ko`rsatadi.   Ularni   bir-biri   bilan   muvofiqlashtirish,   mamlakatimiz
hududida   joylashtirish   va   mahsulot   (xizmat)ga   bo`lgan   talabni   aniqlash   har   bir
tarmoq   oldida   turgan   keng   qamrovli   masalalar   hisoblanadi.   Bularni   samarali   va
oqilona   hal   qilish   boshqarishning   tarmoq   organlari   hisoblanuvchi   vazirliklar,
davlat   qo`mitalari,   kontsernlar,   kontsortsiumlar,   assotsiatsiyalar   va   xolding
kompaniyalari zimmasiga yuklatilgan.
Vazirlik – o`ziga tegishli tarmoqning xo`jalik tizimida boshqarishning eng
oliy     bo`g`ini   hisoblanadi.   U   tarmoqning   ahvoli,   rivojlantirish   istiqbollari,   fan-
texnika   taraqqiyoti,   ishlab   chiqarish   (xizmat)ning   texnologik   darajasi,
mahsulotning   sifati   va   uning   raqobatbardoshligi,   ishlab   chiqarilayotgan
mahsulotga   bo`lgan   talabni   qondirish   uchun   mas`uldir.   Vazirlikka   O`zbekiston
Respublikasi Prezidenti tomonidan tayinlangan vazir rahbarlik qiladi.
Davlat   qo`mitalari   –   vazirlik   va   idoralarning   faoliyatini   tartibga   solish,
nazorat   qilish   va   muvofiqlashtirish   yo`li   bilan   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishga
rahbarlik qilishga mo`ljallangan markaziy tarmoq boshqaruv organlaridir.
Kontsern   –   ishlab   chiqarishning   diversifikatsiyasi   (o`zgarishi,   xilma-
xilligining   ko`payishi)   asosida   tarkib   topadigan   ko`p   tarmoqli   korporatsiyadir.
Uning tarkibiga turli tarmoqlar  (sanoat, transport, savdo, bank sohasi)ga tegishli
korxona va muassasalar ixtiyoriylik asosida kiradi.
31 Korporatsiya   -   bu   rivojlangan   yirik   aktsionerlik   jamiyatlari   va   trestlar
birlashmasidir.   Korporatsiyalarning   negizi   bo`lib   aktsionerlik   jamiyatlari
hisoblanadi.   Ular   muayyan   mahsulotlarning   asosiy   ishlab   chiqaruvchilarini
birlashtiradi.   Korporatsiyalar   sarmoyalar   kapitalining   markazlashuviga   yordam
beradi,   ilmiy-texnika   taraqqiyotiga   turtki   bo`ladi,   mahsulotning
raqobatbardoshligi va hayotiy tsiklini uzoq davom etishini ta`minlaydi. 
Konsortsium   -   aniq   vazifalarni,   ya`ni   fan-texnika,   qurilish,   tabiatni
muhofaza qilish bo`yicha va boshqa yirik dasturlarni amalga oshirish maqsadida
tashkil etiladigan birlashmadir. U mustaqil firmalarning vaqtinchalik ittifoqi yoki
moliyaviy muammolarni hamkorlikda hal qilish maqsadida tuzilgan banklararo va
sanoat   korxonalariaro   bitim   ko`rinishida   bo`lishi   mumkin.   Konsortsium
ko`pincha aviatsiya, kosmos, kompyuterlar, aloqa kabi yuksak texnologik va katta
sarmoyali   sohalar   bo`yicha   tashkil   qilinadi.   Dastur   bajarilgandan   so`ng
konsortsium   o`z   faoliyatini   to`xtatadi   yoki   boshqa   turdagi   birlashmaga
aylantiriladi. 
Assotsiatsiya – korxonalarning paychilik asosidagi ixtiyoriy birlashmasidir.
U   bir   yoki   bir   necha   ishlab   chiqarish-xo`jalik   vazifalarini   birgalikda   amalga
oshirish   maqsadida   korxonalarning   shartnoma   asosida   birlashishi   natijasida
tashkil topadi. Assotsiatsiyalar tarkibiga, odatda, muayyan hududda joylashgan va
turdosh kasbga ixtisoslashgan korxonalar kiradi. 
Xolding   kompaniyasi   –   bu,   eng   avvalo,   moliyaviy   jamg`arma   bo`lib,
korxonalarni   emas,   balki   sarmoyalarni   birlashtiradi.   Xolding   kompaniyasi
tarkibiga   kiruvchi   aktsionerlik   jamiyatlari   aktsiyalarining   nazorat   paketi
kompaniyaning   ixtiyorida   bo`ladi.   Bundan   maqsad   aktsionerlik   jamiyatlari
faoliyatlari ustidan nazorat o`rnatish va dividentlar ko`rinishida foyda olishdir.
Har   qanday   iqtisodiy   tizimda   iqtisodiyotning   birlamchi   va   asosiy   bo`g`ini
korxona   va   firmalar   hisoblanadi.   Shuning   uchun   iqtisodiyotni   boshqarish
deganda,   eng   avval   shu   korxona   va   firmalar   faoliyatini   boshqarish   tushuniladi.
Bozor   munosabatlari   sharoitida   boshqarish   tushunchasi   xo`jalik   sub`ektlari
faoliyatini faqat yuqori tashkilot va organlar tomonidan tartibga solishni  qamrab
32 olmaydi.   Bozor   iqtisodiyotining   eng   muhim   belgisi   bozordagi   talab   va   taklif
asosida   ularning   o`zini-o`zi   boshqarishidir.   Shu   nuqtai   nazardan   qaraganda,
korxona   va   firmalar   boshqaruv   tizimida   shunchaki   ijrochigina   emas,   balki   shu
tizimning faol ishtirokchisi sifatida maydonga chiqadi. 
Korxona   yuridik   shaxs   maqomiga   ega   bo`lgan   xo`jalik   sub`ekti   bo`lib,
o`ziga   tegishli   mulk   asosida   mahsulot   ishlab   chiqaradi,   sotadi   yoki   almashadi,
ishlar bajaradi, xizmat ko`rsatadi.                                 
Firma   -   korxonadan   farqli   o`laroq,   ishlab   chiqarish   va   noishlab   chiqarish
sohalaridagi   turli-tuman   tadbirkorlik   faoliyatini   amalga   oshiradi.   Bunday   nomni
sanoat korxonasi yoki davlat muassasasi  uchun ham, savdo-vositachilik faoliyati
uchun ham, sayyohlik va boshqa tashkilotlarga nisbatan ham qo`llash mumkin.
Xulosa
Davlat tomonidan tartibga solish iqtisodiy rivojlanishning ob'ektiv zarurati
hisoblanadi.   Bundan   tashqari,   davlat   tomonidan   tartibga   solish   darajasi   bozor
munosabatlarining   rivojlanish   darajasiga   bog'liq.   U   yoki   bu   tarzda,   har   qanday
mamlakatda, har qanday ijtimoiy-siyosiy va ijtimoiy-iqtisodiy tizimda iqtisodiyot
u   yoki   bu   darajada   davlat   organlari   tomonidan   namoyish   etiladigan   davlat
tomonidan   tartibga   solinadi.   Davlat   iqtisodiyotga   qonunchilik   cheklovlari,   soliq
tizimi,   majburiy   to'lovlar   va   ajratmalar,   davlat   investitsiyalari,   subsidiyalar,
imtiyozlar,   qarz   berish,   davlat   ijtimoiy-iqtisodiy   dasturlarini   amalga   oshirish
orqali ta'sir qiladi.
Iqtisodiy   o'sishni   ta'minlash   asosan   hukumatning   mamlakat   iqtisodiy
rivojlanishining   barcha   jabhalariga   ta'sirining   sifati   bilan   belgilanadi.   Iqtisodiy
o'sish   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga   solishning   eng   muhim   va
belgilovchi   ob'ektiga   aylanmoqda;   davlatning   iqtisodiy   o'sishni   ta'minlashning
murakkab   va   ko'p   sonli   vazifalarini   hal   qilishdagi   faoliyati   sezilarli   darajada
oshirilishi   va   Rossiya   iqtisodiyotining   mavjud   o'sish   potentsialini   ro'yobga
33 chiqarishga   yo'naltirilgan   bo'lishi   kerak.Bozor   sharoitida   davlat   oldida   qiyin
vazifa   turibdi:   bir   tomondan,   u   iqtisodiy   dastaklar   yordamida   bozor   tizimini
qo'llab-quvvatlashi   va   ishlashini   osonlashtirishi   kerak,   boshqa   tomondan   esa   bu
tizimni   keraksiz   ta'sir   bilan   yo'q   qilmasligi   kerak.Iqtisodiy   o'sish   soliq   yukini
kamaytirish   yoki   davlat   xarajatlarini   ko'paytirish   orqali   hukumat   tomonidan
sezilarli   qo'llab-quvvatlanishi   mumkin.   ikkinchisiga   davlat   daromadlarining
etarlicha   yuqori   darajasi   natijasida   erishish   mumkin.   Soliq   ma'muriyati
darajasining   bir   vaqtning   o'zida   ko'tarilishi   bilan   soliq   stavkalarini   pasaytirish
orqali  davlat  daromadlarini ko'paytirish muammosini  hal  qilish. To'lanishi  kerak
bo'lgan   soliqlar   iloji   boricha   byudjetga   tushishini   ta'minlash   kerak.Soliq   tizimi
moslashuvchan   va   dinamik   bo'lishi   kerak.   Bozorda   paydo   bo'layotgan   turli   xil
yangiliklarga   imkon   qadar   tezroq   moslashishga   tayyor   bo'lishi   kerak.   Bunday
harakatchanlikka   erishishning   asosiy   to'sig'i   soliq   jarayonini   qonunchilik   bilan
ta'minlash   jarayonidir.Bugungi   Rossiya   uchun   bozorga   o'tish   davrida   davlat
tomonidan tartibga solish ayniqsa muhimdir. Iqtisodiyotda o'nlab yillar davomida
davlatning mustabid diktaturasidan so'ng, davlatning iqtisodiyotga aralashuvidan
butunlay voz kechish to'g'risida fikrlar bildirilmoqda. Ko'rinib turibdiki, haqiqat,
har   doimgidek,   o'rtada.   Shuning   uchun   iqtisodiyotni   davlat   tomonidan   tartibga
solishning jahon tajribasi Rossiya uchun muhimdir, uni o'rganish kerak.
34 Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati
1Agapova T.A., Seregina S.F. Makroiqtisodiyot: darslik. - M.: Biznes va xizmat
ko'rsatish, 2004 y.
2  Katta   iqtisodiy   lug'at.  /   Ed.   A.N.   Azrilian.   -   4-nashr.   qo'shish.   va   qayta  ko'rib
chiqilgan - M.: Yangi iqtisodiyot instituti, 1999 y.
3 Borisov A.B. Iqtisodiyotning katta lug'ati. - M.: Kitob olami, 2003 yil.
4 Borisov E.F. Iqtisodiy nazariya: Darslik. - M.: Moliya va statistika, 1997 y.
5 Kulikov LM Iqtisodiy nazariya asoslari: O'quv qo'llanma. - M.: 2001 yil.
6 Iqtisodiy nazariya kursi: Darslik. / Ed. M.N. Chepurin, E.A.Kiseleva. - Kirov:
ASA, 2002 yil.
7   Makroiqtisodiyot.   Nazariya   va   rus   amaliyoti:   O'quv   qo'llanma.   Ed.
A.G.Gryaznova, N.N. Dumnoy. - M.: KNORUS, 2004 yil.
8 Nureyev R.M. Mikroiqtisodiyot kursi.- M.: NORMA, 2000.
9   Samofalova   E.V.   va   boshqa   xalq   xo'jaligini   davlat   tomonidan   tartibga   solish:
darslik. - M.: KNORUS, 2005 yil.
10 Iqtisodiy nazariya: Darslik / Ed. I.P. Nikolaeva. - M.: Prospekt, 2001 yil.
35 36