Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 35000UZS
Размер 219.1KB
Покупки 3
Дата загрузки 21 Апрель 2024
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Литература

Продавец

Sobirov Azizbek

Дата регистрации 21 Апрель 2024

33 Продаж

Abdulla Qodiriyning Oʻtgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarning ahamiyati

Купить
 Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarningʻ
ahamiyati
MUNDARIJA:
KIRISH……………………………………………………..………..…….……
2
I-BOB. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy 	
ʻ
munosabatlarning ahamiyati va uning mohiyati...……....…….…....…….
…....……………..…..…4
1.1.  Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarning 	
ʻ
ahamiyati………..…….….………………………………………..……....……4
1.2. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarning 
ʻ
ahamiyati  va uning mohiyati...……………….….....….....….....…...................11
II-BOB. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy 	
ʻ
munosabatlarning ahamiyatining xususiyatlari va analizi.....…..…..…..
….....…......................…..16
2.1.  Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarning 	
ʻ
ahamiyatining xususiyatlari..…….…...…………………………………..
…….16
2.2.  Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy munosabatlarning 
ʻ
ahamiyatining tahlili…………………..…..…...…….…...…27
XULOSA…………………….………………..………………………..….…..31
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO'YXATI………….………..…..…
33
1 2 KIRISH
         Kurs ishining dolzarbligi.  Yaxshi kitob o‘z sir-asrorini bir o‘qishda fosh
qilmaydi. Uni takror o‘qiganing sayin tushunib borasan. Siz kitob o‘qir ekansiz,
beixtiyor   undagi   voqea-hodisalar   ichida   yashaysiz.   O'zingizga   yoqqandi
qahramon   bilan   birga   qayg‘urasiz,   kulasiz   unga   hamdard   bo‘lasiz.   Bu   albatta
kitobda   sodir   bo'layotgan   voqealarni,   xayolan   o‘sha   manzilni   tasavvur   qilasiz,
qahramonni   ko‘z   oldingizda   gavdalantirasiz.   Bu   –   tasavvur   kengayishiga,
fikrlashga   o'rgatadi.   Xilma-xil   fe'l   atvorlar,   turli   taqdirlar   sizni   o‘z   domiga
tortib, o‘yga to‘ldiradi. Mana shunday inson qalbiga yorug'lik nurini sochuvchi
asarlardan   biri   Abdulla   Qodiriyning   "O‘tkan   kunlar"   asari   hisoblanadi.   Bu
romanni   har   bir   kitobxon   o‘qir   ekan   Maksim   Gorkiy   ta‘biri   bilan   aytganda:
"O‘zimdagi   barcha   yaxshi   fazilatlar   uchun   kitobdan   minnatdorman"   degan
xulisaga keladi.  1
Kurs   ishining   maqsadi.   Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagiʻ
oilaviy   munosabatlarning   ahamiyatining   o‘ziga   xos   jihatlarini   aniqlash   va
tegishli xulosalar ishlab chiqish.
Kurs   ishining   vazifalari.   Kurs   ishining   oldiga   qo‘ygan   vazifalari
quyidagilardan iborat:
● Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagi   oilaviy	
ʻ
munosabatlarning ahamiyatining mohiyatini yoritib berish;
● Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagi   oilaviy
ʻ
munosabatlarning ahamiyatining hozirgi holati va uni tahlil qilish;
● Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagi   oilaviy
ʻ
munosabatlarning ahamiyatini ko’rib chiqish;
1   Abdulla Qodiriy "Otkan kunlar"  "Navròz" nashriyoti  2019. 62-bet. 
3 Kurs ishining obyekti va predmeti.  Abdulla Qodiriyning O tgan kunlarʻ
asaridagi   oilaviy   munosabatlarning   ahamiyatini   tahlil   qilish   kurs   ishining
obyekti bo’lib, predmetini ushbu jarayon haqidagi ma’lumotlar tashkil qiladi.
Kurs   ishining   metodik   asosi   :     Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar
ʻ
asaridagi   oilaviy   munosabatlarning   ahamiyatiga   oid   hozirgi   zamon   nazariy
qarashlari, o zbek va chet el olimlarining   shu boradagi qarashlari, O zbekiston	
ʻ ʻ
Respublikasi   Konstitutsiyasi,   O zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   farmon	
ʻ
va  qarorlari va boshqalar ishimizga metodologik asos bo lib xizmat qiladi.	
ʻ
          Kurs   ishining   tuzilmasi:   Kirish,   asosiy   qism,   xulosa   va   foydalanilgan
adabiyotlar ro'yxatidan iborat.
4 I-BOB. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviyʻ
munosabatlarning ahamiyati va uning mohiyati
1.1. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy	
ʻ
munosabatlarning ahamiyati
"O‘tkan   kunlar"   Abdulla   Qodiriyning   bosh   asaridir.   Yozuvchi   asar
mavzusini bejizga o‘tkan kunlardan olmagan. Chunki buguni mustahkam, ertasi
porloq bo'lishini istagan har bir xalq o'tmishini yaxshi bilishi kerak. Bu xususda
Abdulla Qodiriy romanning so‘zboshisida  shunday deydi:"Moziyg‘a qaytib ish
ko‘rish   xayrlik,   deydilar.   Shunga   ko‘ra   mavzu’ni   moziydan,   yaqin   o‘tkan
kunlardan,   tari-ximizning   eng   kirlik,   qora   kunlari   bo‘lg‘an   keyingi   "xon
zamonlari"dan belguladim".  2
Abdulla   Qodiriy   g'oyat   fozil   va   olim   odam   bo‘lgan.   U   adabiyot   tarixini
ham, Sharq va G‘arb adabiyotini ham, o‘zbek tilining sir-asrorlarini ham yaxshi
bilgan. "O‘tkan kunlar" ning jozibador tili bu fikrning isbotidir.  
O tkan   kunlar,   ba zi   manbalarda   “O tgan   kunlar”   –   o zbek   yozuvchisi	
ʻ ʼ ʻ ʻ
Abdulla Qodiriy   qalamiga mansub o zbek adabiyotidagi  birinchi  roman. 1969-	
ʻ
yil   “O zbekfilm”  	
ʻ kinostudiyasida   ushbu   roman   asosida   “O tgan   kunlar”  	ʻ nomli
film   suratga   olingan.   Adib   romanni   yozishda   arab   yozuvchisi   Jurji   Zaydon
asarlaridan ilhomlangan deya takidlangan. Roman 1920-yillar boshida yozilgan
bo lib,   1922-yil   ilk   bor   “Inqilob”   jurnalida   chop   etilgan   va   1926-yilda   alohida	
ʻ
kitob holida chiqarilgan. 
“O‘tkan   kunlar”   romanining   qachon   yozib   tugatilgani,   matbuotda   e’lon
qilinishi   haqidagi   ma’lumotlarda   biroz   chalkashliklar   bor.   Ammo   adib   ijodi
yuzasidan   chuqurroq   ish   olib   borgan   tadqiqotchilar   keltirgan   ma’lumotlarga
ko‘ra,   Abdulla   Qodiriy   1917–1918-yillardan   boshlab   “O‘tkan   kunlar”   romani
uchun   material   yig‘ishga   kirishdi.   1922-yilda   birinchi   o‘zbek   romanining   ilk
boblari  “Inqilob” jurnalida chop etila boshladi. O‘sha yillardayoq asar qo‘lma-
2  Abdulla Qodiriy "Otkan kunlar"  "Navròz" nashriyoti  2019. 132-bet. 
5 qo‘l   bo‘lib,   o‘quvchilar   asarning   navbatdagi   boblarni   chiqishini   intiq   bo‘lib
kutishgan. 
Barchamizga ma’lumki, u davrlarda zamon ancha notinch edi. Shu sababli
jurnal   muntazam   chop   etilmagan.   Ma’lumotlarni   o‘rganib   chiqsak,   faqatgina
1922-yilning o‘zida “Inqilob” jurnali ma’muriyati bir necha marta almashganini
ko‘rishimiz   mumkin.   Bu   holat   esa   roman   taqdiriga   ham   anchayin   salbiy   ta’sir
qildi,   hatto   asardagi   so‘zlarda   original   holatdan   uzoqlashishlarni   ko‘rishimiz
mumkin. Romanning birinchi  bo‘limi  ilk bor 1925-yilda nashr  qilingan bo‘lsa,
1926-yilda ayrim xatoliklar tuzatilib qayta nashrdan chiqdi. 
Ko‘p hollarda shunday bo‘ladiki, birinchi o‘qiganingizda asardan juda ko‘p
ma’lumot   olasiz-u,   xursand   bo‘lasiz.   Vaqt   o'tgach,   bu   asarda   ko‘tarilgan
mavzular   dolzarbligi,   yangi-yangi   bahslar   va   turli   davrlarda   turlicha   xulosalar
paydo bo‘ladi. "O‘tkan kunlar"ning badiiy qiymati shundaki, bu roman har gal
o‘qilganida   yangi   ma'no   nozikliklari   ko'riladi.   O‘z   davrida   asar   keng   omma
tomonidan   o‘ta   “tashnalik”   bilan   talashib-tortishib   o‘qilganining   sababi   ham
shunda.  
Otabek   24   yoshda,   Toshkentlik   Yusufbek   hoji   va   O‘zbek   oyimning   ko‘z
nuri,   yagona   farzandi.   Marg‘ilon   go‘zali   Kumush   esa   17-18   yoshlarda
Mirzakarim   qutidor   va   Oftob   oyimlarning   yolg‘iz   farzandi.   Savdogarlik   bilan
shug‘ullanuvchi Otabek Marg‘ilonda Mirzakarim qutidorning tashqi  hovlisidan
o‘tgan   ariqdan   tahorat   uchun   suv   olayotib,   tasodifan   Kumushga   ko‘zi   tushadi.
Kumush ham Otabekni ko‘radi. Nigohlar bir-biriga to‘qnashgan chog‘da ikkala
qalbda ham ishq otashi alangalanadi. Asardagi ushbu voqea tasviri o‘qilar ekan,
yozuvchi   o‘zbek   ayolining   ibo-hayosini   mahorat   bilan   aks   ettirganini
ko‘rishimiz   mumkin:   "Otabek   do‘kondorning   ko‘rsatishicha   qutidorning
tashqarisig‘a   kirdi.   Shu   vaqt   tasodufan   nima   yumish   bilandir   mehmonxonadan
chiqib   kelguchi   farishtaga   ko‘zi   tushdi.   Kumush   ham   ariq   yoqasig‘a   kelib
to‘xtag‘an   chingilin   yigitka   beixtiyor   qarab   qoldi.   Ixtiyoriy   emas,   g‘ayri
ixtiyoriy   ikkisi   ham   bir-birisidan   bir   muncha   vaqt   ko‘z   ololmadilar.   Oxirda
6 Kumush  nimadandir   cho‘chig‘andek   bo‘ldi,  yengilgina  bir   harakat   bilan  o‘zini
ichkari   yo‘lak  tomong‘a  burdi.  Bu   burilishdan   uning  orqa-o‘ngini   tutib   yotqan
qirq kokillari to‘lqinlandilar. Kumush ichkariga qarab chopar ekan, yo‘l ustidan
ariq-bo‘yida   qotib   turg‘an   yigitka   yana   bir   qarab   qo‘ydi   va   bu   qarashda   unga
yengilgina bir tabassum ham hadya qildi..." 3
 
Otabek  ham  Kumush  ham   juda parishon  bo‘lib  yuradi, ular  hali   bir-birini
tanimas   edi.   Otabekning   yonida   doimo   u   bilan   birga   yurgan,   uning   “ma’naviy
otasi”   Hasanali   bu   parishonlikning   tagiga   etadi   va   Otabek   nomidan   Ziyo
shohichi   bilan   birga   qutidornikiga   sovchilikka   otlanadi.   “Kiroyi   kuyoving
shunday   bo‘lsa”   deb   havaslanib   yurgan   Mirzakarim   qutidor   qizini   Toshkentga
yubormaslik  sharti  bilan rozilik beradi. Kuyovning kim  ekanidan Kumush  hali
xabarsiz, ko‘nglidagi xufiyona ishqidan azob chekardi. 
To‘y   bo‘ladi   va   Kumush   o‘sha   kuni   kuyovning   o‘zi   ariq   bo‘yida   ko‘rib
qolgan yigit, qalbining sohibi  ekanini  biladi. Yozuvchi  sujet  oqimi  bilan  o‘sha
davrdagi o‘ta murakkab tarixiy davrni ham qadam-baqadam hikoya qilib boradi.
Mahalliy   hokimliklar   bir-biri   bilan   nizoda,   to‘qnashuvlarda   qipchoq   va   qora
choponlar bir-birini ayovsiz qirayotgan bir vaziyat edi. 
Yagona   o‘g‘li   Otabekning   marg‘ilonlik   qiz   Kumushga   uylanganini   va
uning   ustiga   kelinining   ota-onasi   qizini   Toshkentga   yubormasligidan   xabar
topgan   O‘zbek   oyimning   fig‘oni   falakka   chiqadi   va   o‘g‘lini   ikkinchi   marta
uylantirish  uchun Toshkentdan  kelin qidirib, Otabekning  rizoligisiz  qiz tarafga
va’da   ham   beradi.   Ota-ona   orzusiga   qarshi   chiqolmagan   Otabek   Olim
ponsadboshining qizi Zaynabga uylanishga majbur bo‘ladi. 
Otabek   Toshkentda   yurgan   kezlari   Kumushga   oldindan   ko‘z   olaytirib
yurgan Homid xotinboz hiyla uyushtirib, Otabekning nomidan Kumushga soxta
taloq   xati   yozadi.   Bundan   bexabar   Marg‘ilonga   qaynotasining   uyiga   kelgan
Otabekni   Mirzakarim   qutidor   haydab   yuboradi.   Holatga   tushunmasdan   Otabek
3  Abdulla Qodiriy "Otkan kunlar"  "Navròz" nashriyoti  2019. 142-bet.  
7 ham   qaynotasidan   qattiq   ranjiydi.   Oradan   ancha   oylar   o‘tadi,   Otabek
Marg‘ilonga bir necha marta kelib usta Alimnikida tunab qolaveradi. 
Shunday   kunlardan   birida   Otabek   bexosdan   Homid   va   bir   guruh   razil
kimsalar   tomonidan   o‘ziga   uyushtirilgan   hiyladan   xabar   topadi.   Bundan
tashqari,   Homidning   yana   bir   qabih   niyatini   ham   oldindan   bilib   qoladi   va   bir
o‘zi   uch   kishiga   qarshi   kurashib,   Homidning   Kumushni   olib   qochish   rejasini
yo‘qqa   chiqaradi.   Bo‘lib   o‘tganlardan   hayron   qolgan   Mizakarim   qutidor   va
oilasi   Otabekning   oldiga,   Toshkentga,   yo‘l   olishadi.   Kumush   va   Zaynabning
kundoshlik hayoti boshlanadi. 
Zaynabning   qizg‘anishlari,   Kumushning   ilmoqli   gaplari,   tortishib   qolgan
kundoshlarga Yusufbek hojidan chiroyli  murosa  shakllari  fonida kunlar  o‘tadi.
Kumush   farzand   kutayotgan   edi   va   oy-kuni   yetib  ko‘zi   yorigan   kuni   kundoshi
Zaynab unga opasi Xushro‘y bibining undovi bilan atalaga zahar qo‘shib beradi.
Kumush bu yorug‘ olamni tark etadi. Sevgisidan qolgan yagona Yodgori bilan
Otabek Zaynabni taloq qilib, bosh olib Marg‘ilonga ketadi. Bo‘lib o‘tganlardan
ta’sirlangan Zaynab aqlidan ayriladi. 
Asar   so‘nggida   esa   vatanni   himoya   qilishga   otlangan   Otabekning
janglardan birida vafot etgani aytiladi. 
Romanda o‘quvchini hayajonga soluvchi holat, albatta, Otabek va Kumush
sevgisi. 
Bir   ko‘rishda   bir-biriga   xufiyona   oshiq   bo‘lishi   ortidan   o‘quvchida   ham   ajib
hayajon shakllana boradi. Tanimagan yigitga uzatilayotgan Kumush bilan birga
iztirob   cheksa,   xayolidagi   u   go‘zalning   nigohlaridan   o‘t   kabi   yongan   Otabek
bilan   birga   yonadi.   Va   nihoyat   to‘y   oqshomi   Otabek   va   Kumush   ko‘rishgan
onda kuyovning Otabek ekanidan bexabar Kumushning ma’yus ko‘zlari birdan
porlab   “Siz   o‘shami?”   deb   so‘rashi   o‘quvchini   ham   kuchli   hislar   ummonida
suzishga   undaydi.   Shu   o‘rinda   asardagi   ushbu   mashhur   dialogni   o‘zbekona
muhabbatning ramziga aylangan jumlalar desam to‘g‘ri bo‘ladi. 
8 Adib   Otabek   obrazida   o‘zining   yangicha   fikrlarini   ilgari   surgan.   Otabek
savdogar   va   o‘zi   borgan   o‘lkalar   va   o‘z   yurtidagi   iqtisodiy   holatlar   yuzasidan
sog‘lom   qiyosiy   fikrlar   bildiradi.   Bundan   tashqari,   Ziyo   shohichining   uyida
bo‘lib   o‘tgan   suhbatda   o‘zining   uylanish   masalasi   fonida   o‘sha   davr   oilalarida
xotin-qizlarga   nisbatan   mavjud   bo‘lgan   nosog‘lom   muhit   haqida   tanqidiy
qarashlarini aytib o‘tadi. 
Bundan   tashqari,   asarda   unga   shunday   ta’rif   beriladi.   “Yusufbek   hojining
qiziq bir tabiatı bor: xotini bilangina emas, umuman uy ichisi bilan har qanday
masala ustida bo‘lsa bo‘lsin, uzoq so‘zlashib o‘tirmaydur… Hoji bir necha vaqt
so‘zlag‘uvchini   o‘z   og‘zig‘a   tikiltirib   o‘turg‘andan   so‘ng,   agar   ma’qul   tushsa
“xo‘p”   deydir,   gapka   tushunmagan   bo‘lsa   “xo‘sh”   deydir,   noma’qul   bo‘lsa
“durust   emas”   deydir   va   juda   ham   o‘zig‘a   noma’qul   bo‘lsa   bir   iljayib   qo‘yish
bilan   kifoyalanib   mundan   boshqa   so‘z   aytmaydir   va   aytsa   ham   uch-to‘rt
kalimadan nariga oshmaydir” 4
. 
Ushbu   ta’rifdan   ham   Yusufbek   hojining   naqadar   mulohazali,   o‘ziga   xos
ma’naviy salobatga ega obraz desam o‘rinli bo‘ladi. Davlatchilik boshqaruvi va
davr   ijtimoiy   muhitiga   munosabatida   ham   Yusufbek   hoji   obrazining
mukammalligiga guvoh bo‘lamiz. Adib davlat boshqaruvi haqidagi tanqidlari va
noroziliklarini hoji obrazi misolida yetkizib bergan. 
“O‘tkan   kunlar"   romanida   xalq,   millat   turmushi   manzaralarini,   milliy
urfodatlarni,   millat   vakillariga   xos   xususiyatlarni   jonli,   hayotiy   ifodalash,
asarning   ruhida,   ichki   mazmunida   so'zlash   tarzida   milliylikning   namoyon
bo'lishi   milliy   ruhning   yanada   ta‘sirchan   ifodalanishiga   xizmat   qilgan.
Romandan  olingan  ushbu   parchada  esa  o‘zbek  qizlariga    xos  bo‘lgan  milliylik
aks etgan:  " Oftob oyimning shu yo‘sun chaqirishi  uchto‘rt qaytalab bo‘lsa-da,
Kumush   eshitmaganga   solinib   arzimagan   narsalar   bilan   shug‘ullang‘an   bo‘lib
chiqa   bermadi.   Otabekning   yuzidagi   o‘ychanliqqa   razm   qo‘yg‘an   sayin   Oftob
4  Aminova L. Turk yozuvchisi Yashar Kamol asarlarida badiiy mahorat masalalari,-fil.fan.nom.ilmiy darajasini
olish uchun yozilgan dissertatsiya, T.:2003  
9 oyimning   haligi   shubhasi   ulg‘aya   bordi,   kuyavning   ko‘zini   shamg‘alat   qilib
qizining   oldig‘a   kirdi   va   shivirlab   Kumushni   urisha   boshladi:   «Esingni
yedingmi   qizim,   ering   sani   deb   Toshkand   degan   shahardan   kelsayu,   san   kim
keldi   deb   oldig‘a   chiqmasang.   Tur,   chiqib   so‘rash,   arazlab   ketib   qolsa   nima
qilasan?»   Oftob   oyimning   bu   keyingi   so‘zi   chindan   ham   Kumushni   o‘ylatib
qo‘ydi:  «...Ketib qolsa nima qilaman?» 5
  degan jumlani ko‘nglidan kechirdi-da,
onasidan   ilgariroq   go‘yoki,   ayvon   toqchasidan   bir   narsa   oladirg‘andek   bo‘lib,
o‘ziga   termulib   turg‘an   Otabekka   yer   ostidan   sekingina   bir   kulib   boqdi   va
toqchadag‘i   keraksiz   bo‘lg‘an   bir   piyolani   olib,   yana   uyga   kirib   ketdi.   O‘zbek
oyimning   sihirchi-joduchi   deb   qarg‘ashi   ham   hikmatsiz   bir   gap   emas.
Kumushbibining   bu   kulib   qarashi   Otabekka   ajib   bir   inqilob   yasag‘an   edi.
Undagi oniy bu o‘zgarish juda qiziq va sira ishonmasliq edi. Ul bu yer tegidan
bir   kulib   boqish   ta’siri   bilan   ustidagi   tog‘dek   bosib   yotqan   «orzu»ni   ag‘darib
solg‘an va qushdek yengil tortqan edi.  
Uning oniy bu o‘zgarishi shundan iborat edi: «Ularning orzu va rizoliqlari,
bu   rizoliq   sharofati   bilan   topiladirg‘an   savob,   yurtning   yuqori-quyi   gaplari   —
barchasi ham Kumushning yolg‘iz shu birgina kulib qarashi oldidan o‘tabersin!"
Shuningdek, romanning ma'no-mundarija doirasi keng.  
Unda ijtimoiy-siyosiy, ma’naviy-axloqiy muammolar badiiy mahorat bilan
qalamga   olingan.   Biroq   ular   orasida   eng   muhimi,   yurtning,   millatning   taqdiri,
mustaqilligi   masalasidir.   Buning   isboti   sifatida   Yusufbek   hojining   ushbu
jumlalarni keltirishimiz mumkin. 
Bularning   bari   davr   jaholatidan   dalolat   bermoqda.   Yozuvchining   asosiy
maqsadlaridan biri ham jaholat va uning salbiy oqibatlarini ko‘rsatib berish edi. 
Ushbu   romanni   o‘qib,   ta’sirlanib,   undagi   qahramonlar   yonida   o‘zimni   his
qilgan damlarda quyidagi misralarni qog‘ozga tushirdim. 
O‘ZBEK OYIM NIDOSI 
5  Salomov G’., Tarjima san’ati, Toshkent, 1973, 57-b. 
10 Men   bolamni   o'zim   bilmas   o'tga
soldim,   O't   qaladim,   yondirdim-u,
yolg'iz qoldim. 
Andilikni asli o'zim qildim bilmay, 
Endi qayon giryon bo'lay, boshim qo'yay. 
Ajratmadim savobimni, gunohimni, 
Hayqiriqlar bosolmaydi bu ohimni, 
Jodilarda   choptiribman
panohimni,   Endi   qayon   giryon
bo'lay, boshim qo'yay. 
Ikki qizning xayollarin to'zitibman, 
O'g'lonimning taqdirini bo'zitibman, 
Hatto yorim nigohini bezitibman, 
Endi qayon giryon bo'lay, boshim qo'yay. 
Zaynabjonim, Kumushjonim kechir meni 
Otabegim baxtsiz qildim, menman 
andi, Hayot bozor, o'zi o'lchar shavqat 
qilmay, Endi qayon giryon bo'lay, 
boshim qo'yay. 
 
   
11 1.2.   Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagi   oilaviyʻ
munosabatlarning ahamiyati  va uning mohiyati
Barchamiz   badiiy   asarlarda   tabiat   manzaralari   tasviriga   duch
kelganmiz,   albatta.   Bu   esa   ijodkor   mahoratining   ne   chog'lik   boy   ekanligini
ko'rsatadi.   Chunki   tabiat   manzaralari   tasvirida   ijodkorning   o'zi   qalamga
olayotgan makonga munosabati, u joyni qanchalik bilishi, qahramonlar dunyosi
va ular yashayotgan muhitni naqadar chuqur his qilishi bilinadi. Shuning uchun
ham   badiiy   asarlarda   tabiat   manzaralari   tasviri   asarning   asosiy   tarkibiy   qismi
sanaladi. 6
 Badiiy asarda muallif o'z maqsadini ro'yobga chiqarish uchun tasviriy
va ifodaviy vositalardan foydalanadi. Asardagi tabiat manzaralari kitobxonning
biror   narsa   haqida   tasavvur   hozil   qilishi,   muayyan   tuyg'uni   his   etishi,   ko'rish,
eshitish   mumkin   bo'lgan   narsa   va   obrazlarni   inson   ongida   hosil   qiluvchi
unsurlar   tasviriy   vositalar   hisoblansa,   asarda   so'z   va   iboralarning   turli   ma'no
tovlanishlari,   majoziy   xususiyatlari,   voqea-hodisalarni   turli   yo'llar   bilan
ifodalash   usulllari   -   ifodaviy   vositalar   hisoblanadi.   Badiiy   tarjimada   tabiat
tasvirini   qayta   jonlantirish   va   bunda   so'z   tanlash   muammosi   muallifdan   katta
mahorat   talab   etadi.   "Tarjimon   -   asarni   boshqa   tilda,   ya'ni   ona   tilida   qayta
yaratish uchun muallif fikrini ancha pishitadi, o'ziga singdirib oladi, keyin matn
xarakteriga   qarab   muqobil   so'z   tanlaydi,   bu   so'zlar   ma'nosi,   jarangdorligi,
shakli, uslubiy muqobilligi, asl nusxadagi fikrni iloji boricha to'laroq ifodalash
tashvishida yonadi" 7
 - deb yozadi G'aybulla Salomov.  
Shuni  ta'kidlash  lozimki,  asar   yaratishda   qo'llanilgan badiiy  tasvir  va
ifoda   vositalari   orqali   muallif   mahoratining   qirralari   aniqlanadi.   Ana   shunday
vositalardan   biri   badiiy   asardagi   tabiat   tasviridir.   Tabiatning   betakrorligi,
albatta,   insonda   va   uning   ruhiyatida   aks   etadi.   Inson   tug'ilganidan   vafot
etganiga   qadar   tabiat   bilan   hamnafas   bo'lib,   uning   go'zalliklaridan   bahramand
6   Hamidov   X.   “Badiiy   asar   tarjimasida   tabiat   tasvirining   berilishi”,   Tarjima   masalalari(Ilmiy   maqolalar
to’plami, 2012yil 26-aprel) 75-77-b. 
7  Qodiriy A. “O’tkan kunlar”, Toshkent, G’.G’ulom nashr.,1992.  
12 bo'lib   yashaydi.   Tabiatdan   shaydolik,   undan   ilhomlanish   nafaqat   insoniyatga
balki   butun   olam   jonzotlariga   xosdir.   Barcha   insonlar   tabiat   inom   etgan
go'zalliklardan   o'ziga   xos   taassurotlar   hosil   qilishi   mumkin   lekin   faqatgina
san'at   sohiblari   shu   jumladan,   yozuvchi   va   shoir   badiiy   so'z   vositalaridan,
rassom   xilma-xil   bo'yoqlardan   foydalangan   holda   ana   shu   taassurotlarni
asarlarda aks ettira oladi.  
Qaysi   bir   asarni   mutoola   qilmaylik,   unda   tabiat   tasviriga   duch
kelamiz,   albatta.   Haqiqiy   ijodkor   esa   insonni   ona   tabiat   bilan   birga,   doimiy
uyg'unlikda   tasvirlaydi.   Har   bir   ijodkor   san'at   asari   yaratayotganda,   har   bir
voqea,   tabiat   manzarasi,   umuman,   voqelikka   o'z   nazari   bilan   qaraydi.   U
asarning   umumiy   g'oyasida   kelib   chiqib,   mos   detal   tanlaydi   va   o'sha   tanlagan
detal   orqali   asar   mazmunida   salmoqli   o'rin   tutgan   fikrni   ifodalaydi.   Badiiy
asarlar ko'p uchraydigan "bahor" tasvirini misol qilib oladigan bo'lsak, uni har
kim o'zgacha talqin qiladi: "beg'ubor va yoqimli bahor", "go'zallik va yosharish
fasli",   "bahor   tarovati"   va   shunga   o'xshash   tabiat   hodisalari   inson   ruhiy
holatining   ijobiy   tomonlar,   hayotning   go'zalligi,   mazmuni   ko'klam   tarovatini
ifodalasa,   "sovuq   yomg'ir   tomchilari",   "qora   bulut"   kabi   tasvirlar   inson
ruhiyatidagi   salbiy   holatlar,   qo'rquv,   ichki   g'alayon,   xavf-xatar   yoki
tushkunliklardan darak beradi. Bunday tasvirlarda yozuvchi tabiatning bir qismi
bo'lgan bahor faslini asar ixtiyoriga bo'ysundiradi, asar qahramonlarining ichki
kechinmalari, voqelikka munosabatini shu tasvir vositasida ifodalaydi va bunda
ijodkorning   o'ziga   xos   uslubi   namoyon   bo'ladi.   Tarjimon   asarni   tarjima
qilishdan   oldin   shu   jihatlarni   aniqlab   olmasa,   muallif   muddaosini   tarjimada
o'quvchilarga   yetkazib   berolmaydi.   Buning   natijasida   muallif   uslubiga
tarjimada putur yetishi mumkin. 8
 
8  Salomov G’., Tarjima san’ati, Toshkent, 1973, 57-b. 
13 Abdulla   Qodiriy   tabiat   tasviriga   qo'l   urar   ekan,   unda   jonlantirish,
o'xshatishlar,   sifatlashlarni   ko'p   qo'llaydi.   Masalan,   romanning   "Jonso'z   bir
xabar va qo'rqinch bir kech" nomli bobidan bir parcha: 9
 
"Oyning o'n beshlari bo'lsa-da, havoning bulutlig'i bilan oy ko'rinmas,
chin   ma'nosi   bilan   qorong'i   kuzning   qorong'i   bir   tuni   edi.   Bir   necha   yuz
yillardan   beri   yashab   favqulodda   zo'rayib   ketgan   "Xo'ja   Maoz"   mozorining
chakalagi   bu   qorong'iliqqa   bir   manba'   kabi   edi.   Kuchlik   bir   yel   turg'an,
qandaydir   bir   ishga   hozirlang'an   kabi   to'rt   tomong'a   yugurib  yurar   edi.   Mozor
chakalagining bir burchagida tutab yotg'an to'nka yonida sochlari o'sib soqolig'a
qo'shilib   ketgan   bir   devona   bu   mudhish   qorong'iliqqa   qarshi   kurashkan   kabi
gulxanni yondirishg'a tirishar, gulxan tavaragidan aylanib qo'lidag'i kasavi bilan
to'rt   tomonidan   kavlar   edi.   Yel   borg'an   sari   kuchlana   bordi,   chakalak   tartibsiz
holg'a   kirib   ketdi,   bitta-yarimta   to'kilmay   qolg'an   yaproqlar   shitir-shitir
to'kilishka   oldilar,   qarg'a   va   zog'chalar   ayni   uyqu   zamonida   tinchsizlangani
uchun   yelga   qarshi   namoyish   qilg'andek   g'o-g'u   bila   chakalak   ustidan   aylana
boshladilar. Yel kuchaygandan kuchayib borar va shu nusbatda mozor ichi ham
yana   bir   qat   qo'rqunch   holg'a   kirar   edi,   yel   ketma-ket   bo'kurar,   bunga   chiday
olmag'an   shox-shabbalar   qars-qurs   sinar,   keksa   yog'ochlar   g'iyq-g'iyq   etib
yolborish tovshi chiqarar edilar. Yel ortiqcha bir g'azab ustida edi, yer yuzidagi
tikkaygan   narsani   bukib-yanchib   tashlamoqchi   bo'lgandek   pishqirar   edi..."
Ushbu lavha tarjimasini asl nusxa bilan qiyoslab ko'raylik: 
"Although   it   was   the   fifteenth   of   the   month,   the   moon   was   invisible
with the clouds of  the sky, it  was a dark night of dark autumn. The clutter  of
Khoja   Maoz's   tomb,   which   had   been   in   existence   for   hundreds   of   years,   was
like a source of darkness. The force was running in all directions, as if a wind
was   blowing,   as   if   preparing   for   something.   A   madman   with   long   hair   and   a
beard   was   sitting   in   a   corner   of   the   tomb,   trying   to   light   a   fire   as   if   he   were
fighting against this terrible darkness. The campfire was swaying from side to
9   Қаранг.  http://xs.uz/uzkr/post/otkan-kunlar-ibrati .   Б.Карим.  
14 side with a bowl in his hand.  The wind grew stronger and stronger, the bushes
became chaotic, one and a half of the fallen leaves rustled, and the crows and
ravens became restless during the same sleep. They began to roll over the bush
with a roar. The wind grew stronger  and stronger, and the tomb became  even
more terrifying. The wind blew one after another, and the branches that could
not stand it cracked, and the old trees shrieked. They cried out in supplication. 
The wind was overflowing with rage, squealing as if trying to crush what was
standing on the ground ... " 10
 
Ushbu   parchada   tarjimonning   yutuqlari   shundan   iboratki,   "Bir   necha
yuz yillardan beri yashab favqulodda zo'rayib ketgan "Xo'ja Maoz" mozorining
chakalagi   bu qorong'iliqqa  bir   manba'  kabi  edi"  jumlasi   "The  clutter  of  Khoja
Maoz's   tomb,   which   had   been   in   existence   for   hundreds   of   years,   was   like   a
source   of   darkness"-   bir   necha   yillardan   beri   mavjud   bo'lgan   "Xo'ja   Maoz"
mozori qorong'ulikka bir manba kabi ko'rinardi" shaklida o'girilgan. Demak, bu
holda "favqulodda zo'rayib ketgan "Xo'ja Maoz" mozorining chakalagi" jumlasi
ma'no   nuqtai   nazaridan   asl   matnda   nazarda   tutilgan   mazmun   tarjima   nusxada
to'la qamrab olingan.  
"...yel   ketma-ket   bo'kurar,   bunga   chiday   olmag'an   shox-shabbalar
qars-qurs   sinar,   keksa   yog'ochlar   g'iyq-g'iyq   etib   yolborish   tovshi   chiqarar
edilar..."   jumlasi   "...The   wind   blew   one   after   another,   and   the   branches   that
could   not   stand   it   cracked,   and   the   old   trees   shrieke   as   they   cried   out   in
supplication..."   tarzida   tarjima   qilinib,   bu   o'rinda   ham   ma'no   to'la   qamrab
olingan, lekin ba'zi so'zlar tushirib qoldirilgan. 
Masalan,   shox-shabbalar   qars-qurs   sinar   birikmasi   to'lig'icha   the
branches  that  could not  stand it cracked deb o'girilgan, keksa yog'ochar g'iyq-
g'iyq   etib   yolborish   tovshi   chiqarar   edilar   birikmasida   esa   keksa   yog'ochlar
10     .    .  . – .:    , 1998. – .63.Шарафиддинов О Абдулла Қаҳҳор Эссе Т Ёш гвардия Б  
15 jumlasiga   tegishli   bo'lgan   yolborish   tovshi   chiqarar   edilar   birikmasida   so'zlar
tushirilib qoldirilgan holda tarjima qilingan.  
 
 
 
16 II-BOB. Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviyʻ
munosabatlarning ahamiyatining xususiyatlari va analizi
2.1.  Abdulla Qodiriyning O tgan kunlar asaridagi oilaviy	
ʻ
munosabatlarning ahamiyatining xususiyatlari.
Abdulla   Qodiriyning   badiiy   so‘zida   betakror   joziba   mujassam   bo‘lgani
bois “O‘tkan kunlar”ni necha bor o‘qisa ham, odam to‘ymaydi, qayta mutolaaga
ehtiyoj   sezaveradi.   Roman   o‘quvchini   zeriktirmaydi.   Qayta-qayta   o‘qish
jarayonida asarning yangidan-yangi qirralari  ochiladi. Bir  o‘qilganda e’tiborsiz
o‘tilgan   epizodlarga   boshqa   safar   diqqat   qaratiladi.   Bu   hol,   tabiiyki,   adibning
obraz   yaratish   mahoratiga,   inson   qalbini   chuqur   anglashiga   daxldordir.   Zero,
ko‘rkam   adabiyotdek   san’at   dunyosida   badiiy   so‘z   —   poetik   nutq   muhim
sanaladi: so‘z vositasida manzara, ruhiyat va obraz chiziladi 11
. 
Abdulla   Qodiriy   so‘zida   o‘quvchini   o‘ziga   bog‘lab   turadigan,   insonni
o‘ziga   ohanrabodek   tortadigan   quvvat   bor.   Buni   o‘quvchi   sezmasligi   mumkin
emas.   Aynan   so‘zning   ta’siri   bois   Kumush   o‘lgan   sahnada   ho‘ng-ho‘ng
yig‘laydi   kitobxon.   Aytmoqchi,   bu   epizodning   o‘zi   yig‘lab   yozilgan.   Demak,
adibning   titragan,   ichikkan,   o‘ksigan   yuragi   shu   sahifalarga   ko‘chgan.   Badiiy
ijoddagi   bir   qonuniyat   shuki,   mujmal   tasavvurlar   mujmal   ifodalanadi,   yig‘lab
yozilgan sahifalar yig‘lab o‘qiladi. Chinakam adibning estetik dunyosi, ijodkor
qalbi  ana  shunday  sahifalarga  muhrlanadi.  Har  bir  badiiy  asarni   tadqiq etishda
aynan   uning   badiiyligiga   ahamiyat   qaratiladi.   Aynan   badiiyat   yozuvchi
mahoratini   ochib   berishda   katta   ahamiyat   kasb   etadigan   unsur   hisoblanadi.
Yozuvchi   tili   va     ifoda   usuli,   tilning   eng   chiroyli,   o‘tkir   va   ixcham   ifoda
vositalarini   tanlab   olish   va   ularni   ustalik   bilan   adabiy   tilga   olib   kirish,   ohorli
jumlalar tuzish, voqea - hodisalarning eng xarakterli tafsillarini topib tasvirlash
uning mahoratini ko‘rsatadi. 
11     .     .     .   – .:     ,   2014.   – .7	
Қодирий А Ўткан кунлар Танланган асарлар Т Шарқ Б
(                	
Бундан кейинги иқтибослар шу нашрдан олинади бети қавс ичида
).
кўрсатилади  
17 Zero,   “O‘tkan   kunlar”   tomanida   turli   toifa   insonlar   obrazlari   asarning
yetakchi qahramoni bo‘lgan obrazlarni ochib berish uchun qo‘llanilgan. Abdulla
Qodiriy   romanda   faktlarni   haqqoniy   ravishda   aks   ettiradi,   shu   bilan   birga
asardagi   har   bir   qahramonga   o‘z   munosabatini   bildiradi   va   emotsional   baho
elementlaridan   foydalangan   holda   personajlar,   voqealar   ustidan   hukmni
ifodalaydi.  
Yozuvchi qahramon va personajlarining tashqi qiyofasiga katta va jiddiy
vazifa   yuklaydi:   sevimli   qahramon   va   personajlarning   zohiriy   qiyofasi
ijobiylashtiriladi,   salbiy   personajlarning   qiyofasi   esa   ularning   yovuz   va
badkirdor   kishilar   ekanini   ta’kidlab   turadi.   Shu   sababdan   ham   bu   romandagi
salbiy   xarakterdagi   qahramonlarni   tanqidiy   ko‘z   bilan   o‘rganib,   ulardagi
nuqsonli xislatlarni ko‘rsatib berishni maqsadga muvofiq ko‘rdik. Romanlardagi
salbiy   personajlarining   mudhish   basharasi   ularning   xatti–harakati,   psixologik
tasviri bilan to‘ldirib mukammallashtirib berilgan. 
Fikrimizcha,   realistik   adabiyotda   qahramon   ijobiy   bo‘ladimi,   salbiymi,
baribir, birinchi navbatda to‘laqonli inson bo‘lishi kerak, uning har bir harakati,
qilig‘i,   so‘zlari   ham   baquvvat   ichki   mantiqqa   ega   bo‘lmog‘i,   kitobxonni   hech
qanday   gap   –   so‘zsiz   ishontirmog‘i   lozim.   Bu   to‘g‘rida   atoqli   adabiyotshunos
olim   Ozod   Sharafiddinov   shunday   deydi:   “Agar   yozuvchi   ijobiy   obraz
yaratayapman   deb,   uni   maqtab   ko‘klarga   ko‘tarsa,   faqat   ajoyib   fazilatlar   –   u,
nodir   sifatlarining   egasi   qilib   tasvirlasa,   obraz   emas,   chuchmal   siropday
me’daga tegadigan farishta mijoz sxema tug‘iladi, xolos. Ijobiy qahramon ham
salbiy   qahramon   ham   mushtarak   badiiyat   qonunlari   asosida   yaratilmog‘i
kerak” 12
.  
Xo‘sh,   endi   “O‘tkan   kunlar”   romanidagi   yordamchi   obrazlar   xususiga
to’xtalamiz.   Barcha   voqealarda   to la   qatnashmasada,   yozuvchining   g oyaviyʻ ʻ
niyatini to laroq ochishga xizmat qiladigan faol obrazlar yordamchi obrazlardir.	
ʻ
12  Abdulla Qodiriy. “O’tgan kunlar” // Nashriyot “SHARQ” NMAK. 2020
18 Romanda yordamchi obraz, to’g’rirog’i salbiy qahramon Homid shuhday
tasvirlanadi:   “...uzun   bo‘yli,   qora   cho‘tir   yuzli,   chag‘ir   ko‘zli,   chuvoq   soqol,
o‘ttuz   besh   yoshlarda   bo‘lg‘an   ko‘rimsiz   bir   kishi   edi.   Bu   yigit   yaxshig‘ina
davlatmand   bo‘lsa   ham,   lekin   shuhrati   nima   uchundir   boyligi   bilan   bo‘lmay,
“Homid xotinboz”  deb  shuhratlangan,  kishilar  Homid  orqasidan  so‘zlashkanda
uning   otig‘a   taqilg‘an   laqabni   qo‘shib   aytmasalar,   yolg‘iz   “Homidboy”   deyish
ila uni tanita olmaydilar” 13
  tarzida tasvirlanar ekan, yozuvchining bayon uslubi
keskin   suratda   o‘zgarganini   ko‘rishimiz   mumkin.   Adibning   shu   so‘zlarini
o‘ziyoq,   ko‘z   o‘ngimizda   uning   qanday   odam   ekanligini   ko‘rsatadi.   Romanda
Homid ikki uylangan bo‘lishiga qaramay, yana o‘z shahvoniy hirsi yo‘lida yana
uylanishni   maqsad   qilib,   bu   yo‘lda   har   qanday   nojo‘ya   yo‘ldan   toymaydigan
kimsa  sifatida  ko‘z  o‘ngimizda    namoyon  bo‘ladi.Yoki,   uni  tashqi   ko‘rinishini
adib   quyidagicha   tasvirlaydi:   “...sariq   tanlik,   ukkining   ko‘zidek   chaqchayib,
o‘ynab va yonib turg‘an qizil ko‘zlik, yuziga parchinlang‘andek yuza (puchuq)
burunlik,   manglayi   qancha   tashqarig‘a   o‘sib   chiqg‘an   bo‘lsa,   yuzi   o‘shancha
ichkariga   ketgan,   qisqasi   vaqtsizroq   yaratilib   qolg‘an   bir   maxluq”.   (174-bet).
Shu bilan birga, Otabekning Marg‘ilonga kelishi munosabati bilan uni ko‘rgani
kelgan   Rahmat,   Homidning   o‘zaro   suhbatida   Homidning   qiyofasi   yozuvchi
tomonidan   to‘laligicha   ochib   tashlanadi:   “–Xotinga   muvofiq   bo‘lish   va
bo‘lmaslikning uncha keragi yo‘q, – dedi Homid e’tirozlanib, – xotinlarga “er”
degan ismning o‘zi kifoya... muvofiq kelmas ekan, muvofiqini olib, xotinni ikki
qil! Bunisi ham kelishmasa, uchinchisini ol.. Qamchiningdan qon tomsa, yuzta
xotin   orasida   ham   rohatlanib,   tiriklik   qilolasan!   Men   bu   kungacha   ikki   xotin
o‘rtasida turib janjalg‘a to‘ygunimcha yo‘q, ammo xotinni uchta qilishg‘a ham
o‘yim yo‘q emas!” (10–11–betlar).     
    “O‘tkan   kunlar”   romanida   Otabekning   ko‘z   ostiga   olib   qo‘ygan
Kumushga   uylanganidan   g‘azablangan   “tusidan   yirtqichlik,   bir   gunohsizning
ustiga   hujumga   hozirlangan   vahshiylik   belgilari”   ko‘ringan   Homid   o‘zining
13  Zarif Bashar. “O’zbek adabiyoti” // 2021
19 razil   rejasini   amalga   oshirish   uchun   qo‘rboshinikiga   boradi   va   Otabek,
Mirzakarim qutidorga tuhmat qiladi. 
Abdulla Qodiriy Homidning xudbin qiyofalarini bir necha ko‘rinishda: 
ko‘rolmaslik,   hasad   qilish   oqibatida   tuhmat   qilish,   soxta   xatlar   uyushtirib,   dor
tagiga keltirish yoki qamatish tarzda namoyon etgan. Shu bilan birga bu xudbin
kimsaning o‘zi qazigan go‘rga o‘zlari yiqilganini adib romanda ishonarli badiiy
tasvirlab berishga erishishgan. Natijada, romanda qahramonning o‘sha damdagi
dramatik holati, ruhiy kechinmalari haqqoniy va ta’sirchan qilib ko‘rsatilgan va
adibimiz   bunda   uning   badiiy   ifodasiga,   qalb   dramasi   tasviriga,   psixologik
tahliliga ham alohida e’tibor bergan, bu esa Abdulla Qodiriyning yuksak badiiy
mahorati egasi bo‘lganliklarini ko‘rsatadi. 
Xushro ybibi   obrazi:ʻ   Dadil,   mustaqil,   o z   baxti   va   taqdiri   uchun	ʻ
kurashadi;   shaxsiy   manfaatlari   yo lida   hech   narsadan   qaytmaydi,   shuningdek	
ʻ
birovlarning   ko z   yoshlari   hisobiga,   o zgalarning   baxtiqaroligi   evaziga   o z	
ʻ ʻ ʻ
baxtini   tiklaydi.   Salbiy   timsol   Xushro‘y   uchun   atayin   tanlab   ishlatilgan
yuqoridagi   so‘zlar   orqali   ko‘z   oldimizda   sharq   ayoliga   yot   bo‘lgan   surbetlik,
axloqsizlik  kabi ishlardan tap tortmaydigan razil ayol qiyofasi gavdalanadi;     
Romanda ichki dunyosi tubanligi bilan tashqi ko‘rinishining yoqimsizligi
mos   tushgan   salbiy   timsol   Jannat   xola   ta’rifida   quyidagicha   mubolag‘a
qo‘llaniladi:  Ul  yerdan bichib olgandek pak - pakana, burni  yuzi  bilan barobar
deyarlik   tep-tekis,   ko‘zi   qoqqan   qoziq   o‘rnidek   chup   -   chuqur,   og‘zi   qulog‘i
bilan qoshiq solishar darajada juda katta, yuzi qirq yillik og‘riqlarnikidek sap -
sariq... (168-bet). 
Zero,   “O tkan   kunlar”   romani   to qima   qahramonlarning   hayotiylik   kasb
ʻ ʻ
etishi   va tarixiy voqealarga  uyg unligi   jihatidan ham,  mujassamot  butunligi   va	
ʻ
tilidagi   nafosati   jihatidan   ham   o zbek   adabiyoti   xazinasidagi   durdonalar	
ʻ
20 qatoridan   o rin   olgandir.   “O tkan   kunlar”   o zbek   adabiyotida   ilk   romanʻ ʻ ʻ
bo lishining o zi bilanoq ilgari bosilgan katta qadam edi. 	
ʻ ʻ
Ko‘p   asrli   o‘zbek   adabiyoti   tarixidagi   ikki   adabiy   asrni   milliy
adabiyotimiz tarixining oltin  sahifalari,  desak  adolatdan  bo‘ladi. Agar   shu  ikki
asrning   biri   buyuk   Navoiy   nomi   bilan   munavvar   bo‘lgan   XV   asr   bo‘lsa,
ikkinchisi   Abdulla   Qodiriy,   Fitrat   va   Cho‘lponning   porloq   ijodlari   bilan
boshlangan o‘zbek adabiyoti tarixining yangi davri — XX asrdir. Shu ikki oltin
asrning   mash’allari   bo‘lgan   bu   adiblarning   har   biri   milliy   adabiyotimiz
tarixidagi mo‘jizaviy voqeadir. 
Abdulla Qodiriy asarlari  uning benazir  poetik tafakkuridan darak beradi.
Badiiy tafakkur esa nutq hodisasi bilan bog‘liq, albatta. Har bir millat adibi o‘z
milliy tilida fikr yuritadi, shu milliy tilning lug‘at boyligiga tayanib ijod qiladi.
Abdulla Qodiriy yozadi: so‘z so‘zlashda va ulardan jumla tuzishda uzoq andisha
kerak. Yozuvchining o‘zigina tushunib, boshqalarning tushunmasligi katta ayb.
Asli   yozuvchilik   aytmoqchi   bo‘lgan   fikrni   hammaga   barobar   anglata   bilishda,
oraga   anglashilmovchilik   solmaslikdadir.   Bundan   boshqa   fikrning   ifodasi
xizmatiga yaramagan so‘z va jumlalarga yozuvda aslo o‘rin berilmasligi lozim.  
Abdulla   Qodiriy   dastlabki   davrlardayoq   adabiy-ijodiy   ishga   zo‘r
mas’uliyat   bilan   qaraydi.   Shunga   ko‘ra   badiiy   asar   yozishda   hayot   haqiqatini
yaqindan   turib,   puxta   o‘rganishga   alohida   e’tibor   beradi.   Ana   shu   maqsadda
ko‘p   joylarni   yayov   kezib   chiqadi,   turli   toifa   odamlar   hayotini   sinchiklab
o‘rganadi,   tadqiq   etadi.   Abdulla   Qodiriy   ijodiy   prinsipini:   “Men   turmushda
ko‘rmagan, bilmagan narsam haqida hech narsa yozmayman, har bir asarimning
yozilishiga   turmushda   uchragan   biror   voqea   sababchi   bo‘ladi”   ,   –   tarzida
ifodalagan edi. 
Abdulla Qodiriy nomi  tilga olinganda bir entikib, hayratlar  bilan Otabek
va Kumush, 
21 Anvar   va   Ra’nolar   taqdirini   esga   olmaydigan   o‘zbek   ziyolisi,   adabiyot
muhibi   topilmasa   kerak.   Adibning   badiiy   so‘zida   betakror   joziba   mujassam
bo‘lgani   bois   “O‘tkan   kunlar”ni   necha   topqir   o‘qilsa   ham,   odam   to‘ymaydi,
zerikmaydi; qayta o‘qishga zarurat sezaveradi. Roman zavq-shavq bilan yutoqib
o‘qiladi.   Qayta   o‘qishda   asarning   yangidan-yangi   qirralari   ochilib   boradi.   Bir
o‘qilganda   e’tiborsiz   o‘tilgan   tasvir   va   epizodlar   boshqa   safar   diqqatni   tortadi.
Bu   hol,   tabiiyki,   adibning   obraz   yaratish   mahoratiga,   inson   qalbini   chuqur
anglashiga,   voqea-hodisalar   bayon   usuliga   tegishlidir.   Zero,   adabiyotdek   so‘z
san’at   uchun   badiiy   til   juda   muhim   sanaladi;   so‘z   vositasida   obrazlar,
manzaralar,   tuyg‘ular   suvratlantiriladi.   Barchaga   ayon   bu   haqiqat   badiiy
adabiyotning alifbosi.  
Adibning   ijodi,   uning   mazmunga   boy   asarlari   yuzasidan   taniqli
ijodkorlarimiz   o’zlarining   iliq   fikrlarini   aytib   o’tgan.   Jumladan,
adabiyotimizning   ulkan   jonkuyari   akademik   Izzat   Sultonov:   “Abdulla
Qodiriyning   asarlari   badiiy   mahorat   namunasidir.   Bu   asarlarda   asosiy   g‘oya
doimo   yaqqol   ifoda   qilinadi,   odamlar   va   ularning   hayot   sharoiti   xuddi   “ko‘z
oldimizda  turgandek”  tasvir  etiladi, bu asarlarning   syujeti  doimo qiziqarli, tili
boy   va   shirali.   Bu   asarlarning   xalqqa   manzur   bo‘lgani   bejiz   emas”,     -   deb
yozgan bo‘lsalar, Akademik Oybek esa adib mahoratini: 
“Abdulla   Qodiriyning   prozasi   birinchi   navbatda   hayotiyligi   bilan   ajralib
turadi. 
Qodiriyning   tilidan   uning   xalqning   boy   va   ajoyib   tilini   g‘oyatda   yaxshi
bilganligi   yaqqol   seziladi;   uning   romanlari   ana   shunday   go‘zal   til   bilan
yozilgan. U tug‘ma epik yozuvchi, keng ko‘lamdagi master, yuksak ma’nodagi
realistik san’atkor edi”,  - tarzida yuksak baholagan. 
Abdulla Qodiriy o z davrining ilg or bir ziyolisi  sifatida Vatan va millatʻ ʻ
taqdiri   xususida   qayg urdi.   Zamon   taloto plari   adib   qalbini   iztirobga   soldi.	
ʻ ʻ
22 “O tkan   kunlar”   romani   orqali   xalqning   milliy   ongini   uyg otmoqchi,ʻ ʻ
“tariximizning eng kir, qora kunlari” — yurtni mustamlaka balosiga yo liqtirgan	
ʻ
keyingi   noahil   “xon   zamonlari”dan   so z   ochib,   bu   ayanchli   haqiqatdan   xalqqa	
ʻ
saboq   bermoqchi   bo ldi.   Romanning   ma no-mundarija   doirasi   nihoyatda   keng.	
ʻ ʼ
Unda   xilma-xil   insoniy   taqdirlar,   ijtimoiy-siyosiy,   ma naviy-axloqiy,   oilaviy-	
ʼ
ishqiy   muammolar   qalamga   olingan.   Biroq   ular   orasida   yurtning   taqdiri,
mustaqilligi masalasi alohida ajralib turadi. Asarning bosh qahramonlari Otabek
va   Yusufbek   hoji   shu   yurt   istiqloli,   farovonligi,   osoyishtaligi   yo liga   hayotini,	
ʻ
jonini tikkan fidoyi kishilar sanaladi. 
“O tkan   kunlar”   romani   bamisoli   ulkan   va   tiniq   ko zgu,   unda   o zbek	
ʻ ʻ ʻ
millatining   muayyan   tarixiy   sharoit,   vaziyatdagi   turmushi,   urf-odatlari,   ruhiy-
ma naviy dunyosi, bo y-basti, qiyofasi keng ko lamda aniq-ravshan tasvirlanadi.	
ʼ ʻ ʻ
  “O‘tkan   kunlar”ni   yozar   ekanman,   deydi   Abdulla   Qodiriy,   doimo   ko‘z
o‘ngimda   kitobxon   ommamiz   turar   edi.   Men   bu   kitobim   bilan   xalqimiz
rag‘batini   bir   oz   bo‘lsa   ham   yangilikka   tortay,   der   edim…   Modomiki,   asar
saviyasi o‘zimizga ma’lum shu xalq uchun yozilar ekan, yana bir muncha vaqt
“so‘nggi   priyom”lardan   ko‘z   yumib   turish,   oraliqda   so‘nggi   priyomni   oz-oz
qistira   borish   lozimdir.   Na   uchunkim,   so‘nggi   priyomda   yozilgan   she’r   va
nasrlarimiz bir tabaqagagina xos bo‘lib qola bergani da’vomizga dalildir. 
Romandagi   Otabek   va   Kumushbibi   o‘rtasidagi   muhabbat   qissasi   roman
syujetining   asosini   tashkil   etadi.   Biroq   yozuvchi   bu   ishqiy   sarguzashtni
tasvirlash   bilan   kifoyalanib   qolmaydi.   Balki   bu   ikki   yoshning   sevgisini
tasvirlash fonida o‘sha davr mamlakat hayotining tavsifnomasini yaratadi.  
Romandagi uchlik — oshiq, ma shuqa va ag yor, bir qarashda, an anaviy	
ʼ ʻ ʼ
ishq dostonlarini ham eslatadi. Unda Otabek bilan Kumushning toza muhabbati,
ishqiy   kechinmalari,   baxti   va   baxtsizligi   juda   zo r   mahorat   bilan   ko rsatiladi.	
ʻ ʻ
Asardagi juda kam insonlar qalbidan chuqur joy oladigan bir “durri bebaho” —
23 ishq-muhabbat   tuyg usiga   doir   inja   tafsilotlar   kitobxonni   hayajonga   soladi.ʻ
Otabek   bilan   Kumushning   saodatli   onlaridan   mahrum   etgan   fojiaviy   sahnalar
kishini   chuqur   o yga   toldiradi.   Muallif   oshiqlarning   ishqiy   sarguzashtlari	
ʻ
bahonasida   muayyan   tarixiy   davrni   —   Turkistonning   rus   bosqini   arafasidagi
ahvoli,   qora   kunlarini   ko z   oldimizda   gavdalantiradi.   Ayni   damda   o lkaning	
ʻ ʻ
tutqunlikka tushishining bosh sababi jaholat, qoloqlik va o zaro ichki nizolardir,	
ʻ
degan fikrni g oyat ustalik bilan asarning mazmun-mohiyatiga singdiradi.  	
ʻ
“O‘tkan   kunlar”   romanining   yana   bir   muhim   fazilati   shundaki,   asarda
milliy tarovat ufurib turadi. Bu xususiyat obrazlarning ichki va tashqi qiyofasida
ham,   peyzaj   va   syujet   tasvirida   ham   yaqqol   ko‘rinadi.   Romanda   ifodalangan
milliy   tarovat   asar   ta’sirliligini   kuchaytirishga   xizmat   qiladi.   Shuningdek,
kitobxonga   xalqimizning   urf-odatlari,   rasm-rusumlari,   mehmon   kutish,   sovchi
yuborish,   to‘y   qilish,   qiz   uzatish,   kelish   tushirish   kabi   marosimlariga   oid   juda
ko‘p qiziqarli ma’lumotlar beradi.   
Abdulla   Qodiriy   romanda   o zbekning   sokin   oilaviy   hayot   tarzini   ham,	
ʻ
kundosh   kelinlar   orasidagi   o zaro   nizolar   va   ularning   yechimini   ham   juda	
ʻ
ishonarli,   bag oyat   mahorat   bilan   tasvirlaydi.   Romandagi   tasvirlarga   ko ra,	
ʻ ʻ
Yusufbek   hoji   agar   ikki   kelin   o rtasida   “so z   chiqqanini   goho   eshitsa,   ikkala	
ʻ ʻ
kelinni   o z   oldiga   chaqirib”   nasihat   qiladi.   “Avvalo   Kumushdan   o pka   qilib:	
ʻ ʻ
“Oyim,   har   nima   siz   kattasiz,   Zaynab   yosh,   kattadan   kichikka   shafqat   lozim,
mundog   yaxshi   emas!”   degan   gaplarni   aytadi.   So ngra   Zaynabga   nasihatlar
ʻ ʻ
berib,   “keyin   ikkisini   duo   qilib,   birbiriga   salom”   berdiradi.   Qaynona-kelin
munosabatlari   ham   Yusufbek   hojidek   donodonishmand   oila   rahbari   nazaridan
chetda qolmaydi. Romandagi juda tabiiy obrazlardan biri bo lgan O zbek oyim	
ʻ ʻ
bilan Yusufbek  hoji, Mirzakarim   qutidor   bilan Oftob oyim   munosabatlari  ham
butun salobati bilan kitobxon tasavvuriga muhrlanadi. 
24 «O’tgan   kunlar»   ham   mazmun,   ham   shakl,   ham   uslub   jihatidan   butun
O’rta   Osiyo   хalqlari   adabiyotida   tom   ma’noda   novator   bo’lib,   katta   ijtimoiy
qiziqish  tug’dirdi.  "O tkan  kunlar"  –  bu  o zbek   adabiyotidagi   birinchi  realistikʻ ʻ
roman hisoblanadi, shu bilan birga eng mashhur va eng ko p o rganilgan roman.	
ʻ ʻ
Olimlar   odatdagidek,   unda   milliy   urf-odatlarning   qiyofasini   alohida
ta'kidladilar,   uning   xalq   dostonlari   va   o tgan   asrlardagi   sarguzasht   romanlari	
ʻ
bilan yaqinligini ta'kidladilar, unda tasvirlangan voqealarning tarixiy ildizlarini
tahlil qildilar.  
O tmishda g oyib bo lgan dunyoni aks ettirgan muallif, go yo o quvchini	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
o tgan   vaqt   ichida   aniqlangan   ilohiy   nurga   e'tibor   berishga   va   shaxsni	
ʻ
takomillashtirish   yo lida,   ma'lum   bir   rang-barang   kontekstda   o quvchiga	
ʻ ʻ
berilgan yorug lik yo liga chaqiradi. Angliyada sanoat rivojlanishi inglizlarning	
ʻ ʻ
millat   sifatida   yanada   kuchliroq   jipslashishiga   olib   kelgan   bo lsa,   AQShning	
ʻ
zamonaviy ilm-fan rivojiga qo shayotgan hissasi turli millatlardan kelib chiqqan	
ʻ
xalq   vakillariga   milliy   iftixor   tuyg usini   singdiradi.   Shu   jihatdan   kashfiyotlar	
ʻ
bevosita   bo lmasa-da,   bilvosita   ma'naviy   manba,   qolaversa,   milliy-ma'naviy	
ʻ
taraqqiyot sababchilaridan biri sifatida baholanishi mumkin.  
Zero,   xalqaro   tarixiy   ahamiyatga   ega   har   bir   kashfiyot   milliy   g urur	
ʻ
shakllanishi,  va  milliy o zlikni  anglash  kabi   jarayonlarga  turtki   bo ladi.  Bunga	
ʻ ʻ
misol qilib, Abdulla Qodiriyning “O tkan kunlar” romanini oladigan bo lsak, bu	
ʻ ʻ
roman   hozirgi   kunda   chet   el   tarjimonlari   tomonidan   ham   o rganilmoqda.	
ʻ
Qodiriy   aytilmoqchi   bo lgan   fikrning   mazmundorligi,   so zning   zalvori   va	
ʻ ʻ
jozibasi,   xarakterning   tabiiyligi,   tasvir   aniqligi,   ifodaning   tushunarli   bo lishi,	
ʻ
uslub   ravonligi,   ijodkor   samimiyati,   iste'dodining   darajasi   kabi   o nlab
ʻ
masalalarni   kun   tartibiga   qo yadi.   Bundan   ma'lumki,   o zbek   asarlari   xozirgi	
ʻ ʻ
kunda turli xil tillarga tarjima qilinmoqda va dunyo bo ylab o qilmoqda. 	
ʻ ʻ
25 «O’tgan   kunlar»   romanidagi   voqealar   romanni   o’qigan   har   bir   o’quvchi
undagi   Otabek,   Kumush,   Yusufbek   hoji,   Qutidor,   Oftob   oyim   kabi   ijobiy
obrazlardan   bahra   oladi.   Zaynab,   Хushro’y,   Homid   kabi   baхil,   qora   niyatli
salbiy   obrazlarning   taqdiri   hamisha   shu   ahvolga   tushushini   asar   davomida
biladi.   «O’tgan   kunlar»   romanini   o’qiganda   boshdan-oyoq   qulog’ingiz   ostida
voqea-хodisalar   ruhiga   mos   musiqiy   ohang   eshitilib   turganday   bo’ladi.   Bu
ohanglar o’quvchi dilida har хil kayfiyatlar uyg’otadi. 
Adibdan   qolgan   muhtasham   adabiy   merosda   o‘zbek   adabiy   tilining
go‘zalligi,   nafosati,   tasvir   va   ifoda   imkoniyatlari   aynan   amaliyotda   o‘z   aksini
topdi.   Shu   bilan   birga   Abdulla   Qodiriy   ba’zan   filolog   olimlarga   xos   qimmatli
adabiy-nazariy   qarashlari   bilan   ham   o‘zbek   adabiy   tilining   takomillashuviga
ulkan   hissa   qo’shdi.   Adib   bu   benazir   adabiy-ilmiy   xizmatlari   bilan   o‘zbek
olimlari bilan birga xorijlik mutaxassislarning ham e’tiborini qozondi. 
O’tmish   хodisalariga   asar   yaratilgan   zamonning   ilg’or   mafkurasi   nuqtai
nazaridan   baho   berishga   intilish   Qodiriy   ijodiyotidagi   tub   burilishlaridagi
alomatlaridan   biridir.   Turkistonda   feodal   mustamlaka   zulmini   ag’darib   tashlab
yangi mustaqil hayot qurishga intiladi. «O’tgan kunlar» o’tmishni ana shu yangi
hayotga   intilish   nuqtai   nazaridan   baholash   ruhi   bilan   sug’orilgan   Abdulla
Qodiriy   feodal   davrni   mehnatkashlar   uchun   zulm,   baхtsiz   хorlik   davri   sifatida
qoralaydi.  
O’tmishga shunday baho ma’rifat jihatdangina yemas, ijtimoiy va siyosiy
jihatdan ham katta aktual ahamiyatga yega yedi. Yangicha davrga intilish, хalq
ongida   o’tmishning   adolatsizliklari   haqida   chuqur   tushuncha   hosil   qilish   bilan
ham bog’liq yedi. Zamonasining ijtimoiy yehtiyojlarini sezgan Abdulla Qodiriy
uchun birdan-bir to’g’ri yo’l-haqqoniy tasvir yo’li bilan boradi. Abdulla Qodiriy
davrning   hayot   manzarasini,   oddiy   kishilarning   taqdirini   tasvirlash   orqali
yaratishi хarakterlidir, bu esa yetuk romanchilik хususiyatidir. 
26 «O’tgan kunlar» o’tmishni ana shu yangi hayotga intilish nuqtai nazaridan
baholash   ruhi   bilan   sug’orilgan   Abdulla   Qodiriy   feodal   davrni   mehnatkashlar
uchun   zulm,   baхtsiz   хorlik   davri   sifatida   qoralaydi.   O’tmishga   shunday   baho
ma’rifat   jihatdangina   yemas,   ijtimoiy   va   siyosiy   jihatdan   ham   katta   aktual
ahamiyatga yega yedi.  
Yangicha davrga intilish, хalq ongida o’tmishning adolatsizliklari haqida
chuqur   tushuncha   hosil   qilish   bilan   ham   bog’liq   yedi.     Zamonasining   ijtimoiy
ehtiyojlarini   sezgan   Abdulla   Qodiriy   uchun   birdan-bir   to’g’ri   yo’l-haqqoniy
tasvir   yo’li   bilan   boradi.   Abdulla   Qodiriy   davrning   hayot   manzarasini,   oddiy
kishilarning   taqdirini   tasvirlash   orqali   yaratishi   хarakterlidir,   bu   yesa   yetuk
romanchilik хususiyatidir. 
 
  
 
 
27 2.2.     Abdulla   Qodiriyning   O tgan   kunlar   asaridagi   oilaviyʻ
munosabatlarning ahamiyatining tahlili
XX   asr   yangi   o zbek   adabiyotining   zabardast   vakillaridan   biri,   o zbek	
ʻ ʻ
romanchiligining   asoschisi   va   XX   asrning   20-yillardagi   muhim   ijtimoiy-
madaniy   jarayonlarning   faol   ishtirokchisi   Abdullar   Qodiriy   1884-yilning
10oktabridaToshkent   shahrida   bog bon   oilasida   dunyoga   kelgan.   Otasi	
ʻ
Qodirbobo   (1820–1924)   xon,   beklar   qo lida   sarbozlik   qilgan,   rus   bosqini	
ʻ
paytida   (1865)   Toshkent   mudofaasida   qatnashgan.   Otasi   boshidan   o tgan	
ʻ
sarguzashtlar Abdulla Qodiriyning qator asarlari, xususan, tarixiy romanlarining
yuzaga   kelishida   muhim   rol   o ynagan.   1920-yillar   boshida   Abdulla   Qodiriy	
ʻ
birinchi o zbek romani bo lmish „O tkan kunlar“ ni yozadi. 	
ʻ ʻ ʻ 14
Abdulla   Qodiriy   yoshligidanoq   qadimgi   Sharq   madaniyati   va   adabiyoti
ruhida   tarbiya   topgan   va   arab,   fors,   rus   tillarini   puxta   o rgangan.   1920-yillar	
ʻ
boshida   Abdulla   Qodiriy   birinchi   o zbek   romani   bo lmish   „O tkan   kunlar“ni	
ʻ ʻ ʻ
yozadi. 1922-yili ilk bor „Inqilob“ jurnalida chop etilib, 1926-yilda esa alohida
kitob holida chiqadi. 
O‘sha davrda Qodiriyning ,,O‘tkan kunlar‘‘ romanini o‘qish uchun navbat kutib
turganlarning   sanog‘i   bo‘lmas,   hatto   bu   romanni   yod   olgan   kitobxonlar   ham
bo‘lgan.   Adibning   ulug‘vor   adabiy   merosi   haligacha   kitobxonlar   qalbidan   joy
olmoqda. Qodiriyning o‘zbek adabiyotida tutgan o‘rni haqida Prezidentimiz Sh.
Mirziyoyev   shunday   deydi:   ,,...Bitta   narsani   hammamiz   bilishimiz   kerak.
Adabiyotsiz iqtisodiyot ham, ma’naviyat ham  bo‘lmaydi. O‘zini hurmat qilgan
inson   Abdulla   Qodiriyning   “O‘tkan   kunlar”   ini   bir   emas,   bir   necha   marta
o‘qigan   bo‘ladi.   Nimaga   desangiz,   uni   o‘qigan   odam   hech   qachon   oilaga
xiyonat qilmaydi, kerak bo‘lsa Vatanga xiyonat qilmaydi‘‘. 
Boshqa   yirik   epik   asarlardagi   kabi   „O tkan   kunlar“   da   ham	
ʻ
hikoyanavislikning   ko p   planliligi,   ikkilamchi   syujetlar   mavjudligi,   ketma-ket	
ʻ
14  Boymirza Hayit. “Turkiston yangi adabiyotida ikki siymo: Qodiriy va Cho’lpon” // Nashriyot: “Milliy 
turkiston” majmuasi // 2020- y. May
28 avj   oluvchi   va   fojiali   yakun   topuvchi   voqealar   bilan   to qnashamiz.   Ilg orʻ ʻ
fikrlarni   olg a   suruvchi   Otabek   obrazi   romanning   g oyaviy   va   kompozitsion	
ʻ ʻ
markazi   hisoblanadi.   U   ochiqcha   savdodagi   eskirgan   iqtisodiy   munosabatlarga
qarshi chiqib, oila va turmush muammolariga yangi qarashga amal qilardi. 
Ayniqsa,   roman   boshida   Otabek,   Hasanali,   Rahmat   va
Homidlarning   ,,uylanish‘‘   masalasidagi   suhbatlariga   e'tibor   qaratsak,   Otabek
naqadar   keng   dunyoqarash   va   teran   mushohadaga   ega   ekanligini   yaqqol
kuzatishimiz   mumkin.   Bu   esa   o‘z   navbatida   bosh   qahramonning   barcha
musulmon   xalqlari   singari   ayol   zotiga   cheksiz   hurmati,   uning   sha'ni,   qadr-
qimmati   har   narsadan   ustun   ekanligini   teran   anglagan   er   yigit   sifatida   ko‘rish
mumkin: 
,,-Manimcha,  uylanishdek nozik bir ish dunyoda yo‘qdir, — dedi  Rahmat
va Otabekka yuz o‘girdi.  
—   Uylangach,   xotining   tab’ingga   muvofiq   kelsa   bu   juda   yaxshi;   yo‘qsa,
munchalik og‘ir gap dunyoda bo‘lmas.   
Otabek Rahmatning bu so‘zini samimiyat bilan qarshiladi.   
—  So‘zingizning  to‘g‘rilig‘ida   shubha   yo‘q,  —   dedi,—  ammo   shuni   ham
qo‘shmoq   kerakki,   oladirg‘on   xotiningiz   sizga   muvofiq   bo‘lishi   barobarida   er
ham xoting‘a  muvofiquttab’ bo‘lsin.   
— Xoting‘a muvofiq bo‘lish va bo‘lmasliqni uncha keragi yo‘q, — dedi 
Homid e’tirozlanib, — xotinlarga «er» degan ismning o‘zi kifoya... ammo jiyan 
aytkandek, xotin degan erga muvofiq bo‘lsa bas. Rahmat kulib Otabekka qaradi.
Otabek ham istehzolik tabassum orasi Homidga ko‘z qirini tashladi...‘‘ 
Ushbu   fikrlarning   o‘zidanoq   Otabek   misolida   chinakam   o‘zbek
yigitlarining qon-qoniga singib ketgan oriyat, g‘urur, vafo, ayolga  ehtirom kabi
milliy   xarakterni,   milliy   ruhni   yaqqol   anglash   mumkin.   Ayniqsa,   Otabekning
Rahmatga   aytgan   ushbu   gapi   hozirgi   o‘sib   kelayotgan   yoshlarimiz   uchun   ham
chinakam ibrat maktabini o‘tay oladi, desak aslo mubolag‘a bo‘lmaydi: 
29 ,,...ammo   shuni   ham   qo‘shmoq   kerakki,   oladirg‘on   xotiningiz   sizga
muvofiq bo‘lishi barobarida er ham xoting‘a muvofiquttab’ bo‘lsin...‘‘ 
Yozuvchining   ,,O‘tkan   kunlar‘‘   romani   orqali   o‘zbek   xalqi,   uning
orzuarmonlari,   dardi   va   xarakterini   yaratar   ekan,   uning   mahorati,   ayniqsa,
Yusufbek hoji xarakterini yaratishda namoyon bo‘ladi. Yozuvchi bu qahramoni
orqali  oilada haqiqiy oila boshlig‘i, aqlli ota qanday bo‘lishi  kerakligini zukko
kitobxonga   bir   necha   o‘rinlarda   uning   o‘zbekona     xarakteri   orqali   orqali
ta'kidlab, izohlab o‘tadi: 
,,...Yusufbek hojining qiziq bir tabi’ati bor: xotin bilangina emas, umuman
uy   ichisi   bilan   har   qanday   masala   ustida   bo‘lsa   bo‘lsin   uzoq   so‘zlashib
o‘lturmaydir.   Otabekmi,   onasimi,   Hasanalimi,   ishqilib   uy   ichidan   birartasining
so‘zlari   va   yo   kengashlari   bo‘lsa,   kelib   hojining   yuziga   qaramasdan   so‘zlab
beradilar;   maqsad   aytib   bitkandan   so‘ng   sekingina     ko‘tarilib   uning   yuziga
qaraydirlar. 
Hoji   bir   necha   vaqt   so‘zlag‘uchini   o‘z   og‘zig‘a   tikiltirib   o‘lturg‘andan
so‘ng,   agar   ma’qul   tushsa   «xo‘b»   deydir,   gapka   tushunmagan   bo‘lsa   «xo‘sh»
deydir, noma’qul bo‘lsa «durust emas» deydir va juda ham o‘ziga noma’qul gap
bo‘lsa   bir   iljayib   qo‘yish   bilan   kifoyalanib,   mundan   boshqa   so‘z   aytmaydir   va
aytsa ham uch-to‘rt kalimadan nariga oshmaydir. Uy ichi uning bu fe’liga juda
yaxshi   tushunganliklaridan   ko‘pincha   bir   og‘iz   javob   olish   bilan
kifoyalanadirlar. 
Ammo   Otabek   bilan   birar   to‘g‘rida   so‘zlashmakchi   bo‘lsa,   uni   aksar
mehmonxonaga   chaqirib   yoki     chaqirtirib   oladir.   O‘zbek   oyim   yuqoridag‘i
o‘zining   itob   va   xitobiga   eridan   bir   iljayib     qo‘yish   javobini   olib   dami   ichiga
tushadilar...‘‘   Bu   fikrlardan   shuni   tushunish   mumkinki,   ya'ni   oila   ustuni
bo‘lmish   ota   yoki   er   har   qanday   vaziyatda   ham   bosiqlik,   vazminlik   bilan   ish
tutmog‘i,   muammolarni     ortiqcha   xatti-harakat   va   janjallarsiz   hal   qilmog‘i
joizdir.   Bunday   faylasufona   xarakter   va   fikrlar   romanning   boshidan   oxiriga
30 qadar   uchraydi   va   qahramonlarning   chinakam   sharqona   ruhini,   e'tiqodini,
dunyoqarashini ifodalashga xizmat qiladi. 
31 XULOSA
Xulosa o‘rnida shuni alohida ta'kidlash joizki, Abdulla Qodiriyning tarixiy
romanlari   XX   asrning   20-yillardagi   yangi   o zbek   adabiyoti   oldida   turganʻ
murakkab   g oyaviy-badiiy   muammolarning   yechimiga   asos   bo‘ldi,   adabiy	
ʻ
taraqqiyotning   tezlanishiga   xizmat   etdi.   Keyinroq   o zbek   adabiyotining   atoqli	
ʻ
vakillari   qatoriga   ko tarilgan   Oybek,   G afur   G ulom,  Abdulla   Qahhor   Abdulla	
ʻ ʻ ʻ
Qodiriy ijodining katta ta siri ostida yetuk yozuvchi bo lib yetishdilar. Abdulla	
ʼ ʻ
Qodiriy ijodining milliy adabiyotlarga ta sirini tojik, turkman, qozoq va qirg iz	
ʼ ʻ
adabiyotining   Sadriddin   Ayniy,   M.   Avezov,   X.   Deryayev,   Chingiz   Aytmatov
singari yirik vakillari ham qayta-qayta qayd etishgan. Nemis adabiyotshunoslari
N.Tun,   I.   Baddauf,   amerikalik   tadqiqotchilar   E.   Olvort,   Xristofor   Murfi,   asli
eronlik   amerika   olimi   Eden   Nabi   Abdulla   Qodiriy   ijodi   bo yicha   jiddiy   ishlar	
ʻ
qilganlar.   Abdulla   Qodiriy   ijodidagi   chuqur   mazmunni   jozibador   va   ravshan
shaklda   ifoda   eta   olish,   hayotdan   yirik   va   salmoqli   voqealarni   tasvir   uchun
tanlay olish, so zning ma noga mosligi va yorqinligi, hammadan ham muhimi –	
ʻ ʼ
kishilar xarakteridagi muhim xususiyatlarni ko ra olish va tasvir eta bilish yosh	
ʻ
avlod uchun doimo ibrat namunasi bo lib kelmoqda.  	
ʻ
Parchada   keltirilgan   ayrim   lavhalar   tarjimasida   kamchiliklar   kuzatiladi.
Masalan, asl matnda "Oyning o'n beshlari bo'lsa-da, havoning bulutlig'i bilan oy
ko'rinmas,   chin   ma'nosi   bilan   qorong'i   kuzning   qorong'i   bir   tuni   edi"   jumlasi
"Although   it   was   the   fifteenth   of   the   month,   the   moon   was   invisible   with   the
clouds   of   the   sky,   it   was   literally   a   dark   night   of   dark   autumn"   shaklida
ifodalangan.   Bu   yerda   muallif   oy   yuzini   bulut   to'sgan   zim-ziyo   kuz   tunini
ta'riflagan bo'lib, tarjimada esa "chin ma'nosi bilan qorong'i kuzning qorong'i bir
tuni   edi"   birikmasi   "it   was     a   dark   night   of   dark   autumn"-   "qorong'i   kuzning
qorong'i   bir   tuni   edi"   tarzida   o'girilgan.   Bu   o'rinda   muallif   urg'u   bermoqchi
bo'lgan chin ma'nosi bilan nazardan chetda qolgan.  
32 Tahlilni   davom   ettiramiz:   "Yel   ortiqcha   bir   g'azab   ustida   edi,   yer
yuzidagi   tikkaygan   narsani   bukib-yanchib   tashlamoqchi   bo'lgandek   pishqirar
edi" jumlasi ingliz tilida "The wind was overflowing with rage, squealing as if
trying   to   crush   what   was   standing   on   the   ground"-   yaxshigina   g'azablangan
shamol   oldidan  chiqqanini   yerga  urayotgandi,   havoga  sovurayotgandi"   tarzida
tarjima   qilgan.   Bundan   ko'rishimiz   mumkinki,   tarjimon   bu   yerda   so'zma-so'z
tarjimadan   qochgan   holda   mazmunan   jumlani   ifoda   etishga   uringan   va   buni
uddalay olgan.  
O‘zbeklar   turmushini,   tarixini,   tilini,   urf-odatlarini   yaxshi   bilgan
Abdulla   Qodiriy   ulardan   o‘z   asarlarida   juda   unumli   va   o‘rinli   foydalandi.
Adibdan  qolgan   muhtasham   adabiy   merosda   o‘zbek   adabiy   tilining   go‘zalligi,
nafosati,   tasvir   va   ifoda   imkoniyatlari   aynan   amaliyotda   o‘z   aksini   topdi.
Kelajakavlodga   “O’tkan   kunlar”dek   mazmun   va   ma’noga   boy   asarlarni
ularning   qalbi-yu,   ongiga   singdira   olsak,   alardin   ota-onaga   tik   qaramaydigan,
do’q-po’pisa   qilmaydigan   Otabeklar,   odob-axloqda   barchaga   namuna
bo’ladigan Kumushlar voyaga yetadi. 
33 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO'YXATI:
1. Abdulla Qodiriy. “O’tgan kunlar” // Nashriyot “SHARQ” NMAK. 2020. 
2. Zarif Bashar. “O’zbek adabiyoti” // 2021. 
3. Boymirza   Hayit.   “Turkiston   yangi   adabiyotida   ikki   siymo:   Qodiriy   va
Cho’lpon” // Nashriyot: “Milliy turkiston” majmuasi // 2020- y. May.
4. Qodiriy A. “O’tkan kunlar”, Toshkent, G’.G’ulom nashr.,2020. 
5. Karimov B. “Abdulla Qodiriy”.-T.:”Fan”.2022.  
6. Aminova   L.   Turk   yozuvchisi   Yashar   Kamol   asarlarida   badiiy   mahorat
masalalari,fil.fan.nom.ilmiy   darajasini   olish   uchun   yozilgan   dissertatsiya,
T.:2003 
7. Salomov G’., Tarjima san’ati, Toshkent, 1973, 57-b. 
8. Hamidov   X.   “Badiiy   asar   tarjimasida   tabiat   tasvirining   berilishi”,
Tarjima masalalari(Ilmiy maqolalar to’plami, 2012-yil 26-aprel) 75-77-b. 
Internet resurslari:
1. https://tdpu.uz  
2. https://pedagog.uz  
3. https://ziyonet.uz  
4. https://edu.uz
34

KURS ISHI ISHLANMASI

Купить
  • Похожие документы

  • Talabalar kompetentligini shakllantirishda adabiyot o‘qitish metodikasi fanining o‘rni va roli kurs ishi
  • Abayning Yoshlikdan bilim izlab hamda Avaz O'tarning Har tilni biluv emdi she'rlarini interfaol usullar orqali o'rgatish metodlari kurs ishi
  • “Mehr va Suhayl” hikoyatida bosh qahramonlar
  • Alisher Navoiy ijodida naqshbandiylik tartib-qoidalarining poetik ifodasining ahamiyati
  • O‘tkir Hoshimov prozasida badiiy detalning polifunksional tabiati

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha