Информация о документе

Цена 15000UZS
Размер 99.2KB
Покупки 0
Дата загрузки 23 Сентябрь 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет История

Продавец

Bohodir Jalolov

Yevropada yaratilgan xonliklar davri O‘rta Osiyo tarixiga oid kartografik tadqiqotlar

Купить
Yevropada yaratilgan xonliklar davri O‘rta Osiyo tarixiga oid kartografik tadqiqotlar MUNDARIJA : Kirish …………………………………………………………….… ……………………………………..… 2-6 I . bob . G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyoga doir tarixiy kartografik ma’lumotlarning o‘rganilish … ……………………………………… … ……………………… 7- 26 I.1 G‘arbiy Yevropa olimlarining O‘rta Osiyoga oid ilk ma’lumotlari … …………………………………………………… … ……………………………..…… 7-14 I .2. Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi … ……. … …………….. 15- 26 II . bob. Yevropada O‘rta Osiyoga oid kartografik ma’lumotlar tarixidan ……………………………………………………………… …………………………….. … 27-49 II .1. XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy- kartografik ma’lumotlar …………………………………… …………………………………...... 27-38 II .2. XIX asrda G‘arbiy Yevropa da tuzilgan xaritalarda O‘rta Osiyo ………………………………………………………………… …………………………………... 39-49 Xulosa … ………………………………………………………….…. … ……………………………….. 50-53 Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………..…….… … ……………………….. 54-55 1 KIRISH Mavzuning dolzarbligi : Mustaqillik sharoitida jamiyatdagi yangi o‘zgarishlarni amalga oshirish jarayonida erkin demokratik tafakkurga ega bo‘lgan va mustahkam milliy g‘oya kuchi bilan birlashgan jamiyat a’zolarini tarbiyalash vazifalarini bajarishda tarix fanining o‘rni jiddiy ravishda ortmoqda. Ushbu mavzuning dolzarbligi esa quyidagilardan iboratdir: - Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarning shakllanish manbalari va ularni o‘rganilish sabablarini o‘rganish. - so‘nggi yillarda nashr etilgan ilmiy asarlarni tadqiq etish orqali yangi xulosalar berish. - mavzuga kompleks va konseptual yondashish orqali O‘zbekiston tarixining kam o‘rganilgan qismlarini to‘ldirishga xizmat qiluvchi ma’lumotlarni kiritishga harakat qilishdir. 1998-yil iyulda O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining Qarori e’lon qilinib, unda respublikamiz tarixchi olimlari oldida turgan dolzarb vazifalardan biri «mamlakatimiz va chet el olimlarining eng qadimdan hozirgi kungacha o‘zbek xalqi tarixi bo‘yicha amalga oshirgan tadqiqotlarini tahlil qilish 1 » ekanligi ko‘rsatib o‘tilgan. O‘zbekistonning tashqi siyosati jahon hamjamiyati, shu jumladan Rossiya va G‘arbiy Yevropa mamlakatlari bilan keng ko‘lamdagi siyosiy-iqtisodiy va madaniy aloqalarni amalga oshirishga qaratilgan. Zero, ushbu aloqalar uzoq davrlarga borib taqaladi. Mintaqamiz Sharq va G‘arb o‘rtasidagi muhim savdo yo‘llari tutashgan yеrda joylashganligi bois, bu hududdan ko‘plab sayyohlar, savdogar va sarkardalar o‘tishgan. «Tarixan hozirgi O‘zbekistonning hududi shunday joy bo‘lganki, bu yеrda juda ko‘hna savdo yo‘llari (mashhur Buyuk Ipak yo‘li) tutashgan, jo‘shqin tashqi aloqalar va turli madaniyatlarning bir-birini o‘zaro boyitishi jarayoni kechgan». 2 1 O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar Akademiyasi Tarix instituti faoliyatini takomillashtirish to‘g‘risida”gi Qarori // O‘zbekiston ovozi 1998 yil, 28 iyul. 2 Karimov I. A. O‘zbekistonning o‘z istiqlol va taraqqiyot yo‘li. 1-jild. – T., б-28 . 2 Ana shunday aloqalar natijasi o‘laroq, Yevropada O‘rta Osiyo haqida tarixiy- geografik va kartografik ma’lumotlar to‘plana borgan. Yevropalik olimlar asarlarida O‘rta Osiyoga oid ko‘plab ma’lumotlar va kartografik manbalarning uchrashining o‘zi ham ko‘hna qit’ada o‘lkamizga qiziqish kuchli bo‘lganligidan darak beradi. Ana shu jihatdan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy- kartografik ma’lumotlarni chuqurroq o‘rganish va tadqiq etish dolzarb masaladir. Millati, dini, tili va istiqomat chegaralari bir-biridan uzoq bo‘lgan xalqlar ham O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik manbalarni yaratishda o‘z tajribalarini bir- birlari bilan o‘zaro almashishgan. Yangi kartalar yaratishda O‘rta Osiyo haqidagi noto‘g‘ri yondashuvlardan voz kechib, to‘ldirilgan, mukammal kartalar yaratishgan. O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A. Karimov ta’kidlaganidek : «Har qanday sivilizatsiya ko‘pdan-ko‘p xalqlar, millatlar, elatlar faoliyatining va samarali ta’sirining mahsulidir» 3 . O‘rta Osiyo, jumladan, O‘zbekiston tarixini o‘rganishda turli yozma manbalar bilan birga tarixiy kartalar hamda ulardagi ma’lumotlar ham asosiy manbalardan biri hisoblanadi. Mavzuning o‘rganilganlik darajasi : Buyuk geografik kashfiyotlar va Yevropada kitob bosishning o‘zlashtirilishi kartografik manbalarga bo‘lgan qiziqishni orttirgan. Yevropada o‘lkamiz haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar dastlab faqat yozma shakldagi matnlar va uzuq-yuluq tasavvurlardan iborat bo‘lgan bo‘lsa, keyinroq XVI asrga kelib tarixiy kartografiya fani shakllangach, kartalardagi yangi ma’lumotlar bilan ancha boyidi. Bunda G‘arb va Sharq mamlakatlari o‘rtasida savdo-sotiq aloqalarining kuchayishi, dengizlarda kema qatnovining ortishi katta turtki bo‘ldi. Yevropa, jumladan, Rossiyaning hukmron doiralari o‘z manfaatlarini O‘rta Osiyoning boy iqtisodiy hududi orqali kengaytirishga intilishi ham bu еrlar haqida tarixiy-kartografik ma’lumotlarga tayanib ish tutishni taqozo etgan. Shu jihatdan еvropalik va rus diplomatik elchiliklari va missiyalarining to‘plagan ma’lumotlari asosida O‘rta Osiyo haqida tarixiy-kartografik ma’lumotlar to‘plana borgan. Ularni ilk 3 Karimov I. A. Biz o‘z kelajagimizni o‘z qo‘limiz bilan quramiz.7-jild. –T., O‘zbekiston.1999.-146 b. 3 bor tarixiy jarayonlar bilan bog‘liq holda manbaviy ahamiyati jihatidan o‘rganish maqsadida mazkur monografiyada еvropaliklarning O‘rta Osiyo tarixiga oid kartalari umumlashtirilib tahlil qilindi. XIX asrga qadar O‘rta Osiyo hududlarining tarixiy-kartografik jihatdan o‘rganilganlik darajasi ancha past bo‘lgan va bu sohadagi tadqiqotlar O‘rta Osiyoning Rossiya imperiyasi tomonidan bosib olinganidan so‘ng izchil tus olgan. Chunki o‘lkani kartaga olish imperiyaning ushbu hududdagi siyosiy va iqtisodiy manfaatlari bilan bevosita bog‘liq bo‘lib, tuzilgan kartalar harbiy-siyosiy va ilmiy maqsadlar uchun tayyorlangan. Tarixiy kartalar o‘ziga xos manba hisoblanib, O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishda muhim ahamiyatga ega ekanligi hamda mustaqil O‘zbekistonning dunyo mamlakatlari bilan iqtisodiy, madaniy, ilmiy sohalardagi hamkorligi kengayganligi, qolaversa, mustaqillik g‘oyalarini targ‘ib qilish, aholining o‘sib borayotgan moddiy va ma’naviy ehtiyojlarini qondirish, uning hududida kartografiyaga oid faoliyatni keng ko‘lamda ilmiy asosda tashkil etishga katta ahamiyat berilayotgan bir sharoitda 4 turli monografiyalar, ilmiy to‘plamlardagi еvropaliklarning O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarini, tadqiqotlarini tahlil qilib umumlashtirish va alohida mavzu doirasida o‘rganish mazkur Kurs ishida bosh vazifa etib qo‘yildi. Kurs ishining maqsad va vazifalari : XVI-XIX asrlarda G‘arbiy Yevropa va Rossiyada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar taraqqiyotini mavjud yozma manbalar va tarixiy kartalar yordamida ilmiy tadqiq etishdan iborat. Ana shu maqsad asosida : - G‘arbiy Yevropada XVI asrlarga qadar O‘rta Osiyo haqida to‘plangan tarixiy-kartografik manbalarni umumlashtirish va tarixiy jarayonlar bilan bog‘liq holda tahlil etish hamda ularni O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishdagi manbaviy ahamiyatini ochib berish; - XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropada yaratilgan tarixiy kartalarda O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar O‘rta Osiyo va o‘zbek xalqi davlatchiligi tarixini yangi ma’lumotlar bilan yoritishda muhim manba bo‘lib xizmat qilishini ko‘rsatish; 4 O‘zbekiston Respublikasining “Geodeziya va kartografiya to‘g‘risida”gi Qonuni // O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining axborotnomasi.1997. №4-5. -70-76 b . 4 - XIX asrda G‘arbiy Yevropa olimlarining O‘rta Osiyo tarixiy kartalarini yaratish borasidagi faoliyatlarini va ulardagi mavjud ma’lumotlarning ilmiy ahamiyatini aniqlash; - XVII-XVIII asrlarda Rossiyada O‘rta Osiyoga bo‘lgan qiziqishning sabablari va rus ma’lumotlarning paydo bo‘lishi hamda taraqqiyotini qamrab olgan holda tadqiq etish; - XIX asrda Rossiyaning O‘rta Osiyoda o‘z manfaatlarini ko‘zlab, olib borgan harbiy va siyosiy harakatlarining o‘sha davr tarixiy kartalarida aks etganligini ochib berish, ulardagi mavjud ma’lumotlarni avvalgilari bilan o‘zaro qiyoslash; - G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarni o‘rgangan holda mavzu doirasida xulosalar berishdan iboratdir. Ishning ilmiy yangiligi : Kurs ishida Yevropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy- kartografik ma’lumotlarning XVI-XIX asrlardagi tarixi O‘rta Osiyoga oid tarixiy- kartografik manbalar, tarixiy kartalar va turli adabiyotlar asosida ilk bor taxlil qilindi. Ularning O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishdagi ahamiyati ilk bor, umumlashtirildi. Bunda hozirgacha ilmiy jamoatchilikka ma’lum bo‘lmagan xorijiy manbalar ham ilk bor ilmiy muomalaga kiritildi. Yevropada O‘rta Osiyoning kartografik tarixiga oid ma’lumotlarni qamrab olgan barcha tadqiqot ishlari va ularning natijalari tarixiy davriylik jihatdan jamlangan holda, xolisona yondashuv asosida o‘rganildi. Ularning o‘rganilish natijalariga konseptual nuqtai nazardan yondashilgan holda yangicha xulosalar berishga harakat qilindi. Kurs ishida O‘rta Osiyoning tarixiy-kartografik ma’lumotlarning shakllanishi va taraqqiyoti eng so‘nggi tarixiy tadqiqotlar asosida yangicha ko‘rib chiqilgan va turli xil qarashlar, fikrlarni qiyoslab muammoga bir qator oydinliklar kiritilgan. G‘arbiy Yevropa va Rossiyada O‘rta Osiyoning tarixiy kartalarini yaratish borasidagi tadqiqot ishlarining keng ko‘lamda olib borilganligining asosiy sabab va maqsadlari mavjud adabiyotlar, kartografik materiallar (tarixiy karta va planlar) va arxiv hujjatlari asosida ilmiy jihatdan asoslab berildi. Shu tariqa, XVI-XIX asrlarda Yev-ropada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarning shakllanish va rivojlanish taraqqiyotining yaxlit talqini ochib berilgan. 5 Kurs ishining tuzilishi : Kirish, 2 ta bob,4 bo‘ lim , foydalanilgan manba va adabiyotlar ro‘yxati, ilovalardan iborat. 6 I BOB. G‘ARBIY YEVROPADA O‘RTA OSIYOGA DOIR TARIXIY KARTOGRAFIK MA’LUMOTLARNING O‘RGANILISH 1.1. G‘arbiy Yevropa olimlarining O‘rta Osiyoga oid ilk ma’lumotlari . Yevropada O‘rta Osiyoga oid kartografik ma’lumotlar tarixidan O‘rta Osiyo g‘arbda Kaspiy dengizi, janub va sharqdan Eron Islom Respublikasi, Afg‘oniston va Xitoy Xalq Respublikasi, shimoldan 45°32' shimoliy kenglik bilan chegaralanuvchi ulkan xududda joylashgan bo‘lib, jami 1 mln. 984 ming kv. km. ni tashkil etadi. Bu o‘sha Qadimiy sivilizatsiya markazlaridan biri sifatida yirik imperiyalar tarkibida jahon siyosiy hamda iqtisodiy tarixida katta o‘rin tutgan. Qadimgi Farb va Sharq o‘rtasidagi iqtisodiy va savdo aloqalarida muhim vositachilik vazifasini bajargan. O‘rta Osiyo haqida geografik, jumladan kartografik tasavvurlar tarixi ham ancha qadimdan, aniqrog‘i antik davrdan boshlanadi. O‘rta Osiyo to‘g‘risidagi dastlabki kartografik ma’lu motlar antik davrning sivilizatsiya markazlari bo‘lmish Qadimgi Yunoniston va Qadimgi Rimda yozilgan manbalarda uchraydi. Chunki antik davr mamlakatlari Sharqning ko‘plab mamlakatlari bilan ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy aloqada bo‘lganlar, shu tufayli o‘z tarixiy geografik va kartografik tasavvurlarini kengaytirganlar va boyitganlar. Kartografik materiallarga faqatgina kartografik tasvirlar kiribgina qolmasdan, bir qator tadqiqotchilar, ayniqsa, tarixchilar «adabiy matnlar ham kartalar tuzish uchun manba bo‘lishi mumkin»ligini uqtiradilar. Shu jihatdan Gerodot, Strabon, Klavdiy Ptolemey va boshqa antik mualliflarning asarlaridagi O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar ushbu xududlar xaqidagi dastlabki tarixiy- kartografik ma’lumot hisoblanadi. 5 Chunonchi, Gerodot (mil. avv. 484-425 yillar) o‘zining «Tarix» asarida Kaspiy dengizidan sharqda bepoyon kengliklar mavjudligi xaqida ma’lumot beradi. U Girkan (Kaspiy) dengizini yopiq xavza deb, uning ko‘lami haqida 5 O‘zbekiston Respublikasining “Geodeziya va kartografiya to‘g‘risida”gi Qonuni // O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining axborotnomasi.1997. №4-5. 7 shunday fikr yuritadi: «Uzunligini eshkakli kemada 15 kunda, kengligini esa hammasi bo‘lib 8 kunda suzib o‘tish mumkin». Araks (Amudaryo) xaqida ma’lumot berib, Gerodot: «Araks, aytishlaricha, Isterga qaraganda kattaroq va (boshqa daryolarga ko‘ra) kichikroq, Lesbos kattaligidagi ko‘plab orollarga ega... Araks Matiyonlar yurtidan oqib keladi. Gindis (Xind) daryosi ham o‘sha yеrdan oqadi», - deb qayd etgan. R.E. Lensning fikriga ko‘ra, Gerodot yozgan Araks daryosi Sirdaryo yoki Tajan daryosi bo‘lishi kerak. Ammo ko‘plab olimlarning fikriga ko‘ra, u Amudaryodir. Gerodot Amudaryoning bir o‘zani (Uzboy) Kaspiyga quyilgan, deb o‘ylagan bo‘lsa ke rak. Professor A. Sagdullayev ham «Araks bu Amudaryo, Matiyon tog‘lari, Gerodotning tushunishicha, Pomir yoki Xindikush tizmalaridir, chunki tarixchining (Gerodotning) aytishicha, Matiyon tog‘laridan Xind daryosi ham boshlanadi», - deb yozadi. Gerodot massagetlarning еrlari haqida fikr yuritib, ular «Kaspiy dengizidan sharqda, quyosh chiqish yo‘nalishida joylashgan», deb yozadi. Uning Baqtriya va Xorazm xaqidagi ma’lumotlari ham qiziqarlidir: «Osiyoda bir vodiy bor. Uning h amma tomoni tog‘ bilan o‘ ralgan, tog‘ni esa beshta dara kesib o‘tadi. Bir vaqtlar bu vodiy xorazmliklarga qarashli bo‘lib, xorazmliklar parfiyaliklar, saranglar va tamaneylarning chegaradosh еrlarida joylashgan» 6 . Gerodotning yuqoridagi ma’lumotlaridan kelib chiqib, Dj. 'Gomson, V. Fedchina, V. Dementyev, O. Andryushenko x ar i tala r yaratgan. Dj, Tomson Kaspiy dengizining kengligini kengaytirib yuborgan, bu esa Gerodot yozganlarita mos tushmaydi. I. Dementyev, O. Andryushenkolar Araks (Amudaryo)ni birmuncha to‘g‘riroq chizganlar, lekin uning Kaspiyga quyiluvchi irmog‘i tasvirlanmagan. 7 Shuningdek, Baqtriyaliklar yurti ham aks etmagan. V. Fedchina tiklagan xaritada Gerodot tilga olgan «botqoqlik va ko‘llar» mavjud xududlar tasvirlangan bo‘lsada, biroq, Baqtriyaliklar va massagetlar еrlari chizilmagan. 6 Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000 . b-16 7 Таниева Г. М. Рол Каршинского вилаята в политической, сотсиално-экономической жизни Бухарского эмирата (вторая половина ХВИИИ первая половина ХИХ в): Автореф. Дис.канд.ист.наук.Ташкент, 2008. 8 Yana bir yunon olimi Gerodotning tarixiy an’analarini davom ettirgan Ktesiy O‘rta Osiyoda bo‘lmagan bo‘lsada, le kin bu еrlar haqida bir qator ma’lumotga ega bo‘lgan. Uning qayd etishicha, bu еrdagi qariyb barcha halqlar satrapliklarga bo‘lingan bo‘lib, faqatgina sak qabilalarigina satrapliklarga kirmagan. Ktesiy davrida sharqdagi yirik va ahamiyatli satrapliklardan biri Baqtriya, Sug‘diyona Xind daryosi yo‘nalishidagi hududlarni o‘z ichiga olgan edi. Baqtriya еrdaridagi kumush konlari haqida gapirib, Kte siy ushbu zaminning chuqur еr qatlamlarida ushbu metallning ko‘pligini yozadi. Ktesiyga ko‘ra, sharqda yirik Shimoliy dengiz (Kaspiy dengizi) bo‘lib, dengiz bo‘yida girkanlar va ularning qo‘shnisi darbiklar istiqomat qilganlar. Ulardan ham sharqda esa parfiyalik va baqtiyaliklar, xorazmiy va karmoniylar istiqomat qilishgan. Baqtriya «tekisliklari»ga esa g‘arbdan faqatgina kichik tog‘ yo‘li orqali o‘tish mumkin bo‘lgan. Baqtriya еrlari Tanais daryosidan Xind daryosi bo‘ylarigacha bo‘lgan еrlarni egallagan. Tanais Baqtriya еrlarini Yevropadan Xind esa Xindistondan ajratib turgan. Ktesiy tasavvuriga ko‘ra, Tanais Xind daryosiga qarama-qarshi bo‘lib, Pont (Qora) dengiziga quyilgan. Shu o‘rinda ta’kidlash kerakki, Ktesiyning Tanais deganda ikki daryo - Don va Sirdaryo haqidagi ma’lumotlari bir-biriga ziddir. Ktesiy yozganidek, Baqtriya еrla rini Tanais bo‘ylarigacha cho‘zilganligini e’tiborga oladigan bo‘lsak, u holda Tanais daryosi bu Sirdaryo bo‘ladi va bu nisbatan turli tushuncha. Baqtriya satrapligi Ktesiy davrida ham, Aleksandr Makedonskiy zamonida xam Sirdaryogacha bo‘lgan xududlarni qamrab olgan edi. 8 O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar keyinroq Aleksandr Makedonskiyning bu hududga yurishlari (mil. avv. 329-327 yillar) davrida to‘plandi. Jumladan, antik davrning yirik geograf olimi Strabon milodiy I asrda 17 kitobdan iborat «Geografiya» asarini yaratdi. Asarda muallif «miloddan avvalgi V asrdan milo diy I asrgacha bo‘lgan barcha geograf va tarixchilarning asarlaridan tanqidiy foydalandi». 8 www.hstoriy.ru 9 «Geografiya»ning XI kitobida O‘rta Osiyoning Parfiya va Girkaniya kabi o‘lkalari, Amudaryo, Sirdaryo haqida ma’lumot lar uchraydi. Shuningdek, «kitobda O‘rta Osiyoda yashovchi sak, surd, skif, massaget qabilalari haqida ham ma’lumot bor». Yaksart (Sirdaryo), Politimet (Zarafshon), Epard (Murrob) daryolari haqida yozilgan. Amudaryo Araks yoki Oks deb atalgan. Uning suvlari esa botqoqliklarga emas, «suvlar mamlakati» ga singadi. «Suvlar mamlakati», Shimoliy dengiz deganda Strabon Orol dengizini tushungan, Amudaryoning bir o‘zani Girkan ko‘liga quyiladi, deb o‘ylagan. Yaksart haqida Strabon quyidagicha yozadi: «Yaksartning boshlanishi Oks daryosi (boshlanishi)dan boshqa joyda, ammo ular bitta dengizga quyiladi». Bu dengizni Strabon Kaspiy dengizi deb tushungan. Sababi Kaspiydan sharqdagi o‘lkalar haqida «birorta ham yunon va rim mualliflari o‘z asarlarida Orol dengizi haqida bevosita yoki bilvosita eslatmagan» 9 . Ammo akademik L.S. Berg bir tadqiqotida Shimoliy dengiz deganda Strabon Orol dengizini tushungan, deb yozadi. Strabon «Geografiya»sida Politimet (Zarafshon) daryosi haqida ham ishonchli ma’lumotlar uchraydi: «Sug‘diyona ichidan o‘tayotgan daryoni Aristotelning aytishicha, makedonlar Politimet deb atashgan. Ariylar еridan oqayotgan Ariy daryosiga o‘xshab bu daryo ul diyor еrlarini sug‘orib, so‘ngra cho‘l tomonga davom etadi va qumlar ichida yo‘qolib ketadi» Ushbu ma’lu- motlardan bilishimiz mumkinki, Zarafshon antik davrda ham hech bir daryoga quyilmasdan qumlarga singib ketgan. Strabon Yaksart va Oks daryolari bo‘ylarida yashovchi qabilarning joylashuv holatiga ham to‘g‘ri baho beradi. U Paropamis (Xindikush) tog‘larining shimoliy tarmog‘ini Imaus (Pomir) tog‘lari deb biladi. Strabonga ko‘ra, O‘rta Osiyodagi massaget qabilalarining bir qismi tog‘larda, yana bir qismi tekisliklarda, uchinchi qismi botqoqdiklarda, to‘rtinchi qismi ana shu botqoqliklardagi orollarda istiqomat qilganlar. Strabon tilga olgan tog‘lar Orol 9 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 10 dengizi va Kaspiydan Sharqdagi tog‘lar, ya’ni Tyanshan va Pomirni, vodiy deganida esa Amudaryo va Sirdaryo oralig‘idagi еrlarni nazarda tutgan. Qadimgi dunyoning geografik hamda kartografik bilimlarini umumlashtirgan mashxur olimlardan biri milodiy II asrda yashagan yirik kartograf olim Klavdiy Ptolemeydir. Uning «Geografiyadan qo‘llanma» asari antik davrning o‘ziga xos geografik ensiklopediyasidir. Ptolemey mazkur asarning birinchi bobida geografiyaning vazifalari va dunyo kartasini tuzishda qanday kartografik proyeksiyalar qo‘llash lozimligini bayon etgan. Umuman, bu asarni dunyoning geogra fik atlasi desa ham bo‘ladi. Ptolemey bu asaridan tashqari 27 ta kartani o‘z ichiga olgan dunyo atlasini tuzdi. Ptolemeyning boshqa yunon mualliflaridan afzalligi shundaki, u o‘ziga ma’lum barcha fak tik ma’lumotlarni kartalarga tushirdi va shu tariqa katta kartografik asar yaratdi. Ana shuning uchun ham u «Uyg‘onish davrigacha va Uyg‘onish davrida ham ko‘plab еvropalik olimlar uchun ulkan darajadagi geograf sanalgan». Ptolemeyning «Geo grafiya» asarini, ayniqsa, kartalarini yuqori baholab, A. Gum bolt shunday yozgan edi: «Shubhasiz, Ptolemey «Geografiya»si shunisi bilan qadrliki, u bizga butun Qadimgi dunyoni faqatgina tasvirlar emas, balki joylarning kengligi, qutb balandligi va kun davomiyligini aniqlash bilan tasavvurlar xosil qildiradi». Ya’ni Ptolemeyning kartalarida gradus turi ishlatilgan bo‘lib, ular o‘z davrida yaratilgan barcha kartalarga nisbatan ilmiy jixatdan ancha to‘g‘ri, yuksak darajada ishlangan va mukammal tuzilgan kartalardan biri edi. Osiyo Ptolemey «Geografiya»sining V-VII boblarida 12 ta kartada berilgan, 48 ta viloyatga bo‘lingan. Uning atlasidagi yigirma ikkinchi kartada 85°-147° sharqiy uzunlik va 350-65° shimoliy kenglik orasida tasvirlangan O‘rta Osiyo hududi ham aks ettirilgan. Mazkur karta taxlili bo‘yicha o‘tgan asrda qator olimlar maxsus shug‘ullanishgan. Ular jumlasiga B.P. Ditmar, V.V. Latishev, S.A. Vyaziginlarni kiritish mumkin. Mashxur rus geografi I.V. Mushketov fikriga ko‘ra Pto lemeyning bu kartasida xatto XVIII asrning birinchi yarmidagi еvropalik olimlarning 11 ma’lumotlariga qaraganda ham Turkiston to‘g‘risida kengroq va to‘g‘ri ma’lumot bor. Ptolemeyga qadar barcha yunon muarrixlari Kaspiy dengizini Dunyo okeanining qo‘ltig‘i deb, noto‘g‘ri tasavvurga ega edilar. Ptolemey ana shu hukmron xato tasavvurni inkor etibgina qolmay, uning noto‘g‘riligini isbotlab ham bera oldi. Ptolemey kartasida Yaksart (Sirdaryo), Politimet (Zaraf-SHON), Oks (Amudaryo va uning irmoqlari), Ox (Tajan) va Mart (Murg‘ob) daryolari, boshqa ko‘plab kichik daryolar bor 10 . Biroq O‘rta Osiyoning yirik daryolari Kaspiy dengiziga quyiladigan qilib tasvirlangan. Kaspiy dengizi esa sharqdan Farbga cho‘ziltirib chizilgan. Kartada tarixiy hududlar (Sug‘diyona, Baqtriya, Margiyona), xalqlar (xorazmliklar, zariasplar, massagetlar) shaharlar (Tribaktra, Astkana, Xaraxarta, Maroqanda, Turkana, Antioxiya-Marg‘iyona) aks ettirilib, Sirdaryo va Amudaryoning O‘rta oqimlari oralig‘idagi hudud Transoksiana deb atalgan1. Klavdiy Ptolemey kartasi yana shu jihatdan ahamiyatliki, unda O‘rta Osiyodagi davlatlar chegaralab berilgan. Bundan Tashqari, Ptolemey kartasi etnografik jihatdan ham xarakterli: bu kartada 12 qabila (xorazmliklar, toxarlar, massa getlar va xokazo) chegaralari ajratib ko‘rsatilgan 11 . O‘rta Osiyo tog‘lar orasidagi bir vodiy qilib ko‘rsatil gan: janubda - Paropamis tog‘lari, sharqda - meridianal cho‘zilgan Imaus (Pomir) tog‘lari bor. Biroq, shahar va qabilalar tasvirida ham bir qancha xatolar uchraydi: ba’zi shaharlarning nomi xar xil berilgan, geo grafik o‘rni ham har xil aniqlangan. Masalan, Samarqand (Ptolemeyda - Marakanda) shahri haqiqiy geografik o‘rnidan bir necha gradus janubda ko‘rsatilgan. Ammo ba’zi bir tadqiqotlarda ushbu shahar haqidagi Ptolemey tasavvuriga yangiliklar ham kiritilgan. Ptolemey ushbu shaharning koordinatalarini quyidagicha aniqlagan: 112° shimoliy uzunlik, 39° 15' sharqiy kenglik. Ptolemey kartasidagi Maroqanda uchun aniqlangan kenglikning Samarqand shahri kengligiga to‘g‘ri kelishi, tasodifiy hol bo‘lsa kerak. Ammo Sug‘diyonaning Maroqanda shahrini o‘zining 10 www.ziyo.net 11 Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. 12 VIII kitobida eslatgan Ptolemey bu mashxur shaharni kartada ko‘rsatmasligi mumkin emas. Shunday qilib, antik davr olimlarining O‘rta Osiyo haqida deyarli еtti asr mobaynidagi, ya’ni Gerodotdan Ptole meygacha bo‘lgan kartografik tasavvurlari O‘rta Osiyo olimlari tomonidan chuqur o‘rganilib hamda ba’zi birlari tanqidiy muloxaza ham qilingan. Bu borada Sharq olimlari G‘arbning ilg‘or fikrlarini qabul qilgan holda dunyo haqida o‘zlarining tanqidiy asoslangan ilmiy fikrlarini ham bayon etishgan. G‘arbiy Yevropa mamlakatlarida ilk O‘rta asrlar kartogra fiya fanida turg‘unlik davri sifatida esga olinadi. Chunki kuchli mavqe’ga ega cherkov dini shu fan sohasidagi yutuqlarni ham inkor qilib keldi. Bu davrda antik olimlarning barcha yutuqlari unutildi. Yaratilgan «monastir» kartalarining barchasi bezaklar va diniy bayonlardan iborat edi. Ularda O‘rta Osiyo xududlari umuman tasvirlanmagan, aks etganlarida esa ko‘plab xatoliklar mavjud edi. Yevropa mamlakatlarida kartografiyaning taraqqiy etishi avvalo Uyg‘onish davri, shu bilan birga ishlab chiqaruvchi kuchlarning o‘sishi bilan bog‘liqdir. XI-XV asrlarda mahsulotlarni mo‘lligi munosabatlarining taraqqiy etishi, shaharlar aholisining o‘sishi, yangicha shahar madaniyatining shakllanishi kuzatildi. Salib yurishlari va o‘zaro maxsulot almashishlar еvropaliklarning geografik dunyoqarashlarini o‘zgartiribgina qolmay, ularni sharq fani va madaniyati yutuqlaridan ham baxramand qildi. 12 Ana shunday ulkan bir sharoitda yangi o‘lkalar haqida ma’lumotlar to‘plab, unga eltuvchi yo‘llarni aniqlash va savdo munosabatlarini yo‘lga quyish zaruriyati tug‘ildi. Dastlabki davrlarda bu ma’lumotlar asosan og‘zaki shaklda bo‘lib, vaqt o‘tishi bilan ular qog‘ozga tushirilgan. Qog‘ozga tushirilgan matnli bayonlar antik davrdanoq mavjud bo‘lib, rivojlanib borayotgan davlatlarning talabini to‘la qondira olmas, edi. XIII asrga kelib Yevropa kartografiyasida tub burilish davri bo‘ldi. Matn shaklidagi ko‘plab ma’lumotlar grafik tasvirlar 12 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 13 kartalarga ko‘chdi. Bu esa xo‘jalik ishlarini tashkil etish va sayohatlar uchun qulaylik yaratdi. Shu bilan birga XIII asrda Osiyo qit’asida Chingizxon boshchiligidagi mug‘ullar istilosining boshlanishi va bu xavfning Yevropaga ham ta’siridan havotir ushbu xududlar haqida aniq, ma’lumotlarga ega bo‘lish zaruriyatini tug‘dirdi. Rim papalari va еvropalik katolik qirollar mug‘ullar yordamida yaqin Sharqda musulmon xalqlari qarshiligini sindirishga, shu bilan birga, mug‘ullarning poloteist ekanliklaridan xabardor bo‘lib, ularni katolik diniga kiritish va butun dunyoda xristian davlatini barpo etishga umid bog‘lashgan edi1. Ana shu maqsadlar uchun mug‘ul davlatining poytaxtiga diplomatik va maxsus vakillarini jo‘nata boshladilar. Bu elchiliklarda ishtirok etganlar O‘rta Osiyo xududini kesib o‘tar va yo‘l-yo‘lakay bu еrlar haqida ham geografik va kartografik ma’lumotlar to‘plar edilar. XIII asrda papa Innokentiy IV ning Chingizxon huzuriga yuborgan elchisi fransiskan monaxi Plano Karpini 1246 yidda Rossiyaning janubi, O‘rta Osiyo xududidan o‘tib Qoraqurumga boradi. Aynan uning O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlari Yevropa uchun Markaziy Osiyoga eltuvchi quruqlik yo‘llari haqida batafsil ma’lumot berdi. U Tatariya (Mug‘uliston)ning geografik holatini quyidagicha ta’riflaydi: «...sharqda xitoyliklarning, shuningdek, solangliklarning (Manchjuriya) еrlari, janubdan sarratsinlar (Afgoniston, Eron), janubi-g‘arbdan guirlar (mug‘ullar), g‘arbda naymanlar viloyati; shimolda esa okean bilan chegaralangan» 13 . 13 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 14 1.2 Rossiya olimlari tomonidan O‘rta Osiyoni o‘rganilishi. O‘rta Osiyo Rossiya va uning sarmoyador guruhlarini har jihatdan: harbiy- strategik, ya’ni Hindiston va Xitoyga yaqinligi, zaminining boyligi va halqining soddadil va mehnatsevarligi bilan ko‘p vaqtlardan beri qiziqtirib kelgan. O‘rta Osiyo bilan qiziqish, uni Rossiyaning mustamlakasiga aylantirish yo‘lidagi xarakat podsho Mixail Fidorovich (1613-1645) davridan boshlandi va ikki yuz qirq besh-yildan keyin, 1865-yili Qo‘qon, Buxoro va Xiva xonliklarini bo‘ysundirish bilan yakunlandi. Rossiya hukumat o‘zining bu siyosatini amalga oshirish uchun O‘rta Osiyoni yaxshi bilgan, keng ma’lumotli diplomatlari va harbiylaridan foydalandi. Ular savdo va madaniy aloqalarni rivojlantirish uchun, aslida esa mamlakatdagi harbiy-siyosiy vaziyatni o‘rganish, Qo‘qon, Buxoro va Xiva xonliklarining qo‘shni davlatlar: Hindiston, Eron,Turkiya va Xitoy bilan qanday munosabatda ekanligini aniqlash va O‘rta Osiyo shaharlariga olib boradigan yaqin va qulay yo‘llarni belgilash uchun yuborildi. So‘zimizning isboti uchun 1620-yildan to rus armiyasining O‘rta Osiyoga bostirib kirishigacha kechgan ikki yuz yil mobaynida mamlakatimizga Rossiyadan kelib ketgan ba’zi elchiliklar va harbiy mutahasislarning faoliyatiga qisqacha to‘xtalib o‘tamiz. Ivan Danilovich Xoxlov elchiligi. Xoxlov - XVlll asrda o‘tgan iste’dodli rus diplomati. Hayoti va faoliyatiga oid ma’lumotlar juda kam. I.D. Xoxlovni mahsus o‘rgangan yirik rus sharqshunos olimi N.I. Veselovskiy (1848-1918) keltirgan ma’lumotlarga ko‘ra, u asliga qozonlik, bo‘lib, aslzoda (boyarin) oilasida duyoga kelgan. Uning haqidagi daslabki ma’lumot XVI asrning 90- yillariga tegishli. U o‘sha vaqtda, tog‘asi Vasiliy bilan birga, davlat xizmatida bo‘lgan va Qozondagi uychilar xizmatida bosh bo‘lib turgan. 1600-yili yurtiga qaytib kelayotgan Eron elchisi Pirqulibekni Qozondan Saratovgacha (shaharga 1590-yili asos solingan) kuzatib qo‘ygan. 14 14 Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. 15 1606-yili I.D.Xoxlov, tog‘asi Vasiliy hamda voyvoda Golovin bilan birgalikda Terekka, uning xalqini yangi podsho Vasiliy Ivonovich Sheyskiy (1606-1610) ga qasamyod qildirish uchun yuboriladi. Lekin, terekliklar yangi rus podshosini tan olmaydilar, Xoxlovni qattiq do‘pposlab qamab qo‘yadilar. Ma’lum vaqt o‘tib terekliklar I.D.Xoxlovni soqchi qo‘shib Astraxanga jo‘natib yuboradilar. Shu tariqa u Astraxanda еtti yil, 1613-yilgacha qamoqda o‘tirdi. 1617-yili Astraxanda hokimiyat ataman I.V.Zaraskiy qo‘liga o‘tdi va u I.D.Xoxlovni ozod qilib, Eronga shoh Abbos I (1587-1629/30) huzuriga elchi qilib yubordi. Ataman Zaruskiy shohdan pul, oziq-ovqat askar bilan yordam berishini so‘radi va Moskvani egallagandan keyin Asraxanni unga in’om qilajagini bildirdi. Shoh Abbos I boshida bunga ko‘ndi va atamanga 12 tuman naqd pul va katta miqdorda oziq - ovqat yuborishini va’da qildi. Lekin keyincha, o‘z elchisi Xoja Murtazodan ataman Zaruskiy isyoni barbod bo‘lgani va toj-taxt Mixail Ayodorovich qo‘liga o‘tganini Eronga Rossiyadan Aleksey Buxarin va Mixail Tixanov boshliq yangi elchilar kelgani haqidagi xabarni eshitganidan keyin fikridan qaytdi. Shoh Rossiya elchilarini katta sovg‘a-salomlar bilan qaytarib yubordi. O‘shanda I.D.Xoxlovga ham kelishiga ijozat berdi. Lekin Vladimirga еtganlarida podshoning amri bilan uni turib qoldilar. 1615-yilning iyul oyidaAstraxanda Zaruskiy isyoni bartaraf qilingandan keyin, I.D.Xoxlovning gunohidan kechdilar va uni qo‘yib yubordilar. D.Xoxlovning taqdiri 1620-yilgacha qanday bo‘lganligi bizga ma’lum emas. Fikrimizcha, shu davr ichida u Qozon hokimi (Voevodasi) ning xizmatida bo‘lgan. 1620-1622 yillari u podshoning farmoni bilan O‘rta Osiyoda, Buxoro va Xiva xonliklarida bo‘ldi. Rossiyaga qaytgandan (1622 yil 12 dekabr kuni) keyin u bir muncha vaqt Moskvada istiqomat qildi; 1623-yilning boshlarida unga Qozonga qaytishiga ijozat berildi hamda voevoda Ivan Odevskeyning xizmatida bo‘ldi. I.D.Xoxlov 1624-yilning 8 dekabrda yana Moskvaga chaqirtirib olindi va Buxoro va Xiva xonliklari xaqidagi ma’lumotlarni tartibga solish haqida topshiriq oldi. 16 I.D.Xoxlovning hayotiga oid so‘ngi ma’lumot 1629 yilga tegishli. O‘sha- yili u Eron elchisi Muhammad Sulibek va Eronning savdo karvonini Qozondan Moskivagacha va Moskivadan Qozongacha kuzatib qo‘ygan 15 . I.D.Xoxlovning ikki muhim hujjat: Buxoro va Xiva xonliklarining ahvoli haqida podshoga yozgan axboroti (stateyniy spisok) qolgan. Birinchi hujjatda elchilik zimmasiga qaratilgan vazifalar haqida so‘z boradi.Uning vazifasi eng avvalo har ikki xonlik hukumdorlarini Rossiya bilan do‘stlashish savdo va bordi keldi aloqalarini o‘rnatishga ko‘ndirish; xonlarni Rossiya qudratli davlat ekanligi va uning boshqa nufuzli davlatlar bilan yaxshi munosabatda ekanligiga ishontirish, xonliklardagi rus asirlarini ozod qilish; har ikkala xonlik o‘rtasidagi mavjud munosabatlar, honliklarning Eron, Turkiya va Gruziya bilan munosabatlari qanday ekanligi aniqlash, tabiiy boyliklari va harbiy qudratini aniqlashdan iborat bo‘lgan. Xo‘sh, I. D. Xoxlov elchiligi o‘ziga topshirilgan bu vazifalarini bajara oldimi yoki yo‘qmi? Uning Elchilar mahkamasi (Posolskiy prikaz) ga yozgan axboroti (Stateyniy spisok) ga qaraganda, u o‘ziga yuklatilgan vazifaning katta qismini bajargan. 16 Masalan, Imomqulixon o‘z ixtyoridagi 23 rus asirini ozod qilgan. Boy- badavlat kishilar, amirlar va savdogarlar qo‘lidagi asirlar hususida Imomqulixon elchiga «ularni qidirishga hozircha fursat yo‘q, hizmatkori (Toshkent hokimi Tursunxon) isyonini bostirgandan keyin imperator janobi oliylarining bu iltimosini bajaramiz va topganlarimizni o‘zimiz yuboramiz», deb va’da bergan. 17 Har ikkala xonlikdagi ichki vaziyat haqida ham Rossiya elchisi ko‘p ma’lumotlar to‘plashga muvaffaq bo‘lgan. Elchining axborotida, masalan, quyidagilarni o‘qiymiz: «…(biz Buxoroda bo‘lgan paytda) Buxoro xoni bilan Toshkent hokimi o‘rtasida urush borayotgan edi. Hon uhga qarshi o‘zining katta amiri Nadr devonbegini 40 ming askar bilan jo‘natdi. Shulardan 10 ming 15 www.Istoriy.Ru 16 www.natura.com 17 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 17 navkarini Toshkent hokimi urushda halok qildi. Shundan keyin Imomqulixonning shahzodalari borib Tursun sultonning yigitlarini mag‘lubiyatga uchratdilar. Ikki o‘rtasidagi urush hali bir yoqlik bo‘lgani yo‘q» 18 Imomqulixon Rossiya elchisi kelib-ketgan vaqt ichida o‘zaro urushlar va isyonlar tufayli Balx bilan Samarqandda turdi. Shu vaqt ichida elchi uni ikki martda borib ko‘rdi, - birinchi marta, Buxoroga kelganidan o‘n kun keyin, ikkinchi marta yurtiga qaytib ketishi (1622 yil 3 avgust) oldidan I.D. Xoxlovning axborotida o‘qiymiz: «Xon o‘sha vaqtlarda Samarqandda emas edi. Inisi Nadr Muhammad huzuriga qochib borib turgan edi.» Imomqulixon Samarqandga I.D. Xoxlov Buxoroga kelgandan bir hafta o‘tgandan keyin, qaytib keldi. Lekin qattiq og‘rib qoldi. Muzokaralarda ko‘tarilgan asosiy masala qalmoqlar, no‘g‘aylar, shuningdek, rus asirlarini ozod qilish masalasi bo‘ldi. Rus asirlari hususida Nadr devonbegi elchiga bunday javob berdi: «Imomqulixon sizga quyidagilarni aytishimni buyurdi:» «Barcha rus asirlarini xon bo‘shatib yuborishni buyurdi. Boshqalarini inshoolloh, Tursun sulton bilan urush tugagandan keyin qidirtirib topadi va yurtiga jo‘natib yuboradi. Sizning podshohingiz ham shu tarzda ish tutib, qo‘lidagi Imomqulixonning odamlarini bo‘shatib yuborsin». Buxoro va Xiva xonliklarining ichki ahvoli haqida ham I.D.Xoxlov muhim ma’lumotlar to‘plagan. Uning ma’lumotlaridan ma’lum bo‘lishicha, mamlakat o‘zaro urishlar iskanjasida qolgan, Balx, Toshkent va Samarqand ustida turgan noiblar markaziy hukumatga bo‘ysunishda bosh tortib, o‘zlarini mustaqil tutayotganliklarni natijasida hukumat kuchsizlanib qolgan. Xiva xonligida ham aynan shunday vaziyat hukm surar edi. Bu yеrda Arab Muhammadxon (1602-1623) bilan uning o‘g‘illari Avanesh va Elbars o‘rtasida toj-taxt uchun kurash borardi. I.D. Xoxlovning Elchilar mahkamasiga yozgan axborotida o‘qiymiz: «Urganch zamida isyon boshlandi. Arabxonning o‘g‘illari Avanesh bilan Elbars (otasini) tutib ko‘ziga mil tortganlar. Arabxonnig boshqa 18 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 18 o‘g‘illari: Abulg‘ozi bilan Sharif Sulton Buhoro xoni huzuriga qochib ketganlar» 19 . Rossiya elchisi Xiva xonligi hududlariga Yoyiq (Orol) kazaklari va qalmoqlarning tez-tez qilib turgan talonchilik xurujlari haqida ham muhim ma’lumotlar keltiradi. Bu haqda I.D. Xoxlovning ma’lumotnomasida mana bularni o‘qiymiz: «Ivan Bovatda (Bog‘otda) tutqunda turgan paytda Urganchga qarashli ko‘chmanchi xalq ustiga bosqinchi rus kazaklari Trenka Us va uning odamlari bostirib kirib, turkmanlarni talon-taroj qildilar; ko‘p odamlarni o‘ldirdilar, ko‘plarini olib ketdilar… Urganch еrlariga qalmoqlar ham ko‘p bor bostirib kelgan. 1220 va 1221 yillari Urganchga qarashli еrlarga bostirib kirib, ko‘plarni o‘ldirgan». 20 Rossiya elchisining xabarnomasida Buxoro, Xiva shahar va qishloqlarining umumiy ahvoli haqida ham muhim ma’lumotlar keltiriladi. Ular elchi kelgan paytda ancha xarobalikka yuz tutib qolgan edi. Elchining so‘zlariga qaraganda, buncha tinimsiz o‘zaro urushlar, toju taxt uchun kurash va qozoq, qalmoq va Yoyiq kazaklarining tez-tez qilib turgan xurujlari sabab bo‘lgan. Ma’lumotnomada bojxona to‘lovlari haqida ham qimmatli ma’lumotlar uchratamiz. Bojxona xaqi, birinchidan, mamlakatdan mamlakatga o‘tgandagina emas, balki bir mamlakatning o‘zida bir viloyatdan ikkinchi viloyatga o‘tganda ham olingan. Ikkinchidan, u naqd pul bilan ham, mol bilan to‘langan. Masalan, har bir yukdan 33 parcha mato hajmida boj olingan. Shuningdek, I.D. Xoxlov Buxoro va Xiva xonliklarining Hindiston va Eron bilan bo‘lgan munosabatlari haqida ayrim ma’lumotlar to‘plangan. Masalan, uning xabarnomasida bunday gaplar bor: «Imomqulixonning, Balx xoni Nadr Muhammadxonning qizilboshlar podshosi shoh Abbos bilan aloqasi yomon. Ular (bir-birlari bilan) urush holatidadirlar. Hozirgi paytda ular orasida urush bo‘layotgani yo‘q. Tinchlik ham o‘rnatilmagan. Buxoro va Balx xonliklari bilan Hindiston o‘rtasida ham munosabatlar aynan shu vaqtda yaxshi bo‘lmagan. Buning sababini Rossiya elchisi bunday sharxlaydi: «Buxoro xoni Imomqulixon 19 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 20 Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997. 19 Hindiston podshosiga lochin yuborgan edi. Balx xoni Nadr Muhammadxon bo‘lsa uni (Buxoro elchisidan) tortib oldi. Shu sababdan Hindiston podshosi u bilan savdo aloqalarini uzdi, savdogarlarini Balx bilan Buxoroga yubormay qo‘ydi, Buxoro savdogarlariga Hindiston mollarini olib ketishni man qildi…» I.D. Xoxlovning guvohlik berishicha, Xiva xonligi bilan Eron o‘rtasidagi munosabatlar ham o‘sha paytlarda yaxshi bo‘lmagan. U yozadi: «Urganchliklar shoh Abbos bilan yaxshi munosabatlar emaslar. Ivan (Xorazmda turgan kunlari) xonzoda Elbars qizilboshlarga qarashli Obivardga hujum qilgan, Obivardliklarning otlari va tuyalarini tortib olgan. Shuningdek, 100 odamini asir qilib haydab ketgan…» 21 Aka-uka Pazuxinlar O‘rta elchiligi. Aka-uka Pazuxinlar O‘rta Osiyo xonliklarining umumiy ahvoli, Eron va Hindistonga Astraxan orqali olib boradigan karvon yo‘li haqida keng ma’lumot olib kelgan. Aka-uka Pazuxinlarning hayoti va faoliyatiga oid ma’lumotlar kam. Bu haqida quyidagilarni aytish mumkin. Kelib chiqishi aslzoda ( дворян ) avlodi. Katta Pazuxin Boris Andreevich 1669-1673 yillari stolnik mansabida davlat hizmatida bo‘lgan va inisi Simyon Ivanovich bilan birgalikda 1669-1671 yillari Buxoro, Balx va Urganchga yuborilgan Rossiya elchilariga boshchilik qilgan. Oradan sakkiz yil o‘tgach, 1679-yili Qrimga elchi qilib yuborilgan. Yo‘lda isyonchi rus kazaklarining hujumiga duchor bo‘lgan va olishuv paytida o‘ldirilgan. Aka-uka Pazuxinlar (elchilik tarkibida 10 kishi bo‘lgan) Buxoroga Yoyiq- qalmoq ulusi va Xiva orqali borganlar, qaytishda esa Eron, Shemaha va Boku orqali qaytishgan. Elchilar Buxoro va Xivada hammasi bo‘lib ikki yarim yil turganlar. Podsho va elchilik maxkamasi tarafidan berilgan hujjatlardan ma’lum bo‘lishicha, aka-uka Pazuxinlar elchiligi oldiga qo‘yidagi vazifalar qo‘yilgan: har bir davlat: Rossiya va O‘rta Osiyo xonliklari o‘rtasidagi do‘stlik va savdo aloqalarni mustahkamlash. Podsho Aleksey mihaylovich (1645-1676y.) 21 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 20 ning Buxoro xoni Abdulazizxon (1645-1680 yy.) nomiga yo‘llagan maktubida o‘qiymiz: «…biz ota-bobolarimizning (ishlarini) o‘zaro do‘stlik va izzat- hurmatda bo‘lish, bordi-keldi aloqalarini davom ettirish haqidagi ko‘rsatmalarni esda tutib, sizning savdogarlaringizga bizning mamlakatimizga, bizning savdogarlarimizga sizning mamlakatingizga bemalol borib kelishlarini yaxshilaylik». 22 2) Buxoro, Balx va Xiva xonliklarida saqlanib turgan rus asirlarini ozod qilishga harakat qilgan. Elchilik mahkamasi ( Посольский приказ ) bergan mahsus yo‘riqnoma ( Наказ ) da bunday deyiladi: «Buxoro, Balx va Urganchga qarashli еrlarda saqlanayotgan rus asirlari (barcha choralar bilan) ozod qilinsin. Shuni ham aytish kerakki, elchilikka «Podsho oliy hazratlariga tegishli kishilarni, aslzoda ( дворян ва бояр ) larning bolalarini qidirib topib ozod qilishga» alohida et’ibor berish topshirildi. 3 O‘rta Osiyo xonliklarining ichki va xalqaro ahvolini, ulardan qaysilariga suyanish mumkinligini aniqlash. Masalan, Elchilik mahkamasining yo‘riqnomasida ( Наказида ) mana bunday gaplar bor: «xonliklardan qaysinisi kuchliroq va ishonchliroq bo‘lsa, o‘shanisi bilan aloqa o‘rnatish lozim. Boris va uning xamrohlari Buxoro, Balx va Urganchda bo‘lganlarida ularning xonlari hozirgi paytda Turkiya sultoni, Eron shohlari va Gruziya bilan aloqasi yo‘qligini, shu kunlarda Xorazm taxtida kim o‘tirganini har qanday yo‘l bilan aniqlasinlar; Buxoro, Balx va Urganch xonlarining hazinasi boymi, askari kuchlimi, shularni ham aniqlasinlar». Moskva hukumati aka-uka Pazuxinlarga ham Buxorodan Hindistonga olib boradigan qulay yo‘lni aniqlash vazifasini yuklagan edi. Ular bu vazifani bajarish uchun tarjimonlar Nikita Medvedev va Semyon Izmaylovlarni Balxga jo‘natdilar. Ulardan faqat Nikita Medvedev Pazuxinlar huzuriga qaytib keldi (ikkinchi tarjimon Semyon Izmaylov qabulda qoldi) va Balxdan Hindiston poytaxti Shohjaxonobodga olib boradigan yo‘l haqida ma’lumot keltirdi. U, xususan, bunday deydi: «Hindistonga olib boradigan yo‘l Balxdan aholi yashab 22 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 21 turgan qishloqlar orqali o‘tadi. Yo‘lda hech qanday odobsizlik, talon-taroj va boj olish degan narsalar yo‘q» . Tarjimon Shohjaxonobodga yo‘l Hijron, Parvon, Kobul, Peshovar orqali o‘tishini aytdi. Yana dedi: «Hijron bilan Parvon oralig‘ida Hind tog‘lari (Hindikush) yotadi. To‘g‘ri yo‘ldan, tog‘ orqali borilganda masofa 6 kunlik, tog‘ni aylanib borilganda 4 xaftalik yo‘l». Aka-uka Pazuxinlarning hisobotlaridan ( Статейный список ) ko‘rinishicha, elchilar o‘zlariga topshirilgan hamma topshiriqni to‘la bajara olmaganlar. Aka-uka Pazuxinlarning ma’lumotnomasida O‘rta Osiyo xonliklarining iqtisodiy ahvoli haqida quyidagilar keltiriladi: Zaminning boyligiga qaramay, g‘alla kam etishtirilishi va shu sababdan g‘alla tanqisligi mavjudligi aytiladi: « Buxoro, Balx va Xivada g‘alla kam ekiladi. G‘allasi yil sayin kamayib borayotir.» Shuning bilan bir qatorda, xonliklarda pilla etishtirish yaxshi yo‘lga qo‘yilgani va ipakni xatto Turkiya orqali Germaniyaga olib borib sotilayotganini ma’lum qiladi. Chunki, elchilikga Osiyo ipagi savdosini Rossiyaga burib borish hususida mahsus topshiriq berilgan edi. Xususan, «Yo‘riqnoma» da bu to‘g‘rida «Buxoro va boshqa shaharlarda hom ipak etishtiriladi. Uni Eron va Turkiya orqali Germaniyaga eltib sotadilar, Astraxan va Moskvaga esa olib bormaydilar» . Shu sababdan aka-uka Pazuxinlarga xom ipak ishlab chiqaruvchilar va bu mahsulot bilan savdo qiluvchilarni qanday bo‘lmasin, «mahsulotni Astraxan va Moskvaga olib borishga ko‘ndirsin» , deyilgan. Xonliklarlardagi iqtisodiy ahvol xususida berilgan axborotlar ichida mana bu ma’lumot ham o‘ta muhimdir: «Xonning xazinasi g‘arib, chunki hamma qishloqlardan undiriladiganxhiroj xarbiylar va mansabdorlarga maoshi uchun (tanho) taqsimlab berilgan». Boshqa so‘z bilan aytganda, soliqlardan keladigan daromad kamayib ketgan. Aka-uka Pazuxinlar O‘rta Osiyo xonliklaridagi mavjud harbiy-siyosiy ahvol haqida ham muhim ma’lumotlar to‘plaganlar. Elchilik mahkamasi ( Посольский приказга ) berilgan axborotdan ma’lum bo‘lishicha, Buxoro bilan Balx xonligi o‘rtasidagi ziddiyatlar nihoyatda kuchayib ketgan. Elchilar kelgan paytda (1669-yili) Balh xoni Subhonqulixon Buxoroga itoat etmay qo‘ygan va 22 mamlakatining mustaqilligini e’lon qilgan edi. Natijada ikki o‘rtada urush xavfi tug‘ildi. Subhonqulixon daryoning so‘l qirg‘og‘ida katta qo‘shin to‘pladi. Abdulazizxon ham shunday qildi. Amudaryoning o‘ng sohiliga qo‘shin yubordi va xon o‘rdasini Buxorodan Qarshiga ko‘chirtirdi. Abdulazizxon bu bilangina kifoyalanib qolmadi. Balx xoniga qarshi Xiva xoni bilan ittifoq tuzdi. Anushaxon (tahm. 1663-1687) 1670-yili katta qo‘shin bilan Balx ostonasida paydo bo‘ldi va Balxga qarashli barcha qishloqlarni talon-taroj qildi. O‘shanda Abdulazizxon ham, Subhonqulixon ham qo‘shini bilan daryo yoqasida bir yarim-yildan ortiq turdilar, lekin daryodan o‘tishga botinolmadilar. Axborotda ( Статейный список ) O‘rta Osiyo xonliklarining, xususan, Buxoro xonligining, ma’mmuriy va davlat haqida ham diqqatga sazovor ma’lumotlar keltirilgan. Unda, hususan, yuqori mansabda turgan amaldorlar, masalan otaliq, devonbegi, mehtar, parvonachi, dodhox, yasovul, bakovul, to‘pchiboshi, dorug‘a va boshqalar, ularning vazifalari va mavqei haqida muhim ma’lumotlar keltirilgan. Masalan, dorug‘ a bilan mehtarga elchilarni zarur oziq- ovqat, ot-ulov, em-hashak bilan ta’minlash vazifasi yuklatilgan. Devonbegi «otaliqdan keyin turgan va elchilarni, ular o‘zi bilan olib kelgan maktublar (va sovg‘a-salomlarni) qabul qilgan» , «to‘pchiboshi esa zambaraklar va piyoda askarlarga boshchilik qilgan» 23 . Axborotnomada o‘zbek xonlari saroyida amalda bo‘lgan qabul marosimlari haqida ham ma’lumotlar keltiriladi. Unda, xususan, bunday deyiladi: «Ark» darvozasi oldida Boris va uning hamroxlarini Malaybek to‘pchiboshi kutib oldi. Boris va uning hamroxlari (to‘pchiboshi olib kelgan) otlarga mindilar. Podsho qasriga еtganda ularni otdan tushirdilar, chunki podshoh qasriga otliq kirish man etilgan. Borisning o‘ng tarafiga Buxoroning atoqli zotlari, xon avlodidan bo‘lgan xoja va yaqin mulozimlari, katta amir ( боярин ) xonning yaqin mulozimlari va boshqa lavozimdagi mansabdorlar, (umuman) 100 dan ortiq kishi joy oldilar… Abdulazizxonning o‘ng tarafidan xojalar, ruhoniylar va ulamolar o‘rin oldilar. Xonning oldiga uning qilichi, o‘q-yoyi va qalqoni qo‘yilgan edi. Uning orqasida 23 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 23 12 nafar nayza va qilichc ko‘targan uy xizmatkorlari turgan edi. Xonning old tarafida 200 dan ortiq yasovul va ko‘rikchilar tik turar edilar…» Aka-uka Pazuxinlarga berilgan yana bir muhim topshiriq - O‘rta Osiyo xonliklarida tutqunlikda bo‘lgan rus asirlarini aniqlash va ularni ozod qilishdan iborat edi. Pazuxinlar bu masalada ham ba’zi ishlarni amalga oshirdilar, hususan Buxoro, Balx va Xiva xonlarining shaxsiy ho‘jaliklarida 300 dan ortiq rus asiri mehnat qilayotganini aniqladilar. Shundan 22 nafarini 685 so‘m oltin hisobida to‘lab ozod qilishga muvaffaq bo‘ldilar. «Axborotnoma» (« Статейный список ») da ko‘rsatilishicha, Pazuxinlar badavlat kishilarning qo‘lidadagi rus asirlari sonini aniqlay olmaganlar. Rus elchisi Elchilar mahkamasiga ( Посольский приказга ) taqdim qilgan «Xabarnoma» da xususan mana bularni o‘qiymiz: «Buxorolik mansabdorlar qo‘lida, shaharda va usullarda ularni aniqlash mumkin bo‘lmadi. Qishloqlardan kelib turgan odamlarning so‘zlariga qaraganda, ular ko‘p» . Qo‘lga aylantirilgan rus asirlari asli Qozon, Ufa, Simbir uezdidan va Bolga bo‘yi qishloqlaridan bo‘lganlar va boshqird hamda qalmoq bosqinchilari ularni tutib Astraxanga olib borib Xivaliklarga pullab turganlar. Aka-uka Pazuxinlarning mana bu guvohliklari ham diqqatga molikdir: («boshqird va qalmoq bosqinchiliklardan» ularni) xivaliklar sotib olar ekanlar. Ular mahsus rus tovarlari uchun Astraxandan (rus yurtlariga), qalmoq va boshqird uluslariga borar, ba’zi xollarda u еrlarda rus asirlarini kutib ancha vaqt turib qolardilar. So‘ng rus asirlarini olib borardilar. Boris va uning hamroxlari Xivaga borayotganlarida qalmoq ulusidan rus asirlarini haydab kelayotgan xivaliklarni uchratdilar. (Xivaga haydab kelinayotgan) asirlarning soni 200, balki undan ortiqroq edi. Ularning har birini 40 yoki undan sal ortiqroq so‘mga sotib olardilar. Ularning ko‘pchiligini Eron va Hindistonga ham olib botib sotar edilar. V.A.Davudov va Muhammad Yusuf elchiligi. Vasiliy Aleksandrovech Daudov asli fors (eronlik) bo‘lib, 1653-yili Qozonda xristianlikni qabul qilgan, Rossiya davlatining xizmatiga kirgan ham stolnik va voevoda lavozimida xizmat qilgan . Muhammad Yusuf Qosimov esa asli musilmon (tatar). U ham ruslarning xizmatida bo‘lgan. 24 Avvalo shuni alohida aytib o‘tish kerakki, har ikkala elchi V.A. Davudov va M. Y. Qosimov Buxorogacha birga borishgan bo‘lsalar-da , elchilar mahkamasidan aloxida-aloxida topshiriq olganga o‘xshaydilar, chunki V.A. Davudov va M.Y.Qosimovga berilgan yo‘riqnoma (Nakas) bizgacha etib kelmagan. 1800-yilgacha Rossiya tashqi ishlar maxkamasini arxivida saqlanar edi. 1806-yili o‘tkazilgan tekshirish paytida u ko‘rgan joydan topilmagan. Shu sababdan V.A. Davudov va M. Y. Qosimov qanday vazifalarni ado etganliklarni aniq bilmaymiz. Buni V.A. Davudovning elchilik mahkamasidan olgan yo‘riq- nomasi (Nakas) dan taxminan bilib olish mumkin. Muhammad Yusuf elchiligiga kelsak unga Buxorodan Hindistonga olib boradigan yo‘llar va Hindiston podshosi Avrangzeb (1658-1707)ning Rossiya bilan diplomatik aloqalar o‘rnatishga mayli bormi-yo‘qmi ekanligini aniqlab kelish topshirilgan edi. Shuning uchun ham u Buxoroga kelganlaridan ko‘p vaqt o‘tmay, Hindistonga jo‘nab ketdi. Muhammad Yusuf Qosimov faqat Qobilgacha bordi. «Shoh (Avrangzeb - B.A.)ulug‘ podsho bilan do‘stona aloqalar o‘rnatishni istamagani» uchun orqaga qaytishga majbur bo‘ldi. 24 Florio Benevini elchiligi. Sharqqa katta xarbiy kuch yuborish va uni qurol bositasi bilan egallash harakati podsho Pyotr I (1682-1725) davridan boshlab kuchayib ketdi. Pyotr I - Aleksandr Bekovich- Cherkasskiyni mukammal qurollangan 5000 asqar bilan Xivaga uni Rossiya xomiyligiga kiritish xususida xon bilan muzokaralar olib boorish uchun yubordi. Aslida bu shunchaki elchilik emas, balki xonni chalg‘itib Xiva xonligini kuch bilan bo‘yso‘ndirishga qaratilgan harakat edi. Lekin Pyotr maqsadida erisholmadi. Bekovich- Cherkasskiy ekspeditsiyasi muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Sherg‘ozixon (1715 - 1728) Rossiya podshosining asl niyatini o‘z vaqtida payqadi va Bekovich - Cherkasskiy ekspeditsiyani daf qildi. Shundan keyin Rossiya Xiva va Buxoro xonliklarini bo‘y so‘ndirish payt kelmaganligini, uni osonlikcha bo‘yso‘ndirish mumkun emasligini, ularni hali ko‘p o‘rganish zarurligini angladi. 24 Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997. 25 26 II . BOB. YEVROPA DA O‘RTA OSIYOGA OID KARTOGRAFIK MA’LUMOTLAR TARIXIDAN 2 .1. XVI-XVIII asrlarda G‘arbiy Yevropa da O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy- kartografik ma’lumotlar. Rivojlangan O‘rta asrlarga kelib G‘arbiy Yevropada kartografiya fani taraqqiy eta boshladi. Bu davrda ko‘plab yangi xaritalar tuzilgan bo‘lsa-da, ulardan kam qismigina bizgacha еtib kelgan. Ular orasida O‘rta Osiyo hududi aks ettirilgan xarita lar ham mavjud. XVI asrda ingliz savdogari Antoniy Jenkinson tomonidan tuzilgan xarita ancha qimmatlidir. U 1562-yilda Londonda chop etilgan bo‘lib, «Jenkinsonning 1562 yilgi Rossiya xaritasi» deb nomlangan. Jenkinson O‘rta Osiyoga 1558- 1599 yillarda kelgan bo‘lib, uning sayohat yo‘li Mang‘ishloq yarim orolidan boshlangan, so‘ngra Xivaga, u yеrdan esa Buxoroga kelgan. Aslida Jenkinson Moskva davlati bilan savdo qiluvchi Angliya kompaniyasining vakili edi. U 1557-yilda Xitoyga boradigan qadimgi savdo yo‘lini qidirib aniqlash maqsadida Sharqqa yuboriladi. Chunki Xitoyga boradigan dengiz yo‘lini portugallar egallab olganligidan inglizlar boshqa yo‘l qidirishga kirishgan edilar. Jenkinson o‘zi o‘tgan yo‘llar haqida yozma hisobot qoldirgan va bir qancha joylarning geografik kengliklarini aniqlagan. Mang‘ishloqning geografik kengligi 45°, Urganchniki - 9 10', Buxoroniki - 39°10'. Nemis olimi G. Michau Jenkinsonning kenglik o‘lchovlarini yuqori baholagan holda Orol xavzasi haqidagi hisoboti va xaritasi haqiqatga to‘g‘ri kelmaydi, deb yozgan. Jenkinson xaritasidagi izohli yozuvlar e’tiborga loyiq. Samarqand shahri haqida quyidagi ma’lumot keltirilgan; «Samarqand Tatariyaning doimiy poytaxti bo‘lib kelgan, hozirda u haroba, Qadimgi izlar bilan qorishgan bir holda. U yеrda Temur dafn etilgan bo‘lib, u o‘z davrida turk imperatori Boyazidni asirga olgan edi». Ushbu matndan bilishimiz mumkinki, Jenkinson Tatariya deb O‘rta Osiyoni tushungan. 27 Jenkinsonning yozma matni uning kartasiga mos kelavermaydi. Kartada Kaspiy dengizining shimoli-sharqida berilgan Kitaia(Xitoy) ko‘li Sirdaryodan suv oladi va Ob daryosiga suv beradi. Bu ko‘l har holda Orol dengizi bo‘lsa kerak. Ammo Jenkinson ushbu nomni qayerdan olganligi bizga hozircha noma’lum. Bu nom 1546-yilda bosilgan Gerbenshteynning «Moscovia» xaritasi bilan bog‘liq, bo‘lsa kerak. 25 Chunki o‘sha xaritada Ural ortida Kythay lacus (Xitoy ko‘li) berilgan bo‘lib, uning qirg‘oqlarida Xitoy poytaxti joylashgan bo‘lgan. Ob daryosining boshlanishi bo‘lgan ushbu ko‘lning nomi Rossiyada tuzilgan keyingi bir qancha xaritalarda ham bor. Bu Zaysan ko‘li bo‘lsa ajab emas. Nima bo‘lganda ham Jenkinson o‘sha davr adabiyotlarida uchragan Kythay (Xitoy) ko‘li haqida bilgan. Xivadan shimolda ko‘l borligini va unga Amu va Sirdaryo quyilishini yaxshi bilgan holda ushbu ko‘l Kitaia (Xitoy) ko‘li bo‘lsa kerak, deb o‘ylagan. Fra Mauro xaritasi bilan tanish ekanligi ham Jenkinsonni shunday taxmin qilishiga asos bo‘lgandir. Jenkinsonning Orol dengizining eski nomi Moviy dengizi (Sineye more) bilan Sina (Xitoy) nomini adashtirgan degan fikrlarga qarshi shuni aytish o‘rinliki, Jenkinson va uning zamondoshlari Sina va Cathay so‘zlarining sinonim ekanligini bilmaganlar 26 . Jenkinson Kaspiy dengizining qo‘ltig‘i chuchuk suvdan iborat deganida Qorabo‘g‘oz ko‘lini tushunmagan. Kartada Kas piy dengizidan sharqqa tomon Vazir shahrigacha cho‘zilgan uzun qo‘ltiq, Sariqqamish ko‘lidir. V.V. Bartold fikriga ko‘ra, karvon yo‘li Sariqqamish xavzasiga faqat sharqiy tomondan kelgan u davrda Orol bilan Sariqqamish ko‘li birlashgan bo‘lmagan. 1558-yilda Jenkinson sayohati davrida Amudaryo Sariqqa mish ko‘liga quyilgan. Uning so‘zlariga ko‘ra, Sariqqamish o‘zani (Ko‘hnadaryo) suvi kamaygan bo‘lib, Oks (kartada Ougus) haqida gapirganda ushbu o‘zan tilga olinadi. Jenkinson davrida Sariqqamishning suvi chuchuk bo‘lib, Ko‘hna Urganchdan 100 mil uzoqlikdagi Ardoq Amuning Orol o‘zani - Toldiq shaxobchasi bo‘lsa kerak. 25 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 26 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 28 Ardoq o‘zani quyilgan va kartada nomlanmagan ko‘l Orol dengizi bo‘lsa kerak. Shunday qilib, Jenkinson xaritasida Orol dengizi ikki bor ko‘rsatilgan: birida sayyohning o‘zi ko‘rgan Ougus (Oks) va Ardock (Ardoq) daryosi quyiluvchi ikkinchisida esa Sur (Sur ya’ni Sirdaryo) va Amow (Amu - Amudaryo) quyiluvchi Kitaia (Xitoy) ko‘li. XVI asrning eng yaxshi hisoblangan Jenkinson xaritasi, «bir necha bor nashr etilgan va keng tarqalgan». Shuni ta’kidlash kerakki, Jenkinson xaritasi Angliya uchun O‘rta Osiyo haqida hududiy tasavvurlarga ega bo‘lishiga imkon berdi. XVI asrda G‘arbiy Yevropada tarixiy geografiya fani shakllanadi. Ushbu fan doirasida huddi shu davrning o‘zida tari xiy kartografiya fani paydo bo‘ldi. U ilmiy fan bo‘lib, ta rixiy xarita va atlas tuzish, ularni yaratish uslubiyatini ishlab chiqishdan iborat edi. Buyuk Geografik kashfiyotlar va mustamlakalar uchun boshlangan harakatlar hamda Yevropada Uyg‘onish davri kartografiya fani taraqqqiyoti uchun yangi sahifa ochdi. Yevropada XVI asrdagi Flamand kartografiya maktabining yirik vakili Abraham Orteliyoning (1527-1598 yillar) xaritalar tuzish sohasidagi faoliyati diqqatga sazovordir. U XVI asrning ikkinchi yarmidan boshlab jahon savdo markazlaridan biriga aylangan Antverpen shahrida ijod qildi. Shu kezlarda F lamand kartografiya maktabi ham ancha rivojlandi. Antverpen olimlar shahri emas edi. U yеrda kartografiya sav do sayohatlarini amalga oshirish talabi asosida yuzaga keldi. 1570 yil 20 mayida Orteliy o‘zining 70 xaritadan iborat dunyo atlasini chop qildiradi. Orteliy ushbu atlasdagi xaritalarning muallifi emas, balki u xaritalarni jamlab atlas holiga keltirgan hamda ularni taxrir qilgan. Nemis olimi Ferdinand fon Rixtgofen Orteliyning ishonchli va aniq, xaritalarni tanlaganini yuqori baholagan. Uning xarita lari moxirona rassomlik bilan ishlangan bo‘lib, xarita larda izohlar ham berilgan . Xarita larning asosiy qismi Yevropa mamlakatlari h aqida 29 bo‘lsa-da, ularda Rossiya, jumladan O‘rta Osiyo hududi aks etttirilgan xarita ham bor. A. Orteliy bu xaritani 1562 yilgi Jenkinson xaritasidan foydalangan holda tuzgan. A. Orteliy tuzgan atlasning 27-xaritasi «Alexandri Magni Macedonis expedito» («Buyuk Aleksandr Makedonskiyning Yurishlari») deb nomlanib, unda Aleksandr Makedonskiyning yurishlari emas, uning istilolari bo‘lgan mamlakatlar aks ettirilgan. Unda O‘rta Osiyo hududi ham aks ettirilgan bo‘lib, hozirgi Samarqandning eski nomi deb atalgan Marakanda, Oks va Yaksart daryolarining Kaspiyga quyilishi berilgan. Orol dengizi umuman ko‘rsatilmagan. Xarita rasmlar va Aleksandr Makedonskiy davri tangalari bilan bezatilgan. O‘tgan asrning 40-yillarida O‘zFA kartografik byurosida saqlanayotgan O‘rta Osiyo hududlari aks ettirilgan eski 12 ta xaritani topib o‘rgangan N. Korjenevskiy ulardan biri A. Orteliyga tegishli bo‘lib, u 1570-yilda tuzilganligini aniqlagan. A. Orteliy xaritaning muallifi kim ekanligini aytmagan. Ammo uni tuzishda 1507-yilda Valdzemyuller tomonidan tuzilgan еr shari xaritasi asos bo‘lgan bo‘lsa kerak. Aytish mumkinki , ushbu xarita Sibir va O‘rta Osiyo еrlarini aks ettirgan ilk bosma xarita bo‘lib hisoblanadi. Xaritaning hajmi 35x47 m bo‘lib, O‘rta Osiyo hududida Orol dengizi ko‘rsatilmagan. Faqatgina Kaspiy dengizi (Mage Caspium, et Hyrcanum) dumaloqroq, kengroq, shaklda berilgan. Sharq tomondan o‘ngga Sirdaryo (kartada - Chesel - Qizil) va janubdan Amudaryo (Abiamu) quyilgan. Amudaryoning o‘ng tomonidan o‘ngga quyiluvchi va xaritada nomlanmagan irmog‘i bo‘yida Samarqand shahri bo‘lib, unda shunday yozuvlar bor: «Samarkand Magni Tamber quonda ledes» («Samarqand buyuk Temurning taxti joylashgan shahar»). Har holda XVI asrning ikkinchi yarmida ham Temur shaxsi Yevropaliklarning diqqat markazida turganligini ushbu ma’lumotdan ham bilish mumkin. Qiziqarli joyi shundaki, xaritada Amudaryoning quyi oqimida o‘nga quyiluvchi Murg‘ob daryosi (Amorgab flu) va undan janubroqda Amudaryoning chap tomonida esa Buxoro shahri ko‘rsatilgan. Yana Amudaryoning chap 30 sohilida daryo irmoqlari yordamida katta ko‘l tasvirlanib, u Bad acaber Lacus (Bad akaber ko‘li) deb nomlangan. Uning nima ekanligi bizga noma’lum. Ana shu ko‘l qirog‘og‘ida Mari q al’asi tasvirlangan. Toshkent noma’lum Sur flu daryosi (balki Sirdaryodir?) irmog‘ida joylashtirilgan bo‘lib, o‘z navbatida Obu (Ob) daryosining yuqori oqimini tashkil qilgan. U Kithay lacus (Xitoy ko‘li)ga borib quyiladi, undan Ob daryosi boshlangan. Xaritadagi Sirdaryo (Sur flu)ning o‘rta oqimi bo‘lsa kerak. Uning Ob daryosining yuqori oqimi sifatida ko‘rsatish ham uning manbasi boshlanuvchi hududni bilmaslikdandir, Kithay ko‘li esa Jenkinson va boshqa O‘rta asr kartograflarining o‘ylab chiqargan uydirmasidir. Gondiusning 1606-yilda tuzgan «Tatariya» xaritasining hajmi 33,5x60 sm bo‘lib, uning orqa tomonida lotin tilida «Tartaria sive Magni Chami imperium» ya’ni «Tatariya yoki buyuk xon imperiyasi» degan so‘zlar yozilgan. Xaritada Toshkent, Samarqand, Termiz shaharlari berilgan. Ushbu xarita Gondiusning 1633 yilgi kartasidagi ma’lumotlarga qaraganda ancha sayoz hisoblanadi. Sirdaryo (kartada Chesel) va Amudaryo (Albiamu) Kaspiy dengiziga quyilgan. Shuningdek, noma’lum (Siminan Saluna Lacus) ko‘l ham aks ettirilgan. Sirdaryo va Amudaryoning boshlanishidan shimoli-sharqda tomon Xitoy ko‘li (Kithay Lacus) tas virlangan bo‘lib, u Sirdaryodan suv olib, Ob daryosi undan boshlangan. Sirdaryo bo‘yida Toshkent (Taskent) shahri joylashgan bo‘lsa-da, G‘arbga tomon Amudaryo (Amu lacus) havzasida «Tascan» nomi bilan yana aks ettirilgan. 1664-1665 yillarda Moskvaga gollandiyalik Nikola Vitsen (1641-1717 yillar) tashrif buyuradi. U keyinroq Amster dam burgomistri bo‘lgan. Nikola Vitsen ma’lumotiga qaraganda, Tatariyaning katta xaritasini tuzish g‘oyasi unga 1665-yilda kelgan. 1706 yil 19 yanvarda G.V. Leybnitsga yo‘llagan maktubida Moskvada ekanligida xarita yaratish rejasini ishlab chiqqanligini yozgan. Ammo uning ishi dastlab sekin ketadi. 1666-1667 yillarni Fransiyada o‘tkazib, so‘ngra Gollandiyaga qaytganda ham ushbu xaritani yaratish bo‘yicha еtarli manbaga ega emasligiga amin bo‘ladi. 31 1682-yilda Amsterdam shahrining burgomistri bo‘lgach, Osiyo mamlakatlari haqida ko‘plab ma’lumotlarga ega bo‘la boshladi. N. Vitsen Gollandiyaga kelgan har bir xorijlik bilan suhbatlashishga harakat qilgan. Shuningdek, XVII asrning 70-yillarida Moskvada yashovchi gollandlar bilan o‘rnatgan mustahkam aloqasi natijasida Tatariyaning ilk xaritasini yaratishga kirishadi. N. Vitsen «Tatariya» xaritasining asosini 1667-yilda Rossiyada tuzilgan «Godunov» chizmasidan olganligini ta’kidlaydi, Ammo, ushbu xaritalarning barcha mashhur nusxalari bi lan solishtirganda ular orasida deyarli o‘xshashlik yo‘qligi ma’lum bo‘ladi. Bu esa N. Vitsen o‘zi yiqqan ma’lumotlar aslida xarita tuzganligiga asos bo‘luvchi dalildir. Xaritada Orol dengizi (More Sieneie) juda kichik shaklda, janubiy qirg‘og‘i 41° shimoliy kenglik, 95° sharqiy uzunlikda tasvirlangan bo‘lib, sharqdan o‘nga nomsiz bir daryo quyilgan. Sirdaryo esa yuqorida tasvirlangan bo‘lib, uning janubida yana bir kichik daryo hosil bo‘lib, uning bo‘yida Taskun (Toshkent) va Nesaph (Nasaf) shaharlari ko‘rsatilgan. Oroldan shimoli-g‘arbga tomon ikki daryo: sharqda tomon nomsiz daryo va uning bo‘yida Samarqand, ikkinchisi esa Arsan daryosi (Arsan flu). 27 Amudaryo (Oxus) Kaspiy dengizi (Mage Caspium sive Cwalinskoi More)ra quyilgan. Amudaryo bo‘yida Buxoro (Bochara) shahri ko‘rsatilgan. Shuningdek, Oroldan shimoli-sharqqa to mon undan ikki baravar kichik Oq-Basir (Ak-Basir) ko‘li tas virlangan. Ushbu ko‘l bilan Orol oralig‘idagi еrlar Buxoro mamlakati (Bugaria) deb nomlangan. 28 Xaritada ma’lumotlarning biroz qorishganini kuzatish mumkin. U lar rus klassik xarita laridagi va Jenkinson karta si bilan bog‘liq ba’zi nomlardan olingan. To‘g‘ri xaritada, asosan, Sibir tasvirlangan bo‘lsa-da, ammo O‘rta Osiyo hududi ham o‘z aksini topgan. Unda ko‘plab xatoliklar bo‘lsa-da, mintaqa haqida ma’lumot bera olgani tufayli «G‘arbiy Yevropaning turli davlatlarida darhol mashhur bo‘lib ketdi». 27 www.Istoriy.ru 28 Azamat Ziyo. O’zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. 32 Ayniqsa, fransuz kartograflari tez-tez unga murojaat qilib turishar edi. G‘arbiy еvropalik kartograflar ba’zan esa undan shundoqligicha nusxa ko‘chirishgan. Bu haqda N. Vitsenning o‘zi shunday yozadi: « 1969-yilda Karl Allard Amstrdamda Osiyo xaritasini qildi. Uni yaratishda mening Tatariya xarita mdan namunalar olganligini e’tirof etdi». N. Vitsen uchun 1696-1697 yillarda Gollandiyaga tashrif buyurgan Pyotr I va uning buyuk rus elchiligiga hamroh bo‘lgan kishilar bilan uchrashuvi juda ahamiyatli bo‘ldi. Chunki ruslar Tatariya xaritasi bo‘yicha ko‘plab takliflar aytishdi. Ammo u Shimoliy Osiyo xaritasining ikkinchi variantini yaratishga ulgura olmadi. 1704-yilda N. Vitsen xaritasi Ides tomonidan to‘ldirishlar bilan nashr qilingan bo‘lsada, unda «O‘rta Osiyo («Tata riya») hududlari o‘zgarishlarsiz qoldirilgan». Shuni ta’kidlash kerakki, еvropalik olimlar O‘rta Osiyo xaritalarini tuzish bilan birga, uning alohida ahamiyatga ega shaharlarining kartografik planlarini ham tuzishga harakat qilganlar. 1685-yilda Dansig (Gdansk)da tug‘ilgan va sharq tillarini yaxshi bilgan doktor Daniil Gotlib Messershmidt Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar xizmatiga taklif etilgan. Maxsus shartnomaga ko‘ra D.G. Messershmidt Sibirga 7 yilllik ekspeditsiyaga jo‘natilib, o‘nga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi yuklatiladi. 1720-1727 yillarda Sibir va Uralda tadqiqotlar olib borgan bu olim «shartnomada ko‘rsatilgan barcha vazifalarni hatto nozik jihatlarigacha aniq, bajaradi». O‘nga bir muncha vaqt asirlikda yurgan shved zobiti Tabbert (ruslar asirligidan Shvetsiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam bergan. Kundalik va yozishmalarga qaraganda D.G. Messershmidt ko‘plab tarixiy- etnografik ma’lumotlar to‘plagan hamda mahalliy hududlar aks ettirilgan xaritalarni chizgan. Afsuski, u to‘plagan boy kolleksiya 1749-yilda Fanlar Akademiyasida yuz bergan yong‘in paytida yonib ketgan. 33 Ammo D.G. Messershmidtning kundaligi XX asrning 60-yillarda Berlinda nemis tilida chop etilgan. D.G. Messershmidt O‘rta Osiyoda bo‘lmagan bo‘lsa-da, uning kundaligidan Buxoro va Turkiston shaharlarining kartografik planlari topilgan. Planlarning birida Buxoro shahri to‘g‘ri uchburchak shaklida aks ettirilgan. Unda bozor, adrasa va ark asosiy o‘rin egallagan. Turkiston shahri esa planda aniq, proporsiyasi buzilgan shaklda berilgan. Ko‘plab ko‘chalar, karvonsaroy va suv saqlovchi ko‘plab quduqlar ham aks ettirilgan. Shahar plani yonida noma’lum tabag‘ul Maamat (Muhammad?) Buturxonning muhri bor. Balki shaharlar plani aynan ana shu odamga tegishlidir va D. G. Messershmidt ularni qo‘lga kiritgach, o‘z kundaligiga ilova qilgandir. Ammo bu planlar hamda O‘rta Osiyo haqida uning asari va kundaligida eslatilmagan. Nima bo‘lganda ham D.G. Messershmidtning asari chet ellarda mashhur bo‘lgan va undan keng qo‘llanilgan. U bilan birga ishlagan F.I. Stralenberg 1730-yilda nashr etgan kitobi ko‘plab tillarga tarjima qilindi va Sibir haqida G‘arbdagi asosiy manba bo‘lib qoldi. Bundan ko‘rinadiki, ushbu shaharlarning planlari ham G‘arbiy Yevropa mamlakatlarida mashhur bo‘lgan. 29 D.G. Messershmidt bilan birga sayohat qilgan F.I. Stralenberg 1730-yilda Leypsigda nashr etgan kitobiga Rossiya xaritasini ham ilova qilgan bo‘lib, bu xarita ham o‘sha-yili Stolgolmda nashr etilgan. U F.I. Stralenberg Rossiyadan o‘z vataniga qaytgach, 1721-yilda chizib tugatilgan edi. F. I. Stralenberg xaritasidagi ko‘plab nomlar O‘rta asr arab va O‘rta Osiyo mualliflarining manbalaridan olingan. Masalan, birgina Sirdaryo Tanais, Yaksart, Sayxun va Sir nomlash bilan tasvirlangan. F. I. Stralenberg xaritasini baholab, shuni ta’kidlash kerakki, o‘zida mavjud barcha xaritalar va yiqqan ma’lumotlari diqqat bilan o‘rganib chiqib, O‘rta Osiyo xaritasini tuzgan. Kartada Amudaryodan Isfaratog‘ tog‘larigacha bo‘lgan hududlarni Usbekia (O‘zbekiya - O‘zbekiston) deb ko‘rsatgan. Ulardan shimolda 29 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 34 - Sirdaryoning chap qirg‘og‘ida Namangan, shimoli g‘arba esa Marg‘ilon va shimolda Andijon ko‘rsatilgan. Orol dengizi alohida suv xavzasi sifatida ko‘rsatilgan bo‘lib, sharqdan o‘nga Sirdaryo (Sirt fl.) qo‘yilgan. Amudaryo esa Qorabug‘oz va Balxan qo‘ltiqlari O‘rtasidan o‘tib, Kaspiy dengiziga quyilgan. Bu yеrda u Qizildaryo (Chesel Daria fl.), Urganchdan yuqorida esa Amudaryo (Amu fl.) nomi bilan aks ettirilgan. Ko‘rama tog‘ tizmalari «Marotau» («Mapotog‘«) nomi bilan berilgan. Ushbu xaritada shaharlarning o‘rni avvalgi tuzilgan xaritalarga nisbatan juda noaniq. berilgan. Zarafshon daryosi hech qanday nomlanmagan tog‘ ko‘lidan boshlanib, Sug‘d nomi bilan Amudaryoga quyilgan. Daryo bo‘ylab Samarqand va Buxoro shahri ko‘rsatilgan. Ularning ikkisi ham daryoning chap qirg‘og‘ida joylashgan. Xaritada Toshkentning o‘rni ham noto‘g‘ri ko‘rsatilgan bo‘lib, u Sirdaryoga quyiluvchi qandaydir nomsiz daryoning chap qirg‘og‘ida, O‘tror yaqinida joylashgan. 30 O‘rta Osiyo va O‘zbekiston tarixi uchun 1728-yilda golland kartografi Abraham Maas tomonidan Sankt-Peterburgda tuzilgan qo‘lyozmama xarita ancha qimmatli hisoblanadi. Xarita «Kas piy dengizi va atrofidagi manzillar, shuningdek, o‘zbeklar mamlakatining ...yangi kartasi» deb nomlangan. Kartani yaratishda A Maas 1723 yilgi rus elchiligining sharqiy mamlalarga sayohati davomida tuzilgan katta shakldagi rus xaritasidan foydalanganligini yozgan. A. Maas xaritasida yozilishicha, u 1723-yilda Rossiyada tuzilgan katta shakldagi rus xaritasidan nusxa olgan. Hozirda Moskva arxivlaridan birida A. Maas xaritasida foydalangan ruscha xaritaning asl nusxasi saqlanadi. A Maas xaritasida hozirgi Qizilqum, Orol, Xiva va Buxoro viloyatlari tarkibiga kiritilgan (kartada Aralskaia Regnum, Regnum Chiwense, Bocharia Regnum); cho‘lning ichki qismlaridan so‘qmoq yo‘llar o‘tkazilgan. Sirdaryodan (biri Forobdan, ikkinchisi Sirdaryoning quyi oqimidan) boshlaruvchi so‘qmoq yo‘l Yangikan manzilgohidan o‘tib, Buxoroga qadar 30 Azizxo’jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997. 35 borgan. Sirdaryodan yana bir yo‘l Urganch va Xivaga, yana biri esa Amudaryoning o‘ng qirg‘og‘i bo‘ylab Buxorodan Urganch va Xivaga tomon borgan. Qizilqum orqali o‘tgan ushbu karvon yo‘llari A. Maas xaritasi tuzilmasdan ilgari ham ruslarga ma’lum bo‘lgan aloqalarda keng foydalanilgan. Shuni ta’kidlash o‘rinliki, A.Maas xaritasidagi Kaspiy dengizi konturi Bekovich-Cherkasskiy tuzgan xaritadagidan farq qilsada, Orol dengiziniki esa ancha mos tushadi. 1723 yilgi rus xaritasi kim tomonidan tuzilganligi aniq, bo‘lmagan bo‘lsada, shu narsa aniqki, uni tuzganlar shubhasiz, Cherkasskiyning O‘rta Osiyo hakqidagi kartasidagi Orol dengizi tasviridan foydalangan. Demak, o‘z- o‘zidan ma’lum bo‘ladiki, A. Maas kartasidagi ma’lumotlar (ayniqsa, Kaspiy dengizini tasvirlashdagi yuksak aniqlik) Bekovich-Cherkasskiy kartasidan olingan. Shunga qaramasdan A. Maas kartasi, ehtimol o‘zbek xalqi joylashgan hududlar aks ettirilgan mustaqil dastlabki bosma kartografik tasvirlardan biri hisoblfnadi. Abraham Maas qo‘lyozmama kartasi asosida 1735-yilda «Kaspiy dengizi va o‘zbeklar mamlakati» deb nomlangan karta ham yaratgan. Ushbu karta 1735- yilda Nyurnberg shahridgi mashhur «Homannische Erben» («Goman merosi») nashriyoti tomonidan chop etilgan. Xaritada g‘arbda Kaspiy dengizidan sharqda to Farg‘ona va Badaxshongacha, shimolda O‘trordan janubda Balxgacha bo‘lgan hududlar qizil rangda bo‘yalgan holda berilgan bo‘lib, «USBEK» (ya’ni «O‘ZBEK») deb nomlangan. 31 Tarixiy-siyosiy va tarixiy-etnografik jihatdan A. Maas kartasi XVI-XVIII asr birinchi yarmida o‘zbeklar yashaydigan hududlar haqida ma’lumot beruvchi sxematik bayondan iborat bo‘lsa, ikkinchi tomondan Shayboniylar (XVI asr) va Ashtarxoniylar (XVII-XVIII asrning birinchi yarmi) davrida o‘zbek xonlari siyosiy xokimiyatiga bo‘ysungan O‘rta Osiyo hududi haqi da ma’lumot beradi. 31 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 36 Xaritaning ahamiyatli tomoni shundaki, unda O‘zbeklar yashaydigan hududlar ma’muriy chegaralari ajratib ko‘rsatilgan 11 ta viloyat (Regnum)ra bo‘lingan: 1. Turkiston. 7. Orol. 2. Badaxshon. 8. Samarqand. 3. Balx. 9. Buxoro. 4. Farg‘ona . 10. Xiva. 5. Askent. 11. Turkman cho‘li. 6. Ostrar. Xaritada yirik shaharlar Balx, Badaxshon, Samarqand, Bu xoro, Xiva, Urganch, Forob, Orol, Askent (Toshkent), Farg‘onaga eltuvchi savdo yo‘llari bilan aniq, ko‘rsatilgan. Shuni ta’kidlash o‘rinliki, kartada ko‘rsatilgan karvon yo‘llari «A. Maas kartasi tuzilmasdan avval ham ruslarga ma’lum bo‘lgan. Shuning uchun ham bu yo‘llardan Rossiya bilan O‘rta Osiyo davlatlari o‘rtasidagi aloqalarda (Gladishev va Muravin, Bekchurin, Burnashev, Beznosikov hamda boshqalarning ekspeditsiyalari davomida)» keng foydalanilgan. Marv Amudaryo o‘rtasidagi kichikroq orolda tasvirlangan. Xiva va Buxoro esa mulklar (propria) deb ko‘rsatilgan. Demak, bu ikki xonlikning mustaqil davlat ekanligi G‘arbiy Yevropada XVIII asrning birinchi yarmida ma’lum bo‘lgan. Orol dengizi dumaloq, shaklda berilgan bo‘lib, u ko‘l deb ta’rif etilgan (Lacus Aralskaya) va unga quyiluvchi ikki daryo - Amu va Sir daryolari ko‘rsatilgan. Amudaryo Buxoro mulklaridan o‘tgach , yana bir irmoq hosil qilib, Kaspiyga tomon yunalgan ammo u dengizga еtmasdan to‘xtagan (ya’ni xaritada bo‘yalmasdan ko‘rsatilgan). Orol va Kaspiy dengizlari oralig‘ida joylashgan shimo hududda «Turkman axolisi» (kartada «Turcomani populi») istiqomat qilishi ko‘rsatilgan. Ushbu hudud ma’muriy jihatdan chegaralari bilan ko‘rsatilgan bo‘lishiga qaramasdan, 37 unda hech qanday aholi maskanlari va ko‘chmanchilar yurti qayd etilmagan. Bu hudud XX boshlariga qadar Xiva xonlari ixtiyorida bo‘lgan. Shu davrdan boshlab G‘arbiy еvropalik kartograflar gradus turidan foydalana boshladilar 32 . Bu esa ko‘plab obyektlar xaqida notug‘ri kartografik tasavvurlarga chek qo‘ydi; - ko‘rib chiqilgan davrda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyoga bo‘lgan qiziqishning ortishi G‘arbiy Yevropaning mustamla-kachy doiralarining ushbu hududda o‘zining uzok, kelajakdagi manfaatlarini ko‘rayotganligini bildiradi. Chunki G‘arbiy Yevropaning bir necha mamlakatlari bu paytda uzlarining mus- tamlakachilik istilolarini faol davom ettirmoqda, O‘rta Osiyo xududi esa o‘zining boy zamini bilan ularning diqqatini jalb qilib kelardi. Buni yana shundan bilish mumkinki, bu davrda yaratilgan kartalar mualliflarning ko‘plari Rossiyaga tashrif buyurib, bu еrlar haqida ma’lumotga ega bo‘lsalar-da, uz kartalarida ko‘proq. O‘rta Osiyo hududini tasvirlashgan (A. Maas, N. Vitsen va xokazolar); - XVIII asrga kelib, G‘arbiy Yevropaning noshirchilik markazlari - Parij, Nyurnberg, Amsterdam, Ausburg va Venetsiyada chop qilingan fransuz, nemis, italyan va golland tillaridagi kartalarda ilk bor «o‘zbek» yoki «o‘zbeklar mamla- kati» degan so‘zlar paydo bo‘ldi. Bu esa G‘arbiy Yevropada o‘zbek davlatchiligi haqida batafsil ma’lumotlar paydo bo‘lganligini bildiradi. 32 www.ziyo.net 38 2 .2. XIX asrda G‘arbiy Yevropada tuzilgan xaritalarda O‘rta Osiyo. 1664-1665 yillarda Moskvaga gollandiyalik Nikolay Vitsen (1641-1717 yillar) tashrif buyuradi. U keyinroq Amsterdam burgomistri bo‘lgan. Nikolay Vitsen XVII asrning 70-yillarida Moskvada yashovchi gollandlar bilan o‘rnatgan mustahkam aloqasi natijasida Tatariyaning ilk xaritasini yaratishga kirishadi. Xaritada Orol dengizi (More Sieneie) juda kichik shaklda tasvirlangan bo‘lib, sharqdan unga nomsiz bir daryo quyilgan. Sirdaryo esa yuqorida tasvirlangan bo‘lib, uning janubida yana bir kichik daryo hosil bo‘lib, uning bo‘yida Taskun (Toshkent) va Nesaph (Nasaf) shaharlari ko‘rsatilgan. Oroldan shimoli-g‘arbga tomon ikki daryo: sharqqa tomon nomsiz daryo va uning bo‘yida Samarqand, ikkinchisi esa Arsan daryosi (Arsan flu). 1685-yilda Dansigda tug‘ilgan va sharq tillarini yaxshi bilgan doktor Daniel Gotlib Messershmidt Pyotr I tomonidan 1716-yilda ruslar xizmatiga taklif etilgan. Maxsus shartnomaga ko‘ra D.G.Messershmidt Sibirga 7 yillik ekspeditsiyaga jo‘natiladi. Unga ushbu hududlarni o‘rganish vazifasi yuklatiladi. 1720-1727 yillarda Sibir va Uralda tadqiqotlar olib borgan bu olim shartnomada ko‘rsatilgan barcha vazifalarni hatto nozik jihatlarigacha aniq bajaradi. Unga bir muncha vaqt asirlikda yurgan shved zobiti Tabbert (ruslar asirligidan Shvesiyaga qaytgach, Stralenberg nomi bilan mashhur) yordam bergan. D.G.Messershmidt O‘rta Osiyoda bo‘lmagan bo‘lsa-da, uning kundaligidan Buxoro va Turkiston shaharlarining kartografik planlari topilgan. Planlarning birida Buxoro shahri to‘g‘ri uchburchak shaklida aks ettirilgan. Unda bozor, madrasa va ark asosiy o‘rin egallagan. Turkiston shahri esa planda aniq proporsiyasi buzilgan shaklda berilgan. Ko‘plab ko‘chalar, karvonsaroy va suv saqlovchi quduqlar ham aks ettirilgan. 'D.G.Messerslimidt bilan birga sayohat qilgan F.I.Stralenberg 1730-yilda Leypsigda nashr etgan kitobiga Rossiya xaritasini ham ilova qilgan bo‘lib, bu xarita ham o‘sha-yili Stokgolmda nashr etilgan. U F.I. Stralenberg Rossiyadan o‘z vataniga qaytgach, 1721-yilda chizib tugatilgan edi. F.I.Stralenberg 39 kartasidagi ko‘plab nomlar O‘rta asr arab va O‘rta Osiyo mualliflarining manbalaridan olingan. Masalan,. birgina Sirdaryo daryosi Tanais, Yaksart, Sayhun va Sir nomlari bilan tasvirlangan. F.I.Stralenberg xaritada Amudaryodan Isfaratog‘ tog‘larigacha bo‘lgan hududlarni «Uzbekiya» («O‘zbekiston») deb ko‘rsatgan. O‘rta Osiyo va O‘zbekiston tarixi uchun 1728-yilda golland kartografi Abraxam Maas tomonidan Sankt-Peterburgda tuzilgan qo‘lyozma xarita ancha qimmatli hisoblanadi. Xarita «Kaspiy dengizi va atrofidagi manzillar, shuningdek, o‘zbeklar mamlakatining ...yangi xaritasi» deb nomlangan. Xaritani yaratishda Maas 1723 yilgi rus elchiligining sharqiy mamlakatlarga sayohati davomida tuzilgan katta shakldagi rus xaritasidan foydalanganligini yozgan. Abraxam Maas qo‘lyozma xaritasi asosida 1735-yilda «Kaspiy dengizi va o‘zbeklar mamlakati» deb nomlangan karta yaratilgan. Ushbu karta 1735-yilda Nyurnberg shahridagi mashxur «Homannischi Erbeni» «(Goman merosi») nashriyoti tomonidan chop etilgan. 33 O‘sha davrda g‘arbiy еvropaliklar tomonidan nashr qilingan O‘rta Osiyo xaritalari ichida Iogann Mattias Xazning «Rossiya Imperiyasi va umum Tatariya» xaritasi ham ancha ahamiyatlidir. Bu xarita 1739-yilda chop qilingan. Xaritada Darg‘on-ota (Amudaryoda)dan Chu daryosi va Jung‘oriyagacha bo‘lgan hududlar yirik harflar bilan «Usbek» («o‘zbek») degan etnotoponim ostida berilgan. E. Reklyuning Xiva va Rossiya imperiyasiga tobe Turkiston viloyatlari haqidagi ma’lumotlari ham q izi qarlidir . E. Reklyu «Umumiy geografiyasi»ning VI jildiga O‘rta Osiyoning turkman cho‘llari va Xiva xonligi, Orolbuii hudud-lari aks ettirilgan xaritasini ilova qilgan. Xarita rangli ishlangan bo‘lib, a ho li punktlari aniq, ko‘rsatilgan. 33 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 40 VII jildidagi «Xitoy, Yaponiya va Koreya» xaritasida esa O‘rta Osiyoning Buxoro amirligi hududlari, Toshkent va Farg‘ona vodiysi ham ko‘rsatilgan. Bu xarita ham rangli ishlangan 34 U o‘z hisobotida keng qamrovli masalalarni, jumladan Rossiya hukmronligi ostidagi Turkistondagi vaziyat, Rossiyaning O‘rta Osiyo xonliklari bilan o‘zaro munosabatlari, Tur kistondagi rus xokimiyatining Afg‘oniston, Koshg‘arga oid siyosiy nuqtai nazarlarini bayon etgan. 1875 yil 11 fevralda «Golos» gazetasida «Skayler sayohatnomasi va Turkiston budjeti» nomli bosh maqola e’lon qilinadi, U reaksion ruxda yozilgan bo‘lib, rus ma’muriyatining Turkistonga haddan tashqari ishonuvchanligi keskin tanqid qilinadi. Chunki YE. Skayler Turkistondagi 1868-1872 yilgi besh yillik mustamlaka ma’muriyatining foyda va harajatlarini taqqoslab, O‘rta Osiyo mulklari Rossiya uchun 19 million rubl zarar keltirganiga amin bo‘ladi. U buning sabablarini ruslarning o‘lkadagi ko‘plab fuqaro ma’muriyati va o‘zini oqlamaydigan ulkan harbiy qugdinlarida deb biladi. Keyinroq 1876-yilda ushbu nashr muallif tomonidan to‘ldirilib, o‘zi ko‘rgan-bilganlari hamda eshitganlari asosida kengaytirilib «Turkiston: Rus Turkistoni, Buxoroga sayohat qaydlari» nomli ikki jildli kitob xilida ilk bor London (Buyuk Britaniya)da nashr etiladi. Shuni ta’kidlash o‘rinliki, YE. Skayler AQSH fuqarosi bo‘lsada, o‘z kitobini Yevropada nashr ettiradi.. Chunki Ang liya va Rossiyaning O‘rta Osiyo masalasidagi raqobatchilik kurashi so‘nmagan bir davrda Angliya xukumati O‘rta Osiyo xaqidagi har qanday ma’lumotga diqqat bilan yondashar va bu borada YE. Skaylerning kitobi qimmatli manba ekanligini anglab, uni nashr etishga rozilik bildirgan. Shu tariqa YE. Skayler kitobi dastlab Londonda kitobxonlar qo‘liga tegadi. Kitobda turli rasmlar, illyustratsiyalar bilan birga O‘rta Osiyoga tegishli xarita ham berilgan. Unda YE. Skaylerning sayohat qilgan manzillari: 34 Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 41 Sirdaryo, Turkiston, Chimkent, Toshkent, Samarqand, Zarafshon vodiysi, Xo‘jand, Buxoro, Qаrshi, Shahrisabz, Issiqko‘l, Yettisuv aks ettirilgan. Xaritada Rossiya harbiylari qo‘l ostidagi (ya’ni bosib olingan) O‘rta Osiyo hududi chegaralab berilgan. XIX asniing 40-yillarida nemis olimi A.Gumboldt tomonidan «Markaziy Osiyoning tog‘ tizmalari va vulqonlari» nomli xaritasi yaratildi. Xarita A.Gumboldtning « Markaziy Osiyo» nomli kitobiga ilova qilingan edi. A.Gumboldtning xaritasida O‘rta Osiyo hududlarini butunligicha aks ettirilgan. XIX asr o‘rtalarida ingliz olimi Genri Yul Amudaryoning yuqori oqimini tadqiq etish maqsadida ushbu hududga keladi. Sayohati va tadqiqotlari natijasida o‘z kitobi va xaritasini yaratadi. Muallif avvalo XIX asrgacha o‘tgan barcha sayohatchi va tadqiqotchilarning Amudaryo, uning yuqori oqimiga qilgan sayohatlari tarixini batafsil yoritib bergan. 1877-yilda Berlinda nemis olimi Fridrix Ferdinand fon Rixtgofenning Xitoyga bag‘ishlangan to‘rt jildli monografiyasi e’lon qilindi, Ushbu kitobning har bir jildi ma’lum bir fan tarmog‘iga bag‘ishlangan bo‘lib, u asosan Xitoy va unga qo‘shni davlatlarning tadqiqoti bilan bog‘liq holda yaratilgan. Muallif o‘z monografiyasiga «Markaziy Osiyo» xaritasini ilova qilgan. Chunki xaritasiz ushbu hududlar haqidagi asardagi, ma’lumotlar quruq gap bo‘lib qolar, еvropalik kitobxonlar o‘lkaning geografik o‘rni haqida sayoz tasavvurga ega bo‘lib qolishlari mumkin edi. 35 XIX asrning ikkinchi yarmida mashhur fransuz geografi va sayyohi Elize Reklyuning (1830-1905 yillar) «Umumiy geografiya. Zamin va odamlar» nomli 19 jilddan iborat kitobi nashr etila boshlandi. E.Reklyu «Umumiy geografiya»sining V-X jildlari Osiyo mamlakatlariga bag‘ishlagan bo‘lib, VI jildida O‘rta Osiyo xonliklari haqida batafsil ma’lumot berilgan va turkman cho‘llari, Xiva xonligi, Orolbo‘yi hududlari aks ettirilgan xaritasini ilova qilgan. Xarita 35 Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в Бухаре// История материалной култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХVIII. С. 169. 42 rangli ishlangan bo‘lib, aholi punktlari aniq ko‘rsatilgan. Vll jildidagi «Xitoy, Yaponiya va Koreya» xaritasida esa O‘rta Osiyoning Buxoro amirligi hududlari, Toshkent va Farg‘ona vodiysi ham ko‘rsatilgan. Bu xarita ham rangli ishlangan bo‘lib, amirlik hududlari, Rossiya imperiyasiga bo‘ysunuvchi Turkiston viloyatlari ham chegaralab berilganligi diqqatga sazovordir. Nemis sharqshunos professori Vilgelm Slvermlng «Osiyo» deb nomlangan monografiyasi 1896-yilda Sankt-Peterburgda rus tilida nashr etiladi. Kitob ko‘plab illyustrasiyalarga boy bo‘lib, 16 ta xaritani ham o‘zida jamlagan. Ularning barchasida O‘rta Osiyo hududlari aks ettirilgan bo‘lsa-da, ular orasida «Osiyoda koloniya (mustamlaka) mulklarning o‘sishi» nomli xarita ahamiyatlidir. 1894-1896 yillarda fransuz olimi M.J. Shaffanton Markaziy Osiyo va Sibirga sayohat qiladi. U boshchilik qilgan ekspeditsiya asosan ilmiy tadqiqotlarni o‘z oldiga maqsad qilib qo‘ygan edi. Ekspedistiya natijalarini Parijda 1899 yillarda kitob qilib nashr ettirgan. Muallif o‘zi bosib o‘tgan shaharlarni ham xaritaga tushirgan. Bu ekspeditsiyaning Batumidan boshlanib, Vladivostokgacha davom etgan yo‘nalish xaritasidir. Xaritaga O‘rta Osiyoning faqatgina Ashxobod, Marv, Buxoro, Samarqand, Toshkent, Verniy kabi shaharlari tushgan. XIX asr oxirlarida nemis olimi Fridrix fon Gelvald to‘rt jilddan iborat «Zamin va uning xalqlari» nomli asarini yaratdi. Asarning ikkinchi jildida O‘rta Osiyo, aniqrog‘i Rossiyaga tobe Turkiston o‘lkasining geografik o‘rni, aholisi, urf-odatlari haqida boy ma’lumotlar berilgan. Asarning so‘ngida «Osiyo» xarita ilova qilingan bo‘lib, unda O‘rta Osiyo hududi antik davr mualliflarining xaritalarida ko‘rsatilgani singari juda oddiy, sxematik tarzda berilgan bo‘lsa-da, Xiva, Buxoro xonliklari hududlari chegaralab ko‘rsatilgan. Russiyada O‘rta Osiyo haqida XVI asr oxirigacha to‘plangan ma’lumotlar ilk geogralik kartografik hujjat - « Книга Большому Чертежу » («Katta Chizmaga Kitob») da o‘z aksini topgan edi (1627 yil). Unda tavsiflangan jami 1500 geografik nomning 50 tasi O‘rta Osiyoga tegishli ekanligi ham o‘sha 43 davrda O‘rta Osiyo haqidagi ma’lumotlar Rossiya siyosiy va ilmiy doiralarini qiziqtirganligini ko‘rsatadi. Mashhur rus kartografi Semyon Kemezov 1683-1685 yillar orasida yaralgan ancha mukamal Sibir «Chizmasi»da ham O‘rta Osiyoga doir ma’lumotlarni tasvirlashda asosan « Книга Большому Чертежу » dan foydalangan. XVIII asr boshlariga kelib Rossiya O‘rta Osiyo hududlarida o‘zining mavqeini mustahkamlashga intildi. Bu hududlarda joylashgan Konliklar Rossiya imperiyasining Hindistonga kirib borishida qo‘nimgoh vazifasini o‘tashi kerak edi. Bu davrda Hindistonga O‘rta Osiyo orqali yaqin yo‘l qidirilishi rus geografik hamda kartografik tadqiqotlarining asosiy yazifasi bo‘lib turardi. Bu vazilani bajarishda Pyotr I ning faoliyati asosiy hal qiluvchi o‘rin egalladi. 1714-yilda Pyotr I Kaspiy dengiziga poruchik knyaz Bekovich- Cherkasskiyni jo‘natadi va unga bu yеrdan Xivaga borish topshirig‘i yuklatildi. 1715 -yilning aprelida Bekovich-Cherkasskiy Kaspiyning sharqiy qirg‘oqlariga еtlb keladi. O‘rta Osiyo va Kaspiy dengizining ilmiy xaritalarini tuzish aynan 1715-yildagi Bekovich-Cherkasskiy ekspeditsiyasiga tegishlidir. 1720-yilda Rossiyada Kaspiy dengizining birinchi bosma xaritasi chop etildi. Unda dengizning sharqiy sohillaridagi ko‘rfazlar noto‘g‘ri aks ettirilgan edi. Ushbu karta 1719-yilda F.I. Soymonovning dengizning g‘arbiy va janubiy qismlarida olib borgan kartografik suratga olish ishlari orqali amalga oshirilgan bo‘lsada, avval Bekovich Cherkasskiy tomonidan aks ettirilgan ko‘rfazlar xaritadan berilgan edi. XVIIl asrning birinchi yarmidagi eng katta va muihim ilmiy samara bergan sayohat Dmitriy Gladishev va Ivan Muravinlarning 1740-1741 yillarda Xiva sayohatidir. Bu sayot hisobotining to‘la matin va kartasini 1850-yildagina mashur Sharqshunos Ya. Xanikov nashr ettirgan. 44 1752-yilda esa I.Krasilnikovga mavjud manbalar asosida Orenburg guberniyasining yangi bosh va 10 ta maxsus xaritasini tuzish topshirig‘i berilgan. l.Krasilnikov tuzgan xaritalarning ikkitasi O‘rta Osiyo hududlari haqida ma’lumot beradi. Keyinroq rus harbiysi, general-mayor Yakov Bouver, XVIII asr oxirida polkovnik Ivan Lyutovlar ham O‘rta Osiyoga oid kartalarini yaratganlar. 1794-1795 yillarda Timofey Burnashev bilan birga Aleksey Beznosikov Buxoroga tashrif buyurishib, o‘lka haqida boy ma’lumotlar yig‘ishdi. Aleksey Beznosikov esa O‘rta Osiyoga doir to‘rtta xarita tuzgan. XVIII asrning oxirlarida, aniqrog‘i, 1799-yilda Rossiyada Xaritalar Deposi tashkil etildi. Bu muassasaning asosiy vazifasi Rossiya va unga tutash O‘rta Osiyo hududlarining harbiy-topografik xaritalarini tuzish va to‘plashdan iborat edi. 1812 yilga kelib, Xaritalar Deposi - Harbiy-topografik Depo deb qayta nomlandi va uning faoliyat doirasi ancha kengaytirildi. Depo Harbiy vazirlikka bo‘ysunar edi. XIX asrda Rossiya imperiyasining o‘sib borayotgan paxtani qayta ishlash, ip-gazlama sanoati uchun xom ashyo bozorlari va ulkan hududlar kerak edi. Shu sababli rus hukumati O‘rta Osiyo bilan savdo va diplomatik aloqalarni mustahkanilash yo‘llarini qidira boshladi. Ana shunday ulkan siyosiy, harbiy hamda iqtisodiy manfaatlarni qondirish maqsadi rus hukumatining O‘rta Osiyo hududida kartografik izlanishlar olib borishini tezlashtirdi. O‘lkaning Rossiyaga chegaradosh hamda ruslarga noma’lum bo‘lgan qismlari jo‘natilgan missiyalarining bosh maqsadi - bu еrlar haqida mukammal ma’lumot beruvchi kartalarni yaratish edi. O‘rta Osiyoning janubi-g‘aibiy va markaiziy qismlari haqida ilk ma’lumotlarni 1819-yilda Rossiya harbiylarining topshirig‘i bilan Krasnovodskdan Xivagacha sayohat qilgan kapitan N.Muravyov bergan. Uning elchiligining asosiy vazifasi turkmanlar bilan aloqa o‘rnatish va 45 ularning hududlaridan Xiva, Buxoro va Shimoliy Hindistonga savdo yo‘llarini ochishga qaratilgan edi. N.Muravyov avvalo Kaspiy dengizini ko‘zdan kechirib, uning janubi- sharqiy qirg‘oqlani tasvirga tushirdi va Xivaga sayohat qildi. 1822-yilda o‘z sayohati natijalarini nashr ettirib, unda O‘rta Osiyo tabiati haqida bir qator qimmatli ma’lumotlar beradi. 1821-yilda N.Muravyov yana O‘rta Osiyoga tashrif buyuradi hamda Krasnovodsk va Balxan qo‘ltiqlarida tadqiqotlarolib boradi. Ushbu hududlaning mukammal xaritasi yaratildi. 1820-1821 yillarda Buxoroga A.Negri boshchiligidagi rus elchilari tashrif buyuradi. Unda Bosh shtab zobitlaridan G.K.Meyendorf, V.D.Volxovskiy, A.K.Timofeyev, tabiatshunos X.Pander va sayyoh Eversmann ishtirok etgan. Ekspedisiya natijasida 50 verstli masshtabdagi xarita yaratildi hamda 5 astronomik nuqta belgilandi (shu jumladan Buxoro shahrining koordinatalari ham). Xarita ilk bor sayohat tavsifi bilan 1826-yili Parijda K.Meyendorf tomonidan nashr ettirilgan. 36 1833-yildan 1846 yilga qadar Orenburg o‘lkasi va unga tutash O‘rta Osiyo hududlarida qator tadqiqotchilar ish olib bordilar. Ularning faoliyati asosan O‘rta Osiyoning shimoliy hududlari va Xiva, Buxoro davlatlarining ma’lum qismini qamrab olgan edi. Kartografik tasvirga olish ishlari harbiy qismlarda harbiy topograflar tomonidan olib borildi. 1841-1855 yillarda Orol dengizidan shimolga va shimoli-sharqqa tomon yo‘nalishda va Sirdaryoning quyi oqimlarida alohida manzillar va yo‘nalishlar turli masshtabli tasvirga olindi. Ular orasida o‘sha davrning tarixiy-kartografik ma’lumotlarini o‘zida to‘plagan tadqiqotchi Ya.V. Xanikov hisoblanadi. U 12 yil davomida O‘rta Osiyoning shimoli-g‘arbiy tumanlar, haqidagi ma’lumotlarni yig‘ib, aholi manzillarining to‘la jadvalini tuzdi. Jadval astranomik aniqliklar va Xiva xonligiga tashrif buyurgan sayohatchilar ma’lumotlari asosida tuzilgan edi. 36 www.ziyo.net 46 1843-yil Xiva xonligiga polkovnik G.I. Danilevskiy missiyasi jo‘natildi. Bu ekspeditsiyada ham topograilar ishlimk etib, Xiva xonligining xaritalarini chizishgan. 1858-yilning o‘zida birdaniga uchta ekspedisiya tuzilib, sharqshunos N.V. Xanikov boshchiligidagi savdo ekspedisiyasi Qoshg‘ar (janubi-sharqiy Turkiston)ga va diplomatik ekspedisiyalar Xiva hamda Buxoro xonliklariga yuboriladigan bo‘ldi. Bu ekspedisiyaga Londondagi rus harbiy agenti, O‘rta Osiyoga hujum qilish siyosatining tarafdori, polkovnik N.P. Ignatev boshchilik qildi. 37 Missiyaning Xiva va Buxoroda еtti oy mobaynida olib borgan faoliyati natijasida bo‘lajak asosiy janglar haqidagi batafsil harbiy kartalar ishlab chiqildi, joylarning topografik tasvirlari olindi. «XIX asrning o‘rtalarida Orol dengizi. bo‘ylari, Sirdaryo, Amudaryo deltalarida harbiy dengizchi A.M. Butakuv boshchiligida ekspedisiya faol tadqiqot olib bordi. Ekspedisiya hududning to‘la topografiyasini o‘rgandi, 1852-yilda esa A.M.Butakov dengizda paroxod qatnovini tashkil qiladi. O‘rta Osiyoni chor Rossiyasi istilo etgach, rus harbiylari bosib olgan hududlarni boshqarish va yangi harbiy harakatlarni olib borish hamda kartalar tuzishning markazlashgan idorasini tashkil etish maqsadida 1867-yil 25- noyabrda Turkiston Harbiy okrugi qoshida Harbiy-topografik bo‘lim ochishadi. Bo‘lim O‘rta Osiyoning barcha mintaqalarini muntazam ravishda o‘rganib, ilmiy asoslangan aniq kartalarini yaratishni boshiadi. Bo‘lim ochilgunga qadar 1984 ming kv. km. maydonni egallagan O‘rta Osiyo hududi deyarli tadqiq etilmagan edi. O‘rta Osiyoning ma’muriy hududiy va boshqaruv manfaatlaridan kelib chiqib, suratga olish va kartalar yaratish bo‘limning bosh vazifasi etib belgilandi. XIX asrning 60 - yillardagi asosiy tadqiqotlar O‘rta Osiyo sharqidagi tog‘ oldi va tog‘li tumanlar hududlariga qaratildi. Tyanshanning tog‘ li tumanlari 37 Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в Бухаре// История материалной култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХVIII. С. 169. 47 haqida ilk ma’lumotni 1856-yilda yurtimizga kelgan P.P Semenov- Tyanshainskiy berdi. Uning asosiy maqsadi Yevropa faniga hali no‘malum bo‘lgan Tyanshan (Xon-Tangri) tog‘lari tizimiga kiruvchi о `lkaning tabiati, o‘simlik va hayvonot dunyosini tekshirib, ilmit yangilik olib kirish edi. U Tyanshanga 1856 -1857 yillar orasida ikki marta safar qildi va haqiqatdan geografiya Bani uchun qimatli ma’lumotlar to‘pladi. 1888-yilda O‘rta Osiyoga yana sayohat qilgan P.P.Semenov-Tiyanshaniskiy bu gal Kaspiyorti, Samarqand va Sirdaryo viloyati bo‘ylab qator ekspeditsiyalarini amalga oshiradi. 38 1864-1868 yillarda Tyanshanning janubiy tumanlaridan Issiqko‘lgacha sayohat qilgan N.A. Seversov, P.P. Semenov-Tyanshanskiyning ma’lumotlari to‘ldirdi. Ushbu hududlarning aniq ishlangan kartasi ham aynan N.A.Seversov tomonidan yaralilgan. 1858-yil aprelida N.A.Seversav Qo‘qon xonligi hududlariga qilgau ekspeditsiyasi davrida asirlikka tushib qoladi. Bu haqda u alohida kitob chop qilgan bo‘lib, unda Sirdaryoning quyi oqimlari aks ettirilgan xarita ham berilgan. 1869-yilda janubiy Tyanshan hududlarida tadqiqot о lib borgan V.A. Kaulbars esa Norin va Talas vodiylarida 33 punktdan ortiq manzilni taxminiy suratga oldi hamda mazkur hududlarning xaritasini yaratdi. 1868-yilda markazi Samarqand shahri bo‘lgan Zarafshon okrugi tashkil etilgach, O‘rta Osiyoning janubi-sharqida ham suratga olish ishlari jonlandi. Bu ishlarda A.P. Fedchenko ham ishtirok etdi. U ishtirok etgan ekspedisiya 1869-yilda Samarqandga, so‘ngra Kattaqo‘rg‘on, Join, Shahrisabz, Mag‘yon va Kishtut daralaridan o‘tib, Iskandar ko‘lgacha bo‘lgan masofani bosib o‘tishdi. A.P.Fedchenko o‘z ishlarining yakuniy natijalari o‘laroq, instrumental suratga olishlar asosida Zarafshon vodiysi, aniqrog‘i, uning janubiy qismining aniq xaritasini tuzishni maqsad qilgan. 39 38 www.tarix.uz 39 Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010. 48 1871-yilda esa Qo‘qon xonligiga sayohat qilgan A.P. Fedchenko Jahubiy Tyanshan, Farg‘ona, Oloy, Pomir geografiyasi bo‘yicha fanga boy va qiziqarli materiallar berdi Qo‘qon xonligiga qilgan sayohati davrida to‘plangan ma’lumotlar asosida A.P.Fedchenko ushbu hududning xaritasini yaratdi. U «Qo‘qon xonligi va Amudaryoning yuqori oqimi» deb nomlanib, unda bu davrgacha noma’lumligicha qolgan ushbu hududlar tasviri berildan edi. Rossiyaning o‘lkani harbiy yo‘l bilan zabt etish harakatlari aks ettirilib harbiy kartalar XIX asrning ikkinchi yarmida ko‘p yaratilgan bo‘lib, chor ma’muriyati shu yo‘l bilan O‘rta Osiyo hududlari haqida yaxshiroq tasavvur hosil qilib borgan. Masalan, Rossiya imperiyasi harbiylarining o‘lkadagi istilochilik harakatlariga rahbarlik M.A,Terentev, V.N.Zaysevlarning asarlarida harbiy xaritalar ilova qilingan. M.A.Terentevning «Karti i plani istorii zavoyevaniya sredney Azii» kitobidagi jami 23 ta kartaning barchasi O‘rta Osiyorning istilo etilishi bilan bog‘liq harbiy-tarixiy xaritalardir. Xivaning egallanishiga doir asar muallifi, rus harbiysi N.I. Grodekov o‘z kitobiga ushbu hududlarning kartasini ilova qilgan bo‘lib, unda Kaspiy dengizidan sharqda joylashgan Xiva mulklari batafsil aks ettirilgan. 1897-yilda Toshkentda Rus Geografiya jamiyatining Turkiston bo‘limi tashkil etildi. Bo‘lim o‘lkaning geografik tadqiqotlari bilan birga xaritalar tuzish ishlari bilan ham shug‘ullangan. Yuqoridagi ekspedisiyalar faqat ilmiy muammolarni hal qilibgina qolmay, balki o‘z kartografik ma’lumotlari bilan Rossiya imperiyasining O‘rta Osiyodagi mustamlakachilik siyosatiga yordam ham berganlar. 49 XULOSA Tarixiy-kartografik ma’lumotlarga ega manbalar o‘tmishda ro‘y bergan voqealarni tasvirlovchi asosiy manbalardan hisoblanadi. Ularni o‘rganish va tahlil etish, hozirgi zamonaviy xaritalar bilan qiyoslash u yoki bu tarixiy davrda shaharlar taraqqiyotini, ishlab chiqarish mintaqalari, savdo aloqalari, aloqa yo‘llari, xo‘jalik hamda aholining etnik va ijtimoiy tarkibi haqida ma’lumot beradi. Demak, tarixiy- kartografik ma’lumotlar o‘sha davr «ruhi»ni berishi bilan birga xilma-xil tarixiy- statistik ma’lumotlarga ega bo‘lishimizga ham imkon yaratadi. Shu jihatdan Yevropada O‘rta Osiyo haqida shakllangan tarixiy-kartografik ma’lumotlar o‘zining rivojlanish darajasi, mazmun va mohiyati bilan ahamiyatlidir. Ulardan mazkur monografiyada olingan tarixiy-geografik, tarixiy-siyosiy, tarixiy- iqtisodiy, tarixiy-harbiy, tarixiy-etnografik ma’lumotlar ham o‘z navbatida tarixiy- kartografik xususiyatga ega. Ana shu ma’lumotlarning ilk shakllanishi jarayoni hamda keyingi davrlar uchun qo‘llanma bo‘lib xizmat qilgan manbalar esa antik davr olimlarining O‘rta Osiyo haqidagi dastlabki ma’lumotlari hisoblanadi. Qariyb еtti asr mobaynida, ya’ni Gerodotdan Ptolemeyga qadar O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik tasavvurlar antik davr uchungina emas, balki o‘rta asrlarda G‘arbiy еvropaliklarning O‘rta Osiyo haqidagi yangi tarixiy-kartografik ma’lumotlarining paydo bo‘lishiga turtki bo‘ldi va shunga asoslanib quyidagi hulosalarga kelish mumkin. - rivojlangan asrlarda G‘arbiy Yevropada Uyg‘onish davri, Buyuk Geografik kashfiyotlarning amalga oshirilishi va ishlab chiqaruvchi kuchlarning taraqqiy etishi kuzatildi. - 1453-yilda turklar tomonidan Konstantinopolning egallanishi O‘rta Osiyoni ma’lum ma’noda savdo yo‘llaridagi ahamiyatini pasaytirdi. Bu esa O‘rta Osiyoning tarixiy-kartografik tasavvurlari va manbalariga ham ta’sir qilganligi kuzatdik. - eramizning II asrlarida Ptolemey yaratgan asarlar O‘rta Osiyo tarixiy geografiyasi, kartografik ma’lumotlari bo‘yicha 14- 15 asrlar o‘tgandan keyin ham alohida ahamiyat kasb eta boshladi. G‘arbiy Yevropa kartograflari ushbu tasavvurlarni XVIII asrgacha ham saqlab qolinganligi kuzatildi. 50 - XVI asrda G‘arbiy Yevropada O‘rta Osiyo xaritalarida mavjud bo‘lgan ko‘plab ob’yektlar haqida shu paytgacha yanglish bo‘lgan kartografik tasavvurlarga chek qo‘yganligi kuzatildi. - XVIII asrga kelib, G‘arbiy Yevropaning ilg‘or noshirchilik markazlari-Parij, Nyurnberg, Amsterdam, Ausburg va Venetsiyada chop qilingan xaritalarda ilk bor «o‘zbek» yoki» o‘zbeklar mamlakati» degan so‘zlar paydo bo‘ldi. Bu esa G‘arbiy Yevropada o‘zbek davlatchiligi hamda o‘zbeklar istiqomat qiluvchi hududlar haqida yangi ma’lumotlar paydo bo‘lganligidan dalolat beradi. - XIX asrda O‘rta Osiyo siyosiy harbiy manfaatlar to‘qnash kelgan hududga aylandi. Shu sababli o‘lkaga G‘arbdan ko‘plab missiyalar tashrif buyurdi. Ular asosan Rossiyaning o‘lkadagi harbiy harakatlarining borishi, istilodan keyingi o‘lkadagi ahvol haqida ma’lumot yig‘dilar. Rossiyaning Turkiston va Buxoro, Xivada tutgan siyosatlarini kuzatib turdilar. - g‘arbiy Yevropaning bir qator mamlakatlari (Fransiya, Angliya, Germaniya) da O‘rta Osiyoga nisbatan qiziqish ortdi. Buni Rossiyaning o‘lkaga faol harbiy harakatlarni boshlashi bilan izohlash mumkin. Yevropaning rivojlangan davlatlari ham ushbu hududda o‘z manfaatlarini ko‘zlab ilmiy ekspeditsiyalarni jo‘natdi va ularni zarur jihozlar, moliyaviy mablag‘lar, bilan ta’minladi. Ularning ma’lumotlaridan kerakli maqsadlarda foydalandilar. Ekspeditsiyalar natijasida o‘lkaga oid yangi tarixiy-kartografik manbalar yuzaga keldi. G‘arbiy Yevropalik olimlar Rossiya istilosidan keyingi O‘rta Osiyoning hududiy-chegaraviy o‘zgarishlarini o‘zida aks ettirgan kartalariga ana shu yangi ma’lumotlarni tushirdilar. Farg‘ona vodiysi, Pomir, Oloy, Turkman cho‘llari kabi o‘lkaning kam o‘rganilgan ichki hududlari ham o‘rganilib, G‘arbiy Yevropada bu еrlarning tabiiy, etnografik va ma’muriy-hududiy xaritalari yaratildi. XVII-XIX asrlar esa Rossiyada O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlarning shakllangan va taraqqiy etgan davri hisoblanadi. XVI asrgacha yaratilgan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy-kartografik ma’lumotlar XVII asrga kelib ular asosida yaratilgan «Chizma» («Chertyoj»)larga ko‘chdi. XVII asr 30-yillarida «Katta Chizma Kitobi» rus tarixiy-geografik bilimlarining XVII asr birinchi choragiga qadar yakuniy muvaffaqiyati bo‘lib keldi. Ushbu yozma manbadagi jami 1500 geografik 51 nomning 50 tasi O‘rta Osiyoga tegishli ekanligi ham garchand ruslar O‘rta Osiyoga kelib o‘rnashmagan bo‘lsa-da, bu o‘lkalar haqidagi ma’lumotlar rus siyosiy va ilmiy doiralarini qiziqtirganligini ko‘rsatadi. XVII-XVIII asrlar davomida Rossiya davlati tarkibiga kirmagan O‘rta Osiyo hududlari haqidagi ma’lumotlar Rossiya hukumatining janubiy o‘lkalarga diqqat bilan e’tibor qaratganligini bildiradi. Rossiya hukumati ushbu davrda xalqaro siyosatini nafaqat G‘arb bilan, balki O‘rta Osiyo bilan ham faol olib borganligini bildiradi. Shu tufayli rus kartografiyasi ham ushbu hududlar haqida yangi ma’lumotlarga ega bo‘lib, rivojlana boshladi. Avvalo, XVIII asrgacha bo‘lgan davr Rossiyada O‘rta Osiyo hududlari bilan tanishish, ma’lumot to‘plashdan iborat bo‘lsa-da, bu hududni xaritalarga tushirishda ham dastlabki qadam bo‘ldi. XVIII asrga kelib XVII asrga qadar yaratilgan «Chertej» («Chizma»)lar o‘rnini ularga qaraganda puxta ishlangan va yuksak aniqlikka ega tarixiy xaritalar egallay boshladi. Umuman olganda, XVIII asr O‘rta Osiyo hududi hakidagi geografik hamda kartografik tadqiqotlarning miqdori, ko‘lami va sifati jihatidan yangi, bir muncha yuksak bosqichga ko‘tarilgan davri sifatida izohlanadi. Shuningdek, ushbu asr Rossiya geografiyasi va kartografiyasi ilmiy asosda rivojlana boshlagan davr bo‘lib, bu hol shu davrda yaratilgan O‘rta Osiyo haqidagi tarixiy xaritalarda ham yaqqol ko‘zga tashlandi. Rus olimlari va sayyohlari O‘rta Osiyoning g‘arbiy va markaziy qismlarida bevosita topografik-kartografik tadqiqotlar olib borib, bu еrlar haqida qimmatli ma’lumotlar to‘pladilar. XIX asrda Rossiyaning ishlab chiqaruvchi kuchlarining taraqqiy etishi bilan O‘rta Osiyoga nisbatan qiziqishning ortishi kuzatildi. Savdo va sanoat kapitalining manfaatlari mamlakatni O‘rta Osiyo bilan aloqalar olib borishga turtki berdi. Bu esa o‘lkaning uzoq chekkalariga yuborilgan bir necha ekspeditsiyalarida namoyon bo‘ldi. 1819-yildan boshlangan bir qancha sayohat va ekspeditsiyalar missionerlik xarakterida bo‘lib, ular Rossiyaning istilochilik harakatlariga qaratilgan edi. Ularga esa O‘rta Osiyo o‘lkalari haqida ma’lumot to‘plash kabi yashirin vazifalar yuklatilgan edi. Bu davrga kelib o‘lkaning tarixiy xaritalari o‘zida boy tarixiy 52 geografik ma’lumotlarni jamlagan bo‘lib, ularda Rossiyada yaratilgan avvalgi xaritalardan farqli o‘laroq, o‘lkaning chekka tumanlari, qishloqlari va sug‘orish inshootlari ko‘proq aks ettirilgan edi. XIX asrning so‘nggi choragida o‘lkaga tashrif buyurgan rus olimlarining sayohatlari podsho ma’muriyati tomonidan moliyalashtirildi hamda ularning ma’lumotlari ham avvalo mustamlakachilik maqsadlari uchun xizmat qildi. Turkiston Harbiy-topografik bo‘limi va Rus Geografiya jamiyatining Turkiston bo‘limi tomonidan yaratilgan xaritalar o‘z davrining yuksak ilmiy asoslarini o‘zida mujassamlashtirgani bilan izohlanadi. Turkiston Harbiy-topografik bo‘limi va Rus Geografiya jamiyati Turkiston bo‘limining kartografik faoliyatini o‘z davri sharoiti ancha cheklab turgan. Ular faoliyatining o‘zi ham o‘lkadagi harbiy ma’muriyat tomonidan qattiq nazorat ostiga olinganligi ham bu fikrni tasdiqlaydi. Rossiya hukumati chekka o‘lka hisoblangan O‘rta Osiyoning ishlab chiqarish kuchlarini har tomonlama o‘rganish va rivojlantirish bilan qiziqmadi, balki undan mustamlaka maqsadlarda foydalanishga urindi. XIX asrda Rossiya kartografiyasi O‘rta Osiyo hududida xaritalarni tuzishda bir muncha mavaffaqiyatlarga erishgan bo‘lsa-da, O‘rta Osiyo hududida olib borilgan kartografik tadqiqotlar avvalo chor ma’murlarining o‘lkadagi mustamlakachilik siyosatiga xizmat qildi. Rus harbiylari O‘rta Osiyoda o‘z hukumronlik doiralarini kengaytirish uchungina bu kabi tadqiqotlarni amalga oshirdilar. Yuqoridagi omillarga qaramasdan, Rossiyada O‘rta Osiyo hududlari, xalqlari madaniyati haqida yangi ma’lumotlar paydo bo‘ldi. Bunga esa o‘lkani tarixiy- kartografik nuqtai nazardan o‘rganish asosida ham erishilganligini unutmaslik kerak. 53 FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO‘YXATI Rahbariy adabiyotlar: 1. Karimov I.A. Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish kontseptsiyasi. T., O‘zbekiston, 2010. 2. Karimov I. A. O‘zbekiston buyuk kelajak sari. T., O‘zbekiston, 1998. 3. Karimov I.A. O‘zbekistonning o‘z istiqlol va taraqqiyot yo‘li. Toshkent, O‘zbekiston,1992 yil. 4. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. - T.: Sharq, 1998. 5. Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat - еngilmas kuch. - T.: «Ma’naviyat», 2008. 6. Karimov I.A. Jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi, O‘zbekiston sharoitida uni bartaraf etishning yo‘llari va choralari. T., O‘zbekiston, 2009. 7. Karimov I.A. O‘zbekiston demakratik taraqqiyotning yangi bosqichida. - T.: «O‘zbekiston», 2005. 8. Karimov I.A. O‘zbekistonning 16 yillik mustaqil taraqqiyot yo‘li. - T.: «O‘zbekiston», 2007. 9. Karimov I.A. Ozod va obod Vatan erkin va farovon hayot pirovard maqsadimiz. T.8. T.O‘zbekiston,-2000. Mahalliy adabiyotlar: 10. Azizxo‘jayev A. Davlatchilik va madaniyat. - T.: Sharq, 1997. 11. Azamat Ziyo. O‘zbek davlatchiligi tarixi. T., 2000. 12. Абдураимов М.А. Очерки аграрних отношений в Бухарском ханстве в ХВИ первой половине ХИХ века. Т.И. Ташкент: Фан, 1966. 13.Абдураимов М.А. Вопрос феодалного землевладения и феодалной рента в писмах Эмира Хайдара. Ташкент: Ан УзССР, 1961. 14.Алимов У. А., Мирзаахмедов Д.А. К истории мавзолея Бобои Порадуз в Бухаре// История материалной култур Узбекистана. Ташкент, 1982. Вп. ХВИИ. С. 169. Xorijiy adabiyotlar: 15.Андреев М.С., Чехович О.Д. Арк Бухар. Душанбе, 1972. 54 16 .Сухарева О.А. Позднефеодалний город Бухара контса ХИХ-начало ХХ в.в.М.1962. 17.Таниева Г. М. Рол Каршинского вилаята в политической, сотсиално- экономической жизни Бухарского эмирата (вторая половина ХВИИИ первая половина ХИХ в): Автореф. Дис.канд.ист.наук.Ташкент, 2008. 18.Бартолд В.В. История културной жизни туретских народой (Средней Азии)Соч.Т.В. Наука, 1968. 19.Пугаченкова Г.А. Темуридское архитектурное наследие Шахрисабза //Шаҳрисабз шаҳрининг жаҳон тарихида тутган ўрни. Халқаро илмий конферентсия маърузалари тезислари. Тошкент:2002. 20.Дресвянская Г., Усманова З. Из истории Кеша. Ташкент, 1976. 21. Saidboboyev .Z. Tarixiy grografiya. Toshkent. 2010 y. Internet sahifalari: www.ziyo.net www.history.ru www.natura.com www.archaelogy.ru www.archaelogy.com 55

Yevropada yaratilgan xonliklar davri O‘rta Osiyo tarixiga oid kartografik tadqiqotlar

Купить