Yuksak ma’naviyatli yoshlarni tarbiyalashda O’rta Osiyo allomalari merosining o’rni

MAVZU: YUKSAK MA'NAVIYATLI YOSHLARNI TARBIYALASHDA
O'RTA OSIYO ALLOMALARI  MEROSINING  O’RNI
  Reja:
Kirish………………………………………………………………………………3
I   BOB.   YUKSAK   MA'NAVIYATLI   YOSHLARNI   TARBIYALASHDA
O'RTA OSIYO ALLOMALARI   G’OYALARIDAN FOYDALANISH………
5
1.1. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalash……………………….….…………
5
1.2.   Yuksak   ma'naviyatli   yoshlarni   tarbiyalashda     O'rta   Osiyo   allomalari
fikrlari.. .10
II   BOB.   YUKSAK   MA'NAVIYATLI   YOSHLARNI   TARBIYALASHDA
O'RTA   OSIYO   ALLOMALARI     MEROSINING     O’RNING
AHAMIYATI.. 16
2.1.   Yuksak   ma'naviyatli   yoshlarni   tarbiyalashda     O'rta   Osiyo   allomalari
merosi...16
2.2. Beruniy qoldirgan ilmiy merosi………………………….…………….…….25
XULOSA………………………………………………………..………………..29
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR……………………………..…………31
2 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi:   O’rta   Osiyo   tarixiy   voqealarga   g’oyat   boy   o’lka
bo’lishi   bilan   birga   azaldan   ilm-fan ,   madaniyat   va   ma’naviyatning   markazlaridan
biri bo’lib kelgan. Bu o’lka dunyoga ma’naviyat va ma’rifatning barcha sohalarida
yuzlab,   minglab   olamshumul   ulug’   zotlar,   davlat   arboblarini   tarbiyalab   bergan.
Umumbashariyat   ma’rifatparvarligini   yaratishda   buyuk   ajdodlarimiz   bevosita
ishtirok   etganlar,   uning   taraqqiyoti   va   boyishiga   ulkan   hissa   qo’shganlar.   O’rta
Osiyoning   madaniy   merosi   jahon   madaniyati   va   ma’rifatining   uzuviy   ajralmas
tarkibiy qismidir.
Endilikda   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   saltanatida   o’z   o’rinlariga   ega
bo’lgan   ulug’larimizni   teran   anglash,   o’rganish   va   ulug’lash   vaqti   keldi.   Afsuski,
salkam 150 yillik mustamlakachilik, 70 yillik avtoritar tuzum hukmronligi davrida
respublikamiz   yosh   avlodi,   Islom   Karimov   aytganidek,   «...necha   yillar   bizni
tariximizdan,   dinimizdan,   ma’naviy   merosimizdan   g’ofil   etishga   urindilar,   -
natijada ular o’z xalqning tarixini, uning boy tabiiy-ilmiy,   ijtimoiy-falsafiy , axloqiy
madaniyatidan bahramand bo’lish, o’rganishdan mahrum bo’lib keldi».
Ajdodlarimiz   e’zozlab   kelgan,   asrlar   qa’ridan   olib   o’tilgan   falsafiy-axloqiy
pand-nasihatlar, qadriyatlar ataylab, maqsadni ko’zlab yurgizilgan siyosat qurboni
bo’ldi, e’tibordan chetda qoldi. Bu esa yosh avlodning ma’naviyatiga salbiy ta’sir
o’tkazdi.   Vaholanki,   Islom   Karimov   «O’zbekistonning   o’z   istiqlol   va   taraqqiyot
yo’li»   kitobida   ta’kidlanidek:   «...o’tmishdagi   allomalarning   bebaho   merosi
qanchadan-qancha   avlodlarning   ma’naviy-ruhiy   ongini   va   turmush   tarzini
shakllantirgan edi va u hamon ta’sir ko’rsatmoqda».
Mustaqillik   tufayli   o’rganish,   tahlil   etish   imkoniyatiga   ega   bo’lgach,   ona
zaminimiz   ma’naviy   merosini   chuqurroq   o’rganish   biz   yoshlarning   vazifamiz,
inchunun, o’z tarixini bilmagan xalqning kelajagi ham bo’lmaydi.
IX-XV   asrlarni   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlarida   shartli   ravishda
«Renessans»   (uyg’onish)   davri   deb   atashadi.   Ma’naviyat   va   ma’rifatning   g’oyat
gullab-yashnashi bu davr uchun xarakterli bo’lgan. Bu davrda qomusiy ilm egalari,
ajoyib shoirlar, buyuk  davlat   arboblari  yetishib  chiqqan.  Dunyoviy  fanlarning tez
3 sur’atlarda   taraqqiy   etishi   keng   tarjimonlik   faoliyatiga   ta’sir   etdi.   Bu   jarayon,
ayniqsa   halifa   Ma’mun   davrida   (813-133   yil)   Bag’dodda   «Bayt-ul-hikma»
(Donolar   uyi)   tashkil   etilgan   paytda   tezlashdi.   Yunon   falsafasi   va   tabobati,   hind
hisobi, al-ximiya va ilmu nujumga oid asarlar arab tiliga o’girildi. 
Kurs   ishining   o rganilganlik   darajasi:  ʻ O’rta   Osiyo   tarixiy   voqealarga
g’oyat boy o’lka bo’lishi bilan birga azaldan ilm-fan, madaniyat va ma’naviyatning
markazlaridan   biri   bo’lib   kelgan.   Bu   o’lka   dunyoga   ma’naviyat   va   ma’rifatning
barcha   sohalarida   yuzlab,   minglab   olamshumul   ulug’   zotlar,   davlat   arboblarini
tarbiyalab   bergan.   Umumbashariyat   ma’rifatparvarligini   yaratishda   buyuk
ajdodlarimiz bevosita ishtirok etganlar, uning taraqqiyoti va boyishiga ulkan hissa
qo’shganlar va ulug’lash vaqti keldi.  
Kurs   ishining   maqsadi:   O’rta   Osiyoda   tabiiy-ilmiy   tafakkuri   rivojining
boshlanishi buyuk allomalar al-Farg’oniy va al-Xorazmiylar nomi bilan bog’liqdir.
U   mashhur   falakkiyotshunos   olim.   Uning   asosiy   asarlari   “Astranomiya   va
astralyabiyaga   kirish”,   “Falakdan   bo’ladigan   sabablar”,   “Astralyabiya   fani
usullari”,   “Osmon   harakatlari   va   yulduzlar   ilmi”   va   boshqalardir.   Asar   XII
asrdayoq   lotin   tiliga   tarjima   etilib,   ko’p   asrlar   davomida   Evropada   astronomiya
bo’yicha  qo’llanma, darslik  sifatida  xizmat  qilib kelgan.   U Evropada  al-Fraganus
nomi bilan mashhur bo’lgan.
Mazkur maqsadga erishish uchun quyidagi vazifalar belgilab olindi:  
1. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalash
2.  Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalashda  O'rta Osiyo allomalari  fikrlari
3. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalashda  O'rta Osiyo allomalari  merosi
4. Beruniy qoldirgan ilmiy merosi
Kurs   ishining   obyekti   Yuksak   ma'naviyatli   yoshlarni   tarbiyalashda     O'rta
Osiyo allomalari  merosining  o’rni   va uning asosiy tamoyillari
Kurs ishining predmeti:   Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalashda   O'rta
Osiyo allomalari  merosining  o’rni   va  ahamiyatini yoritish
Kurs   ishining   tuzilishi.   Kirish   2   ta   bob   va   4   ta   reja,   xulosa,   foydalanilgan
adabiyotlar ro’yxati va ilovalardan iborat.
4 I BOB.  YUKSAK MA'NAVIYATLI YOSHLARNI TARBIYALASHDA
O'RTA OSIYO ALLOMALARI  ALLOMALARI  G’OYALARIDAN
FOYDALANISH  
1.1. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalash
O’rta   Osiyo   tarixiy   voqealarga  g’oyat   boy   o’lka   bo’lishi   bilan   birga   azaldan
ilm-fan, madaniyat  va  ma’naviyatning  markazlaridan biri  bo’lib kelgan.  Bu  o’lka
dunyoga   ma’naviyat   va   ma’rifatning   barcha   sohalarida   yuzlab,   minglab
jahonshumul   ulug’   zotlar,   davlat   arboblarini   tarbiyalab   bergan.   Umumbashariyat
ma’rifatparvarligini   yaratishda   buyuk   ajdodlarimiz   bevosita   ishtirok   etganlar,
uning taraqqiyoti va boyishiga ulkan hissa  qo’shganlar. O’rta Osiyoning madaniy
merosi jahon madaniyati va ma’rifatining zuviy ajralmas tarkibiy qismidir.
Endilikda   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   saltanatida   o’z   o’rinlariga   ega
bo’lgan   ulug’larimizni   teran   anglash,   o’rganish   va   ulug’lash   vaqti   keldi.   Afsuski,
salkam 150 yillik mustamlakachilik, 70 yillik totalitar tuzum hukmronligi davrida
respublikamiz   yosh   avlodi,   Islom   Karimov   aytganidek,   «...necha   yillar   bizni
tariximizdan,   dinmizdan,   ma’naviy   merosimizdan   g’ofil   etishga   urindilar,   -
natijada ular o’z xalqning tarixini, uning boy tabiiy-ilmiy, ijtimoiy-falsafiy, axloqiy
madagiyatidan bahramand bo’lish, o’rganishdan mahrum bo’lib keldi».
Ajdodlarimiz   e’zozlab   kelgan,   asrlar   qa’ridan   olib   o’tilgan   falsafiy-axloqiy
pand-nasihatlar, qadriyatlar ataylab, maqsadni ko’zlab yurgizilgan siyosat qurboni
bo’ldi, e’tibordan chetda qoldi. Bu esa yosh avlodning ma’naviyatiga salbiy ta’sir
o’tkazdi.   Vaholanki,   Islom   Karimov   «O’zbekistonning   o’z   istiqlol   va   taraqqiyot
yo’li»   kitobida   ta’kidlanidek:   «...o’tmishdagi   allomalarning   bebaho   merosi
qanchadan-qancha   avlodlarning   ma’naviy-ruhiy   ongini   va   turmush   tarzini
shakllantirgan edi va u hamon ta’sir ko’rsatmoqda».
Mustaqillik   tufayli   o’rganish,   tahlil   etish   imkoniyatiga   ega   bo’lgach,   ona
zaminimiz   ma’naviy   merosini   chuqurroq   o’rganish   biz   yoshlarning   vazifamiz,
inchunun, o’z tarixini bilmagan xalqning kelajagi ham bo’lmaydi.
IX-XV   asrlarni   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlarida   shartli   ravishda
«Renessans»   (uyg’onish)   davri   deb   atashadi.   Ma’naviyat   va   ma’rifatning   g’oyat
5 gullab-yashnashi bu davr uchun xarakterli bo’lgan. Bu davrda qomusiy ilm egalari,
ajoyib shoirlar, buyuk  davlat   arboblari  yetishib  chiqqan.  Dunyoviy  fanlarning tez
sur’atlarda   taraqqiy   etishi   keng   tarjimonlik   faoliyatiga   ta’sir   etdi.   Bu   jarayon ,
ayniqsa halifa Ma’mun davrida Bag’dodda «Bayt-ul-hikma» (Donolar uyi) tashkil
etilgan   paytda   tezlashdi.   Yunon   falsafasi   va   tabobati,   hind   hisobi,   al-ximiya   va
ilmu   nujumga   oid   asarlar   arab   tiliga   o’girildi.   Bunda   Markaziy   Osiyodan   etishib
chiqqan mutafakkirlar al-Xorazmiy, al-Farg’oniy, al-Farobiy, Ibn Sino, al-Beruniy
kabi mutafakkirlar ham katta rol o’ynadilar.
Renessans   –   uyg’onish   davri   madaniyati,   ma’naviyati   va   ma’rifati   mohiyat-
e’tibori   bilan   dunyoviy,   gumanistik   dunyoqarashi,   antik   davr   madaniy   merosiga
murojaat   qilish,   bamisoli   uning   qayta   uyg’onishni   anglatadi.   Uyg’onish   davri
namoyondalari qarashlari insonning cheksiz imkoniyatlariga, uning irodasiga, aql-
idrokiga ishonib qarashi bilan ajralib turadi.
Fanda Sharq va g'arb uyg’onish davri tushunchalari ishlatiladi. Ular umumiy,
o’xshash   tomonlari   bilan   birga,   ma’lum   farq,   o’ziga   xos   xususiyatlari   jihatidan
ham   ajralib   turadi.   Avvalo   ular   davr   nuqtai   nazaridan   farqlanadi.   Ilk   Sharq
uyg’onish   davri   IX-XII   asrlarni,   so’nggi   uyg’onish   davri   XIV-XV   asrlarni   o’z
ichiga   olsa,   g'arb   uyg’onish   davri   XV-XVII   asrlarni   o’z   ichiga   olishi   bilan
farqlanadi.   g'arb   uyg’onish   davri   uchun   feodalizmga,   dinga   qarshi   kurash   xos
bo’lsa, Sharqda masalaning g’arbdagidek keskin qo’yilishini ko’rmaymiz.
Sharq va g'arb uyg’onishi uchun umumiy xususiyatlar  antik davrga murojaat
qilish,   uni   qayta   tiriltirish,   tabiiy   fanlar   rivoji,   fanda   universallikni   (qomusiylik),
gumanizmni targ’ib etish va boshqalarda namoyon bo’ladi.
Sharq renessansi davri quyidagi umumiy xususiyatlarga ega: 
1) madaniyat, dunyoviy fanlar va islom aqidashunoslikgining   taraqqiyoti ; 
2) yunon, rum, fors, hind va boshqa madaniyatlar yutuqlariga suyanish; 
3) astranomiya, matematika, minerologiya, jug’rofiya, kimyo va boshqa tabiiy
fanlar rivoji; 
4) uslubda (metodologiya)- rastionalizm, mantiqning ustunligi; 
6 5) insoniy do’stlik, yuksak axloqiylikning targ’ib etilishi; 6) falsafaning keng
darajada rivoj topishi; 
7)   adabiyot,   she’riyat,   ritorikaning   (notiqlik)   keng   rivoji;   8)   bilimdonlikning
qomusiy xarakterda ekanligi.
Bu   davrga   kelib,   avvalo   O’rta   Osiyo,   Eron,   Iroq   va   Suriya   ilmu-fan   va
madaniyatning   yirik   o’chog’iga   aylandi.   Xorazm,   Buxoro,   Xirotda   yirik   ilmiy
markazlar   tashkil   topdi.   Xorazmiy,   Farobiy,   Ibn   Sino,   Farg’oniy,   Beruniy,   Imom
al-Buxoriy, Imom Moturudiy, Imom Iso at-Termiziy, Hakim at-Termiziy, Axmad
Yassaviy, Najmiddin Kubro, Maxmud az-Zamaxshariy kabi O’rta Osiyolik olimlar
va ulamolarning dongi butun dunyoga taralgan edi 1
.
O’rta   Osiyoning   qadimiy ,   qo’hna   shaharlaridan   Buxoro,   Xiva,   Samarqand
kabi   shaharlari,   qadimda   fan,   madaniyat   va   ma’naviyatning   markaxi   bo’lib
kelganligi bilan ajralib turadi.
O’rta   Osiyoda   tabiiy-ilmiy   tafakkuri   rivojining   boshlanishi   buyuk   allomalar
al-Farg’oniy   va   al-Xorazmiylar   nomi   bilan   bog’liqdir.   Ularning   har   ikkovi   ham
Bag’doddagi   “Bayt-ul-hikma”ning   etakchi   ilm   sohiblaridan   sanalgan.   1998   yilda
al-Farg’oniy tavalludining 1200 yilligi yurtimizda keng nishonlandi. Uning vafoti
861 yildir.   U mashhur falakkiyotshunos olim. Uning asosiy asarlari “Astranomiya
va   astralyabiyaga   kirish”,   “Falakdan   bo’ladigan   sabablar”,   “Astralyabiya   fani
usullari”,   “Osmon   harakatlari   va   yulduzlar   ilmi”   va   boshqalardir.   Farg’oniyning
“Astranomiya asoslari” kitobi o’sha davrdagi astranomiya sohasidagi bilimlarning
qomusi   bo’lgan.   Unda   qadimgi   falakiyotshunoslik   bilimlari,   uning   qoidalari,
usullari   bayon   qilingan.   Asar   XII   asrdayoq   lotin   tiliga   tarjima   etilib,   ko’p   asrlar
davomida Evropada astronomiya bo’yicha qo’llanma, darslik sifatida xizmat qilib
kelgan. U Evropada al-Fraganus nomi bilan mashhur bo’lgan.
Al-Xorazmiy   (780-850   yy.)   Sharqning   buyuk   mutafakkiri,   qomusiy   olimdir.
Uning   ilmu-nujum,   geodeziya,   geografiya   va   ayniqsa   riyoziyot   sohasidagi
xizmatlari beqiyosdir. U arab, hind, lotin, yunon, fors tillarini bilgan.
1
 O'zbekiston Respublikasi Prezidentining 28.01.2022 yildagi "2022 — 2026 yillarga mo'ljallangan Yangi 
O'zbekistonning taraqqiyot strategiyasi to'g'risida"gi PF-60-son Farmoni. https://lex.uz/docs/5841063#5843878
7 Xorazmiy   bir   qancha   kitob   va   risolalarning   muallifidir.   Bulardan   eng
mashhuri   “Kitob   al-jabr   va   al-muqobala”   asaridir.   Bu   asar   riyoziyotda   yangi
mustaqil   fan   –   algebraning   vujudga   kelishiga   zamin   bo’ldi.   U   tenglamalarni
echishning ikki usulini – al-jabr, ya’ni qarama-qarshi ishoralarni yagona musbat
ishoraga keltirish va al-muqobala, ya’ni bir hil hadlarni qarama-qarshi qo’yishni
kashf qildi.
Xorazmiy   “Sind   Hind”,   “Ziji   Xorazmiy”,   “Astrolyabiya   bo’yicha   risola”,
“Quyosh   soati   haqida   risola”,   “Erning   shakli   haqida   kitob”,   “Trigonometrik
jadvallar”,   “Musiqa   bo’yicha   risola”,   “Tarix   haqida”   va   boshqa   asarlarning
muallifi.   Uning   buyuk   xizmatlaridan   biri   Evropa   va   Yaqin   Sharq   ilmini   qadimgi
hindlarning o’nlik tizimi bilan tanishtirish bo’ldi.   Uni Evropada “Algaritmus” deb
yuritganlar.
Sharq falsafiy, ijtimoiy, axloqiy fikri rivojini Abu Nasr Farobiysiz (873-950)
tasavvur   etish   qiyin.   U   “Sharq   Aristoteli”,   “Ikkinchi   muallim”   degan   unvonga
sazovor   bo’lgan   mutafakkirdir.   Sharqda   qadim   Yunonistonning   eng   mashhur
faylasufi  Aristotel  “Birinchi  muallim”  deb  yuritilgan.   Farobiy  ko’p  tillarni  bilgan
qomusiy   olimdir.   U   yaratgan   asarlarning   umumiy   soni   160   ta   bo’lib,   uni   ikki
guruhga   ajratish   mumkin:   1)   qadimgi   Yunon   faylasuflari   va   tabiatshunoslarini   –
Aristotel,   Platon,   Evklid,   Galen   va   boshqalarning   ilmiy   merosini   tarjima   qilish,
sharhlash, targ’ib qilish va o’rganishga bag’ishlangan asarlar; 2) o’rta asr fanining
tabiiy,   ijtimoiy-falsafiy   sohalariga   oid   risolalar.   Masalan,   “Aristotelning
“Metafizika”   asariga   izoh”,   “Aristotelning   “Osmon   sistemasi”   kitobiga   izoh”,
“Aristotelning “Etika” kitobiga sharh”,  “Substanstiya haqida so’z”, “Masalalar
manbai”,   “Qonunlar   haqida   kitob”,   “Bo’shlik   haqida   kitob”,   “Musiqa   haqida
so’z”, “Fozil odamlar shahri” va boshqalarni ko’rsatish mumkin.
Farobiyning fikricha insonning va jamoatning g’alabaga erishuvi, yaxshilikni
qo’lga   kiritishi,   axloqiy   va   aqliy   mukammallikka   ko’tarilishi   inson   va   jamoaning
o’z   qo’lidadir.   U   davlatni   fozil   va   johil   davlatlarga   bo’ladi.   Fazilatli   shaharlarda
ilm-fan, falsafa, axloq-ma’rifat birinchi o’rinda bo’lmog’i lozim deb biladi. Shunda
jamiyat   etuklikka   erishadi.   Fozil   shahar   boshlig’i   bilimli,   haqiqatni   sevuvchi,
8 yolg’on   va   yolg’onchilarga   nafrat   bilan   qarashi ,   adolatni   yaxshi   ko’ruvchi   va
adolat   uchun   kurashuvchi   bo’lishi   kerak   deb   aytadi.   Farobiy   insonni   kamoloti
uchun xizmat qilgan, hayr-ehsonli ishlar, go’zal insoniy fazilatlarni yaxshilik deb
hisoblaydi.   Insonning   kamolotiga   to’sqinlik   qiluvchi   dangasalik,   bekorchilik   kabi
yomon   odatlar,   bilimsizlik,   ongsizlik,   kasb-hunarga   ega   bo’lmaslik   kabi
nuqsonlarni yomonlik deb, kishilarni undan ogohlantiradi.
Farobiy   hayotning   oliy   maqsadi   baxt-saodatga   erishuvdan   iborat,   kishilar
bunga   olamni   o’rganish,   kasb-hunar   va   ilmlarni   o’zlashtirish   –   ma’rifatli   bo’lish
orqali erishadi deb qaraydi.
Xorazmlik   buyuk   olim   Abu   Rayhon   Beruniy   (973-1048)   jahon   fani   tarixida
eng mashhur  siymolar  qatoridan joy olgan, o’z davridagi  deyarli  hamma fanlarga
katta   hissa   qo’shgan,   mashhur   qomusiy   ilm   sohibi,   yirik   tabiatshunos   va
faylasufdir.   U   o’z   umri   davomida   150   dan   ortiq   asarlar   yaratgan.   Shulardan   eng
mashhurlari   “Qadimgi   ajdodlardan   qolgan   yodgorliklar”,   “Ma’sud   qonuni”,
“Hindiston”,   “Geodeziya”,   “Mineralogiya”,   “Saydana”   va   boshqalardir.   Garchi
Beruniy falsafiy-axloqiy masalalarga oid asar yozmagan bo’lsada, ammo ko’pgina
asarlarida bu masala haqida fikrlar bayon etgan.
Beruniy xalqlar o’rtasidagi do’stlikni va ilmiy hamkorlikni yuksak qadrlaydi.
Uni   eng   insoniy-axloqiy   sifat   deb   maqtab,   amalda   o’zi   ko’rsatgan.   Bir   necha   yil
Hindistonda   yashagan   45   yoshli   olim   qadimgi   hind-sanskrit   tilini   o’rganib,   bu
tilgan Evklidning “Elementlar”, Ptolomeyning “Almajistiy” asarlarini tarjima qildi
va   hind   olimlarni   yunon   ilmi   va   falsafasi   bilan   tanishtirdi.   O’zi   esa   hindlarning
ilmi, adabiyoti, falsafasi va axloqini o’rgandi.
Bu   haqida   Beruniyning   o’zi   shunday   deb   yozadi:   “O’zimni   ...   ularning
munajjimlari huzurida, ustoz huzurida turgan shogirddek ta’zim bilan tutar edim...
So’ng   hisob   ilmining   haqiqiy   yo’llarini   ularga   ravshanlashtiradigan   bo’ldim...
ularning kattalari meni o’z tillari bilan “Daryo” deb maqtar edilar”.
Beruniy   fikricha,   kishilar   uchun   dunyoda   turli   hollar   bor.   Bu   maqtaluvchi   –
yaxshilik   va   qoralanuvchi   –   yomonlikdir.   Maqtaluvchi   yaxshi   hollar   bo’lib,
ularning tayanchini poklik va tozalik deb ko’rsatdi.
9 Beruniy o’z davrining eng ko’zga ko’ringan ilm-fan homiysi edi. U mamlakat
ravnaqini   fan,   ma’rifat   ravnaqida   ko’rgan.   Ilm-fan,   ma’rifat   sahovatli   xizmatni
o’tashi   mumkin   deb   hisoblaydi.   U   shunday   yozadi:   “Mening   butun   fikru-yodim,
qalbim   –   bilimlarni   targ’ib   qilishga   qaratilgan,   chunki   men   bilim   orttirish
lazzatidan   bahramand   bo’ldim.   Buni   men   o’zim   uchun   katta   baxt   deb
hisoblayman”.
1.2. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalashda  O'rta Osiyo allomalari
fikrlari
Insonning   oliy   fazilati   boshqalar   haqida,   ayniqsa,   kambag’allar   haqida
g’amxo’rlik   qilishdan   iboratdir.   Beruniy   doimo   xalqlarning   do’st,   inoq,   ittifoq
bo’lib  yashashi  uchun   kurashib   keldi.  U  insonga,  u  yaratgan  madaniyatga   qirg’in
keltiruvchi   urushlarni   qoraladi.   Beruniy   madaniy   hamkorlik   va   ilm-ma’rifatning
keng tarqalishiga katta e’tibor bergan allomadir.
Jahon   madaniyati   va   ma’rifatiga   katta   hissa   qo’shgan,   Sharq   va   Evropada
“Shayx-ur-rais   –   olimlar   boshlig’i”   unvoniga   ega   bo’lgan   alloma   Abu   Ali   ibn
Sinoning   (980-1037)   ilmiy   merosi   biz   uchun   bebaho   xazinadir.   U   o’z   umri
davomida   450   dan   ortiq   asarlar   yaratgan.   Uning   “Tib   qonunlari”   nomli   5   jilddan
iborat   kitobi   asrlar   davomida   Sharq   va   Evropada   medistina   bo’yicha   asosiy
qo’llanma bo’lib xizmat qilib kelmoqda.
Ibn   Sino   yoshligida   zo’r   mehnat,   izlanish ,   g’ayrat   bilan   ilmlarni   o’rganishga
kirishgan.   U   bu   haqida   shunday   yozadi:   “Uyquga   ketgan   vaqtimda   ham
o’ngimdagi   masalalarni   ko’rardim.   Shu   holatda   ko’p   masalalar   tushumda   menga
ayon bo’lardi... shu zaylda hamma ilmlarni, mustahkam  egallay oldim. Insonning
imkoniyat   darajasida   egallaydigan   darajada   bilimni   egallab   oldim.   Aristotelning
“Metafizika”sini   “qirq   bir   marta   qayta   o’qidim”.   U   menga   hatto   yod   bo’lib   ham
qoldi. Lekin shunday bo’lishiga qaramay, men uni va uning maqsadlarini tushuna
olmasdim”,   -   deb   yozadi   u   tarjimai   holida.   Ibn   Sino   bu   muammoni   Farobiyning
Aristotel “Metazifika”siga yozgan sharhini o’qib hal qiladi.
Ibn   Sino   umrining   ko’p   qismini   sarsonlikda   o’tkazishga   qaramay   –
matematika,   astranomiya,   fizika,   kimyo,   biologiya,   farmakologiya,   psixologiya,
10 filologiya,   falsafa   va   tabobat   sohasida   barakali   ijod   qilgan   mutafakkirdir.   Uning
asarlaridan   100   tachasi   bizgacha   etib   kelgan,   xolos.   Ular   qatoriga   o’rta   asr
ilmining   barcha   muhim   sohalarini   o’z   ichiga   olgan,   xususan   –   mantiq,   fizika,
matematika, metafizikani to’liq qamrab olgan “Kitob ash-shifo”, 20 tomdan iborat
“Kitob   ul-insof”,   “Donishnoma”,   “Lison   ut-tayr”,   “Solomon   va   Ibsol”,   “Hayy
ibn   Yaqzon”   kabi   asarlari   kiradi.   U   o’zining   falsafiy-axloqiy   asarlarida
hukmdorlarni   qonunsizliklarga   qarshi   kurashishga,   xalqning   talablariga   quloq
solishga,   adolat   yuzasidan   ish   yuritishga   chaqiradi.   Adolatni   inson   xatti-
harakatining eng yaxshi bezagi deb ko’rsatadi.
Uning fikricha, yaxshilik donolikda, donolik esa hodisalarni bilish orqali
qo’lga kiritiladi. Bilim, ma’rifat inson hayotining ajralmas tomonidir.
Ibn   Sino   “Solomon   va   Ibsol”   qissasida   rostgo’ylik,   sadoqat,   pok   muhabbat,
irodaning makr ustidan g’alabasini tasvirlaydi 2
.
Mutafakkir   kishilarni   do’stlik   va   haqiqatga,   do’stlikning   qadriga   etishga
chaqiradi. Insonni esa olamdagi mavjudotlar ichida eng buyuk zot, deb qaraydi.
Shunday   qilib,   Ibn   Sino   o’rta   asr   Sharq   va   Evropa   madaniyati   va   ma’rifati
taraqqiyotiga juda katta ta’sir ko’rsatdi.
IX-XII   asrlar   ma’naviyati   va   ma’rifati   rivojida   XI   asrning   ko’zga   ko’ringan
shoiri Yusuf Xos Hojib ham katta o’rin tutadi. Yusuf Xos Hojib o’zining yagona
dostoni bo’lmish “Qutadg’u bilig” bilan mashhurdir. Bu asar 1069 yilda yozilgan
bo’lib, uni shoir Qashg’ar hokimi Sulaymon Asrlon qoraxonga bag’ishlagan. Shu
asari   uchun   unga   Xos   Hojib,   ya’ni   buyuk   xonning   maxsus   maslahatchisi   unvoni
berilgan.   Doston   qahramonlari   –   hokim   Kuntug’di   adolat   ramzi,   vazir   Oyto’ldi
baxt ramzi sifatida, vazirning o’g’li O’gdulmish aql ramzi sifatida tasvirlanadi.
Mutafakkir   inson faqat jamiyatda , boshqa kishilar bilan muloqotda va foydali
mehnatda   chinakam   kamolotga   etadi,   degan   g’oyani   ilgari   suradi.   Insonga   foyda
keltirmaydigan   inson   –   o’likdir,   deb   ta’kidlaydi.   Jamiyatda   mehnat   ahli   –
dehqonlar,   chorvadorlar,   hunarmandlar   hal   qiluvchi   rol   o’ynaydi,   deb
2
 Mirziyoyev, Shavkat Miromonovich. Erkin va farovon, demokratik O'zbekiston davlatini birgalikda barpo etamiz. 
O'zbekiston Respublikasi Prezidenti lavozimiga kirishish tantanali marosimiga bag'ishlangan Oliy Majlis 
palatalarining qo'shma majlisidagi nutq /SH.M. Mirziyoyev. - Toshkent : O'zbekiston, 2017.
11 uqtiradi.   Shuning   uchun,   Yusuf   Xos   Hojib   hokimga   adolatli   bo’lish,
o’zboshimchalik va qonunsizlikka yo’l qo’ymaslikni maslahat beradi.
Mutafakkir   fikricha,   odam   kimligidan   qat’iy   nazar   inston   bo’lishi   lozim,
chunki   dunyoda   faqat   insoniylikkina   abadul-abad   qoladi.   Shu   sababli   o’z   nomini
hamisha   yaxshilik   bilan   eslashni   istagan   kishi   faqat   yaxshilik   qilishi   lozim.   U
shunday   yozadi:   “Kimning   odobi   yaxshi   va   axloqi   to’g’ri   bo’lsa,   u   kishi
maqsadiga   etadi   va   baxt   unga   kulib   boqadi”,   chunki   “yaxshi   axloq   jamiki
yaxshiliklarning zaminidir”.
Yusuf   Xos   Hojib   ilm   va   ma’rifatni   jamiyatning   taraqqiyotiga,   gullab-
yashnashiga olib keluvchi kuch deb bilib, ularni egallashgan da’vat etadi. U kishini
zulmat   ichidagi   uyga,   bilimni   esa   ana   shu   uyni   nurafshon   etuvchi   mash’alga
o’xshatadi.
  Shoir   kishilarni   so’zlaganda   o’ylab   gapirishga   chaqiradi.   So’zingga   ehtiyot
bo’l,   boshing   ketmasin,   tilingga   ehtiyoj   bo’l,   tishing   sinmasin.   Ma’nodor   so’z
donolik alomati, bema’ni so’z mahmadanagarchilik axmoqlik alomatidir. Shu bois
odam   ko’proq   quloq   solib,   kam   gapirishi   kerak   deb   aytadi.Yusuf   Xos   Xojib
shuningdek,   insonning   tashqi   qiyofasi   uning   ichki   ma’naviy   dunyosiga   mos
bo’lishiga katta ahamiyat beradi. Mutafakkir yolg’onchi, munofiq kishilar jamiyat
uchun zararli, bunday kishilardan uzoq bo’lish kerak deydi.
Shunday qilib, XI asrda yashab ijod qilgan Yusuf Xos Hojib «Qutadg’u bilig»
asarida ma’rifatparvarlik, yuksak axloqiylik g’oyalarini ilgari suradi. Bu asar katta
ma’naviy, ma’rifiy va tarbiyaviy ahamiyatga ega.
Biz o’rganayotgan davrda axloqiy-didaktik mavzuda asar yaratgan va shuhrat
qozongan   shoir   Ahmad   Yugnakiydir.   U   XII   asr   oxiri   va   XIII   asrning   birinchi
yarmida   yashab   ijod   qilgan.   Undan   bizgacha   «Hibatul-haqoyiq»   dostoni   etib
kelgan.   U o’z dostonida dunyoning bevafoligi, o’tkinchiligi haqida gapirib: dunyo
go’yo   karvon   faqat   ozgina   fursat   to’xtab   o’tiladigan   rabot   (karvonsaroy),   shu
sababli,   ta’kidlaydi   u,   bu   dunyodagi   rohat-farog’atga   intilish   befoyda,   uni   deb
azob-uqubat chekishga arzimaydi, chunki «sen bugun ko’rib turgan boylik ertaga
g’oyib   bo’ladi,   sen   o’zimniki   deb   bilgan   buyumlar   boshqalarga   qolib   ketadi.
12 Shuning   uchun   faqat   yaxshilik   urug’ini   sekish   uchungicha   yashash   kerak   deb
uqtiradi.   U   bilimli,   ma’rifatli   kishilarni   etuk   kishilar   deb   hisoblaydi.   Inson   bilan
bilimni   ajratib   bo’lmaydi,   faqat   bilimli   kishigina   kamol   topishi   mumkin   de
ta’kidlaydi.
Uning   fikricha,   inson   olim   bo’lgandan   keyingina   ulug’lik   darajasiga
ko’tariladi va yaxshi nom qoldiradi. Bilimsiz kishi sog’lom bo’lsa ham, u o’likdir
deb   ko’rsatadi.   Bilim   inson   uchun   bitmas-tuganmas   mulkdir,   deb   ta’kidlaydi.
Shoir, axloq-odobdagi asosiy narsa tildir, til baxtiyorlik va baxtsizlikning sababidir
deb   uqtiradi.   Shu   bilan   birga   olim   halollik   va   haqgo’ylik,   saxiylik   inson   uchun
fazilat ,  unga  intilish  kerak  deya,  xasislik  va  badfe’llikni   qoralaydi.  Kamsuqumlik
va kamtarinlik insonni ulug’laydi, deb ko’rsatadi.
Kishilarga   faqat   yaxshi   odamlardangina   do’st   orttirishini   maslahat   beradi.
Faqat yaxshi ishlar qilibgina yaxshi natijalar kutish mumkin, chunki «...tikan ekib,
hosiliga uzum olmaysan» deb aytadi.
2. XVI-XIX   asrlarda   O’rta   Osiyo   xalqlari   ma’naviy-ma’rifiy   tafakkur
taraqqiyoti   ikki   yo’nalishda   bordi.   Birinchisi   O’rta   Osiyoning   o’zida   ro’y   berdi.
Ikkinchisi   Hindistonda   Boburiylar   davridagi   O’rta   Osiyolik   mutafakkirlarning
ijodida namoyon bo’ldi (Bobur, Humoyun, Akbar, Shohjahon va boshqalar).
XVII   asrning   ikkinchi   yarmi   va   XVIII   asrning   boshlarida   O’rta   Osiyo
ma’naviy-ma’rifiy   qarash   rivoji   Boborahim   Mashrab   (1653-1711)   nomi   bilan
chambarchas   bog’liq.   Mashrabdan   boy   ma’naviy   badiiy   meros   qolgan.   Mashrab
o’sha   vaqtda   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlarida   tarqalgan   tasavvufning
qalandarlik oqimiga e’tiqod qilib, o’zining isyonkorona she’rlari bilan jamiyatdagi
adolatsizlikka qarshi kurash olib borishga harakat qilgan. O’z g’azallarida axloqiy,
ma’naviy poklikka erishish, hayotdagi illatlarga qarshi kurashni kuylaydi.
U   o’zi   yashagan   davr   hokimlaridan   adolatni   kutadi.   Hatto   ularga   murojaat
qilib,   xalq   to’g’risida   g’amxo’rlik   qilishni,   ularning   arz-dodiga   quloq   solishni
so’raydi.   Mashrab   kishilarni   boylikka   hirs   qo’ymaslikka,   o’zgalarga   yaxshilik
qilishga, sahiylikka, halol bo’lishga, o’z mehnati evaziga yashash, nafsni  tiyishga
chaqiradi.
13 Mashrab   o’z   ijodida   xulq-odob   masalalariga   katta   e’tibor   berib,   odamlarni
yaramas   hatti-harakatlardan,   takabburlik   va   yolg’on   so’zlashdan   saqlanishga
undaydi.   Uning   ma’naviy-axloqiy   dunyoqarashida   farzandning   ota-onani   hurmat
qilishi,   ularni   yuksaklikka   ko’tarish   g’oyasi   muhim   o’rin   tutadi.   Xususan,
farzanddan   otaning   rozi   bo’lishi   lozimligi,   aks   holda   yomon   oqibatlarga   olib
kelishi   haqida   yozadi.   Mashrab   ijodidagi   bunday   g’oyalarning   mustaqil
O’zbekiston yoshlarini ma’naviy kamolga etkazishda ahamiyati katta.
XVII   asrning   ikkinchi   yarmi   va   XVIII   asrning   boshlarida   ijod   qilgan   O’rta
Osiyolik   mutafakkirlardan   biri   Mirza   Abdulqodir   Bedildir   (1644-1721).   Undan
juda   boy   ma’naviy   meros   qolgan.   Unga   Sharq   Gegeli   degan   unvon,   tavsif
berilganki, bu uning zamonasining hamda Sharqning buyuk va yuksak ma’naviyat-
ma’rifat egasi bo’lganligini ko’rsatadi.
Bedil   o’z   asarlarida   avvalo   inson   haqida,   mirishkor   dehqon   haqida   alohida
mehr,   hurmat   va   ehtirom   bilan   gapiradi.   U   insonni   irqiy,   milliy   va   diniy
e’tiqodlaridan   qat’iy   nazar   hurmat   va   ehtiromga   sazovor   oliy   zot   deb   biladi.   Bu
haqida   shunday   deydi:   “Har   kimki,   hazrati   insonni   sajdaga   sazovor   demasa,   u
mal’undir”. Qanday ajoyib fikr. Ushbu fikr har qanday davr uchu ham adolatli va
oliyjanobdir.   Inson   borliqning,   olamning   toji.   Inson   o’z   baxtini   o’zi   yaratadigan
zot deb qaraydi.   “Odam abadiy yashashi mumkinmi?” – degan savolga mutafakkir
ijobiy javob beradi.
Bedil   insonga   ikki   xil   abadiylik   xosligini   aytadi.   Birini   umumiy   abadiylik   –
hamma narsaga, shu jumladan odam tanasiga ham xos moddiy abadiylik.
Ikkinchis   xususiy   abadiylik   –   o’z   faoliyati,   mehnati,   yaxshi   ishi   bilan
insonlarga   manfaat   etkazgan   kishilarga   xos.   Bedil   tiriklining   ma’nosini   –   daraxt
o’tkazish,   ekin   ekish ,   ularni   parvarishlash,   bechoralarga   xayr-sahovat   ko’rsatish,
ojizlaroga   yo’l   ko’rsatish,   bemorlarni   borib   ko’rish   va   boshqalardan   iborat   deb
qaraydi.
Insonning   abadiyligini   belgilovchi   omillardan   biri   ilmdir   deydi   mutafakkir.
Inson   umrining   boqiyligi,   adabiyligi   haqidagi   bunday   qarashlar   tahsinga   sazovor.
Zero,   tarixda   abadiy   nomi   qolgan   ma’naviy   tirik   siymolar   faqat   ilm-ma’rifat   va
14 o’zlarining   yaxshi   ishlari   bilan   o’z   nomlarini   abadiyatga   muhrlab   ketganlar.   Ular
yoqqan   ilm-ma’rifat   shamlari   mnecha   asrlar   bo’yicha   insoniyat   yo’lini   yoritib
kelmoqda va yana necha asarlar yoritgusidir. Bunday siymolar qatoriga dunyoviy
va diniy ilmlar sohiblari kiradi.
XVII-XIX asrlar ma’naviyati va ma’rifati rivojida Turdi, Huvaydo, Gulhaniy,
Mahmur,   Nodirabegim,   Uvaysiy,   Munis   Xorazmiy,   Ogahiy,   Feruz   va
boshqalarning o’rni va roli ham beqiyosdir.
XIX asrda O’rta Osiyoda ma’naviyat va ma’rifat rivoji Ahmad Donish (1827-
1897) ijodi va ma’rifatparvarlik faoliyati bilan chambarchas bog’lanib ketganligini
alohida   qayd   etish   lozim.   U   inson   turli   fanlarni   egallab,   dunyo   sirlaridan   voqif
bo’la oladi, deydi.
“Biz   –   dunyoni   gullab-yashnatish   uchun,   er   osti   boyliklarini   topish   uchun,
dunyoning  ajoyib  sirli   tomonlarini   tadqiqetish  uchun,   uning  hamma   qit’alarini   va
aholisini   bilish   uchun   tug’ilganmiz”deydi   Ahmad   Donish.   U   ilmni,   ma’rifatni
rivojlantirish,   xalqni   savdoxon   qilish   orqali   qoloqlikdan   qutilish   mumkin   deb
ma’rifatparvarlik   g’oyalarini   ilgari   suradi.   O’zbek   ma’rifatchiligi   Muqumiy,
Furqat, Avaz O’tar, Zavqiy va boshqalar ham alohida o’rin tutadi.
15 II BOB.   IMOM BUXORIY VA IMOM TERMIZIYNING HADIS ILMINI
O’RGANISH AHAMIYATI
2.1. Yuksak ma'naviyatli yoshlarni tarbiyalashda  O'rta Osiyo allomalari
merosi
Ma’rifatparvarlik   g’oyalari   Maxmudxo’ja   Behbudiy,   Munavvar   qori,
Abdulqodir   Shakuriy,   Ishoqxon   Ibrat,   Abdulla   Avloniy,   Abdurrauf   Fitrat,
Abdulhamid   Cho’lpon,   Abdulla   Qodiriylar   kabi   jadidchilar   faoliyati   va   ijodida,
millat ozodligi uchun kurash bilan bog’lanib ketganligini alohida qayd etish lozim.
Jadidchilik   aslida   ma’rifatparvarlik   harakatining   ko’rinishidir.   Ma’rifatning
lug’aviy ma’nosi bilim demakdir. Ma’rifatni hayotgan singdirish esa maorif tizimi
orqali amalga oshiriladi. Ma’rifat bilim va madaniyatning mazmuni bo’lib, maorif
esa   ushbu   mazmunni   yoyish   qurolidir.   Ma’rifat   asosan   umumiy   va   o’rta   maxsus
bilim beruvchi maktab va o’quv yurtlarida amalga oshiriladi. Ma’rifat tushunchasi
maorif   tushunchasidan   keng   bo’lib,   bilim   va   madaniyatni   yoyish   va
yuksaltirishning   barcha   turlarini   va   shakllarini   o’z   ichiga   oladi.   Insoniyatning   bir
jamiyatdan ikkinchi jamiyatga o’tishi ma’rifatparvarlikdan boshlanadi 3
.
Jadid so’zi arabchadan yangilanish, yangi usul ma’nolarini anglatadi. U yangi,
zamonaviy maktab, matbuot,   milliy taraqqiyot usullari , yo’llari va tarafdorlarining
umumiy  nomi.  Jadidchilikning   asosiy   g’oya   va   maqsadlari   quyidagilardan   iborat:
Turkistonni   o’rta   asrchilik,   feodal   qoloqlik,   xurofotlardan   tozalash,   millatni
zamonaviy   taraqqiyot   yo’liga   olib   chiqish,   milliy   davlatni   bunyod   etish,
konstitustion, parlament va prezident idora usulidagi ozod jamiyatni qurish, turkiy
tillarga davlat maqomini berish, milliy qo’shin tuzish va h.k.lardan iboratdir.
Turkistondagi   jadidchilik   harakati   milliy-ozodlik   kurashi   jarayonida   yuzaga
kelgan   tarixiy   ijtimoiy   harakatdir.   XIX   asr   oxiri   va   XX   asr   boshlarida   bu
harakatning   tarixiy   ahamiyati   katta   bo’lgan,   bu   davrda   jamiyatning   ma’naviy
inqirozi   chuqur   ildiz   otgan   bo’lib,   milliy   madaniyatni   ko’tarmay,   umuminsoniy
qadriyatlarni   o’zlashtirmasdan   turib,   ma’rifat,   tarbiyaviy   ishlarni   keng   yo’lga
qo’ymasdan   turib   ijtimoiy-siyosiy,   iqtisodiy   taraqqiyotga   erishish   mumkin   emas
3
 O'zbekiston Respublikasi Prezidenti Sh.Mirziyoyev tomonidan 2017-yil 7-fevralda tasdiqlangan "O'zbekiston 
Respublikasini yanada rivojlantirish bo'yicha Harakatlar strategiyasi to'g'risida"gi Farmon. Manba: www.lex.uz
16 edi.  Jadidchilar   millatni   qoloqlik,   hurofot   botqog’idan  oilb   chiqish   uchun  harakat
qilishi   bilan   birga   shariatga   qat’iy   rioya   qilish   orqali   maktab   va   madrasalarda
ta’lim   berish   tizimini   dunyoviy   bilimlar   berish   asosida   isloh   qilish   g’oyalarini
ilgari   surganlar   va   buni   amalda   ko’rsatib   berganlar.   Jadidchilik   harakati   milliy
uyg’onish va milliy ong yuksalishida katta ahamiyat kasb etgan.
Shunday   qilib,   O’rta   Osiyo   xalqlarining   ma’naviy   va   ma’rifiy   qarashlari
xalqimizning   boy   ma’naviy   merosining   ajralmas   qismi   sanaladi.   O’rta   Osiyo
xalqlari ma’naviy va ma’rifiy qarashlarida inson va uning fazilatlari, ta’lim-tarbiya,
axloq   muammolari   markaziy   o’rinni   egallab   keldi.   Unda   komil   inson   muammosi
o’ziga xos ravishda o’z ichimini topganligini alohida qayd etishimiz mumkin.
O’rta   Osiyo   tarixiy   vaqealarga   g’oyat   boy   o’lka   bo’lishi   bilan   birga   azaldan
ilm-fan,   madaniyat   va   ma’naviyatning   markazidan   biri   bo’lib   kelgan.   Bu   o’lka
dunyoga   ma’naviyat   va   ma’rifatning   barcha   sohalarida   yuzlab,   minglab
jahoshumul   ulug’   zotlar,   davlat   arboblarini   tarbiyalab   bergan.   Umumbashariyat
ma’rifatparvarligini yaratishda buyuk ajdodlarimiz bevosita ishtirok etganlar uning
taraqqiyoti   va   boyishga   ulkan   hissa   qo’shganlar.   O’rta   Osiyo   madaniy   merosi
jahon madaniyati va ma’rifatining uzviy ajralmas tarkibiy qismidir.
Endilikda   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   saltanatida   o’z   o’rinlariga   ega
bo’lgan   ulug’larimizni   teran   anglash,   o’rganish   va   ulug’lash   vaqti   keldi.   Afsuski,
salkam 150 yillik mustamlakachilik, 70 yillik totalitar tuzum hukumronligi davrida
mamlakatimiz   navqiron   avlodi,   Islom   Karimov   aytganidek,   necha   yillar   bizni
tariximizdan, dinimizdan, ma’naviy merosimizdan g’ofil etishga urindilar, natijada
ular   o’z   xalqining   tarixini,   uning   boy   tabiiy   ilmiy,   ijtimoiy-falsafiy,   axloqiy
madaniyatdan baxramand bo’lish, o’rganishdan maxrum bo’lib keldi1.
Ajdodlarimiz   e’zozlab   kelgan,   asrlar   qa’ridan   olib   o’tilgan   falsafiy-axloqiy
pand-nasihatlar, qadriyatlar ataylab, maqsadni ko’zlab yurgizilgan siyosat qurboni
bo’ldi, e’tibordan chetda qoldi. Bu esa yosh avlodning ma’naviyatiga salbiy ta’sir
o’tkazadi.   Vaholanki,   Islom   Karimov   “O’zbekistonning   o’z   istiqlol   va   taraqqiyot
yo’li”   kitobida   ta’kidlaganidek:   “...   o’tmishdagi   allomalarning   bebaho   merosi
17 qanchadan-qancha   avlodlarning   ma’naviy-ruhiy   ongini   va   turmush   tarzini
shakllantirgan edi va u hamon ta’sir ko’rsatmoqda”2
Mustaqillik   tufayli   ona   zaminimizning   ma’naviy   merosini   chuqurroq
o’rganish,   taxlil   etish   imkoniyatiga   ega   bo’ldik.   O’z   tarixini   bilmagan   xalqning
kelajagi ham bo’lmaydi. Ona zaminimizda bundan necha asrlar avval yaratilib, to
hanuz   yurtimizga   ko’rk   bag’ishlab   turgan   qadimiy   obidalar,   asori   atiqalar
xalqimizning   yuksak   salohiyati,   kuch-qudrati,   bunyodkorlik   an’analari   haqida,
Vatanimizning   shonli   tarixi   to’g’risida   tasavvur   va   tushunchalar   beradi,   shu
muqaddas   diyorda   yashaydigan   har   bir   inson   qalbida   g’urur-iftixor   tuyg’ularini
uyg’otadi.1
IX-XII   asrlarni   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlarida   “Renessans”
(Uyg’onish)   davri   deb   atashadi.   Ma’naviyat   va   ma’rifatning   g’oyat   gullab-
yashnaganligi   bu   davr   uchun   xarakterli   bo’lgan.   Bu   davrda   qomusiy   ilm   egalari,
ajoyib   shoirlar,   buyuk   davlat   arboblari   etishib   chiqqan.   dunyoviy   fanlarning   tez
sur’atlarda   taraqqiy   etishi   keng   tarjimonlik   faoliyatiga   ta’sir   etdi.   Bu   jarayon,
ayniqsa, xalifa Ma’mun ibn Xarun ar Rashid (813-833yy) davrida Bog’dodda “Bay
tul-hikmat (Donishmandla uyi tashkil etilgan paytda tezlashdi. Yunon falsafasi va
tabobati,   hind   hisobi,   al-Ximiya   va   ilmi   Nujumga   oid   asarlar   arab   tiliga   o’grildi.
Bunda Markaziy Osiyodan etishib chiqqan mutafakkirlar Abbos ibn Said Javhariy,
Axmad   ibn   Abdulloh   Marvaziy,   Axmad,   al   –Farg’oniy,   Muxammad   al
Xorazmiylar ham katta hissa qo’shganlar.
Renessans   –   uyg’onish   davri   madaniyati,   ma’naviyati   va   ma’rifati   mohiyat-
ej’tibori   bilan   dunyoviy   gumanistik   dunyoqarashi,   antik   davr   madiniy   merosiga
murojaat   qilish   bamisoli   uning   qayta   uyg’onishini   anglatadi,   tabiiy   fanlar   rivoji,
fanda   universallik   (qomusiylik)ni,   gumanizmni   targ’ib   etish   va   boshqalarda
namoyon bo’ladi.
Sharq renessansi davri quyidagi umumiy xususiyatlarga ega:
madaniyat, dunyoviy fanlar va islom aqidashunosligining taraqqiyoti;
yunon, rum, fors, hind va boshqa madaniyatlar yutuqlariga suyanii;
astranomiya, matematika, minerologiya, jo’g’rofiya, kimyo va boshqa
18 tabiiy fanlar rivoji;
uslub (metodologiya)da –ratsionalizm, mantiqning ustunligi;
insoniy do’stlik, yuksak axloqiylikning targ’ib etilishi;
falsafaning keng darajada rivoj topishi;
adabiyot, she’riyat, ritorikaning keng miqyosda rivojlanishi;
bilimdonlikning qomusiy xarakterda ekanligi.
O’rta Osiyoning ko’hna va hamisha navquron Buxoro, Xiva, Samarqand kabi
shaharlarida   qadimdan   fan,   madaniyat   va   ma’naviyatning   markazi   bo’lib
kelganligi   bilan   ajralib   turadi.   O’rta   Osiyo   tabiiy-ilmiy   tafakkuri   rivojining
boshlanishi buyuk allomalar Muso Muhammad al-Xorazmiy, Axmad al-Farg’oniy,
Abu   Nasr   Farobiy,   Abu   Rayxon   Beruniy,   Abu   Ali   Ibn   Sinolarning   nomi   bilan
bog’liq.
Axmad   al-Fag’oniy   (798-861yy.)   mashhur   falakiyotshunos   olim.   Uning
asosiy   asarlari   “Falakiyot   ilmining   usullari   haqida”   kitob,   “Axmad   al-Farg’oniy
jadvali”, “Usturlab bilan amal qilish haqida” kitob, “Usturlab yasash haqida” qitob,
“Simoviy   harakatlar   va   yulduzlar   fanining   majmuasi   haqida”   kitob   va   boshqalar.
Axmad   al-Farg’oniyning   “Astronomiya   asoslari”   kitobi   o’sha   davrdagi
astronomiya   sohasidagi   bilimlarning   qomusi   bo’lgan.   Unda   qadimgi
falakiyotshunoslik   bilimlari,   uning   qoidalari,   usullari   bayon   qilingan.   Asar   XII
asrdayoq   lotin   tiliga   tarjima   etilib,   ko’p   asrlar   davomida   Evropada   astronomiya
bo’yicha qo’llanma, darslik sifatida xizmat qilib kelgan 4
.
Muxammad al-Xorazmiy (783-850 yy).
Olimga   dastlabki   buyuk   shuhratni   “Hisob   al-Hind”   “Hind   hisobi”   nomli
risolasi olib keldi. Mazkur risolada jahon fani tarixida birinchi marta unlik sistema
va uning amaliy ahamiyati haqida so’z boradi.
Axmad   al-Farg’oniyning   bu   asarlaridagi   ilmiy   kashfiyotlari   bilan   jahon   fani
va   madaniyati   taraqiyotiga   munosib   hissa   qo’shdi.   Quyosh   tutilishini   oldindan
aytib   berdi.   Erning   sharsimon   ekanligini   kashf   etilishi   olimga   katta   shuxrat
4
  https://constitution.uz/oz
19 keltiradi.   1998   yil   YuNESKO   tomonidan   allomning   tavollud   topganligini   1200
yilligi keng nishonlandi.
Al-Xorazmiy   tomonidan   “O”   (Nul   Tsifr)ning   kashf   qilinishi   insoniyat   ilmiy
tafakkurining beqiyos ulkan yutug’idir. al-Xorazmiy tomonidan yozilgan “Hisob al
–Hind”   kitobida   eng   muhim   oltita   arifmetik   amallar   –   qo’shish,   ayirish,
ko’paytirish,   bo’lish,   darajaga   ko’tarish   va   kvadrat   ildiz   chiqarish   kabilar   ishlab
chiqilgan va uning uslub va qonunlari kashf etilgan edi.
al-Xorazmiyning   yana   bir   buyuk   xizmati   algebra   fanining   kashf   etganidir.
Algebraning   mustaqil   fan   sifatida   vujudga   kelishi   va   rivojlanishi   al-Xorazmiy
faoliyati   bilan   bog’liq.   “Algebra”   atamasining   o’zi   al-Xorazmiy   tomonidan
yozilgan (“Al-jabr va al-muqobala hisobi haqida qisqacha kitob”) nomli risoladagi
“al-jabr” so’zining lotincha talaffuz ifodasidan kelib chiqqan.
Algoritmlar   azariyasini   ham   al-Xorazmiy   nomi   bilan   bog’langanligi,   hatto
“Algoritm”   atamasi   ham   lotincha   ifoda   etilgan   “Dixi   Algoritmik”   (dediki   al-
Xorazmiy) so’zidan kelib chiqqanligini hech kim inkor etolmaydi.
“Algoritm”   tushunchasi   hozirgi   zamon   kibenetika   EHM   (elektron   hisoblash
mashinasi)   va   hozirgi   zamon   informatsion   texnologiya   hamda   jarayonlarning
asosiy kategoriyasiga aylandi.
Muxammad   al-Xorazmiy   “Hisob   al-Qind”,   “Ziji   Xorazmiy”,   “Astrolyabiya
bo’yicha   risola”,   “Quyosh   soati   haqida   risola”,   “Erning   shakli   haqida”   kitob,
“Trigonomitrik   jadvallar”,   “musiqa   bo’yicha   risola”,   “Tarix   haqida”   va   boshqa
asrlarning muallifi.
Sharq falsafiy, ijtimoiy, axloqiy fikri  rivojini  Abu Nasr  Farobiy (873-950 y)
siz   tasavvur   etish   qiyin.  U   “Sharq   Aristoteli”,   “Ikkinchi   mualim”  degan   unvonga
sazovor   bo’lgan   mashhur   mutafakkirdar.   Sharqda   qadam   Yunonistonning   eng
mashhur   faylasufi.   Aristotel   “Birinchi   muallim”   deb   yuritilgan.   Farobiy   70   dan
ortiq til  bilgan qomusiy omil. U yaratgan asarlarning umumiy soni  160 dan ortiq
bo’lib, uni ikki guruhga ajratish mumkin.
20 1.   Qadimiy   Yunon   faylasuflari   va   tabiatshunoslari-Aristotel,   Platon,   Evklid,
Galen   va  boshqalarning   ilmiy  merosini   tarjima   qilish,   sharxlash,   targ’ib   qilish   va
o’rganishga bag’ishlangan asarlar:
2. O’rta asr fanining tabiiy, ijtimoiy-falsafiy sohalariga oid risolalar.
Jumladan   “Aristotelning”   “Metafizika”   kitobining   maqsadi   to’g’risida”,
Aristotelning   “Osmon   sistemasi”   kitobiga   izoh”,   Aristotelning   Etika   “kitobiga
sharx”,   “Qonunlar   haqida   kitob”,   “Bushliq   haqida   kitob”,   “Musiqa   haqida   so’z”,
“Falsafani   bo’lishdan   oldin   nimalarni   bilish   kerakligi   to’g’risida”,   “Falsafiy
savollar   va   ularga   javoblar”,   “Inson   a’zolari   haqida   risola”,   “Donolik   asoslari”,
“Mantiq   ilmiga   kirish”,   “Aql   to’g’risida”,   “Fozil   odamlar   shahri”   va   boshqa
asarlarni   ko’rsatish   mumkin.   Farobiyning   fikricha   insonning   va   jamiyatning
g’alabaga   erishuvi   yaxshilikni   qo’lga   kiritishi,   axloqiy   va   aqliy   mukammallikka
ko’tarilishi inson va jamoatining o’z qo’lidadir.
U davlatni fozil va johil davlatlarga bo’ladi. Fazilatli shaharlarda ilm falsafa,
axloq-ma’rifat   birinchi   o’rinda   bo’lmog’i   lozim,   deb   biladi.   Shunda   jamiyat
etuklikka   erishadi,   deydi.   Fozil   shahar   boshlig’i   bilimli,   haqiqatni   sevuvchi,
yolg’on   va   yolg’onchilarga   nafrat   bilan   qarovchi,   adolatni   yaxshi   ko’ruvchi   va
adolat   uchun   kurashuvchi   bo’lishi   kerak   deb   aytadi.   Farobiy   insonning   kamoloti
uchun xizmat qilgan, xayr – ehsonli ishlar, go’zal insoniy fazilatlarni yaxshilik deb
hisoblaydi.   Insonning   kamolotiga   to’sqinlik   qiluvchi   dangasalar,   bekorchilar   kabi
yomon   odatlar   bilimsizlik,   ongsizlik,   kasb-hunarga   ega   bo’lmaslik   kabi
nuqsonlarni yomonlik va, kishilarni undan ogohlantiradi.
Farobiy   hayotning   oliy   maqsadi   baxt-saodatga   erishuvdan   iborat,   kishilar
bunga   olamni   o’rganish,   kasb-hunar   va   ilmlarni   o’zlashtirish-ma’rifatli   bo’lish
orqali erishadi deb qaraydi.
Abu Nasr  Farobiy o’zining “Fozil  odamlar  shahri” kitobida inson takomilini
to’rt bosqichga bo’ladi.
Ilk bosqichda inson qalbi guyoki o’rmon bo’lib, unda g’azab, yolg’on va
Shaholat hukmron bo’ladi.
Komillik yo’liga kirishga ahd qilgan insonda o’zini-o’zi anglashga
21 qat’iy urinish ehtiyoji to’g’iladi.
Tinimsiz   mehnat   natijasida   inson   takomilligining   ikkinchi   bosqichiga
ko’tariladi.   Bu   davrda   o’zini   tiya   bilish   va   adolat   kabi   xususiyatlarni   asosiy
mezonga aylantiradi.
3. Inson takomilining uchinchi davri ijodiy davr hisoblanib, unda mustahkam
bilim, e’tiqod, o’zgalarni tushunish ustuvor mavqe kasb etadi.
4. Inson komillik sari intillar ekan, o’z takomilining turtinchi davrida donolik,
faylasuflik   maqomiga   erishadi.   Bu   davrda   uning   adolati   va   muxabbati   ham
mukammal darajaga etadi. Muhimi, u nafaqat o’zini, balki boshqalarni ham baxt-
saodat sari etaklay oladi.
Abu   Nasr   Farobiyning   fikricha   inson   o’z-o’zidan   baxtli   bo’la   olmaydi,   u
baxtli bo’lishi uchun jamiyat unga ma’naviy unsurlarni taqdim qilib berishi kerak.
Buning   uchun   avvalo   odamlarni   axloqiy   jihatdan   fozillashtirish   darkor.   Demak
odamlarni fozillashtirish uchun quyidagilarni bilish lozim.
Kishini tuyg’u quvvati oziqlantiradi va tuyg’u hayol surishiga  turki beradi.
Xayol tafakkurini hosil qiladi.
Kishilardagi eng birlamchi quvvat-to’yg’udir. Tuyg’usi ulgan kishi
axloqiy-ruhiy  jihatdan  rivojlanmaydi.  Shu  sababli   Farobiy  tuyg’u  hayolning,
hayol tafakkurining manbai bo’lishini o’qtiradi. Odamlar o’z tuyg’ularini avaylashi
kerak, bu bilan xayol surishga yo’l ochiladi, xayol tufayli fikrlash va anglash kelib
chiqadi.   Farobiy   bu   uch   tuyg’uni   tarbiyalashni   o’qtirgach,   endi   qalb   va   miyani
tushuntiradi. Qalb badanning hech bir a’zosiga bo’ysunmaydi, miya xam shunday,
lekin u faqat qalbga bo’ysunadi. Chunki qalb tuyg’ular, hislar va sezgilar makoni
bo’lishi   bilan   insonning   butun   vujudini   boshqaradi   va   miya   ham   undan   quvvat
oladi.   Farobiy   miyaning   qalbga   bo’ysunishini   ta’kidlash   bilan   ma’naviy   manba
aqilda   emas,   ruhiy   tuyg’ularda   ekanligiga   ishora   qiladi.   Demak   tuyg’ularni
tarbiyalash   bilan   ma’naviyat   hosil   qilish   mumkin   va   bu   xol   axloqiy   fazilatlarni
o’zlikda tarkib topishiga olib keladi 5
.
5
 https://lex.uz/docs/-185391
22 Abu   Rayxon   Beruniy   (973-1048y.)   -buyuk   qomusiy   olim   va   mashhur
mutafakkir.   Beruniy   ilm-fanning   deyarli   barcha   sohalari   bilan   shug’ullangan
allomadir.   U   o’z   umri   davomida   160   dan   ziyod   asarlar   yaratgan.   Shulardan
mashhurlari   “Qadiimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar”,   “Hindiston”,
“Geodeziya”,   “Menerologiya”,   “Saydana”   va   boshqa   asarlarida   tarix,   falsafa,
ta’lim-tarbiyadan   tashqari   geologiya,   astronomiya   fanlarining   dolzarb
muammolariga doir tadqiqotlar olib borgan.
Beruniyning   tabiiy-ilmiy   yutuqlaridan   biri   shundanki,   u   Erning   markaz
emasligini,   uning   quyosh   atrofida   harakat   qilishi   haqidagi   geliotsentrik   g’oyani
ilgari surdi. Beruniyning bu ilmiy xulosasi o’sha davrdan 500 yil o’tgandan keyin
astronom Kopernik tomonidan ilmiy asosda tasdiqlandi.
Beruniyning   mashhur   “Hindiston”   (Hindistonning   aqlga   sig’adigan   va
sig’maydigan   ta’limotlarini   aniqlash   kitobi)   asari   1030   yilda   yozilgan.   Bu   asar
G’arb va Sharq olimlari tomonidan yuksak baholangan. Hindistonda sanskrit tilini
puxta   o’rganish   uning   hind   madaniyati,   adabiyoti   va   Hindistonning   o’sha   davr
olimlari   bilan   yaqinlashishi   bu   mamlakat   haqida   o’lmas   asar   yaratishga   imkon
berdi.
“Hindiston” hajmi jihatdan juda katta asar. Hozirgi zamon xindiston olimlari
Beruniyning   bu   asarini   hind   madaniyati   tarixini   yoritish   nuqtai   nazaridan   juda
yuqori   baholaydilar   va   muhim   manba   deb   biladilar.   Tarixda   Amerika   qit’asini
1492 yilda dengiz sayyohi Xristafor Kalumb kashf qilganligi qayd qilingan. Ammo
bu   borada   Beruniyning   ilmiy   farazi   mavjudligi   ham   ma’lum.   Olim   o’zining
“Hindiston”   asarida   er   yuzining   tuzilishi,   dengiz   va   quruqlik   to’g’risida   gapirib,
Erning   choragi   ma’muraidir.   Ma’murani   G’arb   va   Sharq   tomondan   muhit   urab
turadi. Beruniy Evropalik olimlardan 450 yilcha oldin. Amerika qit’asi haqida o’z
asarlarida yozgan.
Beruniy   birinchidan   bo’lib   Aristotelnign   fan   sohasidagi   xizmatlariga   yuksak
baho   berishi   bilan   tanqidiy   fikrlarni   ham   bildiradi.   Beruniy   Aristotelning   “Tabiiy
joy”,   “Dunyoning   yagonaligi”,   “Og’irlik   va   engillik”   kabi   tushunchalarini   tanqid
qiladi. Aristotelning “og’ir va engil” degan tushunchasidan farqli ravishda Beruniy
23 Ibn   Sinoga   yozgan   e’tirozlarida   hamma   narsaning   er   markazi   tomon   tortilishi
haqidagi fikrini olg’a surdi. Bu tortilish kuchi haqidagi nazariyaning ishlab chiqish
yo’lida   qo’yilgan   muhim   qadam   edi.   Beruniyning  bu   nazariy  xulosalari   XVII   asr
boshida ingliz olimi I.N’yueton kashf  etgan “Butun dunyo tortilish”  qonuni bilan
ilmiy jihatdan asoslandi.
Beruniy   yoshlarni   ilmga   o’rgatish   jarayonida   aqlga   va   tajribadan   o’tgan
bilimga tayanish lozimligi to’g’risidagi g’oyani ilgari surgan holda, bolalar bilishi
va   o’rganishi   lozim   bo’lgan   fanlarni   haqiqiy   fanlar   (til,   adabiyot,   falsafa,   tarix,
etnografiya,   she’riyat,   psixologiya,   matematika,   fizika,   jug’rofiya,   geodeziya,
falakiyot,   minerologiya,   tibbiyot)ga   bo’ladi.   Bu   fanlarning   har   biriga   o’z
davrigacha bo’lgan bilimlarni umumlashtirib, o’zining yangi xulosalari bilan katta
hissa   qo’shdi.   Jumladan,   Beruniy   umuman   til,   til   ilmi   haqida   gapirib,   til   kishilar
o’rtasidagi   aloqa   va   fikr   almashuvi   vositasigina   emas,   balki   til   ilmi   barcha
fanlarning asosini o’rganishi kaliti deyiladi.
Buni men o’zim uchun katta baxt deb hisoblayman.
Insonning   eng   oliy   fazilati   boshqalar   haqida,   ayniqsa,   yoshlar   haqida
g’amxurlik qilishdan iboratdir. Beruniy doimo xalqlarning do’stligini, inoq, ittifoq
bo’lib   yashashi   uchun   kurashib   keldi.   U   insoniyatga,   u   yaratgan   madaniyatga
qirg’in   keltiruvchi   urushlarni   qoraladi.   Beruniy   madaniy   hamkorlik   va   ilm-
ma’rifatning keng tarqalishiga katta e’tibolr bergan allomadir.
Markaziy Osiyoda uyg’onish davrining eng mashhur mutafakkiri Abu Ali al-
Husayn   ibn   Abdulloh   Ibn   Sino   (980-1037yy.)   falsafa,   tabobat,   tabiatshunoslik,
falakiyot, tilshunoslik, mantiq, adabiyot, pedagogika, psixologiya, fizologiya, fiqh,
musiqa   kabi   fan   sohilariga   bag’ishlab   450   dan   ziyod   yozgan   asarlari   bilan   jahon
ilm-fani   rivojiga   ulkan   hissa   qo’shgan   va   o’z   davrida   “Shayx-ar-rais”   (Olimlar
raisi) unvoni bilan taqdirlandi.
Olimning   falsafaga   oid   asarlarining   eng   yirigi   “Kitob   ash-shifo”   bo’lib,
mantiq,   fizika,   matematika,   metofizika   va   ilohiyot   qismlarini   o’z   ichiga   oladi.
Mantiqning o’zi 9 kitob, fizika 8 kitob, matematika 4 kitob, ilohiyot 1 kitob, jami
22   ta   kitobdan   ibrat.   “Kitob   an-nojat”,   “Ash-shifo”ning   qisqartirilgan   turi   bo’lib,
24 tabiat,   ilohiyot,   riyoziyot   qismlardan   iboratdir.   “Danishnoma”   ham   mantiq,
ilohiyot,   tabiat,   geometriya,   astranomiya,   arifmetika,   musiqa   kabi   qismlardan
iborat.   Salomon   va   Isbol”   falsafiy   asar.   Ibn   Sino   bilan   Beruniyning   yozishlari-
fizikaga   va   falsafaga   oid   18   ta   maktub.   Ibn   Sinoning   maktublariga   Beruniyning
e’tirozlari nomli risola chop etilgan.
Ibn Sino falsafada Aristotel ta’limoti izdan borib, Farobiy
g’oyalarini   yanada   kamolotga   erishtirdi.   Faylasuf   Sharq   allomalariga   xos
bo’lgan  xususiyat,  ya’ni   axloq, odob,  inson  psixologiyasining  kamolotiga alohida
ahamiyat beradi.
Ayniqsa, Ibn Sinoning “Tib qonunlari” asarida talqin etilgan
ta’lim-tarbiya   xususidagi   fikrlar   g’oyat   muhimdir.   U   bola   tarbiyasini
tug’ilmasdan   ona   qornidaligidanoq   boshlash   masalasiga   alohida   e’tibor   beradi.
Uning fikricha, bola tug’ilganidan boshlab esa ayoqqa turguncha ma’lum tartibda
tarbiyalanib   borishi   lozim.   Bu   tartib   o’z   vaqtida   ovqatlantirish,   cho’miltirish,
yo’rgaklash,   uxlatish   kabi   muayyan   tartib   va   qoidalardan   iborat.   Bola   tabiatini
mustahkamlashdagi muhim vositalar asta-sekin tebratish, musiqa eshittirish, ashula
aytishdan iborat bo’lib, yaxshi uxlaydi.
Tebratish uning tanasiga, musiqa uning ruhiyatiga orom bahsh etadi.
“Bolaga   do’q   qilma,   yomon   bo’lma   qo’pol,   uyqu   qochar,   qurqar,   oxir   bulur
battol,   yumshoq   o’rni   o’xlaganda,   qarong’uluq   tushub   tursin   misli   tunday...
Uyg’oq chog’i yorug’likdan ayirmagil, yulduz – samo ko’rsun bola shodlinur dil.
Rang- tuslarni ko’rsat unga turli-tuman, kunduz kuni, etmoq ersang kuzni ravshan.
Gar istasang, o’rgatmoqqa so’zi kalom, erkalatib ovoz chiqar har xil muqom”.
Zero, bolaning o’spirinlikka o’tish davri tarbiyasi o’ziga xos xususiyatga ega
bo’lib,   bu  davrda   ularda   xulq-atvor   shakllanadi.   Ibn   Sino  nazarida,   “Bola   xulqini
mo’’tadillikda   saqlashga   alohida   e’tibor   berish   kerak.   Bundan   ikki   manfaat   bor.
Biri  bolaning ruhi  uchun bo’lib, u yoshlikdan boshlab  yaxshi  xulqli  bo’lib o’sadi
va keyinchilik bu unga ayrilmas malaka bo’lib qoladi.
2.2.  Beruniy qoldirgan ilmiy merosi
25 Abu   Rayhon   Beruniyni   bir   qancha   fanlarni   negizida   yangilik   va   ihtirolar
qilganligi   haqida   gapirib   o'tilgan.   Beruniyni   Xorazmning   hukmdori   Abu   Abbos
Ma'mun   II   ibn   Ma'mun   tomonidan   tashkil   etilgan   akademiyasida   olib   brogan
xizmatlari haqida izoh berilgan.
O'rta asrning buyuk qomusiy olimi Abu Rayhon Muhammad ibn Ahmad al-
Beruniy   zamonasining   bir   qator   fanlari:   astronomiya,   fizika,   matematika,
geodeziya, geologiya, mineralogiya, tarix kabilarni chuqur o'rgandi. U Xorazmning
qadimgi   poytaxti   Kot   shahrida   tug'ildi   va   yoshligidanoq   ilm-fanga   qiziqishi   orta
bordi. Beruniy keyinchalik mashhur olim Abu Nasr Mansur ibn Iroq qo'lida ta'lim
oldi. Ibn Iroq astronomiya, geometriya, matematikaga oid bir qancha asarlar yozib,
shulardan   12   tasini   Beruniyga   bag'ishlaydi.   Beruniy   ona-tilidan   tashqari   yana   bir
qancha   tillarni:   arab,   so'g'diy,   fors,   suryoniy,   yunon   va   qadimgi   yahudiy   tillarini,
keyinchalik Hindistonda Sanskrit tilini o'rganadi 6
.
Beruniy  falakiyot,   riyoziyot,   geodeziya,   jug'rofiya   va  mineralogiya  va   tabiiy
fanlarni   yaxshi   bilgan,   shuningdek,   tarixchi,   xronolog   va   tilshunos   sifatida   ham
ajralib   turardi.   U   o'z   davrining   deyarli   barcha   fanlarini   mukammal   o'rgangani
sabab   qomusiy   alloma   deb   nomlanadi   va   ko'plab   ilm   sohalarida   tinimsiz
izlanishlari uchun mo'l-ko'l mukofotlangan.
O'z   ilmiy   asarlaridan   birida   yozishicha,   u   Xorazmda   yashagan   davrida,   990
yillardan   boshlab   Kot   shahrida   muhim   astronomik   kuzatishlar   o'tkazgan.   Bu
kuzatishlar   uchun   o'zi   astronomik   asboblar   ixtiro   etgan.   Xorazm   zodagonlari
orasida   taxt   uchun   boshlangan   kurashlar   olimning   bu   ilmiy   ishlarini   davom
ettirishga   imkon   bermaganligi   bois   22   yoshida   vatanini   tashlab   chiqib   ketishga
majbur   bo'ldi   va   bir   qancha   vaqt   Kaspiy   dengizining   janubi-sharqiy   sohilidagi
Jurjon   shahrida   muhojirlikda   yashadi.   Beruniy   "Osor   al-boqiya   an   alqurun   al-
xoliya"   ("Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar")   Abu   Rayhon   Beruniy   ilmiy-
madaniy   merosining   ahamiyati   va   uning   fan   asarini   Jurjonda   muhojirlik   davrida
yoza boshlagan va 1000 yilda tamomlagan. "Osor al-boqiya" Beruniyga juda katta
shuhrat   keltirdi,   uni   fanning   hamma   sohasiga   qiziquvchi   buyuk   olim   ekanini
6
 Karimov I.A.O`zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. T. 1. - Toshkent: O`zbekiston, 1996. 
26 ko'rsatdi. Bundan tashqari Beruniy Jurjonda astronomiya, netrologiya tarixiga oid
10 dan ortiq asar yozdi. Beruniy Xorazmning yangi hukmdori Abu Abbos Ma'mun
II   ibn   Ma'mun   tomonidan   mamlakatning   yangi   poytaxti   Urganchga   chaqirtirildi.
Xorazmshoh   tomonidan   juda   katta   izzat-ikrom   bilan   qabul   qilingan.   Beruniy
Urganchda   Ma'munning   bevosita   rahnamoligida   vujudga   kelgan   ilmiy   markazda
faoliyat ko'rsatadi.
Xorazmning   Mahmud   G'aznaviy   tomonidan   bosib   olinishi   Beruniy   hayotini
xavf   ostiga   qo'yadi.   U   Xorazmshoh   saroyidagi   barcha   olimlar   bilan   birga   G'azna
shahriga   asir   qilib   olib   ketiladi.   Beruniyning   1017-1048   yillarda   G'aznada
kechirgan   hayoti,   bir   tomondan   nihoyat   og'ir   kechgan   bo'lsa,   ikkinchi   tomondan,
uning ilmiy faoliyati uchun eng mahsuldor davr bo'ldi. Beruniyning "Xorazmning
mashhur   kishilari"   asari   ham   shu   davrda   yaratilgan.   Uning   muhim   astronomik-
geografikasari   "Tahdid  nihoyot  al-amoniya  li   tas'hidimasofat   al-masokin"  ("Turar
joylar   orasidagi   masofani   tekshirish   uchun   joylarning   oxirgi   chegaralarini
aniqlash"   -   "Geodeziya")   1025   yilda   yozib   tugatilgan.   Beruniyning   "Munajjimlik
san'atidan   boshlang'ich   tushunchalar"   asari   ham   1029   yil   G'aznada   yozilgan.
Asarning   forscha,   arabcha   nusxalari   bizgacha   yetib   kelgan.   Unda   o'sha   zamon
astronomiyasi   bilan   bog'liq   bo'lgan   bir   qancha   fanlar   haqida   muhim   ma'lumotlar
berilgan.   Beruniyning   "Hindiston"   nomli   mashhur   yirik   asari   "Tahqiqmolil-Hind
min   ma'-qudamaqbulafil-aqlavmarzula"   ("Hindlarning   aqlga   sig'adigan   va
sig'maydigan   ta'limotlarini   aniqlash   kitobi")   1030   yilda   yozilgan   bo'lib,   bu   shoh
asar G'arb va Sharq olimlari, shu jumladan, hozirgi zamon hind olimlari tomonidan
yuksak   baholangan.   Mahmud   G'aznaviyning   Hindistonga   qilgan   yurishlaridan
birida shohga hamroh bo'lgan Beruniy, u yerda Sanskrit tilini puxta o'rganishi hind
madaniyati,   adabiyoti   va   Hindistonning   o'sha   davr   olimlari   bilan   yaqindan
tanishishga   hamda   bu   mamlakat   haqida   o'lmas   asar   yaratishga   imkon   berdi.
"Hindiston"   asari   yozib   tugatilgan   yili   Mahmud   G'aznaviy   vafot   etdi   va   uning
o'rniga   taxtga   o'g'li   Mas'ud   o'tirdi.   Bu   davrda   Beruniyning   ahvoli   ancha
yaxshilandi.   Astronomiyaga   oid   "Mas'ud   qonuni"   asarini   sulton   Mas'udga
bag'ishladi.   O'sha   asr   olimlaridan   biri   Yoqutning   yozishicha:   "Mas'ud   qonuni"
27 kitobi matematika va astronomiya bo'yicha ungacha yozilgan hamma kitoblar izini
o'chirib   yuborgan"   Beruniy   o'z   asarlari   ro'yxatini   tuzgandan   keyin   yana   ikkita
muhim kitobini yozgan. Bulardan biri "Mineralogiya" dir. Bu risola o'z zamonasi
uchun   Markaziy   Osiyova   Yaqin   Sharq,   hatto   Ovro'poda   ham   mineralogiya
sohasida   eng   yaxshi,   tengi   yo'q   asar   hisoblanadi.   Beruniyning   oxirgi   asari   -
"Dorivor   o'simliklar   haqida   kitob"   ining   qo'lyozmasi   XX   asrning   30-yillarida
Turkiyada   topildi.   Asar   "Saydona"   nomi   bilan   mashhur,   unda   Beruniy   Sharq,
ayniqsa Markaziy Osiyoda o'sadigan  dorivor o'simliklarning to'la tavsifini  beradi.
Beruniy shogirdi Abul Fadl as-Seraxsiy ma'lumoti  bo'yicha 11 dekabr 1048 yilda
vafot etgan.
Beruniy so'nggi  avlodlarga katta ilmiy meros qoldirdi. Beruniyning o'z davri
ilm-fanining turli  sohalariga oid 160 dan  ortiq tarjimalari, turli  hajmdagi  asarlari,
yozishmalari   qolganligi   bizga   ma'lum.   Yuqorida   ko'rsatib   o'tilgan   katta   hajmdagi
asarlaridan   tashqari   astronomiya,   astrologiya,   matematika,   geodeziya,   geologiya,
mineralogiya,   geografiya,   arifmetika,   tibbiyot,   farmakologiya,   tarix,   filologiya
masalalariga   oid   qator   risolalar   yaratdi   va   sanskit   tilidan   arabchaga,   arab   tilidan
Sanskrit   tiliga   tarjimalar   qildi,   badiiy   ijod   bilan   ham   shug'ullanib   she'rlar   yozdi 7
.
"Astrologiyaga   kirish",   "Astronomiya   kaliti",   "Jonni   davolovchi   quyosh   kitobi",
"Ikki   xil   harakatning   zarurligi   haqida",   "Ko'paytirish   asoslari",   "Ptolemey
"Almagesti"   ning   Sanskritchaga   tarjimasi",   "Foydali   savollar   va   to'g'ri   javoblar",
"Farg'oniy   "Elementlariga   tuzatishlar",   "Turklar   tomonidan   ehtiyotkorlik",   "Oq
kiyimlilar"   va   karmatlar   haqida   ma'lumotlar",   "She'rlar   to'plami",   "Al-Muqanna
haqidagi   ma'lumotlar   tarjimasi",   "Ibn   Sino   bilan   yozishmalar"   shular
jumlasidandir.
7
 www. pedagog. uz
28 Xulosa
O’rta Osiyo tarixiy vaqealarga g’oyat boy o’lka bo’lishi bilan birga azaldan
ilm-fan,   madaniyat   va   ma’naviyatning   markazidan   biri   bo’lib   kelgan.   Bu   o’lka
dunyoga   ma’naviyat   va   ma’rifatning   barcha   sohalarida   yuzlab,   minglab
jahoshumul   ulug’   zotlar,   davlat   arboblarini   tarbiyalab   bergan.   Umumbashariyat
ma’rifatparvarligini yaratishda buyuk ajdodlarimiz bevosita ishtirok etganlar uning
taraqqiyoti   va   boyishga   ulkan   hissa   qo’shganlar.   O’rta   Osiyo   madaniy   merosi
jahon madaniyati va ma’rifatining uzviy ajralmas tarkibiy qismidir.
Endilikda   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   saltanatida   o’z   o’rinlariga   ega
bo’lgan   ulug’larimizni   teran   anglash,   o’rganish   va   ulug’lash   vaqti   keldi.   Afsuski,
salkam 150 yillik mustamlakachilik, 70 yillik totalitar tuzum hukumronligi davrida
mamlakatimiz   navqiron   avlodi,   Islom   Karimov   aytganidek,   necha   yillar   bizni
tariximizdan, dinimizdan, ma’naviy merosimizdan g’ofil etishga urindilar, natijada
ular   o’z   xalqining   tarixini,   uning   boy   tabiiy   ilmiy,   ijtimoiy-falsafiy,   axloqiy
madaniyatdan baxramand bo’lish, o’rganishdan maxrum bo’lib keldi1.
Ajdodlarimiz   e’zozlab   kelgan,   asrlar   qa’ridan   olib   o’tilgan   falsafiy-axloqiy
pand-nasihatlar, qadriyatlar ataylab, maqsadni ko’zlab yurgizilgan siyosat qurboni
bo’ldi, e’tibordan chetda qoldi. Bu esa yosh avlodning ma’naviyatiga salbiy ta’sir
o’tkazadi.   Vaholanki,   Islom   Karimov   “O’zbekistonning   o’z   istiqlol   va   taraqqiyot
yo’li”   kitobida   ta’kidlaganidek:   “...   o’tmishdagi   allomalarning   bebaho   merosi
qanchadan-qancha   avlodlarning   ma’naviy-ruhiy   ongini   va   turmush   tarzini
shakllantirgan edi va u hamon ta’sir ko’rsatmoqda”2
Mustaqillik   tufayli   ona   zaminimizning   ma’naviy   merosini   chuqurroq
o’rganish,   taxlil   etish   imkoniyatiga   ega   bo’ldik.   O’z   tarixini   bilmagan   xalqning
kelajagi ham bo’lmaydi. Ona zaminimizda bundan necha asrlar avval yaratilib, to
hanuz   yurtimizga   ko’rk   bag’ishlab   turgan   qadimiy   obidalar ,   asori   atiqalar
xalqimizning   yuksak   salohiyati,   kuch-qudrati,   bunyodkorlik   an’analari   haqida,
Vatanimizning   shonli   tarixi   to’g’risida   tasavvur   va   tushunchalar   beradi,   shu
muqaddas   diyorda   yashaydigan   har   bir   inson   qalbida   g’urur-iftixor   tuyg’ularini
uyg’otadi.1
29 IX-XII   asrlarni   Yaqin   va   O’rta   Sharq   mamlakatlarida   “Renessans”
(Uyg’onish)   davri   deb   atashadi.   Ma’naviyat   va   ma’rifatning   g’oyat   gullab-
yashnaganligi   bu   davr   uchun   xarakterli   bo’lgan.   Bu   davrda   qomusiy   ilm   egalari,
ajoyib   shoirlar,   buyuk   davlat   arboblari   etishib   chiqqan.   dunyoviy   fanlarning   tez
sur’atlarda   taraqqiy   etishi   keng   tarjimonlik   faoliyatiga   ta’sir   etdi.   Bu   jarayon,
ayniqsa, xalifa Ma’mun ibn Xarun ar Rashid (813-833yy) davrida Bog’dodda “Bay
tul-hikmat (Donishmandla uyi tashkil etilgan paytda tezlashdi. Yunon falsafasi va
tabobati,   hind   hisobi,   al-Ximiya   va   ilmi   Nujumga   oid   asarlar   arab   tiliga   o’grildi.
Bunda Markaziy Osiyodan etishib chiqqan mutafakkirlar Abbos ibn Said Javhariy,
Axmad   ibn   Abdulloh   Marvaziy,   Axmad,   al   –Farg’oniy,   Muxammad   al
Xorazmiylar ham katta hissa qo’shganlar.
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   2017   yilning   14-
15   aprel   kunlari   Samarqand   viloyatiga   qilgan   tashrifi   chog‘ida   Imom   Buxoriy
yodgorlik   majmui   qoshida   xalqaro   ilmiy-tadqiqot   markazini   qurish   taklifini
bildirib,   shunday   degan   edi:   “Buyuk   mutafakkir   bobomiz,   barcha   muhaddislar
peshvosi   Imom   Buxoriy   mangu   qo‘nim   topgan   ushbu   maskanda   o‘ziga   xos
ma’naviy-ruhiy   muhit   mavjud.   Majmuaga   ziyoratga   kelgan   odam   bu   markazga
ham   kirib,   o‘ziga   katta   ozuqa   olsin,   bobolarimiz   hikmatlaridan   o‘rganib   ketsin.
Shunda ularning qalbida ulug‘ ajdodlarimiz bilan faxrlanish tuyg‘usi rivoj topadi,
ayni paytda shunday buyuk zotlarning avlodi mas’uliyatini his etadi”.  
30 Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati.
1.Mirziyoev   Sh.M.   Biz   milliy   taraqqiyot   yo'limizni   qat'iyat   bilan   davom
ettiramiz va uni yangi bosqichga ko'taramiz. T. 1. - Toshkent: O'zbekiston .. 2017
yil. 
2.   Mirziyoev   Sh.M.   Biz   buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz
bilan birgalikda quramiz. - Toshkent: O'zbekiston. 2017 yil. 
3.   Mirziyoev   Sh.M.   Birgalikda   biz   erkin   va   obod,   demokratik   O'zbekiston
davlatini barpo etamiz. - Toshkent: O'zbekiston. 2017 yil. 
4.   Karimov.I.A   O'zbekiston:   milliy   mustaqillik,   iqtisodiyot,   siyosat,
mafkura. T. 1. - Toshkent: O'zbekiston, 1996 yil. 
5.   O`zbekiston   tarixini   o`qitish   va   o`rganishning   yagona   konsepsiyasi.-T.:
1996. 
7.O`zbekiston tarixi fanidan akademik litsey va kasb-hunar kollejlari uchun
o`quv dasturi.-T.:2004. 
8.Jahon tarixi fanidan akademik litsey va kasb-hunar kollejlari uchun o`quv
dasturi.-T.:2004. 
9.O`zbekiston   tarixi   umumta’lim   va   yangi   turdagi   maktablarning   V-XI
sinflari uchun dastur T. 1997. 
10.   Karimov.I.A  Yuksak ma naviyat — yengilmas kuchʼ   2008-yil
Elektron ta’lim resurslari
1. www. tdpu. uz
2. www. pedagog. uz
3. https://lex.uz/docs/-185391
4. https://constitution.uz/oz
31