Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 12000UZS
Hajmi 76.0KB
Xaridlar 2
Yuklab olingan sana 19 Dekabr 2024
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Tilshunoslik

Sotuvchi

Bahrom

Ro'yxatga olish sanasi 05 Dekabr 2024

194 Sotish

Til va nutq hodisasining lingvistik talqini

Sotib olish
O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY  TA’LIM, FAN  VA INNOVATSIYALAR
VAZIRLIGI
__UNIVERSITETI
Ro’yxatga olindi №__________                          Ro’yxatga olindi №__________
“_____” ____________20   y.                             “_____” ____________20   y.
“___________________________ “ KAFEDRASI
“_____________________________ “ FANIDAN
KURS ISHI 
Mavzu:________________ 
Bajardi:_________________________________
Tekshirdi:_______________________________
______________ - 20___
1 Mavzu:  Til va nutq hodisasining lingvistik talqini
Mundarija
Kirish ............................................................................................................................ 3
Asosiy qism .................................................................................................................. 4
1. Til hodisalarida zohiriy (nutqiy) va botiniy (lisoniy) jihat. ...................................... 4
Falsafiy UMIS va AHVOning lisoniy tizimda voqelanishi ......................................... 6
Umumiylik – Alohidalik; ............................................................................................. 6
Mohiyat – Hodisa; ........................................................................................................ 6
2.Til, lison, me’yor va nutq munosabati .................................................................... 10
3. Lisoniy va nutqiy birliklar ...................................................................................... 15
4. Lisoniy paradigma va uning turlari ........................................................................ 21
Lisoniy munosabat va uning turlari ........................................................................ 23
5. Lisoniy ziddiyat va uning turlari ............................................................................ 25
Xulosa ........................................................................................................................ 30
Foydalanilgan adabiyotlar .......................................................................................... 32
Qo‘shimcha adabiyotlar ............................................................................................. 32
2 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi:   Milliy   taraqqiyot   milliy   til   mavqei   va   nufuzi
yuksalishida   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.   “O‘zbekiston   taraqqiyotining   bugungi   yangi
bosqichi-milliy   yuksalish   davri   talablaridan   kelib   chiqib,   ona   tilimizning   jamiyatdagi
o‘rni   va   nufuzini   oshirish   bo‘yicha   keng   ko‘lamli   ishlar   amalga   oshirilmoqda”.
Mamlakatimizdagi   keng   ko‘lamli   islohotlar   o‘zbek   tilining   ham   Davlat   tili   sifatidagi
maqomini mustahkamlash, uning mavqeini ko‘tarish bo‘yicha qabul qilingan qonun va
qarorlar tilshunoslik sohasidagi ilmiy-tadqiqot ishlarining yangi bosqichga ko‘tarilishiga
sabab bo‘ldi. “Bugungi globallashuv davrida har bir xalq, har qaysi mustaqil davlat o‘z
milliy   manfaatlarini   ta‘minlash,   bu   borada   avvalo   o‘z   madaniyatini,   azaliy
qadriyatlarini,   ona   tilini   asrabavaylash   va   rivojlantirish   masalasiga   ustuvor   ahamiyat
qaratishi   tabiiydir”.   Shu   ma‘noda   o‘zbek   tilshunosligining   zamonaviy   fan   yo‘nalishi
darajasida   shakllanishi   va   rivojlanishining   ilk   sahifasi   sifatida   tarixda   qolgan   XX   asr
boshlaridagi   tilshunoslik   merosini   tadqiq   etish   milliy   manfaatlarimizni   ta‘minlash,
ma‘naviy   qadriyatlarimizni   tiklash   ishlarida   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   O‘zbek
tilshunosligida   bu   davr   tili   va   tilshunosligi   keng   ko‘lamda   o‘rganilmoqda.
Turkogogiyada,   jumladan,   o‘zbek   tilshunosligining   rivojlanishiga   xissa   qo‘shgan
olimlarmiz,   tilning   barcha   qirralarini   ochib   bergan,   jahon   tilshunosligi   qatoriga
qo‘shishga   muyassar   bo‘lgan.   Biroq   tilshunoslik   sohasi   bilan   shug‘ullangan
jonkuyarlarning ilmiy asarlarini o‘rganish masalasi tizimli yoritilgan emas.  
XX asr tilshunosligining — sistem tilshunoslikning bosh, asosiy mezoni til va nutq
munosabati, til va nutq hodisalarini, birliklarini farqlash bo‘ldi. Ushbu muammo tarixiga
nazar tashlasak, professor X.Ne‘matovning ma‘lumot berishicha, til va nutq hodisalarini
o‘zaro farqlash dastlab VII-IX asrlarda shakllangan  arab tilshunosligining til  o‘rganish
usullarida ko‘rish mumkin. Professor A.Nurmonovning tadqiqotida esa temuriylar davri
o‘zbek tilshunosligining sardori bo‘lgan Alisher Navoiy asarlarida til va nutq hodisalari
farqdangani, alloma shu masalaga aloxida e‘tibor bergani qayd etiladi. 
Til   va   nutq,   masalasi   nafaqat   sistem   tilshunoslikning,   umuman,   jahon   tilshunosligi
fanining   hamma   davrlaridagi   -   ham   diaxron,   ham   sinxron   bosqichlaridagi   eng   jiddiy
nazariy   muammosi   bo‘lgan   va   bundan   keyin   ham   shunday   bo‘lib   qoladi.   Chunki,
3 tilshunoslikning   ushbu   o‘ta   murakkab   va   o‘ta   dolzarb   muammosisiz   nafaqat   nazariy-
umumiy tilshunoslikning, balki xususiy-amaliy tilshunoslikning ham qator eng muhim,
asosiy masalalarini to‘liq, mukammal va ob‘yektiv hal qilib bo‘lmaydi. Shunga ko‘ra til
va   nutq,   dialektikasi   jahon   tilshunosligi   fanining   doimiy   muammolaridan   biri   sifatida
qolaveradi. F. De Sossyur  tomonidan xalqning aloqa qilish,  fikr  ifodalash  vositasining
til   va   nutq   deb   berilishi,   bularning   bir-biridan   farqlanishi   olimlar   o‘rtasida   fikrlar
qarama-qarshiligini tug‘dirdi. 
Kurs ishining maqsad va vazifalari:   Til va nutq xodisasining lingvistik talqini
haqidagi ma’lumotlarni umumlashtirish va qisqacha tavsiflash.   Til hodisalarida zohiriy
(nutqiy) va botiniy (lisoniy) jihat .  Til, lison va nutq munosabati.
Kurs ishi ob’yekti va predmeti:  Til va nutq xodisasining lingvistik talqini.  Lisoniy
va nutqiy birliklar. Til, lison va nutq munosabati
Kurs   ishning   tadqiqot   uslubi   va   uslubiyoti:   Ilmiy   ommabop   manbalardan
to‘plangan ma’lumotlar tahlil qilib,xulosa va takliflar qilish.
Kurs   ishi   tuzilishi:   Bajarilgan   kurs     ishi   kirish   qismi,   Asosiy   qism       va   qilingan
xulosalardan iborat. Ishda o‘rganilishi e’tiborga olingan ma’lumotlar tushunarli ravishda
ifodalash uchun  chizma jadvallar va rasmlar berildi.Ishga qo‘yilgan maqsadga erishishi
uchun to‘plangan adabiyotlar manbalarning nomlari va elektron manzillari keltirildi.
Asosiy qism  
1.   Til hodisalarida zohiriy (nutqiy) va botiniy (lisoniy) jihat.   
O‘zbek   tilshunosligi   o‘zining   (XX   asrning   20-yillaridan   90-yillari-gacha)   amaliy
bosqichni bosib o‘tdi. Bu davrda amalga oshirilgan  ishlar quyidagilardan iborat edi:  1)
tilning bo‘limlari aniqlandi; 
4 2) har bir bo‘limga doir birliklar chegaralandi; 
3) birliklarning zohiriy alomatlari yoritildi.  
Masalan,   fonetika   sohasida   hozirgi   o‘zbek   tilida   6   ta   unli,   24   ta   undosh   borligi
aniqlanib,   ularning   bevosita   sezgi   a’zolariga   ta’sir   qiluvchi   xossalari   o‘rganildi.
Unlilardagi lablanganlik-lablanmaganlik, til orqa, til o‘rta, til oldi, yuqori torlik, quyi va
o‘rta   kenglik   belgilari   shular   jumlasidandir.   Biroq   har   bir   unlining
mohiyatisubstantsiyasiga   bu   zohiriy   belgilar   qay   darajada   daxldor   degan   muammo
nazariy   o‘rganish   jarayonida   fonemalarning   variant-invariantlik   muammosi   ostida
tadqiq  qilindi.  Har   bir   unlining  (undoshlarning  ham)   mohiyati   nazariy  usullarda   ochib
berildi. Shunday holatni morfologiyada ham  kuzatish mumkin. Bunda so‘z turkumlari,
har   bir   turkumga   xos   grammatik   shakllar   aniqlandi.   Grammatik   shaklning   zohiriy
belgilari – nutqiy xususiyati tadqiq qilindi. Masalan, har bir kelishikning 20 dan 50–60
tagacha   ma’nosi   ajratilib,   tavsiflandi.   Bu   ma’nolarni   yanada   ko‘paytirish   mumkin   edi.
Zero   hodisalar   cheksiz   bo‘lib,   ular   qanchalik   ko‘paysa,   manba   mohiyatini   shuncha
qorong‘ilashtiradi, to‘sib qo‘yadi. 1
 Quyidagi misollarga diqqat qiling: 
Gulnoraning kitobi 
Gulnoraning opasi 
Gulnoraning uyi 
Gulnoraning yig‘isi  
Bunda   empirik   yondashuv   qaratqich   kelishigining   «qarashlilik»,   «mansublik»,
«egalik»,   «subyekt-harakat»   kabi   to‘rtta   ma’nosini   farqlashni   taqozo   qiladi   (qatorni
yana   davom   ettirish   va   ma’nolar   sonini   ko‘paytirish   mumkin).   Bu   –   zohiriy   ma’no,
nutqiy   hodisa.   Empirik   tilshunosdan   mohiyatga   tomon   bundan   chuqurroq   borish   talab
qilinmaydi.   Nazariyotchi   kelishikning   har   bir   qo‘llanishidagi   farqdan   «ko‘z   yumib»,
umumiy   jihatni   qidiradi.   Farqlarning   (kitob),   (opa),   (uy),   (yig‘i)   va   boshqa   so‘zlar
ta’sirida   ekanligini   nazariy   yo‘l   bilan   aniqlaydi   va   shu   asosda   qaratqich   kelishigining
mohiyatini ochadi. 
Nazariy   o‘rganish   jarayonida   til   hodisalarida   zohiriy   (nutqiy)   va   botiniy   (lisoniy)
jihat farqlanadi. Har bir birlik yondoshlari bilan o‘zaro munosabatda o‘rganiladi, ularga
1
 Jamolxonov H. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Oliy o‘quv yurtlari uchun darslik. – Toshkent: O‘zME, 2013.
5 tizimiy yondashiladi.  Masalan,  yuqoridagi  misolning  birinchisida  (Gulnoraning kitobi)
qaratqich   kelishigining   «qarashlilik»,   ikkinchisida   (Gulnoraning   opasi)   «mansublik»
nutqiy   (xususiy)   ma’nolari   voqelangan.   Biroq   qaratqich   kelishigi   shaklining   barcha
qo‘llanishi   uchun   umumiy   jihat   –   «oldingi   ismni   keyingi   ismga   tobelash»   ma’nosi
bevosita   kuzatishda   berilmagan   va   lisoniy   ahamiyatga   ega.   Bu   umumiylik   yuqoridagi
misollarda   «Gulnora   so‘zining   opa   so‘ziga   qaratuvchilik   munosabatini   ifodalash»,
ikkinchisi   «   Gulnora   so‘zining   kitob   so‘ziga   qaratuvchilik   munosabatini   ifodalash»
tarzida bevosita kuzatishga chiqqan, sezgi a’zosi bilan his qilinadigan qiymat kasb etib
xususiylashgan.  Empirik tilshunos  har  bir  birlikni  alohida-alohida tekshiradi.  Masalan,
[ a ] unlisini boshqa unlisiz, biror zamon yoki kelishik shaklini boshqasidan ajratib, uzib
o‘rganadi. Nazariy o‘rganish bosqichida esa ular o‘z tizimdoshi  bilan yaxlitlikda tahlil
etiladi.   Har   bir   birlikning,   deylik,   unlining,   boshqa   tizimdoshi   bilan   o‘zaro
munosabatida   namoyon   bo‘ladigan   belgisi   nazariyotchi   uchun   muhim   ahamiyat   kasb
etadi.   Til   hodisalarini   bu   tarzda   o‘rganish   tizimiy   yondashish   deyiladi.   Nazariy
tilshunoslik   har   qanday   birlikning   mohiyati   uning   munosabatini   chuqur   tahlil   qilish
bilan ochiladi, degan g‘oyaga tayanib ish ko‘radi 2
.  
Falsafiy UMIS va AHVOning lisoniy tizimda voqelanishi   
Dialektika   har   qanday   o‘rganish   manbaida,   borliqdagi   har   bir   narsada   ikki   jihat
borligini   ta’kidlaydi   va   uni   quyidagi   ikki   tomonli   kategoriyalar   asosida
sistemalashtiradi: 
Umumiylik – Alohidalik;  
Mohiyat – Hodisa;  
Imkoniyat – Voqelik;  
Sabab – Oqibat. 
Birinchi   jihat   (uni   tegishli   kategoriyalarning   bosh   harflari   asosida   qisqacha   UMIS
deb  ataymiz)   narsalarning  bevosita   kuzatishda   berilmagan   substansiyasi   bo‘lib,     aqliy,
idrokiy usul bilan anglanadi.  
2
  Sayfullayeva   R.,   Mengliyev   B.,   Boqiyeva   G.   va   b.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tili.   Darslik.   –   Toshkent:   Fan   va
texnologiyalar, 2010.
6 Ikkinchi   jihat   esa   ( AHVO   –   alohidalik,   hodisa,   voqelik,   oqibat)   UMIS   ning
voqelanishi bo‘lib, uni tadqiqotchi, o‘rganuvchi kishi sezgi  a’zolari yordamida his qila
oladi. 
Har  bir  narsada  UMIS  turlari  (umumiylik,  mohiyat, imkoniyat,  sabab)   yaxlit  holda
mavjud bo‘ladi va AHVO turlari birgalikda (alohidalik, hodisa, voqelik, oqibat) yaxlit
holda   voqelanadi.   Masala   mohiyatini   yaqqolroq   tasavvur   qilish   uchun   hammaga
tushunarli bo‘lgan hayotiy bir dalilga murojaat qilamiz. 
Hovlida beshta  har  xil o‘rik daraxti bo‘lib, ular bevosita kuzatishda  berilgan, sezgi
a’zolari   yordamida   ularni   his   qila   olamiz.   Lekin   ongimizda   yaxlit   o‘rik   tushunchasi
mavjud. U bevosita kuzatishda berilmagan bo‘lib,  aqliy yo‘l bilan tiklangan. Falsafada
ana   shu   «umuman   o‘rik»ka   nisbatan   UMIS,   muayyan,   ko‘z   oldimizda   turgan   o‘rikka
nisbatan AHVO atamasini qo‘llash mumkin. Bevosita kuzatishda berilmagan UMIS va
sezgilar yordamida his qilish mumkin bo‘lgan AHVOning biri ikkinchisisiz bo‘lmaydi.
Masalan,   «umuman   o‘rik»   tushunchasi   xususiy,   yakka,   alohida   o‘riklar   haqidagi
tasavvurlardan tiklansa, yakka o‘rik «umuman o‘rik»ning voqelanishi, muayyanlashuvi.
UMIS   va   AHVOni   farqli   belgilari   asosida   quyidagicha   tasavvur   qilishi   mumkin   (1-
jadval): 
  1-jadval 
UMIS AHVO
Moddiylikdan xoli Moddiylikka ega
Takrorlanuvchan Betakror
Cheklangan Cheksiz
Buni quyidagicha sharhlash mumkin: 
1. «Umuman o‘rik» UMIS sifatida ong orqali idrok etiladi. U o‘zida yakka, alohida
o‘riklarning   barcha   umumiy   belgilarini   mujassamlashtirib,   farqli   jihatini   chetda
qoldiradi.   Masalan,   bir   o‘rik   –   daraxti   erta,   ikkinchisi   esa   kech   pishadi,   uchinchisi
achchiq danakli, to‘rtinchisi esa kam hosillidir. Bu farqli jihatlar «o‘rik» UMISida aks
etmaydi.   Ular   AHVOlarda   namoyon   bo‘ladi.   AHVO   moddiy   tarzda   bo‘lib,   sezgi
uzvlariga ta’sir qiladi. 
7 2. «Umuman  o‘rik»  UMISi   har   bir  o‘rik  AHVOsida  takrorlanadi.   Borliqda   qancha
AHVO  bo‘lsa  ham,  har  birida  UMIS  o‘zining  bir   qirrasini  namoyon  qilaveradi.  Lekin
AHVO sifatidagi muayyan o‘riklar takrorlanmaydi.  К esilgan bir o‘rikni qayta ekishning
iloji   yo‘q.   Ammo   qancha   o‘rik   kesilgani-yu   ekilgani   bilan   umuman,   o‘rik   UMISi
o‘zgarmasdan turaveradi.  UMIS barqaror, AHVO o‘tkinchidir. 
3. UMIS   sifatida   «umuman   o‘rik»   bitta.   Ammo   o‘rik   AHVOlari   cheksiz.   Shu
kungacha mavjud bo‘lgan va kelajakda ekib, o‘stiriladigan o‘riklar sonini tasavvur qilib
bo‘lmaydi.  Ammo UMIS bittaligicha turaveradi. 
UMIS va AHVO munosabati falsafada substansiya va aksidensiya, tasavvufda  zot  va
tajalli  sifatida qaraladi. 3
  
Xo‘sh, falsafiy UMIS va AHVO til hodisalarga nisbatan qanday tatbiq etiladi?  
( Qalin ) ,   ( qora ) ,   ( katta ) so‘zlaridagi [ a ] tovushlarini talaffuz qilaylik. Sezgilarimiz 6
ta   [ a ]   unli   tovushni   his   qiladi.   Bundagi   birorta   ( a )   tovushini   qayta   talaffuz   qilib
bo‘lmaydi. Qayta aytilgani esa endi yettinchi ( a ) tovushi bo‘ladi. Talaffuz qilingan ( a )
tovushini (boshqa tovushlarni ham) qayta talaffuz qilish mumkin emas va har bir qayta
aytilgan   tovush   yangi   ekan,   demak,   nutqimizdagi   ( a )   tovushlari   cheksiz   bo‘lib,   hech
qachon   takrorlanmaydi   va   sezgi   a’zolari   yordamida   his   qilinadi   (aytilganda   eshitiladi,
yozilganda   o‘qiladi).   ( a )   tovushi   AHVO   bo‘lib,   u   yuqorida   zikr   etilgan   «alohida
o‘rik»ka monand. 
AHVOlar   qanchalik   ko‘p,   rang-barang   bo‘lishiga   qaramay,   ongimizda   ularning
umumlashmasi   sifatidagi   yakka   [ a ]   UMISi   bor.   Bu   [ a ]   yuqorida   aytilgan   «umuman
o‘rik» kabi moddiylikka ega emaslik (ongda psixofizik holatda mavjudlik), barcha 
( a ) AHVOlarida takrorlanuvchanlik, miqdoran cheklilik (ya’ni bittalik) xossalariga ega.
Fonetik AHVO  tovush  va fonologik UMIS  fonema  deb yuritiladi. 
Falsafiy   UMIS   va   AHVOning   leksikada   voqelanishiga   diqqat   qilamiz.   Misollar:
Men kitob o‘qishni boshladim. Bu kitobni Halim nega keltirdi?  К itob qiziqarliligi bilan
meni tezda o‘ziga rom qildi   gaplarida uchta ( kitob )   so‘zi mavjud. Bu so‘zning ham har
biri   «muayyan   o‘rik»,   «muayyan   ( a )   tovushi»   kabi   moddiy   voqelanganlik,
takrorlanmaslik   belgilariga   ega   va   ular   qatorini   yana   cheksiz   davom   ettirish   mumkin
3
  Абдуазизов   А .  Ўзбек   тили   фонологияси   ва   морфонологияси . – Т ., 1994
8 bo‘lganligi   sababli   miqdoran   cheklanmaganlik   kabi   AHVOlarning   barchasiga   xos
belgilarni   o‘zida   mujassamlashtirgan.   Cheksiz   ( kitob )   so‘zlarining   zamirida   esa
«umuman kitob» UMISi yashiringan. U nutqqa chiqadigan barcha ( kitob )   so‘zlari uchun
doimiy asos sifatida yashaydi. Chunki ikkinchi ( kitob ) so‘zi birinchisining takrori emas.
U   –   yangi   so‘z.   Uchinchisi   va   qolgan   barcha   so‘zlar   uchun   shunday   fikrni   aytish
mumkin.  
Shuningdek,   morfologiyada   [ -ni ]   tushum   kelishigi   shaklining   turli   nutqiy
qo‘llanishlari   morfologik   AHVOlar   bo‘lib,   bu   qo‘shimchalar   ongdagi   [ -ni ]   UMISi
(morfemasi) asosida voqelangan.  4
  
Sintaksisda UMIS va AHVO munosabati quyidagi tarzda namoyon bo‘ladi.       
Masalan,     k itobning   varag‘i,       uyning   eshigi,     Halimning   savoli,   qog‘ozning
qalinlig,i     ruchkaning   qopqog‘i   kabi   so‘z   birikmalari   alohida-alohida   AHVO   bo‘lib,
ularning   umumiy   [qaratqich   kelishigidagi   mustaqil   so‘z   +   egalik   shaklidagi   mustaqil
so‘z=qaratuvchi   va   qaralmishning   turli   munosabatlari]   qolipi   –   UMISining   (mustaqil
so‘z atamasi uchun qulaylik maqsadida tilshunoslar tomonidan qabul qilingan inglizcha
word   so‘zining   bosh   harfi   bo‘lgan   W   shartli   belgisidan   foydalanamiz:   [Wqaratqich
kelishigi - Wegalik qo‘shimchasi] tarzida) voqelanishi. O‘zbek tilida barcha gaplar esa
AHVOlar   sifatida   [kesimlik   qo‘shimchalari   bilan   shakllangan   atov   birligi],   ya’ni
[WPm]   (bunda   (W)   –   yuqoridagidek   mustaqil   so‘z,   atov   birligi,   (Pm)   esa   kesimlik
ko‘rsatkichi   bo‘lib,   predikat,   marker   so‘zlarining   bosh   harflaridan   iborat)   UMISining
yuzaga chiqishi.  
Esda   tutish   kerakki,   UMIS   hech   qachon   muayyan   bir   AHVOda   to‘la-to‘kis
voqelana   olmaydi,   unda   o‘zining   ma’lum   bir   qisminigina   yuzaga   chiqaradi.   Masalan,
[WPm]   UMISi   Men   keldim   gapida   boshqa,   К etadimi?   gapida   boshqa   bir   qirrasini
namoyon qilgan. Gapning darak va so‘roq belgilari bir butun holda birdaniga voqelana
olmaydi. Biroq AHVO UMISdan tashqarida ham bo‘la olmaydi. Har qanday sodda gap
baribir [WPm] UMISi doirasidan tashqariga chiqa olmaydi. 
Buni So‘fi Olloyor HAQ (UMIS) va sifat (tajalli, AHVO) munosabati misolida mahorat
bilan tasvirlaydi:                      
4
  Irisqulov M. Tilshunoslikka kirish. Darslik. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2009.  
9   Subutiydir aning (ya’ni  HAQning) sakkiz sifoti,                            
                    Sifot zoti emas, na g‘ayri zoti.  
Mazmuni: HAQning sakkizta sifati barqarordir, biroq ulardan birortasi (o‘zo‘zicha,
yakka holda) uning zoti (UMIS)ni tashkil eta olmaydi.  
2.Til, lison, me’yor va nutq munosabati   
 UMIS va AHVO munosabati dialektikaning (ya’ni butun borliq – tabiat, jamiyat va
inson   tafakkurining   asosiy   yashash)   qonuniyatidan   biri   bo‘lganligi   sababli,   u   har   bir
fanda o‘ziga xos tarzda xususiylashadi. UMISning tildagi tajallisi   lison , AHVOniki esa
nutq  deb yuritiladi. Lison va nutqning majmui  til  deyiladi. 
Tilshunoslikda lisoniy va nutqiy jihatni farqlashga intilish ushbu fan bilan tengdosh.
Chunki   har   qanday   fan   cheksiz   hodisalarni   umumlashtirishni   o‘z   oldiga   maqsad   qilib
qo‘yadi.   Xususiy   hodisalar   zamiridagi   umumiylikni   ko‘rishga   intilish   bilishning   har
ikkala   bosqichi   (fahmiy   va   idrokiy)da   ham   mavjud.   Shu   boisdan   aytish   mumkinki,
bilishning   fahmiy   bosqichi   mutlaq   xususiylik   bilan   o‘ralashib   qolmaganligi   kabi,
idrokiy bosqich ham mutlaq umumiylikni – UMISni tiklay olmaydi. Biroq har bosqich
o‘z   vazifasiga   ega.   Chunki   har   bir   davr   o‘z   fani   oldiga   muayyan   maqsad   va   aniq
talablarni qo‘yadi. «Fanlarning taraqqiyoti shu davrning ilg‘or falsafiy fikri, davr uchun
yetakchi   bo‘lgan   fan   sohalarining   yutuqlari   bilan   uzviy   bog‘liq.   Turli   fanlarning
manbalari ko‘p qirrali bo‘lganligi sababli, davrning yetakchi falsafiy fikri aniq fanlardan
o‘rganish   manbaining   qaysi   tomonlariga   alohida   e’tibor   berish   lozimligini,   borliqdagi
mavjud   qonuniyatlarni   mantiqiy   kategoriyalarda   qay   usulda   aks   ettirish   yo‘llarini
belgilab beradi» (H.Ne’matov). 
Shu   asosda   aytish   mumkinki,   zamonaviy   o‘zbek   tilshunosligining   birinchi   bosqichi,
dialektika   nuqtayi   nazaridan,   tildagi   UMIS   va   AHVOni   bir-biridan   farqlamay   tasnif
etish   bosqichi.   Tilshunoslikda   lison   va   nutqni   izchil   farqlab   o‘rganish   avvalo,
tilshunoslar V.fon Humboldt, B.de  К urtene va F.de Sossyur nomi bilan bog‘liq. 
Lison   va   nutqning   farqlanishi,   tilga   tizim   sifatida   yondashuv   XX   asr   jahon
tilshunosligida   tub   burilish   sifatida   baholanadi.   Chunki   u   mavjud   qarashlarni   tubdan
o‘zgartirib yubordi.  
10 Tilga,   xususan,   o‘zbek   tiliga   sistema   sifatida   yondashuvning   dastlabki   yillarida
lison   o‘rnida   til   atamasi  qo‘llanilib, u ko‘p ma’nolilik tabiatiga ega bo‘lganligi   sababli
ayrim   chalkashliklarni   keltirib   chiqarar   edi .   Chunonchi,   insonning   nutq     so‘zlash
qobiliyati   ham,   nutqi   ham   ushbu   atama   bilan   yuritilar   edi.   Shu   boisdan     nazariyotchi
tilshunoslar   UMISning   tildagi   voqelanishiga   nisbatan   lison   atamasini   qabul   qildilar.
Natijada,  til, lison, nutq  munosabati quyidagicha tushunildi (2jadval): 
2-jadval  
TIL
LISON ME’YOR NUTQ
           
Yuqorida   UMIS   va   AHVOning   tildagi   tajallisi   misolida   lison   va   nutqning   o‘zaro
munosabati haqida kirish xarakterida so‘z yuritildi. Endi unga batafsil to‘xtalinadi. 
Til   –   sof   lisoniy   qobiliyat   va   imkoniyat.   U   tafakkurni   shakllantirishga
(kodlashtirishga), xotirada qat’iy sistemaga  tizib saqlashga,  axborotni  uzatish va qabul
qilishga imkoniyat beruvchi muhim (birlamchi) insoniy ijtimoiy-ruhiy kommunikatsiya
vositasi.   Tilda   bosh   ichki   ziddiyat   –   atash   (nominativ)   va   ifodalash   (ekspresiv)
vazifalarining dialektik birligi. 
Lison  –  UMIS tabiatli lisoniy birliklarning serqirra, ko‘p qavatli sathlaridan tashkil
topgan barqaror, tashqi muhit ta’siriga o‘ta sezgir, o‘zgarish, rivojlanish va moslashish
immanent   qobiliyatini   o‘z   ichida   mujassamlashtirgan   murakkab   qurilishli   iyerarxik
sistemasidir. Lison deyilganda, ma’lum bir jamiyatning barcha a’zolari uchun avvaldan
(oldingi avlodlar tomonidan) tayyor holga keltirib qo‘yilgan, hamma uchun umumiy va
majburiy, fikrni ifodalash va boshqa maqsad uchun xizmat qiladigan birliklar hamda bu
birliklarning o‘zaro birikish qonuniyatlari yig‘indisi tushuniladi. 
Me’yor   –   lisonning   ichki   qurilish   tizimiga   nisbatan   tashqi   omil   bo‘lib,   lisoniy
imkoniyat   –   sinonimik   qator,   lisoniy   birliklarning   dublet,   allovariant   va   variantlari,
sohaviy birliklardan har birining voqelanish o‘rni va xususiyatini belgilaydi.    
11 Nutq   –   lisonning   me’yor   elagidan   o‘tgan   muayyan   moddiy   (yozma,   og‘zaki,
tasviriy/imo-ishora,   signal,   va   h.k.)   shakllaridan   birida   voqelanishidir.   Demak,   lisonda
birlik va birikish qonuniyati farqlanadi.  
Har   qanday   lisoniy   birlik   psixofizik   tabiatli   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga   ular   ikki
tomonning bir butunligidan iborat: 
a) lisoniy birlikning shakliy, tashqi tomoni; 
b) lisoniy birlikning ma’lum bir vazifasi, ma’noviy qiymati. 
Lisoniy birlik UMIS sifatida mavjud ekan, u moddiylikdan xoli bo‘lmog‘i lozim. 
Bunda «lisoniy birlikning tashqi  tomoni» ko‘rinishga, moddiylikka ishora qilmaydimi,
degan   savol   tug‘ilishi   tabiiy.   To‘g‘ri,   lisoniy   birlik   moddiy   qiyofadan   xoli.   Biroq   ular
ongda   qandaydir   tarh,   ramz   sifatida   saqlanadi.   Masalan,   [ a ]   fonemasining   talaffuz
xususiyati   haqida   umumlashma   tasavvur   o‘zbek   tilida   so‘zlashuvchi   barcha   jamiyat
a’zolari   tilida   birdir.   Bu   [ a ]   fonemasining   shakli,   tashqi   tomoni   bo‘lsa,   uning   ma’no
farqlash, chegaralash tomoni ichki jihati sanaladi. [ a ] fonemasi  xususiyatlari va ma’no
farqlashning   o‘ziga   xos   birligi,   yaxlitligi   sifatida   ongda   mavjud   bo‘ladi.   Har   bir
fonemaning  ma’no farqlash   va talaffuz xususiyatlari  umumlashmasi   o‘ziga  xos  bo‘lib,
biriniki ikkinchisinikidan farqlanadi va mustaqil fonemaga qo‘yilgan talab uning aynan
o‘xshash bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaydi. 
Lisoniy birliklarning bu tashqi  va ichki tomonini bir-biridan ajratish, ulardan birini
mutlaqlashtirish   mumkin   emas.   Ichki   va   tashqi   tomon   bir   varaqning   ikki   betiga
o‘xshaydi   va   ajratish   mumkin   emas.   Nutq   esa   yuqorida   ta’riflangan   so‘zlashish
qobiliyati asosida ayrim shaxs tomonidan ma’lum bir xabar berish maqsadi uchun ishga
solinishi yoki qo‘llanishi natijasi. 5
 
Bir-birini   shartlovchi,   bir-biriga   bog‘liq   bo‘lgan   «lison   –   nutq   qobiliyati   –   nutq»
zanjirida faqat nutqqina tashqi (moddiy) shaklda (og‘zaki, yozma) namoyon bo‘ladi va
sezgi a’zolarimizga ta’sir qiladi. 
F.de   Sossyur   lison-nutq   munosabatini   shatranj   o‘yini   qoidalari   asosida   tushuntirib
berishga harakat qilgan. 
5
  Hojiyev   A.   O‘zbek   tili   morfologiyasi,   morfemikasi   va   so‘z   yasalishining   nazariy   masalalari.   O‘zbekiston
Respublikasi Fanlar akademiyasi «Fan» nashriyoti Toshkent-2010.
12 Shaxmat   donalari   va   har   bir   donaning   yurish   qoidasi   ongdagi   lisoniy   birliklar   va
ularning birikish imkoniyatiga o‘xshaydi. O‘yinchi bamisoli so‘zlovchi bo‘lib, shaxmat
o‘yinini   bilishi   esa   so‘zlovchining   nutq   qobiliyatiga   o‘xshaydi.   Donalarning
harakatlantirilishini nutqqa qiyoslash mumkin. Qiyoslang: 
shaxmat – o‘ynash qobiliyati – o‘yin; lison – nutq qobiliyati – nutq.  
Shaxmat   donalari   va   ularning   yurish   imkoniyati   o‘ynovchining   barchasi   uchun
umumiy   bo‘lganligi   kabi   lisondan   foydalanishda   ham   shu   tilda   so‘zlashuvchilar   teng
huquqli. 
Lison   va   shatranj   qurilmalari   o‘zaro   qiyoslanadigan   bo‘lsa,   avvalo,   ularning
birliklari orasida umumiy o‘xshashliklar  borligini ta’kidlash lozim. Har ikkala qurilma
ham   birliklar   sistemasi   (tizimi)   va   bu   birliklarning   o‘ziga   xos   vazifalari   bilan   ish
ko‘radi.   Bunda   ma’lum   qoida   va   qonuniyatlarga   tayaniladi.   Har   ikkala   holatning
ishtirokchisi inson bo‘lib, ular har ikkala faoliyatda ham ma’lum bir imkoniyatni ishga
soluvchilar.   Shu   boisdan   shaxmat   taxtasi,   uning   donalari,   ya’ni   shaxmat   o‘yinining
tashqi, moddiy tomonini lisoniy birlikning tashqi tomoniga, shaxmat o‘yini qoidalari –
donalarining   joylashuvi,   harakat   qoidalari,   ya’ni   shatranj   o‘yinining   ichki   tomoni
haqidagi tasavvurlarni lisoniy birliklarning mazmun mundarijasiga qiyoslash mumkin. 
Lison va nutq munosabatiga dialektika kategoriyalari nuqtayi nazaridan yondashilsa,
u haqdagi tasavvur va bilim to‘laqonli bo‘ladi (3-jadval): 
 
3-jadval 
BORLIQ
TIL
LISON
ME’YOR NUTQ
Umumiylik Alohidalik
Mohiyat Hodisa
Imkoniyat Voqelik
Sabab Oqibat
 
13 Lison bilan nutqning o‘zaro munosabatini teran anglamoq uchun, avvalo, lisonning
o‘zini, uning qanday qurilma ekanligini aniq tasavvur etmoq lozim bo‘ladi. 
Lison   bo‘linuvchan   birliklarning   majmui   yoki   turg‘un   xususiy   birliklarning   o‘zaro
barqaror,   doimiy   bog‘lanish   munosabati   asosida   tashkil   topgan   yangi   bir   butunlik.
Masalan, gap so‘z va qo‘shimchaga, ular esa tovushga bo‘linadi. Shu nuqtayi nazardan
lisoniy birliklarni avvalo, ikki guruhga ajratish mumkin: 
a) tashkil etuvchi eng kichik lisoniy birlik; 
b) eng kichik tashkil etuvchilar asosida vujudga kelgan hosila lisoniy birlik. 
Tashkil   etuvchi   deyilganda,   hosilalari   o‘zaro   birikib,   yirikroq   lisoniy   birlikni   hosil
qiluvchi birlik tushuniladi. Masalan, ABC uchburchagi hosila birlik:
Bu   hosila   birlik     AB,   BC,   CA   tomonlar   va   shu   chiziqlar   asosida   vujudga   kelgan
burchaklardan   iborat.   Tashkil   etuvchidan   birortasi   o‘zgarsa,   butunlik   ham   o‘z
mohiyatini   o‘zgartiradi.   Masalan,   [uka]   lisoniy   birligi   uch   fonema   ko‘rinishining
muvofiqligi   asosida   tashkil   topgan.   Bulardan   birortasi   almashtirilsa,   boshqa   lisoniy
birlik vujudga keladi. Masalan, [aka]. 
Tashkil   etuvchi   va   hosila   birlik   orasida   pog‘onali   munosabat   mavjud   bo‘ladi.
Pog‘onali munosabat lisoniy birliklarning sathma-sath qatlamlanishida muhim ahamiyat
kasb etadi.  Qatlamlanish quyidagi tartibda bo‘ladi:  
- fonema; 
- morfema; 
- leksema; 
- qolip.  
O‘zbek tilidagi fonemalar ma’lum bir butunlikni, bir sath (fonologik sath)ni tashkil
etadi.   Bu   sath   esa   unlilar   va   undoshlar   tizimidan   tashkil   topadi.   Deylik,   unlilar   tizimi
yana ikkiga – lablanmagan unli ([i]-[e]-[a]) va lablangan unli ([u]-[o‘][o]) tizimchasidan
tashkil   topgan.   К o‘rinadiki,   tashkil   etuvchining   o‘zi   ham   tashkil   etuvchidan   iborat.
Demak,   tashkil   etuvchilik   –   nisbiy   tushuncha.   Bunda   minimal   tashkil   etuvchigina
boshqa bo‘laklarga bo‘linmasligi mumkin. 
14 Minimal tashkil etuvchi nafaqat birliklarni, shu bilan birgalikda, birliklarning o‘zaro
munosabatini   ham   o‘z   ichiga   oladi.   Shuni   ta’kidlash   lozimki,   eng   kichik   (minimal)
tashkil etuvchi bo‘lgan fonema yana ichki va tashqi jihatga ajraladi.  
Aytilganlar asosida, lison hamda nutq birliklari sifatida quyidagilar ajratiladi. Lison
va   nutq   birliklari   ham   lison   va   nutqning   o‘zi   kabi   UMIS   va   AHVO   munosabatida
bo‘ladi  (4-jadval): 
4-jadval 
LISONIY BIRLIК NUTQIY BIRLIК
Fonema Tovush
Morfema Qo‘shimcha
Leksema So‘z
Qolip yasama so‘z, so‘z birikmasi, gap
 
3. Lisoniy va nutqiy birliklar   
1. Fonema va tovush . Eng kichik bir yoqlama (ya’ni faqat shakliy tomondan iborat)
lisoniy   birlik   –   fonema.   Fonema   muayyan   til   egalarining   ma’lum   tovush   tipi   haqidagi
umumiy   tasavvuri.   Har   bir   fonema   so‘zlovchi   ongida   o‘z   tipini   farqlovchi   belgilari
majmui   asosida   vujudga   kelgan   maxsus   «akustik-artikulyatsion   portret»   yoki   «tovush
obrazi»   sifatida   saqlanadi.   Muayyan   fonemaning   farqlovchi   belgilari   uning
artikulyatsion  va  akustik  xususiyati  asosida  shakllanadi.  Artikulyatsion  belgi  muayyan
tovushni talaffuz qilish uchun nutq a’zolarining bir xil harakatga moslashgan avtomatik,
standart holati haqidagi tasavvur bo‘lsa, akustik belgi sifatida bir turdagi tovushga xos
talaffuz sifati va miqdori tushuniladi. 
O‘zbek tilida so‘zlovchi shaxsning ongida hozirgi o‘zbek tilidagi 30 ta tovush tipi –
fonema  haqida ma’lumot  bor. Bu ma’lumot  kishi  ongida uning til  o‘rganishi, o‘zgalar
va o‘zining nutqini kuzatish natijalari sifatida hosil bo‘ladi. Masalan, o‘zbek tili sohibi
o‘zining   eshitish   va   so‘zlash   a’zolari   faoliyatini   kuzatish   natijasida   [a]   fonemasining
unlilik,   kenglik,   lablanmaganlik,   [u]   fonemasining   unlilik,   torlik,   lablanganlik,   [p]
15 fonemasining   undoshlik,   shovqinlilik,   jarangsizlik,   portlovchilik,   lab-lablik   kabi
belgilarga   ega   ekanligi   haqidagi   «tabiiy»   (go‘yoki   o‘zi   hosil   qilingan)   bilimga   ega
bo‘ladi. Nutq so‘zlaganda, ana shu umumiy belgini jonlantirishga, ongidagi imkoniyatni
voqelantirishga, fonetik umumiylikni xususiylashtirishga harakat qiladi. 
Lisoniy   birliklar   nutqiy  birliklarga   nisbatan  miqdoran  cheklangan  bo‘lsa-da,  ammo
ularning soni ham sanoqli emas. Shu boisdan ularning xotirada saqlanish mexanizmini
bilish lozim bo‘ladi.  6
Ma’lumki,   inson   narsani   uning   umumlashtiruvchi   va   farqlovchi   belgilari   asosida
xotirada saqlaydi. Xotirada saqlanishi lozim bo‘lgan narsa miqdor jihatdan ko‘p bo‘lsa,
eslab qolishning asosiy yo‘li – tasniflash, ya’ni guruhga ajratish. Tasnif esa o‘xshash va
noo‘xshash,   umumiy   va   farqlovchi   belgilarini   aniqlash   asosida   kechadi.   Bu   tamoyil
barcha lisoniy birliklar, xususan, fonemalar tasnifida ham to‘la amal qiladi. 
Hozirgi  o‘zbek tilida 30 ta fonema so‘zlovchi  ongida, avvalo,  ikki  guruh – unli  va
undoshga   bo‘lingan   holda   mavjud   bo‘ladi.   Bu   guruhlar   tovush   talaffuzidagi   ovoz   va
shovqinning   ishtiroki   darajasiga   qarab   belgilanadi.   Bo‘linish   shu   tarzda   alohida
fonemagacha davom etib boradi. Unli ham, undosh ham qarama-qarshi belgilari asosida
kichik   guruhchalarga   bo‘linib   boraveradi.   Masalan,   o‘zbek   tilidagi   6   ta   unli   bir   tizim
bo‘lib,   ular   shovqinsizligi   bilan   undoshdan   ajraladi.   Biroq   bu   tizimchaning   o‘zi   ham
unsurlarning   qarama-qarshi   belgilari   asosida   bo‘linadi.   Unlilarning   qarama-qarshi
qo‘yilishi quyidagicha (5-jadval): 
5-jadval 
I U
E O‘
A O
 
Umuman   olganda,   minimal   lisoniy   birlik   bo‘lgan   fonema   inson   nutq   a’zosi
yordamida   vujudga   kelgan   tovush   ko‘rinishlarining   umumiy   andozasi   bo‘lib,   cheksiz
tovushning   umumlashmalari   qatori   sifatida   ongda   yashaydi.   So‘zlovchi   ushbu   psixo-
6
 Ne’matov H, Rasulov R. O‘zbek tili sistem leksikologiyasi asoslari. – Toshkent: O‘qituvchi, 1995.
16 akustik   obraz   asosida   nutq   a’zolarini   harakatga   keltirib,   tovush   hosil   qiladi.   Yoki
tinglovchi   o‘zga   tomonidan   hosil   qilingan   tovushni   eshitish   orqali   ongidagi   andozaga
solishtirib ko‘radi. 
Fonemaning   ma’no   farqlash   xossasi   mavjud   bo‘lib,   bir   fonemaning   turli   ko‘rinishi
bo‘lgan   tovushlarda   bu   hodisa   kuzatilmaydi.   Bir   fonemaning   nutqiy   varianti   bo‘lgan
tovush   boshqa   fonemaning   varianti   bo‘lgan   tovush   bilan   almashtirilsa,   so‘z   ma’nosi
yangilanadi,   ya’ni   boshqa   so‘zga   aylanadi.   Qiyoslang:   [qora]   va   [qara],   [ota]   va   [ata],
[ona] va [ana]. Shu boisdan ham fonemaga tilning ma’no farqlovchi eng kichik birligi
deb ta’rif berildi. Bir fonemaning turli varianti ma’no farqlamaydi. Masalan, til oldi va
til orqa (o‘) unlilari quyida ma’no farqlamagan: o‘l-o‘l. 
2.   Leksema   va   so‘z.   Lisonning   borliq   hodisalarini   nomlash,   ifodalash,   ko‘rsatish
uchun   xizmat   qiluvchi   birligi   –   leksema.   Lisoniy   birlik   sifatidagi   leksema   biri
ikkinchisisiz   mavjud   bo‘la   olmaydigan   ikkita   psixofizik   tomon   –   akustik   struktura
(tovush   qobig‘i),   ya’ni   nomema   hamda   ma’lum   bir   tushuncha   asosida   vujudga   kelgan
mazmuniy struktura, ya’ni sememaning birligidan iborat. 
Lisoniy   birlik   sifatidagi   leksemaning   tovush   strukturasi   fonetik   birlik   ko‘rinish
(variant)larining turlicha kombinatsiyalari asosida vujudga kelgan. O‘zbek tilida mavjud
barcha leksemaning shakliy tomoni tilimizda mavjud 30 ta fonema asosida, xolos. Shu
boisdan   tashqi   fonetik   strukturasi   asosida   leksemalarni   kuchli   va   kuchsiz   ziddiyatga
qo‘yish mumkin.   К uchli oppozitsiya bittadan (u – olmosh, e – undash), ikkitadan (ot –
ish), uchtadan (bor – kel), to‘rttadan (qunt–band) fonema variantining zidlanishi asosida
hosil bo‘lgan bo‘lsa, kuchsiz ziddiyat leksemaning tarkibidagi ayrim fonema variantlari
asosida bo‘ladi (tub-tup, bob-bop).  
Har   bir   leksema   lisoniy   birlik   sifatida   mazmun   mundarijasiga   ham   ega.
Leksemaning   mazmun   mundarijasi   denotat   yoki   referent   deb   ataladigan   borliqdagi
narsa,   harakat,   belgi,   miqdor   kabini   ifodalaydigan   tushunchalarni   anglatadi.   Masalan,
borliqda [yuz] deb ataluvchi kishi burni ikki tomonining peshonadan iyakkacha bo‘lgan
qismi   mavjud.   Shu   asosda   kishi   ongida   «yuz»   tushunchasi   vujudga   kelgan.   Mazkur
tushuncha asosida esa semema (leksema ma’nosi) shakllanadi. Tushuncha bilan ma’no
bitta   narsa   emas,   ular   farqli   xususiyatga   ega.   Masalan,   ingliz,   rus,   nemis   tilida
17 so‘zlashuvchi   kishilarning   ongida   «aka»   va   «uka»   tushunchalari   mavjud.   Biroq   bu
tushunchalar   [brother]   (ingliz),   [brat]   (rus)   va   [bruder]   (nemis)   leksemalarida   bitta
ma’no (semema)da birlashgan. Yoki [yuz], [bet], [bashara], [chehra], [oraz] leksemalari
bitta tushunchani ifodalaydi, lekin ma’nolari o‘zaro farqlanadi. 
Leksemaning   mazmun   silsilasi   bo‘lgan   sememani   tashkil   etuvchi   a’zo   –   sema.
Nomema   tovushlarning   turlicha   kombinatsiyalari   asosida   tashkil   topganligi   kabi,   ana
shu   semalarning   turlicha   birikuvi   va   ba’zilarining   o‘rin   almashinuvi   asosida   turli
mazmundagi semema vujudga keladi. Bu sememalarning semik tarkibi quyidagicha: 
[yuz]   –   «odamga   xos»,   «boshning   old   qismi»,   «burunning   ikki   tomoni»,
«peshonadan iyakkacha», «burundan quloqqacha», «qo‘llanilishi 
chegaralanmagan», «uslubiy betaraf», «turkiy qatlamga oid», «umumiste’mol»; [jamol] 
– «odamga xos», «boshning old qismi», «burunning ikki tomoni», «peshonadan 
iyakkacha», «burundan quloqqacha», «qo‘llanilishi chegaralangan», «badiiy uslubga 
xos», «arabiy qatlamga xos».  
Har ikkala leksema ham bir tushunchani ifodalaydi. Ularning mazmun mundarijasi –
sememalarining   semik   tarkibi   farqlanadi.   Leksemalar   sememalarining   atash   semalari
denotatning   in’ikosi   –   tushunchani   ifodalaydi.   Har   bir   leksema   sememasi   o‘xshash   va
farqlovchi semaga ega. O‘xshash sema ularni guruhlarga birlashtirishga, farqli sema esa
ajratishga xizmat qiladi. 
Leksemaning   nutqiy   qo‘llanilishidagi   varianti   so‘z   bo‘lib,   ular   turlicha   matniy
qurshov asosida har xil xususiyat kasb etadi. 7
 
Leksema  tub  yoki  yasama   bo‘lishi   mumkin.  Masalan,   [kitob],  [savdogar],  (nonchi)
birliklarini   olaylik.   Qatordagi   [kitob]   va   [savdogar]   birliklari   tayyorlik,   umumiylik,
ijtimoiylik   xossalariga   ega.   Biroq  tilimizda   (nonchi)   degan   lisoniy   birlik   yo‘q.   U  nutq
jarayonidagina hosil qilinishi mumkin va yuqoridagi birliklar ega bo‘lgan xususiyatdan
xoli.   [nonchi]   birligining   nutq   jarayonigagina   xosligi   uning   tayyorlik   belgisiga   ega
emasligini ko‘rsatadi. 
3.   Morfema   va   qo‘shimcha .   Morfema   leksemadan   ajralgan   holda   o‘z   mohiyatini
namoyon qila olmaydigan, shakl va denotativ bo‘lmagan mazmunning birligidan iborat
7
 Ne’matov H, Bozorov O. Til va nutq. – Toshkent: O‘qituvchi, 1989.
18 bo‘lgan   kichik   lisoniy   birlik.   Qo‘shimcha   ana   shu   psixofizik   mohiyatning   nutqda
namoyon   bo‘lishi.   Morfema   ham   tashqi   (moddiy)   va   ichki   (ma’no,   vazifa)   jihat
yaxlitligidan iborat. Atov mustaqilligiga, mustaqil sintaktik mavqega ega bo‘lmagan bu
birliklar o‘zida leksik va grammatik mohiyatni uyg‘unlashtirgan: 
a) yangi so‘zlar hosil qiladi; 
b) so‘zlarga qo‘shimcha leksik-semantik qiymat beradi. 
Bir tilga xos birlik boshqa tillarnikidan farqlanadi. Masalan, amorf, agglyutinativ va
flektiv tillardagi leksema mohiyatan o‘ziga xos. 
4. Qolip va hosila. Lisoniy birlikning navbatdagi turi–qurilma–qolip. Qolip deganda
yasama   so‘z,   so‘z   birikmasi   va   gaplar   hosil   qilish   sxemalari   tushuniladi.   Qoliplar   ikki
xil bo‘ladi:  
a) so‘z yasash qolipi; 
b) sintaktik (so‘z birikmasi va gap) qolip. 
Qolip   ham   boshqa   lisoniy   birlik   kabi   UMIS   tabiatli   bo‘ladi.   Masalan,   nutqdagi
cheksiz   yasama   so‘z   (masalan,   (sutchi),     (nisholdachi)   kabi   bitta   bevosita   kuzatishda
berilmagan   lisoniy   birlik   (masalan,   [narsa/buyum   oti+chi=shu   narsa/buyum   bilan
shug‘ullanuvchi   kishi],   ya’ni   so‘z   yasash   qolipining   nutqiy   hosilasi.   Kitobni   o‘qimoq
nutqiy hosilasi boshqa o‘ziga o‘xshash cheksiz so‘z birikmalari (qog‘ozni yirtmoq, uyni
sotmoq   va   h.k.)   bilan   birgalikda   [Ot tushum   kelishigi
+   Fe’l]=vositasiz   to‘ldiruvchili   fe’lli
birikma] lisoniy sintaktik qolipidan chiqqan nutqiy  birlik. 
Qolip   miqdoran   cheklangan.   Masalan,   o‘zbek   tilida   so‘z   birikmasi   hosil   qilishning
18 ta ustuvor qolipi ajratilgan va nutqimizda ulardan son-sanoqsiz so‘z birikmasi hosil
qilinadi. 
  Qolip   ham   boshqa   lisoniy   birlik   kabi   shakl   va   mazmun   yaxlitligidan   iborat.
Yuqorida   keltirilgan   qoliplarning   tenglikdan   chap   qismi   shakliy,   o‘ng   qismi   esa
mazmun   tomoni   deb   yuritiladi.   Qolipning   [sifat+ot]   tarzida   mazmuniy   tomonsiz
berilishi   ham   xato   emas.   Chunki,   masalan,   [-mi]   morfemasi   misol   sifatida   olinganda,
uning   grammatik   ma’nosi,   [kitob]   leksemasi   haqida   fikr   yuritilganda,   har   doim   uning
sememasi   ham   berilishi   [masalan,   [-chi=so‘roq,   taajjub   bildiruvchi   morfema],
[kitob=varaqlaridan   tashkil   topgan,   muqovalangan,   bosma   yoki   qo‘lyozma   holdagi
19 o‘qish quroli] shart emas. Shu boisdan qolip haqida gap ketganda, uning shakl tomonini
qayd etish yetarli. 
Shunday   qilib,   fonema,   morfema,   leksema   va   qolip   lisoniy,   tovush,   qo‘shimcha,
so‘z, so‘z birikmasi va gap esa nutqiy birlik. Ularning o‘zaro munosabati va o‘ziga xos
belgilariga doir fikrni jadvalda quyidagicha xulosalash mumkin (6-jadval): 
6-jadval
BORLIQ
TIL
LISON
ME’YOR NUTQ
Fonema Tovush
Morfema Qo‘shimcha
Leksema So‘z
Qolip yasama  so‘z,
birikmasi, gap so‘z
 
Demak, lisoniy va nutqiy birlik o‘zaro quyidagi dialektik munosabatda bo‘lsa
(7jadval):
7-jadval 
LISONIY BIRLIК NUTQIY BIRLIК
Umumiylik Xususiylik
Mohiyat Hodisa
Imkoniyat Voqelik
Sabab Oqibat
bir vaqtning o‘zida quyidagi qarama-qarshi belgilarga ega bo‘ladi  (8-jadval):
8-jadval
LISONIY BIRLIК NUTQIY BIRLIК
Moddiylikdan xoli Moddiylikka ega
20 Cheklangan Cheksiz
Ijtimoiy Individual
Barqaror O‘tkinchi
 
4. Lisoniy paradigma va uning turlari   
Lisoniy   birliklar   bir-birini   eslatib   turish   xossasiga   ega.   Shu   boisdan   ular   jamiyat
a’zolari   ongida   bir   tizimga   birlashgan   holda   yashaydi.   Masalan,   [ a ]   fonemasi   [ o ]
fonemasini,   [ u ]   fonemasi   [ o‘ ]   fonemasini,   [ i ]   fonemasi   [ e ]   fonemasini   eslatadi.   Lekin
[ a ]   fonemasi   [q]   yoki   [ h ]   fonemasini   eslatmaydi.   Chunki   ular   ikki   tizim   –   unli   va
undosh tizimiga kiradi. Unlilar bir-birini unlilar tizimida, undoshlar bir-birini undoshlar
tizimida   eslata   oladi.   Hatto   [ u ]   fonemasining   [ a ]ni   eslatishi   o‘z   tizimdoshi   bilan
birgalikda amalga oshiriladi. Masalan, [ a ], [ o ] fonemalari kichik, ichki tizim hosil qilib,
birgalikda   qolgan   fonema   juftliklarini   eslatadi.   Eslatish   ikki   tomonlama   bo‘lishi   ham
mumkin.   Masalan,   [ yuz ]   leksemasi,   bir   tomondan   [ bet ],   [ chehra ],   [ jamol ],   [ oraz ]   kabi
birliklarni,   ikkinchi   tomondan,   [ burun ],   [ ko‘z ],   [ quloq ],   [ qosh ],   [ lab ]   leksemalarini
eslatadi   va   bunda   u   ikki   tizimning   a’zosi   hisoblanadi.   Bir-birini   eslatuvchi   birliklar
umumiy,   o‘xshash   belgi-xususiyatga   ega   bo‘ladi.   Ana   shu   o‘xshashlik   va   umumiylik
ularni   birlashtiruvchi,   bir   tizimda   ushlab   turuvchi   belgilari   sanaladi.   Masalan,   unlilar
«sof   ovozga   egalik»   umumiy   belgisi   ostida   birlashadi.   Ammo   ular   farqli   belgiga   ham
ega   bo‘lishi   shart.   Masalan,   [ a ]   «lablanmaganlik»,   [ o ]   «lablanganlik»   farqlovchi
belgisiga ega, «kenglik» belgisi esa ularni birlashtiradi. 
Umumiy   belgisi   asosida   birlashgan   va   bir-birini   taqozo   etadigan,   ammo   har   biri
o‘ziga   xos   belgisi   bilan   boshqasiga   qarama-qarshi   turuvchi   lisoniy   birliklar   tizimi
paradigma   deyiladi   ( paradigma   grekcha   paradeigma   -   misol,   namuna   degan   ma’noni
bildiradi).   Paradigmani   tashkil   etuvchi   birlik   paradigma   a’zosi   deb   yuritiladi.
Paradigmada kamida ikkita a’zo bo‘lib, ular, asosan, bir lisoniy sathga mansub bo‘ladi.
Bir paradigma a’zolari orasidagi o‘zaro munosabat  paradigmatik munosabat  deyiladi. 
21 F.de Sossyur lisoniy mikrosistema va, umuman, lisoniy birlik orasidagi paradigmatik
(assotsiativ, bir-birini eslatib turish, o‘xshashlik) munosabatini lisoniy birlik uchun eng
asosiy munosabat sifatida baholagan. 
Bir   paradigma   tarkibiga   kiradigan   birliklar   quyidagi   xususiyatlarga   ega   bo‘lishi
kerak: 
1. Paradigmadagi   bitta   birlik   eslanganda,   shu   paradigmaga   kiruvchi   boshqa   a’zo
ham xotirlanishi (esga olinishi) zarur. 
2. Muayyan nutq sharoiti uchun o‘zaro paradigmatik munosabatda turgan birlikdan,
ya’ni paradigma a’zolaridan bittasi tanlanishi lozim. 
3. Bir   paradigmaning   a’zolari   o‘zaro   o‘xshashlik   bilan   birga,   har   bir   a’zo
ikkinchisidan qaysidir bir xususiy belgisi bilan farqlanib turishadi. 
4. Paradigma   a’zolari   nutqda   bir   pozitsiyada   (mavqeda)   kelib,   bir-birini   ma’lum
holatda almashtira olishi, o‘rnini egallashi mumkin. 
Lisoniy  paradigma  va uning  a’zolariga  nisbatan  F.de Sossyur  tomonidan  qo‘yilgan
bu   talab   qariyb   yuz   yildan   beri   deyarli   o‘zgarishsiz   saqlanib   kelmoqda.     Paradigma,
qamroviga   ko‘ra,   katta   va   kichik   yoki   tashqi   va   ichki   paradigmaga   bo‘linadi.   Bu
paradigmalar   bir-biriga   nisbatan   olinadi.   Masalan,   undoshlar   jarangli   va   jarangsizga
bo‘linadi 8
.  
Paradigmatik   munosabat   atamasining   muqobillari   sifatida   o‘xshashlik   munosabati,
assotsiativ   munosabat   atamalari   ham   ishlatiladi.   Tizim   so‘zi   ham   ko‘p   hollarda
paradigma   atamasi   o‘rnida   ishlatiladi:   unlilar   tizimi,   kelishik   tizimi   kabi.   Jarangli   va
jarangsizlar  alohida kichik yoki  ichki  paradigma bo‘lib, undosh  tizimi  bir  butun holda
ularga nisbatan katta yoki tashqi paradigma deyiladi.  
Lisoniy birliklar tizimining qaysi  lisoniy sathga mansubligiga ko‘ra,   fonetik, leksik,
morfologik, sintaktik paradigma  farqlanadi.  
Aytilganidek,   fonema   tizimi   va   ularning   ichki   bo‘linishi   fonologik   paradigma
deyiladi.   Fonologik   paradigmaning   xususiyati,   uni   tashkil   etuvchi   birlikning
paradigmatik munosabati xususida «Fonetika-fonologiya» bo‘limida bahs yuritiladi. 
8
  Hojiyev   A.   O‘zbek   tili   morfologiyasi,   morfemikasi   va   so‘z   yasalishining   nazariy   masalalari.   O‘zbekiston
Respublikasi Fanlar akademiyasi «Fan» nashriyoti Toshkent-2010.
22 Semantik-grammatik umumiylikka ega bo‘lgan leksik birliklar lug‘aviy paradigmani
tashkil   etadi.   Sinonimik,   partonimik,   giponimik,   ierarxionimik,   graduonimik,
funksionimik   qatorga   birlashgan   leksemalar   tizimi,   alohida   lug‘aviy   guruh,   lug‘aviy-
mavzuviy   to‘da,   lug‘aviy-mazmuniy   maydon,   so‘z   turkumi   ham   yirik   (makro)
paradigmani   tashkil   etadi.   Leksik   paradigma   va   ularda   amal   qiluvchi   paradigmatik
munosabat haqida «Leksikologiya-semasiologiya» bo‘limida bahs yuritiladi. 
Morfologik kategoriya (morfologik shakllar tizimi) – morfologik paradigmadir. 
Morfologik   shakllarning   paradigmatik   munosabati   haqida«Morfologiyamorfemika»
bo‘limida batafsil to‘xtalinadi. 
Sintaktik   qoliplar   tizimi   sintaktik   paradigmani   tashkil   etadi.   Sintaktik   paradigma
ikkiga   –   gap   paradigmasi   va   so‘z   birikmasi   paradigmasiga   bo‘linadi.   Gap
paradigmasining o‘zi ikki – sodda gap qolipi va qo‘shma gap qolipi kabi ichki (mikro)
paradigmaga bo‘linadi. Bu bilan «Sintaksis» bo‘limida tanishasiz. 
Lisoniy munosabat va uning turlari  
Munosabat   keng   qamrovli   tushuncha,   bir   butunlikning   tarkibiy   qismi–birliklari
orasidagi   o‘zaro   aloqa   va   bog‘lanishni   anglatadi.   Bunday   aloqa   turlicha   bo‘lishi
mumkin.   Quyidagi   gapga   diqqat   qiling:   Ularning   ismi   –   Salim   va   Halim.   Bundagi
nutqiy   birliklar   turli   munosabat   bilan   bog‘langan.   ( Ular )   so‘zi   ( ism )   so‘zi   bilan,   ( u )
olmoshi   ( -lar )   qo‘shimchasi   bilan   ketma-ket,   zanjirsimon   aloqada.   Yoki   ( ism )   so‘zi
uchta   tovushning   ketma-ketligidan   iborat.   Bunday   chiziqsimon,   liniyaviy   ketmaketlik
aloqasi  sintagmatik aloqa  deyiladi. Sintagmatik aloqa lisonda ham, nutqda ham mavjud
bo‘ladi. Masalan, [ kitob ] leksemasi beshta tovushning birikuvidan iborat nomemaga ega
bo‘lib, u lisoniy birlik sanaladi. Shuningdek, yasama so‘z (( suvchi ), ( ertapishar )), so‘z
birikmasi ( kitobni o‘qimoq )da ham birikuvchi a’zolar sintagmatik aloqada bo‘ladi. 
Sintagmatik aloqani sintaktik aloqadan farqlash lozim. Sintagmatik aloqa barcha til
birliklariga xos ketma-ket bog‘lanish bo‘lsa, sintaktik aloqa so‘z va gaplarning hokim-
tobelik   munosabati.   Demak,   sintagmatik   aloqa   va   sintaktik   aloqani   butunlay   boshqa-
boshqa   hodisalar   ham,   shuningdek,   ularni   bir-biriga   aynan   tenglashtirish,   bir-birini
qoplovchi tushuncha sifatida qarash ham mumkin emas. Sintagmatik va sintaktik aloqa
23 butun-bo‘lak munosabatida. Boshqacha aytganda, sintaktik aloqa sintagmatik aloqaning
bir ko‘rinishi. 
К o‘pincha   sintagmatik   aloqani   nutqqagina   xos   deb   tushunish   ham   uchraydi.   Bu   –
hodisani   tor   ma’noda   tushunish.   Yuqoridagi   gapda   ishtirok   etayotgan   birliklar   orasida
pog‘onali   munosabat   ham   mavjud.   Pog‘onali   munosabat   deganda   birlikning   boshqasi
tomonidan   qamrab   olinishi   tushuniladi.   Masalan,   ( Halim )   va   ( К arim )   so‘zlari   erkak
kishining   ismi   bo‘lib,   ayolning   ismi   bo‘lgan   ( Halima )   so‘ziga   qaramaqarshi   turadi.
Lekin   ularning   barchasini   [ ism ]   leksemasi   qamrab   oladi.   [ ism ]   leksemasi   esa,   [ nom ]
leksemasi   bilan   birgalikda,   [ ot ]   leksemasi   tomonidan   qamrab   olinadi.   Uni   shartli
ravishda quyidagicha tasavvur qilish mumkin  (9-jadval): 
9-jadval
Ot
Ism Nom
Halim Salim Gulnora Lola qo‘y kitob
Bu   pog‘ona   yuqoriga   va   quyiga   qarab   yana   davom   ettirilishi   mumkin.   Demak,
[ Salim ], [ ism ], [ ot ] leksemalari  pog‘onali  munosabatga  kirishgan. Lisoniy birliklarning
pog‘onali   munosabati   ikki   xil.   Masalan,   [ daraxt ]   va   [ tana ],   [ ildiz ],   [ barg ],   [ shox ]
birliklarining o‘zaro munosabati [ daraxt ] va [ olma ], [ o‘rik ], [ nok ], 
[ gilos ] leksemalarining o‘zaro munosabatidan farq qiladi. 
Avvalgi   pog‘onali   munosabatda   [ daraxt ]   butunni   va   qolganlari   qismni   ifodalasa,
keyingisida   [ daraxt ]   turni   ifodalab,   mevaning   muayyan   nomini   ifodalovchi   birliklar
turning   ko‘rinishi   –   jins   sifatida   namoyon   bo‘ladi.   Ikkinchi   munosabatdagi   birliklar
[ daraxt ]   leksemasining   xususiy   ko‘rinishi   –   juz’iylashishi.   Birinchisida   esa   bunday
munosabat   mavjud   emas.   Shu   boisdan   « Gilos   daraxtdir »   tarzidagi   hukmni   aytish
mantiqiy. Biroq « Ildiz daraxtdir » deyish mumkin emas. 
Tilshunoslikda lisoniy birlikning butun-bo‘lak munosabati   partonimik   ( part   – qism,
bo‘lak),   tur-jins   munosabati   giponimik   munosabat   deyiladi.   Partonimik   munosabatga
kirishuvchi   qismni   ifodalovchi   birliklar   partonim ,   giponimik   munosabatga   kirishuvchi
jins nomlari  giponim  deyiladi. Butunlik  totonim  va tur nomi  giperonim  deyiladi. 
24 O‘xshashlik   (paradigmatik)   munosabati   o‘zaro   teng   (pog‘onali   munosabatdagi
[ daraxt ]   va   [ tana ],   [ daraxt ]   va   [ gilos ]   birliklari   semantik   qamrovi   jihatdan   teng   emas
edi),   bir   umumiy   belgi   asosida   birlashib,   qator   hosil   qiluvchi,   ammo   o‘ziga   xos
belgilarga   ko‘ra   farqlanib   turuvchi   birliklarning   o‘zaro   aloqasini   ifodalaydi.   Yuqorida
aytilganidek, paradigma a’zolari  o‘zaro teng bo‘lib, nutqda bir  xil o‘rinni  egallaydi  va
bir xil xususiyatga ega bo‘ladi. Berilgan misoldagi [ Halim ], 
[ К arim ], [ Halima ] so‘zlari o‘zaro teng, bir xil o‘rinda kela oladi, biroq o‘zaro farqlarga
ham ega. 
O’zaro o‘xshashlik munosabatida bo‘lgan birliklarning bir-biri bilan farqli xususiyati
asosida   qarama-qarshi   qo‘yilishi   ziddiyat   (oppozitsiya ),   ziddiyatga   kirishayotgan
paradigma   a’zolari   ziddiyat   a’zosi   deyiladi.   Ziddiyatdagi   birliklar   o‘zaro   ma’lum   bir
belgi   asosida   qarama-qarshi   qo‘yiladi.   Bu   belgi   ziddiyat   belgisi   deyiladi.   Navbatdagi
mavzuda ziddiyat turi va mohiyati haqida so‘z yuritiladi.  
5. Lisoniy ziddiyat va uning turlari   
Ziddiyat (ar. qarama-qarshilik : var. oppozitsiya.  lat. oppositio-qarama-qarshi qo‘yish )
–   lisoniy   birliklarning   ifodalanishmidagi   farqlarga   muvofiq   ifodalovchilarining   va,
aksincha,   ifodalovchi-lardagi   farqlarga   muvofiq   ifodalanmishlarining   muhim   lisoniy
farqlanishi.   Masalan,   [ b ]   va   [t]   fonemalari   orasida   ziddiyat   mavjud   bo‘lib,   shunga
muvofiq,   ( bosh )   va   ( tosh )   birliklari   orasida   shakliy-mazmuniy   qarama-qarshilik
munosabati   amal   qiladi.   Yoki   «birlik   son»,   «ko‘plik   son»   orasidagi   semantik   ziddiyat
( kitob ) va ( kitoblar ) birliklarida ham shakliy (formal), ham mazmuniy (semantik) farqni
keltirib chiqaradi.  9
Tabiat,   jamiyat   va   tafakkurdagi   mavjudlik   va   taraqqiyotning   asosiy   omili   qarama-
qarshiliklar   birligi   va   kurashi   qonuni   bo‘lganligi   kabi   lisoniy   paradigmada   birliklarni
bir-biriga   bog‘lab   turuvchi,  paradigmaning   yashovchanligini   ta’minlovchi   omil   lisoniy
ziddiyatdir.   Demak,   lisoniy   ziddiyat   falsafiy   qarama-qarshilik   birligi   va   kurashi
qonunning tildagi xususiylashmasi, voqelanishi. 
 Lisoniy ziddiyatni aniqlash yoki lisoniy ziddiyatga bunday yondashish ziddiyatli va
ziddiyatsiz   munosabatni   farqlashni   taqozo   qiladi.   Chunki   turli   lisoniy   birlik   va   bir
9
 Jamolxonov H. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Oliy o‘quv yurtlari uchun darslik. – Toshkent: O‘zME, 2013
25 birlikning   turli   varianti   orasidagi   munosabat   har   xil   tabiatli   unsurlar,   a’zolar   orasidagi
munosabatlar  sifatida muayyanlashtirilmog‘i lozim. Masalan,  shaxs-son shakli  bo‘lgan
[ -miz ]   va   [ -siz ]   ( o‘qiymiz-o‘qiysiz )   har   xil   lisoniy   morfologik   birlik   bo‘lib,   bir
paradigmaning   turli   a’zolari   sifatida   ziddiyatli   munosabatda   bo‘ladi.   Biroq   turli   farqli
xossaga  ega  bo‘lgan  til   oldi   va  til   orqa  ( o‘ )  unlilari   bitta  ( o‘ )  fonemasining   variantlari
sifatida   fonetik   jihatdan   farqlansa-da,   funksional   jihatdan   tafovutga   ega   emas.   Chunki
o‘zbek   tilida   bitta   [ o‘ ]   fonemasi   mavjud   bo‘lib,   uning   variantlari   ma’no   farqlash
tabiatiga ega emas. Ba’zilar [ o‘y ] so‘zini aytganda, ( o‘ ) ni til oldi, boshqalar esa til orqa
unlisi   sifatida   talaffuz   qiladi.   Baribir,   bu   so‘z   ( o‘ )   tovushlari   qanday   bo‘lishidan   qat’i
nazar, «fikr», «xayol» ma’nolarini beradi. Lisoniy birlikning varianti orasidagi  bunday
munosabat ziddiyatsiz munosabat deyiladi. 
Ziddiyat paradigmatik munosabatning xos ko‘rinishi va xossasi sifatida sintagmatik
munosabatga qarama-qarshi qo‘yiladi . 10
 
Ma’lum   bir   lisoniy   birlik   mansub   ziddiyatlar   majmui   bu   birlikning   paradigmatik
sifatini   aniqlashda,   paradigmatik   muayyanlashtirishda   hal   qiluvchi   rol   o‘ynaydi.
Paradigmatik   muayyanlashtirish   birlikning   boshqa   birlikdan   farqlanuvchi   substansial
tabiatini oydinlashtirish demakdir. 
Tilshunoslar lisoniy ziddiyatni bir necha tomondan tasniflaydilar: 
1. Ziddiyat tizimida tutgan o‘rniga ko‘ra. 
2. Ziddiyat a’zolarining o‘zaro munosabatiga ko‘ra. 
3. Turli vaziyatda ziddiyatning amal qilishiga ko‘ra. 
  Lisoniy ziddiyat, ziddiyat tizimiga munosabatiga ko‘ra, o‘lchami va uchrovchanlik
belgilari bilan farqlanadi. 
Lisoniy ziddiyat o‘lchoviga ko‘ra, bir o‘lchamli va ko‘p o‘lchamli turga bo‘linadi. 
Agar   belgilar   majmui   tizimda   zidlanuvchi   ikki   a’zo   uchungina   amal   qilib,   boshqa
a’zoga tegishli bo‘lmasa, bir o‘lchamli ziddiyat deyiladi. Masalan, o‘zbek tilidagi [ l ] va
[ h ] fonemalari hosil bo‘lish o‘rniga ko‘ra «yon» va «bo‘g‘iz» belgilari asosida zidlanib,
bu   belgi   undoshlar   tizimining   boshqa   a’zolarida   uchramaydi.   Chunki   bu   undoshlar
o‘zbek tili fonologik tizimida yagona yon va yagona bo‘g‘iz undoshlaridir. 
10
 Jamolxonov H. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Oliy o‘quv yurtlari uchun darslik. – Toshkent: O‘zME, 2013
26 К o‘p o‘lchamli ziddiyatda zidlanuvchi birlikdagi belgi boshqa a’zoda ham uchraydi.
Masalan, til oldi undoshlari bo‘lgan [ m ] – [ d ] zidlanar ekan, [ m ]dagi «til oldi»lik belgisi
[ d ] fonemasida ham mavjud. Bunda a’zolar boshqa belgi asosida zidlanadi. 
«Uchrovchanlik»   belgisiga   ko‘ra   ziddiyat   ajralgan   va   muntazam   ziddiyatga
bo‘linadi.   Ajralgan   ziddiyatda   shunday   belgi   asos   qilib   olinadiki,   bu   belgi   boshqa
ziddiyatga   asos   bo‘la   olmaydi.   Masalan,   unlilarning   lablangan-lablanmaganlik   belgisi
faqat   teng   qiymatli   ziddiyat   uchun   asos   bo‘ladi.   Bunday   ziddiyat   «ajralgan»   ziddiyat
deyiladi. Lekin tilning ko‘tarilish darajasiga ko‘ra belgisi teng qiymatli ziddiyatga ham
asos bo‘lib xizmat qiladi. 
Bir belgi turli a’zoni juftlab zidlash uchun xizmat qilsa, muntazam ziddiyat deyiladi.
Masalan, erlik, ayollik jinsi asosidagi  ziddiyat [ ota ]-[ ona ], [ o‘g‘il ]-[ qiz ], [ aka ]-[ singil ],
[ chol ]-[ kampir ] ziddiyatida uchrayveradi. 
A’zolari orasidagi munosabatga ko‘ra ziddiyat:  
A) noto‘liq (privativ); 
B) darajali (gradual) ; 
       D) teng qiymatli (ekvipolent) kabi turga bo‘linadi. 
Noto‘liq   ziddiyatda   qarshilanuvchi   a’zodan   biri   ziddiyat   belgisiga   ijobiy,   boshqasi
esa betaraf munosabatda bo‘ladi. Masalan, [ bola ] va [ o‘g‘il ] leksemalarini olaylik. Ular
«erkak   jinsli»   deb   atalgan   ziddiyat   belgisiga   ikki   xil   munosabat   bildiradi.   Bu   belgi
[ o‘g‘il ]   leksemasi   semantik   tarkibida   aniq   berilgan,   shu   boisdan   uning   munosabati
ijobiy   yoki   belgilangan   deyiladi   va   shartli   ravishda   [+]   belgisi   bilan   beriladi.   [ bola ]
leksemasida   esa   jins   belgisi   aniq   emas.   Chunki   uning   semantik   tarkibida   «er»   yoki
«ayol» (ya’ni jins) semasi yo‘q. Boshqacha aytganda, bola o‘g‘il ham, qiz ham bo‘lishi
mumkin. Shuning uchun bu leksemaning ziddiyat ko‘rsatkichiga ishorasi belgilanmagan
(noma’lum, majhul) deyiladi va shartli ravishda +/- yoki O (nol) belgisi bilan beriladi.
Bu chizmada quyidagicha beriladi (10-jadval):  
                                                    10-jadval 
« erkak»
27 [ o‘g‘il ] (+) [ bola ] (0)
Noto‘liq ziddiyat tilning barcha sathida amal qiluvchi muhim qonuniyatdir. Masalan,
morfologiyada   leksemalarni   umumiy   grammatik   ma’nosiga   ko‘ra   mustaqil   va
nomustaqil   leksemaga   bo‘lish   privativlik   asosida   amalga   oshiriladi.   Bunda   «lug‘aviy
ma’no   ifodalay   olmaslik»   noto‘liq   ziddiyatning   belgisi   bo‘lib,   ziddiyatda   mustaqil
leksema   belgilanmagan,   kuchsiz   a’zo   bo‘lsa,   nomustaqil   leksema   belgili,   kuchli   a’zo
sifatida namoyon bo‘ladi (11-jadval): 
                                 11-jadval               
«lug‘aviy ma’no ifodalay olmaslik»
[nomustaqil leksemalar] (+) [mustaqil leksemalar] (0)
 
Chunki mustaqil leksema lug‘aviy ma’no ifodalashi ham, nomustaqil leksema 
vazifasida kelishi ham mumkin. Masalan, ot ko‘makchi, fe’l ko‘makchi, ko‘makchi fe’l 
va h.lar nomustaqil leksema kabi lug‘aviy ma’noga ega bo‘la olmaydi. 
Noto‘liq   ziddiyatda   belgi   tanlash   ixtiyoriy   emas.   Masalan,   bir   qarashda   yuqoridagi
ziddiyatda   belgini   «lug‘aviy   ma’no   ifodalash»   deb   ham,   «lug‘aviy   ma’no   ifodalay
olmaslik»   deb   ham   qo‘yish   mumkindek   tuyuladi.   К eling,   ziddiyat   belgisini   yuqorida
qo‘yilganidek   emas,   balki   «lug‘aviy   ma’no   ifodalay   olish»   deb   o‘zgartirib   ko‘raylik
(12-jadval):  
                                 12-jadval               
«lug‘aviy ma’no ifodalay olish»
[mustaqil leksemalar] (+) [nomustaqil leksemalar] (0)
 
Bu   to‘g‘rimi?   Birinchidan,   noto‘liq   ziddiyatda   qaysidir   bir   a’zo   O   (nol)   belgisini
olishi kerak. Oldingi ziddiyatda mustaqil leksemalar ushbu belgiga ega edi. Bunda endi
nomustaqil   leksemalar   olishi   kerakka   o‘xshaydi.   Yo‘q,   bunday   emas.   Chunki
nomustaqil   leksema   goh   lug‘aviy   ma’no   ifodalash,   goh   ifodalamaslik   xossasiga   ega
emas. Ziddiyatning ikkinchi a’zosi [+] belgisiga egami? U (ya’ni mustaqil leksemalar) h
28 a   m   i   sh   a   «lug‘aviy   ma’no   ifodalay   olish»   belgisiga   ega   bo‘lib,   boshqa   xil   vazifada
qo‘llanila olmaydimi? Yo‘q, u bunday xususiyatga ega emas; oldingi ziddiyatda ko‘rib
o‘tganimizdek,   mustaqil   leksema   «lug‘aviy   ma’no   ifodalay   olmaslik»   belgisiga   ega
bo‘la  oladi. [-]  belgisiga  ham  ega.  Demak,  keyingi   «ziddiyat» ziddiyat   emas.  Ziddiyat
lisoniy   birlikning   mohiyatini,   substansial   tabiatini   o‘zida   aks   ettirmog‘i   lozim.   Aks
holda   «sun’iy»   ziddiyat   kelib   chiqadi.   Boshqa   ziddiyat   kabi   noto‘liq   ziddiyat   ham
obyektiv va xohish- irodamizga bog‘liq emas 11
.  
Darajali ziddiyat a’zolari kamida uchta bo‘lib, bir belgi (ziddiyat belgisi) ning o‘sib
borishiga   ko‘ra   a’zolar   qator   hosil   qiladi.   Masalan,   tilning   ko‘tarilishiga   ko‘ra   unli
fonemalar   darajalanishi   quyidagicha:   [ a ]   -   [ e ]   -   [ i ]   yoki   [ o ]   –   [ o‘ ]   –   [ u ] .   Bunda   belgi
birinchi   a’zoda   kuchsiz,   ikkinchi   a’zoda   o‘rtacha   va   keyingi   a’zoda   kuchli   yoki
aksincha,   bo‘lishi   mumkin.   Darajali   ziddiyat   ham   barcha   sath   birliklarida   uchraydi.
Masalan,   leksikada   [ ninni ] - [ chaqaloq ] - [ go‘dak ] - [ bola ] ...,   [ turq ][ bashara ] - [ bet ] - [ yuz ]
[ cheh-ra ] ... ,   morfologiyada   [harakat   nomi]-[sifatdosh]-[ravishdosh]   («fe’lni   o‘zgalash
darajasiga ko‘ra» belgisi asosida) kabi.  
Ekvipolent   (teng  qiymatli)   ziddiyatda ikki   a’zo qarshilantirilib, har  biri  o‘ziga  xos,
ikkinchisiga   xos   bo‘lmagan   belgiga   ega   bo‘ladi.   Masalan,   ovoz   va   shovqinga   ko‘ra
jarangli   va   jarangsiz   undosh   teng   qiymatli   (o‘ziga   xos   belgiga   ega   bo‘lgan   a’zoli)
ziddiyatni hosil qiladi. 
Muntazam   (proporsional)   ziddiyatda   bir   ziddiyat   belgisi   juftlangan   turli   birliklar
uchun oppozitiv ko‘rsatkich bo‘lib xizmat qiladi. «jins» belgisi [ ota ] - [ ona ] ,  [ aka ][ opa ] ,
[ singil ] - [ uka ] ,  [ tog‘a ] - [ xola ] lug‘aviy zidlanishlari uchun umumiy. 
Ziddiyat   a’zolari   miqdoriga   ko‘ra   ziddiyat   ikki   a’zoli   (binar)   va   ko‘p   a’zoli
ziddiyatga bo‘linadi.  
Uchinchi belgisiga ko‘ra ziddiyat doimiy va mo‘tadillashgan ziddiyatga bo‘linadi. 
Mo‘tadillashish  jarayonida  munosabatga  kirishayotgan  birliklar  o‘rtasidagi  ziddiyat
kuchsizlanadi.   Masalan,   [ yot ] - [ yod ]   zidlanishda   so‘z   oxiridagi   [ t ],   [ d ]   tovushlari
jarangli-jarangsizlik   bilan   farqlanmaydi.   [ d ]   fonemasining   nutqdagi   vaziyatidan   kelib
chiqqan   holda   unda   jarangsizlik   belgisi   kuchsizlanadi.   Ammo   bu   sof   nutqiy   hodisa.
11
 Irisqulov M. Tilshunoslikka kirish. Darslik. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2009.  
29 Mo‘tadillashish   lisoniy   birlikning   nutqiy   voqelanishida   yuz   beradi.   Leksema   va
morfema   ham   nutqiy   voqelanganda,   ularning   lisonda   boshqa   birliklar   bilan   ziddiyatli
munosabatini belgilaydigan xossasi, belgisi kuchsizlanishi mumkin. 
Yuqorida keltirilgan [ t ] va [ d ] undoshlarining jarangli-jarangsizlilik belgisiga ko‘ra
zidlanishini   yorqin   namoyon   qiladigan   vaziyat   [ d ]   fonemasining   so‘z   boshi   va   so‘z
o‘rtasida voqelanishi. Ziddiyatni voqelantiradigan pozitsiya kuchli va uni so‘ndiradigan
nutqiy holat kuchsiz pozitsiya deyiladi. 
                                    
Xulosa
Har   bir   kishining   o‘z   nutqi   bor   va   nutqida   bir   yoki   bir   necha   tildan   foydalanib
gapiradi. Shu bilan birgalikda xar bir kishining nutqi uning yoshiga, bilimiga, umumiy
ma‘naviy-madaniy saviyasiga qarab, o‘ziga xos xususiyatlarga ega bo‘ladi. Bundan esa
nutqning individual-hodisa ekanligi kelib chiqadi. Lekin biz yuqorida til ham, nutq ham
ijtimoiy   hodisa   degan   edik.   Gap   shundaki,   nutq   haqiqatan   ham   individual.   Nutq,
30 individual   o‘zining   bajarilishiga,   sodir   bo‘lishiga   ko‘ra,   ya‘ni   u   individ,   alohida   kishi
tomonidan amalga oshadi. Ammo o‘zining vazifasiga ko‘ra esa nutq ijtimoiydir. 
Demak,   nutq   -   individual   deganda,   uning   individ   alohida   shaxs   tomonidan   amalga
oshirilishi, bajarilishi ko‘zda tutilsa, nutq - ijtimoiy deganda, uning ahamiyati, vazifasi,
ommaviyligi tushuniladi. 
Ijtimoiy   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   tilni   ham   ma‘lum   ma‘noda   individual   deyish
mumkin. Chunki til materiali (elementlari, birliklari) psixikada, xotiramizda mavjud. 
Shuning   uchun   ham   S.Usmonov:   Til   elementlari   jamiyat   a‘zolarining   xotirasida...
mavjud, deydi. 
Demak,   til   individual   nutq,   shaklida   faoliyat   ko‘rsatadi.   Til   va   nutq   ham   ijtimoiy
ham individual. tildagi ijtimoiylik nutq, orqali namoyon bo‘ladi. 
Tildagi   ijtimoiylik   yashirin,   ichki   hodisa   bo‘lsa,   nutqdagi   ijtimoiylik   tashqi,   real
hodisadir . ‖
Til  mavhumdir, nutq esa   aniqdir, ya‘ni nutqni  eshitamiz,  akustik qabul qilamiz va
ko‘ramiz   (matnda).   Nutq   doimo   aniq   bo‘lib,   muayyan   o‘rinda   (joyda)   va   muayyan
vaqtda   yuz   beradi.   Nutq,   so‘zlovchining,   tinglovchining   va   predmetning-fikr
yuritilayotgan predmetning mavjud bo‘lishini talab qiladi. 
Nutq akti  – har  doim  ijodiy akt. Chunki  har  bir  kishi  o‘z fikrini  muayyan shakl  -so‘z,
nutq,   orqali   ifodalayotganida   o‘zining   bilimiga,   lugat   xazinasiga,   hayot   tajribasi   va
madaniy saviyasiga suyanadi. 
Nutq - harakatchan, dinamik, jonli bo‘lsa, til -statik, stabildir. 
Nutq - alohida shaxsga, individga bog‘liq. Til esa alohida shaxsga, individga bog‘liq
emas. 
Tilning   ijodkori,   yaratuvchisi   xalq.   A.A.Potebnya   aytganidek,   til   xalqning
mahsulidir. Nutqning esa ijodkori individdir, insondir. 
Nutq baland va past, tez yoki sekin, uzun yoki qisqa, mimikali yoki mimikasiz, qo‘l
harakati bilan yoki qo‘l harakatisiz, aniq, yoki noaniq, bo‘lishi mumkin, Til uchun esa
bunday ta‘rif  to‘g‘ri kelmaydi. 
Nutq   ham   monologik,   ham   dialogik   bo‘la   oladi.   Til   esa   monologik   ham,   dialogik
ham bo‘la olmaydi. 
31 Til - aloqa quroli, nutq, - aloqa usuli. 
Til - imkoniyat, nutq, - voqelik, ta‘sirchanlik. 
Til - umumiylik, nutq - xususiylik, alohidalik. 
Nutq   kelib   chiqishiga   ko‘ra   birlamchi,   ya‘ni   oldin   nutq   -   nutq   tovushlari   paydo
bo‘lgan, til esa ikkilamchi, nutq asosida shakllangan, tashkil topgan. 
Til tahlil qilish yo‘li orqali, nutq, esa qabul qilish va tushunish orqali bilinadi. 
Tilning hayoti uzoq, xalqning hayoti bilan bog‘liq, nutqning hayoti esa qisqa, ya‘ni
aytilgan vaqtdagina   mavjud. 
Tilning   alohida   vazifasi   bo‘lgan   nutq,   psixologiya,   tilshunoslik   (uslubshunoslik,
nutq,   madaniyati   va   boshq.),   Fiziologiya   (nutq,   apparatining   tuzilishini   o‘rganadi),
informasiya nazariyasi va boshqa fanlar tomonidan tekshiriladi. 
Til-tilshunoslik,   falsafa,   mantiq,   tarix,   semiotika   va   boshqa   fanlar   tomonidan
o‘rganiladi. 
Demak, jonli nutq, nutq  faoliyati tilning mavjudlik va taraqqiy qilish shaklidir. Tilni
nutq,   faoliyatida-nutqda   kuzatganimizdagina   uning   ijtimoiy-amaliy   vazifa   bajarish
mexanizmini ochib berish mumkin. Nutq, faoliyatidagina til va nutqning o‘zaro ta‘siri,
bog‘likdigi, aloqasi amalga oshadi. 
                    
Foydalanilgan adabiyotlar
Asosiy adabiyotlar: 
1.   Jamolxonov   H.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tili.   Oliy   o‘quv   yurtlari   uchun   darslik.   –
Toshkent: O‘zME, 2013. 
2. Sayfullayeva R., Mengliyev B., Boqiyeva G. va b. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Darslik.
– Toshkent: Fan va texnologiyalar, 2010. 
3. Rahimov S., Umurqulov B. Hozirgi o‘zbek adabiy tili. Darslik. – Toshkent: 
O‘qituvchi, 2003. 
Qo‘shimcha adabiyotlar  
1. Абдуазизов А. Ўзбек тили фонологияси ва морфонологияси. –Т., 1994. 
32 2. Jamolxonov   H.   O‘zbek   tilining   nazariy   fonetikasi.   O‘quv   qo‘llanma.   –   Toshkent:
Fan, 2009. 
3. Mirtojiyev M. O‘zbek tili fonetikasi. – Toshkent: Fan, 2013. 
4. Ne’matov H, Bozorov O. Til va nutq. – Toshkent: O‘qituvchi, 1989. 
5. Ne’matov   H,   Rasulov   R.   O‘zbek   tili   sistem   leksikologiyasi   asoslari.   –   Toshkent:
O‘qituvchi, 1995. 
6. R а hm а tull а y е v Sh. H о zirgi  а d а biy o‘zb е k tili. –T. 2006. 
7. Hojiyev   A.   O‘zbek   tili   morfologiyasi,   morfemikasi   va   so‘z   yasalishining   nazariy
masalalari.   O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   «Fan»   nashriyoti
Toshkent-2010. 
8. Irisqulov M. Tilshunoslikka kirish. Darslik. – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2009.  
9. Нурмонов А. Ўзбек тили фонологияси ва морфологияси. –T., 1992 
 
33

Til va nutq hodisasining lingvistik talqini

Kirish. 2

Asosiy qism.. 4

1. Til hodisalarida zohiriy (nutqiy) va botiniy (lisoniy) jihat. 4

2.Til, lison, me’yor va nutq munosabati 9

3. Lisoniy va nutqiy birliklar 15

4. Lisoniy paradigma va uning turlari 21

5. Lisoniy ziddiyat va uning turlari 25

Xulosa. 31

Foydalanilgan adabiyotlar 33

Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Xorijiy tillarni o'qitish jarayonida o'quvchilarning o'quv bilish
  • Fonetika va fonologiyaning nazariy asoslari
  • Nutqda o‘zlashma so‘zlarning ma’noviy siljishlari
  • Xalqaro ishbilarmon jurnalistikasida gazeta sarlavhasining o‘rni
  • Nutqiy xatolar va ularni bartaraf qilish yo’llari

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский