Tashkilotda personalni boshqarishda guruhlararo munosabatlarning o’rni va mohiyati

  Tashkilotda personalni boshqarishda guruhlararo
munosabatlarning o’rni va mohiyati 
Reja: 
Kirish  
I. BOB. Ijtimoiy guruhlar va ularning xususiyatlari
1.1Ijtimoiy guruhlar va ularning turlari  
1.2. Jamoani shakillantirish jarayoni va uning bosqichlari  
II. BOB. Mehnat nizolari va ularni boshqarish yo’llari
2.1Mehnat nizolari, ularning sabab va oqibatlari  
2.2 Nizo turlari va ularni boshqarish usullari  
2.2Stressli vaziyatlar va ularni bartaraf etish usullari  
Xulosa  
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati 
  Kirish 
Bugungi   kunda   go’zal   mamlakatlarimizda   ma’naviy   ko’tarinkilik   ko’zga
tashlanmoqda, jamiyatda bunyodkorlik ruhi hukm surmoqdaki, uni har tomonlama
mustahkamlash zarur. 
Mustaqilligimizni   mustahkamlash   yo’lidagi   eng   kata   masala,   kishilarimiz
dunyoqarashida jamiyatimizda vatanga mehr g’oyasi birinchi o’rinda turishi kerak.
Har  qanday  ish  asosiga   milliy  oriyat,  milliy  g’urur, millatchilik yoki   boshqa
salbiyliklardan holi mana shu mamlakat, mana shu xalqqa mansubligi uchun kuch 
– quvvat bag’ishlaydigan g’urur qo’yilishi lozim. 
Bu muqaddas tushunchalar millati va diniy e’tiqodidan qat’iy nazar, mana shu
yurt,   mana   shu   muqaddas   zaminda   yashayotgan   har   bir   kishining   hayoti   ongi   va
jinsiga singib ketishi kerak. 
Biz   iqtisodiyotimizni   tarkibiy   jihatdan   tubdan   o’zgartirmoqlik   uchun   ishlab
chiqarish tuzilmasini butunlay qayta ko’rib chiqishimiz shu bilan birgalikda aynan
shunday   tashkilotlarda   personalni   boshqarish   boshqaruv   tizimida   guruh   a’zolari
o’rtasidagi munosabatlarni ham ko’zdan qochirmasligimiz lozim. 
Zero,   ushbu   kurs   loyihasining   maqsad   va   vazifalari   yuqorida   yuqorida   qayd
etilgan   vatanparvarlik   xislatlariga   ega   malakali   hodimlardan   iborat   tashkilot
personali   va   guruh   a’zolari   o’rtasidagi   munosabatlarni   to’g’ri   tadbiq   etgan   holda
milliy iqtisodiyotimizning rivojiga hissa qo’shishdir.  I.BOB. Ijtimoiy guruhlar va ularning xususiyatlari 
1.1. Ijtimoiy guruhlar va ularning turlari 
Ijtimoiy   guruh   –   umumiy   manfaatlar   qadriyatlar,   axloqiy   me’yorlarga   ega,
jamiyat orasida tarkib topadigan insonlarning nisbatan barqaror uyushmasidir. 
Yirik,   o’rta   va   kichik   hajmli   ijtimoiy   guruhlar   farqlanadi.   Yirik   ijtimoiy
guruhlarga quyidagilar kiradi: 
- Ijtimoiy sinflar (ishchilar, dehqonlar, ziyoratchilar) 
- Ijtimoiy qatlamlar (tadbirkorlar, fermerlar, xizmatchilar, ziyolilar) 
- Kasbiy guruhlar (mashinasozlar, quruvchilar, pedagoglar, muhandislar) 
- Etnik birliklar (xalq, millat, qabila) 
- Yosh bo’yicha guruhlar (yoshlar, o’rta yoshdagilar, nafaqaxo’rlar) 
O’rta   ijtimoiy   guruhlarga   korxona,   tashkilot,   muassasa   jamoalari   (yuridik
shaxslar)   hamda   hududiy   birlikka   (shahar,   tuman,   mahalla)   taalluqli   fuqarolar
kiradi. 
Kichik   ijtimoiy   guruhlar   deyilganda   ishlab   chiqarish   brigadasi,   korxona
bo’limi va xizmati, oila a’zolari tushuniladi. 
Ishlab chiqarish sohasida quyidagi guruhlar farqlanadi: 
Jamoa   –   o’rta   ijtimoiy   guruh   hisoblanib   maqsadlar,   hamkorlik   tamoyillari
mushtarakligi   guruhiy   –   shaxsiy   manfaatlar   uyg’unlashtirilishiga   asoslangan
vazifalarni   hal   etish   bilan   band   bir   korxona   yoki   tashkilotda   mehnat   qiluvchi
insonlar uyushmasidir. 
Guruh   –   kichik   ijtimoiy   guruhga   mansub   bo’lib,   maqsadlar   mushtarakligi,
axloq me’yorlari guruhi va shaxsiy manfaatlar uyg’unlashtirilishi asosida bevosita
bir – birlari bilan aloqada bo’lgan insonlar uyushmasidir. 
Personalni boshqarish fanidan guruhlar jamoa qismi hisoblanadi. 
Guruhlarning quyidagi o’ziga xos xususiyatlari bor: 
- Guruh a’zolari o’rtasidagi o’zaro munosabatlarini guruh bilan yaxlit holda
tasavvur etadilar;  - Guruh   a’zolari   o’rtasidagi   o’zaro   munosabatlar   bevosita   aloqa   qilishga
asoalangan; 
- Samarali faoliyat ko’rsatadigan guruhda guruh a’zolariga o’z qobilyatlariga
hamda   guruhdagi   xizmatlar   taqsimotiga   mos   ravishda   faoliyat   ko’rsatish   shart-
sharoiti yaratiladi.  Personal   boshqarish   nazariyasiga   muvofiq   guruhlar   rasmiy   va   norasmiy
guruhlarga bo’linadi.  Rasmiy guruhning asosiy hususiyati u hamisha ma’muriyat tashabbusi bilan
tashkil   etilishi   korxona   tarkibi   va   shtatlar   ro’yxatiga   bolnma   sifatida
ko’rsatilishidir.  Rasmiy guruhlarning turlari quyidagilardir. 
1. Rahbar   guruhi   (komandasi)korxona   raxbari,   uning   bevosita
o’rinbosarlari va yordamchilaridan iborat bo’ladi. 
2. Funksiyali   guruh.   Funksiyali   bo’linma   rahbari   va
mutaxassislari   birlashtiradi.   Bunday   guruh   umumiy   boshqaruv   funksiyasi
yaqin kasbiy maqsad va qiziqishlarga egadir. 
3. Ishlab chiqarish guruhi boshqaruvni quyi bo’g’imida muayyan
va   mehnat   faoliyati   bilan   band   rahbar   va   ishchilardan   iborat   bo’ladi.   Bu
guruh a’zolari bita ishlab chiqarish topshirig’ini bajarish bilan mashg’illar
faoliyatlari privard natijalar uchun rag’bantlantiriladilar, guruhdagi mehnat
taqsimoti ishchilar malakasiga muvofiq bo’ladi. 
4. Qo’mita   korxona   ichidagi   guruh   hisoblanib   yuqori   bo’gin
rahbariyati   unga   biror   loyiha   yoki   topshirig’ini   bajarish   uchun   o’z
vakolatlarini   beradi.   Ba’zan   qo’mita   kengash   hujjat   boshqaruv   loyiha
guruhi   eb   ataladi.   Ular   tarkibiga   boshqa   tashkilotlar   vakilliklari   yirik
olimlar ham kiritilishi mumkin. 
Norasmiy  guruhlar  –  ixtiyoriylik asosida  muayyan  maqsadlarga  erishish
uchun tashkil topgan kichik ijtimoiy guruhlar hisoblanadi. Ular rasmiy rahbar
buyrug’I   yoki   farmoyishi   bilan   emas,   balki   jamoa   a’zolarining   umumiy
qiziqishlari istaklari manfaatlari boshqa xususiyatlari asosida tarkib topadi. 
O’tkazilgan   tadqiqotlar   kishilarning   norasmiy   guruhlarga
birlashishlarining quyidagi eng muhim belgilarini ko’rsatadi. 
1. Mansublik   insonning   o’z   qiziqishlari   istaklari,   manfaatlari
bo’yicha muayyan ijtimoiy guruhga birlashish ehtiyojga belgilaydi. 
2. Yordam.   Rasmiy   guruhda   xodim   rahbarning   doimo   band
bo’lishi   hamkasblari   tomonidan   tanqidga   uchrashi   ehtimoli   va   boshqa sabablarga ko’ra o’zi va muhtoj bo’lgan yordamni ola olmaydi. Norasmiy
guruhlarda esa bunday yordamga ehtiyoj kech bir muommosiz qondiriladi. 
3. Himoya.   Bu   insonlarning   guruhlarga   birlashish   uchun   eng
qadimiy   ehtiyojlari   hisoblanadi.   Hozirgi   bozor   iqtisodiyoti   sharoitida
keskin   raqobat   ishsiz   qolish   xavfi   sababli   xodimlar   ijtimoiy   himoyaga
ayniqsa katta ehtiyoj his etadilar. 
4. Muloqot.   Bu   ham   insonlarning   o’zlari   bilan   ishlayotgan
hamkasblari   bilan   yaqin   aloqada   bo’lishi   o’zaro   fikrlar   almashish
maslahatlashish   bir   –   birlarini   yangiliklardan   xabardor   qilish   va   boshqa
tabiiy ehtiyojlardan kelib chiqadi. 
5. Yoqtirish.   Insonlarning   bir   –   birini   xush   ko’rishi   yoki
aksincha,   yoqtirmasliklari   ko’p   jihatdan   ularning   shaxsiy   sifatlariga
bog’liqdir.   Jamoa   a’zolarining   ana   shu   sifatlari   bir   –   birariga   mos   tushsa
ularda   ozaro   yaqin   aloqa   o’rnatishga   ehtiyoj   hosil   bo’ladi.   Yoqtirish
asosida   norasmiy   guruhlarga   birlashishda   milliy   hududiy   diniy   birlik   ish
joylari   yonma   yon   bo’lishi   o’zaro   tez   –   tez   uchrashib   turish   va   boshqa
belgilar ham katta ahamiyatga ega. 
Rasmiy   va   norasmiy   guruhlar   bir   –   birlaridan   quyidagi   xususiyatlar   orqali
farqlanadi: 
Norasmiy   yetakchilar.   Ular   o’z   shaxsiy   sifatlari   hayoti   tajribalari   tufayli
guruhda   alohida   yetakchilik   maqomiga   ega   bo’ladilar.   Ular   guruhdan   qarorlar
qabul   qilish,   resurslarni   taqsimlash,   rahbarlik   qilish   va   boshqa   vakolatlarni
oladilar. 
Norasmiy   yetakchi   bilan   rasmiy   guruh   rahbari   o’rtasidagi   asosiy   farq   rasmiy
rahbarning   ma’muriyat   tomonidan   ichki   me’yoriy   xujjatlar   nizomlar
yo’riqnomalar qoidalar va boshqalar yordamida qo’llab – quvvatlanishidir. 
Guruh   tarkibi   norasmiy   guruh   tashkil   topganidan   so’ng   uning   tarkibi
funksiyalarining   taqsimoti   shakllanishi   jarayoni   ro’y   beradi.   Norasmiy   guruh
rasmiy guruhdan unda tasdiqlangan tarkibiy xujjatlar mavjud emasligidir.  Axloqiy   me’yorlar.   Ular   guruh   a’zolari   hamda   faoliyat   yo’nalishlari   guruh
uchun qulay shart – sharoitlar yaratish va boshqalar, uchun juda katta ahamiyatga
egadir.   Axloqiy   me’yorlar   aslida   insonlarning   guruhdga   mansubliginng   asosiy
shartidir.   Bu   me’yorlar   guruh   a’zolariga   nima   ma’qul   nima   nomaqul   ekanligini
aniq   ravshan   belgilab   qo’yishi   shart.   Guruhiy   axloqiy   me’yorlarga   o’z
korxonalaridan  faxrlanish  tuyg’usi  korxona  maqsadlarini  o’z  maqsadlari  sifatida
qabul   qilish,   eng   yuksak   mehnat   samaradorligiga   erishishga   yangilikka   intilish
hamkasblariga   yordam   ko’rsatish   guruhda   sog’lom   mehnatni   saqlashga   intilish
halollik   tashabuskorlik   mijozlar   bilan   samimiy   munosabatlar   o’rnatish   va
boshqalarni keltirish mumkin. 
Ijtimoiy   nazorat.   Norasmiy   guruh   a’zolarining   axloqiy   meyorlarga   rioya
etishlarini   nazorat   qilish   bu   guruhlarning   muhim   xususiyati   hisoblnadi.   Bu
nazorat   yetakchining   o’zi   tomonidan   amalga   oshirilishi   mumkin.   Guruh   axloqiy
me’yorlarga   muntazam   ravishda   rioya   etmagan   xodimlarni   norasmiy   guruh
a’zoligidan   chiqarishgacha   bo’lgan   jazo   choralari   qo’llanilishi   mumkin.   Rasmiy
guruhda   ijtimoiy   nazorat   odatda   amaldagi   qonunchilik   va   ichki   tartib   qoidalari
asosida amalga oshiriladi. 
Norasmiy guruh samaradorligi quyidagi omillarga bog’liqdir: 
Guruh   miqdorlari.   Tadqiqotlar   norasmiy   guruh   a’zolari   miqdori   3-12   kishi
atrofida bo’lgani eng maqbul ekanligidan dalolat beradi. Guruh a’zolari 3- 5 kishi
bo’lsa o’zaro aloqalarni yo’lga qoyish oson kechadi. Biroq bu holda qaror qabul
qilish   uchun,   shaxsiy   ma’suliyat   kuchayadi.   Bu   holda   guruh   a’zolari   odatda   bir
necha   vazifalarni   bajarishga   majbur   bo’ladilar.   8   –   12   kishilik   guruhda   nuqtai
nazarlar   ko’p   bo’lishi   hisobiga   oqilona   qaror   qabul   qilish   imkoniyatlari   ortadi.
Muammoni hal etish uchun aqliy hujum uyushtirish hollarda esa norasmiy guruh 
4-6 kishi bo’lishi eng maqbuldir. 
Guruh   tarkibi.   Ko’pgina   ishlab   chiqarish   va   ijtimoiy   vazifalarni   hal   etish
uchun   guruh   tarkibida   jinsi,   yoshi,   kasbi   turlicha   bo’lgan   a’zolar   bo’lishi maqsadga   muvofiqdir.   Bu   muammoni   turli   nuqtai   nazarlarni   taqqoslash   orqali
muhokama qilish va muqobil qarorlar qabul qilishda qo’l keladi. 
Vazifalarni   taqsimlash.   Norasmiy   guruh   tomonidan   muammoni   hal   etish
uchun   aqliy   hujum   uyushtirilaryotganda   guruh   a’zolari   o’rtasida   vazifalarni
to’g’ri   taqsimlashning   ahamiyati   katta,   bu   holda   guruh   tashkilotchisi   vazifasini
o’z zimmasiga oladigan yetakchi bo’lishi ham kerak. 
Ruhiy   muhit.   Guruhdagi   muhitning   eng   asosiy   ikki:   sog’lom   va   nizoli
holatini   bilish   juda   muhimdir   sog’lom   muhit   ko’p   jihatdan   guruh   yetakchisiga,
uning  guruhda  sog’lom   muhitni   yaratish   va  saqlab   turish   qobilaytiga   bog’liqdir.
Bunday holatlarda ishda eng yuqori samaradorlikka erishiladi yuzaga chiqayotgan
muammolar tezda adolatli hal etiladi. 
Nizoli muhit guruhda ikki yoki undan ko’p yetakchi bo’lgan hamda ijtimoiy
nazorat bo’shashtirib yuborilgan hollarda ro’y berib, bevosita ish samarodrligiga
salbiy ta’sir ko’rsatadi. 
Jipslik.   Jips   guruhlarda   muammolar   tezda   barham   topishi   uchun   kam
uchraydi, o’zaro samimiyat hukm suradi. Aksincha, jipslik bo’lmagan guruhlarda
o’zaro tushunmovchiliklar ishonchsizlik mish-mishlar avj oladi. Bu yetakchining
tajribasizligi tufayli ham ro’y beradi. 
Bir   fikrlilik   odatda   yetakchi   guruh   a’zolari   qarashlarini   hisobga   olmasdan
o’z nuqtai nazarini jamoaga o’tkazishga harakat qilishda namoyon bo’ladi. Bunda
yetakchi   mutlaq   haq   bo’lganda   ham   qaror   qabul   qilishda   muqobil   fikrlar
bo’lmasligi   guruh   yakdil   fikrni   shakllantirish   imkoniyatini   qarorlar   qabul   qilish
hollarida yo’l qo’yish ehtimolini oshirishga olib keladi. Shuning uchun yetakchi
baxs-munozaralar   erkinligini   ta’minlashi   betakror   muqobil   fikr   bildiruvchilarni
qo’llab – quvvatlashi kerak. 
   1.2. Jamoani shakillantirish jarayoni va uning bosqichlari
Jamoa birgalikda mehnat qiladigan shaxslar  guruhi bo’lib unda kishilar bir –
birlari   bilan   o’zaro   munosabatda   bo’ladilar,   har   bir   hodisa   hamkasbiga   murojat
qiladi, ayni vaqtda uning ta’sirini ham his etadi. 
Jamoalar kichik (3-5 kishidan iborat ayrim bo’linma shaklida) va ko’p uning
kishilik   bo’lishi   mumkin.   Har   bir   holda   ham   jamoa   ayrim   shaxsga   nisbatan
muayyan funksiyani bajaradi. 
Biron   –   bir   jamoaning   a’zosi   bo’lish   insonga   o’zining   obyeti   va   ijtimoiy
ehtiyojlaridan   birini   guruhga   jamoaga   mansub   ekanligini   his   qilish,   uni   ro’yobga
chiqarish   imkonini   beradi.   Inson   o’zining   biron   –   bir   guruhga   tegishli   ekanigini
sezib turishi ayniqsa ishlab chiqarish topshiriqlarini bajarayotgan paytda zarur. 
Malakasi   bo’yicha   teng   bo’lgan   shaxslarning   bir   –   birlarini   qo’llab-
quvvatlashlari   va   o’zaro   baholanishlari   kerak.   Jamoa   o’ziga   birlashgan   kishilarga
muayyan   tarzda   ta’sir   ko’rsatadi,   ularni   o’ziga   xos   bo’lgan   faoliyat   ko’rsatish   va
rivojlanish qonunlariga muvofiq shakllantiradi. 
Jamoaning   yana   bir   funksiyasi   shaxs,   uning   yashashiga   zarur   bo’lgadigan
ijtimoiy muhit yaratishdir. 
Jamoani   tavsiflash   uchun   uning   asosiy   belgilachi   alomatlarini   ajratib
ko’rsatish mumkin: 
1. Jamoadagi   barcha   a’zolar   maqsadlarining   mushtarakligi   jamoadagi
shaxslarni   birlashtiradi.   Ahar   bu   holda   gap   korxona   ishlab   chiqarish   jamoasi
haqida   boradigan   bo’lsa   u   holda   maqsadlar   tashqaridan   belgilab   beriladi.   Bunda
boshqaruv funksiyalaridan biri maqsadni to’g’ri shakillantirishdan iboratdir. 
2. Rahbarlik   –   boshqaruv   organisiz   jamoa   bo’lmaydi,   kimdir   rahbarlik
vazifasini   o’z   bo’yniga   olishi,   odamlarni   jipslashtirishi,   ular   o’rtasida
topshiriqlarni taqsimlashi  lozim bo’ladi.   Busiz har qanday birgalikdagi faoliyatini
oqilona tashkil etish mumkin emas.  3. Intizom, ya’ni mazkur jamoa uchun qabul qilingan me’yorlarga ongli
ravishda   rioya   etish.   Odatda   bu   me’yorlar   faqat   mazkur   guruhning,   jamoaning
o’ziga taaluqli bo’ladi. 
Intizom jamoaning o’z oldiga qo’yilgan vazifani uddalashida muayyan tartib
bo’lishini   ta’minlaydi,   umumiy   maqsadga   erishishga   to’sqinlik   qiluvchi
tamoyillarni barham toptirishga yordam beradi. 
Intizom shaxsni mazkur jamoada qabul qiligan muayyan xulq- atvor andozaga
solidi. Samarali mehnat qilish uchun shart-sharoit yaratadi. 
Jamoalar o’z tarkibiga muvofiq: 
Birlamchi   –   bo’limlar,   xizmatlar,   uchastkalar,   brigadalar   shaklida   bo’ladi.
Ular   xodimlarni   ayrim   faoliyat   turi   texnologik   jarayon   asosida   birlashtiradi.   Bu
jarayonlarni amalga oshirish orqali xodimlar bevosita munosabatga kirishadilar. 
Ikkilamchi jamoalar deyilganda ularga birlashgan jamoa a’zolarining bevosita
bir   –   birlariga   ta’sir   ko’rsatish   darajasi   ancha   pastroq   bo’ladi   (masalan,   firma
a’zolarining soni 10 ming kishi bo’lsa, ana shu yirik jamoadagi ayrim xodimlar bir
– birlarini mutlaqo tanimasliklari, bilmasliklari mumkin). Lekin jamoaning firmaga
mansubligi har bir shaxs uchun kata ahamiyatga ega bo’ladi. 
Yangi   jamoaning   shakllanish   jarayoni   izchil   bir   nechta   bosqichdan   iborat
bo’ladi.  Ular: 
- Tarkib toppish; 
- Shakllanish; 
- Baraqarorlashish; 
- Takomillashuv yoki inqiroz. 
Tarkib toppish bosqichi  yangi  jamoaning tashkil  etilishi  bilan  bog’liqdir. Bu
bosqichda maqsadli  yo’l – yo’riqlar beriladi, mehnat jamoasining rasmiy tuzilishi
boshqaruv organlari hisobot berish tizimlari loyihalashtiriladi. 
Mazkur   bosqichda   “boshliq   -   xodim”   o’zaro   munosabatlari   tarkib   topadi.
Lekin jamoa a’zolari o’rtasidagi o’zaro aloqa barqaror bo’lmaydi. Masalan, yangi
kichik   korxona   tashkil   etildi,   deylik.   uning   faoliyati,   maqsadi   va   tashkilotning tuzilishi aniqlangan ayrim xodimlar tanlangan, lekin bu hali jamoa emas. Ularning
birga   ishlash   “boshliq-xodim”   munosabatlarini   amalga   oshirish   tajribasi   yo’q
ishlab   chiqarish   vazifasini   bajarishdagi   o’zaro   bog’liqlik   yo’nalishlari
belgilanmagan. Jamoaning bu bosqichdagi ruhiyatida ijrochilikka moyillik bo’lsa-
da,   kutib   turish,   ba’zan   ehtiyotkorlik   kayfiyati   ustun   turadi.   Bu   hol   faoliyat
ko’rsatayotgan jamoaga yangi rahbar tayinlanganda ham yuz beradi. 
Shakllanish   bosqichi   jamoada   norasmiy   kichik   guruhlarning   tarkib   topishi
bilan   bog’liq.   Bunda   tashqi   ta’sir   kuchlari   ichki   turtkilar   bilan   almashadi,
shuningdek, jamoaning ijtimoiylashuvi shakllana boshlaydi. 
Mutaxassislar   jamoani   jipslashtirish   uchun   (ayniqsa,   uni   shakllantirish
bosqichida) birgalikda tadbirlar o’tkazishni tavsiya etadilar. 
Barqarorlashuv   bosqichida   jamoaning   yetuklik   holatiga   erishiladi.   Bunda
jamoaning norasmiy tuzilmalari tashkil topgan va faoliyat ko’rsatayotgan bo’ladi,
muvozanat   shartlari   belgilangan,   jamoaning   ijtimoiy   me’yorlari   tashkil   topgan
jamoatchilik   fikri   qaror   topgan   bo’ladi.   Bunday   jamoa   yetarli   darajada   barqaror,
tashqi muhit ta’sirlariga qarshilik ko’rsatishi mumkin. 
Shu   bilan   birga   mazkur   korxonaning   qaror   topgan   norasmiy   guruhlari
boshqaruv   nuqtayi   nazaridan   muayyan   murakkabliklar   keltirib   chiqaradi.   Agar
guruhlardagi me’yorlar mazkur jamoa uchun rasmiy hisoblangan me’yorlarga mos
kelsa,   unumdorlik   ancha   yuqori   bo’lishi   mumkin.   Aks   holda   jamoada   yangiliklar
o’zgarishlarga qarshilik ko’rsatish hollari ko’zga tashlanadi.  II. Bob. Mehnat nizolari va uarni boshqarish yo’llari.
2.1. mehnat nizolari ularning sabab va oqibatlari
  Mehnat   nizolari   –   ish   beruvchi   va   xodim   o’rtasida   mehnat,   to’g’risidagi
qonunlar   va   boshqa   me’yoriy   hujjatlarni,   mehnat   shartnomasida   nazarda   tutilgan
mehnat shartlarini qo’llanish yuzasidan kelib chiqqan kelishmovchiliklaridir. 
Bunday   hollarda   nizoning   xodim   manfaatini   ifoda   etuvchi   tarafi   bo’lib
xodimlarning vakillik organi ishtirok etishi mumkin. 
Yakka mehnat nizolari: 
Mehnat   nizolari   komissiyalari;   tuman   (shahar)   sudlari   tomonidan   ko’rib
chiqiladi. 
Personalni boshqarishda mehnat nizolari va ularni boshqarish kata ahamiyatga
egadir.   Ijtimoiy   manfaatlarni   mehnat   nizolarisiz,   ularning   eng   keskin   holda
namoyon   bo’ladigan   ixtilofsiz   amalga   oshirish   birinchi   navbatda,   mavjud
ziddiyatlarning xususiyati va chuqurligiga bog’liqdir. 
Insonlarning   qarashlaridagi   tafavutlar,   u   yoki   bu   voqeani   idrok   etish   hamda
ularga baho berishda ular fikr – mulohazalarning bir – birlarinikiga mos kelmasligi
ko’pincha   nizoli   yoki   ixtilofli   vaziyatlarga   olib   keladi.   Agar   vujudga   kelgan
vaziyat   o’zaro   munosabat   qatnashchilarining   bittasiga   o’z   oldiga   qo’ygan
maqsadga erishishiga xavf tug’dirsa, u holda ixtilofli vaziyat ro’y beradi. 
Shunday   qilib,   ixtilofli   vaziyat   tomonlarning   biron   –   bir   xususda   qarama-
qarshi   ziddiyatli   nuqtayi   nazari,   ziddiyatli   maqsadlarga   intilishi,   ularga   erishish
uchun   turli-   tuman   vositalardan   foydalanishi,   manfaatlar   istaklarning   bir   –   biriga
mos kelmasligi va shu kabilardir. 
Ko’pincha   ixtilofli   vaziyat  negizida  obyektiv  ziddiyatlar  yotadi.  Lekin  ba’zan
noo’rin   aytilgan   so’z,   fikr,   ya’ni   hodisa   ixtilofning   kelib   chiqishiga   asos   bo’lishi
mumkin. 
Ixtiloflar   insonlarning  o’zaro  bir   –   biriga   ta’sir   ko’rsatishi,   o’zaro   muomilada
bo’lishi   jarayonida   vujudga   keladi,   shuning   uchun   ham   ular   odam   qancha   umr
ko’rsa shuncha davom etadi. Ixtiloflarning umum e’tirof etilgan ularning tabiatini
jamoaning   rivojlanishiga   jamiyat   taraqqiyotiga   ta’sir   etishini   to’liq   ilmiy   asoslab bergan. Yaxlit nazariya hozircha ma’lum emas. Shunday bo’lsa ham ixtiloflarning
kelib   chiqishi   mavjud   bo’lishi   ularni   boshqarish   masalalari   yuzasidan   ko’pgina
tadqiqotlar olib borilgan. 
Ixtilofli   vaziyat   anchayin   harakatchan,   beqaror,   muxolifatchilardan   birining
nuqtayi   nazari   o’zgarishi   bilan   osongina   o’zgaraveradi.   Ixtilofli   vaziyat   ixtilof
paydo   bo’lishi   shartidir.   Bu   vaziyat   ixtilofga   aylanishi   uchun   tashqi   ta’sir   yoki
hodisa talab etiladi. 
Hodisa-  tomonlardan biri  harakatining faollashuvi  bo’lib, bu faollik natijasida
ikkinchi tomonining manfatlariga atayin bo’lmasa ham rahna soladi. 
Yuzaga   kelgan   ziddiyatning   ixtilofli   vaziyatga   aylanishi   uchun   quyidagilar
zarur: 
- Ixtilofli o’zaro munosabat ishtirokchilari uchun vaziyatning ahamiyati; 
- Boshqa   qatnashchilarning   maqsadga   erishuvi   yo’lida   muxoliflardan   biri
ilgari   surgan   to’siqning   mavjudligi   (bu   hatto   real   voqelik   emas,   subyektiv   idrok
etish ham bo’lishi mumkin); 
- Vujudga   kelgan   to’sqinlik   tomonlardan   birining   shaxsiy   yoki   guruhiy
bardoshining me’yoridan oshirib yuborilganligi. 
Ixtilofli   vaziyatda   bo’lajak   ixtilofning   ehtimol   tutilayotgan   qatnashchilari
shuningdek nizoning mohiyati va ixtilof obyekti ma’lum bo’la boshlaydi. 
Ixtilofning negizi. Uning elementlari sifatida muxolifatchilar (bir-biriga qarshi
turganlar),   va   ixtilof   obyekti   yuzaga   chiqadi.   Subyektlarning   o’zaro
munosabatlarida   ular   xatti   –   harakatlariga   muxolifatchilarning   rasmiy,   ba’zi
holarda   esa   norasmiy   maqomi,   ularning   mansab   darajasi,   ya’ni   ular   amalda   ega
bo’lgan hokimyat darajasi ta’sir ko’rsatadi. 
“Boshliq-bo’ysinuvchi”   qarama-qarshiligida   avval   boshidan   boshliq   mansab
darajasi   bo’ysunuvchinikiga   qaraganda   yuqori   lekin   keyinchalik   kuchlar   bunday
taqsimotini o’zgatiruvchi turli sabablar paydo bo’lishi mumkin. 
Ixtilofiy   munosabatlarning   qatnashchilari   ixtilof   subyektlari   hisoblanadilar.
Ayrim shaxslar, guruhlar, tashkilotlar bunday qatnashchilar bo’lishi mumkin.  Shuni ta’kidlash kerakki muxolifatchilar o’z nomidan ish ko’rish imkoniga ega
bo’lishlari   kerak.   agar   ular   uchinchi   tomon   nomidan   ish   ko'ra’igan   bo’lsalar
bunday hollarda ular qatnashchilar emas, vositachilarga aylanadilar. 
Ixtilofchi   tomonlar   da’vo   qilayotgan,   ularga   qarama-qarshilik   bahsga   sabab
bo’yatogan   narsa   ixtilof   obyektlari   hisoblanadi.   Ixtilof   qatnashchilaridan   birining
bu   narsaga   to’la   yoki   qisman   erishishi   ikkinchi   tomonni   o’z   maqsadiga   erisha
olmasligini anglatadi. 
2.2. Nizo turlari va ularni boshqarish usullari
Nizolar – ixtiloflar sabablar nuqtai nazaridan 3 turga bo’linadi: 
Birinchisi   –   maqsadlar   ixtilofi.   Bu   holda   ixtilofda   qatnashuvchilar   ixtilof
obyektini kelajakda qanday bo’lishga turlicha nuqtayi nazarda bo’ladilar. 
Ikkinchisi – qarashlardagi tafavutlar tufayli yuzaga chiqqan ixtiloflardir. Bunda
hal   qilish   uchun,   maqsadlarga   erishish   uchun   hal   etilayotgan   muammolarga
qarashlar,   g’oyalar   fikrlar   turlicha   bo’ladi.   Bunday   ixtiloflarni   hal   etish   uchun
maqsadlar ixtiloflarga qaraganda ko’p vaqt talab etiladi. 
Uchinchisi   –   hissiy   ixtiloflardir.   Bunday   ixtiloflar   qatnashchilarning   bir   –
birlari bilan munosabatlarida turlicha his – tuyg’u ehtirolar paydo bo’lishi orqasida
vujudga   keladi.   Bunday   ixtiloflar   negizida   psixologik   sabablar   yotganligi   uchun
ularni hal etish hammasidan ham og’ir kechadi. 
Ixtiloflarning   paydo   obo’lishi   inson   faoliyatining   turli   tomonlaro   bilan
bog’liqligi sababli ixtiloflar soni ko’p va xilma xildir. 
Antoginistik   ixtiloflar   ziddiyatlarni   hal   qilishning   shunday   usullaridirkim
bunda   barcha   qarama   –   qarshi   tomonlarning   tuzilmasi   buziladi,   yoki   bitta
tomondan   tashqari   hamma   tomonlarning   ixtilofida   qatnashishdan   voz   kechishi
sodir bo’ladi. 
Kelishib hal qilinadigan ixtiloflar. 
Ixtilof   qatnashchilari   maqsadlarining   o’zaro   harakat   qilish   muddatlari   va
shartllarining o’zgarishi hisobga ularni hal etishning bir necha turiga yo’l qo’yiladi. Ijtimoiy ixtiloflar kishilar, ijtimoiy guruhlar irodalarining o’zaro munosabatlari
tizimida   ziddiyatlar   rivojlanishining   yuqori   bosqichidan   iboratdir.   Ular   ijtimoiy
birliklar   jamoalar   shaxslar   manfaatlari   va   qarama   –   qarshi   tendensiyalarining
kuchayishini   bildiradi.   Bunday   ixtiloflar   ularni   vujudga   keltirilgan   obyektiv
sabablar o’rtasidagi vaqt oralig’ining mavjudligiga ixtiloflarning o’ziga va ularning
oqibatlariga bog’liq bo’ladi. 
Tashkiliy ixtiloflarning o’ziga xos xususuiyati shundan iboratki ular shaxsning
faoliyatini  tashkiliy   jihatdan   tartibga  solish.  Lazomi   yoriqnomalarini   tadbiq  etish,
tashkilotni   boshqarishga   doir   rasmiy   tuzilmalarni   joriy   qilish   va   boshqarishning
oqibati hisoblanadi. 
Hissiy   ixtiloflar   shu   narsa   bilan   ajralib   turadiki   ayrim   shaxsning
qanoatlanmagan manfaatlari darhol atrofdagilar bilan to’qnashuvga olib keladi. Bu
ixtiloflarda   odatda   xasadgo’ylik   ichi   qoralik,   dushmanlik,   yoqtirmaslik,   his-
tuyg’ularni   paydo   bo’ladi   va   tezda   shaxsning   manfaatlari   poymol   bo’lganligiga
javob   tariqasida   namoyon   bo’ladi.   Bunday   to’sqinliklar   shaxsning   maqsadiga
xalaqit beradi. 
Vertikal   va   gorizontal   ixtiloflarning   o’ziga   xos   xususiyati   o’zaro   ixtilofi
harakatlar boshlangan paytda muxoliflar ega bo’lgan hokimyat hamdir. 
Vertikal ixtiloflar yuqoridan pastka qarab hokimyatning tasimlanishini nazarda
tutadi,   bu   esa   ixtilof   qatnashchilarida   turli   boshlang’ich   shartlarni:   boshliqxodim,
yuqori tashkilot-korxona, kichik korxona-ta’sischi, shartlarini belgilab beradi. 
Gorizontal   ixtiloflar   hajmi   jihatdan   bir   xil   bo’lgan   hokimyatining   yoki
iyerarxik darajasi bo’yicha subyektlarning o’zaro harakatini nazarda tutadi: bir xil
darajadagi   rahbarlar,   mutaxxassislar,   mahsulot   yetkazib   beruvchilar   –
iste’molchilar. 
Shaxsning   ichki   vazifalari   kuch   –   quvvat   jihatidan   bir   xil   lekin   sabablari
ehtiyojlari   qiziqishlari   to’qnashuvidan   iboratdir.   Bular   ikki   kulfatdan   bezorrogini
tanlashdan iborat ixtilofdir.  Shaxsning   ichki   ixtilofchilarida   inson   to’g’ri   yechimni   tanlashi   uchun   ko’p
kuch va vaqt sarflaydi, hissiy tanglik keskin suratda ortadi, bir yechimga kelishdan
oldin   esa   shaxsning   hatti-harakatini   butunlay   nazorat   qilib   bo’lmaydigan   holatga
keladi. 
Guruhlararo   va   shaxslararo   ixtiloflar   individlarning   guruh   bilan   yoki
guruhlarning o’zaro to’qnashuvini bildiradi. 
Ixtiloflarni   turlarga   bo’lish   muayyan   darajada   shartli   bo’lib,   bu   har   xil   turlar
o’rtasida   qat’iy   chegara   yo’q   va   amalda   tashkiliy   vertical   shaxslararo   ixtiloflar
gorinzontal oshkora shaxslararo ixtiloflar kelib chiqishi mumkin. 
Ixtilofni   hal   qilish   –   ixtilofni   vujudga   keltirgan   sabablarni   to’liq   yoki   qisman
barham toptirish, ixtilof qatnashchilari maqsadlarining o’zgarishidir. 
Ixtiloflarni   boshqarish   uchun   uning   paydo   bo’lish   sabablarini   aniqlash,   ularni
bartaraf etish va bu bilan yangi ixtiloflar paydo bo’lishining oldini olish kerak. 
Ixtiloflarni   boshqarishning   yetarli   darajada   ko’p   usullari   mavjud.   Ularni
yiriklashtirib   bir   necha   guruh   tarzida   taqdim   etish   mumkin.   Ularning   har   biri
o’zining tatbiq etilish sohalariga ega: 
- Ichki shaxsiy, ya’ni, alohida shaxsga ta’sir ko’rsatish usullari, 
- Tarkibiy, ya’ni tashkiliy ixtiloflarni barham toptirish usullari; 
- Shaxslararo usullar yoki ixtiloflardagi xulq – atvor uslubi; 
- Munozaralar 
- Tajavuzkorona javob. 
Shaxsga doir ichki usullar o’zining xulq – atvorini to’g’ri tashkil eta bilishdan
o’z   nuqtayi   nazarini   aytishdan   boshqa   kishi   tomonidan   himoya   javobi
qo’zg’amaslikdan   iboratdir.   Ayrim   mualliflar   “men   -   mulohaza”   usulidan   ya’ni
muayyan predmet bo’yicha o’z munosabatingizni boshqa shaxsga uni ayblamasdan
va talab qo’ymasdan bildirish usulini  e’tirof  etadilar.   Lekin bunda  fikrni  shunday
bildirish kerakki, boshqa odam o’z munosabatini o’zgartirsin. 
Tarkibiy   usullar   ya’ni   vakolatlarning   noto’g’ri   taqsimlanishi   mehnatni   tashkil
etish   qabul   qilingan   rag’bantlantirish   tizimi   tufayli   vujudga   keladigan   asosiy tashkiliy   ixtiloflarning   ta’sir   ko’rsatish   usullaridir.   Bunday   usullarga:   ishga   doir
talabalarni   tushuntirish,   muvofiqlashtiruvchi   va   integratsion   mexanizmlar   uning
tashkiliy maqsadlar mukofatlash tizimidan foydalanish kiradi. 
Umumiy   maqsadlar.   Mazkur   usul   umumtashkiliy   maqsadlarni   ishlab   chiqish
yoki   aniqlashni   nazarda   tutadi,   toki   barcha   xodimlarning   kuch   –   g’ayrati
birlashtirilib, ana shu maqsadllarga erishishga qaratiladi. 
Mukofatlar   tizimi.   Rag’bantlantirishdan   ixtilofli   vaziyatni   boshqarish   usuli
sifatida foydalanish mumkin. Kishilar xulq – atvoriga samarali ta’sir ko’rsatganda
ixtiloflardan   xoli   bo’lish   mumkin.   Ammo   mukofatlash   tizimi   ayrim   shaxslar   va
guruhlarning samarasiz xulq – atvorini rag’bantirmasligi kerak. 
Shaxslararo usullar. Ixtilofli vaziyat yaratilishida yoki ixtilofning o’zini – o’zi
avj   oldirish   boshlanishida   uning   qatnashchilari   o’zlarining   bundan   keying   xulq   –
atvor   shakli   va   usulini   tanlashlari   zarur,   toki   bu   hol   ularning   manfaatlariga   eng
kamroq darajada ta’sir qilsin. 
K. Tomas  va R.  Kilmenn  ixtilofli  vaziyatda xulq – atvorning quyidagi  beshta
asosiy uslubini ajratib ko’rsatganlar: 
- moslashish, yon beruvchanlik; 
- bosh tortish; 
- qarshi kurashish; - hamkorlik; 
- murosaga kelish. 
Kuch ishlatish yo’li bilan hal etish. Bunda ixtilof qatnashchilari (ochiq kurash
olib   boruvchilar)   yoki   uchinchi   shaxs   bir   tomonning   manfaatlarini   poymol   etish
hisobiga ikkinchi tomon manfaatlari kuch ishlatish yo’li bilan (jumladan, ommaviy
axborot   vositalari   qaror   kuchi   va   jazo   choralaridan   foydalanib,   obrosizlantirish
ishdan   bo’shatish,   xizmat   vazifasida   o’sishga   to’sqinlik   qilish   ish   haqini
kamaytirish va hokazolar) g’alaba qozonishni ta’minlashga intiladilar. 
Hukm, yo’li bilan hal etish. Bunda ixtiloflar qaror (hukm) qabul qilish bilan hal
etiladi. Bu qaror (hukm) quyidagicha bo’lishi mumkin: 
- Tasodifiy hukm;  - Ko’pchilik qarori; 
- Arbitaj qarori; 
Koperativ   yo’l   bilan   hal   etish.   Bu   holda   ixtilof   qatnashchilari   muammoni   hal
etish   uchun   birgalikda   ish   olib   boradilar.   Bunda   quyidagi   yondashuvlar   bo’lishi
mumkin: 
- Vositachi   qarori.   Bu   holda   ixtilof   qatnashchilari   ishonchiga   ega,   uchinchi
xolis tomon muzokaralar yo’li bilan ixtilofni hal qiladi; 
- Muzokaralar yo’li bilan; 
- Muammoni   birgalikda   hal   etish.   Bahs,   davra   suhbatlari   o’tkazish   orqali
tomonlarni qoniqtiradigan qaror (konsensus) ga kelish. 
Tashkiliy   masalalarga   oid   ixtiloflarni   boshqaruv   tizimini   qayta   quyish   orqali
hal   etish   mumkin.   Bunda   rahbar   quyidagi   yo’llardan   birini   tanlash   imkoniyatiga
ega: 
- O’ziga   bo’ysunuvchilarga   qo’yilgan   talablarga   aniqlik   kiritish   yoki   ularni
soddalashtirish; 
- O’ziga   bog’liq   tashkiliy   bo’linmalar   doirasida   o’ziga   bo’ysinuvchi   xizmat
vazifalarini vaqti vaqti bilan o’zgaritib turish. 
- Ishlab   chiqarishda   o’zaro   bo’g’liq   bo’linmalar   o’rtasida   ixtiloflar   yuzaga
chiqqanda   ular   ishini   alohida   rejalashtirish   tartibini   joriy   etish,   ixtilofchi
bo’linmalarni birlashtirish (masalan, mehnat ish haqi bo’limi va kadrlar bo’linishi
birlashtirib   personalni   boshqarish   bo’limini   tashkil   etish);   -   Boshqaruvning
matritsa tizimini qo’llash. 
Bu   tizim   ushbu   tizim   bo’linmalari   o’rtasida   ixtiloflarni   bartaraf   qilish   o’rniga
resurslar uchun raqobatli rag’banlantiradi. 
2.3. Stressli vaziyatlar va ularni bartaraf etish usullari 
Ixtiloflar   uning   qatnashchilarida   stress   holatlarini   ham   keltirib   chiqarishi
mumkin.   Umuman   olganda   stress   tez-tez   uchrab   turadigan   hodisadir.   Unchalik
ahamiyatga ega bo’lmagan stresslar  muqarrar va zararsiz. Ammo haddan tashqari
ortib   ketgan   stress   shaxs   uchun   ham,   korxona   va   tashkilotlar   uchun   ham qiyinchiliklar,   qo’yilgan   maqsadsadlarni   qo’lga   kiritishda   muammolar   keltirib
chiqaradi.   Stress   deganda   biz   insonning   atrofidagi   stresslarga   yoki   stresslarga
jismoniy kimyoviy va psixologik ta’siri majmuini tushunamiz. 
Bunda   atrof-muhitdagi   kuchlar   insonning   fiziologik   va   psixologik
funksiyalarini muvozanatdan chiqaradi. 
Stress   holatini   jismoniy,   psixologik   omillar   majmui   ya’ni   stresslarni   keltirib
chiqaradi: 
Stressli vaziyatlar keltirib chiqaradigan psixologik omillar quyidagilardir: 
- Xodimlarga yetarli darajada topshiriq bermaslik uning o’z malakasini to’liq
ravishda   namoyon   qilishga   imkon   bermaydi.   Bunday   vaziyatlar   majburan
qisqatirilgan ish kuni, ish haftasi sharoitlarida uchrab turadi; 
- Xodimning   ishlab   chiqarish   jarayonidagi   jamoasidagi   o’z   vazifasini   va
o’rnini  unchalik  aniq  tushunib  yetmasligi.  Bunday  vaziyat  odatda  mutaxassisning
aniq   belgilab   qo’yilgan   huquqlari   va   vazifalari   yo’qligi   topshiriqning   noaniqligi
o’sish istiqbollarining yo’qligi tufayli kelib chiqadi; 
- O’zaro bir – biri bilan bog’lanmagan va bir xilda shoshilinch bo’lgan xilma
– xil topshiriqlarni bir vaqtda bajarish zarurligi. 
Bu   xildagi   sabab   tashkilotdagi   o’rta   bo’g’in   rahbarlari   uchun   xos   bo’lib,
bunda bo’linmalar bilan boshqaruv darajalari o’rtasida funksiyalarning cheklab 
qo’yilmaganligi ta’sir qiladi; 
- Xodimlarning   firmani   boshqarishda   uning   faollik   yo’nalishlari   keskin
o’zgargan   sharoitda   tashkilot   faoliyatini   yanada   rivojlantirish   yuzasidan   qarorlar
qabul   qilishda   ishtirok   etmasligi.   Bunday   ahvol   ko’plab   yirik   korxona   va
tashkilotlarga   xosdir,   ularda   personalni   boshqarish   tizimi   yo’lga   qo’yilmagan
bo’ladi   va   oddiy   xodimlar   qarorlar   ishlab   chiqarish   jarayonidan   ajralib   qolgan
bo’ladi. 
Hayotimizda stresslar bo’lib turishi tufayli ularni boshqarishni, ular keltirishi
mumkin bo’lgan zararni kamaytirishni bilishimiz zarur. 
Insonning stresslarga ko’nikish usullari bir nechadir:  Birinchi   usul   –   tashkilot   darajasidagi   usul   bo’lib,   ishlab   chiqarish
tuzilmasidagi   xodimlarga   nisbatan   qo’yiladigan   aniq   talablarni   ishlab   chiqishda
ularning faoliyatiga baho berishda o’zgarishlar ro’y berishi natijasida sodir bo’ladi.
Bunday o’zgarishlar stressli vaziyatlarning manbaini barham toptiradi. 
Ikkinchi   usul   -   ayrim   shaxs   darajasidagi   usuldir.   Bu   usul   shundan   iboratki,
stresslarni   bartaraf   etish   maxsus   dasturlardan   foydalanib   stresslarni   boshqa
bilishdir.   Bunday   dasturlar   meditatsiya,   mashqlar,   parhez   va   o’z   –   o’zini   idora
etishning   boshqa   usullarini   o’z   ichiga   oladi.   Ular   insonga   o’zini   yaxshiroq   his
etishga   o’z   kuchlarini   bilalashga   yordam   beradi.   Bu   xildagi   dasturlar   hozirgi
vaqtda yetakchi kompaniya va firmalarda keng qo’llanilmoqda. 
Shaxs stressiga ta’sir o’tkazuvchi omillar. 
Rejalashtirish   –   shaxsiy   yoki   kasbiy   hayotda   ko’pgina   muammolarni
rejalashtirish   usuli   yordamida   hal   qilish   mumkin.   O’z   shaxsiy   yoki   xizmat
vazifalarini bilib olishga birmuncha vaqt ajratish lozim. 
Jismoniy mashqlar – muntazam bajarilib boriladigan mashqlar inson sog’lig’I
uchun   juda   foydalidir.   Ular   salbiy   energiyasining   chiqib   ketishi   uchun   imkon
tug’diradi, umumiy jismoniy holatga qulay ta’sir ko’rsatadi. 
Parhez   –   davomli   stress,   vitaminlar   yetishmasligiga,   organizmning
zaiflanishimzga kasalliklarni kuchi idrok qilishga shart – sharoit yaratishi mumkin.
Ruhiy   tahlil   –   bu   psixoterapiyaning   bir   shakli   bo’lib   unda   nomaqbul
harakatlarga ongsiz ravishda yo’l qo’yganlar davolanadi. 
O’z   –   o’zini   idora   etish-   bu   sharqiy   tabobatning   qadimiy   va   zamonaviy
usullardan   foydalangan   holda   o’z   –   o’zini   ruhiy   holatini   yaxshilashga   xizmat
qiladi.  Xulosa 
  Hayotning   o’zi   shuki   tasdiqladiki,   bozorni   qo’llab   quvvatlovchi   mexanizm   va
tuzilmalarni   barpo   qilmasdan   turib   tegishli   sharoit   tug’dirmasdan   turib,   rejali
iqtisodiyotdan bozor tizimiga o’tishni amalga oshirib bo’lmaydi. 
Bu   vazifalarni   hal   etish   uchun   esa   kuchli   qudratli   davlat   yuksak   malakali,
axloqan barkamol xodimlar kerak. 
Biz   oddiy   haqiqatni   tushunib   yetishimiz   kerak:   bizning   davlatimiz,
jamiyatimizni   birov   chetdan   kelib   qurib   bermaydi.   Uni   hayoti   o’z   vatanining
kelajagi bilan bog’liq bo’lgan biz o’zimiz shu mamlakat farzandlari bayon etamiz. 
Bu eskicha fikrlash yukidan xoli bo’lgan yangi xodimlar tayyorlashning yagona
tizimini   yaratishni   taqazo   etadi.   Ta’lim   berishning   ma’naviy   axloqiy   va   kasb
malakasi bo’yicha tarbiyalashning mutlaqo yangi tizimi ishlab chiqilishi zarur. 
Sifat jihatidan butunlay yangi o’quv dasturlaro yaratilishi darkor. 
Ana   shundagina   iqtisodiy   islohatlarimiz   yanada   jadallik   bilan   o’z   samarasini
bera boshlaydi. Va hech shubhasiz, mehnat intizomi va ish samarasi yaxshilanadi. 
Xulosa   qilib   aytganda,   tashkilotda   personalni   boshqarishda   guruhlararo
munosabatlarning   o’rni   va   mohiyati   iqtisodiy   islohatlar   jarayoni   qanchalik
muvaffaqiyatli, samarali kechishi bilan izohlanadi.  Foydalanilgan adabiyotlar:
1. O’zbekiston Respublikasi Mehnat qonunchiligi bo’yicha me’yoriy – huquqiy 
hujjatlar to’plami. Toshkent – “O’zbekiston” – 2006. 
2. Q.X.Abduraxmonov. Mehnat iqtisodiyoti (nazariya va amaliyot).  Darslik. 
3. Toshkent “Mehnat” 2004 
4. Q. X. Abduraxmonov va boshqalar. Personalni boshqarish. 2011 
5. Groshina N.U. Psixologiya konflikta – 1PB: Piter 2000 
Internet sait
www    .   top    -   personal    .   ru      (« Управление   персоналом ») jurnalning electron versiyasi