Psixofiziologiyaning boshqa fanlar bilan bog‘liqligi (psixologiya, nevrologiya, biologiya)

1MUSTAQIL TA’LIM
  Mavzu:   Psixofiziologiyaning   boshqa   fanlar   bilan   bog‘liqligi
(psixologiya, nevrologiya, biologiya)
Fan: Psixofiziologiya
Bajardi :   Mamasharipova Xurshidabonu amaliy psixalogya 403 -
gurh talabasi 2 REJA:
KIRISH
1 . Psixofiziologiyaning umumiy nazariy asoslari
2 . Psixofiziologiyaning psixologiya fani bilan bog‘liqligi
3 . Psixofiziologiya va nevrologiya o‘rtasidagi integratsiya
4 . Psixofiziologiyaning biologiya bilan bog‘liqligi
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR: 3 Kirish
Zamonaviy   ilm-fan   taraqqiyoti   inson   tabiatini   chuqurroq   anglash,   uning
psixik   va   fiziologik   jarayonlarini   birgalikda   tahlil   qilish   zaruratini   yuzaga
keltirmoqda.   Ayniqsa,   insonning   ruhiy   hayoti   va   tanadagi   biologik   jarayonlar
o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   o‘rganish   har   qachongidan   dolzarb   bo‘lib   bormoqda.
Shu   nuqtai   nazardan,   psixofiziologiya   fani   inson   organizmidagi   fiziologik
mexanizmlar bilan psixik jarayonlarning o‘zaro aloqasini  o‘rganadigan muhim
soha sifatida shakllandi. U biologiya, psixologiya, nevrologiya, pedagogika va
hatto   falsafa   kabi   fanlar   bilan   chambarchas   bog‘langan   holda   rivojlanib
bormoqda.Psixofiziologiya   shunchaki   alohida   bir   fan   emas,   balki   turli   sohalar
chorrahasida   joylashgan,   integratsiyalashgan   bir   yo‘nalishdir.   U   insonning
miyasi,   asab   tizimi,   sezgi   organlari   va   ichki   fiziologik   holatlari   orqali   ong,
tafakkur, xotira, emotsiya kabi psixik jarayonlarni chuqur o‘rganishga intiladi.
Bu esa uni psixologiya bilan bevosita bog‘laydi. Shu bilan birga, asab tizimi va
markaziy   miya   tuzilmalarining   ishlash   mexanizmini   tahlil   qilishda
psixofiziologiya nevrologiya fanining usul va nazariyalaridan faol foydalanadi.
Biologik fanlar bilan bog‘liqlik esa irsiyat, genetik omillar, gormonlar va nerv
tizimining   biologik   asoslari   orqali   namoyon   bo‘ladi.   Psixofiziologiya   fanining
bunday   fanlararo   xarakterga   ega   bo‘lishi   uni   keng   ko‘lamli   tadqiqotlar   olib
borishda   asosiy   yo‘nalishlardan   biriga   aylantiradi.   Masalan,   nevrologik
kasalliklarni   psixik   belgilar   orqali   erta   aniqlash,   psixik   buzilishlar   sababli
yuzaga   kelgan   fiziologik   o‘zgarishlarni   kuzatish,   emotsional   muvozanatni
biologik   omillar   yordamida   tiklash   —   bularning   barchasi   psixofiziologik
yondashuvni   talab   qiladi.   Ayniqsa,   XXI   asrda   sog‘lom   turmush   tarzini
shakllantirish,   stressga   bardoshlilikni   oshirish,   psixologik   salomatlikni
ta'minlashda psixofiziologik tadqiqotlar muhim ahamiyat kasb etmoqda. 41. Psixofiziologiyaning umumiy nazariy asoslari
Psixofiziologiya — bu inson psixikasining fiziologik asoslarini o‘rganuvchi
fan   bo‘lib,   u   psixik   faoliyat   va   jismoniy   (fiziologik)   jarayonlar   o‘rtasidagi
o‘zaro  bog‘liqlikni  ilmiy  asosda  izohlaydi.   Ushbu  fan  sohasi   XIX  asr   oxiri  va
XX   asr   boshlarida   shakllana   boshlagan   bo‘lib,   bugungi   kunda   u   nevrologiya,
biologiya,   psixologiya,   pedagogika,   hatto   tibbiyot   sohalari   bilan   chambarchas
bog‘langan   holda   faol   rivojlanmoqda.   Psixofiziologiyaning   asosiy   maqsadi   —
inson   miyasi   va   asab   tizimi   faoliyatining   ruhiy   holatlar   bilan   qanday   bog‘liq
ekanligini   aniqlash,   shuningdek,   bu   jarayonlarni   eksperimental   usullar   bilan
o‘rganishdan iborat.
Psixofiziologiyaning   ilmiy   asoslari,   avvalo,   psixologiya   va   fiziologiya
fanlarining   yutuqlariga   tayangan   holda   shakllanadi.   Ivan   Pavlovning   shartli
refleks   nazariyasi,   I.M.   Sechenovning   "Inson   faoliyatining   refleks   asoslari"
haqidagi   ishlari   psixofiziologiyaning   nazariy   poydevorini   yaratgan.   Bu   ilmiy
qarashlar   insonning   xatti-harakatlari,   hissiyotlari,   e’tibor   va   fikrlash   kabi
murakkab   psixik   hodisalarni   miya   va   asab   tizimi   faoliyati   bilan   bog‘liq   holda
tushuntirishga imkon berdi.
Psixofiziologiyaning   predmeti   —   bu   insonning   ruhiy   holatlari   (masalan,
emotsiyalar,   ong,   diqqat,   xotira,   idrok)   va   ularning   miya,   asab   tizimi,   sezgi
organlari   bilan   o‘zaro   aloqasini   aniqlashdir.   Bunda   shaxsning   psixik   faoliyati
fiziologik asosda  izohlanadi. Bu esa uni nafaqat nazariy, balki amaliy jihatdan
ham   juda   muhim   fan   sohasiga   aylantiradi.   Psixofiziologiya   yordamida
insonning   stressga   javobi,   e’tiborning   markazlanishi,   xotira   jarayonining
shakllanishi kabi holatlar o‘rganiladi.
Psixofiziologiya   turli   metodlardan   foydalanadi.   Bularga   elektrofiziologik
usullar   (masalan,   elektroensefalografiya   –   EEG),   neyroximik   tekshiruvlar,
funktsional   magnit-rezonans   tomografiyasi   (fMRT),   kompyuterli   tomografiya
(KT), psixometrik testlar va kuzatish metodlari kiradi. Ushbu usullar insonning 5psixik faoliyatini aniqlik bilan o‘rganish, miyaning faollik darajasini  baholash,
turli   holatlardagi   emotsional   va   intellektual   jarayonlarni   tahlil   qilish   imkonini
beradi.   Shuningdek, psixofiziologiya fanining asosiy yo‘nalishlari ham mavjud.
Ular   orasida   emotsional   psixofiziologiya,   kognitiv   psixofiziologiya,   sensor-
motor   psixofiziologiya,   individual   farqlar   psixofiziologiyasi   kabi   sohalar   bor.
Har bir yo‘nalish o‘ziga xos ilmiy tadqiqot metodlari, nazariy yondashuvlar va
amaliy   qamrovga   ega.   Masalan,   emotsional   psixofiziologiya   insonning   hissiy
javoblarini   fiziologik   o‘zgarishlar   (yurak   urishi,   nafas   olish,   terlash)   bilan
bog‘liq   holda   tahlil   qiladi.   Kognitiv   yo‘nalish   esa   fikrlash,   idrok,   qaror   qabul
qilish kabi faoliyatlarni neyrofiziologik jarayonlar bilan bog‘laydi.
Psixofiziologiya   ko‘p   hollarda   neyropsixologiya   va   neyrofiziologiya   bilan
adashtiriladi. Aslida esa bu fanlar bir-birini to‘ldiradi. Neyropsixologiya asosan
miyaning   tuzilmalari   va   psixik   funksiyalar   o‘rtasidagi   aloqani   o‘rganadi,
psixofiziologiya   esa   bu   jarayonlarning   fiziologik   mexanizmlarini   tahlil   qiladi.
Shu   sababli,   psixofiziologiya   —   bu   fanlararo   ilmiy   soha   bo‘lib,   unda   nafaqat
miyaning fizik tuzilmalari, balki  ularning qanday  qilib psixik holatlarga sabab
bo‘lishi ham o‘rganiladi.
Bugungi kunda psixofiziologiya sohasi kengayib bormoqda. U nafaqat ilmiy
tadqiqotlarda,   balki   sog‘liqni   saqlash,   ta’lim,   harbiy   xizmat,   sport   va   ishlab
chiqarish   sohalarida   ham   qo‘llaniladi.   Masalan,   psixofiziologik   yondashuv
yordamida   stressga   chidamlilikni   oshirish,   ishchi-xodimlarning   ish
unumdorligini   baholash,   sportchilarning   emotsional   barqarorligini   aniqlash,
o‘quvchilarning e’tiborini mustahkamlash kabi amaliy muammolar hal etiladi.
Ayni   vaqtda   inson   organizmining   butun   nerv   tizimi   va   uning   turli   bosqichlari
ham   psixofiziologik   tadqiqot   obyekti   hisoblanadi.   Bu   jarayonlar   orqali
insonning harakat  qilish qobiliyati, sezgi, idrok, fikrlash va xulq-atvori chuqur
o‘rganiladi.   Demak,   ushbu   fan   sohasi   inson   haqida   kompleks   tushuncha
berishga xizmat qiladi.psixofiziologiya — bu zamonaviy ilm-fan kesishmasida
joylashgan   muhim   fan   sohasidir.   Uning   nazariy   asoslarini   chuqur   o‘rganish, 6boshqa   fanlar   bilan   bog‘liqligini   anglash,   o‘z   navbatida,   psixologik,   tibbiy   va
ijtimoiy   sohalarda   samarali   faoliyat   olib   borish   uchun   poydevor   bo‘lib   xizmat
qiladi.   Ushbu   bob   doirasida   psixofiziologiyaning   fan   sifatida   shakllanish
bosqichlari,   asosiy   yo‘nalishlari   va   metodologik   asoslari   tahlil   qilinib,   uning
o‘ziga xosligi chuqur ochib berildi.
2 . Psixofiziologiyaning psixologiya fani bilan bog‘liqligi
Psixologiya va psixofiziologiya fanlari bir-biri bilan uzviy bog‘liq bo‘lib, inson
psixikasining chuqur va keng ko‘lamli tahlilida o‘zaro to‘ldiruvchi rol o‘ynaydi.
Psixologiya fani insonning ichki kechinmalari, ong jarayonlari, hissiyot, idrok,
tafakkur,   xulq-atvorini   tushunishga   qaratilgan   bo‘lsa,   psixofiziologiya   bu
jarayonlarning biologik, ya’ni asab tizimi, miya va sezgi organlari bilan bog‘liq
mexanizmlarini izohlaydi. Shu bois psixologik hodisalarni to‘liq anglash uchun
ularning fiziologik asoslarini ham bilish zarur bo‘ladi.
Psixologiyaning   asosiy   predmeti   insonning   ruhiy   hayoti,   uning   tuzilishi,
shakllanishi   va   rivojlanish   bosqichlaridan   iborat.   Psixologiyada   emotsiya,
diqqat,   ong,   xotira,   idrok   kabi   tushunchalar   ustuvor   o‘rin   tutadi.   Aynan   mana
shu psixik jarayonlarni psixofiziologiya miya va asab tizimining faoliyati orqali
o‘rganadi. Masalan, diqqatning bir joyga jamlanish jarayoni, psixologiya nuqtai
nazaridan   —   ongning   muayyan   obyektga   yo‘naltirilgan   holati   bo‘lsa,
psixofiziologiya   buni   frontal   korteksda   yuzaga   keladigan   neyron   faolliklar
orqali izohlaydi.
Shuningdek,   hissiyotlar   va   emotsiyalar   sohasida   ham   bu   ikki   fan   bir-biriga
tayanadi.   Psixologiya   emotsiyani   insonning   ichki   kayfiyati,   holati   sifatida
tushuntiradi,   psixofiziologiya   esa   bu   holatni   yurak   urishi   tezlashuvi,   nafas
olishdagi   o‘zgarishlar,   teri   qarshiligi   va   miya   to‘lqinlari   (EEG)dagi   siljishlar
bilan   bog‘lab   tahlil   qiladi.   Masalan,   qo‘rquv   holati   faqat   psixologik   kechinma
emas,   balki   fiziologik   reaksiyalar   jamlanmasi   hamdir   —   bu   holatda   simpatik
asab   tizimi   faollashadi,   yurak   tez   uradi,   terlash   kuchayadi.   Bu   kabi   holatlar
psixofiziologiya doirasida chuqur tadqiq etiladi. 7Psixofiziologiyaning   psixologiya   bilan   bog‘liqligi   faqat   nazariy   emas,   balki
amaliy   jihatdan   ham   muhimdir.   Masalan,   stress   holatini   psixologlar   suhbat,
testlar   yordamida   aniqlashga   harakat   qilishadi.   Psixofiziologiya   esa   stressni
yurak   ritmi,   qon   bosimi,   nafas   olish   chastotasi   orqali   o‘lchaydi.   Bu   ikki
yondashuv   birgalikda   stress   diagnostikasini   aniq   va   ishonchli   qiladi.   Demak,
psixofiziologik o‘lchovlar psixologik tahlilning obyektivligini ta’minlaydi.
Psixologik yondashuvlarning fiziologik mexanizmlar bilan bog‘liqligini chuqur
tushunish   psixoterapiya,   pedagogik   psixologiya,   ish   psixologiyasi,   sport
psixologiyasi   kabi   yo‘nalishlarda   ham   juda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.
Masalan, bolalarning e’tiborida kuzatiladigan nuqsonlar yoki autizm spektridagi
buzilishlar   faqat   psixologik   nuqtai   nazardan   emas,   balki   miya   faoliyatining
neyrofiziologik   ko‘rsatkichlari   asosida   ham   tahlil   qilinadi.   Bu   esa   sog‘lom
tashxis qo‘yish va to‘g‘ri yondashuvni tanlash imkonini beradi.
Bundan tashqari, psixologiyada keng qo‘llaniladigan testlar — masalan, Stroop
testi,   vizual   e’tibor   testlari,   reaksiya   vaqtini   o‘lchovchi   mashqlar   —
psixofiziologiyada   ham   foydalaniladi,   lekin   ular   bilan   bir   qatorda   miya
faoliyatining o‘zgarishlari ham qayd etiladi. Bu esa inson psixikasini chuqurroq
va kompleks tahlil qilish imkonini beradi.
Psixofiziologiya shuningdek, psixik holatlarning miya strukturasi bilan bevosita
aloqadorligini   o‘rganadi.   Masalan,   g‘azab   holatida   amigdalaning,   qaror   qabul
qilishda   esa   prefrontal   korteksning,   xotira   jarayonlarida   esa   gipokampusning
roli   fiziologik   jihatdan   o‘rganiladi.   Bu   organlar   va   ularning   faoliyati,   psixik
holatlar   bilan   qanday   aloqador   ekanligi   psixofiziologiya   orqali   chuqur   tahlil
qilinadi.   Psixofiziologiyaning   psixologiya   bilan   aloqasi   ayniqsa   kognitiv
yo‘nalishda   yaqqol   namoyon   bo‘ladi.   Kognitiv   psixologiya   insonning   bilish
jarayonlarini   (idrok,   fikrlash,   eslab   qolish,   e’tibor,   qaror   qabul   qilish)   tahlil
qiladi.   Psixofiziologiya   esa   bu   jarayonlarni   miya   to‘lqinlari   (alfa,   beta,   delta,
gamma),   neyron   faollik,   sinapslar   faolligi   orqali   ko‘rsatib   beradi.   Shu   tariqa,
kognitiv hodisalarning zamiridagi biologik mexanizmlar ochib beriladi. 8Yana   bir   muhim   bog‘liqlik   shundaki,   psixologiyada   ishlatiladigan   shaxs
tipologiyasi,   xarakter,   temperament   haqidagi   tushunchalar   ham
psixofiziologiyada   o‘z   ifodasini   topadi.   Masalan,   ekstravert   va   introvert   shaxs
turlarining   miya   faoliyatidagi   farqlari   psixofiziologik   tajribalar   orqali
tasdiqlangan.   Ekstravertlar   asosan   kuchli   va   tez   neyron   reaksiyalarga   ega
bo‘lishi   mumkin,   introvertlar   esa   sekinroq,   biroq   chuqurroq   qayta   ishlov
beruvchi miya faoliyatiga ega bo‘lishi mumkin.
Bugungi   kunda   psixologiya   va   psixofiziologiya   integratsiyasi   asosida   turli
zamonaviy   diagnostika   usullari   ishlab   chiqilgan.   Masalan,   biofeedback
(biologik  aloqa)   usuli   orqali   odam  o‘zining  yurak  urishi,  miya  to‘lqinlari  yoki
nafas   ritmini   real   vaqtda   kuzatib   borishi   va   bu   orqali   ruhiy   holatini   nazorat
qilishni   o‘rganadi.   Bu   usul   stressni   kamaytirish,   uyqusizlikni   bartaraf   etish,
diqqatni   jamlashda   katta   natija   bermoqda.   psixofiziologiya   psixologiyaning
ilmiy   asoslarini   fiziologik   dalillar   bilan   boyitadi.   Bu   ikki   fan   birgalikda
ishlagandagina inson ruhiyatini to‘liq anglash mumkin bo‘ladi. Aynan fanlararo
yondashuv   psixologik   muammolarni   aniqlash,   tahlil   qilish   va   samarali   hal
qilishda   eng   muhim   omil   hisoblanadi.   Shuning   uchun   ham   psixofiziologiya
psixologiya   fanining   zamonaviy,   ilmiy   asoslangan   va   texnologik   rivojlangan
yordamchisi sifatida e’tirof etiladi.
Jadval 1. Psixologik va psixofiziologik yondashuvlarning taqqoslanishi
Psixik hodisa Psixologik yondashuv Psixofiziologik 
yondashuv
Diqqat Ongning muayyan 
obyektga 
yo‘naltirilganligi, psixik 
e’tibor Frontal korteksda neyron 
faollikning ortishi, 
EEGda beta to‘lqinlar 
kuchayishi
Emotsiya 
(qo‘rquv, g‘azab) Subyektiv hissiy 
kechinma, ichki holat Adrenalin, kortizol 
ajralishi, yurak urishi  9 tezlashuvi, teri galvanik 
javobi
Xotira Axborotni qabul qilish, 
saqlash va esga tushirish 
jarayoni Miya tuzilmalari 
(gipokampus, prefrontal 
korteks) faolligi, neyron 
bog‘lanishlar
Fikrlash Muammolarni hal qilish, 
sabab-natijaviy 
bog‘liqlarni topish Miya to‘lqinlarining 
(alfa, gamma) 
faollashuvi, PET yoki 
fMRT orqali 
aniqlanadigan faol 
sohalar
Stress Psixik bosim, emotsional 
zo‘riqish Simpatik tizim 
faollashuvi, kortizol 
darajasi, yurak urishi, 
nafas olish tezligi
Jadval 2. Psixofiziologiyaning psixologiya fanida qo‘llanilish sohasi
Yo‘nalish Psixologik faoliyat turi Psixofiziologik qo‘llanilishi
Klinik 
psixologiya Depressiya, fobiya, 
stress holatlarini 
baholash EEG, MRT, yurak ritmi orqali
diagnostika
Ta’lim 
psixologiyasi O‘quvchilar e’tibori, 
diqqatni jamlash, xotira Diqqat testlari bilan birga 
fiziologik reaksiya (puls, ko‘z
harakati) kuzatuvi
Sport 
psixologiyasi Emotsional barqarorlik, 
motivatsiya, e’tibor Yurak urishi, mushak 
reaksiyasi, biofeedback 
treninglari orqali natija olish
Mehnat  Ishdagi stress,  Stress darajasini fiziologik  10psixologiyasi charchash, ish 
unumdorligi o‘lchovlar bilan kuzatish, ish 
jarayonida EEG qo‘llash
Psixoterapiya Muloqot muammolari, 
psixik salomatlik Terapiya oldi va keyingi miya
faolligini solishtirish, 
emotsional javoblarni 
o‘lchash
3 . Psixofiziologiya va nevrologiya o‘rtasidagi integratsiya
Psixofiziologiya   va   nevrologiya   fanlari   insonning   ruhiy   holatlari   va   miya
faoliyatini   o‘rganishda   bir-birini   to‘ldiruvchi,   integratsiyalashgan   yo‘nalishlar
sifatida namoyon bo‘ladi. Har ikkala fan ham miya, asab tizimi, sezgi organlari
va ularning  funksional  holatini  chuqur   tahlil  qiladi. Nevrologiya  — bu  asosan
markaziy   va   periferik   asab   tizimining   anatomiyasi,   patologiyalari   va
funksiyalarini   tibbiy   nuqtai   nazardan   o‘rganadigan   sohaga   kiradi.
Psixofiziologiya   esa   bu   tizimlarning   psixik   faoliyat   bilan   qanday   aloqasi
borligini aniqlashga qaratilgan fan hisoblanadi.
Nevrologiya tibbiyot fani sifatida asosan kasalliklar va ularning simptomlariga
e’tibor   qaratadi:   insult,   Parkinson,   Altsgeymer,   epilepsiya,   orqa   miya
shikastlanishi,   bosh   miya   o‘smalari   va   boshqa   ko‘plab   holatlar   tahlil   qilinadi.
Biroq   ushbu   kasalliklar   nafaqat   jismoniy   buzilishlarga,   balki   psixik   faoliyatda
ham   turli   o‘zgarishlarga   olib   keladi.   Masalan,   Altsgeymer   kasalligida   xotira
susayadi,   Parkinson   kasalligida   esa   hissiy   holat   va   motivatsiya   darajasi
pasayadi.   Bu   holatlar   nafaqat   nevrologik,   balki   psixofiziologik   jihatdan   ham
muhim tadqiqot obyektidir.
Psixofiziologiya   ushbu   buzilishlarni   ruhiy   jarayonlar   orqali   izohlab   berishga
harakat   qiladi.   Masalan,   epilepsiya   xurujlari   vaqtida   miyada   yuz   beradigan
to‘satdan   elektr   faollik   portlashlari   psixik   funksiyalarning   vaqtincha   to‘xtab
qolishiga   olib   keladi.   Bunda   psixofiziologik   yondashuv   yordamida   xuruj
vaqtida   yuzaga   keladigan   emotsional   o‘zgarishlar,   aqliy   pasayish,   ongning 11o‘zgarishi   chuqur   o‘rganiladi.   Bu   nevrologik   holatning   psixik   oqibatlarini
tushunishga yordam beradi.
Nevrologiya fani miya tuzilmalarining aniq joylashuvi, tuzilmasi va vazifalarini
o‘rganadi.   Masalan,   frontal   korteks   —   rejalashtirish,   qaror   qabul   qilish   va
ijtimoiy  xulqni  boshqarishda   muhim   rol  o‘ynaydi.  Temporallob  —  eshitish   va
xotira   jarayonlarida   ishtirok   etadi,   gipotalamus   esa   vegetativ   funksiyalar   va
gormonlar   ishlab   chiqarish   orqali   organizmning   umumiy   holatini   boshqaradi.
Psixofiziologiya   esa   ushbu   tuzilmalar   faolligi   va   insonning   psixik   holati
o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   aniqlaydi.   Misol   uchun,   frontal   korteks   faoliyati
pasayganda,   inson   impulslarni   nazorat   qilishda   qiynaladi   —   bu   nevrologik
holat,   lekin   psixologik   oqibatlarga   ega.   Nevrologik   tekshiruvlarda
foydalaniladigan  elektroensefalografiya (EEG), magnit-rezonans  tomografiyasi
(MRT), positron emissiya  tomografiyasi  (PET)  kabi  usullar  psixofiziologiyada
ham   keng   qo‘llaniladi.   Bu   usullar   yordamida   miya   qismlarining   faolligi,
neyronlararo   aloqalar,   qon   aylanishining   intensivligi,   metabolik   o‘zgarishlar
aniqlanadi.   Psixofiziologiyada   esa   bu   ma’lumotlar   yordamida   emotsional
reaksiyalar,   xulq-atvorning   o‘zgarishi,   psixik   stress   holatlari   baholanadi.
Demak,   usullar   bir   xil,   ammo   yondashuv   turlicha   —   nevrologiyada   fiziologik
kasalliklar   aniqlansa,   psixofiziologiyada   ruhiy   faoliyatga   ta’siri   tahlil   qilinadi.
Nevrologik   kasalliklar   bilan   og‘rigan   bemorlar   ko‘pincha   psixologik   qo‘llab-
quvvatlashga muhtoj bo‘ladi. Psixofiziologik tadqiqotlar ularning hissiy holati,
depressiya,   xavotirlik   yoki   kognitiv   buzilishlarini   tahlil   qilishda   muhim   o‘rin
tutadi.   Masalan,   insultdan   keyingi   reabilitatsiyada   bemorning   hissiy   holatini
baholash va uni tiklashda psixofiziologik stimulyatsiya metodlari (biofeedback,
neyrofeedback, musiqiy terapiya) muvaffaqiyatli qo‘llaniladi.
Shuningdek,   nevrologik   disfunktsiyalarning   bolalar   rivojlanishidagi   roli   ham
psixofiziologik   yondashuvda   keng   o‘rganiladi.   Masalan,   autizm   spektridagi
buzilishlar,   DEHB   (diqqat   yetishmovchiligi   va   giperaktivlik   sindromi),   tike
(noto‘g‘ri   harakatlar)   sindromlarining   sabablari   miyaning   aniq   qismlaridagi 12neyron faollik bilan bog‘liq ekani  aniqlangan. Bu esa psixologik simptomlarni
tushunish va ularni fiziologik asosda izohlash imkonini beradi.
Psixofiziologiya   orqali   insonning   harakat   va   sezgi   tizimi   bilan   bog‘liq
faoliyatlar   ham   chuqur   tahlil   qilinadi.   Nevrologiyada   mushaklarning   harakati,
reflekslar,   motorik   muvozanat   o‘rganilsa,   psixofiziologiyada   bu   holatlar   ongli
nazorat, reaksiya va emotsional  fonda kuzatiladi. Masalan,  Parkinson kasalligi
nafaqat   harakat   buzilishiga,  balki  depressiya,  apatiya   va  ijtimoiy  izolyatsiyaga
ham   sabab   bo‘ladi.   Buni   chuqur   tahlil   qilish   uchun   nevrologik   va
psixofiziologik yondashuvlar birgalikda qo‘llaniladi.
Nevrologiya   fanining   so‘nggi   yutuqlari   psixofiziologiyaning   ham   metodik
imkoniyatlarini   boyitmoqda.   Neyroplastiklik   —   ya’ni   miya   tuzilmalarining
o‘zgaruvchanligi   g‘oyasi   psixofiziologik   reabilitatsiya   usullarida   keng
qo‘llanilmoqda.   Bu   yondashuvga   ko‘ra,   insonda   yangi   tajribalar,   mashqlar   va
stimulyatsiyalar yordamida buzilgan funksiyalar tiklanishi mumkin. Bu borada
psixofiziologik treninglar (masalan, biofeedback, neyrofeedback) ijobiy samara
bermoqda.   Shuningdek,   psixofiziologiya   va   nevrologiyaning   yaqin
integratsiyasi   ilmiy   tadqiqotlarda   ham   o‘z   aksini   topmoqda.   Ko‘plab
neyropsixologik   eksperimentlar   aynan   miya   va   ruhiyat   o‘rtasidagi   murakkab
munosabatlarni   tahlil   qilishga   yo‘naltirilgan.   Bu   ilmiy   hamkorlik   yangi   dori
vositalarining sinovlari, reabilitatsiya texnologiyalarining ishlab chiqilishi, miya
faoliyatini   modulyatsiyalash   usullarining   rivoji   uchun   asos   bo‘lib   xizmat
qilmoqda.
Xulosa   qilib   aytganda,   psixofiziologiya   va   nevrologiya   bir-birisiz   to‘liq   bo‘la
olmaydi. Ularning o‘zaro integratsiyasi inson miya faoliyatini, psixik holatlarni
va ularning fiziologik asoslarini  chuqur  o‘rganish imkonini  beradi. Aynan shu
yondashuv zamonaviy psixologiya, tibbiyot va pedagogika fanlarining ilmiy va
amaliy   rivojiga   xizmat   qilmoqda.   Shunday   ekan,   psixofiziologiyaning
nevrologiya bilan integratsiyasi bu ikki fanni yangi bosqichga olib chiqmoqda.
4 . Psixofiziologiyaning biologiya bilan bog‘liqligi 13Psixofiziologiya   fanining   biologiya   bilan   bog‘liqligi   chuqur   va   murakkab
bo‘lib,   inson   organizmining   psixik   faoliyatini   to‘g‘ri   tushunishda   biologik
jarayonlar   asosiy   o‘rin   tutadi.   Biologiya   —   bu   tirik   organizmlar,   ularning
tuzilishi,   hayot   faoliyati,   o‘sishi,   rivojlanishi   va   irsiyati   haqidagi   fan   bo‘lib,
psixofiziologiya   esa   ushbu   biologik   tizimlarning   psixik   faoliyat   bilan   qanday
bog‘liq   ekanini   tahlil   qiladi.   Aynan   shuning   uchun   ham   psixofiziologiyaning
nazariy va amaliy asoslari biologik bilimlar bilan chambarchas bog‘langan.
Psixik   holatlar   inson   organizmidagi   biologik   omillarning   bevosita   ta’sirida
shakllanadi.   Miya   faoliyati,   asab   impulslari,   gormonlar   ajralishi,   hujayralararo
axborot   almashinuvi   —   bularning   barchasi   biologiyaning   o‘rganish   sohasiga
kiradi.   Psixofiziologiya   esa   bu   jarayonlar   orqali   inson   ruhiyatining
mexanizmlarini tushuntiradi. Masalan, stress holatida qon tarkibida adrenalin va
kortizol  gormonlarining  darajasi   oshadi.  Bu   holat   yurak  urishining  tezlashishi,
nafas   olish   chastotasining   ortishi,   e’tiborning   markazlashuvi   kabi   fiziologik
javoblarni   yuzaga   keltiradi.   Shu   bilan   birga,   bu   psixik   holatlarda   tashvish,
qo‘rquv, xavotir, hayajon singari emotsiyalar paydo bo‘ladi.
Biologiyada   irsiyat,   ya’ni   genetik   uzatish   masalasi   alohida   o‘rganiladi.
Psixofiziologik   yondashuvda   esa   insondagi   temperament,   qobiliyat,   shaxsning
ayrim   xususiyatlari   irsiy   omillar   bilan   bog‘liq   holda   tahlil   qilinadi.   Masalan,
introvert   yoki   ekstravert   bo‘lish,   psixik   faoliyatning   tezligi,   emotsional
barqarorlik kabi holatlar genetik tuzilmalar va neyrotransmitterlar bilan bog‘liq
bo‘lishi   mumkin.   Bu   o‘z   navbatida   biologik   bilimlarsiz   psixik   jarayonlarni
tushunishni murakkablashtiradi.
Psixofiziologiya   biologiyada   o‘rganiladigan   nerv   hujayralari   (neyronlar)
tuzilishi va faoliyatini ham asosiy o‘rganish obyekti sifatida ko‘radi. Neyronlar
orasidagi bog‘lanishlar, sinapslar orqali impulslar o‘tishi, neyromediatorlarning
roli   —   bularning   barchasi   psixik   faoliyatga   bevosita   ta’sir   qiladi.   Masalan,
dopamin   neyromediatori   motivatsiya,   lazzatlanish   va   harakatga   tayyorlik
holatlarida   faol   rol   o‘ynaydi.   Serotonin   esa   kayfiyat   va   uyquni   boshqarishda 14ishtirok etadi. Shu sababli ruhiy holatlarning tahlilida bu biologik moddalarning
darajasi va ularning muvozanati alohida ahamiyatga ega.
Biologiyada   homeostaz   —   organizmning   ichki   muvozanatini   saqlash
tushunchasi   mavjud.   Psixofiziologiyada   esa   ruhiy   barqarorlik,   stressga
chidamlilik, adaptatsiya singari holatlar aynan shu homeostatik jarayonlar bilan
bog‘liq   holda   o‘rganiladi.   Inson   tashqi   muhitga   moslashganida,   uning   yurak
urishi, qon bosimi, nafas olish ritmi kabi ko‘rsatkichlar barqarorlashadi. Psixik
jihatdan   esa   odam   o‘zini   tinch,   ishonchli,   xotirjam   his   qiladi.   Bu   holat
psixofiziologiyada emotsional barqarorlik sifatida talqin qilinadi.
Psixofiziologiya   biologik   ritmlar   —   sirkad   ritmlar   (24   soatlik   biologik   tsikl)
bilan ham bevosita bog‘liq. Insonning uyg‘oqlik va uyqu holatlari, ovqat hazm
qilish, harorat o‘zgarishi, yurak urish chastotasi  — bularning barchasi sutkalik
biologik   ritmlarga   bo‘ysunadi.   Psixofiziologiyada   bu   ritmlar   insonning
kayfiyati,   e’tibori,   xotirasi   va   umuman   ruhiy   faoliyatiga   qanday   ta’sir
ko‘rsatishi   nuqtai   nazaridan   tahlil   qilinadi.   Masalan,   ertalabki   soatlarda   aqliy
faoliyat   kuchliroq   bo‘lishi,   kechqurun   esa   charchoq,   tushkunlik,   e’tibor
tarqoqligi kuzatilishi biologik ritmlar asosida tushuntiriladi.
Shuningdek,   psixofiziologiya   biologiyada   o‘rganiladigan   evolyutsion
qonuniyatlarga   ham   tayanadi.   Insonning   psixik   xususiyatlari   —   qo‘rquv,
ehtiyotkorlik,   ehtiyojga   asoslangan   harakatlar   —   millionlab   yillar   davomida
shakllangan   biologik   omillarning   natijasidir.   Masalan,   hayotiy   xavf   paytida
organizmda   "kurash   yoki   qochish"   refleksi   ishga   tushadi.   Bu   esa   yurak
urishining   tezlashishi,   nafasning   chuqurlashishi,   mushaklarning   taranglashishi,
psixik   faollikning   kuchayishi   bilan   birga   kechadi.   Bu   reflekslar
psixofiziologiyada emotsional va instinktiv holatlar sifatida ko‘riladi.
Biologiya fanida organizmning immun tizimi ham chuqur o‘rganiladi. So‘nggi
yillarda   olib   borilgan   tadqiqotlar   shuni   ko‘rsatmoqdaki,   ruhiy   holatlar
immunitetga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatadi.   Masalan,   stress   holatida   immun
hujayralarining   faolligi   pasayadi,   infeksiyalarga   qarshi   kurashish   salohiyati 15susayadi.   Bu   holat   psixonevroimmunologiya   yo‘nalishining   shakllanishiga
sabab bo‘ldi. Psixofiziologiyada esa bu hodisalar ruhiy salomatlikning biologik
mexanizmlari sifatida o‘rganiladi.   Biologiyada gormonal  tizim, ya’ni endokrin
tizim   muhim   o‘rinni   egallaydi.   Psixofiziologiyada   esa   bu   tizim   emotsional
holatlarni   boshqarishda   qanday   rol   o‘ynashini   aniqlashda   asosiy   manba
hisoblanadi.   Masalan,   kortizol   —   stress   gormoni   sifatida   tanilgan   bo‘lsa,
oksitotsin — ijtimoiy aloqalarga moyillik va ishonchni kuchaytiruvchi gormon
sifatida   izohlanadi.   Ushbu   gormonlarning   darajasi   insonning   ruhiy   holatini
o‘zgartirib,   psixik   faoliyatga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatadi.   Psixofiziologiyaning
biologiya   bilan   bog‘liqligi   o‘zaro   metodologik   yondashuvlarda   ham   namoyon
bo‘ladi.   Biologik   eksperimentlar,   mikroskopik   tekshiruvlar,   biokimyoviy
tahlillar,   genetik   diagnostika   usullari   psixofiziologik   tadqiqotlarda   ham
foydalaniladi.   Bu   esa   har   ikki   fan   sohasining   ilmiy   natijalarini   birlashtirib,
chuqur integratsiyalashuvini ta’minlaydi.
Xulosa 16Inson   —   bu  nafaqat   aql-idrok   egasi,   balki   yurak,   his,   ong   va   tananing  uyg‘un
bir   butunligidir.   Har   birimiz   tashqi   dunyoni   his   qilamiz,   unga   munosabat
bildiramiz,   quvonamiz,   g‘am   chekamiz,   izlanamiz   va   o‘zligimizni   anglashga
harakat qilamiz. Ammo bu jarayonlarning asl manbai qaerda? Nega biz shunday
his   qilamiz?   Nega   hayajonlanamiz   yoki   xavotirga   tushamiz?   Aynan   shu
savollarga   javob   izlagan   paytimizda   psixofiziologiya   fani   bizni   o‘ziga
chorlaydi.
Psixofiziologiya orqali men insonning psixik holatlari ortida nafaqat hissiyotlar,
balki   butun   bir   murakkab   biologik   va   fiziologik   tizim   turganini   angladim.
Ruhiyat   —   bu   faqat   ichki   kechinma   emas,   balki   yurak   urishi,   nafas,   miya
to‘lqinlari,   gormonlar   va   hujayralararo   muloqot   bilan   chambarchas   bog‘liq
hodisadir.   Shuni   tushundimki,   inson   his   qilgan   har   bir   tuyg‘u   —   bu   ichki
tanamizning   sezilar-sezilmas,   ammo   muhim   javobidir.   Hattoki   bir   necha
soniyalik   qo‘rquv   yoki   quvonch   ham   tanadagi   yuzlab   biologik   jarayonlarni
ishga   soladi.   Bugun   odamlarning   kayfiyati,   salomatligi,   ishdagi   unumdorligi,
o‘qishdagi   muvaffaqiyati,   hatto   hayotga   bo‘lgan   munosabati   ham
psixofiziologik muvozanatga bog‘liq ekanini angladim. Shuning uchun ham bu
fanni   o‘rganish   —   bu   shunchaki   ilmiy   izlanish   emas,   balki   o‘z-o‘zimizni,
atrofimizdagi   insonlarni   va   hayotning   ichki   mexanizmlarini   chuqurroq
tushunishga   intilishdir.   Zero,   odam   degani   —   bu   faqat   go‘sht   va   suyakdan
iborat   jism   emas.   U   —   hayajon,   orzu,   tajriba,   tushuncha   va   o‘zgarmas   ruhiy
kuchlar   yig‘indisidir.   Shunday   ekan,   insonni   tushunmoqchi   bo‘lsak,   uning
yuragini   eshitish   bilan   birga,   miyasi   qanday   ishlashini,   tanasi   qanday   javob
berishini   ham   bilishimiz   zarur.   Psixofiziologiya   menga   bu   yo‘lda   ko‘z   ochdi,
insonga   chinakam   hayrat   va   hurmat   bilan  qarashga   o‘rgatdi.  Endi   angladimki,
inson   ruhining   har   bir   titrashi   —   bu   tananing   musiqasidir.   Uni   faqat   yurak
emas, aql ham his qilishi kerak. 17Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxat
1) Jo‘rayev   Sh.   X.   Psixofiziologiya.   O‘quv   qo‘llanma.   –   Toshkent:   O‘zMU
nashriyoti, 2021. – 212 b.
2) Allamurotova   D.   T.,   Inson   psixofiziologiyasi   asoslari.   –   Toshkent:   Fan   va
texnologiya, 2020. – 180 b.
3) Raximov   A.   Q.   Psixofiziologik   diagnostika.   –   Toshkent:   Akademnashr,
2022. – 198 b.
4) Karimberdiyev M. H. Asab tizimi va ruhiy holatlar. – Nukus: Bilim, 2021. –
160 b.
5) Ramachandran V. S. The Emerging Mind. – London: BBC Books, 2019.
6) Kolb B., Whishaw I. Q. Fundamentals of Human Neuropsychology. – New
York: Worth Publishers, 2020.
7) G‘aniyeva   M.   B.   Biologiya   va   psixologiya   integratsiyasi.   –   Samarqand:
SamDU, 2021.
8) Sadullayeva   Z.   T.   Psixologik   bilimlarga   kirish.   –   Toshkent:   Yangi   asr
avlodi, 2023. – 144 b.
9) Damirqulov   B.   N.   Biologik   psixologiya.   –   Toshkent:   O‘qituvchi,   2019.   –
120 b.
10) Bear   M.   F.,   Connors   B.   W.,   Paradiso   M.   A.   Neuroscience:   Exploring   the
Brain. – USA: Wolters Kluwer, 2021.
11) O‘zbekiston Respublikasi Sog‘liqni saqlash vazirligi: Nevrologik kasalliklar
diagnostikasi bo‘yicha metodik qo‘llanma. – Toshkent, 2020.
12) Kim   Y.   H.   Clinical   Neuroanatomy   for   Medical   Students.   –   Seoul:   Yonsei
University Press, 2018.
13) Muhammadjonov O. A. Psixologiyada zamonaviy tadqiqotlar. – Toshkent:
Akademnashr, 2022. – 168 b.
14) O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   ta’lim,   fan   va   innovatsiyalar   vazirligi:
Psixofiziologik yondashuvlar bo‘yicha tavsiyalar. – Toshkent, 2023.
15) Golland I., Tsoy A. Kognitiv neyropsixologiya. – Moskva: Yurayt, 2019.

 Psixofiziologiyaning boshqa fanlar bilan bog‘liqligi (psixologiya, nevrologiya, biologiya)     

                         KIRISH
1. Psixofiziologiyaning umumiy nazariy asoslari
2. Psixofiziologiyaning psixologiya fani bilan bog‘liqligi
3. Psixofiziologiya va nevrologiya o‘rtasidagi integratsiya
4. Psixofiziologiyaning biologiya bilan bog‘liqligi
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR: