Rossiya imperiyasi davrida O’rta Osiyo tarixiga oid kartografik tadqiqotlar - Tarix - Kurs ishlari

Dokument ma'lumotlari

Narxi	15000UZS
Hajmi	93.4KB
Xaridlar	2
Yuklab olingan sana	11 May 2024
Kengaytma	docx
Bo'lim	Kurs ishlari
Fan	Tarix

Sotuvchi

Samandar Dehqonov

Ro'yxatga olish sanasi 02 Aprel 2024

193 Sotish

Rossiya imperiyasi davrida O’rta Osiyo tarixiga oid kartografik tadqiqotlar

Sotib olish

« ROSSIY A IMPERIY A SI DA VRIDA O‘RTA OSIY O TA RIX IGA OID
KA RTOGRA FIK TA DQIQOTLA R»
MUNDARIJA :
KIRISH …… … … …………… ……………………………………………………………………… ….. … 2-6
I . BOB . ROSSIY A IMPERIY A SI DA VRIDA O‘RTA OSIYOGA DOIR
TARIXIY KARTOGRAFIK MA’LUMOTLARNING O‘RGANILISH I .. 7-
28
1 .1. XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-
kartografik ma’lumotlar ………………………………………………………………… ...... … … … 7-
18
1.2. Rossiya imperiyasi davrida O‘rta Osiyodagi kartagrofik ma’lumotlarning
rivojlanishi ………………………………………………………………………………………… ... … 19-28
II . BOB. YEVROPADA ROSSIY A IMPERIY A SI DA VRIDA O‘RTA
OSIYOGA OID KARTOGRAFIK MA’LUMOTLAR TARIXIDAN …… 29-
48
2 .1. Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi ………………… ….… 29-37
2 .2. XIX asrda Rossiya imperiyasi davri haqida G‘arbiy Ye vropada tuzilgan
xaritalarda O‘rta Osiyo ……………………………………………………………………….…… 38-
48
XULOSA … ……………………………………………………. ………………………………… …... 49-52
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR …….……… ………… ..... 53-54
1

KIRISH
Mavzuning dolzarbligi : Tariximiz bizning milliy g uruʻ rimiz, shonli
sharafimizdir. O zbekiston Respublikasi birinchi Prezidenti Islom Karimov
ʻ
о zining «Yuksak ma’naviyat - y
ʻ е ngilmas kuch kitobida» «o z tarixini ʻ
bilmaydigan, kechagi kunini unitgan millatning kelajagi yo q»
ʻ 1
, - deb ta’kidlashi
bilan birga har qanday inson jahon tarixini, umumbashariy taraqqiyot yo lini
ʻ
chuqur idrok etishi zararligini ham uqtirganlar. Darhaqiqat, mustaqillik sharofati
bilan biz jahon tarixini haqqoniy о rganish imkoniyatiga ega bo ldik.
ʻ ʻ
O zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyev
ʻ
ta’kidlaganlaridek: «Milliy tarixni milliy ruh bilan yaratish kerak. Biz
yoshlarimizni tarixdan saboq olish, xulosa chiqarishga o rgatishimiz, ularni
ʻ
tarixiy tafakkur bilan qurollantirishimiz zarur. Tarix insititutini bu fanni
rivojlantirish bo yicha tayanch muassasa etib belgilash kerak». O zbekistonning
ʻ ʻ
eng yangi tarixi va biz erishgan olamshumul yutuqlar mard va matonatli
xalqimiz, har qanday to siq va sinovlarni o z kuchi va irodasi bilan еngib
ʻ ʻ
o tishga qodir deb baralla aytishga to la asos beradi
ʻ ʻ 2
.
Mustaqillik sharoitida jamiyatdagi yangi o‘zgarishlarni amalga oshirish
jarayonida erkin demokratik tafakkurga ega bo‘lgan va mustahkam milliy g‘oya
kuchi bilan birlashgan jamiyat a’zolarini tarbiyalash vazifalarini bajarishda tarix
fanining o‘rni jiddiy ravishda ortmoqda. Ushbu mavzuning dolzarbligi esa
quyidagilardan iboratdir:
- Yevropada Rossiya imperiyasi davridagi O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-
kartografik ma’lumotlarning shakllanish manbalari va ularni o‘rganilish sabablarini
o‘rganish.
- so‘nggi yillarda nashr etilgan ilmiy asarlarni tadqiq etish orqali yangi
xulosalar berish.
1
Karimov I.A.Yuksak ma’naviyat-yengilmas kuch. –Toshkent: Ma’naviyat, 2008. – b. 176 .
2
Sh.M.Mirziyoyevning “Erkin va farovon demokratik O zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz”-
ʻ
T.:2016,-B.5
2

- mavzuga kompleks va konseptual yondashish orqali O‘zbekiston tarixining
kam o‘rganilgan qismlarini to‘ldirishga xizmat qiluvchi ma’lumotlarni kiritishga
harakat qilishdir.
1998 yil iyulda O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining Qarori
e’lon qilinib, unda respublikamiz tarixchi olimlari oldida turgan dolzarb vazifalardan
biri «mamlakatimiz va chet el olimlarining eng qadimdan hozirgi kungacha o‘zbek
xalqi tarixi bo‘yicha amalga oshirgan tadqiqotlarini tahlil qilish 1
« ekanligi ko‘rsatib
o‘tilgan.
O‘zbekistonning tashqi siyosati jahon hamjamiyati, shu jumladan Rossiya va
G‘arbiy Yevropa mamlakatlari bilan keng ko‘lamdagi siyosiy-iqtisodiy va
madaniy aloqalarni amalga oshirishga qaratilgan. Zero, ushbu aloqalar uzoq
davrlarga borib taqaladi. Mintaqamiz Sharq va G‘arb o‘rtasidagi muhim savdo
yo‘llari tutashgan yеrda joylashganligi bois, bu hududdan ko‘plab sayyohlar,
savdogar va sarkardalar o‘tishgan. «Tarixan hozirgi O‘zbekistonning hududi
shunday joy bo‘lganki, bu yеrda juda ko‘hna savdo yo‘llari (mashhur Buyuk Ipak
yo‘li) tutashgan, jo‘shqin tashqi aloqalar va turli madaniyatlarning bir-birini o‘zaro
boyitishi jarayoni kechgan». 2
Ana shunday aloqalar natijasi o‘laroq, Yevropada O‘rta Osiyo haqida tarixiy-
geografik va kartografik ma’lumotlar to‘plana borgan.
Yevropalik olimlar asarlarida O‘rta Osiyoga oid ko‘plab ma’lumotlar va
kartografik manbalarning uchrashining o‘zi ham ko‘hna qit’ada o‘lkamizga qiziqish
kuchli bo‘lganligidan darak beradi. Ana shu jihatdan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-
kartografik ma’lumotlarni chuqurroq o‘rganish va tadqiq etish dolzarb masaladir.
Millati, dini, tili va istiqomat chegaralari bir-biridan uzoq bo‘lgan xalqlar ham
O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik manbalarni yaratishda o‘z tajribalarini bir-
birlari bilan o‘zaro almashishgan. Yangi kartalar yaratishda O‘rta Osiyo haqidagi
noto‘g‘ri yondashuvlardan voz kechib, to‘ldirilgan, mukammal kartalar
yaratishgan. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A. Karimov ta’kidlaganidek :
1
O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar
Akademiyasi Tarix instituti faoliyatini takomillashtirish to‘g‘risida”gi Qarori // O‘zbekiston ovozi
1998 yil, 28 iyul.
2
Karimov I. A. O‘zbekistonning o‘z istiqlol va taraqqiyot yo‘li. 1-jild. – T., б-28
3

«Har qanday sivilizatsiya ko‘pdan-ko‘p xalqlar, millatlar, elatlar faoliyatining va
samarali ta’sirining mahsulidir’’ . 1
O‘rta Osiyo, jumladan, O‘zbekiston tarixini o‘rganishda turli yozma manbalar
bilan birga tarixiy kartalar hamda ulardagi ma’lumotlar ham asosiy manbalardan
biri hisoblanadi.
Mavzuning o‘rganilganlik darajasi : Buyuk geografik kashfiyotlar va
Yevropada kitob bosishning o‘zlashtirilishi kartografik manbalarga bo‘lgan
qiziqishni orttirgan. Yevropada o‘lkamiz haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar
dastlab faqat yozma shakldagi matnlar va uzuq-yuluq tasavvurlardan iborat
bo‘lgan bo‘lsa, keyinroq XVI asrga kelib tarixiy kartografiya fani shakllangach,
kartalardagi yangi ma’lumotlar bilan ancha boyidi. Bunda G‘arb va Sharq
mamlakatlari o‘rtasida savdo-sotiq aloqalarining kuchayishi, dengizlarda kema
qatnovining ortishi katta turtki bo‘ldi.
Yevropa, jumladan, Rossiyaning hukmron doiralari o‘z manfaatlarini O‘rta
Osiyoning boy iqtisodiy hududi orqali kengaytirishga intilishi ham bu еrlar haqida
tarixiy-kartografik ma’lumotlarga tayanib ish tutishni taqozo etgan. Shu jihatdan
еvropalik va rus diplomatik elchiliklari va missiyalarining to‘plagan ma’lumotlari
asosida O‘rta Osiyo haqida tarixiy-kartografik ma’lumotlar to‘plana borgan. Ularni ilk
bor tarixiy jarayonlar bilan bog‘liq holda manbaviy ahamiyati jihatidan o‘rganish
maqsadida mazkur monografiyada еvropaliklarning O‘rta Osiyo tarixiga oid kartalari
umumlashtirilib tahlil qilindi.
XIX asrga qadar O‘rta Osiyo hududlarining tarixiy-kartografik jihatdan
o‘rganilganlik darajasi ancha past bo‘lgan va bu sohadagi tadqiqotlar O‘rta Osiyoning
Rossiya imperiyasi tomonidan bosib olinganidan so‘ng izchil tus olgan. Chunki
o‘lkani kartaga olish imperiyaning ushbu hududdagi siyosiy va iqtisodiy manfaatlari
bilan bevosita bog‘liq bo‘lib, tuzilgan kartalar harbiy-siyosiy va ilmiy maqsadlar
uchun tayyorlangan.
Tarixiy kartalar o‘ziga xos manba hisoblanib, O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishda
muhim ahamiyatga ega ekanligi hamda mustaqil O‘zbekistonning dunyo mamlakatlari
1
Karimov I. A. Biz o‘z kelajagimizni o‘z qo‘limiz bilan quramiz.7-jild. –T., O‘zbekiston.1999.-146 b.
4

bilan iqtisodiy, madaniy, ilmiy sohalardagi hamkorligi kengayganligi, qolaversa,
mustaqillik g‘oyalarini targ‘ib qilish, aholining o‘sib borayotgan moddiy va ma’naviy
ehtiyojlarini qondirish, uning hududida kartografiyaga oid faoliyatni keng ko‘lamda
ilmiy asosda tashkil etishga katta ahamiyat berilayotgan bir sharoitda 1
turli
monografiyalar, ilmiy to‘plamlardagi еvropaliklarning O‘rta Osiyo haqidagi
tarixiy-kartografik ma’lumotlarini, tadqiqotlarini tahlil qilib umumlashtirish va
alohida mavzu doirasida o‘rganish mazkur Bitiruv malakaviy ishida bosh vazifa
etib qo‘yildi.
Kurs ishining maqsad va vazifalari : G‘arbiy Yevropa va Rossiyada O‘rta
Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar taraqqiyotini mavjud yozma manbalar
va tarixiy kartalar yordamida ilmiy tadqiq etishdan iborat. Ana shu maqsad asosida :
- G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqida to‘plangan tarixiy-kartografik
manbalarni umumlashtirish va tarixiy jarayonlar bilan bog‘liq holda tahlil etish hamda
ularni O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishdagi manbaviy ahamiyatini ochib berish;
- G‘arbiy Yevropada yaratilgan tarixiy kartalarda O‘rta Osiyo haqidagi
ma’lumotlar O‘rta Osiyo va o‘zbek xalqi davlatchiligi tarixini yangi ma’lumotlar
bilan yoritishda muhim manba bo‘lib xizmat qilishini ko‘rsatish;
- XIX asrda G‘arbiy Yevropa olimlarining O‘rta Osiyo tarixiy kartalarini
yaratish borasidagi faoliyatlarini va ulardagi mavjud ma’lumotlarning ilmiy
ahamiyatini aniqlash;
- Rossiyada O‘rta Osiyoga bo‘lgan qiziqishning sabablari va rus
ma’lumotlarning paydo bo‘lishi hamda taraqqiyotini qamrab olgan holda tadqiq
etish;
- XIX asrda Rossiyaning O‘rta Osiyoda o‘z manfaatlarini ko‘zlab, olib
borgan harbiy va siyosiy harakatlarining o‘sha davr tarixiy kartalarida aks etganligini
ochib berish, ulardagi mavjud ma’lumotlarni avvalgilari bilan o‘zaro qiyoslash;
- G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik
ma’lumotlarni o‘rgangan holda mavzu doirasida xulosalar berishdan iboratdir.
1
O‘zbekiston Respublikasining “Geodeziya va kartografiya to‘g‘risida”gi Qonuni // O‘zbekiston
Respublikasi Oliy Majlisining axborotnomasi.1997. №4-5. -70-76 b .
5

Kurs ishining nazariy-uslubiy asosi : O‘zbekiston Respublikasi birinchi
Prezidenti I.A.Karimovning O‘zbekiston tarixini rivojlantirishga doir bildirgan
ko‘rsatmalari asosiy nazariy-uslubiy asos bo‘lib xizmat qildi. Shuningdek, ishni
bayon qilishda tarix fanining ketma-ketlilik, xolislik, haqqoniylik, uzviylik kabi
tamoyillari muhim nazariy-metodologik asos bo‘lib hisoblanadi. Bundan
tashqari ishni yozishda, tarixiy voqea va hodisalarga baho berishda milliy
istiqlol g‘oyasiga tayangan holda yondashildi.
Kurs ishining amaliy ahamiyati : Tadqiqot natijasida qo‘lga kiritilgan
yakuniy xulosalardan Tarixiy geografiya fanini o‘qitishda, ma’ruza matnlari
tayyorlashda foydalanish mumkin.
Kurs ishining tuzilishi : Kirish, 2 ta bob,4 bo‘ lim , foydalanilgan manba va
adabiyotlar ro‘yxati iborat.
6

I BOB. G‘ARBIY YEVROPADA O‘RTA OSIYOGA DOIR TARIXIY
KARTOGRAFIK MA’LUMOTLARNING O‘RGANILISH
1 .1. XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-
kartografik ma’lumotlar .
Rivojlangan O‘rta asrlarga kelib G‘arbiy Yevropada kartografiya fani
taraqqiy eta boshladi. Bu davrda ko‘plab yangi xaritalar tuzilgan bo‘lsa-da,
ulardan kam qismigina bizgacha еtib kelgan. Ular orasida O‘rta Osiyo hududi
aks ettirilgan xarita lar ham mavjud.
XVI asrda ingliz savdogari Antoniy Jenkinson tomonidan tuzilgan xarita
ancha qimmatlidir. U 1562-yilda Londonda chop etilgan bo‘lib, « Jenkinsonning
1562-yilgi Rossiya xaritasi » deb nomlangan. Jenkinson O‘rta Osiyoga 1558-
1599 yillarda kelgan bo‘lib, uning sayohat yo‘li Mang‘ishloq yarim orolidan
boshlangan, so‘ngra Xivaga, u еrdan esa Buxoroga kelgan. Aslida Jenkinson
Moskva davlati bilan savdo qiluvchi Angliya kompaniyasining vakili edi. U
1557-yilda Xitoyga boradigan qadimgi savdo yo‘lini qidirib aniqlash maqsadida
Sharqqa yuboriladi. Chunki Xitoyga boradigan dengiz yo‘lini portugallar egallab
olganligidan inglizlar boshqa yo‘l qidirishga kirishgan edilar.
Jenkinson o‘zi o‘tgan yo‘llar haqida yozma hisobot qoldirgan va bir
qancha joylarning geografik kengliklarini aniqlagan. Mang‘ishloqning geografik
kengligi 45°, Urganchniki - 9 10', Buxoroniki - 39°10'.
Nemis olimi G. Michau Jenkinsonning kenglik o‘lchovlarini yuqori
baholagan holda Orol xavzasi haqidagi hisoboti va xaritasi haqiqatga to‘g‘ri
kelmaydi, deb yozgan.
Jenkinson xaritasidagi izohli yozuvlar e’tiborga loyiq. Samarqand shahri
haqida quyidagi ma’lumot keltirilgan: «Samarqand Tatariyaning doimiy poytaxti
bo‘lib kelgan, hozirda u haroba, Qadimgi izlar bilan qorishgan bir holda. U
yеrda Temur dafn etilgan bo‘lib, u o‘z davrida turk imperatori Boyazidni asirga
olgan edi » . Ushbu matndan bilishimiz mumkinki, Jenkinson Tatariya deb O‘rta
Osiyoni tushungan.
7

Jenkinsonning yozma matni uning kartasiga mos kelavermaydi. Kartada
Kaspiy dengizining shimoli-sharqida berilgan Kitaia(Xitoy) ko‘li Sirdaryodan
suv oladi va Ob daryosiga suv beradi. Bu ko‘l har holda Orol dengizi bo‘lsa
kerak. Ammo Jenkinson ushbu nomni qayerdan olganligi bizga hozircha
noma’lum. Bu nom 1546-yilda bosilgan Gerbenshteynning «Moscovia» xaritasi
bilan bog‘liq, bo‘lsa kerak 1
.
Chunki o‘sha xaritada Ural ortida Kythay lacus (Xitoy ko‘li) berilgan
bo‘lib, uning qirg‘oqlarida Xitoy poytaxti joylashgan bo‘lgan. Ob daryosining
boshlanishi bo‘lgan ushbu ko‘lning nomi Rossiyada tuzilgan keyingi bir qancha
xaritalarda ham bor. Bu Zaysan ko‘li bo‘lsa ajab emas. Nima bo‘lganda ham
Jenkinson o‘sha davr adabiyotlarida uchragan Kythay (Xitoy) ko‘li haqida
bilgan. Xivadan shimolda ko‘l borligini va unga Amu va Sirdaryo quyilishini
yaxshi bilgan holda ushbu ko‘l Kitaia (Xitoy) ko‘li bo‘lsa kerak, deb o‘ylagan.
Fra Mauro xaritasi bilan tanish ekanligi ham Jenkinsonni shunday taxmin
qilishiga asos bo‘lgandir. Jenkinsonning Orol dengizining eski nomi Moviy
dengizi (Sineye more) bilan Sina (Xitoy) nomini adashtirgan degan fikrlarga
qarshi shuni aytish o‘rinliki, Jenkinson va uning zamondoshlari Sina va Cathay
so‘zlarining sinonim ekanligini bilmaganlar 2
.
Jenkinson Kaspiy dengizining qo‘ltig‘i chuchuk suvdan iborat deganida
Qorabo‘g‘oz ko‘lini tushunmagan. Kartada Kas piy dengizidan sharqqa tomon
Vazir shahrigacha cho‘zilgan uzun qo‘ltiq, Sariqqamish ko‘lidir. V.V. Bartold
fikriga ko‘ra, karvon yo‘li Sariqqamish xavzasiga faqat sharqiy tomondan kelgan
u davrda Orol bilan Sariqqamish ko‘li birlashgan bo‘lmagan.
1558-yilda Jenkinson sayohati davrida Amudaryo Sariqqa mish ko‘liga
quyilgan. Uning so‘zlariga ko‘ra, Sariqqamish o‘zani (Ko‘hnadaryo) suvi
kamaygan bo‘lib, Oks (kartada Ougus) haqida gapirganda ushbu o‘zan tilga
olinadi. Jenkinson davrida Sariqqamishning suvi chuchuk bo‘lib, Ko‘hna
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. – c .
165.
2
Saidboboyev. Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010.
8

Urganchdan 100 mil uzoqlikdagi Ardoq Amuning Orol o‘zani - Toldiq
shaxobchasi bo‘lsa kerak.
Ardoq o‘zani quyilgan va kartada nomlanmagan ko‘l Orol dengizi bo‘lsa
kerak. Shunday qilib, Jenkinson xaritasida Orol dengizi ikki bor ko‘rsatilgan:
birida sayyohning o‘zi ko‘rgan Ougus (Oks) va Ardock (Ardoq) daryosi
quyiluvchi ikkinchisida esa Sur (Sur ya’ni Sirdaryo) va Amow (Amu -
Amudaryo) quyiluvchi Kitaia (Xitoy) ko‘li.
XVI asrning eng yaxshi hisoblangan Jenkinson xaritasi, «bir necha bor
nashr etilgan va keng tarqalgan». Shuni ta’kidlash kerakki, Jenkinson xaritasi
Angliya uchun O‘rta Osiyo haqida hududiy tasavvurlarga ega bo‘lishiga imkon
berdi.
XVI asrda G‘arbiy Yevropada tarixiy geografiya fani shakllanadi. Ushbu
fan doirasida huddi shu davrning o‘zida tari xiy kartografiya fani paydo bo‘ldi. U
ilmiy fan bo‘lib, ta rixiy xarita va atlas tuzish, ularni yaratish uslubiyatini ishlab
chiqishdan iborat edi.
Buyuk Geografik kashfiyotlar va mustamlakalar uchun boshlangan
harakatlar hamda Yevropada Uyg‘onish davri kartografiya fani taraqqqiyoti
uchun yangi sahifa ochdi.
Yevropada XVI asrdagi Flamand kartografiya maktabining yirik vakili
Abraham Orteliyoning (1527-1598 yillar) xaritalar tuzish sohasidagi faoliyati
diqqatga sazovordir. U XVI asrning ikkinchi yarmidan boshlab jahon savdo
markazlaridan biriga aylangan Antverpen shahrida ijod qildi. Shu kezlarda
F lamand kartografiya maktabi ham ancha rivojlandi. Antverpen olimlar shahri
emas edi. U yеrda kartografiya sav do sayohatlarini amalga oshirish talabi
asosida yuzaga keldi.
1570 yil 20 mayida Orteliy o‘zining 70 xaritadan iborat dunyo atlasini chop
qildiradi. Orteliy ushbu atlasdagi xaritalarning muallifi emas, balki u xaritalarni
jamlab atlas holiga keltirgan hamda ularni taxrir qilgan. Nemis olimi Ferdinand
fon Rixtgofen Orteliyning ishonchli va aniq, xaritalarni tanlaganini yuqori
baholagan.
9

Uning xarita lari moxirona rassomlik bilan ishlangan bo‘lib, xarita larda
izohlar ham berilgan . Xarita larning asosiy qismi Yevropa mamlakatlari h aqida
bo‘lsa-da, ularda Rossiya, jumladan O‘rta Osiyo hududi aks etttirilgan xarita
ham bor. A. Orteliy bu xaritani 1562-yilgi Jenkinson xaritasidan foydalangan
holda tuzgan.
A. Orteliy tuzgan atlasning 27-xaritasi «Alexandri Magni Macedonis
expedito» («Buyuk Aleksandr Makedonskiyning Yurishlari») deb nomlanib,
unda Aleksandr Makedonskiyning yurishlari emas, uning istilolari bo‘lgan
mamlakatlar aks ettirilgan. Unda O‘rta Osiyo hududi ham aks ettirilgan bo‘lib,
hozirgi Samarqandning eski nomi deb atalgan Marakanda, Oks va Yaksart
daryolarining Kaspiyga quyilishi berilgan. Orol dengizi umuman ko‘rsatilmagan.
Xarita rasmlar va Aleksandr Makedonskiy davri tangalari bilan bezatilgan.
O‘tgan asrning 40-yillarida O‘zFA kartografik byurosida saqlanayotgan
O‘rta Osiyo hududlari aks ettirilgan eski 12 ta xaritani topib o‘rgangan N.
Korjenevskiy ulardan biri A. Orteliyga tegishli bo‘lib, u 1570-yilda
tuzilganligini aniqlagan.
A. Orteliy xaritaning muallifi kim ekanligini aytmagan. Ammo uni tuzishda
1507-yilda Valdzemyuller tomonidan tuzilgan еr shari xaritasi asos bo‘lgan
bo‘lsa kerak. Aytish mumkinki , ushbu xarita Sibir va O‘rta Osiyo еrlarini aks
ettirgan ilk bosma xarita bo‘lib hisoblanadi. Xaritaning hajmi 35x47 m bo‘lib,
O‘rta Osiyo hududida Orol dengizi ko‘rsatilmagan. Faqatgina Kaspiy dengizi
(Mage Caspium, et Hyrcanum) dumaloqroq, kengroq, shaklda berilgan. Sharq
tomondan o‘ngga Sirdaryo (kartada - Chesel - Qizil) va janubdan Amudaryo
(Abiamu) quyilgan. Amudaryoning o‘ng tomonidan o‘ngga quyiluvchi va
xaritada nomlanmagan irmog‘i bo‘yida Samarqand shahri bo‘lib, unda shunday
yozuvlar bor: «Samarkand Magni Tamber quonda ledes» («Samarqand buyuk
Temurning taxti joylashgan shahar»). Har holda XVI asrning ikkinchi yarmida
ham Temur shaxsi Yevropaliklarning diqqat markazida turganligini ushbu
ma’lumotdan ham bilish mumkin.
10

Qiziqarli joyi shundaki, xaritada Amudaryoning quyi oqimida o‘nga
quyiluvchi Murg‘ob daryosi (Amorgab flu) va undan janubroqda Amudaryoning
chap tomonida esa Buxoro shahri ko‘rsatilgan. Yana Amudaryoning chap
sohilida daryo irmoqlari yordamida katta ko‘l tasvirlanib, u Bad acaber Lacus
(Bad akaber ko‘li) deb nomlangan. Uning nima ekanligi bizga noma’lum. Ana
shu ko‘l qirog‘og‘ida Mari q al’asi tasvirlangan. Toshkent noma’lum Sur flu
daryosi (balki Sirdaryodir?) irmog‘ida joylashtirilgan bo‘lib, o‘z navbatida Obu
(Ob) daryosining yuqori oqimini tashkil qilgan. U Kithay lacus (Xitoy ko‘li)ga
borib quyiladi, undan Ob daryosi boshlangan. Xaritadagi Sirdaryo (Sur flu)ning
o‘rta oqimi bo‘lsa kerak. Uning Ob daryosining yuqori oqimi sifatida ko‘rsatish
ham uning manbasi boshlanuvchi hududni bilmaslikdandir, Kithay ko‘li esa
Jenkinson va boshqa O‘rta asr kartograflarining o‘ylab chiqargan uydirmasidir.
Gondiusning 1606-yilda tuzgan «Tatariya» xaritasining hajmi 33,5x60 sm
bo‘lib, uning orqa tomonida lotin tilida «Tartaria sive Magni Chami imperium»
ya’ni «Tatariya yoki buyuk xon imperiyasi» degan so‘zlar yozilgan. Xaritada
Toshkent, Samarqand, Termiz shaharlari berilgan.
Ushbu xarita Gondiusning 1633-yilgi kartasidagi ma’lumotlarga qaraganda
ancha sayoz hisoblanadi.
Sirdaryo (kartada Chesel) va Amudaryo (Albiamu) Kaspiy dengiziga
quyilgan. Shuningdek, noma’lum (Siminan Saluna Lacus) ko‘l ham aks
ettirilgan. Sirdaryo va Amudaryoning boshlanishidan shimoli-sharqda tomon
Xitoy ko‘li (Kithay Lacus) tas virlangan bo‘lib, u Sirdaryodan suv olib, Ob
daryosi undan boshlangan. Sirdaryo bo‘yida Toshkent (Taskent) shahri
joylashgan bo‘lsa-da, G‘arbga tomon Amudaryo (Amu lacus) havzasida
« Tascan » nomi bilan yana aks ettirilgan.
1664-1665 yillarda Moskvaga gollandiyalik Nikola Vitsen (1641-1717
yillar) tashrif buyuradi. U keyinroq Amster dam burgomistri bo‘lgan. Nikola
Vitsen ma’lumotiga qaraganda, Tatariyaning katta xaritasini tuzish g‘oyasi unga
1665-yilda kelgan. 1706-yil 19-yanvarda G.V. Leybnitsga yo‘llagan maktubida
Moskvada ekanligida xarita yaratish rejasini ishlab chiqqanligini yozgan. Ammo
11

uning ishi dastlab sekin ketadi. 1666-1667 yillarni Fransiyada o‘tkazib, so‘ngra
Gollandiyaga qaytganda ham ushbu xaritani yaratish bo‘yicha еtarli manbaga
ega emasligiga amin bo‘ladi.
1682-yilda Amsterdam shahrining burgomistri bo‘lgach, Osiyo
mamlakatlari haqida ko‘plab ma’lumotlarga ega bo‘la boshladi. N. Vitsen
Gollandiyaga kelgan har bir xorijlik bilan suhbatlashishga harakat qilgan.
Shuningdek, XVII asrning 70-yillarida Moskvada yashovchi gollandlar bilan
o‘rnatgan mustahkam aloqasi natijasida Tatariyaning ilk xaritasini yaratishga
kirishadi.
N. Vitsen «Tatariya» xaritasining asosini 1667-yilda Rossiyada tuzilgan
«Godunov» chizmasidan olganligini ta’kidlaydi, Ammo, ushbu xaritalarning
barcha mashhur nusxalari bi lan solishtirganda ular orasida deyarli o‘xshashlik
yo‘qligi ma’lum bo‘ladi. Bu esa N. Vitsen o‘zi yiqqan ma’lumotlar aslida xarita
tuzganligiga asos bo‘luvchi dalildir.
Xaritada Orol dengizi (More Sieneie) juda kichik shaklda, janubiy qirg‘og‘i
41° shimoliy kenglik, 95° sharqiy uzunlikda tasvirlangan bo‘lib, sharqdan o‘nga
nomsiz bir daryo quyilgan. Sirdaryo esa yuqorida tasvirlangan bo‘lib, uning
janubida yana bir kichik daryo hosil bo‘lib, uning bo‘yida Taskun (Toshkent) va
Nesaph (Nasaf) shaharlari ko‘rsatilgan. Oroldan shimoli-g‘arbga tomon ikki
daryo: sharqda tomon nomsiz daryo va uning bo‘yida Samarqand, ikkinchisi esa
Arsan daryosi (Arsan flu) 1
.
Amudaryo (Oxus) Kaspiy dengizi (Mage Caspium sive Cwalinskoi More)ra
quyilgan. Amudaryo bo‘yida Buxoro (Bochara) shahri ko‘rsatilgan. Shuningdek,
Oroldan shimoli-sharqqa to mon undan ikki baravar kichik Oq-Basir (Ak-Basir)
ko‘li tas virlangan. Ushbu ko‘l bilan Orol oralig‘idagi еrlar Buxoro mamlakati
(Bugaria) deb nomlangan 2
.
Xaritada ma’lumotlarning biroz qorishganini kuzatish mumkin. U lar rus
klassik xarita laridagi va Jenkinson karta si bilan bog‘liq ba’zi nomlardan olingan.
1
www.Istoriy.ru
2
Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. – b. 78.
12

To‘g‘ri xaritada, asosan, Sibir tasvirlangan bo‘lsa-da, ammo O‘rta Osiyo
hududi ham o‘z aksini topgan. Unda ko‘plab xatoliklar bo‘lsa-da, mintaqa
haqida ma’lumot bera olgani tufayli «G‘arbiy Yevropaning turli davlatlarida
darhol mashhur bo‘lib ketdi».
Ayniqsa, fransuz kartograflari tez-tez unga murojaat qilib turishar edi.
G‘arbiy еvropalik kartograflar ba’zan esa undan shundoqligicha nusxa
ko‘chirishgan. Bu haqda N. Vitsenning o‘zi shunday yozadi: «1969-yilda Karl
Allard Amstrdamda Osiyo xaritasini qildi. Uni yaratishda mening Tatariya
xarita mdan namunalar olganligini e’tirof etdi».
N. Vitsen uchun 1696-1697 yillarda Gollandiyaga tashrif buyurgan Pyotr I
va uning buyuk rus elchiligiga hamroh bo‘lgan kishilar bilan uchrashuvi juda
ahamiyatli bo‘ldi. Chunki ruslar Tatariya xaritasi bo‘yicha ko‘plab takliflar
aytishdi. Ammo u Shimoliy Osiyo xaritasining ikkinchi variantini yaratishga
ulgura olmadi.
1704-yilda N. Vitsen xaritasi Ides tomonidan to‘ldirishlar bilan nashr
qilingan bo‘lsada, unda «O‘rta Osiyo («Tata riya») hududlari o‘zgarishlarsiz
qoldirilgan».
Shuni ta’kidlash kerakki, еvropalik olimlar O‘rta Osiyo xaritalarini tuzish
bilan birga, uning alohida ahamiyatga ega shaharlarining kartografik planlarini
ham tuzishga harakat qilganlar.
1685-yilda Dansig (Gdansk)da tug‘ilgan va sharq tillarini yaxshi bilgan
doktor Daniil Gotlib Messershmidt Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar
xizmatiga taklif etilgan.
Maxsus shartnomaga ko‘ra D.G. Messershmidt Sibirga 7 yilllik
ekspeditsiyaga jo‘natilib, o‘nga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi yuklatiladi.
1720-1727 yillarda Sibir va Uralda tadqiqotlar olib borgan bu olim
« shartnomada ko‘rsatilgan barcha vazifalarni hatto nozik jihatlarigacha aniq,
bajaradi » . O‘nga bir muncha vaqt asirlikda yurgan shved zobiti Tabbert (ruslar
asirligidan Shvetsiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam
bergan.
13

Kundalik va yozishmalarga qaraganda D.G. Messershmidt ko‘plab tarixiy-
etnografik ma’lumotlar to‘plagan hamda mahalliy hududlar aks ettirilgan
xaritalarni chizgan. Afsuski, u to‘plagan boy kolleksiya 1749-yilda Fanlar
Akademiyasida yuz bergan yong‘in paytida yonib ketgan.
Ammo D.G. Messershmidtning kundaligi XX asrning 60-yillarda Berlinda
nemis tilida chop etilgan.
D.G. Messershmidt O‘rta Osiyoda bo‘lmagan bo‘lsa-da, uning
kundaligidan Buxoro va Turkiston shaharlarining kartografik planlari topilgan.
Planlarning birida Buxoro shahri to‘g‘ri uchburchak shaklida aks ettirilgan.
Unda bozor, adrasa va ark asosiy o‘rin egallagan.
Turkiston shahri esa planda aniq, proporsiyasi buzilgan shaklda berilgan.
Ko‘plab ko‘chalar, karvonsaroy va suv saqlovchi ko‘plab quduqlar ham aks
ettirilgan. Shahar plani yonida noma’lum tabag‘ul Maamat (Muhammad?)
Buturxonning muhri bor. Balki shaharlar plani aynan ana shu odamga tegishlidir
va D. G. Messershmidt ularni qo‘lga kiritgach, o‘z kundaligiga ilova qilgandir.
Ammo bu planlar hamda O‘rta Osiyo haqida uning asari va kundaligida
eslatilmagan.
Nima bo‘lganda ham D.G. Messershmidtning asari chet ellarda mashhur
bo‘lgan va undan keng qo‘llanilgan. U bilan birga ishlagan F.I. Stralenberg
1730-yilda nashr etgan kitobi ko‘plab tillarga tarjima qilindi va Sibir haqida
G‘arbdagi asosiy manba bo‘lib qoldi. Bundan ko‘rinadiki, ushbu shaharlarning
planlari ham G‘arbiy Yevropa mamlakatlarida mashhur bo‘lgan 1
.
D.G. Messershmidt bilan birga sayohat qilgan F.I. Stralenberg 1730-yilda
Leypsigda nashr etgan kitobiga Rossiya xaritasini ham ilova qilgan bo‘lib, bu
xarita ham o‘sha-yili Stolgolmda nashr etilgan. U F.I. Stralenberg Rossiyadan
o‘z vataniga qaytgach, 1721-yilda chizib tugatilgan edi.
F. I. Stralenberg xaritasidagi ko‘plab nomlar O‘rta asr arab va O‘rta Osiyo
mualliflarining manbalaridan olingan. Masalan, birgina Sirdaryo Tanais,
Yaksart, Sayxun va Sir nomlash bilan tasvirlangan.
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
14

F. I. Stralenberg xaritasini baholab, shuni ta’kidlash kerakki, o‘zida mavjud
barcha xaritalar va yiqqan ma’lumotlari diqqat bilan o‘rganib chiqib, O‘rta
Osiyo xaritasini tuzgan. Kartada Amudaryodan Isfaratog‘ tog‘larigacha bo‘lgan
hududlarni Usbekia (O‘zbekiya - O‘zbekiston) deb ko‘rsatgan. Ulardan shimolda
- Sirdaryoning chap qirg‘og‘ida Namangan, shimoli g‘arba esa Marg‘ilon va
shimolda Andijon ko‘rsatilgan.
Orol dengizi alohida suv xavzasi sifatida ko‘rsatilgan bo‘lib, sharqdan
o‘nga Sirdaryo (Sirt fl.) qo‘yilgan. Amudaryo esa Qorabug‘oz va Balxan
qo‘ltiqlari O‘rtasidan o‘tib, Kaspiy dengiziga quyilgan. Bu yеrda u Qizildaryo
(Chesel Daria fl.), Urganchdan yuqorida esa Amudaryo (Amu fl.) nomi bilan
aks ettirilgan.
Ko‘rama tog‘ tizmalari « Marotau » ( « Mapotog‘ « ) nomi bilan berilgan.
Ushbu xaritada shaharlarning o‘rni avvalgi tuzilgan xaritalarga nisbatan juda
noaniq. berilgan. Zarafshon daryosi hech qanday nomlanmagan tog‘ ko‘lidan
boshlanib, Sug‘d nomi bilan Amudaryoga quyilgan. Daryo bo‘ylab Samarqand
va Buxoro shahri ko‘rsatilgan. Ularning ikkisi ham daryoning chap qirg‘og‘ida
joylashgan. Xaritada Toshkentning o‘rni ham noto‘g‘ri ko‘rsatilgan bo‘lib, u
Sirdaryoga quyiluvchi qandaydir nomsiz daryoning chap qirg‘og‘ida, O‘tror
yaqinida joylashgan. 1
O‘rta Osiyo va O‘zbekiston tarixi uchun 1728-yilda golland kartografi
Abraham Maas tomonidan Sankt-Peterburgda tuzilgan qo‘lyozmama xarita
ancha qimmatli hisoblanadi. Xarita « Kas piy dengizi va atrofidagi manzillar,
shuningdek, o‘zbeklar mamlakatining ...yangi kartasi » deb nomlangan. Kartani
yaratishda A Maas 1723-yilgi rus elchiligining sharqiy mamlalarga sayohati
davomida tuzilgan katta shakldagi rus xaritasidan foydalanganligini yozgan.
A. Maas xaritasida yozilishicha, u 1723-yilda Rossiyada tuzilgan katta
shakldagi rus xaritasidan nusxa olgan. Hozirda Moskva arxivlaridan birida A.
Maas xaritasida foydalangan ruscha xaritaning asl nusxasi saqlanadi.
1
Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997. – b. 89.
15

A Maas xaritasida hozirgi Qizilqum, Orol, Xiva va Buxoro viloyatlari
tarkibiga kiritilgan (kartada Aralskaia Regnum, Regnum Chiwense, Bocharia
Regnum); cho‘lning ichki qismlaridan so‘qmoq yo‘llar o‘tkazilgan.
Sirdaryodan (biri Forobdan, ikkinchisi Sirdaryoning quyi oqimidan)
boshlaruvchi so‘qmoq yo‘l Yangikan manzilgohidan o‘tib, Buxoroga qadar
borgan. Sirdaryodan yana bir yo‘l Urganch va Xivaga, yana biri esa
Amudaryoning o‘ng qirg‘og‘i bo‘ylab Buxorodan Urganch va Xivaga tomon
borgan. Qizilqum orqali o‘tgan ushbu karvon yo‘llari A. Maas xaritasi
tuzilmasdan ilgari ham ruslarga ma’lum bo‘lgan aloqalarda keng foydalanilgan.
Shuni ta’kidlash o‘rinliki, A.Maas xaritasidagi Kaspiy dengizi konturi
Bekovich-Cherkasskiy tuzgan xaritadagidan farq qilsada, Orol dengiziniki esa
ancha mos tushadi.
1723-yilgi rus xaritasi kim tomonidan tuzilganligi aniq, bo‘lmagan
bo‘lsada, shu narsa aniqki, uni tuzganlar shubhasiz, Cherkasskiyning O‘rta
Osiyo hakqidagi kartasidagi Orol dengizi tasviridan foydalangan. Demak, o‘z-
o‘zidan ma’lum bo‘ladiki, A. Maas kartasidagi ma’lumotlar (ayniqsa, Kaspiy
dengizini tasvirlashdagi yuksak aniqlik) Bekovich-Cherkasskiy kartasidan
olingan. Shunga qaramasdan A. Maas kartasi, ehtimol o‘zbek xalqi joylashgan
hududlar aks ettirilgan mustaqil dastlabki bosma kartografik tasvirlardan biri
hisoblfnadi.
Abraham Maas qo‘lyozmama kartasi asosida 1735-yilda «Kaspiy dengizi
va o‘zbeklar mamlakati» deb nomlangan karta ham yaratgan. Ushbu karta 1735-
yilda Nyurnberg shahridgi mashhur « Homannische Erben » ( « Goman merosi » )
nashriyoti tomonidan chop etilgan.
Xaritada g‘arbda Kaspiy dengizidan sharqda to Farg‘ona va
Badaxshongacha, shimolda O‘trordan janubda Balxgacha bo‘lgan hududlar qizil
rangda bo‘yalgan holda berilgan bo‘lib, «USBEK» (ya’ni «O‘ZBEK») deb
nomlangan 1
.
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. – c . 97.
16

Tarixiy-siyosiy va tarixiy-etnografik jihatdan A. Maas kartasi XVI-XVIII
asr birinchi yarmida o‘zbeklar yashaydigan hududlar haqida ma’lumot beruvchi
sxematik bayondan iborat bo‘lsa, ikkinchi tomondan Shayboniylar (XVI asr) va
Ashtarxoniylar (XVII-XVIII asrning birinchi yarmi) davrida o‘zbek xonlari
siyosiy xokimiyatiga bo‘ysungan O‘rta Osiyo hududi haqi da ma’lumot beradi.
Xaritaning ahamiyatli tomoni shundaki, unda O‘zbeklar yashaydigan
hududlar ma’muriy chegaralari ajratib ko‘rsatilgan 11 ta viloyat (Regnum)ra
bo‘lingan:
1. Turkiston. 7. Orol.
2. Badaxshon. 8. Samarqand.
3. Balx. 9. Buxoro.
4. Farg‘ona . 10. Xiva.
5. Askent. 11. Turkman cho‘li.
6. Ostrar.
Xaritada yirik shaharlar Balx, Badaxshon, Samarqand, Bu xoro, Xiva,
Urganch, Forob, Orol, Askent (Toshkent), Farg‘onaga eltuvchi savdo yo‘llari
bilan aniq, ko‘rsatilgan. Shuni ta’kidlash o‘rinliki, kartada ko‘rsatilgan karvon
yo‘llari «A. Maas kartasi tuzilmasdan avval ham ruslarga ma’lum bo‘lgan.
Shuning uchun ham bu yo‘llardan Rossiya bilan O‘rta Osiyo davlatlari
o‘rtasidagi aloqalarda (Gladishev va Muravin, Bekchurin, Burnashev,
Beznosikov hamda boshqalarning ekspeditsiyalari davomida)» keng
foydalanilgan.
Marv Amudaryo o‘rtasidagi kichikroq orolda tasvirlangan. Xiva va Buxoro
esa mulklar (propria) deb ko‘rsatilgan. Demak, bu ikki xonlikning mustaqil
davlat ekanligi G‘arbiy Yevropada XVIII asrning birinchi yarmida ma’lum
bo‘lgan.
Orol dengizi dumaloq, shaklda berilgan bo‘lib, u ko‘l deb ta’rif etilgan
(Lacus Aralskaya) va unga quyiluvchi ikki daryo - Amu va Sir daryolari
ko‘rsatilgan. Amudaryo Buxoro mulklaridan o‘tgach , yana bir irmoq hosil qilib,
17

Kaspiyga tomon yunalgan ammo u dengizga еtmasdan to‘xtagan (ya’ni xaritada
bo‘yalmasdan ko‘rsatilgan).
Orol va Kaspiy dengizlari oralig‘ida joylashgan shimo hududda «Turkman
axolisi» (kartada «Turcomani populi») istiqomat qilishi ko‘rsatilgan. Ushbu
hudud ma’muriy jihatdan chegaralari bilan ko‘rsatilgan bo‘lishiga qaramasdan,
unda hech qanday aholi maskanlari va ko‘chmanchilar yurti qayd etilmagan.
Bu hudud XX boshlariga qadar Xiva xonlari ixtiyorida bo‘lgan.
Shu davrdan boshlab G‘arbiy еvropalik kartograflar gradus turidan
foydalana boshladilar 1
. Bu esa ko‘plab obyektlar xaqida notug‘ri kartografik
tasavvurlarga chek qo‘ydi;
- ko‘rib chiqilgan davrda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyoga bo‘lgan
qiziqishning ortishi G‘arbiy Yevropaning mustamla-kachy doiralarining ushbu
hududda o‘zining uzok, kelajakdagi manfaatlarini ko‘rayotganligini bildiradi.
Chunki G‘arbiy Yevropaning bir necha mamlakatlari bu paytda uzlarining mus-
tamlakachilik istilolarini faol davom ettirmoqda, O‘rta Osiyo xududi esa
o‘zining boy zamini bilan ularning diqqatini jalb qilib kelardi. Buni yana
shundan bilish mumkinki, bu davrda yaratilgan kartalar mualliflarning ko‘plari
Rossiyaga tashrif buyurib, bu еrlar haqida ma’lumotga ega bo‘lsalar-da, uz
kartalarida ko‘proq. O‘rta Osiyo hududini tasvirlashgan (A. Maas, N. Vitsen va
xokazolar);
- XVIII asrga kelib, G‘arbiy Yevropaning noshirchilik markazlari - Parij,
Nyurnberg, Amsterdam, Ausburg va Venetsiyada chop qilingan fransuz, nemis,
italyan va golland tillaridagi kartalarda ilk bor «o‘zbek» yoki «o‘zbeklar mamla-
kati» degan so‘zlar paydo bo‘ldi. Bu esa G‘arbiy Yevropada o‘zbek davlatchiligi
haqida batafsil ma’lumotlar paydo bo‘lganligini bildiradi.
1
www.ziyo.net
18

1.2. Rossiya imperiyasi davrida O‘rta Osiyodagi kartagrofik
ma’lumotlarning rivojlanishi.
Axborotnomada o‘zbek xonlari saroyida amalda bo‘lgan qabul
marosimlari haqida ham ma’lumotlar keltiriladi. Unda, xususan, bunday
deyiladi: «Ark» darvozasi oldida Boris va uning hamroxlarini Malaybek
to‘pchiboshi kutib oldi. Boris va uning hamroxlari (to‘pchiboshi olib kelgan)
otlarga mindilar. Podsho qasriga еtganda ularni otdan tushirdilar, chunki
podshoh qasriga otliq kirish man etilgan. Borisning o‘ng tarafiga Buxoroning
atoqli zotlari, xon avlodidan bo‘lgan xoja va yaqin mulozimlari, katta amir
( боярин ) xonning yaqin mulozimlari va boshqa lavozimdagi mansabdorlar,
(umuman) 100 dan ortiq kishi joy oldilar…Abdulazizxonning o‘ng tarafidan
xojalar, ruhoniylar va ulamolar o‘rin oldilar. Xonning oldiga uning qilichi, o‘q-
yoyi va qalqoni qo‘yilgan edi. Uning orqasida 12 nafar nayza va qilichc
ko‘targan uy xizmatkorlari turgan edi. Xonning old tarafida 200 dan ortiq
yasovul va ko‘rikchilar tik turar edilar…».
Aka-uka Pazuxinlarga berilgan yana bir muhim topshiriq - O‘rta Osiyo
xonliklarida tutqunlikda bo‘lgan rus asirlarini aniqlash va ularni ozod qilishdan
iborat edi. Pazuxinlar bu masalada ham ba’zi ishlarni amalga oshirdilar, hususan
Buxoro, Balx va Xiva xonlarining shaxsiy ho‘jaliklarida 300 dan ortiq rus asiri
mehnat qilayotganini aniqladilar. Shundan 22 nafarini 685 so‘m oltin hisobida
to‘lab ozod qilishga muvaffaq bo‘ldilar. «Axborotnoma» (« Статейный
Xисок ») da ko‘rsatilishicha, Pazuxinlar badavlat kishilarning qo‘lidadagi rus
asirlari sonini aniqlay olmaganlar. Rus elchisi Elchilar mahkamasiga
( Посольский приказга ) taqdim qilgan «Xabarnoma» da xususan mana bularni
o‘qiymiz: «Buxorolik mansabdorlar qo‘lida, shaharda va usullarda ularni
aniqlash mumkin bo‘lmadi. Qishloqlardan kelib turgan odamlarning so‘zlariga
qaraganda, ular ko‘p» . Qo‘lga aylantirilgan rus asirlari asli Qozon, Ufa, Simbir
uezdidan va Bolga bo‘yi qishloqlaridan bo‘lganlar va boshqird hamda qalmoq
bosqinchilari ularni tutib Astraxanga olib borib Xivaliklarga pullab turganlar.
Aka-uka Pazuxinlarning mana bu guvohliklari ham diqqatga molikdir:
19

(«boshqird va qalmoq bosqinchiliklardan» ularni) xivaliklar sotib olar ekanlar.
Ular mahsus rus tovarlari uchun Astraxandan (rus yurtlariga), qalmoq va
boshqird uluslariga borar, ba’zi xollarda u еrlarda rus asirlarini kutib ancha vaqt
turib qolardilar. So‘ng rus asirlarini olib borardilar. Boris va uning hamroxlari
Xivaga borayotganlarida qalmoq ulusidan rus asirlarini haydab kelayotgan
xivaliklarni uchratdilar. (Xivaga haydab kelinayotgan) asirlarning soni 200, balki
undan ortiqroq edi. Ularning har birini 40 yoki undan sal ortiqroq so‘mga sotib
olardilar. Ularning ko‘pchiligini Eron va Hindistonga ham olib botib sotar edilar.
V.A.Davudov va Muhammad Yusuf elchiligi. Vasiliy Aleksandrovech
Daudov asli fors (eronlik) bo‘lib, 1653-yili Qozonda xristianlikni qabul qilgan,
Rossiya davlatining xizmatiga kirgan ham stolnik va voevoda lavozimida xizmat
qilgan . Muhammad Yusuf Qosimov esa asli musilmon (tatar). U ham ruslarning
xizmatida bo‘lgan.
Avvalo shuni alohida aytib o‘tish kerakki, har ikkala elchi V.A. Davudov
va M. Y. Qosimov Buxorogacha birga borishgan bo‘lsalar-da , elchilar
mahkamasidan aloxida-aloxida topshiriq olganga o‘xshaydilar, chunki V.A.
Davudov va M.Y.Qosimovga berilgan yo‘riqnoma (Nakas) bizgacha etib
kelmagan. 1800-yilgacha Rossiya tashqi ishlar maxkamasini arxivida saqlanar
edi. 1806-yili o‘tkazilgan tekshirish paytida u ko‘rgan joydan topilmagan. Shu
sababdan V.A. Davudov va M. Y. Qosimov qanday vazifalarni ado etganliklarni
aniq bilmaymiz. Buni V.A. Davudovning elchilik mahkamasidan olgan yo‘riq-
nomasi (Nakas) dan taxminan bilib olish mumkin. Ular quyidagilar:
1. Buxoro va Xiva xonliklarining Moskva hukumati bilan diplomatik
aloqalarni rivojlantirishga xohishi bormi yo‘qmi, shuni aniqlash;
2. Xonliklarda yashab turgan rus asirlarini aniqlash;
3. Ikki davlat (Rossiya, Xiva va Buxoro xonliklarini) o‘rtasidagi savdo
va elchilik karvonlarining xavfsizligini ta’minlash uchun Kaspiy dengizining
kun tarafida, dengiz soxilidagi Satatosh tepaligida kemalar to‘xtaydigan
bandargox qurishda Xiva xonining roziligini olish;
20

4. Amudaryoning boshi va o‘zani, daryo soxilida istiqomat qilib turgan
xalqlar, ularning mashg‘uloti va turmush tarzi haqida ma’lumot to‘plash;
5. Buxorodan Hindistonga olib boradigan yo‘llar, Hindiston
hukumatining Rossiya bilan savdo va diplomatik aloqlar o‘rnatishga xohishi bor
yo‘qligini (M.Y.Qosimovga berilgan topshiriq) aniqlash.
Elchilik Buxoro bilan Xivada, yo‘lga ketgan vaqtni qo‘shib olganda,
Buxoroda 1675-yilning 15 mayidan- 1676 yil 2 oktyabrigacha bo‘lgan.
Elchilik Buxoroga kelib tushgandan (167-yil 20-yanvar kuni ) keyin
Muhammad Yusuf o‘z vasifasini ado etish uchun Hindistonga jo‘nab ketdi.
Yuqorida biz Daudov va Qosimov elchiligining hisoboti («Статейнй Xисок»)
1800-yildan keyin joyidan topilmagan, ya’ni yo‘qolganini aytib o‘tgan edik. Shu
sababdan, elchilar xukumatining topshiriqlarini qay darajada bajargan yoki
yo‘qligi haqida aniq fikr aytish qiyin. Lekin, N.Selifontov, V.V.Bartold va
A.B.Pankov asarlaridan («« Очерк служебной деятелъности и домашней
жизни столъника и вщеводы XVIII столетия Василия Александровича
Даудоваю Детописъ занятий Археографической комисии , вып .5, СПб ., 1-
418; в . в . Бартолыд , История изучения Востока в Европе и Росии , соч . Т .IX.
Москва , 1977, с .372; А . Б . Панков , К истории торговли Средний Азии с
Росией в 1675-1725 г . г ., Toshkent, 1926) va B.Daudovning
avtobiografiyasidan («Ruskiy arxiv», год 27 б 1889, кн .2) ma’lum bo‘lishicha,
Buxoro va Xiva xonlari Rossiya bilan savdo - diplomatik munosabatlarini
rivojlantirishga tarafdor ekanliklarini bildirganlar va shunga harakat qilganlar.
Tez orada Kaspiy dengizi sohilida Qragan bandargohining qurib ishga
tushirilishi va Buxoro xoni o‘z xo‘jaligida xizmat qilib turgan rus asirlaridan 38
tasini ozod qilganligi ham yuqorida bildirgan fikrimizga dalil bo‘lishi mumkin.
Xiva xoni Anushaxonga kelsak, u bir tarafdan turkmanlar bilan qalmoqlar va
qozoqlarning tez-tez Xiva hududlariga qilib turgan talonchilik yurishlari,
ikkinchi tarafdan Buxoro bilan Xiva o‘rtasidagi ziddiyatlar natijasida
Rossiyaning iqtisodiy va xarbiy yordamiga muxtoj edi. Bu jihatdan Vasiliy
Daudovga, Buxorodan qaytishida Xivada Anushaxonning otalig‘i aytgan mana
21

bu gaplar diqqatga sazovordir: «Anushaxon Vasiliyga Xiva xoni yaqinda podsho
oily xazratlari ulug‘ knyaz Aleksey Mixaylovich do‘stlik va hamkorlik
munosabatlarini davom etishi va har ikki tomondan savdo karvonlari bordi-keldi
qilib turishlari (zarurligi ) haqida maktub oldilar. (O‘z navbatida )Xiva xoni ham
podsho oliy hazratlari ulug‘ knyaz bilan shunday aloqalarni avvalgilar ham
ziyoda bo‘lishini istaydilar». 1
Muhammad Yusuf elchiligiga kelsak unga Buxorodan Hindistonga olib
boradigan yo‘llar va Hindiston podshosi Avrangzeb (1658-1707)ning Rossiya
bilan diplomatik aloqalar o‘rnatishga mayli bormi-yo‘qmi ekanligini aniqlab
kelish topshirilgan edi. Shuning uchun ham u Buxoroga kelganlaridan ko‘p vaqt
o‘tmay, Hindistonga jo‘nab ketdi. Muhammad Yusuf Qosimov faqat Qobilgacha
bordi. «Shoh (Avrangzeb - B.A.)ulug‘ podsho bilan do‘stona aloqalar o‘rnatishni
istamagani» uchun orqaga qaytishga majbur bo‘ldi. 2
Florio Benevini elchiligi. Sharqqa katta xarbiy kuch yuborish va uni qurol
bositasi bilan egallash harakati podsho Pyotr I (1682-1725) davridan boshlab
kuchayib ketdi. Pyotr I - Aleksandr Bekovich- Cherkasskiyni mukammal
qurollangan 5000 asqar bilan Xivaga uni Rossiya xomiyligiga kiritish xususida
xon bilan muzokaralar olib boorish uchun yubordi. Aslida bu shunchaki elchilik
emas, balki xonni chalg‘itib Xiva xonligini kuch bilan bo‘yso‘ndirishga
qaratilgan harakat edi. Lekin Pyotr maqsadida erisholmadi. Bekovich-
Cherkasskiy ekspeditsiyasi muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Sherg‘ozixon (1715 -
1728) Rossiya podshosining asl niyatini o‘z vaqtida payqadi va Bekovich -
Cherkasskiy ekspeditsiyani daf qildi.
Shundan keyin Rossiya Xiva va Buxoro xonliklarini bo‘y so‘ndirish payt
kelmaganligini, uni osonlikcha bo‘yso‘ndirish mumkun emasligini, ularni hali
ko‘p o‘rganish zarurligini angladi.
Rossiya Elchilik maxkamasining mas’ul xodimi Florio Benevini elchiligi
shunday maqsad bilan O‘rto Osiyoga yuborildi. Shuni ham aytish kerakki,
1
Таниева Г. М. Рол Каршинского вилаята в политической, сотсиално-экономической жизни Бухарского
эмирата (вторая половина ХВИИИ первая половина ХИХ в): Автореф. Дис.канд.ист.наук.Ташкент, 2008.
2
Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997.
22

Buxoro va Xivada A.Bekovich - Cherkasskiy voqeasidan keyin Pyotr I O‘rta
Osiyoga Kattaroq qo‘shin yubordi, degan xaf xatar tug‘ilgan edi. Shuning uchun
bo‘lsa kerak, Abulfayzxon 1717-yili Rossiyaga elchi yuborib, u bilan do‘stona
va savdo-sotiq aloqalarini o‘rnatish istagini bildirdi.
Florio Benevini uchun tuzilgan va 1718 yil 13 iyul kuni Pyotr I tarafdan
tasdiqlangan qo‘llanmada elchiga quydagi topshiriqlar berilgan.
1. Florio Benevini Buxoro xoni huzuriga podsho hazratlarining elchisi
sifatida boradi. Shu haqida uning qo‘liga podsho hazratining Buxoro xoni
nomiga yozilgan maktubi topshirildi. Elchi Peterburgdan Moskvaga qaytib
borishi hamono Astraxanga jo‘nab ketadi. Astraxandan Buxorogacha
Abulfayzxonning uni Astraxanda kutib turgan elchisi bilan birga boradi.
2. Lekin Abulfayzxonning elchisiga o‘zini tanitmaydi. Yo‘lda, ayniqsa
Buxoro xonligi xududlaridan o‘tayonganda, hamma еrlarni, xususan
bandargohlar, qal’alar va shaharlarni diqqat bilan ko‘zdan kechirib boradi.
3. Xon bilan uchrashganda uni Eron va boshqa davlatlarining elchilari
qatorida zo‘r hurmat va ehtirom bilan qabul qilinishiga erishsin. Podsho xazrati
oliyari u bilan do‘stlik va savdo-sotiq aloqalarini ilgarigidan ham ziyoda
bo‘lishini istayotganini xonga ma’lum qilsin .
4. Buxoroda bo‘lganida, qanday bo‘lmasin, Buxoro xonligining qal’alari,
qo‘shini, otliq va piyoda askarlarining umumiy soni, ularning qurol-aslahalari va
qancha zambaragi borligini, qo‘shindagi umumiy a h vol, qal’alarining
qo‘riqlashini bilib olsin.
5. Abulfayzxonning Eron shohi va Xiva xonlari bilan munosabati qay
darajada ekanligini aniqlansin. Xiva xoniga qarshi harbiy ittifoq tuzish taklif
etilsin.
6. Buxoroda qanday tovarlar ishlab chiqariladi va ular qayerlarga olib
borib sotiladi? Buxoroga dengiz yoki quruqlikdan qaysi yo‘l bilan borish
mumkin? Mana shu masalalarni aniqlansin.
23

7. Amudaryoda oltin bormi? Buxoro xonini qo‘riqlash uchun bir necha
yuz gvardiyachi, yoki qo‘shin yuborilsa, xon bunga rozi bo‘ladimi? Shuni ham
aniqlansin.
Har ikkala elchilik, Buxoro xonining Rossiyadan vataniga qaytib ketadigan
elchisi va Florio Benevini 1721 yil 6 noyabrida Buxoroga еtib oldilar. Florio
Benevini va uning hamroxlarini Buxoroga 10 Verst
qolganda yo‘l ustida Buxoro
to‘pchiboshisi boshliq 50 kishidan iborat saroy mulozimlari kutib oldilar.
Rossiya elchiligi Buxoroda uch yarim yil (1721 yil 6 yoyabrdan -1725 yil 8
aprelgacha ) turdi va podshoning yuqoridagi topshiriqlari bo‘yicha qimmatli
ma’lumotlar to‘pladi. Ularning muhim -muhimlarini quyida keltirib o‘tamiz.
Buxoro va xalqning qurol-aslaxalari haqida Florio Benevining o‘z
hukumatiga bergan ma’lumotnoma (Relyassiya)sida hususan quyidagilarni
o‘qiymiz « (Qal’asi) yarim vayron bo‘lgan handaq bilan o‘ralgan. Shaharda
loydan qurilgan 15 ming hovli joy mavjud. Shahar markazida pishiq g‘ishtdan
qurilgan baland minorali xon saroyi va madrasalar joylashgan.
Juda kam o‘zbekda miltiq bor. Ular asosan o‘q -yoy va nayza bilan
qurollangan. Shaharda hammasi bo‘lib 15 nafar zambarak bor. Lekin, Ularni
bittasidan bayram kunlarida otish mumkin» 1
.
Ma’lumotnomada Buxorodagi rus asirlari haqida ham ma’lumot bor.
«Buxoroda, deb aytladi bu hujjatda, xon va boshqa o‘zbeklar qo‘lida 250 yaqin
asir bor … Ularning umumiy soni 1000 ga еtadi. Aytishlaricha, ularni soni
Buxoro xonligida 2000, Xiva bilan Orolda 1500 ga еtadi».
Mamlakatning yеr osti va еr usti boyliklari haqida turli vaqtlarida
jo‘natilgan ma’lumotnomalarda (F. Benevini Buxoroda to‘plagan ma’lumotlarini
qo‘lda saqlashdan qo‘rqib odamlari orqali Moskiva va Peterburgga jo‘natib
turgan) quyidagilarni o‘qiymiz:
«Amudaryoning bosh qismida oltin yo‘q. Lekin, unga ko‘kcha daryosi kelib
qo‘shilgan joyda qumloq еrlarda oltin bor, chunki ko‘kcha daryosi oltin va
boshqa rudalarga boy tog‘lardan boshlanadi. Ko‘kchaning boshlanish qismida,
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
24

hususan yoz faslida mahalliy aholi katta - katta oltin parchalarini topib oladilar.»
«Badaxshondan tashqari, oltin, kumush, achchiq tosh, qo‘rg‘oshin, oliy navli
temir konlari Samarqand va Buxorada ham bor» 1
.
« Sirdaryoda oltin topsa bo‘ladi. Lekin Andijonda va Marg‘iloda ko‘proq.
Boshqa еrlar haqida choparimiz (Nikolay Miner ) aniq qilib aytib beradi.
Sirdaryo sohillarida qumdan topilgan oltin parchasini undan berib
yubormoqdaman». «O‘sha daryoda (Sirdaryoda) oltin bor. Tevarak atrofdagi
tog‘larda, hususan Qoshg‘arda, Marg‘ilonda, Andijonda va Toshkentda ham bor.
Har holda biz shunday deb eshitdik».
F. Benevining mana bu ma’lumoti ham muhim : «Badaxshon tog‘lardagi
oltin, la’l va zahar mo‘hra konlarning barchasi beklar qo‘lida» 2
.
F. Benevini Buxoroning XVIII asrning birinchi choragidagi ichki va
xalqaro ahvoli haqida ham o‘ta muhim ma’lumotlar to‘plangan. Uning o‘z
hukumatiga yuborgan ma’lumotnoma sida bu haqida mana bularni o‘qish
mumkin: «uni (kamerdiner N.Minerni) savdogar qiyofasida, mol bilan, Balx va
Badaxshonga jo‘natgan edim. Va ularni o‘tib Loxurgacha borishini buyurgan
edim. Lekin yo‘lda talonchilar ko‘pchiligidan Balxdan orqaga qaytdi».
«O‘sha Badaxshon va Balx mamlakatlari mustaqil bo‘lib olganlar. U yoki
bu xonning qo‘l ostida. Lekin xonlarni tez-tez almashtirib turadilar». «…
Beklarning o‘z boshimchaligi tufayli butun mamlakat isyon va To‘g‘yonlar
iskanjasida qolgan».
«Xususan poytaxt shahar to‘s-to‘polonlar va isyonlar dastidan og‘ir ahvolga
qolgan. Ayniqsa, Ibrohimbiy kenagas isyoni tufayli Abulfayzxon shaharni
tashlab chiqishga majbur bo‘lgan, so‘ng o‘g‘li bilan birlashib, Buxoro bilan
talon-taroj qilib katta zarar еtkazdi». «Shahar oziq-ovqat va еm hashak xususida
shu qadar g‘arib bo‘lib qoldiki, oddiy xalq tirikchilik deb o‘z bolalarini sotdi,
ko‘p, odam o‘lib ketdi, mol qo‘yi va ot tuyalari qirilib ketdi».
Buxoro xonligidagi tarqoqlik XVIII asrning boshlarida shu darajada
kuchaygan masalan, Farg‘ona vodiysi va Samarqand Buxorodan ajratib chiqib
1
Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010.
2
www.Istoriy.ru
25

Qo‘qon xonligi (1709-1876) va Rajabxon boshliq Samarqand bekligi tashkil
topdi. Xususan, Samarqand bekligining tashkil topishi haqida F.Benevining
1723 yil 4 mart kuni yuborgan maxfiy axborotida bunday deyilgan «… sobiq
Buxoro otalig‘i Ibrohimbiy Samarqand ustiga yurdi va uni egalladi. Shundan
keyin boshqalar bilan qo‘shilib xon avlodi bo‘lgan Sherg‘ozixonni Rajabxon
nomi bilan Samarqand taxtiga o‘tqazdi va uni o‘ziga kuyov qilib oldi. O‘zi esa
otaliq lavozimini egalladi».
Bir fursat vaqt o‘tib, Rajabxon maxfiy tarzda Benevini bilan aloqa bog‘ladi.
U rus elchisidan haqiqatdan ham Rossiya A.Bekovich - Cherkasskiyning qasdini
olmoq uchun Xiva ustiga yurishga axd qilgan- qilmaganligini bilmoqchi bo‘ldi.
Bu haqda Xivaning o‘zida ham gap-so‘zlar yurar edi. 1723-yili
Sherg‘ozixonning o‘zi qalmoq xoni Ayuqdan «ruslarSaratovga askar
to‘playotibdilar va balki 1724-yilning baxorida Xiva ustiga yurdsalar kerak»,
degan gapni eshitgan edi. Shundan keyin, Sherg‘ozixonni Orol o‘zbeklari
ruslarini Xiva ustiga boshlab kelmasmikan, muqobil beklar uni taxtdan tushurib,
saltanat tepasiga Temir sultonni o‘tqazmasmikan, degan shubha bosdi. XV
asrning Buxoro bilan Xiva o‘rtasida munosabatlari birmuncha og‘irlashgan edi.
Bunga, birinchi navbatda, Xiva xonlarining Buxoro, Chorjo‘y va atto Samarqand
hududlarini talon-taroj qilishlari asosiy sabab bo‘ldi. 1721-yilga kelib ikki
o‘rtada urush chiqishi xavfi yaqqol ko‘zga tashlanib qoldi. Benevining 1721-yil
25-may kuni Moskvada yo‘llangan xabarida quyidagilarni o‘qiymiz: «Xiva xoni
haqiqatdan ham buxoroliklar bilan urushmoqchi. Shunga tayyorgarlik
ko‘rmoqda. Lekin, katta beklari bunga yo‘l bermay turibdilar. Ular hatto
Sherg‘ozixonni taxtdan tushirib 15-yildan beri Buxoro xoni huzurida kun
kechirayotgan Musoxoni taxtga o‘tqizmoqchi bo‘lmoqdalar. Shu haqda
Xivaning katta beklari Buxoro xoni bilan bordi - keldi qilib, turibdilar « ikki
yirik arbob Sherg‘ozixon bilan Temur sulton o‘rtasida hokimiyat uchun kurash
borayotgani va Rossiya Temur sultonni qo‘lab-quvvatlasa foydali bolishini
aytdi. «Agar Sherg‘ozixon yo‘qotilsa, - deb yozadi Benevini, - bu yеrda tinchlik
o‘rnatiladi, hamma yo‘llar ochiq bo‘ladi».
26

Florio Benevini to‘plagan ma’lumotlari Rossiya hukumati, uning tashqi
siyosati uchun kelajakda qo‘l kelib qoldi.
Xrisanf asli grek venetsiyalik aslzodalaridan , Afina yaqinda joylashgan
Yangi Pator cherkovining mitropoliti bo‘lib xizmat qilgan. Haqiqiy ismi sharifi
Kontaripi 1724-yili muqaddas patriarx Samuel tarafidan Istanbul atrofida
joylashgan Xiroti Nisan cherkoviga mitropolit etib tayinlangan. Podshoning
taziqi oqibatida 1784-yil Istambulga ketib qoldi. Ko‘p vaqt o‘tmay, Xrisanf
Livon ordeniga qarashli cherkovlar bilan tanishish maqsadida Shom (Suriya) ga,
u yеrda Xalab (Aleppo)ga bordi. O‘sha yеrda ingliz savdogarlari bilan tanishib
qoladi va ular bilan birga Frot (Efrat) daryosi bilan Fors qo‘ltig‘iga boradi va u
yеrda kemaga tushib, Maskat orqali Hindistonning Surat bandargohiga kelib
tushdi. So‘ng Hindiston, Kashmir, Qobul, Balx va Samarqand orqali Buxoroga
boradi. Xrisanf O‘rta Osiyoning bir qancha shaharlarda bo‘ldi, bir yil Xivada
turdi. So‘ng 1792-yili Astraxanga bordi va bir fursat o‘sha еrga istiqomat qildi.
Keng ma’lumotli va kuzatuvchan bu odam tez orada Astaxandan ko‘plarning
diqqatini o‘ziga tortdi. Astraxan episkopi uning haqida muqaddas Sinodga
axborot yuboradi. So‘ng Xrisanf Moskvaga chaqirtirildi. Muqaddas Sinod uni
har tarflama tekshirib ko‘rib va keng ma’lumotli odam ekanligigi ishonch hosil
qilgandan keyin, Xrisanfni Kavkaz o‘lkasiga, uni batafsil o‘rganish uchun
yubordi. So‘ng, 1796-yilning boshida, Ryazan, Tambov va Kavkaz o‘lkalarining
general gubernatori graf Gudvich podshoyi oliy hazratlarining amri bilan Xrisanf
Peterburgga, Nevskiy monastiriga mitropolit Gavril xuzuriga jo‘natib yuboradi.
Mitropolit Xrisanfning birdan poytaxtga chaqirilishi, Xrisanfni yaxshi
bilgan sharqshunos V.V.Gregorevning fikricha, Rossiyaning yaqin orada Eronga
bostirib kirish rejalari bilan bog‘liq bo‘lsa kerak. Rus harbiy ekspidetsiyasining
rahbari Valeriyan Zubovga sayyohning Eron va O‘rta Osiyo haqidagi keng
bilimi kerak bo‘lib qolgan. Oradan bir yil o‘tgach, 1797-yili Xrisanf muqaddas
Sinodning farmoni bilan Ekaterinoslav еparxiyasiga xizmatga jo‘natildi. 1798-
yilning 20-yanvarida mitropolit Xrisanf Feodossiyaga jo‘nab ketdi. Uning
keyingi hayoti va faoliyati haqida boshqa ma’lumotga ega emasmiz.
27

Mitropolit Xrisanfning O‘rta Osiyoga qilgan sayohati kundaligi bir paytlar
rus harbiy ekspedissiyasiga boshchilik qilgan graf Valeriyan Zubov qo‘lida
bo‘lgan. Kundalik, ba’zi shahar viloyatlar o‘rtasidagi masofa, aholisining
umumiy soni haqidagi noaniqliklarni hisobga olmaganda, katta qiymatga ega.
Unda mamlakatning iqtisodiy va siyosiy ahvoli, xalqining turmush sharoiti,
e’tiqodi haqida qisqa ma’lumotlarni uchratish mumkin.
28

II . BOB. YE VROPADA ROSSIY A IMPERIY A SI DA VRIDA O‘RTA
OSIYOGA OID KARTOGRAFIK MA’LUMOTLAR TARIXIDAN
2.1. Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi.
Yevropada O‘rta Osiyoga oid kartografik ma’lumotlar tarixidan O‘rta
Osiyo g‘arbda Kaspiy dengizi, janub va sharqdan Eron Islom Respublikasi,
Afg‘oniston va Xitoy Xalq Respublikasi, shimoldan 45°32' shimoliy kenglik
bilan chegaralanuvchi ulkan xududda joylashgan bo‘lib, jami 1 mln. 984 ming
kv. km. ni tashkil etadi.
O‘rta Osiyo Rossiya va uning sarmoyador guruhlarini har jihatdan: harbiy-
strategik, ya’ni Hindiston va Xitoyga yaqinligi, zaminining boyligi va halqining
soddadil va mehnatsevarligi bilan ko‘p vaqtlardan beri qiziqtirib kelgan. O‘rta
Osiyo bilan qiziqish, uni Rossiyaning mustamlakasiga aylantirish yo‘lidagi
xarakat podsho Mixail Fidorovich (1613-1645) davridan boshlandi va ikki yuz
qirq besh-yildan keyin, 1865-yili Qo‘qon, Buxoro va Xiva xonliklarini
bo‘ysundirish bilan yakunlandi.
Rossiya hukumat o‘zining bu siyosatini amalga oshirish uchun O‘rta
Osiyoni yaxshi bilgan, keng ma’lumotli diplomatlari va harbiylaridan
foydalandi. Ular savdo va madaniy aloqalarni rivojlantirish uchun, aslida esa
mamlakatdagi harbiy-siyosiy vaziyatni o‘rganish, Qo‘qon, Buxoro va Xiva
xonliklarining qo‘shni davlatlar: Hindiston, Eron,Turkiya va Xitoy bilan qanday
munosabatda ekanligini aniqlash va O‘rta Osiyo shaharlariga olib boradigan
yaqin va qulay yo‘llarni belgilash uchun yuborildi.
So‘zimizning isboti uchun 1620-yildan to rus armiyasining O‘rta Osiyoga
bostirib kirishigacha kechgan ikki yuz yil mobaynida mamlakatimizga
Rossiyadan kelib ketgan ba’zi elchiliklar va harbiy mutahasislarning faoliyatiga
qisqacha to‘xtalib o‘tamiz.
Ivan Danilovich Xoxlov elchiligi. Xoxlov - XVlll asrda o‘tgan iste’dodli
rus diplomati. Hayoti va faoliyatiga oid ma’lumotlar juda kam. I.D. Xoxlovni
mahsus o‘rgangan yirik rus sharqshunos olimi N.I. Veselovskiy (1848-1918)
keltirgan ma’lumotlarga ko‘ra, u asliga qozonlik, bo‘lib, aslzoda (boyarin)
29

oilasida duyoga kelgan. Uning haqidagi daslabki ma’lumot XVI asrning 90-
yillariga tegishli. U o‘sha vaqtda, tog‘asi Vasiliy bilan birga, davlat xizmatida
bo‘lgan va Qozondagi uychilar xizmatida bosh bo‘lib turgan. 1600-yili yurtiga
qaytib kelayotgan Eron elchisi Pirqulibekni Qozondan Saratovgacha (shaharga
1590-yili asos solingan) kuzatib qo‘ygan. 1
1606-yili I.D.Xoxlov, tog‘asi Vasiliy hamda voyvoda Golovin bilan
birgalikda Terekka, uning xalqini yangi podsho Vasiliy Ivonovich Sheyskiy
(1606-1610) ga qasamyod qildirish uchun yuboriladi. Lekin, terekliklar yangi
rus podshosini tan olmaydilar, Xoxlovni qattiq do‘pposlab qamab qo‘yadilar.
Ma’lum vaqt o‘tib terekliklar I.D.Xoxlovni soqchi qo‘shib Astraxanga jo‘natib
yuboradilar. Shu tariqa u Astraxanda еtti yil, 1613-yilgacha qamoqda o‘tirdi.
1617-yili Astraxanda hokimiyat ataman I.V.Zaraskiy qo‘liga o‘tdi va u
I.D.Xoxlovni ozod qilib, Eronga shoh Abbos I (1587-1629/30) huzuriga elchi
qilib yubordi. Ataman Zaruskiy shohdan pul, oziq-ovqat askar bilan yordam
berishini so‘radi va Moskvani egallagandan keyin Asraxanni unga in’om
qilajagini bildirdi. Shoh Abbos I boshida bunga ko‘ndi va atamanga 12 tuman
naqd pul va katta miqdorda oziq - ovqat yuborishini va’da qildi. Lekin keyincha,
o‘z elchisi Xoja Murtazodan ataman Zaruskiy isyoni barbod bo‘lgani va toj-taxt
Mixail Ayodorovich qo‘liga o‘tganini Eronga Rossiyadan Aleksey Buxarin va
Mixail Tixanov boshliq yangi elchilar kelgani haqidagi xabarni eshitganidan
keyin fikridan qaytdi. Shoh Rossiya elchilarini katta sovg‘a-salomlar bilan
qaytarib yubordi. O‘shanda I.D.Xoxlovga ham kelishiga ijozat berdi. Lekin
Vladimirga еtganlarida podshoning amri bilan uni turib qoldilar. 1615-yilning
iyul oyidaAstraxanda Zaruskiy isyoni bartaraf qilingandan keyin,
I.D.Xoxlovning gunohidan kechdilar va uni qo‘yib yubordilar. D.Xoxlovning
taqdiri 1620-yilgacha qanday bo‘lganligi bizga ma’lum emas.
Fikrimizcha, shu davr ichida u Qozon hokimi (Voevodasi) ning xizmatida
bo‘lgan. 1620-1622 yillari u podshoning farmoni bilan O‘rta Osiyoda, Buxoro va
Xiva xonliklarida bo‘ldi. Rossiyaga qaytgandan (1622 yil 12 dekabr kuni) keyin
1
Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000.
30

u bir muncha vaqt Moskvada istiqomat qildi; 1623-yilning boshlarida unga
Qozonga qaytishiga ijozat berildi hamda voevoda Ivan Odevskeyning xizmatida
bo‘ldi. I.D.Xoxlov 1624-yilning 8 dekabrda yana Moskvaga chaqirtirib olindi va
Buxoro va Xiva xonliklari xaqidagi ma’lumotlarni tartibga solish haqida
topshiriq oldi.
I.D.Xoxlovning hayotiga oid so‘ngi ma’lumot 1629-yilga tegishli. O‘sha-
yili u Eron elchisi Muhammad Sulibek va Eronning savdo karvonini Qozondan
Moskivagacha va Moskivadan Qozongacha kuzatib qo‘ygan 1
.
I.D.Xoxlovning ikki muhim hujjat: Buxoro va Xiva xonliklarining ahvoli
haqida podshoga yozgan axboroti (stateyniy spisok) qolgan.
Birinchi hujjatda elchilik zimmasiga qaratilgan vazifalar haqida so‘z
boradi.Uning vazifasi eng avvalo har ikki xonlik hukumdorlarini Rossiya bilan
do‘stlashish savdo va bordi keldi aloqalarini o‘rnatishga ko‘ndirish; xonlarni
Rossiya qudratli davlat ekanligi va uning boshqa nufuzli davlatlar bilan yaxshi
munosabatda ekanligiga ishontirish, xonliklardagi rus asirlarini ozod qilish; har
ikkala xonlik o‘rtasidagi mavjud munosabatlar, honliklarning Eron, Turkiya va
Gruziya bilan munosabatlari qanday ekanligi aniqlash, tabiiy boyliklari va harbiy
qudratini aniqlashdan iborat bo‘lgan.
Xo‘sh, I. D. Xoxlov elchiligi o‘ziga topshirilgan bu vazifalarini bajara
oldimi yoki yo‘qmi? Uning Elchilar mahkamasi (Posolskiy prikaz) ga yozgan
axboroti (Stateyniy spisok) ga qaraganda, u o‘ziga yuklatilgan vazifaning katta
qismini bajargan 2
.
Masalan, Imomqulixon o‘z ixtyoridagi 23 rus asirini ozod qilgan. Boy-
badavlat kishilar, amirlar va savdogarlar qo‘lidagi asirlar hususida Imomqulixon
elchiga «ularni qidirishga hozircha fursat yo‘q, hizmatkori (Toshkent hokimi
Tursunxon) isyonini bostirgandan keyin imperator janobi oliylarining bu
iltimosini bajaramiz va topganlarimizni o‘zimiz yuboramiz», deb va’da bergan. 3
1
www.Istoriy.Ru
2
www.natura.com
3
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
31

Har ikkala xonlikdagi ichki vaziyat haqida ham Rossiya elchisi ko‘p
ma’lumotlar to‘plashga muvaffaq bo‘lgan. Elchining axborotida, masalan,
quyidagilarni o‘qiymiz: «…(biz Buxoroda bo‘lgan paytda) Buxoro xoni bilan
Toshkent hokimi o‘rtasida urush borayotgan edi. Hon uhga qarshi o‘zining katta
amiri Nadr devonbegini 40 ming askar bilan jo‘natdi. Shulardan 10 ming
navkarini Toshkent hokimi urushda halok qildi. Shundan keyin
Imomqulixonning shahzodalari borib Tursun sultonning yigitlarini
mag‘lubiyatga uchratdilar. Ikki o‘rtasidagi urush hali bir yoqlik bo‘lgani yo‘q» 1
.
Imomqulixon Rossiya elchisi kelib-ketgan vaqt ichida o‘zaro urushlar va
isyonlar tufayli Balx bilan Samarqandda turdi. Shu vaqt ichida elchi uni ikki
martda borib ko‘rdi, - birinchi marta, Buxoroga kelganidan o‘n kun keyin,
ikkinchi marta yurtiga qaytib ketishi (1622 yil 3 avgust) oldidan I.D. Xoxlovning
axborotida o‘qiymiz: «Xon o‘sha vaqtlarda Samarqandda emas edi. Inisi Nadr
Muhammad huzuriga qochib borib turgan edi.» Imomqulixon Samarqandga I.D.
Xoxlov Buxoroga kelgandan bir hafta o‘tgandan keyin, qaytib keldi.
Lekin qattiq og‘rib qoldi. Muzokaralarda ko‘tarilgan asosiy masala
qalmoqlar, no‘g‘aylar, shuningdek, rus asirlarini ozod qilish masalasi bo‘ldi. Rus
asirlari hususida Nadr devonbegi elchiga bunday javob berdi: «Imomqulixon
sizga quyidagilarni aytishimni buyurdi:» «Barcha rus asirlarini xon bo‘shatib
yuborishni buyurdi. Boshqalarini inshoolloh, Tursun sulton bilan urush
tugagandan keyin qidirtirib topadi va yurtiga jo‘natib yuboradi. Sizning
podshohingiz ham shu tarzda ish tutib, qo‘lidagi Imomqulixonning odamlarini
bo‘shatib yuborsin».
Buxoro va Xiva xonliklarining ichki ahvoli haqida ham I.D.Xoxlov muhim
ma’lumotlar to‘plagan. Uning ma’lumotlaridan ma’lum bo‘lishicha, mamlakat
o‘zaro urishlar iskanjasida qolgan, Balx, Toshkent va Samarqand ustida turgan
noiblar markaziy hukumatga bo‘ysunishda bosh tortib, o‘zlarini mustaqil
tutayotganliklarni natijasida hukumat kuchsizlanib qolgan.
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. – c . 89.
32

Xiva xonligida ham aynan shunday vaziyat hukm surar edi. Bu yеrda Arab
Muhammadxon (1602-1623) bilan uning o‘g‘illari Avanesh va Elbars o‘rtasida
toj-taxt uchun kurash borardi. I.D. Xoxlovning Elchilar mahkamasiga yozgan
axborotida o‘qiymiz: «Urganch zamida isyon boshlandi. Arabxonning o‘g‘illari
Avanesh bilan Elbars (otasini) tutib ko‘ziga mil tortganlar. Arabxonnig boshqa
o‘g‘illari: Abulg‘ozi bilan Sharif Sulton Buhoro xoni huzuriga qochib
ketganlar» 1
.
Rossiya elchisi Xiva xonligi hududlariga Yoyiq (Orol) kazaklari va
qalmoqlarning tez-tez qilib turgan talonchilik xurujlari haqida ham muhim
ma’lumotlar keltiradi. Bu haqda I.D. Xoxlovning ma’lumotnomasida mana
bularni o‘qiymiz: «Ivan Bovatda (Bog‘otda) tutqunda turgan paytda Urganchga
qarashli ko‘chmanchi xalq ustiga bosqinchi rus kazaklari Trenka Us va uning
odamlari bostirib kirib, turkmanlarni talon-taroj qildilar; ko‘p odamlarni
o‘ldirdilar, ko‘plarini olib ketdilar… Urganch еrlariga qalmoqlar ham ko‘p bor
bostirib kelgan. 1220 va 1221-yillari Urganchga qarashli еrlarga bostirib kirib,
ko‘plarni o‘ldirgan» 2
.
Rossiya elchisining xabarnomasida Buxoro, Xiva shahar va qishloqlarining
umumiy ahvoli haqida ham muhim ma’lumotlar keltiriladi. Ular elchi kelgan
paytda ancha xarobalikka yuz tutib qolgan edi. Elchining so‘zlariga qaraganda,
buncha tinimsiz o‘zaro urushlar, toju taxt uchun kurash va qozoq, qalmoq va
Yoyiq kazaklarining tez-tez qilib turgan xurujlari sabab bo‘lgan.
Ma’lumotnomada bojxona to‘lovlari haqida ham qimmatli ma’lumotlar
uchratamiz. Bojxona xaqi, birinchidan, mamlakatdan mamlakatga o‘tgandagina
emas, balki bir mamlakatning o‘zida bir viloyatdan ikkinchi viloyatga o‘tganda
ham olingan. Ikkinchidan, u naqd pul bilan ham, mol bilan to‘langan. Masalan,
har bir yukdan 33 parcha mato hajmida boj olingan.
Shuningdek, I.D. Xoxlov Buxoro va Xiva xonliklarining Hindiston va Eron
bilan bo‘lgan munosabatlari haqida ayrim ma’lumotlar to‘plangan. Masalan,
uning xabarnomasida bunday gaplar bor: «Imomqulixonning, Balx xoni Nadr
1
Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010.
2
Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997.
33

Muhammadxonning qizilboshlar podshosi shoh Abbos bilan aloqasi yomon.
Ular (bir-birlari bilan) urush holatidadirlar. Hozirgi paytda ular orasida urush
bo‘layotgani yo‘q. Tinchlik ham o‘rnatilmagan. Buxoro va Balx xonliklari bilan
Hindiston o‘rtasida ham munosabatlar aynan shu vaqtda yaxshi bo‘lmagan.
Buning sababini Rossiya elchisi bunday sharxlaydi: «Buxoro xoni Imomqulixon
Hindiston podshosiga lochin yuborgan edi. Balx xoni Nadr Muhammadxon
bo‘lsa uni (Buxoro elchisidan) tortib oldi. Shu sababdan Hindiston podshosi u
bilan savdo aloqalarini uzdi, savdogarlarini Balx bilan Buxoroga yubormay
qo‘ydi, Buxoro savdogarlariga Hindiston mollarini olib ketishni man qildi…»
I.D. Xoxlovning guvohlik berishicha, Xiva xonligi bilan Eron o‘rtasidagi
munosabatlar ham o‘sha paytlarda yaxshi bo‘lmagan. U yozadi: «Urganchliklar
shoh Abbos bilan yaxshi munosabatlar emaslar. Ivan (Xorazmda turgan kunlari)
xonzoda Elbars qizilboshlarga qarashli Obivardga hujum qilgan,
Obivardliklarning otlari va tuyalarini tortib olgan. Shuningdek, 100 odamini asir
qilib haydab ketgan…» 1
.
Aka-uka Pazuxinlar O‘rta elchiligi. Aka-uka Pazuxinlar O‘rta Osiyo
xonliklarining umumiy ahvoli, Eron va Hindistonga Astraxan orqali olib
boradigan karvon yo‘li haqida keng ma’lumot olib kelgan.
Aka-uka Pazuxinlarning hayoti va faoliyatiga oid ma’lumotlar kam. Bu
haqida quyidagilarni aytish mumkin. Kelib chiqishi aslzoda ( дворян ) avlodi.
Katta Pazuxin Boris Andreevich 1669-1673 yillari stolnik mansabida davlat
hizmatida bo‘lgan va inisi Simyon Ivanovich bilan birgalikda 1669-1671 yillari
Buxoro, Balx va Urganchga yuborilgan Rossiya elchilariga boshchilik qilgan.
Oradan sakkiz yil o‘tgach, 1679-yili Qrimga elchi qilib yuborilgan. Yo‘lda
isyonchi rus kazaklarining hujumiga duchor bo‘lgan va olishuv paytida
o‘ldirilgan.
Aka-uka Pazuxinlar (elchilik tarkibida 10 kishi bo‘lgan) Buxoroga Yoyiq-
qalmoq ulusi va Xiva orqali borganlar, qaytishda esa Eron, Shemaha va Boku
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
34

orqali qaytishgan. Elchilar Buxoro va Xivada hammasi bo‘lib ikki yarim yil
turganlar.
Podsho va elchilik maxkamasi tarafidan berilgan hujjatlardan ma’lum
bo‘lishicha, aka-uka Pazuxinlar elchiligi oldiga qo‘yidagi vazifalar qo‘yilgan:
har bir davlat: Rossiya va O‘rta Osiyo xonliklari o‘rtasidagi do‘stlik va savdo
aloqalarni mustahkamlash. Podsho Aleksey mihaylovich (1645-1676y.) ning
Buxoro xoni Abdulazizxon (1645-1680 yy.) nomiga yo‘llagan maktubida
o‘qiymiz: «…biz ota-bobolarimizning (ishlarini) o‘zaro do‘stlik va izzat-
hurmatda bo‘lish, bordi-keldi aloqalarini davom ettirish haqidagi ko‘rsatmalarni
esda tutib, sizning savdogarlaringizga bizning mamlakatimizga, bizning
savdogarlarimizga sizning mamlakatingizga bemalol borib kelishlarini
yaxshilaylik» 1
.
Buxoro, Balx va Xiva xonliklarida saqlanib turgan rus asirlarini ozod
qilishga harakat qilgan. Elchilik mahkamasi ( Посольский приказ ) bergan
mahsus yo‘riqnoma ( Наказ ) da bunday deyiladi: «Buxoro, Balx va Urganchga
qarashli еrlarda saqlanayotgan rus asirlari (barcha choralar bilan) ozod qilinsin.
Shuni ham aytish kerakki, elchilikka «Podsho oliy hazratlariga tegishli
kishilarni, aslzoda ( дворян ва бояр ) larning bolalarini qidirib topib ozod
qilishga» alohida et’ibor berish topshirildi.
O‘rta Osiyo xonliklarining ichki va xalqaro ahvolini, ulardan qaysilariga
suyanish mumkinligini aniqlash. Masalan, Elchilik mahkamasining
yo‘riqnomasida ( Наказида ) mana bunday gaplar bor: «xonliklardan qaysinisi
kuchliroq va ishonchliroq bo‘lsa, o‘shanisi bilan aloqa o‘rnatish lozim. Boris va
uning xamrohlari Buxoro, Balx va Urganchda bo‘lganlarida ularning xonlari
hozirgi paytda Turkiya sultoni, Eron shohlari va Gruziya bilan aloqasi yo‘qligini,
shu kunlarda Xorazm taxtida kim o‘tirganini har qanday yo‘l bilan aniqlasinlar;
Buxoro, Balx va Urganch xonlarining hazinasi boymi, askari kuchlimi, shularni
ham aniqlasinlar».
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
35

Moskva hukumati aka-uka Pazuxinlarga ham Buxorodan Hindistonga olib
boradigan qulay yo‘lni aniqlash vazifasini yuklagan edi. Ular bu vazifani
bajarish uchun tarjimonlar Nikita Medvedev va Semyon Izmaylovlarni Balxga
jo‘natdilar. Ulardan faqat Nikita Medvedev Pazuxinlar huzuriga qaytib keldi
(ikkinchi tarjimon Semyon Izmaylov qabulda qoldi) va Balxdan Hindiston
poytaxti Shohjaxonobodga olib boradigan yo‘l haqida ma’lumot keltirdi. U,
xususan, bunday deydi: Hindistonga olib boradigan yo‘l Balxdan aholi yashab
turgan qishloqlar orqali o‘tadi. Yo‘lda hech qanday odobsizlik, talon-taroj va boj
olish degan narsalar yo‘q» . Tarjimon Shohjaxonobodga yo‘l Hijron, Parvon,
Kobul, Peshovar orqali o‘tishini aytdi. Yana dedi: «Hijron bilan Parvon
oralig‘ida Hind tog‘lari (Hindikush) yotadi. To‘g‘ri yo‘ldan, tog‘ orqali
borilganda masofa 6 kunlik, tog‘ni aylanib borilganda 4 xaftalik yo‘l».
Aka-uka Pazuxinlarning hisobotlaridan ( Статейный Xисок )
ko‘rinishicha, elchilar o‘zlariga topshirilgan hamma topshiriqni to‘la bajara
olmaganlar.
Aka-uka Pazuxinlarning ma’lumotnomasida O‘rta Osiyo xonliklarining
iqtisodiy ahvoli haqida quyidagilar keltiriladi: Zaminning boyligiga qaramay,
g‘alla kam etishtirilishi va shu sababdan g‘alla tanqisligi mavjudligi aytiladi: «
Buxoro, Balx va Xivada g‘alla kam ekiladi. G‘allasi yil sayin kamayib
borayotir.» Shuning bilan bir qatorda, xonliklarda pilla etishtirish yaxshi yo‘lga
qo‘yilgani va ipakni xatto Turkiya orqali Germaniyaga olib borib sotilayotganini
ma’lum qiladi. Chunki, elchilikga Osiyo ipagi savdosini Rossiyaga burib borish
hususida mahsus topshiriq berilgan edi. Xususan, «Yo‘riqnoma» da bu to‘g‘rida
«Buxoro va boshqa shaharlarda hom ipak etishtiriladi. Uni Eron va Turkiya
orqali Germaniyaga eltib sotadilar, Astraxan va Moskvaga esa olib bormaydilar»
. Shu sababdan aka-uka Pazuxinlarga xom ipak ishlab chiqaruvchilar va bu
mahsulot bilan savdo qiluvchilarni qanday bo‘lmasin, «mahsulotni Astraxan va
Moskvaga olib borishga ko‘ndirsin» , deyilgan.
Xonliklarlardagi iqtisodiy ahvol xususida berilgan axborotlar ichida mana
bu ma’lumot ham o‘ta muhimdir: «Xonning xazinasi g‘arib, chunki hamma
36

qishloqlardan undiriladiganxhiroj xarbiylar va mansabdorlarga maoshi uchun
(tanho) taqsimlab berilgan». Boshqa so‘z bilan aytganda, soliqlardan keladigan
daromad kamayib ketgan.
Aka-uka Pazuxinlar O‘rta Osiyo xonliklaridagi mavjud harbiy-siyosiy
ahvol haqida ham muhim ma’lumotlar to‘plaganlar. Elchilik mahkamasi
( Посольский приказга ) berilgan axborotdan ma’lum bo‘lishicha, Buxoro bilan
Balx xonligi o‘rtasidagi ziddiyatlar nihoyatda kuchayib ketgan. Elchilar kelgan
paytda (1669-yili) Balh xoni Subhonqulixon Buxoroga itoat etmay qo‘ygan va
mamlakatining mustaqilligini e’lon qilgan edi. Natijada ikki o‘rtada urush xavfi
tug‘ildi. Subhonqulixon daryoning so‘l qirg‘og‘ida katta qo‘shin to‘pladi.
Abdulazizxon ham shunday qildi. Amudaryoning o‘ng sohiliga qo‘shin yubordi
va xon o‘rdasini Buxorodan Qarshiga ko‘chirtirdi. Abdulazizxon bu bilangina
kifoyalanib qolmadi. Balx xoniga qarshi Xiva xoni bilan ittifoq tuzdi.
Anushaxon (tahm. 1663-1687) 1670-yili katta qo‘shin bilan Balx ostonasida
paydo bo‘ldi va Balxga qarashli barcha qishloqlarni talon-taroj qildi. O‘shanda
Abdulazizxon ham, Subhonqulixon ham qo‘shini bilan daryo yoqasida bir
yarim-yildan ortiq turdilar, lekin daryodan o‘tishga botinolmadilar.
Axborotda ( Статейный Xисок ) O‘rta Osiyo xonliklarining, xususan,
Buxoro xonligining, ma’mmuriy va davlat haqida ham diqqatga sazovor
ma’lumotlar keltirilgan. Unda, hususan, yuqori mansabda turgan amaldorlar,
masalan otaliq, devonbegi, mehtar, parvonachi, dodhox, yasovul, bakovul,
to‘pchiboshi, dorug‘a va boshqalar, ularning vazifalari va mavqei haqida muhim
ma’lumotlar keltirilgan. Masalan, dorug‘ a bilan mehtarga elchilarni zarur oziq-
ovqat, ot-ulov, em-hashak bilan ta’minlash vazifasi yuklatilgan. Devonbegi
«otaliqdan keyin turgan va elchilarni, ular o‘zi bilan olib kelgan maktublar (va
sovg‘a-salomlarni) qabul qilgan» , «to‘pchiboshi esa zambaraklar va piyoda
askarlarga boshchilik qilgan» 1
.
1
Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. – b . 67.
37

2 .2. XIX asrda Rossiya imperiyasi davri haqida G‘arbiy Ye vropada
tuzilgan xaritalarda O‘rta Osiyo.
1664-1665 yillarda Moskvaga gollandiyalik Nikolay Vitsen (1641-1717
yillar) tashrif buyuradi. U keyinroq Amsterdam burgomistri bo‘lgan. Nikolay
Vitsen XVII asrning 70-yillarida Moskvada yashovchi gollandlar bilan
o‘rnatgan mustahkam aloqasi natijasida Tatariyaning ilk xaritasini yaratishga
kirishadi. Xaritada Orol dengizi (More Sieneie) juda kichik shaklda
tasvirlangan bo‘lib, sharqdan unga nomsiz bir daryo quyilgan. Sirdaryo esa
yuqorida tasvirlangan bo‘lib, uning janubida yana bir kichik daryo hosil bo‘lib,
uning bo‘yida Taskun (Toshkent) va Nesaph (Nasaf) shaharlari ko‘rsatilgan.
Oroldan shimoli-g‘arbga tomon ikki daryo: sharqqa tomon nomsiz daryo va
uning bo‘yida Samarqand, ikkinchisi esa Arsan daryosi (Arsan flu).
1685-yilda Dansigda tug‘ilgan va sharq tillarini yaxshi bilgan doktor
Daniel Gotlib Messershmidt Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar xizmatiga
taklif etilgan. Maxsus shartnomaga ko‘ra D.G.Messershmidt Sibirga 7 yillik
ekspeditsiyaga jo‘natiladi. Unga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi
yuklatiladi.
1720-1727 yillarda Sibir va Uralda tadqiqotlar olib borgan bu olim
shartnomada ko‘rsatilgan barcha vazifalarni hatto nozik jihatlarigacha aniq
bajaradi. Unga bir muncha vaqt asirlikda yurgan shved zobiti Tabbert (ruslar
asirligidan Shvesiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam
bergan. D.G.Messershmidt O‘rta Osiyoda bo‘lmagan bo‘lsa-da, uning
kundaligidan Buxoro va Turkiston shaharlarining kartografik planlari topilgan.
Planlarning birida Buxoro shahri to‘g‘ri uchburchak shaklida aks ettirilgan.
Unda bozor, madrasa va ark asosiy o‘rin egallagan. Turkiston shahri esa
planda aniq proporsiyasi buzilgan shaklda berilgan. Ko‘plab ko‘chalar,
karvonsaroy va suv saqlovchi quduqlar ham aks ettirilgan.
D.G.Messerslimidt bilan birga sayohat qilgan F.I.Stralenberg 1730-yilda
Leypsigda nashr etgan kitobiga Rossiya xaritasini ham ilova qilgan bo‘lib, bu
xarita ham o‘sha-yili Stokgolmda nashr etilgan. U F.I. Stralenberg Rossiyadan
38

o‘z vataniga qaytgach, 1721-yilda chizib tugatilgan edi. F.I.Stralenberg
kartasidagi ko‘plab nomlar O‘rta asr arab va O‘rta Osiyo mualliflarining
manbalaridan olingan. Masalan,. birgina Sirdaryo daryosi Tanais, Yaksart,
Sayhun va Sir nomlari bilan tasvirlangan. F.I.Stralenberg xaritada
Amudaryodan Isfaratog‘ tog‘larigacha bo‘lgan hududlarni «Uzbekiya»
(«O‘zbekiston») deb ko‘rsatgan.
O‘rta Osiyo va O‘zbekiston tarixi uchun 1728-yilda golland kartografi
Abraxam Maas tomonidan Sankt-Peterburgda tuzilgan qo‘lyozma xarita ancha
qimmatli hisoblanadi. Xarita «Kaspiy dengizi va atrofidagi manzillar,
shuningdek, o‘zbeklar mamlakatining ...yangi xaritasi» deb nomlangan.
Xaritani yaratishda Maas 1723-yilgi rus elchiligining sharqiy mamlakatlarga
sayohati davomida tuzilgan katta shakldagi rus xaritasidan foydalanganligini
yozgan. Abraxam Maas qo‘lyozma xaritasi asosida 1735-yilda «Kaspiy
dengizi va o‘zbeklar mamlakati» deb nomlangan karta yaratilgan. Ushbu karta
1735-yilda Nyurnberg shahridagi mashxur
«Homannischi Erbeni» («Goman merosi») nashriyoti tomonidan chop
etilgan 1
.
O‘sha davrda g‘arbiy еvropaliklar tomonidan nashr qilingan O‘rta Osiyo
xaritalari ichida Iogann Mattias Xazning «Rossiya Imperiyasi va umum
Tatariya» xaritasi ham ancha ahamiyatlidir. Bu xarita 1739-yilda chop
qilingan. Xaritada Darg‘on-ota (Amudaryoda)dan Chu daryosi va
Jung‘oriyagacha bo‘lgan hududlar yirik harflar bilan «Usbek» («o‘zbek»)
degan etnotoponim ostida berilgan.
E. Reklyuning Xiva va Rossiya imperiyasiga tobe Turkiston viloyatlari
haqidagi ma’lumotlari ham q izi qarlidir .
E. Reklyu «Umumiy geografiyasi»ning VI jildiga O‘rta Osiyoning
turkman cho‘llari va Xiva xonligi, Orolbuii hudud-lari aks ettirilgan xaritasini
ilova qilgan. Xarita rangli ishlangan bo‘lib, a ho li punktlari aniq, ko‘rsatilgan.
1
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
39

VII jildidagi «Xitoy, Yaponiya va Koreya» xaritasida esa O‘rta
Osiyoning Buxoro amirligi hududlari, Toshkent va Farg‘ona vodiysi ham
ko‘rsatilgan. Bu xarita ham rangli ishlangan 2
.
U o‘z hisobotida keng qamrovli masalalarni, jumladan Rossiya
hukmronligi ostidagi Turkistondagi vaziyat, Rossiyaning O‘rta Osiyo
xonliklari bilan o‘zaro munosabatlari, Tur kistondagi rus xokimiyatining
Afg‘oniston, Koshg‘arga oid siyosiy nuqtai nazarlarini bayon etgan.
1875-yil 11-fevralda «Golos» gazetasida «Skayler sayohatnomasi va
Turkiston budjeti» nomli bosh maqola e’lon qilinadi, U reaksion ruxda
yozilgan bo‘lib, rus ma’muriyatining Turkistonga haddan tashqari
ishonuvchanligi keskin tanqid qilinadi.
Chunki YE. Skayler Turkistondagi 1868-1872-yilgi besh yillik
mustamlaka ma’muriyatining foyda va harajatlarini taqqoslab, O‘rta Osiyo
mulklari Rossiya uchun 19 million rubl zarar keltirganiga amin bo‘ladi. U
buning sabablarini ruslarning o‘lkadagi ko‘plab fuqaro ma’muriyati va o‘zini
oqlamaydigan ulkan harbiy qugdinlarida deb biladi.
Keyinroq 1876-yilda ushbu nashr muallif tomonidan to‘ldirilib, o‘zi
ko‘rgan-bilganlari hamda eshitganlari asosida kengaytirilib «Turkiston: Rus
Turkistoni, Buxoroga sayohat qaydlari» nomli ikki jildli kitob xilida ilk bor
London (Buyuk Britaniya)da nashr etiladi.
Shuni ta’kidlash o‘rinliki, YE. Skayler AQSH fuqarosi bo‘lsada, o‘z
kitobini Yevropada nashr ettiradi.. Chunki Ang liya va Rossiyaning O‘rta
Osiyo masalasidagi raqobatchilik kurashi so‘nmagan bir davrda Angliya
xukumati O‘rta Osiyo xaqidagi har qanday ma’lumotga diqqat bilan yondashar
va bu borada YE. Skaylerning kitobi qimmatli manba ekanligini anglab, uni
nashr etishga rozilik bildirgan. Shu tariqa YE. Skayler kitobi dastlab Londonda
kitobxonlar qo‘liga tegadi.
Kitobda turli rasmlar, illyustratsiyalar bilan birga O‘rta Osiyoga tegishli
xarita ham berilgan. Unda YE. Skaylerning sayohat qilgan manzillari:
2
Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
40

Sirdaryo, Turkiston, Chimkent, Toshkent, Samarqand, Zarafshon vodiysi,
Xo‘jand, Buxoro, Qаrshi, Shahrisabz, Issiqko‘l, Yettisuv aks ettirilgan.
Xaritada Rossiya harbiylari qo‘l ostidagi (ya’ni bosib olingan) O‘rta
Osiyo hududi chegaralab berilgan.
XIX asniing 40-yillarida nemis olimi A.Gumboldt tomonidan « Markaziy
Osiyoning tog‘ tizmalari va vulqonlari » nomli xaritasi yaratildi. Xarita
A.Gumboldtning « Markaziy Osiyo » nomli kitobiga ilova qilingan edi.
A.Gumboldtning xaritasida O‘rta Osiyo hududlarini butunligicha aks
ettirilgan.
XIX asr o‘rtalarida ingliz olimi Genri Yul Amudaryoning yuqori oqimini
tadqiq etish maqsadida ushbu hududga keladi. Sayohati va tadqiqotlari
natijasida o‘z kitobi va xaritasini yaratadi. Muallif avvalo XIX asrgacha o‘tgan
barcha sayohatchi va tadqiqotchilarning Amudaryo, uning yuqori oqimiga
qilgan sayohatlari tarixini batafsil yoritib bergan.
1877-yilda Berlinda nemis olimi Fridrix Ferdinand fon Rixtgofenning
Xitoyga bag‘ishlangan to‘rt jildli monografiyasi e’lon qilindi, Ushbu kitobning
har bir jildi ma’lum bir fan tarmog‘iga bag‘ishlangan bo‘lib, u asosan Xitoy va
unga qo‘shni davlatlarning tadqiqoti bilan bog‘liq holda yaratilgan. Muallif o‘z
monografiyasiga «Markaziy Osiyo» xaritasini ilova qilgan. Chunki xaritasiz
ushbu hududlar haqidagi asardagi, ma’lumotlar quruq gap bo‘lib qolar,
Yеvropalik kitobxonlar o‘lkaning geografik o‘rni haqida sayoz tasavvurga ega
bo‘lib qolishlari mumkin edi 1
.
XIX asrning ikkinchi yarmida mashhur fransuz geografi va sayyohi Elize
Reklyuning (1830-1905 yillar) « Umumiy geografiya. Zamin va odamlar»
nomli 19 jilddan iborat kitobi nashr etila boshlandi. E.Reklyu «Umumiy
geografiya»sining V-X jildlari Osiyo mamlakatlariga bag‘ishlagan bo‘lib, VI
jildida O‘rta Osiyo xonliklari haqida batafsil ma’lumot berilgan va turkman
cho‘llari, Xiva xonligi, Orolbo‘yi hududlari aks ettirilgan xaritasini ilova
1
Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в Бухаре// История материалной
култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХВИИ. С. 169.
41

qilgan. Xarita rangli ishlangan bo‘lib, aholi punktlari aniq ko‘rsatilgan. Vll
jildidagi «Xitoy, Yaponiya va Koreya» xaritasida esa O‘rta Osiyoning Buxoro
amirligi hududlari, Toshkent va Farg‘ona vodiysi ham ko‘rsatilgan. Bu xarita
ham rangli ishlangan bo‘lib, amirlik hududlari, Rossiya imperiyasiga
bo‘ysunuvchi Turkiston viloyatlari ham chegaralab berilganligi diqqatga
sazovordir.
Nemis sharqshunos professori Vilgelm Slvermlng « Osiyo» deb
nomlangan monografiyasi 1896-yilda Sankt-Peterburgda rus tilida nashr
etiladi. Kitob ko‘plab illyustrasiyalarga boy bo‘lib, 16 ta xaritani ham o‘zida
jamlagan. Ularning barchasida O‘rta Osiyo hududlari aks ettirilgan bo‘lsa-da,
ular orasida «Osiyoda koloniya (mustamlaka) mulklarning o‘sishi» nomli
xarita ahamiyatlidir.
1894-1896 yillarda fransuz olimi M.J. Shaffanton Markaziy Osiyo va
Sibirga sayohat qiladi. U boshchilik qilgan ekspeditsiya asosan ilmiy
tadqiqotlarni o‘z oldiga maqsad qilib qo‘ygan edi. Ekspedistiya natijalarini
Parijda 1899 yillarda kitob qilib nashr ettirgan. Muallif o‘zi bosib o‘tgan
shaharlarni ham xaritaga tushirgan. Bu ekspeditsiyaning Batumidan boshlanib,
Vladivostokgacha davom etgan yo‘nalish xaritasidir. Xaritaga O‘rta Osiyoning
faqatgina Ashxobod, Marv, Buxoro, Samarqand, Toshkent, Verniy kabi
shaharlari tushgan.
XIX asr oxirlarida nemis olimi Fridrix fon Gelvald to‘rt jilddan iborat
« Zamin va uning xalqlari» nomli asarini yaratdi. Asarning ikkinchi jildida
O‘rta Osiyo, aniqrog‘i Rossiyaga tobe Turkiston o‘lkasining geografik o‘rni,
aholisi, urf-odatlari haqida boy ma’lumotlar berilgan. Asarning so‘ngida
„Osiyo» xarita ilova qilingan bo‘lib, unda O‘rta Osiyo hududi antik davr
mualliflarining xaritalarida ko‘rsatilgani singari juda oddiy, sxematik tarzda
berilgan bo‘lsa-da, Xiva, Buxoro xonliklari hududlari chegaralab ko‘rsatilgan.
Russiyada O‘rta Osiyo haqida XVI asr oxirigacha to‘plangan ma’lumotlar
ilk geogralik kartografik hujjat - « Книга Большому Чертежу » («Katta
Chizmaga Kitob») da o‘z aksini topgan edi (1627 yil). Unda tavsiflangan jami
42

1500 geografik nomning 50 tasi O‘rta Osiyoga tegishli ekanligi ham o‘sha
davrda O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar Rossiya siyosiy va ilmiy doiralarini
qiziqtirganligini ko‘rsatadi.
Mashhur rus kartografi Semyon Kemezov 1683-1685 yillar orasida
yaralgan ancha mukamal Sibir «Chizmasi»da ham O‘rta Osiyoga doir
ma’lumotlarni tasvirlashda asosan « Книга Большому Чертежу » dan
foydalangan.
XVIII asr boshlariga kelib Rossiya O‘rta Osiyo hududlarida o‘zining
mavqeini mustahkamlashga intildi. Bu hududlarda joylashgan Konliklar
Rossiya imperiyasining Hindistonga kirib borishida qo‘nimgoh vazifasini
o‘tashi kerak edi. Bu davrda Hindistonga O‘rta Osiyo orqali yaqin yo‘l
qidirilishi rus geografik hamda kartografik tadqiqotlarining asosiy yazifasi
bo‘lib turardi. Bu vazilani bajarishda Pyotr I ning faoliyati asosiy hal qiluvchi
o‘rin egalladi.
1714-yilda Pyotr I Kaspiy dengiziga poruchik knyaz Bekovich-
Cherkasskiyni jo‘natadi va unga bu еrdan Xivaga borish topshirig‘i yuklatildi.
1715 -yilning aprelida Bekovich-Cherkasskiy Kaspiyning sharqiy
qirg‘oqlariga еtlb keladi. O‘rta Osiyo va Kaspiy dengizining ilmiy xaritalarini
tuzish aynan 1715-yildagi Bekovich-Cherkasskiy ekspeditsiyasiga tegishlidir.
1720-yilda Rossiyada Kaspiy dengizining birinchi bosma xaritasi chop
etildi. Unda dengizning sharqiy sohillaridagi ko‘rfazlar noto‘g‘ri aks ettirilgan
edi. Ushbu karta 1719-yilda F.I. Soymonovning dengizning g‘arbiy va janubiy
qismlarida olib borgan kartografik suratga olish ishlari orqali amalga
oshirilgan bo‘lsada, avval Bekovich Cherkasskiy tomonidan aks ettirilgan
ko‘rfazlar xaritadan berilgan edi.
XVIIl asrning birinchi yarmidagi eng katta va muihim ilmiy samara
bergan sayohat Dmitriy Gladishev va Ivan Muravinlarning 1740-1741 yillarda
Xiva sayohatidir. Bu sayot hisobotining to‘la matin va kartasini 1850-yildagina
mashur Sharqshunos Ya. Xanikov nashr ettirgan.
43

1752-yilda esa I.Krasilnikovga mavjud manbalar asosida Orenburg
guberniyasining yangi bosh va 10 ta maxsus xaritasini tuzish topshirig‘i
berilgan. l.Krasilnikov tuzgan xaritalarning ikkitasi O‘rta Osiyo hududlari
haqida ma’lumot beradi.
Keyinroq rus harbiysi, general-mayor Yakov Bouver, XVIII asr oxirida
polkovnik Ivan Lyutovlar ham O‘rta Osiyoga oid kartalarini yaratganlar.
1794-1795 yillarda Timofey Burnashev bilan birga Aleksey Beznosikov
Buxoroga tashrif buyurishib, o‘lka haqida boy ma’lumotlar yig‘ishdi. Aleksey
Beznosikov esa O‘rta Osiyoga doir to‘rtta xarita tuzgan.
XVIII asrning oxirlarida, aniqrog‘i, 1799-yilda Rossiyada Xaritalar
Deposi tashkil etildi. Bu muassasaning asosiy vazifasi Rossiya va unga tutash
O‘rta Osiyo hududlarining harbiy-topografik xaritalarini tuzish va to‘plashdan
iborat edi.
1812-yilga kelib, Xaritalar Deposi - Harbiy-topografik Depo deb qayta
nomlandi va uning faoliyat doirasi ancha kengaytirildi. Depo Harbiy vazirlikka
bo‘ysunar edi.
XIX asrda Rossiya imperiyasining o‘sib borayotgan paxtani qayta ishlash,
ip-gazlama sanoati uchun xom ashyo bozorlari va ulkan hududlar kerak edi.
Shu sababli rus hukumati O‘rta Osiyo bilan savdo va diplomatik aloqalarni
mustahkanilash yo‘llarini qidira boshladi.
Ana shunday ulkan siyosiy, harbiy hamda iqtisodiy manfaatlarni
qondirish maqsadi rus hukumatining O‘rta Osiyo hududida kartografik
izlanishlar olib borishini tezlashtirdi. O‘lkaning Rossiyaga chegaradosh hamda
ruslarga noma’lum bo‘lgan qismlari jo‘natilgan missiyalarining bosh maqsadi -
bu еrlar haqida mukammal ma’lumot beruvchi kartalarni yaratish edi.
O‘rta Osiyoning janubi-g‘aibiy va markaiziy qismlari haqida ilk
ma’lumotlarni 1819-yilda Rossiya harbiylarining topshirig‘i bilan
Krasnovodskdan Xivagacha sayohat qilgan kapitan N.Muravyov bergan.
Uning elchiligining asosiy vazifasi turkmanlar bilan aloqa o‘rnatish va
44

ularning hududlaridan Xiva, Buxoro va Shimoliy Hindistonga savdo yo‘llarini
ochishga qaratilgan edi.
N.Muravyov avvalo Kaspiy dengizini ko‘zdan kechirib, uning janubi-
sharqiy qirg‘oqlani tasvirga tushirdi va Xivaga sayohat qildi. 1822-yilda o‘z
sayohati natijalarini nashr ettirib, unda O‘rta Osiyo tabiati haqida bir qator
qimmatli ma’lumotlar beradi. 1821-yilda N.Muravyov yana O‘rta Osiyoga
tashrif buyuradi hamda Krasnovodsk va Balxan qo‘ltiqlarida tadqiqotlarolib
boradi. Ushbu hududlaning mukammal xaritasi yaratildi.
1820-1821 yillarda Buxoroga A.Negri boshchiligidagi rus elchilari tashrif
buyuradi. Unda Bosh shtab zobitlaridan G.K.Meyendorf, V.D.Volxovskiy,
A.K.Timofeyev, tabiatshunos X.Pander va sayyoh Eversmann ishtirok etgan.
Ekspedisiya natijasida 50 verstli masshtabdagi xarita yaratildi hamda 5
astronomik nuqta belgilandi (shu jumladan Buxoro shahrining koordinatalari
ham). Xarita ilk bor sayohat tavsifi bilan 1826-yili Parijda K.Meyendorf
tomonidan nashr ettirilgan 1
.
1833-yildan 1846-yilga qadar Orenburg o‘lkasi va unga tutash O‘rta
Osiyo hududlarida qator tadqiqotchilar ish olib bordilar. Ularning faoliyati
asosan O‘rta Osiyoning shimoliy hududlari va Xiva, Buxoro davlatlarining
ma’lum qismini qamrab olgan edi. Kartografik tasvirga olish ishlari harbiy
qismlarda harbiy topograflar tomonidan olib borildi. 1841-1855 yillarda Orol
dengizidan shimolga va shimoli-sharqqa tomon yo‘nalishda va Sirdaryoning
quyi oqimlarida alohida manzillar va yo‘nalishlar turli masshtabli tasvirga
olindi.
Ular orasida o‘sha davrning tarixiy-kartografik ma’lumotlarini o‘zida
to‘plagan tadqiqotchi Ya.V. Xanikov hisoblanadi. U 12 yil davomida O‘rta
Osiyoning shimoli-g‘arbiy tumanlar, haqidagi ma’lumotlarni yig‘ib, aholi
manzillarining to‘la jadvalini tuzdi. Jadval astranomik aniqliklar va Xiva
xonligiga tashrif buyurgan sayohatchilar ma’lumotlari asosida tuzilgan edi.
1
www.ziyo.net
45

1843 yil Xiva xonligiga polkovnik G.I. Danilevskiy missiyasi jo‘natildi.
Bu ekspeditsiyada ham topograilar ishlimk etib, Xiva xonligining xaritalarini
chizishgan.
1858-yilning o‘zida birdaniga uchta ekspedisiya tuzilib, sharqshunos
N.V. Xanikov boshchiligidagi savdo ekspedisiyasi Qoshg‘ar (janubi-sharqiy
Turkiston)ga va diplomatik ekspedisiyalar Xiva hamda Buxoro xonliklariga
yuboriladigan bo‘ldi. Bu ekspedisiyaga Londondagi rus harbiy agenti, O‘rta
Osiyoga hujum qilish siyosatining tarafdori, polkovnik N.P. Ignatev boshchilik
qildi 1
.
Missiyaning Xiva va Buxoroda еtti oy mobaynida olib borgan faoliyati
natijasida bo‘lajak asosiy janglar haqidagi batafsil harbiy kartalar ishlab
chiqildi, joylarning topografik tasvirlari olindi.
«XIX asrning o‘rtalarida Orol dengizi. bo‘ylari, Sirdaryo, Amudaryo
deltalarida harbiy dengizchi A.M. Butakuv boshchiligida ekspedisiya faol
tadqiqot olib bordi. Ekspedisiya hududning to‘la topografiyasini o‘rgandi,
1852-yilda esa A.M.Butakov dengizda paroxod qatnovini tashkil qiladi».
O‘rta Osiyoni chor Rossiyasi istilo etgach, rus harbiylari bosib olgan
hududlarni boshqarish va yangi harbiy harakatlarni olib borish hamda kartalar
tuzishning markazlashgan idorasini tashkil etish maqsadida 1867 yil 25
noyabrda Turkiston Harbiy okrugi qoshida Harbiy-topografik bo‘lim
ochishadi. Bo‘lim O‘rta Osiyoning barcha mintaqalarini muntazam ravishda
o‘rganib, ilmiy asoslangan aniq kartalarini yaratishni boshiadi. Bo‘lim
ochilgunga qadar 1984 ming kv. km. maydonni egallagan O‘rta Osiyo hududi
deyarli tadqiq etilmagan edi.
O‘rta Osiyoning ma’muriy hududiy va boshqaruv manfaatlaridan kelib
chiqib, suratga olish va kartalar yaratish bo‘limning bosh vazifasi etib
belgilandi.
1
Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в Бухаре// История материалной
култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХВИИ. С. 170.
46

XIX asrning 60 - yillardagi asosiy tadqiqotlar O‘rta Osiyo sharqidagi tog‘
oldi va tog‘li tumanlar hududlariga qaratildi. Tyanshanning tog‘ li tumanlari
haqida ilk ma’lumotni 1856-yilda yurtimizga kelgan P.P Semenov-
Tyanshainskiy berdi. Uning asosiy maqsadi Yevropa faniga hali no‘malum
bo‘lgan Tyanshan (Xon-Tangri) tog‘lari tizimiga kiruvchi o‘lkaning tabiati,
o‘simlik va hayvonot dunyosini tekshirib, ilmit yangilik olib kirish edi. U
Tyanshanga 1856 -1857 yillar orasida ikki marta safar qildi va haqiqatdan
geografiya Bani uchun qimatli ma’lumotlar to‘pladi. 1888-yilda O‘rta Osiyoga
yana sayohat qilgan P.P.Semenov-Tiyanshaniskiy bu gal Kaspiyorti,
Samarqand va Sirdaryo viloyati bo‘ylab qator ekspeditsiyalarini amalga
oshiradi 1
.
1864-1868 yillarda Tyanshanning janubiy tumanlaridan Issiqko‘lgacha
sayohat qilgan N.A. Seversov, P.P. Semenov-Tyanshanskiyning ma’lumotlari
to‘ldirdi. Ushbu hududlarning aniq ishlangan kartasi ham aynan N.A.Seversov
tomonidan yaralilgan.
1858 yil aprelida N.A.Seversav Qo‘qon xonligi hududlariga qilgau
ekspeditsiyasi davrida asirlikka tushib qoladi. Bu haqda u alohida kitob chop
qilgan bo‘lib, unda Sirdaryoning quyi oqimlari aks ettirilgan xarita ham
berilgan.
1869-yilda janubiy Tyanshan hududlarida tadqiqot о lib borgan V.A.
Kaulbars esa Norin va Talas vodiylarida 33 punktdan ortiq manzilni taxminiy
suratga oldi hamda mazkur hududlarning xaritasini yaratdi.
1868-yilda markazi Samarqand shahri bo‘lgan Zarafshon okrugi tashkil
etilgach, O‘rta Osiyoning janubi-sharqida ham suratga olish ishlari jonlandi.
Bu ishlarda A.P. Fedchenko ham ishtirok etdi. U ishtirok etgan ekspedisiya
1869-yilda Samarqandga, so‘ngra Kattaqo‘rg‘on, Join, Shahrisabz, Mag‘yon
va Kishtut daralaridan o‘tib, Iskandar ko‘lgacha bo‘lgan masofani bosib
o‘tishdi. A.P.Fedchenko o‘z ishlarining yakuniy natijalari o‘laroq, instrumental
1
www.tarix.uz
47

suratga olishlar asosida Zarafshon vodiysi, aniqrog‘i, uning janubiy qismining
aniq xaritasini tuzishni maqsad qilgan. 1
1871-yilda esa Qo‘qon xonligiga sayohat qilgan A.P. Fedchenko Jahubiy
Tyanshan, Farg‘ona, Oloy, Pomir geografiyasi bo‘yicha fanga boy va qiziqarli
materiallar berdi Qo‘qon xonligiga qilgan sayohati davrida to‘plangan
ma’lumotlar asosida A.P.Fedchenko ushbu hududning xaritasini yaratdi. U
«Qo‘qon xonligi va Amudaryoning yuqori oqimi» deb nomlanib, unda bu
davrgacha noma’lumligicha qolgan ushbu hududlar tasviri berildan edi.
Rossiyaning o‘lkani harbiy yo‘l bilan zabt etish harakatlari aks ettirilib
harbiy kartalar XIX asrning ikkinchi yarmida ko‘p yaratilgan bo‘lib, chor
ma’muriyati shu yo‘l bilan O‘rta Osiyo hududlari haqida yaxshiroq tasavvur
hosil qilib borgan. Masalan, Rossiya imperiyasi harbiylarining o‘lkadagi
istilochilik harakatlariga rahbarlik M.A,Terentev, V.N.Zaysevlarning
asarlarida harbiy xaritalar ilova qilingan.
M.A.Terentevning «Карти и плани истории завойевания средней
Азии» kitobidagi jami 23 ta kartaning barchasi O‘rta Osiyorning istilo etilishi
bilan bog‘liq harbiy-tarixiy xaritalardir.
Xivaning egallanishiga doir asar muallifi, rus harbiysi N.I. Grodekov o‘z
kitobiga ushbu hududlarning kartasini ilova qilgan bo‘lib, unda Kaspiy
dengizidan sharqda joylashgan Xiva mulklari batafsil aks ettirilgan.
1897-yilda Toshkentda Rus Geografiya jamiyatining Turkiston bo‘limi
tashkil etildi. Bo‘lim o‘lkaning geografik tadqiqotlari bilan birga xaritalar
tuzish ishlari bilan ham shug‘ullangan.
Yuqoridagi ekspedisiyalar faqat ilmiy muammolarni hal qilibgina
qolmay, balki o‘z kartografik ma’lumotlari bilan Rossiya imperiyasining O‘rta
Osiyodagi mustamlakachilik siyosatiga yordam ham berganlar.
1
Saidboboyev Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. – b. 43.
48

XULOSA
Tarixiy-kartografik ma’lumotlarga ega manbalar o‘tmishda ro‘y bergan
voqealarni tasvirlovchi asosiy manbalardan hisoblanadi. Ularni o‘rganish va tahlil
etish, hozirgi zamonaviy xaritalar bilan qiyoslash u yoki bu tarixiy davrda shaharlar
taraqqiyotini, ishlab chiqarish mintaqalari, savdo aloqalari, aloqa yo‘llari, xo‘jalik
hamda aholining etnik va ijtimoiy tarkibi haqida ma’lumot beradi. Demak, tarixiy-
kartografik ma’lumotlar o‘sha davr «ruhi»ni berishi bilan birga xilma-xil tarixiy-
statistik ma’lumotlarga ega bo‘lishimizga ham imkon yaratadi.
Shu jihatdan Yevropada O‘rta Osiyo haqida shakllangan tarixiy-kartografik
ma’lumotlar o‘zining rivojlanish darajasi, mazmun va mohiyati bilan ahamiyatlidir.
Ulardan mazkur monografiyada olingan tarixiy-geografik, tarixiy-siyosiy, tarixiy-
iqtisodiy, tarixiy-harbiy, tarixiy-etnografik ma’lumotlar ham o‘z navbatida tarixiy-
kartografik xususiyatga ega.
Ana shu ma’lumotlarning ilk shakllanishi jarayoni hamda keyingi davrlar uchun
qo‘llanma bo‘lib xizmat qilgan manbalar esa antik davr olimlarining O‘rta Osiyo
haqidagi dastlabki ma’lumotlari hisoblanadi. Qariyb еtti asr mobaynida, ya’ni
Gerodotdan Ptolemeyga qadar O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik tasavvurlar
antik davr uchungina emas, balki o‘rta asrlarda G‘arbiy еvropaliklarning O‘rta Osiyo
haqidagi yangi tarixiy-kartografik ma’lumotlarining paydo bo‘lishiga turtki bo‘ldi va
shunga asoslanib quyidagi hulosalarga kelish mumkin.
- rivojlangan asrlarda G‘arbiy Yevropada Uyg‘onish davri, Buyuk Geografik
kashfiyotlarning amalga oshirilishi va ishlab chiqaruvchi kuchlarning taraqqiy etishi
kuzatildi.
- 1453-yilda turklar tomonidan Konstantinopolning egallanishi O‘rta Osiyoni
ma’lum ma’noda savdo yo‘llaridagi ahamiyatini pasaytirdi. Bu esa O‘rta Osiyoning
tarixiy-kartografik tasavvurlari va manbalariga ham ta’sir qilganligi kuzatdik.
- eramizning II asrlarida Ptolemey yaratgan asarlar O‘rta Osiyo tarixiy
geografiyasi, kartografik ma’lumotlari bo‘yicha 14- 15 asrlar o‘tgandan keyin ham
alohida ahamiyat kasb eta boshladi. G‘arbiy Yevropa kartograflari ushbu
tasavvurlarni XVIII asrgacha ham saqlab qolinganligi kuzatildi.
49

- XVI asrda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo xaritalarida mavjud bo‘lgan ko‘plab
ob’yektlar haqida shu paytgacha yanglish bo‘lgan kartografik tasavvurlarga chek
qo‘yganligi kuzatildi.
- XVIII asrga kelib, G‘arbiy Yevropaning ilg‘or noshirchilik markazlari-Parij,
Nyurnberg, Amsterdam, Ausburg va Venetsiyada chop qilingan xaritalarda ilk bor
«o‘zbek» yoki» o‘zbeklar mamlakati» degan so‘zlar paydo bo‘ldi. Bu esa G‘arbiy
Yevropada o‘zbek davlatchiligi hamda o‘zbeklar istiqomat qiluvchi hududlar haqida
yangi ma’lumotlar paydo bo‘lganligidan dalolat beradi.
- XIX asrda O‘rta Osiyo siyosiy harbiy manfaatlar to‘qnash kelgan hududga aylandi.
Shu sababli o‘lkaga G‘arbdan ko‘plab missiyalar tashrif buyurdi. Ular asosan Rossiyaning
o‘lkadagi harbiy harakatlarining borishi, istilodan keyingi o‘lkadagi ahvol haqida ma’lumot
yig‘dilar. Rossiyaning Turkiston va Buxoro, Xivada tutgan siyosatlarini kuzatib turdilar.
- g‘arbiy Yevropaning bir qator mamlakatlari (Fransiya, Angliya,
Germaniya) da O‘rta Osiyoga nisbatan qiziqish ortdi. Buni Rossiyaning o‘lkaga
faol harbiy harakatlarni boshlashi bilan izohlash mumkin. Yevropaning
rivojlangan davlatlari ham ushbu hududda o‘z manfaatlarini ko‘zlab ilmiy
ekspeditsiyalarni jo‘natdi va ularni zarur jihozlar, moliyaviy mablag‘lar, bilan
ta’minladi. Ularning ma’lumotlaridan kerakli maqsadlarda foydalandilar.
Ekspeditsiyalar natijasida o‘lkaga oid yangi tarixiy-kartografik manbalar
yuzaga keldi. G‘arbiy Yevropalik olimlar Rossiya istilosidan keyingi O‘rta
Osiyoning hududiy-chegaraviy o‘zgarishlarini o‘zida aks ettirgan kartalariga ana
shu yangi ma’lumotlarni tushirdilar. Farg‘ona vodiysi, Pomir, Oloy, Turkman
cho‘llari kabi o‘lkaning kam o‘rganilgan ichki hududlari ham o‘rganilib, G‘arbiy
Yevropada bu еrlarning tabiiy, etnografik va ma’muriy-hududiy xaritalari yaratildi.
XVII-XIX asrlar esa Rossiyada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik
ma’lumotlarning shakllangan va taraqqiy etgan davri hisoblanadi. XVI asrgacha
yaratilgan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar XVII asrga kelib ular
asosida yaratilgan «Chizma» («Chertyoj»)larga ko‘chdi. XVII asr 30-yillarida «Katta
Chizma Kitobi» rus tarixiy-geografik bilimlarining XVII asr birinchi choragiga qadar
yakuniy muvaffaqiyati bo‘lib keldi. Ushbu yozma manbadagi jami 1500 geografik
50

nomning 50 tasi O‘rta Osiyoga tegishli ekanligi ham garchand ruslar O‘rta Osiyoga
kelib o‘rnashmagan bo‘lsa-da, bu o‘lkalar haqidagi ma’lumotlar rus siyosiy va ilmiy
doiralarini qiziqtirganligini ko‘rsatadi.
XVII-XVIII asrlar davomida Rossiya davlati tarkibiga kirmagan O‘rta
Osiyo hududlari haqidagi ma’lumotlar Rossiya hukumatining janubiy o‘lkalarga
diqqat bilan e’tibor qaratganligini bildiradi. Rossiya hukumati ushbu davrda
xalqaro siyosatini nafaqat G‘arb bilan, balki O‘rta Osiyo bilan ham faol olib
borganligini bildiradi. Shu tufayli rus kartografiyasi ham ushbu hududlar haqida
yangi ma’lumotlarga ega bo‘lib, rivojlana boshladi.
Avvalo, XVIII asrgacha bo‘lgan davr Rossiyada O‘rta Osiyo hududlari
bilan tanishish, ma’lumot to‘plashdan iborat bo‘lsa-da, bu hududni xaritalarga
tushirishda ham dastlabki qadam bo‘ldi. XVIII asrga kelib XVII asrga qadar
yaratilgan «Chertej» («Chizma»)lar o‘rnini ularga qaraganda puxta ishlangan va
yuksak aniqlikka ega tarixiy xaritalar egallay boshladi. Umuman olganda, XVIII
asr O‘rta Osiyo hududi hakidagi geografik hamda kartografik tadqiqotlarning
miqdori, ko‘lami va sifati jihatidan yangi, bir muncha yuksak bosqichga
ko‘tarilgan davri sifatida izohlanadi. Shuningdek, ushbu asr Rossiya geografiyasi va
kartografiyasi ilmiy asosda rivojlana boshlagan davr bo‘lib, bu hol shu davrda
yaratilgan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy xaritalarda ham yaqqol ko‘zga tashlandi. Rus
olimlari va sayyohlari O‘rta Osiyoning g‘arbiy va markaziy qismlarida bevosita
topografik-kartografik tadqiqotlar olib borib, bu еrlar haqida qimmatli ma’lumotlar
to‘pladilar.
XIX asrda Rossiyaning ishlab chiqaruvchi kuchlarining taraqqiy etishi bilan
O‘rta Osiyoga nisbatan qiziqishning ortishi kuzatildi. Savdo va sanoat kapitalining
manfaatlari mamlakatni O‘rta Osiyo bilan aloqalar olib borishga turtki berdi. Bu esa
o‘lkaning uzoq chekkalariga yuborilgan bir necha ekspeditsiyalarida namoyon
bo‘ldi. 1819-yildan boshlangan bir qancha sayohat va ekspeditsiyalar missionerlik
xarakterida bo‘lib, ular Rossiyaning istilochilik harakatlariga qaratilgan edi. Ularga
esa O‘rta Osiyo o‘lkalari haqida ma’lumot to‘plash kabi yashirin vazifalar
yuklatilgan edi. Bu davrga kelib o‘lkaning tarixiy xaritalari o‘zida boy tarixiy
51

geografik ma’lumotlarni jamlagan bo‘lib, ularda Rossiyada yaratilgan avvalgi
xaritalardan farqli o‘laroq, o‘lkaning chekka tumanlari, qishloqlari va sug‘orish
inshootlari ko‘proq aks ettirilgan edi.
XIX asrning so‘nggi choragida o‘lkaga tashrif buyurgan rus olimlarining
sayohatlari podsho ma’muriyati tomonidan moliyalashtirildi hamda ularning
ma’lumotlari ham avvalo mustamlakachilik maqsadlari uchun xizmat qildi.
Turkiston Harbiy-topografik bo‘limi va Rus Geografiya jamiyatining Turkiston
bo‘limi tomonidan yaratilgan xaritalar o‘z davrining yuksak ilmiy asoslarini o‘zida
mujassamlashtirgani bilan izohlanadi. Turkiston Harbiy-topografik bo‘limi va Rus
Geografiya jamiyati Turkiston bo‘limining kartografik faoliyatini o‘z davri sharoiti
ancha cheklab turgan. Ular faoliyatining o‘zi ham o‘lkadagi harbiy ma’muriyat
tomonidan qattiq nazorat ostiga olinganligi ham bu fikrni tasdiqlaydi.
Rossiya hukumati chekka o‘lka hisoblangan O‘rta Osiyoning ishlab chiqarish
kuchlarini har tomonlama o‘rganish va rivojlantirish bilan qiziqmadi, balki undan
mustamlaka maqsadlarda foydalanishga urindi. XIX asrda Rossiya kartografiyasi O‘rta
Osiyo hududida xaritalarni tuzishda bir muncha mavaffaqiyatlarga erishgan bo‘lsa-da,
O‘rta Osiyo hududida olib borilgan kartografik tadqiqotlar avvalo chor ma’murlarining
o‘lkadagi mustamlakachilik siyosatiga xizmat qildi. Rus harbiylari O‘rta Osiyoda o‘z
hukumronlik doiralarini kengaytirish uchungina bu kabi tadqiqotlarni amalga
oshirdilar.
Yuqoridagi omillarga qaramasdan, Rossiyada O‘rta Osiyo hududlari, xalqlari
madaniyati haqida yangi ma’lumotlar paydo bo‘ldi. Bunga esa o‘lkani tarixiy-
kartografik nuqtai nazardan o‘rganish asosida ham erishilganligini unutmaslik kerak.
52

FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO‘YXATI
Rahbariy adabiyotlar:
1. Karimov I.A. Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada
chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish kontseptsiyasi. T.,
O‘zbekiston, 2010.
2. Karimov I. A. O‘zbekiston buyuk kelajak sari. T., O‘zbekiston, 1998.
3. Karimov I.A. O‘zbekistonning o‘z istiqlol va taraqqiyot yo‘li. Toshkent,
O‘zbekiston,1992 yil.
4. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. - T.: Sharq, 1998.
5.Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat - еngilmas kuch. - T.: «Ma’naviyat», 2008.
6. Karimov I.A. Jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi, O‘zbekiston sharoitida uni
bartaraf etishning yo‘llari va choralari. T., O‘zbekiston, 2009.
7. Karimov I.A. O‘zbekiston demakratik taraqqiyotning yangi bosqichida. - T.:
«O‘zbekiston», 2005.
8. Karimov I.A. O‘zbekistonning 16 yillik mustaqil taraqqiyot yo‘li. - T.:
«O‘zbekiston», 2007.
9. Karimov I.A. Ozod va obod Vatan erkin va farovon hayot pirovard
maqsadimiz. T.8. T.O‘zbekiston,-2000.
Adabiyotlar va manbalar:
10. Azizxo‘jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997.
11. Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000.
12. Абдураимов М.А. Очерки аграрних отношений в Бухарском ханстве в
ХВИ первой половине ХИХ века. Т.И. Ташкент: Фан, 1966.
13. Абдураимов М.А. Вопрос феодалного землевладения и феодалной
рента в пи1ах Эмира Хайдара. Ташкент: Ан УзССР, 1961.
14. Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в
Бухаре// История материалной култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп.
ХВИИ. С. 169.
15. Андреев М.С., Чехович О.Д. Арк Бухар. Душанбе, 1972.
53

16. Сухарева О.А. Позднефеодалний город Бухара контса ХИХ-начало ХХ
в.в.М.1962.
17. Таниева Г. М. Рол Каршинского вилаята в политической, сотсиално-
экономической жизни Бухарского эмирата (вторая половина Х VIII
первая половина ХIХ в): Автореф. Дис.канд.ист.наук.Ташкент, 2008.
18. Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней
Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968.
19. Пугаченкова Г.А. Темуридское архитектурное наследие
Шахрисабза //Шаҳрисабз шаҳрининг жаҳон тарихида тутган ўрни. Халқаро
илмий конферентсия маърузалари тезислари. Тошкент: 2002.
20. Дресвянская Г., У1анова З. Из истории Кеша. Ташкент, 1976.
21. Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010.
Internet sahifalari:
22. www.ziyo.net
23. www.history.ru
24. www.natura.com
25. www.archaelogy.ru
26. www.archaelogy.com
54

ROSSIYA IMPERIYASI DAVRIDA O‘RTA OSIYO TARIXIGA OID KARTOGRAFIK TADQIQOTLAR

Sotib olish