Boshlang‘ich ta’limda ona tili - бошланғич таълимда она тили

O‘ZBEKISTON    RESPUBLIKASI    OLIY  TA’LIM FAN
INNOVATSIYALAR  VAZIRLIGI
TOSHKENT AMALIY FANLAR UNIVERSITETI
                         “ BOSHLANG ‘ ICH TA’LIMDA ONA TILI”  
O ‘ QUV QO ‘ LLANMA
Bilim sohasi – 100000-Gumanitar fanlar
Ta’lim sohasi –110000- Pedagogika
Ta’lim yo‘nalishi –  60 11 0500  –  Boshlang ‘ ich   ta’lim
                                                       Toshkent  – 202 3
1 Mazkur  o‘quv qo‘llanma   Oliy ta’lim  Fan va innnovatsiyalar  vazirligining 20 23  yil
“___”   “____”dagi   ___-sonli   buyrug‘i   bilan   tasdiqlangan   o‘quv   reja   va   dastur
asosida tayyorlandi. w1
                   Tuzuvchi: Djurayeva Shaxnoza Shakirjanovna 
Taqrizchilar:     Axmedova   M.E.   “Pedagogika   ”     kafedrasi     mudiri ,   pedagogika
fanlari   doktor i. 
        Z.   O.   Hojiyeva   Nizomiy   nomidagi   TDPU   “ Pedagogika   ”   kafedrasi   dotsenti,
pedagogika fanlari  buyicha falsafa doktori,  PhD.
2                                              ANNOTATSIYA
Boshlang ‘ ich   ta’limda   Ona   tili   moduli   shaxsda   ona   tili   ta’lim i   jarayonida
boshlang ‘ ich   ta’limda   pedagogik   kasb i ga   doir   bilim,   ko‘nikma,   malakalarni,
ulardagi   majvud   tushuncha,   tasavvurlarini   boyitishga   xizmat   qiladi.   Ushbu   o‘quv
qo‘llanmada   “ Boshlang ‘ ich   ta’limda   Ona   tili ”   moduli ning   asosiy   muammosi,
predmeti,   maqsadi   va   vazifalari   va   tadqiqot   metodlari   va   boshlang ‘ ich   ta’limda
Ona   tili   ta’lim   nazariyasi   va   amaliyoti   shakllan tirilgan.   Boshlang ‘ ich   ta’limning
asosiy   vazifasi   talabalarni   ona   tilining   nazariy   va   amaliy   ta’lim   olishga
tayyorlashdan   iboratdir.   Chunki   til   kishilarning   o‘zaro     aloqa   vositasi   bo‘lib,   u
barcha   kishilar   uchun   baravar,   teng   xizmat   qiladi,   shu   bois   til   ijtimoiy   hodisa
bo‘lib,   jamiyat   taraqqiyotidagi   o‘zgarishlar,   yangilanishlar   tilda   o‘z   aksini   topadi
fani rivojiga doir masalalar   “Boshlang ‘ ich ta’limda Ona tili” o‘quv qo‘llanmasida
o‘z aks ini topgan.  
АННОТАЦИЯ
В   начальном   образовании   модуль   «Родной   язык»   служит   для
обогащения   знаний,   навыков,   умений,   представлений   и   воображения
человека в процессе обучения  родному языку в начальной школе. В данном
учебном пособии сформированы основная проблема, предмет, цели и задачи
и   методы   исследования   модуля   «Родной   язык   в   начальном   образовании»,   а
также теория и практика обучения родному языку в начальном образовании.
Основная   задача   начального   образования   –   подготовить   учащихся   к
теоретическому   и   практическому   изучению   родного   языка.   Поскольку   язык
является  средством  общения   между  людьми,  он  одинаково   служит  для   всех
людей,   поэтому   язык   является   социальным   явлением,   изменения   и
обновления  в  развитии   общества   отражаются  в  языке.Вопросы,   связанные  с
развитием науки «Старт» Родной язык в внутренне воспитание» отражено в
учебнике.
ANNOTATION
In   primary   education,   the   Mother   Language   module   serves   to   enrich   the
knowledge, skills, abilities, concepts, and imaginations of a person in the process
of   mother   tongue   education   in   primary   education.   In   this   study   guide,   the   main
problem, subject, purpose and tasks and research methods of the module "Mother
language   in   primary   education"   and   the   theory   and   practice   of   mother   tongue
education in primary education are formed. The main task of primary education is
to   prepare   students   for   theoretical   and   practical   learning   of   the   mother   tongue.
Because language is a means of communication between people, it serves equally
for all people, therefore language is a social phenomenon, changes and updates in
the   development   of   society   are   reflected   in   language.   Issues   related   to   the
3 development of science "Start "Mother tongue in internal education" is reflected in
the textbook.
                                     
                                            
                                                              KIRISH
“Boshlang ‘ ich   ta’limda   ona   tili”   modul i   asosida   tuzulgan   bu   o‘quv
qo‘llanma   O zbekiston   Respublikasi   oliy   o quv   yurtlarining   bakalavriat   bosqichiʻ ʻ
uchun Umumiy kasbiy  modul lar   blogining davlat ta’lim standarti asosida tuzilgan.
B o lajak  	
ʻ   boshlang ‘ ich   ta’lim   o qituvchilar	ʻ i ni   zamonaviy   metodik   yondashuvlar
asosida   nazariy   va   amal iy   asoslari   hamda     boshlang ‘ ich   ta’limda   ona   tili   ta’lim
mahoratiga doir bilimlar bilan qurollantirish, O zbekiston Respublikasining Ta lim	
ʻ ʼ
to g risidagi   Qonuni	
ʻ ʻ   (23.09.2020)   da   belgilangan   talablar   asosida   ta lim-tarbiya	ʼ
jarayonini   oqilona   tashkil   etish,   pedagogik   –didaktik   yondashuvdan   samarali
foydalanish, real   boshlang ‘ ich ta’lim   amaliyotida yuksak pedagogik madaniyat va
pedagogik  texnikani namoyon eta olishga o rgatish.	
ʻ  O‘zbekiston Respublikasining
Prezidenti   Sh.M.Mirziyoyev   shaxsning   har   tomonlama   kamol   topishi   va
farovonligi,   manfaatlari   ro‘yobga   chiqarishning   sharoitlarini   va   ta’sirchan
mexanizmlarini yaratish eskirgan tafakkur va ijtimoiy xulq-atvorning andozalarini
o‘zgartirish   mamlakatda   amalga   oshirilayotgan   pedagogik   ta’lim   islohotlar i ning
asosiy maqsadi  kuchli raqobatbarsosh pedagogik mutaxassis  kadrlarni tayorlash –
deb  aytgan,   fikrlari   xalqning  boy   intellektual   merosi   va   umuminsoniy   qadriyatlar
asosida   zamonaviy   madaniyat,   iqtisodiyot,   fan-texnika   va   texnologiyaning   yangi
yutuqlarini   salohiyatli   boshlang ‘ ich   ta’lim   mutaxassislarni   tayyorlashning   yangi
tizimini   rivojlantirish   O‘zbekiston   Respublikasida   boshlang ‘ ich   ta’lim
taraqqiyotining   muhim   shartlaridan   biri   bo‘lib   qoldi.   Zero,   jamiyatimizning
ma’naviy   yangilanishida,   ijtimoiy   yo‘naltirilgan   boshlang ‘ ich   ta’lim   jarayonini
rivojlantirishda   jahon   hamjamiyatiga   qo‘shilishini   ta’minlaydigan   demokratik
huquqiy   davlat   qurish,   boshlang ‘ ich   ta’lim   sohasida   pedagogik   kadrlar
tayyorlashning milliy masalasi ustuvor mezon sifatida muhim rol o‘ynaydi. 
Boshlang ‘ ich   ta’limning     asosiy   vazifasi   maktabda   ta’lim   olishini
yuksallashdan iboratdir. Ya’ni,   boshlang ‘ ich ta’limda ona tili     aniq bilimlarnigina
emas,     fikrlash   ko‘nikmasini   egallashi,   tengdoshlari   va   kattalarning   nutqlarini
tushunishlari, ular bilan erkin fikr almashish, hamkorlik asosida faoliyat ko‘rsatishi
talab   etiladi.   O ‘ quvchilarning   ona   tilida   obrazli   va   mantiqiy   fikrlashi,
tasavvurlarini   nutq   orqali   to‘g‘ri   ifodalashi   o‘zini   nazorat   qilishi,   boshqarishi,
kuzatish,   eshitish,   eslab   qolish,   umumlashtirish,   solishtirish   kabi   aqliy
tayyorgarlikka ega bo‘lishi zarur. Bu vazifani bajarishda, albatta,   ona tilida nutqi
ravon   bo ‘ lishi   uchun   “Boshlang ‘ ich   ta’limda   ona   tili”   fanining   o‘rni,   ahamiyati
4 kattadir.   Chunki   til   kishilarning   o‘zaro     aloqa   vositasi   bo‘lib,   u   barcha   kishilar
uchun   baravar,   teng   xizmat   qiladi,   shu   bois   til   ijtimoiy   hodisa   bo‘lib,   jamiyat
taraqqiyotidagi o‘zgarishlar, yangilanishlar tilda o‘z aksini topadi.
Til birliklari nutqni hosil qiladi, ya’ni har bir inson o‘z fikrini boshqalarga
til   orqali,   til   birliklari   orqali   bayon   qiladi,   boshqalari   fikrini   til   orqali   egallaydi,
tushunadi.   Nutq   tevarak-atrofdagi   voqea-hodisalar   haqidagi   fikr   mulohazalarni
boshqalarga   yetkazishdir.   Shuning   uchun   til   va   nutq   inson   hayotida   muhim
ahamiyat   kasb   etadi.   “Boshlang ‘ ich   ta’limda   ona   tili”   fanining   o‘qitilishi,   nutq
o‘stirish usullarini bilish, har bir  yosh 1 -4 sinfgacha nutqini  o‘stirish vazifalarini
to‘g‘ri hal etish imkonini beradi, o‘quvchilarni  boshlang ‘ ich ta’limda ona tili   kursi
vazifasining bajarilishini ta’minlaydi. Yuqorida bayon qilingan fikrlardan shunday
xulosa   qilish   mumkinki,   o‘zbek   tili   qadimiy   til   sifatida   taraqqiy   etgan,   jamiyat
taraqqiyotining   barcha   bosqichlarida   jamiyat   a’zolari   uchun   xizmat   qilmoqda.
Aytish mumkinki, barkamol insonning  rivoj lanishi uning munosib kasb ni  egallashi
jamiyat   taraqqiyoti   uchun   baholi   qudrati   o‘z   hissasini   qo‘shib   yashashi   va   shu
orqali   jamiyatda   o‘zligini   namoyon   etishi   ya’ni   shaxsning   kamol   topishi   nazarga
olinadi. Komillik sari  intilish shaxsning kasbiy   rivoj lanishi bilan birgalikda yaxlit
holda kechadigan va deyarli bir umr davom etadigan murakkab jarayondir.   O‘quv
qo‘llanma   k eng   ma’noda   boshlang ‘ ich   ta’limda   ona   tilini   ozlashtirilishi
boshlang ‘ ich ta’lim  pedagogik soha mutaxassislarini rivojlantirishda insonning o‘z
aqliy   qobiliyatlari   jismoniy   imkoniyatlari   u   yoki   bu   sohaga   bo‘lgan   layoqatlari,
qiziqish   va   intilishlari,   shuningdek   qadriyat   va   dunyoqarashlariga   ko‘ra   ona   tili
ta’lim   mazmuniga   oid   ta’lim   olish   keyinchalik   shu   sohaga   kirishib,   moslasha
borishi   va   nihoyat   yillar   davomida   yetuk   va   malakali   boshlang ‘ ich   ta’limda
pedagogik soha mutaxassis bo‘lib yetishishi tushuniladi. 
5                      1.Til ijtimoiy doim o‘zgarib rivojlanib turuvchi hodisa.
Tayanch so‘z : til, tafakkur, borliq, lison, nutq, davlat tili, tovush tizimi.
1.1.Til ijtimoiy hodisa.
Ijtimoiy   hodisa   deganda   nimani   tushunish   kerak?     Eng   avval   mana   shu
savolga   javob   berish   lozim.   “Ijtimoiy”   degani   yakka   shaxsga   emas,   balki   butun
jamiyatga   tegishli   deganidir.   Demak,   nimaiki     butun   jamiyat   uchun   xizmat   qilsa,
jamiyat   tomonidan   rivojlantirilsa,   shu     narsa   ijtimoiy   hodisadir.   Bunga   birinchi
navbatda til kiradi. Adabiyot, san’at, madaniyat ham ijtimoiy hodisalardir, lekin bu
hodisalarning asosida baribir til turadi. 
Til   odamlarning   bir-birlari   bilan   muomalada   bo‘lishi   uchun   yordam
beradigan   eng   muhim   vositadir.   Odamlar   til   vositasida   o‘z   fikrlarini,   his-
tuyg‘ularini   ifodalaydilar.   Insoniyat   jamiyatining   shakllanishida   tilning   roli
beqiyosdir. Til bo‘lmasa, jamiyatning bo‘lishi mumkin emas, chunki til insonlarni
jamiyat   sifatida   jipslashtirib   turuvchi   buyuk   ne’matdir.   Bundan   tashqari,   til   bir
millatni   boshqa   millatdan   ajratib   turuvchi   eng   muhim   belgilardan   biridir.   Til
taqdiri jamiyat taqdiri bilan chambarchas bog‘liq. 
Til va tafakkur
Tafakkur – bu fikrlash deganidir. Inson gapirishdan oldin o‘ylaydi, fikrlaydi.
“Avval   o‘yla,   keyin   so‘yla”   degan   maqol   bejiz   yaratilmagan.   Demak,   til   va
tafakkur   o‘zaro   chambarchas   bog‘liqdir.   Tafakkur   borliqning   ongda   aks   etishi
bo‘lsa,   til   tafakkurning   muayyan   belgilar     (masalan,   tovushlar)   orqali   ifoda
qilinishidir.   Buni   quyidagi   chizmada   aks   ettirish   mumkin:   Yuqoridagi   maqolda
fikrning   so‘zdan   oldin   kelishiga   ishora   qilingan.   Borliq   dastavval   so‘zlovchi
ongida   fikr   shaklida   namoyon   bo‘ladi,   keyin   bu   fikr   so‘zlar   vositasida   gapga
aylanib, tinglovchiga yetkaziladi. Tafakkur va tilning o‘xshash va farqli tomonlari
bor. O‘xshashligi:
1. Til ham, tafakkur ham insonga xos. 
2. Har ikkalasi ham borliqni aks ettiradi.
3. Har ikkalasi ham bir paytda paydo bo‘lgan.
Farqlari:
6 1. Tafakkur birliklari tushuncha, hukm, xulosa hisoblansa, til birliklari so‘z,
birikma va gapdir. 
2. Tafakkurni mantiq fani o‘rgansa, tilni tilshunoslik o‘rganadi.
3.  Turli   millat  vakillari  bir   xil  fikrlashlari   mumkin,  lekin  ular  o‘z  fikrlarini
har xil tillarda ifodalaydilar. 
Tafakkur   va   til   bir-birisiz   mavjud   bo‘la   olmaydi,   chunki   til   bo‘lmaganida
insonning   tafakkuri   yuzaga   chiqmagan   bo‘lar   edi.   Xuddi   shuningdek,   tafakkur
bo‘lmasa,   tilga   hech   qanday   ehtiyoj   yo‘q.   Biz   bu   o‘rinda   til   deganda   fikrni
ifodalovchi   har   qanday   vositani   nazarda   tutyapmiz:     kar-soqovlarning   imo-ishora
tili,   yo‘l harakati belgilari va boshqalar ham shu jumlaga kiradi.  
1.2. Til va nutq
Til va nutq tushunchalari yaqin-yaqingacha farqlanmasdan kelinardi, bu ikki
so‘zni ma'nodosh (sinonim)  so‘zlar  sifatida ishlataverar  edik. Keyingi  paytlardagi
tadqiqotlar til va nutq tushunchalarini farqlash zarurligini ko‘rsatadi. 
Til deganda ma'lum xalq tomonidan ishlatiladigan, uzoq tarixga ega bo‘lgan
hodisani   tushunishimiz   kerak.   Nutq   esa   shu   tilning   ma'lum   paytda   va   ma'lum
o‘rinda namoyon bo‘lishidir. Ayrim olimlar til va nutq tushunchalarini farqlashda
shaxmat   o‘yinini   misol   qilib   keltirishadi   .   Shaxmat   donalari,   taxtasi,   shaxmat
o‘yini   qoidalari   yig‘indisi   tilga   qiyos   qilinadi.   Bu   narsalar   taxminan   to‘rt   ming
yildan   beri   o‘zgarishga   uchramasdan   kelyapti.   Har   bir   shaxmatchining   o‘yin
uslubi,  o‘ziga  xos  xususiyatlarini   esa   nutqqa  o‘xshatishadi.   Muayyan  til  birliklari
vositasida   turli   fikrni   ifoda   qilish   mumkin.   “Ega+to‘ldiruvchi+kesim”
ko‘rinishidagi   qolip   tilga   tegishli   bo‘lsa,   nutqda   shu   qolip   asosida   son-sanoqsiz
gaplar   tuzish   mumkin:   “Men   ukamni   ko‘rdim   //   Sobir   akasiga   yordamlashdi   //
Salim opasidan eshitdi...” Bu esa shu nutqning yaratuvchisiga bog‘liqdir. 
Tilshunos   olim   Shavkat   Rahmatullayev   til   qurilishida   uning   ikki   holatini   -
lison   va   nutq   tushunchalarining   farqlanishi   haqida   yozadi.   “Lison,   -   deb   yozadi
olim,   -   kishi   miyasidagi   til   xotirasi   qismida   mavjud   til   birliklaridan   va   ulardan
foydalanish   qoidalaridan   iborat   boylik.   Nutq   esa   ana   shu   boylikdan   foydalanish
jarayoni   va   shunday   jarayonning   hosilasi”   .   Olimning   fikricha,   bu   juftlikda   nutq
asosiy   rol   o‘ynaydi,   chunki   tildagi   hodisalar   dastlab   nutqda   yuzaga   keladi   va
keyinchalik   lisonga   ko‘chadi.   O‘z   navbatida   bu   hodisa   lisondan   nutqqa   olib
chiqiladi . 
Til   va   nutq   tushunchalari   ikkita   har   xil   hodisalarni   ifodalamas   ekan,   ularni
bir-biriga qarama-qarshi qo‘yish mumkin emas, chunki   hodisani   shu hodisaning
namoyon bo‘lishiga qarama-qarshi qo‘yib bo‘lmaydi. 
O‘zbek tili – O‘zbekiston Respublikasining davlat tili 
7 Til   jamiyatsiz   mavjud   bo‘la   olmaydi.   Jamiyat   a’zolari   tilning   yashashi,
rivojlanishi   uchun   mas’uldirlar.   Shu   munosabat   bilan,   o‘tgan   asrning   70-80-
yillaridagi   o‘zbek   tilining   ahvolini   eslash   o‘rinlidir.   Bu   davrda   o‘zbek   tilining
faoliyat ko‘rsatish doirasi juda torayib, uning butunlay yo‘qolib ketish xavfi paydo
bo‘ldi.     Ana   shunda   jamiyatimizning   ilg‘or   vakillari   ona   tilimizni   himoya   qilib,
uning taqdiri uchun qayg‘urib, amaliy harakatlarni boshlashdi va buning natijasida
1989-yil 21-oktabrda o‘zbek tiliga davlat tili maqomi berish haqidagi qonun qabul
qilindi. Aytish mumkinki, bu qonunning qabul qilinishi istiqlol tomon qo‘yilgan ilk
qadamlardan biridir. 
O‘zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasining   4-moddasida   shunday
deyilgan: “O‘zbekiston Respublikasining davlat tili o‘zbek tilidir”  .  
Eng avvalo, ”davlat tili” tushunchasiga  izoh berib o‘tish lozim. Bu   degani
til     boshqa davlat ramzlari qatorida qonun asosida davlat himoyasiga olingani, til
bilan bog‘liq masalalar davlat darajasida hal qilinadi, deganidir.  
Quyida mazkur qonunni to‘laligicha keltiramiz. 
1.3.O‘ZBEKISTON   RESPUBLIKASINING   QONUNI.   DAVLAT   TILI
HAQIDA
(yangi tahrirda)
1-modda: O‘zbekiston Respublikasining davlat tili o‘zbek tilidir.
2-modda: O‘zbek tiliga davlat tili maqomining berilishi respublika hududida
yashovchi   millat   va   elatlarning   o‘z   ona   tilini   qo‘llashdan   iborat   konstitusiyaviy
huquqlariga monelik qilmaydi. 
3-modda:   O‘zbek   tilining   O‘zbekiston   Respublikasi   hududida   davlat   tili
sifatida amal  qilishining huquqiy asoslari  ushbu Qonun va boshqa qonunlar  bilan
belgilab   beriladi.   Tilning   Qoraqalpog‘iston   Respublikasida   amal   qilishiga   bog‘liq
masalalar,   shuningdek,   Qoraqalpog‘iston   Respublikasining   qonun   hujjatlari   bilan
belgilanadi. Ushbu   Qonun   tillarning   turmushda,   shaxslararo   muomalada   hamda
diniy va ibodat bilan bog‘liq udumlarni ado etishda qo‘llanishini tartibga solmaydi.
Fuqarolar   millatlararo   muomala   tilini   o‘z   xohishlariga   ko‘ra   tanlash
huquqiga egadirlar.
4-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   Davlat   tilini   o‘rganish   uchun   barcha
fuqarolarga shart-sharoit hamda uning hududida yashovchi millatlar va elatlarning
tillariga   izzat-hurmat   bilan   munosabatda   bo‘lish   ta’minlanadi,   bu   tillarni
rivojlantirish uchun shart-sharoit yaratiladi. Fuqarolarga davlat tilini o‘qitish bepul
amalga oshiriladi.
5-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   davlat   tilida   faoliyat   ko‘rsatadigan,
milliy   guruhlar   zich   yashaydigan   joylarda   esa   ularning   tillarida   faoliyat
8 ko‘rsatadigan   maktabgacha   tarbiya,   bolalar   muassasalarini   tashkil   etish
ta’minlanadi.
6-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   yashovchi   shaxslarga   ta’lim   olish
tilini erkin tanlash huquqi beriladi.
O‘zbekiston   Respublikasi   davlat   tilida,   shuningdek,   boshqa   tillarda   ham
umumiy, hunar-texnika, o‘rta maxsus va oliy ma’lumot olishni ta’minlaydi.
7-modda: Davlat tili rasmiy amal qiladigan doiralarda o‘zbek adabiy tilining
amaldagi ilmiy qoidalari va normalariga rioya etiladi.
Yangi   ilmiy   asoslangan   atamalar   jamoatchilik   muhokamasidan   keyin   va
Oliy Majlis tegishli qo‘mitasining roziligi bilan o‘zbek tiliga joriy etiladi.
8-modda:   O‘zbekiston   Respublikasining   qonunlari,   davlat   hokimiyati   va
boshqaruv   organlarining   boshqa   hujjatlari   davlat   tilida   qabul   qilinadi   va   e’lon
etiladi. Bu hujjatlarning tarjimalari boshqa tillarda ham e’lon qilinadi.
Mahalliy hokimiyat va boshqaruv organlarining hujjatlari Davlat tilida qabul
qilinadi   va   e’lon   etiladi.   Muayyan   millat   vakillari   zich   yashaydigan   joylarda
mahalliy   hokimiyat   va   boshqaruv   organlarining   hujjatlari   respublika   davlat   tilida
hamda mazkur millat tilida qabul qilinadi va e’lon etiladi.
9-modda:   Davlat   hokimiyati   va   boshqaruv   organlarida   ish   davlat   tilida
yuritiladi va zaruriyatiga qarab boshqa tillarga tarjima qilinishi ta’minlanadi.
O‘zbekistonda   o‘tkaziladigan   xalqaro   anjumanlarda   davlat   tili,   shuningdek,
qatnashchilarning o‘zlari tanlagan tillar anjumanning ish tili hisoblanadi.
10-modda:   Korxonalar,   muassasalar,   tashkilotlar   va   jamoat   birlashmalarida
ish   yuritish,   hisob-kitob,   statistika   va   moliya   hujjatlari   davlat   tilida   yuritiladi,
ishlovchilarning  ko‘pchiligi   o‘zbek   tilini   bilmaydigan   jamoalarda   davlat   tili   bilan
bir qatorda boshqa tillarda ham amalga oshirilishi mumkin.
11-modda:   Sudlov   ishlarini   yuritish   davlat   tilida   yoki   o‘sha   joydagi
ko‘pchilik   aholi   tilida   olib   boriladi.   Ishda   ishtirok   etayotgan,   sud   ishlari
yuritilayotgan   tilni   bilmaydigan   shaxslarga   tarjimon   orqali   ishga   oid   materiallar
bilan   tanishish,   sud   jarayonida   ishtirok   etish   huquqi   hamda   sudda   ona   tilida
so‘zlash huquqi ta’minlanadi.
Korxonalar, tashkilotlar va muassasalar o‘rtasidagi xo‘jalik nizolarini ko‘rib
chiqish va hal qilishda davlat tili qo‘llaniladi. Xo‘jalik nizolari taraflarning roziligi
bilan boshqa tilda ham ko‘rib chiqilishi mumkin.
12-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   notarial   harakatlar   davlat   tilida
amalga   oshiriladi.   Fuqarolarning   talabiga   ko‘ra   rasmiylashtirilgan   hujjat   matni
davlat   notariusi   yoki   notarial   harakatni   bajarayotgan   shaxs   tomonidan   rus   tilida
yoki imkoniyat bo‘lgan taqdirda – boshqa maqbul tilda beriladi.
9 13-modda:   Fuqarolik   holatini   qayd   etuvchi   hujjatlar,   shaxsning   kim
ekanligini   va   uning   huquqlarini   tasdiqlovchi   hujjatlar   davlat   tilida
rasmiylashtiriladi, zaruriyatga qarab boshqa tilda tarjimasi takrorlanishi mumkin.
14-modda: O‘zbekiston Respublikasi  hududida yashovchi  shaxslarga davlat
tashkilotlari   va   muassasalariga,   jamoat   birlashmalariga   arizalar,   takliflar,
shikoyatlar   bilan   davlat   tilida   va   boshqa   tillarda   murojaat   qilish   huquqi
ta’minlanadi.
15-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   yashovchi   shaxslar,   o‘z   millatidan
qat’i   nazar,   o‘z   ismini,   otasining   ismi   va   familiyasini   milliy-tarixiy   an’analarga
muvofiq yozish huquqiga egadirlar.
16-modda:   Televideniye   va   radio   eshittirishlari   davlat   tilida,   shuningdek,
boshqa tillarda olib boriladi. 
17-modda: Noshirlik faoliyati davlat tilida, ehtiyojlarni hisobga olgan holda
esa, boshqa tillarda ham amalga oshiriladi.
18-modda:   Pochta-telegraf   jo‘natmalari   davlat   tilida   yoki   fuqarolarning
xohishiga ko‘ra boshqa tilda amalga oshiriladi.
19-modda:   Muassasalar,   tashkilotlar   va   jamoat   birlashmalari   muhrlari,
tamg‘alari, ish qog‘ozlarining matnlari davlat tilida bo‘ladi.
O‘zbekiston   Respublikasi   hududida   joylashgan   xalqaro   tashkilotlar   va
muassasalar,   qo‘shma   korxonalarning,   shuningdek,   milliy,   madaniy   jamiyatlar   va
markazlarning   muhrlari,   tamg‘alari,   ish   qog‘ozlari   matnlarining   tarjimasi   davlat
tilida takrorlanadi.
20-modda:   Lavhalar,   e’lonlar,   narxnomalar   va   boshqa   ko‘rgazmali   hamda
og‘zaki   axborot   matnlari   davlat   tilida   rasmiylashtiriladi   va   e’lon   qilinadi   hamda
boshqa tillarda tarjimasi berilishi mumkin.
21-modda:   Korxonalarda   ishlab   chiqariladigan   mahsulot   davlat   tilidagi   va
boshqa tillardagi yorliqlar, yo‘riqnomalar, etiketkalar bilan ta’minlanadi.
22-modda:   Respublikaning   ma’muriy-hududiy   birliklari,   maydonlari,
ko‘chalar va geografik obyektlarning nomlari davlat tilida aks ettiriladi.
23-modda:   O‘zbekiston   Respublikasi   xalqaro   shartnomasi   matnlari,   agar
shartnomaning o‘zida boshqacha qoida nazarda tutilmagan bo‘lsa, davlat tilida va
ahdlashuvchi tomonning (tomonlarning) tilida yoziladi.
24-modda:   O‘zbekiston   Respublikasida   davlat   tiliga   yoki   boshqa   tillarga
mensimay yoki xusumat bilan qarash taqiqlanadi. Fuqarolarning o‘zaro muomala,
tarbiya   va   ta’lim   olish   tilini   erkin   tanlash   huquqini   amalga   oshirishga   to‘sqinlik
qiluvchi shaxslar qonun hujjatlariga muvofiq javobgar bo‘ladilar.
 
1.4.Tilning tuzilishi va tizim sifatidagi xususiyatlari
10 Tilning   tuzilishi.   Yer   yuzidagi   har   qanday   til   tuzilish   jihatidan   quyidagi
tarkibiy qismlardan iborat bo‘ladi: 
1. Tovushlar tizimi.
2. Lug‘at tarkibi. 
3. Grammatik qurilishi.
Dastlab   til   og‘zaki   shaklda   paydo   bo‘lgan   va   bu   tilning   asosini   nutq
tovushlari   tashkil   etgan.   Har   qanday   tilda   muayyan   miqdordagi   nutq   tovushlari
mavjud   bo‘lib,   bu   shu   tilning   tovush   tizimini   tashkil   etadi.   Shu   tovushlarning
turlicha   birikishi   orqali   so‘zlar   hosil   bo‘ladi.   Masalan,   hozirgi   o‘zbek   tilida  30   ta
nutq   tovushi   bor.   Shulardan   a,   d,   m,   o   tovushlarining   turlicha   joylashtirilishi
natijasida odam, omad, moda kabi so‘zlarni hosil qilish mumkin. 
Har qanday tilda mavjud bo‘lgan so‘zlar yig‘indisi shu tilning lug‘at tarkibi
(ayrim   darsliklarda   leksika)   deb   yuritiliadi.   Lug‘at   tarkibi   bir   tilni   boshqa   tildan
farqlantiradi. Leksika muayyan til paydo bo‘lgan paytdan boshlab shu tilning egasi
bo‘lmish   xalq   tomonidan   boyitib   borilishi   lozim,   aks   holda   bu   til   iste’moldan
chiqib, o‘lik tilga aylanadi. 
Lug‘at tarkibidagi so‘zlar tarixiy jihatdan aynan shu tilga tegishli bo‘lmasligi
mumkin,   lekin   bu   so‘zlar   shu   tilda   so‘zlashuvchi   odamlar   uchun   o‘zaro   muloqot
vositasi   bo‘lib   kela   olsa,   ular   mazkur   tilning   lug‘at   tarkibiga   mansub   bo‘ladi.
Masalan, kitob, maktab, a’lo   so‘zlari aslan arabcha  bo‘lib, o‘zbek tiliga taxminan
VII-VIII asrlarda kirib kelgan. Hozirgi paytda bu so‘zlar o‘zbek millatiga mansub
barcha odamlar uchun tushunarli va  ular shu insonlar tomonidan o‘zbekcha so‘zlar
sifatida qabul qilinadi. Hatto bu so‘zlar asosida kitobxon, maktabdosh, a’lochi kabi
yangi so‘zlar ham yasalgan.
Tovushlar   tizimi   va   leksikaning   mavjudligi   tilning   muloqot   vositasi
darajasiga   ko‘tarilishi   uchun   yetarli   emas.     Buning   uchun   so‘zlar   o‘zaro   birikib
so‘z birikmasi va gaplar hosil qilinishi lozim. Buni esa tilning grammatik qurilishi
belgilaydi.   Demak,   muayyan   tilga   mansub   bo‘lgan   so‘z,   so‘z   birikmasi   va
gaplarning   qurilishi   shu   tilning   grammatik   qurilishi   deb   yuritiladi.   ”Bizning
fakultetimizda   talabalar   ko‘p                 to‘garaklarga   qatnashadilar”     gapini   olib
ko‘raylik.   Avvalo,   so‘zlarning   qurilishini   tekshiramiz:   Biz-ning   fakultet-imiz-da
talaba-lar   ko‘p   to‘garak-lar-ga   qatnash-a-di-lar”.   Ko‘rinyaptiki,   ko‘p   so‘zidan
boshqa   barcha   so‘zlar   turli   ma’noli   qismlarga   ajraladi.   Endi   so‘z   birikmalarining
qurilishini tekshiramiz: Bizning fakultetimizda,  fakultetimizda qatnashadilar, ko‘p
to‘garaklarga,       to‘garaklarga   qatnashadilar.   Va,   nihoyat,   gap   qurilishini
tekshiramiz:   ”Bizning   (aniqlovchi)   fakultetimizda   (hol)   talabalar   (ega)   ko‘p
(aniqlovchi) to‘garaklarga (hol) qatnashadilar (kesim)”.        Demak, tildagi har bir
birlik o‘zining ichki qurilish qonuniyatlariga asosan tarkib topadi. 
11 Til   tizim   sifatida.   Bu   masalaga   to‘xtalishdan   oldin   ”tizim”   tushunchasi
izohlanishi kerak. Manbalarda bu tushunchaga quyidagicha ta’rif berilgan: ” Tizim
-   3.   O‘zaro   bog‘liq   va   uzviy   tartibda   bo‘lgan   narsa,   hodisalar   birligi,   majmui”   .
Yana: ”Sistema (yun.), o‘zaro munosabat va aloqada bo‘lgan,   muayyan yaxlitlik,
birlik   hosil   qiluvchi   juda   ko‘p   elementlar”   .   Demak,   tizimning   asosiy   belgilari,
birinchidan,   juda   ko‘p   qismlardan   iborat   bo‘lishi   kerak,   ikkinchidan,   bu   qismlar
o‘zaro munosabatda, aloqada bo‘lishi lozim. 
Tizimga   misol   keltirish   uchun   gapni   uzoqdan   boshlashga   to‘g‘ri   keladi.
Astronomiyadan   ma’lumki,   Yer   sayyorasi   Quyosh   tizimiga   kiruvchi   9   ta
sayyoraning   biridir.     O‘z   navbatida,   Quyosh   tizimi   ham   kamida   xuddi   shunga
o‘xshagan  100 mlrd. yulduzni  o‘z ichiga olgan Galaktika (bizda uni  Somon yo‘li
deyishadi)     tizimi   tarkibiga   kiradi.   Bizning   galaktika   esa   galaktikalar   tizimiga
mansubdir. 
Endi   ulkan   tizimlardan   nisbatan   kichik   tizimlarga,   ya’ni   Yer   sayyorasiga
qaytamiz.   Yer   yuzida   yashovchi   aholi   5600   dan   ortiq  tilda   so‘zlashadi.   Yuqorida
aytilganidek,   til   ijtimoiy   hodisalar   tizimiga   mansub   bo‘lib,   bu   tizimga   yana
adabiyot, san’at, madaniyat kabi bir qancha ijtimoiy hodisalar kiradi. Til ham o‘z
navbatida   tizim   sifatida   o‘zaro   bog‘langan   va   munosabatda   bo‘ladigan   tovushlar
tizimi,   lug‘at   tarkibi   va   grammatik   qurilishi   kabi   qismlardan   iborat   (yuqorida
bularning har biriga ta’rif berildi). Bu o‘rinda biz bu qismlarning o‘zaro aloqasi va
munosabatini   ochishga   harakat   qilamiz.   Yakka   olingan   nutq   tovushi   so‘z   sifatida
shakllanmasa   yoki   so‘z   tarkibiga   kirmasa,   u   oddiy   fiziologik   hodisa   sifatida
qolaveradi.     Boshqacha   aytganda,   nutq   tovushi   ijtimoiy   ahamiyat   kasb   qilishi
lozim.   Masalan,   u   tovushi   so‘zlashuvchi   insonlar   uchun   ”o‘zga   shaxs”   ma’nosini
ifodalovchi   so‘zga   aylanmasa,   oddiy   tovushligicha   qolaveradi.   O‘z   navbatida   u
so‘zi   gap   ichida   ishtirok   etib,   ma’lum   vazifa   bajarmasa,   oddiy   so‘zligicha
qolaveradi. Mazkur so‘z ishtirok etgan gap esa ”gap” deb ataluvchi tizim tarkibiga
kiradi. 
Xullas, tilning tovushlar tizimi, lug‘at tarkibi, grammatik qurilishi til tizimini
tashkil etadi.   
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.Lug‘at tarkibidagi so‘zlar tarixiy jihatdan izohlab bering
2. Kitob, maktab, a’lo   so‘zlari aslanqanday so‘zlar izohlab beringh
3.O‘zbek tilining tarixiy taraqqiyotini izohlang.
4. VII-VIII asrlarda kirib kelgan sozlar tafsiflab bering
5. Tovushlar tizimi va leksika haqida fikringiz
6. Muloqot tilning grammatik qurilishi belgilaydimi, izohlab bering.
12                                           2.Milliy til va adabiy til.
Tayanch so‘zlar:  milliy til, adabiy til, jargon, dialekt, tilshunoslik, umumiy
tilshunoslik,   xususiy   tilshunoslik,   amaliy   tilshunoslik,   nazariy   tilshunoslik,
tovushga   taqlid   nazariyasi,   mehnat   qiyqiriqlari   nazariyasi,   undov   nazariyasi,
ijtimoiy shartnoma nazariyasi.
 
Qayerda yashashidan qat'i nazar bir millatga mansub bo‘lgan barcha insonlar
tomonidan ishlatiladigan til milliy til deb yuritiladi. Milliy til o‘z tarkibiga sheva,
so‘zlashuv nutqi, jargonlar, vulgarizm (so‘kish, qarg‘ish so‘zlari), varvarizm (tilda
o‘rinsiz ishlatilgan chet so‘zlar) kabi guruh so‘zlarni qamrab oladi.
2.1.Milliy va adabiy til.
Ayrim   manbalarda   milliy   til     tarkibiy   jihatdan   jonli   xalq   tili   va   adabiy   tilga
bo‘linib, birinchisi yana jargonlar va dialektlarga, ikkinchisi esa og‘zaki va yozma
turlarga   ajraladi:   Milliy   tilning   ma'lum   qoidalarga   bo‘ysundirilgan,   muayyan
qolipga   solingan,   olimlar,   mutaxassislar   tomonidan   ishlov   berilgan,   doim
silliqlashtirilib,   mukammallashtirilib   boriladigan   shakli   adabiy   til   deb   ataladi.
Adabiy til shu tilda gaplashuvchilarning barchasi  uchun tushunarli bo‘lishi kerak.
Umuman,   millatning   barcha   vakillari   uchun   tushunarli   bo‘lish   zarurati   adabiy
tilning   yaratilishiga   sabab   bo‘lgan.   Milliy   o‘zbek   tilida   shevalarning   ko‘pligi
adabiy   tilga   bo‘lgan   ehtiyojni   yuzaga   keltirgan.   Ayrim   tillarda   (misol   uchun,   fin
tilida) shevalar kam bo‘lgani uchun adabiy tilga ehtiyoj yo‘q. 
    Rasmiy   hujjatlar,   badiiy   va   ilmiy   adabiyot,   vaqtli   matbuot   adabiy   tilda
yaratiladi,   ommaviy   axborot   vositalari   adabiy   tilda   ish   ko‘radi.   Adabiy   tilning
og‘zaki va yozma shakllari mavjud.
Manbalardan   ma’lumki,   hozirgi   zamon   fanlarini   quyidagi   yirik   guruhlarga
ajratish mumkin: 
1. Tabiiy fanlar.
2. Texnika fanlari.
3. Ijtimoiy-gumanitar fanlar.
4. Matematika fanlari . 
Tilshunoslik   fani     ijtimoiy-gumanitar   fanlar   guruhiga   mansub   bo‘lib,   inson
tili,   ya’ni   so‘zlashuv   quroli   uning   o‘rganish   obyektidir.   “Tilshunoslik
terminlarining  izohli   lug‘ati”da   bu   fanga   shunday   ta’rif   beriladi:   “Tilshunoslik   til
haqidagi, uning ijtimoiy tabiati,, vazifasi, ichki tuzilishi, tasnifi haqidagi; muayyan
tillarning ish ko‘rish (faoliyat) qonunlari va tarixiy taraqqiyoti haqidagi fan” . 
13              Tilshunoslik fani yuqoridagi  guruh fanlarning ko‘pchiligi bilan aloqadordir.
Tilshunoslik   va   tabiiy   fanlar.   Har   qanday   til   tovush   tilidir,   chunki   nutq
tovushlarning muayyan  ketma-ketligidan iborat  bo‘lgan  so‘zlardan  tashkil  topadi.
Nutq   tovushlari   esa   fizika   fanining   akustika   bo‘limida   ham   o‘rganiladi.       Nutq
faoliyati   insonning   markaziy   asab   tizimi   yordamida   boshqariladi,   demak,
tilshunoslik   fani   fiziologiya   fani   bilan   aloqada   bo‘lishi   lozim.   Kimyo   fanida
valentlik degan tushuncha mavjud. Bu molekula tarkibidagi atomning boshqa atom
bilan   bog‘lanish   xususiyatidir.   Xuddi   shu   xususiyat   tildagi   so‘zlarda   ham
mavjuddir. Masalan, qizil, shirin, achchiq, yirik so‘zlari olma so‘zi bilan bog‘lana
oladi, lekin  yupqa, aqlli, a’lochi, beg‘am, ozg‘in so‘zlari olma so‘zi bilan bog‘lana
olmaydi.
Tilshunoslik   va   ijtimoiy-gumanitar   fanlar.   Har   qanday   fan   falsafa   bilan
bog‘liq,   chunki   falsafa   barcha   fanlarning   kelib   chiqish   manbasi   sifatida   tan
olingan.   Tilshunoslik   fani,   birinchidan,   falsafaning   bilish   nazariyasi   bilan
bog‘langan   bo‘lsa,   ikkinchidan,     bu   fan   bilan   shug‘ullanuvchi   mutaxassis   o‘z
tadqiqotlarida muayyan falsafiy yo‘nalishga tayanadi. 
Ma’lumki,   adabiyot   so‘z   san’ati   sifatida   tan   olingan.   Demak,
tilshunoslikning   markaziy   tushunchalaridan   bo‘lmish   so‘z   adabiyot   uchun   ham
asosiy   qurol   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Shunday   ekan,   tilshunoslik   adabiyotni
o‘rganadigan adabiyotshunoslik fani bilan chambarchas bog‘liqdir. 
Tilshunoslik   tarix   fani   bilan   bog‘liq,   chunki   til   tarixi   shu   tilning   egasi
bo‘lmish millat  tarixining bir  qismidir. Siz   ”mantiqiy fikr”, ”bu mantiqqa to‘g‘ri
kelmaydigan   fikr”   degan   gaplarni     eshitgansiz.   Bu   esa   tilshunoslik   va   mantiq
fanlarining   o‘zaro   bog‘liq   ekanligini   ko‘rsatadi.     Har   ikkala   fanni   birlashtiruvchi
narsa   tafakkurdir.   Tafakkur   tilda   so‘z,   so‘z   birikmasi   va   gaplar   orqali   namoyon
bo‘lsa, mantiqda hukm, tushuncha va xulosalar ko‘rinishida aks etadi. 
Tilshunoslik   va   matematik   fanlar.     Hozirgi   paytda   matematika   fani
aralashmagan   fan   bo‘lmasa   kerak.   Oddiy   arifmetik   amallardan   tortib,   murakkab
matematik   formulalar   ham   barcha   fanlardagi   hisob-kitoblarda   qo‘llanadi.
Tilshunoslikda ”Bir bosh bo‘lakli va ikki bosh bo‘lakli gaplar” degan nomlarning
mavjudligi   oddiy   arifmetik   sonlarning   qo‘llanishiga   misol   bo‘ladi.   Endi   quyidagi
parchaga   e’tibor   qiling:   ”Vaholanki   eng   tor   tovushni   0   raqami   bilan,   eng   keng
tovushni   1   raqami   bilan   belgilasak,   tovushlarning   bu   jihatdan   farqi   quyidagicha
bo‘ladi:                                        i  –  u  –   o  –   e  –   â  – a
0 – 0,2 – 0,3 – 0,8 – 0,9 - 1” 
Bu parchada ishlatilgan ifodalar nisbatan murakkabroq formulalarga   misol
bo‘la oladi. 
14 Tilshunoslik   va   texnik   fanlar.     Tilshunoslik   va   texnik   fanlardan
hisoblangan   kibernetikaning   o‘zaro   bog‘liqligi   shundaki,   kibernetikaning   mahsuli
bo‘lmish   EHM     ham   insonga   o‘xshab   axborot   qabul   qilib,   uni   uzatish   vazifasini
bajaradi.   EHM   yaratilishi   uchun   inson   organizmi   asos   bo‘lib   xizmat   qilgan.
EHMning paydo bo‘lishi avtomatik tarjimaning yuzaga kelishiga sababchi bo‘ldi. 
Tilshunoslik   fanining   turlari.   Tilshunoslik   ikkita   xususiyatiga   ko‘ra
turlarga bo‘linadi: 
1. O‘rganish obyektining hajmiga ko‘ra:
a)   xususiy   tilshunoslik     alohida   olingan   tilning   tovush   tizimi,   lug‘at
boyligi   va   grammatik   qurilishini   o‘rganadi,   shu   sababli   bunday   tilshunoslik
“o‘zbek tilshunosligi”, “rus tilshunosligi” kabi nomlar bilan ataladi.   
b)   umumiy tilshunoslik  yer yuzida mavjud bo‘lgan barcha tillarning
umumiy xususiyatlarini, kelib chiqishini, dunyo tillarning tasiflanishini o‘rganadi.
U o‘z tadqiqotlarida xususiy tilshunoslik yutuqlaridan unumli foydalanadi.
2. O‘rganish maqsadiga ko‘ra:
a)   nazariy   tilshunoslik   til   hodisalariga   nazariy   jihatdan   yondashadi,
ya’ni   shu   hodisalar   bo‘yicha   umumlashma   tarzida   chqarilgan   xulosalar,   qoidalar
yaratadi. 
b) amaliy tilshunoslik  tilga amaliy nuqtai nazardan yondashadi, ya’ni
uning   insonlar   hayotidagi   amaliy   ahamiyatini   o‘rganadi.   Masalan,   chet   tillarni
o‘rganish, avtomatik tarjima kabi masalalar bilan shug‘ullanadi.
 Tilning paydo bo‘lishi
 Olimlarning taxminiga ko‘ra, til ibtidoiy jamoa tuzumi davrida paydo
bo‘lgan.   Bunga   shubha   qilishga   o‘rin   yo‘q,   chunki   insoniyat   tarixi     shu   davrdan
boshlanadi.   Inson   inson   deb   atalishi   uchun   u   hayvonot   olamidan   ajralib   chiqishi
lozim   edi.   Tilning   paydo   bo‘lishi   mazkur   jarayonni   boshlab   berdi.   Xo‘sh,   eng
universal aloqa vositasi bo‘lgan til qanday paydo bo‘lgan? Bu o‘rinda biz hozir yer
yuzida mavjud bo‘lgan uch mingga yaqin tilni nazarda tutayotganimiz yo‘q, balki
umuman dastlabki tilni nazarda tutmoqdamiz. 
Dastlabki tilning paydo bo‘lishi haqida hech qanday yozma ma’lumot yo‘q,
chunki   yozuvning,   ya’ni   og‘zaki   nutqni   uzoq   masofaga,   uzoq   davrga   yetkazish
vositasining   o‘zi     ancha   keyin   paydo   bo‘ldi.   Demak,   dastlabki   tilning   qachon,
qayerda   va   qanday   paydo   bo‘lganligini   faqat   taxmin   qilish   mumkin.   Bu   uchta
savolga taxminan quyidagicha javob berish mumkin: dastlabki til fikrlovchi inson
shakllangan   paytda,   shunday   inson   paydo   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan   joyda   va
insonlarning   bir-birlariga   nimanidir   aytish   istagi   yuzaga   kelganligi   uchun   paydo
bo‘lgan. 
15 Dastlabki tilning paydo bo‘lishi to‘g‘risida aniq moddiy dalillarning yo‘qligi
bir qancha farazlarning (ba’zi manbalarda nazariya ham deyiladi) yuzaga kelishiga
sabab bo‘lgan. 
1.   Tovushga   taqlid   nazariyasi   qadimgi   Yunonistonda   antik   davrda
(eramizdan   oldingi   1-2   asrlarda)   stoiklar   degan   faylasuflar   guruhi   tomonidan
shakllantirilgan   bo‘lib,     unga   ko‘ra   inson   tili   tabiatdagi   turli   tovushlarga   taqlid
qilish   asosida   paydo   bo‘lgan   emish.   Haqiqatan   ham,   deyarli   barcha   tillarda
tovushga   taqlid  bildiruvchi   so‘zlar   mavjud.  Masalan,   o‘zbek  tilida   taq-tuq,   shitir-
shitir; rus tilida gav-gav (it hurishiga taqlid), kva-kva (qurbaqa ovoziga taqlid),  ga-
ga (o‘rdak ovoziga taqlid) kabi so‘zlar bor va hatto shu so‘zlar asosida bir qancha
so‘zlar   ham   yasalgan:   shitirlamoq,   taqa,   kvakayet,   gavknul.   Bu   nazariyaning
g‘ayri-ilmiy nazariya ekanligi quyidalarda namoyon bo‘ladi: 
1) tovushga tiqlid so‘zlar barcha tillarda ham juda ozchilikni tashkil etadi va
lug‘at   tarkibidagi   boshqa   so‘zlarning   qanday   kelib   chiqqanligini   bu   nazariya
asoslab bera olmaydi;
2) mantiqan fikrlaganda, rivojlangan tillarga nisbatan rivojlanmagan tillarda
bunday   so‘zlar   ko‘p   bo‘lishi     kerak   edi,   vaholanki,   tekshirishlar   buning   aksini
ko‘rsatadi; 
3) qadimgi odamning hali uncha rivojlanmagan hiqildog‘i bunday so‘zlarni
talaffuz qilishga moslashmagan.
2. Undov nazariyasi  eramizdan oldin yashab o‘tgan Epikur (341-270) degan
faylasuf   tarafdorlari   bo‘lmish   epikuristlar   tomonidan   o‘ylab   topilgan   nazariya
bo‘lib,   unga   ko‘ra   til   insonning   his-tuyg‘ularini   ifodalaydigan   oh,   uf,   dod     kabi
undov   so‘zlar   asosida   yuzaga   kelgan   emish.   To‘g‘ri,   taqlid   so‘zlar   kabi   undov
so‘zlar   ham   har   bir   tilning   lug‘at   tarkibida   mavjud   va   ular   asosida   ham   yangi
so‘zlar   hosil  qilish  mumkin:   uflamoq,   dodlamoq   kabi.  Bu  nazariya  ham  quyidagi
kamchliklarga ega: 
1)   undov     so‘zlar   ham   barcha   tillarda   juda   ozchilikni   tashkil   etadi   va   bu
nazariya   ham   lug‘at   tarkibidagi   boshqa   so‘zlarning   qanday   kelib   chiqqanligini
asoslab bera olmaydi;
2)   inson   o‘z   his-tuyg‘usini   yolg‘iz   qolganda   ham   ifodalashi   mumkin,
vaholanki, tilning asosiy vazifasi aloqa-aralashuv vositasi bo‘lishdir.
3)   bu   nazariya   tilning   paydo   bo‘lishini   ong   bilan   emas,   his-tuyg‘u   bilan
izohlab qo‘ya qoladi.
3.   Mehnat   qiyqiriqlari   nazariyasi   XIX   asrda   yashagan   fransuz   faylasuflari
L.Nuare   va   K.Byuxerlar   tomonidan   ishlab   chiqilgan.   Ularning   fikricha,   til
odamlarning jamoa bo‘lib mehnat qilishi jarayonida chiqaradigan qiyqiriq ovozlari
asosida   paydo   bo‘lgan   emish.   Masalan,   odam   yer   chopayotganda   (hah),   og‘ir
16 narsani   ko‘tarayotganda   (ho‘o‘p)   o‘ziga   yordam   berish   uchun   turlicha   ovozlar
chiqaradi.   Bu   nazariya   insonning   beixtiyor   chiqargan   va   ma’no   ifodalamaydigan
ovozlar asososiga qurilganligi bilan undov nazariyasiga o‘xshab ketadi. Bu ovozlar
his-tuyg‘u   ifodalamaydi,   shu   bilan   bu   nazariyalar   o‘zaro   farq   qiladi.   Bu
nazariyaning g‘ayri-ilmiyligi esa quyidagilarda ko‘rinadi:
1)  mehnat qiyqiriqlarining tildagi miqdori o‘ta kamdir; 
2) mehnat qiyqiriqlari, yuqorida qayd qilinganidek, his-tuyg‘u ifodalamaydi;
3)  bu ovozlar faqat mehnat jarayonini tartibga solish uchungina zarur.
4. Ijtimoiy  shartnoma  nazariyasi   XIX  asrda  paydo  bo‘lgan.   Bu  nazariyaga
ko‘ra, yer yuzidagi odamlar tushunchalarga nom berishda o‘zaro kelishib olishgan
emish. Bunga  turtki  bo‘lgan narsa shuki,      1887-yilda taxallusi  Doktor  Esperanto
(“umidvor   shifokor”   degani)   bo‘lgan   polyak   ko‘z   shifokori   Lyudvik   Zamenxof
tomonidan   esperanto   tili   o‘ylab   topilgan   .   Bu   til   ko‘pgina   Yevropa   tillaridan
olingan   so‘zlar   asosida   shakllangan.   Bundan   tashqari,   olimlar   ayrim   ilmiy
atamalarni   qo‘llashda   o‘zaro   kelishib   olishi   ham   bunga   sabab   bo‘lgan.   Masalan,
1892-yilda   ximiklarning   Jeneva   shahrida   o‘tkazilgan   qurultoyida   terminologiya
masalasida   kelishib   olingan.   Albatta,   sun’iy   tilning   va   atamalarning   yaratilishi
bo‘yicha   kelishuv   dastlabki   tilning   paydo   bo‘lishini   izohlay   olmaydi.   Buning
sabablari quyidagicha oddiydir: 
1) bu nazariya ijtimoiy kelishuvgacha tilning mavjudligini inkor qiladi;
2)   bu   nazariya   tabiiy   tilning   emas,   balki   sun’iy   tilning   yaratilishinigina
tushuntira oladi.
Ko‘rib   o‘tilgan   barcha   nazariyalarning   eng   asosiy   kamchiligi   shundaki,
ularda   insonning   faoliyati   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   hodisani,   ya’ni   tilni     shu
faoliyatdan ajratgan holda tushuntirishga harakat qilinadi. 
Inson   hayvonot   olamidan   ajralib   chiqqandan   keyin   ijtimoiy   mehnat   bilan
shug‘ullana   boshlagan.   Bu   jarayon,   albatta,     juda   uzoq   davom   etgan.   Shu   davr
mobaynida   odamsimon   mavjudot   jamoa   bo‘lib   yashashni   va   mehnat   qilishni
o‘rganadi.   Mehnat   jarayonida   bu   mavjudotlarda   (ular   arxeologlar   tomonidan
avstralopitek, pitekantrop, sinantrop, neandertal odami   kabi nomlar bilan ataladi)
tafakkur   shakllana   boradi.   Buni   taxminan   quyidagicha   tushuntirish   mumkin.
Oldiniga   mehnat   harakatlari   mehnat   predmetidan   ajralmagan   holda   amalga
oshirilgan.   Masalan,   biz   nafas   olish   uchun   o‘ylab   o‘tirmaymiz,   ya’ni   miyani
ishlatmaymiz.    Bu   instinktiv  tarzda   yuz  beradi.  Yuqoridagi  jarayon  ham  shunday
bo‘lgan   bo‘lishi   kerak.   Ma’lum   bir   davrda   mehnat   harakati   va   mehnat   predmeti
bir-biridan   ajraladi,   chunki   mazkur   harakatlar   odamsimon   mavjudotning   ibtidoiy
xotirasida   saqlanib   qolgan  edi   va  u   endi   o‘z   tasavvurlariga  taqlid   qilishi   mumkin
bo‘ladi,   natijada   mehnat   predmeti   bo‘lmasa   ham,   u   bilan   qilinadigan   harakatlar
17 amalga   oshirilishi   mumkin   bo‘ladi.   Bu   esa   odamsimon   mavjudotda   ibtidoiy
ongning   dastlabki   kurtaklari   shakllanayotganidan   dalolatdir.   Hozirgi   odamga   eng
yaqin   turgan   odamsimon   mavjudot   fanda   homo   sapiyens   (lot.   ongli   odam)   deb
yuritiladi.   Ana   shu   homo   sapiyens   o‘z   taraqqiyotining   ma’lum   davrida   o‘z
jamoadoshiga nimanidir aytish istagini sezgan bo‘lishi kerak va natijada dastlabki
ibtidoiy   so‘zlar   talaffuz   qilingan.   Albatta,   ungacha   homo   sapiyensning   nutq
a’zolari muayyan tovushlar miqdorini talaffuz qilashga moslashgan bo‘lishi kerak
edi. Bizningcha, ana shu tariqa dastlabki til paydo bo‘lgan.
Kembridj   universiteti   professori   Jorj   Yulning   yozishicha,   tilning   paydo
bo‘lishida quyidagi manbalar mavjud bo‘lgan:
1. Ilohiy manba (The divine source).
2. Tabiiy tovush manbasi(The natural sound).
3. Ijtimoiy o‘zaro ta’sir manbasi(The social interaction source). 
4. Jismonan moslashish manbasi (The physical adaptation source).
5. Instrumental manba (The tool-making source).
6. Genetik manba (The genetic source). 
In   the   biblical   tradition,   as   described   in   the   book   of   Genesis,   God   created
Adam   and   “whatsoever   Adam   called   every   living   creature,   that   was   the   name
thereof.”Alternatively, following a Hindu tradition, language came from Sarasvati,
wife   of   Brahma,   creator   of   the   universe.   In   most   religions,   there   appears   to   be   a
divine source who provides humans with language. In an attempt to rediscover this
original   divine   language,   a   few   experiments   have   been   carried   out,   with   rather
conflicting results. 
2.2.Til taraqqiy qilib, o‘zgarib boruvchi hodisa
Tarixdan   ma’lumki,   yuqori   va   quyi   paleolit   davrida   odamlar   urug‘-urug‘
bo‘lib   yashashgan.   Buning   sababi   shuki,   birgalashib   ov   qilish   yolg‘iz   faoliyat
ko‘rsatishdan afzalroq hisoblangan. Demak, bu davrda urug‘ tili mavjud bo‘lgan va
bu til  urug‘ a’zolari uchun umumiy til hisoblangan. Ibtidoiy jamoa tuzumi davriga
kelib odamlar qabilalarga birlasha boshlaganlar va natijada qabila tili shakllangan.
Qabila   tili   shu   qabila   tarkibiga   kiruvchi   barcha   urug‘   a’zolari   uchun   umumiy   til
hisoblangan. Odamlar o‘rtasidagi  tenglik yo‘qola borishi  natijasida, ya’ni ibtidoiy
jamoa tuzumining yemirish davrida qabila ittifoqlari paydo bo‘lgan, natijada endi
qabila   ittifoqi   tili   paydo   bo‘lgan.   Keyinchalik   ishlab   chiqarish   kuchlarining
rivojlanishi,   qabilalar   o‘rtasidagi   aloqalarning   yo‘qolib,   hududiy   aloqalarning
yuzaga kelishi natijasida xalqlar paydo bo‘lgan. Natijada endi xalq tili shakllanadi,
qabila   tillari   xalq   tili   tarkibida   shevalar   ko‘rinishida   saqlanib   qoladi.   Xalqlar
yagona   hudud,   yagona   til,   yagona   madaniyat   va   yagona   ma’naviy   birlikka
18 erishgandan   keyin   millat   sifatida   shakllanadilar   va   buning   natijasida   millat   tili
paydo bo‘ladi. Bu jarayonni quyidagi chizmada aks ettirish mumkin:
Ko‘rinyaptiki,   til   to‘xtovsiz   ravishda   o‘zgarib,   rivojlanib   boruvchi   ijtimoiy
hodisa ekan. Til taraqqiyoti jamiyat taraqqiyoti bilan chambarchas bog‘liq. Tildagi
o‘zgarishlar birinchi navbatda uning lug‘at tarkibida aks etadi. Kishilar hayotidagi
o‘zgarishlar,   ilm-fan,   madaniyat   hamda   iqtisodning   rivojlanishi   tilning   lug‘at
tarkibini   boyitib   boradi.   Tilning   tovushlar   tizimi   va   grammatik   qurilishi   esa   juda
sekinlik   bilan   o‘zgaradi.   Buni   til   tarixini   o‘rganish   orqaligina   sezish   mumkin.
Tilning   muntazam   tarzda   taraqqiy   qilib   borishini   ona   tilimiz   bo‘lgan   o‘zbek   tili
misolida ko‘rib chiqamiz. 
O‘zbek tili ijtimoiy vazifasining kengayishi natijasida uning lug‘at tarkibida
katta   o‘zgarishlar   yuz   berdi.   Tilimiz   lug‘at   tarkibining   ichki   imkoniyatlar
vositasida   yangi   yasalgan   so‘zlar   va   boshqa   tillardan   qabul   qilingan   so‘zlar
hisobiga   boyib   borishi   ko‘zga   tashlanmoqda.   Masalan,   aqldosh,   telemahmadana,
muzlatgich,   purkagich   kabi   yangidan   yasalgan   so‘zlar,   broker,   diler,   makler,
komputer,     menejer,   fermer,   biznes   kabi   boshqa   tillardan   olingan   so‘zlar   bunga
misol bo‘la oladi.  Ayrim o‘zbekcha so‘zlarning ma’nosida o‘zgarishlar yuz berib,
ular   boshqa   ma’nolarda   qo‘llana   boshladi.   Masalan,   ishbilarmon   va   tadbirkor
so‘zlari   ilgari   sifat   turkumiga   mansub   bo‘lib,   belgi   ifodalagan   bo‘lsa,   hozirgi
paytda   bu   so‘zlar   ot   turkumiga   ko‘chib   o‘tdi   va   shaxs   ma’nosini   ifodalaydigan
bo‘lib qoldi. 
2.3.O‘zbek tilining fonetik tizimi.
  O‘zlashma so‘zlarda bo‘g‘inning o‘zbek tiliga xos bo‘lmagan yangi turlari
(so‘z boshida va so‘z oxirida ikki yoki undan ortiq undoshning qator kelishi) paydo
bo‘ldi:   sport,   stol,   traktor,   shkaf,   magistr,   kongress   kabi.   Shuningdek,   o‘zlashma
so‘zlarda ikkita har xil unlining o‘zbek tili uchun xos bo‘lmagan ketma-ket kelish
holatlari kuzatiladi: aeroport, poema, geologiya, teatr, bionika kabi (arabcha doim,
inshoot, maorif, taassurot, shuur, tabiiy kabi so‘zlar ilgaridan mavjud edi). 
Ona   tilimizning   grammatik   qurilishida     ham   juz’iy   o‘zgarishlar   ro‘y   berdi.
Masalan,   morfologik   o‘zgarishlarga   -lar   ko‘plik   qo‘shimchasi   ma’nolari
kengayishini   (hurmat,   kinoya,   jamlash,   ayirish,   noaniqlik,   kuchaytirish),   egalik
qo‘shimchasi   ma’nosidagi   umumdan   ajralganlik   (Bobur   bog‘i,   Navoiy   ko‘chasi)
kabi ma’noning paydo bo‘lishi kiriritilsa, sintaktik o‘zgarishlarga boshqa tillarning
ta’sirida   yangicha   tarkibdagi   to‘liqsiz   gaplarning   (Tug‘ilgan   kuningiz   bilan,
Bayramlar   bilan   va   h.)   yuzaga   kelganligini,   qo‘shma   gaplar   tasnifidagi
o‘zgarishlarni misol qilib keltirish mumkin.
19 Ona   tilimizning   bundan   keyingi   taraqqiyoti   leksikaning   yana   ham   boyishi,
grammatik   qurilishning   ichki   qonuniyatlar   asosida   takomillasha   borishi   bilan
bog‘liq ravishda davom etadi. 
Tilshunoslik fanining bo‘limlari
Tilshunoslik fani quyidagi bo‘limlarni o‘z ichiga qamrab oladi:
1.     Leksikologiya   tilning   lug‘at   boyligini   o‘rganuvchi   bo‘limdir.   Uning
quyidagi sohalari mavjud: 
1)   semasiologiya   (yun.   semasia   -     belgi,   ma’no,   logos   –   ta’limot,   fan)
so‘zning ma’no tomonlarini o‘rganadi. 
2)   onomasiologiya   (yun.   onyma   –   nom,   logos   –   ta’limot,   fan)   narsa   va
hodisalarga nom berish jarayonini o‘rganadi. 
3)   onomastika   (yun.   onomastike   –   nom   qo‘yish   san’ati)   atoqli   otlarni
o‘rganadigan soha bo‘lib, quyidagi qismlarni o‘z ichiga oladi: 
a)   antroponimika   (yun.   anthropos   –odam,   onyma   -   nom)   odam   ismlarini
o‘rganadi;
b) toponimika (yun. topos – joy, onymo - nom) joy nomlarini o‘rganadi;
4) etimologiyada (yun. etymon - haqiqat) so‘zlarning paydo bo‘lish yo‘llari
o‘rganiladi.
  5)   leksikografiya   (yun.   lexis   –   so‘z,   grafo   -   yozaman)   lug‘at   tuzish
masalalari bilan shug‘ullanadigan soha.    
2.   Frazeologiya   ko‘chma   ma'noli   birikmalar,   ya'ni   iboralarni   o‘rganadigan
bo‘lim.
3. Shevashunoslikda (dialektologiya) tildagi shevalar o‘rganiladi.
5.     Fonetika   tilning   tovush   tizimini,     tilda   yuz   beradigan   asosiy   tovush
jarayonlari  o‘rganiladigan bo‘lim.
6.   Fonologiya   so‘z   va   so‘zshakllar   ma’nosini   farqlash   uchun   xizmat
qiladigan tovush turi – fonemalar o‘rganiladigan bo‘lim. 
7. Orfoepiya bo‘limida talaffuz me’yorlari o‘rganiladi.
8. Grafika  bo‘limida  har bir tilning yozuv va harflar tizimi o‘rganiladi.
9. Orfografiya bo‘limida  to‘g‘ri yozishning qonun-qoidalari o‘rganiladi.
10.   Morfemika   bo‘limida   so‘zlarning   morfologik   tarkibi,   ya’ni   o‘zak   va
qo‘shimchalar, ularning turlari o‘rganiladi.
11.  So‘z yasalishida so‘z yasash usullari o‘rganiladi.
12.   Grammatikada   tilning   grammatik   qurilishi   o‘rganiladi.   U   ikki   qismdan
iborat: 
1) morfologiyada so‘z turkumlari o‘rganiladi; 
2) sintaksisda so‘z birikmasi va  gap turlari o‘rganiladi.   
20 13.   Punktuatsiya   bo‘limida       tinish   belgilarini     ishlatish     qoidalari
o‘rganiladi.
14. Uslubiyat (stilistika) bo‘limida nutq uslublari o‘rganiladi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.O‘zbek tili ijtimoiy vazifasining kengayishi natijasini izohlab bering
2. Lug‘at tarkibida ichki imkoniyatlar vositasini izohlab bering
3.   Yangi   yasalgan   so‘zlar   va   boshqa   tillardan   qabul   qilingan   so‘zlarni
izohlab bering.
4.O‘zbekcha   so‘zlarning   ma’nosida   o‘zgarishlar   yuz   berib,   ular   boshqa
ma’nolarda qo‘llana boshlasa……..izohlang
3.Fonetika   va   fonologiya.   Nutq   apparati.   Ona   tilining   unli   tovushlar
tizimi
Tayanch   so‘zlar:   fonetika,   umumiy   fonetika,   xususiy   fonetika,   qiyosiy
fonetika,   eksperimental   fonetika,   fonetik   birliklar,   segment   birliklar,   ustsegment
birliklar,   nutq   tovushlari,   bo‘g‘in,   qo‘simcha,   so‘z,   jumla,   urg‘u,   ohang
(intonatsiya), to‘xtam (pauza)
Fonetika trilshunoslikning bir bo‘limi bo‘lib, unda nutq tovushlari, ularning
hosil   bo‘lishi,   turlari,   o‘zgarishi,   so‘z   ma’nolarini   farqlashdagi   roli,   shuningdek,
urg‘u, intonatsiya(ohang)   nutqning fonetik bo‘linishi kabi masalalar o‘rganiladi.   
Fonetika ham o‘rganish obyektining hajmiga ko‘ra ikki turga bo‘linadi: 
3.1.   Umumiy   fonetika.     Dunyodagi   barcha   tillarning   tovush   tomoni   va   u
bilan   bog‘liq   hodisalarni   o‘rganadi.   Bularga   barcha   tillarda   unli   va   undosh
tovushlarning   mavjudligi,   nutq   apparati,   tovush   o‘zgarishlari   kabilar   kiradi.
Xususiy fonetikada muayyan bir tilning fonetik xususiyatlari o‘rganiladi. Masalan,
o‘zbek   tili   fonetikasi,   turkman   tili   fonetikasi,   ingliz   tili   fonetikasi   kabi.
Fonetikaning   bu     turi   tilning   fonetik   tomonini   qay   tarzda   o‘rgashiga   qarab   ikki
turga   bo‘linadi:   1)   tavsifiy   fonetikada   muayyan   tilning   fonetik   tizimi   tarixiy
jarayon   va   dalillarga   bog‘lanmagan   holda   o‘rganiladi.                                     2)   tarixiy
fonetikada   ma’lum   bir   tilning   fonetik   tizimi   til   tarixi   bilan   bog‘liq   tarzda
o‘rganiladi. 
3.   Qiyosiy   fonetikada   bir-biriga   yaqin   tillarning   fonetik   xususiyatlari
qiyoslab   o‘rganiladi.   Masalan,   o‘zbek   va   rus   tillarini   qiyoslab   o‘rganish
maktablarda   shu   tillarni   o‘qitishning   metodik   muammolarini   hal   qilishda   yordam
beradi.     
21 4.   Eksperimental   fonetikada   fonetik   biliklar   va   hodisalar   maxsus   asboblar
yordamida tekshiriladi. Bunda olingan natijalar nazariy xulosalarning ishonchliligi
ta’minlanadi.  
3.2.Fonetik birliklar va ularning turlari
Fonetik   birliklar   deganda   so‘z   yoki   qo‘shimchalarning   shakliy   tomonini
hosil   qiladigan   va   ularning   ma’nolarini   farqlash,   chegaralash   vazifalarini
bajariladigan birliklar tushuniladi.       Bunday birlikalar so‘z va qo‘shimchalarning
qaysi   tomoni   (shakl   va   mazmun)   uchun   muhimligi   jihatidan   ikki   guruhga
bo‘linadi:   1.   Segment   (ingl.   qism,   bo‘lak   )   birliklar   so‘z   yoki   qo‘shimchalar
tarkibida   birin-ketin   kelib,   o‘zaro   ulanadigan   birliklardir.   Bularga   nutq   tovushlari
va bo‘g‘in kiradi. 2. Ustsegment (supersegment) birliklar   qo‘simcha, so‘z, jumla,
gap   yoki   matnning   mazmun   tomoniga   aloqador   birliklardir.   Bu   guruhga   urg‘u,
ohang (intonatsiya), to‘xtam (pauza) kiradi. 
  Quyida shu birliklar bilan batafsil tanishamiz.
Nutq   apparati.   Avvalo,   nutq   tovushlarining   anatomik-fiziologik   tomonini
ko‘rib chiqamiz. Bunda nutq tovushlarining hosil bo‘lishida ishtirok etadigan nutq
a’zolari   bilan   tanishamiz.   Bunday   nutq   a’zolarining   jami   nutq   apparati       deb
yuritiladi.        
Nutq apparatiga quyidagilar kiradi:
1. Nafas appa rati: o‘pka, bronxlar (bir juft), nafas yo‘li (traxeya).
2.   Bo‘g‘iz   bo‘shlig‘ida   xalqasimon,   piramidasimon,   qalqonsimon   tog‘aylar
hamda un paychalari joylashgan.
3.   Og‘iz   bo‘shlig‘ida     til,   tanglay   (qattiq   va   yumshoq),   kichik   til,   lab   va
tishlar joylashgan .
4. Burun bo‘shlig‘i.
5. Markaziy asab tizimi.  
Nutq a’zolarining jami nutq apparati deyiladi.   Endi har bir nutq a’zosining
vazifasi xususida to‘xtalib o‘tamiz.
Nafas apparati:
1 – qalqonsimon tog‘ay; 2 – uzuksimon tog‘ay; 3 – kekirdak(traxeya);   4 –
bronxlar;   5   –   bronxlarning   ichki   tarmoqlari;   6   –   o‘pkaning   tepa   qismi;   7   –
o‘pkaning tag (ost) qismi .  
       Bo‘g‘iz(hiqildoq):
A – bo‘g‘izning old tomoni: 1 – qalqonsimon tog‘ay; 2 – uzuksimon tog‘ay;
3 – til osti suyagi; 4 – qalqonsimon tog‘ayni til osti suyagiga ulab turuvchi pay; 5 –
uzuksimon tog‘ayni qalqonsimon tog‘ay orasidagi pay; 6 – kekirdak(traxeya).
B - bo‘g‘izning orqa tomoni: qalqonsimon tog‘ay; 2 – uzuksimon tog‘ay; 3 -
qalqonsimon   tog‘ayning   yuqori   shoxlari;   4   -     qalqonsimon   tog‘aynini   quyi
22 shoxlari;   5   –   cho‘michsimon   tog‘aylar;   6   –   bo‘g‘iz   qopqog‘I;   7   –   traxeyaning
pardasimon (orqa) qismi.
Bo‘g‘izning ko‘ndalang kesilgandagi ko‘rinishi:
1- qalqonsimon tog‘ay; 2- cho‘michsimon tog‘aylar;    3 -  un paychalarining
qirralari; 4 – ovoz paychalari orasidagi tirqish.
O‘pka     inson   organizmini   kislorod   bilan   ta’minlovchi   a’zo   ekanligi
hammaga   ma’lum.   Nutq   a’zosi   sifatida   esa     o‘pka   nutq   tovushlarining   hosil
bo‘lishi   uchun   zarur   bo‘lgan   havo   oqimini   yetkazib   beradi,   ya’ni   inson   nafas
olganida   o‘pka   va   undagi   bronxlar   havoga   to‘ladi   va   bu   havo   oqimi   tashqariga
qaytib chiqish jarayonida tovush hosil qiluvchilik vazifasini ham  bajaradi.
Havo   oqimi   nafas   yo‘li   orqali   bo‘g‘izga   tomon   harakatlanadi.   Bo‘g‘izdagi
cho‘michsimon, uzuksimon, shoxsimon, xalqasimon, piramidasimon, qalqonsimon
tog‘aylar     un   paychalarini   ushlab   turuvchi   a’zolardir.   Un   paychalari   esa   ovoz
manbai   hisoblanadi,   chunki   ular   dutor   yoki   soz   torlariga   o‘xshab   havo   urilishi
natijasida ovoz chiqaradi (simyog‘ochga tortilgan simlarning shamol kelib urilishi
natijasida   chiyillab   ovoz   chiqarishini   ko‘z   oldingizga   keltiring).   Og‘iz   bo‘shlig‘i
tovushni kuchaytirib berishga yordam beradigan a’zodir. Til juda ko‘p tovushlarni
hosil   qilishda   ishtirok   etadigan   a’zodir.     Tilning   turlicha   harakati   va   holati
natijasida   unli   va   undosh   tovushlar   hosil   bo‘ladi.   Kichik   til       ham   ayrim
tovushlarning   (q,   g‘   ,   x)   hosil   bo‘lishida   qatnashadi.   Lablarning   keng   ochilishi,
cho‘chchayishi,   jipslashishi   yoki   pastki   labning   ustki   tishlarga   tegishi   natijasida
turli       tovushlar   hosil   bo‘ladi.   Ayrim   tovushlar   havo   oqimining   tishlar     orasidan
sirg‘alib chiqishi natijasida hosil bo‘ladi. M, n, ng  tovushlari hosil bo‘lishida havo
oqimining   bir   qismi   burun   bo‘shlig‘i   orqali   o‘tib,   tashqariga   chiqadi.   Markaziy
asab   tizimi     nutq   a’zolari   harakatini   yuzaga   keltiradi,   bu   harakatni   bevosita
boshqarib turadi. Ana shu tariqa har bir nutq a’zosining tovushlarni hosil qilishda
o‘z vazifasi bor. 
    Nutq apparati. Yumshoq tanglay yuqori tomon siljigan:
Faol   a’zolar:   1-   lablar;   2   –   tilning   old   qismi;       3   –   tilning   o‘rta   qismi;   4   –
tilning   orqa   qismi;   5   –   til   o‘zagi;   6   –   kichik   til;   7   –   yumshoq   tanglay;   8   –
halqumning orqa qismi. Nofaol a’zolar: 9- old tomondagi yuqori tishlarning uchi;
10 -   old tomondagi yuqori tishlarning orqa qismi; 11-12 – qattiq tanglayning old
qismi;   13   –   tanglayning   o‘rta   qismi;   14   –   yumshoq   tanglayning   old   qismi;   15   -
yumshoq   tanglayning   orqa   qismi;     Nutq   apparati.   Yumshoq   tanglay   quyi   tomon
siljigan:
I – og‘iz bo‘shlig‘i; II – halqum; III – burun bo‘shlig‘i; IV – bo‘g‘iz
Fonetik akustika
23 Endi   nutq   tovushlarining   fizik-akustik   tomonlari   bilan   tanishamiz.   Bunda
fonetikaning   fizika   fani   bo‘limlaridan   biri   bo‘lmish   akustika   bilan   aloqadorligi
namoyon   bo‘ladi   va   natijada   fonetikada   fonetik   akustika     degan   bo‘lim   borligi
aniqlanadi. 
Fonetik   akustika   nutq   tovushlarining   fizik   xususiyatlarini   tekshiradigan
sohadir.   Akustik   jihatdan   har   qanday     tovush     havo   oqimining   tebranishi   va   bu
tebranishning   quloqqa   eshitilishidir.     Nutq   tovushlari   esa     o‘pkadan   kelayotgan
havo   oqimining   un   paychalari   tebranishidan   hosil   bo‘ladigan   ovoz   va   nutq
a’zolarida   hosil   bo‘ladigan   shovqinning   quloqqa   eshitilishidir.   Nutq   tovushlari
akustikasida ko‘yidagilar farqlanadi:
1.   Nutq   tovushlarining   balandligi   yoki   pastligi       ma’lum   vaqt   ichida   un
paychalarining   tebranish   miqdoriga   ko‘ra   har   xil   chiqishidir:   un   paychalari   ko‘p
tebransa, tovush baland bo‘ladi, aksincha, un paychalari kam tebransa, tovush past
chiqadi.  
2.   Nutq   tovushlarining   kuchi       ma’lum   kenglikdagi   maydondan   ma’lum
vaqtda   o‘tadigan   energiya   miqdoridir.   Bu   haqda   tilshunos   olim   H.Jamolxonov
shunday yozadi: “Tovushning kuchi (intensivligi) -  1 sm2 maydondan 1 sekundda
o‘tadigan energiya miqdoridir”     Demak, nutq tovushlarining kuchi   un paychalari
tebranishi   kengligiga   bog‘liq:   tebranish   kengligi   katta   bo‘lsa,   tovush   kuchli
chiqadi, bu kenglik kichik bo‘lsa, tovush ham kuchsiz chiqadi.   
3.   Nutq   tovushlarining   tembri   (sifati)   –   asosiy   ton   bilan   hosil   bo‘ladi.
Tovushlarning   tembri   og‘iz   bo‘shlig‘i   va   burun   bo‘shlig‘ining   hajmi,   shakliga,
tovush paychalarida  shovqinning qanday hosil bo‘lishiga bog‘liq.
4. Tovushning cho‘ziqlik darajasi un paychalarining tebranishi davom etgan
vaqt bilan o‘lchanadi. Tebranish uzoq davom etsa, tovush cho‘ziq; tebranish qisqa
davom etsa tovush qisqa bo‘ladi.
Nutq tovushlarining artikulyatsiyasi
Har   qanday   tovushni   talaffuz   qilishda   biror   nutq   a’zosining   faolligi   yetarli
bo‘lmaydi.     Bunda   a’zolarning   ma’lum   izchillikdagi   kompleks   ishtiroki   zarur
bo‘ladi.   Nutq   a’zolarining   tovush   hosil   qilish   paytidagi   harakati   va   holati
artikulyatsiya   (ingl.   bo‘g‘im   ma’nosi   bildiradi   )   deyiladi.   Artikulyatsiyada   ikki
narsa farqlanadi: artikulyatsiya o‘rni va artikulyatsiya usuli.  Tovush hosil qilishda
u   yoki   bu   nutq   a’zosining   faol   qatnashgan   qismi   artikulyatsiya   o‘rni   deyiladi.
Masalan,   b,   p   kabi   tovushlarni   hosil   qilishda   lablar,   d,   t   kabi   tovushlarni   hosil
qilishda   esa     tilning   oldingi   qismi   qatnashadi.   Demak,   b,   p   tovushlarining
artikulyatsiya o‘rni lablar, d, t tovushlarining artikulyatsiya o‘rni esa til oldidir. 
Tovush   hosil   qilish   paytida   havo   oqimining   ikki   nutq   a’zosining   bir-biri
bilan   jipslashishi   natijasida   portlab   chiqishi   yoki   a’zolarning     jipslashmay,   ular
24 orasidan   sirg‘alib   o‘tishi   artikulyatsiya   usulu   deb   ataladi.   Masalan,   b,   p,   d,   t
tovushlarining   artikulyatsiya   usulu   –   portlash,   v,   f,   z,   s   tovushlarining
artikulyatsiya usulu sirg‘alishdir. 
Jorj   Yul   artikulyatsiya   haqida   gapirib   yozadiki,   bitta   tovushni   talaffuz
qilayotgan   paytning   o‘zida   ikkinchi   tovushni   talaffuz   qilish   jarayoni
koartikulyatsiya deb ataladi. 
The process of making one sound almost at the same time as the next sound
is called coarticulation.
3.3. Fonologiya.
   Fonologiya haqida umumiy ma’lumot. Fonologiya so‘zi tarjima qilinganda
“tovush   haqidagi   ta’limot”   degan   ma’noni   bildiradi   (phone   –   tovush,     logos   -
ta’limot).  “Fonologiya, - deb yozadi Jorj Yul, - aslida tildagi nutq tovushlari tizimi
va modellarini tavsiflashdir”.  
Bu   bo‘limda   tovushlarning   so‘z   va   qo‘shimchalar   ma’nolarini   farqlashdagi
roli   bayon   qilinadi.   Agar   fonetika   bo‘limida   tovushlarning   fiziologik-akustik
xususiyatlari   tekshirilsa,   fonologiyada,   ta’bir   joiz   bo‘lsa,       tovushning   ijtimoiy
mohiyati   o‘rganiladi.   Fonetika   va   fonologiyaning   o‘zaro   munosabatiga   kelsak,
ikkinchisi  birinchisining yuqori  bosqichidir, ya’ni  fonetika nutqqa daxldor bo‘lsa,
fonologiya tilga taxldordir.
  Tovush va fonema 
Tovush va fonemaning o‘zaro farqi ham nutq va til o‘rtasidagi o‘zaro farqqa
borib   taqaladi.   Boshqacha   aytganda,   tovush   nutqqa   tegishli   tushuncha   bo‘lsa,
fonema tilga tegishli tushunchadir. 
So‘zlar   tarkibidagi   nutq   tovushlari   ularning   ma’nolarini   farqlash   uchun
xizmat   qiladi.   Bu   ularning   asosiy   vazifasidir:   tob,   toj,   toy,   tok,   tol,   tom,   tor,   top,
tot, tosh, tog‘, toq. Ko‘rinyaptiki, bu so‘zlar o‘zaro bitta (oxirgi) tovush bilan farq
qilyapti.   So‘z   ma’nolarini   farqlash   uchun   xizmat   qiladigan   tovush   fonema   deb
ataladi.   Fonemaning   aniq   talaffuz   qilingan,   quloqqa   eshitilgan   ko‘rinishi   tovush
yoki  fon (allofon) deb yuritiladi .  Masalan, bir, bilan so‘zlaridagi  qisqa i, biy, tiy
so‘zlaridagi   cho‘ziq   i, qirq, G‘irot so‘zlaridagi   ruscha   ы   ga yaqin aytiladigan   i
fon   (allofon)   hisoblanadi.   Jorj   Yul   yuqorida   zikr   qilingan   darsligida   yozishicha,
fonema   ongda   mavhum   tushuncha   sifatida   mavjud   bo‘lgan   paytda,   real   nutqda
uning turli variantlari hosil bo‘ladi.  
    Fonemalarini   tasnif   qilganda   ularni   bir-biridan   farqlantiruvchi   belgilar
farqlovchi (differensial) belgilar hisoblansa, shu tovushlar uchun umumiy belgilar
esa   birlashtiruvchi   (integral)   belgilar   sanaladi:   b   va   p   tovushlari   uchun   lablar
ishtirokida   hosil   bo‘lish   va   portlovchilik   belgilari   birlashtiruvchi   belgilar   sanalsa,
jarangli-jarangsizlik belgisi farqlovchi belgidir. 
25    3.4. Fonemalarning turlari
Fonemalar quyidagi xususiyatlariga ko‘ra ikkita guruhga bo‘linadi: 
№. Unli fonemalar Undosh fonemalar
    1.Unli fonemalar hosil bo‘lishida o‘pkadan chiqayotgan havo og‘iz bo‘shlig‘ida
hech qanday to‘siqqa uchramasdan o‘tadi.
Undosh fonemalarni   hosil qilishda o‘pkadan chiqayotgan havo og‘iz
bo‘shlig‘ida turli to‘siqlarga uchraydi va buning natijasida shovqin hosil bo‘ladi.
2.Unli¬larni   cho‘zib   talaffuz   qilish   mumkin.   Undoshlarni   cho‘zib   talaffuz
qilib bo‘lmaydi
3.Unlilar talaffuzida un paychalari albatta titraydi. Undoshlar   talaffuzida   un
paychalari   titrashi   ham   (jarangli   va   sonorlarda),   titramasligi   ham   (jarangsizlarda)
mumkin.
4.Unlilar bo‘g in hosil qilib biladi: a-ka,              o-i-la, mu-do-fa-a. 
Undoshlar bo‘g‘in hosil qilib bilmaydi,  ular bo‘g‘in tarkibida kelishi mumkin.
  O‘zbek adabiy tili unli fonemalari va ularning tasnifi
Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida   unli   fonemalar   oltita:   i,   e,   a,   u,   o‘,   o.   Tildagi
unlilar tizimi vokalizm (ingl. unli degan ma’noni bildiradi ) deb yuritiladi. 
Unlilar   hosil   bo‘lishida   til   va   lablar   faol   ishtirok   etadi,   shuning   uchun   ular
tasnifi   uch   xususiyatga   asoslanadi:   tilning   oldinga   yoki   orqaga   harakat   qilish
darajasiga,   tilning   tanglay   tomon   ko‘tarilish   darajasiga   va   lablarning   ishtirokiga
ko‘ra. Shu jihatdan unlilar uch tomondan tasnif qilinadi: 
1) tilning gorizontal harakatiga ko‘ra;
2) tilning vertikal harakatiga ko‘ra;
3) lablarning ishtirokiga ko‘ra. 
Tilning gorizontal harakatiga ko‘ra  unlilar ikki guruhga bo‘linadi:
1) old qator unlilar: i, e, a;
2) orqa qator unlilar: u, o‘, o.  
Og‘iz   bo‘shlig‘idagi   eng   faol   a’zo   tildir.   U       unlilarni   talaffuz   qilishda
oldinga yoki orqaga qarab harakat qiladi. Masalan, i, e, a ulilarini hosil qilishda til
oldinga siljiydi, u, o‘, o unlilarini hosil qilishda orqaga tortiladi. 
Tilning vertikal harakatiga ko‘ra  unlilar uch turga ajratiladi:
1) yuqori (tor) unlilar: i, u;
2) o‘rta (keng) unlilar: e, o‘;
3) quyi (keng) unlilar: a, o.
Unlilar   talaffuzida     tilning   tanglayga   tomon     ko‘tarilishi   va   tushishi
vertikal   harakat   sanaladi.   Bu   harakat   tufayli   og‘izning   ochilish   darajasi     har   xil
bo‘ladi.   Masalan,   i,   u   unlilarini   hosil   qilishda   til   tanglayga   yaqin   turadi   va
26 og‘izning   ochilish   darajasi   tor   bo‘ladi;   a,   o   unlilarini   hosil   qilishda   esa   til
tanglaydan uzoqlashadi va til bilan tanglay o‘rtasidagi oraliq keng bo‘ladi.   
 Lablarning ishtirokiga ko‘ra unlilar ikkiga bo‘linadi:
 1) lablangan unlilar: u, o‘, o;
 2) lablanmagan unlilar: i, e, a.
Unlilar   talaffuzida   lablar   ishtirok   etishi   yoki   ishtirok   etmasligi   mumkin.
Masalan,         u, o‘, o unlilarini hosil qilishda lablar cho‘chchayadi, i, e, a unlilarini
hosil qilishda bunday holat kuzatilmaydi. 
Unli fonemalar tasnifi jadvali:
Lablarning ishtirokiga ko‘ra Tilning gorizontal harakatiga ko‘ra Tilning
vertikal harakatiga ko‘ra
Old qator Orqa qator
Yuqori tor unlilar i Lablanmagan
u  Lablangan
O‘rta (keng) unlilar e Lablanmagan
o‘ Lablangan
Quyi (keng) unlilar a Lablanmagan
o Lablangan
  Ayrim unli fonemalar tavsifi
         I   unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1) so‘z boshida (ipak), so‘z o‘rtasida (tilak) va so‘z oxirida (tulki) keladi. 
2)   so‘z   ichida     ikki   jarangsiz   undosh   orasida     nihoyatda   qisqa   aytiladi:
bilan, sira.
3)   k,   g,   x   undoshlaridan   keyin   kelganda   orqa   qator   unli   kabi   aytiladi:   qir,
G‘irot, oxir.  
4) cho‘ziq  varianti bor: muhim, musiqa.  
5) e(e) tovushiga moyil varianti bor: mix-mex, 
       U   unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1)   so‘z   boshida   (urmoq),   so‘z   o‘rtasida   (tugun)   va   so‘z   oxirida   (urg‘u)
keladi. 
2) til oldi varianti ham uchraydi: kuch, gul; 
3) qulf, g‘ulg‘ula, tuxum so‘zlarida esa til orqa varianti qo‘llangan. 
4)     i   tovushi   kabi   kuchsizlanishi,   ya’ni   qisqarishi   ham     mumkin:   tuxum,
bulbul, tutun kabi.
      E   unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1) so‘z boshida, so‘zning birinchi bo‘g‘inida keladi: eshik, elak, e’tibor, kel,
bet kabi. 
27 2) jonli nutqda sheva ta’sirida i tovushiga moyillashadi:   deydi – diydi. 
3)   o‘g‘uz   shevalarida   a   tovushiga   o‘tish   holati   ham   mavjud:   eshik   –   ashik,
deb – dab, kel – gal  kabi. Lekin adabiy tilda e tarzida talaffuz etiladi.
A   unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1)   so‘z boshida (ari), o‘rtasida (daftar) va so‘z oxirida (qora) keladi.  
2) q, x, g‘ tovushlaridan keyin kelganda til orqaroq - orqa qator unlisi kabi
talaffuz qilinadi: qaxr, g‘azab, xabar.  
3) ba’zi so‘zlarda sheva ta’sirida o tovush kabi aytiladi: baho – boho, shavla
– shovla. Adabiy tilda a tarzida talaffuz etiladi.
O  unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1)  so‘z boshida (olim), o‘rtasida (toza) va so‘z oxirida (bobo) keladi.         
O‘  unlisi quyidagicha tavsiflanadi: 
1)     sodda   so‘zlarning   asosan   birinchi   bo‘g‘inida   uchraydi:   o‘g‘il,   bo‘ri,
to‘g‘ri, o‘rin, bo‘yin. 
2)    o‘zlashma so‘zlarning oxirgi  bo‘g‘inida ham  keladi:  ro‘baro‘, xushro‘y,
gulro‘, kubok, (kubo‘k).
3)  til oldi varianti ham bor: o‘rik, ko‘l, cho‘l. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.  Fonologiya haqida umumiy ma’lumot
2.Fonetika va fonologiyaning o‘zaro munosabatiga izoh bering? 
3.Tovush va fonemaning farqi nimada? 
4.So‘zlar tarkibidagi nutq tovushlarini izohlang?
4.Ona tilining vokalizmi va konsonantizmi.
Tayanch so‘zlar:   unli, undosh, hosil bo‘lish o‘rni, hozil bo‘lish usuli, ovoz
va   shovqinning   ishtiroki,   vocal,   consonant,   lab   undoshlari,   til   undoshlari,   til
undoshlari, portlovchi, sirg‘aluvchi, jarangli, jarangsiz.
      4.1.Unli va undoshlar tasnifi.
Og‘iz   va   bo‘g‘iz   bo‘shlig‘ida   hech   qanday   to‘siqqa   uchramay   hosil   bo‘ladigan,
tarkibi ovozdan iborat (shovqin deyarli ishtirok etmaydigan) tovushlar. Har bir til
o‘ziga   xos   unlilar   tizimiga   ega.   Tildagi   unlilar   tizimi   vokalizm   deyiladi.   Unli
tovushlar   soni   turli   tillarda  turlichadir.   Masalan,   hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida  unli
tovushlar 6 ta bo‘lsa, boshqa turkiy tillarda 8 ta, 10 ta va undan ham ortiqdir.   Bu
miqdor rus tilida 5 tani, fransuz tilida 18 tani tashkil etadi. Unli tovushlar bir necha
jihatdan tasnif qilinadi. Bu tasniflarni o‘zbek tilidagi 6 ta unli fonema (i, e, a, o, u,
o‘)   misolida   ko‘rib   chiqish   mumkin.   Unlilar   dastlab   tilning   harakati   va   labning
holati (ishtiroki) nuqtai nazaridan turlarga ajratiladi. Tilning harakatida 2 ta hodisa
farqlanadi: tilning yotiq (yonlama) harakati; tilning tik (vertikal) harakati. Tilning
28 yotiq harakatida  hosil   bo‘lish  o‘rniga  ko‘ra  unlilar   2 turga bo‘linadi;  tiloldi  (yoki
old qator) unlilari – i, e, a hamda tilorqa (yoki orqa qator) unlilari – o, u, o‘. tilning
tik harakatiga ko‘ra unli tovushlar 3 turga bo‘linadi: yuqori ko‘tarilish unlilari (i,u),
o‘rta ko‘tarilish unlilari (e,o‘), quyi ko‘tarilish unlilari (a, o). 
Labning holati (ishtiroki)ga ko‘ra unlilar 2 ga bo‘linadi: lablangan unlilar (u,
o‘), va lablanmagan unlilar (i, e, a, o). Lablangan unlilar  talaffuz qilingan vaqtda
lablar   faol  ishtirok  etadi:  lab  oldinga  chiqadi,  dumaloq  shakl   oladi.  Lablanmagan
unlilar talaffuzida lablar ishtirok
  Hozirgi o‘zbek adabiy tilida 24 ta undosh fonema bo‘lib, bular b, d, f, g, h,
j (jurnal, vijdon kabi so‘zlardagi birinchi va ikkinchi undosh),   dj (jumla, joy kabi
so‘zlaridagi   birinchi   undosh),   k,   l,   m,   n,   p,   q,   r,   s,   t,   v,   x,   y,   z,   g‘,   sh,   ch,   ng
fonemalaridir. Undosh fonemalar tizimi tilshunoslikda konsonantizm (ingl. undosh
degan   ma’noni   ifodalaydi   )   deb   ham   yuritiladi.   Undosh   fonemalar   ham   uch
tomondan tasnif qilinadi:
1) hosil bo‘lish (artikulyatsiya) o‘rniga ko‘ra;
2) hosil bo‘lish (artikulyatsiya) usuliga ko‘ra;
3) ovoz va shovqinning ishtirokiga ko‘ra.
Hosil bo‘lish (artikulyatsiya) o‘rniga ko‘ra undoshlar uch guruhga bo‘linadi:
1) lab undoshlari;
2) til undoshlari;
3) bo‘g‘iz undoshi.
Lab undoshlari bevosita lablar ishtirokida paydo bo‘luvchi undoshlar bo‘lib,
ularga b, n, m, v, f undoshlari kiradi.
Lab undoshlaridan b, p, m undoshlari, shuningdek, ov, qovun, vodiy, voris,
birov kabi so‘zlaridan v undoshi hamda pufak, tufli, juft, Fotima kabi so‘zlaridagi
f     undoshi   ikki   lab   orasida   paydo   bo‘ladi;   vatan,   va’da,   vafo,   vagon,   arava   kabi
so‘zlar tarkibidagi v undoshi, fazo, farzand, fitna,  telefon kabi so‘zlar tarkibidagif
undoshi   pastki   lab   bilan   ustki   tishlar   orasida   hosil   bo‘ladi.   Shunga   ko‘ra   lab
undoshlarini ikki guruhga ajratish mumkin:
1) lab-lab undoshlari: b, p, m, v, f;
2) lab-tish undoshlari: v, f.
Til   undoshlari   bevosita   til   ishtirokida   hosil   bo‘lib,   ularga   g,   d,   j   (jurnal
so‘zidagi undosh),  dj (jilo so‘zidagi undosh), z, y, k, l, n, ng, r, s, m, x, ch, sh, q, g‘
undoshlari kiradi.
Undoshlar tilning qaysi qismida hosil bo‘lishiga ko‘ra bir-biridan farq qiladi,
masalan,   z,   s,   sh   kabi   undoshlar   tilning   old   qismida,   y   undoshi   tilning   o‘rta
qismida, k, g, ng kabi undoshlar tilning orqa qismida hosil bo‘ladi. Shunga ko‘ra til
undoshlari to‘rt guruhga ajratiladi:
29 1) til oldi undoshlari: d, j (jurnal so‘zidagi kabi), dj (jiyda so‘zidagi kabi)  z,
l, n, r, s, t, ch, sh:
2) til o‘rta undoshi: y;
3) til orqa undoshlari: k, g, ng;
4) chuqur til orqa undoshlari: q, g‘, x.
Bo‘g‘iz   undoshi   faqat   bitta   –   h   dan   iborat   bo‘lib,   u   bo‘g‘iz   bo‘shlig‘ida
paydo bo‘ladi.
Hosil bo‘lish (artikulyatsiya) usuliga ko‘ra undoshlar uch guruhga bo‘linadi:
1) portlovchilar;
2) sirg‘aluvchilar;
3) portlovchi – sirg‘aluvchilar.
Portlovchi   undoshlar   ikki   nutq   a’zosining   o‘zaro   jipslashuvi   va   o‘p   kadan
chiqayotgan havo oqimining ana shu a’zolarga zarb bilan urilib, portlab o‘tishidan
hosil  bo‘ladigan undoshlar  bo‘lib, ularga b, g, d, dj  (jilva so‘zidagi) k, p, t, ch, q
undoshlari   kiradi.   Bular   orasida   dj   (jajji   so‘zidagi)   va   ch   undoshlari   o‘ziga   xos
artikulyatsiyasi   bilan   boshqalaridan   ajralib   turadi.   Shu   jihatdan   portlovchilar   ikki
turga ajratiladi:
a) sof portlovchilar: b, g, d, k, p, t, q;
b) qorishiq portlovchilar (affrikatlar): dj (jahon so‘zidagi) dj (d+j), ch (t+sh).
  Sirg‘aluvchi undoshlar ikki nutq a’zosining bir-biriga yaqinlashishi va
havo   oqimining   ana   shu   a’zo   orasidan   sirg‘alib   chiqishi   bilan   hosil   bo‘ladigan
undoshlar   bo‘lib,   ularga   v,   j   (jirafa   so‘zidagi),   z,   y,   s,   f,   x,   sh,   g‘,   h   undoshlari
kiradi.
Portlovchi – sirg‘aluvchilar undoshlar bir vaqtning o‘zida ham portlash, ham
sirg‘alish   ro‘y   berishi   natijasida   hosil   bo‘ladi.   Ularga   m,   n,   ng,   l,   r   undoshlari
kiradi.   Bunday   undoshlar   hosil   bo‘lish   usuliga   ko‘ra   boshqa   undoshlar
(portlovchilar,   sirg‘aluvchilar)dangina   emas,   balki   o‘zaro   ham   farq   qiladi.
Chunonchi, m undoshining hosil bo‘lishida o‘pkadan chiqayotgan havo oqimining
bir   qismi   og‘iz  bo‘shlig‘idan  lablarning  to‘siqligiga  uchrab,  qisman  portlab,  havo
oqimining   qolgan   qismi   burun     bo‘shlig‘idan   sirg‘alib,   n   undoshining   hosil
bo‘lishida   esa   til   uchi   yuqori   tishlarga   va   milkka   tegib,   qisman   portlab,   havo
oqimining   qolgan   qismi   burun   bo‘shlig‘i   orqali   sirg‘alib   chiqadi.   Portlovchi-
sirg‘aluvchilardan   bo‘lmish   ng   undoshining   talaffuzida   tilning   orqa   qismi   qattiq
tanglayning orqa  qismiga tegib, yarim  portlash  yuz beradi  va havo oqimining bir
qismi burun bo‘shlig‘idan sirg‘alib chiqadi.
Demak,   m,   n,   ng   undoshlari   talaffuz   qilinganda,   havo   oqimining   bir   qismi
burun bo‘shlig‘i orqali sirg‘alib chiqqani uchun ular burun undoshlari deb ataladi.
L undoshini hosil qilishda til uchi milkka tegadi, ammo havo oqimining milkning
30 ikki   yonidan   sirg‘alib   o‘tishi   uning   og‘iz   bo‘shlig‘idan   qisman   portlab,   qisman
sirg‘alib   chiqishiga   sabab   bo‘ladi,   shuning   uchun   u   yon   tovush   deb   ataladi;   r
undoshini   hosil   qilishda   o‘pkadan   chiqayotgan   havo   oqimi   tilning   uchiga   zarb
bilan   uriladi   va   uni   titratadi,   tilning   titrab   turishi   havo   oqimining   og‘iz
bo‘shlig‘idan yarim portlab, yarim sirg‘alib chiqishiga olib keladi. Shuning uchun
u   titroq   tovush   deyiladi.   Shu   jihatdan   portlovchi-sirg‘aluvchi   tovushlar   uch   turga
ajratiladi:
a) burun undoshlari: m,n,ng;
b) yon undoshi: l;
d) titroq undosh: r.
Ovoz   va   shovqinning   ishtirokiga   ko‘ra   undoshlar   dastlab   ikki   turga
bo‘linadi:
1.   Sonor   yoki   shovqin   ishtirok   etqan   ovozdor   undoshlar;     2.   Shovqinli
undoshlar.
Sonor   (ingl.   sonorous   -     jarangdor   degani   )   undoshlar   tarkibiga   ovozning
miqdori   shovqinga   nisbatan   ortiq   bo‘ladi,   ularga   m,   n,   ng,   l,   r   undoshlari   kiradi.
Bunday  undoshlarning  hosil   bo‘lishida   o‘pkadan   chiqayotgan  havo  oqimi   bo‘g‘iz
bo‘shlig‘idagi   un   (ovoz)   paychalarini   faol   ishtirok   ettiradi,   shuning   uchun   bu
undoshlar   unlilarga   yaqin   turadi.   Lekin   bu   undoshlar   havo   oqimining   og‘iz
bo‘shlig‘ida to‘siqqa uchrab, qisman shovqin hosil qilishi natijasida yuzaga keladi.
Shovqinli   undoshlar   tarkibida   shovqinning   miqdori   ovozga   nisbatan   ko‘p
bo‘ladi   yoki   ovoz   mutlaqo   qatnashmaydi.   Ularga   b,   v,   g,   d,   j,   dj   (jiyan   so‘zidagi
kabi),   z,   y,   k,   p,   s,   t,   f,   x,   ch,   sh,   q,   g‘,   h   undoshlari   kiradi.   Bunday   undoshlar
tarkibida ovozning ishtirok etish-etmasligiga ko‘ra, ikki turga bo‘linadi:
1) jarangli undoshlar tarkibida qisman bo‘lsa-da ovoz qatnashgan shovqinli
undoshlardir: b, v, g, d, j, dj (jilg‘a so‘zidagi kabi) z, y, g‘.
2)   jarangsiz   undoshlar   faqat   shovqinning   o‘zidan   iborat   bo‘lgan,   tarkibida
ovoz mutlaqo qatnashmagan undoshlardir: k, p, s, t, f, x, ch, sh, h.
Undosh fonemalar tasnifi jadvali
Hosil
bo‘lish
usuliga ko‘ra Ovoz va
shovqinning
ishtirokiga
ko‘ra Hosil bo‘lish o‘rniga ko‘ra
Lab undoshlari  Til undoshlari Bo‘g‘iz undoshi, lab-lab, lab-tish, til   oldi,
til o‘rta, til orqa, chuqur til orqa qismlarga ajratiladi. 
Portlovchilar jarangli b, m d, r, n g, ng
31 jarangsiz p  t  k q
Sirg‘aluvchilar jarangli v z, j,l  y g‘
jarangsiz f s, sh x h
Qorishiqlar jarangsiz ch
jarangli Ĵ
Undosh tovushlar tavsifi
1.Lab  undoshlari
B   fonemasi   -   lab-lab,   sof   portlovchi,   jarangli   undosh   fonemasi   bo‘lib,   so‘z
boshida   (bahor), o‘rtasida   (abadiy)  va oxirida (kitob)  uchraydi. Bu fonema so‘z
oxirida   kelganda     jarangsizlashadi   va   p   fonemasi   bilan   almashadi:   maktab   –
maktap, odob-  odop.   Bu   fonema ko‘pincha ikki  unli orasida kelganda yoki ikki
fe’l   birikib   talaffuz   qilinganda,         v     fonemasi   kabi   aytiladi   va   ba’zan   shunday
yoziladi:   kabob   –   kavob,   qobirg‘a   -   qovurg‘a,     sabil   –   savil,   qurbaqa   –   qurvaqa,
ko‘ra ber – ko‘raver  kabi.  
So‘z   boshida   kelgan   b   fonemasi     ayrim   shevalarda   talaffuz   paytida       m
fonemasiga o‘tadi:     murch > burch (garmdori – Xorazm shevasida). Tarixan b va
m   fonemalarining   almashinuvi   turkiy   tillarda     kuzatiladi:   ben   –   men,     bunga   –
munga va h.  
V     fonemasi     –   lab-lab   va   lab-tish,   sirg‘aluvchi,   jarangli   undosh   fonemasi.
So‘zning   boshida   (vazifa,   vafo),   o‘rtasida   (sovun,   lavlagi,   taqvim)   va   oxirida
(o‘tov, birov) kela oladi.  Sof o‘zbekcha so‘zlarda bu fonema  so‘z boshida deyarli
qo‘llanmaydi.  
M fonemasi  - lab-lab, portlovchi-sirg‘aluvchi, burun, sonor, jarangli undosh
fonema bo‘lib,  so‘zning boshida (mehr, mo‘ylov, mulk), o‘rtasida (omon, umr) va
oxirida (tom, bodom, qadam) kela oladi.
P   fonemasi     –   lab-lab,   sof   portlovchi,   jarangsiz   undosh   fonema   bo‘lib,
so‘zning   boshida   (pilla,   po‘choq,   parda),   o‘rtasida   (opa,   qipiq,   to‘piq)   va   oxirida
(cho‘p, top, sop) kela oladi.   Ko‘p bo‘g‘inli so‘zlarning oxirida  bu fonema deyarli
uchramaydi.       
F   fonemasi   -   lab-tish,   sirg‘aluvchi,   jarangsiz   undosh   fonema   bo‘lib,   faqat
o‘zbek   tiliga   arab,   fors   va   rus   tillaridan   o‘zlashgan   so‘zlarning   boshida   (faqir,
oftob, fabrika), o‘rtasida (qofiya, iffat, kofe) va oxirida (sarf, urf) kela oladi. Ba’zi
so‘zlarda talaffuzda p fonemasi  bilan almashadi:  foyda > poyda, Farida > Parida.
Bunday o‘zgarishlar  hozirgi orfografiyada aks ettirilmaydi.
4.2.Til   undoshlari
  T fonemasi   til oldi, portlovchi, jarangsiz undosh fonema bo‘lib,   so‘zning
boshida (to‘ti, tuxum), o‘rtasi (katta, vatan) va oxirida (savat, qavat, harakat) kela
32 oladi.   O‘zbek   milliy   tilining   o‘g‘uz   lahjasiga   mansub   shevalarda       t   ba’zan   d   ga
o‘tadi: tuz > duz, o‘t > o‘d  kabi.  Bu o‘tishlar adabiy orfografiyada ifodalanmaydi.
Arab,   rus     yoki   fors-tojik   tillaridan   o‘zlashtirigan   so‘zlardagi     qo‘sh
undoshlar tarkibidagi t fonemasi talaffuzda ko‘pincha tushib qoladi: g‘isht > g‘ish,
pastqam   >   pasqam,   taksist   >   taksis         kabi.   Bu   o‘zgarish   yozma   imloda     aks
etmaydi.
D   fonemasi     til   oldi,   portlovchi,   jarangli   undosh   fonema   bo‘lib,     so‘zning
boshida   (devor,   do‘kon,   dala),   o‘rtasida   (shabada,   sodda,   to‘da)   va   oxirida   (qasd,
hudud, gard ) kela oladi. So‘z oxirida     kelgan d fonemasi talaffuzda hamma vaqt
jarangsizlashadi   va   t   fonemasiga   o‘tadi:   Asad>Asat,   Samarqand>Samarqant,
Xo‘jand>Xo‘jant     kabi.   Bu   fonema   ham   o‘zlashma   so‘zlar   tarkibidagi   qo‘sh
undoshlar ichida kelganda tushib qolishi mumkin:  farzand>farzan, baland>balan. 
N fonemasi    til oldi, portlovchi-sirg‘aluvchi,   burun, sonor, jarangli undosh
fonema   bo‘lib,     so‘zning   boshida   (nom,   nima,   nusxa),   o‘rtasida   (aniq,   tiniq)   va
oxirida   (un,   to‘n,   son)   kela   oladi.   Bu   fonema   ayrim   so‘zlar   tarkibida   b   yoki   m
fonemalaridan oldin kelganda, shu fonemalar ta’sirida talaffuzda (yozuvda aslicha
yoziladi)   m   fonemasiga   o‘tadi:     manba>mamba,   tanbal>tambal,   ko‘nmadi   >
ko‘mmadi   kabi.  
S fonemasi    til oldi, sirg‘aluvchi, shoqinli, jarangsiz undosh fonema bo‘lib,
so‘zning   boshida   (soat,   semiz,   sabr),   o‘rtasida   (   asar,   mustaqil,   osma)   va   oxirida
(tus,   mos,   tovus)   kela   oladi.   Bu   fonema   o‘zbek   tilidagi   eng   faol   qo‘llanadigan
fonemalardan biridir.
Z fonemasi    til oldi, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangli undosh fonema bo‘lib,
so‘z   boshida  (zahar, zehn,  zina), o‘rtasida (Aziza, andoza,  qiziq)  va  so‘z oxirida
(tig‘iz,  qarz,   yulduz)   kela   oladi;   bu   fonema   sof   o‘zbekcha   so‘zlarda   so‘z   boshida
deyarli   qo‘llanmaydi.   Ayrim   so‘zlar   tarkibida   yonidagi   jarangsiz   fonemalar
ta’sirida   ko‘pincha   s   fonemasiga   o‘tadi:     rizq   >   risq,   tuzsiz>tussis.   Bu     fonema
ba’zi so‘zlarda y fonemasiga mos kelishi mumkin: sizlamoq>siylamoq,  so‘zlamoq
> so‘ylamoq,  yozmoq > yoymoq  kabi.
Sh    fonemasi     til   oldi,  sirg‘aluvchi,  jarangsiz   undosh  fonemas  bo‘lib,    so‘z
boshida   (shart,   shahar,   sholi),   o‘rtasida   (hashar,   o‘sha)   va   oxirida   (qish,   yosh,
tashvish) keladi. Bu fonema so‘zlarning turli o‘rinlarida ko‘p qo‘llanadi.
J     til   oldi,   sirg‘aluvchi,   jarangli   undosh   fonema     arab,   fors-tojik   va   rus
tillaridan   o‘zlashtirilgan   so‘zlarning   boshida   (janr),   o‘rtasida     (vijdon,   sajda,
furajka)  oxirida (garaj) uchraydi. 
Ĵ       til   oldi,   qorishiq   portlovchi,   jarangli   undosh   fonema   so‘zning   boshida
(jamalak,   jabr,   jilov),   o‘rtasida   (kajava,   ojiz,   o‘jar)   va   oxirida   (xorij,   xiroj,   saj)
keladi.   Bu   fonema   o‘zbekcha   so‘zlar   oxirida   deyarli   qo‘llanmaydi.   O‘zlashma
33 so‘zlar   oxirida   qo‘sh   undoshlar   tarkibida   kelgan   Ĵ     fonemasi     ch   fonemasiga
o‘xshab talaffuz qilinadi: mavj>mavch, avj>avch.
Ch   fonemasi   til   oldi,  qorishiq    portlovchi,   jarangsiz   undosh   fonema   bo‘lib,
so‘zning   boshida   (chaqa,   chigit,   chuqur),   o‘rtasida   (achchiq,   ochiq,   ko‘cha)   va
oxirida   (och,   uch,   kech   )   keladi.   Ayrim   so‘zlarda   o‘zidan   keyingi   jarangsiz
undoshlar   ta’sirida   talaffuzda     sh   fonemasiga   o‘tadi:     kechdi>keshti,
qochdi>qoshti, sochdi>soshti.
L fonemasi  til oldi, portlovchi-sirg‘aluvchi, jarangli (sonor) undosh fonema
bo‘lib,     so‘z     boshida   (lagan,   latifa,   lof),   o‘rtasida   (olis,   uloq,   belgi   )   va   oxirida
(kasal,   kel,   yol)   keladi.   Bu   fonema   so‘z   o‘rtasida   kelganda   so‘zlashuv   nutqida
ko‘pincha tushib qoladi: olsa>osa, kelsa>kesa, bo‘lsa>bo‘sa, kelgan>kegan.
R   fonemasi     til   oldi,   portlovchi-sirg‘aluvchi,   titroq,   sonor,   jarangli   undosh
fonema bo‘lib,   so‘z   boshida (randa, rang, ruh), o‘rtasida (arra, mo‘ri, baraka) va
oxirida (bozor, hozir, huzur) keladi. Bu fonema sof  o‘zbekcha (turkiycha)  so‘zlar
boshida qo‘llanmaydi.
Y     fonemasi   til   o‘rta,   sirg‘aluvchi   va   jarangli   undosh   fonema   bo‘lib,     so‘z
boshida (yigit, yo‘l, yil), o‘rtasida (sayr, qayir) va oxirida (to‘y, uy, oy) keladi.   
K  fonemasi   til orqa, sof  portlovchi, jarangsiz undosh fonema bo‘lib,  so‘z
boshida   (katta,   kim,   ko‘p),   o‘rtasida   (ikki,   aka,   uka)   va   oxirida   (tilak,   yuk,   to‘k)
keladi. Bu fonema bilan tugagan ko‘p bo‘g‘inli so‘zlarga unli bilan boshlanuvchi
qo‘shimcha   qo‘shilganda,   k   fonemasi   g   fonemasiga   o‘tadi   va     bu   holat   yozuvda
ham aks etadi:  malak>malagi, ko‘ylak>ko‘ylagim. 
G   fonemasi       til   orqa,   sof   portlovchi,   jarangli   undosh   fonema   bo‘lib,     so‘z
boshida   (gulxan,   gilam,   go‘zal),   o‘rtasida   (tugun,   agar,   egri)   va   oxirida   (barg,
biolog,   pedagog)   keladi.   Bu   fonema     sof   o‘zbekcha   so‘zlar   oxirida   deyarli
qo‘llanmaydi.       G   fonemasi   bilan   boshlanadigan   qo‘shimchalar   k   fonemasi   bilan
tugagan so‘zlarga qo‘shilganda k fonemasiga, q fonemasi  bilan tugagan so‘zlarga
qo‘shilganda   esa   q   fonemasiga   aylanadi:   ko‘k+ga   >   ko‘kka,   boq+gan   >boqqan.
O‘zlashma so‘zlarda bunday o‘zgarish bo‘lmaydi: geologga, biologga. 
Ng  fonemasi  til orqa, portlovchi-sirg‘aluvchi, burun, jarangli, sonor undosh
fonema bo‘lib,  so‘z boshida mutlaqo uchramaydi. So‘z o‘rtasida (yangi,  bangi) va
oxirida (bodring, ong) keladi.
Q fonemasi  chuqur til orqa, sof portlovchi, jarangsiz undosh fonema bo‘lib,
so‘z boshida (qadr, qovoq, qo‘l), o‘rtasida (oqil, baqir, chuqur) va oxirida (o‘roq,
yo‘q) keladi. Bu   fonema ayrim ko‘p bo‘g‘inli so‘zlar oxirida kelganida unli bilan
boshlangan   qo‘shimchalar   qo‘shilsa,   g‘   fonemasiga   almashadi:
quloq+im>qulog‘im,   to‘yoq+i >tuyog‘i. To‘qson, maqtov, maqsad kabi so‘zlarda
esa x fonemasiga o‘xshab talaffuz qilinadi.
34 G‘   fonemasi   chuqur   til   orqa,   sirg‘aluvchi,   jarangli   undosh   fonemas   bo‘lib,
so‘z boshida (g‘azab, g‘ildirak, g‘o‘za), o‘rtasida (dag‘al, og‘ir, o‘g‘ri) va oxirida
(tog‘, bug‘, tig‘) keladi.  
X   fonemasi   chuqur   til   orqa,   sirg‘aluvchi,   jarangsiz   undosh   fonema   bo‘lib,
so‘z   boshida   (xabar,   xurjun,   xol),   o‘rtasida   (paxta,   axir)   va   oxirida   (six,   mix)
qo‘llanadi. 
3. Bo‘g‘iz undoshi
H   fonemasi     bo‘g‘izda   hosil   qilinadigan,   sirg‘aluvchi,   jarangsiz   fonema
bo‘lib,   so‘z boshida (halol, hikoya, hukumat), o‘rtasida (sayohat, ohu) va oxirida
(sayyoh,   eh)   qo‘llanadi.         Bu   fonema   asosan   arab,   fors   tillaridan   o‘zlashgan
so‘zlarda uchraydi.  
4.3.Qo‘sh tovushlar va ularning qo‘llanilishi
Ma’lumki,   unli   fonemalar   so‘zlarni   shakllantirishda   yakka   holda,   qo‘sh
holatda va ketma-ket holda qo‘llanadi. Unlilarning yakka holatda kelishi o‘zbek tili
tabiatiga xos bo‘lib, turli tipdagi ikki unli ketma-ket bir o‘rinda kelishi yoki bir xil
unlining bir o‘rinda qo‘sh holda qo‘llanishi (poema, doim, sanoat, taajjub, matbaa)
turkiy tillar taraqqiyotining keyingi davrlarida boshqa tillarning ta’siri, xalqlarning
o‘zaro aloqasi tufayli paydo bo‘ladi. Hozirgi o‘zbek adabiy tilida ao, oa, oi, ia, io
kabi   turli   unlilarning   ketma-ket   bir   o‘rinda   kelish   hollari   mavjud:   jamoat,   faol,
doira, Bir xil unlilarning aa, uu, ii, oo kabi qo‘sh kelish hollari uchraydi: taalluqli,
shuur,   badiiy,   inshoot.     Deyarli   barcha   undoshlar   qo‘sh   holatda   (g,   x,   h,   g‘
undoshlari bundan mustasno) qo‘llanadi: qubba, avval, sodda, mijja, lazzat, tayyor,
ikki, alla, omma, anneksiya, oppoq, burro, issiq, o‘ttiz, iffat, achchiq, ishshaymoq,
to‘qqiz.       Bu   undoshlar   talaffuzda   ham   qo‘sh   tarzda   aytiladi.   Bu   hodisa
aloqalarning kengayishi tufayli yangi so‘zlar hisobiga boyimoqda: musson, Anna,
Emma,   milliard,   affiks.   Qo‘sh   unlilar   so‘zning   o‘rtasida   (manfaat),   so‘z   oxirida
(mutolaa),         qo‘sh   undoshlar   esa   so‘z   boshida   (ssenariy),   o‘rtasida   (qattiq)     va
oxirida (kongress) qo‘llanadi. 
Turkiy tilga turli tipdagi undoshlarning so‘z oxirida ketma-ket (qator) kelishi
qo‘sh   undoshlarga   nisbatan   ancha   ilgari   o‘zlashdi:   daraxt,   g‘isht,   payvand,
Samarqand,  baxt, xursand kabi.
O‘zbek tilida oldin so‘z boshida undoshlarning ketma-ket kelish hollari yo‘q
edi,   rus   tili   va   boshqa   tillarning   ta’sirida   adabiy   tilimizda   bu   holat   ham   paydo
bo‘ldi: brom, drezina, ftor, grek, krem, stol, traktor, xrom,  shkaf   kabi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
35 1.   Portlovchi – sirg‘aluvchilar undoshlar haqida ma’lumot bering?
2   Qo‘sh tovushlar va ularning qo‘llanilishini izohlang?.
3 Fonemalar so‘zlarni shakllantirishda qanday qo’llaniladi? 
4. Unlilarning yakka holatda kelishini tavsiflang?
5.   Qo‘sh unlilar haqida ma’lumot bering? 
      5. Nutqning fonetik   bo‘linishi.  Fraza,  takt, fonetik so‘z, bo‘g‘in, tovush.
Urg‘u va uning turlari nutq tovushlarining fonetik o‘zgarishlari. 
                                  
Tayanch so‘zlar:   jumla (fraza), takt, fonetik so‘z, bo‘g‘in va tovush, ochiq
bo‘g‘in,   yopiq   bo‘g‘in,   berkitilgan   bo‘g‘in,   berkitilmagan   bo‘g‘in,   leksik   urg’u,
logik urg’u. 
5.1.Nutqning fonetik   bo‘linishi.  
Nutqimiz   tovushlar   oqimidan,   tovush   zanjiridan   iborat.   Bu   zanjir   turlicha
hajmdagi fonetik bo‘laklarga ajratiladi. O‘zbek tilida bunday bo‘laklarga       jumla
(fraza), takt, fonetik so‘z, bo‘g‘in va tovush kiradi.
1.     Jumla   (fraza)   nutq   oqimida   kattaroq   pauza   (to‘xtam)   bilan   ajratib
aytiladigan nutq birligidir. Masalan,  Kech kuz  edi.//  Qo‘qqisdan  boshlangan  qora
sovuq cho‘ponlarni tashvishga solib qo‘ydi (M.Qoriyev). Mazkur tovushlar zanjiri
pauzalar   vositasida   ikki   jumlaga   bo‘linadi   (ular   orasidagi   chegara   ikki   vertikal
chiziqlar (//) bilan belgilangan. Jumla intonatsion va fikriy tugallikka ega bo‘lgani
uchun ko‘pincha gapga teng keladi. Lekin jumla va gap bir xil tushunchalar emas.
Jumla   -   fonetik   birlik,   gap   grammatik   birlik.   Ular   tilning   har   xil   sathlariga
mansubdir.   Jumla taktlarga bo‘linishi mumkun . 
2.   Takt   –   jumla   (fraza)   ichida   qisqa   pauza   bilan   ajratib   aytiladigan     nutq
birligi.   Masalan   ,   yuqorida   keltirilgan   nutq   zanjiridagi   birinchi   jumla   (Kech   kuz
edi)   bitta   taktga     teng.   Ikkinchi   jumla   –   (Qo‘qqisdan   boshlangan   qorasovuq   /
cho‘ponlarni   tashvishga   solib   qo‘ydi)   ikki   taktdan   iborat   bolib   (ular   orasidagi
chegara   bir   vertikal     chiziq   bilan   belgilangan),   birinchi   takt   uch   fonetik   so‘zdan,
ikkinchi   esa   ikkita   fonetik   so‘zdan   tashkil   topgan.   Birdan   ortiq   fonetik   so‘zdan
tuzilgan taktlar ma’no va sintaktik jihatdan yaxlitlikka ega bo‘ladi. 
         Shunday qilib, jumla va takt ritmik-intonatsion vositalar orqali ajratiladi. Takt
bir fonetik so‘zdan yoki bir necha fonetik so‘zdan iborat bo‘lishi mumkin.
3. Fonetik so‘z o‘z urg‘usiga ega bo‘lgan so‘z yoki bir urg‘uga birlashadigan
ikki   va   undan  ortiq  so‘z   shakllaridir.  Takt   tarkibidagi   fonetik   so‘zlar   soni   undagi
so‘zlarning   umumiy   miqdori   bilan   emas,   balki   urg‘uli   so‘zlar   miqdori   bilan
belgilanadi,   boshqacha   aytganda,   takt   ichida   urg‘uli   so‘z   qancha   bo‘lsa,   fonetik
36 so‘z   ham   shuncha   bo‘ladi.   Masalan:     Qalamkashga   /   qishloqning   qalbi,   /
shaharning aqli kerak. // (O‘. Hoshimov).
Bu   jumlada   uchta   takt   bo‘lib,   birinchi   taktda   bitta,   ikkinchi   taktda   ikkita,
uchinchi taktda uchta fonetik so‘z qatnashgan.  Bu jumladagi  so‘zlarning umumiy
soni fonetik so‘zlarning umumiy soniga teng. 
Mustaqil urg‘uga ega bo‘lmagan yordamchi so‘zlar o‘ziga aloqador bo‘lgan
so‘z   bilan   birga   bir   urg‘uga   ega   bo‘lib,   bir   fonetik   so‘zni   tashkil   etadi.   Masalan:
Mevali daraxt o‘ziga ishongani uchun, yonidan yangi nihol o‘sib chiqsa, quvonadi.
(O‘.   Hoshimov).     Mazkur   jumlada   9   ta   fonetik   so‘z   bo‘lib,   bularning   ikkitasi
tarkibida     ko‘makchi   (ishongani   uchun)   va   ko‘makchi   fe’l   (o‘sib   chiqsa)
qatnashgan.
Bir   tushunchani   ifodalaydigan   qo‘shma   so‘zlar   ham   bir   fonetik   so‘z
sanaladi. Masalan: Badiiy asar o‘quvchining ongiga ta’sir qiladi, biroq qalbi orqali
ta’sir  qiladi. (O‘.Hoshimov). Bu jumla tarkibidagi  ta’sir  qiladi  qo‘shma fe’li  bitta
fonetik so‘z deb qaraladi.
5.2.Fonetik so‘z bo‘g‘inlarga bo‘linishi 
4. Bo‘g‘in o‘pkadan chiqib kelayotgan havo oqimiga berilgan bir zarb bilan
aytiladigan   fonemalar   yoki   ayrim   bir   fonemadir.   Fonologiyada   bo‘g‘in   sillabema
(ingl. sillable – bo‘g‘in degani ) deb ataladai.   Unli bo‘g‘in hosil qiluvchi fonema
sanaladi. Shuning uchun ham so‘z tarkibida nechta unli bo‘lsa, bo‘g‘inlar soni ham
shuncha   bo‘ladi.   Masalan:   adolat   so‘zida   (a-do-lat)   uch   bo‘g‘in   bo‘lib,   birinchi
bo‘g‘in   bir   fonemadan,   ikkinchi   bo‘g‘in   ikki   fonemadan,   uchinchi   bo‘g‘in   uch
fonemadan   iborat.   Shuning   uchun   bo‘g‘inlar   bir   fonemali,   ikki   fonemali   va   ko‘p
fonemali   bo‘lishi   mumkin.   Bir   fonemali   bo‘g‘inlar   unlidan   iborat   bo‘lsa,   ikki
fonemali va ko‘p fonemali bo‘g‘inlar unli va undoshlardan tuziladi.
Bo‘g‘inlar   qanday   tugashiga   yoki   boshlanishiga   qarab   quyidagi   turlarga
bo‘linadi: 
1) ochiq bo‘g‘in – bir fonemali yoki oxiri unli bilan tugagan bo‘ladi: o – na,
o – ta, a – ka, bo – la, ja – zi – ra – ma, Ma – li – ka;
2) yopiq bo‘g‘in undosh bilan tugagan bo‘g‘in:   mak – tab, kap – tar, daf –
tar, shuh – rat, gul – zor, Tosh – kent.
3) berkitilgan bo‘g‘in – undosh bilan boshlanadigan bo‘g‘in: mak-tub, poch-
ta, te-leg-ram-ma, sez-gir, ziy-rak, ja-sur;
4) berkitilmagan bo‘g‘in – unli bilan boshlanadigan bo‘g‘in: o-i-(la), ol-, il-,
ot-, o‘t-.
Hozirgi   o‘zbek   tilida   tarkibiy   jihatdan   quyidagi   bo‘g‘inlar   uchraydi   (bunda
V (vokal) – unli fonema, C (consonsnt) – undosh fonema belgisi hisoblanadi):
V – u, a;
37 VC – ish, oq, ek…;
CV – shu, ma, be…;
VCC – aft, ishq, ilm…;
CVC –  bor, gul, dog‘…;
VCCC – Orsk, Omsk, …;
CCCV – Brno, …; 
CVCC – barg, vazn, gard…;
CCVC – kran, stol, xrom…;
CCVCC – kross, sport, spirt…;
VCCCC – Ernst,…;
CCVCCC – Dnestr, spektr…;
CCCCCCVC – Mkrtchyan,…;
So‘zlarni   bo‘g‘inlarga   to‘g‘ri   ajrata   bilish   muhim   amaliy   ahamiyat   kasb
etadi. Chunonchi: 
1)   yozuvda   so‘zning   bir   qatorga   sig‘may   qolgan   qismi   ikkinchi   qatorga
bo‘g‘in asosida ko‘chiriladi;
2)   birinchi   sinf   o‘quvchilarini   savodga   o‘rgatish   davrida   asosiy   diqqat
so‘zlarni bo‘g‘inlab o‘qish va yozishga qaratiladi.
3)   barmoq   vaznida   yoziladigan   she’r   misralari   bo‘g‘in   sonining   teng
bo‘lishiga asoslanadi.
5.   Tovush   bo‘g‘in   (yoki   so‘z)   tarkibidagi   eng   kichik,   fonetik   jihatdan
bo‘linmaydigan fonetik birlikdir.
  5.3.Urg‘u
So‘z   (fonetik   so‘z)   tarkibidagi   bo‘g‘inlardan   birining   yoki   (jumla)
tarkibidagi so‘zlardan birining boshqalariga nisbatan kuchliroq ovoz bilan aytilishi
urg‘u deyiladi. Fonologiyada urg‘u aksentema (ingl. accent – urg‘u   degani  ) deb
yuritiladi. 
Urg‘u   so‘z   tarkibidagi   biror   bo‘g‘inga   ham,   gap   tarkibidagi   biror   so‘zga
(bo‘lakka) ham tushishi mumkin.  Shunga ko‘ra urg‘u ikki turga ajratiladi:
1. So‘z urg‘usi (yoki leksik urg‘u);
2. Gap urg‘usi (yoki logik urg‘u).
So‘z bo‘g‘inlaridan biriga tushadigan urg‘u so‘z urg‘usi  (yoki leksik urg‘u)
deyiladi. Leksik urg‘u so‘zning qaysi bo‘g‘iniga tushishiga ko‘ra ikki xil bo‘ladi.
1) bog‘liq urg‘u;
2) erkin urg‘u.
So‘zning   biror   bo‘g‘ini   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   urg‘u   bog‘liq   urg‘u   deyiladi.
O‘zbek   tilida   urg‘u   asosan,   so‘zning   asosiy   bo‘g‘iniga   tushadi,   shuning   uchun
38 so‘zlarga   affikslar   qo‘shilishi   bilan   urg‘u   ham   oxirgi   bo‘ginga   ko‘cha   boshlaydi.
Masalan: uzúm- uzumzor-uzumzorlár-uzumzorlarní́.
O‘zbek   tilida   urg‘usi   birinchi   bo‘g‘inga,   ba’zan   ikkinchi   bo‘g‘inga
tushadigan   so‘zlar   ham   bor.   Quyidagi   so‘zlarda   urg‘u   birinchi   bo‘g‘inga   tushadi:
hámma,   bárcha,   dóim,   hózir,   álso,   gárchand,   lékin,   gárchi,   hátto.   Ko‘rinadiki,
bunday   so‘zlar   ayrim   olmoshlarda,   ravishlarda,   bog‘lovchilarda,   yuklamalarda
uchraydi. 
Ba’zi   ravishlarda,   modal   so‘zlarda   urg‘u   ikkinchi   bo‘g‘inga   tushadi:
hamí	
́sha, albátta, afsúski.
O‘zbek   tilida   urg‘u   olmaydigan   affikslar   va   affiks   yuklamalar   ham   borki,
ular quyidagilardan iborat: 
a) fe’lning bo‘lishsizligini ifodalovchi – ma affiksi: bórma, yózma, ishláma;
b)   o‘xshtish   ma’nosini   ifodalovchi   –   cha,   -   day   (-   dek)   affikslari:   qúshcha
(Uning qúshcha kuchi qolmadi), qúshday (U qúshday yengil his qildi o‘zini); 
d)   ot   kesim   tarkibidagi   -   man,   -san,   -miz,   -siz     kabi   shaxs-son   affikslari,
shuningdek, -dir affiks bog‘lamasi: Men o‘qituvchí	
́man. Kitob bilim manbaí	́dir.
e)   –ku,   -ki,   -mi,   -chi,   -a   (-ya),   -u   (yu),   -da,   gina   kabi   affiks   yuklamalari:
bordí	
́-ku, nimaí	́ki, ulárgina, bórmi, ú-chi?
So‘zning   turli   bo‘g‘inlariga   tushishi   mumkin   bo‘lgan   urg‘u   erkin   urg‘u
deyiladi.  Bu   urg‘u   asosan,   ruscha   –  baynalminal   so‘zlarga  xos.   Masalan,   fábrika,
kómpas,   tráktor,   sí	
́ntaksis   (birinchi   bo‘g‘inda);   proféssor,   kompyúter,   trolléybus,
kikbóksing   (ikkinchi   bo‘g‘inda);   displéy,   futból,   telegráf,   telefón   (oxirgi
bo‘g‘inda).
Leksik   urg‘u   muhim   amaliy   ahamiyatga   ega.   Birinchidan,   u   talaffuz   qilish
me’yorlarini   belgilaydi,   ikkinchidan,   so‘z   ma’nolarini   farqlash   uchun   xizmat
qiladi: fí	
́zik – shaxs oti, fizí	́k – sifat,   olmá – mevali daraxt ma’nosini bildiruvchi
ot, ólma – bo‘lishsizlik ma’nosidagi fe’l.
Logik   urg‘u   (yoki   gap   urg‘usi)   gap   tarkibidagi   so‘zlardan   (gap
bo‘laklaridan) biriga tushadigan urg‘udir. Bunda so‘zlovchi o‘ziga muhim sanagan
so‘zni boshqalariga nisbatan kuchliroq aytadi va bu bilan tinglovchining diqqatini
shu   so‘zga   qaratadi.   Masalan:   Adab   aqilning   tashqi   suratidir.   (“Oz-oz   o‘rganib
dono bo‘lur”.) gapida logik urg‘u quyidagicha tus olishi mumkin:
Adab (boshqa narsa emas) aqlning tashqi suratidir.
Adab aqlning (boshqa narsaning emas) tashqi suratidir.
Adab aqlning tashqi (ichki emas) suratidir.
   Ohang 
39 Fonetik-fonologik tizimning ustsegment birliklaridan biri ohangdir. Ohang  -
bu   nutq   melodikasi,   gap   urg‘usi,   to‘xtam(pauza),   sur’at,   ritm   va   tembr
yig‘indisidir.  
1. Nutq melodikasi deganda og‘zaki aytilgan gapda ovozning ko‘tarilishi va
pasayishini  tushunish lozim. Masalan,  darak, so‘roq va buyruq gaplarning ohangi
bir-biridan farq qiladi. Darak gap tinch ohang bilan, so‘roq gap ko‘tariluvchi ohang
bilan, buyruq gap esa buyruq ohangi bilan aytiladi.
2.   Nutq   ritmi   deganda   badiiy   matndagi   vazndoshlikni,   ohangdoshlikni
tushunish kerak. Masalan, quyidagi misralarni tekshirib ko‘ramiz: 
Vodiylarni / yayov kezganda,
Bir ajib his / bor edi menda. (H.Olimjon)
Birinchidan,   har   ikkala   misra   ham   9   ta   bo‘g‘indan   iborat.   Ikkinchidan,   har
ikkala misradagi turoqlar bir xil miqdordagi bo‘g‘inlardan tashkil topgan: 4 + 5 =
9. Uchinchidan, har ikkala misra ham o‘zaro qofiyadosh so‘zlarga ega: kezganda /
menda. Bularning barchasi nutq ritmini hosil qiladi.
3. Nutq tempi  deganda gap tarkibidagi tovushlarni talaffuz qilishdagi sur’at,
daraja   va   tezlikni   tushunish   kerak.   Masalan,   darak   gaplarda   gap   boshida   sekin,
oxiriga   borib   tezlashadi,   so‘roq   gaplarda   teskarisi   –   gap   boshida   tez,   oxirida
sekinlashadi, buyruq gaplarda esa gap oxiriga qarab tezlashib boradi, lekin oxirgi
so‘z tezligi keskin pasayadi. 
4. Nutq intensivligi   talaffuzning kuchli va kuchsiz bo‘lishidir. Masalan, uy
ichidagi nutq ko‘chadagiga nisbatan kuchsiz bo‘ladi. 
5. Nutq tembri    nutqning bo‘yoqdorligidir. Nutq quvnoq, shodon,   ma’yus,
g‘amgin bo‘lishi mumkin. 
6.   To‘xtam   (pauza)     nutq   paytida   nafasni   rostlash   uchun   yoki   ma’lum   bir
so‘zni ta’kidlash uchun qilingan to‘xtashlardir. 
Ohangning   tugallangan,   tugallanmagan,   darak,   so‘roq,   undov   chaqiruv,
sanash ohangi kabi turlari mavjud. 
Ohang gapning yaxlitligini, gap turlarin farqlashda katta ahamiyatga ega.
                                 Nazorat savollari.
1.Nutqning fonetik   bo‘linishi nima?  
2.Fonologiyada bo‘g‘in nima deb ataladi?
3.Bo‘g‘inlar   qanday   tugashiga   yoki   boshlanishiga   qarab   nechi   turga
bo’linadi?
4. O‘zbek tilida urg‘u asosan, so‘zning qaysi  bo‘g‘iniga tushadi?
5. Nutq melodikasi deganda nima tushuniladi? 
 
                          6.Nutq tovushlarining fonetik o‘zgarishlari . 
40 Tayanch   so’zlar:   kombinator   o’zgarishlar,   pozitsion   o’zgarishlar,   sinkopa,
prokopa,   apkopa,   metateza,   sandxi,   elliziya,   spirantizatsiya,   assimilyatsiya,
dissimilyatsiya,   akkomodatsiya,   distant,   kontakt,   regressiv,   progressiv,   sinerezis,
aferezis.
       6.1.Fonemalar.
  Fonemalar   bo‘g‘in,   so‘z   va   jumla   tarkibida   qo‘llanib,   bir-biriga   ta’sir
ko‘rsatadi va buning natijasida xilma-xil o‘zgarishlarga uchraydi. Nutq zanjiridagi
fonemalarning   turlicha   o‘zgarishlari   fonetik   o‘zgarishlar   deb   ataladi.   Fonetik
o‘zgarishlar   fonemalarning   o‘zaro   ta’siri   natijasida   yoki   fonemalarning   so‘z
tarkibidagi o‘rniga qarab ro‘y berishi mumkin. shunga ko‘ra ular ikki xil bo‘ladi: 
1. Kombinator o‘zgarishlar.
2. Pozitsion o‘zgarishlar.
Masalan:     ketdi   va   obod   so‘zlaridagi   d   undoshi   t   undoshi   kabi   talaffuz
qilinadi.   [ketti],   [obot];   birinchi   holatda   jarangli   d   undoshi   jarangsiz   t   undoshi
ta’sirida o‘zgaradi (kombinator o‘zgarish yuz beradi); ikkinchi holatda so‘z oxirida
kelgan jarangli d undoshi jarangsizlashadi (demak, pozitsion o‘zgarish yuz beradi).
6.2. Kombinator o‘zgarishlar
 So‘z tarkibidagi fonemalarning o‘zaro‘ta’siriga ko‘ra o‘zgarishi kombinator
o‘zgarishlar   deyiladi.   Bunga   assimilyatsiya,   dissimilyatsiya,   metateza   kabi
hodisalar kiradi.
1.   Assimilyatsiya   (ingl.   assimilation   -   o‘xshatish   degani   )   hodisasiga   ko‘ra
so‘z tarkibidagi bir xil toifadagi  fonemalardan biri ikkinchisini o‘ziga aynan yoki
qisman o‘xshatib oladi. Masalan: chiq+gan →  chiqqan. Bunda o‘zak tarkibadagi q
fonemasi   affiks   tarkibidagi   g   fonemasini   aynan   o‘ziga   o‘xshash   fonema   q   ga
aylantiriladi; tosh+gan → toshkan. Bunda o‘zakdagi   jarangsiz sh fonemasi affiks
tarkibidagi     g   fonemasini   o‘ziga   qisman   o‘xshatadi,   yozilishi:   toshgan.     Shunga
ko‘ra  assimilyatsiya ikki turga bo‘linadi: 
1) to‘liq assimilyatsiya; 
2) to‘liqsiz assimilyatsiya.
So‘z   tarkibidagi   bir   fonemaning   boshqasini   aynan   o‘zi   kabi   fonemaga
aylantirishi   to‘liq   assimilyatsiyadir:   bir+ta   =bitta,   tuz+sa   =   tussa,   ayt+di=aytti,
(yozilishi tuzsa, aytdi).
So‘z tarkibidagi bir fonemaning boshqasini qisman o‘xshatib olishi to‘liqsiz
assimiltatsiya   bo‘ladi:   ish+ga=ishka,   osh+di=oshti,   shan+ba=shamba,   (yozilishi:
ishga, oshdi, shanba).
Oldin   kelgan   fonema   o‘zidan   keyin   kelgan   fonemani   (masalan,
bilak+ga=bilakka)   yoki   aksincha   keyin   kelgan   fonema   o‘zidan   oldin   kelgan
41 fonemani   (masalan,   non+voy   novvoy)   o‘ziga   aynan   yoki   qisman   o‘xshatishi
mumkin. Shunga ko‘ra assimilyatsiya yana ikki turga ajratiladi: 
1) progressiv assimilyatsiya;
2) regressiv assimilyatsiya.
Progressiv   assimilyatsiyada   oldingi   fonema   o‘zidan   keyin   fonemani   o‘ziga
o‘xshatadi: qishloq+ga→qishloqqa, idish+da→idishta, ko‘k+ga→ko‘kka (yozilishi
qishloqqa, idishda, ko‘kka).
Regressiv assimilyatsiyada keyingi fonema o‘zidan oldingi fonemani o‘ziga
o‘xshatadi: tanbur→tambur, mazkur→maskur, (yozilishi:  tanbur, mazkur).
O‘zgargan   fonemalar   orasidagi     masofa   jihatidan   assimilyatsiya   ikkiga
bo‘linadi:   1)   kontakt   assimilyatsiya   yonma-yon   kelgan   undoshlarning   o‘zaro
o‘xshash   bo‘lib   qolishidir:   oq+gan→oqqan;     2)   distant   assimilyatsiya   uzoqda
joylashgan fonemalarning o‘zaro ta’sir natijasida o‘zgarishidir: soch→choch.
2.  Akkomodatsiya   (ingl.  accommodation   –   moslashuv   degani   )     hodisasida
unli   va   undosh   tovushlarning   bir-biriga     ta’siri   natijasida   o‘zaro   moslashuvidir.
Masalan, go‘zal  so‘zidagi o‘ orqa qator unlisi g undoshi ta’sirida old qator unliga
aylanadi.   Bunda   ikki   holat   kuzatiladi:   1)   unli   undoshga   moslashadi   (misol
yuqorida);   2)   undosh   unliga   moslashadi:       shafqat   so‘zidagi   f   undoshi   lab-tish
undoshi   hisoblansa,   pufak   so‘zida   bu   fonema   u   unlisining   ta’sirada   lab-lab
undoshiga o‘zgaradi, uni lab va tish orqali talaffuz qilishning iloji yo‘q. 
    Akkomodatsiya   ham   moslashgan   tovushlarning     o‘rniga   qarab   ikki   xil
bo‘ladi:   a)   progressiv   akkomodatsiyada   oldingi   tovush   keying   tovushga   ta’sir
qiladi:   gul   so‘zidagi   oldingi   g   tovushi   keyingi   orqa   qator     u   unlisini   old   qator
unliga   aylantiradi;   b)   regressiv   akkomodatsiyada   keyingi   tovush   oldingisini
o‘zgartiradi:   bukmoq so‘zidagi k undoshi o‘zidan oldingi orqa qator u unlisini old
qator unliga o‘zgartiradi.   
3. Dissimilyatsiya (ingl. dissimilation - noo‘xshashlik deganidir) hodisasiga
ko‘ra   ikkita   aynan   yoki   qisman   bir   xil   fonemadan   biri   o‘zgarib,   noo‘xshash
fonemaga   aylanadi:   zarur→zaril,   mabodo→nabodo,   bebosh→bevosh   (yozilishi:
zarur, mabodo, bebosh).
Dissimilyatsiya   ham   o‘zgarishning   yo‘nalishiga   qarab   ikki   xil   bo‘ladi:   a)
progressiv   dissimilyatsiyada   keyingi   tovush   o‘zgarishga   uchraydi:   birorta   →
bironta;     b)   regressiv   dissimilyatsiyada   oldingi   tovush   o‘zgarishga   uchraydi:
to‘qson → to‘xson.
4. Metateza (ingl. metathesis – o‘rin almashish deganidir ) hodisasiga ko‘ra
so‘z   tarkibidagi   tovushlar   o‘rin   almashadi:   daryo→dayro,   ahvol→avhol,
tuproq→turpoq, yomg‘ir→yong‘ir (yozilishi: daryo, ahvol, tuproq, yomg‘ir)
2.Pozitsion o‘zgarishlar
42 So‘z tarkibidagi tovushlarning o‘rniga ko‘ra o‘zgarishi pozitsion o‘zgarishlar
deyiladi. Bunga quyidagi hodisalar kiradi:
1.   Aferezis   –   keyingi   so‘z   boshidagi   unlinking   tushirilishi:   ne
uchun→nechun.   
2.   Apokopa   –   so‘z   oxiridagi   tovushning   tushirib   qoldirilishi:   do‘st   →do‘s,
farzand →farzan, Toshkent →Toshken, Samarqand →Samarqan.
3.   Eliziya   –   unli   tovush   bilan   tugagan   so‘zga   unli   bilan   boshlanadigan
so‘zning   qo‘shilishi   natijasida   birinchi   so‘z   oxiridagi   unlining   tishishi:   yoza   oldi
→yozoldi, bora oldi →boroldi kabi. 
4.   Epenteza   –   so‘z   o‘rtasida   tovush   orttirilishi:   sinf→sinif,   fikr   →fikir,   aql
→aqil kabilar.
5.   Epiteza   –   so‘z   oxirida   tovush   orttirilishi:   otpusk→   otpuska,   kiosk
→kioska, tank →tanka kabi.
6. Geminatsiya –     so‘zdagi bir   undoshning ikkilantirilishi:   maza→mazza,
achi+q→acchiq, isi+q→issiq. 
7.   Degeminatsiya   -     geminatsiyaning   teskarisi:   sen+ni→seni,
qay+yoqqa→qayoqqa.
8. Prokopa – so‘z boshida tovush tushirilishi: yilon →ilon, yigna→igna.
9. Proteza – so‘z boshida tovush orttirilishi: rus →o‘ris, shkaf →ishkaf, stol
→ustol kabi.
10.   Reduksiya   –   unli   tovushning   urg‘usiz   bo‘g‘inda   kuchsizlanishi:
bilan→blan, biroq →broq, birikma →brikma kabi.
11.   Sandxi   -   to‘liqsiz   fe’llarning   birinchi   tovushi   tushirib,   oldingi   fe’lga
qo‘shib yozilshi: kelar edi→kelardi. 
12.   Singarmonizm   -   unli   tovushlarning   moslashuvi,   ohangdoshligi,
uyg‘unligi   demakdir.   Bu   hodisa   faqat   turkiy   tillarda   uchraydi.   Bunga   ko‘ra
so‘zlarning oldingi bo‘g‘inida qanday unli kelsa, keyingi bo‘g‘inida ham shunday
unli kelishi kerak: burun, quruq, uzun.  Hozirgi o‘zbek adabiy tilida singarmonizm
qonuniyati buzilgan. Masalan, bola so‘zida birinchi unli til orqa bo‘lsa, ikkinchisi
til oldi unli.
13.   Sinkopa   –   so‘z   o‘rtasidagi   tovushning   tushib   qolishi:   sust+ay→susay,
pastqam →pasqam (pastqam), o‘gil →o‘g‘li, burun →burni, shahar →shahri kabi.
14.   Sinerezis   -     ketma-ket   kelgan   unlilarning   bir   cho‘ziq   unli   sifatida
aytilishi: mudofaa→mudofa:, maorif→mo:rif. 
15.   Spirantizatsiya   –   ayrim   jarangsiz   undoshlarning   jaranglilashuvi:
ko‘ylak+i→ko‘ylagi, o‘choq+i→o‘chog‘i. 
Nazorat savollari.
1. Fonemalar so‘z tarkibidagi o‘rniga qarab nechi turga bo’linadi?
43 2. Assimilyatsiya nima?
3. Akkomodatsiyaga izoh bering?
4. So‘z   tarkibidagi   tovushlarning   o‘rniga   ko‘ra   o‘zgarishi   qanday
o‘zgarishlar deyiladi?
5. Dissimilyatsiya  o‘zgarishning yo‘nalishiga qarab nechi xil bo‘ladi?
    
                                     7. Orfoepiya va uning tamoyillari
Tayanch   so’zlar:   orfoepiya,   fonemalar   orfoepiyasi,   transkripsiya,   sheva,
lahja, qipchoq, o’guz, qarluqchigil.
7.1.Orfoepiya     adabiy   til   talaffuz   me’yorlarini   o‘rganuvchi
tilshunoslikning sohasi.  
Orfoepiya   milliy   til   uchun   yagona   talaffuz   me’yorlarini   belgilaydi.
Ma’lumki,     o‘zbek   milliy   tili   dialektik   tarkibi   jihatdan   rang-barang   bo‘lib,   u   uch
katta lahja(dialekt)ni o‘z ichiga oladi: 
1. Qipchoq lahjasi.
2. O‘g‘uz lahjasi.
3. Qarluq – chigil – uyg‘ur lahjasi.
Bu lahjalar ba’zi leksik, fonetik va morfologik belgilari bilan bir-biridan farq
qiladi. Masalan, qipchoq lahjasida so‘z boshida adabiy tildagi y undoshi o‘rnida j
undoshi   (yo‘q→jo‘q,   yigirma→jigirma)   talaffuz   qilinadi:   ch   undoshi   o‘rnida   sh
undoshi (kech→kesh, kechir→keshir) aytiladi.
O‘g‘uz lahjasida  so‘z boshida  kelgan t, k jarangsiz undoshlari  d, g jarangli
undoshlari tarzida aytiladi: tog‘→ dog‘, keldi→galdi.
Qarluq   –   chigil   –   uyg‘ur   lahjasida   esa   so‘z   ohiridagi   q   undoshi   g‘   tarzida
talaffuz   qilinadi   yoki   umuman   talaffuz   qilanmaydi,   k   undoshi   y   tarzida   aytiladi:
qishloq→qishlog‘, (yoki qishlo:), iliq→ilig‘ (yoki ilu:), qatiq→qatig‘ (yoki qatu:),
kesak→kesay,  kepak→kepay, telpak→telpay. Lekin, so‘zlar tarkibidagi  tovushlar
har   xil   lahjalarda   turlicha   talaffuz   qilinsa   ham,   adabiy   til   an’analariga   mos
keladiganlari tanlab olinadi.
7.2.Adabiy talaffuz me’yorlari tilning tovushlar tizimi   
Adabiy   talaffuz   me’yorlari   tilning   tovushlar   tizimi     (sistemasi)   asosida
yaratiladi, bu esa talaffuz me’yorlarini belgilashda tilning tovush tarkibi, ularning
nutqdagi   turli   kombinator   va   pozitsion   o‘zgarishlarini   hisobga   olishini   taqozo
etadi.   Masalan,   so‘z   oxirida   kelgan   b   undoshining   jarangsiz   p   tarzida   aytilishi:
kitop, maktap, kelip (yozilishi: kitob, maktab, kelib), q undoshining so‘z o‘rtasida s
yoki sh undoshidan oldin kelib, x tarzida talaffuz qilinishi: oxsil, oxshom, taxsim
(yozilishi:   oqsil,   oqshom,   taqsim),  ba’zan   so‘z   oxirida   kelgan   d,  t   undoshlarining
44 talaffuzda   tushib   qolishi:   xursan,   monan,   farzan,   do‘s,   sus,   g‘ish   (yozilishi:
xursand, monand, farzand, do‘st, sust, g‘isht) adabiy talaffuz me’yorlariga mos.
Ko‘rinadiki,   so‘zning   talaffuzdagi   shakli   yozuvdagi   shakliga   hamma   vaqt
to‘g‘ri   kelavermaydi.   Orfoepiya   unlilar   talaffuzi,   ayrim   undoshlar   talaffuzi,
o‘zlashma   so‘zlar   talaffuzi,   ayrim   grammatik   shakllar   talaffuzi   qoidalarini   o‘z
ichiga oladi.
1. Unlilar orfoepiyasi
i unlisi: 
1)   bir   ,   bitta   ,   kir,   tiq   kabi   bir   bo‘g‘inli   so‘zlarda,   kishi,   bilan,   bilak,   tila   ,
firibgar kabi ikki bo‘g‘inli va ko‘p bo‘g‘inli so‘zlarda qisqa aytiladi;
2)   chuqur   til   orqa   undoshlari     q,   g‘,   x   dan   keyin   kelganda   ,   qisqa   til   orqa
unlisi kabi talaffuz qilinadi: qish, qirg‘iz, qirmizi, og‘iz, g‘irrom, xira, axir kabi;
3) bino, ahil , do‘stlik, birja   kabi so‘zlarda, shuningdek, y undoshdan oldin
kelganda, cho‘ziq talaffuz qilinadi: ziyrak, tiyrak, biyron, tiyin kabi.
U unlisi:
1) kun, tun, buvi, buloq kabi so‘zlarda qisqa aytiladi;
2)   maxsus,   mag‘rur,   masrur,   urg‘u,   yozuv   kabi   so‘zlarda,   shuningdek,y
undoshlaridan   oldin   kelganda   ,   cho‘ziq   talaffuz   qilinadi:   tuyg‘u,   buyruq,   uyg‘ur
kabi;
3) tugun, tutun, tuzum, tushuncha, ustun kabi so‘zlarning ikkinchi bo‘g‘inida
qisqa i  tarzida aytiladi.
O‘ unlisi:
1)   bo‘r,   zo‘r,   o‘t,   do‘st,   to‘rva,   sho‘rva,   ko‘lanka   kabi   bir   bo‘g‘inli,   ikki
bo‘g‘inli va ko‘p bo‘g‘inli so‘zlarda qisqa talaffuz qilinadi
2)   zo‘rg‘a,   lo‘nda   kabi   ikki   bo‘g‘inli   so‘zlarda,   shuningdek,   takroriy
so‘zlarning   birinchi   qismida   cho‘ziq   aytiladi:   zo‘r-bazo‘r,   mo‘l-mo‘l,   ko‘p-ko‘p
kabi.
E   unlisi:
1) ertalab, erta, erka, ertak kabi so‘zlarda kengroq talaffuz qilinadi;
2) gerdaymoq,   keksa,   men,   sen,   kema   kabi   so‘zlarda   bir   oz   torroq
talaffuz qilinadi;
3) attestatsiya,   delegatsiya,   injener,   metro,metafora,   metonimiya   kabi
ruscha-baynalminal so‘zlarning urg‘usiz bo‘g‘inida i  tarzida aytiladi. 
O  unlisi:
1) ong, tong, son, ot, ol kabi bir bo‘g‘inli so‘zlarda, ona, ota, xola, tog‘a,
bola  kabi   ikki   bo‘g‘inli   so‘zlarning  birinchi   bo‘g‘inida,   bahor,   qaror,   daho,  baho,
davo kabi  ikki bo‘g‘inli  so‘zlarning ikkinchi  bo‘g‘inida, obod, ozod, ozor, omon,
45 olomon,   oshqozon   kabi   ikki   bo‘g‘inli   va   ko‘p   bo‘g‘inli   so‘zlarning   hamma
bo‘g‘inlarida keladi;   
2) hamma   bo‘g‘inida   o   keladigan   tolqon,   to‘polon,   poymol   so‘zlarining
birinchi yoki ikkinchi bo‘g‘ini tarkibidagi o unlisi a tarzida aytiladi;
3)   ocherk,   kosmos,   tonna   kabi   ruscha-baynalminal   so‘zlarning     urg‘uli
bo‘g‘inida o‘ tarzida aytiladi; 
4)   kometa,   komediya,   botanika,   geologiya   kabi   ruscha-baynalminal
so‘zlarning urg‘usiz bo‘g‘inida a tarzida talaffuz qilinadi;
5)   direktor,   traktor,   auditor   kabi   ruscha-baynalminal   so‘zlarning
urg‘usiz bo‘g‘inida qisqa i tarzida aytiladi.  
A  unlisi:
1)  kam, sal, chang kabi bir bo‘g‘inli so‘zlarda, dada, aka, katta, kaltak
kabi ikki bo‘g‘inli so‘zlarda, arava, pakana, mastava kabi ko‘p bo‘g‘inli so‘zlarda
yumshoq aytiladi; 
2)   chuqur   til   orqa   undoshlari   q,   g‘,   x   undoshlaridan   keyin   kelib,   til
orqa unlisi tarzida talaffuz qilinadi: qarg‘a, qalam, g‘arb, g‘laba, xalta, xabar;
3)   a’lo,   ma’no,   da’vo,   ta’sir,   ma’rifat   kabi   arab   tilidan   o‘zlashgan
so‘zlarning birinchi bo‘g‘inida cho‘ziq talaffuz qilinadi;  
4) mudofaa, mutolaa, murojaat kabi arab tilidan o‘zlashgan so‘zlardan
bir unli bilan talaffuz qilinadi. 
2. Ayrim undoshlar orfoepiyasi
1. So‘z oxirida kelgan jarangli b, v, g, d, j, j, z undosh tovushlar jarangsiz p,
f, k, t, ch, sh, s tarzida talaffuz qilinadi: 
maktab→[maktap],     Salimov   →[salim f],   pedagog→[pidagok],ɔ
zavod→[zavot], avj→[avch], garaj[garish], faraz→ [faras].
2.   ba’zan   so‘z   o‘rtasida   jarangsiz   undoshlardan   oldin   kelgan   v,   z
jarangli   undoshlar   ham   jarangsiaz   f,   s   tarzida   aytiladi:     avtobus   →[aftobus],
mazkur→ [maskur].
3.   Ayrim   undoshlardan   (g,   s,   t,   sh)   oldin   qo‘llangan     chuqur     til   orqa
portlovchi   q   undoshi   sirg‘aluvchi   x   tarzida   talaffuz   qilinadi:   naqd   →   [naxt],
maqsad→ [maxsat], vaqt→ [vaxt], qaqsha→ [qaxsha].
4. kombinator o‘zgarishga uchragan ayrim so‘zlar talaffuz me’yorlariga mos
deb   qaraladi:   manba→[mamba],   tanbur→   [tambur],   karnay→[kannay],
bebosh→[bevosh], buncha→[muncha].
3. Ayrim affikslar orfoepiyasi
1. Hozirgi o‘zbek tilida qaratqich va tushum kelishigi  affikslari (-ning  va -
ni ) bir xil  -ni tarzida aytiladi. Qiyoslang : maktabni   (hovlisi ), maktabni  (esladi),
kitobni (muqovasi), kitobni (o‘qidi).
46 2.   Men,   sen   olmoshlariga   qaratqich   kelishigi   affiksi               (-ning   ),   tushum
kelishigi affiksi (-ni) hamda qarashlilik affiksi         (-niki) qo‘shilganda , n undoshi
bitta talaffuz qilinadi va shunday yoziladi. Masalan:  men+ning = meni, sen+ ni =
seni, men+ niki = meniki.
3.   Oxiri     b,   p,   d,   t,   s,   f,   x,   ch,   sh,   h   undoshlari   bilan   tugagan   so‘zlarga
qo‘shilgan   jo‘nalish   kelishigi   affiksi   –ka   tarzida     aytiladi:   kitobka   (kitobga),
kanopka (kanopga),   avlotka   (avlodga), tutka (tutga ), giloska   (gilosga), insofka
(insofga ), mixka (mixga), sochka (sochga), idishka (idishga).
4. Oxiri k yoki g bilan tugagan so‘zlarga g undoshi bilan boshlanadigan –ga ,
-gan,   -   gach,   -guncha,   -gin     affikslar     qo‘shilganda,   affikslardagi   g   undoshi     k
tarzida aytiladi : etak-etakka , barg - barkka , ek - ekkan ,  tug – tukkan kabi.
5. Oxiri q yoki g‘ bilan tugagan   so‘zlarga g undoshi bilan boshlanadigan   -
ga, -gan, gach,- gunsha, -gin   kabi affikslar qo‘shilganda, affikslardagi g‘ undoshi
q tarzida talaffuz qilinadi: qishloq –qishloqqa, tog‘ - toqqa, chiq – chiqqan ,  sog‘ –
soqqach  kabi.
6.   Oxiri     b,   p,   d,   t,   s,   f,   x,   ch,   sh,   h     undoshlari   bilan   tugagan   so‘zlarga
qo‘shilgan   o‘rin   payt   va   chiqish   kelishigi   affikslari   -ta   ,   -tan     tarzida   aytiladi:
kitopta  (kitobga), kanoptan (kanopdan), zavottan (zavotdan), muhlatta (muhlatda),
gilostan (gilosdan), takliftan (taklifdan), cho‘michta (chomichda).
7.   Dorboz,     ishqiboz,   kaptarboz,   bog‘bon,   darvozabon,   tarozibon     so‘zlari
tarkibidagi   –bos,   -   bon     shaklida   talaffuz   qilindi:   dorvos,   ishqivos,   kaptarvos,
bog‘von, darvozabon , tarozibon kabi.
 Transkripsiya(fonetik yozuv)
7.3.Og‘zaki nutqda fonemalarning turlicha o‘zgarishlari.
  Og‘zaki   nutqda  fonemalarning  turlicha  o‘zgarishlarini,  har  xil   variantlarda
talaffuz   etilishini   aniq   aks   ettiradigan   yozuv   fonetik   yozuv   yoki     transkripsiya
(ingl.   transcription   –   qayta   yozish   degani   )     deyiladi.   Bu   yozuvda   harflardan
tashqari, maxsus belgilar ham ishlatiladi.
Transkripsadagi   ko‘pchilik   belgilar   alfavitdagi   harflardan   farq   qilmaydi,
ayrim o‘rinlarda ba’zi qo‘shimcha belgilar olinadi. Lekin transkripsiyada alfavitda
bo‘lmagan ba’zi belgi – harflar ham qo‘llanadi.
Transkripsiyaning   asosiy   qoidalari   va   unda   ishlatiladigan   belgi   –   harflar
quyidagilardan iborat:
1.   Transkripsiya   qilinadigan   tovush   yoki   nutq   parchasi   kvadrat   qavslarga
olinadi: kitob –[kit p], telefon – [tilifon].ɔ
2.   Transkripsiyada   nutqiy   taktlar   bir   –   biridan   bitta   vertikal   chiziq   bilan,
jumlalar esa ikkita vertikal chiziq [ // ] bilan ajratiladi. Katta harflar ishlatilmaydi.
47 3.   Ikki   bo‘g‘inli   va   ko‘p   bo‘g‘inli   so‘zlarda   urg‘u   belgisi   qo‘yiladi,   bir
bo‘g‘inli so‘zlarda urg‘u qo‘yilmaydi: [paxtá], [paxtakór], [gap].
4. [ ]  belgisi o unlisini ifodalaydi: [q  p], [  z  t],  [  b  t].ɔ ɔ ɔ ɔ ɔ ɔ
5. [o] harf belgisi o‘unlisini ifodalaydi: [ozar ], [kon], [sozlar].	
ɔ
6.   []   belgisi   bilan,   chigit,   kishi   kabi   ko‘p   bo‘g‘inli   so‘zlarning   birinchi
bo‘g‘inidagi hamda tik, bir, chit  kabi  bir  bo‘g‘inli so‘zlarda qisqa til  oldi  unlisini
ifodalaydi: blan, chgit, kshi, tk, br, cht.
7. [‘]  belgisi qish, g‘isht, xirmon kabi q’sh, g‘‘sht, x’rmon.
  8.   b,   g,   d,   z,   y,   k,   l,   m,   n,   p,   r,   s,   t,   x,   q,   g‘,   h     harflari     o‘z   vazifasida
ishlatiladi.
9. [v] belgisi vaza, vazir, zavod kabi so‘zlarda lab-tish undoshini ifodalaydi:
vaza,  vazi:r,  zavot.
10.   [w]   belgisi   vodiy,   sovuq,   saylov   kabi   so‘zlarda   lab   –   lab   v   undoshini
ifodalaydi:    [w di:],[ s w’q],[ sayl w].	
ɔ ɔ ɔ
11.   [   f   ]     belgisi   fazo,   fabrika,   fil   kabi   so‘zlarda   lab   –   tish   undoshini
ifodalaydi: [faz ], [fabrika], [fil].
ɔ
12. [ f']   belgisi  tufli, tuf, uf    kabi  so‘zlarda lab-lab f undoshini ifodalaydi:
[tuf’li],[tuf’], [uf’].
13.   [   ĵ   ]   belgisi   juda,   jazo,   jilva   kabi   so‘zlarda   jarangli   qorishiq   portlovchi
undoshini ifodalaydi:[ ĵuda],[ ĵazo], [ĵilva]
14. [ ņ]  belgisi  ng til orqa burun tovushini ifodalaydi: [oņ], [eņ],[ miņ].
15. [ç] belgisi til oldi jarangsiz qorishiq portlovchi ch undoshini ifodalaydi:
[çdam],  [çaros].
16.   [ş]   belgisi   til   oldi   jarangsiz   sirg‘aluvchi   sh   undoshni   ifodalaydi:
[şaşmaq m], [şaşka], [şar yit].	
ɔ ɔ
17.   Unli   tovushning   cho‘ziqligi   [:]   belgisini   unlinking   o‘ng   tomoniga
qo‘yilishi bilan ko‘rsatiladi [ilmi:], [me:mor], [a:lo].
18.   Undosh   tovushning   yumshoq   talaffuz   qilinishi   [‛]   belgisini   undoshning
o‘ng tomoniga, teparoqqa qo‘yilishi bilan ko‘rsatiladi: [aprel‛], [iyun‛], [iyul‛].
                           Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.So‘zning   biror   bo‘g‘ini   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   urg‘u   haqida   ma’lumot
bering? 
2.Orfoepiya haqida ma’lumot bering?
3.O‘zbek milliy tili dialektikga izoh bering? 
4.Lahjalarni izohlang
5.O‘g‘uz lahjasiga izoh bering?
                                8. Grafika (yozuv) va orfografiya
48 Tayanch   so’zlar:   grafika,   grafema,   monografema,   digraf,   piktografiya,
ideogramma, iyeroglif.
8.1.Ona   tili   grafikasi   (yozuv   tizimi)   haqida   ma’lumot.   Ona   tili   imlosi   va
uning   asosiy   tamoyil   (prinsip)lari;   morfologik,   fonetik,   an’anaviy-etimologik,
differensiyalash, grafik tamoyillar.
  Grafika     (grekcha     grapho   –   yozmoq   degani)   tilshunoslikning   bir   bo‘limi
bo‘lib,   unda   fonetik-fonologik,   leksik   va   morfologik   birliklarni   ifodalash   uchun
qo‘llanadigan   optik-grafik   (ingl.   optic   –   qaraydigan,   ko‘radigan   degani   )   belgilar
haqida   so‘z   yuritiladi.     Bu   belgilar   grafema   deb   ataladi.   Masalan,   fonetik   birlik
bo‘lgan   fonemani   ifodalash   uchun   harflardan   (a   fonemasi   uchun   a   grafemasi
olingan  va  h.),  leksik  birlik  bo‘lgan  leksemalarni  farqlash  uchun   tutuq  belgisidan
(sher   –   hayvon,   she’r   –   adabiy   atama,   janr   turi),   morfoloik   birlik   bo‘lgan
morfemani   ifodalash   uchun   raqamdan   (son   turkumiga   mansub   “olti”   so‘zini
ifodalash uchun  “6”  raqami olingan) foydalaniladi.
Grafemalar quyidagi guruhlarga bo‘linadi:
1.   Harflarga   asoslangan   grafemalar   tilda   mavjud   bo‘lgan   fonetik-fonologik
birliklarni   ifodalovchi   grafemalardir.   Masalan,   nodir   so‘zidagi     beshta   fonemani
ifodalash uchun beshta grafema [n], [o], [d], [i], [r] ishlatiladi. Bunday grafemalar
tarkibiga   ko‘ra   bir   necha   guruhlarga   ajraladi.   Lotin   yozuviga   asoslangan   yangi
o‘zbek   grafikasidagi   grafemalar   tarkiban   ikki   guruhga   bo‘linadi:   1)
monografemalar   bir   harfdan   iborat   bo‘ladi:   a,   b,   d…   2)   digraflar   ikki   harf
qo‘shilmasidan iborat:  ng, ch, sh.
2.   Tinish   belgilariga   asoslangan   grafemalar   nutqning   mazmuniy   tomonini
yozuvda   ifodalash   uchun   qo‘llanadigan   belgilardir.   Bu   belgilar   quyidagi
vazifalarni bajarishga mo‘ljallangan: 
1)   muloqot   jarayonini   yozuvda   to‘g‘ri   aks   ettiradi:   Bahor!   (his-hayajon);
Bahor? (so‘roq). 
2)  gaplarni  tarkib jihatidan farqlashga xizmat qiladi: Karimjon (ega) bugun
ham kelmadimi? Karimjon (undalma), bugun ham kelmadimi?
3)   uslubiy   qulaylikka   xizmat   qiladi:   “Toshkentdan   Nukusga   qatnaydigan
poyezd keldi” deyish o‘rniga “Toshkent - Nukus” poyezdi keldi” deb yozilsa, tire
tufayli usluban qulay, ixcham bo‘ladi.
4)   yozma   nutqdagi   murakkab   fikriy   munosabatlarni   ifodalashga   xizmat
qiladi:   Agronom?   Nima?!   -   Nosirov   shunaqangi   qattiq   baqirdiki,   nazarimda   olis-
olislardagi   tog‘lar   ham   larzaga   kelib   silkingandek   bo‘ldi.(X.To‘xtaboyev)   So‘roq
va   undov   belgilarining   birga   qo‘llanishi   shu   so‘z   orqali   ham   so‘roq,   ham
taajjublanish, ham hayajon ifodalanganini aks ettirgan.
49 Shuni   aytish   joizki,   “Grafika”   bo‘limida   tinish   belgilari   faqat
grafemalar   sifatida   tasnif   qilinadi,   ularning   qo‘llanish   o‘rinlari   “Punktuatsiya”
bo‘limida o‘rganiladi.
    3.   Raqamlarga   asoslangan   grafemalar   miqdor   va   tartib   tushunchalarini
yozuvda  aks  ettirish  uchun  qo‘llanadigan  grafemalardir. Hozirgi   o‘zbek  yozuvida
ishlatiladigan raqamlar ikki guruhga bo‘linadi:
1)   arab   raqamlari   avval   Hindistonda   yaratilib,   keyinchalik   buyuk
vatandoshimiz   Muhammad   Xorazmiy       xizmatlari   tufayli   Arabiston,   Ispaniya   va
butun   Yevropaga   tarqalgan   raqamlardir:   0,   1,   2,   3,   4,   5,   6,   7,   8,   9,   10,   20,   100,
1000, 100000, 1000000, 1000000000 kabi. 
2)   rim   raqamlari     eramizdan   besh   asr   oldin   etrusk   qabilalari   tomonidan
yaratilgan va qadimgi rimliklar qo‘llagan raqamlardir: I (bir), V (besh),     X (o‘n),
L (ellik), C (yuz), D (besh yuz), M (ming).
    Raqamlarga   asoslangan   grafemalar   asosan   matematika   faniga   tegishli
bo‘lsa   ham,   tilga  oid   leksema   va   morfemalarni   ifodalash   uchun   xizmat   qilganligi
tufayli “Grafika” bo‘limida ham o‘rganiladi. 
4.   Ramziy   belgilarga   (simvollarga)   asoslangan   grafemalar   ilm-fan   (shu
jumladan, tilshunoslikda ham) sohasida qo‘llanadigan maxsus belgilar tizimi:     1)
matematik   faniga   oid   ramziy   belgilar   -   √   (ildiz),   -   (ayiruv),     +   (qo‘shuv),   x
(ko‘paytiruv), : (bo‘luv), x (iks),                           (katta), < (kichik) va boshqalar;
b) astronomiyaga oid  ramziy belgilar -   (Quyosh),                      ♂ (Mars),    ♀ʘ
(Venera),         ђ   (Saturn)   va   boshqalar;   d)   tilshunoslikka   oid   ramziy   belgilar   -
<     >   (o‘tish   belgisi),   //   (ajratish   belgisi),   :   -   fonemaning   cho‘ziqlik   belgisi;   e)
moliyaga oid ramziy belgilar – $ (dollar), € (yevro), £(funt sterling). 
Kompyuterning   yozuv   vositasi   sifatida   qo‘llanishi   natijasida   juda   ko‘p
miqdordagi   ramziy   belgilar   yozuv   tizimiga   kirib   keldi.   Bu   compyuter   bilan
ishlaydigan har bir insonga tanishdir, shuning uchun ularning barchasini keltirishga
hojat yo‘q deb hisoblaymiz.   
 8.2.Yozuv haqida umumiy ma’lumot
Yozuv   insoniyat   tomonidan   qilingan   buyuk   kashfiyotlardan   biridir.   U
insonga   oz   fikrini   uzoq   masofaga   va   uzoq   davrga   yetkazishda   yordam   beradigan
qulay   vositadir.   Demak,   yozuv   insonning   ma’lum   axborotni   zamon   va   makon
ichida   bir   nuqtadan   ikkinchi   nuqtaga   yetkazish   zaruriyatidan   kelib   chiqqan.
Albatta,   yozuv   birdaniga   paydo   bo‘lgan   emas.   Dastlabki   “maktub”lar   hozirgi
yozuvdan   juda   katta   farq   qilgan.   Buyuk   bobokalonimiz,   g‘azal   mulkining   sultoni
Alisher   Navoiy   o‘zining   “Saddi   Iskandariy”     dostonida   ana   shunday
“maktub”lardan biri haqida hikoya qiladi.   Eron shohi Doro Iskandarga o‘z elchisi
orqali   uchta   narsa:   chavgon   tayog‘i,   koptok   va   bir   idishda   kunjut   donalarini
50 jo‘natadi.   Bunda   chavgon   tayog‘i   va   koptokning   ma’nosi:   “Sen,   Iskandar   ,   hali
men bilan jang qilishga yoshlik  qilasan, yaxshisi,  chavgon  (hozirgi  chim  ustidagi
xokkeyga   o‘xshagan   o‘yin)   o‘ynab   yuraver”.     Idishdagi   kunjutning   ma’nosi:
“Mening   qo‘shinim   shu   idishdagi   kunjut   donalaridek   son-sanoqsiz,   sen   unga   bas
kelolmaysan”. Iskandar esa bularni boshqacha talqin qiladi: “Koptok  - yer shari va
u mening qo‘limda”.  Iskandar, shunday deya, bir necha tovuq keltirishni buyuradi
va   ular   kunjut   donalarini   bitta   qo‘ymay   yeb   tugatishadi.   Ma’nosi:   “Mening
qo‘shinim senikini bitta qoldirmay qirib tashlaydi”.   Bu yerda har bir narsa ramziy
ma’noga ega: koptok va chavgon – o‘yin yoki koptok – yer shari; kunjut donalari –
askarlar va h. 
1. Piktografik yozuv
Piktografik   (lot.     pictus   –   chizilgan   va   yunon.   grapho   –   yozaman)
yozuv   rasmlarga   asoslangan   yozuv   turidir   va   uning   birliklariga   piktogramma
deyiladi.   Bu   yozuv   namunalari   quyidagi   rasmlarda   berilgan:   Piktogramma.
Eskimos-ovchining   “kundaligi”.   Mazmuni:   “Odam   ovga   chiqqan,   hayvon   terisini
qo‘lga   kiritgan,   keyin   yana   bittasini   topgan,   morj   ovlagan,   boshqa   ovchi   bilan
qayiqda   suzgan,   tunni   o‘tkazgan”.   Piktogramma.     Hindularning   prezidentga
“arznomasi”.   Mazmuni:   “Turna,   Uchta   suvsar,   Ayiq,   Dengiz   odami     va   Dengiz
mushugi   qabilalari   yagona   qalb   jo‘shqinligi   ila   Turna   qabilasi   boshlig‘iga   ko‘llar
hududiga   ko‘chib   o‘tishga   ruxsat   berish   haqida   prezidentdan     iltimos   qilishni
topshiradi”.
Ikkinchi   piktogrammani   o‘qish   qiyinroq,   chunki   unda   “yagona   qalb
jo‘shqinligi  ila”,   “prezidentdan     iltimos   qilishni”  kabi  mavhum  tushunchalar   ham
berilgan.  
Piktografik  yozuv quyidagi xususiyatlarga ega:
1)    piktogrammalarda hayotiy vaziyatlarni (ov, safar) aks ettiruvchi rasmlar
ifodalanadi; 
2)   rasmlarning  badiiy tomoni ahamiyatsiz;
3)  mavhum tushunchalarni ifodalay olmaydi;
2. Ideografik yozuv
Ideografik   (yun.   idea   –   tushuncha;   grapho   -   yozaman   )     yozuvni
“tushunchaviy yozuv” desa bo‘ladi, uning birligi ideogramma deb ataladi.   Bunda
rasmlar   orqali   bevosita   narsa,   hayvon   yoki   boshqalarning   o‘zi   emas,   balki   shu
rasmlar   ta’sirida   inson   ongida   aks   etgan   tushuncha   muhimdir.     Masalan,
piktografik yozuvda ifodalangan yurak va unga sanchilgan o‘q  ideografik yozuvda
muhabbat   ma’nosini   ifadalaydi.   Demak,   bu   yozuv   orqali   mavhum   tushunchalarni
ham   ifodalash   imkoniyati   paydo   bo‘ladi.       Bu   yozuvning         quyidagi   belgilari
mavjud:
51 1) qo‘llangan rasmlar so‘z ma’nosini ifodalaydi;
2) voqelik haqida ancha kengroq ma’lumot berish mumkin;
3)   rasmlar   barqarorlashgan,   ya’ni   bir   tushunchani   ifodalash   uchun   bir   xil
rasm ishlatilgan;
4) rasmlar o‘z va ko‘chma ma’nolarida maydonga chiqadi.
3. Iyeroglifik yozuv
Iyeroglifik   (yun.     hieroglyphoi   –   muqaddas   yozuvlar)     yozuv
ideografik   yozuvrning   mukammalashgan   shakli   sifatida   yuzaga   kelgan.   Bu
yozuvda ideografik yozuvda  qo‘llangan  rasmlar  shartli  belgilarga – iyerogliflarga
aylantirilgan. Demak, bu yozuvning birligi iyeroglif deb ataladi. 
Bu yozuvning quyidagi belgilari mavjud:
1)   bu   yozuvda   tez   yozish   mumkin,   chunki   endi   rasmlardagi   ortiqcha
qismlarni aks ettirish shart emas;
2) mazmunan ancha murakkab matnlarni yaratish mumkin, chunki mavhum
tushunchalarni ifodalasa ham bo‘ladi;
3)   hajm   jihatdan   yirik   matnlar   yaratish   mumkin,   chunki   ixchamlik   bunga
imkon beradi.
                     Iyeroglifik yozuvdan kelib chiqqan qadimgi Misr sodda yozuvi (iyeratik
yozuv). Xitoyliklarning leksik-figurali yozuvi.
Eski, yangi,  Quyosh,   Oy,        Tog‘,      Daraxt ,       It.
   Ko‘rinyaptiki,   rasmlar   vaqt   o‘tishi   bilan   asta-sekin   shartla   belgilarga
aylana   brogan.   Bunda,   yuqorida   aytilganidek,   rasmlardagi   ortiqcha   detallar
tushirilgan.   Qadimgi   Messopotamiyada   assiriyaliklar   va   vavilonliklar   qo‘llagan
mixxat   ana   shu   yo‘l   bilan   yaratilgan.   Mixxat     deyilishiga   sabab   shundaki,   bu
yozuvning belgilari mixga o‘xshab yozilgan. Quyidagi rasmga e’tibor bering: 
Assiriyaliklar va vavilonliklarning mixxati.
4. Fonografik yozuv
Fonografik   (yun.   phone   –   tovush,   grapho   –   yozaman   degani)     yozuv   eng
mahsuldor   yozuv   sifatida   yuzaga   keldi,   chunki   bu   yozuv   tilning   fonetik
tomonlarini   ham   aks   ettirishga   imkon   yaratdi.   Buning   mohiyati   shundaki,   endi
so‘zlar   bo‘g‘inlarga   bo‘linib,   har   bir   bo‘g‘in   ayrim   iyeroglif   yordamida
ifodalangan. Bu fonografik yozuv taraqqiyotining birinchi – sillabik (yun. sillabe –
bo‘g‘in  degani)   bosqichi   hisoblanadi.   Qadimgi   hind   yozuvi   bo‘lmish     devanagari
bunga yaxshi misol bo‘la oladi:
Devanagari   yozuvida   har   bir   belgi   undosh   tovushlarning   a   unlisi   bilan
qo‘shib aytilgan: ba, va, ga, da va h. Bu yozuv birligi sillabema hisoblanadi.  Kirill
yozuvidagi     ye,     yo,   yu,   ya     harflarini   eslasangiz,   ular   ye,   yo,   yu,   ya   kabi
bo‘g‘inlarni   aks   ettiradi.   Fonografik   yozuvning   bu   bosqichida   muayyan
52 miqdordagi unli tovush ishtirok etadigan belgilar  talab qilingan, demak,   ularning
soni ko‘p bo‘lmaydi.  
ﺐﺂﻴﮐ
Arab yozuvi (kitob).
Fonografik   yozuvning   ikkinchi   bosqichi   consonant   (undosh)   bosqich
hisoblanadi,   chunki     bu   yozuvda   o‘zak   hosil   qiluvchi   undoshlargina   harflar   bilan
ifodalanadi,   unlilar     esa   diakritik   (yun.   diakritikos   –   farqlovchi   degani)     belgilar
yordamida aks ettiriladi. Bunga arab yozuvi misol bo‘la oladi. 
Fonografik   yozuvning   uchinchi   bosqichi   fonematik   bosqich   deb   atalishi
mumkin,   chunki   bu   bosqichda   har   bir   tovush   uchun   bitta   harf   qo‘llangan.   Bu
yozuvning   yuzaga   kelishida   qadimgi   yunonlarning   xizmatlari   kattadir.   Ular
qadimgi   finikiyaliklardan   grafik   belgilarni   o‘zlashtirib   oldilar   va   unli   tovushlar
uchun   ham   harf   qo‘shdilar.   Bunda   ham   ular   finikiyaliklar   alifbosidagi   ortiqcha
undosh   harflardan   foydalanganlar.   Alifbo   so‘zi   haqida   quyidagi   fikrlar   mavjud:
finikiyaliklar tilida aleph (yunoncha alpha) “ho‘kiz”, beth  (yunoncha betha) “uy”,
gimel   (yunoncha   gamma)   “bo‘yinturuq”,   daleth   (yunoncha   delta)   “eshik”   degan
ma’nolarni ifodalagan. Dastlabki ikkita harf nomidan alifbo so‘zi paydo bo‘lgan.  
Shunday   qilib,   yunon   alifbosi   birinchi   harf-tovush   alifbosi
hisoblanadi   va   u     lotin,   slavyan   va   boshqa   ko‘pgina   alifbolar   yaratilishi       uchun
asos bo‘ldi. 
 Alifbo taraqqiyoti: Misr iyerogliflaridan to lotin alifbosigacha.  
 O‘zbek yozuvi tarixidan
O‘zbek xalqi o‘z tarixi davomida Markaziy Osiyo xalqlari bilan bir qatorda
quyidagi yozuvlardan foydalanib kelgan:
1.   Mixxat.   Eramizdan   oldin   VI-IV   asrlarda   Markaziy   Osiyoning   Eronga
yaqin   hududlarida   rasmiy   yozuv   sifatida     ishlatilgan   yozuv   (namunasi   oldingi
bo‘limda berilgan). 
2.   Oromiy   yozuvi.   Finikiy   yozuvi   asosida   eramizdan   oldin   1-ming   yillikda
oromiy   davlatida   shakllangan   consonant   yozuvdir.   Uning   namunalari   oromiylar
shohi Farasman tomonidan chiqarilgan tangalar orqali bizgacha yetib kelgan. 
3.   Yunon   va   karoshta   yozuvlari.   Eramizdan   oldingi                 III-I   asrlarda
ishlatilgan yozuvdir.  
4. So‘g‘d yozuvi. Hozirgi eramiz boshidan VI asrlargacha ishlatilgan yozuv. 
5.   Xorazm   yozuvi.   II   asr   oxiri   III   asr     boshlarida   Xorazm   shohi   chiqargan
tangalarda uchraydigan yozuv bo‘lib, oromiy yozuviga o‘xshash bo‘lgan.  
6.   O‘rxun-enasoy   yozuvi.   Namunalari   Mo‘g‘ulistonning   O‘rxun   (yoki
O‘rxon)   vodiysidan   hamda   Rossiyaning   Enasoy   (Yenisey)   daryosi   havzasidan
topilgan yozuv. 
53 7.   Uyg‘ur   yozuvi.     VI   asrdan   XV   asrgacha   turkiy   xalqlar   va   mo‘g‘ullar
tomonidan qo‘llangan yozuv. 
8.   Arab   yozuvi.   VIII   asr   boshlaridan   1930-yilgacha   O‘zbekiston   hududida
amalda bo‘lgan yozuv. 
9.   Lotin   yozuvi.     1929-yildan   1940-yilgacha   O‘zbekistonda   amal   qilingan
yozuv. Maktablarda   bu alifboga o‘tish  1927-28  o‘quv  yilidan boshlanib,  1929-30
o‘quv   yilida   tugallangan.   Davlat   idoralarida   esa   1928-1930-yillarda   to‘liq   o‘tib
bo‘lingan. Quyida shu yozuvga asoslangan alifbo berilgan:
Aa Bb Cc Ҫҫ Dd Ee Əǝ Ff Gg Ƣƣ
Aa Bb Cc Ҫҫ Dd Ee Ə
ǝ Ff Gg Ƣƣ
Hh Ii Jj Kk Ll Mm Nn Ņņ Oo Pp
Hh Ii Jj Kk Ll Mm Nn Ņņ Oo Pp
Qq Rr Ss Şş Tt Uu Vv Xx Zz Ƶƶ
Qq Rr Ss Şş Tt Uu Vv Xx Zz Ƶƶ
10.  Kirill   yozuvi.   1940-yil   6-8-may  kunlari   bo‘lib  o‘tgan   O‘zbekiston   Oliy
Soveti   III   sessiyasida   qabul   qilingan   qarorga   binoan   joriy   qilingan   yozuv   bo‘lib,
unga to‘liq o‘tish 1942-yil boshlarida yakunlandi. 
harf nomi harf nomi harf nomi harf nomi harf nomi harf nomi
Aa a Yoyo yo Ll el Ss yes Chch che Yaya ya
Bb be Jj je Mm em Tt te Shsh she O‘o‘ o‘
Vv ve Zz ze Nn en Uu u ‘‘ ayirish   belgisi
Qq qe
Gg ge Ii i Oo o Ff ef yumshatish   belgisi  
G‘g‘ g‘e
Dd de Yy ye Pp pe Xx xe Ee e Hh he
Yee ye Kk ka Rr er Ss se Yuyu yu
11. Yangi   lotin yozuvi.   1991-yil  31-avgust   kuni  O‘zbekiston  Respublikasi
mustaqilligi   e’lon   qilingandan   keyin   yangi   yozuvga   o‘tish   masalasi   kun   tartibiga
qo‘yildi. Bunga quyidagilar sabab bo‘ldi: 
1.   Dunyo   tamadduniga   qo‘shilish   zaruriyati:   dunyo   aholisining   30%   foizi
shu yozuvdan foydalanadi. 
2.   Hayotimizga   computer   texnologiyasining   shiddat   bilan   kirib   kelishi:
computer dasturlari asosan shu yu yozuvda yaratiladi. 
Ana shular hisobga olingan holda, ancha muhokamalardan keyin  1993-yilda
maxsus qonun qabul qilindi. Mazkur Qonunni quyida to‘liq keltiramiz.  
O‘zbekiston respublikasining qonuni
54 Lotin yozuviga asoslangan o‘zbek alifbosini joriy etish to‘g‘risida
O‘n   ikkinchi   chaqiriq   O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Kengashining   o‘n
uchinchi sessiyasida 1993-yil 2-sentabrda qabul qilingan.
Ushbu   Qonun   O‘zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasiga   asoslanib   va
o‘zbek yozuvining lotin alifbosiga o‘tilgan 1929-1940-yillardagi ijobiy tajribasidan
kelib chiqib, keng jamoatchilik vakillari bildirgan istak-xohishlarni inobatga olgan
holda   respublikaning   har   taraflama   kamol   topishini   va   jahon   kommunikatsiya
tizimiga kirishni jadallashtiruvchi qulay sharoit yaratishga xizmat qiladi.
1-modda.   O‘zbekiston   Respublikasida   lotin   yozuviga   asoslangan   quyidagi
31 harf va 1 tutuq belgisi (apostrof)dan iborat o‘zbek alifbosi joriy etilsin: 
2-modda.   Lotin   yozuvi   asosidagi   o‘zbek   yozuvini   joriy   etish   bilan   birga
O‘zbekiston   xalqining   milliy   iftixori   bo‘lmish   bebaho   ma’naviy   meros   bitilgan
arab   alifbosini   va   kirillitsani   o‘rganish   va   ulardan   foydalanish   uchun   zarur
sharoitlar saqlab qolinadi.
O‘zbekiston   Respublikasining   “Lotin   yozuviga   asoslangan   o‘zbek
alifbosini joriy etish to‘g‘risida”gi qonuniga o‘zgartirishlar  kiritish haqida
O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi qaror qiladi:
O‘zbekiston   Respublikasining   1993-yil   2-sentabrida   qabul   qilingan   “Lotin
yozuviga   asoslangan   o‘zbek   alifbosini   joriy   etish   to‘g‘risida”gi   Qonuniga
(O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Kengashi   Axborotnomasi,   1993-yil,   9-son,   331-
modda) quyidagi o‘zgartirishlar kiritilsin:
1. 1-moddadagi “31 harf va 1 tutuq belgisi (apostrof)dan” so‘zlari “26 harf
va 3 ta harflar birikmasidan” so‘zlari bilan almashtirilsin.
2. Cc, J j harflari mustaqil harf belgisi sifatida alifbodan chiqarilsin.
3. Ōō harfi O‘ o‘ shaklida,   harfi G‘g‘ shaklida, Şş harfi Sh sh shaklida,Ḡḡ
Çç   harfi   Ch   ch   shaklida,   Ñ   ñ   harfi   Ng   ng   shaklida,     harf   belgisi   q   shaklida	
ǫ
ifodalansin.
4.   Aa,   Ii,   Gg,   G‘g‘,   Qq,   O‘o‘,   Zz   harflari   va   Ch   ch   harflar   birikmasining
yozma shakli tegishlicha   Aa   Ii     Gg     Ğğ     Qq       Oo     Zz         Ch       ch           tarzda
ifodalansin.
O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti: I. KARIMOV
Toshkent shahri, 1995-yil 6-may
Demak, barcha o‘zgarishlardan keyin lotin yozuviga asoslangan yangi
o‘zbek alifbosi quyidagi shaklni oldi: Aa (1) Bb (2) Dd (3) Ee (4) Ff (5) Gg (6) Hh
(7) Ii (8) Jj (9) Kk (10) Ll (11) Mm (12) Nn (13) Oo (14) Pp (15) Qq (16) Rr (17)
55 Ss (18) Tt (19) Uu (20) Vv (21) Xx (22) Yy (23) Zz (24) O‘o‘ (25) G‘g‘ (26) Sh sh
(27) Ch ch (28) Ng ng (29).
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.Fonografik yozuvga izoh bering? 
2.   Yangi lotin yozuviga izoh bering? 
3  Yunon alifbosiga izoh bering?
4. Dastlabki “maktub”lar haqida ma’lumot bering?
5.1993-yilda qanday qonun qabul qilindi? 
9. Orfografiya va uning tamoyillari
Tayanch   so’zlar:   orfografiya,   orfoepiya,   qoida,   tamoyillar,   fonetik,
morfologik, tarixiy-an’anaviy, etimologik, differensial, 
9.1.Orfografiya so’zlar va ularning shakllari.
Orfografiya ( grekcha orphos – to‘g‘ri, grapho- yozaman) so‘zlar va ularning
shakllarini yozish haqidagi qoidalar tizimidir.  
Qoidalar   o‘z   navbatida   yirik   qoidalar   yig‘indisiga   jamlanadi.   Bu   jamlanma
tamoyillar (prinsiplar) deb yuritiladi. 
Bu qoidalar orfografiyaning  quyidagi tamoyillari asosida yaratiladi : fonetik
tamoyil,   morfologik   tamoyil,   etimologik       tamoyil,     tarixiy-an’anaviy   tamoyil,
differensiatsiya  tamoyili.
Fonetik     tamoyil.   Bu   tamoyilga   ko‘ra   so‘zlar   va   so‘z   tarkibidagi   affikslar
qanday   talaffuz   qilinsa,   xuddi   o‘shanday   yoziladi.   Masalan,   1)   ong   so‘ziga   –la
affiksini  yoki  son   so‘ziga    -a  affiksini  qo‘shish   bilan  yasalgan   so‘zlar   ongla  yoki
sona     tarzida   emas,   angla,   sana   tarzida   talaffuz   qilinadi   va   shunday   yoziladi;   2)
oxiri   a   unlisi   bilan   tugagan     so‘zlarga   v   yoki   q   undoshi   bilan   boshlanadigan
affikslar   qo‘shilganda,   a   unlisi     o   tarzida   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   tanlov
(tanla+v),   ishlovchi     (ishla+   vchi),     taroq   (tara+q),qaynoq     (qayna   +q),   sayroqi
(sayra   +qi);   3)   oxiri       i   unlisi   bilan   tugagan     so‘zlarga   v   undoshi   bilan
boshlanadigan   affikslar   qo‘shilganda,   i   unlisi   u   tarzida   aytiladi   va   shunday
yoziladi:   o‘quv   (o‘qi   +v),   to‘quvchi   (to‘qi+vchi   );   4)   q   yoki   k   undoshi     blan
tugagan   so‘zlarga   egalik   qo‘shimchasi     qo‘shilganda,   q   undoshi   g‘   tarzida,   k
undoshi   g   tarzida     aytiladi   va   shunday   yoziladi:   qishlog‘i   (qishloq+i),   etagi
(etak+i); 5) o‘g‘il, og‘iz, singil, burun, zahar, shahar kabi so‘zlarga egalik affikslari
qo‘shilganda, ikkinchi bo‘g‘indagi a, i, u   unlilari   talaffuzda ham,   yozuvda ham
tushub qoladi: o‘g‘li, burni, shahri kabi.  
56 Ko‘rinadiki,   orfografiyaning     fonetik   tamoyili     yozuvni     jonli   talaffuzga
yaqinlashtiriladi. 
   Morfologik tamoyil.   Bu tamoyilga  ko‘ra so‘zlar  va ularning tarkibiy
qismlari     talaffuz     qilinishiga   qarab   emas,   asliga   muvofiq     yoziladi.   Masalan:
1)   maktab,   kitob,   borib,   kelib,   yuzlab,   kuylab,   ozod,   obod   kabi   so‘zlarning
oxiridagi     b   va   d   undoshlari     p   va   t     tarzida   aytilsa   ham,   asliga   muvofiq     b   va   d
yoziladi;              
2) bog‘bon, kaptarboz kabi so‘zlar tarkibidagi yasovchilardan b undoshi v tarzida
aytilsa-da,   asliga   muvofiq   b   yoziladi;     3)   shanba,   manba,   sunbul   kabi   so‘zlar
tarkibidagi n undoshi  m tarzida  aytilsa ham, asliga muvofiq n yoziladi;   4) do‘st,
past,   sust,     farzand,     xursand   kabi   so‘zlarda     yonma-yon   kelgan     undoshlarning
oxirgisi talaffuz qilinmaydi,  ammo yozuvda  saqlanadi.
          9.2. Morfologik tamoyil.
Morfologik tamoyil  orfografiyaning  yetakchi tamoyili sanaladi.
 Tarixiy-an’anaviy  tamoyil.  Bu tamoyilga ko‘ra, boshqa tillardan (masalan,
arab,   rus   yoki   rus   tili   orqali   boshqa   tillardan)   o‘zlashgan   so‘zlar   hozir   ham
o‘tmishdagi   shakliga     muvofiq   yoziladi.   Masalan:   1)   muomala,   muhokama,
munosabat   kabi   so‘zlar   arab   tilidan   o‘zlashgan     bo‘lib,   ularning   uchinchi
bo‘g‘inidagi a unlisi i tarzida  aytiladi, ammo  yozuvda tarixiy-an’anaviy  shaklini
saqlaydi; 2) rus tilidagi schyot, shyotka so‘zlari o‘zbek tiliga cho‘t, chotka tarzida
o‘zlashtirilgan.     Bu   so‘zlarning   manba   tilda   asli   qanday   yozilishi   ma’lum   bo‘lsa
ham, an’anaga muvofiq  cho‘t, chotka tarzida yoziladi. 
Etimologik   (yoki   grafik)   tamoyil.   Bu   tamoyilga   ko‘ra,   boshqa   tillardan
(masalan,   arab,   rus   yoki   rus   tili   orqali   boshqa   tillardan)     kirgan   so‘zlar     o‘zi
mansub bo‘lgan tildagi   shaklini   o‘zbek   imlosida ham   saqlagan holda   yoziladi.
1)    ocherk, tonna, kosmos,  pochta  kabi  so‘zlarning urg‘uli    bo‘g‘inidagi    o unlisi
o‘zbekcha o‘ tarzida aytilsa ham, rus tilidagi shakliga mos ravishda  o yoziladi. 2)
samolyot,     kometa,     morfema,     direktor,   traktor   kabi   so‘zlarning   urg‘usiz
bo‘g‘inidagi   o unlisi   a yoki  i  tarzida  aytilsa ham, rus tilidagi shakliga muvofiq
ravishda   o   tarzida     yoziladi;     3)   televizor,   telefon,   gerbariy   kabi   ruscha–
baynalminal     so‘zlarning   urg‘usiz   bo‘g‘inlarida     kelgan   e   unlisi   i   tarzida   talaffuz
qilinadi, lekin rus tilidagi shakliga  mos ravishda e saqlanadi.
Differensiatsiya tamoyili.   Bu tamoyilga ko‘ra, shakli   yoki talaffuzi   bir xil
bo‘lgan     so‘zlar   yozuvda     turli   shartli     belgilar   vositasida   (yoki   ba’zan   ma’noga
ko‘ra) farqlanadi.   Masalan:  1)  urg‘u   vositasida   farqlash:    atlás – mato,   átlas  –
geografik   atlas,       –   ot,     fizík   –   sifat   (fizik   hodisalar);     2)   unlining   qisqa   yoki
cho‘ziqligini farqlash : she’r –sher,   ta’na –tana , da’vo - davo (she’r, ta’na, da’vo
so‘zlaridagi   a   unlisining   cho‘ziqligi   ayirish   (tutuq)     belgisi   orqali   ko‘rsatilgan;
57 3) boshqa-boshqa tovush ifodalovchi harflar vositasida   farqlash: shoh – podshoh,
shox – daraxtning shoxi,  urush – jang,  urish – qo‘l  bilan urmoq.  
Ko‘rinadiki,     fonetik   va   morfologik     tamoyillar   o‘zbek   orfografiyasining
asosiy   tamoyillari     bo‘lib,     morfologik   tamoyil     yetakchi,   chunki   imloga   oid
ko‘pchilik  qoidalar  ana shu tamoyil asosida  yaratiladi.   
1995-yil   24-avgustda   qabul   qilingan   asosiy   imlo   qoidalari   quyidagi
bo‘limlarni o‘z ichiga oladi: 
1. Harflar imlosi:
a) unlilar imlosi (1-7-bandlar);  
b) undoshlar imlosi (8-32-bandlar).
2. Asos va qo‘shimchalar imlosi (33-37-bandlar)
3. Qo‘shib yozish (38-50-bandlar)
4. Chiziqcha bilan yozish (51-56-bandlar)
5. Ajratib yozish (57-65-bandlar)
6. Bosh harflar imlosi (66-74-bandlar)
7. Ko‘chirish qoidalari (75-82-bandlar)
 O‘zbekiston Respublikasining “Lotin yozuviga asoslangan o‘zbek alifbosini
joriy   etish   to‘g‘risida”gi   Qonunini   bajarish   maqsadida   Vazirlar   Mahkamasi   qaror
qiladi:
1. O‘zbek tilining asosiy imlo qoidalari tasdiqlansin (ilova qilinadi).
2.   Respublika   vazirliklari,   idoralari,   mahalliy   hokimiyat   va   boshqaruv
idoralari,   ommaviy   axborot   vositalari   lotin   yozuviga   asoslangan   o‘zbek
alifbosidagi   barcha   turdagi   yozishmalarda,   matbuotda,   ish   yuritishda   ushbu
qoidalarni   joriy   qilish   yuzasidan   tegishli   tadbirlarni   ishlab   chiqsinlar   va   amalga
oshirsinlar.
3. O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi, Oliy va o‘rta maxsus ta’lim
vazirligi,   Xalq   ta’limi   vazirligi,   Davlat   matbuot   qo‘mitasi   uch   oy   muddat   ichida
maktablar uchun qo‘llanma sifatida o‘zbek tilining imlo lug‘atini, kishi ismlari va
joy nomlari lug‘atlarini tayyorlasinlar va nashr etish choralarini ko‘rsinlar.
4.   Mazkur   qarorning   bajarilishini   nazorat   qilish   Vazirlar   Mahkamasi¬ning
Ta’lim va fan hamda Ijtimoiy masalalar va madaniyat bo‘limlariga yuklansin.
9.3.O‘zbek tilining asosiy imlo qoidalari
Harflar imlosi. Unlilar imlosi
1. Aa harfi:
1)   aka,   alanga,   aloqa,   og‘a;   sentabr,   noyabr   kabi   so‘zlarda   old   qator   keng
unlini ifodalash uchun yoziladi;
58 2) bahor, zamon; savol, gavda; vasvasa kabi so‘zlarning oldingi bo‘g‘inida,
vaqt, vahm kabi so‘zlarda a aytiladi va yoziladi.
2. Oo harfi:
1)   ona,   omon,   quyosh,   fido,   baho,   xola,   lotin;   mukofot,   mahorat   kabi
so‘zlarda orqa qator keng unlini ifodalash uchun yoziladi;
2)   boks,   poyezd,   tonna,   talon;   agronom,   mikrofon;   direktor,   termos   kabi
o‘zlashma so‘zlardagi unlini ifodalash uchun yoziladi.
3. Ii harfi:
1)   ish,   iz,   qil;   xirmon,   ilhom,   ikki,   ixtisos,   shoyi,   tulki;   volida,   piramida;
bilan, biroq, sira, qishloq, chiroq kabi so‘zlarda old qator tor unlini ifodalash uchun
yoziladi;
2) o‘tin, o‘rik, bo‘lim kabi oldingi bo‘g‘inida o‘ unlisi keladigan so‘zlarning
keyingi bo‘g‘inida i aytiladi va yoziladi.
4. Uu harfi:
1)   uy,   kun;   buzoq,   buloq,   Buxoro;   butun,   uchuq,   usul,   yulduz;   mafkura;
ko‘zgu,   uyqu;   aluminiy,   yubiley   kabi   so‘zlarda   orqa   qator   tor   unlini   ifodalash
uchun yoziladi;
2)   qovun,   sovun,   tovush,   yovuz,   qirg‘ovul,   chirmovuq   kabi   so‘zlarning
oldingi   bo‘g‘inida   o   unlisi   kelsa,   keyingi   yopiq   bo‘g‘in   boshidagi   v   undoshidan
keyin u aytiladi va yoziladi.
5.   O‘o‘   harfi   o‘t,   o‘q,   o‘zbek,   o‘simlik,   do‘   ppi;   bo‘tako‘z,   semizo‘t,
gulko‘rpa,   noo‘rin   kabi   so‘zlarda   orqa   qator   o‘rta-keng   unlini   ifodalash   uchun
yoziladi.
6. Ee harfi ekin, esla, evara, ekran, eksport; kel, zehn; kecha, behi; telefon,
teatr; poyezd, atelye; e’lon, ne’mat, she’r kabi so‘zlarda old qator o‘rta-keng unlini
ifodalash uchun yoziladi.
7. Yonma-yon keladigan unlilar imlosi:
1) unlilar orasiga ba’zan y undoshi qo‘shib aytilsa ham, yozilmaydi: 
a) ia: material, milliard, radiator; tabiat, shariat kabi; 
b) io: biologiya, million, stadion, radio kabi;
d) ai: mozaika, ukrain, said, maishat kabi;
e) oi: alkoloid, ellipsoid, doim, shoir, oila kabi;
f) ea: teatr, okean, laureat kabi;
2)   ae,   oe   unlilar   so‘z   ichida   kelganda   ikkinchi   unli   y   aytilsa   ham,   asliga
muvofiq e yoziladi: aerostat, poema kabi.
Boshqa hollarda yonma-yon kelgan unlilar odatda aynan aytiladi va yozila-
di:   manfaat,   kauchuk,   aorta,   saodat,   burjua,   shuaro,   inshoot,   sanoat,   va¬kuum,
muammo, matbuot, tabiiy, rioya va boshqalar.
59 Undoshlar imlosi
8. Bb harfi:
1)   bobo,   bahor,   bir,   majbur,   zarb   kabi   so‘zlarda   jarangli   portlovchi   lab
undoshini ifodalash uchun yoziladi;
2) kitob, yuzlab, kelib kabi so‘zlar oxirida p aytilsa ham, b yoziladi; 
3) qibla, tobla kabi so‘zlarda ba’zan v aytilsa ham, b yoziladi.
9.   Pp   harfi   paxta,   pichoq,   opa,   tepa,   tup,   yop   kabi   so‘zlarda   jarangsiz
portlovchi lab undoshini ifodalash uchun yoziladi.
10. Vv harfi:
1)   ov,   suv,   kuyov;   ovoz,   savol;   volida,   vatan   kabi   so‘zlarda   ovozdor
sirg‘aluvchi lab undoshini ifodalash uchun yoziladi;
2)   avtobus,   avtomat   kabi   o‘zlashma   so‘zlarda   v   ba’zan   f   aytilsa   ham,   v
yoziladi.
11. Ff harfi:
1)   fan,   fe’l,   futbol,   fizika;   asfalt,   juft;   insof,   isrof   kabi   so‘zlarda   jarangsiz
sirg‘aluvchi lab undoshini ifodalash uchun yoziladi;
2)   fasl,   fayz,   Fotima,   fursat   kabi   so‘zlarda   f   tovushi   ba'zan   p   aytilsa   ham,
asliga muvofiq f yoziladi.
12. Mm harfi moy, muborak, tomon, ilhom kabi so‘zlarda ovozdor lab-¬lab
burun undoshini ifodalash uchun yoziladi.
13. Dd harfi:
1)   dala,   odat,   bunyod,   modda,   jiddiy   kabi   so‘zlarda   til   oldi   jarangli   port-
lovchi undoshni ifodalash uchun yoziladi;
2) odob, savod, marvarid; zavod, pud, sud; badqovoq, badxo‘r kabi so‘zlarda
t aytilsa ham, d yoziladi.
14. Tt  harfi  tong, tun;  butun, o‘tin, o‘t, kut  kabi  so‘zlarda til  oldi  jarangsiz
portlovchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
15. Zz harfi:
1)   zar,   zamon;   toza,   o‘zbek;   yoz,   g‘oz   kabi   so‘zlarda   til   oldi   jarangli
sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi;
2) iztirob, izquvar, bo‘zchi, tuzsiz kabi so‘zlarda jarangsiz undoshdan oldin s
aytilsa ham, z yoziladi.
16. Ss harfi sog‘, somon, oson, asos, olmos kabi so‘zlarda til oldi jarangsiz
sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
17.  Sh  sh  harflar  birikmasi  shahar,  shisha,   shodlik;   ishq,  pishiq;  bosh,   tosh
kabi so‘zlarda til oldi jarangsiz sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
S  h  harflari   ikki  tovushni   ifodalasa,  ular   orasiga  tutuq  (’)   belgisi  qo‘yiladi:
Is'hoq, as'hob kabi.
60 18. Jj harfi:
1) jon, jahon, jiyda, tijorat; rivoj, vaj kabi so‘zlarda til oldi jarangli qorishiq
undoshni ifodalash uchun yoziladi;
2)   jurnal,   projektor;   gijda,   ajdar,   tiraj   kabi   o‘zlashma   so‘zlarda   til   oldi
jarangli sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
19. Ch ch harflar birikmasi choy, chevar, chiroyli, chaman; achchiq, uchun,
bichiqchi; kuch, kech kabi so‘zlarda til oldi jarangsiz qorishiq un¬doshni ifodalash
uchun yoziladi.
20.   Rr   harfi   rahmat,   rohat,   orom,   doira,   bor,   diyor   kabi   so‘zlarda   til   oldi
ovozdor titroq undoshni ifodalash uchun yoziladi.
21. Ll harfi lola, loyiq, la’l; iloj, mahal kabi so‘zlarda sirg‘aluvchi  ovozdor
yon undoshni ifodalash uchun yoziladi.
22. Nn harfi:
1) non, nomus; ona, tana; bilan, tomon kabi so‘zlarda til oldi ovozdor burun
undoshini ifodalash uchun yoziladi;
2)   shanba,   yonbosh,   jonbozlik;   yonma-yon,   ko‘rinmaslik   kabi   so‘zlarda   n
tovushi ba’zan m aytilsa ham, n yoziladi.
23. Gg harfi gul, go‘zal; ega, gugurt; teg, eg kabi so‘zlarda til orqa jarangli
portlovchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
24.   Kk   harfi   ko‘l,   ko‘ylak;   uka,   moki;   tok,   bilak   kabi   so‘zlarda   til   orqa
jarangsiz portlovchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
25. Yy harfi yo‘l, yigit, yetti, yaxshi, yoz, yulduz; tuya, dunyo, tayyor; soy,
tuy kabi so‘zlarda til o‘rta sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
26. Ng ng harflar birikmasi yangi, ko‘ngil, dengiz, singil, keling, bor¬dingiz;
tong, ming, teng kabi so‘zlarda til orqa ovozdor burun tovushini ifo¬dalash uchun
yoziladi.
27.   Qq   harfi   qizil,   qimiz,   qirq,   haqiqiy,   aql   kabi   so‘zlarda   chuqur   til   orqa
jarangsiz portlovchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
28.   G‘g‘   harfi   g‘oz,   bag‘ir   ,   tog‘   kabi   so‘zlarda   chuqur   til   orqa   jarangli
sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
29.   Xx   harfi   xabar,   xo‘roz,   xohish,   xushnud,   baxt,   axborot,   mix   kabi
so‘zlarda chuqur til orqa jarangsiz sirg‘aluvchi undoshni ifodalash uchun yoziladi.
30.   Hh   harfi   hosil,   hamma,   bahor;   isloh,   nikoh   kabi   so‘zlarda   jarangsiz
sirg‘aluvchi bo‘g‘iz undoshini ifodalash uchun yoziladi.
31. Yonma-yon keladigan undoshlarning imlosi:
1) baland, Samarqand, poyezd; do‘st, artist, g‘isht kabi so‘zlarda d, t tovushi
ba'zan aytilmasa ham, yoziladi;
61 2)   metall,   kilogramm,   kilovatt,   kongress   kabi   o‘zlashma   so‘zlar   oxirida   bir
undosh   aytilsa   ham,   ikki   harf   yoziladi.   Lekin   bunday   so‘zlarga   xuddi   shu   tovush
bilan   boshlanadigan   qism   qo‘shilsa,   so‘z   oxiridagi   bir   harf   yozilmaydi:
metall+lar=metallar, kilogramm+mi=kilogrammi kabi.
32.’ – tutuq belgisi:
1)   a’lo,   ba’zan,   ma’yus,   ta’zim,   ra’y,   ta’b;   e’lon,   e’tibor,   e’tiqod,   me’mor,
ne’mat, she’r, fe’l; Nu’mon, shu’la kabi o‘zlashma so‘zlarda unlidan keyin shu unli
tovushning   cho‘ziqroq   aytilishini   ifodalash   uchun   qo‘yiladi;   mo‘jiza,   mo‘tadil,
mo‘tabar kabi so‘zlarda o‘ unlisi cho‘ziqroq aytilsa ham, tutuq belgisi qo‘yilmaydi;
2)  in’om, san’at, qat’iy, mas’ul  kabi  o‘zlashma  so‘zlarda unlidan oldin shu
unli oldingi undosh tovushdan ajratib aytilishini ifodalash uchun qo‘yiladi.
Asos va qo‘shimchalar imlosi
33. Qo‘shimcha qo‘shilishi bilan so‘z oxiridagi unli o‘zgaradi:
1)   a   unlisi   bilan   tugagan   fe’llarga   -v,   -q,   -qi   qo‘shimchasi   qo‘shilganda   a
unlisi o aytiladi va shunday yoziladi: sayla-saylov, sina-sinov, aya-ayovsiz; so‘ra-
so‘roq, bo‘ya-bo‘yoq; o‘yna-o‘ynoqi, sayra-sayroqi kabi;
2)   i   unlisi   bilan   tugagan   ko‘pchilik   fe’llarga   -v,   -q   qo‘shimchasi
qo‘shilganda   bu   unli   u   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   o‘qi   -   o‘quvchi,   qazi   -
qazuvchi,   sovi   -   sovuq   kabi.   Lekin   i   unlisi   bilan   tugagan   ayrim   fe’llarga   -q
qo‘shimchasi   qo‘shilganda   bu   unli   i   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   og‘ri-og‘riq,
qavi-qaviq kabi.
Eslatma:
1) undosh bilan tugagan barcha fe’llarga -uv qo‘shiladi: ol-oluv, yoz¬-yozuv
kabi;
2) undosh bilan tugab, tarkibida u unlisi bor fe’lga -uq qo‘shiladi: uz - uzuq,
yut - yutuq kabi.
Lekin   uyushiq,   burushiq,   uchuriq   (shuningdek,   bulduriq)   kabi   so‘zlarning
uchinchi bo‘g‘inida i aytiladi va shunday yoziladi.
34.   k,   q   undoshi   bilan   tugagan   ko‘p   bo‘g‘inli   so‘zlarga,   shuningdek,   bek,
yo‘q kabi ayrim bir bo‘g‘inli so‘zlarga egalik qo‘shimchasi qo‘shilganda k undoshi
g undoshiga, q undoshi g‘ undoshiga aylanadi va shunday yoziladi: tilak - tilaging,
yurak-yuragim,   kubok-kubogi,   bek-begi;   tayoq-tayog‘i,   qo‘shiq-qo‘shig‘i,
yaxshiroq-yaxshirog‘i, yo‘q-yo‘g‘i kabi. Lekin ko‘p bo‘g‘inli o‘zlashma so‘zlarga,
bir   bo‘g‘inli   ko‘pchilik   so‘zlarga   egalik   qo‘shimchasi   qo‘shilganda   k,   q   tovushi
aslicha   aytiladi   va   yoziladi:   ishtirok-ishtiroki,   ocherk¬-ocherki,   erk-erki,   huquq-
huquqim, ravnaq-ravnaqi, yuq-yuqi kabi.
35.   Quyidagi   qo‘shimchalar   qo‘shilishi   bilan   so‘zning   tarkibida   tovush
tushadi yoki ortadi:
62 1)   o‘rin,   qorin,   burun,   o‘g‘il,   bo‘yin,   ko‘ngil   kabi   ba’zi   so‘zlarga   egalik
qo‘shimchasi   qo‘shilganda,   qayir,   ayir   kabi   fe’llarga   nisbat   shaklini   yasovchi   -il
qo‘shimchasi   qo‘shilganda,   ikki,   olti,   yetti   so‘zlariga   -ov,   -ala   qo‘shimchalari
qo‘shilganda   ikkinchi   bo‘g‘indagi   unli   aytilmaydi   va   yozilmaydi:   o‘rin-o‘rnim,
qorin-qorni,   burun-burning,   o‘gil-o‘g‘ling,   ko‘ngil-ko‘ngli,   yarim-yarmi;   qayir-
qayril, ulug‘ - ulg‘ay, sariq-sarg‘ay, ikki-ikkov, ikki-ikkala, yetti¬-yettov kabi;
2)   u,   bu,   shu,   o‘sha   olmoshlariga   -da,   -dan,   -day,   -dagi,   -da,   -gach,   -cha
qo‘shimchalari qo‘shilganda n tovushi qo‘shib aytiladi va shunday yoziladi: unda,
bunday,   shunda,   o‘shancha   kabi;   bu   olmoshlarga   egalik   qo‘shimchalari
quyidagicha qo‘shiladi: buningiz, o‘shanisi kabi;
3)   o,   o‘,   u,   e   unlilari   bilan   tugaydigan   so‘zlarga   egalik   qo‘shimchalari
quyidagicha qo‘shiladi:
a)   ko‘pchilik   so‘zlarga   egalik   qo‘shimchalari   -m,   -ng,   -si;   -miz,   -ngiz,   -si
(yoki -lari) shaklida tovush orttirmay qo‘shiladi: bobom, bobong, bobosi; bobomiz,
bobongiz, bobosi (yoki bobolari); orzum, orzung, orzusi; orzumiz, orzungiz, orzusi
kabi;
b)   parvo,   obro‘;   mavqe,   mavzu,   avzo   so‘zlariga   I,   II   shaxs   egalik
qo‘shimchalari   qo‘shilganda   bir   y   tovushi   qo‘shib   aytiladi   va   shunday   yoziladi:
parvoyim,   parvoying;   parvoyimiz,   parvoyingiz;   obro‘yim,   obro‘ying;   obro‘yimiz,
obro‘yingiz   kabi;   III   shaxs   egalik   qo‘shimchasi   parvo,   avzo,   obro‘   ;   mavqe
so‘zlariga -yi shaklida, xudo, mavzu so‘zlariga esa -si shaklida qo‘shiladi: avzoyi,
mavzusi   kabi   (dohiy   kabi   y   undoshi   bilan   tugagan   so‘zga   ham   III   shaxsda   -si
qo‘shiladi: dohiysi kabi);
4)   men,   sen   olmoshlariga   -ni,   -ning,   -niki   qo‘shimchalari   qo‘shilganda
qo‘shimchadagi  n tovushi  aytilmaydi  va  yozilmaydi:  meni, mening, meniki;  seni,
sening, seniki kabi.
36. Quyidagi qo‘shimchalarning birinchi tovushi ikki xil aytilsa ham, bir xil
yoziladi:
1)   -bon,   -boz   qo‘shimchalari   ba’zan   -von,   -voz   aytilsa   ham,   hamma   vaqt   -
bon,   -boz   yoziladi:   darvozabon,   masxaraboz   kabi.   Lekin   -vachcha   qo‘shimchasi
hamma vaqt shunday aytiladi va yoziladi: amakivachcha, xolavachcha kabi;
2)   o‘rin   kelishigi   va   chiqish   kelishigi   qo‘shimchasining,   o‘tgan   zamon
yasovchisi va III shaxs ko‘rsatkichi -di qo‘shimchasining boshidagi undosh ba’zan
t aytilsa ham, hamma vaqt d yoziladi: ishda, misdan, ketdi, kelmabdi kabi.
37.   Quyidagi   qo‘shimchalarning   bosh   tovushi   ikki   yoki   uch   xil   aytiladi   va
shunday yoziladi:
63 1)   taqlid   so‘zlardan   fe’l   yasovchi   -illa   (chirilla,   taqilla)   qo‘shimchasi   so‘z
tarkibida   v   yoki   u   tovushi   bolganda   -ulla   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   shovulla,
lovulla, gurulla kabi;
2) nisbat  shaklini yasovchi  -dir qo‘shimchasi  jarangli undosh bilan tugagan
bir bo‘g‘inli so‘zlarga (kel so‘zidan boshqa) , shuningdek, z undoshi bilan tugagan
orttirma   nisbat   yasovchisidan   keyin   qo‘shiladi:   quvdir,   egdir,   kuldir,   yondir;
o‘tkazdir,   tomizdir   kabi.   Qolgan   barcha   hollarda   bu   qo‘shimcha   -tir   aytiladi   va
shunday yoziladi: tiktir, kestir, uyaltir, chaqirtir kabi;
3)   jo‘nalish   kelishigi   qo‘shimchasi   -ga,   chegara   bildiruvchi   -gacha,
ravishdosh   shaklini   yasovchi   -gach,   -guncha,   -gani,   -gudek,   sifatdosh   shaklini
yasovchi   -gan,   buyruq   maylining   II   shaxs   ko‘rsatkichi   -gin,   shuningdek,   -gina
qo‘shimchasi uch xil aytiladi va shunday yoziladi:
a)   k   undoshi   bilan   tugagan   so‘zlarga   qo‘shilganda   bu   qo‘shimchalaming
bosh   tovushi   k   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   tokka,   yo‘lakkacha,   ko‘nikkach,
zerikkuncha, to‘kkani, kechikkudek, bukkan, ekkin, kichikkina kabi;
b)   q   undoshi   bilan   tugagan   so‘zlarga   qo‘shilganda   bu   qo‘shimchalarning
bosh   tovushi   q   aytiladi   va   shunday   yoziladi:   chopiqqa,   qishloqqacha,   yoqqach,
chiqquncha, chiniqqani, qo‘rqqudek, achchiqqina kabi;
d)   qolgan   barcha   hollarda,   so‘z   qanday   tovush   bilan   tugashidan   va   bu
qo‘shimchalarning   bosh   tovushi   k   yoki   q   aytilishidan   qat’i   nazar,   g     yoziladi:
bargga, pedagogga, bug‘ga, sog‘ga, og‘gan, sig‘guncha kabi.
Qo‘shib yozish
38.   Xona,   noma,   poya,   bop,   xush,   ham,   baxsh,   kam,   umum,   rang,   mi¬joz,
sifat,   talab   kabi   so‘zlar   yordamida   yasalgan   qo‘shma   ot   va   qo‘shma   sifat¬lar
qo‘shib   yoziladi:   qabulxona,   tabriknoma,   taklifnoma,   bedapoya,   omma¬bop,
xushxabar,   hamsuhbat,   orombaxsh,   kamquvvat,   bug‘doyrang,   umum¬xalq,
sovuqmijoz, devsifat, suvtalab kabi.
39.   -(a)   r   (inkori   -mas)   qo‘shimchasi   bilan   tugaydigan   qo‘shma   ot   va
qo‘shma   sifatlar   qo‘shib   yoziladi:   o‘rinbosar,   otboqar,   cho‘lquvar,   ishyoqmas,
qushqo‘nmas kabi.
40. Takror taqlid so‘zlarga qo‘shimcha qo‘shish bilan yasalgan ot va fe’llar
qo‘shib   yoziladi:   pirpirak  (pir-pir+ak),  hayhayla  (hay-hay+la),  gijgijla  (gij-gij+la)
kabi.
41.   Narsani   (predmetni)   boshqa   biror   narsaga   nisbatlash   (qiyoslash),
o‘xshatish yo‘li bilan bildiruvchi qo‘shma ot va qo‘shma sifatlar qo‘shib yoziladi:
karnaygul,   qo‘ziqorin,   otquloq,   oybolta,   devqomat,   sheryurak,   bodom-qovoq,
qirg‘iyko‘z kabi.
64 42. Narsani uning rangi, mazasi, o‘zidagi biror narsasi va shu kabi belgilari
asosida   bildiruvchi   qo‘shma   otlar   qo‘shib   yoziladi:   olaqarg‘a,   qizil¬ishton,
achchiqtosh, mingoyoq kabi.
43.   Narsaning   biror   maqsad,   ish   uchun   mo‘ljallanganligini   bildiruvchi
qo‘shma   otlar   qo‘shib   yoziladi:   kirsovun,   qiymataxta,   tokqaychi,   oshrayhon,
molqo‘ra, nosqovoq, ko‘zoynak kabi.
44.   Narsani   joyga   nisbat   berish   asosida   bildiruvchi   qo‘shma   otlar   qo‘shib
yoziladi: tog‘olcha, cho‘lyalpiz, suvilon, qashqargul kabi.
45.   Marosim,   afsona   kabilarni   bildiruvchi   qo‘shma   otlar   qo‘shib   yoziladi:
kiryuvdi, kelintushdi, qoryog‘di, Urto‘qmoq, Ochildasturxon kabi.
46.   Qaratuvchili   birikmaning   bir   so‘zga   aylanishi   bilan   yuzaga   kelgan
qo‘shma otlar qo‘shib yoziladi: mingboshi, so‘zboshi, olmaqoqi kabi.
47.   Ikkinchi   qismi   turdosh   ot   bilan   yoki   obod   so‘zi   bilan   ifodalangan   joy
nomlari qo‘shib yoziladi: Yangiyo‘l, To‘rtko‘l, Mirzaobod, Xalqobod kabi. Lekin
ikkinchi qismi atoqli ot bo‘lgan joy nomlari ajratib yoziladi: O‘rta Osiyo, Ko‘hna
Urganch, O‘rta Chirchiq kabi.
48.   Rus   tilidan   aynan   o‘zlashtirilgan   yoki   so‘ma-so‘z   tarjima   qilish   yo‘li
bilan   hosil   qilingan   qo‘shma   so‘zlar   qo‘shib   yoziladi:   kinoteatr,   radiostan¬siya,
fotoapparat, elektrotexnika, teleko‘rsatuv, yarimavtomat, bayramoldi, suvosti kabi.
49.   Qisqartmalaming   barcha   turlari   va   ularga   qo‘shiladigan   qo‘shimchalar
qo‘shib   yoziladi:   SamDU,   ToshDUning   kabi.   Lekin   yonma-yon   kelgan   ikki
qisqartma ajratib yoziladi: O‘zXDP  MK (O‘zbekiston Xalq demokratik parti¬yasi
markaziy kengashi) kabi.
50.   Bir   tovush   ikki   yoki   undan   ortiq   tovush   tarzida   aytilsa,   bunday   holat
harfni takror yozish bilan ko‘rsatiladi: yo‘o‘q , nimaa, himm, ufff  kabi.
Chiziqcha bilan yozish
51. Juft so‘z va takror so‘z qismlari chiziqcha bilan yoziladi: el-yurt, mehr-
shafqat,   qovun-tarvuz,   omon-eson,   kecha-kunduz,   yozin-qishin,   asta¬-sekin,   uch-
to‘rt,  o‘n-o‘n  beshta  (10-15  ta),  bilinar-bilinmas,   bordi-keldi,  kuy¬di-pishdi,  don-
dun, oz-moz, mayda-chuyda, aldab-suldab, o‘ylab-netib, so‘ramay-netmay, kiyim-
kechak,   adi-badi,   ikir-chikir,   duk-duk,   taq-tuq,   yop-qop,   ming-ming   (ming-
minglab),   bitta-bitta   (bitta-bittalab),   baland¬-baland,   chopa-chopa,   ishlay-ishlay,
yaqin-yaqinlargacha, hamma-hamma¬si, uy-uyiga, ich-ichidan kabi.
Eslatma:
1) juft so‘zdan qo‘shimcha yordamida yasalgan so‘zlar ham chiziqcha bilan
yoziladi: baxt-saodatli, xayr-xo‘shlashmoq kabi;
65 2)   juft   so‘z   qismlari   orasida   -u   (-yu)   bog‘lovchisi   kelsa,   undan   oldin
chiziqcha qo‘yiladi  va juft  so‘z  qismlari  ajratib yoziladi:  do‘st-u dushman (do‘st-
dushman), kecha-yu kunduz (kecha-kunduz) kabi;
3) yetakchi va ko‘makchi fe’l bir xil shaklda bo‘lsa, chiziqcha bilan yoziladi:
yozdi-oldi, borasan-qo‘yasan, uxlabman-qolibman kabi.
52.   Belgini   kuchaytiruvchi   qip-qizil,   yam-yashil,   dum-dumaloq,   kup¬pa-
kunduzi,   to‘ppa-to‘g‘ri,   bab-barobar   kabi   so‘z   shakllari   chiziqcha   bilan   yoziladi
(lekin oppoq so‘zi qo‘shib yoziladi).
53.   So‘zning   -ma,   ba-   qo‘shimchalari   yordamida   birlashgan   qismlari
chiziqcha   bilan   yoziladi:   ko‘chama-ko‘cha,   uyma-uy,   rang-barang,   dam¬-badam
kabi.   Lekin   mustaqil   ishlatilmaydigan   qism   qatnashsa,   bunday   so‘zlar   qo‘shib
yoziladi: ro‘baro‘, darbadar kabi.
54.   Rus   tilidan   aynan   yoki   so‘zma-so‘z   tarjima   qilish   yo‘li   bilan   olin¬gan
so‘zlar asliga muvofiq chiziqcha bilan yoziladi: unter-ofitser, kilovatt¬-soat kabi.
55.   -chi,   -a   (-ya)   ,   -ku,   -u   (-yu),   -da,   -e,   -ey   (-yey)   yuklamalari   chiziqcha
bilan   yoziladi:   sen-chi,   boraylik-chi,   sen-a,   kutaman-a,   bola-ya,   mingta-ya,   keldi-
ku, kelgan-u, yaxshi-yu, yaxshi-da, qo‘y-e, yashang-e, o‘g‘lim-ey, keldi-yey kabi.
Ammo -mi, -oq (-yoq), -ov  (-yov),  -gina  (-kina,  -qina)  yuklamalari   o‘zidan  oldin
kelgan  so‘zga qo‘shib  yoziladi:  keliboq,  o‘ziyoq, ko‘rganov,  ko‘rdiyov,  mengina,
qo‘shiqqina kabi.
56.   Tartib   son   arab   raqamlari   bilan   yozilsa,   -nchi   qo‘shimchasi   o‘miga
chiziqcha  (-)  qo‘yiladi:  7-  sinf,  5-“A”  sinfi,  3-,  7-,  8-   sinf   o‘quvchilari,  60-yillar,
1991-yilning   1-sentabri   kabi.   Tartib   sonni   ko‘rsatuvchi   rim   raqamlaridan   keyin
chiziqcha yozilmaydi: XX asr, X  sinf kabi.
Ajratib yozish
57. Qo‘shma fe’lning qismlari ajratib yoziladi: sarf qil, ta’sir et, tamom bo‘l,
sotib ol, olib kel, olib chiq, miq etma kabi.
58.   Ko‘makchi   fe’l   va   to‘liqsiz   fe’l   mustaqil   fe’ldan   ajratib   yoziladi:   aytib
ber, olib ko‘r, so‘rab qo‘y,  ko‘ra qol, bera boshla, yiqila yozdi; ketgan edi, ketgan
ekan, ketgan emish  kabi. Lekin mustaqil  fe’l  bilan yordamchi  fe’l  orasida tovush
o‘zgarishi   bolsa,   bunday   qismlar   qo‘shib   yoziladi:   ay¬taver   (ayta   ber),   boroladi
(bora oladi), bilarkan (bilar ekan) kabi.
59.   Ko‘makchilar   ajratib   yoziladi:   shu   bilan,   soat   sayin,   borgan   sari,   bu
qadar,   kun   bo‘yi   kabi.   Lekin   bilan   ko‘makchisining   -la   shakli,   uchun
ko‘makchisining -chun shakli chiziqcha bilan yoziladi: sen-la, sen-chun kabi.
60.   Hamma,   har,   hech,   bir,   qay,   u,   bu,   shu,   o‘sha   so‘zlari   o‘zidan   keyingi
yoki oldingi so‘zdan ajratib yoziladi: hamma vaqt, har kim, hech qaysi, qay kuni, u
yerda,   shu   yoqdan,   o‘sha   yoqqa   kabi.   Lekin   birpas,   birato‘la,   birvarakayiga,
66 birmuncha,   buyon   so‘zlari   qo‘shib   yoziladi.   Shuningdek,   qay   so‘zi   yoq,   yer
so‘zlari   bilan   ishlatilganda   bir   y   tovushi   tushsa,   bu   so‘zlar   qo‘shib   yoziladi:
qayoqqa, qayerda kabi.
61.   Sifat   oldidan   kelib,   belgining   ortiq   yoki   kamligini   bildiradigan   to‘q,
jiqqa,   tim,   liq,   lang,   och   kabi   so‘zlar   ajratib   yoziladi:   to‘q   qizil,   jiqqa   ho‘l,   tim
qora, liq to‘la, lang ochiq, och sariq kabi.
62. Murakkab son qismlari ajratib yoziladi: on bir, besh yuz, qirq ming olti
yuz bir, bir ming yetti yuz sakson beshinchi kabi.
63.   Yildan   yilga,   tomdan   tomga   kabi   birinchi   qismi   chiqish   kelishigida,
ikkinchi qismi jo‘nalish kelishigida bo‘lgan birikmalar ajratib yoziladi.
64.   Belgining   ortiqlik   darajasini   bildiruvchi   ko‘pdan   ko‘p,   tekindan   tekin,
yangidan yangi, ochiqdan ochiq, qizigandan qizidi kabilar ajratib yoziladi.
65.   Izofali   birikmalar   ajratib   yoziladi.   Bunda   izofa   undosh   bilan   tugagan
so‘zlarga   i   shaklida,   unli   bilan   tigagan   so‘zlarga   yi   shaklida   qo‘shiladi:   dardi
bedavo,   nuqtayi   nazar,   tarjimayi   hol   kabi.   Lekin   izofa   yozilmaydigan   so‘zlar,
shuningdek, qismlaridan biri yoki har ikkisi o‘zbek tilida mustaqil ishlatilmaydigan
so‘zlar qo‘shib yoziladi: gulbeor (guli beor), dardisar kabi.
Bosh harflar imlosi
66. Kishining ismi, ota ismi, familiyasi, taxallusi, ramziy atoqli oti bosh harf
bilan   boshlanadi:   Dilbar,   O‘rinova   Muhabbat   Majidovna,   Azamat   Shuhrat   o‘g‘li,
Hamza Hakimzoda, Muhammadsharif So‘fizoda, Mannon Otaboy, Navoiy, Furqat;
Yelpig‘ichxon, Salomjon Alikov kabi.
67. Joy nomlari bosh harf bilan boshlanadi: Andijon, Yangiyo‘l (shaharlar),
Naymancha,   Buloqboshi   (qishloqlar),   Bodomzor,   Chig‘atoy   (mahallalar),   Zavraq
(dara),   Yorqoq   (yaylov),   Qoratog‘,   Pomir   (tog‘lar),   Oqtepa,   Uchtepa   (tepalar),
Zarafshon, Sirdaryo (daryolar), Yoyilma (kanal); Turkiya, Hindiston (mamlakatlar)
kabi.   Bunday   atoqli   ot   tarkibidagi   sifatlovchi   ham   bosh   harf   bilan   yoziladi:
Shimoliy Kavkaz, Markaziy Qizilqum kabi.
68. Yulduz va sayyoralar, boshqa xil osmon jismlarining atoqli oti bosh harf
bilan   boshlanadi:   Hulkar,   Qavs,   Mirrix   (yulduz   va   sayyoralar   nomi),   Tinchlik
dengizi   (Oydagi   relyef   nomi)   kabi.   Yer,   quyosh,   oy   turdosh   otlari   sayyora   nomi
bo‘lib kelgandagina bosh harf bilan yoziladi: Yer Quyosh atrofida, Oy Yer atrofida
aylanadi.
69. Madaniy-maishiy va savdo korxonalariga, adabiyot va san’at asar¬lariga,
sanoat   va   oziq-ovqat   mahsulotlariga,   shuningdek,   transport   vosi¬talari,   sport
inshootlariga qo‘yilgan nomlar bosh harf bilan boshlanadi: “Tong” (mehmonxona),
“Saodat”   (firma),   „Navro‘z”   (xayriya   jamg‘armasi),   “Kamalak”   (matbaa
birlashmasi), „G‘uncha” (bog‘cha), “Botanika” (san-atoriy), “Paxtakor” (stadion),
67 “Qutlug‘ qon” (roman), “Dilorom” (op¬era), “Tanovar” (kuy), “Ozodlik” (haykal),
“Jasorat” (yodgorlik), “Sino” (sovutgich) kabi.
70.   Muhim   tarixiy   sana   va   bayramlarning   nomlari   tarkibidagi   birinchi   so‘z
bosh   harf   bilan   boshlanadi:   Mustaqillik   kuni,   Xotira   kuni,   Ramazon   hayiti,
Navro‘z bayrami kabi.
71.   Davlatlarning,   davlat   oliy   tashkilotlari   va   mansablarining,   xalqaro
tashkilotlarning   nomidagi   har   bir   so‘z   bosh   harf   bilan   boshlanadi:   O‘zbekiston
Respublikasi,   Rossiya   Federatsiyasi,   Misr   Arab   Respublikasi,   O‘zbekison
Respublikasi   Prezidenti,   O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisining   Raisi,
O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Sudining   Raisi,   Birlashgan   Millatlar   Tashki¬loti,
Jahon Tinchlik Kengashi kabi.
Boshqa   tarkibli   nomlarda   oliy   mansabni   bildiruvchi   birinchi   so‘zgina   bosh
harf   bilan   boshlanadi:   Bosh   vazirning   o‘rinbosari;   Mudofaa   vaziri,   Yozuvchilar
uyushmasi, O‘zbekiston Milliy tiklanish demokratik partiyasi kabi.
Vazirliklar va idoralar, korxonalar va tashkilotlar nomi tarkibidagi bi¬rinchi
so‘z bosh harf bilan boshlanadi: Sog‘liqni saqlash vazirligi, Fan va texnika davlat
qo‘mitasi, Fanlar akademiyasi, Tilshunosl instituti kabi.
72. Davlatning oliy darajali mukofoti nomi tarkibidagi har bir so‘z bosh harf
bilan   boshlanadi:   “O‘zbekiston   Qahramoni”   (unvon),   “Oltin   Yul¬duz”   (medal).
Boshqa   mukofotlar,   faxriy   unvonlar,   nishonlar   nomidagi   birin¬chi   so‘zgina   bosh
harf   bilan   boshlanadi:   “Sog‘lom   avlod   uchun”   (orden),   “O‘zbekistonda   xizmat
ko‘rsatgan fan arbobi” (faxriy unvon), “Matbaa a’lochisi” (nishon) kabi.
73.   Gapning   birinchi   so‘zi   bosh   harf   bilan   boshlanadi:   Yer   tagidan
Muqaddasga bir qarab oldim. 
Eslatma:
1)   ko‘chirma   gapdan   keyin   kelgan   muallif   gapining   birinchi   so‘zi   (agar   u
atoqli ot bo‘lmasa) kichik harf bilan yoziladi: “Bu men”, – qo‘rqibgina javob berdi
ko‘laga (O.Yoqubov);
2)   xatboshiga   gapning   sanaluvchi   qismlari   chiqarilganda   bunday   qism¬lar
oldidan chiziq qo‘yiladi va ular kichik harf bilan yoziladi:
Ma’muriy   huquqbuzarlik   to‘g‘risidagi   ishni   ko‘rishga   tayyorlash   vaqtida
tegishli organ (mansabdor shaxs) quyidagi masalalarni:
– mazkur ishni ko‘rib chiqish uning huquq doirasiga kirish-kirmasligini;
–   ma’muriy   huquqbuzarlik   to‘g‘risidagi   protokol   va   ishga   oid   boshqa
materiallar to‘g‘ri tuzilgan-tuzilmaganligini ... hal qiladi;
3)   gapning  qismlari   qavsli   raqam   yoki   qavsli   harf   qo‘yib  sanalsa,   bun¬day
qismlar ham kichik harf bilan yoziladi:
68 Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilining   lug‘at   boyligi   asosan   besh   manba   negizida
tarkib topgan:
1) umumturkiy so‘zlar; 2) o‘zbekcha so‘zlar; 3) tojik tilidan kirgan so‘zlar;
4)   arab   tilidan   kirgan   so‘zlar;   5)   rus   tilidan   kirgan   so‘zlar   (“O‘zbek   tili”
darsligidan).
74.   Tarkibli   nomlarning   bosh   harfidan   iborat   qisqartmalar,   atoqli   ot
bo‘lmagan   ba'zi   birikmalarning   qisqartmalari   bosh   harf   bilan   yoziladi:   AQSH
(Amerika Qo‘shma Shtatlari), BMT  (Birlashgan  Millatlar  Tashkiloti), AES (atom
elektr   stansiyasi)   kabi.   Qisqartma   tarkibida   bo‘g‘inga   teng   qism   bo‘lsa,   uning
birinchi   harfigina   bosh   harf   bilan   yoziladi:   ToshDTU   (Toshkent   dav¬lat   texnika
universiteti) kabi.
Ko‘chirish qoidalari
75.   Ko‘p   bo‘g‘inli   so‘zning   oldingi   satrga   sig‘may   qolgan   qismi   keyingi
satrga   bo‘g‘inlab   ko‘chiriladi:   to‘q-son,   si-fatli,   sifat-li,   pax-ta-kor,   paxta-¬kor
kabi. Tutuq belgisi oldingi bo‘g‘inda qoldiriladi: va’-da, ma’-rifat, mash’al, in’-om
kabi.
76.   So‘zning   bosh   yoki   oxirgi   bo‘g‘ini   bir   harfdan   iborat   bo‘lsa,   ular
quyidagicha ko‘chiriladi:
1)   so‘z   boshidagi   bir   harfdan   iborat   bo‘g‘in   yolg‘iz   o‘zi   oldingi   satrda
qoldirilmaydi: a-badiy emas, aba-diy, e-shikdan emas, eshik-dan kabi;
2)   so‘z   oxiridagi   bir   harfdan   iborat   bo‘g‘in   yolg‘iz   o‘zi   keyingi   satrga
ko‘chirilmaydi: mudofa-a emas, mudo-faa, matba-a emas, mat-baa kabi.
77. O‘zlashma so‘zlarning bo‘g‘inlari  chegarasida kelgan ikki yoki  un¬dan
ortiq undosh quyidagicha ko‘chiriladi:
1) ikki undosh yonma-yon kelsa, ular keyingi satrga birgalikda ko‘chiriladi:
dia-gramma, mono-grafiya kabi.
2)  uch undosh yonma-yon kelsa, birinchi undosh oldingi  satrda qoldi¬rilib,
qolgan ikki undosh keyingi satrga ko‘chiriladi: silin-drik kabi.
78.   Bir   tovushni   ko‘rsatuvchi   harflar   birikmasi   (sh,   ch,   ng)   birgalikda
ko‘chiriladi: pe-shayvon, pe-shona, mai-shat, pi-choq, bi-chiq-chi, si-ngil, de-ngiz
kabi.
79.   Bosh   harflardan   yoki   bo‘g‘inga   teng   qism   va   bosh   harflardan   iborat
qisqartmalar,   shuningdek,   ko‘p   xonali   raqamlar   satrdan   satrga   bo‘lib
ko‘chirilmaydi: AQSH, BMT, ToshDU, 16, 245, 1994, XIX kabi.
80. Harfdan iborat shartli belgi o‘zi tegishli raqamdan ajratib ko‘chirilmaydi:
5 - “A” sinf, V “B” guruhi, 110 gr, 15 ga, 105 m, 25 sm, 90 mm kabi.
81.   Atoqli   ot   tarkibiga   kiradigan   raqam   nomdan   ajratilgan   holda   keyingi
satrga   ko‘chirilmaydi:   “Navro‘z-92”   (festival),   “O‘qituvchi-91”   (ko‘rik   tanlov),
69 “Andijon-9”, “Termiz-16” (g‘o‘za navlari), “Boing-767” (samolyot), „Foton-774”
(televizor) kabi.
82.   A.J.Jabborov,   A.   D.   Abduvaliyev   kabilarda   ismning   va   ota   ismining
birinchi harfiga teng qisqartmalar familiyadan ajratib ko‘chirilmaydi. Shuningdek,
v.b.   (va   boshqalar),   sh.k.   (shu   kabilar)   singari   harfiy   qisqartma¬lar   ham   oldingi
so‘zdan ajratib ko‘chirilmaydi.
Eski (1956-y.) va yangi (1995-y.) imlo qoidalari
o‘rtasidagi ayrim farqlar haqida
Yangi alifboga o‘tilgandan keyin 1995-yil 24-avgustda “O‘zbek alifbosining
yangi   imlo   qoidalari”   qabul   qilindi.   Oldingi   imlo   qoidalari   bilan   hozirgi   imlo
qoidalari o‘rtasida quyidagi ayrim o‘zgarishlar mavjud:
1)  juft so‘zlar orasida  bog‘lovchi bo‘lib kelgan yuklamalar  o‘zi bog‘langan
so‘zdan chiziqcha bilan ajratiladi: dost-u dushman, kecha-yu kunduz; 
2) yil, oyni ko‘rsatuvchi raqamlardan keyin ham chiziqcha qo‘yiladi: 1995-
yil 24-avgust, 1993-yil 2-sentabr;
3)  kirilchadagi  ts  harfi  so‘z boshida  va oxirida s  harfi  bilan beriladi:  sirk –
sirk,   abzas   –   abzas.   So‘z   o‘rtasida   unlidan   keyin   ts   harfiy   birikmasi,   undoshdan
keyin esa s harfi bilan beriladi: litsey – litsey, aksiya – aksiya.
4)   -ga   qo‘shimchasi   g‘   tovushi   bilan   tugagan   so‘zlarga   qo‘shilganda
morfologik   yozuv   bo‘yicha   asliga   muvofiq   yoziladi:   bog‘+ga=   bog‘ga,   tog‘+ga=
tog‘ga.
5) oldin shakliy yozuv qoidasiga muvofiq yozib kelingan juda ko‘p chet tili
so‘zlari   endilikda   fonetik   yozuv   bo‘yicha   yoziladigan   bo‘ldi:   sentabr   (sentyabr),
oktabr (oktyabr), budjet (byudjet), rejissor (rejissyor), likor (likyor).
6)   ayrim   so‘zlar   esa   oldin   fonetik   yozuv   bo‘yicha   yozilgan   bo‘lsa,   yangi
alifboda morfologik yozuvga ko‘ra yoziladigan bo‘ldi: ertalabki emas ertalabgi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.Morfologik tamoyil haqida ma’lumot bering? 
2.Tarixiy-an’anaviy  tamoyilga. izoh bering 
3.Etimologik (yoki grafik) tamoyilga izoh bering? 
4.Differensiatsiya tamoyilga izoh bering?
5.1995-yil   24-avgustda   qabul   qilingan   asosiy   imlo   qoidalari   qaysi
bo‘limlarni o‘z ichiga oladi?
10.leksikologiya,   uning   obyekti,   turlari,   vazifalari.   Ona   tili   lug‘at
tarkibining ma’no jihatdan tavsiflanishi .
Tayanch   so’zlar:   leksikologiya,   so’z,   leksema,   leksika,   umumiy
leksikologiya,   xususiy   leksikologiya,   tavsifiy   leksikologiya,   tarixiy   leksikologiya,
konotativ, denotativ, nomema, semema, metafora, metonimiya, sinekdoha.
70 10.1.Lug‘at tarkibi
Oldingi bo‘limlarda ta’kidlanganidek, tilda mavjud bo‘lgan so‘zlar yig‘indisi
lug‘at  tarkibi  yoki  leksika deb  yuritiladi. Lug‘at  tarkibni  o‘rganadigan bo‘lim  esa
leksikologiya (yun. lexikos – lug‘atga oid,  logos – ta’limot) deb ataladi.  
Lug‘at   tarkibiga   mansub   bo‘lmish   birlik   so‘z   tilshunoslik   fanining   asosiy
birligi  bo‘lib, u tilning boshqa bo‘limlarida, jumladan, morfologiya, so‘z yasalish
va uslubiyat bo‘limlarida ham o‘rganiladi. 
Morfologiyada   so‘zning   qaysi   leksik-grammatik   guruhga   mansubligi
o‘rganilsa,   so‘z   yasalishi   bo‘limida   u   yasalgan   yoki   yasalmagan   birlik   sifatida
tekshiriladi.   Uslubiyat   bo‘limida   esa   so‘z   qo‘llanish   ma’qulligi   yoki   ma’qul
emasligi jihatidan tekshiriladi. 
Leksikologiya bo‘limida so‘zning ifodalagan ma’nosi, lug‘at tizimida  tutgan
o‘rni,   kelib   chiqishi,   qo‘llanish   darajasi   o‘rganiladi.   Bu   bo‘limda   so‘z   lug‘aviy
birlik   sifatida   o‘rganiladi.   So‘z   muayyan   tilning   lug‘at   tarkibiga   mansub
bo‘lganligi   uchun   leksikologiya   mazkur   tilning   lug‘at   tarkibini   tizim   sifatida
tekshiradi. 
Yuqorida aytilgan fikrlarni inson so‘zi misolida isbotlashga harakat qilamiz:
Morfologik nuqtai nazardan bu so‘z quyidagi xususiyatlarga ega: 1) ot turkumiga
tegishli;        2)  turdosh  ot, aniq ot, yakka ot;  3)  bosh  kelishikda;  4)  birlikda.   So‘z
yasalish nuqtai nazaridan bu so‘z quyidagi xususiyatlarga ega: 1) tub so‘z;   2) sifat
yasalishi uchun asos bo‘la oladi: insoniy, insonparvar;  Uslubiyat nuqtai nazaridan
bu   so‘z   quyidagi   xususiyatlarga   ega:   1)   kitobiy   uslubda   qo‘llanadi;   2)   hissiy-
ta’siriy bo‘yoqqa ega. 
Leksikologiya   nuqtai   nazaridan   bu   so‘z   quyidagi   xususiyatlarga   ega:   1)
lug‘aviy   manoga   ega;   ongli   mavjudot;   2)   bu   so‘z   odam,   kishi,   bashar   so‘zlariga
ma’nodosh hisoblanadi; 3) o‘zbek tiliga arab tilidan kirib kelgan;  4) nisbatan faol
so‘z hisoblanadi; 
Demak,   tilnshunosliking   har   bir   bo‘limida   so‘zning   turli   qirralari   tadqiq
qilinar ekan. 
Ilmiy adabiyotlarda leksikologiya  bir qancha turlarga bo‘linadi. 
O‘rganish obyektining hajmiga ko‘ra ikki turga bo‘linadi: 
1.   Umumiy   leksikologiya   dunyodagi   barcha   tillarning   lug‘at   trkibini
tekshiradi.
2.   Xususiy   leksikologiya   ma’lum   bir   tilning     lug‘at   tarkibini   o‘rganadi   va
lug‘at tarkibini qay holatda o‘rganishiga qarab ikki turga bo‘linadi: 
1) tavsifiy leksikologiya  ma’lum bir tilning  lug‘at tarkibini statik (turg‘un)
holatda, ya’ni uning tarixiy taraqqiyoti bilan bog‘lanmagan holatda o‘rganadi. Bu
71 yana   sinxronik   (yun.   sin   –   “birga”,   chronos   –   “vaqt”     degani)   leksikologiya   deb
ham ataladi. 
2)   tarixiy   leksikologiya     ma’lum   bir   tilning     lug‘at   tarkibini   dinamik
(harakatli)   holatda,   ya’ni   uning   tarixiy   taraqqiyoti   bilan   bog‘langan   holatda
o‘rganadi.   Bu   esa   diaxronik   (yun.   dia–   “orqali”,   chronos   –   “vaqt”     degani)
leksikologiya deb ham ataladi .
10.2. Leksikologiya vazifalari.
Leksikologiya quyidagi vazifalarni bajaradi: 
1. Tilning lug‘at tarkibini ma’no jihatidan tavsiflaydi.  
2.  Lug‘at tarkibidagi so‘zlarni kelib chiqishi jihatidan tavsiflaydi. 
3. Tilning lug‘at tarkibini ijtimoiy guruhlar qo‘llashi jihatidan tavsiflaydi.
4. Tilning lug‘at tarkibini faolligi yoki nofaolligi  jihatidan tavsiflaydi.
5. Tilning lug‘at tarkibini hissiy-ta’siriy bo‘yoqdorligi jihatidan tavsiflaydi. 
6.  Tilning lug‘at tarkibidagi  ajralmas birikmalar – frazeologik birikmalarni
ma’no va tarkib jihatdan tavsiflaydi. 
Quyida  ana shu vazifalarni batafsil ko‘rib chiqamiz. 
   So‘z va leksema munosabati
Tilshunoslikda   so‘zning   markaziy   birlik   ekanligi   haqida   yuqorida
aytib o‘tgan edik. Bunda muayyan tilning lug‘at tarkibiga kiruvchi barcha so‘zlar
nazarda tutiladi.  Lug‘at tarkibidagi so‘zlarni ikkita katta guruhga bo‘lish mumkin:
1. Atash xususiyatiga  ega bo‘lgan so‘zlar. Bular, shaxs (odam, bola),
narsa   (kitob,   daftar),   belgi   (yaxshi,   go‘zal),   miqdor   (olti,   yettinchi),   holat   (tez,
oson),   payt   (hozir,   bugun),   harakat   (yurmoq,   yozmoq),     ishora   (bu,   shu)   kabi
tushunchalarga nom bo‘lib keladi. 
2. Atash xususiyatiga ega bo‘lmagan so‘zlar. Bular so‘zlarni bir-biriga
bog‘laydigan   (va,   uchun),   so‘zlarga   qo‘shimcha   ma’no   kiritadigan   (faqat,   xuddi),
tovush va harakatlarga taqlid bildiradigan (gurs, jimir-jimir), inson his-tuyg‘ularini
aks   ettiradigan   (oh,   voy),   aytilgan   fikrga   munosabat   bildiradigan   (shekilli,
menimcha) kabi so‘zlardir.  
Ma’no jihatidan birinchi guruhga mansub so‘zlar lug‘aviy birlik hisoblanadi
va   leksikologiya   bo‘limida   o‘rganiladi,   ikkinchi   guruh   so‘zlar   esa     grammatik
so‘zlar hisoblanadi va ular faqat grammatika bo‘limida o‘rganiladi. 
 Ilmiiy adabiyotlarda  atash xususiyatiga ega bo‘lgan so‘zlar leksema termini
bilan   atalmoqda.   “O‘zbek   tili   system   leksikologiyasi   asoslari”   nomli   o‘quv
qo‘llanmada leksemaga quyidagicha ta’rif beriladi: “Jamiyat a’zolari uchun tayyor,
umumiy,   majburiy   bo‘lgan,   shakl   va   mazmunning   barqaror   birikuvidan   tashkil
topgan,   voqelikdagi   narsa,   belgi,   xususiyat   va   munosabatlarni   shakllantiruvchi,
72 nutq va lug‘atda grammatik morfemalarni  o‘ziga biriktira oladigan   morfema turi
leksemadir”.  
Leksema   va   so‘zning   o‘zaro   munosabati     fonema   bilan   tovush   o‘rtasidagi
munosabatga o‘xshaydi, ya’ni   leksema til birligi hisoblansa, so‘z nutq   birligidir.
Boshqacha   aytganda,   so‘z     leksemaning     nutqda   voqelashgan   shaklidir.   Masalan:
Bolalar   keldi     gapini   olaylik.   Bu   gapda     bola-   (kichik   yoshdagi   odam)   va     kel-
(harakat)     birliklari   leksema   hisoblansa,     bolalar   va   keldi     qismlari   so‘z
hisoblanadi. 
 Leksemaning ifoda va mazmun tomoni
Falsafa   fanida   shakl   va   mazmun   birligi   haqida   so‘z   yuritiladi.   Bu   narsa
tilshunoslik   faniga   ham   taalluqli   bo‘lib,     u   leksemaning   tashqi   (shakliy)   va   ichki
(mazmuniy) tomonlarida o‘z aksini topadi. 
Leksemaning ifoda (tashqi) tomoni deganda quyidagilar nazarda tutiladi: 
1.   Leksema   tarkibidagi   tovushlar:     maktab-     leksemasi   m,   a,   k,   t,   a,   b
tovushlaridan iborat. 
2.   Leksema   tarkibidagi   harflar:     maktab-     leksemasi   m,   a,   k,   t,   a,   b
harflaridan iborat. 
3.   Leksema   tarkibidagi   bo‘g‘inlar:     maktab-     leksemasi   mak-tab   kabi   ikki
bo‘g‘indan  iborat. 
4. Leksema tarkibidagi ma’lum bir unli  tovushga tushadigan urg‘u:  maktáb.
Xulosa   shuki,   leksemaning   inson   sezgi   a’zolari   yordamida   sezish   mumkin
bo‘lgan tomonlari uning ifoda (moddiy) tomoni deb yuritiladi. Ilmiy adabiyotlarda
bu nomema deb ham yuritiladi. 
Leksemaning mazmun  (ichki) tomoni deganda quyidagilar nazarda tutiladi: 
1. Leksema ifodalagan lug‘aviy ma’no, ya’ni leksemaning borliqdagi shaxs
(odam),   narsa   (kitob),   belgi   (yomon),   rang   (yashil),   hajm   (katta),   miqdor   (olti),
harakat (yugur) kabi tushunchalarni nomlashi. 
2. Leksema orqali ifodalangan   uslubiy belgi: ona   (uslubiy betaraf), volida
(uslubiy xoslangan).
3.       Leksema   orqali   ifodalangan     hissiy-ta’siriy   bo‘yoq:     chehra   (ijobiy
bo‘yoq),  bashara (salbiy bo‘yoq).
Ba’zi ilmiy adabiyotlarda lug‘aviy ma’no  denonotativ ma’no , uslubiy belgi
va hissiy-ta’siriy bo‘yoqlar  esa birgalikda  konnotativ  ma’no   ham deyiladi.
10.3Lug‘aviy ma’no va uning tarkibiy  qismlari
Leksemaning   lug‘aviy   ma’nosi     quyidagicha shakllanadi:   inson o‘z sezgi
a’zolari   orqali   borliqdagi   narsa,   hodisa,   belgi,   harakat   va   boshqalar   haqida
tushuncha   hosil   qiladi.   Bu   tushuncha   inson   ongida     muhrlanib   qoladi.   Xuddi   shu
73 tushunchaga atab qo‘yilgan nom ham inson ongida saqlanib qoladi va natijada nom
va tushuncha o‘rtasida mustahkam aloqa yuzaga keladi. 
Semasiologiya fanida leksemaning  lug‘aviy ma’nosi  semema  atamasi bilan
ham beriladi. Semema ham o‘z navbatida qismlarga bo‘linadi. Bu qismlar semalar
deb   ataladi.   Har   bir   sema   tushunchaning   turli   belgilarini   aks   ettiradi.   Masalan,
quyosh     leksemasining     lug‘aviy   ma’nosini,   ya’ni   sememasini   quyidagi   semalar
tashkil   etadi:   1)   yulduz;   2)   issiqlik   tarqatuvchi   osmon   jismi;             3)   yorug‘lik
tarqatuvchi   osmon   jismi;   4)   bir   qancha   sayyoralarni   o‘ziga   birlashtirgan   tizim
markazi;   5)   Yer   sayyorasidagi   hayot   manbasi;     Bu   ro‘yxatni   o‘z   bilimimizga
tayangan holda yana davom ettirish mumkin. 
Semalar ma’no xususiyatlariga ko‘ra quyidagi turlarga bo‘linadi: 
1.   Atash   semalari       narsa,   belgi,   harakat,   miqdor   kabi   tushunchalarni
nomlaydigan semalardir. Masalan, ruchka, qalam, bo‘r, flomaster kabi leksemalar
uchun “yozish va chizish quroli “ semasi atash semasi bo‘lib hisoblanadi.
2. Ifoda semalari atashdan tashqari  tushunchaga munosabatni  ifodalaydigan
semalardir.     Masalan,     lab-   leksemasidagi   “betaraflik”   semasi,   dudoq
leksemasidagi  “kitobiylik” semasi ifoda semalariga misol bo‘la oladi. 
3.   Vazifa   semalari     leksemalarning   gapda     qanday   vazifa   bajarishini,   ya’ni
qanday leksemalar bilan birika olishini belgilaydigan semalardir.   Masalan,    Bola
kitob   o‘qidi     gapidagi   leksemalarni   tahlil   qilib   ko‘ramiz.   Bola-   leksemasi
sememasida   shu gap ichida “harakatni bajaruvchi” semasi bor, shuning uchun bu
leksema ega bo‘lib kelgan. Kitob- leksemasida “harakat o‘tgan narsa” degan sema
mavjud,   shuning   uchun   u   to‘ldiruvchi   bo‘lib   kelgan.   O‘qi-     leksemasida     esa
“bajarilgan harakat” degan sema bor,  shuning uchun u kesim vazifasida kelgan. 
10.4.Leksemalarda bir ma’nolilik va ko‘p ma’nolilik
Til   birligi   sifatida   tan   olingan   leksemalarda   ham   bir   ma’nolilik   va   ko‘p
ma’nolilik mavjuddir. Boshqacha  aytganda, bitta leksema  bir  sememaga,    boshqa
leksema esa bir necha sememaga ega bo‘lishi mumkin. 
Til va nutq birliklarini barcha sathlarda farqlay borish lozim. Shunday ekan,
bir ma’nolilik va ko‘p ma’nolilik hodisalarini ta’riflashda ham shunday yo‘l tutish
kerak   bo‘ladi.   Tilshunos   olimlar   bu   o‘rinda   lisoniy   ma’no   va   nutqiy   ma’nolarni
farqlaydilar.       Lisoniy   ma’no   deganda   til   birliklariga   xos   bo‘lgan   ma’no   nazarda
tutiladi.   Nutqiy   ma’no   esa   leksemaning   nutqiy   vaziyatdan   kelib   chiqqan   holda
ifodalaydigan   ma’nosidir.   Masalan,     Poyida   yig‘laydi   kumush   qor   yum-yum
(Oybek) gapidagi  kumush leksemasi til biligi sifatida “oq-ko‘kish  rangli  yaltiroq,
asl   metall”     ma’nosini   bildirsa,   atoqli   adibimiz   Oybek   bu   leksemani   “oq   rangli”
ma’nosida   qo‘llagan.   Shuni   ta’kidlash   lozimki,   nutqiy   ma’no     leksemaning
74 ko‘chma ma’nosi  emas,  chunki bu ma’no hali til vakillarining barchasi tomonidan
tan olinmagan, umumlashmagan ma’nodir. 
Shunday   ekan,   biz     bu   o‘rinda   leksemadagi   lisoniy   ma’noning   bitta   yoki
bittadan ortiq ekanligi haqida so‘z yuritamiz. 
Agar   leksema   bittagina   ma’noga     ega   bo‘lsa,   bunday   leksemalarga   bir
ma’noli  leksemalar  deyiladi. Bu hodisa tilshunoslikda  monosemiya (yun. mono –
bir,   sema   -   belgi)   deb   ham   yuritiladi.   Masalan,       ko‘l     leksemasining   yagona
sememasi quyidagi semalarni qamrab oladi: 1) suvga to‘lgan havza; 2) atrofi berk
suv havzasi;                 3)  chuqurlikdan iborat tabiiy suv havzasi; Shu leksemaning
gap tarkibidagi hosilasi bo‘lgan ko‘l so‘zida ham  shu ma’nolar mavjud:  Ko‘l juda
katta edi.    
Ko‘pincha   lmiy   atamalar,   atoqli   otlar,   yangilik   bo‘yog‘i     o‘chmagan
leksemalar bir manoli hisoblanadi. 
Agar   leksema       birdan   ortiq   ma’noga   ega   bo‘lsa,     bunday   leksema     ko‘p
ma’noli     leksema   deb   ataladi.       Bu   hodisa   tilshunoslikda   polisemiya   (yun.   poli   –
ko‘p,  sema - belgi) deb ham yuritiladi. 
Masalan,     izohli   lug‘atda   og‘ir     so‘zining   jami   17   ta   ma’nosi   keltirilgan   .
Shulardan ba’zilarini quyida  keltiramiz:  
1)  vazni katta bo‘lgan, tosh bosadigan, vaznli, vazmin (og‘ir  yuk);    
2)  o‘zini tuta biladigan, sipo, vazmin, bosiq (og‘ir, vazmin yigit);
3) muayyan me’yori buzilgan, talabga javob bermaydigan (og‘ir havo);
4)   yomon   oqibatlarga   olib   borishi   mumkin   bo‘lgan,     jiddiy,     xavfli   (og‘ir
dard) va h.   
10.5. Lug‘aviy ma’noning turlari
Ilmiy   adabiyotlarda   ko‘p   ma’noli   leksemalar   ifodalaydigan   lug‘aviy
ma’nolar til taraqqiyotining qaysi davrida mavjudligiga qarab   dastlab ikkita katta
guruhga bo‘linadi:   
I. Avvalgi  lug‘aviy ma’nolar  til taraqqiyotining  oldingi davrlariga   tegishli
bo‘lgan   ma’nolardir.     Bu   ma’nolar     ham     eskirish   darajasiga   qarab   ikki     turga
bo‘linadi: 
1.   Eski     lug‘aviy     ma’no     leksemaning   hozirgi   paytda   arxaiklashgan
ma’nosidir: qimron   leksemasi  aslida “qaynatilgan sut bilan suvning aralashmasi”
degan   ma’noni   bildirgan.   Bu   ma’no   shu   leksemaning   eski   lug‘aviy   ma’nosidir.
Uning hozirgi ma’nosi  “tuya sutidan tayyorlanadigan qimiz” degan ma’nodir .
2.   Etimologik   lug‘aviy   ma’no     leksemaning     til   tarixiga   asoslanib,
tuzilishidan kelib chiqib aniqlanadigan ma’nodir:       chaqa   (mayda pul) leksemasi
“chaq”   fe’lining   “parchala”,   “bo‘lak-bo‘lak   qil”   ma’nosidan   –a   qo‘shimchasini
qo‘shish bilan yasalgan . 
75 II.   Hozirgi   lug‘aviy   ma’nolar     til   taraqqiyotining   hozirgi   davriga   mansub
ma’nolardir.   Bu   ma’nolar   bir   ma’nodan   boshqa   ma’noning   o‘sib   chiqishi   nuqtai
nazaridan  ikki turga  bo‘linadi:
1.   Bosh   ma’no   ko‘p   ma’noli   leksemalarning   o‘zaro   bog‘langan   barcha
ma’nolarini   birlashtiruvchi   ma’nodir.   Bu   ma’no   odamning   esiga   keladigan
birlamchi   ma’nodir.   Izohli   lug‘atda   uzmoq     leksemasining   quyidagi     ma’nolari
berilgan:   a)     “kuch   bilan   tortib,   yulqib   butundan   ajratmoq,   butunni   qismga
bo‘lmoq”   (ipni   uzmoq);       b)   palak,   novda   yoki   tupidan   ajratib   olmoq   (uzum
uzmoq);   d)   kesib   qirqib   joyidan   bo‘lak   qilmoq   (boshini   uzmoq);   e)     turgan,
yopishgan   joyidan   ajratmoq   (boshini   yostiqdan   uzmoq);   f)   davom   qildirmaslik,
to‘xtatmoq   (suhbatni   uzmoq);   g)   qarzni   to‘lamoq   (yegan   oshlarini   uzmoq);   h)
qattiq   tishlamoq   yoki   chaqmoq   (Itning   ishi   uzmoq…);   i)   qattiq   ta’sir   qilib,   azob
bermoq   (gap   bilan   uzmoq);       1-ma’no   (ipni   uzmoq)   mazkur   leksemaning   bosh
ma’nosidir, chunki qolgan barcha ma’nolar shu ma’no bilan bog‘langandir. 
Bosh ma’no o‘z navbatida leksema ma’no tuzilmasida tutgan o‘rniga qarab
ikki  turga ajratiladi:  a)  to‘ng‘ich bosh ma’no leksema  ma’no tuzilmasida  birinchi
o‘rinda   turgan   ma’nodir.   Yuqoridagi   uzmoq-     leksemasaining   1-ma’nosi   shunga
mos   keladi;   b)   nisbiy   bosh   ma’no   boshqa   hosila   ma’noning   o‘sib   chiqishi   uchun
asos  bo‘lgan  hosila ma’nodir. Yuqoridagi  uzmoq-    leksemasaining                              7-
ma’nosi   shunga   mos   keladi,   chunki   mazkur   ma’no   8-ma’noning   o‘sib   chiqishi
uchun manba hisoblanadi;
Bosh   ma’no     unga   turlicha   yondashuvlar   asosida   quyidagi   nomlar   bilan
ataladi:   
1)   to‘g‘ri   ma’no     voqelikdagi   narsa,   belgi,   miqdor,   harakat   tushunchalarini
to‘g‘ridan-to‘g‘ri ifodalaydigan bosh ma’nodir. 
2)   nominativ     ma’no     voqelikdagi   narsa,   belgi,   miqdor,   harakat
tushunchalariga nom bo‘lib kelgan bosh ma’no. 
3)   erkin   ma’no   -     bu   yuzaga   chiqishi   muayyan   matn,   qurshov   bilan
cheklanmagan bosh ma’no. 
2.   Hosila   ma’no     bosh   ma’nodan   hosil   bo‘lgan,   undan   o‘sib   chiqqan
ma’nodir. Yuqorida berilgan uzmoq   leksemasining   2-, 3-, 4-, 5-, 6-, 7-ma’nolari
1-ma’noga nisbatan hosila ma’nolar hisoblanadi, 8-ma’no esa 7-ma’noga nisbatan
hosila   ma’no  bo‘lib hisoblanadi.   
Hosila     ma’no     ham   turlicha   yondashuvlar   asosida   quyidagi   nomlar   bilan
ataladi:   
1)   ko‘chma   ma’no     to‘g‘ri   ma’noga   zid   qo‘yiladigan   hosila   ma’no   bo‘lib,
narsa,   shaxs,   belgi,   miqdor,   harakat   tushunchalariga   ko‘chgan   hosila   ma’nodir.
Masalan,   ko‘chaning   boshi     birikmasi   tarkibidagi   bosh   leksemasining   ma’nosi
76 odam   boshi     birikmasi   tarkibidagi   bosh   leksemasining   ma’nosidan   o‘xshashlik
asosida ko‘chgan ma’nodir. 
2)   figural   (lot.     majoz   degani)   ma’no   nominativ   ma’noga   zid   qo‘yiladigan
hosila ma’no bo‘lib,   borliqdagi narsa, shaxs, belgi, miqdor, harakatlarni   majoziy
tarzda   ifodalagan   hosila   ma’nodir.   Figural   ma’noda   obrazlilik   kuchli   bo‘ladi.
Masalan,  bahor leksemaning umr bahori  birikmasi tarkibida ifodalagan “umrning
yashnagan   davri”   degan  ma’nosi  majoziy  ma’nodir,  chunki  bu  ma’no  “hayotning
kamolga   yetgan,   yashnagan   davri”   degan   mavhum   tushunchani   “yil   fasllaridan
biri”   degan   aniq   tushunchaga   bog‘lagan   holda   ifodalayapti.   Figural   ma’no
ko‘pincha mavhum  tushunchalarni ifodalaydi. 
 3) bog‘li ma’no  erkin ma’noga zid qo‘yiladigan hosila ma’no bo‘lib,  uning
voqelashuvi   uchun   muayyan   matn,   qurshov   zarur   boladi.   Ayrim   leksemalarning
turg‘un (frazeologik) iboralar tarkibidagina ifodalaydigan hosila ma’nolari   bog‘li
mano   hisoblanadi.   Masalan,   bel   leksemasining     bel   olishmoq,   bel   bog‘lamoq,
beliga   tepmoq,   belini   ko‘tarmoq,   belini   sindirmoq,   beli   uzilmoq,   belini   bukmoq
kabi   iboralar   tarkibidagina   ifodalaydigan   hosila   ma’nolari   bog‘li   ma’noga   misol
bo‘la oladi.  
10.6. Lug‘aviy ma’no taraqqiyoti yo‘llari
Ma’lumki,   ijtimoiy   hayotda,   inson   ongida,   tafakkurida       yuz   bergan
o‘zgarishlar   natijasida   til   ham   o‘zgarib,   taraqqiy   qilib   boradi.   Bu   o‘zgarishlar
birinchi navbatda uning lug‘at boyligida aks etadi. Lug‘at boyligidagi o‘zgarishlar
esa birinchi navbatda leksemalar ma’nolarining  rivojiga bog‘liqdir.  
Leksemalar   ma’nolarining   rivojlanishi   quyidagi   yo‘llar   orqali   amalga
oshadi.  
1. Lug‘aviy ma’noning ko‘chishi
Leksema   lug‘viy   ma’nosining   ko‘chishi   deganda   bir   tushuncha   nomining
boshqa tushuncha nomi sifatida ishlatilishidir. Yuzaki qaraganda, bu yerda ma’no
ko‘chishi   emas,   nom   ko‘chishi   yuz  berayotgandek   ko‘rinadi.   Aslida   unday  emas,
chunki bunda oldin birinchi tushuncha bilan bog‘liq tarzda yangi tushuncha yuzaga
keladi   va   u   inson   ongida   barqarorlashadi.   Tildagi   tejamkorlik   tamoyili   esa   yangi
tushuncha   uchun     yangi   so‘z     qidirib     o‘tirmasdan   tilda   oldin   mavjud   bo‘lgan
so‘zni yangi  ma’noda ishlatishga imkon beradi. Masalan, oyoq-   leksemasini  olib
ko‘ramiz.   Bu   leksema   sememasi   quyidagi   semalarga   ega:   1)   a’zo;   2)   gavdani
ushlab   turuvchi   a’zo;   3)   yurishga   yordam   beradigan   a’zo;   4)   miqdoran   bittadan
ortiq   a’zo;   5)   shaklan     uzunchoq   a’zo;     6)     uchida   barmoq   tirnoq   va   tuyoqlari
mavjud   bo‘lgan   a’zo.   Albatta,   bu   ro‘yxatni   yana   davom   ettirish   mumkin,   lekin
bizga   shu   leksema   ma’nosining   ko‘chishi   qay   tarzda   yuz   berishini   tushuntirish
uchu   shularning   o‘zi   yetarli   deb   hisoblaymiz.   Inson   atrofidagi   narsa   va
77 tushunchalarni   idrok   qilishda   birinchi   navbatda   o‘zidan   andoza   oladi,   shuning
uchun u stol, stul  kabi narsalarning qismlarini ham o‘ziga qiyoslagan holda idrok
qiladi   va   o‘z   oyog‘iga   xos   belgilarning   ayrimlari   stol   va   stullarda   mavjudligini
ko‘radi.  Natijada,  u  oyoq  leksemasining     2-,  5-semalariga  tayangan   holda  stol  va
stullardagi qismni ham shu nom bilan ataydi: stolning oyog‘i.  
Lug‘aviy   ma’noning   ko‘chishi     bu   kabi   shakily   o‘xshashlikdan   tashqari
belgi,   harakat,   vazifa     o‘xshashligiga,     narsalar     o‘rtasidagi   aloqaga   asoslangan
holda   yuz   berishi   mumkin.   Shularga   asoslanib,   lug‘aviy   ma’no   ko‘chishining
quyidagi turlarini ajratsa bo‘ladi: 
1. Metafora (grekcha metaphora – «ko‘chirma») o‘xshashlik asosida ma’no
ko‘chishidir. O‘xshashlik esa turlicha bolishi mumkin:              
1)   shakliy   o‘xshashlik:     odamning   qulog‘i   (bosh   ma’no)     -       qozonning
qulog‘i   (ko‘chma   ma’no).     Bunda   quyidagilar   asos   bo‘ladi:     a)   odamning   tana
a’zolari nomlari: bosh, qosh, peshona, ko‘z, bet, yuz, burun, quloq, og‘iz, lab, tish,
til, yelka, bel, qo‘l, oyoq, qo‘l va hok  b) kiyimlar va ularning biror qismi  nomlari:
etak, yoqa;      d) hayvon, parranda va hasharotlardagi biror a’zoning nomi: qanot,
dum, tumshuq;  e) o‘simlik va uning  bir qismi nomi:  tomir, ildiz;  Yana misollar:
stolning   oyog‘i,   arraning   tishi,   varrakning   dumi,   o‘choq   og‘zi,   ariqning   labi,
egarning qoshi, yog‘ochning beli, maktabning biqini (yonboshi), rubobning qorni,
ko‘chaning boshi, kemaning tumshug‘i;  
2)   belgi-xususiyat   o‘xshashligi:   shirin   qovun   (bosh   ma’no)   –   shirin   so‘z
(ko‘chma ma’no). Bunda narsa va harakat belgi-xususiyatlarini bildiruvchi so‘zlar
asos bo‘ladi. 
3) harakat-holat o‘xshashligi: eshikni ochmoq (bosh ma’no) – sirni ochmoq
(ko‘chma  ma’no). Bunda    
                    2.Metonimiya   (grekcha   “qayta   nomlash”)   –   narsa,   belgi   va   harakatlar
o‘rtasidagi   aloqadorlik   asosida   ma’no   ko‘chish   hodisasi.   Bu   aloqadorlik   o‘rin
hamda   vaqt   jihatdan   bo‘ladi.   Metonimiyada   bir   predmet   bilan   ikkinchi   predmet
orasida   doimiy   real   aloqa   mavjud   bo‘ladi.   Bunda:     1)     narsaning   nomi   shu   narsa
ichidagi   boshqa   bir   narsaga     ko‘chiriladi:     auditoriya   –   “xona”   (bosh   ma’no);
auditoriya kuldi – “xona ichidagi   odamlar”(ko‘chma ma’no) ; 2) narsaning nomi
shu   narsaga   asoslangan   o‘lchov   birligi   nomiga   ko‘chiriladi:   qop   –   narsa   (bosh
ma’no)   =   besh   qop   shakar   (o‘lchov   birligi   –   ko‘chma   ma’no);   3)   o‘lchov   birligi
nomi shu o‘lchov birligi bilan bog‘liq   bo‘lgan narsa nomiga ko‘chiriladi: to‘qson
besh–   o‘lchov   birligi   (bosh   ma’no)   =   to‘qson   besh   choy   –   choy   navi(ko‘chma
ma’no); 4) muallifning nomi uning asarlari ma’nosida ishlatiladi:     Navoiyni ko‘p
mutolaa qilgan. 5) belgining nomi shunday belgisi bor   narsa nomiga ko‘chiriladi:
ko‘k   (   bosh   ma’noda     -   rang)   –   ko‘k   (ko‘chma   ma’noda   -   osmon).   Buni   belgi
78 o‘xshahsligi   asosida   metafora  usuli  bilan  ko‘chishdan   farqlash  lozim.  Metaforada
belgi   tushunchasi   saqlanadi,   metonimiyada   esa   belgi   tushunchasi   narsa
tushunchasiga   aylanadi.     6)   o‘simlikni   ifodalagan   nom   shu   o‘simlikdan
tayyorlanadigan    narsa nomiga ko‘chadi:  kofe (bosh  ma’noda  – o‘simlik nomi)  –
kofe   (ko‘chma   ma’noda   -   ichimlik).   Tildagi   tejamkorlik   tamoyili   metonimiyada
to‘laligicha namoyon bo‘ladi, ya’ni  deyarli barcha holatlarda so‘z o‘zi bog‘langan
so‘zning   ma’nosini   o‘z   zimmasiga   oladi.   Qiyoslang:   bir   piyola   suv   ichmoq   –   bir
piyola ichmoq. 
3.   Siné́kdoxa   (grekcha   “birga   anglash”   degani)     narsa   yoki   shaxs   qismi
nomini   aytish   bilan   o‘zini   (butunni)   yoki   narsaning   nomini   aytish   bilan   uning
qismini tushunishga asoslangan ma’no ko‘chish hodisasidir. 1) qism nomi butunga
ko‘chadi: Dunyoda o‘zimizdan keyin qoladigan tuyog‘imiz... (A. Qodiriy). Tirnoq
(farzand   ma'nosida),   ko‘z   (mahalla   qora   ko‘zlari),   quloq   (Eshitgan   quloq   nima
deydi?), qo‘l, oyoq (egri qo‘llar, qing‘ir oyoqlar – o‘g‘rilar ma'nosida),   bosh (Bu
bosh   nimalarni   ko‘rmadi?!),   yostiq   (hayot,   umr   ma'nosida   –   Urush   ko‘plarning
yostig‘ini   quritdi),   yurak   (Sher   yuraklar   jangda   chekinmaydilar!),   bo‘yin   (...
yo‘g‘on bo‘yinlar bekor yurishibdi), tish (Sichqon tish tirjayib javob berdi...), soch
(Jingalak   soch   burilib   qaradi.),   yuz   (Rapida   yuz   yoyilib   kuldi.)   so‘zlari   ham
sinekdoxaning shu turiga misol bo‘la oladi. 2) butun nomi qismga ko‘chadi:   qo‘l
(Besh qo‘l barobar emas), panja (Besh panjangni og‘zingga tiqma), osh (umuman
ovqat   ma'nosidan     palov   ma'nosiga   ko‘chadi)   kabi   so‘zlardagi     ma'no   ko‘chishi
sinekdoxaning shu turiga misol bo‘la oladi.
4.   Vazifadoshlik   (funksional)   asosida   ma'no   ko‘chishi   narsalarning
bajaradigan vazifasi o‘xshashligi jihatidan ma'no ko‘chishidir: o‘q – yoy o‘qi; o‘q
–   miltiq   o‘qi,   tomir   –   daraxt   ildizi;   tomir   –   qo‘l   tomiri,     siyoh   –     yozuvda
qo‘llanadigan qora rangdagi suyuqlik (siyoh – fors-tojikcha qora deganidir), siyoh
– yozuvda shu vazifani bajaradigan har qanday rangdagi suyuqlik, chiroq – kerosin
bilan   yonadigan   yorug‘lik   taratuvchi   asbob;   chiroq   –   elektr   toki   yordamida
yorug‘lik   taratuvchi   xuddi   shu   vazifani   bajaradigan   asbob,   ko‘mir   –     ilgarilari
o‘tinni ko‘mib kuydirish orqali olinadigan yoqilg‘i turi; ko‘mir –  yer ostidan qazib
olinadigan va xuddi shu vazifani bajaradigan  yoqilg‘i turi.  
 Diqqat qiling!    Metaforik ma’no ko‘chishi bilan va funksional ma’no
ko‘chishi   bir-biriga   yaqindir,   chunki   ikkala   usul   ham   o‘xshashlikka   asoslanadi.
Shu sababli ayrim misollarda har ikkala usul ham mavjud bo‘ladi. Masalan, qanot-
leksemasi ma’no ko‘chishini tahlil qilaylik:   qush qanoti (bosh ma’no) – samolyot
qanoti   (ko‘chma   ma’no).   1.   Shakliy   o‘xshashligi:   1)   ikki   tomonga   turtib   chiqib
turishi; 2) har ikkala uchiga tomon ingichkalashib borishi; 3) old tomon qirrasining
qalinligi;   4)   o‘zi   birikkan   tanaga   nisbatan   tor     burchak   hosil   qilishi.   2.   Vazifa
79 o‘xshashligi:   1)   qush   va   samolyotni     havoda   ushlab     turishga   yordam   berishi.
Xulosa:   bu   so‘z   ma’nosi   metafora   usuli   yordamida   ko‘chgan.   Qolgan   holatlarda
ham shu metoddan foydalansa bo‘ladi.  
2.  Ma’no torayishi
            Bunda   leksema   sememasidagi   ayrim   semalar   kamayib,   uning   ma'nosi
torayadi.   Masalan,   dehqon     (fors-tojikcha     deh   –   “qishloq”,   mo‘g‘ulcha     qoon   -
“xon” degani) so‘zining quyidagi semalari   mavjud bo‘lgan: 1) katta yer egasi; 2)
qishloq   xo‘jaligi     bilan   shug‘ullanadigan   shaxs;     3)   o‘z   yerida   boshqalar
mehnatidan foydalanadigan shaxs.   Hozirgi paytda bu so‘zning bitta semasi, ya'ni
“qishloq xo‘jaligi bilan shug‘ullanuvchi shaxs” degan semasigina saqlanib qolgan.
Yana   bir   misol:   yaroq   (yaramoq   so‘zidan   olingan)–   zarur   bo‘lgan   narsalarning
jami; hozir esa faqat “hujum qilish yoki himoyalanish uchun ishlatiladigan qurol”
ma'nosigina saqlanib qolgan.      
Turdosh   otlarning,   sifat,   son,   olmosh,   fe'l     turkumidagi   so‘zlarning     atoqli
otga  o‘tishi ham ma'no torayishiga misol bo‘la oladi: zafar (g‘alaba) – turdosh ot =
Zafar   (ism)   –   atoqli   ot;   go‘zal   –  sifat   =  Go‘zal   (ism)   –  atoqli   ot;   sakson   –  son   =
Sakson   ota   (ism)   –   atoqli   ot;   kimsan   –   so‘roq   olmoshi   =     Kimsan   –   odam   ismi;
sotib oldi – fe'l, Sotiboldi  - atoqli ot.
 3.  Ma’no kengayishi
     Bunda leksema sememasi tarkibiga   kiruvchi semalar   miqdori ko‘payadi
va   shuning     hisobiga   uning   ma’nosi   kengayadi.         Masalan:     suv     leksemasi
sememasi   oldin   quyidagi   semalarga     ega   bo‘lgan:   1)   vodorod   va   kislorodning
birikmasidan iborat bo‘lgan suyuqlik; 2)   shaffof suyuqlik; 3)  rangsiz suyuqlik; 4)
hidsiz   suyuqlik.   Keyinchalik   bu   leksema   sememasi   quyidagi   semalar   hisobiga
kengaydi: 5) ho‘l meva hamda sabzavotlar tarkibidagi suyuqlik: anor suvi; 6)  tirik
organizm     a’zolaridan   ajralib   chiqadigan   suyuqlik,   shira:   oshqozon   suvi;   7)
umuman   turli   narsalar   tarkibidagi   namlik:   suvi   qochgan   non.       Bu   ma'nolar
ko‘chma ma'nolar emas, balki bir ma'noning turli qirralaridir. 
          Atoqli   otlarning   turdosh   otlarga   o‘tishi   ham   ma'no   kengayishiga   misol
bo‘la oladi: Makintosh – ism, makintosh – kiyim turi; Xosiyatxon – ayollar ismi,
xosiyatxon – atlas turi, Volt – mashhur fizik olimning familiyasi, volt – elektr toki
kuchlanishi birligi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.Lug‘at tarkibiga izoh bering?. 
2.Morfologiya haqida ma’lumot bering? 
3.Leksikologiya bo‘limida nima o’rganiladi? 
4.   Vazifadoshlik (funksional) asosida ma'no ko‘chishiga izoh bering?
5.   Ma’no kengayishiga izoh bering?
80 11.lug‘at tarkibining shakl va ma’no munosabatlari jihatidan tavsiflanishi 
Tayanch   so’zlar:   omonim,   omoforma,   sinonim,   paronim,   antonim,
giponimiya, giponim, giperonim.
Yuqorida   aytilganidek,     leksemaning   shakily   (ifoda)   tomoni   deganda
uning tovush tomoni, harfiy ifodasi, urg‘u olish xususiyatlari nazarda tutiladi. Ana
shular tilde leksik omonimiya degan hodisani yuzaga keltiradi. Leksik omonimiya
leksemalar   o‘rtasidagi   ifoda   tomoni   jihatidan   teng   kelib   qolishdir.   Bu   hodisa   o‘z
ichiga quyidagi guruh leksemalarni qamrab oladi.
11.1.Omonimlar va ularning turlari
      Omonimlar   -     grekcha   homos   –     “bir   xil”,   onoma   yoki   onyma   –   “nom”
degan   ma'nolarni   ifodalab,           tovush   tomoni   ham,   harfiy   ifodasi   ham,   barcha
grammatik   shakllari   ham   bir   xil,     ammo   mazmun   tomoni   har   xil   bo‘lgan
leksemalardir:   ot   (ism)   –   ot   (hayvon),     sir   (davlat   siri)–sir   (idish   siri).     Omonim
leksemalar   asosan   bir   xil   so‘z   turkumi   doirasida   bo‘ladi.   Bularga   ot   (yosh   –   umr
o‘lchovi; yosh – ko‘z yoshi), fe’l (betla – qarashga botinmoq; betla - sahifala), sifat
(hur   –   ozod;   hur   –   go‘zal)   turkumlariga   xos   omoleksemalar   misol   bo‘ladi.
Grammatik shakllar (kelishik, egalik, ko‘plik, zamon, shaxs-son kabi) tizimiga ega
bo‘lmagan   ayrim   turkumga   oid   leksemalar   ham   o‘zaro   omonim   bo‘lishi   mumkin
(ham bog‘lovchisi va ham yuklamasi  o‘zaro shunday omonimlik hosil qiladi).
            Omonim   leksemalarni   ko‘p   ma'noli   leksemalardan     farqlash   zarur.   Ko‘p
ma'noli   leksemalar   qancha   ma'noga   ega   bo‘lmasin,   bu  ma'nolar   o‘zaro   bitta  bosh
ma’noga   bog‘langan   bo‘ladi.   Omonimlar   boshqa-boshqa   leksemalar   bo‘lgani
uchun ularning ma'nolari o‘rtasida bog‘lanish bo‘lmaydi.  
               Ko‘p ma'noli  leksemalar  ma'nolari  o‘rtasida aloqa uzilsa, omonim vujudga
keladi: dam I – havo, dam II – temirchi bosqoni, dam III – lahza, nafas, dam IV –
bog‘lovchi, dam V – tig‘, o‘tkir joy, dam VI – havo yig‘ilib yurishmay qolgan (ichi
dam   bo‘libdi);     Bu   misollardagi     dam   I     leksemasi   ifodalagan   “havo”   manosi
mazkur   ko‘p   ma’noli   leksemaning     bosh   ma’nosi   bo‘lib,   qolganlari   hosila
ma’nolardir,   lekin   hozirgi   o‘zbek   tili   nuqtai   nazaridan   bu   oltita   leksema   omonim
leksemalardir, chunki ular orasidagi ma’no aloqalari uzilgan.  
Omoformalar va ularning turlari
      Omoformalar   grekcha   homos   –     “bir   xil”,   forma   –   “shakl”   degan
ma'nolarni   ifodalab,     faqat   ayrim     grammatik   shakllari   bo‘yicha     teng   keladigan
leksemalar guruhidir. Omoformalar har xil turkumlar doirasida mavjud bo‘ladigan
leksemalardir.   Bularni   nechta   turkumga   oid   leksemalar   ishtirok   etishiga   ko‘ra
quyidagi turlarga ajratish mumkin: 
1)  ikkita turkum doirasidagi omoformalar:  
a) ot va sifat turkumi doirasida: issiq (yoz  issig‘i) -  issiq (issiq non); 
81 b) ot va son turkumi doirasida: yigirma (marosim) – yigirma (miqdor);
d) ot va fe’l turkumi doirasida:  yoy (kamon) – yoy (yoymoq);
e) ot va ravish turkumi doirasida: burun (a’zo)  - burun (avval);
f) olmosh va fe’l turkumi doirasida: siz (2-shaxs, ko‘plik) – siz (sizmoq);
h) ot va taqidiy so‘z turkumi doirasida: shart (shart qo‘ymoq) – shart (shart
uzmoq);
i) fe’l va taqlidiy so‘z turkumi doirasida: taq (taqmoq) – taq(tovushga nisb.);
k) fe’l va sifat turkumi doirasida: to‘la (to‘lamoq) – to‘la (to‘liq); 
l)   sifat   va   taqlidiy   so‘z   turkumi   doirasida:   chars   (qo‘rs)   –   chars   (tovushga
nisb.);
m) ot va modal so‘z turkumi doirasida: lozim (kiyim)- lozim (zarur).
n) fe’l va ravish: o‘ta-o‘ta;
2)  uchta turkum doirasidagi omoformalar:  
a)   ot,   sifat   va     fe’l   turkumlari   doirasida:   bez   (yog‘   bezi)   –   bez   (bezbet)   –
bez(moq);
b) fe’l, modal so‘z va hisob so‘zlari doirasida:  bor (moq) – bor (mavjud) –
bor (marta);
d)   ot, fe’l va   ravish turkumlari doirasida: kech (vaqt) – kech(moq) – kech
(kelmoq);
e)   ot,   sifat   va   ravish   turkumlari   doirasida:   sira   (tartib)   –   sira   (ochiq)   –   sira
(aslo); 
f) ot, fe’l va son:  uch (yuqorisi) – uch(moq) – uch(ta); 
h)   ot,   undov   so‘z   va   taqlid   so‘z   turkumlari   doirasida:   chuv   (pona)   –   chuv
(chuh) –chuv (qiy-chuv);
i)   ot, fe’l   va  taqlid so‘z  turkumlari  doirasida:   qiy (go‘ng)   – qiy  (kes)   – qiy
(qiy-chuv);
k) ot, son va fe’lturkumlari doirasida: qirq (marosim) – qirq (miqdor) – qirq
(kes);
l)  sifat, fe’l  va ravish  turkumlari  doirasida:  qoq (quruq)  – qoq(moq)    -  qoq
(ayni); 
3)  to‘rtta turkum doirasidagi omoformalar:  
a)  ot, sifat, fe’l va ravish turkumlari doirasida: quv (oqqush) – quv (ayyor) –
quv(moq) – quv (butunlay);         
11.2.Paronimlar va ularning turlari
  Paronimlar (talaffuzdosh so‘zlar)  - yunoncha para – “yonida”, onyma
–   “nom”   so‘zlaridan   hosil   qilingan   bo‘lib,     aytilishi   bir-biriga   yaqin,   ammo
yozilishi   va   ma'nosi   har   xil   bo‘lgan   so‘zlardir.   Paronimlar   ko‘pincha   bir   tovush
bilan bir-biridan farq qiladi: asr - asir, shox - shoh, amr - amir.  
82      Paronimlar ba'zan og‘zaki nutqda, badiiy asarlarda uchraydi. Ular bir so‘z
turkumiga   ham,   turli   so‘z   turkumlariga   ham   oid   bo‘lishi   mumkin:       zirak   (ot)   -
ziyrak (sifat); asr (ot) - asir (ot). Paronimlarning quyidagi turlari mavjud:
1) lug‘aviy   (leksik)   paronimlar:   shox-shoh,   asl-asil,   nufuz-nufus,   dara-
dala,   dadil-dalil;   2)   frazeologik   paronimlar:     joni   kirdi   (rohatlanmoq)   –   jon   kirdi
(tetiklashmoq),   og‘ziga   qaramoq   (tinglamoq)   –   og‘ziga   qaratmoq   (mahliyo
qilmoq). 
11.3.Sinonimlar va ularning turlari
Sinonimlar   (ma'nodosh   so‘zlar)     -     grekcha   synonymos   yoki   synonymon   –
“bir nomli” degan ma'noni bildirib,    shakli har xil bo‘lsa ham, ma'nolari bir-biriga
yaqin   bo‘lgan so‘zlardir. Sinonim so‘zlar bir xil predmetlarni (ovqat, osh, taom),
predmetning   bir   xil   belgisini   (ishchan,   harakatchan,   tirishqoq),   bir   xildagi
harakatni (asramoq, saqlamoq) bildiradi.
         Bunday so‘zlar  ikki yoki  undan ortiq so‘zdan iborat bo‘lgan sinonimik
qatorni tashkil etadi. Bu qatordagi ma'nosi betaraf bo‘lgan, ko‘p qo‘llanadigan so‘z
asosiy so‘z (dominanta, bosh so‘z) deb ataladi: chiroyli, go‘zal, ko‘hlik.   
          Ko‘p   ma'noli   so‘zlar   ko‘chma   ma'nosida   boshqa   so‘zlar   bilan   sinonim
bo‘lishi   mumkin:   o‘qishni   bitirmoq   –   o‘qishni   tugatmoq;   ishni   bitirmoq   –   ishni
bajarmoq;  sotib bitirmoq –  sotib yo‘qotmoq.
             Sinonim so‘zlar nutqning ta'sirli bo‘lishiga yordam beradi. Ular bir xil
so‘z   turkumiga   oid   bo‘ladi:   yuz,   bet,   aft,   bashara,   turq,   chehra,   oraz,   jamol   (ot);
hayoli,   andishali,   oriyatli,   iboli   (sifat);   yarim,   ikkidan   bir   (son),   hamma,   bari,
barcha   (olmosh);   gapirdi,   so‘zladi   (fe'l),   ko‘p,   mo‘l,   bisyor   (ravish);   va,   hamda
(bog‘lovchi); kabi, singari, yanglig‘ (ko‘makchi); xuddi, naq (yuklama) va hokazo.
          Tildagi   o‘zlashma   (boshqa   tildan   kirgan)   so‘zlar   o‘zbekcha   so‘zlar
bilangina   emas,   balki   o‘zaro   ham   sinonim   bo‘lishi   mumkin:   respublika   (lot.)   –
jumhuriyat (arab.).   Tub so‘zlar yasama so‘zlar bilan sinonim bo‘lishi mumkin: his
(tub) – sezgi (yasama), savol (tub) – so‘roq (yasama), ho‘l (tub) – quruq (yasama).
Sinonimik   qatordagi   so‘zlar   eskirishi   mumkin:   odat,   rasm,   urf,   fan   (rasm,   odat);
iltimos, o‘tinch, tavallo; oqsoq, cho‘loq, lang.    
     Sinonimlarning quyidagi turlari mavjud: 
1) leksik (lug‘aviy) sinonimlar. Bular ham ikki xil bo‘ladi: 
a)  to‘liq sinonimlar      har  jihatdan  teng keladigan, o‘zaro farq qilmaydigan,
birining   o‘rnida   ikkinchisini   bemalol   qo‘llash   mumkin   bo‘lgan   sinonimlardir
(   bular   yana   leksik   dubletlar   deb   qam   yuritiladi):   kosmos   –   fazo,   respublika   –
jumhuriyat, savol – so‘roq;  b) ma'noviy sinonimlar ayrim ma'no nozikliklari bilan
farq   qiladigan,   birining  o‘rnida   ikkinchisini     har   doim   ham   qo‘llab  bo‘lmaydigan
sinonimlardir:     ovqat,   taom,   yemish,   xo‘rak;   kuldi,   jilmaydi,   tirjaydi,   irjaydi,
83 ishshaydi,  irshaydi,  xoxoladi;    2)    frazeologik sinonimlar:  boshi  osmonda  – og‘zi
qulog‘ida   -   do‘ppisini   osmonga   otmoq   (o‘ta   xursand).   3)   leksik-frazeologik
sinonimlar   so‘z   va   ibora   o‘rtasidagi   ma'nodoshlikdir:   yuvosh   –   qo‘y   og‘zidan
cho‘p   olmagan;   4)   grammatik   sinonimlar   ikki   xil   bo‘ladi:   a)   morfologik
sinonimlar:     adabiyotchi   –   adabiyotshunos,     keldilar   –   kelishdi.     Qo‘shimcha   va
ko‘makchmilarninng   o‘zaro   sinonimligi   ham   morfologik,   ya'ni   grammatik
sinonimlar   jumlasiga   kiradi:   maktabga   ketdi   –   maktab   tomon   ketdi.   b)   sintaktik
sinonimlar erkin so‘z birikmalari yoki gaplar o‘rtasidagi sinonimlikdir:  dala ishlari
– daladagi ishlar;  kitobni o‘qidi – Kitob o‘qildi.  
11.4.Antonimlar va ularning turlari
        Antonimlar   (zid   ma'noli   so‘zlar)   -   grekcha   anti   –   “zid”,   “qarama-
qarshi”, onoma yoki onyma   “nom” degani bo‘lib,   qarama-qarshi tushunchalarni
ifodalaydigan     so‘zlardir.       Antonimik   juftlikdagi   so‘zlar   faqat   bir   xil   so‘z
turkumlariga   oid   bo‘ladi:   yer-osmon   (ot),   uzun-qisqa   (sifat),   ko‘p   -   oz   (ravish),
keldi - ketdi (fe'l).
          Antonimik   juft   hosil   bo‘lishi   uchun   ikkita   mustaqil   tushuncha   ma'no
jihatdan   o‘zaro   qarama-qarshi   bo‘lishi   kerak.   Fe'llardagi   bo‘lishli-bo‘lishsizlik
xususiyati antonimlikni vujudga keltirmaydi.
     Ko‘p ma'noli so‘zlar har bir ma'nosi bilan ayrim-ayrim so‘zlarga antonim
bo‘lishi   mumkin:   qattiq   yer   –   yumshoq   yer;   qattiq   (xasis)   odam   –   saxiy   odam.
Antonimik   juftlar   ko‘chma   ma'no   ifodalashi   mumkin:   tun-u   kun   (ravishga
ko‘chgan), achchiq-chuchuk (otga ko‘chgan). 
          Bir   sinonimik   qatordagi   antonim   so‘z   sinonimik   qatordagi   barcha
so‘zlarga   antonim   bo‘ladi:   chiroyli   –   go‘zal   –   xushro‘y   –   ko‘hlik       =     xunuk   –
badbashara – badburush – ta'viya.
          Antonimlikda   uchta   belgi   bor:   1)   shakliy   jihatdan   har   xillik;   2)   ma'no
jihatdan har xillik;               3) ma'nodagi o‘zaro zidlik. Ana shu uchta belgiga ega
bo‘lgan ikkita so‘zgina o‘zaro antonim bo‘lishi mumkinGiponimiya 
11.5.Giponimiya   (yunoncha   .   hipo   —   ostida,   pastda   +   onoma   —   nom)
deganda  leksemalar o‘rtasidagi pog‘onali munasabatlar tushuniladi. Buni piramida
shaklida tasavvur qilish mumkin: uning eng pastida keng tushuncha yotadi, uning
ustiga joylashadigan tushunchalar bir-biriga nisbatan torayib boraveradi; yoki buni
matryoshka o‘yinchog‘i misolida ham tushuntirsa bo‘ladi. 
Giponimik munosabatlarda giponim va giperonim tushunchalari mavjud.   
Giponim     —   qism   mohiyatining   butun   mohiyatiga   bo‘lgan   munosabatini
ifodalaydigan   tushunchadir,   ya’ni   kengroq   tushuncha   tarkibiga   kiradigan   torroq
tushuncha   ifodasidir.   Masalan:     ko‘ylak   tushunchasi   kiyim   tushunchasi   tarkibiga,
84 sigir   tushunchasi   hayvon   tushunchasi   tarkibiga   kiradi.   Bunda   ko‘ylak   va   sigir
so‘zlari giponim hisoblanadi.
Giperonim   (giper     —   orttirma   -)   —   umumiylik,   tur,   narsalar,   xususiyatlar,
belgilar   sinfi   kabi   tushunchani   ifodalaydigan   so‘zdir.   Masalan,       yuqoridagi
vaziyatda hayvon va kiyim so‘zlari giponim hisoblanadi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1.Leksemaning shakily tomonilariga izoh bering?
2   Sinonimlar va ularning turlarini izohlang.
3.Antonimik juft hosil bo‘lishini izohlang?
4.   Giponimik munosabatlarga izoh bering?
12.   lug‘at   tarkibidagi   so‘zlarning   kelib   chiqishi   va   ijtimoiy   guruhlar
tomonidan qo‘llanishi jihatidan tavsiflanishi 
Tayanch   so’zlar:   o’z   qatlam,   o’zlashma   qatlam,   vulgar,   varvar,   jargon,
argo, dialekt.
12.1.   Tilning lug‘at tarkibi
Tilning   lug‘at   tarkibidagi   so‘zlar   kelib   chiqishi   jihatidan   turli-tumandir.
Dunyoda  faqat   o‘z  so‘zlaridangina  foydalanidan  bironta til  yo‘q.  O‘zbek  tili  ham
bundan   mustasno   emas.   Shunga   ko‘ra   tilimizda   mavjud   bo‘lgan   so‘zlarni   bir
qancha guruhlarga bo‘lish mumkin. 
O‘zbek   tili   leksikasida   o‘z   va   o‘zlashgan   qatlam.   Ma’lumki,   o‘zbek   xalqi
tarixiy davrlar mobaynida boshqa xalqlar bilan iqtisodiy, siyosiy, madaniy aloqada
bo‘lib kelgan. Bu aloqalar o‘zaro aloqada bo‘lgan xalqning tiliga ma’lum darajada
o‘z ta’sirini o‘tkazadi. O‘zaro ta’sir natijasida tilning barcha bo‘limlarida: fonetika,
leksika,   grammatika   kabilarda   o‘zgarishlar   yuz   beradi.   Tildagi   o‘zgarish   va
rivojlanish tilning leksikasida kuchli bo‘ladi.
O‘zbek   xalqi   qardosh   bo‘lmagan   tojiklar   bilan   qadimdan   aloqada   bo‘ldi.
Shuning   tarixiy   sabablar   bilan   bog‘liq   holda   arab,   ruslar   bilan   aloqada   bo‘ldi.
Hozirgi davrga kelib bir qancha xorijiy davlatlar bilan do‘stona aloqalar o‘rnatgan.
Bular o‘zbek tili leksikasiga ko‘plab so‘zlarning o‘zlashishiga sabab bo‘lmoqda.
Hozirgi o‘zbek tili leksikasi tarixiy jihatdan ikki qatlamga ajratiladi:
1. O‘z qatlam.
2. O‘zlashgan qatlam.
85 I. O‘z qatlam. O‘z qatlamga umumturkiy so‘zlar va o‘zbekcha so‘zlar kiradi.
1.   Umumturkiy   so‘zlar.   Ko‘pchilik   turkum   xalqlar   tilida   qo‘llanadigan,
barcha turkiy tillar uchun umumiy bo‘lgan so‘zlar umumturkiy so‘zlar deyiladi. Bu
so‘zlar turkiy qabilalarning goh qo‘shilishi, goh ajralishi natijasida yuzaga kelgan,
hozirda   turkiy   xalqlar   deb   nomlanadigan   kishilar   tiliga   mansub   so‘zlardir.   Oltoy
tillar   oilasining   turkiy   guruhida   (turkumida)   24   ta   til:   o‘zbek,   qozoq,   uyg‘ur,
boshqird, qirg‘iz, qoraqalpoq, turkman, ozarbayjon, no‘g‘oy, tatar, chuvash, yoqut,
tuva,   shor,   qoraim,   qumiq,   gagauz,   xakas,   balqar,   oyrot,   karagas,   turk,   qorachoy,
oltoy turklari tillari mavjud.
Umumturkiy so‘zlar hozirgi o‘zbek tili leksikasining asosiy qismini, deyarli
yarmini tashkil qiladi. Umumturkiy so‘zlar turli sohalarga oid bo‘lib, ularga narsa-
shaxs,   belgi,   miqdor,   harakat,   his-tuyg‘u   bildiradigan   so‘zlar   kiradi:   kishi,   oyoq,
qo‘l, bosh, ko‘z, qosh, qizil, ko‘k, yashil, oq, bir, ikki, uch, to‘rt, o‘n, kel, tur, yot,
o‘tir, ol, ur, yaxshi, yomon, sen, u, biz, siz, ular, asta, sekin, tez kabi.
2. O‘zbekcha so‘zlar. O‘zbek tili ichida  o‘zbek tili va boshqa til elementlari
asosida   yaratilgan   so‘zlar   o‘zbekcha   so‘zlar   deyiladi.   O‘zbekcha   so‘zlar   o‘zbek
tilining o‘z ichki imkoniyatlari asosida, o‘z qonuniyatlari asosida yaratiladi. Bunda
quyidagi holatlar kuzatiladi:
1.   Asli   o‘zbekcha   so‘zlarga   shu   tildagi   so‘z   yasovchi   qo‘shimchalar
qo‘shilishi   natijasida   hosil   qilingan   so‘zlar:   ter+im+chi,   bir+lash+ma,
qo‘l+lan+ma, o‘t+kaz+gich, tur+g‘un, bola+larcha.
2.   Boshqa   tildan   o‘zlashgan   so‘zlarga   o‘zbek   tilidagi   yasovchi
qo‘shimchalarni   qo‘shish   bilan   yasalgan   so‘zlar:   a)   tojikcha   so‘zlardan   yasalgan
so‘zlar:   mard+lik,   jang+chi,   do‘st+lik,   pul+siz;   b)   arabcha   so‘zlardan   yasalgan
so‘zlar:   rahbar+lik,   qimmat+li,   shifo+la+moq,   nifoq+chi,   nomus+li;   d)   ruscha-
internotsional   so‘zlardan   yasalgan   so‘zlar:   sport+chi,   razvedka+chi,
beton+la+moq, ekskavator+chi.
3.   Boshqa   tillardan   kirgan   yasovchi   qo‘shimchalar   yordamida   o‘z   va
o‘zlashma   so‘zlardan   hosil   qilingan   so‘zlar:   til+shunos,   mehnat+kash,
chizma+kash, kitob+xon, ilm+iy, vagon+soz va boshqalar.
  II.   O‘zlashgan   qatlam.   Hozirgi   o‘zbek   tilining   lug‘at   tarkibiga   tarixiy
sabablarga   ko‘ra   boshqa   tillardan   ko‘plab   so‘zlar   kirib   kelgan.   O‘zbek   tiliga
boshqa   tillardan   kirib   kelgan   so‘zlar   o‘zlashgan   so‘zlar   (olinma   so‘zlar)   deb
yuritiladi. O‘zlashgan so‘zlar uyg‘ur, tojik, arab, rus, nemis, fransuz, ispan, ingliz
va boshqa tillarga oid.
12.2.   O‘zbek tiliga boshqa tillardan kirib kelgan so‘zlar.
O‘zbek   tiliga   boshqa   tillardan   kirib   kelgan   so‘zlarni   quyidagi   qatlamlarga
bo‘lish mumkin:
86 1.   Fors-tojikcha   so‘zlar:   Bu   so‘zlarning   o‘zlashishiga   sabab   shuki,     o‘zbek
va   tojik   xalqlari   asrlar   mobaynida   qo‘ni-qo‘shni   bo‘lib   yashab   kelyapti.   Shunga
ko‘ra, osmon, oftob, bahor, baho, barg, daraxt, mirob, dasta, bemor, g‘isht, dasht,
xonadon,   shogird,   xaridor,   mard,     kam,   chala,   balki,   agar,   ham   kabi   so‘zlarning
o‘zbek   tiliga   o‘zlashishi   tabiiy   holdir.   Misollardan   ko‘rinyaptiki,   fors-tojikcha
so‘zlarda   poy,   dast,   dar     kabi   qismlar   qatnashyapti,   so‘zlar     oxirida   jarangsiz
undoshlardan keyin t, jaranglidan keyin d  tovushlari ishtirok etyapti;
2.   Arab   tilidan   o‘zlashgan   so‘zlar.   Arabcha   so‘zlar   o‘zbek   tiliga   VII-VIII
asrlardan boshlab kirgan. Bu hol  arablarning Markaziy Osiyoni  bosib olishi  bilan
bog‘liq.   Kitob,   maktab,   xalq,   maorif,   shoir,   ma’no,   ilhom,   kasb,   qassob,   san’at,
asbob, bino, imorat, ovqat, g‘alla, fil, parranda, hasharot, inson, oila, amma, xola,
dimog‘, idora kabi so‘zlar arab tilidan kirib kelgan.  O‘zbek tilidagi arabcha so‘zlar
ko‘proq   ot   va   sifat   turkumiga   tegishli   bo‘lib,   ularning   belgilari   quyidagilardir:   a)
ikkita   unli   yonma-yon   keladi:   doim,   shoir,   muomala,   shijoat,   shuur,   inshoot,
murojaat,   tabiiy;   b)   tutuq     belgisi   (')   ishtirok   etadi:   ma'no,   qal'a;   d)     -iy,   -viy
qo‘shimchalarini olib yasalgan bo‘ladi: asabiy, oilaviy)
3.   Xitoy   tilidan   olingan   so‘zlar.   Buyuk   ipak   yo‘li     Markaziy   Osiyo   bilan
Xitoyni bog‘lagan va natijada xitoycha so‘zlar o‘zlashgan: choy (xitoy tilida ttsay
deyilar ekan),  manti (myan – xamir, ti – go‘sht degani), lag‘mon (“cho‘ziq xamir”
degani) . 
4.   Mo‘g‘ul   tilidan   kirgan   so‘zlar.   XIII   asrda   mo‘g‘ullarning   Markaziy
Osiyoni   bosib   olganligi   va   buyuk   Amir   Temur   tomonidan   bu   bosqinchilikka
barham berilganligi tarixdan ma’lum. Tilimizga o‘zlashgan mo‘g‘ulcha so‘zlarning
ayrimlarini keltiramiz: navkar (no‘xo‘r – do‘st, o‘rtoq degani), tuman (o‘n ming).   
5.   Ruscha-baynalmilal   so‘zlar.   XIX   asrning   2-yarmidan   Markaziy   Osiyo,
jumladan, O‘zbekiston chor Rossiyasining  mustamlaka mamlakatiga aylandi. Rus
tilining   o‘zbek   tiliga   ta’siri   shu   davrdan   boshlandi.   Rus   tilidan,   rus   tili   orqali
boshqa tillardan ko‘plab so‘zlar o‘zlashdi.
O‘zbek tiliga rus tilidan va rus tili orqali Yevropa xalqlari tillaridan (fransuz,
italyan, nemis, ingliz, ispan) so‘z kirishi ikki tarixiy davrni o‘z ichiga oladi:
1. XIX asrning 2-yarmidan XX asrning boshlarigacha bo‘lgan davr.
2.  1917-yildan  keyingi davr.
Rus tilidan so‘zlar ikki yo‘l bilan o‘zlashdi:
1. Rus ishchilari, ustalari, rus askarlari, amaldorlarining mahalliy aholi bilan
turli xildagi aloqalari tufayli og‘zaki nutq orqali: chilon (chlen), adbakat (advokat),
apisor (ofitser), iskalat (sklad), axran (oxrana), choynay (choynak) kabi.
2.   Matbuot   orqali:   ayrapilan   (aeroplan),   pabrik   (fabrika),   po‘shta   (pochta),
zovut (zavod), uyez (uyezd), kridit (kredit), banka (bank), veksil (veksil) kabi.
87 Rus   tili   orqali   kirgan   so‘zlarning   ba’zilari   dunyodagi   ko‘pgina   xalqlarning
tilida   tovush  tomoni   deyarli   o‘zgartirilmay  ishlatiladigan   xalqaro  so‘zlardir.  Ular,
odatda,   internotsional   (baynalminal)   so‘zlar   deb   yuritiladi.   O‘zbek   tiliga
o‘zlashgan internotsional so‘zlar tarixiy jihatdan quyidagi tillarga mansub:
1. Rus tiliga: sud, samolyot, stol, stul, tok (elektr), ruchka.
2. Lotin tiliga: reviziya, nota, metall, refleks, rezina, general, kapital, kanal,
plan, direktor, radio.
3. Yunon tiliga: grammatika, pedagog, talant, tezis, kafedra, poeziya, poema,
metr, neft, taktika, parallel .
4. Nemis tiliga: raketa, kran, shaxta, rolik, politsiya kabi.
5. Ingliz tiliga: chempion, futbol, dollar kabi.
6. Fransuz tiliga: roman, palto, serjant,  bank kabi.
Rus   tili   va   rus   tili   orqali   boshqa   tillardan   kirgan   so‘zlar   ijtimoiy-siyosiy
hayotga,   sanoat,   qishloq   xo‘jaligi,   fan-texnika,   madaniy-oqartuv,   san’at,   savdo,
sport, harbiy sohaga oiddir.
Hozirgi Yevropa tillaridan so‘zlar bevosita aloqalar orqali o‘zlashmoqda. 
O‘zbek   tilidan   ham   boshqa   tillarga   so‘zlar   o‘tgan:   o‘rik,   anjir,   somsa
(ruscha: uryuk, injir, samsa). Karandash (qora tosh), kavardak (qovurdoq), yeralash
(aralash), utyug (o‘tli yuk) kabi so‘zlarning ham rus tiliga o‘zbek tilidan o‘tganligi
isbotlangan.   O‘zbek tilida ishlatilayotgan bekat  so‘zi  ham yevropa tillarida piket
tarzida   qo‘llanayotganligi   fanga   ma'lum.   Hozirgi   paytda   o‘zbek   milliy   sport
turlaridan   bo‘lgan   kurashning   xalqaro   miqyos   darajasiga   ko‘tarilishi   munosabati
bilan   kurash,   yonbosh,   chala,   halol     kabi   o‘zbekcha   so‘zlar   boshqa   tillarda   ham
ishlatilyapti.  
Xalqlar   orasidagi   turli   xildagi   aloqa   tillarning   lug‘at   tarkibining   boyib
borishiga xizmat qiladi.
Ma’lumki, tildagi barcha so‘zlar shu til egalari tomonidan bir  xilda, barcha
o‘rinlarda   qo‘llanavermaydi.   Shu   jihatdan   tilda   mavjud   bo‘lgan   so‘zlarni   ma’lum
guruhlarga bo‘lish mumkin. 
  Qo‘llanish doirasi chegaralanmagan leksika (so‘zlar)
Bu   guruh   o‘zbek   millatiga   mansub   barcha     insonlar   tomonidan   kundalik
turmushda   ishlatiladigan   so‘zlar   guruhidir.     Bu   so‘zlar     guruhi   qo‘llanish   doirasi
chegaralangan leksika yoki umumxalq leksikasi deb yuritiladi.
Qo‘llanish doirasi chegaralanmagan leksikaning quyidagi xususiyatlari bor:
1. Bunday so‘zlardan yashash joyi, kasbi, hunari, jinsi, madaniy saviyasidan
qat’i nazar o‘zbek millatiga mansub barcha kishilar foydalanadi. 
2. Bu so‘zlarning ma’nosi hammaga tushunarli bo‘ladi. 
88 3. Bu so‘zlar ijtimoiy hayotning barcha sohalariga, barcha so‘z turkumlariga
oid bo‘ladi. 
4.   Bu   so‘zlarning   ko‘p   qismini   umumturkiy   so‘zlar   va   o‘zbekcha   so‘zlar
tashkil etadi.
5.   Boshqa   tillardan   kirgan   so‘zlar   ham   o‘zbek   xalqining   barchasiga
tushunarli   bo‘lsa,   ular   ishlatilish   doirasiga   ko‘ra   chegaralanmaydi.   Masalan,   arab
tilidan   o‘zlashgan   shamol,   soat,   inoq,   dohiy,   mag‘rur,   xafa,   maqol,   hayot,   millat,
hikoya   so‘zlari;   fors-tojik   tilidan   o‘zlashgan   go‘sht,   non,   sozanda,   suhbat,
sabzavot,   ombur   kabi   so‘zlar;   rus   tili   va   rus   tili   orqali   boshqa   tillardan   kirgan
traktor,   kino,   teatr,   sirk,   kartoshka,   fabrika,   zavod   kabi   so‘zlar   umumxalq   tilida
qo‘llanadi.
Demak,   qo‘llanish   doirasi   chegaralanmagan   so‘zlar   o‘z   qatlamga   ham,
o‘zlashgan qatlamga ham oid bo‘lishi mumkin.
Shuni aytish lozimki, umumxalq leksikasi har qanday til lug‘atining asosini,
yadroisini   tashkil   etadi.   Bu   leksika   tarkib  jihatidan   barqaror   bo‘lib,  hayotiy   zarur
bo‘lgan tushunchalarni ifodalash uchun xizmat qiladi. 
Qo‘llanish doirasi chegaralangan leksika (so‘zlar)
Bunday   so‘zlar   turli   sabablarga   ko‘ra   o‘zbek   tili   egalari   tomonidan   bir   xil
darajada qo‘llanavermaydi. 
Qo‘llanish doirasi chegaralangan leksikaning quyidagi xususiyatlari bor:
1.  Bu leksika tarkibiga kiruvchi so‘zlarning ma’nolari barcha o‘zbek millati
vakillariga   tushunarli   bo‘lavermaydi.   Masalan,   doyi   so‘zining   ma’nosini   faqat
xorazmliklar (yoki ularga qo‘shni hududdagilar) tushunishadi (bu so‘z adabiy  iale
tog‘a degan ma’noni bildiradi).
2.   Bu so‘zlarning qo‘llanish doirasi chegalanishi    ularning kelib chiqishiga
bog‘liq   emas.   Masalan,   kelib   chiqishi   jihatidan   o‘zbekcha   bo‘lgan   purkagich
(purka+gich)   so‘zi   barcha   o‘zbek   tilida   so‘zlashuvchilar   tomonidan   faol
ishlatilmaydi (bu so‘z ruscha pulverizator so‘zining tarjimasidir) . 
O.S.Axmanovaning   “Slovar   lingvisticheskix   terminov”   lug‘atida   dialekt
so‘ziga   quyidagicha   ta’rif   beradi(tarjima):   “DIALEKT     -     ...   1.   Muayyan   tilning
hududiy, kasbiy yoki ijtimoiy umumiylik bilan chambarchas bog‘langan va doimiy
hamda bevosita til orqali aloqada bo‘lib turadigan u yoki bu miqdorda cheklangan
kishilar   tomonidan   ishlatiladigan   ko‘rinishi(varianti)dir”     Shundan   kelib   chiqqan
holda,  qo‘llanish doirasi chegaralangan leksika hududiy dialektal leksika,  ijtimoiy
dialektal leksika va terminologik leksika kabi guruhlarga bo‘linadi.
Shuni ta’kidlash joizki, bu guruhga kiruvchi so‘zlar tarkiban barqaror emas,
ya’ni   vaqt   o‘tishi   bilan   ularning   ayrimlari   umumxalq   leksikasi   tarkibiga   o‘tishi
mumkin. Masalan,     ijtimoiy dialektal leksikaga tegishli bo‘lgan gap yo‘q   iborasi
89 hozirgi   paytda   adabiy   til   guruhiga   o‘tmoqda   (shu     nomli     teleko‘rsatuv   ham   bor
edi). 
12.3. Hududiy dialektal leksika
Bir millatning ma’lum hududdagina yashaydigan  vakillari tomonidan
ishlatiladigan  so‘zlar  yig‘indisi     dialectal   leksika  deb  ataladi. Dialekt  –  yunoncha
so‘z bo‘lib, dialektos  – «tilning mahalliy ko‘rinishi» demakdir  . Dialektal  leksika
birligi dialektizmlar deb yuritiladi. 
Millatning ma’lum hududda yashaydigan qismi ishlatadigan birliklar ichida
adabiy tilga tegishlilari ham bo‘lishi mumkin. Dialektizmlar tilning faqat mahalliy
ko‘rinishigagina tegishli bo‘lgan birliklardir. 
        Dialektal leksika tarkibida quyidagi ko‘rinishlar mavjud: 
                1)   lug‘aviy   dialektizmlar   shakl   va   ma’no   jihatidan   shevaga   xos   bo‘lgan
so‘zlardir. Bunday dialektizmlar ham ikki xil bo‘ladi: 
a)   to‘liq   dialektizmlar   shakli   ham,   ma’nosi   ham   faqat   shevaga   xos   bo‘lgan
so‘zlardir.   Masalan:   xorazmcha:   momo   (buvi),   gashir   (sabzi),   moyak   (tuxum),
o‘jak  (buzoq),  taxya  (do‘ppi),  secha   (chumchuq),  hovva  (ha);   farg‘onacha:   valish
(ishkom)   paqir   (chelak);   buxorocha   kallapo‘sh   (do‘ppi),   inak   (sigir),   nana   (ona);
toshkentcha: ada (ota), doda (bobo).
  b)   yarim   dialektizmlar   faqat   ma’nosigina   shevaga   xos   bo‘lgan   so‘zlardir.
Masalan,   xorazmcha   taka   so‘zining   “yostiq”   manosi,   o‘ra     so‘zining   “ustun”
manosigina  shevaga  xosdir,  adabiy   tilda   taka    va  o‘ra  so‘zlari  boshqa   ma’nolarni
(“echkining erkagi” va “qazilgan chuqurlik” ) ifodalaydi. 
Bir   lug‘aviy  dialektizm  har  xil       shevalarda   har  xil  ma’nolarni  ifoadalaydi:
andi   so‘zi   Toshkent   shevasida   “lo‘li   yoki   qorayib   ketgan,   kir   odam”   ma’nosini
ifodalasa,   Qashqadaryo   (Qovchin)   shevasida   “anqov,   bechora”   ma’nolarini
bildiradi 
2) fonetik dialektizmlar adabiy tildagi so‘zdan tovushlari bilan farqlanadigan
birliklardir: jo‘q (ad. yo‘q), dag‘ (ad. tog‘), chish (ad. tish) va b.
3) grammatik dialektizmlar shevagagina xos bo‘lgan grammatik birliklardir
(bular asosan affikslardir): borvotti (ad. boryapti), yurta (ad. yurtga), bozorgir (ad.
bozorbop) va b. 
4) frazeologik dialektizmlar adabiy tilda muqobili bo‘lmagan va shevaga xos
frazeologik   birliklardir:   Xorazm   shevasida:   boshi   aylanmaydi   (ad.   e’tibor
bermaydi). Bu haqda “Frazeologiya” bo‘limida batafsil bayon qilinadi. 
 1 2.4. Ijtimoiy dialektal leksika 
Bu   leksikaga   mansub   so‘zlar   ma’lum   ijtimoiy   guruhlar   tomonidan
ishlatiladigan so‘zlardir. Bu guruhga jargonlar va argo so‘zlar kiradi. 
90 a) jargonlar   (fransuzcha   “buzilgan   til”   degani)   «umumtildagi”(ustoz
prof.                
Sh.   Rahmatullayev   ifodasi)   so‘zlardan   shakily   jihatdan   farq   qiladigan,
ko‘pincha   og‘zaki   muloqotda   ayrim   ijtimoiy   guruhlar   tomonidan   o‘zini   tilning
boshqa   vakillaridan  ajratib  ko‘rsatish   maqsadida   qo‘llanadigan   birliklardir:   yakan
(pul), nishtyak  (zo‘r) va h.
Jargonlarning quyidagi xususiyatlari bor: 
-   shakily   jihatdan   umumtildagi   so‘zlardan   farq   qiladi.   Masalan,   mullajiring
jargon   so‘zi   qismlari   bizga   tanishday   ko‘rinadi,   lekin   bu   ikki   qismning   o‘zaro
bog‘lanishi mantiqan to‘g‘ri emas. 
-   kamsitish,   yerga   urish,   yomonlash   kabi   qo‘shimcha   ma’no   bo‘yoqlariga
ega. Masalan, dum  jargon so‘zida kamsitish ma’nosi borligi seziladi.
b) argolar (fransuzcha argot – “o‘zgalar uchun yopiq” degani ) ayrim salbiy
ijtimoiy guruhlar (o‘grilar, qaroqchilar) tomonidan ishlatiladigan yashirin ma’noli
so‘zlardir: oq qirg‘oq (100 so‘m), qizil (tilla) va h.
Argolarning xususiyatlari:
- shakily jihatdan umumtildan farq qilmaydi;
- yashirin ma’noga ega;
- kamsitish, yerga urish ma’nolari yo‘q.
3.Terminologik leksika
Ma’lum   sohaga   oid   maxsus   tushunchalarni   mantiqan   aniq   ifodalash
uchun   qo‘llanadigan   so‘z   yoki   so‘z   birkmalari     yig‘indisi   terminologik   (lot.
terminus   –   “chegara”,   logos   -     “fan”   degani)     leksika   deb   ataladi.   Terminologik
leksikaning birligi termin (yoki atama) deb yuritiladi.   Har qanday termin ma’lum
bir   terminlar   tizimidagina   termin   hisoblanadi.   Shu   bilan   u   umumxalq   leksikasiga
mansub bo‘lgan so‘zdan farq qiladi. 
Terminlar quyidagi xususiyatlarga ega:
1)   biror   sohaga   oid   maxsus   tushunchani   ifodalaydi.   Masalan,
leksikologiya  termini   tilshunoslik  sohasiga   tegishli   bo‘lib,  tilning  lug‘at   boyligini
o‘rganadigan bo‘lim tushunchasini ifodalaydi.
2) bitta terminologik tizimda har doim bir ma’noli bo‘ladi. Masalan, ot
so‘zi   atama   sifatida   faqat   so‘z   turkumi   tushunchasini   bildiradi   (bu   so‘z   “ism”,
“hayvon”, “otmoq”, “ichmoq” ma’nolaridagi so‘zlar bilan omonim hisoblanadi).  
3)   ko‘pincha   tillararo   xususiyatga   ega   bo‘ladi.   Masalan,   lotin   tilidan
olingan   respublika   termini   dunyodagi   ko‘pgina   tillarda   bir   xil   tushunchani
ifodalaydi.
4)   bir   so‘z   bittadan   ortiq   sohaga   tegishli   termin   bo‘lishi   mumkin.
Masalan, valentlik termini kimyo hamda tilshunoslik fanlarida ishlatiladi.
91 5)   asosan   ot   turkumiga   tegishli   bo‘ladi,   boshqa   turkumga   tegishli
bo‘lsa,   otga   ko‘chgan   bo‘ladi:   sintaksis   (ot),   ishlab   chiqarish   (harakat   nomi   otga
ko‘chgan).
Atamalarni quyidagi mezonlar bo‘yicha tasnif qilish mumkin:
1) qaysi sohaga oidligiga ko‘ra:
a)   kasb-hunar   atamalari   ma’lum   kasb   yoki   hunar   egalari   tomonidan
ishlatiladigan atamalardir. Dunyoda qancha kasb yoki hunar bo‘lsa, shularning har
biriga xos bo‘lgan atamalar mavjuddir. Ayrim kasblarga oid atamalarga misollar: 
-   o‘qituvchilik:   reyting,   yillik   baho,   sinf   jurnali,   pedkengash,   semestr,
choraklik va h.
- duradgorlik: randa, iskana, tesha, bolg‘a va h.
b)   ilmiy   atamalar   ma’lum   fan-texnika   sohasiga   mansub   tushunchalarni
ifodalaydigan atamalardir. Bunday atamalar tabiiy fanlar, texnika fanlar, ijtimoiy-
gumanitar fanlar, matematik   fanlarning barchasida mavjuddir. Masalan: 
- kimyo: oksid, sulfat, reaksiya, valentlik, kislorod, vodorod va h.  
-   matematika:   sinus,   kosinus,   ayniyat,   romb,   parallelogram,   teorema,
aksioma va h.  
- mantiq: predikat, subyekt, obyekt, hukm, tushuncha va h.
-   kibernetika   (yoki   komputer   texnologiyasi):   EHM,   axborot,   fayl,   disk,
internet va h.
2) kelib chiqishiga ko‘ra:  
a)   umumxalq  leksikasidan   olingan  terminlar.  Bunda    tilning  o‘zida  mavjud
bo‘lgan so‘zlar  termin sifatida maydonga chiqadi. Masalan,  tilshunoslikka  oid ot,
sifat,   son,   fe’l,   ravish,   ko‘makchi,   bog‘lovchi,   yuklama,   gap,   so‘z   kabi,
me’morchilikka   oid   pardoz,   davra,   namoyon,   o‘ymakor,   taqsim   kabi   ,
temirchilikka   oid   pesh,   tana,   yelka,   charxdor,   dam   kabi     atamalar   bunga   misol
bo‘la oladi.
b)   chet   tillardan   olingan   terminlar.   Bunda   tilimizga   hozirgi   paytda   aloqa
vositasi   hisoblangan   chet   tillardan   olingan   atamalar   nazarda   tutiladi.     Masalan,
yadro   fizikasiga   oid   activator,   barion,   diproton,   kvant;       botanikaga   oid   azaliya,
valeriana,   gortenziya,   magnoliya;       logopediya   faniga   oid   anamnez,   giperkinez,
distoniya,   patogenez   kabi   ,   zargarlik   kasbiga   oid   parma,   bargak,   peshxalta,
dahanda kabi  atamalar shunga misol bo‘la oladi. .
12.5. Vulgarizm va varvarizmlar
Tilda   so‘kish,   qarg‘ash   ma’nolarini   ifodalaydigan       so‘zlar
vulgarizmlar   (lot.   vulgaris   “qo‘pol”   degani)     deb   ataladi.   Masalan:       haromi,
qiztaloq,   yer   yutkur,   oqpadar   va   b.   Vulgarizmlarni   ham   qo‘llanish   doirasi
chegaralangan   leksikaga   kiritsa   bo‘ladi,   chunki   bu   guruh   so‘zlar   ham   har   doim
92 ishlatilavermaydi.   Bunday   so‘zlar   badiiy   asarlarda   qahramonlarning   xarakterini
chuqurroq ochish uchun xizmat qiladi. 
Varvarizmlar   (yunoncha   barbarismos   –   “tushunarsiz   nutq”   degani)     biror
tilda tarjimasi bo‘la turib, o‘rinsiz tarzda ishlatiladigan so‘zlar guruhidir. Masalan:
znachit (demak), tak (demak), ostanovka (bekat), svet (chiroq) kabi ruscha so‘zlar;
yes (ha), vau (qoyil) kabi inglizcha so‘zlar shunga misol bo‘la oladi.
Savol va topshiriqlar
1. Lug‘at   tarkibidagi   so‘zlar   elib   chiqishiga   ko‘ra   necha   guruhga
bo‘linadi?
2. Ijtimoiy dialektal leksikaga nimalar kiradi?
3. Argolar va jargonlar haqida gapiring.
4. Tilda   so‘kish   va   qarg‘ish   ma’nolarini   ifodalaydigan   so‘zlar   nima
deyiladi?
          
13.lug‘at   tarkibining   faolligi   yoki   nofaolligi   jihatidan   tavsiflanishi;   lug‘at
tarkibining hissiy-ta’siriy bo‘yoqdorligi jihatidan tavsiflanishi .  
  
Tayanch   tushunchalari:   nofaol   leksika,   faol   leksika,   neytral   qatlam,
neologizm, eskirgan qatlam, tarixiy so’zlar, arxaik so’zlar, kalka.
13.1Tarixiy jihatdan o‘zbek tili leksikasi.
Tilning   tarixiy   taraqqiyoti   davomida   uning   barcha   bo‘limlarida,   jumladan,
leksikasida   ham   o‘zgarishlar   yuz   beradi.   Bunda   tildagi   ba’zi   so‘zlar   eskirib,
iste’moldan-ishlatilishdan   chiqib   ketadi   yoki   yangi   tushunchalarni   nomlovchi
so‘zlar   paydo   bo‘ladi.   Bu   hodisalar   tilning   leksik   tarkibini   2   qatlamga   ajratishni
taqozo etadi:
1. Zamonaviy qatlam (neytral qatlam).
2. Eskirgan qatlam. 
Zamonaviy   qatlam.   Bu   qatlam   o‘zbek   tili   leksikasining   asosiy   qatlami
bo‘lib,   uni   umumxalq   leksikasiga   –   ishlatilish   doirasi   chegaralanmagan   leksikaga
oid   so‘zlar,   shuningdek,   atamalar,   kasb-hunarga   doir   so‘zlar   tashkil   etadi.   Bu
qatlamdagi   so‘zlar   yangilik   bo‘yog‘iga   ham,   eskilik   bo‘yog‘iga   ham   ega
bo‘lmaydi.
Zamonaviy   qatlamda   so‘zlarning   nutqda   ko‘p   yoki   kam   ishlatilishi,   barcha
kishilarning   ishlatishi   yoki   ma’lum   guruh   kishilari   nutqidagina   ishlatilishi   asosga
olinmaydi.
93     Eskirgan   qatlam.   So‘z   ifodalaydigan   predmet   yoki   tushuncha   hayotda
yo‘qolishi,   yoki   ularning   ma’nosini   ifodalaydigan   boshqa   so‘zlarning   paydo
bo‘lishi munosabati bilan ayrim so‘zlar asta-sekin qo‘llanmay unutila boradi. Ular
nutqda   kam   qo‘llanadi.   Ularning   ba’zilarini   tushunish   mumkin,   ayrimlarini
ko‘pchilik   tushunmaydi,   ular   badiiy   va   ilmiy   adabiyotlarda   qo‘llansa,   izoh   talab
etadi.   Eskilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lgan   so‘zlar   eskirgan   leksika   deyiladi.   Eskirgan
leksika 2 turga ajratiladi:
1. Tarixiy so‘zlar yoki istorizmlar.
2. Arxaik so‘zlar yoki arxaizmlar.
Tarixiy   so‘zlar   o‘tmishdagi   narsa   va   hodisalarning   nomi   bo‘lgan,   ammo
hozir   eskirib   qolgan   so‘zlardir.   Tarixiy   so‘zlar   jamiyatda   yo‘q   bo‘lib   ketgan
narsalar, shaxslar haqida gap borganda ishlatiladi. Hozirgi tilda ularning sinonimii
yo‘q.   Masalan:   foytun,   yasovul,   taxt,   kanizak,   dinor   (tilla   pul),   chaqirim   (1   km),
tosh   (8   chaqirim   –   8   km),   gaz   (71   sm),   botmon   (176,   128   kg),   misqol   (4,25   g.),
miri (5 tiyin).
Ba’zi so‘zlar til taraqqiyoti davomida turli xil narsalarni ifodalaydigan bo‘lib
qoladi.   Bunday   so‘zlarning   bir   ma’nosi   eskirsa,   ikkinchi   xil   ma’nosi   zamonaviy
qatlamda ishlatiladi.
Masalan: boy  so‘zining ma’nosini qiyoslang: Boy Yo‘lchini zimdan kuzatdi
(Oybek). Sen boy bo‘laman deb nima ishlarni qilmading, oqibati nima bo‘ldi?
Arxaik   so‘zlar.   Hozir   mavjud   bo‘lgan   narsa-hodisalarning   eskirib   qolgan
nomlari   arxaik   so‘zlar   deyiladi.   Arxaik   so‘zlar   yig‘indisi   arxaizmlar   deyiladi.
Arxaizm – grekcha so‘z bo‘lib, archaios – «qadimgi» degan ma’noni bildiradi.
Eskirgan   so‘z   ifoda   etayotgan   narsa-hodisalar   hozirgi   hayotda   bor   bo‘lgani
uchun   uning   eskirgan   nomini   almashtira   oladigan   zamonaviy   qatlamga   oid   so‘z
mavjud   bo‘ladi.   Aslida   bir   narsaning   birdan   ortiq   nomi   bo‘lsa,   ulardan   til
taraqqiyoti   qonuniyatlariga   javob   bera   oladigani   tilda   saqlanib   qoladi,   javob   bera
olmaydigani   eskilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lib,   ishlatilmay   qolib   ketadi.   Masalan,
sekretar   –   kotib,   mirzo,   kotiba.   Ular   ichidan   kotib   so‘zi   hozirgi   kunda   kishilar
tomonidan   keng   ko‘lamda   qo‘llanilyapti.   Sekretar   so‘zi   eskirib,   arxaiklashib
qolgan.   Arxaik   so‘zlar   so‘zlovchining   ko‘z   oldida   iste’moldan   chiqib   ketayotgan
so‘zlardir:   revolyutsiya   (inqilob),   tuman   (rayon),   viloyat   (oblast),   baynalmilal
(internotsional),   bitik (kitob), ulus, budun (xalq), o‘miz (ko‘krak) kabi.
So‘zlar   butun   holda   arxaiklashishi   yoki   uning   biror   ma’nosi   arxaiklashishi
mumkin. Shunga ko‘ra ular: a) leksik arxaizmlar;     b) semantik arxaizmlar tarzida
ikki xil bo‘ladi.
Leksik arxaizmda so‘z eskiradi: gulgun, siymo (obraz).
94 Semantik   arxaizmda   ma’no   eskiradi:   chechak   –   «gul»   ma’nosida   eskirgan,
bekat – karvonlar to‘xtaydigan joy ma’nosida eskirgan, bag‘ir – «jigar» ma’nosida
eskirgan.  
Arxaiklashish   iboralarda   ham,   grammatik   hodisalar   doirasida   ham   yuz
beradi.   Iboralarning   arxaiklashishi:   dasti   alif-lom   qilib,   gardonini   ham   qilib;
yoqasini   chop   etmoq;   grammatik   hodisalarning   arxaiklashishi   ham   uchraydi:
sifatdoshning   –din,   -mish   shakllari,   ravishdoshning   –bon,   -ibon   shakllari,   -dur   –
kesimlikni ko‘rsatuvchi bog‘lama eskirgan grammatik shakllardir.
Fonetik arxaizmlar ham mavjud bo‘lib, unda tovush eskiradi: sobun, qaboq
kabi (sovun, qovoq).
13.2.Neologizmlar.
Neologizmlar. Kundalik hayotimizdagi yangi narsalarni, ularning belgilarini,
yangicha munosabatlarni, umuman yangi  tushunchalarni  ifoda etish ehtiyoji  bilan
yuzaga   kelgan   so‘zlar   yoki   yangi   ma’noda   qo‘llangan   eski   so‘zlar   neologizmlar
deyiladi. Neologizm grekcha so‘z bo‘lib, neos – «yangi» degan ma’noni bildiradi.
Neologizm   yangilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lgan   so‘zlardir.   Masalan:   bakalavr,
magistratura,   kompyuter,   kompyuter   texnologiyasi,   marketing,   supermarket   kabi.
Neologizmlar   yangi   paydo   bo‘lgan   paytda,   ishlatilish   doirasiga   ko‘ra
chegaralangan   leksikaga   kiradi.   Neologizmning   ma’nosi   tushunarlilik   kasb   etsa,
xalq  orasida  ommalashib   ketishi  mumkin.  Bunda  u  yangilik  bo‘yog‘ini  yo‘qotadi
va   umumxalq   so‘ziga   aylanadi.   Masalan:   brigada,   televizor,   traktor,   kosmos,
kosmonavt va hokazo.
Ba’zi   neologizmlar   yangiligicha   qolib   ketishi,   ishlatilish   doirasi
chegaralangan   leksikadan   o‘rin   olib  qolishi   mumkin.  Demak,   neologizm   –   nisbiy
tushuncha. Chunki har bir davr o‘z neologizmiga ega bo‘ladi.
So‘z yoki so‘zning ma’nosi neologizm bo‘lishi mumkin.
So‘z neologizm bo‘lsa, leksik neologizm deb yuritiladi: broker, ...
Leksik   neologizmlar   tamomila   yangi,   hali   o‘zlashib   ketmagan   so‘zlardir.
Bunday   so‘zlar:   1)   o‘zbek   tilida   avvaldan   mavjud   bo‘lgan   so‘z   va   yasovchi
qo‘shimchalar   bilan   yasalgan   yangi   so‘zlardir:   aqldosh;   2)   boshqa   tildan   kirgan,
hali umumxalq tiliga singib o‘zlashib ketmagan yangi so‘zlardir: magistr, bakalavr.
Leksik   ma’nolardan   biri   yangi   bo‘lsa,   semantik   neologizm   deb   yuritiladi.
Masalan: tadbirkor, ishbilarmon.
O‘zbek tili leksikasining boyish manbalari
O‘zbek tilining leksikasi fan-texnika, san’at, ishlab chiqarishning taraqqiyoti
bilan bog‘liq holda boyib boradi. Tilning lug‘at tarkibi 2 manba asosida boyiydi.
1.   O‘zbek   tilining   ichki   imkoniyatlari   asosida   (ichki   manba).   Bunda   so‘z
yasash   orqali   yangi   so‘zlar   hosil   qilinadi:   sinfdosh,   limonzor,   vazirlik,   ijarachi,
95 tinchliksevar,   MDH,   BMT   kabi.   Ichki   imkoniyatga   shevalardan   adabiy   tilga   so‘z
olish ham kiradi: aya, bolish, uvildiriq (ikra) kabi.
2. Boshqa tillardan so‘z olish (tashqa manba). O‘zbek tiliga boshqa tillardan
so‘z o‘zlashtirish turli davrlarda turlicha bo‘lgan. Eng qadimda fors-tojik tillaridan,
keyinroq   arab   tilidan,   undan   ham   keyinroq   rus   tilidan   va   rus   tili   orqali   Yevropa
tillaridan   so‘z   o‘zlashtirish   faollashgan.   O‘zlashgan   so‘zlar   ham   o‘zbek   tili
leksikasida   anchagina   miqdorni   tashkil   etadi.   Keyingi   yillarda   tilning   leksik
tarkibini so‘z yasashdan  ko‘ra boshqa tillardan so‘z o‘zlashtirish hisobiga boyishi
yyetakchilik qilmoqda.
Boshqa tillardan so‘zlar ikki usul  bilan o‘zlashtiriladi:                                             1)
so‘zni  aynan olish yo‘li bilan; 2) kalkalab olish yo‘li bilan.
So‘zni   aynan   olish   yo‘li   bilan   tojik,   arab   tillaridan,   shuningdek,   rus
tillaridan,   rus   tili   orqali   boshqa   Yevropa   tillaridan   ko‘proq   o‘zlashtirilgan.
Masalan,   sinch,   devor,   yana,   rubob,   kitob,   maktab,   daraxt,   mutolaa,   muomala,
traktor, sport kabi.
Kalkalab   o‘zlashtirishda   so‘z   aynan   olinmaydi,   balki   so‘zning   ma’nosi
o‘zlashtiriladi. Ikkinchi tildagi so‘zning ma’nosi shu so‘zning morfemik tarkibidan
qismma-qism nusxa ko‘chirish orqali ifoda etiladi. Kalkalab o‘zlashtirishning 2 xil
yo‘li bor:
1.  To‘liq   kalka.  Bu   usulda   o‘zlashtirilayotgan   so‘zning  barcha   qismlari   o‘z
til   materialidan   tuziladi.   Masalan:   polugramatniy   –   chalasavod,   ledokol   -
muzyorar.
2.   Yarim   kalka.   Bu   usulda   o‘zlashtirilayotgan   so‘zning   bir   qismi   aynan
saqlanib,   bir   qismi   o‘z   til   orqali   beriladi.   Traktorist   –   traktorchi,   tabelshik   –
tabelchi kabi.
  O‘zga til so‘zidagi  ma’no o‘z tildagi  so‘z bilan berilsa,  bu semantik kalka
deb ham yuritiladi. Masalan, bo‘g‘in so‘zining ruscha «pokoleniye» ma’nosi.
Savol va topshiriqlar:
1. O‘zbek tilining nofaol leksikasiga nimalar kiradi?
2. O‘zbek tili leksikasining boyish manbalari?
3. Uslubiy bo‘yoqdor va bo‘yoqsiz so‘zlar?
14.lug‘at   tarkibining   faolligi   yoki   nofaolligi   jihatidan   tavsiflanishi;
lug‘at tarkibining hissiy-ta’siriy bo‘yoqdorligi jihatidan tavsiflanishi .  
Tayanch   tushunchalari:   nofaol   leksika,   faol   leksika,   neytral   qatlam,
neologizm, eskirgan qatlam, tarixiy so’zlar, arxaik so’zlar, kalka.
96 14.1Tarixiy jihatdan o‘zbek tili leksikasi.
Tilning   tarixiy   taraqqiyoti   davomida   uning   barcha   bo‘limlarida,   jumladan,
leksikasida   ham   o‘zgarishlar   yuz   beradi.   Bunda   tildagi   ba’zi   so‘zlar   eskirib,
iste’moldan-ishlatilishdan   chiqib   ketadi   yoki   yangi   tushunchalarni   nomlovchi
so‘zlar   paydo   bo‘ladi.   Bu   hodisalar   tilning   leksik   tarkibini   2   qatlamga   ajratishni
taqozo etadi:
1. Zamonaviy qatlam (neytral qatlam).
2. Eskirgan qatlam. 
Zamonaviy   qatlam.   Bu   qatlam   o‘zbek   tili   leksikasining   asosiy   qatlami
bo‘lib,   uni   umumxalq   leksikasiga   –   ishlatilish   doirasi   chegaralanmagan   leksikaga
oid   so‘zlar,   shuningdek,   atamalar,   kasb-hunarga   doir   so‘zlar   tashkil   etadi.   Bu
qatlamdagi   so‘zlar   yangilik   bo‘yog‘iga   ham,   eskilik   bo‘yog‘iga   ham   ega
bo‘lmaydi.
Zamonaviy   qatlamda   so‘zlarning   nutqda   ko‘p   yoki   kam   ishlatilishi,   barcha
kishilarning   ishlatishi   yoki   ma’lum   guruh   kishilari   nutqidagina   ishlatilishi   asosga
olinmaydi.
    Eskirgan   qatlam.   So‘z   ifodalaydigan   predmet   yoki   tushuncha   hayotda
yo‘qolishi,   yoki   ularning   ma’nosini   ifodalaydigan   boshqa   so‘zlarning   paydo
bo‘lishi munosabati bilan ayrim so‘zlar asta-sekin qo‘llanmay unutila boradi. Ular
nutqda   kam   qo‘llanadi.   Ularning   ba’zilarini   tushunish   mumkin,   ayrimlarini
ko‘pchilik   tushunmaydi,   ular   badiiy   va   ilmiy   adabiyotlarda   qo‘llansa,   izoh   talab
etadi.   Eskilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lgan   so‘zlar   eskirgan   leksika   deyiladi.   Eskirgan
leksika 2 turga ajratiladi:
1. Tarixiy so‘zlar yoki istorizmlar.
2. Arxaik so‘zlar yoki arxaizmlar.
Tarixiy   so‘zlar   o‘tmishdagi   narsa   va   hodisalarning   nomi   bo‘lgan,   ammo
hozir   eskirib   qolgan   so‘zlardir.   Tarixiy   so‘zlar   jamiyatda   yo‘q   bo‘lib   ketgan
narsalar, shaxslar haqida gap borganda ishlatiladi. Hozirgi tilda ularning sinonimii
yo‘q.   Masalan:   foytun,   yasovul,   taxt,   kanizak,   dinor   (tilla   pul),   chaqirim   (1   km),
tosh   (8   chaqirim   –   8   km),   gaz   (71   sm),   botmon   (176,   128   kg),   misqol   (4,25   g.),
miri (5 tiyin).
Ba’zi so‘zlar til taraqqiyoti davomida turli xil narsalarni ifodalaydigan bo‘lib
qoladi.   Bunday   so‘zlarning   bir   ma’nosi   eskirsa,   ikkinchi   xil   ma’nosi   zamonaviy
qatlamda ishlatiladi.
Masalan: boy  so‘zining ma’nosini qiyoslang: Boy Yo‘lchini zimdan kuzatdi
(Oybek). Sen boy bo‘laman deb nima ishlarni qilmading, oqibati nima bo‘ldi?
97 Arxaik   so‘zlar.   Hozir   mavjud   bo‘lgan   narsa-hodisalarning   eskirib   qolgan
nomlari   arxaik   so‘zlar   deyiladi.   Arxaik   so‘zlar   yig‘indisi   arxaizmlar   deyiladi.
Arxaizm – grekcha so‘z bo‘lib, archaios – «qadimgi» degan ma’noni bildiradi.
Eskirgan   so‘z   ifoda   etayotgan   narsa-hodisalar   hozirgi   hayotda   bor   bo‘lgani
uchun   uning   eskirgan   nomini   almashtira   oladigan   zamonaviy   qatlamga   oid   so‘z
mavjud   bo‘ladi.   Aslida   bir   narsaning   birdan   ortiq   nomi   bo‘lsa,   ulardan   til
taraqqiyoti   qonuniyatlariga   javob   bera   oladigani   tilda   saqlanib   qoladi,   javob   bera
olmaydigani   eskilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lib,   ishlatilmay   qolib   ketadi.   Masalan,
sekretar   –   kotib,   mirzo,   kotiba.   Ular   ichidan   kotib   so‘zi   hozirgi   kunda   kishilar
tomonidan   keng   ko‘lamda   qo‘llanilyapti.   Sekretar   so‘zi   eskirib,   arxaiklashib
qolgan.   Arxaik   so‘zlar   so‘zlovchining   ko‘z   oldida   iste’moldan   chiqib   ketayotgan
so‘zlardir:   revolyutsiya   (inqilob),   tuman   (rayon),   viloyat   (oblast),   baynalmilal
(internotsional),   bitik (kitob), ulus, budun (xalq), o‘miz (ko‘krak) kabi.
So‘zlar   butun   holda   arxaiklashishi   yoki   uning   biror   ma’nosi   arxaiklashishi
mumkin. Shunga ko‘ra ular: a) leksik arxaizmlar;     b) semantik arxaizmlar tarzida
ikki xil bo‘ladi.
Leksik arxaizmda so‘z eskiradi: gulgun, siymo (obraz).
Semantik   arxaizmda   ma’no   eskiradi:   chechak   –   «gul»   ma’nosida   eskirgan,
bekat – karvonlar to‘xtaydigan joy ma’nosida eskirgan, bag‘ir – «jigar» ma’nosida
eskirgan.  
Arxaiklashish   iboralarda   ham,   grammatik   hodisalar   doirasida   ham   yuz
beradi.   Iboralarning   arxaiklashishi:   dasti   alif-lom   qilib,   gardonini   ham   qilib;
yoqasini   chop   etmoq;   grammatik   hodisalarning   arxaiklashishi   ham   uchraydi:
sifatdoshning   –din,   -mish   shakllari,   ravishdoshning   –bon,   -ibon   shakllari,   -dur   –
kesimlikni ko‘rsatuvchi bog‘lama eskirgan grammatik shakllardir.
Fonetik arxaizmlar ham mavjud bo‘lib, unda tovush eskiradi: sobun, qaboq
kabi (sovun, qovoq).
Neologizmlar. Kundalik hayotimizdagi yangi narsalarni, ularning belgilarini,
yangicha munosabatlarni, umuman yangi  tushunchalarni  ifoda etish ehtiyoji  bilan
yuzaga   kelgan   so‘zlar   yoki   yangi   ma’noda   qo‘llangan   eski   so‘zlar   neologizmlar
deyiladi. Neologizm grekcha so‘z bo‘lib, neos – «yangi» degan ma’noni bildiradi.
Neologizm   yangilik   bo‘yog‘iga   ega   bo‘lgan   so‘zlardir.   Masalan:   bakalavr,
magistratura,   kompyuter,   kompyuter   texnologiyasi,   marketing,   supermarket   kabi.
Neologizmlar   yangi   paydo   bo‘lgan   paytda,   ishlatilish   doirasiga   ko‘ra
chegaralangan   leksikaga   kiradi.   Neologizmning   ma’nosi   tushunarlilik   kasb   etsa,
xalq  orasida  ommalashib   ketishi  mumkin.  Bunda  u  yangilik  bo‘yog‘ini  yo‘qotadi
va   umumxalq   so‘ziga   aylanadi.   Masalan:   brigada,   televizor,   traktor,   kosmos,
kosmonavt va hokazo.
98 Ba’zi   neologizmlar   yangiligicha   qolib   ketishi,   ishlatilish   doirasi
chegaralangan   leksikadan   o‘rin   olib  qolishi   mumkin.  Demak,   neologizm   –   nisbiy
tushuncha. Chunki har bir davr o‘z neologizmiga ega bo‘ladi.
So‘z yoki so‘zning ma’nosi neologizm bo‘lishi mumkin.
So‘z neologizm bo‘lsa, leksik neologizm deb yuritiladi: broker, ...
Leksik   neologizmlar   tamomila   yangi,   hali   o‘zlashib   ketmagan   so‘zlardir.
Bunday   so‘zlar:   1)   o‘zbek   tilida   avvaldan   mavjud   bo‘lgan   so‘z   va   yasovchi
qo‘shimchalar   bilan   yasalgan   yangi   so‘zlardir:   aqldosh;   2)   boshqa   tildan   kirgan,
hali umumxalq tiliga singib o‘zlashib ketmagan yangi so‘zlardir: magistr, bakalavr.
Leksik   ma’nolardan   biri   yangi   bo‘lsa,   semantik   neologizm   deb   yuritiladi.
Masalan: tadbirkor, ishbilarmon.
14.2.O‘zbek tili leksikasining boyish manbalari.
O‘zbek tilining leksikasi fan-texnika, san’at, ishlab chiqarishning taraqqiyoti
bilan bog‘liq holda boyib boradi. Tilning lug‘at tarkibi 2 manba asosida boyiydi.
1.   O‘zbek   tilining   ichki   imkoniyatlari   asosida   (ichki   manba).   Bunda   so‘z
yasash   orqali   yangi   so‘zlar   hosil   qilinadi:   sinfdosh,   limonzor,   vazirlik,   ijarachi,
tinchliksevar,   MDH,   BMT   kabi.   Ichki   imkoniyatga   shevalardan   adabiy   tilga   so‘z
olish ham kiradi: aya, bolish, uvildiriq (ikra) kabi.
2. Boshqa tillardan so‘z olish (tashqa manba). O‘zbek tiliga boshqa tillardan
so‘z o‘zlashtirish turli davrlarda turlicha bo‘lgan. Eng qadimda fors-tojik tillaridan,
keyinroq   arab   tilidan,   undan   ham   keyinroq   rus   tilidan   va   rus   tili   orqali   Yevropa
tillaridan   so‘z   o‘zlashtirish   faollashgan.   O‘zlashgan   so‘zlar   ham   o‘zbek   tili
leksikasida   anchagina   miqdorni   tashkil   etadi.   Keyingi   yillarda   tilning   leksik
tarkibini so‘z yasashdan  ko‘ra boshqa tillardan so‘z o‘zlashtirish hisobiga boyishi
yyetakchilik qilmoqda.
Boshqa tillardan so‘zlar ikki usul bilan o‘zlashtiriladi:                       
1) so‘zni  aynan olish yo‘li bilan; 2) kalkalab olish yo‘li bilan.
So‘zni   aynan   olish   yo‘li   bilan   tojik,   arab   tillaridan,   shuningdek,   rus
tillaridan,   rus   tili   orqali   boshqa   Yevropa   tillaridan   ko‘proq   o‘zlashtirilgan.
Masalan,   sinch,   devor,   yana,   rubob,   kitob,   maktab,   daraxt,   mutolaa,   muomala,
traktor, sport kabi.
Kalkalab   o‘zlashtirishda   so‘z   aynan   olinmaydi,   balki   so‘zning   ma’nosi
o‘zlashtiriladi. Ikkinchi tildagi so‘zning ma’nosi shu so‘zning morfemik tarkibidan
qismma-qism nusxa ko‘chirish orqali ifoda etiladi. Kalkalab o‘zlashtirishning 2 xil
yo‘li bor:
1.  To‘liq   kalka.  Bu   usulda   o‘zlashtirilayotgan   so‘zning  barcha   qismlari   o‘z
til   materialidan   tuziladi.   Masalan:   polugramatniy   –   chalasavod,   ledokol   -
muzyorar.
99 2.   Yarim   kalka.   Bu   usulda   o‘zlashtirilayotgan   so‘zning   bir   qismi   aynan
saqlanib,   bir   qismi   o‘z   til   orqali   beriladi.   Traktorist   –   traktorchi,   tabelshik   –
tabelchi kabi.
  O‘zga til so‘zidagi  ma’no o‘z tildagi  so‘z bilan berilsa,  bu semantik kalka
deb ham yuritiladi. Masalan, bo‘g‘in so‘zining ruscha «pokoleniye» ma’nosi.
Savol va topshiriqlar:
1.O‘zbek tilining nofaol leksikasiga nimalar kiradi?
2.O‘zbek tili leksikasining boyish manbalari?
3.Uslubiy bo‘yoqdor va bo‘yoqsiz so‘zlar?
15.lug‘at   tarkibining   ajralmas   birikmalar   –   frazeologik   birikmalarning
ma’no va tarkib jihatdan tavsiflanishi. Leksikografiya (lug‘atshunoslik)
  
Tayancha   tushunchalar:   frazeologiya,   ibora,   turfg’un   birikma,   tasviriy
ifoda, parafraza, leksikografiya.
15.1.Frazeologiya
Frazeologiya   haqida   umumiy   ma’lumot.   Nutqda   ikki   yoki   undan   ortiq
so‘zlarning   o‘zaro   ma’no   va   grammatik   jihatdan   bog‘lanishidan   tuzilgan
birikmalar   ham   qo‘llaniladi.   Bunday   birikmalarning   ayrimlari   nutq   jarayonida
tuziladi,   ayrimlari   esa   tilda   tayyor   birikma   shaklida   mavjud   bo‘ladi.   Ular   bir-
biridan   o‘ziga   xos   belgilari   bilan   farq   qiladi.Nutq   jarayonida   tuzilgan   birikma
kamida ikkita mustaqil  so‘zdan  tashkil  topadi  va murakkab tushuncha  ifodalaydi.
Bunday   so‘z   birikmasi   ifodalaydigan   tushuncha   tarkibidagi   so‘zlarning   ma’nosi
asosida   yuzaga   keladi:   qiziqarli   asar.   Bunday   so‘z   birikmasi   tarkibidagi   so‘zlar
ayrim-ayrim   so‘zlarga   ajrala   oladi:   qiziqarli   asar   –   zerikarli   asar.   Shuning   uchun
ular erkin so‘z birikmasi deb yuritiladi.
Tilda   ko‘p   vaqt   bir   qolipda   qo‘llanaverib,   bo‘linmaydigan   holga   kelib
qolgan   birikmalar   mavjud:   og‘zi   qulog‘ida.   Demak,   so‘z   birikmalari   ikki   xil:   a)
erkin   so‘z   birikmasi;         b)   turg‘un  so‘z   birikmasi.   Turg‘un   birikmalar   ikki   xil:   a)
birikmali atamalar;            b) iboralar.
Tilda   ikki   yoki   undan   ortiq   so‘zdan   tarkib   topib,   ko‘chma   ma’no
ifodalaydigan,   ma’nosi   bir   so‘zga   teng   keladigan   turg‘un   birikmalar   ibora
(frazeologik birlik) deyiladi.
 Iboralarning quyidagi xususiyatlari mavjud: 
100       1. Iboralar ahamiyati va qo‘llanishi jihatidan, odatda, so‘zga teng keladi:
kapalagi   uchib   ketdi   (cho‘chidi),   og‘zing   qani   desa   qulog‘ini   ko‘rsatadi
(lapashang)
     2.  Iboralar ko‘chma ma'no ifodalaydi va ta'sirchanlikka, obrazlilikka  ega
bo‘ladi. Masalan,    qo‘y og‘zidan cho‘p olmagan   iborasani  o‘qigan odam  o‘t yeb
turgan qo‘y, uning og‘zidagi cho‘p   kabi timsollarni ko‘z oldiga keltiradi. Yuvosh
so‘zida esa  bu kabi xususiyatlar yo‘q.
         3.   Iboralar gap tarkibida yaxlit ko‘rinishda bitta so‘roqqa javob bo‘ladi
va   bitta   gap   bo‘lagi   vazifasini   bajaradi:   yulduzni   benarvon   uradigan   (yigit)–
qanday (yigit)?
          4.   Ayrim   iboralar   tarkibiga   boshqa   so‘zlarni   kiritish   yoki   tarkibidagi
so‘zlarni o‘zgartirish mumkin: ko‘zi tushdi – ko‘zi menga tushdi; burni ko‘tarilgan
- burni ko‘tarilib ketibdi – burni ko‘tarilibdi va h. 
         5.   Iboralar  ko‘proq so‘zlashuv      va badiiy uslubda ishlatiladi. Ulardan
unumli foydalanish nutqning ta'sirchanligini oshiradi. 
        6.     Birikmalargina   emas,   ayrim   gaplar   ham   ibora   holiga   kelib   qolishi
mumkin: ishtahasi ochildi,  dili siyoh bo‘ldi.
Iboralarning   barchasi   ko‘chma   ma’no   ifodalaydi   va   ularda   emotsionallik
so‘zga   nisbatan   kuchli   bo‘ladi.   Shuning   uchun   iboralar   nutqning   ifodalaligini   va
ta’sirchanligini oshiradi.
Tilning iboralarni o‘rganadigan bo‘limi frazeologiya, iboralar yig‘indisi  esa
frazeologizm deb yuritiladi.
Iboralar o‘rtasida ham o‘zaro sinonimlik, antonimlik, omonimlik, paronimlik
hodisalari   bo‘lishi   mumkin.   (Qarang:   8-§.   So‘zlarning   shakl   va   ma’no
munosabatiga ko‘ra turlari.)
Frazeologiya – tilshunoslikning bo‘limlaridan biri hisoblanadi. Frazeologiya
– lotin tilidan olingan bo‘lib, prasis – ifoda, logos – ta’limot deganidir. Tilda ikki
yoki undan ortiq so‘zdan tarkib topib, ko‘chma ma’no ifodalaydigan, ma’nosi bir
so‘zga teng keladigan turg‘un birikmalar ibora (frazeologik birlik) deyiladi. Ma’no
yaxlitligiga ega bo‘lgan va nutqiy jarayonga qadar ikki va undan ortiq so‘zlarning
barqaror   munosabatidan   tashkil   topgan,   nutqqa   tayyor   holda   olib   kiriluvchi
ko‘chma ma’nodagi barqaror birikmalarga frazeologizmlar deyiladi 
Tilning iboralarni o‘rganadigan bo‘limi frazeologiya, iboralar yig‘indisi  esa
frazeologizm deb yuritiladi. 
Masalan,   tilini   tiymoq,   tarvuzi   qo‘ltig‘idan   tushmoq,   o‘takasi   yorilmoq   va
hokazolar . . .  
Ma’no darajasiga ko‘ra turlari. 
Frazeologik qo‘shilma qo‘l qo‘ymoq- imzo chekmoq 
101 Frazeologik birlashma tepa sochi tikka bo‘ldi- qo‘rqib ketti 
Frazeologik chatishma pixini yorgan- ayyor 
Frazeologik birlik markazida turgan so‘z turkumlari
Frazeologik birikmalar markazida turgan so‘z turkumlari 
a) otli frazeologik birikmalar: og‘zi qulog‘ida 
b) fe’lli frazeologik birikmalar: aqlini yegan 
         15.2.Frazeologik birliklarning shakl va ma’no turlariga ko‘ra tasnifi
Omonimlik-  shakli   bir  xil   ma’nosi   har   xil   iboralar.    M:  boshga   ko‘tarmoq-
e’zozlamoq; boshga ko‘tarmoq- shovqin solmoq 
Sinonimlik-   bir-biriga   ma’nosi   yaqin   ma’nodosh   iboralar.   M:   dunyoga
kelmoq- tavallud topmoq 
Antonimlik-   qarama-qarshi   ma’noli   iboralar   zid   ma’noli   iboralar.   M:
dunyoga kelmoq- dunyodan ketmoq 
Paronimlik   –   bitta   so‘zi   bilan   farqlanadigan   iboralar:yetti   uxlab,   tush(i)ga
kirmaslik va yetti uxlab tush(i)da ko‘rmaslik; 
Frazeologik birliklarning  ko‘p manoliligiga ko‘ra  ko‘ra tasnifi
1. Bir ma’noli frazeologik birliklar 
Xuddi  bir  ma’noli  so‘zlarga o‘xshab  bir  ma’noli  frazeologik  birliklar
ham   tarkibidagi   so‘zlarning   ma’nolaridan   kelib   chiqadigan   bitta   ma’noga   ega
bo‘ladi.   Masalan   bir   yoqadan   bosh   chiqarmoq   iborasi   “hamjihat   bo‘lmoq”   degan
bitta ma’noni,  yer bilan osmoncha iborasi  “juda katta, beqiyos (farq)” degan bitta
ma’noni ifodalaydi. 
2. Ko‘p ma’noli frazeologik birliklar  
Ko‘p   ma’noli   leksemaga   o‘xshab   polisemantik   iboralar   ham   bir-biriga
bog‘langan   kamida   ikkita   ma’noga   ega   bo‘ladi.   Ko‘p   manoli   iboralar   ko‘chma
ma’nolari ikkitadan beshtagacha borishi mumkin. 
15.3Frazeologik   birliklarning     ko‘p   manoliligiga   ko‘ra     ko‘ra   tasnifi
(davomi)
1) Ikki manoli iboralar: yo‘lga tushmoq. 1. Kim. jo‘namoq, keta boshlamoq.
2. To‘g‘ri yo‘lga qaytmoq. 
2)  uch   manoli  iboralar:   bino  qo‘ymoq  –  1.  o‘ziga.    Ortiqcha   baho  bermoq,
yuksak   fikrda   bo‘lmoq.   2.   o‘ziga.     Qiyofasiga   alohida   e’tibor   bermoq.   3.   Kimga
yoki nimaga. E’tiqod bilan qaramoq. 
3) to‘rt manoli iboralar: bosh ko‘tarmoq. 1. Kim. Qaramoq. 2. Kim nimadan.
Qilib turgan ishini to‘xtatmoq. 3. Nima. Qo‘zg‘almoq, harakatga kelmoq. 4. Kimga
qarshi. Kurashga chog‘lanmoq. 
4)  besh   manoli  iboralar:  javob bermoq. 1. Kim nimaga yoki kimga. Javob
qilmoq. 
102 2.   kim   nimaga   nima   bilan.     Javoban   ish   tutmoq.   3.   Nima   nimaga.
Qondirmoq. 4. Kim nimaga. Javobgarlikni o‘z ustiga ustiga olmoq. 5. Kim kimga.
“Ketish”ga ruxsat bermoq. 
5)   olti     manoli   iboralar:   to‘g‘ri   kelmoq   –   1.   Nima   yoki   kim   nimaga   yoki
kimga.  Muvofiq  bo‘lmoq.  2.    Nima  nimaga.  Bir  vaqtda   bo‘lmoq.  3.  Nima  kimga
yoki   nimaga   qanchadan.   Taqsimlaganda   tegmoq.   4.   Nima   yoki   kim   kimga.
Yo‘liqmoq, uchramoq. 5. Nima yoki nima qilish. Qulay bo‘lmoq. 6. Nima qilishga.
Lozim bo‘lmoq, zarur bo‘lmoq. 
Frazeologik birliklarning  variantliligiga ko‘ra  ko‘ra tasnifi
Leksik variant deganda ibora tarkibidagi   mustaqil so‘z turkumiga oid so‘zi
o‘zgartilishi nazarda tutiladi. Masalan:  o‘yga cho‘mmoq – o‘yga botmoq, og‘ziga
tolqon solmoq – og‘ziga so‘k solmoq va b. 
Grammatik   variant   deganda   ibora   tarkibidagi   biror   Grammatik
qismning   almashtirilishi   nazarda   tutiladi.   Masalan:   o‘tirgani   joy   topolmaslik   –
o‘tirishga joy topolmaslik, holdan toymoq – holdan toydirmoq. 
   Tasviriy ifoda (parafraza)
Narsa-buyumning   nomini   aniq   atamay,   uni   tasvirlab   anglatadigan   so‘z
birikmasi   tasviriy   ifoda   (yoki   parafraza)   deyiladi:   qushlar   -   qanotli   do‘stlar;
fazogirlar   -   samo   lochinlari;   makkajo‘xori   -   dala   malikasi;   paxta   -   oq   oltin,
rassomlar  – mo‘yqalam sohiblari.     Tasviriy ifodalardagi   bitta so‘z har doim o‘z
ma'nosida   bo‘ladi,   shu   bilan   ular   iboralardan   farq   qiladi.   Tasviriy   ifodalar   ham
omonimlik,   sinonimlik   xususiyatlariga   ega   bo‘lishi   mumkin.   Omonim   tasviriy
ifodalar:  aql gimnastikasi – 1) matematika;       2) shaxmat, qora oltin – 1) neft;  2)
ko‘mir.     Sinonim   tasviriy   ifodalar:   g‘azal   mulkining   sultoni   va   o‘zbek   tilining
asoschisi – Alisher Navoiy; uyg‘onish fasli va fasllar kelinchagi – bahor.
   Leksikografiya
Tildagi   jamiki   so‘zlar,   ularning   tarixi,   izohi,   imlosi   kabi   muhim   masalalar
bilan   lug‘atshunoslik   (yoki   leksikografiya   )   shug‘ullanadi.   Mukammal   tuzilgan
lug‘at va so‘zliklar u yoki bu tilning boyligini o‘zida to‘playdi. Lug‘atlar qadimdan
yaratib   kelingan.   Masalan,   Mahmud   Koshg‘ariy   tomonidan   XI     asrda     yaratilgan
“Devonu-lug‘otit-turk”,   XVI   asrda   usmonli   turk   tilida   yaratilgan   “Abushqa”
lug‘atlari tarixdan bizga ma'lum. Lug‘atlar  ikki guruhga bo‘linadi:
         1. Qomusiy lug‘atlarda   mashhur shaxslar, ilmiy, siyosiy, adabiy hamda
ishlab   chiqarishga   xos   tushunchalar,   borliqdagi   predmetlar,   hodisalar   haqida
ma'lumot  beriladi.  "O‘zbek  milliy ensiklopediyasi",  "Salomatlik  ensiklopediyasi",
"U kim, bu nima” kabi lug‘atlar shular jumlasidandir.
     2. Lingvistik (tilshunoslik) lug‘atlar  bir tilli va ko‘p tilli bo‘ladi. Bir tilli
lug‘atlarga   imlo   lug‘ati   (so‘zlarni   to‘g‘ri   yozishga   yordam   beradi),   chappa   (ters)
103 lug‘at (so‘zlar oxirgi harfi bo‘yicha alfavit tartibida joylashtiriladi), orfoepik lug‘at
(so‘zlarni to‘g‘ri talaffuz qilishga yordam beradi), morfem lug‘at (so‘zlarni asos va
qo‘shimchalarga   ajratishga   yordam   beradi),   o‘zlashma   so‘zlar   lug‘ati   (chet
tillardan   kirgan   so‘zlarga   ta'rif   beriladi),   frazeologik   lug‘at   (iboralar   lug‘ati),
terminologik   lug‘at   (ma'lum   fan   sohasi   bo‘yicha   atamalarga   izoh   beriladi),   izohli
lug‘atlar (tilda mavjud bo‘lgan so‘zlarga izoh beriladi), chastotali lug‘atlar (ma'lum
asarlarda   so‘zlarning   qo‘llanish   darajasi   haqida   ma'lumot   beradi),   paronimlar
lug‘ati (tilda mavjud bo‘lgan talaffuzdosh so‘zlar haqida ma'lumot beradi).
        1981-yilda   yaratilgan   “O‘zbek   tilining   izohli   lug‘ati”   ikki   jilddan
iboratdir. Bu lug‘atda so‘zlarning o‘z va ko‘chma ma'nolari haqida to‘la ma'lumot
beriladi.
          Bunday   lug‘atlar   ma'lum   bir   ijodkor   asarlari   bo‘yicha   ham   yaratilishi
mumkin. Masalan, Alisher Navoiy asarlari uchun yaratilgan   4 tomlik lug‘atda 60
000 dan ortiq so‘z berilgan.
           Ko‘p tilli lug‘atlarga esa tarjima lug‘atlari kiradi. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar:
1. Frazeologiya haqida ma’lumot bering.
2. Frazemalarning ma’no xususiyatlari va turlari?
3. Leksikografiya nima?
4. Lug‘atlar va ularning turlari haqida gapiring.
16.Morfemika va morfema  haqida umumiy ma’lumot. 
  
Tayanch   tushunchalar:   morfemika,   morfema,   asos   morfema,   affiks
morfema, affiks, perefiks, morfologiya, so’z yasovchi, shakl yasovchi. 
16.1.Morfemika haqida umumiy ma’lumot.                                           
Morfemika   so‘zning   eng   kichik   ma’noli   qismlari   haqidagi   ta’limotdir.   Bu
kichik   qismlar   tilshunoslikda   morfemalar   deb   yuritiladi.   Masalan,
paxtakorlarimizga so‘zi paxta, -kor, -lar, -imiz, -ga qismlaridan iborat. Bu qismlar
turli   xil   so‘zlar   tarkibida   qatnashib,   o‘ziga   xos   ma’nolar   ifodalaydi.   Bu   qismlar
yana bo‘linadigan bo‘lsa, ularning ma’nosi yo‘qoladi. Demak, morfema   so‘zning
eng kichik ma’noli qismidir.
Morfema   tarkibiga   ko‘ra   fonemalar   kompleksidan,   ba’zan   bitta   fonemadan
iborat bo‘ladi.   Masalan, u-ni, kitob-i. Morfema so‘z tuzilishida zarur bo‘lgan eng
kichik   ma’noli   qism   sifatida   yasama   so‘zlarning   ham,   so‘z   shakllarining   ham
tarkibiga   kiradi   va   shu   shakllarda   ajratiladi.   Boshqacha   aytganda,   morfema
affikslari   bo‘lgan   so‘zlardagina   ajratiladi.   Masalan,   gulzor,   paxtakor,   temirchilik,
104 o‘qiganman kabilar morfemalarga ajratiladi, ammo uy, kitob, olma, oq, ko‘m-ko‘k
kabi so‘zlar morfemalarga ajratilmaydi. Ular yaxlit so‘zlardir.
Morfemalar   vazifasiga   ko‘ra   so‘z   yasalishiga   ham,   so‘z   o‘zgarishiga   ham
aloqadordir.   Masalan,   temir-chi   so‘z   yasash   hodisasi,   temir-ni   shakl   yasash
hodisasidir.   Ko‘rinadiki,   «yasash»   termini   (keng   ma’noda)   hosil   qilish   ma’nosini
ifodalaydi.
Morfema   eng   kichik   ma’noli   qism   sifatida   shu   tilda   (o‘zbek   tilida)
so‘zlovchilarning   xotirasida   saqlanadi.   Bu   esa   so‘zlarni   ma’nosi   anglashilib
turadigan   qismlarga   ajratish   va,   aksincha,   xotirada   mavjud   bo‘lgan   morfemalar
asosida   yangi   so‘z   yasash   yoki   so‘zlarni   turli   grammatik   shakllarga   ko‘ra
o‘zgartirish   imkoniyatini   beradi.   Shu   jihatdan   qaraganda,   morfema,   hammadan
burun,   tilning   eng   muhim   elementidir.   Biroq   morfema   o‘z   holicha   xotirada
saqlanib   qoladigan   narsa   bo‘libgina   qolmay,   balki   grammatik   shakllarning
tuzilishida ham ishtirok etadi. Bu jihatdan esa morfema til elementi bo‘lishi bilan
birga, ayni zamonda nutq elementi ham hisoblanadi.
Morfema biror so‘z doirasiga kirmay turib, leksik yoki grammatik qiymatga
ega bo‘lmaydi. Masalan, -chi morfemasi garchi     o‘zbek tilida shaxs oti yasovchi
element sifatida xotirada saqlansa-da, ammo bunda konkret biron shaxs oti nazarda
tutilmaydi.   Shuningdek,   -ni   affiksi   tushum   ma’nosidagi   til   elementi   sifatida
xotirada saqlansa ham, u konkret so‘zning tushum kelishigi ma’nosini bildirmaydi.
Morfemaning   leksik   yoki   grammatik   xarakterdagi   konkret   ma’noga   ega
bo‘lishi   faqat   nutqda,   ya’ni   gapda   yuzaga   keladi.   Shuning   uchun   so‘zlarning
morfemalarga bo‘linishi nutq jihatidan emas, til jihatidandir.
Hozirgi o‘zbek tilida mavjud bo‘lgan so‘zlarning morfologik  tuzilishi tahlil
qilinar   ekan,   unda   ajratiladigan   har   bir   morfema   hozirgi   paytda   anglanishi,   ya’ni
ma’nosi   tushunarli   bo‘lishi   shart.   Shuning   uchun   hozirgi   o‘zbek   tilidagi
morfemalarni   so‘zning   hozirgi   davrda   tushunarli   bo‘lgan,   xotirada   til   elementi
sifatida saqlanadigan eng kichik  ma’noli qismlari deb ta’riflash mumkin. Masalan,
talabalar-ning,   san’at-kor-lar-imiz-ning,   tin-ch-lik-parvar-lik,   mustaqil-lik-ni
kabilar.
Qo‘shimchali sodda so‘zlarni (o‘zak va   qo‘shimcha) morfemalarga ajratish
tartibini   qo‘shma,   juft   va   takroriy   so‘zlarga   tatbiq   qilinishi   u   qadar   to‘g‘ri
bo‘lmaydi.   Chunki   bu  so‘zlar   tarkibidagi   har   bir   qism   (komponent)   aslida   so‘zga
xos bo‘lgan grammatik tugallikka ega. Shuning uchun bu qismlar ma'lum «ichki»
grammatik   munosabatda   bo‘ladi.   Masalan,   Yangiyer,   oshqozon,   uchburchak,
beshbarmoq   (ovqat)   Yangiobod,   Mirzacho‘l,   otquloq,   osh-non,   qozon-tovoq,
baland-past,   qop-qop   (bug‘doy),   tog‘-tog‘   (paxta),   ko‘m-ko‘k   (osmon)   kabi
105 qo‘shma, juft va takroriy so‘zlarning har biri grammatik jihatdan to‘la shakllangan
so‘zdan tashkil topgan. Bundan tashqari, ular tarkibida affikslar ham yo‘q.
Ammo ba’zi qo‘shma va juft so‘zlarda affiks morfemalar bo‘lishi mumkin.
Bunday   paytda   ular   morfemalarga   ajratiladi.   Masalan,   kun-ga-boq-ar,   muzyor-ar,
ol-ibsot-ar, qo‘l-ma-qo‘l, kun-dan-kun-ga, oy-ma-oy kabi. 
Shunday qilib, morfema so‘zning hozirgi paytda yangidan ma’noli qismlarga
bo‘linmaydigan har bir o‘zagi, har bir qo‘shimchasidir.
Morfemalar ma’no va vazifasiga ko‘ra 2 xil bo‘ladi:
16.2. Asos morfema va uning xususiyatlari.
Asos morfema.  Asos morfema so‘zning leksik ma’nosini bildiruvchi asosiy
qism bo‘lib, qo‘shimchalar shu asos bilan birgalikda qo‘llanadi. Shunga ko‘ra, asos
morfema   asosiy   morfema,   affiksal   morfema   esa   ergash   yoki   yordamchi   morfema
deb ham yuritiladi. Asos morfema so‘z yasalishi uchun ham, shakl yasalishi uchun
ham asos hisoblanadi. U so‘zning semantik yadrosini tashkil etadi.
Masalan,   paxtakor,   paxtazor,   paxtachilik   kabi   so‘zlarda   paxta   –   so‘z
yasalishi uchun asos bo‘lyapti. Paxtani, paxtaning, paxtalar kabi so‘zlarda u shakl
yasalishi uchun asos hisoblanadi.
So‘zga   turli   xil   morfemalar   qo‘shilib   kelganda   ham,   asosning   ma’nosi
o‘zgarmaydi. Undan yasalgan yangi so‘zlarning – yasalmalarning ma’nosi har vaqt
asos   morfemaning   ma’nosi   bilan   bog‘langan,   shu   ma’noga   asoslangan   bo‘ladi.
Masalan aql, katta, temir, arava, ter, o‘r kabi so‘zlardan yasalgan katta-lik, temir-
chi, arava-kash, ter-im, o‘r-oq kabi yasalmalarning ma’nosi yuqoridagi so‘zlarning
ma’nosiga asoslanadi.
Asosning qo‘shimchaga  nisbatan yetakchi  ekani  faqat  semantik jihatdandir.
Chunki u so‘zning  tarkibiy elementi til birligi bo‘lgan so‘zlar singari hali ma’lum
grammatik   qoida   va   qonunlar   ta’sirida   bo‘lmaydi.   Shuning   uchun   ham   asos
grammatik   qiymatga   ega   bo‘lgan   birlik   deb   emas,   balki   leksik   qiymatga   ega
bo‘lgan eng kichik butunlik deb baholanadi.
Asos morfema yasama bo‘lmaydi. U faqat tub bo‘ladi. Yasama asos deyish –
bu so‘zda ikki  va undan ortiq asos  bo‘lishi  mumkin demakdir. Masalan,  terimchi
so‘zining   ter   –   (tub)   va   terim   –   (yasama)   asoslariga,   bilimdonlik   so‘zining   bil   –
(tub)   bilim   –(1-yasama),   bilimdon   –   (2-yasama)   asoslarga   ajratish   lozim   bo‘ladi.
Vaholanki,   bu   so‘zlarda   bittadan   (ter   va   bil)   asos   morfema   bor.     Asos   faqat
qo‘shimchali so‘zlardagina mavjud.
So‘zni asos va qo‘shimchaga ajratishning ikki sharti bor:
1.   Asos   deb   ajratiladigan   qism   bugungi   tilda   mustaqil   ma’no   ifodalashi,
boshqa qo‘shimchalar qabul qila olishi shart.
106 2. Qo‘shimcha deb ajratiladigan qism esa boshqa asoska ham qo‘shila olishi
shartdir. Masalan yig‘-im, ter-im, yig‘-ma, bos-ma, bos-iq, to‘s-iq, o‘r-im, bos-im
kabi.
Ta’kidlanganidek, asos avvalo, so‘zdagi  asosiy tub, eng tub leksik ma’noni
ifodalaydi.   U   so‘zning   semantik   yadrosini   tashkil   qiladi.   Bu   ma’no   hali   o‘z
xarakteriga ko‘ra konkretlashmaganligi  uchun abstrakt ma’no hisoblanadi. Ammo
o‘zbek   tilida   asosning   ma’nosi   faqat   abstrakt   (mavhum)   bo‘ladi,   deyish   unchalik
to‘g‘ri   bo‘lmaydi.   Ya’ni   asosning   ma’nosi   ham   konkret,   ham   abstrakt   bo‘ladi.
Masalan, terim, terma so‘zlarining asosi birinchisida «yig‘ishtirib olish» (paxtani),
ikkinchisida   narsalarni   (shaxslarni)   «to‘plash»,   «tanlash»   (terma   komanda)
ma’nosini ifodalaydi. Bu holatda asos mavhum ma’no ifodalagan. Ammo paxtani,
paxtaning kabi so‘zlaridagi paxta - asosi ma’lum bir narsa tushunchasini  (konkret
ma’noni) ifodalagan.  
Asosning ma’nosi ba’zi so‘zlarda so‘zning aniq leksik ma’nosiga teng kelsa,
ba’zi   so‘zlarda   teng   kelmaydi.   Masalan,   kitobdan   so‘zining   leksik   ma’nosi   shu
so‘zning   asosi   -   kitob   anglatgan   ma’noga   teng   keladi.   Shu   o‘rinda,   demak,
asosning   ma’nosi   leksik   ma’nodan   iborat.   Ammo   boshliq,   boshla,   boshqarma
so‘zlarining leksik ma’nolari bosh (golova) asosi  anglatgan ma’nodan farq qiladi.
Chunki   yuqoridagi   so‘zlarning   asosi   bosh   -   o‘sha   so‘zlarning   leksik   ma’nolarini
ifodalamaydi, balki shu so‘zlarning asosida  yotgan umumiy, abstrakt  tushunchani
ifodalaydi.   Bu   tushuncha   alohida   bosh   –   (golova)   so‘zininggina   leksik   ma’nosi
bo‘lishi mumkin.
Asos   morfema   o‘z   konkret   ma’nosidan   uzoqlashib,   umumiy   xarakterda
ma’no   ifodalaydigan   vositaga,   ya’ni   affiksal   morfemaga   aylanishi   mumkin.
Masalan,   oshxona,   ishxona,   choyxona,   talabnoma,   taklifnoma,   ruxsatnoma   kabi
so‘zlardagi   xona,   noma   elementlari   shu   o‘rinda   bir   ish   faoliyat   joyi   ma’nosini,
biror narsa turi ma’nosini ifodalovchi qo‘shimchaga aylangan.
16.3.So‘z va asos. 
1.   So‘z     o‘z   tovush   qobig‘iga   ega   bo‘lgan,   narsa-hodisalar,   jarayonlar,
shaxslar,   belgi   va   miqdorlarni,   xususiyatlarni,   harakat   va   holatni,   aloqa   va
munosabatlarni   nomlash   uchun   xizmat   qiladigan,   mustaqil   lug‘aviy   ma’noga   ega
bo‘lgan,   shuningdek,   turli   xil   grammatik   ma’no   va   vazifalarda   qo‘llanadigan   til
birligidir.   So‘z   gapning   (nutqning)   qurilish   materiali   hisoblanadi.   Demak,   so‘z
obyektiv   borliqdagi   narsa   yoki   hodisalar   haqidagi   tushunchaning   tovush   vositasi
bilan   ifodalanishidir.   So‘z,   ma’no   ifodalash   bilan   birga,     his-tuyg‘ularni   ham
bildirishi   mumkin   (masalan,   undovlar).   Kelib   chiqadiki,   so‘z   tushunchani
ifodalaydi   yoki   his-tuyg‘ularni   bildiradi.   Bularning   hammasi   so‘zning   ma’no
tomonidir.   So‘z   yakka   holda     bildirgan   ma’nosidan   tashqari,   qo‘llanishda,   nutq
107 ichida   ko‘chgan   ma’noda   ham   ishlatilishi   emotsional   bo‘yoqqa   ega   bo‘lishi
mumkin.  Masalan:   bolam   so‘zi  o‘rnida  bo‘tam,  qo‘zim,  chirog‘im,  deyish,  bolasi
ko‘p   o‘rniga   jo‘jasi   ko‘p,   farzand     o‘rniga   tirnoq   (farzandga   zor   -   tirnoqqa   zor)
deyish,   bo‘tam,   bolajonim,   bolaginam,   qizalog‘im,   otajon,   jon   otam,   jonim   otam
kabi   qo‘llashlar   so‘zlarning   emotsional   bo‘yog‘i   hisoblansa,   Oh   qanday   go‘zal
manzara,   hah,   hali   oqibat   shumi?   O,   u   yurak,   o   u   tilla   bosh,   (U.Nosir)   kabi
gaplardagi undov so‘zlar turli xil emotsiyalarni (his-hayajon) ifodalagan.
2. Asos. Morfema strukturasi jihatidan bo‘linmas holdagi so‘zning asos bilan
bir   xil   ko‘rinishda   kelishi   bu   elementlarning   yaqin   munosabatini   ko‘rsatadi.
Ammo, shunday bo‘lsa  ham, ular  bir-biriga teng hodisalar  emas.  Masalan,  temir-
temirchi,   o‘r-o‘roq,   til   –   tilshunos,   ish   –   ishla,   bunda   temir,   o‘r,   til,   ish   so‘zlari
nutqda   boshqa   so‘zlar   bilan   sintaktik   aloqaga   kirisha   oladi   (qiziq   kitob,   temir
panjara, o‘zbek tili, ish boshlamoq), ammo shu shakldagi temirchi, kitobxon o‘roq,
ishla,   tilshunos   so‘zlaridagi   asoslar   esa   so‘zning   bir   elementi   bo‘lib,   bunday
xususiyatga ega emas. So‘zning o‘rni bilan, morfemalarga bo‘linishi, morfemaning
esa   ajralmas   element   ekanligi,   so‘zning   grammatik   jihatdan   shakllangan   bir
butunlik   bo‘lib,   aniq   bir   leksik-grammatik   kategoriyaga   –   so‘z   turkumiga   kirishi,
bunday turkumlarga ajralishining so‘zgagina xosligi kabi hodisalar asos bilan so‘z
orasidagi  farqlardandir. Shuningdek, so‘z nutqda gap bo‘lagi vazifasida keladi  va
o‘z ma’nosidan tashqari, turli  xil  qo‘shimcha ma’nolarni ham ifodalaydi. Demak,
morfema so‘z ichida, so‘z esa nutq ichida yashaydi.
Aytilgan   fikrlarni   yakunlab,   asosga   shunday   ta’rif   berish   mumkin:   asos
so‘zning qo‘shimchalarni ajratgandan so‘ng qoladigan, hozirgi tub leksik ma’noni
yoki   leksik   ma’no   asosida   yotgan   umumiy   tushunchani   ifodalaydigan   eng   kichik
qismidir. U qo‘shimchasi mavjud bo‘lgan so‘zlardagina ajratiladi.
16.4.Affiks morfema va uning xususiyatlari.
    Affiksal   morfema   (lotincha   affixus   –   «bog‘langan»,   -   «biriktirilgan»).
Qo‘shimcha   (affiks)   mustaqil   qo‘llanmaydigan,   bog‘liq   holda,   asoska   qo‘shilib
keladigan,   asosning   leksik-grammatik   xususiyatlari   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   har   xil
ma’nolarni   ifodalashga   xizmat   qiladigan   morfemadir.   Qo‘shimcha   asosning
ma’nosiga   yangi   leksik   belgi   -   modal   ma’no   yoki   faqat   grammatik   ma’noda
qo‘llanadigan   asos   yonidagi   yordamchi   ma’nodir.   Ko‘rinadiki,   qo‘shimcha,
birinchidan,   asos   ifodalaydigan   tub   leksik   ma’noga   yangi   leksik   belgi   qo‘shishi
mumkin.
Masalan, temirchi so‘zidagi –chi qo‘shimchasi metallning bir turi ma’nosiga
shu metall bilan shug‘ullanuvchi shaxs belgisini qo‘shadi. Bu belgi alohida leksik
ma’noni   tashkil   etmasa   ham,   mavjud   leksik   ma’noga   qo‘shilgan   yangi   belgidir.
Ikkinchidan,   qo‘shimcha   asos   ifodalagan   ma’noga   qo‘shimcha   grammatik   ma’no
108 qo‘shishi   mumkin.   Masalan,   bolalar   kitoblarini   o‘qidilar   gapida   bolalar   (ega),
ko‘plikda bo‘lgani uchun kitoblarini (to‘ldiruvchi) o‘qidilar (kesim) ham ko‘plikda
kelgan.   Bu   o‘rinda   –lar   qo‘shimchasi,   bir   tomondan,   narsaning   ko‘p   sonli
ekanligini   (leksik   belgi),   ikkinchi   tomondan   esa,   bu   qo‘shimcha   gapdagi   boshqa
so‘zning son jihatdan o‘ziga mos bo‘lishini talab qilgan.
Uchinchidan,   affiks   asos   ifodalagan   ma’noga   faqat   grammatik   ma’no
qo‘shishi   mumkin.   Masalan,   kitob-ni,   kitob-ning,   kitob-dan,   o‘qidi-m,   o‘qidi-ng,
o‘qi-di kabi.
To‘rtinchidan, qo‘shimcha asos yonida turadi. O‘zicha asossiz qo‘llanmaydi.
Va,   nihoyat,   beshinchidan,   yakka   holda   ma’no   xususiyati   reallashmaydi.
Qo‘shimcha   o‘z   ma’no   xususiyatiga   ko‘ra   asos   morfemaga,   ya’ni   asosiy
morfemaga tayanadi. Shuning uchun qo‘shimcha ergash yoki yordamchi morfema
hisoblanadi.   So‘zning   qismlari   bo‘lgan   asos   bilan   qo‘chimcha   o‘ziga   xos
xususiyatlari bilan bir-biridan farq qiladi. Bular quyidagilar:
1. Asos   so‘zning  tub  ma’no yadrosini   tashkil   qiladi.  Qo‘shimcha  esa  o‘zak
morfemasiz leksik yoki grammatik ma’no ifodalamaydi, u nutqda oddiy  tovushlar
yig‘indisi      bo‘lib   qoladi: -chi, -li, -si, -g, -i, -lik,   -gar, -chil, -ga (-g‘a, -qa, -ka)
kabi.
2. Asos leksik ma’no tomonidan butun bir tub so‘zga nisbatlanishi mumkin.
Masalan,   ot   (liq),   bosh   (la),   ish(chi)   so‘zlari   ot,   bosh,   ish   so‘zlariga   nisbatlanishi
mumkin.  Shuning  uchun  bu  o‘rinda  asosning   ma’nosi   butun  so‘zning  ham  leksik
ma’nosidir.
Asosning   ma’nosi   har   vaqt   ham   so‘zning   ma’nosiga   teng   bo‘lavermaydi.
Ya’ni   so‘z   ifodalagan   ma’no   hamma   vaqt   asos   ifodalagan   ma’noga   teng
bo‘lmaydi.   Ayniqsa,   so‘z   yasovchi   qo‘shimchalari   bo‘lgan   so‘zlarning   ma’nosi
asosning ma’nosiga tayansa ham, yangi ma’no bo‘ladi. Masalan, ish-chi, temir-chi,
til-shunos, ish-la, oq-la, bilim-li, paxta-kor so‘zlarining ma’nolarini temir, til, ish,
oq,   bil,   paxta   asoslarining   ma’nolariga   solishtirib   ko‘rsak,   bir   tomondan,   ular
orasida   semantik   farq   borligini   ko‘ramiz.   Ikkinchi   tomondan   esa,   o‘sha   ma’nolar
asoslarning   ma’nolari   bilan   ichki   jihatdan   bog‘langanligini,   undan   kelib
chiqqanligi sezilib turadi.
Qo‘shimchalar   esa   butun   so‘zga   nisbatlanmaydi.   Ba’zan   fonetik   jihatdan
butun   so‘zga   teng   kelib   qolishi   mumkinday   ko‘rinsa   ham,   uni   qo‘shimchaning
mustaqil so‘zga teng kelib qolishi deb tushunmaslik kerak. Masalan, (iz) chil, mis
(kar),   o‘t   (qiz),   yoza(man),   yoza(san),   yoza(siz)   kabi   so‘zlardagi   qo‘shimchalar
tovush tomonidangina so‘zga o‘xshashdir.
3.   Asos   unlisiz   bo‘lmaydi.   U   fonetik   jihatdan   kamida   bir   bo‘g‘inga   to‘g‘ri
keladi.   Masalan,   osh,   ish,   u,   bu,   shu,   un,   bor,   kel,   yoz   kabi.   Qo‘shimchalar   esa
109 unlisiz   ham   bo‘la   beradi.   Masalan,   (o‘qi)t,   (ishla)sh,   (ela)k,   (yaltira)q,   (tin)ch,
(ishla)y kabi.
4. Asosning fonetik variantlari kamdan-kam bo‘ladi. Masalan, yosh(lik), va
(yash)a,   ong(li)   va   ang(la),   sariq   va   sarg‘(ay)   kabi.   Qo‘shimchalarda   esa   fonetik
variantlar   nisbatan   ko‘proq   uchraydi.   Masalan,   (turt)ki,   (supur)gi,   (chop)qi,
(chol)g‘i   yoki   (chol)g‘u;   (eg)ik,   (sin)iq,   (buz)uq,   (tut)qin,   (so‘l)g‘in,   (tur)g‘un;
(o‘yin)choq, (erin)chak, (sirg‘an)chiq, (qizg‘an)chiq kabilar.
5.   So‘zning   asos   va   qo‘shimchalarga   bo‘linishi   ma’no   jihatdan   o‘zaro
aloqador   bo‘lgan   so‘zlarni   bir-biriga   solishtirib   ko‘rganda,   ayniqsa,   aniq   ajralib
turadi.   Masalan,   suvli,   suvsiz,   suvchi,   suvdon,   suvsira   so‘zlari   solishtirib   qaralsa,
ularda bir morfemaning aynan takrorlanganini ko‘ramiz. Bu morfema suv   bo‘lib,
u   o‘sha   so‘zlarning   umumiy   o‘zagidir.   Bir   umumiy   asoska   ega   bo‘lgan   bunday
so‘zlar   qarindosh   yoki   asosdosh   so‘zlar   deyiladi.   Aksincha,   so‘zning   tuzilishida
asoslar   har   xil,   qo‘shimchalar   esa   bir   xil   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   temirchi,
ishchi,   traktorchi,   baliqchi   (qush)   doirachi   kabi.   Biroq   bunday   so‘zlar   qarindosh
so‘zlar deb aytilmaydi.
6.   Nutqda   ishlatilishi   jihatidan   qaraganda   asoska   nisbatan   qo‘shimcha
ko‘proq   takrorlanadi.   Masalan,   Qish   bo‘yi   allaqaysi   yerlarda   junjib   chiqqan   qush
zotlari – chumchuqlar, chittaklar, to‘rg‘aylar, sa’valar... o‘z to‘plari bilan vijir-vijir,
chug‘ur-chug‘ur   sayrab   kuladilar   (A.Qodiriy).   Bu   gapdagi   vijir   va   chug‘ur
so‘zlarini   hisobga   olmaganda   so‘zlarning   birortasi   ham   takrorlangan   emas.
Vaholanki, -lar qo‘shimchasi 8 marta, (i)b qo‘shimchasi 2 marta, –i qo‘shimchasi 3
marta takrorlangan.
Kembrij   universiteti   professori   J.Yul   tomonidan   nashr   qilingan   darslikda
morfemalar   quyidagi   ikki   guruhga   bo‘linadi:   1.   Erkin   morfemalar.   2.   Bog‘liq
morfemalar.  
From these examples, we can make a broad distinction between two types of
morphemes.   There   are   freemorphemes,   that   is,   morphemes   that   can   stand   by
themselves   as   single   words,   for   example,   open   and   tour.   There   are   also   bound
morphemes,   which   are   those   forms   that   cannot   normally   stand   alone   and   are
typically attached to another form, exemplified as re-, -ist, -ed. 
16.5.Affiksal morfemalarning turlari.
Affiksal   morfemalar   ma’nosi   va  fazifasiga   ko‘ra  ikki  turli    bo‘ladi:   1)   so‘z
yasovchi qo‘shimchalar; 2) shakl yasovchi qo‘shimchalar.
So‘z   yasovchi   qo‘shimchalar.   Bu   qo‘shimchalar   turli   so‘zlarga   qo‘shilib,
uning   ma’nosi   bilan   bog‘langan   yangi   so‘z   hosil   qiladi.     Masalan,   -m   (-im,   -um)
qo‘shimchasi   harakat   va   holat   anglatgan   bilmoq,   termoq,   to‘plamoq,   kechirmoq,
110 tuzmoq   kabi   fe’llardan   narsalik   ma’nosini,   ish-harakat   natijasini   ifodalovchi   ot
yasashga xizmat qiladi: bilim, terim, to‘plam, kechirim, tuzum kabi.
Yasovchi   qo‘shimchalar   bir   turkum   doirasiga   mansub   yangi   so‘z   yasashga
(bola-lik, sir-dosh, olma-zor – otdan ot yasalgan) va bir turkumdan boshqa turkum
so‘zi yasashga xizmat qiladi: suz-ma, qir-g‘ich, o‘s-ma, kul-gi, to‘sha-k (fe’ldan ot
yasalgan),   ko‘z-la,   varaq-la,   zavq-lan,   boy-i   (otdan   fe’l   yasalgan),   kes-kin,   chop-
qir, och-iq (fe’ldan sifat  yasalgan), ko‘k-ar, keng-ay, yangi-la, oq-la (sifatdan fe’l
yasalgan), chirq-illa, shitir-la, gumbir-la, (taqlidiy so‘zdan fe’l yasalgan) kabi.
So‘zga   birdan   ortiq   yasovchi   qo‘shimcha   qo‘shilishi   bilan   uning   tarkibi
murakkab   qurilishga   ega   bo‘lib   boradi:   bilimdonlik   so‘zi   bilimdon     yasash
asosidan –lik qo‘shimchasi orqali yasalgan. Bilimdon so‘zi uchun esa bilim yasash
asosi va –don yasash vositasi bo‘lib xizmat qilgan. Bilim so‘zi ham, o‘z navbatida,
-im qo‘shimchasi orqali bil asosidan yasalgan.
Yasovchi   qo‘shimchalarning   so‘z   yasash   darajasi   bir   xil   emas.   Ayrim
qo‘shimchalar   juda   ko‘p   miqdorda   yangi   so‘zlar   yasash   uchun   xizmat   qilsa,
ba’zilari miqdor jihatidan kamroq so‘z yasaydi yoki so‘z yasash xususiyatini hozir
umuman  yo‘qotgan.  Yasovchi   qo‘shimchalar   shu   jihatdan   uch  turga   bo‘linadi:   1)
unumli qo‘shimchalar; 2) kamunum qo‘shimchalar; 3) unumsiz qo‘shimchalar.
1.   Juda   ko‘p   yangi   so‘z   yasashga   xizmat   qiluvchi   qo‘shimchalar   unumli
qo‘shimcha   deyiladi:   ish-chi,   tarix-chi,   traktor-chi,   jang-chi,   bo‘yoq-chi;   aql-li,
bola-li,   g‘ayrat-li,   yeyish-li;   tuz-la,   oq-la,   joy-la;   bo‘l-ma,   mosla-ma,   qatla-ma,
bola-lik, yosh-lik, tinch-lik, do‘st-lik kabi.
2.   Kamroq   so‘z   yasash   uchun   xizmat   qiluvchi   qo‘shimchalar   kamunum
qo‘shimcha   deyiladi:   taro-q,   tirno-q;   tosh-qin,   yon-g‘in,   qir-g‘in;   mehnat-kash,
chizma-kash; ek-in, yig‘-in, tug-un.
3.   Hozirgi   o‘zbek   tilida   yangi   so‘z   yasash   xususiyatini   yo‘qotgan
qo‘shimchalar   unumsiz   qo‘shimcha   deyiladi.   Bu   qo‘shimchalar   o‘zbek   tilida
ma’lum   davrlarda   yangi   so‘zlar   yasash   uchun   xizmat   qilgan   bo‘lsa   ham,   hozirgi
vaqtda tilda sanoqli so‘zlar tarkibidagina saqlanib qolgan: qoro-vul, dard-chil, ep-
chil, yugur-dak, kekir-dak kabilar.
So‘z   yasovchilarning   asosiy   qismini   o‘zbek   tilining   o‘z   qo‘shimchalari
tashkil   qiladi.   Shu   bilan   birga,   o‘zbek   tilida   boshqa   tillardan   o‘zlashgan
yasovchilar ham qo‘llanadi; -don, -dor, -kor,                             -zor, -shunos, ser-, no-
kabilar   tojik   tilidan   o‘zlashgan.   Bu   yasovchilar   dastlabki   vaqtlarda   tojik   tilidan
qabul qilingan so‘zlar tarkibida qo‘llangan bo‘lib, keyinchalik so‘z yasash vositasi
sifatida o‘zbek tilidagi so‘zlarga ham qo‘shilib, yangi so‘z yasash vazifasini o‘tay
boshladi:   tuz-don,   kul-don,   salmoq-dor,   olma-zor,   uzum-zor,   til-shunos,   tuproq-
shunos, paxta-kor, ser-suv, no-o‘rin kabi.
111 Rus   tilidan   qabul   qilingan   realist,   redaksiya,   student,   aspirant,   direktor
singari  so‘zlar  tarkibidagi  –ist,  -izm, -tsiya, -ant  (-yent), -tor  kabilar  o‘zbek  tilida
so‘z   yasovchi   qo‘shimchalar   qatoriga   kiritilmaydi.   Bunday   so‘zlar   o‘zbek   tilida
morfemalarga ajratilmaydi, balki yaxlit bir so‘z sifatida qaraladi.
Shakl yasovchi qo‘shimchalar. Bu qo‘shimchalar  so‘zning leksik ma’nosini
o‘zgartirmaydi,   yangi   so‘z   yasamaydi,   balki   shu   so‘zning   grammatik   shaklini
yasaydi,   unga   yangi   grammatik   ma’no   qo‘shadi,   kichraytirish,   erkalash,   takror,
davomlilik  kabi   har  xil  qo‘shimcha  ma’no  anglatuvchi  yoki  so‘zning  gapda   biror
vazifani   bajarishga   moslashgan   shakllarini   yasaydi.   Masalan,   paxta-ning,   paxta-
dan, paxta-ni, paxta-ga; vatan-im, vatan-ing, vatan-i; kelgan-man, kelgan-san; o‘qi-
di-m, o‘qi-di-ng; ikki-nchi, kel-ar, kel-ib; uy-cha, qush-cha, qo‘zi-choq, katta-gina
kabi.
Shakl yasovchi qo‘shimchalar o‘z xususiyatiga qarab ikki turga bo‘linadi: 1)
kategorial   shakl   yasovchi   qo‘shimchalar;   2)   nokategorial   shakl   yasovchi
qo‘shimchalar.
Kategorial shakl yasovchi qo‘shimchalar so‘zlarning o‘zgarishi bilan bog‘liq
bir butun sistemani tashkil qilgan grammatik shakllarni hosil qiladi va ular ma’lum
grammatik   kategoriyalarga,   paradigmalarga   birlashadi.   Jumladan,   ot   va   otlashgan
so‘zlarga   xos   grammatik   son,   egalik   va   kelishik   shakllarini   yasovchi
qo‘shimchalar; fe’llarga xos shaxs-son shakllari, zamon shakllari va u bilan bog‘liq
mayl   shakllarini   yasovchi   qo‘shimchalar   kategorial   shakl   yasovchi
qo‘shimchalarga kiradi.
Nokategorial   shakl   yasovchi   qo‘shimchalar   grammatik   ma’no   ifodalovchi
shakl   yasaydi,   lekin   bu   qo‘shimchalar   shakllar   sistemasini   –   paradigmani   hosil
qilmaydi. Bular asosan quyidagilar:
1.   Otlarda   kichraytirish,   erkalash,   chegara   kabi   har   xil   ma’nolarni
anglatuvchi shakl yasovchi qo‘shimchalar: -cha, -loq, -chak, -choq, -gina, -gacha:
uy-cha, bo‘ta-loq, qo‘zi-choq, kelin-chak, shahar-gacha kabi.
2.   Ot,   sifat   va   ravishlarda   modallik   (-gina:   qiz-gina,   yaxshi-gina,   tez-gina),
sifatlarda   belgining   kuchsiz   ekani   kabi   ma’nolarni   anglatgan   shakl   yasovchilar   -
ish, - (i)mtir: ko‘k-ish, ko‘k-imtir..
3.   Sonlarda   donalik,   chama,   jamlovchi,   tartib   son   turlarini   yasovchi
qo‘shimchalar: -ta, -cha, -ov, -ala, - (i)nchi:   ikki-ta, uch-ov,  besh-ta-cha, uch-ala,
to‘rt-inchi kabi.
4. Fe’llarda harakatning takror, davom, kuchsizlanish  kabi miqdor shakllari
yoki   biror   vazifani   bajarishga   moslashgan   sifatdosh,   ravishdosh   va   harakat   nomi
shakllarini   yasovchi   qo‘shimchalar:   -(i)msira,   -(i)nqira,   -gila,   -gan,   -(i)b,   -gach,   -
moq: kul-imsira, qizar-inqira, yugur-gila, kel-gan, kel-ib, kel-gach, kel-moq kabi.
112 Qo‘shimchalarning   so‘zga   qo‘shilish   tartibida   ma’lum   qonuniyat   bor.
Ma’lumki,   so‘z   yasovchi   qo‘shimchalar   so‘zning   material   qismiga,   leksik   ma’no
ifodalovchi qismiga kiradi. Shunga ko‘ra, tabiiy ravishda, bu turdagi qo‘shimchalar
so‘zga   shakl   yasovchi   qo‘shimchalardan   oldin   qo‘shiladi:   ishchi-lar,   ishla-di,
chiroyli-roq va b.
Shakl yasovchi qo‘shimchalarning sintaktik munosabat ifodalamaydigan turi
sintaktik munosabat ifodalaydigan turidan oldin qo‘shiladi: ishchi-lar-ga, ishla-ma-
di, ishla-yap-ti kabi.
Demak,   so‘zda   so‘z   yasovchi   qo‘shimcha,   shakl   yasovchi   qo‘shimchaning
sintaktik   munosabat   ifodalamaydigan   va   bunday   munosabatni   ifodalaydigan   turi
qatnashganda, ularning qo‘shilish tartibi quyidagicha bo‘ladi: asos - so‘z yasovchi
qo‘shimcha  + sintaktik munosabat  ifodalamaydigan shakl  yasovchi  qo‘shimcha +
sintaktik munosabat ifodalaydigan shakl  yasovchi  qo‘shimcha:  ish-chi-lar-ga, ish-
la-yap-ti, paxta-kor+lar-imiz-ga, uqi-gan-man, yoz+ib-di.
O‘zbek tilida qo‘shimchalar suffiks xarakterida bo‘ladi, ya’ni so‘zda asosdan
keyingi o‘rinda turadi: ish-chi, qish-la, kuch-li, maktab-ni, bola-lar, ishla-sin, ishla-
t-yap-man     kabi.   Lekin   boshqa   tillardan   kirib,   o‘zlashib   qolgan   so‘zlarda   asos
oldiga   qo‘shiluvchi   qo‘shimchalar   (prefikslar)   ham   bor.   Bular   so‘z   yasovchilar
doirasidagina uchraydi: ser-harakat, no‘-o‘rin, ser-tashvish; ba-quvvat, be-nuqson,
be-tashvish; anti-fashist, anti-demokratiya kabi.
Qo‘shimchalar   struktura   jihatidan   sodda   yoki   qo‘shma   bo‘ladi.   Masalan,
paxtakor,   paxtadan   so‘zlaridagi   –kor     va   –dan   qo‘shimchalari   sodda
qo‘shimchalardir.   Demak,   sodda   qo‘shimcha,   hozirgi   o‘zbek   tili   nuqtai   nazaridan
bir-butun yaxlit holda bo‘ladi.
Qo‘shma   qo‘shimchalar   hozirda   mustaqil   qo‘shimcha   sifatida   qo‘llana
oladigan ikki yoki undan ortiq qo‘shimchaning o‘zaro birikib, bir qo‘shimcha - bir
morfema holiga kelishidan tug‘iladi. Masalan,  mo‘lchilik, odamgarchilik. Hozirgi
o‘zbek   tilida   –chi,   -lik     va   –gar   qo‘shimchalari   so‘z   yasash   uchun   xizmat   qiladi,
ya’ni ularning har biri alohida bir qo‘shimchadir (suv-chi, do‘st-lik, zar-gar kabi).
Lekin   mo‘lchilik,   odamgarchilik   so‘zlari   tarkibidagi   –chilik   va   –garchilik
qo‘shimchalari   yaxlitligicha   bir   qo‘shimcha   hisoblanadi   (ular   qismlarga
ajralmaydi).   Shunki   hozirgi   o‘zbek   tilida   mo‘lchi,   odamgar   yoki   odamgarchi
so‘zlari  yo‘q. Demak,  birdan ortiq affiksal  morfemaning o‘zaro birikib, bir  butun
holga kelishidan hosil bo‘lgan qo‘shimcha murakkab qo‘shimcha deyiladi.
Qo‘shma   qo‘shimchalar   vazifasi   bir   xil   yoki   har   xil   bo‘lgan
qo‘shimchalarning   birikuvidan   hosil   bo‘lishi   mumkin.   Masalan,   serobgarchilik
so‘zidagi   –garchilik   uchta   so‘z   yasovchi   qo‘shimchaning   birikishidan   hosil
bo‘lgan.   Zavqlanmoq   so‘zidagi   –lan   qo‘shimchasi   bir   so‘z   yasovchi   (-la)   va   bir
113 shakl   yasovchi   (daraja   yasovchi   -n)   qo‘shimchaning   birikishidan   hosil   bo‘lgan.
Kelmoqda   so‘zidagi   –moqda   qo‘shimchasi   ikki   shakl   yasovchi   (-moq   va   -da)
qo‘shimchaning birikishidan hosil bo‘lgan.
Affikslarda shakl va ma’no munosabati
So‘zlarda   bo‘lganidek,   qo‘shimchalarda   ham   shakl   va   ma’no   munosabati
asosida   omonimiya,   polisemiya,   sinonimiya   va   antonimiya   kabi   hodisalar
uchraydi.
Affiksal   omonimiya.   Shaklan   bir   xil   bo‘lib,   ma’no   jihatidan   turlicha
turkumlarga   xos   so‘z   yasovchi   va   shakl   yasovchi   affiks   omonim   affiks   deyiladi.
Ular   shaklan   bir   xil   bo‘lsa   ham,   lekin   ma’no   jihatidan   bir-biri   bilan   bog‘liq
bo‘lmagan boshqa-boshqa qo‘shimcha hisoblanadi.
Affiksal omonimiya quyidagi ko‘rinishlarga ega:
1.   So‘z   yasovchi   qo‘shimchalar   o‘zaro   omonimlik   munosabatida   bo‘ladi.
So‘z   yasovchi   qo‘shimchalarning   bir   so‘z   turkumi   doirasida   omonimlik   holatida
bo‘lishi   juda   kam   uchraydi.   Bu   hodisa   ko‘pincha   ikki,   ba’zan   uch   so‘z   turkumi
doirasida bo‘ladi.
So‘z   yasovchi   qo‘shimchalarning   omonimlik   munosabatida   bo‘lishi
quyidagicha:
a) –k, -q (-ik, -iq, -uk, -oq): kura-k, tesh-ik, chiz-iq, yut-uq, yamo-q, tuz-oq,
o‘r-oq   (ot);   eg-ik,   sin-iq,   qo‘rq-oq,   yum-uq   (sifat);   ko‘z-ik,   kech-ik,   yo‘l-yo‘liq
(fe’l) kabi;
b) –gi (-ki, -qi); supur-gi, chop-qi, tep-ki (ot); kuz-gi, kech-ki, qish-ki (sifat)
kabi;
v) –in, -un: ek-in, tug-un, yig‘-in (ot); erk-in, yashir-in (sifat) kabi;
g) –lik; bola-lik, mustaqil-lik, paxtachi-lik, yaxshi-lik (ot); hafta-lik, kun-lik,
tush-lik, buxoro-lik (sifat);
d)   –qin,   -g‘in   (-qun,   -g‘un);   tosh-qin,   yon-g‘in,   uch-qun   (ot);   yor-qin,   oz-
g‘in, tur-g‘un (sifat) kabi;
ye)   –don:   tuz-don,   kul-don,   qalam-don   (ot);   bilim-don,   gap-don,   qadr-don
(sifat) kabi.
2.   So‘z   yasovchi   qo‘shimcha   bilan   shakl   yasovchi   qo‘shimcha   omonimlik
munosabatida bo‘ladi:
a) –chak, -choq, -chiq: kuyun-chak, maqtan-choq, sirg‘an-chiq (sifat); kelin-
chak, toy-choq, qop-chiq (otning kichraytish – erkalash shakli) kabi;
b) –cha, -larcha, -lab: qisqa-cha, yashirin-cha, do‘st-larcha, mard-larcha, oy-
lab,   yil-lab   (ravish);   uy-cha,     shahar-cha   (otning   kichraytish   shakli);   o‘n-larcha,
yuz-lab, ming-lab (son shakllari) kabi;
114 v)   –ma;   gazla-ma,   bos-ma,   o‘s-ma   (ot)   va   yasa-ma,   tug‘-ma,   qayril-ma
(qosh);   qaynat-ma   (sho‘rva)   (sifat);   kel-ma,   o‘qi-ma,   bor-ma   (fe’lning   bo‘lishsiz
shakli) kabi;
g) – (a)r: ko‘k-ar, oq-ar (sifatdan fe’l yasalgan); kel-ar, oq-ar (suv), ko‘r-ar
ko‘z,  bor-ar (yer),  (sifatdosh shakli) kabi;
d)   –siz:   suv-siz,   kuch-siz,   poyon-siz   (sifat);   kela-siz,   keta-siz,   o‘qiy-siz,
ishlayap-siz, o‘qigan-siz (fe’lning shaxs-son shakli) kabi;
ye)   –i,   (a)y:   chang-i,   boy-i,   tinch-i,   kuch-ay,   keng-ay   (fe’l   yasovchi);
qishloq-(g‘)-i,   maktab-i,   kitob-i   (egalik   shakli);   bor-ay,   kel-ay,   yoz-ay   (fe’lning
mayl shakli).
3. Shakl yasovchi qo‘shimchalar o‘zaro omonimlik munosabatida bo‘ladi:
a) –(i)sh: oq-ish, ko‘k-ish, sarg‘-ish (belgining kamligi shakli); o‘qi-sh, bor-
ish,   yoz-ish   (harakat   nomi   shakli);   yoz-ish-di,   ishla-sh-di,   kul-ish-di   (fe’lning
birgalik daraja shakli) kabi;
b) –m, -ng: uka-m, ota-m, uka-ng, ota-ng (egalik shakli); keldi-m, o‘qidi-m,
keldi-ng, o‘qiding (shaxs-son shakli) kabi.
Bu kabi omonimlik xususiyatiga ega bo‘lgan qo‘shimcha omomorfema ham
deyiladi. Bunday til hodisasi affiksal o‘mo‘nimiya deyiladi.
Affiksal polisemiya. Yasovchi affiksning bir turkumga xos bo‘lgan xilma-xil
ma’noli so‘z yasash hodisasi affiksal polisemiya deyiladi: tort-ma, bo‘l-ma, bostir-
ma   (joy   oti);   isit-ma,   terla-ma,   yozish-ma   (mavhum   ot);   sur-ma,   qatla-ma   (narsa
oti) kabi. –ma qo‘shimchasi  yordamida yasalgan bu so‘zlarning hammasi narsalik
ma’nosini   anglatadi.   Ular   anglatgan   ma’nodagi   farq   esa   qo‘shimcha   orqali   emas,
balki   yasash   asosi   orqali   aniqlanadi.   Shuning   uchun   bunday   xususiyatga   ega
bo‘lgan   qo‘shimcha   polisemantik   qo‘shimcha,   bunday   til   hodisasi   esa   affiksal
polisemiya deyiladi.
Quyidagi qo‘shimchalar polisemantik xususiyatga ega: 
1)   –gi,   -g‘i   (-ki,   -qi):   supur-gi,   chop-qi   (narsa   oti),   sev-gi,   sez-gi,   kul-gi
(mavhum ot) kabi; 
2)   –lik:   pillachi-lik,   o‘qituvchi-lik,   uchuvchi-lik,   adabiyotshunos-lik,
o‘lkashunos-lik, jamiyatshunos-lik (kasb, hunar, soha oti); yaxshi-lik, manman-lik,
bola-lik, o‘smir-lik, yosh-lik (belgi, holat nomi); tepa-lik, jar-lik, past-lik, do‘ng-lik
(joy, makon oti) kabi.
Polisemantik   qo‘shimcha   bir   turkumga   tegishli   har   xil   ma’noli   so‘z
yasashiga   qaramay   bir   necha   qo‘shimcha   emas,   balki   har   xil   o‘zakka   qo‘shilib,
turli xil ma’no ifodalaydigan birgina qo‘shimcha hisoblanadi.
115 Demak,   qo‘shimchalardagi   omonimiya   va   polisemiya   hodisalari
qo‘shimchaning   qanday   yasash   asoslariga   qo‘shilishi,   yasama   so‘zning   leksik   va
grammatik ma’nolari kabilarga qarab aniqlanadi.
Affiksal   sinonimiya.   Shaklan   har   xil   bo‘lib,   bir-biriga   o‘xshash   yoki   juda
yaqin   ma’no   bildiruvchi   qo‘shimcha   sinonim   affiks,   bu   hodisa   esa   affiksal
sinonimiya     deyiladi.   Affiksal   sinonimiya,   asosan,   bir   xil   so‘z   turkumi   doirasida
sodir   bo‘ladi.   Qo‘shimchalardagi   sinonimiya   hodisasi   boshqa-boshqa
qo‘shimchalarning so‘z yasash  asosiga  qo‘shilishi  natijasida yuz beradi. Masalan,
o‘rin-siz va no-o‘rin, g‘ayrat-li va ser-g‘ayrat, suvl-li va ser-suv.
Tilda   sinonim   qo‘shimchalar   so‘z   yasovchilarning   o‘zaro   va   shakl
yasovchilarning   o‘zaro   ma’nodosh   bo‘lib   kelishi   asosida   (o‘zgar-t   va   o‘zgar-tir,
to‘l-dir   va   to‘l-g‘iz,   oq-ish-oq-imtir,   oq-roq,   ayt-ing-lar-ayt-ingiz,   unum-li-unum-
dor,   pul-li-pul-dor   kabi),   shuningdek,   o‘zbek   tili   qo‘shimchalari   bilan   boshqa
tillardan qabul qilingan qo‘shimchalarning ma’nodoshlik xususiyatiga ega bo‘lishi
natijasida   (adabiyot-chi   va   adabiyot-shunos,   g‘ubor-siz   va   be-g‘ubor   kabi)   kelib
chiqadi.   Sinonim   qo‘shimchalarning   turli   asoslarga   qo‘shilib   so‘z   yasash   darajasi
ham   bir   xil   emas.   Jumladan,   mahsuldor   –chi   qo‘shimchasi   turli   ma’no   anglatgan
shaxs   oti   yasagani   holda,   uning   sinonimi   sifatida   kelgan   –shunos   qo‘shimchasi
ma’lum   asoslargagina   qo‘shilib   shunday   otlar   yasaydi.   Shuningdek,   -shunos
qo‘shimchasi qo‘shilgan barcha asoslarga –chi qo‘shimchasi ham bir xilda qo‘shila
olmaydi.   Qiyoslang:   adabiyot-chi   va   adabiyot-shunos,   tarix-chi   va   tarix-shunos,
lekin   bo‘yoq-chi,   xizmat-chi   (-shunos   qo‘shimchasini   qo‘shib   bo‘lmaydi),   sharq-
shunos,   tuproq-shunos,   o‘lka-shunos   (-chi   qo‘shimchasi   qo‘shilmaydi)   kabi
so‘zlarda bu qo‘shimchalarni almashtirib qo‘llab bo‘lmaydi. 
Sinonimiya quyidagi ko‘rinishlarga ega:
1.   –chi   qo‘shimchasi   tojik   tilidan   qabul   qilingan   –shunos,               -kor,   -kash
kabi   qo‘shimchalar   bilan   sinonimlik   munosabatida   bo‘ladi:   til-chi   va   til-shunos
adabiyot-chi   va     adabiyot-shunos;   qasos-chi   –   qasos-kor,   childirma-chi   –
childirma-kash kabi.
2.   –li   qo‘shimchasi   tojik   tilidan   o‘zlashgan   –kor,   -dor,   ba-,           -ser   kabi
yasovchilar bilan sinonimlik holatida bo‘ladi: itoat-li va itoat-kor,(-go‘y) bayroq-li
va bayroq-dor, suv-li va ser-suv, tashvish-li va ser-tashvish, davlat-li va ba-davlat,
tartib-li va ba-tartib kabi.
3.   –siz   qo‘shimchasi   tojik   tilidan   o‘zlashgan   be-,   no-   qo‘shimchalari   bilan
sinonimlik   munosabatda   bo‘ladi:   g‘ubor-siz   va   be-g‘ubor,   xabar-siz   va   be-xabar,
umid-siz va no-umid, o‘rin-siz va no-o‘rin  kabi.
Affiksal   antonimiya.   Qo‘shimchalarning   qarama-qarshi   ma’no   bildirish
hodisasi   affiksal   antonimiya   deyiladi.   Antonim   affikslar   o‘zbek  tilida   uncha   ko‘p
116 emas. Masalan: Sifat yasovchi –li va  -siz, -li va be-, -li va no-, -siz va  -dor, -siz va
ser-   kabi   qo‘shimchalar   qarama-qarshi   ma’noli   so‘zlar   yasaydi:   kuch-li-kuch-siz,
o‘rin-li-o‘rinsiz,   odob-li-odob-siz;   baraka-li-be-baraka;   nuqson-li-be-nuqson;
foyda-li-be-foyda;   o‘rin-l-=no-o‘rin,   jo‘ya-li-no-jo‘ya;   insof-li-no-insof;   pul-siz-
pul-dor, xabar-siz-xabar-dor; go‘sht-siz-ser-go‘sht, farzand-siz-ser-farzand  kabi.
Affiksal   pleonazm.   Affiksatsiyaning   asosiy   xususiyatlaridan   biri   bir   so‘zda
bir   xil   affiksning   birdan   ortiq   bo‘lmasligidir.   Lekin   bu   holatning   ham   o‘z   aniq
sabablariga   ko‘ra   chekinishlari   -   affikslarning   takrorlanishi   uchrab   turadi,   ya’ni
affiksal   pleonazm   hodisasi   sodir   bo‘ladi.   Pleonazm   –   yunoncha   «pleonasmos   –
ortiqchalik» ma’nosini ifodalaydi. Bir so‘zda ma’nolari bir xil yoki yaqin bo‘lgan
affikslarning takrorlanishi (ikki, ba’zan uch) affiksal pleonazm deyiladi.
So‘zda   takrorlanib   keladigan   bunday   affikslar   har   xil   ko‘rinishga   ega
bo‘ladi: bir affiksning aynan o‘zi takrorlanadi yoki tashqi shakli har xil bo‘lgan –
sinonim   affikslar   takrorlanadi:   ayt-ingiz-lar,   ish-da-ligim-da,   bir-i-si,   sing(i)l-i-si
kabi.   Shuningdek,   til   birliklari   (so‘zlar)   ham   semantik   jihatdan   takror   holda
qo‘llanadi:   bosh-oyoq   sarpo   birikmasidagi   «sarpo»   so‘zi   ham   «bosh-oyoq»
ma’nosini   ifodalaydi.   Yoki   pulsirot   ko‘prigi   birikmasidagi   «pul»   so‘zi   «ko‘prik»
ma’nosini bildiradi.  
16.6.So‘zning morfema tarkibidagi o‘zgarishlar.
Tilning   boshqa   hodisalarida   bo‘lgani   kabi   tarixiy   taraqqiyot   jarayonida
so‘zlarning   morfema   tarkibi   ham   o‘zgarishi   mumkin.   Masalan,   ayt   fe’li   hozirgi
tilda   morfemalarga   ajralmaydi,   lekin   u   aslida   ikki   morfemadan   tashkil   topgan
bo‘lib, qadimda uning ay elementi asos bo‘lgan (ya’ni hozirgi aytdi fe’li qadimda
aydi   shaklida   bo‘lgan).   Demak,   t   elementi   aslida   shu   asoska   qo‘shilgan   affiksal
morfemadir:   ay-t   (ay-it)   –   ayt.   Shuningdek,   art   fe’li   ham   ari   o‘zagidan   hosil
bo‘lgan (ari: yo‘qolmoq, yo‘q bo‘lmoq - ketmoq). Masalan, ko‘ylakning kiri aridi,
kalla solgan  joydan it arimas (maqol), ari-t. Bu o‘rinda t  elementi orqali o‘timsiz
fe’ldan   o‘timli   fe’l   yasalgan.   Solishtiring:   kir   aridi   –   kirni     aritdi,   chang   aridi   –
changni   aritdi   (tozaladi).   Ko‘rinadiki,   so‘z   tarkibidagi   bu   o‘zgarishda   fonetik
hodisaning (i tushgan) roli bor.
Odatda,   so‘zlarni   morfemalarga   ajratishda,   asosan,   uning   adabiy   tilda
anglatgan ma’nolari va grammatik xususiyatlari hisobga olinadi, ya’ni so‘zlarning
tub   –   yasamaligi   ularning   hozirgi   kunda   qanday   o‘qilishiga   qarab   belgilanadi.
Ba’zi   so‘zlar   qadimda   yasalgan   bo‘lsa   ham,   bora-bora   turli   sabablar   natijasida
ularning   bu   holati   yo‘qolgan.   Ya’ni   ularning   yasalganligi   sezilmay   qolib,   ular
ajralmas   bir   so‘zga   aylangan.   Masalan,   yasama   so‘z   tub   so‘zga   aylangan:
ko‘rpacha   (aslida   ko‘rpa-cha);   ko‘mir   (aslida   ko‘m-ir   yoki   kuy-mir   –   kuyadigan,
yonadigan) yaxshi (aslida yoqmoq fe’lidan), chaqirim (aslida chaqir-im).
117 So‘zning   morfem   tarkibidagi   bu   tarixiy   o‘zgarish,   ya’ni   bir   necha   qismli
so‘zning ajralmas bir bo‘lakka aylanishi soddalanish deyiladi. 
Soddalanish   natijasida   yasama   so‘z   tub   so‘zga   aylanadi,   morfemalarning
soni kamayadi. Soddalanish hodisasi qo‘shimchalarda ham uchraydi. Masalan, fe’l
yasovchi  -da (tarixiy) (aslida –la qo‘shimchasining varianti) va ot yasovchi  (keng
ma’noda)   –sh   qo‘shimchalarining   birikuvidan   (da-sh,   dosh)   hosil   bo‘lgan.   Bu
qo‘shma   qo‘shimcha   keyinchalik   tarixiy   taraqqiyot   natijasida   ma’lum   sabablar
bilan bir sodda qo‘shimchaga aylangan (qo‘l-dash – qo‘ldosh; yo‘l-dosh, saf-dosh,
qurol-dosh)   kabi.   Bunday   soddalanish   qo‘shma   so‘zlarda   ham   bo‘lishi   mumkin.
Masalan,   tog‘   olcha   (asli   tog‘-olucha);   sakson   (asli   sakkiz-o‘n)   to‘qson   (asli
to‘qqiz   o‘n);   odamovi   (asli   odam-yovi);   Shovot   (asli   Shoh   Obod);   Shobboz   (asli
shoh Abbos); bosvoldi - qovun turi (asli  bosib oldi). 
Soddalanish hodisasining quyidagi sabablari mavjud:
1. Fonetik sabab. So‘z strukturasida yuz bergan fonetik hodisa sababli asos
morfema bilan affiksal morfema o‘rtasidagi aloqa sezilarsiz holga keladi. Masalan,
qattiq   so‘zi   aslida   qot   (qotmoq)   o‘zagiga   –iq   qo‘shimchasining   qo‘shilishidan
yasalgan.   Ammo   qot   va   qattiq   so‘zlarida   o   va   a   tovushlari   orasidagi   farq,
shuningdek,   qattiq   so‘zida   bir   t   tovushining   orttirilishi   bu   so‘zning   qot   so‘zidagi
aloqasini   sezilarsiz   holga   keltirib   qo‘ygan.   Natijada   qattiq   so‘zi   morfemalarga
ajralmaydigan bo‘lib qolgan. Shuningdek, hozirgi o‘zbek tilidagi sovchi so‘zi -chi
qo‘shimchasi orqali sav so‘zidan (sav o‘g‘uzcha «so‘z» demakdir) yasalgan bo‘lib,
tovush   o‘zgarishi   (a-o)   va   ma’no   taraqqiyoti   natijasida   tub   so‘z   holiga   kelib
qolgan.   Yana   misollar:   bu   kun   –   bugun,   sez-seskanmoq,   ters-teskari,   past-ay-
pasaymoq, sust-ay-susaymoq va boshqalar.
2. Grammatik sabab. So‘z tarkibida yuz bergan grammatik o‘zgarish sababli
yordamchi   so‘z   qo‘shimchaga   aylanadi   yoki   birdan   ortiq   shakl   yasovchi
qo‘shimchalar   bir   qo‘shimcha   holiga   kelib   qoladi.   Masalan,   boryapti,   ishlayapti
so‘zlaridagi   –yap   qo‘shimchasi   aslida   yot   ko‘makchi   fe’lining   ravishdosh
shaklidan   kelib   chiqqan.   Solishtiring:   o‘qib   yotibdi   -   o‘qiyapti,   -yotib//-yatip>   -
yap,  ishlab  yotibdi  –  ishlayapti;   shuningdek,  ukamniki,  maktabniki  so‘zlaridagi  –
niki qo‘shimchasi tarixan mustaqil –ni va –ki qo‘shimchalaridan iborat bo‘lgan.
3.   Leksik   –   semantik   sabab.   So‘z   tarkibidagi   semantik   aloqaning
yo‘qolganligi   sababli   asosning   ma’nosi   bilan   undan   yasalib   chiqqan   so‘zning
ma’nosi   orasidagi   bog‘lanish   yo‘qoladi.   Masalan,   qishloq   (aslida   qish-la-q     -
qishlanadigan   joy);   yurak   (yur-ak:   «doim   yurib   turadigan»;   sholcha   (shol   bilan
sholcha   ma’nolari   bugungi   kunda   bog‘lanmaydi);   pichoq   (pich-bich   o‘zagidan,
«kesadigan»   bich   so‘zi   qadimda   umuman   kesish   ma’nosida   qo‘llangan);   ovloq
118 (aslida   ov-la-q   -   ov   qiladigan   joy)   ma’nolarida   qo‘llangan:   bosh-boshoq,   qop-
qopchiq so‘zlari ham shunday.
Morfologik qayta bo‘linish
So‘zning   morfemalarga   bo‘linishi,   morfemalar   orasidagi   chegara   –   ajralish
o‘rni tarixiy taraqqiyot natijasida o‘zgarishi ham mumkin. Masalan, ular   olmoshi
hozirgi   o‘zbek   tilda   u-lar   shaklida   ajraladi,   lekin     qo‘shimchaning   boshidagi   –l
tovushi   aslida   asosnikidir.   U  olmoshi   aslida   ul   shaklida   bo‘lgan.   Demak,   bu  so‘z
ul-ar – ular shakliga o‘tgan bo‘lib, asosning bir tovushi qo‘shimchaga o‘tgan, asos
morfema   qisqargan,   affiksal   morfema   kengaygan   (solishtiring:   ul-ning;   ul-ni,   ul-
ga, ul-da, ul-dan va boshqalar).
So‘zning   morfemalarga   ajralishidagi   bunday   tarixiy   o‘zgarish   –   so‘zdagi
morfemalar   tarkibidagi   ajralish   chegarasining   o‘zgarishi   –   morfologik   qayta
bo‘linish deyiladi.
Morfologik   qayta   bo‘linish   fonetik   hodisa   bilan   ham   bog‘liq.   Ya’ni   bir
morfemaning   qo‘shimcha   qo‘shilishi   bilan   fonetik   jihatdan   boshqa   tusga   kirishi
natijasida   so‘zlar   2   xil   variantda   bo‘lib,   birining   boshqasidan   tug‘ilishini
ko‘rsatadi.   Masalan,   sana   –   sanoq,   etak-etagi,   kurak-kuragi,   qishloq-qishlog‘i,
yo‘nalish-jo‘nalish kabi.
Morfologiya   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   tovush   hodisalari,   hozirgi   davrda,
tilshunoslikdagi   maxsus   ta’limot   sifatida   morfonologi-yada   (fonomorfonologiya)
o‘rganiladi.   Morfologiya   so‘zdagi   ma’noli   qismlarni,   so‘zning   leksik-grammatik
tomonlarini   tekshirsa,   morfonologiya   esa   bularning   (morfema   va   so‘zlarning)
fonologik   jihatdan   shakllanishidagi   qonuniyatlarni   tekshiradi:   ularning   fonetik
qiyofasi,   morfemalarning   qo‘shilishida,   so‘z   tarkibida   uchraydigan   fonetik
variantlarning,   har   xilliklarning   paydo   bo‘lishdagi   qonuniyatlar   (yo‘q-yog‘i,   bor-
yog‘i,   buyur-uq-buyruq)   morfemalarning   chegarasida   va   qo‘shilayotgan
morfemalarning   o‘z   ichida,   qo‘shilish   natijasida   bo‘ladigan   fonetik   hodisalarni
tekshiradi: bunday hodisalar quyidagi ko‘rinishlarda bo‘ladi: bag‘ir-bag‘ri, buyur-
buyruq, tani-tanuv, yo‘q-yo‘g‘i, ko‘ngil-ko‘ngli, qishloq-qishlog‘i, ayir-ayrim.
So‘zdagi fonetik o‘zgarishlar yana quyidagi holatlarda sodir bo‘ladi.
1.   Tovush   almashinishi   natijasida:   a)   unlilarning   almashinishi:   a–o   (ishla–
ishlov, qishla-qishlov, so‘ra-so‘roq).
2. Unlining cho‘zilishi natijasida: o-o (jon–jo:n, mador-mado: rim, yor–yo: -
rim).
3. Tovushlarning tushishi  natijasida: 1) unlilarning tushishi: (buyur-buyruq,
ulug‘-ulkan,   sariq-sarg‘ay,   o‘yin-o‘yna,   o‘rin-o‘rni);   2)   undoshlarning   tushishi:
(qochqoq-qochoq, qayyerda?-qayerda?, pastay-pasay, tupuruk-tupuk) kabi.
119 4.   Tovushlarning   ikkilanishi   natijasida:   (isi-issiq,   sasi-sassiq,   maza-mazza,
boshiga-boshshiga, achi-achchiq).
5. Tovush orttirish: (xato-xatoying, imzo-imzoying, parvo-parvoying, singli-
singlisi) kabi.
6.   Tovushlarning   o‘rin   almashinishi:   (yog‘-mur-yomg‘ir,   tuproq-turpoq,
to‘rg‘a- to‘g‘ra, o‘shxaydi- o‘xshaydi (shevada), surpa- supra).
Nazorat uchun savol va topshiriqlar:
1. Morfemika haqida umumiy ma’lumot bering.
2. Affiksal morfemalarning turlariga qaysilar kiradi?
3. Affikslardagi shakl va ma’no munosabati qaysilar?
17.O‘zbek tilida so‘z   yasalishi . Tub va yasama so‘zlar.  So‘z yasalishi haqida
ma’lumot.
Tayanch   tushunchalar:   tub   so’z,  yasama   so’z,   affiksatsiya,   kompozitsiya,
fonetik, semantik, abbreviatsiya, qo’shma so’z, juft so’z.
17.1.   So‘z yasalishi haqida umumiy ma’lumot.
So‘z   yasalishi   haqida   umumiy   ma’lumot.   So‘z   yasalishi   tilshunoslikning
mustaqil   sohalaridan   biri   bo‘lib,   u   yangi   ma’noli   so‘z   yasalishi,   so‘z   yasash
usullari, so‘z yasalishiga aloqador bo‘lgan hodisalarni o‘rganadi.
“So‘z yasalishi” atamasi ikki xil hodisaga nisbatan qo‘llanadi:
1)   tilshunoslikning   so‘z   yasalishi   bilan   bog‘liq   hodisalarni   tekshiruvchi
bo‘limini;        
2) umuman so‘z yasalishi, so‘z hosil qilinishini bildiradi.
  Nutqda so‘zlar tub yoki yasama shaklda qo‘llanadi.
Yasovchi   affikslarga   yoki   yasovchi   qismlarga   ega  bo‘lmagan   so‘z  tub   so‘z
deyiladi:   inson,   xalq,   millat,   suv,   non,   havo,   yaxshi,   ziyrak,   xursand,   besh,   o‘n,
yigirma, biz, hamma, ba’zi, bormoq, kelmoq, o‘qimoq, sekin, birga, hozir   va h.k.
Tilda   mavjud   usullar   bilan   yangi   hosil   qilingan   so‘z   yasama   so‘z   deb   yuritiladi.
Masalan,   tinchlik,   bog‘bon,   gulzor,   jonlan,   birlash,   ko‘kar,   sezgir,   zavqli   so‘zlari
o‘zakka yasovchi affikslar (-lik, -bon, -zor, -lan, -lash, -ar, -gir, -li) qo‘shish usuli
bilan   yasalgan   bo‘lsa,   Dilorom,   Oqtepa,   bilaguzuk,   sohibjamol,   sofdil,   erksevar
so‘zlari   so‘zlarni   yoki   so‘z   shakllarini   qo‘shish,   biriktirish   usuli   bilan   hosil
qilingan.
Tilda   mavjud   bo‘lgan   so‘z   (yoki   so‘zlar,   so‘z   shakllar   negizida   ma’lum
usullar bilan yangi ma’nodagi so‘zlarni hosil qilish so‘z yasalishi deyiladi.
120 17.2.Tub va yasama so‘zlar.
    O‘zbek  tilida  so‘z yasalishining   affiksatsiya,   kompozitsiya,  fonetik,
semantik, abbreviatsiya kabi usullari bo‘lib, shulardan affiksatsiya va kompozitsiya
usullari asosiy va yetakchi usullar hisoblanadi.
Affiksatsiya   usuli.   So‘zga   so‘z   yasovchi   affiks   qo‘shish   bilan   yangi
so‘z hosil qilish affiksatsiya usuli deyiladi. Masalan, paxtakor, sinfdosh, quvonch,
do‘stlik,   ochiq,   tirishqoq,   serjilo,   ilmiy,   o‘yla,   kengay,   shodlan,   tinchi,   tasodifan,
oqilona, ko‘pincha, ertalab va boshqalar.
So‘z   yasovchi   affikslar   o‘zbek  tilida   asosan   suffiks   tarzida   qo‘llanib,
so‘z o‘zagidan so‘ng qo‘shilib keladi. Ba’zan bunday affikslar o‘zak oldiga prefiks
tarzida   qo‘shilib,   yangi   ma’nodagi   so‘z   yasashi   mumkin.   Masalan,   serhosil,
serunum,   badavlat,   ba’mani,   beminnat,   beg‘araz,   noo‘rin,   nohaq,   badfe’l,
badbashara va h.k.
O‘zbek   tilida   so‘z   yasovchi   affikslardan   tashqari,   o‘z   xususiyatlari
bilan   affikslarga   juda   yaqin   turadigan   xona,   noma,   obod   kabi   so‘z-affikslar   ham
mavjud.   Bunday   so‘z-affikslar   tilshunoslikda   affiksoidlar   deb   ham   yuritiladi:
ishxona, mehmonxona, oshxona, qabulxona, tabriknoma, Xalqobod, Yangiobod.
Kompozitsiya   usuli.   Birdan   ortiq   mustaqil   ma’noli   so‘z   yoki   so‘z
shakllarining qo‘shiluvi, birikuvi orqali yangi so‘z yasash kompozitsiya usuli bilan
so‘z   yasash   deyiladi.   Bu   usul   bilan   qo‘shma,   ayrim   juft   so‘zlar   hosil   qilinadi.
Masalan,   guldasta,   gultojixo‘roz,   asalari,   tomorqa,   xushfe’l,   rahmdil,   olijanob,
hozirjavob,   havo   rang,   e’lon   qilmoq,   rad   etmoq,   olib   kelmoq,   olib   chiqmoq,   har
gall, yonma-yon, zo‘r-bazo‘r, ketma-ket va b.
Abbreviatsiya usuli.   Bu usulga ko‘ra, bir butun holda qo‘llanadigan to‘g‘ri
ma’noli   turg‘un   birikmalarning   qismlari   har   xil   yo‘l   bilan   qisqartirilib   so‘z   hosil
qilinadi.   Bu   usul   rus   tilidan   kirgan   bo‘lib,   qisqartma   otlar   shu   usulda   yasaladi:
BMT   –   Birlashgan   Millatlar   Tashkiloti,   MDH   -   Mustaqil   davlatlar   hamdo‘stligi,
ATS – Avtomatik telefon stantsiyasi, ToshMI – Toshkent meditsina instituti, filfak
– filologiya fakulteti, akademlitsey – akademik litsey, peduniversitet – pedagogika
universiteti va b.
Fonetik   usul.   Bu   usulga   ko‘ra,   so‘zda   fonetik   o‘zgarish   yuz   berib,   yangi
so‘z   hosil   qilinadi.   Chunonchi,   so‘z   urg‘usining   o‘rnini   almashtirish   natijasida
boshqa-boshqa   so‘z   turkumiga   doir   so‘zlar   hosil   bo‘lishi   mumkin:   yózma  (fe’l)   -
yozmá   (sifat,   súzma   (fe’l)   -   suzmá   (ot),     fí́zik     (ot)     fizík     (sifat),   akadémik   (ot),
akademí	
́k – (sifat) va b.
Semantik   usul.   Bu   usulga   binoan,   so‘z   ma’nosida   o‘zgarish   ro‘y   berib,
ma’nosi   boshqa-boshqa,   shaklan   o‘xshash   yangi   so‘z   hosil   bo‘ladi:   kun   –
121 sutkaning yorug‘ qismi, kun - quyosh, planeta;  ko‘k – osmon, ko‘k - havorangga
o‘xshash rang, bir – son, birga, birdan, birda – ravish.
Fonetik   va   semantik   usul   hozirgi   o‘zbek   tili   nuqtai   nazaridan   nofaol
tarixiy so‘z yasash usullari deb qaraladi.
So‘zning tuzilishiga ko‘ra turlari
So‘zlar   tuzilishi   jihatidan   quyidagi   turlarga   bo‘linadi:   1)   sodda   so‘zlar;   2)
qo‘shma so‘zlar; 3) juft so‘zlar; 4) takroriy so‘zlar; 5) qisqartma so‘zlar.
1.   Tarkibida   bitta   o‘zak   morfemasi   bo‘lgan   so‘z   sodda   so‘z   deyiladi.
Masalan,   ish,   ishla,   ishchi,   ishchan,   kitob,   kitoblar,   kitobga,   kitobni,   kitobning
kabi.
Sodda   so‘z   tub   va   yasama   bo‘ladi.   Tarkibida   so‘z   yasovchi   qo‘shimcha
bo‘lmagan so‘z tub so‘z deyiladi. Masalan, paxtaning, paxtadan, daraxt, daraxtlar,
shahar, shaharlar, shaharning kabi.
Tarkibida   so‘z   yasovchi   qo‘shimcha   qatnashgan   so‘zlar   yasama   so‘z
deyiladi.   Masalan,   paxtazor,   olmazor,   do‘stlik,   ishla,   oqla,   kursdosh,   chiroyli,
bilimli kabi.
2.   Grammatik   tobelik   munosabatlari   asosida   birikkan   yoki   bu   munosabat
aniq   anglashilmaydigan   ikki   yoki   undan   ortiq   so‘z   yoki   so‘z   shakllardan   tashkil
topib bir urg‘uga birlashadigan va bir tushunchani ifodalaydigan so‘z qo‘shma so‘z
deyiladi:   belbog‘,   mehmondo‘st,   yeryong‘oq,   Beshqayrag‘och,   uchburchak,
rahmdil, sohibjamol, o‘zbilarmon kabi.
17.3.   Qo‘shma so‘zlarning leksik va grammatik ma’nolari.
Qo‘shma   so‘zlarning   leksik   va   grammatik   ma’nolari   ayrim   holda   ham,
butunlikka   nisbatan   ham   izohlanishi   mumkin   bo‘lgan,   ayrim   mustaqil
tushunchalarga osonlik bilan ajraluvchi bitta murakkab tushunchani ifodalaydigan
va   gapda   bitta   gap   bo‘lagi   vazifasida   kela   oladigan   murakkab   so‘z   deb
nomlanuvchi turi ham mavjud. Masalan, jigarrang, to‘q qizil, bir yuz to‘qson besh,
qo‘lqop, o‘qib chiqmoq kabi.
3.   Ikki   mustaqil   so‘zni   teng   grammatik   munosabatlar   asosida   yonma-yon
keltirish orqali tuzilgan so‘zlar  juft so‘z deyiladi. Masalan, tog‘-tosh, ota-ona, uy-
ro‘zg‘or, qovun-tarvuz, go‘sht-yog‘, oshna-og‘ayni, asta-sekin, uch-to‘rt, besh-olti,
borish-kelish, aka-uka, tun-kun va boshqalar.
Juft   so‘zlarning   qismlari   o‘z   xarakteriga   ko‘ra   har   xil   bo‘ladi:   1)   har   ikki
element ham yakka holda ayrim ma'no bera oladigan mustaqil so‘z bo‘ladi: soch-
soqol,   osh-suv,   yer-suv,   qo‘l-oyoq,   bosh-oyoq   (sarpo);   2)   bir   element   (odatda
keyingisi)   bugungi   tilda   ayrim   qo‘llanmaydi,   yakka   holda   ma'no   ifodalamaydi:
kiyim-kechak,   ko‘cha-ko‘y,   bozor-o‘char;   3)   har   ikki   qism   ham   yakka   holda
122 qo‘llanmaydi,   faqat   juftlashib   keladi:   g‘idi-bidi,   chirtin-pirtin   (chirt-pirt),   ikir-
chikir kabi.
Juft so‘zlarni hosil qiluvchi qismlari semantik jihatdan bir necha xil bo‘ladi:
a)   bir   turdagi,   yaqin   narsalarning   nomlari:   mosh-guruch,   arpa-bug‘doy,   qosh-
qovoq,   qosh-ko‘z,   oltin-kumush,   qovun-tarvuz   kabi.   b)   sinonim   so‘zlar:   kuch-
quvvat, asta-sekin, keksa-qari; v) butun va bo‘lak nomlari: oy-kun, vaqt-soat, tog‘-
tosh; g) antonim so‘zlar: kecha-kunduz, yaxshi-yomon, katta-kichik, kelish-ketish,
yosh-qari, baland-past kabi.
Juft   so‘zlarning   asosiy   semantik   xususiyati   umumlashtirish,   jamlik
ma’nolarini ifodalashdan iborat. 
4.   So‘zni   takrorlash   orqali   hosil   qilingan   yangi   shakldagi   so‘z   takror   so‘z
deyiladi. Takror ikki xil bo‘ladi: 1) to‘la takror – katta-katta, baland-baland, qator-
qator, kim-kim, shu-shu, qop-qop, tog‘-tog‘, mashina-mashina kabi; 2) qisqa takror
–kap-katta,   yam-yashil,   ko‘m-ko‘k,   bo‘m-bo‘sh,   suv-puv,   choy-poy,   non-pon   va
boshqalar.   Takror   so‘zlar   asosan   ta’kidlash,   ma’noni   kuchaytirish   uchun   xizmat
qiladi. 
5. Nutqda ixchamlikka erishish maqsadida turg‘un so‘z birikmalarini turli xil
usullar   bilan   qisqartirish   natijasida   hosil   qilingan   so‘z   qisqartma   so‘z   deyiladi.
Qisqartma   so‘zlar   so‘zlarning   bosh   tovushlaridan   (GES,   BMT,   AQSh,   XXR,
TDPU);   birinchi   so‘zning   bosh   qismi,   keyingi   so‘zlarning   esa   birinchi
tovushlaridan   (ToshMI,   O‘zMU);   so‘zlarning   bosh   qismlaridan   (Toshunivermag,
O‘zdavnashr) hosil qilinadi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. So‘z yasalishi haqida izoh bering?
2. O‘zbek tilida so‘z yasalishi usullari?  
3. So‘zning tuzilishiga ko‘ra turlari haqida ma’lumot?
4.   Tarkibida   so‘z   yasovchi   qo‘shimcha   bo‘lmagan   so‘z   qanday   so‘z
deyiladi?
5. Juft so‘zlarning asosiy semantik xususiyati?
18.Grammatika   haqida   umumiy   ma’lumot.   So‘zning   grammatik   ma’nosi   va
grammatik shakli.
123 Tayanch   so’zlar:   grammatika,   morfologiya,   affiksatsiya,   takrorlash,
suppletivizm, Sintetik shakl, analitik shakl
18.1.   Grammatika haqida umumiy ma’lumot.
Grammatika   haqida   umumiy   ma’lumot.   Grammatika   –   tilning   grammatik
qurilishini   o‘rganuvchi   tilshunoslikning   bo‘limi.   Grammatika   so‘zlarning   gapda
o‘zgarishi   va   ularning   o‘zaro   birikib,   so‘z   birikmasi,   gap   hosil   qilishi   haqidagi
qoidalar     to‘plamidir.   Grammatika   ikki   qismdan:   morfologiya   va   sintaksisdan
iborat. Morfologiya qismida so‘z turkumlari va ularga xos bo‘lgan shakllar haqida
baxs   yuritilsa,   sintaksis   qismida   so‘zlarning   bir-biri   bilan   bog‘lanib,   gap,   so‘z
birikmasi hosil qilishi tekshiriladi.
Ko‘rinadiki, grammatika ham leksikologiya singari so‘zni o‘rganadi. Ammo
leksikologiya leksik so‘zni – leksemani o‘rgansa, grammatika grammatik so‘zni –
so‘zning shaklini, so‘z shaklini tekshiradi.
  18.2. So‘z shakl va grammatik ma’no.
Leksik   so‘z   yoki   leksema   ma’no   va   ifoda   birligidan   iborat   bo‘lganidek
(«kitob»   leksemasining   ma’nosi,   yoki   mazmun   plani   -   «o‘qish   quroli»
tushunchasini  anglatishi, ifodasi yoki ifoda plani k, i, t, o, b tovushlaridan tashkil
topishidir),   grammatik   so‘z,   yoki   so‘z   shakl   grammatik   ma’no   ham   grammatik
ifoda   (shakl)   birliogidan   iboratdir.   Jumladan,   kitob   so‘zi   «o‘qish     quroli»
tushunchasidan tashqari ot, birlik son, bosh kelishik tushunchalarini ham bildiradi.
Bunda   kitob   so‘zining   «o‘qish   quroli»   tushunchasini   ifodalashi   uning   leksik
ma’nosi   sanaladi   va   shu   so‘zning   otga   mansubligi,   birlik   son   va   bosh   kelishikda
ekani uning grammatik ma’nosidir.
So‘zning   grammatik   ma’nosi   uning   leksik   ma’nosi   bilan   belgilanmaydi.
Masalan, suv, havo, shamol, bulut  kabi so‘zlarning leksik ma’nolari turlicha, lekin
grammatik   ma’nolari   bir   xil,   ya’ni   bularning   barchasi   birlik,   bosh   kelishikdagi
otlardir.   Aksincha, birgina leksik so‘z, leksema, ma’lum leksik ma’no anglatgani
holda   turli   shakllarda   qo‘llanib,   har   xil   grammatik   ma’noni   ifodalashi   mumkin.
Masalan,   o‘qimoq   fe’lining   tuslanishli   shakllari   turli   grammatik   ma’nolarni
bildiradi:   o‘qiyapman   so‘z   shakli   hozirgi   zamon   davom   fe’lining   I   shaxs   birlik
ma’nosini,   o‘qiyapsan   so‘z   shakli   hozirgi   zamon   davom   fe’lining   II   shaxs   birlik
ma’nosini va h.k.
Demak,   so‘zning   ma’lum   turkumga   mansubligini   ko‘rsatuvchi,   so‘zning
ma’lum   bir   grammatik   shaklini   ifodalaydigan   ma’no   grammatik   ma’no
hisoblanadi. Ko‘rinadiki, grammatik ma’no o‘z xususiyatiga ko‘ra ikki xil bo‘ladi:
1)   ma’lum   bir   so‘z   turkumi   uchun   umumiy   bo‘lgan   ma’no,   ya’ni   kategorial
grammatik ma’no;       2) xususiy grammatik ma’no so‘zining kategorial grammatik
ma’nosi   ma’lum   so‘z   turkumlari   uchun   xos   bo‘lgan   umumiy   grammatik
124 ma’nolardir. Masalan, non, suv, uy, dala so‘zlarining har biriga xos bo‘lgan ma’no
–   leksik   ma’no.   Ammo   ularning   barchasi   uchun   umumiy   bo‘lgan   ma’no   ya’ni
predmet ma’nosi grammatik ma’nodir. Ayni shu umumiy grammatik ma’no ularni
bir   turkumga,   ya’ni   ot   turkumiga   birlashtiradi.   Shuningdek,   chiroyli,   dono,   fozil,
kamtarin so‘zlari uchun umumiy bo‘lgan belgi ma’nosi va o‘qi, o‘rgan, mehnat qil,
bor,   kel   so‘zlari   uchun   umumiy   bo‘lgan   harakat   ma’nosi   kategorial   grammatik
ma’no sanaladi. 
So‘zning   xususiy   grammatik   ma’nosi   ma’lum   bir   so‘z   turkumi   uchun
mansub   bo‘lib,   bunday   ma’noga   otlarga   xos   bo‘lgan   son,   egalik,   kelishik
ma’nolari,   fe’llarga   xos   bo‘lgan   nisbat,   mayl,   zamon,   shaxs-son,   bo‘lishli   –
bo‘lishsizlik kabi ma’nolar kiradi. 
 18.3.Grammatik ma’noni ifodalash vosita va usullari.
O‘zbek tilida grammatik ma’no quyidagi vosita va usullar bilan ifodalanadi:
1.   Affiksatsiya.   Bunda   grammatik   ma’no   so‘zning   negiziga   turli   shakl
yasovchi   affikslarni   qo‘shish   bilan     ifodalanadi:   maktablar,   maktabga,   oddiyroq,
ishlandi va h.k. 
2.   Yordamchi   so‘zlardan   foydalanish.   Mustaqil   ma’noli   so‘zlar   yordamchi
so‘zlar   orqali   grammatik   ma’noga   ega   bo‘lishi   mumkin:   Daraxt   mevasi   bilan
ko‘rkam, odam - mehnati bilan. (maqol)
3.   Takrorlash.     So‘zlarni   takrorlash   ham   grammatik   ma’noni   ifodalashga
xizmat   qiladi:   dasta-dasta   gul,   xirmon-xirmon   paxta   kabi.   Bunda   dasta,   xirmon
so‘zlarini takrorlash bilan ko‘plik, mo‘llik ma’nosi ifodalangan. 
4. Suppletivizm.  Bu - o‘zaro bog‘langan, ma’lum  bir tizimni tashkil qilgan
grammatik ma’nolarni ifodalash uchun alohida-alohida so‘zdan foydalanish usuli.
Masalan, o‘zbek tilida bir grammatik tizimni hosil qiladigan I va II shaxs kishilik
olmoshlarining   birligi   men   va   sen   so‘zlari   orqali,   ko‘pligi   biz   va   siz     so‘zlaori
orqali ifodalanadi.
5.   Urg‘u     so‘zining   grammatik   ma’nosini   ifoda   qilish   uchun   xizmat   qilishi
mumkin:   akadé́mik   (ot),   -   akademí	́́k   (sifat),   yangí	́  (sifat)   –   yá	́ngi   (ravish),   termá	́
(sifat) – té	
́rma  fe’l ning bo‘lishsiz shakli.
6.   So‘z   tartibi.   So‘zlarning   gapda   oldinma-keyin   kelish   ham   ba’zan
grammatik   ma’no   ifodalashga   yordam   beradi.   Masalan:                                     1.   Ajoyib
odamlar.   2.   Odamlar   ajoyib.   Birinchi   gapda   ajoyib   so‘zi   otdan   oldin   kelib
sifatlovchi vazifasini, ikkinchi gapda ushbu so‘z otdan keyin kelib kesim vazifasini
bajargan.
7.   Ohang   ham   grammatik   ma’no   ifodalashda   katta   ahamiyatga   ega.   Bunda
grammatik   ma’no   so‘zlarning   gap   sifatida   shakllanishi   bilan   bog‘liq.   Masalan:
125 Hamma keldi. (Darak gap) - Hamma keldi? (so‘roq gap)  - Hamma keldi!  (undov
gap) 
18.4.So‘zning grammatik shakli.
So‘zning biror grammatik ma’no ifodalaydigan ko‘rinishi  uning grammatik
shakli   deyiladi.   Grammatik   shakl   grammatik   ma’noni   ifodalashning   eng   zaruriy
sharti,   tilda   ular   biri   ikkinchisiz   mavjud   bo‘lmaydi.   Masalan,   otlardagi   ko‘plik
ma’nosi –lar affiksli shakl orqali ifodalanadi: gullar; tushum kelishigi ma’nosini –
ni affiksli shakl ko‘rsatadi va h.k.
O‘zbek   tilida   so‘zlar   bir   grammatik   ko‘rsatkichli,   ko‘p   grammatik
ko‘rsatkichli   yoki   grammatik   ko‘rsatkichsiz   shaklda   bo‘lishi   mumkin.   Masalan:
mamlakat   –   grammatik   ko‘rsatkichsiz   so‘z   shakli;   mamlakatlari   –   bir   grammatik
ko‘rsatkichli   so‘z   shakli;   mamlakatlarida   –   ko‘p   grammatik   ko‘rsatkichli   so‘z
shakl.
Hozirgi   o‘zbek   tilida   so‘zlarning   grammatik   shakllari   affikslar,   yordamchi
so‘zlar   vositasida,   so‘zlarni   juftlash   yoki   takrorlash   orqali   hosil   qilinadi.   SHunga
ko‘ra so‘zlarning quyidagi grammatik shakllari farqlanadi:
1. Sintetik shakl. Bu shakl  shakl yasovchi affikslar vositasida hosil bo‘ladi:
kitobning,   kitobni,   kitobga,   kitobda;   o‘qimoqdaman,   o‘qimoqdasan,
o‘qimoqdamiz, o‘qimoqdasiz kabi.
2.   Analitik   shakl.   Mazkur   shakl   yordamchi   so‘zlar   orqali   yuzaga   keladi:
bolalar uchun, zavq bilan, o‘qib tur, o‘qib ko‘r kabi.
3. Juft va takroriy shakl. Ikki so‘zni juftlash yoki bir so‘zni takrorlash bilan
ham grammatik shakl yasaladiki, bunday shakl juft va takroriy shakl deb yuritiladi:
tog‘-tosh,   katta-kichik   juft   shakli   umumlashtirish   ma’nosini,   savat-savat   (non),
tog‘-tog‘   (paxta)   takrorlash   shakli   ko‘plik,   mo‘llik   ma’nosini   ifodalaydi,   katta-
katta, tez-tez takroriy shakl ma’noni kuchaytirish uchun xizmat qiladi.
Demak,   so‘zning   u   yoki   bu   shakli   maxsus   vosita   va   usullar   yordamida
yuzaga   keladi.   Ammo   o‘zbek   tilida   so‘zlarning   maxsus   grammatik   ko‘rsatkichga
ega bo‘lmagan shakllari ham mavjud. Masalan: 
institutlar – institut Ø (birlik son);
institutda – institut Ø (bosh kelishik);
ishlama – ishla Ø (bo‘lishli fe’l shakli) kabi.
So‘zning   shakllari   tizimida   ko‘rsatkichga   ega   bo‘lmagan   so‘zning   maxsus
ko‘rinishi nol ko‘rsatkichli (Ø ko‘rsatkichli) shakl deb yuritiladi. So‘zning bunday
ko‘rinishi so‘z shakllari tizimida belgilanadi.
So‘zning   grammatik   shakllari   tizimi   paradigma   (yunoncha   paradeima   –
«namuna») deyiladi.
126 Paradigma     o‘z   xususiyatiga   ko‘ra   ikki   turga   bo‘linadi:         1)   xususiy
paradigma, 2) to‘liq paradigma.
Bir   turkumga   oid   so‘zning   muayyan   shakllari   tizimi   xususiy   paradigmani
yuzaga   keltiradi.   Masalan,   otlardagi   son   paradigmasi   (kitob-kitoblar),   kelishik
paradigmasi   (kitob   –   kitobning   –   kitobni   –   kitobga   –   kitobda   -   kitobdan)   va
boshqalar xususiy paradigmalar hisoblanadi.
Bir   turkumga   xos   xususiy   paradigmalar   yig‘indisi   to‘liq   paradigmani   hosil
qiladi. Masalan, otga xos to‘liq paradigma: kitob-kitoblar-kitob-kitobning-kitobni-
kitobga-kitobda-kitobdan-kitobim-kitobing-kitobi-kitobimiz-kitobingiz...   Bunda
son, kelishik va egalik paradigmalari to‘liq paradigmani tashkil etgan. 
18.5.Grammatik kategoriya.
Bir-biriga qiyosan olinadigan ikki yoki undan ortiq grammatik ma’no bilan
shu ma’noni ifodalovchi grammatik shakllar tizimi grammatik kategoriya deyiladi.
Grammatik   kategoriya   so‘zlarni,   so‘z   shakllarni,   so‘z   o‘rinlarini,   so‘z
qurilmalarini   birlashtiradi,   umumlashtiradi.   Shunga   ko‘ra   grammatik
kategoriyalarning   to‘rt   turi   farqlanadi:   1)   so‘zning   grammatik   kategoriyalari;   2)
so‘z   shakllarning   grammatik   kategoriyalari;   3)   so‘z   o‘rinlarining   grammatik
kategoriyalari; 4) so‘z qurilmalarining grammatik kategoriyalari.
So‘z   va   so‘z   shakllarning   grammatik   kategoriyalari   tizimi   tilning
morfologiyasini   tashkil   etsa,   so‘z   o‘rinlari   va   so‘z   qurilmalarining   grammatik
kategoriyalari tizimi tilning sintaksisini tashkil etadi.
Demak,   grammatik   kategoriyalarni   morfologik   kategoriyalarga   va   sintaktik
kategoriyalarga ajratish mumkin.
Morfologik   grammatik   kategoriyalarga,   birinchidan,   so‘z   turkumlarining
o‘zi, ya’ni  ot, sifat, son, fe’l kabilar kirsa, ikkinchidan, ma’lum  bir turkumga xos
bo‘lgan   kategoriyalar,   ya’ni   otlarga   xos   bo‘lgan   son,   egalik,   kelishik
kategoriyalari,   fe’llarga   xos   bo‘lgan   bo‘lishli-bo‘lishsizlik,   nisbat,   mayli,   zamon,
shaxs-son kategoriyalari kiradi.
Sintaktik   grammatik   kategoriyalar   deyilganda,   gap,   gap   bo‘laklari:   ega,
kesim, to‘ldiruvchi, aniqlovchi, hol kabilar nazarda tutiladi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1. Grammatika haqida umumiy ma’lumot bering?. 
2. Grammatikada– tilning grammatik qurilishinini izohlang?
3. Morfologiya qismining so‘z turkumlariga izoh bering?  
4. So‘z shakl va grammatik ma’no nima?
5. So‘zning xususiy Grammatik ma’nosiga izoh bering?
127 19.Morfologiyaga haqida umumiy ma’lumot
                               
Tayanch so’zlar:  atash ma’no, Grammatik ma’no, leksik-semantik tamoyil,
morfologik tamoyil, sintaktik tamoyil
19.1. Morfologiya haqida umumiy ma’lumot.
Tilshunoslikning   bu   bo‘limida   so‘zning   grammatik   ma’nosi   va   ularni
ifodalovchi grammatik shakllar o‘rganiladi. So‘z tilshunoslikning ikkita bo‘limida
o‘rganiladi: leksikologiyada va morfologiyada. So‘zning borliqdagi ma’lum narsa,
belgi-xususiyat,   harakat-holatlarni   bildirishi   uning   atash   ma’nosi   yoki   lug‘aviy
ma’nosi   deyiladi.   So‘zning   bunday   ma’nosi   leksikologiyada   o‘rganiladi.   So‘zlar
atash   ma’nosi   bilan   birgalikda   ma’lum   grammatik   ma’no   va   bu   ma’nolarni
ifodalovchi   shakllarga   ham   ega   bo‘ladi.   So‘zning   grammatik   ma’nosi   so‘zning
atash   ma’nosiga   qo‘shimcha   ma’no   bo‘lib,   bir   turkum   so‘zlar   uchun   umumiy
ma’nodir.
Kitob   atash   ma’nosi   –   o‘quv   quroli   grammatik   ma’nosi   –   predmet,   ot   so‘z
turkumi,   birlikda,   bosh   kelishikda…Har   qanday   grammtik   ma’no   ma’lum
grammatik   shakl   orqali   ifodalanadi.   Grammatik   ma’nolarni   ifodalovchi   shakllar
grammatik   shakllar   deyiladi.   Masalan,   uzumlarni   so‘zi   «uzum   daraxti   mevasi»,
«daraxt» ma’nolari bilan birga «ko‘plik», «kelishik» ma’nolariga va bu ma’nolarni
ifodalovchi shakllarga (lar, ni)ega.«Uzum daraxti mevasi», «daraxt» ma’nolari bu
so‘zning atash ma’nosi, qolgan ma’nolar esa grammatik ma’nolaridir. Grammatik
ma’no bir turkumga xos so‘zlar uchun umumiydir. So‘zlarning so‘rog‘i va qanday
umumlashgan   ma’noga   ifodalashiga   ko‘ra   guruhlarga   bo‘linishi   so‘z   turkumlari
sanaladi. So‘z turkumlari ma’no va vazifasiga ko‘ra quyidagi guruhlarga bo‘linadi:
1.Mustaqil 
2.Yordamchi 
3.Undov 
4.Taqlid 
5.Modal 
                  Ma’lum   bir   so‘roqqa   javob   bo‘lib,   biror   gap   bo‘lagi   vazifasida
keladigan so‘zlar mustaqil so‘zlar deyiladi: fe’l, ot, sifat, son, olmosh va ravishlar
mustaqil   so‘zlardir.   Mustaqil   so‘zlardan   kelishik   va   egalik   qo‘shimchalari   bilan
o‘zgarish xususiyatiga ega bo‘lgan so‘zlar ismlar deyiladi. Ismlar to‘rtta bo‘ladi: ot
–   narsaning   nomi,   sifat   –   belgining   nomi,   son   –   miqdor   nomi,   olmosh   –   ismlar
o‘rnida almashib keluvchi, ularga ishora qiluvchi so‘zlar.
128 19.2.   So‘zlarni turkumlarga ajratish.
Nutqimizda   mavjud   so‘zlar   bir-biridan   ma’no   va   grammatik   xususiyatlari
jihatidan   farq   qiladi.   Shu   jihatdan   so‘zlar   ayrim-ayrim   leksik-grammatik
guruhlarga, turkumlarga ajratiladi.   So‘zlarning ma’no va grammatik belgilarining
o‘xshashligiga   qarab   guruhlarga   bo‘linishi   so‘z   turkumlari   deyiladi.   So‘zlarni
turkumlarga ajratish uch tamoyilga tayanadi:
1) leksik-semantik tamoyil;
2) morfologik tamoyil;
3) sintaktik tamoyil.
Leksik-semantik   tamoyilga   ko‘ra   so‘zlarni   guruhlarga   ajratishda,   so‘zning
leksik   ma’nosiga   e’tibor   beriladi.  Masalan:   tuz,   non,  tinchlik,   daryo,   tog‘,   osmon
kabi   so‘zlar   predmet   yoki   predmetlik   tushunchasini   (bunday   so‘zlar   ot   so‘z
turkumi deb nomlangan); katta ko‘cha, shirin olma, tiniq osmon, ko‘k ko‘ylak kabi
ajratilgan   so‘zlar   predmetning   belgisini   (bunday   so‘zlar   sifat   deb   nomlangan),
beshta   daftar,   yuzlab   odam,   o‘ntadan   o‘quvchi,   ikkinchi   kurs   kabilarda   ajratilgan
so‘zlar   predmetning   miqdorini,   tartibini   (bunday   so‘zlar   son   deb   nomlangan);
ayrim   so‘zlar   bormoq,   kelmoq,   yozmoq,   kulmoq,   uxlamoq   kabi   harakat   va   holat
tushunchasini   (bunday   so‘zlar   fe’l   deb   nomlangan);   asta   o‘qidi,   do‘stona   gapirdi,
piyoda   yurdi   kabi   ajratilgan   so‘zlar   esa   ish-harakatning   belgisini   (bunday   so‘zlar
ravish deb nomlangan) bildiradi.
Chunonchi,   ayrim   so‘zlar   predmet,   belgi,   miqdor   ma’nosini   nomlab
ko‘rsatmasa  ham, ularning mavjudligiga ishora qiladi:  men, sen,  bu, shu, qancha,
har kim, qandaydir kabi (bunday so‘zlar olmosh deb nomlangan).
Tilda shunday so‘zlar (bilan, va, ammo, uchun, chunki, xuddi, faqat, albatta,
yo‘q,   eh,   oh,   dupur-dupur,   yalt-yult   kabi)   ham   borki,   ular   mustaqil   holda   leksik
ma’no ifoda etmaydi, biror tushunchaning atamasi  bo‘la olmaydi. Bunday so‘zlar
hozirgi o‘zbek tilida ko‘makchi, bog‘lovchi, yuklama, modal, undov, taqlid so‘zlar
deb yuritiladi.
19.3. Morfologik tamoyil.
Morfologik   tamoyilga   ko‘ra   so‘zlarni   guruhlarga   ajratishda   ularning
morfologik xususiyatlari asos qilib olinadi. So‘zlarning qanday morfologik shaklda
kelishi   uning   ma’no   xususiyati   bilan   bog‘liq.   Masalan:   predmet   tushunchasini
anglatadigan   so‘zlar   (otlar)   son,   egalik,   kelishik   kabi   grammatik   shakllarga;
predmetning,   ish-harakatning   belgisini   bildiradigan   so‘zlar   (sifat   va   ravishlar)
daraja shakliga; harakat yoki holat ma’nosini bildirgan so‘zlar (fe’l) nisbat, zamon,
shaxs-son, mayl kabi grammatik shakllarga ega.
Predmet   yoki   shaxsga   ishora   qiluvchi   so‘zlar   (olmosh)   ham   morfologik
jihatdan o‘zgarib, son, egalik, kelishik shaklida kela oladi.
129 Predmetning   miqdori   va   tartibini   anglatuvchi   so‘zlar   (son)   morfologik
jihatdan   o‘zgarmaydi.   Shuningdek,   leksik   ma’no   anglatmaydigan   so‘zlar
(ko‘makchi,   bog‘lovchi,   yuklama,   modal   so‘z,   undov   va   taqlid   so‘zlar)   ham
morfologik shakllarga ega emas.
Sintaktik   tamoyilga   ko‘ra   so‘zlarni   guruhlarga   ajratish   esa   uning   sintaktik
tomoni,   ya’ni   qanday   so‘zlar   bilan   grammatik   munosabatga   kirishi,   gapda
bajaradigan   sintaktik   vazifasiga   ko‘ra   belgilanadi.   Masalan:   predmet   ma’nosini
anglatuvchi   so‘zlar   (ot)   bosh   kelishik  shaklida   ega  va   kesim   vazifasini,   qaratqich
kelishigi   shaklida   aniqlovchi,   tushum,   jo‘nalish,   o‘rin-payt,   chiqish   kelishigi
shakllarida   to‘ldiruvchi   va   hol   vazifalarida   keladi:   dars   boshlandi,   odamning
ko‘rki, xatni yozdi, universitetda o‘qiydi kabi.
Belgi   bildiradigan   so‘zlar   (sifat,   son,   ravish)   predmet   yoki   harakat
ifodalovchi   so‘zlar  bilan  grammatik  munosabatga  kirishib,  gapda aniqlovchi  yoki
hol   vazifalarida   keladi   (to‘g‘ri   so‘z,   o‘z,   beshta   bola,   ko‘p   kitob,   yaxshi   o‘qiydi,
birinchi keldi kabi).
Predmet,   belgi,   miqdorning   mavjudligiga   ishora   qiluvchi,   ular   o‘rnida
almashinib qo‘llanuvchi so‘zlar (olmoshlar) gapda nimaga ishora qilishi va qanday
so‘zlar   bilan   birikishiga   ko‘ra   gapda   ega,   kesim,   to‘ldiruvchi,   aniqlovchi,   hol
vazifalarida   keladi   (men   gapirdim,   maqsadim   –   shu,   bu   bino,   nimani   o‘qiding,
qayerda yashaydi kabi).
Tildagi   leksik   ma’no   ifoda   etmaydigan   so‘zlar   esa   (ko‘makchi,  bog‘lovchi,
yuklama)   leksik   ma’no   ifodalovchi   so‘zlar   orasidagi   grammatik   munosabatni
shakllantiradi,   gap   pyoki   uning   tarkibidagi   ayrim   so‘zlarga   qo‘shimcha   ma’no
qo‘shadi. Bunday so‘zlar sintaktik vazifa bajarmaydi.
Shuningdek,   leksik   ma’no   ifodalamay,   biror   hodisaning   atamasi   (nomi)
bo‘lmasa   ham,   lekin   gap   bo‘lagi   sifatida   yoki   mustaqil   holda   so‘z-gap   sifatida
qo‘llana oladigan so‘zlar (modal, undov, taqlid so‘zlar) ham mavjud (kerak, zarur,
bor, oh, eh, uf, ey, gup-gup, dupur-dupur kabi).
Demak,  so‘zlarning  gapda  qanday   gap  bo‘lagi  bo‘lib  kelishi,  uning  qanday
so‘zlar bilan aloqaga kira olishi, ma’nosiga va grammatik shakliga bog‘liqdir.
19.4. O‘zbek tili lug‘at tarkibi.
O‘zbek   tili   lug‘at   tarkibidagi   so‘zlar   leksik-semantik,   morfologik   va
sintaktik tamoyilga tayangan holda quyidagi guruhlarga ajratiladi:
1) mustaqil so‘zlar, 2) yordamchi so‘zlar, 3) alohida guruh  so‘zlar.
Mustaqil   holda   leksik   ma’no   ifoda   eta   oladigan,   biror   morfologik   shaklda
kelib,   gap   bo‘lagi   vazifasini   bajaradigan   so‘zlarga   mustaqil   so‘zlar   deyiladi.
Mustaqil so‘zlarga ot, sifat, son, olmosh, fe’l, ravish kabi so‘z turkumlari kiradi.
130 Mustaqil   holda   leksik   ma’no   ifoda   etmay,   gap   bo‘lagi   vazifasini
bajarmaydigan,   faqat   so‘zlar   orasidagi   sintaktik   munosabatni   ifodalaydigan   yoki
ularga   qo‘shimcha   ma’no   qo‘shishga   xizmat   qiladigan   so‘zlar   yordamchi   so‘zlar
deyiladi. Yordamchi so‘zlarga ko‘makchi, bog‘lovchi, yuklama kiradi.
Modal   so‘zlar   modal   ma’no   ifodalashi   jihatidan   yuklamalarga   o‘xshasa-da,
lekin   undan   farqli   ravishda   gapda   gap   bo‘lagi   (kesim,   sostavli   kesim   tarkibida)
vazifasida, butun bir gap tarzida kela oladi.
Undov   va   taqlid   so‘zlar   mustaqil   so‘zlar   kabi   biror   hodisaning   nomi   bo‘la
olmaydi,   lekin   gap   bo‘lagi   vazifasida,   so‘z-gap   vazifasida   kela   oladi.   Shuning
uchun ham bunday so‘zlar alohida guruhni tashkil etadi
Nazorat uchun  va topshiriqlar
1. Morfologiya so‘zning qaysi tomonini tekshiradi?
2. Qaysi so‘z turkumlari grammatik ma’nolar ifodalashga xizmat qiladi?
3. So‘zlarni turkumlarga ajratishda qaysi xususiyatlar hisobga olinadi?
4. Qaysi so‘z turkumlari grammatik ma’nolar ifodalashga xizmat qiladi?
5. Borliqdagi   narsa,   belgi,   harakat   kabilarni   bildirish-bildirmasligiga
ko‘ra so‘zlar qanday turlarga bo‘linadi?
6. So‘zlarning   umumiy   grammatik   ma’no   va   vazifalariga   ko‘ra   ma’lum
guruhlarga bo‘linishi qanday nomlanadi?
                    20.Ot. Otning leksik-grammatik xususiyatlari . 
Tayanch so’zlar:   atoqli ot, turdosh ot, mavhum ot, konkret ot, yakka otlar,
jamlovchi otlar.
      20.1.Otning ta’rifi va leksik-grammatik xususiyatlari.
Predmetning nomini (keng ma’noda) bildiruvchi mustaqil so‘z turkumiga ot
deyiladi.   Ot   so‘z   turkumiga   oid   so‘zlar   kim?   nima?   kimlar?   nimalar?   qayer?
savollaridan   biriga   javob   beradi:   o‘qituvchi,   xonanda,   tilshunos   –   kim?,   yer,   suv,
tuz, non – nima?, shahar, joy – qayer? kabi.
Keng   ma’noda   predmet   ma’nosini   ifodalash   otning   leksik   xususiyatidir.
Predmetlik   ma’nosini   tirik   mavjudotlar   (parranda,   qush,   chumoli   kabi),   yer   va
osmonga   oid   narsalarning   nomi   (quyosh,   oy,   tog‘,   tosh,   daryo   kabi),   kundalik
turmushga   oid   narsalarning  nomi   (tuz,   non,  choynak,   qatiq   kabi),   o‘simliklarning
nomi   (paxta,   sholi,   jo‘xori,   beda   kabi),   voqea-hodisa,   belgi,   xususiyat   va
munosabatlarning   nomi   (to‘y,   anjuman,   majlis,   shodlik,   ishonch,   kurash   kabi),
o‘rin va  vaqt   nomlari   (yoz,  kuz,  pastlik, tepalik  kabi), shuningdek  atab  qo‘yilgan
131 shaxs   va   predmet   nomlari   (Toshkent,   Zulfiya,   Sirdaryo,   «O‘qituvchi»   nashriyoti
kabi) ifoda etadi.
Ot shu ma’no xususiyati jihatidan ikki turga bo‘linadi: turdosh otlar va atoqli
otlar.   Kitob,   daftar,   tinchlik   –   turdosh   otlar;   Samarqand,   Akmal,   «Qora   ko‘zlar»
(roman), «Fan» (nashriyot) - atoqli otlar.
Ot o‘ziga xos morfologik xususiyatlarga ega, ya’ni:
1)   Ot   son   kategoriyasiga   ega,   ya’ni   predmet   anglatuvchi   so‘zlar   birlik   va
ko‘plik sonda qo‘llanadi. Otlar birlik sonda yakka bir predmetni ifodalaydi: daraxt
–   yakka   bir   predmet,   birlik   son   shaklida   kelgan;   daraxtlar   -   noaniq   ko‘plik   son
shaklida kelgan;
2)   ot   egalik   kategoriyasiga   ega,   ya’ni   predmetning   uch   shaxsdan   biriga
(so‘zlovchi,   tinglovchi,   o‘zga   shaxsga)   taalluqliligini,   qarashliligini,   maksubligini
bildiradi: mening daftarim, sening ukang, uning quvonchi kabi;
3) ot kelishik kategoriyasiga ega. Otlar oltita kelishik ma’nosiga ega bo‘lib,
bu   kelishik   shakllari   otning   boshqa   so‘zlarga   bo‘lgan   sintaktik   munosabatini
ifodalaydi (Barnoning kitobi, kitobni o‘qidi, kitobdan foydalandi kabi);
Ot o‘ziga xos sintaktik belgilarga ham ega:
1) ot ot bilan bog‘lanadi. Bosh va qaratqich kelishigidagi otlar ana shunday
xususiyatga ega: paxta g‘ururimiz, farzandning baxti  kabi;
2)   ot   fe’l   bilan   bog‘lanadi,   ya’ni   tushum,   jo‘nalish,   o‘rin-payt,   chiqish
kelishigidagi   otlar   fe’l   bilan   birikadi:   xatni   o‘qidi,   xatga   qaradi,   xatda   yozilgan,
xatdan ko‘chirdi kabi;
3)   ot   ba’zan   sifat,   ravish,   son,   olmosh,   taqlid   va   undov   so‘zlar   bilan   ham
birika   oladi:   osmon   tiniq,   uylar   ko‘p,   beshta   bola,   maqsadim   shu,   dupur-dupur
ovoz, holiga voy kabi;
4)   bosh   kelishik   shaklidagi   ot   gapda   asosan,   ega   va   kesim,   ba’zan
sifatlovchi-aniqlovchi,   izohlovchi   kabi   gap   bo‘laklari   vazifasida,   shuningdek,
undalma,   nominativ   gap   tarzida   keladi.   Masalan:   O‘zbekiston   –   kelajagi   buyuk
davlat (I.Karimov). Olim kishi o‘zining ilmi va odobiga tayanadi. (Oz-oz o‘rganib
dono   bo‘lur).   Seni   ulug‘layman,   ey   ona   xalqim   (A.O.)   Subhidam.   Quyosh
yotog‘idan bosh ko‘tardi (P.Q.);
5)   Qaratqich   kelishigidagi   ot   qaratuvchi-aniqlovchi   vazifasida   keladi:   Sen
Pushkinning sevgan malagi (A.O.);
6)   tushum,   jo‘nalish,   o‘rin-payt   va   chiqish   kelishigi   shaklidagi   otlar
to‘ldiruvchi,   hol,   ba’zan   kesim   vazifasini   bajaradi.   Masalan:   Bayramni   munosib
mehnat   tortiqlari   bilan   nishonlashdi   (S.A.).   Bog‘chada   daraxtlar   oltin   rang   bilan
tovlanardi (O.). Oltin o‘tda bilinadi, odam mehnatda. (Maqol).
132 Demak,   otning   qanday   sintaktik   vazifada   kelishi   uning   qaysi   kelishik
shaklida kelishi bilan bog‘liqdir.
Shuningdek, ot so‘z turkumi so‘z yasalish xususiyatiga ega. Ot so‘z turkumi
faol   so‘z   yasalish   usullari   morfologik,   sintaktik   va   faqat   ot   so‘z   turkumi
yasaydigan   abbreviatsiya   usuli   bilan   yasaladi:   xizmatchi,   kulgi,   taroq,   gulzor,
sevinch   (morfologik   usul   bilan);   belbog‘,   ko‘zoynak,   baxt-saodat,   ota-ona
(sintaktik usul); DAN, ToshDPU (abbreviatsiya usuli bilan) kabi.
Otlarda   modal   shakl   yasalishi   ham   mavjud.   Otlarda   modal   ma’no   otning
leksik   ma’nosiga   kengaytirish,   erkalash,   hurmat,   kuchaytirish,   gumon,   noaniqlik,
kesatiq,   ta’kid,   umumlashtirish   kabi   qo‘shimcha   ma’nolarni   qo‘shish   bilan   hosil
qilinadi: qizcha, qo‘zichoq, bo‘taloq, bolagina, Karimjon, Ra’noxon, un-pun, non-
pon kabi.     
20.2.Otlarning ma’no turlari.
Otlar ma’no jihatdan ikki turga bo‘linadi: atoqli otlar va turdosh otlar.
Bir xildagi predmet (shaxs) yoki hodisalardagi birinchi ayirib ko‘rsatadigan
otlar   atoqli   otlar   deyiladi.   Atoqli   otlar   atab   qo‘yilgan   nomlardir.   Atoqli   otlarga
quyidagilar kiradi:
1)   kishilarning   ismi   va   familiyalari:   Murod,   O‘ktam,   O‘tkir,   Mahmudov,
Ahmedov kabi;
2)   yozuvchi   va   shoirlarning   taxalluslari:   Oybek,   Uyg‘un,   Muqimiy,   Furqat
kabi;
3) uy hayvonlariga atab qo‘yilgan nomlar: Olapar, To‘rtko‘z, Mosh kabi;
4) planeta, yulduzva sayyoralarning nomi: Yer, Zuhra, Etti qaroqchi, Mirrix
kabi.
5) geografik nomlar (shahar, qishloq, tog‘, daryo, ko‘l, cho‘l, qit’a nomlari):
Samarqand, Chotqol, Pomir, Ohangaron, CHirchiq, Osiy kabi;
6)   oliy   davlat   va   yuqori   tashkilotlarning   nomlari:   O‘zbekiston   Vazirlar
Mahkamasi, O‘zbekiston Oliy Kengashi kabi;
                    7)   ilmiy muassasalar,  oliy o‘quv  yurtlari, vazirliklar   va  korxonalar
nomi:   Paxtachilik   ilmiy-tekshirish   instituti,   Toshkent   Davlat   Pedagogika
universiteti, Moliya vazirligi, Davlat banki kabi;
8)   yuqori   mansab,   oliy   faxriy   unvon   nomlari:   O‘zbekiston   Prezidenti,
Vazirlar Mahkamasi raisi, Bosh Qo‘mondon kabi;
9)   turli   anjuman,   hujjat   va   rezolyutsiyalar,   tarixiy   voqealar   nomi:   Ulug‘
Vatan urushi, Mustaqillik kuni, Toshkent anjumani kabi;
10)   fabrika,   zavod,   jamoa   xo‘jaligi,   sport   jamiyatlari,   kino,   teatr,   kitob,
gazeta,   jurnal   nomlari:   «Sharq   yulduzi»   xo‘jaligi,   «O‘rtoq»   konditer   fabrikasi,
133 «Yosh kuch» sport jamiyati, «Turkiston» kontsert zali, «Yulduzli  tunlar» romani,
«Ma’rifat» gazetasi, «Guliston» jurnali kabi.
20.3. Atoqli otlar va ularning turlari.
Atoqli   otlar,   odatda,   bosh   harf   bilan   yoziladi,   shuningdek,   ko‘plik   son
shaklida qo‘llanmaydi. Shu xususiyatlari bilan turdosh otlardan farq qiladi.
Bir   turdagi   predmet,   hodisalarning   umumlashtiruvchi   nomi   turdosh   ot
deyiladi: stol, kitob, tanbur, baxt, g‘oya, anjuman kabi. Turdosh otlar atoqli otlarga
nisbatan ko‘p miqdorni tashkil etadi. Turdosh otlar kichik harf bilan yoziladi.
Atoqli   otlar   turdosh   otlarga   yoki   aksincha,   turdosh   otlar   atoqli   otga   o‘tishi
mumkin. Masalan,  frantsiyalik ustaning nomi Batist  (atoqli  ot)  so‘zi turdosh otga
(matoning   nomi)   aylangan   bo‘lsa,   muhabbat   turdosh   oti   (abstrakt   ot)   atoqli   otga
(ismga) aylangan.
Turdosh ot ifodalangan tushunchaning xususiyatiga ko‘ra konkret (aniq) va
abstrakt (mavhum) otlarga ajratiladi. Bevosita predmet anglatadigan otlar konkret
otlar   deyiladi:   qalam,   daftar,   bola,   tog‘   kabi.   Konkret   otlarni   bevosita   sanash   va
ko‘rish   mumkin:   o‘nta   daftar,   beshta   bola   kabi.   Birlik   va   ko‘plik   shaklida   kela
oladi: bola (birlik) – bolalar (ko‘plik) kabi.
Mavhum tushunchani, belgini predmet sifatida ifodalaydigan otlar mavhum
ot deyiladi: tinchlik, iroda, baxt, quvonch kabi.
Abstrakt   otlarni   sanash   va   ko‘rish   mumkin   emas.   Ko‘plik   son   shaklida
qo‘llanmaydi.
20.4.   Turdosh otlar va ularning turlari.
Turdosh otlar birlik shaklda kelib yakka bir predmetni  yoki predmetlarning
to‘dasini   ifodalashi   mumkin.   Shu   xususiyatga   ko‘ra   turdosh   otlarning   ikki   turi
mavjud: yakka ot va jamlovchi ot.
Birlik   shaklda   kelib   bir   turdagi   predmetlardan   bittasini   ifodalaydigan   ot
yakka ot deyiladi: daraxt, stol, kishi, daryo kabi.
Birlik shaklda kelsa  ham, lekin bir turdagi  predmetlarning jamini, to‘dasini
ifodalaydigan   ot   jamlovchi   ot   deyiladi:   xalq,   lashkar,   to‘da,   olomon,   ko‘pchilik,
ozchilik kabi.
Savol va topshiriqlar
1. Ot  turkumining  ta’rifi  va so‘roqlarini ayting, misollar kel¬ti¬ring. 
2. Otlarning xususiyatlari va gapdagi vazifalarini ayting.
3. Turdosh ot¬lar deb qanday otlarga aytiladi? 
4.   Qanday   tushunchani   ifodalashiga   ko‘ra   turdosh   otlarning   turlari   haqida
gapiring. 
5.   Bir¬lik   shaklda   ko‘plikni   ifodalash-ifodalamasligiga   ko‘ra   turdosh
otlarning turlari haqida gapi¬ring. 
134 6. Atoqli otlarning ta’rifi va turlari haqida gapiring. 
7. Turdosh otlarning atoqli otlarga, atoqli otlarning turdosh otlarga o‘tishiga
misollar keltiring. 
21.Ot turkumining  son kategoriyasi. Otlarning nokategorial shakllari
                                           
Tayanch tushunchalar:   Ko‘plik, son shakli,   qo‘llanuvchi otlar,   predmet,
talabalar, Otlarda grammatik ko‘plik son shakli, affiks. 
21.1.   Son kategoriyasining ta’rifi
Birlik   son   shaklida   qo‘llanuvchi   otlar   yakka   bir   predmetni   yoki   yakkalikni
ajratilmaydigan predmetni anglatadi: qalam, daftar, tog‘, uy, talaba kabi. Birlik son
shaklida qo‘llangan ot maxsus grammatik ko‘rsatkichga ega emas. Shuning uchun
otning   bunday   qo‘shimcha   olmagan   shakli   (nol   ko‘rsatkichli   shakl)   grammatik
jihatdan birlik son shakli deb qaraladi.
Ko‘plik   son   shaklida   qo‘llanuvchi   otlar   ikki   yoki   undan   ortiq   predmetni
(yoki noaniq ko‘plikni) anglatadi: qalamlar, daftarlar, tog‘lar, uylar, talabalar kabi.
Otlarda grammatik ko‘plik son shakli –lar affiksi bilan hosil qilinadi.
Ko‘rinadiki, otlardagi birlik ma’nosi va ko‘plik ma’nosi hamda bularni ifoda
etuvchi shakllar yig‘indisi son kategoriyasini hosil qiladi.
Otlarda   son   kategoriyasini   birlik   va   ko‘plik   ma’nosida   qo‘llana   oladigan
otlarga   xosdir.  Sanash  mumkin  bo‘lgan,   bevosita  predmetni   anglatadigan  konkret
turdosh otlar birlik shakli bilan birga ko‘plik son shaklida ham qo‘llanadi: xona –
uchta xona – xonalar; bola – besh bola – bolalar kabi.
21.2.Mantiqiy son va grammatik son.
O‘zbek   tilida   birlik   va   ko‘plik   son   shakliga   ega   bo‘lgan   otlar   bilan   bir
qatorda faqat birlik shaklida qo‘llanadigan otlar ham mavjud.
Bunday   otlarga   abstrakt   otlar   (sevgi,   ishonch,   ko‘ngil   kabi),   donalab
sanalmaydigan predmetlarni anglatuvchi otlar (un, suv, yog‘, guruch kabi), yakka
bir  predmetni  anglatuvchi  otlar  (til, bosh,  yurak kabi), juft  predmetni  anglatuvchi
otlar (ko‘z, qosh, qo‘l, etik, paypoq kabi), atoqli otlar (Zulfiya, Toshkent, Sirdaryo
kabi) kiradi. Ayrim hollarda bu otlarga –lar ko‘plik affiksi qo‘shila oladi. Bunday
holda –lar ko‘plik ma’nosini emas, balki quyidagi ma’nolarni ifodalab keladi:
1.   Abstrakt   otlar,   yakka   bir   predmetni   anglatuvchi   otlar,   juft   predmetni
anglatuvchi   otlarda   –lar   affiksi   qo‘shilganda   ma’noni   kuchaytiradi   yoki
ta’kidlaydi: Kumushning qoshlari chimirildi (A.Qodiriy).
135 2.   Donalab   sanalmaydigan   predmetni   anglatuvchi   otlarga                                 –lar
affiksi   qo‘shilganda,   shu   predmetning   turi,   navi,   yoki   mo‘llik   kabi   ma’nolarni
bildiradi: Zilol suvlar, eram kabi bog‘u-bo‘stonlar (G‘ayratiy).
3. Atoqli otlarga qo‘shilganda esa umumlashtirish, birgalik kabi ma’nolarni
bildiradi: Saidalar kelishdi kabi.
Shuningdek,   qarindosh-urug‘lik   munosabatini   bildiruvchi   (ota,   ona,   buvi,
aka, opa kabi)  otlarga egalik qo‘shimchasidan  keyin –lar  affiksi  qo‘shilganda, bu
otlar hurmat ma’nosini anglatadi: otamlar, opamlar, buvimlar kabi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
     1.  Otlardagi birlik ma’nosi qanday vositalar yorda¬mida ifodalanadi? 
     2. Otlardagi ko‘plik ma’nosi qanday vositalar yorda¬mida ifodalanadi? 
     3. Qanday otlar faqat birlikda qo‘llanadi? 
          4.   Faqat   birlikda   qo‘llanadigan   otlarga   -lar   qo‘shimchasi   qo‘shilsa,
qanday ma’no ifodalanadi? 
        5.   -lar   qo‘shimchasi   yana   qanday   turkumdagi   so‘zlarga   qo‘shiladi   va
qanday ma’nolarni ifodalaydi? 
                            22.Otlarning aloqa-munosabat    kategoriyalari
22.1. Egalik kategoriyasi.
          Egalik kategoriyasi.  Bu kategoriyaning ko‘rsatkichlari quyidagilar: -(i)m, -
(i)miz, -(i)ng, -(ing)iz, -(i)si. Egalik affiksi  tarkibida beriluvchi  –lar  shaxs  haqida
emas,   balki   egalik   qilinayotgan   narsa/predmet   haqida   ma’lumot   tashigani   uchun,
shu  narsaning   ko‘pligiga  ishora  qilganligi  tufayli   uni  bu  kategoriya  bilan  bog‘lab
bo‘lmaydi.   Masalan,   ...Antey   kuchni   yerdan   oladi,   Said   Ahmad   ...ularning
maqtovlaridan.   Maqtovlari     so‘zshaklidagi   –lar   maqtovning   ko‘pligini
ko‘rsatmoqda.  
Bu   kategoriya   shaxs   va   son   ma’nosi   bilan   uzviy   bog‘langan.   Shu   boisdan
egalik   kategoriyasi   (qisq.   EK)   ning   barcha   ko‘rsatkichlarida   bir   vaqtning   o‘zida
shaxs   ma’nosi   ham,   son   ma’nosi   ham   ifodalanadi.   Holbuki   bu   ma’nolar   ushbu
kategoriyadan   tashqarida   ham   mavjud   (masalan,   kishilik   olmoshlarida,   kesimlik
kategoriyasida,   shuningdek,   otning   son   kategoriyasida   va   h.).   Aslida   shaxs-son
ma’nosini   ifodalash   uchun   kishilik   olmoshlari   xoslangan.   Ulardan   boshqa   lisoniy
birliklardagi   shaxs-son   ma’nosi   olmoshlar   substansial   mohiyatining   tajallilari.
Demak,   EKning   substansial   mohiyatini   shaxs-son   ma’nosining   qo‘llanilishi   bilan
bog‘liq o‘ziga xos holatlardan tashqaridan qidirmoq lozim bo‘ladi.
136 EK   asosidagi   sintaktik   qurilmalar   rang-barang   ma’nolarni   anglatadi.   Bu
rang-baranglik   shaxs-son,   aniqlik/noaniqlik   kabi   tajalli   ma’nolar,   tobe   so‘zning
kelishik   shakli,   birikuvchi   so‘zlarning   semantikasi   kabi   omillar   bilan   bog‘liq
bo‘ladi. Masalan, g‘amim so‘zshakli kontekst bilan bog‘liq ravishda ikki xil ma’no
anglatadi: g‘amimni yedim –g‘amimni yeding. 
Shu boisdan EK ning faqat sintaktik xususiyatlari uning mohiyatiga daxldor.
Zero,   EK   UGMsidagi   kategorial   ma’no   sintaktik   tabiatli   bo‘lib,   undan
anglashiladigan   turli   ma’nolar   yondosh   va   hamroh   ma’nolar.   Xususan,   «shaxs-
son» ma’nosi EK uchun yondosh, shaxs-son kategoriyasi uchun kategorial ma’no.
EK  ning  sintaktik   (kategorial)   mohiyati  «keyingi  mustaqil   so‘zning  oldingi
ifodalangan   (a)   yoki   ifodalanmagan   (b)   mustaqil   so‘zga   sintaktik   munosabatini
ko‘rsatish.   Masalan,   a)   mening   kitobim,   mening   borganim,   kelishning   azobi;   b)
sevinchim, ishing;
EK   qaratqich   kelishigi   va   bosh   kelishik   shakli   bilan   zich   munosabatda
bo‘ladi. Aniqrog‘i, egalik affiksi bilan shakllangan so‘zdan oldingi, unga tobe so‘z
qaratqich   (a)   yoki   bosh   kelishikda   (b)   bo‘lishi   mumkin:   a)   mening   kitobim,
kitobning varag‘i; b) mart oyi, dam olish kuni, qish payti.   Keyingi birikuvlardagi
bosh   kelishik   shaklini   belgisiz   qaratqich   kelishigi   sifatida   tan   olish   ham   uchrab
turadi.
22.2..Egalik ma’nolari.
Ko‘rinadiki, egalik ma’nosi uch xil usul bilan ifodalanadi:
Morfologik   usulda   egalik   ma’nosi   egalik   shakli   bilan   ifodalanadi,   ammo
qaratuvchi so‘z keltirilmaydi: kitobim, o‘qiganing, taq-tuqi. 
Morfologik-sintaktik   usul.   Bunda   egalik   subyekti   qaratqich   kelishigida,
egalik   obyekti   egalik   shaklida   bo‘ladi:   mening   kitobim,   sening   o‘qiganing,
bolg‘aning taq-tuqi, gulning qizili.
Sintaktik   usul.   Bunda   egalik   subyekti   qaratqich   kelishigida,   egalik   obyekti
egalik shaklisiz bo‘ladi: bizning uy, sizning ko‘cha.
  Modal   ma’no   EK   uchun   nokategorial,   ya’ni   hamroh   ma’no   bo‘lib,   u
o‘zining   grammatik   kategoriyasiga   ega   emas.   I   shaxs   birlik,   III   shaxs
qo‘shimchalaridan   boshqalari   modal   ma’no   ifodalaydi.   «Sizlash»,   «sensirash»,
«kamsitish»,   «kesatish»,   «hurmat»   kabi   qator   ma’nolar   modal   ma’nolar.   Bu,
ayniqsa,   ko‘plikda   yaqqolroq   ko‘zga   tashlanadi.   Akamning   kitoblari,   dadamning
mashinalari kabi. 
Egalik   qo‘shimchalarining   xususiy   qo‘llanishlarida   «butun-qism»
ma’nosining   yuzaga   chiqishini   ham   kuzatish   mumkin:   o‘quvchilarning   biri,
talabalarning a’lochisi, odamlarning o‘qigani kabi.
EK ning UGMsi kategorial va yondosh ma’nolar
137 EK   ning   UGMsi   kategorial   va   yondosh   ma’nolar   asosida   bir   necha
OGMlarga ajraladi:
«Qarashlilik/mansublik»: Ilhomning kitobi, bolaning otasi, qo‘yning boshi. 
«Foil-harakat»: Adibaning kulishi, sening qarishing.
«Aniqlanmishni aniqlovchiga bog‘lash»: qovun bozori, go‘sht do‘koni.
Bu OGMlarning har biri  bog‘lanayotgan so‘zlarning xususiyatlariga bog‘liq
ravishda qator XGMlarda yuzaga chiqishi mumkin: bolaning otasi, gulning bargi,
Mohigulning   kitobi,   qizlarning   bittasi.   Masalan,   bola   va   ota   orasida   qarindoshlik
munosabati bo‘lganligi sababli ularning ifodalovchilari bo‘lgan bola va ota so‘zlari
egalik  shakli  bilan  bog‘langanda    XGM  «qarindoshlik»  bo‘ladi.  Ilhomning  kitobi
birikuvida uch xil XGM yuzaga chiqadi: «Ilhom yozgan kitob», «Ilhomga qarashli
kitob», «Ilhom haqidagi kitob». 
EK   ning   ikkinchi   OGMsi   bog‘liq   qurshovda   –   aniqlanmish   vazifasida
harakat nomi, sifatdosh, ba’zan fe’llardan yasalgan otlar kelgan so‘z birikmalarida
voqelanadi. Bunday birikmalarda aniqlanmish harakat-holat ma’nosida, qaratqichli
aniqlovchi esa foil/subyekt ma’nosiga ega bo‘ladi: Sitoraning kelishi, Muniraning
aytgani kabi. 
EK   ning   uchinchi   OGMsi   so‘z   birikmalari   tuzish,   so‘zlararo   sintaktik
aloqani   o‘rnatish   uchun   xizmat   qiladi.   Misollar:   Astrobodning   bir   kuni   bir   yilga
teng. (Oyb.) Oygulning yo‘qligidan bo‘ldi. 
EK   shakllarining   sintaktik   vazifa   bajarishi   –   otli   birikmalar   hosil   qilish
vazifasi   asosida   tadqiqotchilar   turkiy   tillar   so‘z   birikmalari   tizimida   ham,   gap
qurilishida   ham   alohida   qurilish   –   possesiv   (qarashlilik)   qurilishi   mavjudligini
qayd   etadilar   va   possesiv   qurilish   nominativ   qurilishga   qarama-qarshi   qo‘yiladi.
Haqiqatan   ham,   istagan   turdagi   gap   qaratuvchi   birikma   variantiga   ega   bo‘lishi
mumkin: qizlardan bitta – qizlarning bittasi, molga qul - molning quli, vatan uchun
kurash - vatan kurashi, qizil gul – gulning qizili.
 EK ning sintaktik funksiyasi ayrim so‘zlar tarkibida butunlay so‘nib ketadi:
kechasi, o‘rni, qaysi kabi. 
22.3. Kelishik kategoriyasi.              
Kelishik   kategoriyasi.   Kelishik   kategoriyasi   (qisq.   KK)   morfologik
kategoriyalar   sirasida   ustuvor   sintaktik   tabiati   bilan   ajralib   turadi.   U   EK   bilan
birgalikda sintaktik shakllarning so‘z birikmasiga xos guruhini tashkil etib, gapga
xos   kesimlik   kategoriyasidan   farqlanadi.   KKning   UGMsi   «sintaktik   qurilmalarda
oldingi   so‘zni   keyingi   so‘zga   bog‘lash».   Bu   bilan   u   EK   ga   qarama-qarshi   tursa,
ko‘makchilar,   fe’lning   o‘zgalovchi   kategoriyasi,   bog‘lovchilar   va   ko‘makchilarga
yaqin   turadi.   Ammo   ulardan   farqli   jihatlarga   ega.   Ko‘makchilardan   morfologik
ko‘rsatkich   (qo‘shimcha)   ekanligi   bilan   farqlanadi.   Ko‘makchilar   grammatik
138 ma’no   ifodalash,   so‘zlarni   bir-biriga   bog‘lash   vazifasini   bajarsa-da,   ular   leksik
birliklar   hisoblanadi.   O‘zgalovchi   kategoriya   shakllaridan   barcha   mustaqil
so‘zlarni sintaktik aloqaga kiritish, so‘zlarning lug‘aviy ma’nosiga ta’sir etmasligi
bilan   ajraladi.   Holbuki,   o‘zgalovchi   kategoriyasi   faqat   fe’lga   xos   va   fe’llarning
lug‘aviy   ma’nosiga   ta’sir   etishi   bilan   lug‘aviy-sintaktik   mohiyatga   ega.   Shuning
uchun ular «fe’l kelishiklari» deb ham yuritiladi. Bog‘lovchilardan esa tobe aloqa
uchun   xizmat   qilib,   so‘z   birikmalariga   xosligi   hamda   grammatik   ko‘rsatkich
(qo‘shimcha) ekanligi bilan farqlanadi.
KK   olti   shaklli   sistema   bo‘lib,   ularning   har   biri   o‘ziga   xos   ma’noviy   va
sintaktik xususiyatlar yaxlitligidan iborat. KK shakllari sistemasi quyidagi jadvalda
aks etgan:
№ Kelishiklarning nomi Qo‘shimchasi  Misollar
1 Bosh kelishik -0 Kitob, yaxshi, o‘n, men, borish 
2 Qaratqich kelishigi -ning Kitobning, yaxshining, 
o‘nning, mening, borishning
3 Tushum kelishigi -ni Kitobni, yaxshini, o‘nni, 
meni, borishni
4 Jo‘nalish kelishigi -ga Kitobga, yaxshiga, o‘nga, 
menga, borishga
5 O‘rin-payt kelishigi -da Kitobda,   yaxshida,   o‘nda,   menda,
borishda
6 Chiqishi kelishigi -dan Kitobdan,   yaxshidan,   o‘ndan,   mendan,
borishdan
Bosh   kelishik.   Bosh   kelishik   (qisq.   BK)   0   shaklli   bo‘lib,   uning   mohiyati
boshqa   kelishiklarga   qarama-qarshi   qo‘yilish   asosida   belgilanadi.   BK   dagi
so‘zshakl   gap   tarkibida   tobe   mavqedagi   istagan   gap   bo‘lagi,   so‘z   yoki   gap
kengaytiruvchisi bo‘lib kela oladi. Misollar:
Ega: Derazamning oldida bir tup o‘rik oppoq bo‘lib gulladi. (H.Olim.)
Aniqlovchi: Bilim  - baxt kaliti.  (Maq.)
To‘ldiruvchi: Ko‘rpangga qarab oyoq uzat. (Maq.)
Hol: Ship etdi, Shibirg‘on ketdi. (Top.)
Darslik va qo‘llanmalarda BK kesim  vazifasidagi  so‘zni ham shakllantiradi
deyiladi:   Otam   –   o‘qituvchi.   Dil   qulfi   -   til   kabi.   Biroq   bunda   o‘qituvchi,   til
so‘zshakllari   kesim   vazifasida   bo‘lib,   boshqa   bo‘laklarga   mutlaq   hokim.   KKning
sintaktik   mohiyati   esa     «sintaktik   qurilmalarda   oldingi   so‘zni   keyingi   so‘zga
bog‘lash».   Bu   mohiyat   nuqtai   nazaridan   kelishiklarga   munosabatda   bo‘ladigan
bo‘lsak,   kesimda   bosh   kelishikni   qidirish   mantiqsiz.   Chunki,   a)   kesimlik
139 kategoriyasi tarkibi murakkab bo‘lsa-da, unda kelishik shakli mavjud emas; b) KK
umumturkumiy   kategoriya   ekan,   unda   kesim   vazifasidagi   barcha   mustaqil
so‘zlarda kelishikni qidirishga to‘g‘ri kelgan bo‘lur edi; v) KK sintaktik mohiyati
«oldingi so‘zni keyingi so‘zga bog‘lash» ekan, kesim eng oxirgi so‘z bo‘lib, undan
keyin   bog‘lanadigan   birlik   yo‘q;   g)   ayrim   tadqiqotlarda   bunday   paytda   kelishik
ma’nosi   va   vazifasi   o‘ta   darajada   kuchsizlashadi,   deyiladi.   Aslida   bunda
kuchsizlashish   shu   darajadaki,   kelishik   mohiyati   mutlaqo   voqelanmaydi     -
«ko‘rinmaydi».  Bu esa ushbu pozitsiyada kelishikni qidirmaslikni taqozo qiladi.  
Tilshunoslar   turkiy   tillarda   «bosh   kelishikdagi   so‘z   gapning   xohlagan
bo‘lagi   bo‘lib   kela   olishi»ni   ta’kidlashadi.   BK   ning   bu   xususiyati     boshqa
kelishiklarning   o‘rnini   almashtira   olishi   bilan   belgilanadi.   Ammo   bu   imkoniyat
chegaralangan. KK sistemasi ikki mikrosistemadan iborat: BK, qaratqich kelishigi
(qisq. QK), tushum kelishigi (qisq. TK)      va jo‘nalish kelishigi (qisq. JK), O‘rin-
payt   kelishigi   (qisq.   O‘PK),   chiqish   kelishigi   (qisq.   CHK).   BK   birinchi
mikrosistemaga   mansub   bo‘lganligi   uchun   uning   QK   va   TK   ni   almashtirishi
bemalol.   JK,   O‘PK   va   CHK   ga   nisbatan   bu   imkoniyat   nihoyatda   chegaralangan.
Masalan,   ikki   kundan   keyin   -   ikki   kun   keyin,   qishloqqa   ketdi   -   qishloq   ketdi,
oqshomda ketdi - oqshom ketdi. 
Qaratqich kelishigi. QK uch xil qo‘llanadi: kitobning varag‘i, mening uyim,
qoshin qarosi. QK ko‘rsatkichini olgan so‘z qaratqich, u bog‘langan so‘z qaralmish
deyiladi.   Qaratqich-qaralmish   munosabati   ancha   barqaror   bo‘lib,   bu   QK
ko‘rsatkichining so‘z birikmasidagi o‘rni ancha barqarorligi bilan belgilanadi. 
QK   shuning   uchun,   shuning   singari   kabi   birikuvlarda   so‘z   birikmasi   hosil
qilmaydi, balki so‘zning ajralmas qismiga aylanadi. QK ni olgan so‘z EK ni olgan
so‘z   bilan   birga   qo‘llanadi.   Bunday   qurilishli   so‘z   birikmalari   [QKdagi   ism   Q
EKdagi ism] so‘z birikmasi umumiy qolipining voqelanishi.
QK   ning   keltirilgan   uch   xil   ko‘rinishi   nutq   ko‘rinishi,   bog‘lanuvchi
so‘zlarning lug‘aviy ma’nosiga bog‘liq ravishda yuzaga chiqadi. 
Tushum kelishigi. TK ham bir necha morfologik ko‘rsatkichga ega: -ni, -n, -
i.  TK  dagi   so‘z   faqat   fe’l   bilan  bog‘lanadi.  Fe’llar   TK  dagi   so‘zga   munosabatiga
ko‘ra, ikkiga ajraladi: o‘timli fe’llar va o‘timsiz fe’llar. TK ham ko‘p hollarda BK
bilan   o‘rin   almashadi:   kitobni   o‘qidi   -   kitob   o‘qidi,   olmani   yedi   -   olma   yedi.   TK
bilan shakllangan so‘z gap tarkibida so‘z kengaytiruvchisi – to‘ldiruvchi vazifasini
bajaradi: Novdalarni bezab g‘unchalar tongda aytdi hayot otini. (H.Olim.)
Kelishiklarning   belgili/belgisiz   qo‘llanilishi   masalasi   munozarali.   Biz   KK
dagi   so‘z   uyushganda   oldingi   so‘zshakllardagi   kelishiknigina     belgisiz   deyish
tarafdorimiz. Masalan:  Salim, Karim va Halimni ko‘rdim (belgisiz TK). Opalarim
va   akalarimning   dardlari   bir   dunyo   (belgisiz   QK).   Na   sada   daraxtlari   osti,   na
140 machitlar,   na   doim   bazm   qiziydigan   gavjumda   biror   sharpa   eshitasiz   (belgisiz
O‘PK). (J.Abd.) 
Jo‘nalish   kelishigi.   JK   ko‘rsatkichi   –ga.   JK   semantikasiga   yo‘nalganlik,
xoslik,   tenglashtirish   kabi   ma’no   turlari   xos.   Bu   ma’nolar   birikuvchi   so‘zlarning
xususiyatidan kelib chiqib o‘zgarib ketaveradi: ukamga olmoq, maktabga bormoq.
Birinchi   birikmada   «atalganlik»   ma’nosi   uka   va   ol,   ikkinchi   birikmada
«yo‘nalganlik»   ma’nosi   maktab   va   bormoq   so‘zlarining   lug‘aviy   va   grammatik
ma’nosiga   bog‘liq.   JK   UGMdagi   kategorial   ma’no   esa     «oldinggi   so‘zni   keyingi
so‘zga hol va to‘ldiruvchi vazifasida bog‘lash».
O‘rin-payt   kelishigi.   O‘PK   ko‘rsatkichi   –da.   O‘PK     KK   UGMsini
«oldinggi   so‘zni   keyingi   so‘zga   hol   va   to‘ldiruvchi   vazifasida   bog‘lash»   tarzida
xususiylashtiradi.   O‘PK   va   JK   «yo‘nalganlik»   va   «o‘rinlashganlik»   yondosh
ma’nolari bilan farqlanadi.
O‘PK ning BK bilan o‘rin almashishiga misol: Sitora 1998 yil (da) tug‘ildi.
Bunday   almashish   kam   uchraydi.   O‘PK   qo‘llanishida   so‘zda   makon,   zamon,
obyekt,   vosita   kabi   ma’nolar   yuzaga   chiqadi:   1.   Munira   kompyuterda   yozdi
(vosita). 2.Vodiylarni yayov kezganda, Bir ajib his bor edi menda (payt). (H.Olim.)
Hammasi muqaddas kitoblarda aytilgan (makon).  
Chiqish   kelishigi.   CHK   yagona   ko‘rsatkichga   ega:   -dan.   Bu   qo‘shimcha
ko‘rsatish   olmoshlariga   qo‘shilganda   bir   n     tovushi   orttiriladi:   uQdanqundan,
shuQdanqshundan.   Aytilganidek, BK  bilan  CHK  ning o‘rin  almashishi  nihoyatda
cheklangan: nondan yeng-non yeng, choydan iching-choy iching kabi.   CHK dagi
so‘z   gap   tarkibida   hol,   to‘ldiruvchi,   ega,   kesim   vazifasida   keladi.   Ega   va   kesim
vazifasida   kelganda   CHK   mohiyati   voqelanmagandek   tuyuladi.   Misollar:
Munirada   shu   kitoblardan   bor.   Hijolati   vazifani   bajarmaganidan.   E’tibor   qilinsa,
bunda   lisoniy   qisqaruv   mavjud:         Munirada   shu   kitoblardan   (bir   nechtasi)   bor.
Hijolati vazifani bajarmaganidan(dir). Birinchi gapda aslida bir nechtasi so‘zshakli
ega, ikkinchi gapda -dir (turur) kesim bo‘lgan. 
CHK   TK   bilan   ham   o‘rin   almashishi   mumkin.   Bunda   semantikada   farq
seziladi:   nondan   yeng-nonni   yeng,   choydan   iching-choyni   iching.   CHKning   QK
bilan   o‘rin   almashishida   ham   shunday   hol   kuzatiladi:   o‘quvchilardan   biri   –
o‘quvchilarning biri.  
Eslatma.   Darslik   va   grammatikalarda   har   bir   kelishikning   yigirma-o‘ttiz
ma’no turi keltiriladi. Ularning aksariyati KK UGMsiga xos bo‘lmagan, birikuvchi
so‘zlarning lug‘aviy va grammatik ma’nosiga   bog‘liq hodisalar. Shu boisdan har
bir kelishik mohiyatini KK UGMdagi kategorial ma’no  -  «oldinggi so‘zni keyingi
so‘zga   bog‘lash»   substansial   mohiyatini   qay   tarzada   xususiylashtirishidan
qidirmoq lozim.
141 Eslatma.     Turkiy   tillarda   kelishiklarning   semantik   va   vazifaviy   jihatlarini
bir-biridan alohida va har xil mikrosistemalarga keskin bo‘lib o‘rganib bo‘lmaydi,
chunki   bu   tillar   kelishiklarining   ma’no   va   vazifasi   dialektik   birlikda   yashaydi,
kelishiklarning   turli   funksiyasi   bir-biriga   turli   belgilari   bilan   qarama-qarshi
qo‘yiladi. Masalan, JK, O‘PK va CHK bir xil – hol va to‘ldiruvchi vazifasida kela
oladi. Biroq ular bu vazifani turlicha bajaradi. 
22.4. Otlarning yasalishi.
          Otlarning yasalishi: Otlarda modal forma yasalishi. Otlarning tuzilish
jihatdan turlari: sodda, qo‘shma, qisqartma, juft otlar.
                                     Otlar ikki xil - affiksatsiya va kompozitsiya usullari bilan yasaladi.
Shunga   muvofiq,   ot   yasashning   affiksal   va   kompozitsion   qoliplari   mavjud.   Bu
qoliplar   ham   o‘z   o‘rnida   unumli,   unumsiz;   mahsuldor   va   kammahsul   turlarga
bo‘linadi.
Ot  yasovchi   qoliplarning aksariyati  ko‘p ma’noli  qoliplardir.  Quyida  ularni
ko‘rib o‘tamiz.
-chi   affiksli   [ot   +   -chi   =   1)   asosdan   anglashilgan   narsa   bilan   bog‘liq   kasb,
mutaxassislik   bilan   shug‘ullanuvchi   shaxs   oti;   2)   asosdan   anglashilgan
ish/harakat/hodisa   bilan   shug‘ullanuvchi   shaxs   oti;   3)   asosdan   anglashilgan   ish-
harakat, faoliyatda qatnashuvchi shaxs oti; 4) ish-faoliyatda biror oqim, maslak va
sh.k.   tarafdori,   shularga   mansub   bo‘lgan   shaxsni   bildiruvchi   ot;   5)   asosdan
anglashilgan   hodisani,   ish-harakatni   bajarish   odati   kuchli   bo‘lgan   shaxsni
bildiruvchi ot] qolipi quyidagi hosilalarni beradi:
1) sportchi,  dutorchi, kashtachi, shaxmatchi, bufetchi, matbaachi;
2) xabarchi, maslahatchi, terimchi, yordamchi, himoyachi, davomchi;
3) jangchi, isyonchi, hasharchi, muzokarachi, sayrchi, obunachi;
4) respublikachi, muxtoriyatchi, paxtakorchi, tursunoychi;
5) to‘polonchi, buzg‘unchi, tavakkalchi, ginachi, uyquchi, lofchi, kekchi. 
 Ko‘rinadiki, bu qolip polisemantik va polifunksional bo‘lib, har bir ma’nosi
yana bir necha ma’no turlariga bo‘linib ketadi.
-shunos   affiksli   [ot   +   -shunos   =   asosdan   anglashilgan   sohani   o‘rganuvchi
mutaxassis]   qolipi   bir   ma’noli   bo‘lib,   u   quyidagi   hosilalarni   beradi:
adabiyotshunos, tilshunos, tarixshunos, o‘lkashunos, musiqashunos kabi.
-kor affiksli  ikkita qolip mavjud:  a) [aniq ot + -kor = asosdan anglashilgan
narsa/predmetni yetishtirish bilan shug‘ullanuvchi shaxs oti] (paxtakor, lavlagikor,
sholikor,   g‘allakor)   va   b)   [mavhum   ot   +   -kor   =   asosdan   anglashilgan   ish-harakat
bilan   shug‘ullanuvchi   shaxs]   (madadkor,   xiyonatkor,   gunohkor,   tajovuzkor,
tashabbuskor, ijodkor, xizmatkor).
142 -kash   affiksli   qolip   ham   ikki   ma’nolidir:   a)     [ot   +   -kash   =   1)   asosdan
anglashilgan   ish,   mashg‘ulot   bilan   shug‘ullanuvchi   shaxs   oti;   b)   asosdan
anglashilgan ishni bajarish odati kuchli bo‘lgan shaxs oti]: a) zambilkash, kirakash,
loykash, paxsakash; b) janjalkash, hazilkash.
Quyida boshqa affiksli qoliplarni misollari bilan sanab o‘tamiz.
[o‘quv otlari+ -xon = asosdan anglashilgan narsa/predmetni doimiy mutolaa
qiluvchi shaxs oti] (gazetxon, kitobxon, jurnalxon, duoxon), [ot + -do‘z = asosdan
anglashilgan   narsa/predmetni   tikuvchi   shaxs   oti]   (etikdo‘z,   mahsido‘z,
mo‘ynado‘z,   do‘ppido‘z),   [ot   +   -gar   =   asosdan   anglashilgan   narsa/predmet   bilan
bog‘liq   kasbni     qiluvchi   shaxs   oti]   (zargar,   sovungar,   savdogar),   [ot   +   -soz   =
asosdan   anglashilgan   narsa/predmetni   yaratuvchi,   tuzatuvchi   shaxs   oti]   (soatsoz,
stanoksoz,   asbobsoz),   [ot   +   -paz   =   asosdan   anglashilgan   taomni   tayyorlov   shaxs
oti]   (oshpaz,   somsapaz,   mantipaz,   kabobpaz),   [ot   +   -boz   =   asosdan   anglashilgan
ish/harakat   bilan   ko‘p   shug‘ullanuvchi,   unga   berilgan   shaxs   oti]   (majlisboz,
arizaboz,  maishatboz,  safsataboz,  va’daboz, guruhboz, kaptarboz, bedanaboz), [ot
+ -xo‘r = asosdan anglashilgan yegulik, ichimlikni doimiy iste’mol qiluvchi shaxs
oti]   (norinxo‘r,   aroqxo‘r,   nafaqaxo‘r,   choyxo‘r),   [ot   +   -parast   =   asosdan
anglashilgan   narsaga   e’tiqod   qiluvchi   shaxs   oti]   (butparast,   mayparast,
shaxsiyatparast,   maishatparast),   [ot   +   -go‘y   =   asosdan   anglashilgan   ish/harakat,
hodisani doim bajarib turadigan shaxs oti] (maslahatgo‘y, duogo‘y, xushomadgo‘y,
nasihatgo‘y,   labbaygo‘y),   [ot   +   -dor   =   asosdan   anglashilgan   narsa/predmetga   ega
bo‘lgan shaxs oti] (bog‘dor, quldor, do‘kondor), [ot + -bon = asosdan anglashilgan
narsa/predmetga   qarovchi   shaxs   oti]   (bog‘bon,   saroybon,   darvozabon),   [ot   +   -
furush = asosdan anglashilgan narsa/predmetni sotish bilan shug‘ullanuvchi shaxs
oti]   (chitfurush,   nosfurush,   mevafurush),   [ot   +   -dosh   =   asosdan   anglashilgan
narsa/predmetga   bir   xil   aloqador   bo‘lgan   shaxs   oti]   (qayg‘udosh,   musobaqadosh,
suhbatdosh, zamondosh), [ot + -vachcha = asosdan  anglashilgan shaxsga  qarashli
farzand   ma’nosidagi   shaxs   oti]   (boyvachcha,   gadoyvachcha,   to‘ravachcha,
tog‘avachcha,   xolavachcha,   ammavachcha,   itvachcha),   [ham   +   ot     =   asosdan
anglashilgan   narsa/predmetga   aloqador   shaxs   oti]   (hamshahar,   hamsuhbat,
hamkurs,   hamkasb),   a)   [sifat/ravish   +   -lik   =   asosdan   anglashilgan   belgi   oti]
(sariqlik,   tezlik,   bema’nilik,   yoshlik,),   b)   [ot   +   -lik   =   asosdan   anglashilgan
narsa/predmetni   umumlashtirib,   holat   tarzida   ifodalovchi   mansublik   oti]   (otalik,
o‘qituvchilik,   ginaxonlik,   va’dabozlik,   rayonlik,   shaharlik,   urug‘lik,   kiyimlik,
muzlik, botqoqlik),   [ot + -chilik = 1) asosdan anglashilgan narsa yetishtiriladigan
soha  oti;  2)   asosdan  anglashilgan   narsa/hodisaning   borlik  holatini   anglatuvchi  ot;
3) asosdan anglashilgan narsa bilan bog‘lanuvchi holat  oti; 4) biror ish-hodisaning
sababi   asosdan   anglashilgan   narsa   ekanini   bildiruvchi   ot]   (   1)   paxtachilik,
143 urug‘chilik, chorvachilik; 2) pishiqchilik, to‘kinchilik, qattiqchilik), 3) ulfatchilik,
tirikchilik,   maynabozchilik,   o‘rtoqchilik;   4)   yurtchilik,   o‘zbekchilik,
ro‘zg‘orchilik),   [ot   +   -garchilik   =   asosdan   anglashilgan   belgi,   holat,   harakat-
hodisaga aloqador bo‘lgan  oti] (oliftagarchilik, namgarchilik, isrofgarchilik), [ot +
-zor = asosdan anglashilgan narsa ko‘p bo‘ladigan joy oti] (olmazor, qaroqchizor,
paxtazor,   ajriqzor),   [qum,   tosh,   o‘t   +   -loq   =   asosdan   anglashilgan   narsa/predmet
ko‘p   bo‘ladigan   joy   oti]   (o‘tloq,   qumloq,   toshloq),   [ot   +   -iston   =   asosdan
anglashilgan narsa/predmetga boy joy oti] (O‘zbekiston, guliston).
Shunday ot yasash qoliplari borki, ulardan bugungi kunda yangi so‘z
yasalmaydi.   Hosilalarning   barchasi   lisoniy   xarakterga   ega.   [ot   +   -goh   =   asosdan
anglashilgan ish-harakat bajarilgan joy oti] (sayilgoh, ayshgoh, manzilgoh), [ot + -
don = asosdan anglashilgan narsa/predmet saqlanadigan predmetni ifodalov-chi ot]
(qalamdon,   tuzdon,   kuldon),   [ot   +   -xona   =   asosdan   anglashilgan   ish-harakatga
mo‘ljallangan   joy   oti]   (ishxona,   qabulxona,   choyxona,   oshxona),   [ot   +   -obod   =
asosdan   angla-shilgan   narsa/predmet   obod   qilgan   joy   oti]   (Dehqonobod,
Mehnatobod), [ot + -noma= asosdan anglashilgan narsa /predmetni ifodalovchi ot]
(arznoma, taklifnoma, sayohatnoma). 
-k(-ik/-ak),   -q(-iq,   -uq,   -oq)   (kekirik,   ko‘rik,   og‘riq,   qaviq,   buyruq,   qiynoq,
o‘roq),   -k/q   (-iq,   -ik)   (to‘shak,   qayroq,,   elak),   -gi   (ki/g‘i/qi/g‘u)   (sevgi,   kulgi,
supurgi, chopqi, achitqi, yonilg‘i, tomizg‘i), -m( -im/-um) (chidam, to‘plam, unum,
tuzum, chiqim,  qo‘nim,  kechirim), -ma  (uyushma,  birlashma,  dimlama),  -qin/g‘in
(toshqin,   to‘lqin,   bosqin,   tutqun,   qochqin,   yong‘in),   -in/-un   (ekin,   yog‘in,   yig‘in,
bo‘g‘in, tugun), -(i)ndi  (cho‘kindi, yuvindi, chirindi, supurindi, sirqindi, yig‘indi),
-gich   (g‘ich/kich/qich)   (o‘lchagich,   purkagich,   o‘chirgich,   qashlagich,eritkich,
savag‘ich),   -ch,   -inch   (quvonch,   o‘kinch,   qo‘rqinch,   sevinch),   -machoq
(bekinmachoq,   tortishmachoq,   quvlashmachoq   ),   -ak/oq   (sharsharak,   bizbizak,
pirpirak,   g‘urrak,   tartarak),   -ildoq   (shaqildoq,   hiqildoq,   chirildoq,   pirildoq),   -a
(sharshara,   g‘arg‘ara),   -os   (chuvvos,   sharros,   gulduros)   qo‘shimchalari   ishtirok
etuvchi   derivatsion   qoliplari   kam   unum   bo‘lib,   ular   bugungi   kunda   hosila
bermaydi.   Shu   boisdan   qolipning     mazmuniy   tomonini   uning   hosilalaridan
umumlashtirib bo‘lmaydi. 
  -ish,   -uv/ov,     -uvchi/ovchi   affiksli   qurilish,   kirish,   chiqish,   uchrashuv,
kechuv,   maqtov,   chanqov,   uchuvchi,   haydovchi,   tinglovchi,   sotuvchi   so‘zlarini
ham   yasama   so‘zlar   sifatida   qarash   hollari   uchrab   turadi.   Bunda   ular   aslida
so‘zshaklning leksemalashuvi hodisasi ekanligini esda tutish lozim.         
Kompozitsiya   usuli   bilan   qo‘shma   va   juft   otlar   otlar   hosil   qilinadi:
toshko‘mir,   tuyaqush,   karnaygul,   oybolta,   ko‘kkarg‘a,   qoraqurt,   mingoyoq,
qo‘ziqorin, ota-ona, qozon-tovoq, qizilishton.
144 Qo‘shma otlar:
Ot+ot:   ajdargul,   ayiqtovon,   atirgul,   kinolenta,   xontaxta,   xo‘rozqand,
toshbo‘ron,   sochpopuk,   shakarqamish,   qo‘ypechak,   qo‘larrra,   temir   yo‘l,
piyozdog‘, O‘rta CHirchiq.
Sifat+ot:   kaltakesak,   Markaziy   Osiyo,   Sho‘rko‘l,   ko‘ksul-ton,   ko‘rsichqon,
sassiqpopishak, qoradori.
Ot+fe’l:   echkiemar,   ko‘zboylog‘ich,   kallakesar,   husnbuzar,   beshiktervatar,
socho‘sar, dunyoqarash.
Son+ot: beshbarmoq, beshqarsak, Yittisuv, Oltiariq, uchburchak, mingoyoq,
qirqog‘ayni.
Son+fe’l: beshotar, birqoqar.
Ot+sifat: ustabuzarmon, gulbeor, oshko‘k.
Fe’l+fe’l: iskabtopar, ishlab chiqarish.
Fe’l+ot: savacho‘p.    
Juft   otlar.   Juft   otlar   [ot+ot],   [sifat+ot]   kabi   qoliplar,   shuningdek,   boshqa
turkumga oid juft so‘zlarning otga ko‘chishidan vujudga keladi. Juft otlar tarkibiga
ko‘ra quyidagi ko‘rinishlarga ega.
Har ikki qismi mustaqil holda ham ishlatiladigan juft otlar:
Qismlari   o‘zaro   sinonim:   azob-uqubat,   aysh-ishrat,   dori-darmon,   baxt-
saodat,   zeb-ziynat,   izzat-ikrom,   izzat-hurmat,   kayf-safo,   makr-hiyla,   nasl-nasab,
pand-o‘git.
Qismlari   o‘zaro   antonim:   avra-astar,   avlod-ajdod,   achchiq-chuchuk,   bordi-
keldi, bosh-oyoq,er-xotin, o‘g‘il-qiz, savol-javob, salom-alik, qulf-kalit.
Qismlarining   ma’nosi   yaqin:   ariq-zovur,   baxt-taxt,   baqir-chaqir,   boj-xiroj,
bosh-ko‘z, dev-pari, sovg‘a-salom, o‘q-dori, qovoq-tumshuq, hisob-kitob, hol-jon,
qo‘y-qo‘zi.
Qismlaridan   biri   mustaqil   holda   ishlatilmaydigan   juft   otlar:   aldam-quldam,
bozor-o‘char,   bola-baqra,   qo‘ni-qo‘shni,   latta-putta,   yig‘i-sig‘i,maza-matra,
mehmon-izlom, irim-sirim.
Har   ikki   qismi   ham   mustaqil   ishlatilmaydigan   juft   otlar:   adi-badi,   ashqol-
dashqol,   zer-zabar,   shikast-rext,   ikir-chikir,   lash-lush,   qalang‘i-qasang‘i,
mirqinboy-shirqinboy, ya’juj-ma’juj.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1   Egalik kategoriyasi nima?.
2.   Otlarning yasalishiga izoh bering?
3.   Qo‘shma otlarga izoh bering?
4.   Kompozitsiya usuli bilan qo‘shma va juft otlarga izoh bering?
145 23.Sifat   so‘z   turkumi.   Sifatning   leksik-grammatik   xususiyatlari.
Sifatlarning yasalishi. Affiksatsiya va kompozitsiya usullari bilan sifat yasash.
Tayanch   tushunchalar:   asliy   va   nisbiy   sifatlar,   harakter,   xususiyat,   holat,   rang,
maza-ta’m,   shakl,   ko‘rinish   bildiruvchi   sifatlar,   ozaytirma,   kuchaytirma   daraja
shakllari.
23.1.Sifat haqida ma’lumot.
Sifat   va uning  UGMsi.     Asosan   predmetning,  qisman  harakatning belgisini
bildiruvchi so‘zlar sifat deyiladi: qizil qalam, oq kabutar, yaxshi gapirmoq. Boshqa
so‘z   turkumlari   ham   belgi   ifodalaydi.   Ammo   sifat   barqaror   va   turg‘un   belgi
ifodalashi   jihatidan   ulardan   ajralib   turadi.   Masalan,   Gul   qizil   deganda   turg‘un
(statik)   belgi,   Gul   qizardi   deganda   esa   o‘zgaruvchi   (dinamik)   belgi   namoyon
bo‘lgan.   Sifat   anglatadigan   belgi   boshqa   turkumlar   anglatadigan   belgidan
darajalanish   xususiyati   bilan   farqlanadi.   Masalan,   qizg‘ish-qizil-qip-qizil.   Boshqa
turkum   anglatuvchi   belgida   esa   bunday   xususiyat   yo‘q.   Sifat   gapda   asosan
sifatlovchi aniqlovchi, qisman kesim, hol vazifasida keladi.
Shu   asosda   sifatning   UGMsini   «asosan   predmetning,   qisman   harakatning
belgisini   bildirib,   gapda   asosan   sifatlovchi   aniqlovchi,   ba’zan   kesim,   ayrim
hollarda hol vazifasida kelish» ko‘rinishida tiklash mumkin. Belgi tushunchasi o‘z
ichiga   rang-tus,   hajm-shakl,   xarakter,   vazn,   maza   kabilarni   qamrab   oladi.
Belgining   xususiyatiga   ko‘ra   sifatlar   ikkiga   bo‘linadi:   asliy   sifatlar   va   nisbiy
sifatlar.
Asliy   sifatlar   predmetning   turg‘un,   nisbatlanmaydigan   va   darajalanadigan
belgisini   ifodalaydi:   qizil,   sariq,   katta,   ko‘p,   oz.   Nisbiy   sifatlar   belgini   qandaydir
bir predmet, belgi, miqdor, o‘rin va harakatga nisbatan ifodalaydi: moddiy yordam,
siniq   piyola,   burchakdagi   o‘tirgich.   Nisbiy   sifatlarda   darajalanish,   qiyoslanish
bo‘lmaydi. 
Asliy   sifatlarning   barchasida   daraja   shakllari,   ayrimlarida   ozaytirma   va
kuchaytirma shakllar bor. 
Asliy   sifat   bildirgan   belgining   darajasi   har   xil   bo‘lishi   mumkin.   Daraja
kategoriyasi (DK) sifat ifodalagan belgining shu nuqtayi nazaridan tavsifini beradi.
Sifat LMGlari. Darslik va qo‘llanmalarda sifatning 9 ta LMG ajratiladi:
1.Xususiyat   bildiruvchi   sifatlar.   2.Holat   bildiruvchi   sifatlar.   3.Shakl
bildiruvchi   sifatlar.   4.Rang-tus   bildiruvchi   sifatlar.   5.Maza-ta’m   bildiruvchi
146 sifatlar.   6.Hid   bildiruvchi   sifatlar.   7.O‘lchov   bildiruvchi   sifatlar.   8.O‘rin
bildiruvchi sifatlar. 9.Payt bildiruvchi sifatlar.  
Quyida ularning har birini alohida-alohida ko‘rib o‘tamiz.
Xususiyat   bildiruvchi   sifatlar   narsa/mavjudotlarning   xarakter   xususiyatini
ifodalashda ko‘p qo‘llanadi: yoqimtoy, badjahl, muloyim, dilkash, yaxshi, yomon,
loqayd kabi. Xarakter-xususiyat ijobiy yoki salbiy bo‘lishi mumkin.
Holat bildiruvchi sifatlar narsa/mavjudotlarning holat yoki vaziyatini turg‘un
belgi   sifatida   ifodalaydi.   Holat   bildiruvchi   sifatlar   o‘z   o‘rnida   yana   ichki
guruhlarga bo‘linadi:
1) tabiiy holat bildiruvchi sifatlar: go‘zal, mo‘min, o‘ktam, cho‘loq, bukir. 
2) jismoniy holat bildiruvchi sifatlar: bardam, baquvvat, tetik, yosh.
3) ruhiy holat bildiruvchi sifatlar: xafa, g‘amgin, ma’yus, xursand, shod.
4) iqtisodiy holat bildiruvchi sifatlar: boy, badavlat, kambag‘al, nochor.
5) harorat holatini bildiruvchi sifatlar: iliq, salqin, sovuq, issiq.
6) tozalik holatini bildiruvchi sifatlar: toza, ozoda, kir, musaffo, isqirt.
7) eskilik, yangilik holatini bildiruvchi sifatlar: yangi, eski, ko‘hna, juldur. 
8) ho‘l-quruqlik holatini bildiruvchi sifatlar: ho‘l, quruq, nam, namxush.
9)   tinch   va   notinch   holatni   bildiruvchi   sifatlar:   tinch,   jim,   jimjit,   sokin,
osuda,  osoyishta, bezovta.
10) etilganlik holatini bildiruvchi sifatlar: xom, pishiq, g‘o‘r, puxta.  
Shakl   bildiruvchi   sifatlar.   Bu   turdagi   sifatlar   narsa/predmetlarning   tashqi
ko‘rinishlarini ifodalaydi: novcha, yassi, uzunchoq, dumaloq, yapaloq, aylana.    
Rang-tus bildiruvchi sifatlar: oq, qora, qizil, pushti, sariq, zangor.  
Maza-ta’m bildiruvchi sifatlar: shirin, achchiq, nordon, taxir, sho‘r.
Hid bildiruvchi sifatlar: xushbo‘y, badbo‘y, qo‘lansa.
O‘lchov bildiruvchi sifatlar: keng, tor, uzun, yaqin, katta, og‘ir.   
O‘rin bildiruvchi sifatlar: ichki, tashqi, devoriy, qishloqi.
Payt bildiruvchi sifatlar: kuzgi, yozgi, qishki,ertachi, chillaki,ertapishar.
Daraja   sifatning   tasniflovchi   kategoriyasi   sifatida.   DK   «belgi   darajasi»
UGMsiga ega. Daraja turli (geterogen) shakllar yordamida hosil qilinadi: chiroyli-
chiroyliroq-juda chiroyli. 
Asliy sifatlarda belgining darajasini ifodalashga ko‘ra uch daraja ajratiladi: 
a) oddiy daraja; b) orttirma daraja; v) ozaytirma daraja.
Oddiy   daraja   hech   qanday   vositasiz   yuzaga   chiqadi.   Unda   DK   UGMsi
«belgining   ortiq-kamligiga   munosabat   bildirmaslik»   tarzida   yuzaga   chiqadi:
yaxshi, qattiq, semiz, keng, baland, to‘g‘ri, yumshoq kabi.
Orttirma daraja   belgining me’yoriy holatdan ortiqligi, kuchliligini ifodalab,
DK   UGMsini   «belgining   me’yordan   ortiqligini   ifodalash»   tarzida
147 xususiylashtiradi.   Orttirma   daraja   maxsus   morfologik   shaklga   ega   emas.   DK
ifodalovchisining geterogenligi ushbu darajada yaqqol ko‘zga tashlanadi. Orttirma
daraja quyidagi usullar bilan hosil qilinadi:
1.   Fonetik   usul.   Buning   bir   necha   ko‘rinishlari   bor:   a)   qop-qora,   yap-
yapalok,   dum-dumaloq;   b)   urg‘uli   tovushning   cho‘zi-lishi:   u’zun,   bala’nd,
chiro’yli.
2.  Leksik usul:. juda kuchli, g‘oyatda qo‘rqinchli, nihoyatda baland.
Belgining ortiq darajasi analitik shaklda ham ifodalanadi. Bu shakl ikki uzvli
bo‘lib,   birinchi   uzvini   chiqish   kelishigi   shaklida   qo‘llash   orqali   hosil   qilinadi:
uzundan uzoq, shirindan shirin.
Ozaytirma daraja  DK UGMsini «belgining me’yordan kamligini ifodalash»
ko‘rinishida xususiylashtiradi. Bu ma’no ikki usul bilan yuzaga chiqadi:
Leksik usul: sal durust, bir oz yaxshi,  xiyol ochiq. 
Morfologik usul: kattaroq,ko‘proq, ozroq;
Eslatma.   Rang-tus   bidiruvchi   ayrim   sifatlarda   qo‘llanuvchi   –(i)sh,   -(i)mtir
affikslari   belgining   kuchsiz   darajasini   bildirmaydi.   Masalan,   oqish     so‘zi   oq
rangning,   qoramtir   so‘zi   qora   rangning   kuchsiz   darajasi   emas,   balki   oq,   qora
bo‘lmagan, balki ularga o‘xshash bo‘lgan rang turlaridir.              
23.2.Sifatlarda sintaktik kategoriyalarning voqelanishi.  
Sifat turkumida sintaktik kategoriyalar keng bo‘lmagan voqelanishga ega. 
Egalik   kategoriyasi.   Sifat   turkumiEK   UGMsini   «keyingi   sifatni   oldingi
so‘zga   bog‘lash   va   mansublik,   xoslik   ma’nosini   ifodalash»   tarzida
xususiylashtiradi.   Matn   va   birikuvchi   so‘zlarning   semantikasiga   bog‘liq   ravishda
turli-tuman   grammatik   ma’nolar   ifodalanishi   mumkin.   Lekin   «keyingi   sifatni
oldingi   so‘zga   bog‘lash»   kategorial   ma’no   xususiylashmasi   sifatida   o‘zgarmay
qolaveradi.   Quyida   sifat   turkuminingEK   UGMsini   xususiylashtirishidagi   o‘ziga
xosliklarni ko‘rib o‘tamiz.
Egalik   affiksi   o‘zi   birikkan   so‘zning   boshqa   so‘z   bilan   bog‘lanishida
ishlatiladi.   Bu   vaqtdaEK   dagi   so‘z   QK   dagi   so‘z   bilan   keladi:   olmaning   qizili,
odamning aqllisi. 
EK dagi  so‘z ba’zan CHK dagi  so‘z bilan ham birga qo‘llanilishi  mumkin:
odamlardan aqllisi.  
EK   dagi   so‘zda   affiks   ma’nosi   va   vazifasi   kuchsizlanib,   ravishga   o‘tib
ketadi: yaxshisi. 
EK ning birlik va ko‘plik shakllari qo‘llanilishda farq bor. Ko‘pincha miqdor
bildiruvchi   o‘zaklarga   birlik   son   shakli   qo‘shilmaydi:   aqllingiz   ko‘pimiz.Bu
jihatdan III shaxs egalik affiksi farqlanadi: nodoni, rangdori. 
Kelishik kategoriyasi. KK sifatdaEK bilan birga qo‘llanadi. 
148 BK   dagi   sifat   ega   vazifasida   keladi:   1.   Ukamning   kichigi   -   o‘qituvchi.   2.
Darvoza tepasiga shoxning kattasi qo‘yilgandi.
QK dagi sifatda KK UGMsi «sifatni qaratqich aniqlovchi vazifasida keyingi
so‘zga bog‘lash» tarzida xususiylashadi: Inson yalqovining bahonasi ko‘p. (J.Abd.)
TK   dagi   sifat   gapda   ish-harakatni   qabul   qilgan   predmetga   obyekt   tusini
beradi   va   tushum   kelishigi   affiksini   qabul   qilgan   sifat   vositasiz   to‘ldiruvchi
vazifasida keladi. «Sifatga obyekt tusini berish va uni fe’lga vositasiz to‘ldiruvchi
sifatida   bog‘lash»   TK   UGM   sining   sifat   turkumidagi   xususiylashuvidir:   Gulning
qizilini ajratdi.   
CHK   KK   UGMsini   umuman   «oldingi   so‘zni   keyingi   fe’lga   o‘rin-payt   holi
va vositasiz to‘ldiruvchi vazifasida bog‘lash» tarzida, sifat turkumida esa «oldingi
sifatni keyingi fe’lga o‘rin-payt holi va vositasiz to‘ldiruvchi vazifasida bog‘lash»
ko‘rinishida xususiylashtiradi.
CHK dagi sifatning vazifalari: 
a) vositali to‘ldiruvchi:  Qarzni odamning yaxshisidan so‘rang.  («Saodat».) 
b)   o‘rin   holi:   Eshigi   ochiq   narigi   xonadan   pianino   ovozi   eshitilmoqda   edi.
(P.Qod.)
v) sabab holi: Piyozning achchig‘idan ko‘zlari qizardi.(M.Muh.)
JK   dagi   sifat   ish-harakat   yo‘nalgan   predmetni   belgisi   bilan   anglatadi:
og‘iriga, yaqiniga. 
JK   dagi   sifat   gapda   to‘ldiruvchi,   hol   kabi   bo‘laklar   vazifasida   keladi:   1.
Qizning   ko‘zlarining   qorasiga   havaslanib   boqdi.   2.     Bola   hovuzning   to‘lasiga
yugurdi. 
Ko‘rinadiki, JK sifat turkumida KK UGMsini «oldingi sifatni keyingi fe’lga
vositali to‘ldiruvchi va hol vazifasida bog‘lash» tarzida xususiylashtiradi. 
O‘PK sifat  turkumida KK UGMsini  «oldingi sifatni keyingi so‘zga vositali
to‘ldiruvchi   va   hol   vazifasida   bog‘lash»   tarzida   xususiylashtirib,   ish-harakatning
bajarilish   o‘rni,   vaqti,   sharoiti,   holati,   sababi,   maqsadi   kabi   tajalli     ma’nolarni
ifodalaydi: Odamning pismig‘ida gap ko‘p.
Sifatlarning yasalishi.
               Affiksatsiya va kompozitsiya usullari bilan sifat yasash. Sifatlarda
modal   forma   yasalishi.   Sifatlarning   tuzilish   jihatdan   turlari:   sodda,   qo‘shma,
birikmali va juft sifatlar.
23.3.Sifatlarning yasalishi.  
Sifatlar ikki usul bilan yasaladi: affiksatsiya va kompo-zitsiya usuli.
Affiksatsiya   usuli.   O‘zbek   tilida   sifat   yasovchi   affiksal   derivatsion   qoliplar
anchagina. Ularni birma–bir sanab o‘tamiz.
149 [ot   +   -li   =   1)   asosdan   anglashilgan   narsa/predmetga   egalik   belgisini
bildiruvchi sifat; 2) asosdan anglashilgan narsa/predmetga me’yordan ortiq egalik
belgisini   bildiruvchi   sifat;]   (   1)   rasmli,   do‘ppili,   masxarali,   gavdali;   2)   aqlli,
gavdali, kuchli), [harakat nomi + -li = narsa/predmetning fe’ldan angla-shilgan ish-
harakat   uchun   juda   mosligi,   bopligini   bildiruvchi   sifat]   (o‘tirishli,   yeyishli,
ichishli).
2.   [ot   +-   dor=   1)   asosdan   anglashilgan   narsa-predmetga   egalik   belgisini
bildiruvchi   sifat;   2)   asosdan   anglashilgan   narsaning   me’yordan   ortiqligini
bildiruvchi   sifat]   (   1)aloqador,   aybdor,   manfaatdor;   2)mahsuldor,   nasldor,
to‘shdor). 
3.   [ser   +   ot   =   asosdan   anglashilgan   narsaning   me’yor-dan   ortiqligini
bildiruvchi sifat] (sersoqol, sersuv, sergo‘sht, sersomon).
4.   [be   +   ot   =   asosdan   anglashilgan   narsaning   yo‘q   ekanligini   bildiruvchi
sifat] (bemajol, bedin, beg‘ubor).
5.   [ba   +   ot   =   asosdan   anglashilgan   narsaning   me’yordan   ortiqligini
bildiruvchi sifat] (basavlat, baquvvat, sersavlat).
6. [no + ot = 1) asosdan anglashilgan narsaga ega emaslikni bildiruvchi sifat;
2 asosdan anglashilgan belgiga qarama-qarshi belgini bildiruvchi sifat) ]
1) noumid, noinsof, noo‘rin; 2) nomard, noma’lum, nomunosib).
7.  [sifat  +  -chan  =  asosdan   anglashilgan  xususiyatga  moyillikni   bildiruvchi
sifat] (kurashchan, yashovchan, unutuvchan).
8.   [fe’l   +   -choq/chiq/chak   =   asosdan   anglashilgan   harakatni   bajarishga
moyillikning   kuchliligini   bildiruvchi   sifat]   (urinchoq,   kuyinchak,   totinchoq,
qizg‘anchiq).
9.   [fe’l   +   -qoq/g‘oq   =   asosdan   anglashilgan   harakatni   bajarishga
moyillikning kuchliligini bildiruvchi sifat] (uyushqoq, tirishqoq,  yopishqoq).
10. [fe’l + -ag‘on = asosdan anglashilgan harakatni bajarishga moyillikning
kuchliligini bildiruvchi sifat] (topag‘on, chopag‘on, qopag‘on).
11.   [fe’l   +   -mon   =   asosdan   anglashilgan   harakatni   bajarishga   moyillikning
kuchliligini bildiruvchi sifat] (toparmon, bilarmon, yeyarmon).
12.   [fe’l/taqlid   +   -ki(qi)   =   asosdan   anglashilgan   harakatni   bajarishga
moyillikning kuchliligini bildiruvchi sifat] (shartaki, jirtaki, yig‘loqi).
13.   [fe’l   +   -k/-q/-g‘   =asosdan   anglashilgan   harakat   natijasi   sifatidagi   holat
belgisini bildiruvchi sifat] (egik, buzuq, yorug‘).
14.   [fe’l   +   -kin/qin/g‘in/g‘un   =   asosdan   anglashilgan   harakatni   belgiga
aylantirish] (tushkun, turg‘un, ozg‘in/so‘lg‘in).
15.   [fe’l   +   -ma   =   1)   predmetning   asosdan   anglashilgan   harakat   usuli   bilan
yuzaga   kelish   belgisini   bildiruvchi   sifat;   2)   fe’ldan   anglashilgan   harakat
150 predmetning odatdagi, unga xos belgisi ekanligini bildiruvchi sifat] ( 1) qovurma,
ag‘darma, qisqartma, ivitma, buyurtma; 2) ko‘chma, burama, og‘ma, sochma).
16.   [fe’l   +   -(a)rli   =   shaxs/predmetning   asosdan   anglashilgan   harakatning
bajarilishiga   oid   belgisini   bildiruvchi   sifat]   (arzirli,   achinarli,   zerikarli,   maqtarli,
ajablanarli, yetarli, tushunarli).
17.   [taqlid   +   -ildoq   =   asosdan   anglashilgan   belgiga   ortiq   darajada   egalikni
bildiruvchi sifat] (chiyildoq, bijildoq, dirildoq, akildoq, likildoq, po‘rsildoq).
18. [fe’l + -ch = asosdan anglashilgan harakatga bog‘liq belgini bildiruvchi
sifat] (tinch, jirkanch).
19.   [ot   +   -iy/viy   =1)   predmetning   asosdan   anglashilgan   narsa/hodisaga
aloqadorlik belgisini bildiruvchi sifat; 2) asosdan anglashilgan tushunchaga egalik
belgisini   bildiruvchi   sifat]   (   1)ilmiy,   shaxsiy,   imloviy;   2)   taxminiy,   aqliy,
ommaviy).
20.   [ot/ravish   +   -gi/ki/qi   =   predmetning   asosdan   anglashilgan   joy   yoki
vaqtga   ko‘ra   beligisini   bildiruvchi   sifat]   (avvalgi,   hozirgi,   tonggi,   tungi,   kechki,
ichki).
21.   [ot   +   -i   =   shaxs   yoki   predmetning   millat/vaqt/joyga   mansubligini
bildiruvchi sifat] (qozoqi, qishloqi, bahori).
22.   [ot/sifat   +   -cha   =   predmetning   millat/   joy/miqdor/   xususiyat   kabilarga
ko‘ra belgisini bildiruvchi sifat] (o‘zbekcha, farg‘onacha, ortiqcha,erkakcha).
23.   [sifat   +   -namo   =   biror   shaxsning   asos   bildirgan   xarakter-xususiyat
belgisiga   ega   ekanligini   bildiruvchi   sifat]   (darvishnamo,   avliyonamo,
majnunnamo).
24.   [ot   +   -simon   =   asosdan   anglashilgan   narsaga   o‘xshashlik   belgisini
bildiruvchi sifat] (sharsimon, kumushsimon, odamsimon).
25.   [ot   +   -parvar   =   asosdan   anglashilgan   narsani   sevishni   bildiruvchi   sifat]
(xalqparvar,insonparvar, vatanparvar).
Ko‘rib   o‘tilganlardan   tashqari   –aki   (dahanaki,   zo‘raki),   bad-(badaxloq,
badhazm,   badbashara),   -shumul(olamshumul,   jahonshumul),   -chil   (dardchil,
izchil),   -kay   (kungay,   terskay   ),   -don   (gapdon,   bilimdon),   -msiq(qarimsiq,
achimsiq),   -kash   (dilkash,   hazilkash),   -m   (qaram),   -lom   (sog‘lom),   -qa   (qisqa),   -
bop   (qishbop,   palovbop),     xush-   (xushbichim,   xushhavo)   affiksli   qoliplar   asosida
ham   sifatlar   yasalgan.   Bu   affiksli   qoliplar   unumsiz   bo‘lganligi   uchun   ularning
mazmuniy tomonini mavjud hosilalaridan umumlashtirib chiqarib bo‘lmaydi. 
Kompozitsiya usuli. Kompozitsiya usuli bilan qo‘shma va juft sifatlar hosil
bo‘ladi.
23.4.Qo‘shma sifatlar.  
Qo‘shma sifatlar quyidagi qoliplar asosida hosil bo‘ladi:
151 1.   Ot+ot:   devsifat,   devqomat,   dilorom,   dilozor,   kafangado,   otashnafas,
sohibjamol.
2. Sifat+ot: xomkalla, sho‘rpeshona, kaltafahm, shirin-suxan, sho‘rtumshuq,
balandparvoz.
3.   Ot+sifat:   yoqavayron,   jig‘ibiyron,   tepakal,   xonavayron,   xudobezor,
otabezori. 
4. Ravish+ot: hozirjavob, kamgap, kamsuxan, kamsuqum, kamqon, kamxarj.
5. Ravish+fe’l: tezpishar,ertapishar, cho‘rtkesar.
6. Fe’l+ fe’l : yebto‘ymas.
7. Olmosh+ot: o‘zboshimcha.
8. Ot+fe’l: tilyog‘lama, gadoytopmas, tinchliksevar.
9. Olmosh+sifat: o‘zbilarmon.
10. Son+ot: ikkiyuzlamachi, qirqyamoq.
23.5.Juft sifatlar.  
Juft   sifatlar   tarkibidagi   so‘zlarning   xususiyatiga   ko‘ra   quyidagi   turlarga
bo‘linadi:
I. Har ikki qismi mustaqil holda ishlatiladigan juft sifatlar:
1.   Qismlari   sinonim:   aql-hushli,   pishiq-puxta,   telba-teskari,   sog‘-salomat,
yakka-yolg‘iz.
2.   Qismlari   antonim:   achchiq-chuchuk,   baland-past,   vayronu-obod,
issiq-sovuq.
3.   Qismlari   ma’noviy   yaqin:   mo‘min-qobil,   och-yalang‘och,   soya-
salqin, xor-zor, ezma-churuk.
II.   Bir   qismi   mustaqil   holda   ishlatiladigan   juft   sifatlar:   aralash-
quralash, mast-alast, ilma-teshik, tuppa-tuzuk, xom-xatala, entak-tentak, qari-quri,
qora-qura, yamoq-yasqoq, harom-harish.
III. Har ikkala qismi mustaqil holda ishlatilmaydigan sifatlar: aji-buji,
aloq-chaloq, poyintar-soyintar, uvali-juvali, o‘poq-so‘poq, ilang-bilang.
Boshqa   turkumlarga   xos   so‘zlar   konversiya   yo‘li   bilan   sifatga   o‘tishi
mumkin.   Bu   sifatlashuv   deyiladi.   Sifatlashuv   tarixiy   jarayon   bo‘lib,   boshqa   so‘z
turkumlari   uzoq   davro‘tishi   bilan   sifatga   aylanib   boradi.   Sifatlashuv   hodisasi
lisoniy tabiatga ega.
Juft va takroriy otlarning sifatlashuvi: mosh-guruch, yo‘l-yo‘l, rang-barang,
xilma-xil.
O‘zak   holidagi   fe’llarning   sifatlashuvi:   daydi,   qari,   chalkash,   yanglish,
tutash, aralash.
Harakat nomi shaklidagi juft fe’llar: olmoq-solmoq.
152 Kesimlik shaklidagi fe’llar: oldi-qochdi, kuydi-pishdi, tug‘di-bitdi, iliguzildi,
ichakuzdi, supraqoqdi.
  Sifatlarning   tuzilishiga   ko‘ra   turlari.   Sifatlar   tuzilishiga   ko‘ra   sodda   va
murakkab bo‘ladi. Sodda sifatlar bir o‘zakli bo‘ladi: oq, yozgi, aqlli, beg‘ubor, tor.
Murakkab sifatlar  o‘z o‘rnida uchga bo‘linadi:  a)  juft  sifatlar; b) takroriy sifatlar;
v) qo‘shma sifatlar.
Juft   sifatlar   ikki   sifatning   juftlashishidan   tashkil   topadi:   oq-qora,   yaxshi-
yomon, katta-kichik.
Takroriy   sifatlarda   bir   o‘zak   takrorlanadi:   katta-katta,   baland-baland,   og‘ir-
og‘ir.
Qo‘shma sifatlar birdan ortiq mustaqil so‘zning qo‘shilishidan hosil bo‘ladi:
havo rang, ishyoqmas,ertapishar, yoqavayron, o‘zbilarmon.
Eslatma.   Juft   va   qo‘shma   sifatlar   yasama   bo‘lib,   takroriy   sifatlarda   shakl
yasalishi   mavjud.   Biroq   takroriy   sifatlar   taraqqiyot   natijasida   yangi   ma’no   kasb
etishi   ham   mumkin:   yo‘l-yo‘l.     Bunda   yangi   so‘z   yasalishi   emas,   balki
so‘zshaklning leksemalashuvi hodisasi mavjud.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Sifat va uning UGMsiga izoh bering
2.Sifat anglatadigan belgilarga izoh bering? 
3.Belgi tushunchasi izoh bering?
4.Asliy sifatlarga izoh bering? 
                        24.Son va olmosh. So‘z turkumlari sifatida.
Tayanch   tushunchalar:   Sonning   leksik-grammatik   xususiyatlari,   morfologik
belgilari, sintaktik vazifasi. Olmosh. Olmoshning grammatik ma’nosi, boshqa So‘z
turkumlariga   morfologik   ekvivalentligi   (mosligi);   otlashish   xususiyatlari,   gapdagi
vazifasi. Olmoshlarning ma’no turlari: kishilik, o‘zlik, ko‘rsatish olmoshlari.
24.1. Sonning leksik-grammatik xususiyatlari.
Son   va   uning   UGMsi.     «Predmetlarning   sanog‘i   va   aniq   miqdori   uchun
ishlatiladigan   so‘z»   sonning   so‘z   turkumi   sifatidagi   UGMsidir.   Sanaladigan
predmetlar   uchun   ishlatilganda   ularning   sanoq   va   miqdorini   anglatadi.   Son   so‘z
turkumi   sifatida   predmet   ifodalovchilari   bilan   munosabatga   kirishib,   shu   jihati
bilan   sifat   va   ravish   turkumiga   yaqin   turadi.   Biroq   aniq   miqdor   bildiruvchi   bu
so‘zlar predmetlarning noaniq miqdorini bildiruvchi oz, ko‘p, mo‘l kabi sifatlardan
ajralib   turadi.   Sifatlar   raqam   bilan   ifodalanmaydi.   Son   esa   noaniq   miqdorni
153 bildirganda   ham   raqam   bilan   beriladi:   uch-to‘rt   kun   (3-4   kun).   Bu   esa   ular
anglatgan miqdor noaniqligi ham nisbiy ekanligidan dalolat beradi.
Songa oid so‘z matematik son ma’nosida esa faqat sonlarning nomini
bildiradi.   Demak,   predmet   nomini   anglatuvchi   so‘z   bilan   munosabatda   namoyon
bo‘ladigan ma’nosi bilan son so‘z turkumini tashkil etadi. 
24.2.Sonning grammatik xususiyatlari.  
Son   morfologik   va   sintaktik   xususiyatlarining   o‘ziga   xosligi   bilan   boshqa
so‘z turkumlaridan  ajralib turadi.
Sonlarda   o‘ziga   xos   morfologik   ifodasiga   ega   bo‘lgan   quyidagi   grammatik
xususiyatlar mavjud:
- sanoq sonlarga -(i)nchi affiksining qo‘shilishidan predmetlarning tartibiga
ko‘ra munosabatini ifodalovchi grammatik ma’no hosil bo‘ladi: birinchi, o‘ninchi.
-   sanoq   sonlarga   –ov,   -   ala   affikslarining   qo‘shilishidan   predmetlarning
guruhini, to‘dasini ifodalovchi grammatik ma’no hosil bo‘ladi: ikkovi, uchalasi. 
-   sanoq   sonlarga   –ta+cha,   -lab   affikslarining   qo‘shilishidan   predmetlarning
taxminiy hisobini ifodalovchi grammatik ma’no hosil bo‘ladi: o‘ntacha, yuzlab.
  -   sanoq   sonlarga   –ta+dan   affiksining   qo‘shilishidan   predmetlarning
taqsimini ifodalovchi grammatik ma’no hosil bo‘ladi: ikkitadan, o‘ntadan.
2.   Hisob   so‘zlari   (juft,   gramm,   dona,   metr)   bilan   qo‘llanilishi   uning   o‘ziga
xosligini belgilovchi muhim omillardan biridir.
3. Sintaktik kategoriyalar cheklangan voqelanishga ega.
4.Sonlar   yasalish   xususiyatiga   ega   emas.   Biroq   sondan   boshqa   so‘z
turkumlari yasaladi: birlashmoq, ikkilanmoq, beshlik kabi.
Sonlar quyidagi sintaktik xususiyatlarga ega.
Sonlar otlardan oldin kelib, asosan aniqlovchi vazifasini bajaradi.
Sonlar   cheklangan   darajada   bo‘lsa-da   gapning   barcha   bo‘laklari   vazifasida
kela oladi.
Son   ot   oldida   aniqlovchi   vazifasida   kelganda   u   bilan   birga   ajralmas
birikmani   vujudga   keltiradi:   ikki   talaba   kelmadi   birikuvida   ikki   talaba   ajralmas
birikma bo‘lib, bitta bo‘lak, ikki so‘zi esa bo‘lakning bo‘lagi vazifasida kelgan.
Son   va   sifatni   aniqlovchi   sifatida   qo‘llashga   to‘g‘ri   kelganda   avval   son,
keyin sifat joylashadi: uchta a’lochi talaba, beshta ilg‘or terimchi.
Sonning   LMT   va   LMGlari   hamda   ularga   xos   lug‘aviy   shakl   hosil   qiluvchi
vositalar.   Sonlar   ma’no   va   grammatik   xususiyatlariga   ko‘ra   dastlab   ikki   LMT   ga
bo‘linadi:   «miqdor   son»   LMTsi   va   «tartib   son»   LMTsi.   «Miqdor   son»   LMTsi
predmetning   miqdorini,   «tartib   son»   LMT   si   esa   tartibi,   sirasiga   ko‘ra
xususiyatlarini bildiradi.
Bu LMTlar o‘zaro quyidagi munosabatlarga ega:
154 -   miqdor   son   ichki   LMGlarga   ega.   Tartib   son   LMTsi   bir   vaqtning   o‘zida
LMG hamdir;
- miqdor sonlar hisob so‘zlari bilan qo‘llana oladi, tartib sonlar esa bunday
xususiyatga ega emas;
- miqdor sonlar juftlasha oladi, tartib sonlarda esa bunday xususiyat yo‘q;
-   miqdor   sonlarga   beshdan   bir,   uchga   bir   kabi   birikmali   qo‘llanishlar   xos,
tartib sonlarga esa xos emas;
- miqdor sonlar ko‘plik shaklini olganda taxminiy miqdor bildiradi (uchlarda
keldi),     tartib   sonlar   esa   bunday   holda   otlashib   ketadi:   birinchilar   –   birinchi
odamlar. 
«Tartib son» LMGsi. Tartib son predmetning aniq tartibini, ketma-ketlikdagi
o‘rnini bildirish, shuningdek, boshqalaridan farqini ko‘rsatish uchun ishlatiladi.
Tartib son sanoq sonlarga –(i)nchi affiksining qo‘shilishidan hosil bo‘ldi. 
–(i)nchi   affiksi   o‘rnida   ba’zan   –lamchi   shakli   ham   ishlatiladi.   Masalan:
Birlamchi,   g‘alamis   odamlarning   gapiga   quloq   solmanglar,   ikkilamchi,   o‘zlaring
bilasizlar,   mardikorlikka   ketganlar   ko‘pi   bilan   olti-yetti   oylarda   qaytishadi...
(A.Qah.)
Tartib   sonlar   fe’llar   bilan   bog‘langanda   miqdorni   ham   anglatadi:   Bu   gapni
birinchi eshitishim. (S.Ahm.)
Tartib   sonlar   oy   kunlarning   tartibini   bildirganda   vaqt   bildiruvchi   otlardan
oldin   keladi:   ikkinchi   aprel,   yigirma   uchinchi   aprel,   o‘n   sakkizinchi   mart,
yigirmanchi   noyabr   kabi.   Bu   rus   tilining   ta’siri,   albatta.   Sof   o‘zbekcha   oy   kuni
hisobi aprelning ikkinchi kuni, noyabrning yigirmanchi kuni tarzida bo‘ladi.
Tartib   sonlarning   otlashgan   va   otlashmagan   holatlarini   farqlash   lozim.
Odamlarning   birinchisi,   o‘quvchilarning   beshin-chisi   birikuvlarida   sonlardagi
egalik   qo‘shimchasidan   oldin   tushirilgan   otni   qo‘yib   bo‘lmaydi.   Demak,   bu   son
otlashmagan.   Birinchi   kitobni   sen   olasan,   ikkinchisini   men   gapida   ikkinchi   tartib
soni otlashgan.  
«Miqdor   son»   LMTsi   va   uning   LMGlari.   Miqdor   sonlar   predmetlarni
sanash,   donalash,   taqsimlab   yoki   taxminlab   ko‘rsatish   uchun   ishlatiladi.   Uning
quyidagi   LMGlari   ajratiladi:   «sanoq   sonlar»   LMG,   «dona   sonlar»   LMG,   «chama
sonlar» LMG, «jamlovchi sonlar» LMG, «taqsim sonlar» LMG.
«Sanoq sonlar» LMG. Sanoq sonlar predmetlarni sanash, donalab ko‘rsatish
uchun   ishlatiladi:   Xatni   o‘qiyotganimda,   kampir   ikki   qo‘lini   tizzasiga   tirab,
jimgina   quloq   solib   o‘tirdi.   (S.Ahm.)   Ikki   do‘st   yarim   tunga   qadar   suhbatlashib
o‘tirishdi.(YO.Shuk.)
Sanoq sonlar morfologik ko‘rsatkichga ega emas.
155 Sanoq   son   ot   bilan   sintaktik   munosabatga   kirishganda   mustaqil   va
nomustaqil   sintaktik   mavqelarda   bo‘la   oladi.   Mustaqil   mavqeda   aniqlanmishdan
ayricha so‘roqqa javob bo‘lib, alohida bo‘lak maqomiga ega bo‘ladi: Besh (aniql.)
kishi   (ega)   so‘zladi   (kesim).   Nomustaqil   mavqeda   tarqibiy   qism   sifatida   yuzaga
chiqadi: Besh kishi (ega) kelishdi (kesim).
Sanoq   son   qo‘shma   sifat   hosil   qilishi   mumkin:   besh   yashar   bola,   uch
chaqirimli yo‘l.
Sanoq sonlar sirasida bir so‘zi qo‘llanish va vazifalari jihatidan qator o‘ziga
xosliklarga ega.
«miqdor» ma’nosi: YAna bir gapni ayting. (S.Nur.) 
 «noaniqlik» ma’nosi: Bir o‘zbek yigiti so‘zlay boshladi. (Oyb.)
«harakat belgisi» ma’nosi: Mashina bir lapanglab, ilgariladi. (S.Ahm.) 
«mo‘ljal» ma’nosi:ertaga bir dam oling. 
«bir xil» ma’nosi: Tiling bilan ko‘nglingni bir tut.
«kuchaytirish» ma’nosi: YOmg‘ir bir yog‘di.
«navbatma-navbat» ma’nosi: Bola bir bizga qaraydi, bir otasiga qaraydi. 
«o‘xshashlik» ma’nosi: U mening birim.
JK da «birgalik» ma’noli ravishga o‘tadi: birga ishlamoq.
CHK da «to‘satdan» ma’noli ravishga o‘tadi: birdan qichqirib yubordi.
–day shakli bilan ravish bo‘lib keladi: birday.
–ov affiksini olib «gumon» ma’noli olmosh: Birov keldi.
–or/-on affiksini olib keladi: birorta, bironta.
–gina yuklamasi bilan «chegaralash» ma’nosi: birgina.
fonetik o‘zgargan ham yuklamasi bilan «kuchaytirish» ma’nosi: biram.
–oq elementi bilan bog‘lovchi vazifasida: biroq.
Shuningdek, bir  so‘zi   rov,  pas,  nafas,  zum,  payt, yil,  vaqt, oy,  kun (birrov,
bir pas, bir nafas), necha, muncha, sidirg‘a, oz, muncha, qadar (bir necha, bir oz,
bir muncha), nima,  narsa (bir nima, bir narsa), qator, talay (bir qator, bir talay), xil
(bir xil), ba’zi, har, qaysi (ba’zi bir, har qaysi) so‘zlari bilan birga kela oladi.
Bir so‘zi takrorlanib kela oladi: bir-bir («tartib bilan» ma’nosida), birma-bir
(«batafsil»   ma’nosida),   birdan-bir   («yagona»   ma’nosida),   bir-biridan   («o‘zaro»
ma’nosida), bir-biriga («biri ikkinchisiga» ma’nosida).
O‘zbek   tilida   bir   so‘zi   ilk,   yakka,   yolg‘iz,   yagona   so‘zlari   bilan
ma’nodoshlik kasb etadi.
Sanoq   sonlarning   hisob   so‘zlari   bilan   qo‘llanlishi.   Sanoq   sonlar   o‘lchov
birliklarini ifodalovchi so‘zlar bilan birga qo‘llanilishi ham mumkin: gektar, tanob,
tosh, bosh, tup kabi. Bunday so‘zlar hisob so‘zlari (numerativlar) deyiladi. Hisob
so‘zlari odatda ot turkumidan bo‘ladi va alohida LMG ni tashkil etadi. 
156 Hisob so‘zlari o‘zi birikkan son bilan birga ajralmas sintaktik birlikni tashkil
etib, gapda bir sintaktik pozitsiyadan o‘rin oladi.
Hisob   so‘zlari   qadimdan   o‘zbek   adabiy   tilida   faol   qo‘llangan.   Bugungi
kunda   ularning   ayrimlari   butunlay   iste’moldan   chiqib   ketgan   yoki   juda   kam
ishlatiladi.   Ularga   qadoq,   jon,   tanob,   gaz,   sarjin,   paysa,   taxta,   enlik,   so‘lkavoy,
tosh, pud, mahal, yumaloq (choy), mehnat kuni (uch mehnat kuni).
Gektar,   gradus,   kilovatt-soat,   kubometr,   metr   (santimetr,   millimetr),   minut,
par, pachka, sotix, sentner,  mehnat kuni kabi hisob so‘zlari o‘zbek tiliga XX asrda
kirib kelgan.
Hisob so‘zlari tizimi ochiq sistemadir. 
Hisob so‘zlari LMG si quyidagi mikrosistemalardan tashkil topadi:
Predmetlarni   yakkalab   hisoblash   uchun   ishlatiladigan   hisob   so‘zlari:
bosh, nafar, dona, nusxa, tup, jon.
Predmetni   butun   yoki   to‘daning   qismi   sifatida   hisoblash   uchun
ishlatiladigan hisob so‘zlari: burda, varaq, luqma, parcha, poy, siqim, tilim, tomchi,
to‘g‘ram, chaqmoq, chimdim, shingil, qultum.
Predmetlarni   to‘dalab,   guruhlab   hisoblash   uchun   ishlatiladigan   hisob
so‘zlari: bog‘,  gala, guruh, dasta, to‘da, to‘p, shoda, quchoq, hovuch.
Predmetlarni juftlab hisoblash uchun ishlatiladigan hisob so‘zlari: juft,
(par). 
Predmetlarning   og‘irlik   o‘lchovini   hisoblash   uchun   ishlatiladigan
hisob   so‘zlari:   gramm,   kilogramm,   litr,   pud,   tonna,   sentner,   misqol,   qadoq,
botmon,  kosa, piyola, qop, qoshiq, quti.
Predmetlarning   uzunlik   va   masofa   o‘lchovini   hisoblash   uchun
ishlatiladigan hisob so‘zlari: qadam, qarich, quloch, metr, tosh, chaqirim, kilometr.
Yosh hisobini bildirish uchun ishlatiladigan hisob so‘zlari: yashar, yoshdagi,
yoshli.Vaqt   o‘lchovini   hisoblash   uchun   ishlatiladigan   hisob   so‘zlari:   asr,   yil,kun,
kecha-kunduz, oy, hafta, daqiqa, soniya. 
Qiymat o‘lchovini hisoblash uchun ishlatiladigan hisob so‘zlari: so‘m,
tiyin, miri, paqir, dinor, dollar, rubl.
Harakat   miqdorini   hisoblash   uchun   ishlatiladigan   hisob   so‘zlari:
marta, karra, qatla, daf’a, sidra. 
  «Dona   sonlar»   LMG.   Dona   sonlar   –ta   qo‘shimchasi   va   dona,   nafar,   bosh
kabi hisob so‘zlari bilan hosil qilinadi. –ta qo‘shimchali dona son predmetlarning
miqdorini   donalab   ko‘rsatish   uchun   ishlatiladi:   Bitta   bargni   uzib   Zokir   otaga
uzatdi. (A.Qah.)
Bu   affiks   har   qanday   son   o‘zaklariga   qo‘shilib   kela   oladi:   to‘qqizta,   o‘n
to‘rtta, uch yuzta, yetti yuzta. Undan keyin ko‘plik shakli qo‘shilmaydi.
157 Egalik affiksining dona sonlar qo‘shilishidagi o‘ziga xoslik shundaki, bunda
ko‘plik   Sh   shaxs   birlik   (bittasi,   oltmish-oltitasi)   va   bosh   shaxslarning   ko‘plik
(sizning beshtangiz, bizning o‘ntamiz) shakllari faol.
Dona   son   fe’l   oldida   kelganda   tarz   ma’nosini   ifodalab,   gapda   hol   bo‘lib
keladi: Men bitta gapiraman.
Dona   son   yuklama   olib,   chegaralab,   ayirib,   donalab,   kamaytirib   ko‘rsatish
ma’nosini ham ifodalaydi: to‘rttagina, uchtagina.
Dona   son   ko‘rsatkichi   nafar,   bosh,   jon,   dona   so‘zlari   bilan   ma’nodoshlik
munosabatida bo‘ladi: bitta – bir dona, o‘nta - o‘n nafar, beshta- besh - jon kabi.  
 «CHama sonlar» LMG. Chama sonlar –tacha, -lab, -larcha  qo‘shimchalari,
sonlarning   juft   shakli,   taxminan,   qariyb,   taqriban,   chamasi,   yaqin,   kamida,
ortiq/mo‘l(roq)   kabi   ravish   va   boshqa   turkum   so‘zlari   orqali   hosil   qilinadi:   o‘nta
ishchi,   millionlab   yurtdoshlar,   o‘nlarcha   mashina,   soat   o‘n   birlar,   uch-to‘rt   kun,
taxminan o‘nta, yuzga yaqin, kamida besh mingta, sakson besh mingdan ortiqroq. 
Hisob so‘zlari bilan kelgan sonlar –cha qo‘shimchasi bilan chama ma’nosini
beradi: uch yilcha burun, besh kilometrcha. 
«Jamlovchi   sonlar»   LMG.   Jamlovchi   sonlar   bir   turdagi   predmetlarning
miqdoriy   yig‘indisini   ifodalaydi.   Ular   o‘n   sonidan   quyi   turuvchi   sonlarga
qo‘shiladi. Ular quyidagicha hosil qilinadi:
ikki,   uch,   to‘rt,   besh,   olti,   yetti   sonlariga   –ov/-ovlon     affiksi   qo‘shiladi:
ikkov(lon), uchov(lon), to‘rtov(lon), beshov(lon), oltov(lon), yetov(lon). Jamlovchi
son EK da kelishi mumkin: beshovimiz, ikkovi. Bu hodisa otlashuv sanalmaydi.
ikki,   uch,   to‘rt   so‘zlari   –ala     qo‘shimchasini   olib   jamlash   ma’nosini
ifodalaydi: ikkala, uchala, to‘rtala, beshala.
«Taqsim sonlar» LMG. Taqsim son LMG –tadan lug‘aviy shakli orqali hosil
qilinadi:   bittadan,   o‘ntadan.   Taqsim   sonlar   gapda   ot   yoki   fe’llar   oldidan   kelishi
mumkin: o‘ntadan olma, beshtadan oldi.
Sonning   butun   yoki   qismni   ifodalashiga   ko‘ra   turlari.   Sonlar   butun   yoki
qismni ifodalashiga ko‘ra uch turga bo‘linadi:
butun sonlar;
kasr sonlar;
aralash sonlar.
Butun sonlar  narsa-miqdori yoki sanog‘ini uning butun holatida ifodalaydi:
bir, yuz, ikki ming.
Kasr   sonlar   butunning   bo‘lagini,   ulushini   ifodalaydi:   ikkidan   bir,   chorak,
yarim.
Aralash  sonlar butun va kasr  sonlarning birligidan tashkil  topadi: bir butun
uchdan ikki.
158 Sonlarning   butun   yoki   qismni   ifodalashiga   ko‘ra   turlarga   bo‘linishini
LMGlarga ajratishdan farqlash lozim.
24.3.Sintaktik kategoriyalarning son turkumida voqelanishi.  
Son   cheklanmagan   muchalanuvchanlikka   ega,   ya’ni   u   istalgan   gap   bo‘lagi
vazifasida kela oladi:
Kesim: Bu xotinning joni bitta emas, balki mingta. (A.Qah.)
Ega: Dushmanning yuz birinchisi qoldi. (A.Qah.)
Hol:   Samarqandni   bir   necha   marta   ko‘rganman.   U   marraga   birinchi   yetib
keldi.
Aniqlovchi:   Bir   chetda   gulzor   oralab   ikkita   chiroyli   qiz   gul   terib   yuribdi.
(Oyb.)
To‘ldiruvchi: Jurnalning birinchisini topdim.
Shunga   muvofiq,   son   turkumi   KK,   EK   va   kesimlik   kategoriyasini   o‘z
doirasida voqelantiradi. 
Egalik   kategoriyasi.   Son   turkumi   EK   UGMsini   «keyingi   sonni   oldingi
so‘zga   bog‘lash   va   mansublik,   xoslik   ma’nosini   ifodalash»   tarzida
xususiylashtiradi.   Matn   va   birikuvchi   so‘zlarning   semantikasiga   bog‘liq   ravishda
turli-tuman   grammatik   ma’nolar   ifodalanishi   mumkin.   Lekin   «keyingi   sonni
oldingi   so‘zga   bog‘lash»   kategorial   ma’no   xususiylashmasi   sifatida   o‘zgarmay
qolaveradi.   Quyida   son   turkumining   EK   UGMsini   xususiy-lashtirishidagi   o‘ziga
xosliklarni ko‘rib o‘tamiz.
Egalik   affiksi   o‘zi   birikkan   so‘zning   boshqa   so‘z   bilan   bog‘lanishida
ishlatiladi. Bu vaqtda EK dagi so‘z QK dagi so‘z bilan keladi: olmaning beshtasi,
odamlarning o‘ntasi. 
EK dagi  so‘z ba’zan CHK dagi  so‘z bilan ham birga qo‘llanilishi  mumkin:
odamlardan uchtasi.  
EK ning birlik va ko‘plik shakllari qo‘llanilishda farq bor. Ko‘pincha miqdor
bildiruvchi   o‘zaklarga   birlik   son   shakli   qo‘shilmaydi:   beshtangiz,   ikkovimiz.   Bu
jihatdan Sh shaxs egalik affiksi farqlanadi: biri, oltovi. 
Kelishik kategoriyasi. KK sonda EK bilan birga qo‘llanadi. 
BK dagi son ega vazifasida keladi: 1. Daftarning uchtasi  menda. 2. Darvoza
tepasiga shoxning ikkitasi qo‘yilgandi.
QK  dagi   sonda   KK   UGMsi   «sonni   qaratqich   aniqlovchi   vazifasida   keyingi
so‘zga bog‘lash» tarzida xususiylashadi: Sigirning ikkitasining suti ko‘p. 
TK   dagi   son   gapda   ish-harakatni   qabul   qilgan   predmetga   obyekt   tusini
beradi   va   tushum   kelishigi   affiksini   qabul   qilgan   son   vositasiz   to‘ldiruvchi
vazifasida keladi. «Songa obyekt  tusini berish va uni fe’lga vositasiz  to‘ldiruvchi
159 sifatida   bog‘lash»   TK   UGM   sining   son   turkumidagi   xususiylashuvidir:   Gulning
uchtasini ajratdi.   
CHK   KK   UGMsini   umuman   «oldingi   so‘zni   keyingi   fe’lga   o‘rin-payt   holi
va vositasiz  to‘ldiruvchi  vazifasida  bog‘lash»  tarzida,  son turkumida esa  «oldingi
sonni   keyingi  fe’lga  o‘rin-payt  holi   va vositasiz   to‘ldiruvchi  vazifasida   bog‘lash»
ko‘rinishida xususiylashtiradi.
CHK dagi sonning vazifalari: 
a) vositali to‘ldiruvchi:  Qarzni odamning ikkinchisidan so‘rang. 
b)   o‘rin   holi:   Eshigi   ochiq   narigi   xonaning   birinchisidan   pianino   ovozi
eshitilmoqda edi. 
JK   dagi   son   ish-harakat   yo‘nalgan   predmetni   belgisi   bilan   anglatadi:
birinchisiga, uchoviga. 
JK   dagi   son   gapda   to‘ldiruvchi,   hol   kabi   bo‘laklar   vazifasida   keladi:   1.
Qo‘zilarining   uchoviga   havaslanib   boqdi.   2.     Bola   mashinaning     birinchisiga
yugurdi. 
Ko‘rinadiki,   JK   son   turkumida   KK   UGMsini   «oldingi   sonni   keyingi   fe’lga
vositali to‘ldiruvchi va hol vazifasida bog‘lash» tarzida xususiylashtiradi. 
O‘PK   son   turkumida   KK   UGMsini   «oldingi   sonni   keyingi   so‘zga   vositali
to‘ldiruvchi   va   hol   vazifasida   bog‘lash»   tarzida   xususiylashtirib,   ish-harakatning
bajarilish   o‘rni,   vaqti,   sharoiti,   holati,   sababi,   maqsadi   kabi   tajalli     ma’nolarni
ifodalaydi: Bizning beshovimizda chora yo‘q.
24.5.Sonning tuzilishiga ko‘ra turlari.  
Sonlar tuzilishiga ko‘ra sodda va murakkab bo‘ladi. Sodda sonlar bir o‘zakli
bo‘ladi:   bir,   besh,   ming,   yarim.   Murakkab   sonlar   o‘z   o‘rnida   uchga   bo‘linadi:   a)
juft sonlar; b) takroriy sonlar; v) qo‘shma sonlar.
Juft sonlar ikki sonning juftlashishidan tashkil topadi: uch-to‘rt, besh-olti.
Takroriy   sonlarda   bir   o‘zak   takrorlanadi:   bitta-bitta,   uchta-uchta,   beshta-
beshta.
Qo‘shma sonlar birdan ortiq mustaqil  so‘zning qo‘shilishidan hosil  bo‘ladi:
o‘n besh, bir ming olti yuz, uch butun beshdan bir, bir yarim.
Ma’lumki, so‘zlar ma’noviy belgisiga ko‘ra uch tipga bo‘linadi: 
a) mustaqil ma’noli so‘zlar (fe’l, ot, sifat, son);
b) bo‘sh - ishora ma’noli so‘zlar (olmosh);
v)   yordamchi   ma’noli   so‘zlar   (ko‘makchi,  bog‘lovchi,  yuklama,   ko‘makchi
fe’llar). 
“Ishoraviylik” ramzi bilan ataluvchi olmoshlar boshqa leksemalardan ajralib
turadi. O‘zbek tilshunosligida olmoshlarning doirasi  va vazifasi  zo‘rma-zo‘rakilik
bilan ancha chegaralanib “ot, sifat, son o‘rnida   qo‘llanuvchi so‘zlar” deb o‘ta tor
160 tushunilgan.   Vaholanki,   bu   bilan   olmoshning   nafaqat   ot,   sifat,   son,   balki   fe’l,
ravish,   taqlid,   undov,   gap   va,   hatto,   matnni   almashtira   olish,   ularga   ishora   etish
xususiyati   hisobga   olinmagan   edi.   Olmoshlar   guruhiga   men,   sen,   u,   biz,   siz,   ular
kabi   shaxsga;     kim,   nima,   bu,   ana,   mana,   mana   bu   kabi   predmetga;     qanday,
bunday, shunday kabi belgiga; buncha, shuncha,   qancha kabi  miqdorga;   qachon
kabi paytga;    qaer kabi o‘ringa; shunday bo‘lmoq,   qanday   qilmoq kabi harakat-
holatga   ishora   qiluvchi   leksemalar   kiradi.   Shuni   aytib   o‘tish   joizki,   olmoshlar
hamma vaqt ham  qandaydir bir so‘zni “almashtirib”, uning o‘rnida kelavermaydi.
Misollar:   1.Kim   mehnat     qilsa,   u   rohat   ko‘radi.   2.   Men   kecha   keldim.   Sen   buni
bilasan. 3.Nima  qilsam ham men o‘zim bilaman. 4. Hamma mehmonlar biznikida.
5.Barcha   mushkulotlar   oson   bo‘ldi   kabi   gaplarda   kishilik,   belgilash,   o‘zlik
olmoshlari hech bir so‘zni almashtirmagan.
Arab   tilshunosligida   olmoshlar   alohida     so‘z   turkumi   sifatida   berilmagan,
balki   har   bir   so‘z   turkumi   ichida   “yashirin   ma’noli   so‘zlar”   (zamirlar)   sifatida
alohida guruhlarga ajratilgan. Chunonchi, kitob, daftar, Abbos – aniq  ma’noli otlar
bo‘lsa, men, sen, kim – yashirin   ma’noli otlar (zamir otlar) dir. Yoxud oq,   qizil,
chiroyli   ―   ma’lum   ma’noli   sifat   hisoblansa,   bunday,   shunday   kabilar   “zamir
sifatlar” dir. 
24.6.Olmosh haqida umumiy ma’lumot.
Olmoshlar   shaxs,   predmet,   belgi   yoki   miqdorga   xos   bo‘lgan   umumiy
(mavhum)   ma’noni   anglatadi.   Olmosh   bildiruvchi   ma’no   nutq   jarayonida   aniq
yuzaga   chiqadi.   Ular   o‘zlari   almashtiruvchi   so‘zlar   kabi   morfologik   jihatdan
o‘zgaradi. 
Olmosh   qaysi so‘z turkumi o‘rnida   qo‘llansa, shu turkum-ga xos sintaktik
vazifani   bajaradi:   O‘qituvchi   darsga   kirdi.   U   o‘quvchilar   bilan   salomlashdi.
Olmoshlar   o‘zidan   oldin  aniqlovchi   talab    qilmaydi:   Hamma   xursand   va  shod.   U
kitobni   o‘qidi.   Olmoshlar   ifoda   etadigan   ishoraviy   ma’nosiga   ko‘ra     quyidagi
ma’no guruhlariga bo‘linadi: 
1.Kishilik  olmoshlari.
2.Ko‘rsatish olmoshlari.
3.O‘zlik olmoshlari.
4.Belgilash olmoshlari.
5.So‘roq olmoshlari.
6.Gumon olmoshlari.
7.Bo‘lishsizlik olmoshlari.
I.Kishilik   olmoshlari   shaxs   olmoshlari   deb   ham   yuritiladi,   chunki   shaxsga
ishora  qilib keladi. Shaxs olmoshlarining  qo‘llanishida ayrim o‘ziga xosliklar bor.
Shaxslar o‘z ma’nosidan tashqari ko‘chgan holda  qo‘llanishi mumkin. Chunonchi:
161 1. Biz  olmoshi  II  shaxs  ko‘plikdagi  siz  olmoshi  o‘rnida   qo‘llanadi:    Qani,
endi biz ishga tushaylik. Bunda tashviq ma’nosi anglashilib turadi. 
2.   Ko‘plikni   ifodalovchi   olmoshlar   birlik   uchun     qo‘llana-di:   Bu   ishni   biz
uddaladik.   Ushbu   gapda     men     o‘rnida   ishlatilgan   biz   maqtanish,   kibr   ma’nosini
ifoda etyapti.
3. Men o‘rnida biz olmoshi ishlatilib, kamtarlikni ifodalashi mumkin: Biz bu
maqolada echimini kutayotgan muammoni olib chiqdik.
4.   Sen   o‘rnida   siz,   u   o‘rnida   ular   olmoshi   ishlatilib,   hurmat   ma’nosini
ifodalaydi: Siz bugun darsda faol ishtirok etdingiz. Men buvimni yaxshi ko‘raman.
Ular ham meni sevadilar. 
5.   Siz   olmoshi,   ko‘pincha,   birlik   sonda   hurmat   ma’nosida     qo‘llanilganligi
sababli   ikkinchi   shaxs   ko‘plik   sonda   sizlar   shakli   ishlatilishi   mumkin:   Sizlar
kelajagimiz. 
6.Kishilik   olmoshlariga   -lar   qo‘shimchasi   qo‘shilganda   turli   xil   ma’nolar
voqelanadi: 
-Senlarga aytyapman (kamsitish ma’nosi). 
-Sizlarda insof  bormi? (ko‘plik ma’nosi). 
   II.Ko‘rsatish ma’nosini anglatuvchi olmoshlar (bu, shu, mana, ana, u,
o‘sha,   hov   va   boshqalar)   shaxs,   predmet,   belgini   alohida   ko‘rsatish,   ta’kid
ma’nolari uchun xizmat  qiladi. Ular ifodalovchi (ishoraviy) nom ham turlicha: 
-shaxs yoki predmetga ishora  qiladi: -Siz o‘shami? 
(A. Qod.) 
-belgiga ishora  qiladi: Menda ham shunaqa kitoblar bor. 
-vaqtga ishora  qiladi: Shu-shu Fotima kelmay  qoldi. 
-o‘ringa ishora  qiladi: Siz - unda, biz - bunda. 
III.O‘zlik   olmoshi.   Bu   olmosh   turi   «ta’kid»,   «tegishlilik»   ma’nosini
anglatadi: Mening o‘zim bilaman. «O‘xshatish» ma’nosi   ham matndagi o‘z so‘zi
orqali   ifodalanadi:   Onasining   o‘zi.   «Umumiylik»,   «noaniqlik»   kabi   ma’nolar   -
O‘zim. (shunchaki) turdagi gaplarda ro‘yobga chiqadi. 
IV.So‘roq   olmoshlari     shaxs,   predmet,   belgi,   harakatni   aniqlash   maqsadida
ishlatiladi. Ular  quyidagilarga bo‘linadi: 
-shaxsga nisbatan  qo‘llanuvchi olmoshlar (kim, kimlar); 
-voqea-hodisa,   predmetlarga   nisbatan   qo‘llanuvchi   olmoshlar   (nima,
nimalar); 
-belgini aniqlashga  qaratilgan olmoshlar ( qanday,  qanaqa); 
-sabab   va   maqsadni   aniqlashga     qaratilgan   olmoshlar   (nega,   nima   uchun,
nechuk); 
-miqdorga nisbatan ishlatiluvchi olmoshlar (necha,  qancha); 
162 -harakat-holatga nisbatan  qo‘llanuvchi olmoshlar (nima  qildi, nima bo‘ldi); 
-o‘rin ma’nosini ifodalovchi so‘roqlar ( qani,  qayerda) ;
-payt ma’nosini ifodalovchi so‘ro qlar (qachon,  qachonga). 
       Bunday   olmoshlar   faqat   so‘rash   ma’nolarini   yuzaga   chiqarmaydi,
ma’noni   bo‘rttirish   (kimki,   nimaki),   ritorik   so‘roq   (Men   sizga   nima   dedim?!),
taajjub (Buning nimasi yomon?!) kabi ma’nolarni ifoda etadi. 
V.Belgilash   olmoshlari.   Har   so‘zi   belgilash   olmoshi   bo‘lib,   ko‘pincha,
so‘roq   olmoshlari   bilan   birikib   keladi   va     qo‘shma   belgilash   olmoshlari   yasaydi.
Jamlik   ifodalovchi   olmoshlar   predmet,   shaxs,   belgiga   nisbatan   yig‘indini,   to‘dani
ifodalaydi: hamma, yalpi, har  kim, barcha, bari, butun. 
VI.Gumon olmoshlari  muayyan predmet, shaxs, belgi yoki harakat xususida
o‘ta   mavhum   tushunchani   bildiradi.   So‘roq   olmoshlari   bilan   qo‘shilib   keladigan
alla– va –dir ushbu olmoshlarga noaniqlik ma’nosini kiritadi. 
VII.Bo‘lishsizlik   olmoshlari   ma’no   jihatdan   tasdiqqa   nisbatan   zidlikni
bildiradi   va   hech   so‘zi   bilan   hosil   bo‘ladi.   Bu   olmoshlar   gapni   (fikrni)   inkorga
aylantiradi: hech nima, hech kim,  hech   qachon, hech mahal… 
Tilimiz   tarixida   ham,   hozir   ham   ba’zan   juda   ko‘tarinki,   tantanavor   nutqda
kamtarinlik   uchun,   manmanlik     qilmaslik   uchun   men   kishilik   olmoshi   o‘rnida
kamina,   faqir,   banda   so‘zlari     qo‘llaniladi.   Bular   tilshunosligimizda   ot-olmoshlar
nomini olgan.
Olmoshlar   nutqimizni   o‘rinsiz   takrorlardan   tozalashning,   fikrni   ixcham
bayon     qilishning   muhim   vositasidir.   Ular   gapda   turli   sintaktik   vazifalarda   kela
oladi:   1.   Mening   o‘zim   bu   yukni   ko‘tara   olmas   edim.   2.   Vazifamiz   ―   shu.     3.
Qanday kishi xor bo‘lur? 4. Bahor keldi seni so‘roqlab.
Olmoshlarning tuzilishiga ko‘ra turlarini quyidagi jadvalda berish mumkin: 
Olmosh. Shakllar. Sodda        
Tub Yasama  Qo‘shma Juft Takroriy
1. Kishilik men, sen meniki, bularga - - -
2. Ko‘rsatish bu, shu bular, shunisi, ana bu, mana u, u-bu
o‘sha-o‘sha, shu-shu
3. O‘zlik o‘z o‘zim,
o‘zlari - - o‘z-o‘zini
4. So‘ro q kim,  nima? kimga,  nimalar? nima uchun,  nima maqsadda? -
kim-kim, nima-nima?
5. Jamlovchi hamma, bari hammamiz har kim,  har nima ,   barcha,
butun-butun
6. Bo‘lishsizlik hech - hech kim, hech nima - -
7. Gumon - birov, kimdir allakim, allanima - -     
163 Biz   yuqoridagi   jadvalda     olmoshning   “yasama”   shaklini   berishda   tilshunos
olim       G‘.Zikrillaevning   fikrlariga   tayanib,   lug‘aviy   shakl     qo‘shimchalarini
inobatga oldik. 
Olmoshlarda   shaxs,   hurmat,   miqdor,   munosabat   ma’no-larining
mujassamligi   va   ularning   nutqda   rang-barang   usulda   voqelanishi,   namoyon
bo‘lishi   tilshunosligimizda   aniqlangan.   Masalan,   kishilik   olmoshlaridan   men,   biz
so‘zlovchi     shaxsni,   sen,   siz   tinglovchi   shaxsni,   u,   ular   o‘zga   shaxsni       bildiradi.
Miqdor   ma’nosining   ifodalanishi   jihatidan   men,   sen   birlikni;   biz,     sizlar,   senlar,
bizlar   ko‘plikni;   siz,   ular   birlikka   ham,   ko‘plikka   ham   betaraf   ma’noni   anglatadi.
Hurmat   ma’nosi   II   va   III   shaxs   olmoshlariga   xos.   Munosabat   ma’nosi   kishilik
olmoshlarining   kelishik   qo‘shimchalarini   olib   o‘zgarishida   yuzaga   chiqadi.
Kishilik   olmoshlariga     egalik   ma’nosi   ham   xos.   Ushbu   olmoshlar     qaratgich
kelishigida   egalik   ma’nosini   bildiradi:   bizning     universitet.   O‘zbek   tilida   egalik
ma’nosi kishilik olmoshiga –niki  qo‘shimchasini  qo‘shish bilan ham ifodalanadi:
meniki,   bizniki,   seniki   kabi.   Yuqoridagi   ma’nolarning   ifodalanish   tarzini   boshqa
LMGlarda ham kuzatish mumkin.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar.
1. Sonning leksik-grammatik xususiyatlariga izoh bering?
2. Olmoshlarning ma’no turlariga izoh bering?
3. Sonning grammatik xususiyatlariga izoh bering
4. Olmosh va uning turlariga izoh bering?
25.Fe’l   so‘z  turkumi   sifatida.  Fe’llarning  nisbat,  mayl,  zamon  va  shax-
son  kategoriyalari .
25.1.Fe’lning ta’rifi va leksik-grammatik xususiyatlari . 
Bo‘lishli   va   bo‘lishsiz,   o‘timli   va   o‘timsiz   fe’llar.   Fe’l   va   uning   UGMsi.
Fe’llarning   umumiy   grammatik   ma’nosi   ish-harakat   va   holatni   jarayon   sifatida
ifodalashdir. Holat ifodalash boshqa so‘z turkumlariga ham xosdir. Biroq fe’lda u
bir holatdan ikkinchi holatga o‘tish tarzida bo‘ladi. Masalan, Daraxtlar yam-yashil
gapida   sifat   kesim   (yam-yashil)   turg‘un   holatni   ifodalamoqda.   Daraxtlar   ko‘kardi
164 gapida esa holat jarayon sifatida, bir holatdan ikkinchi bir holatga o‘tish tusida yuz
bermoqda. 
Ish-harakatning barchasi ham zamon bilan bog‘liq holda yuz bersa-da, gapda
ulardagi zamon ifodalanmasligi mumkin. Daraxtlar ko‘kardi gapidagi fe’lda zamon
lisoniy   ifodasiga   ega.   Ishga   borish   gapidagi   fe’lda   esa   bunday   xususiyat   lisoniy
voqelanmagan.
O‘zbek   tilidagi   fe’llar   leksik-grammatik   xususiyatiga   ko‘ra   ikki   asosiy
guruhga ega:
a) mustaqil fe’llar;
b) nomustaqil fe’llar.
Mustaqil   fe’llarga   quyidagi   xususiyatlar   xos:   1)   lug‘aviy   ma’no
asosidagi harakatni ifodalaydi va shu boisdan gapda biror bo‘lak vazifasida keladi;
2)   biror   so‘zni   boshqarib   (kitobni   o‘qidi)   yoki   biror   so‘z   tomonidan   boshqarilib
(o‘qilgan   kitob)   keladi;   3)   harakatning   obyektga   munosabatiga   ko‘ra   ikkiga
bo‘linadi:   a)   o‘timli   fe’llar;   b)   o‘timsiz   fe’llar.   O‘timli   fe’llar   bildirgan   harakat
obyekt   tushunchasi   bilan   bog‘liq   bo‘ladi   va   bunda   obyektni   ifodalovchi   birlik
tushum   kelishigidagi   so‘z   bo‘ladi:   ol,   o‘qi,   boshqar.   O‘timsiz   fe’llar   bunday
xususiyatga   ega   bo‘lmaydi:   yig‘la,   uxla,   sevin.   O‘timli-o‘timsizlik   fe’lning   zotiy
mohiyatida,   lisoniy   tabiatli   bo‘lishi   ham,   grammatik   shakllar   vositasida   hosili
qilinishi   ham   mumkin.   Masalan,   uxla,   yig‘la,   bor,   ket,   kel   fe’llarida   o‘timsizlik
ma’nosi   fe’lning   o‘zak-negizidan   anglashiladi   va   u   lisoniy   tabiatlidir.   Yuvinmoq,
sevinmoq,   burilmoq,   qirilmoq  fe’llaridagi   o‘timlilik  esa   nutqiy   bo‘lib,   grammatik
vosita yordamida vujudga kelgan. (Bu haqda yana «Nisbat kategoriyasi» mavzusi
ostida   so‘z   yuritiladi);   4)   fe’l   ifodalagan   harakat   obyektiv   borliq   hodisasi   bo‘lib,
uni   tilda   ifodalashda   bevosita   inson,   so‘zlovchi   ishtirok   etadi.   Tilda   ifodalangan
harakatda, demak, inson munosabati ham mavjud bo‘ladi. Bunday munosabat fe’l
mayli deb yuritiladi; 5) harakat real yoki irreal bo‘lishi ham mumkin. Bunga ko‘ra
bo‘lishli   va  bo‘lishsiz  fe’llar  farqlanadi;       6)  har   qanday  harakat  bajaruvchi  bilan
ham   bog‘lanadi.   Bajaruvchi   aniq,   noaniq,   bitta   yoki   bir   nechta   bo‘lishi   mumkin.
Ish-harakatning   bajaruvchiga   munosabat   nuqtayi   nazaridan   tavsifi   fe’l   nisbatlari
deb   yuritiladi;   7)   harakat   zamon   bilan   bog‘lanishi   mumkin.   Mantiqan   zamondan
tashqaridagi   harakat   yo‘q.   Yuqorida   tilga   olingan   borish   fe’lida   zamon   bevosita
ifodalanmagan.   Lekin   uni   gap   ichida   olsak   (Ishga   borish   lozim),   uning   kelasi
zamonda yuz beradigan harakat ekanligi  mantiqan anglashilib turadi. Demak, har
qanday fe’lda yo grammatik, yo mantiqiy zamon anglashilib turadi. Modomiki, til
qurilishini o‘rganayotgan ekanmiz, biz uchun grammatik zamon ahamiyatlidir. Shu
boisdan   zamonli   va   zamonsiz   fe’llarni   farqlaymiz;   8)   aytilganidek,   borliqda
harakat,   albatta,   bajaruvchi   bilan   bog‘lanadi.   Biroq   uning   tildagi   ifodasida
165 grammatik   shaxs   mavjud   bo‘lmasligi   mumkin.   Masalan,   Salim   keldi   gapida
grammatik   shaxs   mavjud.   U   kesimlik   shaklida   yuzaga   chiqqan.   Biroq   Salim
kelgach   qurilmasida   mantiqiy   shaxs   mavjud   bo‘lsa-da,   u   o‘z   ifodasiga   ega   emas.
Chunki   qurilma   men   kelgach,   sen   kelgach   tusini   olsa   ham,   kelgach   so‘zshaklida
bajaruvchi   qaysi   shaxsda   ekanligi   noaniqligicha   qolmoqda.   Salim,   men,   sen
mantiqiy   bajaruvchi,   grammatik   emas.   Bu   nutqdagi   tuslangan   va   tuslanmagan
fe’llarni farqlashni taqozo qiladi. 
Tildagi mantiqiy va grammatik jihatlarni keskin farqlay bilish kerak. Ularni
qorishtirish har xil chalkashliklarga olib keladi, mohiyatni anglashga to‘siq bo‘ladi.
Nomustaqil   fe’llar   bevosita   lug‘aviy   ifodali   harakat   ma’nosiga   ega   emas.
Masalan, qaror qildi, o‘qib chiqdi, ishlayotgan ekan hosilalarida qildi, chiqdi, ekan
birliklari   oldinda   turgan   so‘zlarning   lug‘aviy   ma’nosini   yo   yangilagan,   yo
modifikatsiya   qilgan.   Biroq   bu   fe’llardan   ham   qandaydir   harakat   uqilmoqda.   Bu
harakat   derivatsion,   grammatik   harakatdir,   lekin   lug‘aviy   emas.   Aniqrog‘i,   ular
o‘zlaridan oldingi so‘zlarning ma’nolariga harakat, jarayon tusini bermoqda.
Nomustaqil   fe’llar   mohiyat   e’tibori   bilan   uchga   bo‘linadi:   a)   yordamchi
fe’llar;  b)  ko‘makchi  fe’llar;   v)   to‘liqsiz  fe’llar.  Yordamchi  fe’llar  yangi  lug‘aviy
birlik   hosil   qiladi   –   so‘z   yasaydi,   ko‘makchi   fe’llar   harakat   tarzi   shaklining   bir
qismi   bo‘lib,   fe’l   lug‘aviy   ma’nosini   nutqqa   xoslaydi   –   modifikatsiya   qiladi,
to‘liqsiz fe’llar esa fe’l va fe’l bo‘lmagan so‘zlarning zamonini ko‘rsatadi.
25.2.Fe’lning asosiy LMGlari.  
LMGda markaz va qurshov leksemalari. Fe’llar anglatgan qator ma’nolariga
ko‘ra turli mazmuniy guruhlarga bo‘linadi. Bunda harakatga xos yaratish, buzish,
o‘zgartirish,   so‘zlash,   sezish,   yo‘naltirish,   holatga   xos   ruhiy-psixologik,   tafakkur
bilan bog‘liq fe’llar farqlanadi. Bulardan xarakterlilarini ko‘rib o‘tamiz. 
Harakat   fe’llari   jonli   va   jonsiz   predmetlarga   xos   harakatni   ifodalaydi.   Ular
yurish,   ta’sir   etish,   zarb   berish   kabi   ko‘rinishlarda   bo‘lishi   mumkin.   Qo‘l,   oyoq,
yuz,   og‘iz,   gavda   bilan   bog‘liq   harakatlarda   harakatlanuvchi   obyektlar   yaqqol
ko‘rinib turadi. Oyoq bilan bog‘liq harakatni ifodalovchi fe’llar: yurmoq, kezmoq,
yo‘rg‘alamoq,   pildiramoq,   lapanglamoq,   gandiraklamoq,   do‘qong-lamoq,
tentiramoq,   tepkilamok,   tepmoq,   toptamoq,   depsinmoq,     tisarilmoq;   qo‘l   bilan
bog‘liq harakatni ifodalovchi fe’llar: urmoq, solmoq, ushlamoq, silamoq, tirnamoq,
shapaloqlamoq,   chimchila-moq,   uqalamoq,   qitiqlamoq,   changallamoq,
mushtlamoq, chert-moq, hovuchlamoq, chapak chalmoq, paxsa qilmoq; 
Yuz,   gavda,   og‘iz,   lab,   quloq,   burun   va   h.lar   bilan   bog‘liq   harakatlar   ham
mavjud. 
Nutq   fe’llari   insonning   gapirish   faoliyati   bilan   bog‘liq   harakatlarni
ifodalaydi.   Gapirmoq,   so‘zlamoq,   aytmoq,   demoq,   bidirlamoq,   to‘ng‘illamoq,
166 g‘o‘ldiramoq,   vaysamoq,   vaqillamoq,   javramoq,   bobillab   berdi,   javob   bermadi,
vag‘illab ketdi kabi. Holat   fe’llari.   Inson   tabiatiga   xos   jismoniy   va   ruhiy
holatlar turli xususiyatlarga ega. Holatlarni to‘rtga bo‘lish mumkin:
a)   ichki   holat   (ruhiy   kechinmalar   bilan   bog‘liq:   eslash,   unutish,
yodlash, tubanlashmoq  kabi);
b)   tashqi   holat   (ichki   holatning   namoyon   bo‘lishi   bilan   bog‘liq:   xafa
bo‘lmoq, shodlanmoq, esankiramoq, dovdira-moq,g‘azablanmoq);
v)   jismoniy  holat  (inson  tanasi   bilan bog‘liq:  holsizlanmoq,  kuymoq,
kuchlanmoq, zaiflashmoq);
g) ijtimoiy holat (jamiyat bilan bog‘liq: boyimoq, kambag‘allashmoq,
ko‘tarilmok, urilmoq, kuvg‘in bo‘lmoq kabi).
Natijali faoliyat fe’llari  tizimi yasamoq, qurmoq, bunyod etmoq, hosil
bo‘lmoq,   chizmoq,   yozmoq,   barpo   qilmoq,   arralamoq,   parchalamoq,   sayqal
bermoq,   randalamoq,   sindirmoq,   yemoq,   o‘chirmoq   kabi   birliklarni   o‘z   ichiga
oladi.
Tafakkur   fe’llari   sirasiga   insonning   fikrlash   qobiliyati   bilan   bog‘liq
o‘ylamoq,   fikrlamoq,   xayol   surmoq,   tafakkur   qilmoq,   o‘yga   botmoq,   ko‘z   oldiga
keltirmoq, bir qarorga kelmoq, xulosaga kelmoq kabilar kiradi.
Munosabat   fe’llari   qatorierkalamoq,   suymoq,   yaxshi   ko‘rmoq,   parvona
bo‘lmoq,   rahmi   kelmoq,   xushomad   qilmoq,   yon   bosmoq,   maftun   bo‘lmoq,
e’zozlamoq   kabi   ijobiy   xarakterdagi   munosabat   fe’llari,   beti   qursin,   xudo   olsin,
qorasi o‘chsin, baloga giriftor bo‘lsin, juvonmarg bo‘lgur kabi salbiy xarakterdagi
munosabat fe’llaridan tashkil topadi.
Fe’l   ma’noviy   guruhlarida   ham   markaz   va   qurshov   leksemalari   farqlanadi.
Masalan,   ma’nodosh   fe’llarda   bosh   (dominanta)   so‘z,   uyadoshlik   paradigmasida
uya (giperonim) markaz leksemasi hisoblansa, boshqa ma’nodoshlar va uyadoshlar
(giponimlar) qurshov leksemalari deyiladi. Kulmoq fe’li dominanta sifatida bunga
ma’nodosh   boshqa   leksemalarni,   buzmoq   esa   buzishning   turli   ko‘rinishlarini
ifodalaydigan   giponim   leksemalarni   uyushtirib   turadi.   So‘zlar   yirikroq
butunliklarga   birlashtirilganda,   markaz   leksemasigina   bu   butunlikdan   joy   oladi.
Qurshov   lekse-malari   esa   uning   «soyasi»   sifatida   quyida   qolaveradi.   Masalan,
kulmoq,   yig‘lamoq,   xursand   bo‘lmoq   leksemalari   o‘z   atrofida   ko‘plab   fe’llarni
birlashtirgan.   Lekin   ular   bu   uch   leksema   mansub   tizimga   kira   olmaydi,   quyi
bosqichda qoladi.           
25.3.Fe’llarda so‘z shakllarning turlari.  
Fe’llarda   ham,   boshqa   turkumlarda   bo‘lgani   kabi,   so‘zshakllar   nol   shaklli,
sintetik,   sintetik-analitik,   takroriy   ko‘rinishlarda   bo‘ladi.   Fe’lning   grammatik
shakllardan xoli qilingan o‘zak-negizi har doim kelasi zamon, buyruq mayli, aniq
167 nisbat,   ikkinchi   shaxs,   birlik   ma’nolarini   ifodalaydi:   bor,   kel,   o‘qi,   yoz,   sev,   ayt,
ishon   kabi.   Bunday   so‘zshakllar   nol   shaklli   deyiladi.   Yuqorida   aytilgani-dek,   nol
shakl   masalasi   o‘zbek   tilshunosligida   o‘z   yechimini   kutayotgan   muammolardan
biridir.
Grammatik   shakli   qo‘shimcha   tusida   bo‘lgan   fe’llar   sintetik   shaklli
so‘zshakl   deyiladi.   O‘qiyman,   bordim,   kelyapman,   yozayotirman,   shoshib,
kelgach,   kelgan   kabi.   Bunda   grammatik   shakl   fe’l   o‘zak-negiziga   «yopishgan»
holdadir. 
Fe’llar   nomustaqil   fe’llar   bilan   shakllanganda,   albatta,   sintetik-analitik
ko‘rinishda bo‘ladi. Masalan, o‘qib chiqdi, ayta boshladi, borgan ekan kabi. Bunda
ham «yopishgan», ham «ajralgan» grammatik shakllar yaxlitlikni tashkil qilganligi
uchun u sintetik-analitik shakl atamasi bilan yuritiladi. 
Takroriy   shakllarni   faqat   takroriy   deyish   unchalik   to‘g‘ri   emas.   Chunki
bunda takrorlanayotgan fe’l avval sintetik shakl qiyofasiga kiradi, so‘ngra takroriy
shaklga   aylanadi.   Masalan,   aytdi-aytdi,   o‘qidi-o‘qidi,   bordi-bordi   kabi.   Misollar:
Aytib-aytib   charchadi,   chopib-chopib   o‘ynadi   va   h.   Bunda   takrorlanuvchi   fe’l
nisbat, o‘zgalovchi, kesimlik shakllarini olgan va undan keyin takrorlangan.
Ayrim   manbalarda   fe’llarning   juft   so‘zshakl   turi   ham   ajratilib,   unga   aytdi-
qo‘ydi,   topshirdi-qo‘ydi   tipidagi   misollar   kiritiladi.   Bunga   qo‘shilib   bo‘lmaydi.
Chunki   juflanayotgan   fe’lning   ikkalasi   ham   mustaqil   bo‘lsa   va   ularning
juftlanishidan   yangi   grammatik   ma’no   uqilsagina,   uni   so‘zshakllarning   juftligi
deyishga   asos   bo‘lur   edi.   Bunda   esa   juftlikning   ikkinchi   qismi   ko‘makchi   fe’l
sifatida grammatik ma’no ifodalash uchungina xizmat qilmoqda.
25.4. Fe’llarning nisbat kategoriyasi.
  Fe’l   nisbat   (daraja)lari:   aniq,   o‘zlik,   majhullik,   birgalik,   orttirma
nisbatlarining grammatik ma’nosi va shakllari
Fe’l   tasniflovchi   kategoriyalari   haqida   umumiy   ma’lumot.   Fe’lning
tasniflovchi   kategoriyalari   faqat   shu   turkumga   xos   grammatik   shakllar
sistemalaridir.   Ular   nisbat,   o‘zgalovchi,   harakat   tarzi,   bo‘lishli-bo‘lishsizlik
shakllaridir. Fe’l kesimlik yoki nokesimlik vazifasida bo‘lishidan qat’i nazar ushbu
shakllardan   birida   bo‘lishi   shart.   Ular   fe’l   leksemaning   lug‘aviy   ma’nosini
modifikatsiya   qilish   vazifasini   bajaradi.   Tasniflovchi   shakllar   orasida   nisbat   fe’l
leksemani   modifikatsiya   qilish   darajasi   jihatidan   boshqalaridan   ustuvorlikka   ega.
Shu   boisdan   nisbat   fe’lni   boshqa   so‘z   turkumlaridan   ajratib   turuvchi   asosiy
morfologik belgi sanaladi. O‘zgalovchi shakllari, nisbat shakllaridan farqli o‘laroq,
fe’lning   nokesimlik   vazifasi   uchun   xoslangan.   O‘zgalovchi   kategoriyasining
umumlashgan grammatik ma’nosi fe’lni kesim vazifasidan tashqarida boshqa,ya’ni
hokim so‘zlar bilan bog‘lash vazifasini bajarishidir.
168 Tarz   ma’nosi   fe’llarda   ifodalanishi   ham,   ifodalanmasligi   ham   mumkin.
Masalan,  o‘qidi   fe’lida  u  nol   darajada  bo‘lsa,  o‘qib  chiqdi   so‘zshaklida   namoyon
bo‘lgan.   Bo‘lishli-bo‘lishsizlik   shakli   haqida   ham   shunday   fikrni   aytish   mumkin.
Biroq   bo‘lishli-bo‘lishsizlik   shakli   bilan   kesimlik   kategoriyasining   tarkibiy   qismi
bo‘lgan  tasdiq-inkor  kategoriyasini  farqlash  lozim.  Tasdiq-inkor  kesim   vazifasida
keluvchi   barcha   so‘zlar   uchun   xos   bo‘lsa,   bo‘lishli-bo‘lishsizlik   fe’lning   barchasi
uchun   xos   bo‘lgan   grammatik   xususiylikdir.   Boshqacha   aytganda,   bo‘lishli-
bo‘lishsizlik   fe’lning   nokesimlik,   tasdiq-inkor   esa   barcha   mustaqil   so‘zlarning
kesimlik shaklidir. Quyida ularning har biri alohida-alohida ko‘rib o‘tiladi.
Nisbat   kategoriyasi   haqida   umumiy   tushuncha.     Nisbat   kategoriyasi
harakatning   subyekt   (bajaruvchi)ga   munosabatini   ifodalaydi.   Bu   munosabat
maxsus   grammatik   shakllar   bilan   yuzaga   chiqadi.   Masalan,   Shoir   she’r   yozdi
gapida   ega   bevosita   ish-harakatning   bajaruvchisi   bo‘lib,   bajaruvchi   va   harakat
munosabati   nol   shaklli   aniq   nisbat   bilan   ifodalangan;   o‘qituvchi   bolaga   kitobni
o‘qitdi gapida harakatning bevosita va bilvosita bajaruvchisi (o‘qituvchi bilvosita,
bola   esa   bilvosita   bajaruvchi)   farqlangan.   Dovul   chalindi   gapida   harakat
bajaruvchisi   noaniq,   majhuldir.   Demak,   nisbati   o‘zgarishi   bilan   fe’lning
bajaruvchisida   ham   o‘zgarish   yuz   beradi.   Nisbat   kategoriyasi   fe’lning   bo‘sh
subyekt valentligini to‘ldirib, uni nutqqa moslaydi. 
Hozirgi   o‘zbek   tilida   fe’lning   beshta   nisbati   ajratiladi:   aniq   nisbat,   o‘zlik
nisbati, orttirma nisbat, birgalik nisbati, majhul nisbat.
Aniq   nisbat.   Bu   nisbatda   subyektga   munosabat   fe’lning   lug‘aviy   ma’nosi
orqali ifodalanadi va shakl UGMsi «harakatning ega bilan ifodalangan shaxs yoki
predmet   tomonidan   bajarilishi   yoki   bajarilmasligini   bildirish»dir:   bildi,   ko‘rdi,
so‘radi, aytdi, qaytdi kabi. Bu nisbatdagi  fe’l o‘timli (oldi)  yoki  o‘timsiz (uxladi)
bo‘lishi mumkin.
Nol   shakl   UGMsida   o‘zi   mansub   kategoriyaning   mohiyati-ni   boshqalariga
nisbatan   to‘laroq   aks   ettiradi.   Ma’lumki,   fe’lning   barcha   shakllarini   ikkiga   –
kategoriya   ichidagi   shakllarning   o‘zaro   ziddiyatida   aniq   bir   belgiga   ega   bo‘lgan
belgili   shakllarga   (masalan,   aniq   nisbatdan   boshqa   nisbat   shakllari)   va   bu
ziddiyatda   aniq   belgiga   ega   bo‘lmagan   shakllarga   (masalan,   aniq   nisbat   shakli)
ajratish   mumkin.   Birinchi   guruh   shakllar   o‘zlari   mansub   kategoriyaning
UGMsidan aniq bir ko‘rinishni «xususiylashtirib» oladi. Ikkinchi guruh shakllarida
xususiylashma   noaniq   bo‘ladi.   Ikkinchi   guruh   shakllari   (bizningcha,   aniq   nisbat)
o‘zi   mansub   kategoriyaning   umumiy   namoyandasi   bo‘ladi.   Shuning   uchun   ular
matn   va   sharoit   talabi   bilan   boshqa   shakllar   ma’nosini   ifodalashi   mumkin.   Aniq
nisbat   ham   belgisiz   shakl   sifatida   boshqa   nisbat   shakllari   o‘rnida   bemalol
qo‘llanaverishi   mumkin.   Yuqorida   biz   bunga   aniq   nisbatdagi   fe’l   (masalan,
169 hayajonlanmoq)   dan   o‘zlik   nisbati   ma’nosi   uqilib   turishi   misolida   amin   bo‘lgan
edik.         
O‘zlik   nisbati.   O‘zlik   nisbati   asosan   –(i)n,   ba’zan   –(i)l   ko‘rsatkichi
yordamida   o‘timli   fe’llardan   hosil   bo‘ladi.   –(i)sh   affiksi   o‘zlik   nisbati   hosil
qilishda   kammahsuldir:   kerishdi,   joylashdi,   qorishdi   kabi   so‘zshakllardagina   buni
kuzatish   mumkin.   O‘zlik   nisbati   UGMsi   «harakatning   subyekti   va   obyektini
birlashtirish, o‘timli fe’lni o‘timsiz fe’lga aylantirish»dir. 
Ayrim   hollarda   grammatik   shakl   o‘zlik   nisbatniki   bo‘lsa-da,   bu   shakl
harakatning   bajaruvchiga   qaytishini,   bajaruvchi   ham   harakat   obyekti   ekanini
bildirmaydi.   Bir   mahal   G‘ulomjon   tuynukdanerinib   chiqayotgan   tutunga   qarab
so‘zlandi.   (M.Ism.)   So‘ng   uzun   do‘nglik   ortiga   o‘tib,   ko‘rinmay   ketdi.   (P.Qod.)
Yigit   ko‘zini   yashirishga   joy   topolmay   qiynaldi.   (S.Ahm.)   Davlatbekovning
tug‘ilgan qishlog‘i  Bodomzor  bu yerdan o‘n bir  chaqirim  pastda.  (P.Qod.)  O‘zlik
nisbati shakli o‘timli fe’lni o‘timsiz fe’lga aylantiradi. 
O‘zlik   nisbat   shakli   har   qanday   o‘timli   fe’ldan   ham   yasalavermaydi.
Masalan,   o‘qi,  hayda,  kes,  ek, min,  tik, sug‘or  kabi   fe’llardan o‘zlik nisbati  hosil
qilinmaydi.   Shuningdek,   orttirma   nisbatdagi   o‘timli   fe’llardan   ham   o‘zlik   nisbati
hosil qilinmaydi.
Semantikasida   ma’noviy   siljish   ro‘y   berayotgan   o‘zlik   nisbati   shakliga   ega
fe’llar   bu   nisbatdan   xoli   qaralishi   lozim.  Yuzlari   semizlikdan   tirsillagan   Arabboy
kerilgan   bir   holda   so‘radi.   (P.Tur.)   Bu   qishloqda   Avazning   eng   ochilib
gaplashadigan   tengdoshi   shu   Zamonali   edi.   (P.Qod.)   Bunday   hol   ayrim
mualliflarning ba’zan nisbatni so‘z yasalishi sifatida qarashlariga sabab bo‘ladi.
Shaklning   to‘laqonli   o‘zlik   nisbati   ekanligi   yoki   emasligini   aniqlashda
boshqariladigan   so‘z   yordam   beradi.   Aslida   o‘zlik   nisbatdagi   fe’l   o‘timsiz
bo‘lganligi   sababli   tushum   kelishigidagi   fe’l   bilan   bog‘lanmaydi.   Ayrim   hollarda
bu   shakldagi   fe’l   bilan   boshqacha   hol   kuzatiladi.   Masalan,   choponini   yopindi
birikuvida o‘zlik nisbat shaklidagi fe’l tushum kelishigidagi fe’lni boshqarmoqda.
Demak,   bunda   nisbat   shakli   bo‘lsa-da,   mazkur   nisbatga   tegishli   ma’no   mavjud
emas.   Ma’no   va   shakl   yaxlit   emas   ekan,   bu   birikuvda   o‘zlik   nisbatini   qidirish
ma’qul emas. 
Xulosa sifatida aytish mumkinki, o‘zlik nisbatida harakat subyekti «subyekt-
obyekt»   qiyofasiga   kirib,   avvalgi   obyekt   yo‘qoladi.   Qiyoslang:   Salim   kiyimini
kiydi – Salim kiyindi. Birinchi gapda Salim subyekt, kiyim obyekt, ikkinchi gapda
obyekt yo‘q, Salim esa «subyekt-obyekt»dir.  
Orttirma nisbat. Orttirma nisbat shakllari quyidagilar:
-dir (-tir): chizdir, yondir, urintir.  
170 -gaz (-giz,- g‘az, -g‘iz, -kaz, -kiz, -qaz, -qiz): ko‘rgaz, kirgiz, turg‘iz,
yutqiz, o‘tqaz, ketkiz, yurg‘az.
-(i)t: o‘qit, ishlat, tugat, boshlat, yurit,kirit.
-iz: oqiz, tomiz, emiz.
-ir: bitir, uchir, pishir, qochir, ochir, shoshir, oshir, botir, qotir.
-ar: chiqar, qaytar.
-sat: ko‘rsat.
Orttirma   nisbat   UGMsi   «harakat   bajaruvchisini   orttirish,   jarayonga
«ortiqcha»   bajaruvchini   kiritish   va   o‘timsiz   fe’lni   o‘timli   fe’lga   aylantirish»dir.
Orttirma nisbatda ish-harakatning subyekti ortib, ular bevosita subyekt va bilvosita
subyektga   ajraladi.   Salim   o‘qidi.   Salim   ukasini   o‘qitdi.   Birinchi   gapda   subyekt
bitta.   Ikkinchi   gapda   ular   ikkita   bo‘lib,   Salim   bilvosita,   ukasi   bevosita
bajaruvchilardir. Bevosita subyekt unchalik ahamiyatli bo‘lmaydi, shuning uchun u
ko‘p hollarda ifodalanmay qolaveradi.
Orttirma nisbat shakli fe’lga birdan ortiq qo‘shilishi mumkin. Bunda avvalgi
bevosita   subyekt   bilvosita   subyektga   aylanib   ketaveradi:   Salim   to‘ladi.   Salim
ukasiga to‘latdi. Salim ukasiga to‘lattirdi. Jumla g‘alizligi kelib chiqmasligi uchun
keyingi gapdagi bevosita subyekt tushirib qoldirilgan.
Orttirma nisbat  shaklli  fe’l  semantikasida   ma’noviy  siljish  ro‘y  berib,  unga
xos   morfema   ajralmaydigan   holga   kelib   qolishi   ham   mumkin:   tuzatmoq,
surishtirmoq,   solishtirmoq,   yaratmoq.   Uyg‘on,   yupan,erkalatmoq,   (dalil,misol)
keltirmoq tipidagi fe’llar ham shular jumlasidandir.
Orttirma nisbat shakli o‘timsiz fe’lni o‘timli fe’lga aylantiradi.        
Majhul   nisbat.   Majhul   nisbat   –(i)l   va   –(i)n   shakllari   yordamida   hosil
qilinadi:   yuvildi,   tozalandi,   aytildi,   gapirildi,   olindi   kabi.   Bu   nisbatli   fe’l
«subyektsizlashadi»,   aniqrog‘i,   obyekt   ustuvorlashib,   ega   vazifasiga   o‘tadi,
mantiqiy   obyekt   grammatik   ega   maqomini   oladi.   Bu   yerda   chetan   bilan   o‘ralgan
mol qo‘rasi bor edi. (P.Qod.) Boboxo‘ja domla ishdan bo‘shatildi. (P.Tur.) 
Majhul nisbat asosan o‘timli (o‘ralgan, yig‘ilgan, sochilgan, terilgan),
qisman   o‘timsiz   (bo‘shatilganq,   tushilgan,   borilgan)   fe’llardan   hosil   qilinadi.
O‘timsiz fe’llardan yasalganda egasiz gap (shaxssiz fe’l) hosil bo‘ladi: Bu ko‘cha
bilan   ikki-uch   yuz   odim   yurilgach,   qishloq   guzariga   yetiladi.   (H.Shar.)   Rasmi,
yomon xotindan qochiladi, zamona shum bo‘lsa, yaxshi xotindan ham qochar ekan
kishi. (A.Qah.) Ba’zi hollarda majhul nisbatda qo‘llanishi lozim bo‘lgan fe’l aniq
nisbatda bo‘lsa ham, majhul nisbat ma’nosi ifodalanadi: Anchagina yurgach, o‘ng
tomonda paxsa uy ko‘zga tashlanadi. (S.Nur.) Bunda shakl va ma’no muvofiqligi
yo‘q.   Shuning   uchun   nisbatni   aniqlashda   qaysi   nisbat   shakli   yoki   qaysi   nisbat
ma’nosi   bor   tarzidagi   muqobil   savollardan   biri   qo‘yilishi   kerak.   Bir-biriga
171 bog‘langan   kontakt   holatdagi   ikki   fe’ldan   ikkinchisigina   majhul   nisbatda   bo‘ladi:
Bu   dori   spirtda   ivitilib,   qiyom   qilib   ichiladi.   (N.Saf.)   Eshakka   teskari   mindirib
sazoyi qilindi.( M.Ism.) 
O‘zlik   va   majhul   nisbatlar   omonimik   xususiyatga   ega.   Masalan,   osildi,
tashlandi,   to‘kildi   fe’llarining   o‘zlik   yoki   majhul   insbatda   ekanligi   qurshovda
ma’lum bo‘ladi.   
Birgalik nisbati. Birgalik nisbat -(i)sh affiksi yordamida hosil qilinib, uning
UGMsi   «harakatni   bajarishda   bajaruvchining   birgalashuvi»dir.   Birgalik   nisbati
asos   fe’l   boshqaruviga   oddiy   vositali   to‘ldiruvchini   ko‘makchili   vositali
to‘ldiruvchiga   aylantirish   darajasida   o‘zgarish   berishi   mumkin.   Birgalik   nisbat
shaklida   «birgalik   yordamlashish»   va   «birgalik-ko‘plik»   oraliq   grammatik
ma’nolari   farqlanadi.   «Birgalik-ko‘plik»   ma’nosi   uchun   fe’llarning   o‘timli-
o‘timsizligi   ahamiyatsiz.   Kattalar   o‘sha   yerda.   Arz   qil,   yordam   berishadi,   yo‘l-
yo‘riq ko‘rsatishadi. (P.Tur.) «Birgalik-yordamlashish» ma’nosi voqelanishi uchun
esa   shakl   o‘timli   fe’llarni   tanlaydi.   Bola   dadasiga   yer   haydashdi,   ekin   ekishdi.
(S.Nur.) 
Ba’zan   ko‘plik   shakli   ham   nutqiy   ortiqchalik   sifatida   birgalik   nisbat   shakli
ustiga   «qavatlanadi».   Sharofat   xolaning   so‘zlariga   zavqlanib   kulishdilar.   (N.Saf.)
Ona-bola uzoq yig‘lashdilar, ko‘z yoshlari bitguncha bo‘zlashdilar. (A.Qod.) 
Xulosa   sifatida   aytish   mumkinki,   nisbat   kategoriyasi   UGMsi   «harakatning
bajaruvchiga   munosabatini   ifodalash»   bo‘lib,   bu   kategorial   ma’noga   «o‘timli-
o‘timsizlikka munosabat» yondosh ma’no sifatida qorishadi.    
Demak, nisbat kategoriyasi lug‘aviy shakl hosil qiluvchi kategoriya sifatida
fe’l   leksema   sememasini   subyekt   valentiligi   va   o‘timli-o‘timsizlik   nuqtayi
nazaridan modifikatsiya qiladi.
25.5.Fe’llarning mayl kategoriyasi.
 Fe’l mayllari (xabar mayli, shart va buyruk-istak mayli), ularning o‘ziga xos
xususiyatlari. To‘liqsiz fe’llar
Mayl kategoriyasi.   Mayl kategoriyasi    (qisq. MK) «kesimdan anglashilgan
voqelikning   borliqqa   munosabatini   ifodalash   va   gap   kesimini   shakllantirishda
ishtirok etish» UGMsiga ega. MK UGMsida mayl kategorial ma’nosiga har doim
zamon kategoriyasi ma’nosi yondosh ma’no sifatida yashaydi. 
MK   ifodalayotgan   munosabat   turli   xarakterda   bo‘lishi   mumkin.   Shuning
uchun uning quyidagi turlari ajratiladi: 
a)xabar mayli; 
b)shart mayli; 
v)buyruq-istak mayli; 
g) maqsad mayli.
172 Xabar   mayli   harakat/holat   yoki   hodisani   uning   bajarilish   vaqti   bilan
ifodalaydi. Bu maylda bajarilish haqida xabar mavjud. Shuning uchun bu mayldagi
fe’l, albatta, biror zamon shaklida bo‘ladi: keldi, kelyapti, keladi.
Xabar mayli biror ko‘rsatkichga ega emas. U fe’lning zamon ko‘rsatkichlari
orqali yuzaga chiqadi. Xabar mayli va zamon ma’nosi yig‘iq ifodalanishga ega.
Shart   mayli   –ca,   -ca   edi,   -ganda   edi,   -gan   ekan     shakllari   orqali   hosil
qilinadi:   borsam,   borsang,   borsa,   borsangiz,   borsalaringiz,   borsangizlar,   borsalar;
borganda   edi     va   h.  Misollar:   Mana   bu  kanal   bitsa,   yangi   yer   ochilsa,   paxta   ham
ko‘payadi.   (A.Q.)   Ertoyev   bir   nimani   sezmasa,   bunchalik   talvasaga   tushmas   edi.
(O.Yoqub.)   Bizning   bunday   ulug‘   kunga   erishganimizni   otamiz   ham   ko‘rganda,
qanday   quvonar   edi.   (Iboxon.)   Men   ham   doim   qishloqda   turganimda,   mashinani
o‘rganib olardim. (H.Naz.) Tuzalsa edi, odamlardek yura olsa, boshiga ko‘tarardi.
(S.Ahm.)   Qayerdaki   ma’naviy-ma’rifiy   ishlar   yaxshi   yo‘lga   qo‘yilgan   ekan,   u
yerda   muvaffaqiyat   qo‘lga   kiritiladi.   («O‘zb.ov.»   )   Biz   ishlab   chiqqan   mebellar
uylaringizni   qanchalik   yaxshi   bezatar   ekan,   biz   shunchalik   xursand   bo‘lamiz.
(«Qarshi   univers.»)   Istiqlol   mendan   fermer   bo‘lishni   talab   qilgan   ekan,   men   bu
vazifani a’lo darajada uddalashga va’da beraman. («Qashq.») 
-ca   shaklining   «shart»   ma’nosidan   tashqari   ifodalaydigan   yana   qator
ma’nolari   («payt»,   «istak»,   «iltimos»,   «sabab»,   «to‘siqsizlik»   kabi)   bo‘lib,   bular
shart mayli doirasida   qaralmaydi.
Buyruq-istak   mayli   shakllarining   asosiy   xususiyati   so‘zlovchining   istagi
bilan bog‘liq holdagi harakatga undash, shu harakatga da’vat etishni, qo‘zg‘atishni
ifodalash.   U   -ay,-   gin,-   sin,-   aylik,-   ing   shakllari   orqali   yuzaga   chiqadi:   boray,
borgin, borsin, boraylik, boring(izlar). Ifodalovchilar birlik va ko‘plikda, shaxs va
sonda farqlanadi.
Buyruq-istak   maylida     a)   sof   buyruq,   da’vat,   iltimos;   b)   istak   ma’nolari
qorishadi. 
Birinchi   ma’no   ikkinchi   (yo‘qoling,   yondiring,   kuldirmagin)   va   uchinchi
shaxsga   (borsin,   borsinlar),   ikkinchi   ma’no   esa   so‘zlovchining   o‘ziga   qarata
(boray,   aytay)   ifodalanadi.   Buyruq-istak   mayli   ifodalovchilari   bundan   boshqa
ma’nolarni   («to‘siqsizlik»,   ma’no   kuchaytirish   va   h.)   ifodalashi   ham   mumkin.
Ammo   mayl   UGMsi   tajallisi   bo‘lmaganda   u   mayl   ma’nosi   doirasida
o‘rganilmaydi.
Maqsad   mayli   subyektning   kesimdan   anglashilgan   harakatni   bajarish
maqsadini,   niyatini,   mo‘ljalini   bildiradi:   bormoqchiman,   bormoqchisan,
bormoqchi; bormoqchimiz, bormoqchisiz, bormoqchilar.
Maqsad   mayli   ma’nosi   -moqchi,     -moqchi   edi   ko‘rsatkichlari   yordamida
ifodalanadi.   U   hozir   hammaning   kallasini   g‘ovlatgan   shum   xabarni   yo   hech
173 o‘ylamayapti,   yoki   bu   gapning   menga   sira   daxli   yo‘q,   deb   ko‘rsatmoqchi.
(A.Mux.)   Domlaning   yer   olgani   rost,   buni   Saidiyga   bildirmoqchi   emas   edi.
(A.Qah.)    
25.6.Fe’llarning zamon kategoriyasi.
                    Fe’l   zamonlari,   ularning   turlari   (o‘tgan,   hozirgi   va   kelasi   zamon
fe’llari),   o‘tgan   zamon   fe’lining   turlari:   yaqin   o‘tgan   zamon   fe’li,   uzoq   o‘tgan
zamon  fe’li, o‘tgan zamon  hikoya  fe’li, o‘tgan  zamon davom   fe’li,  o‘tgan  zamon
maqsad   fe’li.   Hozirgi   zamon   fe’lining   turlari:   Hozirgi   kelasi   zamon   fe’li,   hozirgi
zamon   davom   fe’li,   Kelasi   zamon   fe’lining   turlari:   kelasi   zamon   gumon   fe’li,
kelasi zamon maqsad fe’li.
Zamon   kategoriyasi.   «Payt   valentligiga   ta’sir   etish   orqali   kesimni
shakllantirishda ishtirok etish va undan anglashilgan voqelikning nutq momentiga
munosabatini   ifodalash»   zamon   kategoriyasi   (qisq.   ZK)   ning   UGMsi.   Fe’lda   bu
UGMdagi voqelik uzvi harakat tarzi ko‘rinishida xususiylashadi. 
Voqelikning nutq momentiga munosabatiga qarab uch xil zamon farqlanadi:
a)   nutq   momentigacha   bo‘lgan   voqelik   –   o‘tgan   zamon;   b)   nutq   momentidagi
voqelik   –   hozirgi   zamon;   v)   nutq   momentidan   keyin   bo‘ladigan   voqelik   –   kelasi
zamon. Shu boisdan  zamon UGMsining uchta  xususiy ko‘rinishi farqlanadi:
1) o‘tgan zamon; 
2) hozirgi zamon; 
3) kelasi zamon.
Ularni ifodalovchi shakllar ham shunga muvofiq uch guruhga ajratiladi.
O‘tgan zamon. Hozirgi o‘zbek adabiy tilida o‘tgan zamon fe’li bir necha xil
shakllar yordamida ifodalanadi:
-di (o‘qidim, o‘qiding, o‘qidi);
-gan (o‘qiganman, o‘qigansan, o‘qigan);
-(i)b- (o‘qibman, o‘qibsan, o‘qibdi);
-edi/ekan/emish (yozgan edim, ishlayotgan edi, ishlagan eding, ishlar edilar,
ishlamoqchi edim); 
Mazkur   shakllarni   qabul   qilgan   fe’llar   turli   xil   ma’nolarni   ifodalaydi.
Masalan: 
a)   –di:     «so‘zlovchi   ko‘rgan,   bilgan   harakatning   nutq   momentigacha
bajarilganini   aniq,   qat’iy   tarzda   ifodalash»:   Barno   yo‘q   ekan,   bir   oz   kutdi,
kelavermagach, o‘tirishga sabri chidamay, idoradan chiqdi. (O. Yoq.);
b)   –gan:   «so‘zlovchi   va   tinglovchi   o‘zaro   suhbatlashib   turgan   paytda
bo‘lmagan   harakatni   ifodalash»:   Kapalagini   uchirib   yuborgan.   (H.Naz.);
«harakatning   bajarilganligi   va   uning   hozir   ham   mavjudligi»:   O‘rinda   ham
gaplashaveramiz, sen juda charchagansan. (I.Rah.);
174 v)   –(i)b-:   «harakatni   bevosita   kuzatmaganlik,   undan   keyin   xabardor
bo‘lganlik»:   O‘zim   ko‘rdim, tosh  chap  yelkasiga  tushibdi;  «to‘siqsizlik»:   Ustidan
oshirib o‘q otibman-u, kiprik qoqmaydi-ya! (A.Qah.)
g) edi: «harakat holatning hozir emas, balki o‘tgan, avvalgi vaqtga oidligi»:
Suv endi yerga singmay, muzlab qolgan edi. (A.Qah.)
Bunday   ma’nolar   qatorini   yana   ancha   davom   ettirish   mumkin.   Biroq
keltirilgan   qo‘shtirnoq   ichidagi   ma’nolarga   diqqat   bilan   e’tibor   qilinsa,   ulardagi
umumiylik   «haraktning   o‘tgan   zamonga   oidligi»   bo‘lib,   qolgan   farqlarning
birortasi   zamon   UGMsiga   daxldor   emas.   Masalan,   «to‘siqsizlik»,   «bevosita
kuzatmaganlik»,   «o‘zaro   suhbatlashib   turgan   paytda   bo‘lmaganlik»   kabilarning
zamon ma’nosiga mutlaqo tegishli joyi yo‘q. Demak, ularni zamon doirasida tahlil
etish ortiqcha. Shu boisdan o‘tgan zamon hikoya fe’li, o‘tgan zamon  davom  fe’li
atamalaridagi   hikoya,   davom   unsurlarini   zamonga   daxlsiz   hodisalarning   ZKni
murakkablashtiruvchi holat sifatida baholash maqsadga muvofiq. 
Zamon   ma’nosiga   boshqa   ma’nolarning   qorishuvini   ham   grammatik
illyuziyaning bir ko‘rinishi sifatida baholash mumkin.
O‘tgan   zamon   shakli   kesimning   payt   valentiligini   hol   vazifasidagi   o‘tgan
zamon ma’noli so‘zshakllar bilan to‘ldiradi: kecha keldi, o‘tgan yili o‘qigan, bultur
bajargan edim kabi.  
Hozirgi   zamon.   Zamonning   bu   turi   ZK   UGMsini   «haraktning   nutq
momentida yuz berayotganligini ifodalash» tarzida xususiylashtiradi. Ma’nolardagi
«davomiylik», «tugamaganlik» unsurlari undagi boshqa kategoriya tajallisi bo‘lib,
zamonning   substansial   ma’nosiga   daxli   yo‘q.   «Davomiylik»,   «tugallanmaganlik»
UGMdagi kategorial ma’no bilan zich holatdagi yondosh ma’no. 
Bu zamon ma’nosi:
-yap-;
-yotib-;
-yotir;
-moqda  
affikslari bilan ifodalanadi.   
Shakllar orasidagi farq sof uslubiy asoslarda. Aniqrog‘i,  -yap- umumuslubiy
va keng iste’molliligi, -yotib- va –yotir dialektal va poetik xususiyati bilan, -moqda
shakli   kitobiy   uslubga   xosligi   bilan   farqlanadi.   Ularda   zamonni   ifodalashda   farq
sezilmaydi. Qiyoslang: o‘qiyapman, o‘qiyotirman, o‘qiyotibman, o‘qimoqdaman.
Yot, tur, yur, o‘tir  birliklari ko‘makchi  fe’l vazifasida kelib, hozirgi  zamon
shaklining analitik ko‘rinishini  hosil  qiladi:  Hali  dushmanlarimiz tinchigani  yo‘q,
hushyorlikni   qo‘ldan   berding,   kallangga   solaman   deb   poylab   turibdi.   («Qashq.»)
Hali   kelishgani   yo‘q,   o‘zim   ham   xavotir   olib   o‘tiribman.   (A.Qah.).   Quyoshki
175 falakda   kezib   yuribdi,   umrimiz   boqiydir,   umrimiz   boqiy.(G‘.G‘ul.)   Bo‘liq   yer
«tayyorman» degandek ko‘pchib yotibdi. («Qashq.») 
Hozirgi zamon shakllari kesimning payt valentligini hozirgi zamon ma’noli
so‘zshakllar   bilan   to‘ldiradi:   bugun,   hozir   kabi.   Bu   so‘zshakllar   gapda   hol   bo‘lib
keladi.
Kelasi   zamon.   Mavjud   darsliklarda   grammatik   illyuziya   natijasida   kelasi
zamonning   ikki   ko‘rinishi   farqlanadi:   a)   kelasi   zamon   aniqlik   shakli;   b)   kelasi
zamon   gumon   shakli.   Yuqorida   aytilgani   kabi,   ma’no   turlaridagi   «aniqliq»   va
«gumon»  unsurlarining  zamon   substansial   mohiyatiga   tegishli   joyi   yo‘q.   Bu   ham
boshqa kategoriya substansial mohiyatining kelasi zamon UGMsidagi tajallisi.
Kelasi zamon ZK UGMsini «nutq momentidan keyin yuz beruvchi harakatni
ifodalash» tarzida xususiylashtiradi. Bu zamon a) -a, -y; (O‘zbek qizlari sevigisini
aytmaydi,   bir   umr   pinhon   tutadi.   (Sayyor)   Bolang   uch-to‘rt   qiynaladi,   keyin
o‘rganib ketadi. (A.Qah.); b) –(a)r/ mas (Balki zavod qurish uchun ovora bo‘lishga
to‘g‘ri kelmas. (Oyb.) Shu atrofda yurgandir, kelib qolar. (S.An.)) affikslari orqali
ifodalanadi.   (Shu   o‘rinda   aytib   o‘tish   lozimki,   darsliklarda   zamon   shakllari
sanalganda,   undan   keyin   albatta   shaxs-son   shakllari   kelishi   ta’kidlanadi.   Biz   bu
o‘rinda ZK kesimlikning dialektik bog‘langan bir tarkibiy qismi bo‘lganligi uchun
hadeb   zamon   shaklidan   keyin   shaxs-son   shakli   bo‘lishini   ta’kidlab   o‘tirishni
ortiqcha deb bildik. Chunki ular ajralmas.)
Kelasi   zamon   fe’lining   ekan,   emish   to‘liqsiz   fe’li   bilan   yasalgan
eshitilganlik,   keyin   bilganlik   ma’nosini   ifodalovchi   shakli   gumon   ma’nosini
ifodalamasligi ta’kidlanadi: ishlar ekan, kelar ekan; ishlar emish, kelar emish kabi.
Bunda   to‘liqsiz   fe’llarda   zamon   ma’nosi   yo‘q.  Zamon  shaklning   –ar   qismi   orqali
ifodalanadi.
Umuman   olganda,   to‘liqsiz   fe’llar   fe’ldan   boshqa   so‘zlar   kesim   vazifasida
kelganda   ularga   zamon   va   modal   ma’nolarni   birgalikda   beradi.   Fe’llarni
shakllantirganda   esa   sintetik-analitik   shaklning   affiks   qismi   zamon   ifodalab,
to‘liqsiz   fe’l   zimmasiga   modal   munosabat   ifodalashgina   yuklatiladi.   Qiyoslang:
ishchi ekan – ishchi bo‘lgan ekan, o‘qigan emish. Keyingi ikki misolda –gan shakli
zamon, to‘liqsiz fe’llar modal munosabat ifodalagan.
Kelasi zamon shakllari kesimning payt valentligini kelasi zamon ma’noli hol
vazifasidagi so‘zshakllar bilan to‘ldiradi: ertaga, kelasi yil, kelajakda kabi. 
Affikslar   ko‘chma   ma’nolarda   ishlatilishi   ham   mumkin.   Hozir   qorong‘ida
qayoqqa   bordigu,   nimayam   qildik   (kelasi   zamon).   (P.Tur.)   Shundan   so‘ng,
bilmadim,   qancha   vaqt   shirin   xayollar   osmonida   qanot   qoqib   yurdim   (hozirgi
zamon).   (Sayyor.)   Kecha   dalada   chunonam   chekanka   qilyaptiki,   bamisoli   usta
176 sartarosh   g‘o‘zani   tarashlayapti   deysiz   (o‘tgan   zamon).   (S.Ahm.)   Bularni   boshqa
qismga yuborayapmiz (kelasi zamon). (A.Ubay.)
Bunday ma’no ko‘chishi nutqiy xarakterda.    
Fe’llarning shaxs-son kategoriyasi.
                    Shaxs-son   (yoki   tuslovchi)   affikslar.   Ularning   turlari:   1-guruh,   2-
guruh, 3-guruh tuslovchilari; ularning qo‘llanish xususiyatlari.
Shaxs-son   kategoriyasi.     Shaxs-son   kategoriyasi   kesimlik   kategoriyasi
UGMsini «ega  valentligini muayyanlashtirish orqali gap kesimini shakllantirishda
ishtirok   etish»   tarzida   xususiylashtiradi.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida   shaxs-son
ko‘rsatkichlarining quyidagi turlari mavjud:
1.   a) I. borgan+man     borgan+miz           borib+man         borib+miz
           II. borgan+san      borgan+siz           borgan+san        borib+siz
   III. borgan+0        borgan+(lar)     borgan+di+0       borgan+di (lar)    
b) I. boryap+man       boryap+miz             bora+man           bora+miz
    II. boryap+san       boryap+siz              bora+san            bora+siz
    III. boryapti+0     boryapti+lar        boradi+0             boradi+(lar)
                  v) I. bormoqchi+man         bormoqchi+miz
    II. bormoqchi+san         bormoqchi+siz
    III. bormoqchiQ0           bormoqchi+(lar)
2.   a) I. bordi+m     bordi+k            borgan edi+m      borgan edi+k
          II. bordi+ng bordi+ngiz       borgan edi+ng     borgan edi+ngiz
         III. bordi+0  bordi+(lar)     borgan edi+0       borgan edi+(lar)
b)  I. borsa+m                  borsa+k
     II. borsa+ng                borsa+ngiz
    III. borsa+0                  borsa+(lar)
            3.   a) I. borgan+im yo‘q         borgan+imiz yo‘q
   II. borgan+ing yo‘q        borgan+ingiz yo‘q
  III. borgan+i yo‘q           borgan+(lar)i yo‘q
b) I. borayotgan+im yo‘q  borayotgan+imiz yo‘q
   II. borayotgan+ing yo‘q borayotgan+ingiz yo‘q
  III. borayotgan+i yo‘q    borayotgan+(lar)i yo‘l
            4.   I. bor+ay                     bor+aylik
    II. bor+0                      bor+gin                   bor+ing(giz)
   III. bor+sin                  bor+sin(lar)          bor+ishsin
Nutqda   shaxs-son   shakllarining   ko‘chgan   ma’noda   qo‘llanishi   ham   ko‘p
uchraydi. Bularni quyidagicha tartiblash mumkin:
a)   uchinchi   shaxs   shakli   birinchi   shaxs   ma’nosida:   Kamina   aytdi   –   Men
aytdim.
177 b) uchinchi shaxs ko‘plik shakli ikkinchi shaxs birlik («sizlash») ma’nosida:
Nima istasalar bor.
v)   ikkinchi   shaxsning   birlik   shakli   va   birlik   ma’nosida   «sizlash»   uchun
qo‘llanuvchi   shakli   umumshaxs  ma’nosida  qo‘llanadi:  Qayta-qayta  hidlaganingda
yer mehriga to‘yganday bo‘lasan. (Sayyor.)
g) gap ichida odam yoki kishi so‘zi qo‘llanganda uchinchi shaxs shakli ham
umumshaxs   ma’nosida   qo‘llana   oladi:   Tashabbuskor   yoshlarni   ko‘rib   odam
quvonadi.(«Qashq.»)
Bunday qo‘lanishlar sof nutqiy tabiatga ega.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Harakat fe’llariga izoh bering? 
2.Nutq fe’llariga izoh bering?
3.Fe’llarda so‘zshakllarning turlariga izoh bering?
4   Nutqda shaxs-son shakllarining ko‘chgan ma’nosiga izoh bering?.
26.Fe’llarning zamon kategoriyasi. Fe’llarning shaxs-son kategoriyasi.
Tayanch tushunchalar: 
Hozirgi   kelasi   zamon   fe’li,   davom   fe’li,   tur,     kelasi   zamon,   gumon   fe’li,
zamon,  maqsad fe’li.Fe’llarning zamon kategoriyasi.
      26.1. Fe’llarning zamon kategoriyasi.
              Fe’l zamonlari, ularning turlari (o‘tgan, hozirgi va kelasi zamon fe’llari),
o‘tgan zamon fe’lining turlari: yaqin o‘tgan zamon fe’li, uzoq o‘tgan zamon fe’li,
o‘tgan zamon hikoya fe’li, o‘tgan zamon davom fe’li, o‘tgan zamon maqsad fe’li.
Hozirgi zamon fe’lining turlari: Hozirgi kelasi zamon fe’li, hozirgi zamon davom
fe’li,   Kelasi   zamon   fe’lining   turlari:   kelasi   zamon   gumon   fe’li,   kelasi   zamon
maqsad fe’li.
Zamon   kategoriyasi.   «Payt   valentligiga   ta’sir   etish   orqali   kesimni
shakllantirishda ishtirok etish va undan anglashilgan voqelikning nutq momentiga
munosabatini   ifodalash»   zamon   kategoriyasi   (qisq.   ZK)   ning   UGMsi.   Fe’lda   bu
UGMdagi voqelik uzvi harakat tarzi ko‘rinishida xususiylashadi. 
Voqelikning nutq momentiga munosabatiga qarab uch xil zamon farqlanadi:
a)   nutq   momentigacha   bo‘lgan   voqelik   –   o‘tgan   zamon;   b)   nutq   momentidagi
voqelik   –   hozirgi   zamon;   v)   nutq   momentidan   keyin   bo‘ladigan   voqelik   –   kelasi
zamon. Shu boisdan  zamon UGMsining uchta  xususiy ko‘rinishi farqlanadi:
1) o‘tgan zamon; 
2) hozirgi zamon; 
3) kelasi zamon.
178 Ularni ifodalovchi shakllar ham shunga muvofiq uch guruhga ajratiladi.
O‘tgan zamon. Hozirgi o‘zbek adabiy tilida o‘tgan zamon fe’li bir necha xil
shakllar yordamida ifodalanadi:
-di (o‘qidim, o‘qiding, o‘qidi);
-gan (o‘qiganman, o‘qigansan, o‘qigan);
-(i)b- (o‘qibman, o‘qibsan, o‘qibdi);
-edi/ekan/emish (yozgan edim, ishlayotgan edi, ishlagan eding, ishlar edilar,
ishlamoqchi edim); 
Mazkur   shakllarni   qabul   qilgan   fe’llar   turli   xil   ma’nolarni   ifodalaydi.
Masalan: 
a)   –di:     «so‘zlovchi   ko‘rgan,   bilgan   harakatning   nutq   momentigacha
bajarilganini   aniq,   qat’iy   tarzda   ifodalash»:   Barno   yo‘q   ekan,   bir   oz   kutdi,
kelavermagach, o‘tirishga sabri chidamay, idoradan chiqdi. (O. Yoq.);
b)   –gan:   «so‘zlovchi   va   tinglovchi   o‘zaro   suhbatlashib   turgan   paytda
bo‘lmagan   harakatni   ifodalash»:   Kapalagini   uchirib   yuborgan.   (H.Naz.);
«harakatning   bajarilganligi   va   uning   hozir   ham   mavjudligi»:   O‘rinda   ham
gaplashaveramiz, sen juda charchagansan. (I.Rah.);
v)   –(i)b-:   «harakatni   bevosita   kuzatmaganlik,   undan   keyin   xabardor
bo‘lganlik»:   O‘zim   ko‘rdim, tosh  chap  yelkasiga  tushibdi;  «to‘siqsizlik»:   Ustidan
oshirib o‘q otibman-u, kiprik qoqmaydi-ya! (A.Qah.)
g) edi: «harakat holatning hozir emas, balki o‘tgan, avvalgi vaqtga oidligi»:
Suv endi yerga singmay, muzlab qolgan edi. (A.Qah.)
Bunday   ma’nolar   qatorini   yana   ancha   davom   ettirish   mumkin.   Biroq
keltirilgan   qo‘shtirnoq   ichidagi   ma’nolarga   diqqat   bilan   e’tibor   qilinsa,   ulardagi
umumiylik   «haraktning   o‘tgan   zamonga   oidligi»   bo‘lib,   qolgan   farqlarning
birortasi   zamon   UGMsiga   daxldor   emas.   Masalan,   «to‘siqsizlik»,   «bevosita
kuzatmaganlik»,   «o‘zaro   suhbatlashib   turgan   paytda   bo‘lmaganlik»   kabilarning
zamon ma’nosiga mutlaqo tegishli joyi yo‘q. Demak, ularni zamon doirasida tahlil
etish ortiqcha. Shu boisdan o‘tgan zamon hikoya fe’li, o‘tgan zamon  davom  fe’li
atamalaridagi   hikoya,   davom   unsurlarini   zamonga   daxlsiz   hodisalarning   ZKni
murakkablashtiruvchi holat sifatida baholash maqsadga muvofiq. 
Zamon   ma’nosiga   boshqa   ma’nolarning   qorishuvini   ham   grammatik
illyuziyaning bir ko‘rinishi sifatida baholash mumkin.
O‘tgan   zamon   shakli   kesimning   payt   valentiligini   hol   vazifasidagi   o‘tgan
zamon ma’noli so‘zshakllar bilan to‘ldiradi: kecha keldi, o‘tgan yili o‘qigan, bultur
bajargan edim kabi.  
Hozirgi   zamon.   Zamonning   bu   turi   ZK   UGMsini   «haraktning   nutq
momentida yuz berayotganligini ifodalash» tarzida xususiylashtiradi. Ma’nolardagi
179 «davomiylik», «tugamaganlik» unsurlari undagi boshqa kategoriya tajallisi bo‘lib,
zamonning   substansial   ma’nosiga   daxli   yo‘q.   «Davomiylik»,   «tugallanmaganlik»
UGMdagi kategorial ma’no bilan zich holatdagi yondosh ma’no. 
Bu zamon ma’nosi:
-yap-;
-yotib-;
-yotir;
-moqda  
affikslari bilan ifodalanadi.   
Shakllar orasidagi farq sof uslubiy asoslarda. Aniqrog‘i,  -yap- umumuslubiy
va keng iste’molliligi, -yotib- va –yotir dialektal va poetik xususiyati bilan, -moqda
shakli   kitobiy   uslubga   xosligi   bilan   farqlanadi.   Ularda   zamonni   ifodalashda   farq
sezilmaydi. Qiyoslang: o‘qiyapman, o‘qiyotirman, o‘qiyotibman, o‘qimoqdaman.
Yot, tur, yur, o‘tir  birliklari ko‘makchi  fe’l vazifasida kelib, hozirgi  zamon
shaklining analitik ko‘rinishini  hosil  qiladi:  Hali  dushmanlarimiz tinchigani  yo‘q,
hushyorlikni   qo‘ldan   berding,   kallangga   solaman   deb   poylab   turibdi.   («Qashq.»)
Hali   kelishgani   yo‘q,   o‘zim   ham   xavotir   olib   o‘tiribman.   (A.Qah.).   Quyoshki
falakda   kezib   yuribdi,   umrimiz   boqiydir,   umrimiz   boqiy.(G‘.G‘ul.)   Bo‘liq   yer
«tayyorman» degandek ko‘pchib yotibdi. («Qashq.») 
Hozirgi zamon shakllari kesimning payt valentligini hozirgi zamon ma’noli
so‘zshakllar   bilan   to‘ldiradi:   bugun,   hozir   kabi.   Bu   so‘zshakllar   gapda   hol   bo‘lib
keladi.
Kelasi   zamon.   Mavjud   darsliklarda   grammatik   illyuziya   natijasida   kelasi
zamonning   ikki   ko‘rinishi   farqlanadi:   a)   kelasi   zamon   aniqlik   shakli;   b)   kelasi
zamon   gumon   shakli.   Yuqorida   aytilgani   kabi,   ma’no   turlaridagi   «aniqliq»   va
«gumon»  unsurlarining  zamon   substansial   mohiyatiga   tegishli   joyi   yo‘q.   Bu   ham
boshqa kategoriya substansial mohiyatining kelasi zamon UGMsidagi tajallisi.
Kelasi zamon ZK UGMsini «nutq momentidan keyin yuz beruvchi harakatni
ifodalash» tarzida xususiylashtiradi. Bu zamon a) -a, -y; (O‘zbek qizlari sevigisini
aytmaydi,   bir   umr   pinhon   tutadi.   (Sayyor)   Bolang   uch-to‘rt   qiynaladi,   keyin
o‘rganib ketadi. (A.Qah.); b) –(a)r/ mas (Balki zavod qurish uchun ovora bo‘lishga
to‘g‘ri kelmas. (Oyb.) Shu atrofda yurgandir, kelib qolar. (S.An.)) affikslari orqali
ifodalanadi.   (Shu   o‘rinda   aytib   o‘tish   lozimki,   darsliklarda   zamon   shakllari
sanalganda,   undan   keyin   albatta   shaxs-son   shakllari   kelishi   ta’kidlanadi.   Biz   bu
o‘rinda ZK kesimlikning dialektik bog‘langan bir tarkibiy qismi bo‘lganligi uchun
hadeb   zamon   shaklidan   keyin   shaxs-son   shakli   bo‘lishini   ta’kidlab   o‘tirishni
ortiqcha deb bildik. Chunki ular ajralmas.)
180 Kelasi   zamon   fe’lining   ekan,   emish   to‘liqsiz   fe’li   bilan   yasalgan
eshitilganlik,   keyin   bilganlik   ma’nosini   ifodalovchi   shakli   gumon   ma’nosini
ifodalamasligi ta’kidlanadi: ishlar ekan, kelar ekan; ishlar emish, kelar emish kabi.
Bunda   to‘liqsiz   fe’llarda   zamon   ma’nosi   yo‘q.  Zamon  shaklning   –ar   qismi   orqali
ifodalanadi.   Umuman   olganda,   to‘liqsiz   fe’llar   fe’ldan   boshqa   so‘zlar   kesim
vazifasida kelganda ularga zamon va modal ma’nolarni birgalikda beradi. Fe’llarni
shakllantirganda   esa   sintetik-analitik   shaklning   affiks   qismi   zamon   ifodalab,
to‘liqsiz   fe’l   zimmasiga   modal   munosabat   ifodalashgina   yuklatiladi.   Qiyoslang:
ishchi ekan – ishchi bo‘lgan ekan, o‘qigan emish. Keyingi ikki misolda –gan shakli
zamon, to‘liqsiz fe’llar modal munosabat ifodalagan.
Kelasi zamon shakllari kesimning payt valentligini kelasi zamon ma’noli hol
vazifasidagi so‘zshakllar bilan to‘ldiradi: ertaga, kelasi yil, kelajakda kabi. 
Affikslar   ko‘chma   ma’nolarda   ishlatilishi   ham   mumkin.   Hozir   qorong‘ida
qayoqqa   bordigu,   nimayam   qildik   (kelasi   zamon).   (P.Tur.)   Shundan   so‘ng,
bilmadim,   qancha   vaqt   shirin   xayollar   osmonida   qanot   qoqib   yurdim   (hozirgi
zamon).   (Sayyor.)   Kecha   dalada   chunonam   chekanka   qilyaptiki,   bamisoli   usta
sartarosh   g‘o‘zani   tarashlayapti   deysiz   (o‘tgan   zamon).   (S.Ahm.)   Bularni   boshqa
qismga yuborayapmiz (kelasi zamon). (A.Ubay.)
Bunday ma’no ko‘chishi nutqiy xarakterda.
 26.2.Fe’llarning shaxs-son kategoriyasi.
                  Shaxs-son   (yoki   tuslovchi)   affikslar.   Ularning   turlari:   1-guruh,   2-
guruh, 3-guruh tuslovchilari; ularning qo‘llanish xususiyatlari.
Shaxs-son   kategoriyasi.     Shaxs-son   kategoriyasi   kesimlik   kategoriyasi
UGMsini «ega  valentligini muayyanlashtirish orqali gap kesimini shakllantirishda
ishtirok   etish»   tarzida   xususiylashtiradi.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida   shaxs-son
ko‘rsatkichlarining quyidagi turlari mavjud:
1.   a) I. borgan+man     borgan+miz           borib+man         borib+miz
           II. borgan+san      borgan+siz           borgan+san        borib+siz
   III. borgan+0        borgan+(lar)     borgan+di+0       borgan+di (lar) 
b) I. boryap+man       boryap+miz             bora+man           bora+miz
    II. boryap+san       boryap+siz              bora+san            bora+siz
    III. boryapti+0     boryapti+lar        boradi+0             boradi+(lar)
                  v) I. bormoqchi+man         bormoqchi+miz
    II. bormoqchi+san         bormoqchi+siz
    III. bormoqchi+0           bormoqchi+(lar)
2.   a) I. bordi+m     bordi+k            borgan edi+m      borgan edi+k
          II. bordi+ng bordi+ngiz       borgan edi+ng     borgan edi+ngiz
         III. bordi+0  bordi+(lar)     borgan edi+0       borgan edi+(lar)
181 b)  I. borsa+m                  borsa+k
     II. borsa+ng                borsa+ngiz
    III. borsa+0                  borsa+(lar)
            3.   a) I. borgan+im yo‘q         borgan+imiz yo‘q
   II. borgan+ing yo‘q        borgan+ingiz yo‘q
  III. borgan+i yo‘q           borgan+(lar)i yo‘q
b) I. borayotgan+im yo‘q  borayotgan+imiz yo‘q
   II. borayotgan+ing yo‘q borayotgan+ingiz yo‘q
  III. borayotgan+i yo‘q    borayotgan+(lar)i yo‘q  
            4.   I. bor+ay                     bor+aylik
    II. bor+0                      bor+gin                   bor+ing(giz)
   III. bor+sin                  bor+sin(lar)          bor+ishsin
Nutqda   shaxs-son   shakllarining   ko‘chgan   ma’noda   qo‘llanishi   ham   ko‘p
uchraydi. Bularni quyidagicha tartiblash mumkin:
a)   uchinchi   shaxs   shakli   birinchi   shaxs   ma’nosida:   Kamina   aytdi   –   Men
aytdim.
b) uchinchi shaxs ko‘plik shakli ikkinchi shaxs birlik («sizlash») ma’nosida:
Nima istasalar bor.
v)   ikkinchi   shaxsning   birlik   shakli   va   birlik   ma’nosida   «sizlash»   uchun
qo‘llanuvchi   shakli   umumshaxs  ma’nosida  qo‘llanadi:  Qayta-qayta  hidlaganingda
yer mehriga to‘yganday bo‘lasan. (Sayyor.)
g) gap ichida odam yoki kishi so‘zi qo‘llanganda uchinchi shaxs shakli ham
umumshaxs   ma’nosida   qo‘llana   oladi:   Tashabbuskor   yoshlarni   ko‘rib   odam
quvonadi.(«Qashq.»)
Bunday qo‘lanishlar sof nutqiy tabiatga ega.  
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Fe’l  zamonlari va ularning turlariga izoh bering?
2.Zamon kategoriyasiga izoh bering? 
3.   Voqelikning nutq momenti munosabatiga izoh bering?
4.   Kelasi zamon shakllariga izoh bering? 
5.Fe’llarning shaxs-son kategoriyasiga izoh bering?  
          27.Fe’lning   vazifadosh   shakllari.   Sifatdosh,   harakat   nomi.   Fe’lning
yasalishi.   Fe’lning   modal   shakllari   va   tuzilish   jihatdan   turlari.   Ravish   so‘z
turkumi sifatida. Ravishning leksik-grammatik xususiyatlari.
                                                  
182 Tayanch   tushunchalar:   Fe’l,   vazifadosh   shakllari,   Sof   fe’l,   xususiyatlari,
ravishdosh,  turlari, grammatik shakllar.
27.1. Fe’lning vazifadosh shakllari.
Fe’lga xos shunday grammatik shakllar borki, ular fe’lni kesimlikdan boshqa
turkumlarga   (   -(a)y,   -(i)b,   -gach,   -guncha,   -gancha,   -ganda,   -gani,   -may/masdan
shakllari ravishga, -gan, -ayotgan, -adigan/ydigan sifatga, -moq, -ish, -uv otga) xos
vazifalarga   xoslaydi.   Shunga   ko‘ra,   ular   uch   guruh   –   ravishdosh,   sifatdosh   va
harakat   nomi   shakllariga   ajratiladi.   Bu   shakllar   fe’lga   nutqda   o‘zga   turkum
xossalarini   «yopishtirganligi»   uchun   bir   butun   holda   o‘zgalovchi   kategoriyasi
atamasi bilan nomlanadi.
Ma’lumki,   o‘zgalovchi,   garchi   bunga   o‘zbek   tili   qurilishida   yetarli   asos   va
ehtiyoj   bo‘lishiga   qaramay,   alohida   kategoriya   sifati-da   ajratilmagan.   Biroq
ularning   tarkibiy   qismlari,   ichki   shakllari   bo‘lgan   ravishdosh,   sifatdosh,   harakat
nomi   ayrim   manbalarda   kategoriya   sifatida   qaraladi.   Shuning   uchun
turkiyshunoslikda   «harakat   nomi   kategoriyasi»,   «sifatdosh   kategoriyasi»,
«ravishdosh   kategoriyasi»   kabi   atamalarni   uchratish   mumkin.   Haqiqatan   ham,
o‘zgalovchining   turlari   bo‘lgan   bu   «kategoriya»lar   ma’lum   bir   umumiy   ma’no
(ravishdoshda   «fe’lni   fe’lga   bog‘lash   va   unga   ravishlik   xususiyatini   berish»,
sifatdoshda   «fe’lni   otga   bog‘lash   va   unga   sifatlik   xususiyatini   berish»,   harakat
nomida   «fe’lga   otlik   sintaktik   va   semantik   xususiyatlarini   berish»)   va   ularning
parcha-lanishlarini   ko‘ramiz.   Chunki   an’anada   grammatik   kategoriya   «ikki   yoki
undan ortiq o‘zaro oppozitsiyada turuvchi, bir-birini taqozo va, o‘z o‘rnida, inkor
qiluvchi,   bir   grammatik   ma’no   tagida   birlashadigan   grammatik   shakllar   tizimi»
sifatida ta’riflab  kelindi. Bu  ta’rifga  muvofiq, boshqa   kategoriyalar   shakllari  kabi
harakat nomining kamida uchta (-moq, -ish, -uv), sifatdoshning ba’zan uch, ba’zan
besh (-gan, -ayotgan, -adigan, -uvchi, -ar), ravishdoshning oltita (-ib, -a/y, -gach, -
guncha,   -gani,   -gach)   shakli   ajratiladi.   Xo‘sh,   bular   haqiqatan   ham   tom   ma’noda
harakat   nomi,   sifatdosh,   ravishdosh   shakllarimi?   Buning   uchun   ular   faqat   shu
turlarga   xos   UGMni   xususiylashtirish,   juz’iylashtirish   lozim.   Masalan,   harakat
nomi shakllari alohida ko‘rinishlarda uning «ot turkumiga xos bo‘lgan sintaktik va
ma’noviy   vazifalarni   bajarish»,   UGMsini   xususiylashtirganda   edi,   uni   alohida
kategoriya sifatida ajratish mumkin bo‘lur edi. Agar ravishdosh, sifatdosh, harakat
nomining ma’noviy va vazifaviy jihatlari o‘zlari mansub kategoriyalar (ravishdosh,
sifatdosh,   harakat   nomi)   ning   umumiy   ma’nolari   va   sintaktik   imkoniyatlari
(UGMsi)ga   mansub   xususiylashmalar   bo‘lmasa,   shu   bilan   birgalikda,   o‘z   zotiga
xos   xususiyat   bilan   emas,   balki   boshqa,   «begona»   kategoriyalar   ma’nolari   bilan
bir-biridan   farqlansa,   unda   ularning   alohida   kategoriya   ekanliklari   xususida   so‘z
183 yuritish   maqbul   emas.   Chunonchi,   sifatdosh   shakllari   bir-biridan   zamon
kategoriyasi   ma’nolari   asosida   farqlansa,   demak   biz   qayd   qilgan   shakllar   uning
alohida shakli emas, balki bir sifatdoshning zamon kategoriyasi ma’nolari asosida
farqlanuvchi   ko‘rinishlari   –   variantlaridir.   Bunday   holni   ravishdosh   shakllarida
ham   kuzatish   mumkin.   Chunki   ravishdosh   shakllarining   bir-biridan   zamon,
tasdiq/inkor,   payt,   maqsad   kabi   qator   ma’nolar   bilan   farqlanishi   zamon,
tasdiq/inkor,   modallik   kategoriyalari   ma’nola-rining   tajallilanishi   evaziga   sodir
bo‘ladi.   Bunday   holni   boshqa   kategoriyalarda   ham   ko‘rish   mumkin.   Masalan,
yozay, yozgin, yozsin kabi so‘zshakllardagi grammatik ko‘rsatkichlar buyruq-istak
maylining   turli   shakllarimi   yoki   bir   shaklning   shaxs/son   kate-goriyasi   ma’nosi
bilan farqlanuvchi variantlarimi degan savolga javob aniq. Demak, ayonki, garchi
buyruq-istak   mayli   shakllari   qatorida   olti   va   undan   ko‘p   shakllar,   aniqrog‘i,
ko‘rinishlar mavjud bo‘lsa ham, ularning har biri bu mayl umumiy ma’nosini xusu-
siylashtirishga   eams,   balki   uni   shaxs-son   kategoriyasi   ma’nolari   bilan
murakkablashtirgan holda voqelantirishga xizmat qilayotgan-ligi uchun, aniqrog‘i,
shakllar   bu  mayl   uchun  zotiy   bo‘lmagan   ma’no  asosida   farqlanayotganligi   uchun
buyruq-istak mayli alohida kategoriya sifatida qaralmaydi. 
Ko‘rinadiki,   ravishdosh,   sifatdosh   va   harakat   nomi   o‘zaro   o‘zgalovchi
kategoriyasining  «fe’lni  boshqa  so‘zlarga  bog‘lash   va fe’lga otga  xos  vazifalarini
berish»   UGMsini   «fe’lni   fe’lga   bog‘lash»   (ravishdosh)   ,   «fe’lni   otga   bog‘lash»
(sifatdosh)   va   «fe’l-ga   ot   vazifasini   berish»   (harakat   nomi)   tarzida
xususiylashtiradi.   Ularning   ichki   shakllari   esa   boshqa   kategoriyalar   ma’nolari
asosida farqlanadi va bu tizim (paradigma)lar kategorial ahamiyatga ega emas. 
Demak,   o‘zbek   tilida   ravishdosh,   sifatdosh   va   harakat   nomi   kategoriyalari
emas,  balki   turli  ko‘rinishlarga  ega  bo‘lgan uch  shakldan  iborat  bitta  o‘zgalovchi
kategoriyasigina mavjud.           
27.2.Ravishdosh shakli va uning turlarilari.  
«Fe’lni fe’lga bog‘lash» UGMsiga ega bo‘lgan ravishdosh shakli -(a)y, -(i)b,
-gach, -guncha, -gancha, -ganda, -gani, -may/masdan  kabi variant shakllarga ega.
Bu variant shakllar o‘zaro quyidagi tajalli ma’nolari asosida xarakterlanadi:
-(a)y  - davomli harakatning holat tusini ifodalash;
-(i)b - davomli/davomsiz harakatga holat tusini ifodalash;
-may/masdan - bo‘lishsiz harakatga holat tusini berish.
-gach  - harakatning boshlanish paytini ko‘rsatish;
-ganda -            harakatning sodir bo‘lish paytini ko‘rsatish;
-guncha –         harakatning tamom bo‘lish paytini ko‘rsatish;
-gancha  - harakatlarning bir paytdaligini ko‘rsatish;
-gani - harakatga maqsad ma’nosini berish;
184 -may/masdan  - bo‘lishsiz harakatga holat tusini berish.
Aytilganidek, barcha variant shakllar uchun umumiy «fe’lni fe’lga bog‘lash»
sintaktik   vazifasi   xosdir.Ko‘rinadiki,   variant   shakllardan   uchtasida   turli   xil   holat,
qolgan oltitasida esa har xil payt ma’nosi ifodalangan.
-(a)y,   -(i)b   shaklli   ravishdoshlar   bajaradigan   vazifalarining   xilma-xilligi
bilan   ajralib   turadi.   Bu   shaklli   ravishdoshlar   ko‘pincha   boshlamoq,   chiqmoq,
qolmoq,   ko‘rmoq,   yubormoq   kabi   fe’llar   bilan   birikib   keladi.   Ko‘p   hollarda
ravishdoshli   birikuvlar   fe’lning   harakat   tarzini   hosil   qilish   uchun   xizmat   qiladi:
o‘qib  chiqdi,  berib  yubordi.  Bunda  faqat   shakl  mavjud  bo‘lganligi   uchun  mazkur
shaklli so‘zshakl (o‘qib, berib) ni shakl va ma’no yaxlitligi sifatida ravishdosh deb
bo‘lmaydi.
Ravishdosh   shakllari   ma’noviy   munosabatlarini   kuzatish   natijasida   amin
bo‘lish mumkinki, -gani va –guncha hokim fe’l ifodalagan harakatdan keyin sodir
bo‘luvchi jarayonni anglatadigan ravishdosh hosil qiluvchi shakllar sirasiga kiradi.
Modallikning   kuchli   darajada   ifodalanishi   va   harakatlar   bajaruvchilarining
umumiyligi belgisi bilan –gani shakli bu belgiga ega bo‘lmagan –guncha shaklidan
farqlanadi. 
Payt   ma’nosini   namoyon   qilganda   –(i)b   va   –gach   shaklli   ravishdoshlar
harakat   bajaruvchisiga   munosabat   jihatdan   qarama-qarshituradi.   Mazkur   ma’noni
ifodalashda –i(b) shaklli ravishdosh bilan undan keyin keluvchi hokim fe’llarning
bajaruvchisi   bitta   bo‘ladi.   Ikromjon   maxorkasini   o‘t   oldirib   bo‘lib,     javob   berdi.
(S.Ahm.)   –gach   shaklli   ravishdoshli   qurilmalarda   esa   ravishdosh   va   hokim   fe’l
bajaruvchilari   turlicha   bo‘lishi   mumkin.   Ikromjon   maxorkasini   o‘t   oldirib
bo‘lgach, (Ikromjon yoki boshqa kimdir) javob berdi.
27.3. Ravishdosh shakllarining umumiy oppozitiv munosabatlari.
Ravishdosh shakllarining umumiy oppozitiv munosabatlari quyidagicha:
«Fe’lni   fe’lga   bog‘lash»   umumiy   sintaktik   vazifasi   bilan   birlashuvchi
ravishdosh shakllari «hokim fe’ldan anglashilgan harakatning sodir bo‘lish paytini
ifodalash»     belgisi   ostida   ajraladi.   –a/y,   -(i)b,   -gancha,   -may/masdan,   -gani
shakllarida bu belgi majhuldir. -gach, -guncha, -ganda shakllarida esa ifodalangan.
–a/y,   -(i)b,   -gancha,   -may/masdan,     -gani   shakllarining   «ravishdosh   va   u
bog‘langan   hokim   fe’l   ifodalagan   harakatlarning   bir   vaqtdaligini   ko‘rsatish»
belgisiga   munosabati   turlichadir.   Mazkur   belgi   -gancha,   -a/y   shakllarida
ifodalangan. Chunki bu shaklli ravishdosh va undan keyingi hokim fe’l anglatgan
harakatlar bir vaqtda ro‘y beradi: kutgancha o‘tirardi, kuta-kuta charchadi kabi.   –
gani shaklli ravishdosh va u bog‘langan fe’l anglatgan harakatlar turli vaqtda ro‘y
beradi:   ko‘rgani   keldi,   aytgani   ketdi   kabi.   Shuning   uchun   ular   mazkur   belgiga
salbiy munosabatda deyiladi. -(i)b, -may/masdan shakllarida belgi yuzaga chiqishi
185 ham,   chiqmasligi   ham   mumkin.   Qiyoslang:   shoshilib   gapirdi,   shoshilmasdan
gapirdi   (harakatlar   bir   vaqtda   yuz   bergan),   o‘qib   javob   berdi,   o‘qimasdan   javob
berdi     (avval   o‘qish,   keyin   javob   berish   harakati   yuz   bergan).   Bu   hol   ushbu
shakllarning mazkur belgiga majhul, noaniq munosabatda ekanligini ko‘rsatadi.
–a/y,   -gancha   shakllari   «ravishdosh   ifodalagan   harakatning   takroriy
emasligi» belgisi  bilan farqlanadi. Bu belgiga munosabat  –gancha shaklida ijobiy
va   –a/y   shaklida   majhuldir.   Bu   quyidagilar   bilan   izohlanadi.   O‘qigancha   kelardi
birikuvida   ravishdosh   ifodalagan   harakat   takror-takror   yuz   bermaydi.   kelisopni
qo‘ya  chopdi  birikuvida –a/y shakli  bir  martalik harakatni  ifodalaydi. o‘qiy-o‘qiy
charchadi   birikuvida   esa   ravishdosh   ifodalagan   harakat   takrorlanuvchi,
davomiydir.   –a/y   shaklli   ravishdosh,   odatda,   takror   qo‘llanadi,   ayrim   hollarda
takror bo‘lmagan holda ishlatilishi mumkin.
-gach, -guncha, -ganda shakllari o‘zaro «harakatning chegarasini ifodalash»
belgisi   bilan   farqlanadi.   –gach   shaklli   ravishdosh   ifodalagan   harakat   hokim   fe’l
ifodalagan   harakatdan   oldin   yuz   beradi:   borgach,   aytaman.   –guncha   shaklli
ravishdosh ifodalagan harakat hokim fe’l  ifodalagan harakatdan keyin yuz beradi:
borguncha aytaman. –ganda shaklli ravishdosh ifodalagan harakat bilan hokim fe’l
ifodalagan harakat bir paytda yuz beradi: ko‘rganda ko‘rishguncha.
Ravishdosh shakllarining tavsiflangan ma’noviy xususi-yatlari uning UGMsi
tarkibidagi yondosh ma’nolar hisoblanadi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.   Ravishdosh shakli va uning turlariga izoh bering?
2.   Sifatdosh shakllari bir-biridan qanday farqlanadi? 
3. Ravishdosh, sifatdosh va harakat nomlariga izoh bering
4.   Ravishdosh shakllarining umumiy oppozitiv munosabatlariga izoh bering?
                                          28.Sifatdosh, harakat nomi.
Tayanch   tushunchalar:   Harakat   nomi,   grammatik   xususiyatlari,   yasalishi;
fe’lga va otga xos xususiyatlar. Sifatdosh shakllari.
28.1. Sifatdosh uning grammatik ma’nosi.
  Sifatdosh   uning   grammatik   ma’nosi,   yasalishi;   fe’l   va   sifatga   xos
xususiyatlari:   (otlashish,   shuningdek,   tuslanish,   zamon   ifodalash   xususiyatlari).
Harakat   nomi,   uning   grammatik   xususiyatlari,   yasalishi;   fe’lga   va   otga   xos
xususiyatlari.   Sifatdosh   shakllari   va   uning   turlari.   O‘zgalovchi   kategoriyasining
tarkibiy qismi bo‘lgan sifatdosh nutqda fe’llarni otlarga (ba’zan fe’llarga) bog‘lash
186 vazifasini   o‘tashga   ixtisoslash-gan.   Bu   vazifa   barcha   sifatdosh   shakllari   uchun
mutlaq zotiy mohiyatdir.
Sifatdoshlar   tabiatan   «fe’lni   fe’lga   bog‘lash»   belgili   noto‘liq   ziddiyatning
majhul,   noaniq   uzvidir.   Bu   ziddiyatda   rvishdosh   kuchli   a’zo   hisoblanadi.
Sifatdoshlar, asosan, fe’lni otga, qisman fe’llarga (masalan, mast qiladigan kulishi,
dilni vayron qiladigan yig‘lashi kabi) bog‘lash vazifasini bajaradi. Shuningdek, bu
shakl   ba’zan   analitik,   perifrastik   shakllar   tarkibida   ham   fe’lni   fe’lga   bog‘lashi
mumkin.   Sifatdoshlarning   sintaktik   imkoniyatlari   asosida   uning   ma’noviy
xususiyatlari yotadi. Bu ma’noviy xususiyat  – fe’l anglatgan harakat yoki harakat
natijasini   narsa/predmetning   belgisi   sifatida   nutqda   voqelantirish.   Shuning   uchun
tilshunoslar sifatdoshlarni sifat va fe’l oralig‘ida turgan so‘zlar sifatida baholaydi.
Mana   shu   jihati   bilan   ular   ravishdoshlardan   tubdan   farq   qiladi.   Ravishdoshlar
o‘zgalashish   jarayonida   fe’lning   lug‘aviy   ma’nosini   o‘zgartirmay,   unga   faqat
tobelovchi   sintaktik   vazifa   yuklasa,   sifatdoshlar   fe’ldagi   dinamik   belgini
barqarorlashtirib, uning lug‘aviy ma’nosini ko‘proq modifikatsiya qiladi. 
O‘zbek tilshunosligida quyidagi sifatdosh shakllarini ajratish urf bo‘lgan: 
-gan;
-(a)r;
-(u)vchi;
-mish;
-ajak;
-asi/gusi.
-(a)r   shakli   mavjud   darslik   va   adabiyotlarda   umumzamon,   doimiylik
ma’nolarini ifodalovchi (aytar gap, ketar odam) sifat-dosh shakli sifatida qaraladi.
Lekin   bu   shaklning   kammahsulligi   va   ko‘proq   sifatlarga   yaqin   turishi   o‘zbek
tilshunoslari   tomonidan   e’tirof   etilgan.   Chunki   «uning   yordamida   sifatdosh   hosil
bo‘lishi   o‘zbek   tilida   juda   kam   uchraydi.   Mazkur   ko‘rsatkich   yordamida
qo‘llanuvchi   ayrim   so‘zlar   fe’ldan   ko‘ra   sifatlarga   juda   yaqin   turadi:   oqar   suv,
so‘nmas hayot  kabi. Hozirgi-kelasi  zamon fe’lining keladi, ishlaydi  va keladigan,
ishlaydigan   tipidagi   shakli   kelib   chiqqach,   bu   shakl   yordamida   yasaluvchi
sifatdosh hozirgi-zamon fe’liga aylangan». Demak, -(a)r shaklini  tarixiy sifatdosh
shakli sifatida qarashga to‘la asos bor.
-mish   o‘zbek   tili   tarixida   tom   ma’nodagi   sifatdosh   bo‘lib,   bu   shaklga
«perfekt   kesim   orqali   anglashilgan   harakatga   nisbatan   amalga   oshirilgan,   sodir
bo‘lgan harakat» ma’nosini ifodalash xos bo‘lgan. Lekin til taraqqiyotining keyingi
bosqichi   va   hozirgi   vaqtda   o‘zbek   adabiy   tili   uchun   me’yor   emasligi   bilan
xarakterlanadi.   O‘g‘iz   tillari   va   o‘zbek   tilining   o‘g‘iz   shevalariga   xos   bo‘lgan   bu
187 shaklni o‘zbek adabiy tilida uchratmasligimiz uni sifatdosh shakli sifatida qarashga
imkon bermaydi.
-(u)vchi   shakli   o‘zbek   struktur   tilshunosligida   sifatdoshlar-dan   keskin   farq
qiluvchi ismi  foil  yasovchi  sifatida baholanganligi uchun unga sifatdosh shakllari
qatoridan o‘rin berilmadi.
-ajak, -asi/gusi shakllari to‘la arxaiklashgan sifatdosh ko‘rsatkichlaridir.
Demak, tom ma’nodagi sifatdosh shakli sifatida mazkur qatorda –gan qoladi.
Ma’lumki,   -gan   zamon   ma’nosini   ko‘rsatuvchi   va     –gan   shaklining   variantlari
sifatida qaraluvchi -yotgan, -adigan/ydigan shakllariga shu ma’nosi bilan o‘tmaydi.
Har   uchala   shakl   zamon   ma’nosi   bilan   farqlanganligi   va   bu   zamon   kesimga
nisbatan   belgilanuvchi   nisbiy   zamonga   aylanganligi   sababli,   ularni   sifatdosh
shaklining   zamon   bilan   farqlanuvchi   ko‘rinishlari   sifatida   qarash   maqsadga
muvofiqdir.
Demak, sifatdosh shakli  –gan, -yotgan, -adigan/ydigan ko‘rinishlariga ega.
Sifatdoshning   bu   uch   ko‘rinishi   o‘zaro   «fe’lni   otga   va   qisman   fe’lga
bog‘lash» UGMsiga birday ega bo‘lganligi sababli quyida ularning faqat ma’noviy
tomoniga e’tibor qaratamiz.
-gan   ko‘rsatkichi   bilan   shakllangan   sifatdoshning   ma’no-viy   xususiyatlari
asosida   keyingi   fe’ldan   anglashilgan   harakatdan   ilgari   sodir   bo‘luvchi   harakatni
predmetning atributiv belgisi  sifatida ifodalash yotadi. Lekin sifatdosh ifodalagan
harakat nutq momentigacha sodir bo‘lmagan bo‘lishi mumkin. Masalan, Jon xotin,
men   borguncha   shu   xatni   olib   borgan   bolani   o‘ldirib   yubor.(Ert.)   Bu   shaklli
ravishdosh   ifodalagan   harakat   davomiy   (Sochiga   bitta-ikkita   oq   oralagan   xotin
chiqib eshikni ochdi) bo‘lishi ham mumkin. 
To‘rt   holat   fe’li   –   yot,   tur,   o‘tir,   yur   fe’llariga   qo‘shilganganda   ham   shakl
ushbu ma’no bilan bo‘ladi. Bu, albatta, fe’lning lug‘aviy ma’nosiga bog‘liq holda
yuz beradi.
-yotgan     shaklining   ma’noviy   mohiyati   davomiy   harakatni   narsa/shaxsning
atributiv belgisi sifatida berishdir. Misollar: Nay ovozi kelayotgan tepaning oldiga
yetdim.   (S.Ayn.)   U   ho‘l   o‘tin   vishillab   yonayotgan   o‘choqqa   tikildi.   (P.Tur.)   Bu
shakldagi davomiylik, hozirgi zamon ma’nosi, asosan, shakldagi –yot formantining
ma’noviy   xususiyatlari   asosida   bo‘ladi.   Chunki   yot   fe’li   kesimdan   anglashilgan
harakat bilan bir vaqtda yuz bergan davomiy harakatni ifodalaydi. Ma’lumki, -gan
shakliga   bajarilgan,   o‘tgan   zamonga   oid   harakatni   ifodalash   xos   bo‘lib,   yotgan
shaklli   sifatdoshda   zamon   va   davomiylik   ma’nosini   ifodalashni   -yot   formanti
butunlay   o‘z   zimmasiga   olgan   va   -gan   shakli   hissasiga   faqat   atributiv   belgi
ekanlikni ko‘rsatish va bog‘lash vazifasi qoladi.
188 -adigan/ydigan     shaklining   ma’noviy   mohiyati   doimiy   harakatni   narsaning
atributiv   belgisiga   aylantirishdir.   Bu   shaklning   bunday   xususiyatga   egaligi   uning
tarkibiy   qismi   bo‘lgan   –adi   formantining   qadimda   holat   fe’li   (ardi)bo‘lganligiga
borib   taqaladi.   Holat   esa,   albatta,   davomiydir.   Xuddi   yotgan   shaklida   bo‘lgani
kabi, -adigan/ydigan shaklida ham asosiy ma’noni ifodalash mas’uliyati shaklning
-adi qismiga yuklatilgan bo‘lib, -gan qismida esa xarakatni statiklashtirish va fe’lni
hokim  so‘zga bog‘lash vazifasi  qoladi. Misollar:  1. Eng yaxshi  o‘qiydigan zehnli
bolalarni   doskaga   chiqarish   kerak.   2.   Bu   akam   bilan   Ustaxo‘janing   kata   o‘g‘li
turadigan xona ekan.
28.2.Sifatdosh shakllarining ma’noviy munosabatlari.
Sifatdosh   shakllarining   ma’noviy   munosabatlari   quyida-gicha.   Shakl
UGMsida kategorial ma’no «fe’lni fe’l yoki otga bog‘lash» bo‘lib, undagi yondosh
ma’no «fe’lga sifatlik (atributiv) belgisini berish»dir. Shakl turlari «tegishli keyingi
fe’ldan   anglashilgan   harakatdan   oldin   sodir   bo‘lish»   belgisi   asosida   farqlanadi.   -
gan shaklida mazkur belgi ijobiydir. -yotgan, -adigan/ydigan   shakl turlarining bu
belgiga   munosabati   majhul.   Chunki   ularning   asosiy   xususiyati   tegishli   fe’ldan
anglashilgan   harakatdan   keyin   yoki   u   bilan   bir   vaqtda   sodir   bo‘lish   bo‘lsa-da,
ba’zan   kontekst   talabi   bilan   oldin   yuz   bergan   harakatni   ifodalashi   ham   mumkin.
Misol: Ishlayotgan kishilarni keyinchalik mukofotga taqdim etasiz. -adigan/ydigan
shakl turining «doimiylik» belgisi ham uni mazkur belgiga befarq, majhul, noaniq
munosabatli qilib qo‘yadi.
Demak,   ma’lum   bo‘ladiki,   sifatdoshlar   ham   ravishdoshlar   kabi   o‘z
mikrosistemasi   ichida   sifatdoshlik   (harakatni   barqaror-lashtirish,   fe’lni   otga   va
qisman   fe’lga   bog‘lash)   belgilarini   muayyanlashtirish,   ixtisoslashtirish   jihatidan
emas,   balki   zamon,   tarz   kabi   sifatdoshlardan   o‘zga   kategoriyalarning   ma’nolarini
ifodalashga   ixtisoslashishi   jihatdan   farqlanadi.   -gan,   -yotgan,   -adigan/ydigan
qo‘shimchalari turli xil sifatdoshlar emas, balki o‘zgalovchi kategoriyaning shakli
sifatida namoyon bo‘ladigan bitta sifatdosh shaklining boshqa kategoriyalarga xos
tajalli ma’nolar bilan farqlanuvchi ko‘rinishlaridir.     
Harakat   nomi   shakli   va   uning   turlari.   O‘zbek   tilshunosligida   harakat   nomi
shakli sifatida quyidagi ko‘rsatkichlar farqlanadi:
-moq;
-(i)sh;
-maslik. 
-(u)v;
 -ganlik;
189 Bu   shakllar   sirasida   -(u)v,   -ganlik   shakllarining   keng   iste’molli   va   jonli
nutqqa  xos  emasligi   ularni  to‘la  ma’nodagi   harakat   nomi   shakli  sifatida  qarashga
monelik qiladi. 
-moq   shakli   nisbatan   kam   qo‘llanadi   va   harakat   nomining   adabiy   til
ko‘rinishi, lug‘at shakli sifatida qaraladi: Bosmachilar-ning vahshiyligi odamlarga
ma’lum:   odamlarni   kesmoq,   osmoq,   tiriklay   kuydirmoq.   (S.A.)   Bu   harakat
nomining boshqa shakllari-dan uslubiy qo‘llanilishi bilangina farqlanadi. 
 -(i)sh affiksli harakat nomi quyidagi ma’nolarga ega:
a) harakatning nomi, atamasi:  Ketishi  ham, ketmasligi ham  noma’lumligini
aytdi. (Mirm.)
b) ish, mashg‘ulot ma’nosi: shudgorlash, o‘g‘itlash, ishlash;
v) odatdagi ot ma’nosida: chopish, jilmayish, kelish, ketish.
Bu   shakl   –lik   qo‘shimchasi   bilan   ko‘p   hollarda   adabiy   tilning   diniy
ko‘rinishida uchraydi: aytishlik, kelishlik, borishlik kabi.
Harakat   nomining   bo‘lishsiz   shakli     -maslik   ko‘rsatkichi   orqali   hosil
qilinadi: bormaslik, kelmaslik kabi.
Harakat nomi otga xos barcha sintaktik vazifalarda kela oladi.
28.3. O‘zgalovchi kategoriya shakllari.
O‘zgalovchi   kategoriya   shakllari   bo‘lmish   ravishdosh,   sifatdosh   va   harakat
nomi   ma’noviy   va   sintaktik   jihatlarning   darajasi   bilan   farqlanadi.   Bu   darajali
ziddiyatning belgisini «lug‘aviy ma’noni o‘zgalash» tashkil etadi. Bu ravishdoshda
kuchsiz,   sifatdoshda   o‘rtacha   va   harakat   nomida   kuchlidir.   Agar   belgi   «sintaktik
munosabatni   ifodalash»     tarzida   bo‘lsa,   ravishdosh   kuchsiz,   sifatdosh   yana
o‘rtacha,   ravishdosh   kuchli   a’zo   sifatida   yuzaga   chiqadi.   Demak,   sifatdoshda
ma’noviy va sintaktik o‘zgalash o‘zaro muvofiqdir.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Sifatdosh shakllarining ma’noviy munosabatlariga izoh bering?  
2.Sifatdosh shakllarining asosiy xususiyatiga izoh bering? 
3.  Harakat nomi shakli va uning turlariga izoh bering
4.O‘zbek tilshunosligida harakat nomlariga izoh bering?  
5.O‘zgalovchi kategoriya shakllariga izoh bering? 
190 29.Fe’lning   yasalishi.   Fe’lning   modal   shakllari   va   tuzilish   jihatdan
turlari.
Tayanch   tushunchalar:   Fe’llarning   yasalishi.   Fe’llar   o‘ziga   xos   so‘z
yasalish   tizimiga   ega.   Ular   asosan   affiksatsiya   va   kompozitsiya   usullari   bilan
yasaladi.
29.1.Fe’llarning yasalishi.  
Fe’llar   o‘ziga   xos   so‘z   yasalish   tizimiga   ega.   Ular   asosan   affiksatsiya   va
kompozitsiya usullari bilan yasaladi.
Affiksatsiya   usuli.   Affiksatsiya   usuli   keng   qamrovlidir.   Bu   usul   bilan   fe’l
bo‘lmagan so‘zlardan fe’l yasaladi. 
Yasash   asosiga   qo‘shilib,   yasama   fe’llar   hosil   qiluvchi   affikslarning   so‘z
yasash   darajasi   ham   turlicha.   -la,   -lan,   -lashtir,   -(a)|r,   -(a)y   kabi   affikslar   ancha
mahsuldor   bo‘lib,   ko‘p   miqdorda   fe’l   hosil   qiladi.   Bu   affikslarning   har   biri   turli
derivatsion qoliplar tarkibida fe’l yasaydi.
1.   [ot/sifat/ravish/olmosh/taqlid/undov   +   la   =   1)   asosdan   anglashigan
narsa/predmetga ega holatli qilish harakati;              2) asosdan anglashilgan asbob
vositasida   bajariladigan   harakat;   3)   asosdan   anglashilgan   narsa/predmetni   yuzaga
keltirish harakati] qolipi ko‘p ma’noli bo‘lib, uning  hosilalari quyidagicha: 
1)   o‘g‘itla,   moyla,   betonla,   jilovla,   kishanla,tikla,   tekisla,   dumaloqla,
to‘g‘rila, tushovla;
2) randala, qaychila, egovla, arrala;
3)   urug‘la,   mog‘orla,   bolala,   chuhla,   dodla,   gumburla,   sizla,   senla,   hozirla
kabi.
2.   [ot/sifat/son   +   lan/lash   =   subyektning   asosdan   anglashilgan   belgiga   ega
bo‘lishi   harakati]   qolipi   tarkibidagi     -lan/lash   affiksi   o‘zining   murakkab   tabiati
bilan xarakterlanadi. 
Zohiran ular ikki affiksning birikuvi (-la+n va –la+sh) dek ko‘rinadi. Chunki
hozirgi o‘zbek adabiy tilida –la so‘z yasovchi va -sh hamda -n nisbat shakllari faol
bo‘lib,   ko‘p   hollarda   ular   birgalikda   keladi.   Shuningdek,   -lan/lash   affikslarida
birgalik   va   o‘zlik   nisbati   ma’nolari   ham   uqilib   turadi   (shodlanmoq,   salom-
lashmoq,   afsuslanmoq,   ajablanmoq,   zavqlanmoq,   lazzatlanmoq,   janjallashmoq,
191 ravshanlashmoq   kabi).   Biroq   bu   misollarda   -lan/lash   affiksini   ajratib   bo‘lmaydi.
Maydalanmoq kabi fe’llarda esa ular ajraladi (mayda+la+n+moq). Demak, bunda -
la va -n mustaqil affikslardir. 
  -lan affiksining aslida -la va -n affikslarining birikuvidan iborat ekanligini
sezish qiyin emas.
3.   [taqlid+illa/ira=asos   bildirgan   tovush   yoki   obrazni   harakat   tarzida
ifodalash]   qolipi   faqat   taqlid   so‘zlardan   fe’l   yasaydi:   chirqillamoq,   chirsillamoq,
likillamoq,   guvillamoq,   shuvillamoq,   mo‘ltillamoq,   bezillamoq,   yarqiramoq,
sirqiramoq,   mo‘ltiramoq,   yaltiramoq.     –illa   va   –ira   qo‘shimchalari   orasida
ma’noviy   farq   kuzatilmaydi,   balki   ular   qaysi   so‘zga   qo‘shilishi   bilan   farqlanadi,
xolos.
4. [ot/sifat/taqlid+a] (oshamoq, qonamoq, o‘ynamoq, bo‘shamoq, qiynamoq,
shildiramoq,   jildiramoq),   [sifat/ravish   +(a)y]   (qoraymoq,   toraymoq,   ko‘paymoq,
ozaymoq),   [sifat+(a)r]   (oqarmoq,   ko‘karmoq,   qisqarmoq,   eskirmoq),
[ot/olmosh+sira]   (qonsiramoq,   suvsiramoq,   tuzsiramoq,   gumonsiramoq),   [son/
ot/ravish+(i)k/(i)q]   (birikmoq,   yo‘liqmoq,   kechikmoq,   zo‘riqmoq),   [sifat/ot+i]
(tinchimoq,   boyimoq,   changimoq),   [sifat+t]   (to‘latmoq,   berkitmoq)   qoliplari
unumsiz   qoliplar   bo‘lib,   birinchidan,   ularning   hosilalari   sanoqli   bo‘lib,   bugungi
kunda bu qolip asosida yangi-yangi so‘zlar hosil qilib bo‘lmaydi, ikkinchidan, bu
hosilalar   davr   o‘tishi   bilan   derivatsion   ma’nosi   jihatidan   bir-biridan   shu   darajada
uzoqlashib   ketganki,   ular   asosida   qolipning   o‘ng,   ya’ni   ma’noviy   tomonini
chiqarib,   aniqlab   bo‘lmaydi.   Kamsitmoq,   boshqarmoq,   g‘ivirmisoq,   yo‘qolmoq,
kuchanmoq,   yotsinmoq,   qiziqsinmoq   kabi   fe’llarning   ham   yasamaligi   aniq,   lekin
ulardagi   affikslar   ayrim   so‘zlar   doirasida   chegaralangan.   Ularga   nisbatan   ham
yuqorida aytilgan fikr o‘rinli.
Eslatma: siltala, tortqila, opichla kabi so‘zlardagi shakl yasovchi –la affiksini
fe’l yasovchi –la affiksi bilan almashtir-maslik kerak. Ular omonim affikslardir. 
-kila   (-qila,   -gila,-   g‘ila),   -   imsira,   -   inqira,   sh/ish   (to‘lish,   qizish,   ozish),
q/iq/k/ik(toliq,   ko‘nik),   -qi/g‘i   affikslari   hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilida   harakatning
tarzini (kuchli/kuchsizligi, takroriyligi kabi ) bildirganligi uchun shakl yasovchilar
sifatida qaraladi.
Kompozitsiya usuli
. Bu usul vositasida qo‘shma va juft fe’llar yasaladi.
29.2.Qo‘shma fe’llar.  
Qo‘shma fe’llar tarkibiga ko‘ra ikkiga bo‘linadi: a) ism+fe’l; b) fe’l+fe’l.
Ism+fe’l   tipidagi   fe’llarni   hosil   qilishda   yordamchi   fe’l   vazifasida   qilmoq,
etmoq,   aylamoq,   bo‘lmoq,   bermoq,   olmoq,   topmoq,   yemoq,   urmoq,   ko‘rmoq,
kelmoq,   keltirmoq   kabi   birliklar   keladi:   abgor   qilmoq,   ado   bo‘lmoq,   ayyuhannos
192 solmoq,   javob   bermoq,   javob   olmoq,   xalal   bermoq,   xabar   olmoq,   qiron   solmoq,
tartibga keltirmoq, oh urmoq, tush ko‘rmoq, qo‘nim topmoq kabi.
O‘zbek tilida fe’l+fe’l tipidagi fe’llar barmoq bilan sanarli: sotib olmoq, olib
bormoq, olib kelmoq, olib chiqmoq, olib qochmoq, ishlab chiqarmoq kabi.
Juft fe’llar. Juft fe’llar grammatik shakliga ko‘ra ikki ko‘rinishda bo‘ladi:
Biri   ravishdosh   shaklida,   ikkinchisi   boshqa   shaklda:   aylanib-o‘rgilmoq,
yelib-yugurmoq, yayrab-yashnamoq, o‘ynab-kulmoq, qo‘llab-quvvatlamoq.
Har ikki qismi bir xil shaklda: aylanib-o‘rgilib, o‘ylamay-netmay, aralashib-
quralashib,   achib-bijib,   tejab-tergab,   qisinib-qimtinib,   yuvib-tarab,   yayrab-
yashnab.
Tilshunosligimizda   fe’l   iboralar   bilan   qo‘shma   fe’llar   chegarasi   aniq
oydinlashtirilmagan.
Juft   fe’llar   tarkibiy   qismlarining   qo‘llanishiga   ko‘ra   quyidagi   shakllarda
bo‘ladi:
Qismlari yakka holda ishlatiladigan juft fe’llar:
a) qismlari o‘zaro sinonim: hormay-tolmay, qo‘llab-quvvatlamoq;
b)   qismlari   o‘zaro   antonim:   kelib-ketib,   o‘lib-tirilib,   kirib-chiqib,   o‘tirib-
turib;
v)   qismlarining   ma’nosi   yaqin:   aylanib-o‘rgilmoq,   yeb-ichmoq,   o‘ynab-
kulmoq, oshirib-toshirib, yuvib-tarab.
2.   Ikkinchi   qismi   yakka   (mustaqil)   ishlatilmaydigan   fe’llar:   aldab-suldab,
yig‘lab-siqtab, yamab-yasqab, qolgan-qutgan.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Fe’llarning yasalishiga izoh bering?. 
2.   Affiksatsiya usuliga izoh bering?
3.   Yasama fe’llar hosil qiluvchi affikslar haqida izoh bering?
4.   Kompozitsiya usuli haqida izoh bering?
30.Ravish so‘z turkumi va uning lug‘aviy-grammatik guruhlari.
Tayanch   tushunchalar:   Ravish,   o‘rganilish,     tarix,   mustaqil   so‘z   turkumi,
sifat, grammatika,  xususiyatlar, lug‘aviy-grammatik guruhlar.
30.1.Ravish va uning o‘rganilish tarixi.  
Tilshunoslikda   ravishlarning   o‘rganilishi   boshqa   so‘z   turkumlari   kabi   uzoq
tarixga   ega   emas.   Bu   so‘z   turkumlarining   jahon   tilshunosligida   o‘rganilishi   bilan
bog‘liq.   Ravishlarni   atroflicha   o‘rgangan   olim   V.V.Vinogradov:   «Mustaqil
193 so‘zlarning hech bir guruhiga sig‘may qolgan so‘zlar ravish turkumiga yig‘ilgan»,
deb   haqqoniy   baho   bergan   edi.   Ularning   ma’no   va   vazifasi   ot,   sifat,   son,
olmoshlarga yaqin turishi  arab va Yevropa tilshunosligida qayd etilgan. Sharq va
g‘arb   tilshunosligi   ravishlarni   ma’no   va   vazifasi   jihatidan   emas,   balki   boshqa
birortasiga   xos   bo‘lmagan   belgi   –   o‘zgarmaslik   belgisi   bilan   ismlardan
farqlaydilar.   Biroq   o‘zbek   tili   grammatik   qurilishining   tavsifiga   bag‘ishlab
yozilgan ko‘plab ilmiy adabiyot va darsliklarda ravishlarning o‘zgarmaslik tabiati
inobatga olinmagan.
O‘zbek   tilida   ham   ravish   va   sifatlarning   o‘zaro   bir-birlarining   vazifalarida
kela olishlariga tilshunoslar doimo e’tibor berishgan . 
O‘zbek   tilshunosligida   ravish   mavzusi   olim   S.Fuzailov   ishlarida   maxsus
o‘rganilgan. Uning “O‘zbek tilida ravishlar” (Hozirgi zamon o‘zbek tili- kursidan
materiallar,   Toshkent,   O‘zFA   nashriyoti,   1953),   “O‘zbek   tilida   ravish   va   uning
sifat   bilan   munosabati”,   “Hozirgi   zamon   o‘zbek   tilida   ravish   yasalishi”,   “Azaliy
(tub) ravishlar haqida” kabi asarlari aynan ravishlar tadqiqiga bag‘ishlangan.
30.2.Ravish va uning UGMsi.  
Ravishlarning ma’no va vazifasi ot, sifat, son, olmoshlarga yaqin turishi arab
va   Yevropa   tilshunosligida   qayd   etilgan.   Sharq   va   g’arb   tilshunosligi   ravishlarni
ma’no va vazifasi  jihatidan emas, balki boshqa birortasiga xos bo’lmagan belgi –
o’zgarmaslik   belgisi   bilan   ismlardan   farqlaydilar.   Biroq   o’zbek   tili   grammatik
qurilishining   tavsifiga   bag’ishlab   yozilgan   ko’plab   ilmiy   adabiyot   va   darsliklarda
ravishlarning   o’zgarmaslik   tabiati   inobatga   olinmagan.   Tilshunoslar   o’zbekcha
ravishni   rus   tilidagi   «narechie»ning   muqobili   sifatida   talqin   qilishib,   natijada
kecha, kunduz, tong, oqshom   kabi payt otlari, atrof, o’rta, u yerda, bu yerda, old,
orqa   kabi   o’rin   otlari,   oz,   mo’l,   butun,   to’la   kabi   miqdor   sifatlari,   keyin,   past,
baland, yuqori kabi o’rin sifatlari ravish turkumi doirasida o’rganilgan.
«Asosan   harakatning,   qisman   predmetning   belgi,   miqdor   yoki   holatini
bildiruvchi o’zgarmas so’zlar» ravishning so’z turkumi sifatidagi UGMsidir.
Ravishlar   mustaqil   ma’noli   o’zgarmas   so’zlardir.   Ular   belgi,   miqdor   yoki
holatni, o’rin, payt ma’nolarini ifodalaydi va bu jihatidan ot, sifat, sonlarga yaqin
turadi.   Ulardan   farqli   jihati   shundaki,   so’z   o’zgartiruvchi,   shakl   yasovchi
qo’shimchalar bilan birika olmaydi. Masalan, otlar ko’plik, sifatlar daraja shaklini
qabul   qiladi.   Masalan,   tongda,   oqshomda,   kunduzlari,   ko’proq,   ozroq,   balandroq
kabi. Ayrim til birliklarida uchraydigan EK, KK shakllari ravishning o’zak qismida
soddalashgan,   ya’ni   o’zak   bilan   yaxlit   holga   kelib   qolgan:   birdan,   zimdan,
to’satdan,   kechasi,   birga.   Bulardan   tashqari   qadimgi   davrlarda   keng   iste’molda
bo’lgan –ra (jo’nalish kelishigi) (so’ngra, uzra), -a, (qayta, ko’tara), -in(-un) (birin-
ketin, ostin-ustun) qo’shimchalari ham ravishlar tarkibida qotib qolgan.
194 Ravish   turkumini   talqin   qilishda   uning   o’zgarmaslik   xususiyatini   e’tiborga
olish   uning   so’z   turkumi   sifatidagi   xusu-siyatlarini   belgilashda   qator   qarama-
qarshiliklarga nuqta qo’yadi.
Ilmiy manbalarda, darslik va qo’llanmalarda eng, juda, nihoyat, g’oyat, lang,
g’irt   kabi   so’zlar   kuchaytiruv   ravishlari   deb  qaraladi.   Holbuki,  bu   shakllar   ravish
oldidan kelib belgi ma’nosini kuchaytirishga xizmat qiladi. Shuning uchun keyingi
yillarda   ayrim   tadqiqotchilar   bu   unsurlarning   ravish   emasligini,   chunki   ravishlar
kabi   mustaqil   lug’aviy   ma’nodan   xoliligini   ta’kidlashib,   kuchaytiruv   yuklamalari
sirasida o’rganish lozimligini uqtiradilar.       
Ravish   LMGlari.   Ravish   holat,   miqdor-daraja,   o’rin,   payt,   maqsad,   sabab
LMGlarga bo’linadi.
Payt   ravishlari.   Payt   ravishlari   harakatning   vaqtini,   paytini,   muddatini
bildiradi:   endi,   saharlab,   hali,   doim,   indin   kabi.   Payt   ravishlari   gapda   ko’pincha
hol,   ba’zan   kesim   bo’lib   keladi:   Bugunerta   turib   tongni   ko’rdim.   (Uyg’.)
Bugunning hakamier-tadir. (A.Xud.). O’rin ravishlari. O’rin ravishlari harakatning
yuz berish o’rnini bildiradi: olg’a, uzra.    
Eslatma.   O’rin   ravishlarini   o’rin   otlaridan   farqlamoq   kerak.   Bunga   o’rin
otlarining   morfologik   o’zgarishi   asos   qilib   olinadi:   atrofimiz,   o’rtada,   o’rtadan,
ichkarida, o’ngdan, chapda, oldida, u yerdan kabi. Holat ravishlari. Holat ravishlari
harakatning bajarilish usulini, tarzini bildiradi. Shu boisdan ular tarz-tus ravishlari
deb   ham   yuritiladi:   bexosdan,   astoydil,   majburan,   qavatma-qavat,   mardlarcha,
yigitlarcha.
Miqdor-daraja ravishlari. Miqdor-daraja ravishlari miqdoriy sifat va darajani
ifodalaydi:   ko’plab,   sal,   qarich-qarich,   arang,   xiyol,   yana   kabi.   Miqdor-daraja
ravishlari sonlarga yaqinlashadi. Biroq son bilan «noaniq miqdor» belgisi ostidagi
noto’liq ziddiyatda belgili a’zo sifatida yuzaga chiqadi. 
Maqsad   ravishlari.   Fe’ldan   anglashilgan   harakatning   maqsadini   ifodalaydi:
atay, atayin, ataylab, azza-bazza, jo’rttaga, qasddan.
Sabab ravishlari fe’ldan anglashilgan harakatning sababini ifodalaydi: noiloj,
noilojlikdan, bekordan-bekorga, chor-nochor.
Eslatma:   Boshqa   turkumlarda   bo’lgani   kabi   ravishlarning   ham
ko’pma’noliligi ularni LMGlarga ajratishda qiyinchilik tug’diradi.   Masalan, nari-
beri   ravishi   o’rinni   ham   (Stollarni   nari-beri   surdik),     holatni   ham   (U   nari-beri
nonushta qildi) ifodalaydi. 
30.3.Ravishlarda so’z yasalishi hodisasi.  
Tilshunosligimizda   ravish   yasalishi   munozaralidir.   Chunki   ravishlarning
asosiy   qismi   asli   boshqa   turkumga   mansub   soddalashgan,   yaxlitlashgan
leksemalardir.   Shu   boisdan   aksariyat   tilshunoslar   ravish   yasalishini   inkor   etishib,
195 ravishlashish   (boshqa   turkum   so’zlarining   ravishga   o’tishi)   mavjudligini   tan
olishadi.
Yuqorida   sanab   o’tilgan   ravishlar   tarkibiga   diqqat   qilinsa,   ularda   turli   so’z
yasash   qoliplari   mavjudligi   ma’lum   bo’ladi:   [arabcha   ot+an],   [ot+chasiga],
[ot+ona], [ot+larcha] [ot+lab] kabi.
Qo’shma   ravishlar   esa   [olmosh+ot]   (har   gal,   har   zamon),   [ravish+ot]   (hali
zamon, hali beri),  [son+ot] (bir yo’la, bir dam).
Boshqa   turkumdagi   takroriy   so’zlar   ravish   bo’lishi   mumkin:   yuzma-yuz,
quruqdan-quruq kabi.
Tilshunoslar   ravish   turkumining   yasalish   sistemasiga   ega   emasligini   -an,   -
ona qo’shimchalarining arabcha va tojikcha so’zlar tarkibida uchrashini, -larcha, -
chasiga, -lab kabilarning grammatik ma’no ifodalashi bilan va -iga/-siga,   chasiga
kabi so’zlarning sanoqli darajada ekanligi bilan izohlaydilar.
Ravishlar   gapda   ko’pincha   fe’lga   bog’lanib   hol,   otga   bog’lanib   sifatlovchi
vazifasida keladi. Bu ravish UGMsining tarkibiy qismidir.
Ravishlarning   tuzilishiga   ko’ra   turlari.  Ravishlar   tuzilishiga   ko’ra   sodda   va
murakkab turlarga bo’linadi.
Sodda ravishlar bir o’zakli bo’ladi: bugun, indin, ertaga,ertalab. 
Murakkab ravishlar o’z o’rnida uchga bo’linadi: a) juft ravishlar; b) takroriy
ravishlar; v) qo’shma ravishlar.
Juft ravishlar ikki so’zning juftlashishidan tashkil topadi: yana-tag’in, eson-
omon; ochin-to’qin, oldinma-keyin, qishin-yozin; uzil-kesil, ura-sura, unda-bunda;
ora-sira,   ora-chora,   ro’y-rost,   sal-pal,   chala-chulpa,   emin-erkin,   oz-moz,   huda-
behuda; azza-bazza, apil-tapil,eran-qaran, o’lda-jo’lda.
Takroriy   ravishlarda   bir   o’zak   takrorlanadi:   galma-gal,   zinhor-bazinhor,
to’g’ridan-to’g’ri, es-es, o’qtin-o’qtin, ahyon-ahyonda.
Qo’shma   ravishlar   birdan   ortiq   mustaqil   so’zning   qo’shilishidan   hosil
bo’ladi:   bir   yo’la,   bir   muncha,   bir   talay;   bajonudil,   baholiqudrat,   baqadrihol;   har
yili, har yoq, har dam; shu zahoti, shu asnoda.  
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Ravish va uning o‘rganilish tarixiga izoh bering?
2. Ravishlarni atroflicha o‘rgangan qaysi olim haqqoniy baho bergan? 
3. Sharq   va   g‘arb   tilshunosligida   ravishlarni   ma’no   va   vazifasi   haqida
ma’lumot bering?
4.   O‘zbek   tilshunosligida   ravish   mavzusini   qaysi     olim   ishlarida
o’rganilgan? 
5. Ravishlar qanday so’zlar?
196 31.Yordamchi so‘zlar Ko‘makchilar. Bog‘lovchilar va yuklamalar .
                                                      
Tayanch   tushunchalar:   Yordamchi   so’zlar,     so’z,   qo’shimcha,     mustaqil
so’zlar,   yordamchi   so’zlar,     bog’lanishi   so’z,     munozara,     yordamchi   so’zlar,
guruh birliklar.
31.1. Leksemalarning ma’noviy tasnifi.
                    Leksemalarning   ma’noviy   tasnifidagi   “ma’noviy   nomustaqillik”
tushunchasi. Barchaga ma’lumki, leksik sath birliklari ikki katta guruhga bo’linadi:
mustaqil   so’zlar   va   yordamchi   so’zlar.   Bular   orasidagi   zidlanish   ni   ma’noviy   va
vazifaviy   nomustaqillik   tashkil   etadi.   Bu   ziddiyat   belgisiga   ko’ra   yordamchi
so’zlar   belgili,   mustaqil   so’zlar   esa   belgisiz   a’zo   mavqeini   egallaydi.   Yordamchi
so’zlar hech  qachon mustaqil  qo’llanmaydi, bog’liq  qurshovlardagina  kela oladi.
Mustaqil so’zlar esa mustaqil  qo’llanilish va ma’no ifodalash  qobiliyatiga egadir.
Leksemalarning   ma’noviy   tasnifida   ilk   bosqich   belgisi   “ma’noviy
mustaqillik”   emas,   “ma’noviy   nomustaqillik”   bo’lishining   sababi   mustaqil
leksemalarning bu belgiga nisbatan betarafligidir. Chunonchi, katta guruhni tashkil
etuvchi     atoqli   otlar   (Temir,   Anor,   Gavhar)   guruhida,   mavhum   otlarda   mustaqil
ma’noning   mavjudligi   kishini   shubhaga   soladi.   Mustaqil   so’zlarda   “ma’noviy
mustaqillik”   belgisi   shartlidir.   Assimilyatsiya   tilshunos-likda   boshqacha,
biologiyada   esa   tamoman   o’zgacha   talqin   etiladi.   Loy   adabiy   tilda   boshqacha,
otarchilar   nutqida   esa   boshqacha   izohlanadi.   Shunga   o’xshash   hodisalarni   sifat,
fe’l,   ravishlar   ichida   ham   ko’plab   uchratish   mumkin.   Bularning   barchasi
“ma’noviy   mustaqillik”   belgisi   mustaqil   leksemalarda   nisbiy   tushuncha,   nisbiy
belgi   ekanligini   ko’rsatadi.   Mana   shuning   uchun   leksemalarning   ma’noviy
tasnifida   ilk   bosqichning   belgisi   “ma’noviy   mustaqillik”   emas,   balki   “ma’noviy
nomustaqillik”   bo’la   oladi.   Ushbu   belgi   asosidagi   ziddiyatda   ko’makchi,
bog’lovchi,   yuklamalar   kuchli   (belgili)   a’zoni   tashkil   etadi.   Sof   ko’makchi,   sof
bog’lovchi, sof yuklamalar hech  qachon mustaqil ma’noli so’zlar xususiyatiga ega
bo’la olmaganligi tufayli ularning guruhiga o’ta olmaydi. 
31.2. Yordamchi so’zlar.
Yordamchi   so’zlarning   “oraliq   uchinchi”   tabiatiga   egaligi.   Tilshunoslikda
yordamchi   so’zlarning   leksemalar   va     qo’shimchalar   orasida   “oraliq   uchinchi”
bo’lib,   ham   leksemalar,   ham   grammatik   morfemalar   xususiyatini   o’zida
mujassamlash-tirishi   aniqlangan.   Ular   shaklan   leksema,   mazmunan     qo’shim-
chadir   (   qiyos:   Kitobni   akamga/akam   uchun   oldim.)   Shu   tufayli   bo’lsa   kerak,   til
tizimida   yordamchi   so’zlarning   o’rni   turlicha   baholanadi      ayrim   olimlar   ularni
197 qo’shimchalarga,   ayrimlari   nutq   bo’lakchalariga,   ba’zilarini   yordamchi   so’zlarga
nisbat   beradilar.   Yordamchi   so’zlarning   so’zmi,   qo’shimchami   yoki   mustaqil
so’zlarning   yordamchi   so’zlar   bilan   bog’lanishi   so’z   birikmasimi   ekanligi
hanuzgacha munozara mavzui bo’lib  qolmoqda. Chunki yordamchi so’zlar  guruhi
ichida   shunday   birliklar   borki,   ular   ham   “ma’noviy   mustaqillik”,   ham   “ma’noviy
nomustaqillik”   xususi-yatiga   ega   (ot+ko’makchilar,   yordamchi   va   ko’makchi
fe’llar).   Chunonchi,   “tortib”   mustaqil   so’z   sifatida   ravishdosh   kabi     qo’llaniladi:
Baliq     qarmoqni   bir   tortib,     qochib   ketdi.   Shu   so’z   Farhod   tog’idan   tortib   Shirin
yayloviga     qadar   Sirdaryo   bo’ylab   tizilib   ketgan   etmish   ming   xalq   bu   sovuqlarni
pisand   qilmaydi (Oyd.) gapida yordamchi so’z vazifasida kelgan. Tortib mustaqil
va   yordamchi   ma’nolarga   ega   bo’lishiga       qaramay,   mustaqil   leksemalar   tipiga
kiradi.   Uchun,   sayin,   uzra,   kabi,   va   ga   o’xshagan   yordamchi   so’zlar   aniq   bir
tushunchani ifodalay olmaydi, ammo turli munosabatlarni yuzaga chiqarib  va ular
yordamchi   so’zlar   guruhidan   joy  oladi.   Yuqoridagilardan   anglashiladiki,   “alohida
qo’llanila   olish   yordamchi   leksemalarni   mustaqil   leksemalar   bilan   yaqinlashtirsa,
turli-tuman   munosabatlarni   ifodalash   kabi   umum-lashgan   ma’no   ularni
morfemalarga,   qo’shimchalarga   yaqin-lashtiradi   va   leksemalar   va   morfemalar
ziddiyatida “oraliq uchinchi” vazifasida keladi. 
Yordamchilarni   so’zlarga     quyidagilar   yaqinlashtiradi:   a)   shaklan   alohida
ajralib   turish;   b)lug’aviy   ma’noning   mavjudligi   (sifat   ko’makchilar,   ot
ko’makchilar,   fe’l   ko’makchilarda…);     v)ko’pincha   ularning   mustaqil   so’zlarga
yaqinlashishi,   ulardan   kelib   chiqishi.   Yordamchi   so’zlarning   grammatik
morfemalarga   o’xshash   tomoni   ularning   morfemalar   kabi   mustaqil   nominativ
funksiya bajarmasligi (ammo, va, sayin, kabi),   qo’shimchasimon shaklda bo’lishi
(-u,   -yu,   -da;   -ki   (-kim);   -dek   (-day),   -cha)   va   boshqalar.   Biroq   yordamchi
so’zlarning grammatik morfemalardan farqli tomoni shundaki:
1) ular gap bo’lagi, so’z birikmasi, gap sathida sintaktik xarakterdagi vazifa
bajaradi.   Bu   xususiyat   ko’makchilar   uchun   xos.   Chunonchi,   1.   Yaxshi   bilan
yursang   etarsan   murodga,   YOmon   bilan   yursang     qolarsan   uyatga     (Maq.)   2.
To’lqinlarning kuchli na’rasi,  Yulduzlarga  qadar etardi.  (Uyg’.)  
2) gap bo’laklari yoki gaplarni o’zaro bog’laydi. Bunday funksiyada, asosan,
bog’lovchilar va yuklamalar keladi: 1. Xonaga baland bo’yli, biroq oriqqina yigit
salom berib kirdi. (S.A) 2.Saida  bu gapni aytdi-yu, chiqib ketdi. (S.Ahm.)
3)   so’roq,   inkor   va   sh.k.   gap   ma’nolarini   ifodalashga   xizmat     qiladi
(yuklamalar).
Yordamchi   so’zlar   mustaqil   so’zlar   va   so’z-gaplar   oralig’ida   «oraliq
uchinchi»   maqomini   oladi.   O’z   navbatida,   yordamchi   so’zlar   ham   o’z   ichida
umumiy   belgilariga   ko’ra   oraliq   uchinchini   ajratib   chiqaradi.   Ya’ni
198 bog’lovchilarda  bog’lash,  yuklamalarda  gap  mundarijasiga  ta’sir  qilish  mohiyatni
belgilash   darajasida   bo’lsa,   ko’makchilarda   sanalgan   har   ikki   belgi   mushtarakdir.
Bu ularning «oraliq uchinchi»lik mavqeini ko’rsatadi.  
Yordamchi   so’zlarning   shakliy   xususiyatlariga   ko’ra   turlari.   Yordamchi
so’zlar shakliy xususiyatariga ko’ra: 
a) qo’shimchasimon yordamchi so’zlar;
b) sof  yordamchi so’zlar;
v) nisbiy yordamchi so’zlar.
Qo’shimchasimon yordamchi so’zlar har uchala yordamchi so’zlar tarkibida
uchraydi. Ko’makchilar orasida -dek/-day,-cha, bog’lovchilar orasida –ki/-kim; -u,
-yu,-da affikssimon yuklama - bog’lovchilar, yuklamalar orasida -mi, -chi, -a, -ya,
-ku,-o   q   (-yo   q),   -da,   -gina   kabi   qo’shimchaga   o’xshash   yordamchi   so’zlarni
uchratish   mumkin.   Qo’shimchasimon   yordamchi   so’zlar   shaklan     qo’shimchaga
o’xshaydi,   ammo   yordamchi   so’zlarning   vazifasini   bajaradi.   Chunonchi,
1.Po’latdek (kabi) dadil bir yigit bu ishdan hayiqsa, uyat bo’ladi. (O.Muxtor) 2.Shu
payt   o’g’ilchasi   eshikdan   yugurib   keldi-da   (va),   dadasining     quchog’iga   otildi.
(Oyb.)  3.Bazmga Gulnoragina (faqat) kelmadi. (S.Ahmad) 
Sof ko’makchilar sirasiga avvaldan ma’lum uchun, bilan, sari,   qadar, kabi,
singari, sayin, orqali so’zlari; sof   bog’lovchilar sirasiga va, hamda, ammo, lekin,
biroq,   balki,   yo,   yoxud,   go’yo,   agar,   basharti   kabilar;   sof   yuklamalar     qatoriga
xuddi, faqat, axir, hatto, naq, atigi so’zlari kiradi.
Nisbiy   yordamchi   so’zlar   atamasi   ostida   boshqa   turkumga   mansub   bo’lgan
so’zning yordamchi vazifasida qo’llanilishi  (old, orqa, avval, bo’ylab, boshlab…)
yoki   tabiatida   “shakldoshlik”   mavjud   bo’lgan   birliklar   tushuniladi.   Masalan,
“yolg’iz”  sifat  turkumiga oid   so’z   yuklama  o’rnida (YOlg’iz senga  suyanaman)
ishlatiladi.   Yoki   Vaqtida   yomg’ir   yog’adi,   vaqtida     qor   gapida   vaqtida   so’zining
vazifasi   bog’lovchilarga   yaqindir.   Bunga   o’xshash   misollar   nutqimizda   ko’p
uchraydi.   Yordamchi   so’zlarning   shakliy   xususiyatlariga   ko’ra   turlarini   quyidagi
jadvalda umumlashtirish mumkin:  
Yordamchi 
so’z  turi Sof  yordamchi so’z  Qo’shimchasi-
mon yordamchi 
so’z Yarim 
yordamchi so’z
Ko’makchi kabi, singari, sari,  sayin,  dovur, uchun,  orqali -dek, -day, 
dayin, -cha old, oldin, orqa,   qarshi, avval,
bo’ylab, ko’ra,  qarab, tomon
199 Bog’lovchi va,   hamda,   ammo,   lekin,   biroq,   chunki,   shuning   uchun,   agar,
go’yo, toki, basharti, garchi, xoh, dam,  yoki, yoxud, yo -ki, (-kim), 
-u, -yu, -da vaqtida, bir, ba’zan, gohida
Yuklama axir, xatto,  faqat, ham, naq, go’yo, go’yoki,  atigi -mi,   -ku,   -
gina, u/yu, -da, -a, -oq/yoq, -dir yolg’iz, ba’zan, bir
Jadvaldan  ko’rinib turganidek, yordamchi  so’zlar  salmog’i  mustaqil  so’zlar
hisobidan   ortib   boradi.   Yordamchi   so’zlarning   boyishida   yana   bir   yo’l   ularning
ichki   tomondan   bir   turdan   ikkinchi   turga   o’tishidir,   aniqr-og’i,   “oraliq   hodisa”
xususiyatiga   ega   bo’lgan   ko’makchi-bog’lovchi,   bog’lovchi-yuklamalarning
mavjudligi.   Masalan,   bilan,   deb,   deya   kabilar   ko’makchi-bog’lovchilardir.   Ushbu
ko’makchilarning   bog’lovchi   vazifasida   kelishi   ancha   keng   tarqalgan   hodisadir.
Ammo   lekin   bu   ishni   paysalga   solish   yaramaydi   gapida   bog’lovchi-yuklama
qo’llanilgan, ya’ni ammo bog’lovchisi kuchaytiruv yuklamasi vazifasida kelgan. 
Bugungi kunda yordamchi so’zlarni har tomonlama o’rganish, ularni lisoniy
tahlil  qilish ishlari tilshunosligimizda davom etmoqda. 
Ko’makchilar   yordamchi   so’zlarning   bir   ko’rinishi   sifatida.   Turkiy   tillarda
(jumladan, o’zbek tilida ham) ko’makchilar ko’p yillardan buyon tilshunoslarning
tekshirish manbai bo’lib kelmoqda. O’zbek tilidagi ko’makchilarga birinchi bo’lib
mukammal   ta’rifni   A.N.Kononov   bergan:   “Ko’makchilar   shunday   bir   gruppa
so’zlarki, ular ot bilan yoki ob’ekt bilan predikat orasidagi  qurol – vosita, maqsad,
sabab,   payt,   masofa,   yo’nalish,   o’xshatish   kabi   munosabatlarning   yaratilishida
xizmat   qiladi”. Sh.Shoabdurahmonov ham o’zining “YOrdamchi so’zlar” asarida
ko’makchilarga xuddi shunday ta’rif bergan:  “Ko’mak-chilar ob’ektning ob’ektga
yoki   ob’ektning   predikatga   bo’lgan   turli   grammatik   munosabatlarini   ko’rsatuvchi
yordamchi   so’zlardir”.   Darhaqiqat,   ko’makchilar   orasidagi   tobe   munosabatni
ifodalash   va   kelishik   ma’nolarini   aniqlash,   to’ldirish   uchun   xizmat     qiladi.   Shu
xususiyati   bilan   ko’makchi   bog’lovchi   va   yuklamalardan   farq     qiladi.
Ko’makchilar   ma’no   va   vazifa   jihatidan   kelishik     qo’shimchalariga   yaqin   turadi.
Shuning   uchun   ba’zan   kelishik   shakllaridan   anglashilgan   ma’no   ko’makchi   bilan
ham ifodalanadi (Mashinada keldim - mashina bilan keldim. Ukamga oldim- ukam
uchun   oldim   kabi).   Lekin   bular   kelishik   affikslariga     qaraganda   ma’noni   aniq,
konkret ifodalaydi. 
31.3.Ko’makchilarning shakliy xususiyatiga  ko’ra turlari.  
Ko’makchilar   shakliy   va   bajaradigan   vazifasi   jihatidan     quyidagi   turlarga
bo’linadi: 
a) sof ko’makchilar;                                                        
b) yarim ko’makchilar; 
200 d) qo’shimchasimon ko’makchilar.
Nutqimizda   tez-tez   ishlatiladigan   uchun,   bilan,   sari,     qadar,   kabi,   singari,
sayin,   or-   qali   so’zlari   sof   ko’makchilar   bo’lib,   ular   tobe   so’zni   hokim   so’zga
bog’lashga xizmat   qiladi. Sof ko’makchilar boshqa so’zlarga birikkan holda turli
munosabatlarni   anglatadi.   Jumladan,   bilan   ko’makchisi   o’zbek   tilida   asosan
ko’makchi, ba’zan bog’lovchi vazifasida ishlatiladi. Shuning uchun bu ko’makchi
turi bugungi kunda yordamchi so’zlardan birining o’rnida ikkinchisi   qo’llanilishi
nuqtayi nazaridan ko’makchi-bog’lovchi atamasi ostida ham o’rganilmoqda. Bilan
yordam-chisining   etimologiyasi   haqida   prof.A.N.   Kononov,   V.V.Radlov,   J.Deni
kabi  qator turkiyshunoslarning fikrlarini e’tiborga olib, uning birlan so’zidan kelib
chiqqanini aytgan. Bilan yor-damchisining birla, birlan, bila, ila, -la shakllari vazn,
qofiya   va   uslub   talabiga   ko’ra   ko’proq   poeziyada   uchraydi.   Chunonchi,   Baxt   ila
to’lib-toshgan   go’zal   oy   deraza   tagida   o’sgan   daraxt   barglarida   mudrab   yotadi.
(R.Tag.) Bu ko’makchi quyidagi ma’nolarni bildiradi: 
1) biror harakatning bajarilishida shaxs, predmetlarning birgaligini bildiradi:
Ko’pchilik bilan odam o’zini kuchli sezadi. 
2) harakatni bajarishda vosita ma’nosini bildiradi: Shu gapning ustiga Ismat
bobo hassasi bilan eshikni ochib kirib keldi. (P.Qod.) 
3) payt ma’nosini ifodalaydi:   Qo’ng’iroq chalinishi bilan o’qituvchi sinfga
kirdi. 
4)   sabab   ma’nosini   bildiradi:   Ular:   ”Gulnor   o’z   ajali   bilan   o’ldi…   ”,   -
deyishdi.   (Oyb.) 
5)   harakatning   bajarilishidagi   holatni   ifodalaydi:   Onamning   mehr   bilan
boqib turgan  ko’zlarini bir umr unuta olmasam kerak. (Oyb.)
Bilan   ko’makchisi   keng   tarqalgan   yordamchi   so’zdir.   Uning   bog’lovchilik,
ko’makchilik tabiati olimlarimiz orasida tortishuvlarning bo’lishiga sabab bo’lgan.
Shu boisdan “… va, bilan, hamda, shuningdek so’zlari hozirgi o’zbek adabiy tilida
teng bog’lovchilarning biriktiruv bog’lovchilari turiga kiradi” degan fikr ham ilgari
surilgan.  Ammo bu o’rinda shuni qayd etish kerakki, bog’lovchi vazifasidagi bilan
ning   va,   ham   biriktiruv   bog’lovchilaridan   farqlanadigan   o’ziga   xos   xususiyatlari
bor: 
-   «birgalik»   ma’nosi   bilan   yordamchisi   uchun   xos:   Chodir   sahnasidan   bir
qiz   bilan   yigit   chiqib   o’yin     qildi   (M.Ism.).   Ushbu   misoldagi   bilan   o’rnida   va   ni
qo’llasak,    yuqoridagi  ma’no kelib chiqmaydi, balki    qiz bilan yigitning alohida–
alohida o’ynagani ma’nosi ifodalanadi. 
-     va,   ham   bog’lovchilari   uyushib   kelgan   fe’l   kesimlarni   bog’laydi,   ammo
bilan   da   bu   imkoniyat   chegaralangan.     Qiyoslang:   Lola   ishlaydi   va   o’qiydi.   Lola
ishlaydi   ham   o’qiydi.   Ammo     Lola   ishlaydi   bilan   o’qiydi   tarzidagi   gap   nutqda
201 ishlatilmaydi. Bilan ning grammatik vazifasi bog’lovchi   va ko’makchi vazifasida
kela   olishidir;   shunga   ko’ra,   bilan   boshqa   ko’makchilardan   farqlanadi.   Shuning
uchun   bilan   ko’makchisini   ko’makchi–bog’lovchi   termini   bilan   ataganimizda
uning   barcha   xususiyatlari   namoyon   bo’ladi.   Bu   ko’makchi   turi   gapda   vosita
ma’nosini   bildirganda   to’ldiruvchi,   sabab,   payt,   harakatning   bajarilish   tarzini
bildirganda hol vazifalarida keladi. 
Uchun   ko’makchisi   atalganlik   (Yo’lchi   uchun   keltirgan   tugunchak   yodiga
tushdi (Oyb.)), maqsad (Hamma xalq ochdan o’lmaslik uchun bir amal–taqal  qilib
turibdi (Oyb.)), sabab (Kampirning ahmoqligi yo dushmaningizning ig’vosi uchun
shundoq   deyishga     qandoq   tilingiz   bordi?   (A.   Qah.))   evaz   (E’tiboringiz   uchun
rahmat) kabi ma’nolarda   qo’llanilib, to’ldiruvchi, maqsad, sabab holi vazifalarida
keladi.
Kabi, singari   yanglig’ ko’makchilari bir narsani boshqa narsaga o’xshatish,
chog’ishtirish   ma’nosini   anglatadi.   Masalan,   Ukam   men   kabi   bechora…     g’am
chekib   yotgandir   (Oyb.).     Kabi,   singari   ko’makchilari   bilan   -dek,   -day
qo’shimchalarining   ma’nodoshlik   xususiyati   tilshunoslarimiz   tomonidan     qayd
etilgan.  Formal tilshunoslikda bu affikslar ravish yasovchi  qo’shimchalar sifatida
berilgan. -dek, -day affikslari orqali yasalgan ravishlar harakat va holatning yasash
asosida   ifodalangan   narsa   yoki   belgi-xususiyat   bilan   o’xshashligini,     qiyoslashni
bildiradi:     tog’-dek,   ot-dek,   lochin-day,     qadimgi-day,   ilgarigi-dek,   avvalgi-dek,
burungi-day, gul-day kabi.  Qalandarovertasiga kundagiday saharda idoraga chiqdi
(A.Qah.).   U   go’yo   tug’ilib   o’sgan     qishlog’ini   ko’rmoqchiday   boshini   ko’tarib
hayajon va sog’inch bilan uzoqlarga tikildi (Oyb.) Bu o’rinda ham til hodisalarini
izohlashda   zo’rma-zo’rakilik   yuzaga   kelgan.   Natijada   nutqimizda   tez-tez
ishlatiladigan ushbu   qo’shimchalar  noto’g’ri talqin etilgan. Buni    quyidagi oddiy
qiyosda ko’rish mumkin: 
-dek, -day (qo’shimchasimon 
ko’makchi) kabi  (singari, yangli g’)
(sof ko’makchi)
1.Oydek  go’zal   qiz. 
2.Tog’dek  yuksak.
3.Lochinday dadil. 
4.Ilgarigidek  qadrdon  bo’lib  ketishgan. 
5.Gulday ochilib menga bir bor  qaramaysiz Oy kabi go’zal  qiz. 
Tog’ kabi yuksak.  
Lochin singari dadil. 
Ilgarigi kabi  qadrdon bo’lib ketishgan.
Gul yanglig’ ochilib bizga bir bor  qaramaysiz.     
202 Oddiy mantiq -dek, -day qo’shimchasi kabi (singari, yanglig’, misol, misoli)
sof   ko’makchisiga   sinonim   ekanligini,   -dek,   -day     qo’shimchalarida   so’z   yasash
xususiyati yo’qligini ko’rsatib turibdi. 
-dek,   -day     qo’shimcha   shaklidagi   ko’makchilar   hamisha   o’zidan   oldingi
so’zga  qo’shib yoziladi va urg’uli bo’ladi. -dek, -day  ko’makchilari  ko’p hollarda
bir-birini almashtira oladi. Ular bitta ko’makchining ikki ko’rinishidir. 
-dek, -day   ko’makchi-qo’shimchasi o’zining eski adabiy o’zbek tilida keng
qo’llangan   -dayin   ko’rinishiga   ham   egadir.   Bu   ko’rinish,   asosan,   hozir   ko’tarinki
uslubda, she’riyatda  qo’llaniladi:
1.   Oydayin   ruxsoringga   zoru   intizorman   o’zim.   2.   Zihi   sarv   ustida   yuzung
qamardayin,  Qani bir shoxi gul sen siymbardayin. («Muhabbatnoma») 
-day   ko’makchisi   shunday,   bunday,     qanday,   unday,   allaqanday   kabi
olmoshlar;   jinday,     qittay,   arziguday,   aytganday,   jo’jabirday,   o’lguday,
dovongirday   kabi   ravishlar   tarkibida   yaxlitlanib,     qotib,   o’zakdan   ajralmaydigan
bo’lib  qolgan. 
  Qadar,   dovur   ko’makchilari   hokim   bo’lakka   tobelanish   munosabatini
yaratar   ekan,   bunda   o’rin,   payt   ma’nolarini   ifodalaydi.     Qadar   ko’makchisi   -ga
qo’shimchali   ot   va   olmoshlar   bilan     qo’llanib,   «chegara»,   «nihoya»   ma’nolarini
bildiradi: Tantanali yig’ilish boshlangunga   qadar askiya, o’yin-kulgi davom etdi.
(Oyb.)     Qadar   ga   ma’nodosh     qo’shimchasimon   ko’makchi   sifatida   -cha
qo’shimchasining   to’g’ri   kelishi   ilmiy   adabiyotlarda     qayd   etilgan:   Mehmonlar
kechga qadar o’tirishdi  Mehmonlar kechgacha o’tirishdi.  
Orqali   ko’makchisi   harakatning   biror   vosita   bilan   bajarilishini   bildiradi:
Anvar o’z istiqbolini yolg’iz muhabbat orqali ko’rar edi. (A.Qod.) Bilan va orqali
ko’makchilari   vosita   ma’nosini   anglatishlariga   ko’ra   ma’nodoshlik   hosil     qiladi.
Ammo   bu   ma’nodoshlik   ma’lum   kontekstlardagina   voqealanadi.   O’rin   ma’nosini
ifodalagan   otlar   bilan   birikkanda   bilan   va   orqali   ko’makchilari   sinonim   bo’ladi:
Katta yo’l orqali yurib borib chapga burildik – Katta yo’l bilan yurib borib chapga
burildik.   Agar   ko’makchi   boshqarayotgan   ot   o’rin   ma’nosini   ifodalamasa,   bu
ko’makchilar   ma’nodoshlik   kasb   etmaydi.   Chunonchi,…   Yigitga   deraza   orqali
to’yib - to’yib  qarashga zor bo’lsa - da,…(O.)                
Sari ko’makchisi harakatning yo’naltirilgan o’rni, payti ma’nosini anglatadi:
Hirot  sari yurdik. (Oyb.)   Ko’krak og’rig’im  borgan sari  battar  bo’lyapti.   (Oyb.)
Sari   ko’makchisi   o’rin,   tomon,   payt   ma’nosini   bildirganda     sayin   ko’makchilari
bilan   ma’nodosh   bo’ladi.   Gapda   payt   holi,   o’rin   holi,   to’ldiruvchi   vazifalarida
keladi. 
Ma’lumki, sistem tahlil jarayonida har bir narsaning mohiyati shu narsaning
o’ziga   o’xshash,   ayni   vaqtda   undan   farqli   va   unga   zid   boshqa   narsalar   bilan
203 bo’lgan   munosabati   orqali   ochiladi.   Jumladan,   o’zbek   tilining   lug’aviy   tizimi
mustaqil va yordamchi leksemalarga bo’linadi. O’z navbatida mustaqil leksemalar
atash/nomlash   vazifasini   bajaruvchi   atovchi   lekse-malarga   va     ishora     ma’noli
leksemalarga   (olmoshlarga),   yor-damchilar   esa   ko’makchi,   bog’lovchi,
yuklamalarga, bularning har biri, o’z navbatida, yana boshqa guruhlarga pog’onali
ravishda   bo’linib   ketaveradi.   Tilimizning   yordamchi   so’zlar,   mustaqil   so’zlar   va
morfemalar tizimi izchil pog’onaviy (ierarxik) tuzilishga ega bo’lib, nisbiy va  quyi
pog’onalar  o’zaro gipo-giperonimik (tur-jins)  munosabatlari  bilan bog’lanadi   har
bir yuqori bosqich  quyi pog’ona uchun giperonim mavqeida,  quyi bosqich yuqori
bosqichga nisbatan giponim mavqeida bo’ladi. Demak, so’z yoki morfema ma’lum
bir   pog’onalardan   o’tib   lisoniy   birlik   darajasiga   etadi   va   kishi   ongida   tayyor,
majmui sifot sifatida yashaydi.   Quyida ayrim yordamchi so’z (ko’makchi)larning
ULM (umumlisoniy ma’no) sini berishga harakat  qilamiz:  
Bilan – leksik sath birligi  ma’noviy nomustaqil – umumlashgan grammatik
ma’noli      shaklan   morfologik   o’zgarmas      leksoid   va   affiksoid   ko’rinishli      yakka
qo’llanishli  sintaktik bog’lash vazifasida kela oladigan lisoniy birlik. 
Kabi - leksik sath birligi – ma’noviy nomustaqil – umumlashgan grammatik
ma’noli –shaklan morfologik o’zgarmas – leksoid ko’rinishli – yakka qo’llanishli –
sintaktik bog’lash vazifasida kela oladigan lisoniy birlik. 
Boshqa ko’makchilarga ham ta’rif berish mumkin. 
Nisbiy ko’makchilar haqida. Mustaqil so’zlarning “nomustaqillik” belgisiga
nisbatan mo’’tadilligi  sababli  mustaqil  so’zlar  ichidan nisbiy yordamchilar  ajralib
chiqadi.   Nisbiy   ko’makchilar   bir   xususiyati   bilan   “ma’noviy   mustaqil”,   ikkinchi
xususiyati   bilan   “ma’noviy   nomustaqil”   leksemalarga   o’xshab   ketadi   va   “oraliq
uchinchi”   guruhini   hosil     qiladi.   Leksemalar   nomustaqil   leksema   sifatida
voqelanganda   leksema   sememasi   o’z   muayyanligini   kuchsizlantiradi   va   semema
grammatik ma’no sifatida voqelanadi. Chunonchi,   quyidagi gaplarda ifodalangan
ko’ra leksemasining ma’nolarini   qiyoslashga harakat   qilamiz: 1.Yaxshi-yomonni
ko’ra-ko’ra odamning yaxshimi, yomon ekanini tez ajratib oladigan bo’lib  qolgan.
(A.Qah.)   2.   Qalandarovdan   shikoyat   boshlashdan   ko’ra   ko’proq   bu   noqulay
ahvoldan chiqish uchun … (A.Qah.) 1-gapda   qo’llanilgan ko’ra «ko’z bilan ko’r-
moq, kuzatmoq» semasiga ega bo’lsa, 2-gapda «ko’rish» semasi kuchsizlangan va
«chog’ishtirish,   qiyoslash»   grammatik   ma’nolari-ni   voqelantirgan.   1-gapda
qo’llanilgan   «ko’ra»   ko’rmoq   fe’lining   ravishdosh   shakli   bo’lsa,   2–gapda   fe’l
ko’makchi   sifatida   tobela-nish   munosabatini   hosil     qilgan.     Qolgan   nisbiy
ko’makchilar   ham   xuddi   shunday   xususiyatlarga   egadir.     Old,   oldin,   or   qa,   ro’-
para,     qarshi,   avval,   keyin,   so’ng,   oxir,   tomon,   ost,   ust,   tag,   tepa,   yon,   uch,   ich,
o’rta, ora kabi o’rin va payt ma’noli otlar, bosh,  qosh, lab, og’iz, oyoq,  qorin kabi
204 tana   a’zolari   nomlari,     qariyb,   bo’ylab,   boshlab,   ko’ra,   deya,   deb,   atab,   o’xshab
kabi ravishdoshlar juda ko’p hollarda ko’makchi vazifasida keladi va ko’makchilar
xazinasining   boyishiga   sabab   bo’ladi.   Bunday   hollarda   bu   so’zlar   nisbiy   yoki
yarim ko’makchi sanalib, o’zi birikib kelgan so’z bilan birgalikda bir gap bo’lagi,
ko’pincha, hol bo’lib keladi. Ko’makchilardan bilan, uchun, kabi, singari, yanglig’,
sayin,   sari,   sababli,   orqali,   tufayli,   chog’li,   bo’ylab,   haqida,   to’g’risida   kabilar
o’zlari   birikib   kelgan   so’zlarga   hech     qanday     qo’shimchasiz   bog’lanadi;   tomon,
qadar,  qarshi, qaraganda, doir; binoan,  qaramay kabi ko’makchilar o’zlari birikib
kelgan so’zdan -ga qo’shimchasini   qabul   qilishni talab   qiladi:   qonunga binoan,
ukasiga     qaraganda,   baxtga   qarshi;   so’ng,   keyin,   boshqa,   tashqari,   buyon,   avval,
ilgari,   boshlab   ko’makchilari   -dan   qo’shimchali   so’zlar   bilan   birikadi:   bundan
avval,   o’qishdan   keyin,   tanaffusdan   so’ng   kabi.   Ko’makchilarning   grammatik
munosabatni yaratib, kelishik  qo’shimchalariga o’xshash vazifani bajarishi haqida
yuqorida qisman aytib o’tilgan edi. Darhaqiqat, ko’mak-chilar shu xususiyati bilan
ham boshqa yordamchi so’zlardan farq qiladi. A.N.Kononov ta’biri bilan aytganda,
ko’makchilar   ko’p   hollarda   kelishiklarning   dubleti   sanaladi.     Masalan:   Ukamga
oldim   –   Ukam   uchun   oldim.   Siyohda   yozdi   –   Siyoh   bilan   yozdi.   Telefonda
gaplashdi – Telefon orqali gaplashdi. Akamni gapirdi – Akam haqida gapirdi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
          1.Leksemalarning ma’noviy tasnifini izohlang?
2.Yordamchi so’zlarga izoh bering?
3.Nisbiy ko’makchilarga izoh bering?
                        32.Bog‘lovchi va yuklamalar.
          32.1.Bog‘lovchilar haqida ma’lumot.
Bog’lovchilar   ham   ko’makchilar   kabi   sintaktik   aloqa   vositasi   sanalib,
ulardan   tobe   munosabatni     ifodalashdan   tashqari   teng   munosabatni     ham   hosil
qilishi bilan ajralib turadi. Bog’lovchilar gap bo’laklari,   qo’shma gapning   sodda
gapga     teng     qismlari   orasidagi   turlicha     aloqalarni,   grammatik   munosabatini
ko’rsatadi. Bog’lovchilarning  mohiyati, o’zbek  adabiy tilidagi  bog’lovchilarning
turlari,   bu   turlarga   oid   so’zlar   tilshunosligimizda   keng   o’rganilgan.   Mavjud
adabiyotlarda   bog’lovchilarning   turlari   va   bu   turlarga   qaysi       so’zlar   mansubligi
masalasida  turlicha nuqtayi nazarlar bor,  ya’ni bir ishda  bog’lovchi deb berilgan
birlik     boshqa   ishda   yuklamalar   qatoriga   kiritiladi,   ko’makchi   deb   berilgan   birlik
bog’lovchi   deb   tan   olinadi.   Bog’lovchilarga   oid   so’zlarning   aniq   belgilanmaslik
sababi ularning lisoniy jihatdan  o’rganilmagan-ligida bo’lsa kerak.
205 Bog’lovchilarni   ham   ko’makchilar   singari   shakliy   jihatdan   uch   guruh   (sof
bog’lovchilar,   nisbiy   bog’lovchilar,   qo’shimcha-simon   bog’lovchilar)   ga   ajratib
o’rganish   lozim.   Sof   bog’lovchilar   guruhiga   faqat   bog’lovchi   vazifasida
qo’llaniladigan   va,   hamda,     yo,     yoxud,     yoki,     ammo,     lekin,     biroq,     chunki,
shuning   uchun,   agar,   ya’ni   kabi   yordamchi   so’zlar   xos.   Qo’shimchasimon   bog’-
lovchilar   guruhiga   -ki   (-kim)   va   ham   bog’lovchi,   ham   yuklama   vazifasida   kela
oladigan   -u   (-yu),   -da,   -mi   qo’shimchalari     mansubdir.     -u   (-yu),   -da
qo’shimchalarining    bog’lovchi  vazifa-sini  to’la-to’kis bajarishi  qator  manbalarda
qayd     etilgan,   -mi       qo’shimchasida     ham     bog’lovchilik   xususiyati   borligini
Yomg’ir yog’dimi, hamma joy  nam  bo’ladi, Karim keldimi,  to’polon boshlanadi
tipidagi   gaplar   tasdiqlaydi.   Ushbu   gaplarda   qo’llangan   -mi   qo’shimchasi   ta’kid
ma’nosini   voqelantirgan   holda   sodda   gaplarni   bir-biriga   bog’lash   funksiyasini
bajaryapti.   Nisbiy   bog’lovchilarga   mustaqil   so’z   turkumlaridan   o’sib   chiqqan,
“oraliq   uchinchi”   tabiatiga   (ham   mustaqil,     ham   yordamchi)   ega   bo’lgan   ba’zan,
bir,   vaqtida,   hali     goh,   (goho)     kabi   so’zlarning   takroriy   shakli   misol   bo’ladi.
1.Ba’zan  Qoratoyning ishxonasida, ba’zan choyxonada tunab yurdi. (Oyb.) 2.Ikki
kundan   beri   goh   savalab,   goh   shiddat   bilan   yog’ayotgan   yomg’ir   hammayoqni
ivitib   yubordi.   (A.Qah.)   3.   Vaqtida     qor   yog’adi,   vaqtida   yomg’ir.   Bu   gaplarda
qo’llanilgan   ba’zan,   goh   (goho),   vaqtida   so’zlarining   vazifalari   bog’lovchilarga
juda yaqin. 
Salima   tez     qaytdi.   U   yangi   xabar   olib   keldi;   Brigadada   mehnat   yaxshi
uyushtirilmadi. Natijada hosil kam bo’ldi; Azimboy ko’p zulm o’tkazdi. Oqibatda
xalqning sabr kosasi to’ldi  gaplaridagi u, natijada, oqibatda so’zlari  birinchi gapni
ikkinchi   gap   bilan   bog’lab   kelmoqda.   Demak,   u,   natijada,   oqibatda   so’zlari   ham
nisbiy   bog’lovchilar   sirasiga   kiritilsa   to’g’ri   bo’ladi.   Ikkinchi   gapning   mazmuni
birinchi   gapsiz   aniq   emas.   Yordamchi   so’zlar   nafaqat   so’zlarni,   hatto   gaplar   va
matn  qismlarini ham bog’lashga xizmat  qiladi. 
32.2.Bog‘lovchi turlari. 
Hozirgi   o’zbek   adabiy   tilidan   darslik   va     qo’llanmalarda   bog’lovchilarning
vazifa jihatidan turlari quyidagicha belgilan-gan:
I.   Teng   bog’lovchilar.   1.   Biriktiruv   bog’lovchilari:   va,   -u   (-yu),   hamda.   2.
Ayiruv   bog’lovchilari:   yo,   yoki,   yoxud,   goho,   dam…   dam,   bir…   bir,   ba’zan…
ba’zan.   3.   Zidlov   bog’lovchilari:   ammo,   lekin,   biroq.     II.ergashtiruvchi
bog’lovchilar. 1. Aniqlov bog’lovchilari: ya’ni, -ki (-kim). 2. Sabab bog’lovchilari:
chunki,   shuning   uchun,   zeroki.   3.   Shart   bog’lovchilari:   agar,   agarda,   agarchi.   4.
Chog’ishtiruv   bog’lovchilari:   go’yo,   go’yoki.   Teng   bog’lovchilar,ergashtiruvchi
bog’lovchilarning   ma’no   va   vazifa   tomoni,   imlo   xususiyatlari   formal
tilshunoslikdan darslik va qo’llanmalarda atroflicha bayon etilgan. 
206 Bog’lovchi-yuklamalarning   mohiyati.   Ammo   ayrim   so’zlarning
bog’lovchilik   tabiatidan   kelib   chiqqan   holda   shuni   aytish   mumkinki,
bog’lovchilarning   miqdori,   ularning   mohiyati,   turlari   hanuzgacha   aniq
belgilanganicha   yo’q.   Masalan,   chog’ishtirish   bog’lovchilariga   go’yo,   go’yoki
kiritiladi. Ammo bu so’z gap bo’laklari yoki gaplarni bog’lash uchun xizmat emas,
balki   o’xshatish,     qiyoslash   ma’noli   konstruktsiyalarda   shu   ma’noni   ta’kidlash
uchun   xizmat   qiladi,   o’xshatish,     qiyoslash   ma’nosi   esa   boshqa   vositalar   bilan
ifodalanadi:   Beda   orasi   juda   issiq,   go’yo   quyoshning   butun   olovi   beda   ichiga
yashiringanday.   (Oyb.)   Nay   sadosining   mayin   to’lqinlari   tip-tiniq   havoda
yoyilarkan,   go’yo   hammayoq   jonlangan   kabi   tuyuldi.   (Oyb.)   Ushbu   misollarda
o’xshatish,   qiyoslash -dek   qo’shimchasi  va kabi so’zi bilan ifodalanyapti, go’yo
esa shu ma’noni   ta’kidlayapti. Demak, go’yo ta’kid yuklamasi hisoblanadi. Balki
yordamchisi   haqida   ham   shu   fikrni   aytish   mumkin.   Balki     qo’llanishidagi   ba’zi
xususiyatlariga ko’ra, zidlov bog’lovchila-ridan farq   qiladi. Zidlov bog’lovchilari
ko’pincha   qo’shma gap   qismlarini bog’laydi, balki yordamchisi bunday vazifani
bajarmaydi: Havo bulut bo’ldi, lekin (ammo, biroq) yomg’ir yog’madi. Bu misolda
zidlov   bog’lovchisi   o’rnida   balki     so’zini     qo’llab   bo’lmaydi.   Balki   so’zi   gumon
mazmunli   gaplarda,   zid   mazmunli     qismlarga   ega   gaplarda   gumon,   qarama-
qarshilik   ma’nolarini   ta’kidlash   uchun   qo’llanadi:…toping,   balki   tanishlaringiz
bordir.   (Oyb.)   Chunki   biz   Azizbek   kabilardan   xalqnigina   emas,   balki   o’zimizni
ham   qiynatdirmog’damiz. (A.Qod.) Bu gap menga yoqmas, balki battar jahlimni
chiqarardi.   O’z-o’zidan   anglashiladiki,   balki   sof   bog’lovchi   bo’lolmaydi,
bog’lovchi   funksiyasini   bajarayotgan   yuklamalar   sirasidan   joy   oladi.   Qisqasi,   bir
turdan   ikkinchi   turga   o’tish   va   bog’lovchi-yuklama,   ko’makchi-bog’lovchi   kabi
oraliq   hodisalar   hosil   qilish   yordamchi   so’zlar   tabiatiga   xos   xususiyat   bo’lib,
ularning ichki manba asosida boyishining bir yo’li sanaladi. Ham… ham biriktiruv
bog’lovchisi ta’kid  qo’shimcha ma’no bo’yog’iga ega, na…na esa inkor ma’nosini
ifodalaydi, -mi so’roq - taajjub yuklamasi  esa gap tarkibida bog’lash funksiyasini
bajaradi.   Shuning   uchun   bular   bog’lovchi-yuklamalar   hisoblanadi.   Chunonchi,
1.Na so’zlarida ma’no bor, na ishlarida hayo. (O.)   2.Bir tovuqqa ham suv   kerak,
ham don kerak.   (Maq.) 3.U bir gapni aytdimi, albatta,  qiladi. 
Bog’lovchilarning formal-funksional talqini muammolari. Yuqorida aytilgan
fikrlardan   shunday   xulosaga   kelish   mumkinki,   o’zbek   tili   bog’lovchilarining
ma’no   va   xususiyatlari   tamomila   boshqacha,   ularni   turkona   tahlil     qilish,
bog’lovchilar   bilan   bog’liq   masalalarni   to’g’ri   va   to’la   hal   etish   bugungi   kunda
tilshunosligimiz oldida turgan bosh masalalardan biri sanaladi. 
32.3.Yuklamalarning ma’no va vazifasi.  
207 Yordamchi   so’zlarning   funksional   belgisi   “bog’lash”dir.   Shu   belgi   asosida
ko’makchi,   bog’lovchi,   yuklamalar   so’z   va   gaplarni   bir-biriga   bog’lash   uchun
xizmat     qiladi.   Ammo   bu   vazifa   bog’lovchi   va   ko’makchilar   uchun   o’zgarmas,
barqaror   sanaladi.   Yuklamalarning   o’ziga   xos   xususiyati   shundaki,   ular   so’zlarga
yoki   gaplarga   so’roq,   ta’kid,   kuchaytiruv,   ayirish-chegaralash,   o’xsha-tish   kabi
qo’shimcha   ma’nolarni   beradi   va   funktsional   “bog’lash”   belgisiga   nisbatan
beqaror, o’zgaruvchan sanaladi, ya’ni “bog’-lash” belgisi bo’lishi ham, bo’lmasligi
ham   mumkin.   Chunonchi,   na-na   yordamchisi   teng   bog’lovchilarning   bir   turi
sifatida   inkor   bog’lovchisi   sanalib   kelgan.     G’.Abdurahmonov   esa   uni   inkor
bog’lovchisi   deb   atash   bilan   birga,   unda   yuklamalik   xususiyati   ham   borligini
ko’rsatadi.   Haqiqatan   ham,   bu   yordamchi   ham   bog’lovchilik,   ham   yuklamalik
vazifasini   bajaradi.   Bog’lovchi   vazifasida   kelganda   ayrim   teng   huquqli   bo’lak
(komponent)larga   inkor   ma’nosini   berib,   ularni   bog’laydi:   Na   so’zlarida   ma’no
bor,   na   ishlarida   hayo.   (Oyb.)   Bu   yordamchi   so’z   yuklama   vazifasini   bajarib,
mazmunidan   inkor   anglashilgan   gaplar   tarkibida   keladi   va   inkor   ma’nosini
ko’rsatadi: Raisning erkatoy o’g’li na o’qiydi, na biror joyda ishlaydi. 
Go’yo   yordamchisi   mazmunidan   o’xshatish   yoki   chog’ishtirish   ma’nolari
anglashilgan   sodda   va     qo’shma   gaplar   tarkibida   ishtirok   etadi.   Sodda   gaplardagi
funksiyasiga ko’ra ko’proq yuklamalarga yaqin turadi: Tursunoy go’yo qalbi bilan
ashulaga jo’r bo’lar edi. (A.Mux.) Kampirning yuzida go’yo kulgiga o’xshagan bir
narsa   aks   etdi.   (A.Qah.)   Go’yo   yordamchisi     qo’shma   gaplarda   sodda   gap
qismlarini  biriktiruvchi  grammatik vositalarning biri  sifatida xizmat    qiladi, ya’ni
qo’shma gapdagi vazifasiga ko’ra sodda gapdagi vazifasidan farqli o’laroq, u faqat
yuklamagina emas, balki  bog’lovchi-yuklama sanaladi:ertaga nikoh bo’ladi, go’yo
men uning xotini. (Oyb.) Shunday baqirdiki, go’yo butun xona larzaga kelgandek
bo’ldi.   (A.Qah.)   Aytdimi,     qiladi,   Qo’ydi-da,   chiqdi   gaplarida   ham   –mi,   -da,
qo’shimcha-simon   yuklamalarning   bog’lovchilik   xususiyatini   kuzatish   mumkin.
Demak, yuklamalarning qo’shma gap tarkibiy  qismla-rini o’zaro bog’lash vazifasi
keng   uchraydigan   hodisa   ekan   va   bu   tilshunosligimizda   ma’lum   darajada
o’rganilgan. 
32.4.Yuklamalarning tuzilish turlari.  
Ko’pgina   leksoid   yordamchi   so’zlarning   affiksoid   ko’rinishlari   mavjud,   bu
yuklamalarga ham tegishlidir: ham, -am /-yam; uchun, -chun; -u, -yu; bilan, -ila, -
la shular jumlasidandir. Yuklamalar shakliy jihatdan uch xil ko’rinishga ega: 
1. Qo’shimchasimon yuklamalar (-mi, -chi, -a, -ya…). 
2.Sof  yuklamalar (xuddi, faqat, axir…). 
3.Nisbiy yuklamalar (yolg’iz, ba’zan, tanho, bir…). 
208 Ularning   shakliy   va   vazifaviy   turlari.   Yuklamalar   vazifaviy   jihatdan
quyidagi ma’no turlariga bo’linadi:
1.   So’roq   yuklamalari:   -mi,   -chi,   -a,   -ya,   nahotki.   Bu   yuklamalar   turli   so’z
turkumlariga     qo’shilib,   so’roq   ma’nosini   bildiradi.   Ba’zan   so’roq   ma’nosidan
tashqari taajjublanish, hayratlanish ma’nolarini ham ifodalaydi. 
-mi   affiks   yuklamasi   o’zidan   oldingi   so’zga   qo’shib   yoziladi,   -chi,   -a,   -ya
yuklamalari   esa   o’zidan   oldingi   so’zdan   chiziqcha   bilan   ajratib   yoziladi:   1.
Kiyganingiz   ipakmidi,   kimxobmidi,   Sevganingiz   bizlardan   ham   ortiqmidi?   2.
Opang-chi?   Sen-chi?   Men-a?   Meni-ya?   2.   Nahotki   shu   gaplarga   ishongan
bo’lsangiz.  
2. Ayirish-chegaralash yuklamalari: faqat, faqatgina, -gina (-kina,- qina).
Bu   yuklamalar   ayrim   narsa   va   hodisalarni   boshqalardan   ajratish,   harakatni
chegaralash   uchun     qo’llaniladi.   -gina   affiks   yuklamasi   o’zidan   oldingi   so’zga
qo’shib   yoziladi:   To’yga   Sheraligina   kelmadi,   xolos.   O’ktam   indamadi,   faqat
yuragida   to’lqinlangan   mehr   bilan   onasiga   tikildi.   Faqat   yuklamasining   o’rnida
yolg’iz   so’zini   ham   qo’llash   mumkin.   Sifat   so’z   turkumiga   oid   bu   so’z   nisbiy
yuklama   hisoblanadi:   Sobir,   yolg’iz   senga   suyandim   (Sobir,   faqat   senga
suyandim). 
3.   Ta’kid   yuklamalari:   -ku,   -da,   -u,   -yu.   Gapda   ifodalangan   biror   voqeani
ta’kidlash uchun  qo’llaniladi: Sobir-ku keldi, Mahmud kelmadi-da! 
4. Kuchaytiruv yuklamalari: axir, hatto, hattoki, -oq      (-yoq). 
-oq,   (-yoq)   affiks   yuklamasi   o’zidan   oldingi   so’zga     qo’shib   yoziladi.
Harakatning   birin-ketin   tezlik   bilan   davom     qilishini,   boshlanish   paytini,
ta’kidlashni   ko’rsatadi:   Gullarni   ko’riboq   ko’ngli   yorishdi.   Axir,   hatto,   hattoki
yuklamalari   ham   fikrni   kuchli   ta’kidlash,   avvalgi   voqeani   eslatishni   ifodalaydi:
Axir do’stimsan-ku! 
5. O’xshatish-qiyoslash yuklamalari: xuddi, naq, go’yo, go’yoki. Bahorda bu
bog’lar   go’yoki   kelindek   yasanadi.   (CHirildoqlarning   mayin   musiqasi   hamma
yoqni to’ldirgan, go’yo kechaning o’zi kuylaydi kabi gaplarda yuklama-bog’lovchi
vazifasini bajaradi.) 
6. Inkor yuklamasi: na. Takror holda ishlatilib inkor ma’nosini ifodalaydi:
              Na ko’kning fonari o’chmasdan, 
         Na yulduz sayr etib ko’chmasdan. (U.)
Yordamchi   so’zlar   –   ko’makchi,   bog’lovchi   va   yuklamalar   tilimizni,   uning
cheksiz   imkoniyatlarini   yana   ham   boyroq,   ifodalarimizni   yana   ham   aniqroq   va
go’zalroq   qilishning   vositalaridandir.   Yordamchi   so’z   turkumlari   yuzasidan   olib
borilgan izlanishlar  quyidagi xulosalarga olib keldi:    
209 1.   Ko’makchi,   bog’lovchi   va   yuklamalar   nutqimizning   cheksiz
imkoniyatlarini   yanada   boyroq,   ifodalarimizning   yanada   aniqroq   va   go’zalroq
bo’lishini, jumlalarning rang-barangligini ta’minlovchi muhim vositalardandir. 
2.YOrdamchi   so’zlar   til   tizimida   mohiyatan   mustaqil   so’zlar   bilan
qo’shimchalar oralig’ida turadi. 
3.YOrdamchi   so’zlar   nutq   rang-barangligini   ta’minlashini   birgina   misol
yordamida   ko’rish   mumkin:   1)   senday     qiz,   2)   sendek     qiz,   3)   sendayin     qiz,   4)
sening kabi   qiz, 5) sen singari   qiz, 6) sening singari   qiz, 7) senga o’xshash  qiz,
8)   senga   o’xshagan     qiz…   (Bu   birikmalar   o’xshash   ma’noni   ifodalagani   bilan
ularning har biri juda nozik farqlarga ega).
4.Bog’lovchi-yuklama,   ko’makchi-bog’lovchi,   ko’makchi-yuklama   kabilar
muosir,   til   tizimida   ko’rsatilganidek,   yordamchi   so’z   turkumlariga   xos   bo’lgan
“oraliq uchinchi”lardir.
5.Tilimizda   nisbiy   ko’makchilar,   nisbiy   bog’lovchilar,   nisbiy   yuklamalar
sirasi mustaqil so’zlarning yordamchilashishi evaziga boyib bormoqda.
6.O’z   mohiyati   bilan   yuklamalar   modal   so’zlarga   yaqin   turadi.   Shu   tufayli
bu   ikkisi   ko’pincha   birgalikda   tasvirlanadi.   Ammo   modal   so’zlar   bilan
yuklamalarni tenglashtirib bo’lmaydi. Yuklamalar:
1)   yuklamalar   rang-barang   ma’nolarni   ifodalaydi,   shulardan   ba’zilarigina
modal ma’noga yaqin keladi;
2) yuklamalar ko’pincha mustaqil ishlatilmaydi, biror so’zga tirkalib yuradi.
Modal so’zlar esa:
1)   gap   tarkibida   gap   modalligini   kengaytiruvchi,   murak-kablashtiruvchi
vosita sifatida ro’yobga chiqadi. Boshqacha    qilib aytganda, [Wpm] gap   qurilish
qolipining   [Rm]     qismida   mujas-samlangan   va   xilma-xil   vositalar   bilan
ifodalanadigan   tasdiq   /inkor,   taxmin,   gumon,   shubha,   ishonch,   shart,   qat’iylik,
istak,   imkoniyat   kabi   modal   ma’nolar   gapning   boshqa   bo’laklari   bilan   tobe-
hokimlik   munosabatiga   kirishmaydigan   modal   so’zlar,   tasdiq/inkor   so’zlar
vositasida kengaytiriladi: Kanizak, aftidan, shuni aytmoqchi edi…(A.Qah.)
2)   mustaqil   ravishda   yakka   o’zi   bitta   gap   bo’lib   kela   oladi   va   modal   so’z-
gaplar   deb   yuritiladi.   Bunday   so’z-gaplarning   barchasida   kesimlik   kategoriyasi
ma’nosi   so’zning   lug’aviy   ma’nosida   mujassamlangan   bo’ladi:   Kelasizmi?   -
Albatta.
3)   yuklamalar   morfologiyada   yordamchi   so’zlar   guruhida,   modal   so’zlar
so’z-gaplar doirasida o’rganiladi;
4) boshqa so’z guruhlari kabi modal so’zlar ham, yuklamalar ham o’ziga xos
morfologik, sintaktik, ma’noviy belgilarga ega. 
210 Modal   so’zlar   bilan   yuklamalarning   o’zgarmasligi   ularning   morfologik
belgisiga kiradi. 
Sintaktik   jihatdan   esa   modal   so’zlar   ajraluvchilik   (ya’ni   kirish   so’z
vazifasida   kela   oladi),   yuklama   esa   muchalanmaslik   (gap   bo’lagi   bo’la   olmaslik)
belgisiga ega. 
Semantik jihatdan modal so’zlar fikrning voqelikka munosabatini ifodalaydi
va   butun   gapga   taalluqli   bo’ladi.   Yuklamalar   esa   ta’kid,   o’xshatish,   kuchaytirish
kabi     qo’shimcha   ma’no   ifodalaydi.   Yuklama   ifodalagan   ma’no   butun   gapga
bevosita   taalluqli   bo’lmay,   avvalo   o’zi   tirkalib   kelgan   bo’lakning   ma’nosini
bo’rttirishga xizmat qiladi va shu bo’lak orqali butun gapga taalluqli bo’ladi.  
Sodda kesim. Murakkab kesim. Tarkibli kesim.
5.  Sodda gaplarning ega ishtirokiga ko‘ra turlari: egali va egasiz gaplar. 
6. Egali   va   egasiz   gaplar   haqidagi   sintaktik   nazariyalar.   Egasiz
gaplarning turlari. 
7. Eganing ifodalanishi. Eganing qo‘llanmaslik holatlari. Eganing kesim
bilan shaxs va sonda moslashuvi. 
8. Egali   va   egasiz   gaplar   haqidagi   sintaktik   nazariyalarning     ta’lim
bosqichlari darsliklarida berilishi. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1. Bog’lovchilar haqida ma’lumot bering? 
2. Bog’lovchilarning  turlari haqida izoh bering?,  
3. Hozirgi   o’zbek   adabiy   tilidan   darslik   va   qo’llanmalarda
bog’lovchilarning vazifasi haqida ma’lumot bering?
4. Ko’makchi, bog’lovchilar haqida ma’lumot bering?
33.Alohida guruh so‘zlar. Modal so‘zlar, ularning ma’no va grammatik
xususiyatlari, sintaktik vazifalari.
33.1.So’z-gaplar to’plamini ajratish tamoyillari.  
O’zbek   formal   tilshunosligida   so’z-gaplarning   mohiyati,   turlari,   ularning
leksik   materiali   tavsifi,   qo’llanish   xususiyatlari   empirik   asosda   etarlicha
o’rganilgan.   Shakl-vazifaviy   tilshunoslikda   gapning   eng   kichik   qurilish   qolipi
[Wpm] sifatida talqin qilingach, ziddiyatli, izohtalab nuqtalarga ega bo’lgan so’z-
211 gaplarga   ham   lison/nutq     ixtilofi   nuqtayi   nazaridan   yondashish   zarurligi   ayon
bo’lib qoldi va har bir gapning til bosqichida o’z qolipi mavjud bo’lgani kabi, so’z-
gaplarning   ham   o’ziga   xos   muayyan   bir   lisoniy   qurilish   qolipi   bo’lishi   shart   va
zarurligi e’tirof etildi. 
Bo’laklarga   ajratilmaydigan   gaplar   yoki   so’z-gaplar   umumiy   atamasi
ostida   birlashtiriladigan   gaplarning   alohida   belgilari   mavjudki,   ular   shu   belgilari
bilan mustaqil so’zlardan, yordamchi so’zlardan, sodda yoxud qo’shma gaplardan
farq  qiladi. Bular quyidagilar: 
1) mustaqil holda gap bo’la olish belgisi; 
2)   gap   tarkibida   shu   gapning   biror   bo’lagi   bilan   sintaktik   aloqaga   kirisha
olmaslik belgisi; 
3) o’ziga xos  g’ayrioddiy ma’noga ega bo’lish belgisi;
4)bog’lamalar   bilan   birika   olmasligi   va   shuning   uchun   mayl,   zamon,
shaxs/son shakllariga ega emaslik belgisi. 
So’z-gaplar   deganda   shu   to’rt   asosiy   belgi   bilan   bir   majmuaga
birlashtiruvchi hodisalar tushuniladi. 
1.   Mustaqil   holda   alohida   gap   bo’la   olish     belgisi.   Bu   belgi   4-belgi   bilan
chambarchas   bog’langan.   O’zbek   lisoniy   tizimi   gapda   ma’lum   bir   axborotni
tashuvchi   tasdiq/inkor,   mayl/zamon   va   shaxs/son   ma’no   va   munosabatlarini
ifodalovchi   tarkibiy   qismlar   zarur   bo’lishini   talab   qiladi.   So’z-gaplarda   bunday
tarkibiy qismlarni alohida-alohida ajratish mumkin emas. Lekin ular ham gap bo’la
oladi,   chunki   kesimlik   shakllari   ma’no   va   munosabatlari   so’z-gaplarning   o’zida
mujassamlangan   va   ularning   ichki   mohiya-tini   tashkil   qiladi.   Bunday   gaplarda
kesimlik   kategoriyasi   ma’nolari   va   kesimlik   ─   gap   markazi   vazifasida   kelish   ─
fikrni shakllantirish, uni ifodalash bor. Ularda gap sifatida voqelanuvchi  so’zning
leksik   ma’nosida   mujassamlashgan.   Shu   sababdan   bunday   gaplarda   kesimlik
mavjud, ammo kesimlik shakli ifodalanmagan. 
2. Demak, so’z-gaplar mustaqil gap bo’la olish qobiliyatiga ega bo’lganligi
uchun bu so’zlarga nisbatan semantik funktsional shakllangan so’z-gaplar atamasi
qo’llaniladi.   Bu   atamadagi   “semantik”   tarkibiy   qismi   hodisaning   lug’aviy
(ma’noviy)   tomoniga   ishora   qilib   turadi.   Bunda   gap   markazi   mavqeida   kelgan
leksemalarning   ikki   tabiiy   xususiyati   namoyon   bo’ladi,   ya’ni   bunda   leksik   birlik
ham so’z, ham gapdir. Bu atamaning funktsional tarkibiy qismi esa so’z-gaplarning
sintaktik vazifa bajarishi f a q a t   g a p  m a r k a z i   v a z i f a s i d a  k e l a   o l i
sh i bilan chegaralanganligini ifodalaydi. Demak, semantik-funksional shakllangan
gaplar   grammatik   shakllangan   gaplar   ([Wpm])dan   farq     qiladi   va   kesimlik
ma’nolari   so’z-gaplarda   leksik   birlikning   yoki   atov   birligi   [W]ning   o’zida
212 mujassamlanganligi   tufayli   so’z-gaplarning   lisoniy   qurilish   qolipi   [W]   sifatida
berilgan. 
3.So’z-gaplarning   o’ziga   xos   g’ayrioddiy   lug’aviy   ma’noga   egaligi.   Bu
xususiyat quyidagilarda namoyon bo’ladi: 
a)ma’no imkoniyatlari chegaralangan;
b)o’zida grammatik shakllarni talab etmaydi; 
v)boshqa so’zlar bilan birikish qobiliyatlaridan mahrum; 
g)gapda bajara oladigan  vazifasi cheklangan;
d)ma’noli qismlarga ajralmaydi. 
Shuning   uchun   ham   bu   leksemalar   boshqa   leksemalarga   nisbatan
g’ayrioddiy,   biroq     ma’no   va   vazifa   jihatidan   alohida   barqaror   til   birligi
hisoblanadi. Aytib o’tilgan fikrlardan shunday xulosaga kelish mumkinki, ot, sifat,
son,   olmosh,   fe’l,   ravish,   taqlid   kabi   so’z   turkumlari   gapning   istagan   bir   bo’lagi
vazifasida kela olsa, so’z-gaplar gap (yoki uning markazi) vazifasida kela olishga
xoslangan,   bog’lovchi,   ko’makchi,   yuklamalar   esa   sintaktik   aloqani   ifodalash
uchun xizmat qiladi. 
33.2.So’z–gaplar tasnifi.  
So’z-gaplar   o’z   ichida   bir   necha   ma’noviy   guruhga   ajraladi:   1.Modallar.
2.Undovlar.  3.Tasdiq /inkor so’zlar.  4.Taklif/ishora so’zlar. 
So’zlovchining   bayon   etilayotgan   fikrga   munosabati   ─   qat’iy   ishonch,
gumon, taxmin kabi ma’nolarni ifodalab keladigan so’zlar modal so’zlardir. Ularga
xullas,   demak,   chamasi,   tabiiy,   ehtimol,   shubhasiz,   shekilli   kabi   so’zlar   misol
bo’ladi va bular formal tilshunosligimizda batafsil o’rganilgan. 
Kishilarning his-tuyg’ularini, haydash, to’xtatish kabi xitoblarni, buyruqlarni
ifodalaydigan so’z-gaplarning ko’rinishi  undov so’zlardir. His-tuyg’u undovlariga
oh   ,   voy,   eh   ,   barakalla,   rah   mat,   ofarin   kabi   so’zlar,   buyruq   -xitob   undovlariga
pisht, beh -beh , pish-pish, chuh  kabi xitob so’zlar kiradi. 
So’z-gaplarning   uchinchi   ma’noviy   guruhi   bo’lgan   tasdiq   /inkor   so’zlar
ko’pincha modallar tarkibida o’rganilgan. Ha, mayli, xo’sh, xo’p so’zlari tasdiqni,
yo’q , mutlaqo, aslo, sira so’zlari inkorni ifodalovchi so’z-gaplardir. 
Taklif/ishora so’zlarga qo’llanishi tana a’zolarining maxsus harakatlari bilan
uzviy   bog’liq     bo’lgan   ma,   mang,   qani,   marhamat   so’zlari   kiritilgan.   Ular
tinglovchiga qaratilgan bo’lib, uni  biror ish-harakatni bajarishga undaydi. 
So’z-gaplar   shunday   hodisalar   guruhiki,   ularning   juda   ko’pchiligi   boshqa
so’z   turkumlaridan   tarixiy   taraqqiyot   jarayonida   o’ziga   xos   nutqiy     qo’llanish
natijasida shakllangan va rivojlangan. Chunonchi, so’zsiz, tabiiy so’zlari sifatdan,
albatta   ravishdan   o’sib   chiqqan   bo’lsa,   har   qalay,   har   holda   modal   so’zlari   so’z
birikmalaridan, nasib bo’lsa, xudo xohlasa kabilar gaplardan kelib chiqqan. 
213 Sof   so’z-gaplarga   albatta,   alhamdulilloh   ;   eh   ,   h   oy,   oh   ,   o’h   ;   ha,yo’q   ,
mutlaqo;   ma,   mang   kabi   modal,   undov,   tasdiq   /inkor,   taklif/ishora   so’zlari
mansubdir. O’zbek sistem tilshunosli-gida so’z-gaplar [W]-lashgan (modallashgan,
undovlashgan   tasdiq/inkorlashgan,   taklif/ishoralashgan)   so’zlar,   [W]-lashayot-gan	

(modallashayotgan,   undovlashayotgan,   tasdiq   /inkorlasha-yotgan,
taklif/ishoralashayotgan   so’zlar,   [W]-simon   (modalsimon,   undovsimon,	

tasdiq/inkorsimon) so’zlar va ular nutqiy voqelanish-lari mufassal o’rganilgan. 
[W]-lashgan   (so’z-gaplashgan)   so’zlar   o’z   semantik-funk-sional	

xususiyatlari   bilan   har   xil   guruhning   markaziy   leksemalariga   juda   yaqin   turadi,
lekin o’ z  a l o q a s i n i  b o sh q a   s o’ z  t u r k u m l a r i d a n   t o’ l a – t o’ k i
s   u z m a g a n    b o’ l a d i. Chunonchi, modallashgan so’zlarga chamasi, chog’i,
ehtimol;   undovlashgan   so’zlarga   ura,   olg’a,   dod,   voydod;   tasdiq   /inkorlashgan
so’zlarga   bo’pti,   ma’qul,   aksincha,   mutlaqo;   taklif/ishoralashgan   so’zlarga   qani
kabi leksemalar misol bo’ladi. 
[W]-lashayotgan   (so’z-gaplashayotgan)   so’zlar   so’z-gaplarga   to’la-to’kis

o’tgan   bo’lmaydi   va   so’z-gaplarga   «o’tish   yo’lida»   turgan   so’zlardir.
A.M.Peshkovskiy «ayrim sifatlar sifatlardan uzilib to’la-to’kis otlarga o’tib ketgan
bo’lsa,   ayrim   sifatlar   otlarga   o’tishning   yarim   yo’lida     turibdi»   deb   ruscha
morojenoe va bolnoy so’zlarini misol keltiradi. Bu o’rinda modallashayotganlarga
balki,   hatto,   aftidan;   undovlashayotgan-larga   yashang,   voy   o’lay;   tasdiq
/inkorlashayotganlarga   durust,   to’g’ri,   rost,   aslo,   hargiz;
taklif/ishoralashayotganlarga mana mundoq  kabi so’zlarni misol keltirish mumkin.
Chunonchi,   1.Balki,   siz   aytarsiz   nima   bo’lganini?   (P.Tur.)   2.Nafsi   uchun   emas,
balki qadri uchun yig’laydi-da. (O’.Usm.) 3. -Qaerga borish, kimga uchrashishni u
yaxshi   biladi.     –   To’ppa-to’g’ri.   (CH.Ayt.)   4.   Hilola   gapning   to’g’risini   aytdi
(O’.Usm.) gaplarida [W-lashayotgan] so’zlar (1-3-gapda) qo’llanilgan. 	

[W]-simon   (so’z-gapsimon)   lar   deganda   mohiyatan   so’z-gaplar   bo’lmagan	

lug’aviy   birliklarning   so’z-gap   vazifasida   kelishi   tushuniladi.   Jumladan,
modalsimonlarga   shunday   qilib,   baxtga   qarshi,   tavba,   xudo   saqlasin;
undovsimonlargaerkalash   ma’noli   asalim,   oppog’im   va   undalma   ma’noli   ey,
do’stlar kabi; tasdiq/inkorsimonlarga xuddi shunday, hech qachon, noto’g’ri  kabi;
taklif/ishorasimonlarga   boshlang     ko’rinishli   so’zlar   misol   bo’ladi.   Qisqasi,   so’z-
gaplarning   leksik-semantik   turlari   bo’lmish   sof   so’z-gaplar   o’zlari   tarixan   kelib
chiqadigan   so’z   turkumlaridan   batamom   uzilgan   bo’lib,   ularning   ko’pchiligi
ravish,   sifat,   ot   sifa-tida   mutlaqo     qo’llanilmaydi.   So’z-gaplashgan   unsurlar   esa
o’zlari tarixan kelib chiqqan so’zlar bilan omonimik munosabat hosil qiladi va o’z
aloqasini   boshqa   turkumlardan   to’la   uzmagan   bo’ladi.   So’z-gaplashayotgan
unsurlarga   o’zi   boshqa   so’z   turkumi   (ravish,   sifat,   olmosh,   son,   fe’l)ga   tegishli,
214 lekin so’z-gaplarga xos ma’no va vazifalarda qo’llanila oladigan birliklar kiradi va
bularning     so’z-gapsimonlardan     farqi     shundaki,     ushbu     qatlamga     oid     so’zlar
tarixiy   taraqqiyot   natijasida     batamon   so’z-gaplarga   o’tib   ketishi   mumkin.   So’z-
gapsimonlar esa o’z turkumi doirasida qoladi. 
33.3.So’z-gaplarning sintaktik xususiyatlari.  
So’z-gaplarning   sintaktik   xususiyati   yuqorida   ta’kidlaganimizdek,   ularning
kesimlik   qo’shimchalarini   qabul   qilmasligi,   bog’lama   bilan   birika   olmasligidadir.
So’z-gaplar   ham   undalmalar,   sodda   gaplar   kabi   kengaygan   yoyiq   holatlarda
bo’lishi   mumkin:  1.CHo’lni  o’zlashtirgan  mardlarga   ofarin.  (A.Qah.)  2.Falakning
dastidan dod! (Hamza.) 3. Barakalla sizga! Misollardan ko’rinib turganidek, so’z-
gaplar faqat bitta so’zdan iborat bo’lmay, nutqda kengayish  qobiliyatiga ham ega.
So’z-gaplarning yana bir sintaktik xususiyati shundaki, [Wpm] qurilishli gaplarda
kesimlik kategoriyasi va ma’nosi [W]ga [Rm] orqali kiritiladi, [m]ning esa o’zbek
tilida   juda   ko’p   ko’rsatkichlari   mavjud.   Shaklning   o’zgarishi   bilan   kesimlik
kategoriyasining   ma’no   turlari   ham   o’zgaradi.   Masalan,   Bo’ladi.   Bo’lmaydi.
Bo’lsa.   Bo’ldi   va   h   .k.   Ammo   so’z-gaplarda   bunday   emas.   Har   bir   so’z-gap   shu
gapga xos bo’lgan ma’nolarni ifodalashga xoslangan bo’ladi. Chunonchi, Ha so’zi
tasdiqni   fodalaydi.   Uning   bo’lishsizligi   Ha   emas   bilan   emas,   balki   alohida   so’z
yo’q   bilan   ifodalanadi.   Albatta   yoki   shubhasiz   modal   so’zi   qat’iy   ishonch   va
tasdiqni ifodalaydi, inkor ma’nosi mutlaqo, aslo so’z-gaplari bilan beriladi. 
So’z-gaplarda   zamon   va   shaxs   ma’nolari   [0]   ko’rsatkichli   bo’lib,   matnda
muayyanlashadi.   O’zbek   tilida   gap   (kesimlik)   zamon   va   shaxs   ma’nolaridan   xoli
bo’la olmaydi. Zero, so’z-gaplarda zamon va shaxs-son ma’nolarining kontekstual
aniqlanish   xususiyati   bu   so’zlarning   asosiy   sintaktik   xususiyati   –     kesimlik
qo’shimchalarini   qabul   qilmay   gap   bo’lib   kela   olishi   bilan   sharhlanadi.   So’z-
gaplarning   yana   bir   sintaktik   xususiyati   –   ularning   gap   tarkibida   alohida
pozitsiyada turishi, ya’ni boshqa gap bo’laklari bilan bog’lanmasligidir va o’zi gap
sifatida   “yashay   olishi”,   hamisha   lisoniy   alohidalikni   saqlab   qolishi   bilan
belgilanadi.   Chunonchi,   1.-Ertaga   kelasizmi?   -   Albatta.   (O’.Usm.)   2.-Yengil
tortdingmi, qizim? - Shukur. (A.Qah.)  
Ko’rinadiki,   so’z-gaplarning   umumiy   sintaktik   xususiyati   ular   kesimlik
qo’shimchalarini   qabul   qilmagan   holda   gap   va   uning   markazini   tuza   olishidadir.
To’rt leksik-semantik turida (modallar, undovlar, tasdiq/inkor, taklif/ishora so’zlar)
kesimlik   kategoriyasini   tashkil   etuvchi   ma’nolardan   har   biri   alohida   bo’rttirilgan
“yalang’och”   holda   yuzaga   chiqadi:   modallar   so’zlovchining   munosabatini
([Rm]dagi   maylni),   taklif/ishoralar   shaxsga   qaratilganlik   ma’nosini   ([Rm]   dagi
shaxs-sonni), tasdiq/inkorlar tasdiq   va inkorni ([Rm]dagi bo’lishli/bo’lishsizlikni)
va undovlar bo’lg’usi harakatni ([Rm]dagi zamonni) ifodalashga xizmat qiladi.      
215 Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.   So’z-gaplar deganda nimani tushunamiz? 
2.O’zbek lisoniy tizimini izohlang? 
3.So’z-gaplar mustaqil gap bo’la olishini izohlang?  
4.So’z-gaplarda tarkibiy qismlar qanday ajratiladi? 
5.Gaplarda kesimlik kategoriyasini izohlang? 
               34.Sintaksis. So‘z birikmasi sintaksisi. Sintaksis haqida ma’lumot. Gap
sintaksisi. Gapning ifoda maksadiga kura turlari.
34.1.Sintaksis va uning tadqiq manbai.  
Til   o’z   ijtimoiy   vazifasini   sintaktik   qurilma   -     gap   vositasida   amalga
oshiradi.   Tildagi   barcha   -   fonetik,   leksik,   morfologik   hodisalar   ana   shu   sintaktik
qurilishga   xizmat   qiladi.   Biroq   bular   sirasida   leksika   va   morfologiyaning   til
grammatik   qurilishidagi   ishtiroki   bevosita   muhimdir.   Zero,   har   qanday   sintaktik
hodisada   so’z   va   morfologik   ko’rsatkichlarni   ko’ramiz.   Shu   boisdan   sintaktik
mohiyatlarni belgilashda leksik va morfologik omillarga tayaniladi. 
Grammatika   morfologiya   va   sintaksisni   o’z   ichiga   oladi.   Morfologiya,
asosan,   sintaktik   qurilish   vositalari   bo’lmish   grammatik   ko’rsatkichlar   tizimi   -
morfologik   kategoriyalarni   o’rganadi,   ularning   umumiy   va   xususiy   grammatik
ma‘no   (UGM   va   XGM)   larini   o’rganadi.   Shuningdek,   u   so’z   turkumlarining
umumiy   grammatik   xossalarini   ham   tekshirib   keladi.   Aslida,   morfologiyaning
tekshirish   manbai   yo   leksik,   yo   sintaktik   tabiatga   ega   bo’ladi.   Masalan,   so’z
turkumlari   lug’aviy   ma‘nosi   yaqin   so’zlarning   yuksak   darajadagi   umumlashmasi,
so’zlarni   bosqichma-bosqich   birlashtirib   borish   natijasida   hosil   qilingan   katta
guruhlardir.   Demak,   so’z   ma‘nolari   umumlashuvi   pog’onasining   yuqori   zinasi
morfologik mohiyat sifatida qaraluvchi so’z turkumlaridir.
Morfologik ko’rsatkichlar ikkiga bo’linadi:
1. lug’aviy shakl hosil qiluvchi qo’shimchalar;
2. sintaktik shakl hosil qiluvchi qo’shimchalar.
Lug’aviy   shakl   hosil   qiluvchi   ko’rsatkichlar   leksemalarning   lug’aviy
ma‘nosiga   ta‘sir   qilib,   odatda,   leksik   ahamiyatga   ega   bo’ladi.   Masalan,   o’qigan
bola   birikmasidagi   o’qigan   lug’aviy   shakli   -gan   ko’rsatkichini   olib,   lug’aviy
ma‘nosidagi «harakat» semasini kuchsizlantiradi va buning evaziga «belgi» ma‘no
bo’lakchasiga ega bo’ladi.
Aloqa-munosabat  (sintaktik)   shakllari   so’zlarning  lug’aviy  ma‘nosiga   ta‘sir
qilmasdan,   ularni   sintaktik   aloqaga   kiritish   uchungina   xizmat   qiladi.   Masalan,
216 kitobni   olmoq   birikmasidagi   tushum   kelishigi   qo’shimchasi   kitob   leksemasini
olmoq fe‘liga tobelash vazifasini bajarmoqda.
Aytilganlardan   xulosa   qilish   mumkinki,   so’z   turkumlari   yuksak   lug’aviy
umumlashtirish,   so’zlarni   umumiy   belgilari   asosida   birlashtirish   natijasi   bo’lsa,
grammatik   ko’rsatkichlarning   bir   qismi   leksik   va   bir   qismi   sintaktik   ahamiyatga
egadir.   Demak,   tilshunos   I.I.Meshchaninov   ta‘biri   bilan   aytganda,   morfologiya
aslida leksik va sintaktik jihatlar birligidir.
Sintaksis   (gr.   sintaxys   -   tuzish,   qurish)ning   asosi   gap   haqidagi   ta‘limotdir.
Gaplar,   aslida,   so’zlarning   erkin   birikuvlariga   ham   asoslanganligi   tufayli
so’zlarning bog’lanish qonuniyatlari, so’z birikmalari ham sintaksisda o’rganiladi.
Atom   xususiyatlari   va   ularning   birikish   qonuniyatlarini   ochish   molekula   tabiatini
o’rganishga   bo’ysundirilganligi   kabi   so’z   birikmalarini   o’rganish   ham   gap
ta‘limotining tarkibiy qismi bo’lib, undan ajratilgan holda qaralishi mumkin emas.
Sintaksis   so’zlarning   har   qanday   birikuvlarini   emas,   balki   hokim-tobelik
munosabatiga   kirishgan   erkin   nutqiy   birikuvlar   va   ularning   lisoniy   mohiyatlarini
tekshiradi.   Qaysidir   yo’sindagi   so’zlarning   birikuvlari   sanalmish   qo’shma   so’zlar
(uchburchak,   ertapishar,   sotib   olmoq),   frazeologik   birliklar   (ilonning   yog’ini
yalagan,   po’konidan   yel   o’tmagan,   ko’ngli   bo’sh)   sintaksisning   tadqiq   doirasidan
chetda qoladi. Chunki ular erkin bog’lanishga ega emas.
Sintaksis   atamasi,   grammatika   atamasining   o’zi   kabi,   zulma‘nayn   (ikki
ma‘noli) dir:
1)tilning sintaktik qurilishi; 
2)grammatikaning tarkibiy qismi.
Biz   atamani   ana   shu   ikkinchi   ma‘nosida   qo’llab,   birinchi   ma‘no   ifodasi
uchun sintaktik qurilish atamasini ishlatamiz.
Asosiy   sintaktik   birliklar.   So’z   birikmasi   va   gap   sintaksisning   asosiy
birliklaridir. Shunga ko’ra, sintaksis uchga bo’linadi;
so’z shakli sintaksisi:
so’z birikmasi sintaksisi;
gap sintaksisi;
So’zlarning   nutqda   o’zaro   aloqaga   kirishuvidan   so’z   qo’shilmalari   vujudga
keladi. So’z qo’shilmalarini ikki guruhga birlashtirish mumkin:
gap (osmon tip-tiniq);
so’z birikmasi (tip-tiniq osmon);
34.2.Til ijtimoiiy hodisa.
Til   jamiyatda   aloqa   qilish,   axborot   uzatish   vositasi   hisoblanadi.   Axborot
uzatish   esa   gap   orqali   amalga   oshiriladi.   Demak,   gap   fikr   ifodalaydi.   So’z
birikmasi   fikr   emas,   balki   so’z   kabi   tushuncha   ifodalaydi.   (Biroq   so’z   birikmasi
217 ifodalagan   tushuncha   so’z   ifodalagan   tushunchadan   farqlanadi.)   Ko’rinadiki,
sintaksisning   bosh   birligi   gap   bo’lib,   so’z   birikmasi   so’z   kabi   bevosita   yoki
bilvosita uning tashkil etuvchisidir.
Sintaktik   birliklar   –   gap   va   so’z   birikmalari   –   so’zlarning   qo’shilishidan
hosil bo’lishi, bu qo’shilishning esa turli vosita (qo’shimchalar, yordamchi so’zlar)
va   usul   (masalan,   tobe   aloqaning   turlari)   lar   orqali   yuzaga   kelishi   sintaksisning
boshqa sathlar bilan zich aloqada ekanligini ko’rsatadi. Demak, nutqda:
1.So’z   boshqa   so’z   bilan   tobe   yoki   hokim   mavqeda   bog’lanadi.   Buning
uchun   u   ma‘lum   bir   grammatik   shaklga   ega   bo’ladi   (uyga   bormoq,   a‘lochi
o’quvchi).   Grammatik   shakllangan   so’z   sintaksisi   so’z   shakl   sintaksisi   deb
yuritiladi.
2.So’zlar   o’zaro   sintaktik   bog’lanib,   tushuncha   ifodalovchi   birlik   -   so’z
birikmasi   vujudga   keladi.   So’zlarning   o’zaro   birikib   tushuncha   ifodalovchi   birlik
hosil qilish qonuniyatlarini o’rganish so’z birikmasi sintaksisining vazifasidir.
  3.So’zlar   o’zaro   bog’lanib,   fikr   ifodalashga   ixtisoslashgan   nutqiy   birlik   -
gapni   shakllantiradi.   Gap   hosil   qilish   qonuniyatlari   bilan   gap   sintaksisi   mashg’ul
bo’ladi.   An‘anaviy   va   sistemaviy   (struktural)   sintaksis.   An‘anaviy   sintaksis
bevosita   kuzatishda   berilgan,   nutqiy   sintaktik   hodisalarni   o’rganadi.   Boshqacha
aytganda, u yakkalik, hodisa, voqelik, oqibat sifatidagi nutqiy hosilalar bilan band
bo’lib, umumiylik, mohiyat, imkoniyat, sabab sifatidagi lisoniy birliklarni (nutqiy
birliklarning   lisoniy   tomonini)   o’rganishni   sistemaviy   (struktural)   sintaksis
hukmiga  havola   etadi.   Shuningdek,   an‘anaviy   sintaksis   kitob   va   o’qimoq  so’zlari
orasidagi sintaktik aloqani ham tekshiradi. Zero, bundagi o’qimoq fe‘lining tushum
kelishigidagi so’zni boshqaruvi ham bevosita kuzatishda berilgan nutqiy hodisadir.
Lekin bu aloqa uchun [o’qi] leksemasining biriktirish imkoniyati bo’lmish ob‘ekt
valentligi   bevosita   kuzatishda   berilmagan.   Bu   esa   struktural   sintaksis   tomonidan
tekshiriladi.
Struktural sintaksis tadqiqotlari uchun an‘anaviy sintaksis tomonidan qo’lga
kiritilgan   yutuqlar   zamin,   poydevor   vazifasini   o’taydi.   Demak,   an‘anaviy
sintaksissiz   struktural   sintaksisning   bo’lishi     mumkin   emas.   An‘anaviy   sintaksis
esa struktural sintaksissiz ham ish ko’raveradi. Zero, struktural sintaksis mohiyatni
tadqiq   etar   ekan,   buning   uchun   hodisalar   jamlangan   bo’lishi   kerak.   Hodisani
jamlash uchun esa struktural sintaksis tiklaydigan mohiyatga ehtiyoj sezilmaydi.
Har   bir   nutqiy   parchada   turli   sath   hodisalari   qorishgan   holda   voqelanadi.
Masalan,   Salim   keldi   gapida   fonetik   (tovushlar   tizimi,   ohang),   leksik   (so’zlar),
morfologik (grammatik shakllar) va uslubiy (masalan,  so’zlovchining munosabati
yoki   uslubiy   betaraflik)   sathlar   o’z   izini   qoldirgan.   An‘anaviy   sintaksis   nutqiy
parchani shu holida, turli mohiyatlar zarralarining qorishmasi sifatida o’rganadi va
218 uning qorishmaligiga  e‘tibor  qaratmaydi.  Struktural  sintaksis  esa  nutqiy  parchada
qorishiq holatdagi sintaksisga daxldor bo’lmagan jihatlarni e‘tibordan soqit qiladi.
An‘anaviy     sintaksis   keltirilgan   gapni   muayyan   (aniqlik)   sifatida   e‘tirof   etsa,
struktural   sintaksis   unda   turli   hodisalar   qorishganligi   sababli   mohiyatini   anglash
mushkulligini hisobga olgan holda mavhum (noaniq)lik sifatida qaraydi. Qorishiq
hodisalar   chetlashtirilgan   mohiyat   “tozalangan”ligi   uchun   struktural   sintaksis
tomonidan muayyanlik, bevosita kuzatishda berilmaganligi uchun esa u an‘anaviy
sintaksis tomonidan mavhumlik sifatida qaraladi.
Demak, an‘anaviy sintaksis  asosiy diqqatini hodisalarning zohiriy (bevosita
kuzatishda berilgan) tomoniga, struktural sintaksis esa botiniy (bevosita kuzatishda
berilmagan, ichki) tomoniga qaratadi. Ular bir-birini ham taqozo, ham inkor etadi.
An‘anaviy   sintaksis   hodisalar   bilan,   sistemaviy   sintaksis   mohiyatlar   bilan
shug’ullanadi deb ularning vazifalarini butunlay qarama-qarshi qo’yish yaramaydi.
Chunki   an‘anaviy   sintaksis   mohiyatga   intilganligi   kabi   sistemaviy   sintaksis   ham
faqat an‘anaviy sintaksis  to’plagan hodisalargagina tayanadi. Bunda an‘anaviy va
sistemaviy sintaksisning o’rganish manbalari jihatdan qarama-qarshiligi so’nadi. 
34.3.Nutqiy so’z birikmasi (SB) haqida tushuncha.  
Nutqda   tushunchalarni   aniqroq   va   muayyanroq   ifodalash   zarurati   tug’iladi.
Bu   esa   nisbiy   noaniq   tushuncha   ifodalovchi   so’z   o’rniga   nisbiy   aniq   tushuncha
ifodalovchi so’z birikmasini afzal qilib qo’yadi. Qiyoslang: o’qimoq - tez o’qimoq.
Keyingi   nutqiy   hosilada   «harflarni   urishtirib   ma‘nosini   tushunish»   harakati
(o’qimoq)   so’zidagiga   nisbatan   aniqroqdir.   Chunki   unga   (tez)   so’zi
ko’maklashgan.   Ko’rinadiki,   so’z   ham,   so’z   birikmasi   ham   tushuncha   ifodalaydi.
So’z   ifodalaydigan   tushuncha   noaniq   va,   demak,   kengroq   (masalan,   (o’qimoq)
fe‘lida   harakat   tez   ham,   sekin   ham   bo’lishi   mumkin),   so’z   birikmasida   esa   ikki
tushuncha   o’z  mustaqilliklarini   saqlagan   holda  nisbiy   aniq   va   muayyan   harakatni
(«harflarni   tez   urishtirib,   ma‘nosini   tushunish»)   ifodalagan.   Demak,   so’z   o’z
ma‘noviy   imkoniyatini   to’laroq   va   ravshanroq   namoyon   qilishi   uchun   boshqa   bir
mustaqil   so’zga   ehtiyoj   sezadi.   Bu   so’z   uning   ma‘noviy   ehtiyojini   qondirmog’i
uchun   ham   ma‘noviy,   ham   grammatik   jihatdan   unga   muvofiq   bo’lmog’i   lozim.
Buni   ravshanroq   anglash   uchun   quyidagi   hosilalarga   diqqat   qilaylik:   olmani
termoq, osmonni ushlamoq, Salim keldi, kitobni o’qimoq
Birikmalarning   birinchisida   (olma)   va   (termoq)   so’zlari   ma‘noviy   jihatdan
muvofiq   bo’lib,   biroq   ularning   grammatik   shakli   (qaratqich   kelishigi)   mos   emas.
Ikkinchi   birikuv   (osmonni   ushlamoq)   da   so’zlar   grammatik   shakli   jihatdan   mos
bo’lsa-da,   ma‘noviy   tabiatlarining   «beo’xshovligi»   ularning   birikuv   hosil
qilishlariga   yo’l   qo’ymaydi.   Uchinchi   birikuvda   a‘zolar   ham   ma‘noviy,   ham
shakliy   jihatdan   muvofiqdir.   Bu   ular   birikuvi   tushuncha   emas,   fikr   ifodalaydi.
219 To’rtinchi   birikuv   (kitobni   o’qimoq)   bularning   barchasidan   farqlanadi   va   birdan
ortiq mustaqil so’zning ma‘no va grammatik jihatdan tobelashuvidan tashkil topib
tushuncha   ifodalashga   xoslanganligi   bilan   xarakterlanadi.   Bunda   bir   so’z   tobe,
ikkinchisi   hokim   bo’lib,   ular   tobelik   va   hokimlik   xossalari   hamda   vositalariga
egadir.   Bu   ularning   ma‘noviy   mosligi   va   tobeligi   (hokimligi)   grammatik   shakli
hamda joylashuv (oldinma-keyinlik) xususiyatlaridir.  Demak,   nutqiy   so’z
birikmalari uchun quyidagi belgilarni ko’rsatish mumkin:
a)  birdan ortiq mustaqil so’z
b)a‘zolarning ma‘noviy va grammatik jihatdan mosligi
v)tobelik
d)tushuncha ifodalashi
So’z birikmasi bu to’rt belgisining har biri bilan o’ziga yondosh hodisalarga
o’xshaydi ham, bir vaqtning o’zida farqlanadi ham. Masalan: Birdan ortiq mustaqil
so’zdan   tashkil   topganligi   bilan   so’zdan   farq   qilsa,   tushuncha   ifodalashi   bilan   u
bilan   o’xshashlik   kasb   etadi.   Gaplar   birdan   ortiq   mustaqil   so’zning   ma‘noviy   va
grammatik jihatdan tobelanishi asosida ham vujudga keladi. Lekin u SB dan farqli
o’laroq,   fikr   ifodalaydi.   Demak,   SB   bilan   uning   o’xshashlari   munosabatiga
alohida-alohida to’xtalish lozim bo’ladi.
34.4.SB va so’z.  
So’z   bir   tushunchani   ifodalaydi.   Sbda   esa   birdan   ortiq   tushuncha
munosabatga   kirishgan   holda   nutqda   voqelanadi.   So’z   asosida   leksema   va
morfema hamda ularning birikuv qonuniyatlari yotsa, Sbga esa leksemalar hamda
ularning   birikuvlarini   tartibga   soluvchi   LSQ   asos   bo’ladi.   Aytilganidek,   so’zda
tushuncha,   ma‘no   keng   va   mavhum   bo’ladi.   So’z   birikmasida   esa   bu   kenglik   va
mavhumlik   bir   qadar   barham   topgan   bo’ladi.   Masalan:   qiziq   kitob   birikmasida
kitobning   bir   belgisi   namoyon   bo’lgan.   Shu   jihatdan   u   muayyanlik   kasb   etgan.
Ammo   bu   muayyanlik   nisbiy   va   biryoqlamadir.   Chunki,   masalan,   uning   badiiy
yoki ilmiyligi hanuz mavhum va noaniqdir. Qiziq badiiy kitob birikmasida bu belgi
ham   muayyanlik   kasb   etadi.   So’z   birikmasida   so’z   boshqa   so’zlarni   o’ziga
biriktirib   kengayishi   bilan   ma‘noviy   jihatdan   torayib   boradi.   Demak,   shakliy
kengayish   ma‘noviy   torayishni   keltirib   chiqarsa   (so’z   birikmasida),   shakliy   torlik
(so’zda) ma‘noviy kenglik bilan munosibdir.
SVdagi   tushunchalar   o’zaro   munosabatga   kirishar   ekan,   bunda   ular
yaxlitlanib,   bir   «vujud»ga   aylanib   ketmaydi.   Ular   bir-biriga   qancha
yaqinlashmasin,   baribir   o’z   mustaqilliklarini   saqlab   qoladi.   Masalan,   toza   havo
birikmasida   bir   tushuncha   ikkinchisiga   muayyanlik   kiritish   uchungina   xizmat
qiladi,   lekin,   baribir,   bunda   ikki   tushuncha   mavjud.   Ikki   tushuncha   orasidagi
munosabat   ma‘lum   bir   me‘yor   chizig’idan   o’tsa,   ular   yaxlit   tushunchaga
220 aylanadilar   va   bir   butun   holda   yangi   ma‘no   anglatadilar.   Masalan,   belbog’   so’zi
dastlab   belning   bog’i   birikuvi   shaklida   bo’lib,   bunda   ikki   tushuncha   munosabati
(hokim-tobeligi)   mavjud.   Biroq   bu   munosabat   ularning   yaxlitlanishi   darajasiga
yetmagan.   (belbog’)   so’zida   esa   munosabatning   me‘yor   chizig’idan   keyingi
holatiga duch kelamiz.
So’zlarning   alohida   ko’rinishi   bo’lgan   qo’shma   so’zlar   aslida   so’z
birikmalari   uzvlarining   yaxlitlanishi   -   so’z   birikmasining   ma‘noviy   taraqqiyoti
mahsulidir.
SB  va ibora. SB  a‘zolari  tobe  munosabatli   mustaqil   so’zlar   bo’lsa,   iboralar
ham   mustaqil   so’zlar   birikuvidan   tashkil   topsa-da,   ular   orasida   sintaktik   aloqa
so’ngan,   bu   so’zlar   o’zaro   yaxlitlanib,   o’zida   tayyorlik,   majburiylik,   barqarorlik
kabi   belgilarni   tashiydigan   lisoniy   birliklar   qatoridan   joy   olgan.   Iboralar   tashkil
etuvchilari   (zohiriy)   jihatidan   SB   ga   o’xshasa-da,   mohiyatan   leksemalarga
yaqinlashadi. Zero, tarvuzi qo’ltig’idan tushdi iborasi bilan bo’shashmoq so’zining
ma‘noviy   mohiyati   yaqindir.   Leksemalar   ajdodlardan   avlodlarga   buzilmasdan
yuborilganligi   kabi   iboralar   ham   yaxlit   holda   keyingi   avlodga   uzatiladi.   So’z
birikmasi   esa   vaqtinchalik   va   o’zgaruvchandir.   So’z   birikmasini   tashkil   etgan
so’zlar   nutqda   o’z   mustaqil     ma‘nolari   bilan   qatnashgani   holda   iboralarning
tarkibidagi   so’zlar   o’zlarining   xos   ma‘nolaridan   judo   bo’lgandir   (tarvuzi
qo’ltig’idan   tushdi   iborasida   tarvuz,   qo’ltiq,   tushmoq   so’zlari   o’zlarining   xos
ma‘nolariga ega emas).
SB da hokim  va tobe, kengayuvchi  va kengaytiruvchi  so’z. SB da ma‘nosi
muayyanlashtirilayotgan so’z hokim va uning ma‘nosini muayyanlashtiruvchi so’z
tobe a‘zo deyiladi. (Masalan, kitobni o’qimoq birikmasida kitobni tobe va o’qimoq
hokim   a‘zo).SB   da   bir   so’z   bir   nechta   so’zni   o’ziga   tobe  a‘zo   sifatida  biriktirishi
mumkin.   Lekin   Sbda   bir   so’z   faqat   a‘zogagina   tobe   uzv   sifatida   bog’lanishi
mumkin, xolos. Masalan, katta, chiroyli gulchambar birikmasida gulchambar so’zi
ikkita   so’zga   hokim.   Lekin   chiroyli   so’zi   bir   so’zgagina   tobe.   Hokim   mavqeda
yuzaga   chiqayotgan   leksema   o’zining   hokim,   tobe   vazifada   yuzaga   chiqayotgan
leksema   esa   o’zining   tobe   valentligini   namoyon   qiladi.   Hokim   va   tobe   a‘zolar
vazifalari, grammatik shakli va sintaktik o’rni asosida belgilanadi. Tobe a‘zo oldin
kelib   keyingisining   ma‘nosini   izohlashga   xoslangan   bo’ladi   va   bunga   mos
grammatik   ko’rsatkichlar   bilan   shakllanadi   va   ma‘lum   sintaktik   o’ringa   ega
bo’ladi.   O‘zbek   nutqida   odatda,   hokim   so’z   keyin   tobe   so’z   oldin   keladi.   Nutqiy
inversiya   (hokim   va   tobe   so’z   tartibining   buzilishi)   asosida   so’z   birikmalarigina
bundan mustasno: o’qidim kitobni, Ra‘no, hamshira kabi. Hokim so’z kengayuvchi
va   tobe   so’z   ko’paytiruvchi   so’z   deb   ham   yuritiladi.   Kengayuvchi   va
kengaytiruvchi   atamalari   nisbiy   mohiyatga   ega   bo’lib,   shaklga   nisbatan
221 aytilgandagina   to’g’ri   bo’ladi.   Masalan:   kitobni   o’qimoq   birikmasida   o’qimoq
leksemasi   yoniga   yana   bir   leksema   qo’shildi   va   bir   so’z   ikkita   bo’lib,   shakliy
«yoyilish», ya‘ni kengayish yuz berdi. Shakliy kengayish esa ma‘noviy torayishni
vujudga keltiradi. Bunda shakl va mazmun dialektikasi yanada yaqqolroq namoyon
bo’ladi.   Chunki   o’qimoq   leksemasi   ma‘nosi   keng   bo’lib,   u   o’qiladigan   barcha
narsalar   ustida   yuz   beradigan   tegishli   harakatni   ifodalaydi.   Kitobni   o’qimoq
birikmasida   esa   aytilgan   barcha   narsalardan   faqat   «kitob   ustida   bajariladigan
harakat»   toraygan   ma‘nosi   qoladi.   Kengayuvchi     atamasini   faqat   bosh   so’zga,
kengaytiruvchi   atamasini   faqat   ergash   so’zgagina   xos   qilib   qo’yishi   ham
biryoqlamalikdir.   Zero,   kitobni   o’qimoq   birikmasida   kitob   leksemasi   tobe,   o’qi
leksemasi  hokim valentligini namoyon qilganligi kabi unda o’qimoq so’zi kitobni
so’z   shakli   uchun   ma‘noviy   toraytiruvchi   va   shakliy   kengaytiruvchi   vazifalarini
namoyon   qiladi.   Zero,   kitobni   so’z   shakli   o’timli   harakatni   ifodalovchi   cheksiz
leksemalar  bilan  bog’lanish  imkoniyatiga  ega.   O’qimoq  so’z  shakli   bilan  birikish
asosida unda ma‘noviy torayish, shakliy kengayish yuz beradi.
SB da bog’lanish usullari. SB a‘zolari orasidagi bog’lanish, ya‘ni tobelanish
uch   xil:   bitishuv,   moslashuv,   boshqaruv.   Bu   aloqa   turlarining   o’ziga   xos
xususiyatlari   va   farqlari   a‘zolarni   biriktiruvchi   ko’rsatkichlar   yoki   boshqa
vositalardan   kelib   chiqadi.   Masalan,   tez   yurmoq,   qalamni   olmoq,   kitobning
varag’i.   Ma‘lum   bo’ladiki,   birikmada   tobe   so’zning   qaysi   shaklda   kelishi
ko’pincha, uning hokim so’ziga (qalamni olmoq) bog’liq bo’lsa, ba‘zan har ikkala
a‘zo bir-birining qanday shaklda bo’lishini belgilab qo’yadi (kitobning varag’i).
Bitishuvda birikkan so’zlarning o’zaro aloqasi, asosan, tartib va ohang bilan
belgilanadi.   Bitishuv   aloqasi-tobelanishda   morfologik   ko’rsatkichlar   bo’lmasa-da,
tartib   muhim   vosita   sifatida   namoyon   bo’ladi.   Bunda   tobe   so’z   ushbu   mavqeda
kelish   uchun   shakliy   jahatdan   o’zgarmaydi.   Zero,   tobe   a‘zo   sifatida   namoyon
bo’layotgan   so’z   ma‘noviy   va   vazifaviy   jihatdan   bunga   xoslangan   bo’ladi.
Misollar:   qizil   gul,   oq   qog’oz.   Ba‘zan   ot   turkumidagi   so’zlar   ham   hech   qanday
vositasiz tobe vazifada kela oladi: oltin soat, tosh yo’l kabi. Bunda ular mohiyatan
tobe a‘zolik doimiy belgisi bo’lgan sifat, son, ravish turkumlariga yaqinlashadi. Bu
hodisa   nutqiy   bo’lib,   oltin,   tosh   leksemalarining   lisoniy   mohiyatlari   bilan
belgilanmagan.
Quyidagi so’zlar bitishuv yo’li bilan bog’lanadi:
ravish +fe‘l: o’z-o’zidan gapirmoq
sifat+fe‘l: yaxshi so’zlamoq
son+ot: o’nta qalam, sakkiz daftar
ot+ot: kumush qoshiq, chang yo’l
olmosh+ot: hamma odam, qanday kitob 
222 Ayrim   manbalarda   tobe   so’z   vazifasida   ravishdosh   (shoshilib   gapirdi),
sifatdosh   (o’qigan   bola)lar   yuzaga   chiqqan   birikuvlar   ham   bitishuv   aloqali
qo’shilmalar   sifatida   qaraladi.   Vaholanki,   bu   yerda   ravishdosh   ko’rsatkichi   -b
fe‘lni   fe‘lga   (shoshilib   gapirdi),   sifatdosh   shakli   (-gan)   fe‘lni   otga   (o’qigan   bola)
bog’lash   uchun   xizmat   qiladi.   Shuningdek,   bu   shakllarning   morfologiyada
lug’aviy-sintaktik   shakllar   sifatida   qaralishi   ham   ular   hosil   qilgan   birikuvlarni
bitishuvli emas, balki boshqaruvli birikuvlar sifatida qarashni taqozo etadi.
Bitishuvda   a‘zolarning   hokim-tobelik   holatni,   asosan   tartib   va   joylashuv
omillari asosida belgilanadi: (tobe a‘zo + hokim a‘zo), ya‘ni tobe so’z oldin, hokim
so’z keyin keladi, hamda a‘zolar orasiga boshqa so’zni kiritib bo’lmaydi. (kumush
qoshiq   birikmasini   kumush   o’nta   qoshiq   deb   o’zgartirib   bo’lmaydi.   Ba‘zan
bitishuvda ham tartib ikkinchi o’ringa tushib qolgandek tuyuladi: Majlis bo’ladi -
Majlis kechqurun bo’ladi. Lekin   bunda majlis so’zi fe‘lga bitishuv asosida emas,
balki bosh kelishikda bog’lanayotganligini esdan chiqarmaslik lozim.
Demak,   bitishuv   aloqasida   tartibi   va   ohang   muhim   rol   o’ynaydi.   Bunda
tobelik   tartibi   va   joylashuvdan,   so’zlarning   grammatik   xususiyati   va   ma‘nosidan
anglashilishi ayon bo’lib turadi.
Kelishik affiksi o’z ma‘nolarini yo’qotgan tezda kelmoq, o’z-o’zidan raqsga
tushib   ketmoq,   birdan   gapirmoq   birikuvlarini   ham   bitishuv   aloqasi   sifatida
qaramoq   lozim.   Chunki   kelishik   qo’shimchasi   bu   SBlarda   o’z   tizimidan   ajralib,
so’z   tarkibida   «qotib   qolgan».   Bu   so’zlar   kelishik   qo’shimchalarini   olgan   holda
ravishga ko’chgan so’zlardir. 
Boshqaruv   aloqasi   bir   tomonlama   shakllangan   SBlar   tarkibida   amal   qiladi.
Birikish   uchun   faqat   tobe   a‘zolar   tobelovchi   qo’shimcha   olgan   Sblar   boshqaruv
yo’li   bilan  bog’langan   deyiladi.  Bunda   hokim   so’z  tobe   so’zning   qanday  shaklda
bo’lishini boshqaradi. Masalan, kitobni o’qimoq birikmasida tobe so’zning tushum
kelishigi  shaklida  kelishi  o’qimoq fe‘lining o’timliligi  bilan  belgilangan. Agar  bu
fe‘l o’timsiz fe‘lga aylantirilsa, (o’qildi) tobe so’zdagi tushum kelishigi shakli o’z-
o’zidan g’oyib bo’ladi: kitobni o’qimoq - kitob o’qildi.
Boshqaruv   aloqasida   tobe   so’zni   har   xil   turkumdagi   so’zlar   boshqarishi
mumkin.   Misollar:   uyga   bormoq   (fe‘lli   boshqaruv),   mendan   katta   (sifat
boshqaruvi),   tovushdan   tez   (ravishli   boshqaruv),   o’qishda   birinchi   (son
boshqaruvi), aytgan bola (otli boshqaruv).
Boshqaruv   uni   amalga   oshirayotgan   vositaga   bog’liq   ravishda   kelishikli
boshqaruv, ko’makchili  boshqaruv, ravishdoshli  boshqaruv,  sifatdoshli  boshqaruv
kabi turlarga ajraladi.
34.5.Moslashuv.  
223 SBlarning   ikki   tomonlama   grammatik   shakllangan   turi   bo’lib,   bunda   tobe
a‘zo   hokim   a‘zoga,   hokim   a‘zo   tobe   a‘zoga   muvofiq   ravishda   bog’lovchi   vosita
oladi.   Masalan,   ukamning   daftari,   sizning   uyingiz   kabi.   Moslashuv   atamasi   har
ikkala a‘zoning bir-birini taqozo qiluvchi morfologik vositalarga egaligi ma‘nosini
anglatadi.   Moslashuv   aloqasida   tobe   a‘zo   qaratuvchi,   hokim   a‘zo   qaralmish   deb
yuritiladi.
Moslashuv   aloqasida   tobe   a‘zo   belgisiz   (Navoiy   g’azali)   bo’lganligi   kabi,
hokim   a‘zo   ham   ko’rsatkichsiz   qo’llanishi   mumkin:   sizning   uyingiz-sizning   uy,
bizning   kitobimiz-bizning   kitob   kabi.   Bu   siz   olmoshi   va   -ngiz   qo’shimchasi,   bu
olmoshi   va   -miz   ko’rsatkichining   tarixiy   genetik   bog’lanishining   hozir   ham
ko’rinib   turganligiga   bog’liqdir.   Zero,   ularning   kitobi   birikmasini   ularning   kitob
tarzida qo’llab bo’lmaydi.
Hokim   a‘zoning   ifodalanishiga   ko’ra   SBning   turlari.   SB   o’z   tarkibidagi
hokim a‘zoning qaysi  so’z turkumiga kirishiga qarab, quyidagi ko’rinishlarga ega
bo’ladi.
Ismli birikmada hokim a‘zo ot, sifat, son, olmosh turkumlaridan ifodalanadi:
keng dala (ot), tuxumdan kichik (sifat), ovozdan tez (sifat), odamlarning biri (son),
o’quvchilarning hammasi (olmosh).
Fe‘lli   birikmada   hokim   a‘zo   fe‘ldan  bo’ladi:   vazifani   bajarmoq,  tez   o’qish,
uyalgani uyalgan.
SBning tuzilishiga ko’ra turlari. Biz yuqorida ko’rib o’tgan so’z birikmalari
ikki   so’zli   birikmalardir.   So’z   birikmalari   uch   va   undan   ortiq   so’zli   bo’lishi   ham
mumkin: bepoyon yashil maydon, o’nta badiiy asar. Demak, tuzilishiga ko’ra so’z
birikmasi ikki turga bo’linadi: sodda birikma va murakkab birikma.
Sodda   birikma,   odatda,   ikki   mustaqil   so’zdan   tuzilgan   bo’ladi:   oq   qog’oz,
ko’m-ko’k   osmon   kabi.   Besh   qavatli   bino,   o’n   yashar   bola,   o’rta   bo’yli   yigit
tipidagi   qo’shilishlar   ham   sodda   birikma   sanaladi.   Chunki   ular   tarkibidagi   besh
qavatli,   o’n   yashar,   o’rta   bo’yli   unsurlari   ajralmas   birikmalar   bo’lib,   bir   butun
holda tobe uzv sifatida namoyon bo’ladi. Shuningdek, SBning a‘zolari ibora yoki
boshqa   turg’un   birikma   bilan   ifodalanganda   ham   birikma   sodda   hisoblanadi:
kapalagi   uchib   ketgan   bola   (kapalagi   uchib   ketgan+bola),   «Yoriltosh»   ertagi
(yoriltosh+ertagi), Qush qo’nmas o’simligi (qush qo’nmas+o’simligi)
LSQning asosiy turlari. Lisoniy birikmalarning qoliplar asosida birikuvidan
vujudga kelgan nutqiy hosilalarni 3 guruhga birlashtirish mumkin:
yasama so’zlar;
so’z birikmasi;
gap.
224 Osmondagi   uch   o’rdak   ((osmondagi+(uch+o’rdak)),   xo’jalikdagi   ilg’or
terimchilar   ((xo’jalikdagi   +(ilg’or+terimchilar))   SBlarida   hokim   so’z   kengayishi
natijasida,   hammadan   a‘lochi   o’quvchilar   ((hammadan   +a‘lochi)   +o’quvchilar))
birikmasida   esa   tobe   a‘zo   kengayishi   natijasida   murakkab   birikma   hosil   bo’lgan.
Ba‘zan   har   ikkala   a‘zo   ham   birdan   kengayishi   mumkin:   hammadan   a‘lochi
peshqadam talabalar: ((hammadan+ ‘lochi) +(peshqadam +talabalar))
Murakkab   birikmalarda   oldin   turgan   so’zlar   oxirgisiga   to’g’ridan-to’g’ri
bog’lanib   birikma   hosil   qilmaydi,   ya‘ni   katta   semiz   qora   qo’y   birikmasidagi
a‘zolar   ushbu   birikmaning   o’zida   katta   qo’y,   semiz   qo’y,   qora   qo’y   kabi
birikuvlarni   bermaydi.     Chunki   bunda   tobe   so’zlar   hokim   so’z   ifodalagan
narsaning turli belgilarini ko’rsatadi. Bu esa ularning uyushmaganligini ko’rsatadi.
Uyushmagan tobe uzvlar esa o’ziga xos ohang bilan aytiladi. Qiyoslang: A‘lochi,
bilimdon   bolalar   (uyushgan   tobe   so’zlar).     Katta   semiz   qora   qo’y     (uyushmagan
tobe so’zlar)
SB zanjiri. Ayrim murakkab SBlarda bir so’z oldingi so’zga hokim, keyingi
so’zga   nisbatan   tobe   bo’lishi   mumkin:   Masalan:   maktabda   o’qiyotgan   bola   kabi.
Bunda   o’qiyotgan   so’zi   maktabda   so’ziga   hokim,   bola   so’ziga   esa   tobe   a‘zo
sanaladi. Uning sxemasini quyidagicha berish mumkin: bola o’qiyotgan maktabda.
Birikma esa kengayishi mumkin: bola o’qiyotgan maktabda kunduzgi…
So’z   birikmasidagi   a‘zolarning   bu   tarzdagi   kengayishi   SB   zanjiri   deyiladi.
Lekin hamma murakkab birikmalar ham SB zanjirini hosil qila bermaydi. Masalan,
xo’jalikdagi ilg’or terimchilar SB si kabi. Buning bog’lanishi zanjirsimon emas: 
xo’jalikdagi ilg’or terimchilar…
SB va sintagma. Gapning tuzilish va mazmun jihatdan birlashgan parchalari
nutq jarayonida qisqa to’xtam bilan ajraladi. Bunday parchalar sintagma deyiladi.
Masalan:   A‘lochi   o’quvchilar   barcha   imtihonlarni   muvaffaqiyat   bilan  topshirdilar
gapi uchta sintagmaga bo’linadi:  
1)a‘lochi   o’quvchilar;   2)   barcha   imtihonlarni;   3)   muvaffaqiyat   bilan
topshirdilar.
Har   bir   sintagma   bir   havo   chiqarish   bilan   -   bir   nafas   kuchi   bilan   aytilib,
qisqa   to’xtamdan so’ng yangi sintagma boshlanadi. Gap yaxlitlik sifatida boshqa
gapdan   kattaroq   pauza   bilan   ajratilsa,   sintagmalarni   ajratib   turadigan   pauzalar
undan   kichikroq   bo’ladi.   Sintagma   grammatik-semantik   jihatdan   yaxlitlangan
fonetik butunlikdir.
Gap   bir   tugal   sintagmali   yoki   bir   necha   sintagmali   bo’lishi   mumkin.
Sintagma   ba‘zan   bir   so’zdan   ham   tashkil   topishi   mumkin.   Sintagma   bir   necha
so’zli bo’lganda ko’pincha yetakchi va unga tobe so’zlardan tashkil topadi. Lekin
sintagmadagi   hokim   tobelik   SBdagi   hokim   tobelik   munosabatidan   farq   qiladi.
225 Sintagmadagi   bir   hokim   so’z   keyingi   sintagma   uchun   tobe   bo’lmaydi.   Masalan,
yuqorida   keltirilgan   gapdagi   a‘lochi   o’quvchilar   sintagmasidagi   hokim   uzv
(o’quvchilar)   ga   tobe   bo’lolmaydi.   Lekin   SBning   tarkibiy   uzvida   u   uchinchi
sintagmadagi topshirdilar so’ziga tobelanadi. 
Sintagma   SBga   teng   bo’lishi   ham   mumkin.   Bunda   SBdagi   yonma-yon
kelgan tobe va hokim a‘zolar sintagma hosil qila oladi: a‘lochi o’quvchilar birikuvi
ham   SB,   ham   sintagmadir.   O’quvchilar   topshirdilar   birikmasi   SB   bo’lsa-da,
sintagma emas, chunki ular bir pauza bilan birlashtirilmagandir.
Sintagmaning   SBdan   farqli   yana   bir   xususiyati   shundan   iboratki,
sintagmaning   unsurlari   orasiga   boshqa   sintagmaning   uzvi   ajralib   kirmaydi.   Lekin
SBning   uzvlari   orasida   nutqda   bu   SBga   daxldor   bo’lmagan   boshqa   SB   uzvlari
joylashgan bo’lishi mumkin: kitobni kecha o’qidim gapidagi kitobni o’qidim SBsi
orasidagi unga daxli bo’lmagan kecha so’zi joylashgan.
Sintagmalanishning   o’ziga   xos   qonuniyatlari   bor.   Asosan,   yonma-yon
kelgan aniqlovchi va aniqlanmish, to’ldiruvchi va to’ldirilmish, hol va hollanmish
bir sintagmani hosil qiladi.
Sintagmaning mazmun va grammatik jihatdan nisbiy yaxlitlanganligiga uni
bir  butun  holda  ajratib  olib,  gapning  boshqa   bir  o’rniga  ko’chirib  ko’rish  asosida
amin bo’lish mumkin: Barcha imtihonlarni a‘lochi o’quvchilar muvaffaqiyat bilan
topshirdilar.
So’zlovchining   maqsadi   gapni   sintagmaga   bo’lishda   muhim   rol   o’ynaydi.
Demak,   sintagma   nutqiy,   individual   hodisa   bo’lib,   har   bir   so’zlovchi   bir   gapni
turlicha   sintagmaga   bo’lish   mumkin.   Masalan:   Salim   shofyor   akamning   o’rtog’i
gapini   quyidagicha   sintagmalash   va   uni   turlicha   tushunish   mumkin;   1.Salim   -
shofyor, akamning o’rtog’i. 2.Salim shofyor - akamning o’rtog’i. Demak, gapning
lisoniy   mohiyatini   gap   tarkibidagi   nutqiy   SBlarning   qaysi   SB   LSQsi   hosilasi
ekanligini aniqlashda sintagmalanishga ham tayanish mumkin.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Sintaktik qurilish vositalariga izoh bering? 
2. So’z turkumlari lug’aviy ma‘nosiga izoh bering?
3. Murakkab birikmalarga izoh bering? 
4. Gapning tuzilish va mazmun jihatdan birlashganligiga izoh bering?  oldin 
              35.Gap bo‘laklari haqida umumiy ma’lumot. Gapning ikkinchi darajali
bo‘laklari.
226 35.1.Nutqiy gapning belgilari.   
Tildan foydalanish fikrni shakllantirish va bayon qilishdan iboratdir. Bu esa
gap orqali amalga oshar ekan, demak, til yaxlit vujud sifatida sintaksisda namoyon
bo’ladi.   Gap   -   kishilarning   bir-biriga   fikr,   axborot   uzatish   uchun   ishlatadigan
asosiy   birlik   bo’lib,   fikr   ifodalashning   eng   oddiy   va   tipik   ko’rinishidir.   Gap
so’zlovchi uchun fikr ifodalash va axborot uzatish, tenglovchi uchun axborot qabul
qilish vositasi sanaladi. 
Kishi ongida fikr tushunchalar asosida tiklanadi. Bu fikr nutqda gap sifatida
yuzaga   chiqadi.   Fikr   tushunchalardan   tashkil   topganligi   kabi   gap   ham
tushunchalarning   formasi   sanalgan   so’z   va   so’z   birikmalardan   tuziladi.   Gapning
tashkil etuvchilari so’z birikmalaridir. 
Tilning   asosiy   vazifasi   odamlarning   bir-birlarini   tushunishlari   va
gaplashishlarida   vosita   bo’lib   xizmat   qilishdir.   Axborot   uzatish   va   qabul   qilish
vositasi bo’lish - tilning kammunikativ mohiyatidir. 
Kommunikatsiya   jarayoni   jamoani   taqozo   qiladi.   Aniqrog’i,   muayyan   tilda
axborot   uzatish   va   qabul   qilish   shu   tilda   so’zlashish   malakasiga   ega   kishilarni
taqozo qiladi. Bu esa kommunikatsiya jarayonining ijtimoiy tabiatliligidan dalolat
beradi.
35.2. Gapning sintaktik tahlili.
Gap sintaktik yaxlitlik bo’lib, bu uning grammatik shakllanganligi, tarkibiy
uzvlari   bir   butinlik   holiga   kelganligi   bilan   izohlanadi.   Demak,   gapda   bir   necha
jihat   birlashgan   bo’ladi.   Birinchi   jihat   gapning   moddiy   qobig’i   bo’lib,   bu   uni
tashkil etuvchi so’z va grammatik shakllardir. Masalan, har qanday gapda kesimlik
ko’rsatkichlari  bilan  shakllangan  atov  birligi  (kesim)  ning  bo’lishi   shart.  Ikkinchi
jihat   ana   shu   moddiy   qobiqqa   singdirilgan   aqliy   mahsul   -   fikr   -   axborotdir.
Uchinchi jihat esa so’zlovchining voqelikka munosabati - hissiy holatidir. Bu uch
jihat tildagi triada (uchlik)ni - sintaktika, semantika va pragmatika birligini tashkil
etadi.
Ma‘lum bo’ladiki, gap kommunikativ birlik sifatida o’zida fikriy (semantik)
va   hissiy   (pragmatik)   kommunikatsiyani   tashiydi.   Bu   barcha   gaplar   mutlaq   ham
fikriy,   ham   hissiy   kommunikatsiyaning   birligidan   iboratdir   degan   xulosaga   olib
kelmasligi   lozim.   Chunki   ayrim   gaplarda   hissiy   munosabat   sezilarsiz   bo’lsa,
ayrimlarida   sof   hissiy   kommunikatsiyagina   mavjud   bo’ladi   (Oh!   Voy!).   His-
tuyg’ularni   ifodalashda   tildan   boshqa   vositalar   (musiqa,   raqs,   imo-ishora)
mavjudligi ham hissiy kommunitsiyaning nisbiy mustaqilligini ko’rsatadi. 
Gap, avvalo, sintaktik tugallangan qurilma ekanligi bilan xarakterlanadi. Bu
u   orqali   ifodalanayotgan   fikrning   nisbatan   tugallanganligi   bilan   belgilanadi.
Sintaktik  tugallanganlik   gapning  kesimlik  ko’rsatkichlari  bilan  shakllanganligi   va
227 tugal   ohangga     egaligidir.   Gap   kesimga   ega     bo’lmasdan   tugal   fikr   ifoda   eta
olmaydi.   Masalan,   chiroyli   kitob   birikuvida   so’zlovchi   nazarda   tutgan   axborot
yuzaga chiqmagan, chunki uning kitob haqida nima demoqchiligi ham aytilmagan.
Shu   bois   mazkur   qurilma   fikrni   ifodalaydigan   qurilmaning   asosiy   shakli   -
kesimlikdan   holi.   To’g’ri,   chiroyli   kitob   birikmasida   kitobning   xususiyati   haqida
axborot bordek tuyuladi. Ammo u so’zlovchining asosiy maqsadi bo’lgan axborot
emas.   U   ikkinchi   darajali   axborot   bo’lib,   asosiy   planda   gapning   yakunidan
anglashiladigan   kitobning,   deylik,   borligi,   sotilganligi   yoxud   yo’qolganligi
haqidagi   axborot   yotadi.   Demak,   gapdan   anglashilgan   fikr   deyilganda,   undagi
asosiy axborot tushuniladi. Boshqa yordamchi, asosiy bo’lmagan axborotlar uning
yuzaga chiqishida vosita bo’lib xizmat qiladi. (To’liqsiz gaplarda sintaktik tugallik
bo’lmasa,   ham,   fikr   anglashaveradi.   Ulardagi   sintaktik   tugallik   kontekstdan   yoki
nutq   vaziyatidan   ma‘lum   bo’lib   turadi).       Sintaktik   tugallik   sintaktik   o’rin   bilan
ajralmas holdadir, ya‘ni lug’aviy birlik kesimlik shaklida bo’lishining o’zi uni gap
sifatida qarashga asos bo’la olmaydi. Masalan, Aytdim deganing nimasi? gapidagi
aytdim so’z shakli kesimlik ko’rsatkichlari bilan shakllangan atov birligidir. Lekin
u kesimlik o’rni bilan ta‘mnlanmaganligi bois ushbu qurshovda gap maqomiga ega
emas. Kesimlik shaklidagi so’z gap bo’lishi uchun kesimlik maqomiga ega bo’lishi
kerak.   Sintaktik   tugallanganlik   kesimlik   shakli   va   o’rni   bilan   belgilanar   ekan,
bunda   tilning   yaxlit   vujudligi   yana   bir   karra   yaqqol   namoyon   bo’ladi.     Til
sathlardan iborat. Til yahlit vujud ekan, bu sathlar gapning asosiy vazifasi bo’lgan
axborot   uzatish   va   qabul   qilish   jarayonida   butunlik   sifatida   ishtirk   etish   lozim.
Buni biz gapda ko’ramiz. Gapning sintaktik tugalligi uchun, dastavval, ma‘lum bir
mustaqil  so’z va kesimlik shakli  talab etiladi. O’qidim  birligi  o’qi  leksemasi  va -
dim   kesimlik   shakli   birikuvidan   iborat.   Demak,   bunda   tilning   tarkibiy   uzvlari   -
leksik   va   morfologik   sathlarining   birlikdagi   harakati   ko’zga   tashlanadi.   Gap,
avvalo,   leksik   va   morfrlogik   sathlar   birligidir.   Aytilganidek,   gap   uchun   bu   ikki
(lug’aviy va morfologik) omil hamkorligi yetarli emas. Uning uchun sintaksisning
xos omili - sintaktik o’rin zarur bo’ladi. Sintaktik o’rin esa qurilmaning o’ziga xos
tugal   ohang   bilan   namoyon   bo’lishini   taqozo   qiladi.   Bundan   ko’rinadiki,   fonetik
omil   sintaktik   tugallikka   yakun   yasaydi.   Demak,   gapda   tilning   barcha   sathlari   -
leksik,   morfologik,   sintaktik   va   fonetik   sathlar   yaxlit   vujud   sifatida   namoyon
bo’ladi, voqelanadi. Quyida ularning har biriga bir butunlikning bo’laklari sifatida
alohida-alohida to’xtalamiz.
35.3.Gapning shakllanishida leksik omil.  
Fikr   tushunchalarsiz   bo’lmagani   kabi   gapning   ham   asosida,   avvalo,   so’z
yotadi.   Zero,   gapning   asosidagi   atov   birligi   voqelangan   leksemalardir.
Leksemalarning   guruhlanishida   ham   yetakchi   omillardan   biri   sifatida   ularning
228 sintaktik   imkoniyatlari   yotishi   bejiz   emas.   Shu   boisdan   tilshunoslikda   gap
bo’laklari   va   so’z   tushunchalari   munosabati   ustuvor   masalalardan   bir   sifatida
qaraladi. Gap bo’laklari turli mustaqil so’z turkumlari bilan ifodalanaveradi. Biroq
har   bir   gap   bo’lagi   uchun   ma‘lum   bir   so’z   turkumi   ko’proq   xoslangan   bo’ladi   -
semantik   va   grammatik   xossalari   bilan   ma‘lum   bir   gap   bo’lagi   vazifasiga   mos
so’zlar bor. Masalan,  «kesim  vazifasida kelish uchun ko’proq fe‘l xoslangan»(I.I.
Meshchaninov.)  Ega, to’ldiruvchi  vazifasiga, asosan,  ot va ot vazifasidagi  so’zlar
keladi.   Bu   so’z   turkumlarining   umumiy   ma‘noviy   tabiati   va   grammatik
xususiyatlari   bilan   belgilanadi.   Masalan,   ot   turkumi   ko’proq   tobe   bo’lak   (ega,
to’ldiruvchi,   aniqlovchi)   vazifasida   kelganligi   bois   tobelvchi   vosita   bo’lgan
kelishik   qo’shimchalari   faqat   otga,   kesim   vazifasida   ko’proq   fe‘l   kelganligi   bois
kesimlik   shakllari   faqat   unga   xosdek   tasavvur   uyg’otadi.   Bu   turkumlarning
qaysidir   vazifaga   ko’proq   xoslanganligi   bilan   belgilanadigan   «aldamchi»
tasavvurlardir. 
Aytilganlar asosida  shunday pirovard xulosaga kelish mumkin: har bir so’z
turkumi muayyan gap bo’lagi vazifasiga ko’proq hoslangan bo’lsa-da, bu vazifada
boshqa turkum so’zlari ham kelaverganligi kabi, ma‘lum vazifaga xoslanganlik uni
nutqda boshqa mavqe egallashdan mahrum  qilmaydi. Shu boisdan so’zning qaysi
turkumga     xosligini   belgilashda   uning   qaysi   gap   bulagi   vazifasida   kelishi   nisbiy,
barqaror bo’lmagan asos vazifasini o’taydi. 
35.4.Gapning shakllanishida morfologik omil.  
Gapni   so’z,   so’z   birikmasidan   farqlovchi   belgi   uning   maxsus   morfologik
ko’rsatkich - kesimlik qo’shimchalari bilan shakllanganligidir. Zero, eng «kichik»
gap morfologik shakllangan atov birligidir. Misollar: O’qituvchiman. Ishladim. Bu
«kichik»  gaplar   atov  birligi   (o’qituvchi,   ishla)   dan   mahrum   etilsa,   bu  o’z   holicha
hech   qanday   qiymat   kasb   etmaydigan   morfologik   shakl   -   (-dim)   qoladi.   So’z
birikmasida shu hol yuz beradi. Biroq mazkur gaplar morfologik shakldan ajratilsa,
tilning boshqa  sathi  birliklari (so’z, SB)  dan farqlanmay qoladi. Demak, kesimlik
shakli   bamisoli   qaratqich   va   tushum   kelishiklari   ravishdagi   qo’shimchalari   kabi
gapda   asosiy   sintaktik   vazifa   -   kesimni   shakllantirishga   ixtisoslashgan   shakldir.
Vositasiz   to’ldiruvchi   vazifasidagina   kelish   tushum   kelishigi   shakli   uchun
qanchalik   qat‘iy   va   xususiy   bo’lsa,   «kelay»,   «o’qituvchiman»   kabi   nutqiy
birliklaridagi   morfologik   shakllar   uchun   kesimni   shakllantirish   shunchalik   qat‘iy
va xususiydir.
Kesimlik   shaklining   boshqa   morfologik   shakllardan   farqi   uning   bir   necha
ichki   kategoriyalarning   qorishishidan   hosil   bo’ladigan   murakkab   tabiatga
egaligidir.   Aniqrog’i,   kesimlik   kategoriyasi   kesim   vazifasini   birgalikda   qaror
toptiruvchi   -   shaxs-son,   zamon,   tasdiq-inkor,   mayl   kategoriyalari   sintezidan
229 iboratdir. O’qidim gapida kesimlik shakli maxsus ko’rsatkichlarga ega bo’lsa, Bu
yer shahar gapida u nol shakllidir. Zero, bu gapda ham   III shaxs, hozirgi zamon,
tasdiq, aniqlik mayli ma‘nolari anglashilib turibdi.
Morfologik   shakllardan   faqat   aloqa-munosabat   (sintaktik)   shakllargina   gap
qurilishiga   daxldor   bo’lib,   ulardan   faqat   kesimlik   kategoriyasi   gap   mohiyatiga
tegishlidir.   Chunki,   kesimlik   kategoriyasiz   gap   shakllanishi   mumkin   emas.   Gap
mohiyati «atov birligi+kesimlik qo’shimchalari» tarzidadir. Aloqa-munosabatning
boshqa shakllari (kelishik, egalik) esa gap tarkibidagi so’zlarni bog’lash uchungina
xizmat qilib, SB mohiyatini tashkil etishda ishtirok etadi.
Gapni   shakllantirishda   ohangning   roli.   Nutqiy   gapning   muhim   belgilaridan
biri uning tugallangan ohangga ega bo’lishidir.
Gapning   fikriy   va   sintaktik   tugalligi   ohang   jihatidan   ham   tugallik   va
yaxlitlikni   taqozo   qiladi:   tugallangan   ohang   fikrning   va   sintaktik   qurilishning
tugalligini   bildirib   turadi.   Zero,   gap   va   gap   bo’lmagan   nutqiy   hodisa   (so’z,   SB)
larning   muhim   farqlaridan   biri   ham   tugal   bo’lmagan   ohangga   ega   bo’lishidir.
Masalan:   1.Kelgan   o’quvchi.   2.Kelgan-o’quvchi.   Bu   nutqiy   hodisalarning
birinchisida   ohang   ko’tariluvchi,   ikkinchisida   esa   tushuvchidir.   Ko’rinadiki,
birinchi  hosila aniqlovchi-aniqlanmish tipidagi  birikma bo’lib, u fikr  anglatmaydi
va   bu   uning   tugal   bo’lmagan   ohang   bilan   aytilishini   talab   qiladi.   Ikkinchi   hosila
(kelgan   bola)   ham   tarkibi   jihatdan   oldingi   hosilaga   o’xshaydi,   lekin   tarkibida
kesimlik  shakli   va  ma‘nosi   borligi  uchun  tugal  ohang   bilan   aytiladi.   Shu  boisdan
birinchi   qurilma   ochiq,   yakunlanmagan,   ikkinchisi   yopiq   va   tugallangandir.   Bir
so’zning   o’zi   ham   goh   tugal,   goh   tugallanmagan   ohang   bilan   aytilishi   mumkin.
Qiyoslang:1.Qish. 2.Qish ... 
Demak, so’z yoki birikma fikriy, sintaktik va ohang jihatidan tugallikka ega
bo’lib, gap tusiga kiradi. 
Ohang   nafaqat   gapning   tugallanganligini,   balki   gapning   turli   tiplarini
belgilashda   ham   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Misol   sifatida   bir   so’zni   olaylik.
Qiyoslang: 
A‘lochi.../ A‘lochi./ A‘lochi!/ A‘lochi?/ A‘lochi. !?
Ma‘lum   bo’ladiki,  bu   so’zning   atov  birligimi   yoki   gap,   gap  bo’lsa,   qanday
tabiatga ega ekanligini nutqda faqat ohang ko’rsatmoqda. So’z yoki SB atov birligi
sifatida   nutqda   gapdan   ohang   bilan   ham   farqlanganligi   kabi,   gapning   tiplarini
farqlashda   ham   boshqa   omillar   bilan   birgalikda   ohangga   tayaniladi.   Masalan,
Jonim!   gapida   uning   his-hayajon   gap   ekanligini   faqat   ohang   ko’rsatmoqda.   Voy,
jonim!   gapida   esa   leksik   (voy)   va   fonetik   (ohang)   omil   hamkorlik   qilmoqda.
Gapning   ifoda   maqsadiga   ko’ra   tiplari   (darak,   so’roq,   buyruq),   his-hayajon
230 ifodalanishiga ko’ra turlarini belgilashda, leksik, morfologik omillar ishtirok etishi
ham, ishtirok etmasligi ham mumkin, lekin fonetik omilning bo’lishi shart.
Gaplar   mundarijasi,   shakli   va   vazifasi   jihatidan   farqlanadi:   Men   shaharga
boraman.   Men   shaharga   boramanmi?   Men   shaharga   boray.   Bu   gaplarda
so’zlovchining   maqsadi   turlicha   bo’lganligi   bois,   ular   turlicha   shakllangan   va
gapning   darak,   so’roq   va   buyruq-istak   turlari   vujudga   kelgan.   Bu   esa   gapning
turlicha ohanggiga ega bo’lishini taqozo etadi. Gaplarning grammatik shakllari bir
xil bo’lganda ham  ularni ohang farqlab turadi. Demak, gapning grammatik shakli
turlicha bo’lsa-da, so’zlovchining maqsadi va ohanggi har doim muvofiq bo’ladi. 
Yuqoridagi   misolda   aytilganidek,   bir   gapda   turli   xil   maqsad   ifodalangan
bo’lishi mumkin. Masalan, Shaharga boraman! Gapida darak bilan so’zlovchining
shodlanishi ham ifodalangan va ular ohang orqali «tasdiqlangan». Ohang qo’shma
gap tarkibiy qismlarini bog’lashda ham namoyon bo’ladi. Ko’pincha u grammatik
vositalar   o’rnini   bosish   darajasiga   ko’tariladi:   Biz   ishonamiz   -   ko’nglimiz   to’q.
Bunda ohang (pauza) ergashtiruvchi bog’lovchi vazifasida qo’llangan. 
Gap   bo’laklari   orasidagi   munosabatni   ko’rsatishda   ham   ohang   muhim   rol
o’ynaydi. Men - men, Sen - sen gaplarida gap bo’lak (ega-kesim) larini farqlashda
va   ular   orasidagi   munasabatni   ko’rsatishda   ham   ohang   hal   qiluvchi   rol   o’ynaydi.
Yoki:   Salim,   ukam   o’qishga   kirdi   va   Salim   ukam   o’qishga   kirdi   gaplarida   Salim
so’zining   (1-gapda)   undalma   yoki   (2-gapda)   aniqlovchi   ekanligi   og’zaki   nutqda
ohang orqali bilinib turadi. 
Gapning   sintagmalarga   bo’linishi   va   aktual   bo’linish   hodisalarda   ham
ohangning roli katta.
Ohangning   sintaksisdagi   ahamiyatini   bundan-da   kengroq   bayon   qilish
mumkin.   Tilshunoslikdagi   bu   muammo   bilan   nutqiy   sintaksisning   bir   yo’nalishi
bo’lgan sintaktik fonetika shug’ullanadi.
Aytilganlar   asosida   nutqiy   gapning   asosiy   belgilari   sifatida   quyidagilarni
ko’rsatish mumkin: 
1. Gap nisbiy tugal fikr anglatadi.
2. Gap grammatik shakllangan bo’ladi.
3. Tugal   fikr   va   sintaktik   shaklga   muvofiq   tugallangan   ohangga   ega
bo’ladi.  
4. Axborot beruvchi  eng kichik birlik sanaladi.
Lisoniy sathda nutqiy gaplarning eng umumiy va boshqa lisoniy birliklardan
farqli jihatlarini o’zida mujassamlashtirgan lisoniy sintaktik qoliplar o’rin oladi. Bu
lisoniy   sintaktik   qolip   umumiy   zotiy   mohiyat   hisoblanib,   lisoniy   UMIS   tabiatiga
ega   bo’ladi   va   barcha   nutqiy   gaplarda   xususiylashgan   holda   namoyon   bo’ladi.
231 Sistem   yondashuvda   muayyan   gaplar   nutq   hodisasi   sanalib,ularning   umumiyligi
LSQdir.
LSQlar   nutqiy   hodisa   sifatidagi     gaplarning   asosiy   grammatik   va   struktur
(qurilish)   xususiyatlarini   o’zida   mujassamlashtirgan   mavhum   qurilma   sifatida
yashaydi.   Bu   gapning   struktur   elementlari   orasidagi   munosabatni   ifodalab,   uning
umumiy grammatik ma‘nosini o’zida mujassamlashtiradi.
Nutqdagi   gaplar   turli-tumandir:   1   Shavkat   kitobni   o’qidi.   2   Ortadi
sevinchim.   3   Farg’ona,   go’zalsan.   Shuning   uchun   ularning   qoliplari   ham   turli-
tuman   bo’lishi   tabiiy.   Yuqoridagi   Shavkat   kitobni   o’qidi   tipidagi   cheksiz   gaplar
(Tohir   xatni   oldi.   Munisa   uyni   supirdi)   uchun   (ega+to’ldiruvchi+kesim)   Ortadi,
sevinchim tipidagi cheksiz gaplar uchun (ega +kesim), Farg’ona, go’zalsan tipidagi
cheksiz gaplar uchun (undalma, kesim) qoliplari umumiydir. Aytilganlardan ikkita
muhim xulosaga kelish mumkin: 
Qoliplar cheksiz gaplar uchun umumiydir.  
Bu qoliplarni ham cheksiz ajratish mumkin.  
Ikkinchi xulosa lisoniy birliklarning cheklanganligi haqidagi qoidaga ziddir.
Demak,   yo   qoliplar   haqidagi   xulosa   hali   izchil   va   mukammal   emas,   yoxud
ajratilgan   qoliplarda   umumiylik   yuqori   darajada   emas.   Zero,   boshqa   lisoniy
birliklar kabi qoliplar ham miqdoran chekli va mohiyatan umumiy bo’lishi lozim.
Gaplarda   keltirilgan   qoliplarning   cheksizligi   sababi   gaplarni
umumlashtirishning ancha  quyi   bosqichida  ekanligidir. Chunki,  [undalma+kesim]
va [ega+kesim] qoliplari ham o’zaro farqli va umumiy belgi-xususiyatlarga egadir.
Bu qoliplar  undalma va kesim uzvlari asosida o’zaro farqlanadi, biroq har ikkalasi
uchun ham kesim uzvi qanchalik cheksiz ko’rinish kasb etmasin, ular lisonda bitta
umumiylikka   ega   bo’lishi   va   bu   umumiylikning   zarrasi   gap   bo’lib   kela   oladigan
istalgan hosilada mavjud bo’lishi  shart  va zarur. Xo’sh, o‘zbek nutqida qo’llanila
oladigan   gaplardagi   yuqori   darajadagi   umumiylik   nimadan   iborat   va   u   qanday
tiklanadi? Buni aniqlash uchun bir necha o’nlab gaplar olinib, ulardan nosintaktik,
ya‘ni   almashtirilsa   ham,   o’zgartirilsa   ham   gap   mohiyatiga   daxl   qilmaydigan
fonetik   (gap   ohangi),   grammatik   (gap   bo’laklari   uchun   asos   bo’lgan   so’z
turkumlari)  hodisalar, so’zlovchining kommunikativ niyati  (ifoda maqsadi:  darak,
so’roq,   buyruq),   emotsional   jihatlar   (gapdagi   his-hayajon),   gap   bo’laklari   tarkibi
(yig’ma,   yoyiq,   analitik   bo’laklar),   shaxsning   tavsifi   kabilar   gapning   zotini
qorong’ilashtiruvchi   o’zga   hodisalar,   tajallilar   sifatida   gap   tarkibidan
chetlashtiriladi. Shuningdek, tajallilardan xoli qilingan cheksiz qoliplardagi farqlar
e‘tibordan   soqit   qilinib,   umumiyliklar   saqlab   qolinaveradi.   Demak,   gap   LSQsini
tiklash (aniqlash) ikki  bosqichda amalga oshiriladi:
1.Nosintaktik xodisalarni chetlashtirish.
232 2.Farqlarni soqit qilish - aynanliklarni ajratish.
Quyidagi   gaplardan   dastlab   nosintaktik   hodisalarni   chetlashtirishga   harakat
qilamiz.
1.Shavkat uyga borsin! 2.Qaylardasan, sevikli erkam? 3.G’urbat axtarganga
g’urbat ekan bu dunyo! 4.Sen ham uni sevasanmi?
Lisoniy gapdagi nosintaktik hodisalar. 
1.Ifoda   maqsadi.   Bu   nosintaktik   hodisa   so’zlovchining   maqsadi,
komunikativ niyati  bo’lib, shu asosda  darak, so’roq, buyruq gaplar  hosil  qilinadi.
Bir   gapni   uning   sintaktik   qurilmasiga   ta‘sir   qilmasdan   har   xil   ohang   yordamida
darak, so’roq, buyruq gaplarga aylantirish mumkin
2.Modal   ma‘nolar.   So’zlovchining   o’z   fikriga   munosabatini   ifodalovchi
modal   ma‘nolar   ham   gapning   sintaktik   qurilishiga   ta‘sir   qilmaydi.   Masalan,
Shalola kelgan, Shalola kelgandir, Shalola keldi, Shalola, albatta, keldi gaplarining
so’zlovchining fikrga betaraf  munosabati,  ikkinchisida  gumonsirash,  uchinchisida
aniqlik, to’rtinchi gapda fikrning qatiyligi namoyon bo’lgan. 
3.Gap   bo’laklarining   ifodalanish   xususiyatlari.   Gap   bo’laklarining   qanday
so’z   bilan   ifodalanganligi   leksik   hodisalarning   gapda   tajallilangan   ko’rinishidir.
4.Murakkablashtiruvchi   vositalar.   Gap   tarkibi   undalma,   ajratilgan   bo’laklar,
bo’laklarning uyushishi, kirish va kiritma vositalar yordamida murakkablashadi. 
Gap   aytilgan   tajallilardan   xoli   qilinsa,   nisbatan   umumiy   bo’lgan
[ega+kesim],   [ega+to’ldiruvchi+kesim],   [ega+to’ldiruvchi+hol+kesim],
[aniqlovchi+to’ldiruvchi+hol+   kesim]   kabi   qoliplar   qoladi.   Lekin   bu   beshta   gap
bo’lagining, shuningdek, bu gap bo’lagining bittasi, goh ikkitasi  yoki  uchtasining
va   h.   tushirilgan   holdagi   ko’rinishlari   kombinatsiyasidan   yuzdan   ortiq   qoliplar
tuzish  mumkin bo’ladi.    Bizning   oldimizda  esa  gapning nisbatan    eng  yuqori   va
umumiy   qolipini   tiklash   vazifasi   turibdi.   Demak,   keltirilgan   gap   qoliplaridagi
farqlardan voz kechib, umumiyliklarni saqlash asosida qolipni tiklashning ikkinchi
bosqichini amalga oshirishimiz lozim.
Qolipni   tiklashning   ikkinchi   bosqichida   yuqorida   nosintaktik   -   gapning
lisoniy qurilishiga ta‘sir etmaydigan tajallilardan xoli qilingan  [ega + kesim], [ega
+   to’ldiruvchi   +   kesim],   [ega   +   to’ldiruvchi   +   hol   +   kesim],   [aniqlovchi   +
to’ldiruvchi  +  hol  +  kesim]  qoliplaridagi  farqlar   nazardan soqit  qilinadi.  Natijada
yagona   umumiylik   sifatida   kesim   unsuri   ajralib   chiqadi.   Kesim   esa   har   doim
mustaqil  so’z va kesimlik shakllaridan iborat  bo’lganligi  bois uni shartli  ravishda
«atov   birligi+kesimlik   qo’shimchasi»   yoki   [WPm]   (W-inglizcha   word,   Pm   esa
predikat  va marker  so’zlarining bosh harflaridir)  shartli  belgisi  bilan belgilaymiz.
[WPm]   sodda   gaplarning   eng   umumiy   belgisi   bo’lib,   u   barcha   sodda   gaplarda
voqelanadi. Boshqa  gap bo’laklarining birortasi  gapda bo’lmasligi  mumkin, lekin
233 kesimning   bo’lmasligi   mumkin   emas.   Lisoniy   sathda   [WPm]   bir   necha   oraliq
ko’rinishlarga   ham   ega   bo’ladi.   O‘zbek   tilida   grammatik   shakllangan   sodda
gaplarning   turlarini   lisoniy   va   nutqiy   sath   yaxlitligida   quyidagicha   tasvirlash
mumkin.   
35.5.Sodda gapning tarkibiy qismlari.  
Gap   kesimini   shakllantiruvchi   vosita   kesimlik   kategoriyasi   bo’lganligi
sababli o‘zbek nutqidagi gaplarning tarkibiy qismlarini shu gap tarkibiga kiruvchi
so’zlarning   va   kesimlik   kategoriyasi   shakllarining   valentligi   belgilaydi.   Demak,
nutqiy gaplardagi ikki hodisani farqlash lozim: 
gap   markazini   tashkil   etuvchi   so’zdagi   kesimlik   kategoriyasi   shakllariga
bog’lanuvchi so’zlarni :
gapda   ishtirok   etayotgan   ma‘lum   bir   so’zning   ma‘noviy   valentligini
to’ldirayotgan so’zlarni.
Bulardan   birinchisi   gap   kengaytiruvchisi   bo’lsa,   ikkinchisi   so’z
kengaytiruvchilaridir. 
Gap   kengaytiruvchilari.     Gap   kengaytiruvchilari   gap   tarkibida   ma‘lum   bir
bo’lak   vazifasida   kelayotgan   so’zlarning   lug’aviy   ma‘nosi   bilan   emas,   balki
gapning   kesimini   shakllantirgan   morfologik   vositalarga   bog’lanadi.   Masalan:   Biz
bu  kitobni   kecha   o’qidik  gapini   olaylik.  Bu   gapda   ega   (biz),   aniqlovchi   (bu),   hol
(kecha)   va   kesim   (o’qidik   )   ishtirok   etgan.   Gap   markazi   (o’qidik)   ni   lug’aviy
ma‘noni anglatuvchi (W) va kesimlik qo’shimchalariga (Pm) ajratamiz: o’qi (W) -
dik   (Pm)   Gapdagi   biz   (ega)   kesimlik   kategoriyasi   shaklining   -k   qismiga,   kecha
(hol)   esa   -di   qismiga   bog’langan.   kitobni   so’zi   (to’ldiruvchi)   kesimning   lug’aviy
ma‘no   anglatuvchi   qismiga,   bu   (aniqlovchi)   esa   kitobni   so’ziga   bog’lanmoqda.
Buni chizmada quyidagicha tasavvur qilish mumkin.
o’qi        +        di      +        k
kitobni         kecha        biz bu
Demak,   gapning   kesimi   tarkibidagi     kesimlik   qo’shimchalariga   tobelangan
kecha (hol) va biz (ega) so’zlari gap kengaytiruvchilaridir. 
Berilgan   gapdagi   kesimlik   qo’shimchalarini   almashtirsak,   uning
birikuvchilari ham o’zgaradi.
Biroq   o’qidik   kesimining   lug’aviy   ma‘no   anglatuvchi   qismi   bo’lgan   o’qi
so’zining   istalgan   boshqa   fe‘l   (yoz,   chiz,   ol,   ber)   bilan   almashtirilib,   -dik   qismi
saqlab qolinsa, biz ega, kecha hol vazifasida qolaveradi. 
Gap   kengaytiruvchisi   sifatida   ega   gapning   kesimlik   qo’shimchalari
tarkibidagi   shaxs-son,   hol   esa   zamon,   modellik,   tasdiq-inkor   shakllari   bilan
bog’lanadi.
234 Gap kengaytiruvchilari faqat kesimga tobelanadi va uning boshqa bir so’zga
tobelanishi   kuzatilmaydi.   Bu   bilan   u   sintaktik   qurilmadagi   barcha   tobe
birliklarning umumiy - faqat bir so’zga tobelanish, lekin birdan ortiq so’zga hokim
mavqeida bo’la olish qonuniyatini xususiyatini namoyon qiladi.   
Modalga kengaytiruvchilar. Ma‘lum bo’ldiki, (Pm) tarkibida tasdiq-inkor va
modallik ma‘nolari ham mavjud. Shuning uchun (Pm) da mujassamlashgan va turli
vositalar bilan ifodalangan tasdiq-inkor, taxmin, gumon, shubha, ishonch, qat‘iylik,
shart,   istak,   tilak,   buyruq,   imkoniyat,   zarurat,   majburiylik   va   h.     ma‘nolar   gap
tarkibida   turlicha   -   kirish   bo’lak,   kiritma   bo’lak   kabi   gapning   boshqa   bo’laklari
bilan   tobe   -   hokimlik   munosabatiga   kirishmaydigan   va   shu   boisdan   so’z
birikmalarini   ham     tashkil   eta   olmaydigan   modal   so’zlar   va   tasdiq-inkor   so’zlar
vositasida   kengaytiriladi.   Masalan:   1.   Nigora,   ehtimol   keladi.   2.   Biz,   shubhasiz,
yutib  chiqamiz.   Gaplardagi   ehtimol,   shubhasiz   so’z   -   gaplari   sodda   gap  tarkibiga
kirak   ekan,   gap   bo’laklari   bilan   grammatik   aloqaga   kirishmasa-da,   mazmunan
(Pm)   ning   tegishli   ma‘nolarini   muayyanlashtiradi.   Modal   kengaytiruvchilar   bu
bilan lisoniy gap mazmunini nutqda to’laroq ochishga yordam beradi. 
So’z kengaytiruvchilari. Gap tarkibidagi mustaqil so’zlik mavqeini saklagan
barcha so’zlarning ma‘noviy qobiliyati asosida kengaya olishini va shu qobiliyatni
namoyon   qilishini   ta‘minlovchi   so’zlar   so’z   kengaytiruvchisi   deyiladi.   So’z
kengaytiruvchilari  gapning qurilishiga bevosita aloqador hodisa bo’lmay, ma‘lum
bir   so’zning   ma‘nosini   muayyanlashtirish,   uni   ochib   berishga   aloqador   bo’lgan
hodisadir.   So’z   kengaytiruvchisi   mustaqil,   alohida   bir   gap   bo’lagi   -   gap
qurilishining   zaruriy   tarkibiy   qismi   emas.   U   gapning   ma‘lum   bir   bo’lagiga
ergashib,   tobelanib   keladi,   gap   markazi   -   kesim   tarkibidagi   kesimlik
qo’shimchalari   bilan   bog’lanmaydi.   Aniqlovchi   ana   shunday   bo’lakning   tipik
ko’rinishi. Masalan: Bu kitobni kecha o’qidik gapidagi bu aniqlovchisi to’ldiruvchi
(kitobni) ga tobelangan va gap tarkibida to’ldiruvchi bilan bir butun holda kesimga
bog’lanadi.
Aniqlovchi gapdagi barcha bo’laklarni kengaytirishi mumkin.
Eganing kengaytiruvchisi : A‘lochi Tohir keldi. 
Kesimning kengaytiruvchisi: Sen ilg’or o’qituvchisan. 
Holning kengaytiruvchisi: U azim shaharda yashaydi. 
To’ldiruvchining kengaytiruvchisi: Aqlli bolalarni sevaman. 
Aniqlovchining   kengaytiruvchisi   :   Beg’ubor   yoshligim   taassurotlari   hech
qachon o’chmaydi. 
Biz   kecha   bu   kitobni   o’qidik   gapidagi   kitobni   so’zshakli   bilan   ifodalangan
vositasiz   to’ldiruvchini   olib   ko’raylik.   Ma‘lumki,   vositasiz   to’ldiruvchi   bilan
birikishi faqat o’timli fe‘llarga xosdir. Shu boisdan vositasiz to’ldiruvchi kesimlik
235 shakli bilan emas, balki kesim vazifasida ma‘no jihatidan o’timli bo’lgan fe‘lning
kelishi   bilan   bog’liqdir.   So’z   va   gap   kengaytiruvchilarini   farqlashga   yuqorida
tasvirlangan mezon asosida yondashadigan bo’lsak, bu gapdagi to’ldiruvchini ham
so’z   kengaytiruvchisi   -   o’timli   fe‘lning   lug’aviy   ma‘nosi   bilan   bog’liq   bo’lgan
muayyanlashtiruvchi bo’lak sifatida baholash lozim. 
Demak,   to’ldiruvchi   ham   aniqlovchi   kabi   so’z   kengaytiruvchisi   bo’lib,
gapning   qurilishida   mustaqil   o’rin   egallaydi,   balki   gap   tarkibiga   o’zi
bog’lanayotgan   o’timli   fe‘l   bilan   kiradi.   O’timli   fe‘l   gapda   qanday   mavqeda
kelmasin, vositasiz  to’ldiruvchi  u bilan bir  butunlikni  tashkil  etib, shu  butunlikka
nisbatan   bo’lak   maqomida   bo’ladi.   Boshqacha   aytganda,   mazkur   gapda
to’ldiruvchi   gapning   bo’lagi   emas,   balki   kesimning   bo’lagi   -   bo’lak   ichidagi
bo’lagidir.
To’ldiruvchi   gapda   ko’pincha   kesimga   bog’lanadi.  Lekin   to’ldiruvchi   faqat
kesimga tobelanib keladi, degani emas. U barcha bo’laklarni to’ldirishi mumkin. 
Egani to’ldirish: Kitobni o’qigani yaxshi bo’ldi (t+e+k).
Kesimni to’ldirish: Tolib kitobni o’qidi (e+t+k).  
  Holni   to’ldirish:   Kitobni   o’qiganligi   uchun   savollarni   tez   payqadi
(t+h+t+h+k).          
Aniqlovchini   to’ldirish:   Kitobni               yirtgan   kishining   kimligi   ma‘lum
(t+a+a+a+k). 
To’ldiruvchini to’ldirish: Kitobdan o’qiganini so’zlab berdi (t+t+k).            
Ko’rinadiki,   1-   gapda   to’ldiruvchi   ega   (o’qigani   )ga,   2-   gapda   kesim
(o’qidi)ga, 3- gapda hol (o’qiganligi uchun) ga, 4- gapda aniqlovchi (yirtgan) ga, 5-
gapda to’ldiruvchi (o’qiganini) ga tobelanib kelayapti.
Demak, to’ldiruvchi  fe‘l  ifodalangan barcha gap bo’laklariga bog’lanadi  va
gap tarkibiga o’zi bog’langan bo’lak bilan yaxlitligiga kiradi. Bu kengaytiruvchilar
o’zi   birikayotgan   so’z   bilan   so’z   birikmasi   hosil   qiladi,   biroq   gap   qurilishi   bilan
bevosita aloqador emas. 
Grammatik   shakllangan   gaplarning   minimal   va   maksimal   lisoniy   sintaktik
qoliplari.   Avvalgi   fasllarda   gapning   eng   kichik   lisoniy   qolipi   (WPm)   ramzi   bilan
berilib,   u   gapning   umumiy   lisoniy   mohiyati   sifatida   tasvirlandi.   Bunda   o‘zbek
nutqida   qo’llanadigan   barcha   gaplarning   eng   umumiy   belgilari   mujassamlashgan.
Nutqdagi barcha gaplarning kesimdan boshqa bo’laklari olib tashlansa ham, u gap
bo’la   oladi.   Biroq     nutqiy   gaplarning   lisoniy   sathda   bu   umumiylik   (WPm)   dan
quyiroqda   joylashgan   boshqa   umumiyliklari   ham   bor.   Modomiki,   gap
kengaytiruvchilari   gap   mohiyatini   belgilovchi   asosiy   vosita   bo’lgan   kesimlik
qo’shimchalari   (Pm)   ga   tegishli   ekan,   degan   ixcham   gaplardan   boshqa   barcha
kengaygan gaplarda, kesim bilan birga, yana ikkita gap bo’lagini ajratish mumkin.
236 Ular   ega   va   hollardir.   To’ldiruvchi   va   aniqlovchi   esa   barcha   bo’laklarga,
bo’lakning   bo’laklariga   bog’langanligi   hamda   so’z   kengaytiruvchilari   bo’lganligi
bois lisoniy qolipdan o’rin ola olmaydi. Ular qaysi so’zga bog’lanayotgan bo’lsa,
lisoniy sathda ularning valentliklari sifatida yashaydi. Ixcham  gaplar esa umumiy
qolip - WPmning aynan voqelanishidir. Masalan: Bahor. O’tlar yam-yashil kabi.
Demak, ega va hol bilan gapning minimal  qolipi (WPm) ini  kengaytirsak, u
quyidagi ko’rinishni oladi: E +H+ WPm       
Bu   gapning   maksimal   qolipi   hisoblanadi.   Boshqa   barcha   so’z
kengshaytiruvchilari   (to’ldiruvchi   va   aniqlovchilar)   o’zi   ergashib   kelayotgan
bo’laklar bilan bir butun holda bitta bo’lak (ega, kesim, hol)bo’lib keladi. Masalan,
Shahobiddin hammaning boshini qizdirib, hissiyotni aqldan ustun qilgan bu soatda
sohibqiron   Amir   Temurning   Hindistonning   podshohi   bo’lgan   zurriyoti   o’zining
qilich   kesmaydigan,   o’q   o’tmaydigan   nazarkarda   botir   ekaniga   arslon   kiyik   bilan
olishganda o’z g’alabasiga aniq bo’lganday ishonmoqda edi gapida uchta gap  gap
kengaytiruvchisi   bor:   soatda,   zurriyoti,   aniq   bo’lganday.   Bular   to’g’ridan-to’g’ri
gap   markazi   (kesimi)   dagi   kesimlik   qo’shimchalari   bilan   bog’langan.   Qolgan
so’zlar   esa   ana   shu   (soatda,   zurriyoti,   aniq   bo’lganday,   ishonmoqda   edi)
bo’laklarning ma‘noviy valentligini to’ldirayotgan so’z kengaytiruvchilaridir.
   Gapda hollar ma‘noviy turlariga ko’ra nechta bo’lsa ham, u bitta N belgisi
bilan gap qolipidan o’rin oladi. 
Uyushiq bo’laklar gap strukturasida bir xil mavqeni egallaganliklari sababli
ularni   lisoniy   sintaktik   qolipda   berishga   ehtiyoj   yo’q.   Shuningdek,   ajratilgan
bo’laklar   ham   qaysi   bo’lakni   izohlayotgan   bo’lsa,   o’sha   bo’lak   bilan  bir   butunlik
kasb etadi.
Lisoniy sintaktik qolipning  cheksiz rang-baranglikda voqelanish  imkoniyati
ustiga   nutqda   har   bir   so’zning   ma‘no   valentligi   zaminida   xilma-xil   so’z
kengaytiruvchilari bilan kengayib kelish imkoniyati qo’shiladi va bu ko’rinishlarni
cheksiz  miqdorda ko’paytiradi. Lisoniy sintaktik qoliplarda har bir tashkil etuvchi
(kesim,   ega,   hol)   ning   bitta   so’z,   so’z   birikmasi,   so’z   birikmasi   zanjiri,   ajralmas
birikmalar   bilan   ifodalana   olish   qonuniyati   va     bunday   turli   qurilishli
birikmalarning   sintaktik   nuqtai   nazardan   teng   huquqliligi   mazkur   imkoniyatlarni
yanada kengaytiradi. Shuning uchun gapning o’ta sodda ko’rinish kasb etgan   eng
umumiy   mohiyati   -   minimal   qolipi   -   [WPm]   ham,   undan   quyidagi   umumiylik   -
maksimal   qurilish   qolipi   -   [Ye-N-WPm]ham   nutqimizda   mana   shunday   rang-
baranglik va cheksiz imkoniyatlarga ega bo’ladi.
Demak, kesim, ega, hol gapning lisoniy sathdan o’rin olgan bo’laklaridir.
Nutqiy     jarayonda   so’zlovchi   ma’lum   axborotni   yoki   istak   –   xohishini
tinglovchiga   bayon   qilishni,   ma’lum   voqea   -   hodisa   haqida   tinglovchidan
237 so’rashni, suhbatdoshini ma’lum axborotni  bayon qilishga  yoki ma’lum harakatni
yuzaga chiqarishga  da’vat qilishni maqsad qiladi. So’zlovchi  o’zining maqsadiga
muvofiq     keladigan   shakllarni   tanlaydi.  Shunga   muvofiq,   gaplar   ifoda  maqsadiga
ko’ra quyidagi turlarga bo’linadi: 1) darak gap; 2) so’roq gap; 3) buyruq   gap ; 4)
istak gap
35.6.Gaplarning  tuzilishi  jihatidan  turlari.
          Gaplar,   struktura   asosi   (grammatik   markazi)ning   miqdoriga   ko'ra,   sodda   va
qo'shma gaplarga bo'linadi.
Sodda gaplarning struktura asosi  bitta bo'lib, ma'lum bir fikrni ifoda qiladi.
Qo'shma gaplarning struktura  asosi esa ikki yoki undan ortiq bo'lib, bir murakkab
fikrni ifoda qiladi. Qiyos qiling:  Bahor keldi. Bahor keldi va gullar ochildi.
Formal-funksional  tadqiqotlarlarda: "Gap til bosqichida  atov  birliklarining
kesimlik  kategoriyasi  ko'rsatkichlari  bilan  shakllangan  ko'rinishidir"  deb  talqin
qilinadi. 
Tizimli       tilshunoslikda     gap     nutq     hosilasi     sanalib,   til     birligi     sifatida
gapning  o'zi  emas, balki  uning  modeli  (qurilish  qolipi) tan  olinadi. Gap  qolipi
gapning     asosiy     grammatik     va     struktur     (qurilish)     xususiyatlarini     o'z     ichiga
olgan     mavhum     qurilmadir.   M.Abuzalovaning   "O'zbek   tilida   sodda   gapning   eng
kichik   qurilish     qolipi   va   uning   nutqda     voqealanishi"   mavzuli     tadqiqotida
kesimlik     kategoriyasi     ko'rsatkichlari     bilan     shakllangan     atov     birligi     sifatida
ajratilgan     gapning     eng     kichik     lisoniy     sintaktik     qolipi   (WPm)     kengaymagan
shaklda  o'rganilgan. Bu  o'rinda   W  - word  - so'z, Pm - predikatsiya  va  marker
so'zlarining       bosh     harflaridan     hosil     qilingan.   Mazkur     qolipning     P     qismida
tasdiq (inkor, mayl), zamon   va   shular   bilan   birga   shaxs - son   ma'nosi    borki,
gapning   egasi  keyingi  grammatik  ma'noni  aniqlab, ochib  keladi. Shu  ma'nosi
asosida  gaplarda  ega  tiklana  olishi   yohud   tiklana    olmasligi    belgisi  asosida
bir va  ikki   tarkibli gaplar  hosil  qilinadi. Shuning  uchun  ega  gapning  sintaktik
qurilishida     markaziy     emas,   balki     undan     quyiroq       mavqeni     egallaydigan
kengaytiruvchi  bo'lak  mohiyatiga  egadir.
W  nutqda  fe'l  yoki  ot  tarzida  shakllantirilgan  bo'lishi  mumkin  va  mana
shu     shakllarning     birida     nutqda     yuzaga     chiqadi.   WPm     nutqda     kengayishi
mumkin.   Bu     kengayish     W   va   Pm   asosida     ro'y     beradi.   Pm   ning       shaxs   -   son
ma'nosi  asosida  bir  va  ikki  tarkibli  gaplar  hosil  qilinadi .
Nosintaktik     hodisalardan     holi     qilingan     gapning     kichik     qolipi     lisoniy
bosqichda  quyidagi  olti  ko'rinishda  beriladi:
1. Bir  tarkibli  ixcham  sodda gap -   1 WPm  Y
2. Bir  tarkibli  yoyiq  sodda  gap  -   1 WPm  Yo
3. Ikki  tarkibli  egali  yig'iq    sodda  gap -  E+ 2 WPm Y
238 4. Ikki  tarkibli  egali  yoyiq  sodda  gap -   E+  2 WPm Yo
5. Ikki  tarkibli  egasiz  ixcham  sodda  gap -   E -  2 WPm Y
6. Ikki  tarkibli  egasiz  yoyiq  sodda  gap -   E -  2WPm Yo
Sh. Akramovning   "O'zbek   tilining   gap   qurilishida   to'ldiruvchi   va
hol"   mavzuli         tadqiqotida         WPm       kengayishida     to'ldiruvchi     va     hollarning
mavqelari     tahlil     etilgan       bo'lib,     gap     kengayishi     tizimida     to'ldiruvchining
kengaytiruvchilik   mavqei    chegaralangan   bo'lib, u   faqat    so'z   kengaytiruvchisi
bo'lib  kelishi, hollar  esa  so'z  va  gap  kengaytiruvchilari  mavqeiga  ega  bo'lishi
yoritib  berilgan. 
Shuningdek, M.Qurbonovaning tadqiqotida   grammatik  shakllangan  sodda
gaplarning  maksimal    lisoniy  sintaktik   qolipi     tadqiq  etilgan. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.   Nutqiy gapning belgilariga izoh bering?.  
2.Tilning asosiy vazifasiga izoh bering? 
3.   So’z kengaytiruvchilarini izohlang?. 
4.Kommunikatsiya jarayonini tavsiflang?
5   Gaplarning  tuzilishi  jihatidan  turlariga izoh bering?
         36.Gap bo‘laklari haqida umumiy ma’lumot. Bosh bo‘laklar.
Tayanch tushunchalar:  sodda kesim, murakkab kesim.,tarkibli kesim, gap,
ega   ishtiroki,     egali   va   egasiz   gaplar,   sintaktik   nazariyalar,   kesim,   shaxs   va   son,
moslashuv. 
36.1.Kesimlik kategoriyasi.  
Gap     bo’laklari   Pm   ma‘nosi   bilan   uzviy   bog’liqdir.   Shu   boisdan     gap
bo’laklarini   ko’rib   o’tish   bevosita   gapning   «jon»ini,   markazini   shakllantiruvchi
vosita   -   kesimlik   kategoriyasining   tarkibi,   ma‘nolari   va   ifodalanish   usullariga
qisqacha sharh berishimiz zarur.   Zero, gap kengaytiruvchilari tushunchasi, ularni
ajratish shu asosda gapning struktur zaruriy va ixtiyoriy tarkibiy qismlarini ajratish
gapning   «yuragi»,   gapning   gap   ekanligini   ta‘minlovchi   kesimlik   kategoriyasi   va
uning ko’rsatkichlari, ifodalanish xususiyatlari bilan uzviy bog’liqdir. Shu sababli,
239 gapning   gapligini,   ya‘ni   bir   nisbiy   tugal   fikrni,   so’zlovchining   hukmini,   o’y-
xayollarini   boshqalarga   yetkazishning,   ular   tomonidan   to’g’ri   anglanishining   eng
muhim   omili   -   bu   nutq   bosqichida   nutq   sharoiti,   lisoniy   bosqichda   esa   kesimlik
kategoriyasidir.
Demak,   kesimlik   kategoriyasi   fikrni   shakllantiruvchi   uni   tinglovchiga
yetkazishning eng muhim lisoniy omildir. Kesimlik kategoriyasi mazmun jihatidan
tasdiq-inkor   (T),   so’zlovchining   bayon   etilgan   fikrga   bildirgan   munosabati   (M),
zamon  (Z)   va  shaxs-son    (SH)  ma‘nolaridan   tarkib  topadi.  (Buni  qisqacha  shartli
ravishda T, M, Z, Sh deb belgilaymiz va qulaylik uchun keyingi o’rinlarda ana shu
shartli qisqatmalardan foydalanamiz). Bu ma‘nolar yaxlit holda voqelangandagina
ichki  mazmun  tomonini  namoyon  qila oladi.  T,  M,  Z,  Sh ma‘nolarining   har  biri
alohida-alohida ravishda yuzaga chiqishi mumkin. Masalan, modal so’zlarda mayl
(modallik) ma‘nosi  bo’ladi. Kishilik olmoshlari va egalik qo’shimchalarida shaxs-
son   ma‘nosi     yetakchilik   qiladi.   Tasdiq-inkor   so’zlari   (ha,   yo’q)   da   bo’lishli-
bo’lishsizlik   (-ma,   0)   da   tasdiq-inkor   ma‘nosi   yorqin   ifodalangan   bo’ladi.   Payt
ravishlari,   zamon   otlari,   shuningdek,   o’rin-payt   kelishigi   shaklida,   ravishdosh   va
sifatdoshlarda   zamon   ma‘nosi   ifodalanadi.   Lekin   bularning   barchasi   alohida-
alohida   voqelanishlar   bo’lib,   kesimlik   vazifasida   yuzaga   chiqishidan   boshqa
holatlarda   yaxlit   sistem   tabiatga   ega   bo’lmaydi.   Zero,   kesimlik   kategoriyasi
mazkur  alohida  olingan kategoriyalarning yaxlitligi  (sistemasi)   dan iboratdir.  Har
qanday   tizim   o’z   tarkibiy   qismlarining   oddiy   yig’indisidan   kattaroq   butunlikdir.
Chunki   T,M,Z,SH,   kategoriyalari   kesimlik   kategoriyasida   birlashar   ekan,   bu
butunlik   tarkibiy   qismlarida   avval   bo’lmagan,   lekin   sistema   tashkil   etganda
tug’iladigan hodisalarni  ham qamrab oladi. Masalan,  o’tgan yili o’qimagan odam
birikuvidagi   o’qimagan   so’z   shaklining   birikuvchisi   o’tgan   yili   so’z
kengaytiruvchisi   (lekin   gap   bo’lagi   emas)   dir.   U   o’tgan   yili   o’qimagan   gapidagi
o’tgan   yili   so’z   shakli   gap   bo’lagi   (hol)dir.   Demak,birinchi   qurilmadagi   kesimlik
kategoriyasi    azosi  emas, shu boisdan uning birikuvchisi  (o’tgan yili)  gap bo’lagi
emas.   Ammo   ikkinchi   qurilmada   -gan   kesimlik   kategoriyasini   tarkibiy   qismi
bo’lib,   uning   birikuvchisi   gap   bo’lagidir.   Gap   kesimlik   tarkibidagina   gap
bo’laklarini   o’ziga   tobelaydi.   Bu   uning     butunlik   tarkibida   kasb   etgan   yoki
namoyon bo’lgan belgisidir.
Kesimlik   kategoriyasining   nutqiy   gaplarda   voqelanishidagi   ikki   holatini
farqlash lozim.
1.Kesimlik   kategoriyasining   grammatik   (morfologik)   shakllar   orqali
voqelanishi.
2.Kesimlik kategoriyasining semantik-funksional  ifodalanishi.
Bundan kelib chiqqan holda gaplarni ikkiga ajratish mumkin:
240 1.Grammatik shakllangan gaplar. 
2.Semantik-funksional shakllangan gaplar.
36.2.Kesimning W ga ko’ra turlari.  
Kesimlikdagi   atov   birligi   vazifasida   barcha   mustaqil   so’z   turkumlari   kela
oladi.   Shunga   ko’ra,   kesimlarni   umumlashtirib,   ism   (ot,   sifat,   son,   ravish,   taqlid
olmosh)li va fe‘l (fe‘l, olmosh)li kesimlarga ajratish mumkin. 
Ism bilan ifodalangan kesimlar. 
Ot:   Qarg’a   nima     deyotganini   bilmaymiz,   chunki   u   qarg’a,   biz   –odam.
(«Husniobod».)
Sifat: E taqsir, qissamiz uzun. (O.) 
Son: Ikki karra ikki - to’rt. 
Ravish: O’zlashtirishing - yodaki. 
Taqlid: Hamma tomon g’uvur- g’uvur, tinchlik yo’q.
Olmosh: Sen - mensanu, men - senman, qissamni bayon etsam.
Fe‘l bilan ifodalangan kesimlar: 
1.Maqsadim   -   o’qimoq.   2.   Qarasam,   qaramaysan.   3.   Ishning   boshi
boshlanguncha. 4.Yashnaganim - yashnagan. 5. Yigit kishining uyalgani - o’lgani.
6.Ko’rdi-yu, kapalagi uchib ketdi.
Kesim tuzilishiga ko’ra sodda, murakkab va tarkibli bo’ladi.
1. Sodda kesim bir mustaqil so’z bilan ifodalanadi: 
Sen bahorni sog’inmadingmu? (A.O.)
Majlis shunga qaror qildi.
Mana bu -  yer yong’oq.
SHerzod yulduzni benarvon uradi.
2.   Murakkab   kesim   so’z   birikmasi   holidagi   kengaygan   so’z   bilan
ifodalanadi. Bu kun biz uchun og’ir kun. 
SHerzod yulduzni benarvon uradigan yigit.
3.   Tarkibli   kesim   yetakchi   va   yordamchi   komponentdan   tuzilib,   yetakchi
komponent   lug’aviy   ma‘noga   ega   bo’ladi,   yordamchi   komponent   esa   grammatik
ma‘no tashiydi. Misollar:
Anjir   kulchaday   yirik   va   holvaytarday   yumshoq   edi.   (O.):   yumshoq   -
yetakchi komponent, edi - yordamchi komponent. 
Hammasi   sen   uchun,   dilovar   uchun.   (A.H.):   sen+   yetakchi   komponent,
uchun - yordamchi komponent, dilovar - yetakchi komponent, uchun - yordamchi
komponent.
Bunday   odamlarni   nodon   hisoblashadi.   («Kalila   va   Dimna»)     :   nodon   -
yetakchi komponent, hisoblashadi - yordamchi komponent.
241 Hamma   ham   halqiga   xizmat   qilgisi   keladi.   (N.   Safarov.)   -   xizmat   qilgisi+
yetakchi komponent, keladi - yordamchi komponent.
Gapning   tuzilish   asosini   tashkil   etgan   gap   bo’laklari   bosh   bo’laklar
hisoblanadi.     Bosh   bo’lak   bo’lgan         ega     grammatik   jihatdan   absolyut   (mutlaq)
hokim   bo’lsa   ham,   lekin   uning     gapga   xos   belgilarini   ko’rsatishda   kesimning
ahamiyati   katta.   Modallik,   zamon,   shaxs   -   son   ko’rsatkichlari   kesim   tarkibida
bo’lganidek, intonatsion tugallik ham kesim orqali anglashiladi.
36.3.Ega.  
Ega   gap   kesimini   shakllantiruvchi   [Pm]   -   kesimlik   kategoriyasida
mujassamlashgan   shaxs-son   (SH)   ma‘nosini   muayyanlashtiruvchi   gap
kengaytiruvchisidir.Ega   gapdagi   fikr   o’zi   haqida   borayotgan,   belgisi   kesim
tomonidan   ko’rsatilayotgan   bo’lakdir.   Kesimdan   axborot   (kommunikatsiya)
anglashilsa, ega ana shu kommunikatsiya predmetidir.
Ega   bevosita   kesimlik   shakli   -   [Pm]   ga   bog’lanayotganligi   tufayli,   hol   va
kesim bilan birgalikda, gapning konstruktiv bo’laklari qatoriga kiradi.
Gapning   lisoniy   qurilishida   eganing   ifodalangan   yoki   ifodalanmaganligiga
ko’ra ikki ko’rinishi bo’ladi:
1.Egali gaplar.
2.Egasiz gaplar. 
Egali va egasiz gaplarni gaplarning lisoniy sintaktik qolipi bilan emas, balki
gap kesimining lug’aviy (W) va kesimlik qo’shimchalari  (Pm) qismlarining ba‘zi
bir ifodalanish xususiyatlari bilan bog’liq.
Egasiz   gaplar.   Bunday   gaplarda   kesim   tarkibidagi   Pm   ning   shaxs-son
ma‘nosi   o’ta   kuchsizlanib,   gap  tarkibidagi   eganing  mutlaqo   bo’lmasligini   keltirib
chiqaradi. Egasiz gaplarning mavjudligiga olib keluvchi omillar kesimdagi  [W] va
[Pm] ga bog’liq ikki guruhga bo’linadi.
I.[W]ga   bog’liq   ravishda   egasiz   gaplarning   vujudga   kelishi.   1.O’timsiz
fe‘llar   (masalan,   bormoq,   yurmoq,   yugurmoq,   qolmoq,   erishmoq,   minmoq)
vositasiz to’ldiruvchiga ega bo’lganligi tufayli majhul nisbat shaklini olganda, gap
egasiz   qo’llanadi.  1.Bugun   stadionga  boriladi.  2.O’n  minut  qadar  yo’l   yurildi.(O)
3.Institutning   o’ttiz   yili   davomida   ulkan   yutuqlarga   erishildi.   4.Katta   trassaga
chiqish   uchun   o’ng   tomonga   yuriladi.   5.Jizzaxga   borish   uchun   Samarqanddan
o’tiladi. Bu gaplardan bittasining lisoniy qolipini kuzatamiz:
Ma‘lum   bo’ladiki,   gapning   maksimal   lisoniy   qolipidagi   eganing   o’rni
bo’shdir.   Buning   boisi,   aytilganidek,   o’timsiz   fe‘l   (erishmoq)   majhul   nisbatga
o’tganda  ega o’z-o’zidan tushib qoladi. Agar  fe‘l  o’timli  bo’lganda  edi  (masalan,
o’qimoq),  uning  vositasiz   to’ldiruvchisi  ega   mavqeini   egallar   edi:   Nilufar   kitobni
o’qidi -Kitob Nilufar tomonidan o’qildi tarzida.
242 2.   To’g’ri   kelmoq   qo’shma   fe‘li   o’zining   izohli   lug’atdagi   8-ma‘nosida
jo’nalish kelishigidagi harakat nomi bilan zich aloqaga kirishib, egasiz gaplar hosil
bo’lishiga   olib   keladi:   1.Nargizaga   og’ir   bo’ldi,   ko’p   qiyinchiliklarni   yengishga
to’g’ri keladi. 2.Buning uchun Toshkentga o’z vakillarimizni yuborib, korxonadan
zarur yordamni surashimizga to’g’ri keladi. 
II.Egasiz   gaplarning   ikkinchi   turi   kesimdagi   [Pm]   ning   xususiyatlari   bilan
bog’liq.
1.kerak, lozim, mumkin, zarur, darkor, muhim, shart, joiz, farz kabi kesimlik
so’zlari   harakat   nomlari   bilan     kesim   mavqeida   kelganda,   egasiz   gaplar   vujudga
keladi.   Bunda   [Pm)   tarkibidagi   uchta   -   mayl,   zamon,   inkor,   tasdiq   turli   shakl   va
ma‘nolarda bo’lib, ularning shaxs-son shakli  III shaxs birlikda bo’ladi. 1.Bu haqda
boshqarmada   tashkil   etilgan   «ishonch   telefonlari»   orqali   batafsil   javob   olish
mumkin.   2.Bu   topshiriqni   bajarish   shart.   3.Ustozlar   ishini   har   doim   davom
ettirmoq va rivojlantirmoq kerak.
Bu gaplar kesimidagi mumkin, shart, kerak kesimlik so’zlari Pm dagi mayl
ma‘nosi   ifodalovchilari   bo’lib,   ulardan   keyin   zamon   va   tasdiq,   inkor   ma‘nolarini
ifodalovchi vositalar keladi.
2.Kesimi   «fe‘lning   III   shaxs   shart   mayli+bo’ladi»   qurilmasi   asosida
ifodalangan gaplar ham o‘zbek tilida egasiz gaplarni hosil qiladi. 1.Hosilni o’n-o’n
besh kunda yig’ib olsa bo’ladi.3.Bu ig’voning sabablarini tahlil qilsa bo’ladi.
Bunda   kesimlarning  yig’ib  ol,   tahlil   qil   qismlari   W   (lugaviy   birlik)   va     -sa
bo’ladi qismlari esa Pm voqelanishlaridir.
3.Kesim ravishdoshning -(i)b   shakli va bo’lmoq fe‘lining turli ko’rinishlari
bilan   ifodalanganda   ham   egasiz   gaplar   vujudga   keladi.   1.Bu   xatning   mazmunini
birovga aytib bo’lmaydi.(A.Q) 2.Falakka qo’l uzatib, shamsi anvarni olib bo’lmas.
(Mashrab).   Bu   kesimlarda   aytib   bo’l,   olib   bo’l   qismlari   W   va   -maydi,   -mas
qismlari Pm takomilidadir.
 III. O‘zbek tilidagi atov gaplar egasiz gaplarning o’ziga xos turini namoyon
qiladi.1.Keng sahro. Quruq cho’l. Suv manbalaridan darak yo’q. 2.Yoqimli ohang.
Zavqli   qo’shiqlar.   Anorxon   yo’llaridan   to’xtab   tinglaydi.(I.R)   Bu   gaplar   bir
qarashda   kesimsiz,   faqat   egadan   iborat   gaplardek   tasavvur   uyg’otadi.   Biroq
gaplarni zamonlar bo’yicha paradigmaga solsak, quyidagi ko’rinish hosil bo’ladi:
Keng sahro - Keng sahro edi.
Tun - tun edi.
Demak, atov gaplar hozirgi zamon ko’rinishidagi kesimlardan iborat egasiz
gaplardir. Qiyoslang:
1.Navbahor, ochildi gullar,sabza o’ldi bog’lar. (Muqimiy)
2.Hamon yodimdadir, gul chog’i erdi.
243 3.Ko’rishgan maskanim, gul bog’i erdi. (I.Sulton)
IV.Semantik-funksional   shakllangan   gaplar   ham   egasiz   gaplarning   alohida
ko’rinishidir. 1. -Bugun bormoqchimisan? -Ha. 2.-U ham bormoqchimi? -Yo’q. 3.-
Kitobni olasanmi? - Bo’lmasamchi! 4.Nasriddin xaltani uloqtirib yubordi: Ma! Sen
to’y!  (Afandi  latifalaridan). 5. Salom, -  dedi  ko’rish bilan hamma birdan. Qo’llar
o’tdi biqinlarining orasidan. (G’afur G’ulom.)
Egali   gaplar.   Egasiz   gaplar   tilimizda   chegaralangan   bo’lib,   ular   egali
gaplarga   nisbatan   juda   kam   miqdorni   tashkil   etadi.   Egali   gaplar   esa   tilimizning
me‘yoriy   xossasidan   biridir.   Chunki   gap   markazini   tashkil   etuvchi   kesimning
tarkibidagi   Pm   (kesimlik   kategoriyasi)ning   qismlaridan   biri   shaxs-son   ma‘nosi
bo’lib, u hamisha o’zining to’dirilishini, muayyanlashtirilishini talab qiladi. Bu esa
gaplarning egali bo’lishini taqoza qiladi.
Yuqorida aytilganidek, o‘zbek tilidagi gaplarning lisoniy strukturasi uch uzv
(ega, hol, kesim) dan iborat bo’lib, egali gaplarda ega pozitsiyasi bo’sh bo’lmaydi,
to’ldirilgan   bo’ladi.   U   nutqda   esa   yuzaga   chiqqan   hol,   yuzaga   chiqqan   kesim
bo’lishi mumkin
Egasi ifodalangan gaplar. Kesimdagi W, Pm xususiyatlari va ularning o’zaro
munosabati tufayli nutqda eganing tushirib qoldirilishi mumkin bo’lmaydi. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Kesimlik kategoriyasiga izoh bering?
2.Gap kengaytiruvchilari tushunchasiga izoh bering?.
3.   Kishilik olmoshlari va egalik qo’shimchalarini izohlang? 
4.Kesimlik kategoriyasining nutqiy gaplarda voqelanishini izohlang? 
5.O‘zbek tilidagi atov gaplarga izoh bering? 
6.Gaplarni zamonlar bo’yicha paradigmasiga izoh bering? 
                       37.Gapning ikkinchi darajali bo‘laklari.
37.1.   So’z kengaytiruvchilari va gap kengaytiruvchilar.
                    So’z kengaytiruvchilari va gap kengaytiruvchilarining muvofiqlashuvi  va
farqlanishi.   So’z   kengaytiruvchisi   so’z   semantik   imkoniyatidagi   bo’sh   o’rinlarni
to’ldiruvchi antantlardir. Aktantlar nutqiy gaplar tarkibida so’z  birikmalarini hosil
qiladi.     Bu   birikuvchilarda   bo’sh   o’rinlari   to’ldirilayotgan   (biriktiruvchi)   so’z
hokim so’z,   bush o’rinni to’ldirayotgan so’z tobe so’z sifatida namoyon   bo’ladi.
Masalan,   qizil   olma   birikuvida     qizil   so’zi   olma   so’zi   zamiridagi   ma‘noviy
mohiyatning   «belgi»   ma‘no   bo’lakchasini   muayyanlashtiruvchi     aktant   bo’lib,
244 olma   so’ziga   «xizmat   qilayotganligi»   bois   unga   tobe     unsur   maqomida   bo’ladi.
Demak,   biror   so’zga   tobelanib   kelayotgan   so’z   bo’sh   o’rinni   to’ldiruvchi,   aktant
atamalari   bilan   yuritiladi.   Ana   aktantlar   nutqda,   an‘anaviy   tahlil   usullari   asosida
aytganda,  ega,   hol,  to’ldiruvchi,  aniqlovchi   atamalari  bilakn  nomlanadi.   Biroq  bu
atamalar   ostida   tushuniluvchi   hodisalar   so’z   kengaytiruvchilari   va   gap
kengaytiruvchilari   farqlanishi   nuqtai   nazaridan   baholansa,   butunlay   boshqa   holat
vujudga   keladi.   Kengayuvchi   so’z   gapning   kesimi   mavqeida   kelganda,   gap
kengaytiruvchilari   gap   lisoniy   strukturasiga   bevosita   daxldor   bo’ladi.   Masalan,
Jahongir kitobni tez o’qidi gapining lisoniy struktur sxemasi quyidagicha:
Bundagi   uchta   so’z   bevosita   konstruktiv   bo’laklari   voqelantiruvchidir.
Bular:   Jaxongir,   tez,   o’qidi.   Faqat   kitobni   so’zi   bevosita     o’qi   so’zi   orqaligina
lisoniy strukturaga daxldor bo’ladi. Bular Jahongir tez o’qigan kitobni men olaman
tarzida   o’zgartirilsa,   oldingi   gapda   gap   kengaytiruvchisi   va   gapning   konstruktiv
bo’laklari   ifodalovchilari   bo’lgan   Salim,   tez   so’zlari   endi   oldingi   mavqelaridan
mahrum   bo’ladi.   Ulardagi   konstruktiv   bo’laklarga   bevosita   daxldorlik
bilvositalikka, gap kengaytiruvchilik so’z kengaytiruvchilikka aylanadi. 
Oldingi   gapda   bevosita   gap   kesimidagi   Pm   ga   daxldorlik   kasb   etib   turgan
Jahongir   va   tez   so’zlari   kesimdagi   atov   birligi   (W)   kengaytiruvchisi   bo’lgan
kitobni so’zshaklining aktanti hisoblangan o’qigan so’zining kengaytiruvchilaridir.
Ko’rinadiki,   gapning   konstruktiv   tizimidan   faqat   Pm   ga   bog’langan   hokim
uzv o’rin oladi. Hokim uzvga tobelangan, ergashib kelayotgan aktantlar nutqiy gap
tarkibidagina   bo’ladi.   Nutqiy   gap   qanchalik   kengaymasin,   u,   kengaymagan
ko’rinishida   bo’lgani   kabi,     lisoniy     strukturaga   bir   xil   daxldor   bo’ladi.   Misolga
murojaat   qilamiz:   Shavkat   tayyorlanayotganda   bexabar   edi.   Bu   gapning   struktur
sxemasi quyidagicha:
Ko’rinadiki,   bu   gap   qanchalik   keng   bo’lmasin,   uning   struktur   qolipi   o’ta
sodda va oldingi  nutqiy     gap qolipidan mutlaqo farqlanmaydi.
So’zlarning   nutqiy   voqelanishi   ular   bevosita   konstruktiv   bo’lakka
bog’langanda yuz beradi.  Konstruktiv bo’lak bo’lishi uchun kesimlik shakllanishi
zarur   bo’ladi.     Chunki   kesim   mavjud   bo’lsagina,   unga   bog’langan   ayrim   so’zlar
konstruktiv   bo’lak   tabiatiga   ega   bo’ladi.     Masalan,   Qizim   Muniraning   yosh
rassomlar  ijodiy festivali   butun jahon bosqichi  mintaqa   tanlovida yuqori  o’rinni
egallashi   nutqiy   hosilasi   xabar   ifodalash   xususiyatiga   ega   emas.     Chunki   unda
kesim yo’q. Demak, bu hosila gap emas va unda  gap bo’laklari ham mavjud emas.
Bu   hosila   gap   qolipiga   daxldor   qilinsa,   qolip   to’ldiruvchisi   maqomini   olsa,
so’zlardan   mutlaq   hokimlarining   mavqei   o’zgaradi   va   boshqalari   ham   shu   hokim
unsur   orqali   gap   qolipiga   kiradi.   Bu   yoyiq   unsur   gapda   kesim,   ega,   hol   kabi
konstruktiv  bo’laklar mavqeini egallashi mumkin.
245 Kesim: Mening orzuim - qizim Muniraning yosh rassomlar    ijodiy festivali
butun jahon bosqichi mintaqa tanlovida yuqori o’rinni egallashi.
 Ega: Qizim Muniraning yosh rassomlar ijodiy festivali butun jahon bosqichi
mintaqa tanlovida yuqori o’rinni egallashi -mening orzuim.
 Hol: Qizim Muniraning yosh rassomlar ijodiy festivali butun jahon bosqichi
mintaqa tanlovida yuqori o’rinni egallaganligi uchun  biz behad ruhlandik.
Demak,   dastlabki   nutqiy   hosila   gap   tarkibiga   kiritilsa,   undagi   bosh
kengayuvchi   unsur   (egallashi)   gapning   konstruktiv   bo’lagiga   aylanadi,   sifat
o’zgarishiga   uchraydi,     gap   qolipiga   bevosita   daxldorlik   kasb   etadi.   Lekin   uning
kengaytiruvchilari   u   orqali   -   bilvosita   gap   qolipiga   aloqador   bo’ladi,   ular
mavqeidagi o’zgarish sifat o’zgarishi darajasida bo’lmaydi.
  So’z   va   gap   kengaytiruvchilari   bir-biriga   aylanib   turadigan   hodisalardir.
Masalan,   Kecha   kelgan   bolani   tanimadim   gapida   kecha   so’zi   kelgan   so’zining
kengaytiruvchi.  Lekin  Bola   nega   keldi?   gapida  u   gap   kengaytiruvchisi   maqomini
olgan.   Birinchi   birikuvda   u   kelgan   so’zshaklidagi   zamon   ma‘nosiga   bog’langan.
Ikkinchi   gapda   esa   so’zshakl   kesimlik   kategoriyasi   tarkibidagi   zamon   ma‘nosiga
daxldordir. Kecha   kelgan bola  birikuvidagi   kelgan  so’zshaklidagi   zamon  ma‘nosi
bilan   keldi   so’zshaklidagi   zamon   ma‘nosi   farqlanadi.   Birinchi   so’zshakldagi
zamon   sifatdosh   shaklining     ma‘nosi   bo’lsa,   keldi   gap   markazida   tasdiq-inkor,
modallik,   shaxs-son   va   kesimlik   pozitsiyasi   unsurlari   sistemasidan   iborat
butunlikning   tarkibiy   qismidir.     To’g’ri   chiziq   uchburchakning   tomoni   sifatida
boshqa   mohiyatga,   kvadratning   tomoni   sifatida   boshqa   mohiyatga   ega   bo’lgani
kabi,   zamon   ham   Kecha   kelgan   bola   birikuvida   boshqa,   Bola   kecha   keldi
birikuvida   boshqa   butunlikning   tarkibiy   qismidir.   Harakatning   bajaruvchisi   ham
goh   so’z   kengaytiruvchisi,   goh   gap   kengaytiruvchisi   sifatida   namoyon   bo’lishi
mumkin.   Salim   kecha   kelgan.   Salim   kecha   kelganda   men   yo’q   edim   juftligining
birinchisida   Salim   gap   kengaytiruvchisi   (ega),   ikkinchi   gapda   esa   so’z
kengaytiruvchisidir,   ya‘ni   konstruktiv   bo’lak   emas.   Shuningdek,     keltirilgan
misoldagi   mintaqa   bosqichida     unsuri     egallashi   so’zi   kesim   mavqeida   kelganda
konstruktiv   bo’lak,   boshqa   hollarda   (hol     va   ega   bog’langanda)   esa   so’z
kengaytiruvchisidir.
Demak,     ma‘lum   bo’ladiki,   muayyan     aktant   birlikning   gap   yoki   so’z
kengaytiruvchisi   mavqeida   bo’lishi   kengayuvchi   so’zning   sintaktik   mavqei   bilan
belgilanadi.
37.2. Gap bo’laklari.
Gap bo’lagi maqomida so’z ham, so’z birikmasi  ham  kelishi  mumkin. Gap
bo’lagi  vazifasida kelgan so’z   o’z kengaytiruvchilari bilan bir  butun holda   bitta
gap bo’lagi (yoki bo’lakning bo’lagi) sanaladi.
246 Gapni   bo’laklarga   ajratish   va   so’z   birikmasiga   ajratish   sintaktik   tahlilning
ikki xil ko’rinishidir. Gapni bo’laklarga ajratish kommunikativ birlik tahlili bo’lsa,
so’z birikmalariga ajratish  nominativ birlik tahlilidir. 
Demak,   to’ldiruvchi   va   aniqlovchi   so’z   kengaytiruvchilari   bo’lganligi   bois
gap   bo’laklari   tahlilida   e‘tiborga   olinmaydi.   Gapni   so’z   birikmalariga     ajratishda
esa   kengayuvchi   so’z   kengaytiruvchi   so’z   bilan   birikma   sifatida   olinadi.   Gap
kengaytiruvchilari     biror   so’z   (atov   birligi)   ma‘nosini   emas,   balki   kesimlik
qo’shimchasi   ma‘nosini   muayyanlashtirganligi   bois,     so’z   birikmalari   sifatida
olinmaydi. 
Demak,   xulosa   qilish   mumkinki,   so’z   kengaytiruvchilari   va   gap
kengaytiruvchilari   munosabatidan   kelib   chiqqan   holda   so’z   birikmalari   tahlilini
gap bo’laklari tahlili bilan qorishtirmaslik kerak.
Aytilganidek,   so’z     kengaytiruvchilari   gapning   konstruktiv     bo’laklari
sirasiga   kirmaydi,   balki   so’zlarning   lug’aviy   ma‘nolarini   muayyanlashtiruvchi
vosita   sanaladi.   To’ldiruvchi   ham   nutqiy   gap   qurilishida   so’z   kengaytiruvchisi
sifatida   ishtirok   etadi   va   fe‘l   bilan   ifodalangan   har   qanday   bo’lak   yoki   bo’lak
qismining   ma‘noviy   valentligini   to’ldiradi.   To’ldiruvchini   faqat   kesimga
bog’lanadi   deb   tushunish   yaramaydi.   Quyidagi   gaplarga   diqqat   qiling:   1.Kitobni
olib   kel.   2.Kitobni   olib   kelishni   unutma.   3.Kitobni   keltirish   sening   vazifang.
4.Kitobni to’shunishning yaxshi tomonlari ko’p. 
Ko’rinadiki,   to’ldiruvchi   birinchi   gapda   kesimga   (olib   kel),   ikkinchi   gapda
to’ldiruvchiga     (olib   kelishni),   uchinchi   gapda   egaga   (keltirish),   to’rtinchi   gapda
aniqlovchiga (tushunishning)  bog’langan. Kesimga  bog’langanda ham  undagi Pm
ma‘nolariga emas, balki W ga tortiladi - uning ma‘nosini oydinlashtirishga xizmat
qiladi.     To’ldiruvchi   qaysi   gap   bo’lagiga   aylanishidan   qat‘i   nazar,   shu   bo’lak
ifodalanayotgan   fe‘lning   ma‘nosini   muayyanlashtiradi.   To’ldiruvchi   so’z
kengaytiruvchisi bo’lganligi bois u kengaytirayotgan ma‘nosi muayyanlashayotgan
so’z gap bo’lagi maqomiga ega bo’lmasligi ham mumkin. Yuqorida aytilganidek,
kesim,   ega,   hol   gapning   konstruktiv   bo’laklari   bo’lib,   to’ldiruvchi   va   aniqlovchi
bo’lakning bo’laklari sifatida keladi. Bu, ayniqsa, kengaygan ravishdosh, sifatdosh,
harakat   nomi   gap   bo’laklari   modeliga   ega   bo’lganda,   yaqqol   ko’zga   tashlanadi.
E‘tibor bering: 1.Shalola kitobni keltirdi. 2. Kecha kitobni keltirgan Shalola bugun
kelmadi.   Birinchi   gapda     kitobni   to’ldiruvchisi   kesimga   bog’langan.   Ikkinchi
gapda esa aniqlovchiga (keltirgan) tobelangan. Birinchi gapda to’ldiruvchi   kesim
(keltirdi)   ning   emas,   balki   uning   tarkibiy   qismi   bo’lgan   keltir   fe‘li   ma‘nosini
izohlagan va gap bo’lagining bo’lagiga daxldordir. Ikkinchi  gapda esa aniqlovchi
(so’z kengaytiruvchisi) ning kengaytiruvchisi vazifasida kelgan. To’ldiruvchi o’zi
247 bog’lanayotgan fe‘lning ob‘ekt valentligini to’ldiradi va, shunga muvofiq ravishda,
uning mazmunidan shaxs/predmetlik ma‘nosi anglashilib turadi.
Ko’pincha   to’ldiruvchi   va   holni   farqlash   qiyin   bo’ladi.   Masalan,   Baliq
dengizda yashaydi, Samalyot havoda uchadi  gaplaridagi dengizda, havoda so’zlari
hol yoki to’ldiruvchi ekanligini aniqlash mushkul. Chunki bu so’zlarda vosita yoki
o’rin   ma‘nosini   keskin   ajratish   qiyin.   Shuningdek,   harakatni   bajarish   vositasini
ifodalovchi   gap   bo’lagini   uning   predmet   yoki   nopredmetlik   ma‘nosidan   qat‘i
nazar, to’ldiruvchi yoki fe‘l deb atashning o’zi ham muammolidir. Chunki ular bir
vaqtning   o’zida   nimada   so’rog’iga   ham,   qanday,   qay   holda,   qay   yo’sinda
so’roqlariga     ham   javob   bo’lishi   tabiiylikka   yaqin   hamda   ularning   mohiyatini
to’laroq   ochishga   xizmat   qiladi.   Shuni   alohida   ta‘kidlash   kerakki,   misollardagi
so’zlarning   bunday   so’roqlarni   olishida   o’rin-payt   kelishigi   ko’rsatkichining   roli
muhimdir. O’rin ma‘nosini ifodalovchi -da kelishik shakli   gap propozitsiyasining
tayanch   bo’lagi   bo’lgan   makonni   ifodalashda   alohida   mavqega   ega.   Ma‘lumki,
makon   va   zamon   ma‘nosidagi   hollar   gap   kesimini   shakillantiruvchi   [Pm]   ning
o’rin va payt ko’rsatkichlariga mos keladi. Xususan, quyidagi ko’rinishli:
                                                              yashayman
 Men hozir Qarshida                               o’qituvchiman   
                                                      xursandman
                                                               ikkinchiman
gaplarida  o’rin   ma‘noli   Qarshi     so’zi   bilan  yasha   fe‘li   orasida,   Qarshi   so’zi   bilan
o’qituvchi   so’zi   orasida,   shuningdek,   sifatga   xos   xursand,   songa   xos   ikkinchi
so’zlarining   bir-biriga   bog’lanish   xususiyatlari   yo’q   edi.   Keyin   keluvchi   hokim
uzvga kesimlik qo’shimchalarining qo’shilishi  unga kengayishi imkoniyatini berdi
va   natijada   [WPm]   hosilasi   bo’lgan   gap   shaxs   kengaytiruvchisi   qatorida   o’rin   va
payt   kengaytiruvchilariga   ham   ega     bo’ldi.   Demak,   zikr   etilgan   gaplarda
qatnashgan   havoda,     dengizda     so’zshakllaridagi   o’rin-payt   shakli   Pm   ta‘siriga
berilgan   bo’lib,   bu     ularning   gap   kengaytiruvchilari   ekanligidan   dalolat   beradi.
To’ldiruvchi esa so’z   kengay tiruvchisi bo’lib, Pm ga befarqdir. To’ldiruvchining
ma‘no   turlari.   To’ldiruvchi   o’zi   birikayotgan   fe‘lning   tabiatiga   ko’ra   vositali   va
vositasiz turlarga ajraladi.
Vositasiz to’ldiruvchi bilan birikish  faqat  o’timli fe‘llarga xos. Shu boisdan
vositasiz   to’ldiruvchi   o’timli   fe‘lning   ob‘ekt   valentligini   to’ldiruvchi   so’z
kengaytiruvchisidir.   Vositasiz   to’ldiruvchi   vazifasida   bosh   yoki   tushum
kelishigidagi so’z  keladi.
1.Bosh kelishikdagi vositasiz to’ldiruvchi:
        Bunda bulbul kitob o’qiydi.
        Bunda qurtlar ipak to’qiydi.
248         Bunda ari keltiradi bol,
        Bunda qushlar topadi iqbol.
2.Tushum kelishigidagi vositasiz to’ldiruvchi: 
1.Sen bahorni sog’inmadingmi?.
2. Har bir tuki kiyimlarini teshib chiqib ketgan edi.  
Vositasiz to’ldiruvchi vazifasidagi so’z turli-tuman ma‘nolarni ifodalaydi.
Vositasiz to’ldiruvchi o’timli fe‘lga bog’lanadi deyish   o’timli fe‘l vositasiz
to’ldiruvchini   qabul   qila   olmaydi   degani   emas.   O’timli   fe‘llar   ham   vositali,   ham
vositasiz   to’ldiruvchini   o’ziga   biriktiradi.   O’timsiz   fe‘llar   esa   faqat   vositali
to’ldiruvchilarnigina o’ziga biriktiradi.      
                Vositasiz   to’ldiruvchi   bevosita   harakatni   o’z   ustiga   olgan  predmetni
anglatsa,   vositali   to’ldiruvchi   harakat   qamrab   olgan,   lekin   harakatga   daxldor
bo’lmagan   predmetni   ifodalaydi.   Vositali   to’ldiruvchi   turli   grammatik
ko’rsatkichlar bilan ifodalanadi.
jo’nalish kelishigi: Senga oldim.
chiqish kelishigi: Sendan oldim.
o’rin-payt kelshigi: Menda qoldi.
ko’makchi: Sen uchun oldim.
          37.3.To’ldiruvchining tuzilish turlari.  
Boshqa bo’laklar kabi to’ldiruvchilar hamda sodda yoki murakkab bo’ladi:
1.Sodda to’ldiruvchi bir so’z yoki bir so’zga teng birliklar bilan ifodalanadi:
1.Xotirangiz mening xotiramdan o’tkir ekan. 2. U yana Pushkinga murojaat
qildi. 3.Turmushimizda hamma narsa bir-biri bilan bog’liq.
2.Murakkab to’ldiruvchi kengaygan birikmalar bilan ifodalanadi:
1.Men   Mirzacho’lni   ham,   Surxon   diyorining   Sherobod   dashtini   ham,
Farg’ona   vodiysining   Yozyovon   qumliklarini   ham     ko’rganman.
2.Hasharchilarning   shart-sharoitlarini   yaxshilash,   ularga   yordam   ko’rsatish
to’grisida ko’rsatma berildi.3.Tevarak-atrof qushlar chug’uriga, anvoyi gullar isiga
to’lib ketdi. 
Izohlanayotgan   fe‘lning   bo’sh   o’rnini   to’ldirishda   sodda   to’ldiruvchi   ham
kengaygan to’ldiruvchi ham bir xil mavqega ega bo’ladi   -     u qancha kengaygan
bo’lmasin, baribir bir o’rinni to’ldiradi. Bir so’zdan iborat to’ldiruvchiga ham, bir
necha so’z bilan kengaygan to’ldiruvchiga ham fe‘l valentligidan bitta bo’sh o’rin
«ajratilgan».
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.So’zlarning nutqiy voqelanishi izohlang?
2.Konstruktiv bo’laklarga izoh bering? 
249 3.Nutqiy hosila gapga izoh bering?
4.So’z va gap kengaytiruvchilariini izohlang?
5.Vositasiz to’ldiruvchilarga izoh bering? 
                         38.Aniqlovchi va uning ifodalanishi
                                      
38.1.Aniqlovchi va uning ifodalanishi.  
Aniqlovchi   ot     bilan   ifodalangan,   shuningdek,   bo’lak   yoki   bo’lak
bo’laklarining,   undalma   yoki   kirish   birikmalarining   kengaytiruvchisidir.
To’ldiruvchi   kabi   aniqlovchi   ham   so’z   kengaytiruvchisi   sifatida   gap   tarkibida
qatnashayotgan otlarning lug’aviy valentligini to’ldiruvchi vosita sifatida namoyon
bo’ladi   va   gap   konstruktiv   tuzilmasi   o’rin   egallamaydi.   Uning   lisoniy   satrga
aloqadorligi  muayyanlashuvchi otning qanday valentligiga muvofiq kelishi va uni
sintaktik aloqa bilan voqelantirishidir.
Aniqlovchi   so’z     kengaytiruvchisi   ekan,   u   istagan   gap   bo’laklariga
tobelanishi mumkin:
1.Kesim aniqlovchisi: Nilufar a‘lochi talaba.
2.Ega aniqlovchisi: Kimning gapi to’g’ri.
3.Hol aniqlovchisi: So’lim va xushhavo vodiyda o’rnashdilar.
4.To’ldiruvchi aniqlovchisi: Bizning yorni ko’rgan bormi(
5.Undalma aniqlovchisi:  Xayr endi, yashil vodiy, xushmanzara tog’.
Aniqlovchi   mustaqil   holda   biror   bo’lakka   bog’lanishi   ham,
kengaytiruvchilar tarkibida kelishi ham mumkin. Qiyoslang: 
    Bir yonda lojuvard Bahri muhit bor
    Bir yonda zafaron Sahroyi kabir  
    Bir yonda oq sochli tog’lar purviqor
    Sening toleinga o’qiydi takbir
Misralardagi   lojuvard   so’zi   Bahri   muhit   (ega),   zafaron   so’zi   esa   Sahroyi
kabir   (kesim)   so’ziga   aniqlovchi   bo’lib,     bo’laklar   kengaytiruvchisi   sifatida
namoyon bo’lgan. Uchinchi misradagi sochli so’zi tog’lar (ega) so’ziga tobelangan
bo’lib, o’z navbatida oq so’zini o’zi tobelangan.
Aniqlovchi gapda turlicha ifodalanishga ega. Aniqlashning o’ziga xosligiga
ko’ra,   aniqlovchining   materiali   ham,   shunga   muvofiq,   uning   kengayuvchi   so’z
bilan sintaktik aloqasi ham turlicha bo’ladi.
38.2.Aniqlovchining turlari.  
250 Predmetning qandayligi, tusi, xususiyati, maza-ta‘mi, shakli, tabiati kabilarni
muayyanlashtirish   lozim   bo’lganda   aniqlovchi   sifat,   sifatdosh,   ba‘zan   ot
turkumlaridan   bo’lgan   so’zlar   bilan   ifodalanadi.   Biror   shaxs   yoki   predmetga
qarashlilikni   anglatish   zaruriyati   bo’lganda   aniqlovchi   ot   yoki   ot   o’rnidagi   so’z
bilan ifodalanadi. Shunga ko’ra, aniqlovchi ikki xil bo’ladi:
1.Belgini muayyanlashtiruvchi aniqlovchi (sifatlovchi)
2.Qarashlilikni muayyanlashtiruvchi aniqlovchi (qaratuvchi).
Sifatlovchi aniqlovchi quyidagicha ifodalanadi:
1.Sifat   bilan:   A‘lo   mamlakatning   a‘lo   farzandi,   bilib   qo’yki,   seni   vatan
kutadi. 
2.Sifatdosh bilan: Oqar daryo oqmasdan qolmas.
3.Ravish bilan: Kechagi noxush manzarani bir umr unutmasa kerak. 
4.Son bilan: O’ninchi yillarning sargardonligi.
5.Belgi aniqlovchisi (sifat vazifasidagi) ot bilan: anor yuz, oltin kuz. 
6.Olmosh bilan: Qaysi yuzim bilan unga qarayman?
Qaratuvchi aniqlovchi quyidagi so’zlar bilan ifodalanadi:
1.Ot yoki ot o’rnidagi so’z: 1.Ona yerning otash qaridan, o’g’lim degan nido
keladi.(E.V.)2. Mening ikki onam bor. 
2.Otlashgan so’z bilan: 1.Ko’pning duosi  ko’l 2.O’qiganning tili ko’p uzun
bo’ldi.
Aytilganidek, aniqlovchi mohiyatan uch xil  bo’ladi: sifatlovchi, qaratuvchi,
izohlovchi.
38.3.Sifatlovchi.  
Sifatlovchi   birikmada   tobe   uzv   (sifatlovchi)   xokim   uzvning   biror
xususiyatini aniqlab keladi va unga tobe aloqaning bitishuv yo’li bilan bog’lanadi.
Sifatlovchining qo’llanishida ikki holatni farqlash lozim.
1.Sifatlovchining   sifatlanmish     ma‘nosini   toraytirishi-muayyanlashtirishi:
Oq   ilon,   oppoq   ilon,   oydinda   yotganing   qani.   Bunda   oq   so’zi   bilan   ifodalangan
sifatlovchi   sifatlanmish   zamiridagi   tushunchani   ajratish,   farqlash   vazifasini
bajargan (qora ilon, sariq ilon).
2.Sifatlovchining   ta‘kid   vazifasitni   bajarishi.   Bunda   ajratish,
muayyanlashtirish vazifasi  kuzatilmaydi: oppoq qor, oq sut  bergan ona, oq paxta.
Bu   holat   nutqiy   jihatdan   me‘yoriy   bo’lsa-da,   lisoniy   nuqtai   nazardan   ortiqlik
sanaladi. Chunki qor, sut, paxta tabiatan oq bo’lganligi sababli uni yana aniqlovchi
bilan takrorlab o’tirishga hojat bo’lmaydi.
Sifatlovchi   vazifasida   tabiatan   tobe   uzvlikka   xoslangan   so’zlar   kelganligi
bois, u sifatlanmishga bitishuv yo’li bilan bog’lanadi. Sifatlovchi vazifasida kelgan
251 otlar ham «tobega xos»lardek xususiyat kasb etib, hokim uzvga bitishuv yo’li bilan
bog’lanadi.
Sifatlovchi   qaratuvchili   birikmaga   kengaytiruvchi   bo’lganda,   ikki   holat
farqlanadi.   Sifatlovchi   bunda   qaratuvchili   birikmaga   butunicha   yoki   undan   faqat
qaratuvchiga kengaytiruvchi sifatida namoyon bo’lishi mumkin. Quyidagi gaplarda
sifatlovchi   kengaytiruvchining   kengayuvchiga   munosabatini   qiyoslaymiz:   yangi
xo’jalik   rahbari   -   yangi   xo’jalik   rahbari.   Birinchi   gapda   yangi   so’zi     xo’jalik
so’zining kengaytiruvchisi bo’lib, bu hokim so’zning qaratqich kelishigini olishini
taqozo   etadi.  Keyingi   birikuvda   yangi   sifatlovchisi   xo’jalik  rahbari   birikmasining
kengaytiruvchisidir.
Sifatlovchilar   ketma-ket   kelib   sifatlovchilar   zanjirini   tashkil   etadi.   E‘tibor
bering:   Sifatlanmish   uyushiq   holatda   bo’lganda     sifatlovchining   barcha   uyushgan
birikmalarga   yoki   ularning     biriga   tegishli   ekanligi   anglashilmay   qoladi.   Bunda
belgining   qaysi   birlikka   xos   ekanligi   matndan,   biriktiruvning   valentlik
imkoniyatlaridan va boshqa nutqiy omillkardan ayon bo’lib turadi.
Sifatlovchi   va   sifatlanmish   orasiga   izofa   shaklida   -   sifatlanmish-
sifatlovchi ko’rinishini olgan bo’lish mumkin: majnuni gumrox, devonai Mashrab,
oynai   jahon   va   boshqalar.   Bunday   birikuvlar   o‘zbek   nutqi   nuqtai   nazaridan
sifatlovchili birikma sifatida qaralishi ma‘qul emas.
Sifatlovchi   va   sifatlanmish     tobelanishida   uning   birikuv   omillari   MJSH
tartibida   bo’ladi.   Chunki   sifatlovchi   maxsus   ko’rsatkichlarsiz   tobe   uzv   maqomini
egallaydi.   Shu   boisdan   unda   shakliy   omil   o’ta   kuchsizlanadi.   Sifatlovchi   va
sifatlanmish   orasiga   so’z   kiritish,   ularni   bir-biridan   uzish   imkoniyati
bo’lmaganligi, bog’lanishda sintaktik pozitsiya ustivor ahamiyatga ega bo’lganligi
bois joylashuv omili faollashadi. Birikuvda ma‘noviy omil birinchi o’rinda bo’ladi.
Uning joylashuv omilidan ustunligi birikuvchi unsurlarning ma‘noviy muvofiqligi
har doim ham ahamiyatli bo’lib qolishi bilan belgilanadi.
38.4.Qaratuvchi aniqlovchi.  
Qaratuvchili   birikmada   qaralmishdan   anglashilayotgan   predmet   yoki
predmet   tasavvuridagi   narsaning   qaratuvchidan   anglashilgan   narsa/shaxsga
mansublik, tegishlilik ma‘nosidagi daxldorligi anglashiladi. Qaralmish vazifasidagi
so’zning   lisoniy   valentligida   qaratuvchi   to’ldiruvchiga   qaram   bo’lgan   bo’sh   o’rin
fakultativ,   nozaruriydir.   Shu   boisdan   qaralmish   egalik   qo’shimchalari   bilan
shakllanib, bu  lisoniy nozarurlikni zaruriyatga aylantiradi.
Qaratuvchi     va   qaralmish   munosabati   ikki   tomonlamadir.   Birinchi   a‘zo
(qaratuvchi)   qaratqich   kelishigi   yoki   bosh   kelishik   bilan,   hokim   a‘zo   esa   egalik
qo’shimchasi bilan yoki usiz shakllanadi.
252 1.Qaratuvchining   qaratqich   kelishigi   bilan   shakllanishi:   olmaning   shoxi,
ammamning daftari, Salimning kitobi.
2.Qaratuvchining bosh kelishikda bo’lishi: mart oyi, bozor kuni, nafrat hissi.
3.Qaralmishning   egalik   qo’shimchasisiz   shakillanishi:   bizning   uy,   sizning
ayvon, Bizning yorni ko’rgan bormi(
Qaratuvchili   birikmadan   bu   vazifada   kelayotgan   so’zlarning   o’zaro
munosabatlaridan turli ma‘nolar anglashilishi mumkin:
 1.Qarashlilik: Azizaning kitobi, mening onam.
 2.Xoslik:  olmaning bari, piyozning pusti.
 3.Butun bo’lak: stolning oyog’i, uyning eshigi,
 4.Tur-jins: olmaning yaxshisi, odamning aqllisi.
 5.Bajaruvchi va harakat munosabati: bolaning yig’isi, itning hurishi.
   Bu ma‘nolarning barchasi  [Ism  q.k. - Ism e.q. = qaratuvchi va qaralmish]
qolipi emas, balki so’zlarning ma‘noviy munosabatlari hosilasidir.
    Qaralmishdagi   egalik   affiksi   qaratuvchining   qaysi   shaxsda   ekanligini
bildirib   turadi.   Shu   boisdan   ko’p   hollarda   qaratuvchi   qo’llanilmasligi   ham
mumkin:   ukang,   kitobing   kabi.   Bunda   ta‘kid   muhim   rol   o’ynaydi.   Qaratuvchini
ta‘kidlash lozim bo’lganda, u, albatta, qo’llanadi. Boshqa hollarda qaratuvchining
qo’llanishi nutqiy ortiqchalikni keltirib chiqaradi.
Umuman, qaratuvchining qo’llanmasligi quyidagi hollarda yuz beradi: 
   1.Qaratuvchi vazifasida o’zlik olmoshi qo’llanishi lozim bo’lganda:  Salim
o’rtoqlariga xat jo’natdi.
                           2.Qaratuvchidan anglashilgan ma‘no birinchi gaplardan ma‘lum bo’lib
turgan   bo’lsa,   uslubiy   ortiqchalikdan   qochish   maqsadida:   Men   sevgan   qizimga
uylandim. (Mening) Xotinimning otasi savdogar edi.
     3.Ta‘kidlash lozim ko’rilmaganda: Bog’imda anorim bor. 
38.5.Hol va uning ifodalanishi, turlari.
Holning   gap   qurilishidagi   o’rni.   Hol   ega   kabi   gap   kesimidagi   kesimlik
shakillari   -   Pm   ning   ma‘noviy   xususiyatlarini   muayyanlashtiruvchi,
oydinlashtiruvchi   bo’lak,   ya‘ni   gap   kengaytiruvchisi   sanaladi.   Quyidagi   gaplarni
qiyoslaylik:
1.Jamhid ishladi.
 2.Jamshid kecha ishladi.
 3.Jamshid ertaga ishlaydi.
Keltirilgan   gaplardagi   ishladi   va   ishlaydi   so’zshakllari   gap   kesimi
vazifalarida   kelgan   bo’lib,   boshqa   bo’laklar   ana   shu   markaziy   bo’lakning
muayyanlashtiruvchilaridir.   Jamshid   leksemasi   har   uchala   gapda   ham   kesimdagi
Pm ning shaxs-son, kecha, ertaga so’zlari esa payt ma‘nolarini muayyanlashtirgan.
253 Ega   va   gap   markazidagi   shaxs-son   ma‘nolari   kabi,   hol   va   kesimlik   kategoriyasi
(Pm) voqelanishidagi zamon ma‘nolari ham bir-biriga muvofiqlashgan. 
O’rin   hollari   ham   so’z   kengaytiruvchisi   emas,   balki   gap   kengaytiruvchisi
ekanligi     bunday   vazifada   keluvchi         so’zlarni   gapda   va   gapdan   tashqarida   SB
hosil   qilish   uchun   ot   leksemalarga   tobelab   ko’rish   asosida   amin   bo’lish   mumkin.
Qiyoslang:   1.Qishloqda   muallim,   zavodda   ishchi.       2.Halim   shaharda   o’qituvchi,
G’afur zavodda ishchi.
Ko’rinadiki,   birinchi   guruh   birikuvlar   g’ayrime‘yoriy,   ikkinchi   guruh
birikuvchilar esa o‘zbek nutqiga xos me‘yoriy qurilma ekanligi hech kimda shubha
uyg’otmaydi. Demak, o’rin hollari payt hollari kabi gap kengaytiruvchilaridir.
        Endi holning boshqa turlariga diqqat qilamiz:
1.Ilgari ikkalamiz birga talaba edik.
2.Bu payt sen kabi o’qituvchiman.
3.Shu boisdan dadam ishchi edi.
               Birinchi gapda birga so’zi ravish, ikkinchi gapda sen kabi o’xshatish,
uchinchi   gapdagi   shu   boisdan   so’z   shakli   sabab   hollaridir.   Ular   gap
kengaytiruvchilarimi  yoki   so’z   kengaytiruvchilari     ekanligini   aniqlash   uchun
birikuvlarni   gap   tarkibidan   chiqarib,   zikr   etilgan   so’zshakllar   talaba,   o’qituvchi,
ishchi so’zshakllarining ma‘noviy valentligini to’ldirayotgan-to’ldirmayotganligini
tekshiramiz:
1.birga talaba.
2.sen kabi o’qituvchi.
3.shu boisdan ishchi.
Ko’rinadiki, birikuvlar nome‘yoriy va tobe so’zshakllar hokimlarning
lug’aviy-ma‘noviy   birikuvchilari   emas,   balki   ularning   kesimlik   vazifasi,   mavqei
bilan bog’langandir. Demak, holning mazkur turlari ham gap kengaytiruvchilaridir.
          Biz   holning   gap   kengaytiruvchisi   ekanligini   asoslash   uchun   ot-kesimli
gaplardan   foydalandik.   Chunki   hollar   otga   ular   kesim   vazifasida   kelgandagina
bog’lanadi. Fe‘llar bilan esa kesim vazifasida kelganda ham, boshqa hollarda ham
bog’lanaveradi.
   Hol gap markazini shakllantiruvchi Pm bilan bog’lanar ekan,   u, umuman,
gap   konstruktiv   tizimida   qanday   mavqega   ega   bo’ladi?   Hol   gapning   mutlaq
konstruktiv   uzvi   emas.   Chunki   holsiz   ham   gap   tashkil   topaveradi.   Demak,   hol
kesimdan quyi  mavqeni  egallaydi. Ko’pincha  holning gap tarkibiga kiritilishi  Pm
ma‘nolari   bilan   zich   bog’lanmaydi.   Shu   boisdan   hol   egadan   ham   quyi   mavqeni
egallaydi.   Chunki   nutqiy   gaplarda   kesim   orqali   egani   tiklash   holni   tiklashdan
ancha   o’ng’aydir.   Ifodalanmagan   holni   tiklash   qiyin.   Ammo   shuni   takidlash
lozimki, ba‘zan kesimning   W si maqomida o’rin, payt, sabab, maqsad va boshqa
254 ma‘noli   aktantlar   bilan   kuchli   aloqada   bo’ladigan     leksemalar   yuzaga   chiqqanda,
gapning yuza qolipida hol egadan ko’ra zarurroq foliyatga ega bo’ladi. 
Demak,   holning   gap   qurilishidagi   zaruriy   bo’lak   darajasiga   ko’tarilishi
kesimdagi     W   ning   muayyanlashish   ehtiyoji   bilan   belgilanadi.   Hol   gapning
konstruktiv bo’laklari sifatidagi kesim va egadan keyin uchinchi o’rinni egallaydi.
Holning ma‘noviy turlari.  Hollar nutqda gapdan anglashilgan mazmunning,
kesim   ifodalagan   ish-harakat,   holat,   voqea-hodisaning   o’rni,   payti,   tarzi,   miqdor-
darajasi,   sababi,   maqsadi,   natijasi,   sharti   (qatorni   yana   davom   ettirish   mumkin)
kabi ma‘nolarni ifodalaydi.
Boshqa gap bo’laklariga nisbatan holning ma‘noviy turlari nisbatan ko’proq
ajratiladi.   Lekin,   olaylik,   aniqlovchining   rang-tus   aniqlovchilari,   xususiyat
aniqlovchilari,   hajm-shakl   aniqlovchilarini   ajratish   grammatik,   sintaktik   qurilish
nuqtai   nazaridan   mantiqsiz   bo’lgani   kabi,   holning   ma‘noviy   turlari   ham   gap
sintaktik qurilishi uchun daxlsizdir. Shuningdek, ko’p hollarda o’rin-payt hollarini
(Botir urushda bilinadi), sabab va maqsad  holini (O’qish uchun Toshkentga keldi),
ravish   va   miqdor   holini   (Isroil   qayta-qayta   o’qidi)   farqlash   qiyin.   Chunki   hol   va
so’zlararo   munosabatlar   nutq   sharoiti,   voqea-hodisaning   tabiatiga   va
so’zlovchining maqsadiga mos ravishda  turlicha tovlanishi mumkin.
Hollarning   tuzilish   turlari.   Lisoniy   sintaktik   qolipning   asosiy
xususiyatlaridan  biri   shuki,  uni  to’ldiruvchi   nutqiy birliklar            bir  uzv  huquqiga
ega har qanday katta-kichiklikda bo’lishi mumkin.  
Holning   bir   so’z   bilan   ifodalanishi:     1.Tog’am   shaharga   meni   ham   olib
bordi.  2.Shalola shoshilib jo’nadi.  3.Qiz bilan salomlashib suhbatlashdi.
Holning so’z birikmasi bilan ifodalanishi: 1.Tog’am notanish shaharga meni
ham   olib   bordi.   2.Shalola   favqulodda   shoshilib   jo’nadi.       3.Qiz   bilan   do’stlarcha
salomlashib suhbatlashdi.
Demak,   bir   so’z   shakl   bilan   ifodalangan   hol   sodda   hol   va     kengaygan
(birikma holidagi) birikma bilan ifodalangan hol murakkab hol  deyiladi.
Holning ifodalanishi. Hol barcha mustaqil so’z turkumlari bilan ifodalanadi.
Fe‘l:     Shalola shoshilib gapirdi.
Ot:         Uydan chiqarib ketdi.
Sifat:   U yaxshi o’qiydi.
Son:        Bir keldi, bir ketdi.
Olmosh:   Bunda ari keltiradi bol.
Taqlid:    U piq-piq kuldi.
Ravish:     Ish kech tugadi
255 Holning   kesimga   bog’lanish   usullari   bitishuv   va   boshqaruvdir.   Bitishuv
aloqasida hol vazifasida tobe uzvlik vazifasiga xoslangan so’zlar keladi. Ular sifat,
ravish, son,  olmosh va taqlidlardir.
1.Vazifani xo’b uddaladi (sifat).
2.Qo’qqisdan kulib yubordi (ravish).
3.G’ung’ir-g’ung’ir suhbatlashdi (taqlid).
4.Bir gapirib, o’n kular (son).
5.Kun botguncha kelmadi (fe‘l)
Ot,   fe‘l,   olmosh     hol   vazifasida   kesimga   boshqaruv   usulida   bog’lanadi.
Buning uchun ot  kelishik  shakillari  va ko’makchi,  o’xshatish,  fe‘l  esa  ravishdosh
va o’xshatish shakllariga ega bo’ladi: 1.SHahardan qaytdi.       2.SHoshilib gapirdi.
3.Odamdek yashadi.     4.Uxlagandek yotardi.
Holning   kesimga   birikishida   bog’lanish   omillari   munosabati   quyidagicha
bo’ladi:
1.[SHMJ-MSHJ]:1.Uydan keldi. 2. Go’dakday kuldi. 3. Shoshilib  gapirdi.
 2.[MJSH-MSHJ]: 1.Tez o’qirdi. 2.Qo’qqisdan kulib   yubordi.   3.CHindan
qiynaldi.
              Demak,   hol   va   kesimning   bog’lanishida   birikuvchi   unsurlarda
bog’lanish   omillari munosabati   ikki xil   kombinatsiyali   bo’ladi: [SHMJ-MSHJ]
va [MJSH-MSHJ]. Bu hol va kesim birikuvida LSQlardan biri   [Wmsh-WPm] va
ikkinchisi [W-WPm]  ekanligini  ko’rsatadi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.   Aniqlovchi va uning ifodalanishini izohlang?.
2.Aniqlovchi ot  bilan ifodalanganda……?
3.Birikuvlar nome‘yoriy va tobe so’zshakllariga izoh bering?
4.Holning gap kengaytiruvchisi ekanligini asoslang?
5.Holning ma‘noviy turlariga izoh bering? 
39.Gapning uyushiq bo‘laklari. Gapning ajratilgan bo‘laklari.
39.1. Uyushiq  bo’laklar, ularning  qo’llanish  usullari  va  ko’rinishlari.
Gap  tarkibida  bir  turdagi  bo’laklar  birdan  ortiq  holda  qator keladi. Bir  turdagi
bo’laklar  gapning  uyushiq  bo’laklarini  tashkil qiladi.  Bunday  bo’laklar  ishtirok
256 etgan     gap     uyushiq     bo’lakli   gap     sanaladi   :   O’tmishda     xalqimiz     orasidan
Beruniy  va Navoiy, Ulug’bek  va Furqatlar yetishib  chiqqan  (Ya.).
                          Uyushgan     bo’laklar     bir   xil     so’roqqa   javob     bo’lib,   bir   xil   sintaktik
vazifani   bajarib,   teng   bog’lovchilar     yoki   sanash     intonatsiyasi     yordamida
birikadi.   Uyushgan     bo’laklar     o’zaro     tenglanish,   boshqa   gap     bo’laklari     bilan
ergashish  hamda   tobelanish  asosida  sintaktik  aloqaga  kirishadilar: Sen  menga
havodan, suvdan    ham    zarursan,  sen    mening   quvonchimsan, fikrim    va   orzu -
umidim, baxtimsan,  Po’lat!  (Sh.R.). Bu   gapda  havodan, suvdan, quvonchimsan,
fikrim     va     orzu   -   umidimsan,   baxtimsan     tenglanish     asosida,   birinchi     guruh
uyushgan     bo’laklar     zarursan     bilan     ergashish,   ikkinchi     guruh         uyushgan
bo’laklar   esa   mening bilan   munosabatlashish, sen   bilan   moslashuv   yo’li bilan
sintaktik     aloqaga     kirishgan.   Uyushiq     bo’lak     komponentlari,   odatda,     bir   xil
grammatik     shaklda     bo’ladi     va     bir   xil     sintaktik     vazifani     bajaradi.   Uyushiq
bo’laklar  biror  morfologik  shakl   yoki  ko’makchi  bilan  kelishi  kerak  bo’lsa,
ular  ba’zan  har  bir  komponentga  alohida – alohida  qo’shiladi, ba’zan  esa  eng
oxirgi     komponentga     qo’shiladi:     Odamlar     qorda     ham,   bo’ronda     ham     ayni
fidokorlik   bilan   ishlar   edilar   (O.).   Aka bilan ukani   bir - biridan   judo   qilasan
(S.A.).
Uyushiq     bo’laklar     ifodalagan     narsa   -   predmetlarga     alohida     diqqat
qilinganda, har   bir   komponenti   grammatik   formani   oladi. Bunday   vaqtda   har
bir  komponent  mantiqiy  urg’uli  bo’lib, kuchli  ta’kid  bilan aytiladi: Na  otasini,
na  akasini  taniydi.
Shuningdek, grammatik  shaklning  uyushiq  bo’laklarning  har  biriga  yoki
faqat     oxirgisiga     qo’shilishi     bog’lovchilarning     turiga,   ularning     qo’llanish
xususiyatiga     ham     bog’liqdir:   Ibodulla     ayvonga     chiqqach,   Bo’ronbek     bilan
o’tapning  yo’lini  to’sdi (H.G’.).
Uyushiq  bo’laklar  quyidagi  xususiyatlari  bilan  xarakterlanadi:
1. Uyushiq  bo’lak  gapda  bir xil  sintaktik  vazifani  bajaradi.
2. Uyushiq   bo’lak   komponentlari   o’zaro   teng   aloqada   bo’ladi va
teng  bog’lovchilar  yordamida  bog’lanadi.
3. Uyushiq   bo’lak   o’zi   uchun   umumiy   hisoblangan   bo’lak   bilan
bir  xil  munosabatda  bo’ladi.
4. Uyushiq  bo’laklar  sanash  intonatsiyasi  orqali  talaffuz  qilinadi.
5.   Uyushiq     bo’laklar,   odatda,   bir     xil     so’z     turkumlaridan
ifodalanadi.
39.2.Uyushiq  bo’laklarning  ma’no  munosabatlari.  
Uyushiq     bo’laklar     gapda     o’zaro     teng     bog’lovchilar   bilan,   pauza     va
sanash     intonatsiyasi   bilan     aloqaga     kirishadi.   O’zaro     bir   -   biri     bilan     teng
257 bog’langan   uyushiq   bo’laklar   o’rtasida, asosan, quyidagi   ma’no   munosabatlari
mavjud  bo’ladi:
1. Uyushiq   bo’laklar   o’rin, joy   jihati bilan   o’zaro   munosabatda   bo’lgan
predmet     va     hodisalarni     ko’rsatadi:     U   yerda     jilg’alar,   daryolar,   o’tib
bo’lmaydigan  botqoqlar, kishi  oyoq  bosmagan  changalzorlar  bor (Asq. M.).
2.   Uyushiq     bo’laklar     payt       jihatidan     birlashgan     voqea,   hodisalarni,
predmetlarni   ifodalaydi: Kechki   soat   bir   yarimgacha o’tirdim, yotdim, uxladim
(A.Q.).
3.   Uyushiq     bo’laklar     umumiy     jins     tushunchani     tashkil     qiluvchi     tur
tushunchalarni     atab     keladilar:   Pastlikda     bahor     gullari:   lolalar,   chuchmomalar,
boychechaklar, binafshalar  qiyg’os  ochilib  yotardi (P.T.).
4.   Uyushiq     bo’laklar     bir     predmet     yoki     hodisaning     turli     belgilarini
ko’rsatib  keladi. Bunda  sinonim  va  antonimlar  ham  uyushib  keladi: Qiz  yosh,
kamtarin  va  go’zal  edi. Ota  o’ta  ko’ngilchan  va  xushfe’l  odam  edi.
5.   Uyushiq     bo’laklar     butunning     bo’laklarini     ko’rsatadi:     Ertaga
respublikamizning     viloyat,   shahar,     tuman,   qishloq     va     ovul     kengashlariga
saylovlar  kuni ("Xalq  so’zi").
6. Uyushiq   bo’laklar   so’zlovchining   predmet    yoki    hodisalarga   bo’lgan
munosabatini     ko’rsatuvchi     emotsionallikka     ham     asoslanadi.   Bunda     mantiqiy
jihatdan   har   xil   bo’lgan   tushuncha   va   tasavvurlarni   bildiruvchi   so’zlar ham
uyushib     kelishlari     va     bir     hodisani     gavdalantirishlari     mumkin:   Rasuljonning
qo’shig’i  hayotday  shirin, muhabbatday  kuchli  edi   ("Sh.Yu. ").
Gap  bo’laklarining  barchasi  uyushib  kela  oladi:
Uyushiq     ega:   O’zining     kechmish     bolaligi,   qishlog’i,   o’rtoqlari     yodiga
tushdi  (O.).
Uyushiq  kesim: Olimjon  singlisiga  tikildi – da, darhol  tushundi (Sh.R.).
Uyushiq   to’ldiruvchi:    Botirali       ular    uchun,  xalq    uchun,  ozodlik    uchun
jonini   fido   qilganini   bilib   qo’yishsin   (H.G’.). Oyqizning   barcha   harakatlarini
kuzatgan  Lola  uning  jasorati  va  mardligiga, chidam  va  sadoqatiga  qoyil  qoldi
(Sh.R.).
Uyushiq     aniqlovchi:   To’g’onbek     iyagidagi     qizg’ish,   siyrak,   dag’al
soqolini     qashib,   sukut     etdi   (O.).   O’n     minglarcha     xalqning,   mashinalarning
suroni  bilan  to’la  qurilishda  hayot  qaynar  edi (O.).
Gap     tarkibida     qator     kelgan     sifatlovchilar     uyushgan     va     uyushmagan
holda  bo’lishi  mumkin.
Sifatlovchilar     predmetni       bir     tomondan     aniqlab,   uning     bir     yoki     turli
belgilarini  bildirsa  va  o’zaro  teng  holatda  bo’lsa, uyushib  keladi.
258 Uyushgan     sifatlovchilar     sifatlanmishga     ayrim   -   ayrim     holda     bitishuv
usuli     bilan     birikadi:   Quyuq,   bahaybat,   badjahl   bulutlardan     yirik     tomchilar
savalab  turardi  (O.).
Sifatlovchilar  predmetni  turli  tomondan, ya’ni  rang, shakl, material, vaqt,
hajm, tus  kabi  belgi - xususiyatlar  tomonidan  aniqlasa, uyushmagan  bo’ladi.
Uyushmagan     sifatlovchilar     o’z     sifatlanmishi     bilan     murakkab     so’z
birikmasi    hosil   qiladi: tobe   bo’lagi    oddiy     gap       bo’lagi, hokim   bo’lagi   esa
so’z     birikmasi     shaklida     bo’ladi.   Tobe     bo’lak     hokim     bo’lak     bilan     bitishuv
asosida     birikadi:   Bahodir     ota     oppoq       uzun     soqolini     salobat     bilan     silardi
(Sh.R.).   
Uyushgan     izohlovchi:   ...   filologiya     fanlari     doktori,   professor
A.N.Kononov - turkologlarning  otaxoni.
Uyushgan  hol: Andijonda,  Marg’ilonda, Qo’qonda  picha  sargardon  bo’lib
yurdi  (M.I.). Adolat  qo’rqib, qaltirab, jahl  ustida  yonib, tez - tez  yurardi (Sh.R.).
Uyushgan  bo’laklar  yoyiq  yoki  yig’iq  holda  bo’ladi: bir  gap  bo’lagining
o’zi  uyushib  kelsa, yig’iq, bular  o’ziga  oid  so’zlar  bilan  kengayib  kelsa, yoyiq
bo’ladi.
39.3. Gap  bo’laklarining  uyushishi.
         Gap  bo’laklari  quyidagi  vositalar  yordamida  uyushadilar:
1.   Sanash     intonatsiyasi     yordamida:   Xushmuomalalik       gapirganda,
biror  xatti  - harakatda  o’zini  tuta  bilishlikni  talab  qiladi. Botiralining  aniq  va
sodda  so’zlari  xonadagilarning  qalbiga  o’t  yoqdi (H.G’.).
2. Teng  bog’lovchilar  yordamida:
a)   biriktiruv     bog’lovchilari     (va,     ham,   hamda)   yordamida         va
bog’lovchi     vazifasida     kelgan     bilan     ko’makchisi,   -u,   -yu,   -da     yuklamalari
yordamida:  Abdurasul    bilan   Xolmurod   bir    oz   kitob   varaqladilar  (P.T.). Usta
Hazratqul - yangi  posyolkaning  tashabbuskori  va  rahbari – Oyqiz  kelayotganini
ko’rdi - yu, tezgina  yurib  qarshisiga  chiqdi (Sh.R.).
b)   zidlov     bog’lovchilari   (ammo,   lekin,   biroq,   balki)     uyushgan
bo’laklarni  bir - biriga  zid  qo’yish  yo’li  bilan  bog’laydi:  Butun  kuchimni  ikki
ko’zimga     yig’dimda     uning     bevafo,   biroq     g’amgin,   sho’x,   lekin     ma’yus
ko’zlariga     tikildim   (G’.G’.).   Bo’rondan     so’ng     Olimjon     brigadasidagi     ishlar
ozaymadi, balki  ko’paydi  (Sh.R.).
Zidlov  bog’lovchilari  vazifasida  ba’zan  -u, -yu yuklamalari  ham  keladi:
Efim     Danilovich   xuddi     gapiradigan     bir     qiyofada     turib,   xalqqa     qaradi-yu,
gapirmadi  (Asq.M.).
v)   ayiruv     bog’lovchilari     yordamida:   yo,   yoki,   yohud,   dam,   goho,
goh,   ba’zan,   bir,   hali.   Ayiruv     bog’lovchilaridan     dam,   goh,   goho,   ba’zan   ,   bir
259 hamma     vaqt     uyushiq     bo’laklar     oldidan     takrorlanib     keladi     va     uyushiq
bo’laklarda     ifodalangan     hodisalarning     galma   -   gal     yuz     berishini     ko’rsatadi:
Gulnor     ko’zlarini     dam   ochib,   dam     yumib,   uyquga     qarshilik     ko’rsatadi   (O.).
Yo’lchi  goh  bunga  shubhalanadi, goh  ishonadi  (O.).
Yo,   yoki,   yoxud     ayiruv     bog’lovchilari     uyushgan     bo’laklarning
birini     ikkinchisidan     ajratib     ko’rsatish     yo’li     bilan     bog’laydi:   Ovqat     puli     yo
tegar,   yo     tegmas     edi   (S.A.).   Aftidan     xurjunda     yo   qatlama,   yo     yong’oq     yoki
holva  bo’lishi  kerak  (M.X.).  
g)   inkor     bog’lovchisi   (na,   na)   yordamida     gap     bo’laklari     uyushib
keladi     va     shu     bo’laklar     orqali     anglashilgan     voqelikning     bo’lishsizligini
anglatadi:  Bu yerda  na  g’urbat, na g’am. Bunda  bor: harorat, muhabbat, shafqat
(G’.G’.).
Uyushiq     bo’lakli   gaplarda   umumlashtiruvchi   so’z. Uyushiq   bo’laklarda
ifodalanuvchi     tushunchalarni     o’zida     birlashtiruvchi,     bir     umumiy     nom     bilan
atovchi  bo’lak  umumlashtiruvchi  so’z  deb  ataladi. Umumlashtiruvchi  so’z  jins
tushunchasini, uyushiq  bo’laklar  tur  tushunchasini  ifodalaydi.
Uyushiq     bo’laklar     qanday     gap     bo’lagi     bo’lsalar,   ularni     yakunlovchi
umumlashtiruvchi  so’z  ham  shu  gap  bo’lagi  bo’lib  hisoblanadi: Elmurodning
do’stlari   -   Ergash,   Jo’ra     va     Omonboy     ham     birin   -   ketin     ta’tildan     qaytishdi
(P.T.).   Ba’zan     Semyonni,   Madali     akani,   o’smir     Vasyatkani   -   hammasini     ko’z
oldimga  keltiraman  (Asq.M.).
Umumlashtiruvchi   so’zlar   ko’pincha   hamma, hamma     narsa, hech   kim,
hech  nima, hamma  vaqt, hech  qachon, hamma  joyda, hech  qayerda kabi  so’zlar
va   otlar   bilan   ifodalanadi: Bog’ning   turli   joylarida   har   xil   mevali   daraxtlar:
nok,   o’rik,   jiyda     va   hokazo     anchagina     (O.).   Quyosh,   havo,   suv   -   hammasi
bizning  eng  qadrli  do’stimiz  (O.).
Umumlashtiruvchi   so’zlar     takror     qo’llaniladi.   Bunda     ma’no
kuchaytiriladi: O’sha   vaqtlarda   ham   qaynab   chiqqan   suvning   jildirab   oqishi,
yaproqlarning     shivirlashi,   buloq     ostidagi     toshlarning     qimirlashi   –   hamma,
hammasi  dilga  orom  beradi (O.).
Bir     gap    tarkibida     ikkita    umumlashtiruvchi      so’z       keladi.  Ulardan    biri
uyushiq     bo’laklardan       oldin,   ikkinchisi     keyin     keladi:   Xo’jalikdagi     bu     yilgi
ishlar   –   go’za     parvarishi,   yangi     uchastkani     o’zlashtirib,   paxta     ekish,   uy   -   joy
binolari, gidrostantsiya   qurilishi - bularning   hammasi   mehnat   talab   qiladi   (R.
F.).
Uyushiq     bo’laklarda     tinish     belgilari.   Quyidagi     holatlarda     uyushiq
bo’laklarda  vergul  ishlatiladi:
1. Uyushiq  bo’laklar  sanash  intonatsiyasi  bilan  birikkanda.
260 2. Uyushiq  bo’laklar  zidlov  bog’lovchilari  yordamida   birikkanda.
3.Uyushiq     bo’laklar     takrorlanuvchi     bog’lovchilar     yordamida
birikkanda.
Quyidagi  holatlarda  uyushiq  bo’laklarda  ikki  nuqta  va  tire  ishlatiladi:
1.   Umumlashtiruvchi     so’z     uyushiq     bo’laklardan     so’ng     kelsa,
uyushiq     bo’laklardan     keyin     tire     qo’yiladi:     Bu     uyda     na   Ashirdan,   na   Saxat
cho’loqdan - hech  kimdan  darak  yo’q  (B. K.).
2.   Umumlashtiruvchi     so’z     uyushiq     bo’laklardan     avval     kelganda,
uyushiq  bo’laklardan  oldin  ikki  nuqta  qo’yiladi: Farg’ona  vodiysining  o’zida:
Namanganda     ham,Qo’qonda     ham,   Andijonda     ham     masterovoylar     bosh
ko’tarishayapti  (M .I.). 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1.Gap  tarkibiga izoh bering Bir  turdagi  bo’laklar  gapning   
2.Bir     turdagi     bo’laklar     gapning   qaysi   bo’lagini   tashkil   qiladi?
3.Uyushiq  bo’laklarga izoh bering?  
4.   Uyushgan  bo’laklar  o’zaro  tenglanishini tavsiflang?
     5.Uyushiq  bo’lak  komponentlarini izohlang? 
                      40.GAPNING AJRATILGAN BO’LAKLARI
40.1. Ajratilgan  bo’laklar.  
       Intonatsion  hamda  fikran  ajratilib, gapda  ma’lum  mustaqillikka  ega
bo’lgan  bo’laklar  ajratilgan  bo’laklar  sanaladi.
      Ajratilgan  bo’laklar  nutqda  biror  bo’lakni  ajratib, bo’rttirib, ta’kidlab
ko’rsatish   uchun   xizmat   qilib, tinglovchi   diqqatini   shu   bo’lakka   jalb   qiladi.
Bunday     bo’laklar     og’zaki     nutqda     alohida       intonatsiya     bilan     aytilib,   muhim
uslubiy  vosita  ham   hisoblanadi.
      Intonatsiya  gap  bo’laklarini  ajratuvchi  grammatik  vositadir: ajratilgan
bo’laklar    oldidan   ohang   ko’tariladi. Ajratilgan   bo’laklar    odatda    pauza   bilan
ajratilib       mantiqiy   urg’u   oladi:   Ko’kda, daraxtlar   ustida, g’uj - g’uj   yulduzlar
yonadi (O.).
Gap   bo’laklarining   ajratilishi    turli    sintaktik     holat     bilan    bog’liq.
Bular   quyidagilar:
1)   izohlash     zaruriyati     gap     bo’laklarini     ajratish     uchun     sharoit
yaratadi:   Bahor     bilan     Po’lat     hovlida,   hovuz     bo’yidagi     tollar     soyasida,   dars
tayyorlab  o’tirishardi (Sh.R.);
261 2)     inversiya     sifatlovchi     va     izohlovchilarning     ajratilishi     uchun
imkoniyat     yaratadi:   G’ulomov,   yalang     bosh,   majnun     tollar     tagida     aylanib
yurardi (I.R.). Sobir  Rahimov, birinchi  o’zbek  generali, o’chmas  nom  qoldirdi.
3)   gap     bo’laklarining     yoyiq     holda     kelishi.   Bunda     ravishdosh,
sifatdosh, - day, - dek  affikslari  bilan  yasalgan  ravish  o’ziga  oid  so’zlar  bilan
kengayib,   ajratilgan     bo’lak     hosil     qiladi:   Traktorchilar,   bo’ron     bilan
o’chakishganday, tun  bo’yi yer  haydadi  (Sh.R.).
4)   gap     bo’laklarining     ko’makchilar     bilan     kelishi     ularni     ajratish
uchun     sharoit     yaratadi.   Bunda     qurilma     ko’pincha     yoyiq     holda   bo’ladi:
Qamishkapaliklar, odamlarni   nomlari   bilan   atashdan   ko’ra, xususiyatlari   bilan
ta’riflashni  afzal  ko’radilar  (A.Q.). 
Ajratilgan     bo’laklar     qaysi     gap     bo’lagiga     tegishligiga     qarab,   bir
necha  xil  bo’ladi: ajratilgan  egalar, ajratilgan  kesimlar,  ajratilgan  aniqlovchilar,
ajratilgan izohlovchilar,  ajratilgan  to’ldiruvchilar, ajratilgan  hollar.
40.2. Ajratilgan  bosh  bo’laklar.
                   Ajratilgan  bosh  bo’laklar  o’zidan  oldin  kelgan  ega  yoki  kesimni
izohlaydi:
1.   Ajratilgan     egalar:   Hamma,   hatto     ko’rgan     odamlar     ham,   klubni
yana     ko’rishga     shoshilar     edi     (A.Q.).   Keyinchalik     biz,   aka   -   uka     ikkovimiz,
texnikaga  berildik (P.Q.).
2.   Ajratilgan     kesimlar:   Mening     tug’ilgan     yilim   -   shu-bir   ming
to’qqiz  yuz yettinch .
Ikkinchi     darajali     bo’laklarning     ajratilishi     izohlash,   inversiya,   gap
bo’laklarining  kengayib  kelishi  bilan  bog’liq.
  Ajratilgan     aniqlovchilar     ikki     xil:   ajratilgan     sifatlovchi,   ajratilgan
qaratuvchi.
Sifatlovchilarning  ajratilishi  inversiya  hodisasi  bilan  bog’liq: belgi
ta’kidlab, bo’rttirib  ifoda  qilinganda, u  o’z  sifatlanmishidan  keyin  keltiriladi:
Biri  aks  etadi  gullarda,
Biri  olim  - yoqimli, xushfe’l  (X.P.).
Ajratilgan     qaratuvchi     o’zidan     oldin     kelgan     boshqa     bir
qaratuvchini   izohlaydi   va   konkretlashtiradi: Onasi   ham   bolasining, baxti   qora
jigargo’shasining, ko’zlarida  shu  zoru  mushtoqlik  olovini  ko’rdi  (M.I.).
40.3. Ajratilgan  izohlovchilar tasnifi. 
Izohlovchilarning  ajratilishi  inversiya  hodisasi  bilan  bog’liq: kasb-
hunar, amal, unvon  kabilarni  ifoda  qiluvchi  izohlovchilar  o’z  izohlanmishidan
keyin    keltiriladi:  Denisov     -  dehqonlar    orasida     ko’p    yurgan    sobiq    irrigator  -
sodda, odamshavanda, lekin  talabchan, haqiqatchi  edi (O.).
262 Ajratilgan     izohlovchilar     ko’pincha     egaga     taalluqli     bo’ladi.
Ajratilgan   izohlovchi   bilan   izohlanmish   o’rtasida   ya’ni, masalan, ayniqsa, shu
jumladan  kabi  so’zlar  keladi: 
Agar  boshlansa  to’y, qishloq  mirobi  chiqmasin  yoddan;
Reja  to’lganda, ya’ni  qishloq  bazm  chog’ida  ( S.Abd. ) .
40.4.Ajratilgan  to’ldiruvchi.  
To’ldiruvchi  o’zidan  oldin  kelgan  to’ldiruvchining  ma’nosini  izohlaydi,
unga     aniqlik     kiritadi,   boshqa     turdagi     ajratilgan     bo’laklar     kabi,   o’ziga     xos
intonatsiyaga   ega   bo’ladi. Vositasiz    va   vositali    to’ldiruvchi    ajratiladi. Bunda
ular     o’zlaridan     oldin     kelgan     shu     tipdagi     to’ldiruvchilarni     izohlaydi:   Xalq
mulkining  katta  parchasin, yetti  yuz gektar  oltin  tuproqni, necha  yillardan  beri
qamish,   sho’r     bosib     yotibdi   (H.G’.).   Bektemirga,   sobiq     sodda     cho’ponga,
komandirning  fikri  g’oyat  yoqdi  (O.).
  Yoyiq  holda  kelgan  ko’makchili  konstruksiyalar  bilan  ifodalangan
to’ldiruvchilar   ajratiladi. qurilma   tarkibida   imkoniyatlarga   qaraganda, tashqari,
ko’ra,   ustiga,   singari     kabi     ko’makchilar     keladi:   Bu   yer,   ilm     san’at     o’chog’i
bo’lishidan  tashqari, mamlakatdagi  eng  go’zal  shaharlardan  biri  edi (O.).
40.5.Ajratilgan  hollar.  
Ajratilgan     hollar     o’zidan     oldin     kelgan   holning     ma’nosini     izohlaydi.
Ajratilgan  holning so’rog’i, vazifasi izohlayotgan  holning  so’rog’i  va  vazifasiga
teng  bo’ladi:  Ahmedov  divanga, Bo’taboyning  yoniga, o’tirdi  (A.Q.).
Ajratilgan     hollar     -   day,   -dek     affikslari     bilan     yasalgan     ravishlar     bilan
ifodalanadi     va     ular     o’xshatish     o’rami     shaklida     kengayib     kelib     ajratiladi:
Onaxon, hozirgina  yugurib  kelgan  odamday, tez - tez  nafas  olar  edi  (Asq.M.).
Ravishdosh     bilan     ifodalangan     hollar     o’zlariga     oid     so’zlar     bilan
kengayib     kelib     ajratiladi:   Oyqiz,   ikki     qo’lini     ko’ksiga     qo’yib,   hurmat     bilan
xalqqa  ta’zim  qildi  (Sh.R.)
Nazorat uchun savol va topshiriqlar 
1. Gap  bo’laklarining  ajratilishini tavsiflang?
2. Gap  bo’laklarining  yoyiq  holda  kelishibi izohlang?
3. Ajratilgan  bosh  bo’laklarqanday gap?
4. Gap  bo’laklarining  ko’makchilar  bilan  kelishiga izoh bering? 
            41.GAP BO‘LAKLARI SANALMAYDIGAN BIRLIKLAR
263           Tayanch tushunchalar : gap  tarkibi,  qo’llanilish  shakllari, kirish  so’zlar,
semantika, stilistika,  xususiyat, kiritma  kontruktsiyalar, qo’llanilish  shakllari.
41.1. Undalma.
So`zlovchining   nutqi   qaratilgan   shaxs   yoki   predmetni   bildirgan   so`z
undalma deyiladi. Gapda ba`zan, gapning bo`lagi vazifasidagi so`zlardan tashqari,
shunday  so`z   yoki   so`z  gruppasi  ham  bo`ladiki,  ular  shu   gapda  mazmun  jihatdan
bog`lansa ham, grammatik jihatidan bog`lanmaydi. Bularga undalmalar  kiradi. 
Gap bo`laklari bilan grammatik jihatdan bog`lanmagan undalmalarning turli
ko`rinishlari   bor.   Misollarni   chog`ishtiring:   Marhamat   azizlarim,   mustaqillik
to`yiga. 
Ushbu   misollardagi   azizlarim,   qo`yu   qo`zim   so`zlari   grammatik   jihatidan
gap bo`laklari bilan bog`lanmagan.
Undalma   dialogik   nutqda,   monologda,   muallif   nutqida,   murojaat,   shior,
buyruq, chaqiriq, e`lonlarda   ishlatiladi.
41.2. Undalmaning ifodalanishi.
Undalmalar   bosh   kelishik   shaklidagi   ot   yoki   otlashgan   so`zlar   bilan
ifodalanadi. 
Ot bilan : O`g`lim, sira bo`lmaydi urush! 
Otlashgan sifat bilan: Yaxshilar, biz ham boraylik.
Son bilan: Uchinchilar, oldinga o`tinglar.
Olmosh bilan: Sen  ham qani, bu yoqqa kelchi?
Sifatdosh bilan: O`qiganlar,  sizlarga rahmat.
Undov so`zlar bilan: Hoy, sizni kutib turibmiz. 
So`z   birikmalari   turg`un   iboralar   bilan:   Xayr,   ko`zim   qorasi.   Hoy   qiz
tushmagur, nima qilyapsan?
Undalmalar   ko`pincha   shaxsning   ismi,   familiyasi,   unvoni,   taxallusi,   laqabi,
kasbi   yoki   qarindoshlik   munosabatlarini   bildiruvchi   bosh   kelishik   formasidagi
so`zlar bilan ifodalanadi: Karim Sobirovich, xonamga kiring. Ol, jiyan, yo`l yurib
kelgansan. Ey Navoiy, umr o`tar yeldek, o`zingni shod tut.
Emotsional   nutqda   undalmalar   jonli   va   jonsiz   predmetlarga,   mavhum
tushunchalarga qaratilgan bo`lishi  mumkin. Masalan:  Iltijo qilurman senga, tabiat
meni pok niyatdan ayirma aslo. Ey quyosh, ko`rsat yuzing.
Sifatdoshning   -gur,   -kur   shaklli   otlashgan   turi   ham   undalmani   hosil   qiladi:
Niyatingga yetkur, quloq sol! 
Undalmalar   ayrim   o`rinlarda   shaxs,   predmetning     tashqi   biror   belgisini
ifodalaydi:   cho`loq,   ko`r,   kar   va     shunga   o`xshash   so`zlar   undalmalarni   tashkil
qiladi.   Ba`zan   Hoy,   shapkali!   Ey,   mashina!   tipidagi   undalmalar   ham   og`zaki
nutqda uchraydi.
264 41.3.Undalmalarni tuzilishiga ko`ra turi.
 Undalmalar tarkibiga ko`ra  3 ga bo`linadi: 
1.Yig`iq undalmalar
2.Yoyiq undalmalar 
3.Murakkab undalmalar
Yig`iq   undalmalar   -     yolg`iz   bir   so`zdangina   tarkib   topadi.   Masalan:
O`quvchilar,  yo`l harakati qoidalariga rioya qiling.
Yoyiq   undalmalar   -     o`ziga   oid   so`zlar   bilan   kengayib   keladi.   Yoyiq
undalmalar sifat, sifatdosh, ot bilan ifodalanadi:   Aziz   do`stlar, davramizga   xush
kelibsiz. Sevar yorim, senga  bir gap bo`ldimi, Shirvon eldan yo bir xabar keldimi?
Murakkab   undalmalar-   yolg`iz   undov   so`z   bilan   yoki   undov   so`zlar   bilan
barobar, aniqlovchi, izohlovchilar bilan  birga kelishi mumkin. Bu holda kuchli his
– tuyg`u ifodalanadi: Sher yurak ey qahramon, yovdan jahonni pok et (H.O.) 
41.4.   Kirish kontruktsiyalar.
Kirish   tuzilmalar    so’zlovchining   gapning   ayrim    bo’laklari   yoki    butun
ifodaga     bo’lgan     sub’yektiv     munosabatini,   emotsional     tuyg’ularini     ifodalaydi:
Yolqin  akang  bundan  ham  kattaroq  bir unvonni  ko’zlayapti, chamasi (P.Q.).
Kirish     vazifasida     so’z     turkumidan     ajralib     chiqib,   faqat     kirish
vazifasida     ishlatiladigan     so’zlar     (masalan,   shekilli,   albatta,   demak,   modomiki
kabilar),   ma’lum     so’z     turkumidan     ajralib     chiqmagan,   kirish     vazifasida     ham,
gap     bo’lagi     vazifasida     ham     qo’llanuvchi     so’zlar     (qisqasi,   rost,   aftidan,   oxiri
kabilar)  keladi Kirish     tuzilmalar     tuzilishiga     ko’ra     3     xil:   kirish     bo’laklar,
kirish  birikmalar, kirish  gaplar.
Kirish   bo’laklar   bir   so’zdan   iborat   bo’lib, ma’lum   so’z   turkumi   bilan
bog’lanadi. Shunga  ko’ra, kirish  bo’laklar  quyidagi  turlarga  bo’linadi:
a) ot   tipidagi   kirish   bo’laklar: chamasi,  taajjub, modomiki, odatda, oxiri,
nazarimda, baxtimizga, baxtga  qarshi, so’ziga  ko’ra  kabilar.
b)   olmosh     tipidagi     kirish     bo’laklar:   menimcha,   seningcha,   uningcha
kabilar.
v)   sifat     tipidagi     kirish     bo’laklar:   so’zsiz,   to’g’ri,   durust,   qisqasi,   tabiiy
kabilar.
g) son  tipidagi  kirish  bo’laklar: birinchidan, ikkinchidan  kabilar.
d) ravish    tipidagi  kirish  bo’laklar: dastlab, oxir, nihoyat, umuman, asosan,
aksincha  kabilar.
e)   fe’l     tipidagi     kirish     bo’laklar:     kechirasiz,   bundan     chiqdiki,
anglashiladiki, deyman  kabilar  
Kirish  birikmalar  birikma  holida  bo’lib, ularning  tuzilishi  quyidagicha:
265 a)   qaratuvchili     kirish     birikmalar:   uning   fikricha,   buning     ustiga,   sening
nazaringda  kabilar.
b) sifatlovchili  kirish  birikmalar: bir tomondan, shu  jumladan  kabilar.
v)   to’ldiruvchili     kirish     birikmalar:   menga     desa,   qisqasini     aytsam,
to’g’risini  aytganda  kabilar.
g) holli   kirish   birikmalar: qisqasini   aytganda, boshqacha   aytganda, ochiq
gapirganda  kabilar.
d)   aniqlovchili     va     to’ldiruvchili     kirish     birikmalar:     uning     so’ziga
qaraganda, sening  gapingga  qaraganda  kabilar.
e) aniqlovchi va to’ldiruvchili   kirish   birikmalar: uning   ochiq   aytishicha,
uning  ochiq  gapirishicha. 
j)   aniqlovchi,   hol     va     to’ldiruvchili     kirish     birikmalar:   uning     ochiq
gapirishiga  qaraganda.   
Kirish     gaplar.   Bular     gap     shaklida     bo’ladi:   Qurbon     ota     aytmoqchi,
gullarni  o’z  ilmidan  bahramand  qildi (A .Q.).
Kirish  tuzilmalar  quyidagilarni  ifodalaydi:
1)   So’zlovchining     aytilayotgan     fikriga     bo’lgan     munosabatini     bildiradi.
Bunga  albatta, ehtimol, balki, shubhasiz, haqiqatan, darhaqiqat, baxtimizga, afsus,
essiz, so’zsiz, chamasi, shekilli,  toleimizga, koshki, baxtga  qarshi, muqarrar, ajab,
to’g’risini     aytganda,  ochiq    aytganda  kabilar   kiradi.  Bular    quyidagi    ma’nolarni
anglatadi:
a)   ishonch     yoki     tasdiqni   (albatta,   shubhasiz,   so’zsiz,   haqiqatan,   muqarrar
kabilar): Darhaqiqat, bugungi  sayr  umrbod  esda  qoladigan  bo’ldi (J. A.).
b)   gumonni   (ehtimol,   balki,   chamasi,   shekilli,   aftidan):     Ehtimol,     kelib
qolar (So’zl.).
v)   shodlik,   mamnunlikni   (baxtimizga,   toleyimizga,   hayriyat,   shukur):
Xayriyat, bugun  havo  ochiq  bo’ldi.
g)  afsus, achinish, taajjubni  ( afsus, essiz,    nahotki, baxtga   qarshi, ajabki):
Eh, attang, shuncha  mehnat  qilsang mehnating  ko’kka  sovurilsa  (Sh.R.).
d) orzu - umidni (koshki, shoyad, koshkiydi): Koshki, akasi  Yo’lchi  bo’lsa
edi (O.).
2)   Aytilayotgan     fikrning     kimga     qarashli     ekanligini     ifodalaydi.   Bunga
menimcha,   aytishlaricha,   ma’lum     bo’lishicha,     uning     so’ziga     qaraganda,   uning
qayd     qilishicha,   seningcha,   nazarimda,   sening     gapingga     qaraganda     kabilar
kiradi: Ernazar  akaning  aytishicha, bu  yil  saraton  juda  issiq  boshlandi  (I. R.).
3)   Aytilayotgan     fikrning     tartibini     ifodalaydi.   Bunga     birinchidan,
ikkinchidan,   avvalo,   nihoyat,   oxiri     kabilar     kiradi:   Nihoyat,   go’zal     kunlarning
266 birida     zabardast     odam     bilan     qudratli     mashina     cho’lning     qoq     o’rtasida
uchrashdi (S. N.).
4) Aytilayotgan   fikrning   oldingi   fikr   bilan   aloqasini   ifodalaydi. Bunga
demak,   xullas,   xulosa     qilib     aytganda,   anglashiladiki,   shunday   qilib,   baribir,
binobarin,  ko’rinadiki,    ochiq   qilib    aytganda,  qisqasi,  bir     so’z    bilan    aytganda
kabilar  kiradi: Shunday  qilib, tarixiy  shartnomaga  qo’l  qo’yildi  (Ya.).
5)   Aytilayotgan     fikrning     odatda     ro’y     beruvchi     hodisa     ekanligini
ifodalaydi.   Bunga     odatda,   odat     bo’yicha,   odatga     ko’ra     kabilar     kiradi:     Odat
bo’yicha,   shovqin     solish,   atrofdagilarni     bezovta     qilish,   asabiga     tegish     man
qilinadi.
Kirish   tuzilmalarning     ba’zilari   (demak,   haqiqatan,   darhaqiqat,   baxtimizga,
to’g’ri kabilar)  ko’proq  gap  boshida, ba’zilari (shekilli) gap  oxirida, ko’pchiligi
esa  gap  o’rtasida  keladi.
41.5. Kiritma  kontruktsiyalar.
                    Kiritma   tuzilmalar   gap   mazmuniga     yoki     uning     ayrim     bo’laklari
ma’nosiga   oid   qo’shimcha   izoh,   ma’lumotlar   beradi.   Bular   gap     tarkibiga     nutq
jarayonida     kiritilib,   gap     bilan     logik   -   semantik     jihatdan     munosabatga
kirishadilar.   Kiritma   tuzilmalar     intonatsion     jihatdan     mustaqillikka     ega
bo’ladilar. Ular   biror   so’roqqa   javob   bo’lmaydi, sintaktik   vazifa   bajarmaydi,
gap   bo’lagi   yoki   qo’shma   gaplarning   kesimi   bo’lib     kelmaydi.Kiritma   tuzilmalar
tushunilishi    qiyin    yoki    tushunilmaydigan     so’zlar  (dialektizm,  professionalizm,
termin, jargonizm, arxaizm, istorizm kabilar) ma’nosini, ayrim leksik birliklarning
talaffuzi   va   etimologiyasini     izohlash,   so’zlovchining     sub’yektiv   -   emotsional
munosabatini     ifodalash,   xabar     manbaini     ko’rsatish,   qo’shimcha   ma’lumotlar
berish uchun xizmat  qiladi: Boshidagi    qalampir   nusxa   qora   do’ppisi   ham  (na
chust     nusxaga     o’xshaydi,   na     marg’ilon     nusxaga)   yangi   (H.   G’.).   Kiritma
tuzilmalar  tuzilishiga  ko’ra  3 turga  bo’linadi:  kiritma  bo’lak, kiritma  birikma,
kiritma  gaplar. Kiritma  bo’lak  ayrim  so’z  shaklida  bo’ladi: Go’daklikdan  she’r
yod     ola     boshlagan     Alisher     ajoyib     natijaga     erishdi.     Ellik     ming     bayt     (yuz
ming   satr)    she’rni    yod   oldi    (I. S.)  Kiritma birikmalar  so’z birikmasi  shaklida
bo’ladi:   U   (safardan     qaytgan     kishi)     ...   juda     mayda     odatiy     voqealarni     ham
qoldirmay  so’zlar  edi (G’.G’.). Kiritma  gaplar  gap   shaklida  bo’ladi: Shu payt
dumi  kalta   chavkar    ot    mingan   qora    soqolli    keksa    bir    bek (yuz   ayollarniki
singari     tuksiz     bo’lganidan,   jangchilar     o’zaro     uni     ko’sa     deb     atashardi)
Xusaynning   yoniga     yugurib   keldi   (L.B.). Kiritma   tuzilmalar   gapning   barcha
tiplari    tarkibida   kelishi    mumkin. Ba’zan    bir    gap   (ko’proq   murakkablashgan
gaplar)   tarkibida   bir   necha   bo’lishi   ham   mumkin: Mehmonxonaga   joylashib,
267 soqol   –   mo’ylovlarni     olib     (Ochil     sho’x     harakat     bilan     yuzini     siladi),   keyin
agitator  sifatida   (u  ko’kragini  kerdi) salobat  bilan  kirib  bordim  (P.Q.). 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. So`zlovchining nutqi qaratilgan……..?     
2. Gapda ba`zan, gapning bo`lagi vazifasini izohlang?
3. Gap   bo`laklari   bilan   grammatik   jihatdan   bog`lanmagan   undalmalarga
misollar keltiring?
4. Emotsional nutqga izoh bering? 
42.Gapning tuzilish jihatdan turlari. Sodda gap turlari
Tayanch tushunchalar :   ega,   bir   bosh   bo‘lakli   gaplar,   kesim,   tarkib,
harakat, bajaruvchi shaxs, egasi topiladigan gap, egasi topilmaydigan gap.
42.1. Gapning grammatik asosi.
 Gapning grammatik asosini bosh bo‘laklar ega va kesim tashkil etadi. 
  Sodda   gaplar   grammatik   asosning   tarkibiga   ko‘ra   ikkiga   bo‘linadi:   ikki   bosh
bo‘lakli   gaplar   va   bir   bosh   bo‘lakli   gaplar.   Ikki   bosh   bo‘lakli   gaplarda   gapning
grammatik   asosi   ega   ham,   kesim   ham   mavjud   bo‘ladi.   Masalan:   Men   sizni   o‘z
qizimdan a’lo ko‘rardim. (O.).
          42.2. Bir bosh bo‘lakli gap.
Bir   bosh   bo‘lakli   gaplarda   gapning   grammatik   asosi   bir   bosh   bo‘lak
tarkibidan, ya’ni yo ega va unga oid so‘zlardan; yo kesim va unga oid so‘zlardan
tuziladi.   Masalan:   Otamning   ham   o‘zimning   qanday   fikr   va   maslak   kishisi
ekanligimizni   aytib   o‘tmoqchi   bo‘laman.(A.Qodiriy.)Tong.Zveno   dalaga   chiqdi.
(o.)
Bir   bosh   bo‘lakli   gaplarda   gapning   ega   yoki   kesimi   yashirinmaydi,
predikativlik   bir   bosh   bo‘lak   orqali   ifodalanadi,   ya’ni   ega   ifodalangan   bo‘lsa,
kesimning   mazmuni   eganing   mazmuni   orqali   bilinadi   yoki   kesim   ifodalansa,
eganing   mazmuni   kesimning   mazmunidan   anglashilib   turadi.   Egasiz   bir   bosh
bo‘lakli   gaplar   faqat   kesim   tarkibidan   iborat   bo‘ladi,   ega   bo‘lmaydi.   Bunday
gaplarda   kesim   orqali   harakatning   bajaruvchi   shaxsning   topib   bo‘ladi   yoki   topib
bo‘lmaydi. Shunga ko‘ra egasiz bir bosh bo‘lakli gaplar ikki xil: egasi topiladigan
gap va egasi topilmaydigan gap.  Egasi topiladigan gaplarda ega qatnashmasa ham,
lekin uni gapning kesimidan anglab olish mumkin. Bunday gaplarda asosiy diqqat
bajaruvchi   shaxsga   emas,   balki   harakatga   qaratilgan   bo‘ladi.   Gapning   kesimi,
asosan, fe’l bilan ifodalanadi. 
    Egasi topiladigan gaplarning shunday turlari bor:
268 a) shaxsi aniq gap; b) shaxsi noaniq gap; v) shaxsi umumlashgan gap.
        a)   Shaxsi   aniq   gap.   Kesimi   asosan,   fe’l   bilan   ifodalanib,   harakatni
bajaruvchi shaxsni aniq ko‘rsatib turadigan bir bosh bo‘lakli gapga shaxsi aniq gap
deyiladi. 
         Shaxsi aniq gapning kesimi vazifasida kelgan so‘z tarkibidagi tuslovchi
qo‘shimchalar   eganing   qaysi   shaxsda   ekanligini   aniq   ko‘rsatib   turadi.   Bu
qo‘shimchalar eganing I va II shaxsga oidligini bildiradi. Masalan:  Bolaligimning
beg‘ubor betashvish yillarini qo‘msadim. (A.Qodiriy.)
    Shaxsi aniq gapning kesimi ko‘pincha ijro maylidagi hamda buyruq-istak,
shart-istak maylidagi fe’llar bilan ifodalanadi: Qo‘shiq deb yozdim yurak unlarini.
Ыylab   qarasam,   mulohaza   qilib   ko‘rsam,   sizning   o‘zingiz   qo‘shiq   ekansiz.
Bilmaymiz,   qachonlardan   beri   yurakda   yashirin   edi   bu   tuyg‘u.   Uni   kurashib,
istirob chekib ham yurakdan chiqarib tashlab olmadim. (M.Qoriev.) Keldi ochilur
chog‘ing,   o‘zliging   namoyon   qil,   parchalab   kishanlarni   har   tomon   parishon   qil.
(H.Hamza.)
        Shaxsi   aniq   gapning   kesimi   ot   kesim   holi   bo‘lishi   mumkin:   Uch
farzandning onasiman kabi.
        b)   Shaxsi   noaniq   gap.   Kesimi   fe’l   bilan   ifodalanib,   shaxsni   aniq
ko‘rsatmaydigan   bir   bosh   bo‘lakli   gap   shaxsi   noaniq   gap   deyiladi.  Shaxsi   noaniq
gapning   kesimi   odatda,   III   shaxs   shaklidagi   aniq   fe’llardan   bo‘ladi,   lekin   shunga
qaramay,   bajaruvchi   shaxs-kesimdan   anglashilgan   harakatning   bajaruvchisi   aniq
bo‘lmaydi.   Demak,   bunda   grammatik   shaxs   aniq   bo‘lsa   ham,   u   konkret   shaxsni
anglatmaydi.   Masalan:   Kecha   ertalab   shaharni   bir   aylanib   kelayin   deb   chiqib
ketgan. (A.Qodiriy.) Bugungi majlisda shu masalani ko‘taradilar.
    v) Shaxsi umumlashgan gap. Kesimi fe’l bilan ifodalanib, ma’no jihatdan
umumga qaratilgan bir bosh bo‘lakli gapga shaxsi umumlashgan gap deyiladi.
42.3. Shaxsi umumlashgan gap.
        Shaxsi   umumlashgan   gaplardan   anglashilgan   ish-harakat   grammatik
jihatdan ma’lum bir shaxsga oid bo‘lsa ham, mazmun jihatidan hammaga umumga
qarashli bo‘ladi.
Masalan:   Yaxshi   bo‘lsang,   o‘zarsan.   Yomon   bo‘lsang   to‘zarsan.   (Maqol.)
Bugungi ishni ertaga qo‘yma. (Maqol.) Tinchlik uchun kurashaylik.
    Shaxsi umumlashgan gapning kesimi ko‘pincha fe’lning III shaxs buyruq-
istak   maylidagi   shakl   bilan   qo‘llanadi,   I   va   II   shaxsdagi     fe’llar   bilan   kam
ifodalanadi.   
     Shaxsi umumlashgan gapning kesimi  ijro mayli va shart-istak maylidagi
fe’llar bilan ham ifodalanishi mumkin. 
269 Masalan: Bilmaganni bildim dema, qilmaganni qildim dema. (Maqol.) Olim
bo‘lsang, olam seniki. (Maqol.)
    Maqollar ko‘proq shaxsi umumlashgan gap shaklida bo‘ladi. 
       Egasi topilmaydigan gaplarda kesimi orqali harakatni bajaruvchi shaxsni
– egani topib bo‘lmaydi, ega umuman qatnashmaydi. Egasi topilmaydigan bunday
gap shaxssiz gap deb yuritiladi.
    Shaxssiz gapning kesimi uchinchi shaxs shaklidagi fe’l bilan   ifodalanib,
ko‘pincha  sostavli tarzda keladi.
    Shaxssiz gapning  kesimi  quyidagicha ifodalanadi:
a)   fe’lning   ravishdosh   shakli   bo‘ladi,   bo‘lmaydi   so‘zlari   bilan:   Ilmni
mehnatsiz egallab bo‘lmaydi.
b)   shart   maylidagi   fe’l   bo‘ladi,   bo‘lmaydi   so‘zlari   bilan:   Bu   masalani
janjalsiz hal qilsa bo‘ladi.
v) fe’lning harakat nomi shakli kerak, zarur, lozim, darkor, mumkin so‘zlari
bilan: do‘stning aybini yuziga aytish kerak.
g)   majhul   nisbat   qo‘shimchasini   olgan   fe’l   bilan:   Samarqandga   shu   yo‘l
bilan boriladi.
d) to‘g‘ri so‘zi holida, kelmoq fe’lining tuslangan shakli bilan: Balki undan
qochibroq yurishga to‘g‘ri keladi. Ammo odamni ish tanitadi. (O.)
 3.  Kesimsiz bir bosh bo‘lakli gap: nominativ gap  
        Kesimsiz   bir   bosh   bo‘lakli   faqat   ega   tarkibidan   iborat   bo‘ladi,   kesim
bo‘lmaydi. Kesimsiz bir bosh bo‘lakli gap nominativ gap (atov gap) deb yuritiladi.
    Bosh kelishikdagi ot otlashgan so‘z bilan ifodalanib, predmet yoki voqea-
hodisalarning mavjudligini tasdiqlovchi gaplarga nominativ gap deyiladi. Masalan:
May...Ajoyib so‘lim bir bahor!(S.Nazarov.)
        Nominativ   gaplar   shaklan   oddiy   so‘z   va   so‘z   birikmalariga   o‘xshaydi,
ammo maxsus gap intonatsiyasining bo‘lishi bilan va ma’lum bir fikr tugalligining
ifodalanishi   bilan   ulardan   farqlanib   turadi.   Oddiy   so‘z   intonatsiya   orqali   gapga
aylanadi. Nominativ gapdan keyin uning mazmunini to‘ldirib keluvchi gap kelishi
talab qilinadi.
     Nominativ gap yig‘iq va yoyiq bo‘lishi mumkin. Nominativ gap bir bosh
bo‘lakli   o‘zidangina   iborat   bo‘lsa,   yig‘iq   bo‘ladi:   Tun.   Hamma   shirin   uyquda
yotibdi. (O.H.)
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Sodda gaplarga izoh bering?  
2. Ikki bosh bo‘lakli gaplarni izohlang?
3. Bir bosh bo‘lakli gaplarni izohlang?
4. Egasiz bir bosh bo‘lakli gaplarni izohlang?
270 5. Nominativ gaplarqanday gaplar?
43.Qo‘shma   gap   uning   turlari.     Qo‘shma   gap   va   uning   turlari.
Bog‘langan qo‘shma gap
                                                
Tayanch   tushunchalar:   Lisoniy   struktura,     qo‘shma   gap,   sodda   gap,  farq,
daraja, ravshan, sodda gap, shakllangan kesim, qo‘shma gap,  mazmun, grammatik
jihat,  birikuv.
43.1. Qo‘shma gap turlari.
                    Qo‘shma   gap  sodda   gap   bilan   mustahkam   bog‘langan,   biroq   undan   ham
struktur,   ham   uzatilayotgan   axborot   miqdori   va   sifati   nuqtayi   nazaridan
farqlanuvchi   sintaktik   qurilma.   Shu   bois   qo‘shma   gapning   umumiy   lisoniy
mohiyati   uning   sodda   gap   bilan   o‘zaro   munosabatida   ochiladi.   Lisoniy   struktura
jihatidan   qo‘shma   gapning   sodda   gapdan   farqi   ma’lum   darajada   ravshan.
Aniqrog‘i,   sodda   gapda   shakllangan   kesim   bitta   bo‘lsa,   qo‘shma   gapda   u   birdan
ortiq bo‘ladi va birdan ortiq sodda gaplarning mazmun hamda grammatik jihatdan
birikuvidan  tashkil   topadi.  Misollar:  1.  Men   sizni  bilaman,  siz   bunday  qilmaysiz.
(Oyb.).   2.   Nima   qilasan,   qishloqqa   qaytasanmi?   (Oyb).   3.   Dunyoda   nima   ko‘p   –
kulgu   ko‘p.   (Oyb.).   4.   Bilamanki,   sodda   barmoqlaring   tilla   uzuk   taqmagan.
(Uyg‘.).   5.   Majlisda   ko‘riladigan   masalalarning   muhim   tomoni   shundaki,   unda
cho‘l yerlarni suvga serob qilish masalasi muhokama qilinadi.
Ko‘rinadiki, 1-gapda bilaman va qilmaysiz, 2-gapda qilasan va qaytasanmi,
3-gapda   ko‘p   va   ko‘p,   4-gapda   bilaman   va   taqmagan,   5-gapda   shundaki   va
muhokama qilinadi  kabi har  bir  gapdagi birdan ortiq kesim  sintaktik qurilmaning
qo‘shma   gapligini   ta’minlovchi   muhim   asoslardan   biri.   Kesimlarning   birdan
ortiqligidan   tashqari,   har   bir   qo‘shma   gapda   ifodalanayotgan   birdan   ortiq   fikr,
axborotning o‘zaro zich munosabati, gaplararo grammatik taqozo etuvchilik hamda
intonatsion   yaxlitlik   kabilar   ham   bu   sintaktik   qurilmalarning   qo‘shma   gapligini
ta’minlaydi. 
Kommunikativ   nuqtayi   nazardan   sodda   gap   bir   fikrni,   axborotni   uzatish
vazifasini bajarsa, qo‘shma gapda birdan ortiq hukm o‘z ifodasini topgan bo‘ladi.
Shuningdek,   bu   alohida   axborotlar   asosidagi   munosabat   ham   qo‘shma   gapda
qaysidir   darajada   bo‘rtib   turadi.   Masalan:   Jahongir   keldi.     Men     shu   ondayoq
jo‘nadim gaplarida ifodalangan fikrlar bir-biriga o‘zaro bog‘liq bo‘lib, gaplarning
271 biri ikkinchisini taqozo etadi. Bu jihatdan ular Jahongir keldi va men shu ondayoq
ketdim gapidan ajralib turadi. 
Demak,   qo‘shma   gap   grammatik   shakllangan   va   birdan   ortiq   axborotni
tashish uchun mo‘ljallangan nisbiy mustaqil  sodda gapning grammatik, semantik,
intonatsion va kommunikativ jihatdan yaxlitlangan butunligidir.
Qo‘shma  gap tarkibidagi  sodda gap  alohida olingan sodda gapdan  nisbatan
mustaqil   emasligi   bilan   ajralib   turadi.   Avvalo,   bu   –   grammatik   va   intonatsion
nomustaqillik.   Bahor   keldi,   shuning   uchun   dala   ishlari   qizib   ketdi   qurilmasiga
ergash gapli qo‘shma gap tusini bergan jihat mazmuniy va grammatik taqozo etish
va   birdan   ortiq   axborot   mavjudligi.   Birinchi   gapdagi   mazmun   ikkinchi   gapdagi
mazmun uchun sabab maqomida. Biroq bunday mazmuniy zich bog‘lanishsiz ham
qo‘shma   gap   hosil   bo‘lishi   mumkin.   Osmonda   turnalarning   «qurey-qurey»i
eshitilardi,   uzoqlardan   cho‘ponlarning   hay-haylagani   quloqqa   chalinardi.
Ikkinchidan,     shuning   uchun   bog‘lovchisi   qo‘shma   gap   a’zolarini   grammatik
jihatdan zich munosabatga kiritgan (Biroq bu bog‘lovchisiz ham qo‘shma gap hosil
qilish   mumkin:   Bahor   keldi,   dala   ishlari   qizib   ketdi.)         Ammo   sodda   gaplar
orasidagi   intonatsion   uzilish   qo‘shma   gapni   sodda   gapga   parchalab   yuborishi
mumkin:   Bahor   keldi,   shuning   uchun   dala   ishlari   qizib   ketdi   –   Bahor   keldi.
Shuning uchun dala ishlari qizib ketdi.  
Demak,   ma’lum   bo‘ladiki,   qo‘shma   gap   tarkibidagi   sodda   gapning   o‘zaro
zichlashuvi   mazmun,   grammatik   shakl   va   intonatsiya   nuqtayi   nazaridan   bo‘ladi.
Ammo bu omillar darajali ziddiyatda turadi:
intonatsiya – grammatik shakl – mazmun
Chunki   mazmuniy   bog‘liqlik   va   grammatik   shakl   mavjud   bo‘lsa   ham,
birlashtiruvchi   intonatsiya   bo‘lmasa,   ayrim   gaplar   qo‘shma   gapni   tashkil   eta
olmaydi.   Ammo   mazmuniy   bog‘liqlik   va   grammatik   aloqa   bo‘lmasa   ham,
intonatsiya asosida qo‘shma gap hosil qilish mumkin (bog‘lovchisiz qo‘shma gap).
Sodda   gaplar   asosida   ajratuvchi   pauza   bo‘lganda,   qo‘shma   gapning   yaxlitligiga
putur   etadi.   Masalan,   Men   sen   bilan   bormoqchi   edim.   Biroq   sen   qarshilik
qilmasliging   kerak.     Gaplar   orasida   qo‘shma   gapning   barcha   belgilari   mavjud.
Birgina   birlashtiruvchi   ohangning   yo‘qligi   sodda   gaplarning   mustaqil   bo‘lishiga
olib kelgan.
Qo‘shma   gapni   uyushiq   kesimli   sodda   gapdan,   sodda   va   qo‘shma     gap
orasidagi  uyushgan gapdan farqlash lozim. Uyushiq kesimli sodda gap egasi bitta,
bitta   umumiy   [Pm]ga   ega   bo‘lgan   birdan   ortiq   kesimdan   tashkil   topgan   gap.
Misollar: 1. Jamshid o‘qir, yozar va chizar edi. 2. Do‘kondorlar do‘konlarini ochib,
mudrab   o‘tirishardi.   3.   Qushlar   tinimsiz   chug‘urlashar   va   charx   urishar   edi.
Uyushgan   gap   esa,   aytilganidek,     birdan   ortiq   egaga,   shuningdek,   bitta   umumiy
272 [Pm]li birdan ortiq kesimga ega bo‘lgan gap. Misollar: 1. Bahor kelar, dala ishlari
qizib   ketar   edi.   2.   Jamshid   o‘qir,   Jahongir   yozar,   Isroil   esa   chizar   edi.   3.
Do‘kondorlar savdoga chorlab, attorlar esa mollarini maqtab o‘tirishardi. 
Qo‘shma   gap   esa   har   biri   o‘z   [Pm]ga   ega   bo‘lgan   birdan   ortiq   kesimdan
tashkil topadi: 1. Jamshid o‘qirdi, Jahongir yozardi, Isroil esa chizardi.
Substansial   yondashuvda   bir   egali,   lekin   birdan   ortiq     kesimli   gap   ham
qo‘shma   gap   sifatida   qaraladi.  Chunki   har   bir   kesimda   shaxs-son,   zamon,   tasdiq-
inkor,   modallik   (kesimlik)   ma’nolari   birdan   ortiq   ifodalanadi.   Bu   esa   semantik
nuqtayi nazardan ularning har birida alohida axborot mavjudligidan dalolat beradi.
Qo‘shma gap tarkibiga kiruvchi sodda gap orasida   teng yoki tobe sintaktik
aloqa mavjud bo‘ladi. 
Sodda   gapdagi   tenglanish   va   tobelanish   qo‘shma   gaplardagi   tenglashish   va
tobelanishdan farq qiladi. 
  Bog‘lovchisiz   qo‘shma   gap   tarkibidagi   sodda   gap   o‘zaro   tobe   yoki   teng
bog‘lovchi  vositasiz  birikadi. Ammo bu gapda mazmuniy va intonatsion yaxlitlik
kuchayadi.   Chunki   bog‘lovchi   vosita,   mazmuniy   va   intonatsion   birikuvchanlik
omili   qo‘shma   gap   tarkibida   yaxlitlikni   tashkil   etib,   ulardan   biri   kuchsizlansa,
boshqalari   buning   evaziga   kuchayadi.   Demak,   bog‘lovchisiz   qo‘shma   gapda
bog‘lovchi   vositaning   hissasi   mazmuniy   va   intonatsion   birikuvchanlik   omili
zimmasiga yuklatiladi.
Ko‘rinadiki,   ikki   yoki   undan   ortiq   sodda   gapning   bir   murakkab   butunlikni
tashkil  etishi  ularning shakliy (grammatik), mazmuniy va intonatsion muvofiqligi
natijasida yuz beradi. Qo‘shma gapni tashkil etayotgan sodda gap  ohang jihatidan
mutlaq tugallikka ega bo‘lmaydi. Ammo mazmuniy va grammatik jihatdan nisbiy
yakunlangan   bo‘ladi.   Bu   nisbiylik   mustaqil   sodda   gapdagi   tugallanganlikdan
farqlanadi. Qo‘shma  gap tarkibida birikayotgan bir  sodda gapning modal  sifatlari
ikkinchisiga   ta’sir   etmasdan   qolmaydi.   Natijada   yangi   modal   ma’no   vujudga
keladi. Bu masala kesimning MKSh va NKSh turi bilan ham zich aloqador hodisa.
Shuningdek,   qo‘shma   gap   tarkibiy   qismini   bog‘layotgan   bog‘lovchi   vositadagi
modal ma’no ham ana shu hosila modal ma’noga qorishadi.
43.2.Qo‘shma gap tasnifi asoslari.  
Lisoniy birlik serqirra mohiyatli bo‘lganligi bois kamida ikkita paradigmaga
kiradi. Shu sababli biror butunlikka kiruvchi lisoniy birlikni kamida ikki tomondan
tasniflash mumkin bo‘ladi. 
Qo‘shma   gap   ham     lisoniy   birlik     sifatida   murakkab   tabiatli   bo‘lib,   bu
murakkablik   uning   lisoniy   sathda   tutgan   o‘rni,   tarkibidagi   sodda   gapning
grammatik shakli va bog‘lovchi vositalari hamda mazmuniy munosabatining rang-
barangligi bilan belgilanadi. Shuningdek, qo‘shma gap turlarini xilma-xil asoslarda
273 turlicha   tasniflash   mumkin   bo‘ladi.   Tasnif   asosining   aniqligi   va   izchil   amalga
oshirilishi masala mohiyatini oydinlashtirishda muhim.
43.3. Qo‘shma gapning ma’noviy va struktur tasnifi.
Qo‘shma gapning ma’noviy va struktur tasnifi ko‘p holda o‘zaro farqlanadi.
Formal sintaksis qo‘shma gap tasnifida ko‘p hollarda ularning nutqiy belgi-
xususiyati,   zohiriy   alomatiga   tayanadi.   Substansial   sintaksis   tasnifi   esa   qo‘shma
gapning lisoniy mohiyatidan kelib chiqqan holda amalga oshiriladi.
Qo‘shma   gap,   avvalo,   sodda   va   uyushgan   gapdan   o‘z   qurilish   usulining
boshqachaligi   bilan   farqlanadi.   Demak,   umumiy   lisoniy   mohiyat   sifatida   gaplar
qurilish qolipiga ko‘ra dastlabki tasnifda uchga bo‘linadi. (Tasnifda gaplarning eng
kichik qurilish qolipiga tayanamiz).
                                      GAP
  WPm          ((S1-W1)(S2-W2))Pm           WPm  – WPm
sodda gap         uyushgan gap                    qo‘shma gap
Bunda, aytilganidek, sodda va qo‘shma gap tasnifning chekka, uyushgan gap
oraliq vaziyatini egallaydi.
Qo‘shma gap ham o‘z navbatida qolipning tur va ko‘rinishiga ega bo‘ladi.
WPm-WPm   umumiy   qolipining   yuzaga   chiqish   turini,   umumiy   qolip   bilan
nutqiy ko‘rinish orasidagi  turli  bosqichdagi  oraliq qolipni  aniqlash me’yori, belgi
va mezonlarni muayyanlashtirmoq lozim bo‘ladi.
Ma’lumki,   qo‘shma   gapning   tur   va   ko‘rinishini   o‘rganishda   sodda   gapning
eng   kichik   qolipi   asos   qilib   olingan.   Sodda   gapning   eng   kichik   qolipi     WPmdan
iborat bo‘lsa, mantiqan qo‘shma gapning qurilish qolipi 
W1P m1-W2Pm2-W3Pm3 · n dir.
Qo‘shma   gapning   lisoniy   qolipi   W1Pm1-W2Pm2-W3Pm3·n   ekanligini
nazarda   tutgan   holda   qo‘shma   gapning   eng   kichik   qolipi   uchun   WPm-WPm
ramzidan foydalaniladi.
Qo‘shma   gapning   o‘zi   kabi   uning   tasnifi   ham   turli-tuman.   Quyida   ulardan
ayrimlarini keltiramiz 
  1.Gapning lisoniy sintaktik qolipiga ko‘ra
WPm, WPm WPm → WPm WPm ↔ WPm
2.Gap tarkibidagi bog‘lovchi vositalarga ko‘ra
Ohang bilan bog‘lan-gan
QG Teng bog‘lovchi bilan bog‘lan-gan
QG Yuklamalar bilan bog‘langan
QG Nisbiy so‘zlar bilan bog‘lan-gan
QG Tobe bog‘lovchi-lar bilan bog‘langan
QG
274 3.   Qo‘shma   gap   tarkibiy   qismlari   orasidagi   ma’noviy   munosabatning
ifodalanishiga ko‘ra, birin-ketinlik, sabab o‘rin yoki payt vaziyat,   izohlash
yoki qiyoslash ichki fikr
4. Qo‘shma gap qismlari orasidagi funksional munosabatlariga ko‘ra
         a) tenglik
b) tobelik
biriktiruv     Zidlov, ayiruv, ega-kesim; 
aniqlovchi aniqlanmish, to‘ldiruvchi to‘ldirilmish,   hol-hollanmish
5. Qo‘shma gaplarning ifoda maqsadiga ko‘ra
Darak so‘roq buyruq
6.   Qo‘shma   gap   tarkibiy   qismlarining   reallik   va   irrealligiga   ko‘ra   real   gap
irreal gap ritorik gap (irreal gapga yaqin turadi)
Bog‘langan qo‘shma gaplar ikki teng huquqli komponentlarning mazmunan
bir-biri   bilan   bog‘lanishi,   teng   bog‘lovchilar   yoki   ular   vazifasidagi   yuklamalar
orqali birikishi va tenglanish intonatsiyasi orqali aytilishidan hosil bo‘ladigan ikki
komponentli qo‘shma gapning bir turidir. Bog‘langan qo‘shma gap tarkibidagi ikki
komponent   tenglanish   munosabati   bilan   bir-biriga   birikkanligi   uchun   ular
tuzilishiga ko‘ra alohida olingan sodda gaplarga o‘xshaydi. Lekin ular tarkibidagi
har   ikki   komponentni   mustaqil   sodda   gapga   teng   hisoblab   bo‘lmaydi.   Chunki   u
komponentlarni  «mustaqil»   deb  hisoblasak,  ular   qo‘shma   gap  tarkibiga  kirgan  va
qushma gapning bir komponentini tashkil qilgan deb hisoblab bo‘lmaydi. Shunga
ko‘ra   bog‘langan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   teng   huquqli   komponentlarni   nisbiy
mustaqil qismlardan (gaplardan) tuzilgan deb hisoblaymiz.
43.4. Bog‘langan qo‘shma gap.
Bog‘langan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   ikkinchi   komponent   mustaqil   sodda
gapday   mazmun   ifodalasa   ham,   birinchi   komponent   keyingisiga   mazmunan
bog‘lanib, undagi voqea-hodisaning bir vaqtda yoki turli vaqtda yuzaga kelishini,
zidlikka qaramay ma’lum voqea-hodisaning yuzaga kelishini, inkor yoki qiyoslash
kabi   mazmunan   ifodalaydi.   Misol:   Yaxshidur   achchiq   haqiqat,   lek   shirin   yolg‘on
yomon. Dutor «Ifor» kuyini chaldi va childirma ham nozik qul bilan unga qo‘shila
bordi   (A.Qodiriy).   Goh   ko‘lankalar   yonib   ketadi,   goh   shu’lalarni   ko‘lankalar
yutadi   (Oybek).   Tong   hali   yorishmagan,   lekin   osmonda   yulduzlar   siyraklashgan
edi (Oybek).
Misollardan   ko‘rinadiki,   bog‘langan   qo‘shma   gapni   tashkil   qilgan   har   bir
komponent   alohida   olingan   sodda   gaplarday   shakllangan   bo‘lsa   ham   ular   orasida
mazmuniy bog‘lanish mavjud bo‘lib, ketma-ket yuzaga keladigan yoki mazmunan
zid bo‘lishiga qaramay sodir bo‘ladigan voqea-hodisa ifodalangandir.
275 Bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlarini   birlashtirish   uchun   teng
bog‘lovchilar va shu bog‘lovchilar vazifasini bajaradigan ayrim yuklamalar orqali
qullaniladi.   Teng   bog‘lovchilar   ishlatilishiga   ko‘ra   ikki   xil   bo‘ladi:   yakka
qo‘llanuvchi   teng   bog‘lovchilar   (va,   ham(da),   ammo,   lekin,   biroq   kabi)   va
takrorlanib   qo‘llanuvchi   teng   bog‘lovchilar   (goh-goh,   dam-dam,   ba’zan-ba’zan,
yo-yo,   bir-bir,   na-na   kabilar).   Ma’lumki,   takrorlanib   qo‘llanuvchi   bog‘lovchilar
takroriy   (juft)   so‘zlarday   yonma-yon   qo‘llanmay,   ular   har   bir   komponentning
boshida keladilar.
Bog‘langan   qo‘shma   gap   qismlarini   biriktiruvchi   teng   bog‘lovchilar
vazifasiga ko‘ra ikki turga bo‘linadi:
a)   hech   qanday   ma’no   ifodalamay,   faqat   bog‘lovchi   bo‘lib   ishlatiladigan
so‘zlar: va, ham(da), na-na, yo-yo, lekin, ammo, biroq kabi.
b)   ham   bog‘lovchi,   ham   mustaqil   so‘z   vazifasida   ishlatiladigan   so‘zlar:
ba’zan-ba’zan, goh-goh, dam-dam kabi.
Ma’lumki,   birinchi   turdagi   teng   bog‘lovchilar   teng   huquqli   qismlarni
(uyushiq   bo‘laklar   va   bog‘langan   qo‘shma   gap   qismlarini)   bir-biriga   bog‘lash
uchun   ishlatiladi   va   hech   qanday   ma’no   ifodalamaydi.   Misol:   O’zbek   oyim
o‘rnidan turdi va mehmonlar ham unga ergashdilar (A.Qodiriy). Aytish oson, lekin
mone’likni bartaraf etmoq mahol (Oybek). Yaxshilik qilmoqqa menda na yo‘l bor,
yomonlik qilmoqqa na ixtiyor bor.
Teng   bog‘lovchilarning   shunday   turlari   borki,   ular   qo‘shma   gap   qismlarini
bir-biriga   bog‘lash   bilan   birga,   ma’lum   ma’noni   (asosan   payt   ma’nosini)
ifodalaydilar.   Misol:   U   goh   sevinib   shirin   hayollarga   tolar,   goh   butun   vujudini
qo‘rquv   bosardi   (O.).   Dam   jahlim   chiqadi,   dam   unga   achinaman   ham.   Ba’zan
kuchli   shamol   bo‘lar,   ba’zan   sharillab   yomg‘ir   yog‘ardi.   Keltirilgan   misollardan
ko‘rinadiki, goh-goh, dam-dam, ba’zan-ba’zan bog‘lovchilari bog‘langan qo‘shma
gap   komponentlarini   bog‘lash   bilan   birga   qachon?   qay   vaqtda?   kabi   so‘roqlarga
javob bo‘lib, payt ma’nosini ham ifodalagan va tarkibida payt holi vazifasini ham
bajargan.   Bunday   holatni   faqat   bog‘langan   qo‘shma   gapda   emas,   sodda   gap
tarkibida   qo‘llanganda   ham   kuzatish   mumkin.   Misol:   Men   ba’zan   yanglishib   ha
m qolaman. Goho biz dam olish uchun o‘z qishlog‘imizga ham borib kelardik.
Keltirilgan   misollarda   ba’zan   va   goho   so‘zlari   qachon?
so‘rog‘iga   javob   bo‘lib,   sodda   gapda   payt   holi   vazifasida   kelgan.   Jonli
so‘zlashuvda ba’zan so‘zi ba’zida yoki ba’zi vaqtda (paytda) shaklida, goh(o) so‘zi
esa   goyigida,   goyigi   vaqtda   (paytda)   shaklida   ishlatilishi   mumkin.   Misol:
Dugonam goyigida shoshib yaxshi  gapira olmay qolardi. Ba’zida biz to‘planishib
uzoq vaqt bahslashib qolardik.
276 Yuqoridagilardan   shunday   xulosa   qilish   mumkinki,   teng   bog‘lovchilarning
ayrimlari   mustaqil   so‘zlar   kabi   turli   ma’no   ifodalab,   gapning   ma’lum   bo‘lagi
vazifasida kela olishi mumkin. Bu xil bog‘lovchilar gapdagi vazifasi va ma’nosiga
ko‘ra payt ravishlari o‘rnida qo‘llanadi. Shunga ko‘ra bularni ravish ¬ -bog‘lovchi
deb   nomlash   mumkin.   Bunday   ayiruv   bog‘lovchilari   sodda   gapda   uyushiq
bo‘laklar   orasida   qo‘llanganda   ham   shu   xilda   payt   ma’nosini   ifodalaydi.   Misol:
Oltinoy   goh   qult-qult   yutinib,   goh   sal   o‘pkasini   bosib   bo‘lgan   voqealarni   gapirib
berdi. U ro‘parasida qaqqayib turgan bu odamning dam qahr tulporiga minib, dam
egardan   tushib   gapirayotgan   gaplarini   hech   ilg‘ab   ololmasdi   (S.Ahmad).   Issiq
narsani «ho‘-ho‘lab» dam u qo‘liga dam bu qo‘liga olardi (O.Yoqubov).
Bog‘langan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   komponentlar   teng   bog‘lovchilar
vazifasidagi yuklamalar orqali birikishi mumkin.
Odatda, -u(yu), -ku, -da yuklamalari teng huquqli komponentlarni biriktirib
kelishi   mumkin.   Shu   xil   vazifani   bajarganda,   bu   yuklamalarni   teng   bog‘lovchilar
bilan sinonim holda (bog‘lovchilar o‘rnida almashtirib) qo‘llash mumkin bo‘ladi.
Misol: Dimog‘imga quruq beda, yalpiz va allaqanday gullarning biroz taxir
hidi   urildi-yu,   ajoyib   yoz   oqshomlari   esimga   tushib   ketdi.   (O.Yoqubov).   (-   ...
dimog‘imga   taxir   hidlar   urildi   va   ...).   Bunga   Ashrafxonning   gaplari   qo‘shildi-yu,
yuragi iliq bir mehrga to‘ldi. 
(   -   ...     gaplari   qo‘shildi   va   ...)   Bo‘sh   yerlar   ko‘p-u,   bu   yerlardan
foydalanadigan insonlar yo‘q. (- ... yerlar ko‘p, lekin ...).
Berilgan   misollarning   birinchi   va   ikkinchisida   –yu   yuklamasi   lekin
bog‘lovchisi   bilan   almashtirilib   qo‘llanishi   mumkin.   Lekin   bu   yuklama   teng
huquqli   bo‘lmagan   komponentlar   orasida   (ergashgan   qo‘shma   gaplar   tarkibida)
kelib, boshqa yordamchilar vazifasini  bajarish mumkin: Eshik g‘irch etib ochildi-
yu, xonaga hech kim kirmadi (Eshik ochilsa ham, xonaga hech kim kirmadi).
Bog‘langan qo‘shma gap qismlari yuqorida aytilganidek, asosan, tenglanish
intonatsiyasi (sanash ohangi) bilan aytiladi. Mazmun munosabatining turlichaligiga
qarab intonatsiya ham o‘zgaradi.
Misol:   Ko‘rsatma   berlidi   va   biz   ishni   boshlab   yubordik.   Hamma   yig‘ildi,
lekin mashg‘ulot hali boshlanganicha yo‘q.
Berilgan misollarda komponentlar orasidagi intonatsiya turlichadir.
Bog‘langan   qo‘shma   gaplar   tarkibidagi   kesimlar   ba’zan   bir   xil   so‘z   bilan
ifodalanganidan,   ayrim   vaqtda   ularning   biri   ellipsis   hodisasiga   uchrashi
(qo‘llanmasligi   yoki   tushib   qolishi)   mumkin.   Bunday   hodisa   ko‘pincha
komponentlari   galma-gal   yuzaga   keladigan   voqea-hodisani   ifodalovchi
komponentlar orasida, inkorni bildiruvchi qismlar orasida, ayrim vaqtda qiyoslash
mazmunini   ifodalovchi   (tarkibida   esa,   bo‘lsa   yordamchi   so‘zlari   ishtirok   etgan)
277 qo‘shma   gaplar   tarkibida   sodir   bo‘ladi.   Misol:   1)   Davolanishga   na   dorisi   bor,   na
darmoni. 2) Kimsandan na xat bor, na xabar. 3) Akam o‘qituvchi bo‘lib ishlaydi,
opam esa shifokor.
Misollarning   birinchi   va   ikkinchisida   so‘nggi   komponentning   kesimi   bor
so‘zi   qo‘llanmagan,   uchinchisida   esa   keyingi   komponentdagi   sostavli   kesimning
so‘nggi qismi –bo‘lib ishlaydi qo‘llanmagan.
43.5.Biriktiruv munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar.  
Bunday   qo‘shma   gap   komponentlari   orasida   voqea-hodisaning   bir   vaqtda
yoki ketma-ket yuzaga kelganligi ifodalanadi. Biriktiruv munosabatli qushma gap
qismlari   bir-biri   bilan   va,   ham(da)   bog‘lovchilari   va   shu   bog‘lovchilar   vazifasida
qo‘llanadigan –u(yu), -da yuklamalari orqali birikadi. 
Va   bog‘lovchisi   ikki   yoki   undan   ortiq   predikativ   birlikni   bir-biriga
biriktirganda payt, chog‘ishtirish, ba’azan sabab ma’nosini ifodalaydi. Bog‘langan
qo‘shma   gap   komponentlarining   qanday   ma’no   munosabatlarini   ifodalashi   qaysi
bog‘lovchining   qo‘llanishigagina   emas,   balki   qo‘shma   gapdagi   predikativ
qismlarning   o‘rniga,   tuzilishidagi   ayrim   holatlarga,   fe’l   kesimlarning   zamoniga
ham bog‘liq:
a) va bog‘lovchisi yordami bilan tuzilgan qo‘shma gapda bir vaqtda yuzaga
kelgan   voqea,   hodisa   yoki   harakat   ifodalanishi,   ya’ni   komponentlardan
anglashilgan voqea, hodisa yoki harakatning bajarilish, yuzaga kelish payti bir-biri
bilan asosan duch kelishi mumkin. Bunday qo‘shma gap komponentlarining kesimi
ko‘pincha   fe’l   bilan   ifodalanadi:   Shu   onda   chiroq   sharaqlaganicha   shipga   borib
urildi-yu,   yerga   tushib   chilparchin   bo‘ldi   va   birdaniga   ikkita   o‘q   chiqdi.
(A.Qahhor).   Novdalarni   bezab   g‘unchalar,   tongda   aytdi   hayot   otini   va   shabada
qurg‘ur ilk sahar olib ketdi gulning totini. (H.Olimjon).
b) va bog‘lovchisi yordami bilan tuzilgan qo‘shma gapda turli vaqtda yuzaga
kelgan   voqea,   hodisa   yoki   harakat   ifodalanishi   mumkin,   ya’ni   komponentlardan
anglashilgan voqea, hodisa yoki harakatning yuzaga kelish payti bir-biri bilan duch
kelmaydi;   predikativ   qismlarning   kesimlari   fe’l   bilan   ifodalansa,   ba’zan   bir   xil,
ba’zan   har   xil   zamon   formasida   qo‘llanadi.   Qo‘shma   gap   komponentlarining
joylashish   tartibi   predikativ   qismlar   anglatgan   voqea   yoki   hodisalarning   yuzaga
kelishidagi   izchillikka   bog‘liq.   Masalan:   Soy   guvullab   oqar   va   uning   muzdek
shamoli   qirg‘oqda   tartibsiz   o‘sgan   o‘tlarni   silkitar   edi   (S.Ahmad).   Buni   ko‘rgan
xaloyiq   ichida   shovqin-suron   ko‘tarildi   va   har   tomondan   hayqiriqlar   yangradi
(Oybek).   Shamol   esar   va   uning   shovqini   daraxtlarni   mayingina   silkitar   edi.   (O.).
Ubaydulla tug‘ilgan hovli madrasaning shundoqqina qarshisida bo‘lgan va u yerda
uning   bobosi   mudarrislik   qilgan.   Ahli   majlis   Otabekni   ko‘klarga   ko‘tarib   maxtar
edi,   lekin   Homid   bu   maqtashlarga   ishtirok   etmas   va   nimadandir   g‘ijingandek   edi
278 (A.Qodiriy).   Darvoza   eshigi   ochildi   va   ichkaridan   shinam   kiyingan   yigit   chiqdi.
Qutidorni   Otabekdek   bir   yigitni   kuyov   qilishi   bilan   tabrikladi   va   shu   takallufsiz
sovchilik   ila   umr   savdosi   bitgan   hisoblandi.   (A.Qodiriy).   Ko‘p   demak   so‘zda
mag‘rurlik, va ko‘p yemak nafsga mamurlik (Navoiy).
Va   bog‘lovchisi   yordami   bilan   tuzilgan   qo‘shma   gap   qismlari   anglatgan
voqea-hodisalar bir vaqtda yoki turli vaqtda yuzaga kelgan bo‘lishidan qat’i nazar,
ko‘pincha   komponentlarning   fe’l   kesimlari   bir   xil   zamon   formasiga   ega   bo‘ladi.
Bunday   qo‘shma   gaplarda,   komponentlardagi   voqea-hodisalarning   yuzaga   kelish
payti   bilan   birga,   qisman   bo‘lsa-da,   harakatning   bajarilishidagi   sabab   va   natija
ma’nolari   ham   ifodalana   oladi:   Siddiqjonning   yuragi   jiz   etdi   va   ko‘ziga   kelgan
yoshni tez-tez kiprik qoqib yutdi (A.Qahhor). Otning yoliga yopishib qorniga tepdi
va ot uni qirga tomon olib ketdi (P.Tursun).
Ham   bog‘lovchisi   ba’zan   bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlarini   bir-
biriga   bog‘lab   keladi.   Bunda   va   bog‘lovchisi   bilan   bog‘langan   qo‘shma
gaplardagiga o‘xshash voqea-hodisalar bir vaqtda yoki turli vaqtda yuzaga keladi.
Lekin bog‘langan qo‘shma gaplarda ham  bog‘lovchisi  va bog‘lovchisiga nisbatan
juda   oz   ishlatiladi.   Uyushiq   bo‘laklarning   bog‘lanishida   esa   ham   bog‘lovchisi
yakka holda yoki takrorlangan holda juda ko‘p qo‘llanadi. Shabada yo‘l bo‘yidagi
o‘t-o‘lanlarni   tebratar   hamda   sarg‘ayib   borayotgan   arpalar   undan   mavj   urar   edi.
(O.Yo.qubov).   Va   bog‘lovchisi   bunday   xususiyatga   ega   emas.   Demak,   ham
bog‘lovchisi   qo‘shma   gapdan   ko‘ra   sodda   gapda   ko‘proq   ishlatiladi:   Polga   ham
gilam singari o‘t tashlangan, stolda ham, deraza tokchasida ham o‘tlar yotardi.
Bu   qo‘shma   gapning   tarkibidagi     ham   bog‘lovchisi   ikki   sodda   gapni   bir-
biriga bog‘lash uchun emas, qo‘shma gapning tarkibidagi  uyushiq bo‘lakni  (o‘rin
holini)   ta’kidlash   uchun   xizmat   qilgan.   Ikki   sodda   gap   esa   bog‘lovchisiz   –
intonatsiya vositasida bog‘langan.
Boshqa bir misolni ko‘zdan kechiraylik: U qiz bilan rus tilida gaplashar ham
Komila uning fikrlarini juda tez anglar  va amalga oshirishga tirishar edi (Oybek).
Bu  misolda  ikkita  biriktiruv bog‘lovchisi   bo‘lib,  bularning  birinchisi  (ham)
ikki   komponentni   bir-biriga   bog‘lab   kelgan,   keyingisi   (va)   esa   uyushiq   bo‘lakni
bog‘lash uchun qo‘llangan.
Ham   bog‘lovchisi,   sodda   gaplardagi   uyushiq   bo‘laklarning   har   birida
takrorlanib   kelganidek,   ba’zan   bog‘langan   qo‘shma   gapdagi   har   bir   sodda   gapni
bog‘lashda ham takrorlanib ishlatiladi. Bunday vaqtda qo‘shma gap komponentlari
uchun   umumiy   bo‘lgan   gap   bo‘laklari   ham   qo‘llaniladi,   ular   ko‘pincha   eganing
aniqlovchisi yoki o‘rin holi bo‘lib keladi. Sodda gap kesimlari tarkibli bo‘lganda,
to‘liqsiz   fe’l   (kesimning   keyingi   elementi)   har   ikki   gap   uchun   umumiy   bo‘lishi
ham   mumkin.   Misollar:   Huv   anovi   joyda   ham   suv   kuch   bilan   tushadi,   ham
279 stantsiya   tez   ko‘tariladi.   (S.Ahmad).   Uning   ham   ko‘zi   qattiq,   ham   tili   tez   edi
(Oybek).
Takrorlanib   ishlatilgan   ham   bog‘lovchisi   bog‘langan   qo‘shma   gap
qismlarida ba’zan ma’noni kuchaytirish, ta’kidlab ko‘rsatish uchun qo‘llanadi. Bu
o‘rinda   u  yuklama   vazifasini   bajaradi:   Otasi   ham   qaytib  keldi,   tirikchiliklari   ham
yaxshilandi (P.Qodirov).
-   da   yuklamasi   biriktiruv   bog‘lovchisi   vazifasini   bajarib,   ikki   yoki   undan
ortiq   sodda   gaplarni   bog‘laydi.   Bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlari   –da
yuklamasi   vositasida   bog‘langanda,   harakatning   odatdagidan   ko‘ra   tezroq
bajarilishi   ifodalanadi.   Bunda   voqea-hodisa   bir   paytda   emas,   balki   ketma-ket
yuzaga   kelgan   bo‘ladi.   Misollar:   Jon   singlim,   idoraga   borib,   shu   xatni   Jo‘raboy
akaga   ber-da,   o‘zing   g‘irillab   orqaga   qayt.   (S.Ahmad).   Eshikning   bir   tabaqasi
ochildi-da, kimdir Olimjonni itarib yubordi.
- u (-yu) yuklamasi ikki sodda gaplarni bog‘lab kelganda, va bog‘lovchisiga
yaqin   vazifani   bajaradi.   Bog‘langan   qo‘shma   gapda   ifodalangan   birdan   ortiq
voqea-hodisalarning   bajarilish   paytini,   sababini   ko‘rsatib   keladi.   –u   (-yu)
yuklamasi   yordami   bilan   bog‘langan   komponentlar   soni   ikkita   bo‘ladi.   Maslan:
Yarim   soat   o‘tar-o‘tmas   oradagi   begonalik   pardasi   ko‘tarildi-yu,   Siddiqjon
sarguzashtini   qisqacha   so‘zlab   berdi.   (A.   Q.).   Shu   payt   oftob   yana   bulut   ostiga
kirdi-yu, uyni shom qorong‘ilig‘i bosdi. (A.Q.).
-   u   (-yu)   yuklamasi   yordami   bilan   tuzilgan   bog‘langan   qo‘shma   gapda,
harakatning   yoki   voqea-hodisaning   biridan   ikkinchisiga   ko‘chishdagi   tezlik
ifodalanishi bilan birga, voqeaning to‘satdan, kutilmaganda yuzaga kelganligi ham
anglashiladi:   O’rmonjon   qariyalar   bilan   o‘tkazgan   bir   suhbatida   allanimadan   gap
chiqdi-yu,   kimdir   daryo   toshqini   haqida   gapirib   qoldi.   (A.Q.).   Darvoza   sharaqlab
ochildi-yu, qushdek uchib Raisa kirdi.
Bunday  qo‘shma   gaplarda  ikkinchi  komponentdagi  voqea  to‘satdan   yuzaga
kelgan   bo‘ladi.   Demak,   bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlarini   bog‘lashda
biriktiruv bog‘lovchilari va shu bog‘lovchilar funktsiyasidagi  –da,  -u 
(-yu) yuklamalari ishlatiladi. Yana misollar keltiramiz: Ichkariga qor aralash
shamol   yopirilib   kirdi-yu,   kampirning   qo‘lidagi   sham   birdan   o‘chdi
(«Choliqushi»).   Shu-shu   gap   chindan   ham   yigitlarga   ko‘chdi-yu,   ularni   eslab,
osmonda   yongan   g‘uj-g‘uj   yulduzlarga   tikilib   uxlab   qolishdi.   (O.Yo).   Eshik
ochildi-yu, Qalandarovning ozg‘in yuzi  ko‘rindi. (A.Q). Odamlarning qo‘li tegdi-
yu, tashlandiq yerlar obod bo‘lib ketdi. (S.Ahm.).
Ayrim   vaqtda   va,  lekin   bog‘lovchilari   birga   qo‘llanadi:   Oz  yeyish   badanga
shifodir har kez, Va lekin davoning asosi parhez.
43.6.Zidlov munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar.  
280 Bog‘langan   qo‘shma   gaplarning   bu   turida   «ikki   komponent»   orasidagi
mazmun bir-biriga zid qo‘yilsa ham, shu zidlikka qaramay, keyingi gapdagi voqea-
hodisa yuzaga kelgan bo‘ladi. Ko‘pincha birinchi gapda tasdiq, keyingi gapda esa
inkor mazmuni ifodalanadi. Ba’zan birinchi gap inkor, ikkinchi gap tasdiq shaklida
keladi.   Misol:   Zaynab   ham   kulgiga   qo‘shildi,   ammo   Kumush   yuzini   chetga
o‘girgan   kuyi   o‘tirar   edi.   (A.Qodiriy).   Sadoqatli   oftobachi   uning   ko‘kragiga
choroyna,   qo‘liga   boshqa   zirxli   narsalar   kiydirmoqchi   edi,   lekin   bunga
Humoyunning   sabri   chidamadi   (P.Qodirov).   Uxlovchilarning   ikkisi   pinagini
buzmadi,   ammo   do‘konning   to‘rida   yotgan   chuvak   bir   yigit   cho‘chib,   boshini
ko‘tardi. Osmonni birdan qora bulut qopladi, lekin yomg‘ir yog‘ishdan darak yo‘q.
Zidlov   munosabatli   bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlarini   o‘zaro
bog‘lashda   ammo,   lekin,   biroq   kabi   bog‘lovchilar   va   shu   bog‘lovchilar
vazifasidagi   –u(-yu),   -da   yuklamalari   ishlatiladi.   Zidlov   bog‘lovchili   bog‘langan
qo‘shma   gaplardagi   mazmun   to‘siqsiz   ergash   gapli   qo‘shma   gapdagi   mazmunga
yaqin bo‘ladi: bog‘langan qo‘shma gaplarda ham bir-biriga zid bo‘lgan ikki hodisa
ifodalanadi: Masalan: Sobir O’ktamni kabinaga o‘tirishga qistadi, lekin u unamadi
(Oybek)   -   bog‘langan   qo‘shma   gap.   Sobir   O’ktamni   kabinaga   o‘tirishga   qistasa
ham u unamadi – to‘siqsiz ergash gapli qo‘shma gap.
Ammo   bog‘lovchisi   bilan   birikkan   qo‘shma   gaplarda   komponentlardagi
mazmun   bir-biriga   qarama-qarshi   quyiladi:   Hamroqul   suvni   ichib,   bir   oz   o‘ziga
kelganday   bo‘ldi,   ammo   qayrag‘ochdagi   chumchuqlarning   chig‘irlashi   negadir
ko‘nglini   ozdirdi.   (A.Qahhor).   Tiniq   osmonda   yulduzlar   charaqlagan,   ammo   oy
ko‘rinmasdi. (O.Yoqubov).
Ba’zan ammo bog‘lovchisi bilan birikkan qo‘shma gaplardagi voqealar bir-
biriga   zid   qo‘yilishi   bilan   birga,   chog‘ishtiriladi   ham:   Abdurasul   ruschani   ancha
gaplasha   olar,   ammo   qishloqdan   kam   chiqqan,   Tojiboy   «moya-tvoya»dan   bo‘lak
hech narsani bilmas edi (P.Tursun). Mutal kuchli edi, ammo Otabek undan kuchli
edi (A.Qodiriy).
Lekin bog‘lovchisi ham mazmunan bir-biriga zid ikki sodda gapni bog‘laydi
va   ikkinchi   komponentning   boshida   qo‘llanib,   predikativ   qismlardan   biridagi
voqeaning   yuzaga   kelganligini   ko‘rsatadi:   Onaxon   yangi   shaharga   kam   kelgan,
lekin bu ko‘chalardagi katta-katta binolar esida qolgan ekan. (As.M.). Saroy qop-
qorong‘i tinch uyquda, lekin bu tinchlikni atrofdagi xo‘rozlarning qichqirishi buzar
edi. (A.Qod.). 
Ba’zan   ammo,   lekin   bog‘lovchilari   yordami   bilan   birikkan   bog‘langan
qushma   gaplarda   zidlikni   kuchaytirish   uchun   birinchi   gap   oxirida   –u(-yu)
yuklamasi   ishlatilishi   ham   mumkin.   Masalan:   Bashorat   bilan   Tursunoy   yugurib-
elib   keldilar-u,   lekin   Sofya   Borisovna   hali   ham   uyda   yo‘q   edi.   (A.Muxtor).   Bu
281 mulohazang   tuzuk-ku,   biroq   men   bilan   achchiqlashgan   bir   kishinikida   mehmon
bo‘lishi boshni qotiradi (A.Qodiriy). Daraxtdan o‘zini tashlagan men-u, lekin voy-
voylagan   qo‘shnim   Hofiz,   Qurbon   afandi   bo‘ldi.   Toshni   maydalab   qumga
aylantirish uchun bir lahza kifoya-ku, biroq qum toshga aylanishi  uchun ming yil
ham yetmaydi. 
Eslatma.   Ba’zan   bu   bog‘lovchilar   birga   qo‘llanadi:   Paxtamizning   hozirgi
holati   kuzda   yaxshi   hosil   olishga   ishontirib   turibdi,   ammo   lekin   shu   vaqtgacha
majlis uchun bironta klubimiz yo‘q. (S.Ahm.).
Biroq   bog‘lovchisi   ammo,   lekin   bog‘lovchilari   kabi   birdan   ortiq   voqea-
hodisa yoki harakatning bir-biriga qarama-qarshi qo‘yilganini va, shunga qaramay,
ulardan birining yuzaga kelishini ko‘rsatish uchun qo‘llanadi. Masalan: Qo‘rboshi
qattiq   jerkib   polvonni   gapdan   to‘xtatmoqchi   bo‘ldi,   biroq   polvon   davom   etdi
(A.Qahhor). Mashrab ko‘nglidagi bor gapni aytishga jazm qildi, biroq yuragi dov
bermadi (O.Yoqubov).
Ammo,   lekin,   biroq   bog‘lovchilari   qo‘shma   gap   komponentlarini   bir-biriga
zid bog‘laganda, ularning biri o‘rnida ikkinchisi kela oladi. Qiyoslang: Havo bulut
bo‘ldi,   biroq   yomg‘ir   yog‘madi   –   O’avo   bulut   bo‘ldi,   lekin   yomQir   yoQmadi   -
O’avo bulut bo‘ldi, ammo yomQir yoQmadi 
-u(-yu)   yuklamasi   bog‘langan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   komponentlarni
bog‘lash   mumkin.   Bunday   qo‘shma   gap   komponentlaridagi   mazmun   bir-biriga
juda   zid   bo‘ladi   yoki   birinchi   gapdan   kutilgan   natijaga   mos   kelmaydi.   Misollar:
Hujrangiz   ko‘p   ekan-u,   bitta   etajerka   yetishmaydi-da   (A.Qahhor).   Kechasi   qalin
qor yog‘di-yu, havo unchalik sovuq emas edi.
Keltirilgan   misollardagi   yuklamalar   zidlov   bog‘lovchilari   o‘rnida   kelib,
qo‘shma gap komponentlarini bog‘lash uchun xizmat qilgan. Shuning uchun ham
bunday   yuklamalar   quyidagi   gaplardagi   kabi   biriktiruv   bog‘lovchisi   o‘rnida
qo‘llangan yuklamalardan farq qiladi: Shu payt to‘satdan ko‘cha eshigi ochildi-yu,
Zunnunxo‘ja   halloslaganicha   kirib   keldi   (A.Qahhor).   Shu   payt   Bektemirning
yuragida bir nima uzilganday bo‘ldi-yu, boshlig‘i buni sezdi (Oybek).
-u(-yu)   yuklamasi   biriktiruv   bog‘lovchisiga   vazifadosh   bo‘lib   kelganida,
sodda   gaplardagi   voqea   birin-ketin   yoki   bir   vaqtda   yuzaga   keladi,   fe’l-kesimlar
ham bir shaklda – bo‘lishli shaklda bo‘ladi.   
–u(-yu)   zidlov   boglovchisi   vazifasida   kelganida   esa   bir-biriga   zid   bo‘lgan
ikki   voqeani   ifodalaydi,   shuning   uchun   ham   komponentlardagi   fe’l-kesimlarning
biri bo‘lishli, biri bo‘lishsiz shaklda keladi.
Ko‘pincha –da yuklamasi biriktiruv mazmunini ifodalovchi qo‘shma gapga,
–u(-yu) yuklamasi esa zid mazmunni bildiruvchi qo‘shma gapga xosdir.
282 Xullas,   bu   yuklamalar   ba’zan   zidlik   mazmunini   kuchaytirish   uchun   ayrim
zidlov   bog‘lovchilari   bilan   birga   ishlatiladi.   Masalan:   ammo,   lekin   bog‘lovchilari
ba’zan –u(-yu) yuklamasi bilan birga qo‘llanadi.
Demak,   bog‘langan   qo‘shma   gapda   bog‘lovchilar   o‘rnida   qo‘llanuvchi
yuklamalarning ishlatilishida ma’lum farq bor.
Zidlov   munosabatli   bog‘langan   qushma   gaplarga   misollar   keltiramiz:
O’zbek   tili   kambag‘al   emas,   lekin   o‘zbek   tilini   kambag‘al   deguvchilar   o‘zi
kambag‘al.   ¢iyosiddin   Kichkina   o‘g‘lini   sevar   edi,   lekin   Alisherning   yoshiga
munosib darajada yetuk va idrokli bo‘lishi uni tashvishga solardi. (Oybek). Qudrat
ham shodligini bildirish uchun ko‘tarinki bir gap aytmoqchi bo‘ldi, lekin shovqin
hech   bosilay   demasdi.   (J.Abdullaxonov).   Qarshisidagi   uyning   har   ikki   darichasi
yopiq,   ammo   tirqishlaridan   sham   yorug‘ligi   ko‘rinar   edi.   (A.Qodiriy).   Odamlar
oldida   uyalishing   yaxshi   fazilat,   ammo   bundan   ham   afzali   o‘zing   o‘zingdan
uyalishingdir. (L.Tolstoy).
43.7.Ayiruv munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar.  
Ayiruv munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar ketma-ket yuzaga keladigan
yoki bir-biri bilan almashinib turadigan, navbatma-navbat yuzaga keladigan birdan
ortiq   voqea-hodisa   yoki   harakatni   ifodalaydi.   Bunday   qo‘shma   gap
komponentlarining kesimi fe’l bilan ifodalangan bo‘lsa, ular zamon jihatidan ham
deyarli bir xil shaklga ega bo‘ladi. 
Goh...  goh...;   ba’zan...,  ba’zan...;   dam...,  dam...;   yo...,  yo...;   xoh...  ,   xoh...  ;
bir...   ,   bir...   kabi   ayiruv   bog‘lovchilari   qo‘shma   gapdagi   komponentlarni   ayirib,
ta’kidlab   ko‘rsatish   uchun   qo‘llanadi.   Bu   bog‘lovchilar   deyarli   har   bir   predikativ
qismning   boshida   takrorlanib   keladi:   Nuri   goh   sevinib   shirin   xayollarga   botadi,
goh   butun   vujudini   qo‘rquv   bosardi   (Oybek).   Ba’zan   ichkaridan   o‘tin   yorib
o‘choqqa o‘t qalash harakatlari eshitilar, ba’zan xotin kishining tovushi ham kelib
qolar edi. (A.Qodiriy). Dam shamol o‘kirar, dam osmonning bir burchida chaqmoq
charaqlab ketardi (O.Yoqubov). Yo bu kalla ichidagi dunyo haqiqatga aylanadi, yo
men mansabimni tashlab ketaman («Choliqushi»).
Misollardan   ko‘rinadiki,   ayiruv   bog‘lovchili   bog‘langan   qo‘shma   gap
komponentlari   mazmunan  turli   xususiyatga  ega:   goh, dam,  bir  kabi   bog‘lovchilar
birdan   ortiq   voqeaning   ketma-ket   yuzaga   kelishini   ko‘rsatsa,   yo,   xoh
bog‘lovchilari o‘sha voqealardan birininggina yuzaga kelishini ko‘rsatadi.
Yo (yoki), xoh bog‘lovchilari bilan birikkan komponentlarda voqea, hodisa
hali   yuzaga   kelmagan,   ulardan   birining   bajarilishi   endi   mo‘ljallanayotgan
bo‘lganligi   uchun,   fe’l-kesimlar   ko‘pincha     buyruq   mayli   shaklida,   kelasi   zamon
aniq   fe’li   yoki   gumon   fe’li   shaklida   bo‘ladi:   Yo   men   boray,   yo   siz   keling.   Bu
vazifani xoh o‘zingiz bajaring, xoh birovga topshiring.
283 Goh,   dam,   ba’zan,   bir     bog‘lovchilari   payt   ma’nosini   ifodalagani   uchun,
qo‘shma gap komponentlarini bog‘lashda ham o‘sha mazmun saqlanadi.
Yuqorida   aytilganidek,   bu   so‘zlar   sodda   gapning   fe’l-kesimiga   bog‘lansa,
bog‘lovchi   emas,   payt   holi   sanaladi.   Qo‘shma   gap   qismlarini   biriktirganda   ham,
biriktiruvchi vosita bo‘lishi bilan birga, payt holi vazifasini ham bajaradi. Shuning
uchun   bunday   bog‘lovchilarni   ravish-bog‘lovchilar   deb   atash   mumkin:   yo,   xoh
bog‘lovchilari   birdan   ortiq   vaqea-hodisalardan   birininggina   bajarilishini   bildiradi,
shu sababli bu so‘zlar sodda gapda gap bo‘lagi bo‘lib kelolmaydi.
Eslatma: 1. Bog‘langan qo‘shma gap qismlarini birikirishda hali payt ravishi
yoki   xohlamoq   fe’lining   buyruq   shakli   takrorlanib,   bog‘lovchi   vazifasida   kelishi
mumkin:   Hali   muzika   chalinadi,   hali   ashula   aytiladi.   Xohlang   u   yog‘ini   oling,
xohlang   bu   yog‘ini   oling.   2.   Ba’zan,   goh   bog‘lovchilarini   ba’zi,   gohi   so‘zlaridan
farqlash   lozim.   Bu   so‘zlar,   odatda,   sifatlovchi   vazifasida   qo‘llanadi:   Ba’zi
talabalar, gohi (goyigi) kishilar.
Bu   so‘zlar   takrorlanib   o‘rin-payt   kelishigida   qo‘llanganda,   payt   holi
vazifasini   bajaradi:   Ba’zi-ba’zida   qo‘shnilarning   otxonasida   otning   tuyoq   urishi
eshitilib turadi. Odam gohi-gohida yanglishadi ham. 
Ayiruv bog‘lovchilari  boshqa teng bog‘lovchilar  kabi  sodda gapda  uyushiq
bo‘laklar   orasida   keladi.   Buning   qo‘shma   gap   tarkibida   qo‘llanishini   farqlash
kerak. Sodda gapda bir predikativ markaz tarkibida qo‘llanib, ular tarkibidagi teng
huquqli komponentlarni bir-biriga bog‘laydi. 
Qiyos   qilamiz.   Sodda   gapda   qo‘llanishi:   Saida   goh   afsuslanib,   goh   kuyib,
goh kulib gapirib berdi (A.Qahhor). Bu gapda uyushgan ravish hollarini bog‘lagan.
Qo‘shma   gapda   qo‘llanishi:   Narigi   uydan   goh   yigitlarning   gangur-gungur
suhbati   eshitilib   turar,   goh   ora-chora   qah-qah   kulgi   sadosi   yangrar   edi
(O.Yoqubov).
Ayiruv munosabatli qo‘shma gaplarga misollar keltiramiz:
Yo ko‘k unga o‘z sirlarini ochishni tilamas, yo uning aql ko‘zgusi xiralashib
qolgan (O.Yoqubov). O’sha mash’um kun goh savalab yomg‘ir yog‘ardi, goh qor
hamma  aybni  bekitmoqchi  bo‘lgandek  qalin  yog‘ardi  (P.Qodirov).  Dam   ko‘zidan
tirqirab   yosh   oqar,   dam   qog‘ozga   qayta-qayta   tikilardi   (O.Yoqubov).   Ba’zan   uni
Abusaid Mirzo huzuriga chaqirardi, ba’zan hazrat Nizomiddin hufiyalar yuborardi
(O.Yo).
Bog‘langan   qo‘shma   gap   komponentlaridagi   fe’l   kesimlarning   to‘liq
ifodalanmasligi   yoki   tushib   qolishi,   shuningdek,   komponentlar   uchun   umumiy
bo‘lgan   bo‘lakning   ishlatilishi   qismlarni   yanada   zich   bog‘laydi.   Masalan:   1.
Onaxonning   yuragi   bir   narsani   sezganday   bo‘ldi-yu,   oyoqlari   beixtiyor   oldinga
yurdi. (As.M.). 2. Yurtimizning bu kuni baxtli, chiroyli, ertasi esa yana chiroyliroq
284 va   baxtliroq   bo‘ladi.   (Oybek).   3.   Qattiq   shamoldan   dam   chimlar   bamisoli
qirg‘ovulday uchib tushadi, dam bir oz namiqqan yerning tuprog‘i palaxsa-palaxsa
bo‘lib ko‘tariladi.
Bu   misollarning   birinchisida   Onaxonning,   ikkinchisida   yurtimizning
so‘zlari,   uchinchisida   esa   qattiq   shamoldan   birikmasi   bog‘langan   qo‘shma   gap
komponentlari uchun umumiy bo‘lgan gap bo‘laklaridir.
   Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Substansial yondashuvga izoh bering?
2. Bir egali, lekin birdan ortiq  kesimli gap qanday gap?
3. Qo‘shma gapga izoh bering? 
4. Bog‘lovchisiz qo‘shma gaplarni izohlang?
5. Qo‘shma gap tarkibida birikayotgan bir sodda gapga izoh bering?
6. Qo‘shma gap tasnifini izohlang? 
44.Ergashgan   qo‘shma   gap,  uning  turlari.  Bosh   gapni   to‘liq   izohlovchi
ergash gaplar.
                        
                    Tayanch   tushunchalar:   Ergashgan   qo‘shma   gap,   qism,   fikr,   nisbiy
mustaqillik, predikativ munosabat, komponentlar, nisbiy tugal intonatsiya 
44.1.Ergashgan qo‘shma gaplarning shakliy va mazmuniy xususiyatlari.
Ergashgan qo‘shma gap tarkibidagi har bir sodda gap mazmunan nisbiy
Ergashgan   qo‘shma   gaplar   teng   bo‘lmagan   komponentlarning   tobelanish
orqali   birikuvidan   tuziladi.   Bu   komponentlar   orasida   fikriy,   grammatik   va
intonatsion butunlik mavjud bo‘ladi. Ergashgan qo‘shma gap qismlariga: 1) fikrda
nisbiy mustaqillik; 2) predikativ munosabat;  3) komponentlar orasida nisbiy tugal
intonatsiya xos.
Ergashgan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   har   bir   sodda   gap   mazmunan   nisbiy
mustaqildir.   Bu   predikativ   qismlar,   bosh   gap,   ergash   gap   deb   yuritilishidan   qat’i
nazar,   bir-biriga   mazmunan   bog‘lanadi,   bir-birini   izohlaydi,   aniqlaydi,   to‘ldiradi.
Ergash gap bosh gapga ergashadi, bosh gap esa, mustaqilday ko‘rinsa ham, ergash
gap tomonidan izohlanadi. Shuning uchun ularni alohida-alohida mustaqil gap deb
bo‘lmaydi. 
285 Qo‘shma   gap   qismlarining   har   birida   predikativ   munosabat   bo‘lishi   kerak.
Qiyoslash   uchun   misollar:   Kimki   bilimdonligi   va   donoligini   ko‘z-ko‘z   qilsa,   u
bilimdon   ham   emas,   dono   ham   emas.   2)   Tunning   mayish   shivirlashlariga   quloq
solmay, yulduzlarning jamoliga tikilib, ancha vaqt jim o‘tirdik (Oybek). Keltirilgan
misollarning birinchisi ikkita gapdan tuzilgan bo‘lib, har bir gapda (komponentda)
ega va kesim mavjud, ya’ni ikkita predikativ markaz mavjud. 
Qo‘shma   gap   komponentlarida   ba’zan   ega   yashirinishi,   bunday   qism   faqat
kesim bilan ifodalanishi ham mumkin: Kelsam, yo‘q ekansiz. 
Har   qanday   gap,   to‘liq   yoki   to‘liqsiz,   bir   sostavli   yoki   ikki   sostavli
bo‘lishidan   qat’i   nazar,   ma’lum   bir   intonatsion   tugallik   bilan   talaffuz   qilinadi.
Ergash   gapga   xos   intonatsiya   tugallikni   ifodalamasa   ham,   ergash   gapning   bosh
gapdan   ajralib   turishini   va   unga   tobe   ekanligini   ta’minlaydi.   Shuning   uchun
maxsus   intonatsiya   bilan   aytilmaydigan   ayrim   birikmalarni   ergash   gap   deb
bo‘lmaydi. Bunday birikmalar gapning biror bo‘lagini izohlab keladi.
Biz sotib olgan kitob ancha yangi ekan. Sobir Toshkentdan kelgan kuni biz
yig‘ildik.
Bu misollarning har birida ega-kesim munosabatini ifodalovchi ikki markaz
bo‘lsa   ham,   bu   qismlar   orasida   gaplarga   xos   intonatsiya   (juda   qisqa   bo‘lsa   ham
pauza)   bo‘lmagani,   birinchi   predikativ   birlik   tarkibidagi   ma’lum   so‘zlar   bilan   bir
sintagmani tashkil etgani uchun, bunday gaplar qo‘shma gap emas, balki sodda gap
bo‘lib,   predikativ   qismlardan   biri   (predikativ   modeldagi   birliklar)   gapning   turli
bo‘laklari   vazifasida   keladi.   Ko‘pincha   bunday   sintaktik   birliklarning   kesimlari
bor, yo‘q so‘zlari, sifat yoki –gan affiksli sifatdoshlar bilan ifodalanib sifatlovchi,
aniqlovchi,   kesim,   ba’zan   esa   sifatlar   kabi   otlashib   gapning   boshqa   bo‘laklari
vazifasida   keladi.   Misol:   Hayosi   bor   odamning   imoni   bor   (maqol).   (sifatlovchi
aniqlovchibo‘lib kelgan). O’zi yo‘qning ko‘zi yo‘q. (maqol) (qaratqichli aniqlovchi
bo‘lib   kelgan).   Ko‘zi   ko‘rga   jo‘r   bo‘lsang   ham,   dili   ko‘rga   jo‘r   bo‘lma   (Maqol)
(otlashib vositali to‘ldiruvchi bo‘lib kelgan).
Demak, ergash gap bo‘lish uchun mazmundagi nisbiy tugallik, ega va kesim
munosabatining   mavjud   bo‘lishi   hamda   gaplarga   xos   intonatsiya   (tobelikni
ifodalovchi intonatsiya) bo‘lishi shart.
Ergashgan   qo‘shma   gaplar   fikriy,   grammatik   va   intonatsion   butunlikdan
iborat bo‘lib, ularning sostavidagi sodda gaplar sintaktik jihatdan biri ikkinchisiga
tobe bo‘ladi.
Ergashgan   qo‘shma   gap  tarkibidagi   komponentlar  ko‘pincha  ergashtiruvchi
bog‘lovchilar vositasi bilan birikadi. Ergashtiruvchi bog‘lovchilar ergash gap bilan
bosh gapning grammatik aloqasini ko‘rsatuvchi vosita sanaladi.
286 Ergashgan   qo‘shma   gaplardagi   sodda   gaplarning   bog‘lanishida   nisbiy
so‘zlarning   roli   muhimdir.   Nisbiy   so‘z   vazifasida   ko‘pincha,   so‘roq,   belgilash
olmoshlari   va   ayrim   ravishlar   ishlatiladi.   Nisbiy   so‘zlar   ergash   gap   bilan   bosh
gapni bog‘labgina qolmay, har bir komponentda ma’lum bir gap bo‘lagi vazifasini
ham   bajaradi.   Bularning   ergash   gap   va   bosh   gap   tarkibida   ishlatilishi   quyidagi
tartibda   bo‘ladi:   oldingi   gapdagi   olmosh   yoki   ravishga   mos   holda   keyingi   gapda
ham olmosh yoki ravish keladi. Bu so‘zlar ko‘pincha savol-javob tarzida ishlatilib,
odatda   savol   tarzidagi   so‘z   oldingi   gapda,   javob   tarzidagi   so‘z   keyingi   gapda
keladi.   Masalan:   Qaerda   tinchlik   va   osoyishtalik   bo‘lsa,   u   yerda   farovonlik   va
taraqqiyot bo‘ladi. Kim ravshan fikrlasa, u ravshan bayon qila oladi.
Ergashgan   qo‘shma   gapdagi   ohang   bog‘langan   qo‘shma   gapdagi   ohangga
nisbatan   boshqacharoq   bo‘ladi:   unda   tovush   avvalgi   qismda   ko‘tarilib,   keyingi
qismda ancha pasayadi.
Ergashgan   qo‘shma   gaplar   bosh   va   ergash   gaplardan   tashkil   topadi.   Bosh
gap   tuzilishi   jihatidan   mustaqil   sodda   gaplarga   o‘xshaydi,   ergash   gap   doimo
bunday   xususiyatga   ega   bo‘la   bermaydi.   Bosh   va   ergash   gaplar   maxsus
ergashtiruvchi vositalarga ega bo‘lishi jihatidan ham bir-biridan farq qiladi. 
Ergashgan qo‘shma gapdagi ergash gapni bosh gapga tutashtirishda kesimni
shakllantiruvchi affikslar (ravishdosh, sifatdosh shakllari, shart fe’li affiksi –sa va
boshqalar)   ham   muhim   rol   o‘ynaydi.   Misol:   Havo   tez-tez   o‘zgarib   tursa   ham
yog‘ingarchilik   kam   bo‘lyapti.   Zaynab   yalt   etib   qaynonasiga   qaradi,   chunki
O’zbek oyimning boyagi gapi endi unga anglashilgan edi. (A.Qodiriy). Bir mahal
eshik   g‘irchillab   ochilib,   Dadaboy   amaki   kirib   keldi.   (O’.Umarbekov).   Quyosh
chiqqach,   bulutlar   tarqaldi,   ketdi.   (Oybek).   Agar   aql   ojiz   bo‘lsa,   oyoqda   tinim
bo‘lmaydi. (A.Mah).
Ergash gap bosh gapga bog‘lanib, uning biror bo‘lagini yoki butun bir bosh
gapni   izohlaydi.   Ergash   gap   bosh   gapdagi   biror   bo‘lakni   yoki   butun   bir   gapni
izohlab,   to‘ldirib,   aniqlab   kelish   xususiyati   bilan   sodda   gapdagi   gap   bo‘laklariga
o‘xshaydi.
Ergash   gaplarning   deyarli   hammasi   mustaqil   sodda   gaplarga   xos   asosiy
belgilarga   –   ma’lum   mazmunni   ifodalash,   predikativlik   munosabatini   bildirish,
pauza   bilan   ajralish   xususiyatlariga   egadir.   Ba’zi   ergash   gaplarning   sintaktik
vazifasi ularning gap bo‘lagiga o‘xshash ekanligini ko‘rsatadi – ergash gaplarning
ayrimlari   sintaktik   vazifasi   jihatidan   gap   bo‘laklariga   mos   keladi.   Masalan,   payt,
o‘rin, sabab, maqsad, o‘lchov-daraja kabi ergash gaplar payt, o‘rin, sabab, maqsad,
daraja-miqdor   hollariga   o‘xshash   sintaktik   vazifani   bajaradi.   Biroq,   ayrim   gaplar
(masalan,   shart,   to‘siqsiz,   chog‘ishtirish-o‘xshatish,   natija   ergash   gaplar)   gap
bo‘laklariga mos kelmaydi.
287 Gap bo‘laklari ma’lum tushunchani bildirib, so‘z (yoki so‘z birikmasi) bilan
ifodalanadi, ergash gap esa tugallanmagan bo‘lsa ham, ma’lum bir fikrni ifodalaydi
va mazmunan boshqa bir gapga bog‘lanib turadi, uni izohlaydi. 
Ergash gaplar ba’zi xususiyatlariga ko‘ra so‘z birikmalariga yaqin tursa ham
ayrim   belgilariga   ko‘ra   ulardan   farq   qiladi:   a)   so‘z   birikmalari   ko‘pincha   ikki
mustaqil so‘zdan tashkil tashkil topsa, ergash gaplar ko‘pincha bir necha so‘zning
(bir   necha   so‘z   birikmasining)   birikuvidan   tashkil   topadi,   ba’zan   esa   birgina
so‘zdan   tuzilgan   atov   gap   yoki   so‘z-gaplar   ergash   gap   bo‘lib   kelishi   mumkin;   b)
so‘z birikmalari nutqning nominativ birligi sanaladi, tushuncha ifodalaydi, shuning
uchun   ham   u   predikativlik   xususiyatiga   ega   bo‘lmaydi.   Ergash   gap   esa   mustaqil
bo‘lmasa ham, predikativlik xususiyatiga ega bo‘lib, fikr ifodalaydi. 
44.2.Ergashgan qo‘shma gap qismlarini biriktiruvchi vositalar.
Ergashgan   qo‘shma   gap   komponentlarini   biriktirishda   ergashtiruvchi
bog‘lovchilar,   fe’l   shakllari,   yuklamalar,   ko‘makchilar,   bog‘lovchi   so‘zlar,   nisbiy
so‘zlar,   kelishik   qo‘shimchalari,   -day(-dek)   affikslari,   intonatsiya   va   tartib   kabi
vositalar xizmat qiladi.
O’zbek   tilida   ergash   gap   bosh   gapga   asosan   ikki   yo‘l   bilan   birikadi:
bog‘lovchi vositalar bilan ergashish va bog‘lovchi vositalarsiz ergashish.
Bog‘lovchi   vositalar   bilan   ergashish.   Ergashtiruvchi   bog‘lovchilar   ergash
gaplarning ko‘pgina turini bosh gapga bog‘lash uchun ishlatiladi. Bu bog‘lovchilar
gapdagi vazifasi jihatidan ma’lum xususiyatlarga ega: ularning ayrimlari tamomila
bog‘lovchiga   aylangan   bo‘lib,   faqat   bosh   va   ergash   gaplarni   bir-biriga   bog‘laydi.
Bunday yordamchilarga –ki, chunki, negaki, sababki kabi so‘zlar kiradi va ular sof
bog‘lovchilar sanaladi.
Ayrim   yordamchilar   o‘z   tabiati   bilan   yuklamaga   o‘xshab   ketadi.   Bunday
yordamchilarga   agar,  bordi-yu,   basharti,   mabodo,  go‘yo,  toki,   garchi   kabi   so‘zlar
kiradi va ular bog‘lovchi-yuklamalar deb yuritiladi.
Uchinchi   xil   yordamchilar   esa   ergash   gapni   bosh   gapga   bog‘lashda   o‘z   asl
ma’nosini   ma’lum   darajada   saqlaydi.   Bu   gruppaga   shuning   uchun,   deb   kabilar
kiritilib, bog‘lovchi so‘zlar deb nomlanadi.
Sof bog‘lovchilar orqali birikish. –ki bog‘lovchisi ergash gapni bosh gapga
biriktirib keladi. Ergash gap tomonidan izohlangan bo‘lak ko‘pincha olmosh bilan
ifodalanadi yoki olmosh bilan ifodalangan bo‘lak «tushib qoladi».
-ki   bog‘lovchisi   qo‘shilgan   bosh   gapning   ayrim   bo‘laklari   turli   olmoshlar
(ko‘pincha   ko‘rsatish   olmoshlari)   yoki   mazmunan   konkretlik   talab   qiladigan
boshqa   so‘zlar   (ayrim,   ba’zi,   bir   kabi)   orqali   ifodalanib,   ergash   gap   tomonidan
izohlanib   keladi.   Ko‘pincha   bosh   gapdagi   ko‘rsatish   olmoshining   sintaktik
vazifasiga qarab ergash gapning turi belgilanadi va nomlanadi. Shuni unutmangki,
288 kitob   kishining   do‘stidir   (shuni   olmoshi   to‘ldiruvchi   vazifasida   kelgan).   Bizda
shunday   odat   borki,   o‘zidan   kichikni   ham   sizsiraydilar   (shunday   olmoshi
sifatlovchi bo‘lib kelgan) va hokazo.
-ki bog‘lovchisining ishlatilishi ayrim holatlar bilan bog‘liq. Bu holatlarning
birinchisi,   yuqorida   aytganimizdek,   izohlanishni   talab   qiladigan   bo‘lakning
mavjudligi   bo‘lsa,   (ba’zan   u   qo‘llanmay   qolishi   ham   mumkin),   ikkinchisi   -
qo‘shma   gapning   ahamiyat   berib,   ajratib   ko‘rsatilayotgan   ayrim   komponentining
o‘rin   almashinib   ishlatilishi.   Oldinga   ko‘chirilayotgan   komponent   kuchli
intonatsiya bilan ta’kidlanadi.
Ergash   gaplar   –ki   bog‘lovchisi   orqali   bosh   gapga   bog‘langanda,   bosh
gapdagi   bir   bo‘lakni   yoki   bosh   gapni   butunicha   izohlab   kelishi   mumkin.   Ergash
gap tomonidan izohlanayotgan bo‘lak olmoshlar orqali ifodalanadi. Ayrim hollarda
olmosh   qo‘llanmasa   ham,   ergash   gap   bosh   gapning   bir   bo‘lagini   aniqlaydi   yoki
to‘ldiradi: Yana aytki, bu xalq sira o‘lmaydi. (H.Olimjon)
Ergash   gap     bosh   gapni   butunicha   izohlab   kelganda,   bosh   gapda   deyarli
hamma   vaqt   shunday,   chunon   kabi   so‘zlar   ishtirok   etadi:   Onaxon   uch   gazlik
aroqqa   mo‘guz   mokini   shunday   qulochakshlab   otar   ediki,   mokining   chodir
peshtoqiga tushib qolmagani hammani hayron qilardi (A.Muxtor).
Chunki   bog‘lovchisi   voqea-hodisalarning   yuzaga   kelish   sababini   ochib
beruvchi ergash gapni bosh gapga bog‘laydi va ergash gap tarkibida uning boshida
keladi.
Sabab ergash gapli qo‘shma gap komponentlarini bog‘lashda bu bog‘lovchi
boshqa   ergashtiruvchi   bog‘lovchilarga   nisbatan   ko‘proq   qo‘llanadi.   Bunday
qo‘shma gaplarda ergash gapning kesimi ot kesim shaklida va fe’l kesim shaklida
uchraydi:   Men   bu   sirni   shu   choqqacha   ichimda   saqlab   kelayotgan   edim,   endi
aytmasam bo‘lmaydi, chunki bu mish-mish og‘ziga tushib borayotibdi (A.Qahhor).
Ishni cho‘zib yurish kerak emas, chunki vaqt oz (S.Ahmad).
Chunki bog‘lovchisi orqali birikadigan sabab ergash gaplarning soni bir yoki
bir   necha   bo‘lishi   mumkin.   U   birdan   ortiq   holda   bosh   gapga   birikkan   –   uyushiq
sabab   ergash   gaplarni   bosh   gapga   bog‘lab   kelganda   har   bir   ergash   gapda
takrorlanib qo‘llanadi.
Negaki bog‘lovchisi bosh gapdagi harakat, voqeaning yuzaga kelish sababini
aniqlash uchun xazmat qiladi. Bu bog‘lovchi ham, chunki bog‘lovchisi kabi, sabab
ergash   gap   tarkibida   qo‘llanadi:   Endi   chiroyli   yozishga   o‘rganmasak   bo‘lmaydi,
negaki o‘zimizdan shoirlar paydo bo‘lyapti (Oybek).
Negaki   bog‘lovchisi   o‘rnida   jonli   so‘zlashuvda   nega   desangiz,   nega
deganda,   nima   uchun   desangiz   kabi   birikmalar   ishlatilishi   mumkin:   Hamma
yaxshiroq joylashib olish xarakatida, nimaga desangiz yo‘l uzoq.
289 Sababki   bog‘lovchisi   tarkibidagi   sabab   so‘zi   asli   ot   bo‘lsa   ham,ki
yordamchisi   qo‘shilishi   bilan   sababning   izohini   ifodalovchi   bog‘lovchiga
aylangan.   Chunki   negaki,   bog‘lovchilariga   o‘xshash,   ergash   gap   tarkibida   keladi,
ularga   sinonim   bo‘la   oladi:   Bu   to‘g‘rida   u   kishidan   o‘pkaladim,   sababki,   ozodlik
nima ekanini ozodlikdan mahrum bo‘lgan odam biladi. (A. Qahhor).
Bog‘lovchi-yuklama   orqali   birikish.   Agar,   bordi-yu,   basharti,   modomiki,
garchi kabi yordamchilar vazifasiga ko‘ra ham bog‘lovchilarga, ham yuklamalarga
o‘xshaydi. Ular tobe birikmalar va                                   ergash gaplar tarkibida qo‘llanib,
ulardagi   shart,   to‘siqsizlik   yoki   boshqa   ma’nolarni   kuchaytiradi.   Bu
yordamchilarning o‘zigina hech qanday ergash gapni bosh gapga bog‘lay olmaydi.
Ergash   gapni   bosh   gapga   biriktiruvchi   asosiy   vosita   grammatik   shakl,   fe’lning
shart   mayli   shaklidir.   Agar   ergash   gapning   kesimi   fe’lning   shart   mayli   shaklida
qo‘llanmagan   yoki   shart   fe’liga   sinonim   bo‘lgan   ayrim   fe’l   formalari   orqali
ifodalanmagan bo‘lsa, yuqoridagi yordamchilarning o‘zi ergash gapni bosh gapga
bog‘lay   olmaydi.   Bunday   yordamchilar     kesimlari   shart   mayli   shaklida   kelgan
ergash gaplarning mazmunini kuchaytirib, bo‘rttirib beradi. Shuning uchun bunday
yordamchilar   bog‘lovchi   –   yuklamalar   deyiladi.   Ba’zan     bu   so‘zlar   ergash
gaplarning   tiplarini   belgilashda   asosiy   rol   o‘ynaydi.   Kesimi   fe’lning   shart   mayli
shaklida kelgan ayrim qurilmalarni shart  ergash gap, payt ergash gap yoki ergash
gapning boshqa turi ekanligini ayirib beradi.
Shart   ergash   gapning   kesimi   fe’lning   shart   mayli   shakli   orqali
ifodalanganda, ergash gap oldidan agar, bordi-yu kabi so‘zlarni keltirish mumkin:
Sen   yetib   kelsang,   birga   boramiz   –   Agar   sen   yetib   kelsang,   birga   boramiz.   Payt
yoki   boshqa   ergash   gaplarning   kesimlari   shart   mayli   shakli   orqali   ifodalansa,
yuqoridagi so‘zlarni olmaydi: Olma tagida tursam, bargi uzilib tushdi gapini  Agar
olma tagida tursam, bargi uzilib tushdi shaklida qo‘llab bo‘lmaydi.
Agar, bordiyu, basharti, mabodo so‘zlari ko‘pincha bir – biriga  sinonimday
qo‘llansa ham, ularning ishlatilishida ma’lum farqlar bor.
To‘siqsiz   ergash   gapli   qo‘shma   gapda   mazmunan   zidlikni   kuchaytirib
ko‘rsatish   uchun   garchi   (garchand)   so‘zlari   ishlatiladi.   Garchand   ular   joy-joyiga
o‘tirgan bo‘lsalar ham, birontasining qo‘li ishga bormasdi. 
Go‘yo   yordamchisi   mazmunidan   o‘xshatish   yoki   chog‘ishtirish   ma’nolari
anglashilgan   sodda   va   qo‘shma   gaplar   tarkibida   ishtirok   etadi.   Sodda   gaplardagi
funktsiyasi ko‘proq yuklamalarga yaqin bo‘lib, u gapda turli gap bo‘laklari oldida
kela oladi. Onaxon o‘zining gapiga ilhaq bo‘lib turgan xotinlarning ko‘zlariga bir
sidra   qarab   chiqdi-da,   go‘yo   ulardan   nimagadir   rozilik   olganday,   chekkada
cho‘nqayib   o‘tirgan   Anziratgagina   qarab   gapirdi.   (A.Muxtor).   Keskin   ochilgan
eshik shamoli bu dudni go‘yo cho‘chitib yubordi. (P.Qodirov).
290 Qo‘shma   gapdagi   vazifasiga   ko‘ra   go‘yo   yordamchisi   bog‘lovchi-yuklama
sanaladi. Chunki u ba’zan komponentlari –ganday shakli orqali birikkan qo‘shma
gaplarning   ergash   gapi   tarkibida   kelib,   undagi   chog‘ishtirish   yoki   o‘xshatish
ma’nosini   kuchaytiradi   yoki   ta’kidlab   ko‘rsatadi.   Ayrim   hollarda   u   taxminiy
o‘xshatish   mazmunini   ifodalovchi   gaplarda   ham   qo‘llanadi.   –gandek   affikslari
bilan   qo‘llanmasa,   u   komponentlarni   biriktiruvchi   bog‘lovchi   vazifasini   bajaradi:
Oppoq nozik yuzi quyoshda shunday tiniq ko‘rindi, go‘yo u nurdan yaratilganday.
(Oybek).
O’xshatish   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   o‘xshatish   ma’nosini   kuchliroq,
bo‘rttirib ko‘rsatish maqsadida go‘yo yordamchisini olgan ergash gap bosh gapdan
oldin keltiriladi: Go‘yo hamma uning siridan voqif bo‘lganday, yigit qizarib ketdi.
(Oybek).   Go‘yo   quyosh   oyni   kuzatganidek,   O’t   bo‘lib   orqangdan   kezmoqdaman
men. (UyQun).
Go‘yo   yordamchisi   faqat   o‘xshatish   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar
tarkibidagina   qo‘llanmay,   boshqa   ergash   gaplarga   ham   noaniqlik,   taxmin   yoki
gumon   ottenkalarini   berib,   ularni   bosh   gapga   biriktiruvchi   grammatik   vositalar
bilan birga keladi.
To‘ldiruvchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   bajarilishi   gumon   tutilgan,
noaniq voqeani  ifodalovchi  ergash  gapni   bosh  gapga  bog‘lashda  –ki   bog‘lovchisi
bilan birga ishtirok etadi: Toshmuhamedov bora-bora shu narsaga ko‘nikib qoldi-
ki, go‘yo mahalla aholisi uning butun maishatini ko‘tarishi, oilasini tebratishi kerak
emish.
Aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar   tarkibida   keladi:   Unda   shunday
tuyg‘u bor ediki, go‘yo u osmonni ham aldaganday edi. (H.Nazir)
To‘siqsiz   ergash   gapli   qo‘shma   gap   tarkibida   kelib,   bosh   gapdagi   voqeani
faraz   qilish   yoki   o‘xshatish   orqali   izohlaydi:   Hali   hech   narsa   gullagan   bo‘lmasa
ham, go‘yo uzoqdan gul hidi keladi. (P.Qodirov)
Go‘yo yordamchisi bog‘langan qo‘shma gaplar tarkibida ham keladi: Go‘yo
chiroq o‘chdi-yu, qorong‘ida u ko‘rinmay qoldi. (S.Ahmad).
Xuddi   yordamchisi   ham   go‘yo   so‘zi   kabi   voqea-hodisalarning   yuzaga
kelishiga bir oz ishonchsizlik, gumon bilan qarash ottenkalarini bildiradi. Bu so‘z
ishtirok   etgan   komponentlarning   kesimlari   ko‘pincha   –ganday   shaklida   bo‘ladi:
Xuddi yelkasidan birov tutgandy, u birdan cho‘chib tushdi. (A.Muxtor).
Toki   yordamchisi   komponentlari   deb   orqali   birikkan   qo‘shma   gaplar
tarkibida keladi:  Yozildi  bu she’r  bahor  tongida Aziz farzandlarga sovg‘a bo‘lsin
deb, Toki bir mo‘ysafid otaning so‘zi, qalblarga diljo bo‘lsin deb. (H.Olimjon).
Maqsad ergash gap bosh gap bilan toki yordamchisi orqali birikadi. Bunday
qo‘shma   gaplarda   ergash   gapning   kesimi   fe’lning   buyruq   mayli   shaklida   keladi:
291 Ertaga   artelda   ham,   klubda   ham   butun   xotinlarni   yig‘ib,   voqeani   aytib   beramiz,
toki bu qabihlikni hamma bilsin. (As.M.).
Mazmunidan maqsad va sabab ma’nolari anglashilgan ergash gap bosh gap
bilan   toki   yordamchisi   orqali   birikadi:   Yaxshilab   ta’zirini   berish   kerak,   toki
boshqalarga namuna bo‘lsin. (P.Tursun).
Payt ergash gapni bosh gapga bog‘laydi:
Toki jonim bo‘lar ekan tanamda,
Do‘stlik kuyin kuylay ulug‘ Vatanda. (¢.¢ulom)
Deb   bog‘lovchi   so‘zi   ko‘chirma   gap   tipida   tuzilgan   ergash   gapni   muallif
gapi   shaklida   tuzilgan   bosh   gapga   bog‘laydi.   Odatda,   bunday   qo‘shma   gaplarda
ergash   gap   bir   oz   ko‘chirma   gapga   o‘xshash   mazmunni   bildiradi.   Bunday   ergash
gaplardagi   fikr   aytilmagan   bo‘lsa   ham,   orzu   qilingan,   hayol   qilingan   yoki
mo‘ljallangan   bo‘ladi.   Shuning   uchun   ham   ko‘chirma   gapga   to‘la   emas,
qismangiga   o‘xshaydi   va   ko‘chirma   gaplardagi   tinish   belgilar   bilan   yozilmaydi:
Bolasi bilan o‘ralib qoldi, endi ishlay olmaydi, deb o‘ylasa kerak u. (Oybek).
Deb   bog‘lovchi   so‘zi   maqsad,   to‘ldiruvchi,   sabab   ergash   gaplarni   bosh
gapga bog‘laydi.
1. Maqsad ergash gapli qo‘shma gap komponentlarini bog‘laydi: Soya salqin
bo‘lsin   deb,   tol   ekdik   suv   bo‘yiga.   Onam   xavotir   olmasinlar   deb,   tezroq   uyga
qaytdim. Toza havo kirsin deb, eshik-derazalarni ochib quydik.
2. Deb yordamchisi to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gap komponentlarini
bog‘laydi: Gavhar muhabbat haqida yozishdan tortingan bo‘lishi mumkin, deb sira
o‘ylamadi. (P.Qodirov).
3.   Sabab   ergash   gapli   qo‘shma   gap   komponentlarini   bog‘laydi:
Hoshimjonning  ishlariga  qarab  g‘o‘zamiz   durust   ekan  deb,  oz  bo‘lmasa   g‘aflatda
qolay   dedim.   (S.Ahmad).   Shular   quvib   ketayotibdimi,   deb   jonim   chiqayozdi.
(P.Tursun).   Farmonqul   uzr   tariqasida   bo‘lsa   ham   gap   ocharmikan,   deb   xavotirda
edim. (A.Qahhor).
Shuning   uchun   bog‘lovchi   so‘zi   olmosh   va   ko‘makchidan   tashkil   topgan
bo‘lib,   gapning   boshida   keladi.   Bu   bog‘lovchi   vosita   tarkibidagi   shuning   so‘zi
oldingi   komponent   –   ergash   gapning   mazmunini   jamlashtirib   beradi.   Ergash   gap
bosh   gap   tarkibidagi   shuning   uchun   bog‘lovchi   so‘zining   ko‘rsatish   olmoshli
qismini izohlaydi: Hayot go‘zal, hayot maroqli, shuning uchun erka ko‘ngil shod.
(U.).
Shuning   uchun   bog‘lovchi   so‘zi   o‘rnida   shuning   orqasida,   buning   uchun,
shunday   bo‘lgandan   keyin,   shu   sababli,   shu   sababdan   kabi   so‘zlar   va   birikmalar
ishlatilishi ham mumkin: Shu odam ustidan tushgan arizani Qalandarov bir yarim
yildan   beri   muhokama   qilgani   qo‘ymas   ekan,   shunday   bo‘lgandan   keyin   uning
292 majlisda   ham   aytgani-aytgan,   degani-degan   bo‘lishi   kerak.   (A.Q.).   Bizning
turmushimiz unga yoqmaydi, shu sababdan men rozi emasman. 
Bunday qo‘shma gaplarda shuning uchun so‘zidan tashqari –ki yordamchisi
ham   ishlatiladi:   Men   shuning   uchun   ham   baxtiyormanki,   bunday   ulug‘   ishga
mening  hissam qo‘shilmoqda.
44.3.Fe’lning shaxsli shakllari orqali birikishi.   
Fe’lning har uch mayl shakli ergash gaplarning kesimi bo‘lib kelib, ma’lum
yordamchilar   bilan   birga   kelgan   holda   komponentlarni   biriktirish   uchun   xizmat
qiladi. 
1. Fe’lning shart mayli qo‘shma gapda turli ergash gaplarning kesimi bo‘lib
kelib,   ergash   gapni   bosh   gapga   bog‘laydi:   Agar   bir   qadam   nari   bossang,   quvib
chiqaraman!   (P.Tursun).   Shu   rost   esa,   o‘tga   tushsin   jon,   Yomg‘irdayin   boshga
tushsin g‘am. (H.Olimjon). El yasharmas, yer ko‘karmas. Bo‘lmasa ko‘k tomchisi.
Qaydan olsin she’rni shoir, Bo‘lmasa ilhomchisi. (A.To‘qay).
Shart   fe’li   shakli   ergash   gap   kesimi   tarkibida   kerak   so‘zi   bilan   birga
qo‘llanib,   bosh   gapdagi   voqea-hodisaning   bajarilishidagi   taxminiy   sababni
ko‘rasatadi:   Yozayotgan   narsasi   juda   qiziq   bo‘lsa   kerak,   dambadam   iljayib
quyardi.   (A.Qahhor).   Sayfulla   darcha   tagida   o‘tirgan   bo‘lsa   kerak,   unga
ko‘rinmaganidan Xolmurod ham shoshilmay qarab turardi. (P.Tursun).
Teng   huquqli   ergash   gaplardan   tarkib   topgan   qo‘shma   gap
komponentlarining   kesimlari   ham   fe’lning   shart   mayli   shaklida   kelib,   bunday
qo‘shma   gapdan   shart,   iltimos,   taajjub   kabi   ma’nolar   anglashishi   mumkin.   Bu
xildagi konstruktsiyalar quyidagi xususiyatlarga ega:
a) komponentlar mazmunan bir-biriga zid quyiladi. Oldingi gapdagi zidlikni
qaramay,   keyingi   gapdagi   voqea-hodisa   yuzaga   kelgan   bo‘ladi.   Odatda,   bunday
komponentlar   orasida   zidlov   bog‘lovchisiga   funktsiyadosh   bo‘lgan   –u(yu)
yuklamalari   ishlatiladi   va   taajjublanish   ma’nosi   anglashiladi:   Yonginamizda
shunday semiz yerlar ekilmay yotsa-yu, biz dangasalik qilib o‘tirsak! U otalik qilib
ahvolimizdan xabar olgani kelsa-yu, biz qovoq solib o‘tirsak. (A.Muxtor).
b)   komponentlardan   voqea-hodisalarning   ketma-ket   bajarilishi   ifodalanadi
va   ularning   oralarida   qo‘llangan   –u(yu)   yuklamasi   biriktiruv   bog‘lovchilariga
funktsiyadosh   bo‘lib   keladi:   Ko‘zim   tezroq   ochilsa-yu,   bog‘larni,   maysalarni,
odamlarni ko‘rsam (S.Ahmad).
v) yuqoridagi kabi mazmunan zid qo‘yilgan qo‘shma gap komponentlarining
soni   uch   yoki   undan   ortiq   bo‘lganda   ham,   bir-biriga   zid   qo‘yilayotgan   ikki   qism
mavjud   bo‘ladi,   ya’ni   komponentlar   yaxlitlanadi:Hamma   ishlasa   va   fabrikalar
qursa, dushmanlarga qarshi kurashsa-yu, bu nuqul ashula aytsa(A.Muxtor). Polvon
293 otamning   o‘zi   orden   olgan   qariya   bo‘lsa,o‘g‘li   qahramon   bo‘lsa-yu,   nahotki
shunday ish kelib chiqsa. (S.Ahmad).
g)   teng   huquqli   komponentlarda   shart   yoki   istak   ma’nosi   ifodalanadi:   Duo
qilib, ota, Chambilda tursang, bu dunyoda, ota, ishimni ko‘rsang, shoh qizini o‘zim
borib obkelsam. (F.I). Aytsam, tilim kuysa, aytmasam dilim kuysa;
d)   kesimlari   fe’lning   shart   mayli   shakli   orqali   ifodalangan   komponentlar
orasida – birinchi gapning kesimi tarkibida ekan to‘liqsiz fe’li ishlatilib, bu voqea-
hodisalarning   bajarilishiga   ishonchsizlik   bildiriladi:   Otam   bo‘lsa   ekan,   men   elda
yursam. (F.Y.). O’zi so‘rasa ekan, men aytsam.
2. Buyruq mayli shakli yordamida birikish. Fe’lning bu shakli o‘rin, maqsad
ergash   gaplarning   kesimi   bo‘lib   kelib,   buyruq   ma’nosidan   bir   oz   chetlashgan
bo‘ladi.   Masalan:   Siz   qaysi   qishloqqa   bormang,   hamma   yerda   mehnat   uchun
jonbozlik qilayotgan azamatlarni ko‘rib quvonasiz.
3.   Ijro   mayli   shakli   orqali   birikish.   Payt   va   to‘siqsiz   ergash   gaplarning
kesimlari   fe’lning   ijro   mayli   shaklida   kelib,   ergash   gapni   bosh   gapga   bog‘lashi
mumkin.
Payt ergash gaplarni bosh gapga bog‘lashda edi to‘liqsiz fe’li ishtirok etgan
–gan   ham   ediki,   -ganicha   yo‘q   ediki,   -i(b)   ediki   kabilar   yordamida   hosil   bo‘lgan
shakllar qo‘llanadi: Po‘latjon endi tashqariga chiqmoqchi bo‘lib turgan ediki, yuz-
ko‘zi   chang   bo‘lib   ketgan   Hojimat   keldi.   (S.Ahmad).   Ashula   tamom   bo‘lganicha
yo‘q   ediki,   eshikdan   bir   qariya   kishilar   kelib   qolishdi.   (S.Ahmad).   Bir   kun   u
qo‘ltig‘iga   qop   qistirib   eshikdan   chiqib   ediki,   qarshisidan   otasi   kelib   qoldi.
(S.Ahmad).
44.4.Yuklamalar orqali birikish.  
Yuklamalar sodda gapdagina emas, qo‘shma gaplarda ham ko‘pincha ergash
gaplarning  kesimi   tarkibida   qo‘llanib,  ergash   gapning   mazmuniga  turli   ottenkalar
qo‘shadi va komponentlarni biriktirishda ikkinchi darajali yordamchi sanaladi.
-ku     yuklamasi   to‘ldiruvchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   bosh   gapning
kesimi   tarkibida   kelib,   komponentlarni   biriktirish   vazifasini   bajaradi.   O’zingiz
bilasiz-ku, qo‘ldan berganga qush to‘ymas. (Oybek). Ko‘rdingiz-ku, qancha yerga
ekin ekkanman. (Oybek). 
-chi   yuklamasi   to‘ldiruvchi   va   shart   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar   tarkibida
ishlatiladi:   Qizim   gapir-chi,   mualliming   kim?   (A.Muxtor).   Bordiyu   ish
ko‘ngildagiday bo‘lib chiqmasa-chi, artel ochish qiyin bo‘ladi. (A.Muxtor.).
-da   yuklamasi   to‘siqsiz   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   ishlatiladi:   Havo
bulut bo‘lsa-da, yomg‘ir yog‘madi.
Ham   so‘zi   ergashgan   qo‘shma   gaplarda   ergash   gapni   bosh   gapga
biriktiruvchi   yordamchilardan   keyin   qo‘llanib,   yuklama   vazifasida   keladi.
294 Ko‘pincha   bu   yordamchi   to‘siqsiz   ergash   gapni   bosh   gapga   bog‘laydi:   Soqchi
haydasa ham, u qirg‘oqdan nari ketmadi.
-mi yuklamasi mazmunan so‘roq anglashilgan sodda gaplarda ishlatilsa ham,
so‘roq   ma’nosidan   chetlashgan   holda   to‘ldiruvchi,   payt   va   shart   ergash   gapli
qo‘shma   gaplarda   ishlatiladi:   Bilasizmi,   Saodat   ikkimiz   umrbod   birga   yashash
uchun dunyoga kelganmiz (I.Rahim). Choy damladingmi, hidi gurkirab tursin; osh
pishirdingmi, masallig‘i joyida bo‘lsin. (H.¢ulom).
Uzoqdan qora ko‘rindimi, chopib yoniga borar edi (A.Qahhor). 
Nisbiy   so‘zlar   ham   ergash   gapni   bosh   gapga   biriktiruvchi   grammatik
vositalarning biri bo‘lib, u ko‘pgina ergash gaplarni bosh gapga bog‘lash vazifasini
bajaradi. Nisbiy so‘zlar  ko‘pincha fe’lning shart  mayli  shakli  yoki shu vazifadagi
vositalar   orqali   birikadigan   ergashgan   qo‘shma   gaplar   tarkibida   qo‘llanadi.
Ko‘pincha nisbiy so‘zlar bir xil kelishik qo‘shimchalarini olib, bir-biriga moslashib
keladi. Nisbiy so‘zlar mos holda yoki moslashmay kelishidan qat’iy nazar, u bosh
gapdagi   ko‘rsatish   olmoshi   bilan   ifodalangan   yoki   shu   so‘z   bilan   birga   kelgan
bo‘lakni izohlaydi.
Tarkibida   nisbiy   so‘zlar   qo‘llangan   ergashgan   qo‘shma   gap   qismlarining
o‘rinlashishi ancha qat’iydir. Ularning o‘rnini o‘zgartirib, «bosh gap – ergash gap»
holida qo‘llash ancha qiyin.
O’zbek   tilida   nisbiy   so‘zlar   shaxsga,   predmetga,   o‘ringa   yoki   miqdorga
ko‘ra   munosabatlarni   ifodalaydi.   Shunga   ko‘ra   ularni   quyidagicha   gruppalash
mumkin:
a) shaxs bildiruvchi nisbiy so‘zlar: kim-, qaysi biri- u (o‘sha), har kim – u;
qay biri - o‘shanisi;
b) predmet bildiruvchi nisbiy so‘zlar: nima – shu, nima - o‘sha; 
v) o‘lchov-miqdor bildiruvchi so‘zlar: qancha – shuncha, nechta – shuncha;
g)   belgi-daraja   bildiruvchi   nisbiy   so‘zlar:   qanday   –   shunday,   nechog‘lik   –
shu darajada, qay darajada – shu darajada;
d) o‘rin bildiruvchi nisbiy so‘zlar: qaer – shu yer, qay tomon – shu tomon.
Shaxs   bildiruvchi   kim   –   u   (o‘sha,   shu)   so‘zlari   ko‘pincha   ega   ergash   gapli
qo‘shma   gapda   moslashgan   holda   qo‘llanadi.   Predmet   bildiruvchi   nima   –   shu
(o‘sha, shu) so‘zlarining qo‘llanishida o‘ziga xos xususiyatlar mavjud.
Nima   so‘zi   eca,   to‘ldiruvchi   ergash   gaplar   tarkibida   kelib,   bosh   gapda
ko‘rsatish olmoshlari orqali ifodalangan bo‘lakni izohlash uchun ishlatiladi: Nima
buyurilgan   bo‘lsa,   shu   bajarildi.   Nimani   ko‘rsatsalar,   shuni   keltirdim.   Nimani
aytsalar, shunga ko‘nadi.
295 Nimaiki-hammasi   (barchasi,   bari)   so‘zlari   ko‘pincha   ega   ergash   gapli
qo‘shma   gapda   ishlatiladi:   Sexda   nimaiki   bo‘lsa,   hammasi   ishchilarning   halol
mehnati tufayli edi.
Qanday   –   shunday   so‘zlari   o‘lchov-daraja   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar
tarkibida   keladi:   Cho‘pon   qo‘yini   qanday   parvarish   qilsa,   bog‘bon   ko‘chatlarini
shunday parvarish qilardi. (S.Ahmad).
Qancha   (qanchalik)   –   shuncha   (shunchalik)   so‘zlari   o‘lchov-daraja   ergash
gapli   qo‘shma   gaplar   tarkibida   qo‘llanadi:   Kuz   qancha   yaxshi   kelsa,   terimchilar
shuncha xursand bo‘ladilar. (A.Qahhor).
Naqadar   –   shu   qadar   so‘zlari   ikki   komponentdagi   voqeaning   darajasini,
o‘lchovinigina   ifodalagani   uchun   ma’no   jihatdan   qancha-shuncha,   qanchalik-
shunchalik   so‘zlariga   yaqin   turadi.   Naqadar   -   shu   qadar   nisbiy   so‘zlari   ishtirok
etgan   komponentlarning   kesimlari   ham   ko‘pincha   holat   yoki   belgi   ifodalovchi
so‘zlar bilan ifodalanadi: Bu kunlarda Siddiqjon naqadar xursand bo‘lsa, Kanizak
shu qadar xafa edi. (A.Qahhor).
Nechta   –   shuncha   so‘zlari   ergash   gapdagi   voqea   bilan   bosh   gapdagi
voqeaning   miqdoriga   ko‘ra   o‘lchovini   bildiradi.   Biz   xotin-qizlar   nechta   bo‘lsak,
Jo‘raxon opaning jonlari ham shuncha!. (A.Muxtor.).
Qaer – shu yer (u yer) so‘zlari o‘rin munosabatni bildiruvchi qo‘shma gaplar
tarkibida   qo‘llanadi:   Katta   arava   qayoqqa   yursa,   kichik   arava   ham   shu   yoqqa
yuradi. (Maqol). Ko‘z qaerda bo‘lsa, mehr ham shu yerda. (Maqol).
Ergashgan   qo‘shma   gaplar   tarkibida  shunday  so‘zlar   ham  ishlatiladiki,  ular
faqat ergashgan qo‘shma gapning bosh gapi tarkibida kelib, ergash gap tomonidan
izohlanadi.   Shuning   uchun   bunday   so‘zlarni   izohlanuvchi   so‘zlar   deb   ataymiz.
Izohlanuvchi so‘zlar ishtirok etgan qo‘shma gapning qismlari ko‘pincha –ki orqali
birikadi. Izohlanuvchi so‘zlar vazifasida ko‘pincha shu ko‘rsatish olmoshi va ba’zi,
ayrim,   hech   bir,   bir,   har   kabi   so‘zlar   ishlatiladi.   Izohlanuvchi   so‘zlar   bosh   gapda
qaysi vazifani bajarsa, uni izohlab kelgan ergash gap ham shu funktsiyani bajaradi
va shunga mos nom bilan ataladi: Sizdan oxirgi iltimosim  shuki, bu yerdan tezda
keting.   (A.Qahhor).   Shuni   bilingki,   uyushqoqlik,   do‘stlik   ko‘pgina
muvaffaqiyatlarimizning garovidir. Biz shunday ishlaymizki, hamma qoyil qolsin.
Ertalabki   shamol   daryo   bo‘ylab   shunday   esdiki,   xuddi   tinch   oqayotgan   suvning
tekis yuzi burilib ketganday bo‘ldi. (Oybek). Hali onaxonning bilmagani shu qadar
ko‘p   ediki,   so‘rab   oxiriga   yetolmasday   ko‘rinadi.   (A.Muxtor.).   Havo   shu   qadar
issiq, dim ediki, ertalab o‘rilgan pichan kechgacha shaqirlab qurib qoldi.
Ba’zi so‘zi noaniq belgini ifodalovchi olmosh bo‘lgani uchun uning konkret
ma’nosi  ergash gap tomonidan ochib beriladi. Ba’zi  so‘zi  bosh gapdagi  ot  oldida
296 kelib, uning aniqlovchisi vazifasida kelgani uchun, uni izohlab kelgan ergash gap
ham aniqlovchi ergash gap sanaladi: Ba’zi kishilar borki, tanqidni yoqtirmaydilar.
Ayrim   so‘zi   bosh   gapdagi   ot   oldida   kelib,   aniq   bo‘lmagan,   noaniq   belgi
ma’nosini   ifodalagani   uchun   ergash   gap   tomonidan   izohlanib   keladi.   Aniqlovchi
ergash   gap   ayrim   so‘zning   ma’nosini   aniqlashtirib,   bosh   gapdagi   ot   orqali
ifodalangan   bo‘laklarning   belgisini   ochib   beradi:   Oramizda   ayrim   qoloq   kishilar
borki,   ular   kelajakdagi   rejamizga   to‘la   ishonch   bilan   qaray   olmayaptilar.
(A.Qahhor).
Hech   bir   so‘zi   aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gapning   bosh   gap   qismida
noaniq   belgini   ifodalovchi   aniqlovchi   vazifasida   kelib,   ergash   gap   tomonidan
izohlanib keladi. Bu so‘z inkor  ma’nosini  ifodalagani  uchun gapning kesimi  ham
bo‘lishsiz   shaklda   qo‘llanadi:   Naymanchada   hech   bir   kishi   yo‘qki,   yangi   fabrika
qurilishiga qatnashmagan bo‘lsin. (A.Muxtor).
Bir xil so‘zi bosh gapda noaniq belgini ifodalovchi aniqlovchi bo‘lib kelgani
uchun, uning ma’nosi ergash gap orqali izohlanadi: Bir xil yoshlarimiz borki, ular
turmush masalasiga yengil qaraydilar.
44.5.Ergash gaplarning turlari.
Ergashgan qo‘shma gaplar teng huquqli bo‘lmagan komponentlardan – bosh
va  ergash   gaplardan   tashkil   topadi.  Bosh   gap  mazmun   va   tuzilishiga   ko‘ra  ancha
mustaqilday tuzilgan bo‘lib, ergash gap tomonidan izohlanib keladi. Bosh gapning
kesimi,   uning   qaysi   so‘z   turkumi   bilan   ifodalanganligidan   qat’iy   nazar,   shaxs
qo‘shimchalarini   qabul   qilgan   bo‘ladi.   Ergash   gap   esa,   mazmun   va   tuzilishiga
ko‘ra bosh gapdan boshqacharoq tuzilib, bosh gapning biror  bo‘lagini yoki  butun
gapni   izohlaydi.   Bosh   gapning   biror   bo‘lagini   yoki   butun   gapni   izohlaydigan
ergash   gaplar   gap   bo‘laklariga   yaqin   bo‘ladi.   Ammo   bosh   gapni   butunicha
izohlaydigan ergash gaplar esa gap bo‘laklariga vazifasi jihatidan mos kelmaydi.
Nazotaqt uchun savol va topshiriqlar
1   Ergashgan qo‘shma gap tarkibini izohlang?                 
2.Ergashgan qo‘shma gaplar qanday tuziladi?    
3. Ergashgan qo‘shma gap qismlariga izoh bering?: 
4.Qo‘shma gap komponentlarini izohlang? 
5.Ergashgan qo‘shma gaplar tarkibiga izoh bering?
                           45.Bosh gapni to‘liq izohlovchi ergash gaplar
297 Tayanmch   tushunchalar:   o‘zbek   tilshunosligi,   bosh   gap,     yaxlit   izoh,
ergash   gap,     ibora,   e’tiroz,   fikr,   qo‘llanish,   mantiq,   aniqlovchi,   funksional   jihat,
kesimga aloqadorlik, ma’nodoshlik, hol. 
45.1.   Bosh va ergash gap.
An’anaviy   sintaksisda   ergash   gaplarning   tasnifida   asosiy   e’tibor   ergash
gaplarning   mazmun   turlarini   farqlashga,   ularning   sintaktik   tuzilishi,   tarkibiy
qismlarini aniqlashga qaratildi. 
Ma’lumki,   qo‘shma   gap   tarkibidagi   sodda   gaplarni   belgilashda   ularning
grammatik jihatdan shakllanishi, mazmuni, ohangi kabilarga e’tibor qaratiladi. Bu
jarayon   ergashgan   qo‘shma   gap   tarkibida   bosh   va   ergash   gapni   farqlashda
birmuncha murakkabroq kechadi.   G‘.Abdurahmonovning qayd etishicha, «ergash
gap ma’lum  bir  fikr  tugalligini  ifodalashi,  predikativlik  xususiyatiga  ega  bo‘lishi,
modal   munosabatlarni   ifodalashi   shart;   ergash   gap   o‘z   tarkibida   ega   va   kesimga
ega   bo‘lgandagina   gapning   asosiy   belgilarini   o‘zida   ifodalay   oladi,   tarkibida   o‘z
egasi bo‘lmagan gaplar ma’lum bir sintaktik oborot bo‘lib qoladi».
Ergash gaplarning bosh gapni yaxlitligicha izohlashi yoki uning biror bo‘lagi
bilan   aloqador   bo‘lishi   haqidagi   qarash   o‘zbek   tilshunosligida   M.Asqarova
tomonidan ilgari surilgan.
N.Mahmudov   o‘zbek   tilshunosligida   keng   qo‘llanib   kelinayotgan   «bosh
gapni yaxlitligicha izohlaydigan ergash gaplar»   iborasiga e’tiroz bildiradi. Uning
fikricha, bu iboraning qo‘llanishi mantiqan to‘g‘ri emas. «Qanday qilib ergash gap
bosh   gapni   izohlashi   mumkin?   Har   qanday   gap   bo‘lagi   (aniqlovchi   bundan
mustasno)   funksional   jihatdan   faqat   kesimga   aloqador   bo‘ladi.   Keng   ma’nodagi
hol sintaktik o‘rnini egallagan predikativ birlik, ya’ni, ergash gap ham yaxlit bosh
gapga emas, balki uning bir konstruktiv bo‘lagi – kesimga aloqador bo‘ladi»,- deb
yozadi olim. 
N.Mahmudov   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   bosh   gaplarni   ham   tasniflash
lozim   deb   hisoblaydi.   U   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarning   quyidagi   turlarini
farqlaydi: 1. Havola bo‘lakli bosh gaplar. 2. Havola bo‘laksiz bosh gaplar.
Olim havola bo‘laklar deganda tilshunoslikdagi «deyksis belgilar»ni nazarda
tutadi. Deyksis belgilarning mohiyati  shundaki, ular voqelikni, predmetni, belgini
bevosita ifodalamaydi, balki ularga ishora, havola qiladi. O‘zbek tilidagi olmoshlar
va boshqa nisbiy so‘zlar qo‘shma gapda havola bo‘lak sifatida qo‘llanadi.
Ega,   kesim,   aniqlovchi   to‘ldiruvchi,   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar     havola
bo‘lakli   gaplar   bo‘lib,   ularda ba’zan bosh gapda, ba’zan ham, bosh gapda, ham
ergash   gapda   havola   bo‘lak   qo‘llanadi.   Qolgan   hamma   ergash   gapli   qo‘shma
gaplar havola bo‘laksiz gaplar hisoblanadi. 
45.2. O‘zbek tilshunosligida ergash gaplar tasnifi.
298 Xullas,   o‘zbek   tilshunosligida   ergash   gaplar   turli   jihatdan   tasniflanadi.
Shulardan   biri   grammatik   va   logik   jihatdan   ko‘pchilik   tillarda   shu   vaqtgacha
davom   etib   kelgan   an’anaviy   tamoyil   asosidagi   tasnif   bo‘lib,   unga   ko‘ra   ergash
gaplar   quyidagi   turlarga   ajratiladi:   1)   ega   ergash   gap;   2)   kesim   ergash   gap;   3)
to‘ldiruvchi   ergash   gap;   4)   aniqlovchi   ergash   gap;     5)   ravish   ergash   gap;   6)
o‘lchov-daraja ergash gap; 7) chog‘ishtiruv-o‘xshatish ergash gap; 8) sabab ergash
gap; 9) maqsad  ergash  gap; 10) payt  ergash gap; 11) o‘rin ergash gap;    12) shart
ergash gap;13) to‘siqsiz ergash gap; 14) natija ergash gap. 
45.3.Ega ergash gap.  
Bosh   gapdagi   olmosh   bilan   ifodalangan   ega   bo'lagini   izohlab,   kim?   nima?
so'roqlariga   javob   beradigan   ergash   gap   turi   ega   ergash   gap   deyiladi.Ega   ergash
gap bosh gapga quyidagi vositalar orqali bog'lanadi.
1.Ergash   gapning   kesimi   shart   mayli   shaklida   bo'ladi,   bunda   bosh   gapning
egasi u, shu o'sha, o'zi kabi olmoshlar bo'lib keladi. Masalan: Kimki halol mehnat
qilsa   u   Vatanimiz   tomonidan   taqdirlanadi.   (Gazetadan.)   Kim   ko'p   o'qisa,   u   ko'p
biladi.
Har kimki vafo qilsa, vafo topqusidur. (Bobur.)
2. Ergash   gapning   kesimi   aniqlik   mayli   shaklida   bo'ladi.Masalan:   Kim
Vatan uchun jon fido qilar ekan, u xalq qalbidahamisha yashaydi.
3. Ega ergash gap bosh gapdan keyin kelib, bosh gapda -kubog'lovchisi
yordamida   birikadi.   Bosh   gapning   kesimi   ko'proq   borso'zi   bilan   yoki   sifat   bilan
ifodalanadi.   Masalan:   Shunisi   borki,   bizbu   yil   universitetni   tamomlash   arafasida
turibmiz.
Shu   narsa   borki,   'Ta'lim   to'g'risida"   Qonun   hayotga   izchil   tadbiq   etilishi
lozim.
45.4.Kesim ergash gap.  
Bosh   gapdagi   mazmuni   mavhum   olmosh   kesimni   izohlaydigan   ergash   gap
turi   kesim   ergash   gap   deyiladi.   Kesim   ergash   gap   bosh   gapga   quyidagicha
bog'lanadi.
1. Bosh gapning kesimi  shu, shunday kabi so'zlar  bilan ifodalanadi. Ergash
gap   bosh   gapga   -ki   bog'lovchisi   yordamida   birikadi.   Masalan:   Toleyim   shuki,
baxtni   topdim   elni   ko'roldim.   (H.O.)   Vazifamiz   shundaki,   paxtani   o'z   vaqtida
parvarish qilishdir. (Gazetadan.)
2.   Bosh   gapning   kesimi   "chiqish   kelishigidagi   olmoshdan   iborat"shaklida
ham   ifodalanishi   mumkin.   Masalan:   Bugungi   ishimiz   shundan   iboratki,   har-
doim.dushmanlardan   ogoh   bo'laylik.   (Gazetadan.)   Misollarni   solishtiring:
Oramizdagi   farq   shuki,   men   nima   uchun   ishni   qilayotganimni   bilaman,   ammo
299 sizlar bilmaysizlar. (A. Q.) Sizdan umidim shumidiki, ko'pchilikning fikriga qarshi
turasiz. (A. Q.)
To‘ldiruvchi  ergash  gap bosh gapdagi  ko‘rsatish  olmoshi  bilan ifodalangan
to‘ldiruvchini   yoki   qo‘llanmagan   to‘ldiruvchining   mazmunini   aniqlab,   izohlab,
to‘ldirib   keladi. To‘ldiruvchi ergash gaplar nutqda harakat obyektining ma’nosini
kengaytirish yoki uning mazmunini to‘liqroq ochib berish uchun ishlatiladi.  
Bosh   gapning   ergash   gap   aniqlab,   izohlab   kelgan   to‘ldiruvchisi   tushum,
jo‘nalish, o‘rin-payt, chiqish kelishigidagi ko‘rsatish olmoshlari bilan ifodalanadi.
Ba’zan     bunday   olmoshlar   gapdan   tushirib   qoldiriladi.   Masalan:   Nimani   eksang,
shuni o‘rasan. (Maqol.)
To‘ldiruvchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   bosh   gapda   qo‘llangan
to‘ldiruvchi vaziyatidagi havola bo‘lak ko‘makchili qurilma bilan ham ifodalanishi
mumkin:   Bu   yigit   boshqalardan   shu   bilan   farqlanadiki,     u   juda   xushmuomala   va
kamtarin.
To‘ldiruvchi ergash gap bosh gapga -ki,  -sa, deb, -mi, -ku kabi til vositalari
yordamida bog‘lanadi. Masalan: 
-ki: Shuni unutmaginki, mehnat qilgan murodiga etadi.
-mi: Ishonasizmi, men usiz bir kun ham yasholmayman. 
-ku:  Bilasan-ku,  mardning so‘zi bir bo‘lur. 
-chi: Borib bil-chi, ular kimlar ekan?
-sa:   Sen nimani so‘ragan bo‘lsang, hammasini olib kelishdi.
Misollardan   anglashiladiki,   ergash   gap     -ki,     -ku,   -mi,   -chi   yordamchilari
orqali bosh gapga biriksa,  bosh gap birinchi o‘rinda, ergash gap ikkinchi,  -sa shart
mayli   qo‘shimchasi   bilan   biriksa,   ergash   gap   birinchi,   bosh   gap   ikkinchi   o‘rinda
keladi.
To‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gaplar bir havola bo‘lakli va ikki havola
bo‘lakli qo‘shma gaplarga ajratiladi.   
Bir havola bo‘lakli to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gaplarda havola bo‘lak
bosh   gap   tarkibida   keladi.   Bu   havola   bo‘lak   ko‘pincha   shu   olmoshi   orqali
ifodalanadi.   Masalan:     Ahmadjon   faqat   shuni   biladiki,   nemislar   bu   tepalikni
haddan  tashqari  o‘qqa  tutdilar.  (A.Q.)   gapida  havola  bo‘lak  vositasiz  to‘ldiruvchi
vazifasida   kelib,   mazmunan   ergash   gapda   ifodalangan   denotativ   voqeaga   ishora
qiladi.   N.Mahmudovning   fikricha,   bu   qo‘shma   gapda   faqat   bitta   denotativ   voqea
ifodalangan,   ikkinchi   «voqea»   esa   bu   voqeani   tasvirlovchi   modusdir.   Modusning
alohida    ta’kidni   ifodalash   zarurati   mazkur   voqea   ifodasi   uchun   sodda   gap   emas,
balki   qo‘shma   gap   shaklining   tanlanishiga   olib  kelgan.   Mazkur   qo‘shma   gapning
mazmuni esa denotativ voqea bilan modus voqea o‘rtasidagi munosabatdan iborat.
Agar   modusni   ta’kidli   ifodalashga   zaruriyat   bo‘lmasa,   denotativ   voqea   ifodasi
300 modus   voqea   ifodasining   ichiga   shaklan   kiritiladi   va   sodda   gapga   aylanadi.
Demak,   tahlil   etilgan   gap   aslida   «Ahmadjon   faqat   nemislarning   bu   tepalikni
haddan tashqari  qattiq o‘qqa tutganligini  biladi» tarzida  bo‘lib, tildagi  ortiqchalik
tamoyili   asosida   tuzilgan.   Natijada   N.   Mahmudov   ta’kidlaganidek,   mazkur
qo‘shma gapda ham mazmuniy-funksional, ham mazmuniy-sintaktik nomuvofiqlik
yuzaga kelgan.
Ikki   havola   bo‘lakli   to‘ldiruvchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   nimani-
shuni,   kimni   -o‘shani//uni   tarzidagi   havola   bo‘laklar   qo‘llanadi.   Masalan,   «Ota
nimani   talab   qilsa,   shuni   bajarib   yurdi»   gapida   ikki   denotativ   voqea   ifodalangan.
Qo‘shma gapning mazmuni ana shu ikki denotativ voqea o‘rtasidagi munosabatdan
iborat bo‘ladi. Ayrim hollarda bosh gapda havola bo‘lak ifodalanmasligi mumkin:
Nimadan og‘iz ochilsa, to bilmaguncha qo‘ymaydi. (So‘zl.)
Ba’zan to‘ldiruvchi ergash gapdagi havola bo‘lak ega, bosh gapdagi havola
bo‘lak esa to‘ldiruvchi vazifasida kelishi mumkin. Masalan: Kimki bo‘lsa  dilozor,
undan elu yurt bezor. (Maqol.) 
Xullas,  bir havola bo‘lakli to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gaplarda bosh
gap   ergash   gapdan   ajratib   olinsa,   mazmunga   ega   bo‘lmaydi,     ergash   gapda   esa
denotativ voqea ifodalanadi. Ikki havola bo‘lakli to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma
gaplarda esa har ikki qism ham biri ikkinchisisiz mazmunga ega bo‘lolmaydi.
Bosh   gapdagi   olmosh   bilan   ifodalangan   aniqlovchi   vaziyatidagi   bo‘lakni
izohlab, to‘ldirib keluvchi ergash gaplar aniqlovchi ergash gap deyiladi. Masalan,
«O‘zbekiston   shunday   diyorki,   fasllari   gulga   o‘ralar»   (U.)   gapida   «Fasllari   gulga
o‘ralar» ergash gapi bosh gapda shunday olmoshi bilan ifodalangan aniqlovchining
ma’nosiga oydinlik kiritgan, uni izohlab kelgan.   
Ilmiy   manbalarda   aniqlovchi   ergash   gaplarning   bosh   gapga   quyidagi
biriktiruvchi vositalar yordamida bog‘lanishi ko‘rsatiladi:
-ki: Bir o‘lkaki,  tuprog‘ida oltin gullaydi.  (O.)
-sa:   Kimning   diyonati   kuchli   bo‘lsa,   uning   xalq   oldida   e’tibori   yuqori
bo‘ladi.  
Aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   bosh   gapning   aniqlovchisi
sifatida shunday,  ba’zi, bir xil,  ayrim, bir, ba’zi bir, hech bir,  shunday bir, qaysi
bir     kabi   nisbiy   olmoshlari   qo‘llanadi   va   ular   ergash   gap   tomonidan   aniqlanadi,
izohlanadi: 
1. Hech bir qiz yo‘qki, u sevgi haqida o‘ylamagan bo‘lsa. («Yoshlik».) 
2.   Ba’zi   bir   o‘smirlar   borki,   ular   kattalarga   taqlid   qilishni   xush   ko‘rishadi.
(«Yoshlik».)
301 Ba’zan   bosh   gap   tarkibida   uning,   unday   havola   bo‘laklari,   ergash   gap
tarkibida   esa   ularga   qarshilantirilgan   kim,     kimki,     kimning   havola   bo‘laklari
qo‘llanadi. Masalan: Kimning so‘zi to‘g‘ri bo‘lsa, uning ishi ham to‘g‘ri bo‘ladi.  
Ergash   gap   ba’zan   bosh   gapdagi   shu,   u,   o‘sha,   uning,   o‘shaning   so‘zlari
bilan ifodalangan aniqlovchining ma’nosini aniqlab, izohlab keladi. Bunda ergash
gap tarkibida qaysi, qanday, qay kabi olmoshlar qatnashadi. Masalan: Qaysi odam
to‘g‘ri va xalol bo‘lsa, biz o‘sha kishini e’zozlaymiz. («Saodat».) 
Aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda,   asosan,   ikki   denotativ   voqea
o‘rtasidagi   munosabat   ifodalanadi.   Havola   bo‘laklarning   ishtirokiga   ko‘ra
aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar   ham   bir   havola   bo‘lakli   va   ikki   havola
bo‘lakli   gaplarga   bo‘linadi.   Masalan,   «Shunday   so‘zlar   borki,     ular   kapalakka
o‘xshab   jumladan   jumlaga   engil   ko‘chib   yuraveradi»   (A.Q.)   gapi   bir   havola
bo‘lakli   qo‘shma   gap,   bosh   gapda   ham,     ergash   gapda   ham   alohida   -alohida
denotativ voqea ifodalangan.
    N.Mahmudovning  qayd   etishicha,  ba’zan  havola   bo‘lakli  aniqlovchi  bosh
gapning ot kesimini  aniqlab kelishi  ham mumkin. Bunda bosh gapda ifodalangan
denotativ voqeaning predikati bilan ergash gapdagi denotativ voqeaning sub’yekti
bir   narsadan   iborat   bo‘lishi   mumkin.   Masalan:   «Sevgi   shunday   navbahorki,   u
tikandan gul qilur»  (E.V.) gapida bosh gapning kesimi (navbahor) shunday havola
bo‘lagi   bilan   aniqlangan,   navbahor   so‘zining   ham,     u   olmoshning   ham   ayni
matndagi denotati  bitta narsa,  ammo bu bitta narsa ikki denotativ voqea tarkibiga
ikki xil uzv sifatida - predikat  va sub’yekt sifatida kirgan. Bu umumiylik mazkur
qo‘shma   gapdagi   mazmuniy   munosabatni   ta’minlagan.   Bosh   gap   predikatining
ergash   gapdagi   sub’yekt   bilan   denotativ   bir   xillikka   ega   bo‘lishi   doimiy   holat
emas.
Bir   havola   bo‘lakli   aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarda   mazmuniy-
sintaktik   nomuvofiqlik   mavjud   bo‘ladi,   ulardagi   mazmun   ikki   yoki   undan   ortiq
denotativ voqea o‘rtasidagi munosabatdan iborat. Bosh gapda havola bo‘lak qaysi
bo‘lakni aniqlasa, shu bo‘lakning denotati ergash gapda ham muayyan bo‘lakning
denotati sifatida mavjud bo‘ladi.  
Aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma   gaplarning   ikki   havola   bo‘lakli   turida
kimning   -uning,   kim-u,   qanday-shunday,   qaysi-o‘sha//shu   tarzidagi   o‘zaro   zid
havola bo‘laklar mavjud bo‘ladi. Masalan: Xalq qaysi yo‘ldan yursa, sen ham shu
yo‘ldan yur. (O.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
           1.To‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gaplarga izoh bering?   
2.Bir havola bo‘lakli to‘ldiruvchi gaplar qanday gaplar? 
302 3.Ikki havola bo‘lakli to‘ldiruvchi gaplarga izoh bering?   
4.Bosh gapdagi olmosh bilan ifodalangan gaplarga izoh bering?
            46.Bog‘lovchisiz   qo‘shma   gap.   Bog‘lovchisiz   qo‘shma   gap
komponentlarini           o‘zaro bog‘lovchi vositalar. Murakkab qo‘shma gap va
uning turlari.
Tayanch tushunchalar:   Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gap, predikativ
qism, bog‘lovichli qo‘shma gap, component, yaxlit intonatsiya, sodda gap.
46.1. Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gaplarning komponentlari. 
                      Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   komponentlari   o‘zaro
bog‘lovchilarsiz   yoki   bog‘lovchi   vazifasidagi   grammatik   vositalarsiz   faqat
intonatsiya  bilangina birikib, sintaktik butunlikni hosil qiladi.
Bunday   qo‘shma   gaplarni   tarkibidagi   komponentlarning   o‘zaro
munosabatiga   qarab   bog‘langan   yoki   ergashgan   qo‘shma   gap   deb   bo‘lmaydi.
Chunki,     bunday   qo‘shma   gaplar   ba’zan   tuzilish   jihatidan   bog‘langan   qo‘shma
gapga,   mazmunan   esa   ergashgan   qo‘shma   gapga   o‘xshaydi:   Kitobni   sevingiz,   u
barcha   fikrlarni   to‘la   anglashingizga   yordam   beradi.   Bu   gapdagi   komponentlar
yordamchilarsiz, faqat intonatsiyaning o‘zi bilangina bog‘langan.
Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gaplarda predikativ qismlar bog‘lovichli
qo‘shma   gapdagiga   nisbatan   ancha   zichroq   aloqada   bo‘ladi.   Bunday   qo‘shma
gapning komponentlari  yaxlit  intonatsiya bilan aytilishiga ko‘ra ketma-ket  kelgan
alohida-alohida sodda gaplardan farq qiladi.
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gapning   komponentlari   bir-biridan
sanash   ohangiga   o‘xshash   tugallanmagan   intonatsiya   bilan   ajralib   turadi.   Bu
intonatsiya sabab, chog‘ishtirish, shart ma’nosini, voqealarning ketma-ket yoki bir
vaqtda   yuzaga   kelishini   ko‘rsatadi.   Misollar:   Tog‘ning   ko‘rki   tosh   bilan,   odam
ko‘rki   bosh   bilan   (Maqol).   Cholu-kampir   bir   quchoq   gul   ko‘tarib   perronga   o‘tdi,
Kuzak   gullarining   o‘tkir   hidi     qoldi   havoda   (A.Muxtor).   Atrof   tinch,   cho‘ponlar
quyosh tig‘idan qochib, mizg‘igani kirib ketishgan (A.Muxtor).
Ikki   qismdan   (komponentdan)   tuzilgan   qo‘shma   gaplar   tarkibidagi
yordamchilar ba’zan uslubiy talabga ko‘ra qo‘llanmasligi mumkin. Bunday holatda
ham   komponentlar   orasida   yo   tenglanish   munosabati,   yo   tobelanish   munosabati
mavjud   bo‘ladi,   ya’ni   bunday   gaplar   bog‘langan   qo‘shma   gaplardagiday   teng
huquqli   komponentlardan   (Bahor   keldi,   hammayoq   ko‘m-ko‘k   tusga   kirdi)   yoki
teng   bo‘lmagan,   biri   ikkinchisiga   mazmunan   tobe   bo‘lgan   komponentlarda
(qo‘rqitmay o‘stirdim, botir bo‘ldingiz) tuzilgan bo‘ladi.
303 Bu xildagi qo‘shma gaplar teng qismlardan yoki teng bo‘lmagan qismlardan
tuzilgan bo‘lib, bog‘langan qo‘shma gap va ergashgan qo‘shma gaplarday mazmun
ifodalagan   bo‘lsa   ham,   ular   qo‘shma   gapning   uchinchi   turini   tashkil   qilmaydi.
Chunki bunday qo‘shma gaplar mazmunan bog‘langan qo‘shma gap va ergashgan
qo‘shma   gaplarday   mazmun   ifodalangan   bo‘lsa   ham,   yuqorida   aytilgandek,   faqat
yordamchi   vositalar   (bog‘lovchilar,   yuklamalar,   ko‘makchilar,   fe’lning   turli
shapkllari,   ayrim   kelishik   qo‘shimchalari   nisbiy   so‘zlar   kabi   qo‘shma   gap
komponentlarini   biriktiruvchi   vositalar   qo‘llanmagan.   (Bu   haqda   qo‘shma   gap
turlari haqidagi bo‘limda batafsil ma’lumot berilgan)
46.2. Yordamchilarsiz  birikkan qo‘shma gap tarkibi.
Yordamchilarsiz     birikkan   qo‘shma   gap   o‘z   tarkibidagi   komponentlarning
mazmun munosabati jihatidan ikki xil bo‘ladi: 1) teng qismli qo‘shma gap; 2) tobe
qismli qo‘shma gap.
Bunday   qo‘shma   gapning   birinchi   turida   uning   qismlari   bir-biri   bilan
mazmunan   teng   munosabatda   bo‘ladi   va   o‘zaro   tenglik   intonatsiyasi   orqali
birikadi.   Shu   jihatdan   bog‘langan   qo‘shma   gapga   o‘xshaydi.   Farqi   shundaki,
predikativ qismlar orasida teng bog‘lovchilar qo‘llanmaydi: Soat o‘n birlarda ular
vodiyga   kirib   keldilar,   bir-biriga   tutash   qishloq   ko‘chalari   boshlandi
(A.Muxtor).Turg‘unoy   birinchi   tovushni   eshitganda   seskandi,   so‘nggilari   esa   uni
vahimaga soldi (A.Qahhor).
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gapning   bu   turi   bog‘langan   qo‘shma
gapning   ayrim   turlariga   sinonim   bo‘la   oladi.   Misollarni   qiyoslaylik:   Qo‘ng‘iroq
chalindi   va   dars   boshlandi.   Unsin   bibi   qiziga   gapirmoqchi   bo‘lmadi,   ammo
qizining   o‘zi   ona   yuragini   ochishga   majbur   qildi   (Oybek).   Goho   mayin   kuy
yangrar,  goh yoshlarning sho‘x qahqahasi eshitilib qolar edi.
Keltirilgan   misollarning   birinchi   va   ikkinchisida   komponentlarni
biriktiruvchi   teng   bog‘lovchilarni   (va,   ammo)   tushirib   qoldirib,   yordamchisiz
qo‘llash   mumkin.   Lekin,   uchinchi   gapdagi   bog‘lovchini   tushirsak,   qo‘shma
gapning   mazmuni   o‘zgaradi;   to‘rtinchi   gapda   esa   bog‘lovchini   umuman   tashlab
bo‘lmaydi.   Demak,   yordamchi   vositalarsiz   birikkan   qo‘shma   gapning   bu   turi
biriktiruv   va   zidlov   bog‘lovchilari   qatnashadigan   bog‘langan   qo‘shma
gaplargagina sinonim bo‘la oladi. 
Bunday   qo‘shma   gaplarda   voqea-hodisalarning   yuzaga   kelish   vaqti
ko‘rsatiladi yoki ular bir-biriga chog‘ishtiriladi: Oyoq yugurigi oshga, til yugurigi
boshga   (Maqol).     Ko‘p   so‘zning   ozi   yaxshi,   oz   so‘zning   o‘zi   yaxshi   (Maqol).
Yaxshidan ot qoladi, yomondan dod qoladi (Maqol).
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplar   bir   vaqtda   yoki   turli   vaqtda
yuzaga keladigan voqea-hodisani ifodalaydi. Bir vaqtda yuzaga keladigan voqeani
304 ko‘rsatadigan qo‘shma gaplarda kesimlar ko‘pincha bir xil zamon shaklida bo‘ladi.
Misollar: O’ktam uning orqasidan ancha tikilib qoldi, ko‘nglini qandaydir g‘ashlik
bosdi.   (Oybek).   Ko‘klamning   sayroqi   qushlari   tabiat   ko‘rinishlarini
kuylamoqdalar, ko‘m-ko‘k ko‘katlar silkinib qushlarni olqishlamoqdalar (Oybek).
Ba’zan   bir   vaqtning   o‘zida   yuzaga   kelgan   voqealarning   biri   boshqalaridan
ajratib ko‘rsatiladi: Hamma chuqur xo‘rsindi, Anorxon piq-piq yig‘ladi (Oybek).
Ayrim   hollarda   fe’l   -   kesim   har   xil   zamon   shaklida   keladi:   Buni   ko‘p
sinaganman, sochim paxtadan oqardi (Oybek).
Ketma-ket   yuzaga   keladigan   voqea   va   harakatni   ifodalovchi
komponentlarning   fe’l   kesimlari   bir   xil   zamon   shaklida   ham,   har   xil   zamon
shaklida ham qo‘llanadi. Misollar: Qo‘ya ber, yana bir oz sinab ko‘raylik (Oybek).
Sizlar   ovqatgacha   dam   olinglar,   qolgan   gapni   keyin   gaplashamiz   (A.Qahhor).
Gulnor   boshini   Yo‘lchining   ko‘kragiga   suqib   yig‘ladi.   Yo‘lchi   uni   eshik   oldiga
olib bordi (Oybek).
Ketma-ket   yuzaga   keladigan   harakat   hali   bajarilmagan,   endigina
mo‘ljallangan   bo‘lishi   mumkin:   Keksa   ovora   bo‘lmasin,   o‘zimiz   bora   qolaylik
(Oybek).
Bu   turdagi   qo‘shma   gaplarda   ketma-ketlik   mazmunini   aniqroq   ko‘rsatish
uchun payt ravishlari ham qo‘llanadi. Ularning qo‘llanish holati ikki xil:
1. Payt ravishi  faqat keyingi komponent tarkibida qo‘llanadi: Sen haqingda
yana ikki og‘iz gapiray, so‘ng boshqa gaplarga o‘tamiz. Bor, omon bo‘l, endi men
ham qaytaman (Islom shoir).
2.   Payt   ravishlari   har   ikki   komponent   tarkibida   keladi.   Oldin   bo‘ladigan
voqeani   ko‘rsatish   uchun   qo‘llanadigan   avval,   oldin   kabi   ravishlar   birinchi
komponent tarkibida, keyingi voqea yoki harakatni ko‘rsatish uchun qo‘llanadigan
so‘ng, keyin,undan so‘ng kabi ravishlar keyingi komponent tarkibida keladi: Avval
menga yetib olishsin, undan keyin birga o‘qiyman-da (A.Qahhor). O’sarjon dastlab
o‘zi  yo‘q vaqtda qilingan ishlar  bilan tanishdi, keyin terim  masalalariga ko‘childi
(Oybek).
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   ba’zilarida   chog‘ishtirish
ma’nosi   ifodalanadi.   Masalan:   Do‘st   achitib   gapirar,   dushman   –   kuldirib.   Otasi
urmas   qo‘ng‘izni,   bolasi   urar   to‘ng‘izni.   Ilmsiz   bir   yashar,   ilmli   ming   yashar.
Yaxshi   qand   yedirar,   yomon   pand   yedirar.   To‘g‘ri   til   tosh   yorar,   egri   til   –   bosh
(Maqollar).
Bunday   qo‘shma   gaplardagi   komponentlarning   fe’l   kesimlari   ko‘pincha   bir
xil   bo‘lishi   sababli,   ba’zan   keyingi   komponentda   kesim   qo‘llanmaydi,   uning
mazmuni oldingi komponentdan anglashilib turadi.
305 Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gap   tarkibidagi   komponentlar   zidlik
ma’nosini   ifodalaganda,zidlov   bog‘lovchili   bog‘langan   qo‘shma   gapga   sinonim
bo‘ladi.   Masalan:   Ko‘p   bolalar   undan   qo‘rqar,   Xolmurod   qo‘rqmasdi   (P.Tursun)
Tig‘   yarasi   tuzaladi,   til   yarasi   tuzalmaydi   (Maqol).   Toshpo‘latov   javob   kutdi,
Akramov   indamadi.   (R.Fayziy).To‘rqovoq   yorig‘idan   bir   qancha   tariq   va   qush
tezagi politsiyaning shop mo‘yloviga, ko‘kragiga to‘kildi, u buni sezmadi (Oybek).
Bunday   qo‘shma   gaplarda   chog‘shtirish   ma’nosi   sezilib   tursa   ham,
taqqoslashga   nisbatan   zidlik   ma’nosi   kuchliroq   bo‘ladi.   Zidlik   ma’nosi
ifodalanadigan   bunday   qo‘shma   gaplarda   komponentlarning   soni   ko‘pincha
ikkidan   ortmaydi.   Bundan   tashqari,   birinchi   komponentning   fe’l   kesimi   bo‘lishli
shaklda, ikkinchisiniki esa bo‘lishsiz shaklda bo‘ladi.
46.3. Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gap.
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   teng   qismli   turida
komponentlarning kesimlari to‘liq yoki  to‘liqsiz holda ifodalanishi, tushib qolishi
mumkin.     Kesimning   tushib   qolishi   qo‘shma   gapning   oxirgi   komponentida   yuz
beradi: Qozonlarda tushki ovqat  qaynaydi, yangi-yangi  baklarda – choy (Oybek).
Cho‘llar   bo‘ston   bo‘ldi,   qumloqlar   gulzor.   Yaxshi   topib   so‘zlar,   yomon   –   qopib
(Maqol).
Bunday   qo‘shma   gapda   sostavli   kesimning   keyingi   elementi   oldingi
komponentda   tushib   qolib,   faqat   so‘nggi   komponent   kesimi   tarkibidagina
qo‘llanishi mumkin. Bunday qo‘shma gaplar ko‘pincha bir vaqtda bajariladigan,bir
vaqtda   yuzaga   keladigan   voqea-hodisalarni   ifodalaydi:   Sobirning   yonginasida
ko‘m-ko‘k   o‘tlar   orasida   arqirab   suv   oqar,   aroiq   yoqalab   qo‘sgan   daraxtlar
qo‘ynida   shamol   g‘uvillar   edi   (Oybek).   Bolalar   u   yoqdan   bu   yoqqa   chopar,
hayqirar,   yosh-yalang   ashula   aytib,   askiya   qitlib,   bir-birini   quvlashib   borar,
qariyalar   yoshlik   chog‘larini   qo‘msab,   bir-birlariga   har   xil   hazillar   qilishar   edi
(A.Qahhor).
Misollardan ko‘rinadiki, bu qo‘shma gaplardagi komponentlarning kesimlari
bir xil zamon shaklida ifodalanadi.
Bog‘lovchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   teng   qismli   turida
komponentlarning zich bog‘lanishini yana quyidagi holatlar ham ta’minlaydi:
a)   predikativ   qismlar   uchun   umumiy   bo‘laklar   ishlatiladi.   Ba’zan   bunday
qo‘shma   gap   tarkibidagi   o‘rin,   payt   hollari,   eganing   aniqlovchisi,   to‘ldiruvchi
birgina   komponentga   oid   bo‘may,   balki   qo‘shma   gapning   har   ikki   komponenti
uchun umumiy bo‘ladi: Sobirning yuragi gupillaydi, oyoqlari   qaltiraydi (Oybek).
O’ktamning     niyati   xolis,   qadami   toza   (Oybek).   Bir   ozdan   so‘ngg   muzika
chalinadi, o‘yin boshlanadi. Mevaga qorning ham to‘yadi,etaging va savating ham
(Oybek).
306 Undalmalar   ham   qo‘shma   gapning   komponentlari     uchun   umumiy   bo‘lishi
mumkin.   Bunda   qo‘shma   gapdagi   fikr   undalma   bilan   ifodalangan   shaxsgagina
qaratiladi: o‘amnok bo‘lmang, men boraman, onajon (Islom shoir );
b)   bunday   qo‘shma   gapning   komponentlarini   mazmun   va   grammatik
jihatdan   bog‘lashda   olmoshlar   ham   ma’lum   rol   o‘naydi.   Masalan,   oldingi
komponentdagi biror bo‘lak o‘rnida keyingi gapda kishilik olmoshi ishlatilib, ikki
predikativ qismning bog‘lanishini ta’min etadi: Hamma yoqni jaranglatib Ukraina
bulbuli   sayraydi,   uning   sayrashiga   osmondagi   oy   ham   quloq   solib   turganga
o‘xshaydi.   (G.)   Madamin   ko‘cha   chetida   domlani   kutib     serrayib   turar,   uning
ko‘zlari och bo‘rining ko‘zlariday yaltirardi (P.Tursun).
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   teng   qismli   turi   murakkab
holda   ham   bo‘lishi   mumkin.   Masalan:   Qobil   bobo   yalang   bosh,   yalang   oyoq,
yaktakchan   og‘il   eshigi   yonida   turib,   dag‘-dag‘   titraydi,   tizzalari   bukilib-bukilib
ketadi, ko‘zlari javdiraydi, hammaga qaraydi (A.Qahhor).
Ikkitadan   ortiq   komponentdan   tashkil   topgan   bunday   qo‘shma   gaplarda
ba’zan   eng   oxirgi   komponent   avalgilarini   yakunlashi,   xulosalashi   mumkin:   Siz
Olaxo‘ja bilan, biz Abdurasul bilan; har kim o‘z tengi bilan (P.Tursun).
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gaplarning   komponentlari   tobelanish
intonatsiyasi   yordamida   birikadi.   Bunday     qo‘shma   gaplardan:   1)   shart   mazmuni
ifodalanadi va shunga ko‘ra  shart ergash gapli qo‘shma gapga sinonim bo‘ladi; 2)
payt mazmuni ifodalanadi va payt ergash gapli qo‘shma gapga sinonim bo‘ladi; 3)
to‘siqsizlik   mazmuni   ifodalanadi   va   shunga   ko‘ra   to‘siqsiz   ergash   gapli   qo‘shma
gapga   sinonim   bo‘ladi;   4)   natija   mazmuni   ifodalanadi   va   shunga   ko‘ra
natijaergash gapli qo‘shma gapga sinonim bo‘ladi; 5) sabab mazmuni ifodalanadi
va shunga  ko‘ra sabab  ergash gapli  qo‘shma gapga  sinonim  bo‘ladi;  6)o‘xshatish
mazmuni   ifodalanadi   va   shunga   ko‘ra   o‘xshatish   ergash   gapli   qo‘shma   gapga
sinonim bo‘ladi; 7) izohlov mazmuni ifodalanadi.
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gapning   tobe   qismli   turidan   shart
mazmuni   ifodalansa,   birinchi   komponent   keyingi   komponentdagi   voqeaning
yuzaga   kelish   shartini   bildiradi.   Bunda   payt   mazmuni   ham   anglashilib   turadi.
Qo‘shma   gapning   bu   turi   bir   voqyoa-harakatdan   ikkinchi   voqea-harakatga   tez
ko‘chish   ma’nosini   ifodalaydi.   Bunda   oldingi   komponentdagi   intonatsiya
balandroq,   keyingi   komponentdagi   intonatsiya   pastroq   bo‘ladi.   Masalan:   Oldiga
yaqinlashding   –   shovqin   soladi.   Birovga   ayta   ko‘rmang   –   ikkovimiz   ham   baloga
qolamiz (S.Ahmad). To‘g‘ri bo‘ling – bexavotir bo‘lasiz  (Maqol).
Misollardan   ko‘rinadiki,   bunday   qo‘shma   gaplarning   birinchi
komponentidagi fe’l kesim o‘tgan zamon shaklida, keyingi komponentning kesimi
esa hozirgi – kelasi zamon shaklida bo‘ladi.
307 Komponentlarning  kesimlari   ot   kesim   bo‘lishi  ham   mumkin:  O’zi  yuzsiz   –
so‘zi tuzsiz (Maqol.)
Yuqoridagi   tur   qo‘shma   gaplardan   payt   mazmuni   ifodalansa,   birinchi
komponent   keyingi   komponentdagi   voqea-hodisaning   bajarilish   paytini   ko‘rsatib
keladi,   birinchi   komponent   ergash   gapga,   ikkinchi   komponent   bosh   gapga   teng
bo‘ladi:   Arava   notinch   bo‘ldi   -   qo‘shquloqdagi   sut   chayqaladi,   to‘kiladi
(A.Qahhor).   Boshim   butun   –   yaxshiligingizni   unutmayman,   o‘z   otam   kabi
yodlayman (Oybek). Dushman bo‘ldi -  u parizod o‘ladi (F.Yo‘ldosh).
Yuqoridagi tur qo‘shma gaplardan to‘siqsizlik mazmuni ifodalansa, qo‘shma
gapning   komponentlari   mazmunan   bir-biriga   qarma-qarshi   bo‘lishiga   qaramay,
ulardan biridagi voqea yuzaga  keladi. Bunday qo‘shma gaplar mazmunan to‘siqsiz
ergash   gapli   qo‘shma   gapga   o‘xshaydi.   Misollar:   Etlarimni   nishtar   bilan   tilsinlar,
xonumonimga  o‘t  qo‘ysinlar,  boshimda  tegirmon  toshi  yurgizsinlar   –  men  sizdan
ajralmayman (H.Hakimzoda). It huradi – karvon o‘tadi (Maqol).
Bu   gaplar   tuzilish   jihatidan   bog‘lovchi   vositasiz   birikkan   qo‘shma   gapning
teng   qismli   turiga   o‘xshasa   ham,   mazmunan   tobeligi,   intonatsion   xususiyati
jihatidan ulardan farq qiladi.
Yordamchilarsiz   birikkan   qo‘shma   gapning   tobe   qismli   turidan   natija
mazmuni     ifodalansa,   qo‘shma   gapning   ikkinchi   komponentidagi   voqea   birinchi
komponentidagi   voqeaning   natijasi   sifatida   yuzaga   kelganligi   ifodalanadi:   U
shunchalik berilib termildi, soyning o‘rtasida suv ichayotgan otning pishilashi ham
sezilmadi (Oybek).
Yuqoridagi   tur   qo‘shma   gaplardan   sabab   mazmuni   ifodalansa,   qo‘shma
gapning   bir   komponentida   sabab,   ikkinchisida   shu   sababdan   kelib   chiqadigan
natija   ifodalanadi:   Ulug‘   og‘amiz   bor   –   xalq   birligi   bor   (¢.¢ulom).   Onaxonning
yuragi   shuv   etib   ketdi:   to‘pponchani   o‘z   ko‘zi   bilan   birinchi   ko‘rishi   edi
(A.Muxtor). Suv sovuq ekan tishlarim zirqirab ketdi (A.Muxtor).
Bunday   qo‘shma   gaplarda   intonatsiyaning   turiga   (qaysi   bog‘lovchining
vazifasini   bajarib   kelayotganligiga)   qarab   tobe   va   hokim   komponent   belgilanadi:
Qo‘rqitmay   o‘stirdim,   botir   bo‘ldingiz   gapida   shuning   uchun   bog‘lovchisining
o‘rni   sezilib   turganligidan,   oldingi   komponent   ergash   gap,   keyingisi   bosh   gap
sanaladi.   Sizga   ishonaman:   singlimdek   narsasiz   gapida   esa   chunki
bog‘lovchisining   o‘rni   sezilib   turganligidan,   oldingi   komponent   bosh   gap,
keyingisi ergash gapdir.
Yuqoridagi   tur   qo‘shma   gaplardan   o‘xshatish   mazmuni   ifodalanishi
mumkin:   Qor   yog‘di   –   don   yog‘di.   Suv   keldi   -   nur   keldi.   (Maqollar).   Bunday
qo‘shma   gap   shu   tur   qo‘shma   gaplarning   boshqa   ko‘rinishlaridan   mazmungagina
308 emas,   intonatsiyasi   bilan   ham   farq   qiladi:   komponentlari   bir   xil   ohang   bilan
aytiladi.
Ma’lumki,   ko‘pgina   ergash   gaplar   bosh   gap   bilan   –ki   yordamchisi   orqali
birikadi va shu xil ergash gaplar bosh gapdagi ko‘rsatish olmoshi bilan ifodalangan
bo‘laklarning   mazmunini   izohlaydi,   konkretlashtiradi.   Odatda,   ko‘rsatish
olmoshlari   mavhum   tushunchani   ifodalagani   tufayli   uning   aniq   ma’nosi   nima
ekanligini   bilishga  ehtiyoj  tugiladi.  Shu  aniq  ma’no  bosh  gap  orqali   anglashiladi.
Ya’ni   bosh   gapda   ma’lum   gap   bo‘lagi   vazifasida   kelgan   ko‘rsatish   olmoshining
(ko‘pincha   shu   so‘zining)   aniq   ma’nosi   ergash   gap   tomonidan   ochib   beriladi.
Shunga   ko‘ra   bunday   qo‘shma   gaplarni   izohlov   ma’nosi   ifodalangan   qo‘shma
gaplar deb nomlaymiz. 
Yuqorida   ko‘rib   o‘tilgan   izohlov   mazmunini   ifodalovchi   yordamchilarsiz
birikkan   qo‘shma   gap   komponentlari   orasida   –ki   yordamchisini   qo‘yib   ishlatilsa,
ular  ega  ergash gapli, kesim  ergash  gapli, to‘ldiruvchi  ergash  gapli  va aniqlovchi
ergash   gapli   qo‘shma   gaplarga   aylanadi.   –ki   yordamchisi   qo‘llanmagan   holatda
esa,   bunday   qo‘shma   gaplarni   aniqlovchi   ergash   gapli,   ega   ergash   gapli,   kesim
ergash gapli va to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gaplarga sinonim bo‘lgan tur deb
atash mumkin. 
Yuqoridagi   tur   qo‘shma   gaplardan     izohlov   mazmuni   ifodalansa,   bunday
qo‘shma   gapdagi   keyingi   komponent   oldingi   komponentni   yoki   uning   biror
bo‘lagini izohlaydi. Shuning uchun bunday qo‘shma gaplar ega ergsha gapli, kesim
ergash   gapli,   to‘ldiruvchi   ergash   gapli   hamda   aniqlovchi   ergash   gapli   qo‘shma
gaplarga sinonim bo‘ladi.
Keyingi   komponent   oldingi   komponentdagi   olmosh   bilan   ifodalangan   yoki
ifodalanmagan   eganing   mazmunini   izohlab,   aniqlab   keladi.   Misollar:   Faqat   shu
esida:   ertasi   kuni   ko‘zini   ochganda   yonida   Sobirjon   yo‘q   edi   (A.Muxtor).   Sizga
shu   narsa   ayon   siz   o‘   oilangizda,   buyuk   do‘stona   oiladasiz   (A.Muxtor).
Hozirdanoq   ko‘rinib   turibdi:   siz   dangasalik,   ayyorlikni   bilmaydigan   yigitga
o‘xshaysiz (A.Qahhor).
Keyingi   komponent   birinchi   komponentdagi   olmosh   bilan   ifodalangan
kesimning mazmunini izohlab, aniqlba keladi: Yaxshisi shu: bizdan xavotir olmay,
erta   bilan   kapsanchilar   oldiga   borgin   (A.Qahhor).   Andishaning   sababi   shudir:
Zaynabning ham tanlagani bor (H.Olimjon). Shul erur aybim, Muqimiy, mardumi
Farg‘onaman (Muqumiy).
Keyingi   komponent   oldingi   komponentdagi   olmosh   bilan   ifodalangan
to‘ldiruvchining   yoki   ifodalanmagan   to‘ldiruvchining   mazmunini   izohlab   keladi.
Masalan:   Men   bilaman,   sizlarga   ishonish   mumkin   (A.Qahhor).   Bildi   ota:
309 foydasizdir   qiynamoq   (H.Hakimzoda).   Bilaman,   g‘ururing   yo‘l   bermay   turibdi
(Oybek).
Bunday   qo‘shma   gaplarda   izohlanuvchi   komponent   oldin,   izohlovchi
komponent   keyin   keladi.   Ko‘pincha   she’riy   asarlarda   bu   holat   o‘zgarib,
izohlanuvchi  qism    izohlovchi  qismning o‘rtasida kelishi mumkin: Dushmanlarga
bilmam,   bandi   bo‘ldimi.   Xazon   qilolmaysan   bilgin,   mening   bog‘imni.   Beklar
katoridan, ko‘rdim, uy berdi (Islom shoir).
Keyingi   komponent   qo‘shma   gapning   birinchi   komponentidagi
aniqlovchining mazmunini konkretlashtirib keladi: Adolatxondan xunuk bir xabar
keldi: u Samarqanddagi maktabni bitirib, Toshkentga ketibdi (A.Qahhor).
Ayrim   qo‘shma   gaplarning   tarkibidagi   komponentlarni   bir-biriga   bog‘lash
uchun   hech   qanday   bog‘lovchini   qo‘llab   bo‘lmaydi:   Xushxabar   olib   keldim:
garnizon   yanchildi,   shahar   o‘zimizning   odamlar   qo‘liga   o‘tdi   (A.Muxtor).   Bu
gapdagi  birinchi va ikkinchi komponent orasida hech qanday bog‘lovchini ishlatib
bo‘lmaydi.   Quyidagi   misollarda   ham   shu   holatni   aniq   ko‘rish   mumkin:   Qani
bo‘lmasa, biz bilan yuring, soy bo‘yini aylanib kelamiz (S.Ahmad). Oldingizda bir
yo‘l bor, bu – saodat yo‘li. Fermamiz juda badavlat, qancha sigir, qancha yilqi bor
(Uyg‘un).
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
           1.Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gaplarga izoh bering?  
2.Ikki qismdan (komponentdan) tuzilgan qo‘shma gaplarni izohlang?
3.Yordamchilarsiz  birikkan qo‘shma gaplar nechi xil bo’ladi?  
4.Qo‘shma gaplarning tarkibidagi komponentlarni izohlab bering? 
                   47.Murakkab qo‘shma gap va uning turlari.
47.1.Qo’shma gap qismlari.
An’anaviy sintaktik ta’limotda qo‘shma gaplar qismlarining miqdoriga ko‘ra
ikki   va   ko‘p   komponentli   qo‘shma   gaplarga   ajratiladi.     Ilmiy   manbalarda   ko‘p
komponentli   qo‘shma   gaplar   murakkab   qo‘shma   gaplar   deb   ham   yuritiladi.
Qo‘shma   gaplarning   bu   ikki   turi   quyidagicha   farqlanadi:   1.   Ikki   komponentli   va
310 ko‘p   komponentli   qo‘shma   gaplar   tarkibiy   qismlarining   miqdoriga   ko‘ra
farqlanadi. 2. Bog‘lanish usulining sodda yoki murakkabligi bilan farqlanadi. 
Ikki   komponentli   qo‘shma   gaplar   ikki   sodda   gapning   tenglanish   yoki
tobelanish asosida bog‘lanishidan tashkil topsa, murakkab qo‘shma gaplar tarkibiy
qismlarining   miqdori   hamda   uch   va   undan   ortiq   bog‘lanish   usuli   (tenglanish,
tobelanish, aralash usul) asosida shakllanishi bilan xarakterlanadi. Qiyoslang:
1. Ikki komponentli qo‘shma gap: Uning ham ko‘zi qattiq, ham tili tez edi.
(O.) 
2.   Murakkab   qo‘shma   gap   (ko‘p   komponentli   qo‘shma   gap):   O‘tar   kunlar,
kechar yillar, yurakda muttasil xanda. (G‘.G‘.)
47.2. Murakkab qo‘shma gaplar.
Murakkab   qo‘shma   gaplar   sintaktik   tuzilishi,   qismlarini   bog‘lovchi
vositalariga   ko‘ra   bog‘langan   va   ergashgan   qo‘shma   gaplarga   o‘xshaydi.   Bunday
tuzilishdagi   qo‘shma   gap   tarkibiy   qismlarini   bog‘lashda   teng   va   ergashtiruvchi
bog‘lovchilar,   bog‘lovchi   vazifasidagi   yuklamalar,   ko‘makchili   biriktiruvchi
vositalar, fe’l shakllari ko‘rsatkichlari, ohang muhim o‘rin tutadi. 
Murakkab qo‘shma gaplarning tarkibiy qismlari faqat tenglanish yoki  faqat
tobelanish, shuningdek, ham tenglanish, ham tobelanish asosida bog‘lana oladi. Bu
belgilari asosida  M.Asqarova murakkab qo‘shma gaplarni quyidagicha tasniflaydi:
1. Bog‘lanish (tenglanish) yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar.  
2. Ergashish (tobelanish) yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar. (Bir
necha ergash gapli qo‘shma gaplar)
3.   Bog‘lanish   va   ergashish   yo‘li   bilan   tuzilgan   (aralash   tur)   murakkab
qo‘shma gaplar. 
G‘.Abdurahmonov   esa   murakkab   qo‘shma   gaplarning   quyidagi   turlarini
farqlaydi:
1. Bir necha ergash gapli qo‘shma gaplar. (Ketma-ket yoki birgalik ergashuv
asosida tuzilgan tur)
2.   Aralash   turli   bir   necha   ergash   gapli   qo‘shma   gaplar.   (Ketma-ket   va
birgalik ergashuv asosida tuzilgan tur)
3.     Ergashgan-bog‘langan   qo‘shma   gaplar.   (Ergashgan   va   bog‘langan
qo‘shma gaplardan tuzilgan tur)
4.   Period.       (Ergashgan,   bog‘langan   va   bog‘lovchisiz   qo‘shma   gaplardan
tuzilgan tur)
Quyida murakkab qo‘shma gaplarning M.Asqarova tomonidan qayd etilgan
hamda   o‘quv   darsliklaridan   o‘rin   olgan   turlarini   tahlil   qilamiz   va   bu   masala
bo‘yicha olimaning ilmiy xulosalarini  umumlashtiramiz.
 Bog‘lanish (tenglanish) yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar.
311   Uch   va   undan   ortiq   sodda   gaplarning   mazmun   va   gramma¬tik   jihatdan
tenglanish   asosida   birikuvidan   tashkil   topgan   gaplar   bog‘lanish   yo‘li   bilan
tuzil¬gan   murakkab   qo‘shma   gaplar   deyiladi.   Bunday   tuzilishdagi   murakkab
qo‘shma gaplarning qurilish chizmasi quyidagicha:
              Bog‘lanish   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplar   qismlarining
birikuviga ko‘ra quyidagi ko‘rinishlarga ega bo‘ladi:
1.   Tarkibiy   qismlari   teng   bog‘lovchilar,   teng   bog‘lovchi   vazifasidagi
vositalar   yordamida   birikkan   tur.   Masalan:   Sobir   O‘ktamni   kabinaga   o‘tirishga
qistadi, lekin u unamadi, ikkovlari… bosh qoplarga o‘tirdilar. (O.)
Tarkibiy qismlari bog‘lovchilar, bog‘lovchi vazifasidagi vositalar yordamida
bog‘langan   murakkab   qo‘shma   gaplarda   bog‘lovchilarning   qo‘llanishi   2   xil:   a)
bog‘lovchilar murakkab qo‘shma gapning har bir tarkibiy qismi orasida qo‘llanadi;
b) bog‘lovchilar faqat ikki sodda gap orasida qo‘llanadi. Qiyoslang: 1. Goh qo‘shiq
yangraydi, goh sho‘x kulgi eshitiladi, goh baqiriq-chaqiriq eshitiladi. («Yoshlik».)
2.   Adirlari   yam-yashil   o‘t-o‘lanlar   bilan   qoplangan,   soylarda   suvlar   toshib
hayqiradi, ammo hali lolalar ochilmagan. («Yoshlik».)    
2.   Tarkibiy   qismlari   ohang   yordamida   birikkan   tur.   Masalan:   Ko‘p   o‘tmay
yana qo‘ng‘iroq jarangladi, yana hamma eshiklar ochildi, yana atrof xushchaqchaq
g‘ala-g‘ovurga to‘ldi. (P.Q.)
3.   Tarkibiy   qismlari   teng   bog‘lovchilar,   teng   bog‘lovchi   vazifasidagi
vositalar hamda ohang yordamida birikkan aralash tur. Masalan: Otini bilolmadim,
ammo qamishday qomati bor, husnini ta’rif qilolmayman. (O.)
47.3. Bog‘lanish yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gap. 
Bog‘lanish   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gap   qismlari
kesimlarining shakllanishida ikki holat kuzatiladi:
a)   murakkab   qo‘shma   gap   qismlarining   kesimlari   har   doim   ham   to‘liq
shakllanavermaydi:   kesimlik   ko‘rsatkichlari   shaxs-son,   kesimlik   bog‘lamalari
oxirgi gapning kesimida qo‘llanadi va har bir kesimga  tegishli bo‘ladi. Masalan: U
meni   qolishga   undar,   men   qolishni   istamas,   hamma   bu   holatdan   hayron   edi.
(«Yoshlik».) 
b)   murakkab   qo‘shma   gap   qismlarida   hatto   kesim   yoki   uning   biror   qismi
qo‘llanmasligi   mumkin,  bunda   ham   so‘nggi   gapning  kesimi  oldingi   gaplar   uchun
umumiy   hisoblanadi.     Masalan:   Shijoatli   va   kuchli   botirlar   urushda;   xotin   va
farzandlar   –   kambag‘allikda;   do‘st   va   birodarlar   boshga   kulfat   tushganda
taniladilar.  ("K.D".)
47.4.Ergashish   (tobelanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma
gaplar.
312 Bir   necha   ergash   gaplarning   bir   bosh   gap   bilan   tobelanish   asosida
bog‘lanishidan   tashkil   topgan   murakkab   qo‘shma   gaplar   ergashish   yo‘li   bilan
tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplar   deyiladi.   Ergashish   yo‘i   bilan   tuzilgan
murakkab   qo‘shma   gaplar   tarkibiy   qismlarining   sintaktik   tuzilishi,   ergash   gap
kesimlarining shakllanishi quyidagicha: 
Ergash  gapning  kesimi   mustaqil  fe’llardan  tashkil   topib,    mustaqil   qo‘llana
oladi.   Bunday   ergash   gaplar   bosh   gapga   -ki,   chunki,   negaki,   sababki   kabi
yordamchilar orqali birikadi Masalan: Saida mana shunday masalalar to‘g‘risida...
odamlar   fikrini   uyyutishga   harakat   qildi,   chunki   bo‘larning   har   biri   odamlarning
zehniga, kolxoz hayotiga o‘rnashib qolgan, chunki Qalandarov nima qilgan bo‘lsa,
yaxshi niyat bilan qilgan edi va xalq ham shunday deb bilgan   (A. Q.)
Ergashish yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gap tarkibiy qismlari bosh
gapga ikki xil bog‘lanadi: 1. Birgalik ergashish. (To‘g‘ridan- to‘g‘ri ergashish)   2.
Ketma-ket   ergashish.
1.   Birgalik   ergashish.   (To‘g‘ridan-   to‘g‘ri   ergashish).   Ergash   gaplarning
bosh   gapga   alohida-alohida   bog‘lanishi   birgalik   ergashish   deyiladi.   Bunday
gaplarning qurilish chizmasi quyidagicha:
                   Birgalik ergashuvli murakkab qo‘shma gaplarda   ergash gaplar uyushgan
yoki   uyushmagan   ergash   gaplardan   tashkil   topadi.   Ergash   gaplarning   quyidagi
turlari uyushib kelib, bir necha ergash gapli qo‘shma gaplarni hosil qiladi:
1.   Ega   ergash   gap   uyushib   keladi:   Kimki   o‘z   vatanini   sevsa,   kimki   xalqi
uchun   jonini   fido   qilsa,   u   qahramon   bo‘ladi.   Ushbu   gapning   qurilish   chizmasi
quyidagicha:
2.   Kesim   ergash   gap   uyushadi:   Tilagim   shuki,   biringiz   olim   bo‘lib,   tarix
yozing; biringiz shoir bo‘lib, yurtni kuylang. ("Yoshlik")
3.   Aniqovchi   ergash   gaplar   uyushib   keladi.   Masalan:   Men   shunday
chamanzor yaratayki, kishilar zavqlansin, bulbullar xonish qilib, dillarni yayratsin.
(So‘zl.)
4.   To‘ldiruvchi   ergash   gaplar   uyushadi.   Masalan:   Shuni   yodda   tutishing
lozimki, qiz qalbi guldek nozik, uning yarasi hech vaqt tuzalmaydi. («Yoshlik».)
5.   O‘lchov-daraja   ergash   gaplar   uyushib   qo‘llanadi.   Masalan:   Fikri
qanchalik   aniq,   dalillari   qanchalik   ishonarli   bo‘lsa,   kelishuv   shunchalik   oson
kechadi. (So‘zl.)
7. Maqsad  ergash gaplar  uyushib keladi. Masalan:  Pilla tuting, bo‘lsin deb,
shartnomamiz to‘lsin deb. (Qo‘shiq.)
8.   O‘rin   ergash   gaplar   uyushadi.   Masalan:   Qayerda     zulm   bo‘lsa,   qayerda
dilozorlik bo‘lsa, o‘sha  yerda  notinchlik hukm suradi. (So‘zl.) 
313 9.   Shart   ergash   gap   uyushadi.   Masalan:   Agar   yerga     o‘z   vaqtida   ishlov
berilmasa,   urug‘   o‘z   vaqtida   yerga     qadalmasa,   hosilning   unumi   past   bo‘ladi.
(«Yoshlik».)
10.   To‘siqsiz   ergash   gaplar   uyushiq   holda   qo‘llanadi.   Masalan:   Er-xotin
o‘rtasida qanaqa kelishmovchilik  bo‘lmasin, qanaqa gap qochmasin, kampir oraga
tushib, hamma vaqt kuyovining tarafini olar edi. (A. Q.)
Har   xil   turdagi   bir   necha   ergash   gaplar   ham   bosh   gapga   alohida-alohida
bog‘lanib,   birgalik   ergashuvni   tashkil   qiladi.   Bunday   ergash   gaplar   uyushmagan
hisoblanadi.   Masalan:   U   qaytsa,   ishni   yo‘lga   qo‘yadigan   bo‘lsak,   biror   natija
chiqar. (So‘zl.) 
2.   Ketma-ket   ergashish.   Birdan   ortiq   ergash   gaplarning   biri   ikkinchisiga,
ikkinchisi   uchinchisiga   tobelanib,   keyin   bosh   gapga   bog‘lanishidan   hosil   bo‘lgan
gaplar ketma-ket ergashuv yo‘li bilan tuzilgan murakkab ko‘shma gap hisoblanadi.
Bunday tuzilishdagi gaplarning qurilish chizmasi quyidagicha:
Ergash   gaplarning   quyidagi   turlari   bosh   gapga   ketma-ket   ergashuv   yo‘li
bilan bog‘lanadi:
1. Shart ergash gap+ to‘siqsiz ergash gap+ bosh gap: Bordi-yu, rost  bo‘lsa,
hammasi emas, yarmi rost bo‘lganda ham, juda xunuk gap-ku. (A.Q.)
2.   Payt   ergash   gap+   shart   ergash   gap+   bosh   gap:     Dastlabki   vaqtlarda
yordam   bersangiz,   ishlar   jo‘nashib   ketgandan   keyin,   uncha   og‘irligim   tushmas.
(A.Q.) 
3. To‘siqsiz ergash gap+ natija ergash gap+ bosh gap:  Qish fasli bo‘lsa-da,
uy shu darajada issiq ediki, yuzlarimdan ter quyila boshladi. 
4. Shart ergash gap+ ravish ergash gap+ bosh gap: Janobi oliyning ruxsatlari
bo‘lib,   rahbarlik   uchun   kishi   tayin   qilsalar,   mamlakat   obodonligiga   sabab
bo‘ladilar. (O.) 
Anglashiladiki,   murakkab   qo‘shma   gaplarda   ravish,   payt,   shart,   to‘siqsiz,
maqsad ergash gaplar bosh gapga birdan ortiq holda bog‘lanib kelib, ketma-ket va
birgalik bog‘lanishni hosil qiladi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar.
1. Murakkab qo‘shma gaplarga izoh bering?  
2.Murakkab qo‘shma gaplar qanday tuziladi?
3.Murakkab qo‘shma gaplarning tarkibiy qismlari haqida ma’lumot bering? 
4.Bog‘lanish   (tenglanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplarga
izoh bering?  
5.   Ergashish   (tobelanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplarga
izoh bering?. 
314 6.Bog‘lanish   (tenglanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplarga
izoh bering?.
                     48.Aralash murakkab qo‘shma gaplar
                                
Tayanch   tushunchalar:   Qo‘shma   gaplar,     tenglanish,   tobelanish,
munosabat, shakllanish, aralash qo‘shma gap, murakkab gap. 
48.1. Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar.
Aralash   turdagi   murakkab   qo‘shma   gaplarning   quyidagi   ko‘rinishlari
mavjud:
1. Bir ergash gap va ikki bosh gapning birikuvidan tuzilgan tur. Masalan: Bu
sifatlarning barisi bir odamda mujassam bo‘lsa, dunyodagi eng buyuk saodat ham
uni gangitib qo‘ya olmaydi, eng katta baxtsizlik ham uni sarosimaga sola bilmaydi.
Bunday   sintaktik   tuzilishdagi     murakkab   qo‘shma   gaplarning   qurilish   chizmasi
quyidagicha:
2.   Ikki   komponentli   ergashgan   qo‘shma   gap   yoki   ikki   komponentli
bog‘langan   qo‘shma   gapning   birikuvidan   tuzilgan   tur.   Bunday   tuzilishdagi
murakkab qo‘shma gaplar quyidagicha shakllanadi:
48.2.Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar.  
Tarkibiy   qismlarining   ham   tenglanish,   ham   tobelanish   munosabatidan
tashkil topgan sintaktik qurilmalar aralash turdagi murakkab qo‘shma gap deyiladi.
Qo‘shma   gaplarning   bu   turida   ham   tenglanish,   ham   tobelanish   munosabati
shakllanishi  sababli  ular  aralash  qo‘shma gap deb ham yuritiladi. Aralash turdagi
murakkab qo‘shma gaplarning quyidagi ko‘rinishlari mavjud:
1. Bir ergash gap va ikki bosh gapning birikuvidan tuzilgan tur. Masalan: Bu
sifatlarning barisi bir odamda mujassam bo‘lsa, dunyodagi eng buyuk saodat ham
uni gangitib qo‘ya olmaydi, eng katta baxtsizlik ham uni sarosimaga sola bilmaydi.
Bunday   sintaktik   tuzilishdagi     murakkab   qo‘shma   gaplarning   qurilish   chizmasi
quyidagicha:
2.   Ikki   komponentli   ergashgan   qo‘shma   gap   yoki   ikki   komponentli
bog‘langan   qo‘shma   gapning   birikuvidan   tuzilgan   tur.   Bunday   tuzilishdagi
murakkab qo‘shma gaplar quyidagicha shakllanadi:
1)   ikki   ergashgan   qo‘shma   gapning   bog‘lanish   usulida   birikuvidan   hosil
bo‘ladi.   Masalan:   Bildimki,   uyga   qaytibdi,   aminmanki,   endi   u   g‘oyib   bo‘lmaydi.
Bu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
315 2)  bog‘langan va ergashgan  qo‘shma gaplarning birikuvidan tashkil  topadi.
Masalan:   U   kelsa-da,   ko‘nglim   yorishmadi,     yonimga   kelmoqchi   edi,   ammo
dugonalari   chaqirib   qolishdi.       Ushbu   murakkab   qo‘shma   gapning   qurilish
chizmasi quyidagicha:
3.   Ikki   ergash   gap   va   ikki   bosh   gapning   birikuvidan   tuzilgan   tur.   Bunday
tuzilishdagi murakkab qo‘shma gaplar quyidagicha hosil qilinadi: 
a)   har   bir   ergash   gap   birdan   ortiq   bosh   gapga   alohida-alohida   bog‘lanadi.
Masalan:   Agarda   aytganlarimga   ko‘nsa,   hammasi   men   istagandek   bo‘lsa,
muammolarimiz hal bo‘ladi, ishlarimiz yurishib ketadi.  Ushbu murakkab qo‘shma
gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
b)   ikki   ergash   gap   ikki   bosh   gapga   ketma-ket   ergashish   orqali   bog‘lanadi.
Masalan: Ta’til boshlanib, qishloqqa qaytganimizda, kech kirgan va ko‘chada biror
zog‘ ko‘rinmas edi. («Yoshlik».) Ushbu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
c)   bir   necha   ergash   gapli   qo‘shma   gapning   keyingi   bosh   gapga   ergashish
yo‘li   bilan   birikuvidan   tashkil   topadi.   Masalan:   Shunisi   ma’lumki,   birlashsak,
kuchlarimiz ko‘paysa, maqsadga erishish mumkin.
4.   Aralash   turdagi   qo‘shma   gaplarning   bir   butun   holda   ma’lum   bir   gapga
ergashuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   Shuni   ma’lum   qilmoqchimanki,   agar   yerga
o‘z vaqtida ishlov berilsa, hosilning unumi ortadi va biz rejani bajarishga muvaffaq
bo‘lamiz. 
Bunday   tuzilishdagi   murakkab   qo‘shma   gaplarning   qurilish   chizmasini
quyidagicha belgilashimiz mumkin:
5.   Ikkidan   ortiq   ergashgan   qo‘shma   gaplarning   bog‘lanish   asosida
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   Bahor   kelsa,   kunlar   isiydi;   kunlar   isib   ketsa,
maysalar   nish   ura   boshlaydi;   tabiat   yam-yashil   tusga   kirib,   dillar   quvonchga
to‘ladi. («Yoshlik».) 
6.   Bir   bosh   gapga   ham   ergash   gap,   ham   ergashgan   qo‘shma   gapning
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:     Shuni   bilingki,   muammolarimiz   ko‘p;   agar
birlashsak,   uning   echimi   tez   hal   bo‘lishi   mumkin.       Ushbu   murakkab   qo‘shma
gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
7.   Aralash   qo‘shma   gapning   ergashgan   qo‘shma   gapga   bog‘lanish   asosida
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   El   yasharmas,   yer   ko‘karmas,   bo‘lmasa   ko‘k
tomchisi; qaydin olsin she’rni shoir, bo‘lmasa ilhomchisi. (A.T.) Gapning qurilish
chizmasi quyidagicha:
8.  Aralash  qo‘shma  gapda   ergash  gaplarning  undagi   teng  komponentlardan
faqat biriga bog‘lanishidan tuzilgan tur. Masalan:    Uning ko‘rinishi  bir ahvol edi,
316 negaki   ko‘zlari   ko‘kargan,   kaltakdan   boshlari   yorilgan,   qo‘li   singan,   ammo   tili
qurg‘ur tiyilmas edi. («Yoshlik».) Ushbu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
Xulosa   sifatida,   murakkab   qo‘shma   gaplar   semantik-sintaktik   tuzilishi
jihatdan   o‘ziga   xos   qurilishga   ega   bo‘lgan   gaplardir.   Nutqda   murakkab   qo‘shma
gaplarning rang-barang ko‘rinishlari voqelanadi. Bunday gaplar qismlari orasidagi
sintaktik   munosabat   turi   –   bog‘lanish   usuli   asosida   o‘zaro   farqlanadi.   Murakkab
qo‘shma   gap   qismlari   faqat   tenglanish   asosida   yoki   faqat   tobelanish   usulida,
shuningdek   aralash   turda   -   ham   tenglanish,   ham   tobelanish   munosabati   asosida
shakllana   oladi.   Bu   belgilar   murakkab   qo‘shma   gaplarning   tasnifida   asosiy   omil
bo‘lib xizmat qiladi. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar:
1.Aralash   turdagi   murakkab   qo‘shma   gaplarning   qanday   ko’rinishlari
mavjud?
2.Bir   ergash   gap   va   ikki   bosh   gapning   birikuvidan   tuzilgan   turiga   izoh
bering?.  
3.   Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplarga izoh bering?
4.Ikkidan ortiq ergashgan qo‘shma gaplarga izoh bering?  
5.Nutqda murakkab qo‘shma gaplar qanday turlanadi?
                    49.Ergashish  yo‘li  bilan tuzilgan murakkab  qo‘shma  gaplar,  aralash
tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar. O‘zga gap va uning turlari.
Tayanch tushunchalar:  Ergash gap, kesimi mustaqil fe’l, ergash gap, bosh
gapga, yordamchi, birikma.
49.1.   Ergashish   (tobelanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma
gaplar.
                    Bir   necha   ergash   gaplarning   bir   bosh   gap   bilan   tobelanish   asosida
bog‘lanishidan   tashkil   topgan   murakkab   qo‘shma   gaplar   ergashish   yo‘li   bilan
tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplar   deyiladi.   Ergashish   yo‘i   bilan   tuzilgan
murakkab   qo‘shma   gaplar   tarkibiy   qismlarining   sintaktik   tuzilishi,   ergash   gap
kesimlarining shakllanishi quyidagicha: 
Ergash  gapning  kesimi   mustaqil  fe’llardan  tashkil   topib,    mustaqil   qo‘llana
oladi.   Bunday   ergash   gaplar   bosh   gapga   -ki,   chunki,   negaki,   sababki   kabi
yordamchilar orqali birikadi Masalan: Saida mana shunday masalalar to‘g‘risida...
odamlar   fikrini   uyyutishga   harakat   qildi,   chunki   bo‘larning   har   biri   odamlarning
zehniga, kolxoz hayotiga o‘rnashib qolgan, chunki Qalandarov nima qilgan bo‘lsa,
yaxshi niyat bilan qilgan edi va xalq ham shunday deb bilgan   (A. Q.)
317 Ergashish yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gap tarkibiy qismlari bosh
gapga ikki xil bog‘lanadi: 1. Birgalik ergashish. (To‘g‘ridan- to‘g‘ri ergashish)   2.
Ketma-ket   ergashish.
49.2.Birgalik ergashish.  
(To‘g‘ridan-   to‘g‘ri   ergashish).   Ergash   gaplarning   bosh   gapga   alohida-
alohida   bog‘lanishi   birgalik   ergashish   deyiladi.   Bunday   gaplarning   qurilish
chizmasi quyidagicha:
Birgalik   ergashuvli   murakkab   qo‘shma   gaplarda     ergash   gaplar   uyushgan
yoki   uyushmagan   ergash   gaplardan   tashkil   topadi.   Ergash   gaplarning   quyidagi
turlari uyushib kelib, bir necha ergash gapli qo‘shma gaplarni hosil qiladi:
1.   Ega   ergash   gap   uyushib   keladi:   Kimki   o‘z   vatanini   sevsa,   kimki   xalqi
uchun   jonini   fido   qilsa,   u   qahramon   bo‘ladi.   Ushbu   gapning   qurilish   chizmasi
quyidagicha:
2.   Kesim   ergash   gap   uyushadi:   Tilagim   shuki,   biringiz   olim   bo‘lib,   tarix
yozing; biringiz shoir bo‘lib, yurtni kuylang. ("Yoshlik")
3.   Aniqovchi   ergash   gaplar   uyushib   keladi.   Masalan:   Men   shunday
chamanzor yaratayki, kishilar zavqlansin, bulbullar xonish qilib, dillarni yayratsin.
(So‘zl.)
4.   To‘ldiruvchi   ergash   gaplar   uyushadi.   Masalan:   Shuni   yodda   tutishing
lozimki, qiz qalbi guldek nozik, uning yarasi hech vaqt tuzalmaydi. («Yoshlik».)
5.   O‘lchov-daraja   ergash   gaplar   uyushib   qo‘llanadi.   Masalan:   Fikri
qanchalik   aniq,   dalillari   qanchalik   ishonarli   bo‘lsa,   kelishuv   shunchalik   oson
kechadi. (So‘zl.)
7. Maqsad  ergash gaplar  uyushib keladi. Masalan:  Pilla tuting, bo‘lsin deb,
shartnomamiz to‘lsin deb. (Qo‘shiq.)
8.   O‘rin   ergash   gaplar   uyushadi.   Masalan:   Qayerda     zulm   bo‘lsa,   qayerda
dilozorlik bo‘lsa, o‘sha  yerda  notinchlik hukm suradi. (So‘zl.) 
9.   Shart   ergash   gap   uyushadi.   Masalan:   Agar   yerga     o‘z   vaqtida   ishlov
berilmasa,   urug‘   o‘z   vaqtida   yerga     qadalmasa,   hosilning   unumi   past   bo‘ladi.
(«Yoshlik».)
10.   To‘siqsiz   ergash   gaplar   uyushiq   holda   qo‘llanadi.   Masalan:   Er-xotin
o‘rtasida qanaqa kelishmovchilik  bo‘lmasin, qanaqa gap qochmasin, kampir oraga
tushib, hamma vaqt kuyovining tarafini olar edi. (A. Q.)
Har   xil   turdagi   bir   necha   ergash   gaplar   ham   bosh   gapga   alohida-alohida
bog‘lanib,   birgalik   ergashuvni   tashkil   qiladi.   Bunday   ergash   gaplar   uyushmagan
hisoblanadi.   Masalan:   U   qaytsa,   ishni   yo‘lga   qo‘yadigan   bo‘lsak,   biror   natija
chiqar. (So‘zl.) 
49.3.Ketma-ket ergashish.  
318 Birdan   ortiq   ergash   gaplarning   biri   ikkinchisiga,   ikkinchisi   uchinchisiga
tobelanib,   keyin   bosh   gapga   bog‘lanishidan   hosil   bo‘lgan   gaplar   ketma-ket
ergashuv   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   ko‘shma   gap   hisoblanadi.   Bunday
tuzilishdagi gaplarning qurilish chizmasi quyidagicha: Ergash gaplarning quyidagi
turlari bosh gapga ketma-ket ergashuv yo‘li bilan bog‘lanadi:
1. Shart ergash gap+ to‘siqsiz ergash gap+ bosh gap: Bordi-yu, rost  bo‘lsa,
hammasi emas, yarmi rost bo‘lganda ham, juda xunuk gap-ku. (A.Q.)
2.   Payt   ergash   gap+   shart   ergash   gap+   bosh   gap:     Dastlabki   vaqtlarda
yordam   bersangiz,   ishlar   jo‘nashib   ketgandan   keyin,   uncha   og‘irligim   tushmas.
(A.Q.) 
3. To‘siqsiz ergash gap+ natija ergash gap+ bosh gap:  Qish fasli bo‘lsa-da,
uy shu darajada issiq ediki, yuzlarimdan ter quyila boshladi. 
4. Shart ergash gap+ ravish ergash gap+ bosh gap: Janobi oliyning ruxsatlari
bo‘lib,   rahbarlik   uchun   kishi   tayin   qilsalar,   mamlakat   obodonligiga   sabab
bo‘ladilar. (O.) 
Anglashiladiki,   murakkab   qo‘shma   gaplarda   ravish,   payt,   shart,   to‘siqsiz,
maqsad ergash gaplar bosh gapga birdan ortiq holda bog‘lanib kelib, ketma-ket va
birgalik bog‘lanishni hosil qiladi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. Kesim ergash gap uyushadimi?  
2. Aniqovchi ergash gaplarni izohlang?  
4. To‘ldiruvchi ergash gaplarga izoh bering? 
5. O‘lchov-daraja ergash gaplarga izoh bering? 
6.To‘siqsiz ergash gaplarga izoh bering? 
                   50.Aralash murakkab qo‘shma gaplar
                                     
    50.1.Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar.  
Tarkibiy   qismlarining   ham   tenglanish,   ham   tobelanish   munosabatidan
tashkil topgan sintaktik qurilmalar aralash turdagi murakkab qo‘shma gap deyiladi.
Qo‘shma   gaplarning   bu   turida   ham   tenglanish,   ham   tobelanish   munosabati
shakllanishi sababli ular aralash qo‘shma gap deb ham yuritiladi.
50.2. Aralash turdagi murakkab qo‘shma gap turlari.
Aralash   turdagi   murakkab   qo‘shma   gaplarning   quyidagi   ko‘rinishlari
mavjud:
319 1. Bir ergash gap va ikki bosh gapning birikuvidan tuzilgan tur. Masalan: Bu
sifatlarning barisi bir odamda mujassam bo‘lsa, dunyodagi eng buyuk saodat ham
uni gangitib qo‘ya olmaydi, eng katta baxtsizlik ham uni sarosimaga sola bilmaydi.
Bunday   sintaktik   tuzilishdagi     murakkab   qo‘shma   gaplarning   qurilish   chizmasi
quyidagicha:
2.   Ikki   komponentli   ergashgan   qo‘shma   gap   yoki   ikki   komponentli
bog‘langan   qo‘shma   gapning   birikuvidan   tuzilgan   tur.   Bunday   tuzilishdagi
murakkab qo‘shma gaplar quyidagicha shakllanadi:
1)   ikki   ergashgan   qo‘shma   gapning   bog‘lanish   usulida   birikuvidan   hosil
bo‘ladi.   Masalan:   Bildimki,   uyga   qaytibdi,   aminmanki,   endi   u   g‘oyib   bo‘lmaydi.
Bu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
2)  bog‘langan va ergashgan  qo‘shma gaplarning birikuvidan tashkil  topadi.
Masalan:   U   kelsa-da,   ko‘nglim   yorishmadi,     yonimga   kelmoqchi   edi,   ammo
dugonalari   chaqirib   qolishdi.       Ushbu   murakkab   qo‘shma   gapning   qurilish
chizmasi quyidagicha:
3.   Ikki   ergash   gap   va   ikki   bosh   gapning   birikuvidan   tuzilgan   tur.   Bunday
tuzilishdagi murakkab qo‘shma gaplar quyidagicha hosil qilinadi: 
a)   har   bir   ergash   gap   birdan   ortiq   bosh   gapga   alohida-alohida   bog‘lanadi.
Masalan:   Agarda   aytganlarimga   ko‘nsa,   hammasi   men   istagandek   bo‘lsa,
muammolarimiz hal bo‘ladi, ishlarimiz yurishib ketadi.  Ushbu murakkab qo‘shma
gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
b)   ikki   ergash   gap   ikki   bosh   gapga   ketma-ket   ergashish   orqali   bog‘lanadi.
Masalan: Ta’til boshlanib, qishloqqa qaytganimizda, kech kirgan va ko‘chada biror
zog‘ ko‘rinmas edi. («Yoshlik».) Ushbu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
c)   bir   necha   ergash   gapli   qo‘shma   gapning   keyingi   bosh   gapga   ergashish
yo‘li   bilan   birikuvidan   tashkil   topadi.   Masalan:   Shunisi   ma’lumki,   birlashsak,
kuchlarimiz ko‘paysa, maqsadga erishish mumkin.
                   4. Aralash turdagi qo‘shma gaplarning bir butun holda ma’lum bir gapga
ergashuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   Shuni   ma’lum   qilmoqchimanki,   agar   yerga
o‘z vaqtida ishlov berilsa, hosilning unumi ortadi va biz rejani bajarishga muvaffaq
bo‘lamiz. 
Bunday   tuzilishdagi   murakkab   qo‘shma   gaplarning   qurilish   chizmasini
quyidagicha belgilashimiz mumkin:
                    5.   Ikkidan   ortiq   ergashgan   qo‘shma   gaplarning   bog‘lanish   asosida
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   Bahor   kelsa,   kunlar   isiydi;   kunlar   isib   ketsa,
maysalar   nish   ura   boshlaydi;   tabiat   yam-yashil   tusga   kirib,   dillar   quvonchga
to‘ladi. («Yoshlik».) 
320                     6.   Bir   bosh   gapga   ham   ergash   gap,   ham   ergashgan   qo‘shma   gapning
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:     Shuni   bilingki,   muammolarimiz   ko‘p;   agar
birlashsak,   uning   echimi   tez   hal   bo‘lishi   mumkin.       Ushbu   murakkab   qo‘shma
gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
7.   Aralash   qo‘shma   gapning   ergashgan   qo‘shma   gapga   bog‘lanish   asosida
birikuvidan   tuzilgan   tur.   Masalan:   El   yasharmas,   yer   ko‘karmas,   bo‘lmasa   ko‘k
tomchisi; qaydin olsin she’rni shoir, bo‘lmasa ilhomchisi. (A.T.) Gapning qurilish
chizmasi quyidagicha:
8.  Aralash  qo‘shma  gapda   ergash  gaplarning  undagi   teng  komponentlardan
faqat biriga bog‘lanishidan tuzilgan tur. Masalan:    Uning ko‘rinishi  bir ahvol edi,
negaki   ko‘zlari   ko‘kargan,   kaltakdan   boshlari   yorilgan,   qo‘li   singan,   ammo   tili
qurg‘ur tiyilmas edi. («Yoshlik».) Ushbu gapning qurilish chizmasi quyidagicha:
Xullas,   murakkab   qo‘shma   gaplar   semantik-sintaktik   tuzilishi   jihatdan
o‘ziga xos qurilishga ega bo‘lgan gaplardir. Nutqda murakkab qo‘shma gaplarning
rang-barang   ko‘rinishlari   voqelanadi.   Bunday   gaplar   qismlari   orasidagi   sintaktik
munosabat   turi   –   bog‘lanish   usuli   asosida   o‘zaro   farqlanadi.   Murakkab   qo‘shma
gap   qismlari   faqat   tenglanish   asosida   yoki   faqat   tobelanish   usulida,   shuningdek
aralash turda - ham tenglanish, ham tobelanish munosabati asosida shakllana oladi.
Bu   belgilar   murakkab   qo‘shma   gaplarning   tasnifida   asosiy   omil   bo‘lib   xizmat
qiladi. 
                               51.O‘zga gap va uning turlari
                                                   
Tayanch   tushunchalar:   o‘zga   gap,  gap   qurilmalar,   bayon,  jarayon,   o‘zga   shaxs,
so‘zlovchi,   nutqining   qorishuvi,   sintaktik   birlik,   o‘zganing   gapi,   muayyan   shaxs,
fikr, muallif gapi, grammatik atama.
51.1. O‘zga gapli qurilmalarni sintaktik tuzilishi.
O‘zga   gapli   qurilmalar   sintaktik   tuzilishi,   nutqdagi   vazifasi,   ohangi,   tarkibi
jihatidan   mustaqil   tuzilmalar   hisoblanadi.   O‘zga   gapli   qurilmalar   boshqalarning
fikr-mulohazasini   bayon   qilish   jarayonida   o‘zga   shaxs   va   so‘zlovchi   nutqining
qorishuvi   natijasida   yuzaga   keladigan   sintaktik   birliklardir.   O‘zganing   gapi
muayyan   shaxsning   fikrini   muallif   gapi   orqali   ifodalanishidir.   “O‘zga   gap”
grammatik   atama   sifatida   odatdagi   o‘z   lug‘aviy   ma’nosidan   (boshqa,   o‘ziniki
bo‘lmagan)   farq   qiladi.   Bu   atama   muallif   bayonigacha   iste’molda,   aloqa-
aralashuvda   bo‘lgan   va   ikkinchi   marta   qayta   qo‘llanilayotgan   barcha   turdagi
gaplarni   anglatadi.   Shu   sababli   o‘zga   gap   vazifasida   nafaqat   boshqalarning   gapi,
hatto   muallifning   o‘zi   tomonidan   ilgari   aytilgan   gapi   ham   qo‘llana   oladi.   Hatto
321 qushlar,   hayvonlar,   ba’zi   predmetlarning   tovushi   yoki   ularga   qilingan   muomala
ham o‘zganing gapi holida bayon etilishi mumkin. Masalan, “-Bu yoqda nima qilib
yuribsiz?-dedim”   (A.Q.)   gapida   o‘zganing   gapi   muallifning   ilgari   aytilgan   gapini
ifoda   etsa,   “Faqat   buxgalteriya   joylashgan   xonadan   cho‘t   tovushi   eshitilar   edi:
“shaq-shuq” (O.) gapida o‘zga gap predmetning tovushini aks ettiradi.  
Tilshunoslikda   o‘zga   gapli   qurilmalarning,   asosan,   ko‘chirma   gap,   o‘ziniki
bo‘lmagan   o‘zga   gap   va   o‘zlashtirma   gapdan   iborat   ko‘rinishlari   farqlanadi.
Tilshunos   olim   A.Abdullayev   bu   turga   qo‘shimcha   tarzda   tematik,   bilaterial,
chog‘ishtirma   va   aralash   turdagi   o‘zga   gaplarni   ham   ko‘rsatadi.       O‘zga   gapning
qayd   etilgan   har   bir   ko‘rinishi   o‘zganing   gapini   bayon   etish   xarakteri   hamda
sintaktik vazifasiga ko‘ra farqlanadi. 
Ko‘chirma   gapli   qurilmalarda   o‘zganing   gapi   hech   o‘zgarishsiz   aynan
beriladi. Masalan, “Yashang, oshpaz!”-kinoya bilan qichqirdi O‘ktam» (O.) gapida
“Yashang, oshpaz!” gapi o‘zganing gapi hisoblanadi.
O‘zlashtirma   gapli   qurilmalarda   o‘zganing   gapi   grammatik   jihatdan
o‘zgartirilib,   mazmuni   saqlangan   holda   bayon   etiladi.   Masalan:   O‘ktam   qanday
yangiliklar borligini so‘radi. (O.)    
Tematik   o‘zga   gapli   qurilmalarda   o‘zganing   gapi   aks   etmaydi,   faqat   uning
nima   yoki   kim   to‘g‘risida   gapirganligi   bayon   qilinadi.   Masalan:   U   menga
hamshahari haqida so‘zlab berdi. (So‘zl.)
Chog‘ishtirma   o‘zga   gapli   qurilmalarda   o‘zga   gap   so‘zlovchining   o‘z   gapi
bilan   qorishib   ketadi.   So‘zlovchi   o‘z   mulohazasini   bayon   qilishda   o‘zganing
gapiga   asoslanadi.   O‘zga   gap   egasi   ko‘rsatilishiga   qaramay,   bu   gap   muallif
gapidek   bayon   qilinadi.   Masalan:   Ustoz   Alisher   Navoiy   aytganidek,   ilm   olmoq
igna bilan quduq qazishga tengdir.     
Bilateral   o‘zga   gapli   qurilmalarda   so‘zlovchi   o‘zganing   gapini   bayon
qilmaydi,   balki   uning   o‘rnida   o‘zi   o‘ylaydi   yoki   gapiradi.   Shu   sababli   bunday
gaplarda   muallif   va   o‘zganing   gapini   ajratish   qiyin   kechadi.   Masalan:   Bir   narsa
Oyshaxonni iztirobga soldi. Sattor Oyshaxon bilan yashayotganidan baxtiyormi? ...
Unga osonmi bunday yashash? (P.Q.)
  M.Asqarova bilaterial gaplarni “O‘ziniki bo‘lmagan ko‘chirma gaplar” deb
nomlaydi.     A.Abdullayevning   fikricha   “o‘ziniki   bo‘lmagan   gap”   atamasi   rus
tilidagi “nesobstvennaya pryamaya rech’” atamasiga muvofiq emas, shu sababli bu
turdagi  gaplarning ham  muallif, ham personajga taalluqli  ekanligi hisobga olinsa,
bilaterial (ikki tomonlama) atamasining qo‘llanishi to‘g‘ri bo‘ladi.   
  51.2.Aralash o‘zga gapli qurilmalar.  
322 Aralash   o‘zga   gapli   qurilmalar.   Bunday   qurilmalarda   o‘zganing   gapi   ham
ko‘chirma   gap,   ham   o‘zlashtirma   gap   holida   bir   gapda   beriladi.   Masalan:   U
qizning salom aytganligini, “Tez orada yana kelaman” deganini eslatdi.
Xullas,   o‘zga   gapli   qurilmalar   nutqiy   qo‘llanishi,   o‘zganing   fikrini   bayoni
etish   xarakteriga   ko‘ra   turli   ko‘rinishlarga   ega   bo‘ladi.   Quyida   ko‘chirma   va
o‘zlashtirma gapli qurilmalar haqida alohida fikr yuritamiz.
O‘zganing   gapi   semantik,   leksik,   grammatik   va   sintaktik   xususiyatlari
saqlanib   qolib,   muallif   gapi   bilan   birga   ifodalansa,   ko‘chirma   gap   deyiladi.
Ko‘chirma   gaplar   muallif   gapi   bilan   qo‘llanadi.   Muallif   gapi   ko‘chirma   gapning
nimga   qarashli   ekanligini   ko‘rsatadi.   Ko‘chirma   gap   bir   so‘zdan,   bir   gap   yoki
butun   bir   matn   ko‘rinishidan   iborat   bo‘lishi   mumkin.   Muallif   gapi   esa   ko‘pincha
ikki bosh bo‘lakli gaplardan tashkil topadi.    
Ko‘chirma gapning kesimi fe’l, ot va boshqa turkumdagi so‘zlardan, muallif
gapining kesimi esa hamma vaqt fe’llar bilan ifodalanadi.  
Muallif   gapining   kesimi   vazifasida   so‘zlash   bilan   bog‘liq   nutq   fe’llari
(aytmoq,   gapirmoq,   demoq,   so‘zlamoq,   murojaat   qilmoq),   so‘zlash   bilan   bog‘liq
holat   fe’llari   (qichqirmoq,   pichirlamoq,   buyurmoq,   undamoq,   ogohlantirmoq...),
oldingi   fikr   bilan   bog‘liqlikni   ifodalovchi   nutq   fe’llari   (javob   bermoq,   (gapini)
bo‘lmoq,   davom   ettirmoq..),   so‘roqni   ifodalovchi   nutqiy   fe’llar   (so‘ramoq),
muallifning   his-tuyg‘ularini,   kechinmalarini   ifodalovchi   nutq   fe’llari
(do‘ng‘illamoq,   ming‘irlamoq,   to‘ng‘illamoq...)   qo‘llanadi.   Masalan:   Yigit   uning
otini   eslay   olmay:   “Agronom   aka!”-   deb   qichqirdi.   (O.)   Sakson   ota   uning   gapini
bo‘ldi: “Umr shomiga etsak ham, yurakda o‘timiz bor”. (O.) 
Ko‘chirma gapda ilgari bayon qilingan o‘zganing gapi bilan birga hali ifoda
etilmagan,   o‘ylangan   fikr   ham   ifodalanishi   mumkin.   Bunday   hollarda   muallif
gapining   kesimi   o‘yladi,   dedi   ichida,   dedi   o‘ziga-   o‘zi   fe’l   shakllaridan   tashkil
topadi.   
Ko‘chirma gap va muallif gapi o‘zaro birikib, murakkab sintaktik qurilmani
hosil qiladi. Bunday qurilmada ko‘chirma gap va muallif gapining joylashuv tartibi
muhim o‘rin tutadi. 
Ma’lumotlarga   qaraganda   til   taraqqiyotining   turli   davrlarida   ko‘chirma   gap
va  muallif  gapining  o‘rinlashuv  tartibi  farqli   bo‘lgan.  Tilshunos   M.Haydarovning
ko‘rsatishicha,   eski   o‘zbek   tilida   ko‘chirma   gap   va   muallif   gapining   joylashish
tartibi   chegaralangan   bo‘lib,   keyinchalik   adabiy   tilning   rivoji   tufayli   muallif
gapining vazifasi kengayib, ko‘chirma gapni baholash xususiyati kuchayib borgan.
Natijada muallif gapi bilan ko‘chirma gapning joylashuv tartibida ham   o‘zgarish
yuz bergan. 
323 Hozirgi   o‘zbek   tilshunosligida   ko‘chirma   gap   va   muallif   gapining,   asosan,
quyidagi tartibda o‘rinlashuvi qayd etiladi:
1.   Ko‘chirma   gap   muallif   gapidan   oldin   keladi:   “K.g.”,-m.g.   Masalan:
“Qalay, rais ko‘zini ochdimi?”- deb so‘radi Qamchi. (H.G‘.)
2. Ko‘chirma gap muallif  gapidan keyingi  o‘rinda joylashadi:  M.g:  -“K.g.”
Masalan: Kanizak o‘ychan javob berdi: “Moskvaga borsam...” (A.Q.) 
3.  Ko‘chirma  gap  muallif   gapining  o‘rtasida   joylashadi.  M.g:   “K.g.”,-   m.g.
Masalan:   Sayramov   cholni   ikki   qo‘li   bilan   engil,   lekin   samimiy   ravishda
quchoqlab: “Hali ko‘nglingiz g‘unchaday yosh, bilaman, ota”,-dedi. (O.)
4.   Muallif   gapi   ko‘chirma   gapning   o‘rtasida   keladi.   “K.g,   -m.g,   -k.g.”
Masalan: “Albatta, boramiz, -dedi u, - bormasak bo‘lmasov”. (So‘zl.)
M.Asqarova   muallif   gapi   va   ko‘chirma   gapning   aralash   holda   kema-ket
qo‘llanishini   ham   ko‘rsatadi.   Ya’ni:   ko‘chirma   gap   +   muallif   gapi+   ko‘chirma
gap+   muallif   gapi.   Masalan:   Buni   ko‘rib   O‘rmonjon:   “Ha,   demak,   hovuridan
tushibdi”   deb   o‘yladi-da,   eshik   oldiga   borib:   “Qayerda       edingiz?”-deb   so‘radi.
(A.Q.)    
51.3.O‘zlashtirma gap.
Nutqda   o‘zganing   gapi   o‘zlashtirma   gap   shaklida   bayon   etilishi   ham
mumkin.   O‘zlashtirma   gap   faqat   sintaktik   tuzilishi   o‘zartirilgan,   ammo   semantik
jihatdan o‘z qiymatini yo‘qotmagan o‘zganing gapi hisoblanadi. 
O‘zlashtirma gap ko‘chirma gap asosida hosil qilinsa-da, sintaktik tuzilishi,
ohangi jihatdan undan farq qiladi. Xususan, ko‘chirma gapda keng qo‘llaniladigan
demoq   fe’lining   rang-barang   ko‘rinishlari   o‘zlashtirma   gaplarda   qo‘llanmaydi.
Uning   o‘rnida,   asosan,   aytmoq,   gapirmoq   fe’llari   ishlatiladi.   Ko‘chirma   gap
tarkibida   nechta   gap   qo‘llanmasin,   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda   sodda   gap
shakliga keltiriladi. O‘zlashtirma gapda muallif gapining bosh bo‘laklari saqlanadi,
ko‘chirma   gap   esa   birikmali   to‘ldiruvchiga   aylantiriladi.   Qiyoslang:   “Uyni
tozaladim”,- dedi qiz. Qiz uyni tozalaganini aytdi.  
51.4. Ko‘chirma gap.      
Ko‘chirma   gap   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda   uning   nafaqat   sintaktik
tuzilishi,   balki   uslubiy   xususiyati   ham   o‘zgaradi.   O‘zlashtirma   gapda   ko‘chirma
gapda   qo‘llangan   kirishlar,   undov   so‘zlar   tushirib   qoldiriladi.   Undalma   esa
jo‘nalish,   chiqish   kelishidagi   vositali   to‘ldiruvchiga   aylanadi.   M.Asqarovaning
qayd   etishicha,   undov   gap,   atov   gap   hamda   ritorik   so‘roq   gaplarni   o‘zlashtirma
gapga deyarli aylantirib bo‘lmaydi. 
Ko‘chirma   gapli   qurilmalar   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda   ko‘chirma
gapning (o‘zga gapining) zamoni o‘zgarmaydi. Masalan: -Institutda o‘qiyapman, -
dedi Iroda. (So‘zl.)// Iroda institutda o‘qiyotganligini aytdi.  
324 Ko‘chirma gap o‘zlashtirma gapga aylantirilganda uning faqat kesim shakli
emas,   balki   boshqa   bo‘laklari   (ega,   qaratqich   aniqlovchi)   ham   sintaktik   jihatdan
o‘zgarishga uchraydi. Masalan:“Ukamning o‘g‘li hozir shaharda yashayapti”, -dedi
Olim//Olim ukasining o‘g‘lining hozir shaharda yashayotganligini ta’kidladi. 
Ko‘chirma gapning kesimi ot-kesim shaklida bo‘lganda, o‘zlashtirma gapda
bu   ot-kesimdan   so‘ng   ekanligini   (emasligini)   so‘zlari   yoki   –ligini   morfologik
ko‘rsatkichi   qo‘shiladi.   Masalan:   «Otam     -   quruvchi»,   -dedi   u.   //   U   otasining
quruvchi ekanligini (quruvchiligini) aytdi.
Ko‘chirma   gap   so‘roq   va   buyruq   gaplar   shaklida   bo‘lib,   u   o‘zlashtirma
gapga aylantirilganda quyidagi holat kuzatiladi: 
1.   So‘roq   yuklamali   ko‘chirma   gaplar   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda
uning   kesimi   bo‘lishli-bo‘lishsiz   shaklda   takrorlangan   to‘ldiruvchi   vazifasidagi
sifatdosh holatiga keltiriladi. Masalan: «Saida keldimi?»- so‘radi u. // U Saidaning
kelgan-kelmaganligini so‘radi.
  2.   So‘roq   olmoshli   ko‘chirma   gaplar   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda
uning kesimi –ganligi //-ganini morfologik ko‘rsatkichlarini yoki ekanligini so‘zini
qabul qilib, to‘ldiruvchiga aylanadi. Masalan:  «Qachon kelding?»- so‘radi  u. //  U
qachon   kelganligimni   so‘radi.  3.   Kesimi   bor   yoki   yo‘q  so‘zlari   bilan   ifodalangan
ko‘chirma gaplar o‘zlashtirma gapga aylantirilganda, bor, yo‘q so‘zlari juftlashgan
holda   to‘ldiruvchi   vaziyatiga   o‘tadi.   Masalan:   «O‘g‘ling   bormi?»-   so‘radi   u.   //   U
o‘g‘lim bor-yo‘qligini so‘radi.        
3.   Buyruq   shaklidagi   ko‘chirma   gaplar   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda
buyruq   maylidagi   fe’l-kesim   harakat   nomi+   egalik   affiksi+   kerak   //
lozim//zarurligini shaklidagi  to‘ldiruvchiga aylantiriladi. Masalan:  «Uni xona olib
kiring»,   -   dedi   tergov   xodimi.   //     Tergov   xodimi   uni   xona   olib   kirish   kerakligini
aytdi. 
Xullas,   o‘zga   gapli   qurilmalar   semantik-sintaktik  tuzilishi,   ohangi   jihatidan
murakkab   qurilishdagi   tuzilmalar   hisoblanadi.   O‘zga   gapli   qurilmalar   tarkibiy
tuzilishi jihatidan o‘z (o‘ziniki) va o‘zga gaplardan tashkil topadi. 
    An’anaviy   grammatikada   o‘zga   gapli   qurilmalarning,   asosan,   3   turi   qayd
etiladi: 
1. Ko‘chirma gap. 
2. O‘ziniki bo‘lmagan o‘zga gap. 
3. O‘zlashtirma gap. 
O‘zga gapning bunday ko‘rinishlari o‘zganing fikrini bayon etish xarakteri,
sintaktik   tuzilishi   hamda   ohangi   jihatidan   farq   qilib,   gap   tizimida   alohida   o‘rin
egallaydi. 
Nazorat uchun savol va topshiriqlar:
325 1.   Ko‘chirma   gap   o‘zlashtirma   gapga   aylantirilganda   qanday   xususiyati
o’zgaradi? 
2.Ko‘chirma gapli qurilmalarga izoh bering?  
3.Ko‘chirma gapning kesimi ot-kesim shaklida bo‘lganda……?
4.Ko‘chirma gapning kesimi ot-kesim shakliga izoh bering? 
        52.Matn. Matnning ta’rifi, turlari va uni shakllantiruvchi vositalar.
Tayanch   tushunchalar:   matin,   murakkab,   hajm,   kommunikativ   vazifa,
muayyan   janr,   matn   qismi,   tavsif,   tilshunoslik,   diqqat   e’tibor,     murakkab   fikr,
ifodala.
52.1.Matn ta’rifi. 
Matn nutqning yirik ko`rinishi bo`lib, vazifasi jihatdan tugal nutqiy butunlik
sanaladi. Matinning murakkabligi va hajmi, kommunikativ vazifasi, muayyan janr
talablariga mosligi va matn qismlarining xarakteri singari masalalar keyingi 20-30
yildan buyon o`zbek tilshunoslarini diqqat e’tiborida bo`lib kelmoqda. O`z vaqtida
akademik   A.N.Kononov   murakkab   fikrni   ifodalashda   yakka   gapning   o`zi   kifoya
qilmaydi, uni boshqa gaplar qurshovida tekshirish lozim, degan fikrni olg`a surgan
edi.   Ma’lumki   matnni   muayyan   belgi-   xususiyatlarga   ega   bo`lgan   statik   ob’yekt
sifatida   tadqiq   etish   uni   boshqa   aspektlarda   o`rganishda   also   moneylik   qilmaydi.
Matnnig lisoniy tabiati uning tuzilishi asosiy kategoriyalari tilshunosligi fani uchun
qanchalik   muhim   ahamyatga   ega   bo`lsa,   matn   generatsiyasi   matnni   yaratilish
jarayoni kabi masalalar ham bu fan uchun shunchalik muhim ahamiyat kasb etadi.
Bizning   bu   fikrimiz   birinchi   navbatda   badiiy   matnlarga   tegishlidir.   Nutq
generatsiyasi   nuqtai   nazaridan   matn   sintatik   hodisa   emas,   balki     dinamik   hodisa
hisoblanadi. Matnning qo`lyozma varianti ustida ishlash yoki asarni qayta nashrga
tayyorlash   jarayonida   yozuvchi   tomonidan   butun   matnga   yoki   unung   muayyan
qismlariga   ma’lum   o`zgarishlar   kiritiladi.   Bunday   o`zgarishlar   natijasida     butun
matnga   yoki   uning   bir   qismining   o`ziga     xos   qo`shimcha   nusxalari,   variantlari
yuzaga   keladi.   Matnning   qo`shimcha   nusxasi   yoki   varianti   deganda,   mazkur
matnda   tasvirlangan   voqea-   hodisalarning   boshqa   voqea-hodisalar   bilan
almashmas, balki o`sha voqea-hodisalarni tasvirlovchi ifoda vositalarining boshqa
ifoda   vositalari   bilan   almashinuvi   ko`zda   tutiladi.   Masalaga   ana   shu   nuqtai
nazardan   qaraganda,   I.Qo`chqortoyev   va   H.Nizomxonovlarning   “Badiiy   asarnang
tekstual   variantlari   –   lingvostilistik   tadqiqot   ob’yektlaridan   biri”   nomli   ilmiy
maqolasi   ham   o`zbek   matn   shunosligida   alohida   o`rin   tutadi.   Matnning   tarkibiy
qismlari.
Ma’lumki, har qanday butunlik kabi matn ham uni tarkib toptiruvchi unsurlardan,
326 muayyan   birliklardan   iborat   bo’ladi.   Tilshunoslikda   qanday   birliklar   matnni
shakllantirishi   yoki   matnni   bo’laklarga   ajratganda   qanday   birliklar   aynan   matn
birligi deb hisoblanishi borasida ancha-muncha munozaralar mavjud.
Matnga   ta’rif   berganda,   ikki   asosiy   belgiga,   ya’ni   bog’lanishlilik   va
yaxlitlikka   alohida   e’tibor   beriladi.   Bog’lanishlilik   va   yaxlitlik   gaplar   o’rtasida
hamda   gaplarning   mazmuniy-grammatik   birligi   asosida   yuzaga   keladi.   G’arb
tilshunoslari   tomonidan   matnga   berilgan   ta’riflarda   gaplarning   ketma-ket
bog’lanishi,   gaplar   zanjiri   matnda   asosiy   jihat   ekanligi,   busiz   matn   yuzaga   kela
olmasligi muntazam ta’kidlanadi.
Masalan,   golland   tilshunosi   S.Dik   “Gaplarning   matniy   zanjirida
koordinatsiyaning   oliy   shakli”ni   ko’radi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   mustaqil
gaplarning oliy darajadagi koordinatsiyasi  mahsuli o’laroq matn shakllanadi. Oliy
darajadagi koordinatsiya, aniqki, ayni matn deyiladigan butunlik, yaxlitlikni paydo
qiladigan   gaplar   o’rtasidagi   barcha   jihatlardan,   ya’ni   semantik,   sintaktik,
kommunikativ,   estetik   va   yana   boshqa   barcha   jihatlardan   uyg’unlikdir,
muvofiqlashuvdir.   Gaplarning   ana   shunday   uyg’unligi,   muvofiqlashuvining
natijasi sifatida matn mavjud bo’ladi. Ana shu bir-ikki mulohazadan kelib chiqib,
matnning asosiy birligi gapdir degan xulosaga kelish mumkin. Ammo gapni matn
birligi sifatida baholash tilshunoslikda u qadar keng tarqalgan emas.
Aksariyat  tilshunoslar  gapni matn birligi emas,  deb hisoblaydilar. Masalan,
I.K.Galperin   gap   emas,   balki   bir   qator   gaplarni   birlashtiradigan,   nisbatan   yirik
butunlik   –   frazadan   katta   butunlik   matn   birligi   bo’la   olishini   aytadi.   U   gap   ana
shunday   butunlikda   konstituent   sifatida   ishtirok   etishini,   frazadan   katta
butunlikning  tarkibiy  qismi  bo’lgan  gap  bir   paytning  o’zida  yaxlit  matnning  ham
tarkibiy qismi bo’la olmasligini ta’kidlaydi.
Ayni shu frazadan katta butunlikni matnning asosiy birligi sifatida baholash
deyarli barcha tilshunosliklarda keng tarqalganligini ta’kidlash mumkin. Bu termin
orqali ifodalangan tushuncha turli tilshunoslar tomonidan turlicha nomlanadi, ya’ni
mazkur   terminning   bir   qancha   sinonimlari   mavjud.   Masalan,   “frazadan   katta
butunlik”   –   “sverxfrazovoe   yedinstvo”   (O.S.Axmanova),   “murakkab   sintaktik
butunlik”   –   “slojnoe   sintaksicheskoe   seloe”   (A.M.Peshkovskiy,   N.S.Paspelov),
“matn   komponenti”   –   “komponent   teksta”   (I.A.Figurovskiy),   “prozaik   strofa”   –
“prozaicheskaya strofa” (G.Ya.Solganik), “sintaktik kompleks” – “sintaksicheskiy
kompleks”     (A.I.Ovsyannikova),   “monologik   jumla”   –   “monologicheskoe
vыskazыvanie” , “kommunikativ blok” – “kommunikativnыy blok” va boshq.
O’zbek   tilshunosligida   ham   mazkur   tushunchani   ifodalash   uchun   bir   qator
farqli   terminlar   qo’llanmoqda.   Masalan,   A.Mamajonov   dastlab   “yirik   sintaktik
birlik”   terminini   qo’llagan   bo’lsa,   keyinroq   muntazam   ravishda   “superfrazali
327 sintaktik birlik” terminidan foydalanadi. Matnning stilistik muammolariga alohida
e’tibor   bilan   qaragan   I.Rasulov   va   H.Rustamovlar   esa   “murakkab   sintaktik
butunlik”   terminini   ma’qul   ko’radilar.   O’zbek   matnidagi   ana   shunday   birliklarni
monografik   tarzda   tadqiq   etgan   M.Abdupattoyev   “supersintaktik   butunliklar”
terminini qo’llashni maqsadga muvofiq deb hisoblaydi.
Supersintaktik   butunlikning   shakllanishida   gaplar   ishtirok   etadi,   buni   hech
kim  inkor  etmaydi.  Lekin  ikki  yoki   undan ortiq gapning  o’zaro  birikib,  muayyan
bir   butunlikni   shakllantirishi   shunchaki   bir   oddiy   jarayon   emas,   balki   benihoya
murakkab va serqatlam hodisadir.
Ayrim tilshunoslar matnda supersintaktik butunliklar tarkibiga kirmaydigan
yakka   gaplar   ham   mavjudligini   aytadilar   va   ularni   “erkin”   gaplar   sifatida
baholaydilar,   shu   asosda   erkin   gaplarni   supersintaktik   butunliklar   qatorida   matn
birliklari deb hisoblaydilar.
Ba’zi   tilshunoslar   gapni   uzil-kesil   “matnning   minimal   birligi”   deb
hisoblaydilar.
Bu   munosabat   bilan   M.Ya.Bloxning   mulohazalari   alohida   e’tiborga   molik.
Uning  fikricha,  yaxlit  tekst   strukturasining   bevosita  elementi  faqat  frazadan  katta
birlik,   ya’ni   gaplarning   qo’shilmasigina   emas,   balki   ayni   paytda   matn   tuzuvchi
tomonidan mazmunan muhim maqomga qo’yilgan alohida gaplar hamdir. Bunday
gaplarning   ayni   maqomi   monologik   yozma   nutqda   ularni   alohida   abzats   sifatida
ajratishni taqozo etadi.
52.2. Matn lingvistikasi.
Matn   lingvistikasi,   xususan,   matn   birliklarini   belgilashdagi   eng   munozarali
va behad ko’p tadqiq etilgan masalalardan biri abzatsning mohiyati, tabiati va matn
tarkibidagi maqomi masalasidir.
Hozirgacha   mavjud   bo’lgan   abzats   haqidagi   mulohazalardagi   asosiy
nuqtalarni shunday guruhlashtirishimiz mumkin:
1) abzats – sintaktik birlik;
2) abzats – sintaktik birlik emas, balki
3) abzats – kompozitsion-stilistik birlik;
4) abzats – kompozitsion-grafik usul.
Ma’rufjon   Yo’ldoshevning   “Badiiy   matn   lingvopoyetikasi”   nomli   asarida
matnning tarkibiy qismlari sifatida gap va supersintaktik birlik olingan. Abzats esa
bu guruhga  kiritilmagan. Ammo,  abzats  ham,  shubhasiz,   matnning tarkibiy qismi
bo’la   oladi.   Shunday   ekan,   matn   lingvistikasida   hali   chuqur   o’rganilishi   kerak
bo’lgan muammolar anchagina. 
52.3. Matn turlari.
328 Matnning   og‘zaki   matn,   yozma   matn,   minimal   matn,   maksimal   matn,
mikromatn,   makromatn   turg‘un   strukturali   matnlar   (ma’lumotnoma,   dalolatnoma,
annotatsiya,   patent)   va   erkin   strukturali   matn   hikoya,   tasviriy,   muhokama   matn,
ilmiy   matn   (tezis,   maqola,   ma’ruza,   taqrizlar),   badiiy   matn   (nasriy   va   nazmiy
asarlar), rasmiy matn (ma’lumotnoma, qaror, buyruq, tavsifnoma, tavsiyanomalar),
ommabop   matn,   hikoya   mazmunli   matn,   tasviriy   matn,   izoh   mazmunli   matn,
didaktik   matn,   xabar-darak   mazmunli   matn,   so‘roq   mazmunli   matn,   buyruq-istak
mazmunli matn, hissiy ifoda mazmunli matn kabi turlari mavjud.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1   Matn-nima? 
2.Akademik A.N.Kononov fikrni  izohlang?  
3.Matnnig lisoniy tuzilishiga izoh bering?   
4.Nutq generatsiyasini izohlang? 
5.Matnning qo`lyozma variantiga izoh bering?
                        53.Ona tili punktuatsiyasining asosiy tamoyillari.   Ona     tilida tinish
belgilari.  
Tayanch   tushunchalar:   Tinish     belgilar,     yozma     nutq,     qo‘llanishi.
nuqtaning   vazifalari,   tinch     ohang,     darak   gap,     buyruq     gap,   va     undov     (his-
hayajon) gaplar. 
53.1.Tinish  belgilari  va  ularning yozma  nutqda  qo‘llanishi.   
1.Tinish   belgilari   va   ularning yozma   nutqda   qo‘llanishini   o‘rganadigan
bo‘lim  punktuatsiya deb yuritiladi.
l-Nuqta
Nuqta quyidagi  o‘rinlarda qo‘yiladi:
1.   Tinch   ohang   bilan   aytilgan   darak,   buyruq   va   undov   (his-hayajon)
gaplardan   keyin:   Oltin   kuz   fasli   kirib   keldi.   Darslarni   o'z   vaqtida tayyorlab
yurgin.  Koshki uning kuchi etsa.
2.     Birinchi     qismida     nuqta,     ko‘p     nuqta,     undov     yoki     so‘roq     belgisi
bo‘lgan     ko'chirma   gap     o'rtasida     kelgan     muallif   gapidan   so‘ng:     "Men   hozir
jo‘nayman,  - dedi u.  -  Siz esa yarim soatlardan keyin yo ‘Iga chiqing”.
3.   Qisqartirilgan   ism    va   familiyalaming   birinchi    harfi    yoki    qismidan
keyin: M.Ism.  (Mirzakalon Ismoiliy)
4.  Sanash  yoki  ayrim  fikrning  qismlarini  ifodalagan  va  oy,  kun, yillami
bir-biridan  ajratish  uchun  qoMlangan  raqam  yoki  harflardan  keyin: 2 7 . 0 9 . 2
329 0 0 2     kabi.Diqqat!    Qavsga   olingan   manbadan    oldingi    gap   oxiridagi    tinish
belgilari  o 'z  o'm ida  saqlanadi   va  qavsdan   keyin   hech  qanday   tinish belgisi
qo'yilmaydi:  Ketdi.  (A.Q.)  Shuningdek,  sarlavhalardan  keyin (darak gap bo‘lsa)
Nuqta qo'yilmaydi . ____________________________
2- So'roq  belgisi
1.  So'roq  belgisi  so'roq  gaplardan  keyin  qo'yiladi:  Ishga tayyormisiz?
2.  So'roq  gaplar  bittadan  ortiq  bo‘lib  kelishi  mumkin:  Bunday paytlarda
so'roq  belgisi quyidagicha qo‘yiladi:
1) so'roq gaplaming har biriga ahamiyat berish lozim topilsa yoki har qaysi
so'roq  gap  mazmuniga  ko'ra  mustaqil  boMsa,  har  biridan  so‘ng  so'roq  belgisi
qo'yiladi:  Qishloqlar qanday?  Og‘aynilar yaxshi yurishibdimi?
2)     agar   so‘roq     gaplar   mazmunan     umumiy     bir     fikmi     ifodalasa,     so‘roq
belgisi  eng  so'nggi  so‘roq  gapdan  keyin  qo‘yiladi:  -  Tag'in  mehmon boshlab
keldingmi?  Kim  kelyapti:  Savrimi,  Rahbarmi,  yo  akangning bolalarini etaklab
kelyapsanmi?  
3.     So‘z     yoki     ibora     noaniq     bo’lsa,     unda     gumon     ifodalansa,     so‘roq
belgisi     qo'yiladi:     Bu     ishlarning     hammasini   yarim     soat     (?   )     ichida     bir     o'zi
bajardimikin?Diqqat!   Ba’zan   qo‘shma   gaplar   tarkibidagi   sodda   gaplardan   biri
jso‘roq     gap   shaklida,     ikkinchisi     esa   uning     izohi     sifatida   kelishi     mumkin,   !
bunday   holatda   ular   orasiga   vergul   yoki   tire   qo‘yilishi   mumkin:     U   ertaga     j
keladimi, kelmaydimi,  bu men uchun qorong‘u.___________________  j
3-Undov belgisi
Undov belgisi quyidagi o‘rinlarda qo‘yiladi:
1.     Kuchli     his-hayajonni     ifodalagan     gaplardan     so‘ng:     Yoshligimizda
naqadar baxtiyor edik!
2.  Buyurish,  tilak,  orzu  ma’nolarini  ifodalagan  gaplardan  so‘ng: Hoziroq
bularni  ko ‘zimdan yo (qot!  Qani  endi qush  kabi  osmonda parvoz qilsa!
3.  Gap boshida kelib,  kuchli  his-hayajon  ifodalagan undalmalardan, undov
hamda     ha     va     yo'q     so‘zlaridan     so‘ng:     Yo'q!     Rustam     bunday   qabihlikka
bormaydi  hech  qachon!  Azizlar!  Sizni  mustaqillik  bayrami bilan tabriklayman!
4- Ko‘p Nuqta. Ko‘p nuqta quyidagi o‘rinlarda qo‘yiladi:
1.  Fikming  tugallanmaganligi,  so‘zlovchining  hayajonlanib  yana nimadir
aytmoqchi     ekanligini     ko‘rsatish     uchun:     Agar     hozir     gapingizni
to‘xtatmasangiz...
2.     Ba’zan     ko‘p     nuqta     so‘zlovchining     o‘ylashi,     mulohaza     qilishini
ko'rsatadi: Bugun...  bugun oldingizga o  tsam bo  ladimi?
3.     Ba’zan     kimningdir     savolga     javob     bermay     indamay     turganini
ko‘rsatish uchun ham ko‘p nuqta qo‘yiladi:
330 - Mendan rozimassiz,  bilaman,  kechirmaysiz...
4. Biror so‘z yoki gapning tushirilganini ko‘rsatish uchun: Bugun ettinchi b
o ‘limga kelib,  ...fig'oni oshdi.(T.Malik)
Ko‘p nuqta, undov va so‘roq belgilaming birikkan holda kelishi
1.     So‘roq     mazmuniga     qaraganda     his-hayajon     kuchli     boMgan     so‘roq
gaplardan     keyin     undov     va     so‘roq     belgisi     birikkan     holda     (!?)     qo'yiladi:
Go'zallik olamni qutqarishiga kim  ishonmaydi!?
2.     Kuchli     his-hayajon     bilan     berilgan     savolni     ifodalaydigan     so'roq
gaplardan   so'ng   so'roq     va   undov     belgisi     birikkan   holda   qo'yiladi:     -   A?!   -
Xonkeldieva turgan erida surat bo Tib  qoldi.  - Direktorimiz-a?! (H .G \)
3.     Kuchli     his-hayajon     ifodalangan     va     mazmunan     tugallanmagan
gaplardan  keyin  undov  belgisi  va  ko'p  nuqta  birikkan  holda  (!..) qo'llanadi:  -
Nafisa!..     Nqfisaoy!..     -     dedi     Aziz     o'pkasi   yumshab,     ko'zlariga   qaynoq   yosh
keldi. (H. G '.)
4.    Mazmunan     tugallanmagan   so'roq   gaplardan   so'ng    so'roq   belgisi  va
ko'p nuqta birikkan  holda (?..)  ishlatiladi:  - Nima  dedingiz?  Bulaming hammasi
men uchun?...
5- Vergul.  Vergul quyidagi o'rinlarda qo'yiladi:
1. Uyushiq bo‘laklar orasida:
1)  bog'lovchisiz  birikkan  uyushiq  bo’laklar  orasida  Andijon, Namangan,
Qo'qon,  Marg'ilon  -   0‘zbekning  chamani,  bog‘-u  bo ‘stoni. 
2)  takrorlanuvchi  bog'lovchilar  bilan  birikkan  uyushiq  bo‘laklar orasiga:
U  goh  kulimsiraydi,  goh  chuqur  o‘yga  toladi.  
3)   zidlovchi bog'lovchilar yordamida   birikkan   uyushiq   bo'laklar   orasiga:
Zamiraning baland,  ammo may in ovozi bor edi.  (P.Q.)
2. Undalmalarni ajratish uchun: Ertaga, azizim,  tog‘ga jo'naymiz.
3.     Kirish     so'zlarni     va     tuzilishiga     ko'ra     murakkab     bo‘lmagan     kirish
gaplarni    ajratish    uchun:    Xullas,   ertaga   shu    erda   yig'iladigan   bo'ldilar. Men
sizga aytsam,  odamning u omoni bo‘Imaydi.
4.     Ha     va   yo'q     so'zlarini     gap     bo'laklaridan     ajratish     uchun:     Ha,     bu
gapingiz to ‘g'ri.  Yo‘q,  ertaga kela olmayman.
5.  Gapning  ajratilgan  bo‘laklarini  ayirib  ko'rsatish  uchun:  ".Biz, yoshlar,
ota-bobolarimiz     qoldirgan     bebaho     merosni     k   o   ‘z     qorachig'iday   asrashimiz
kerak".
6.  Bog‘lovchisiz  bog‘langan  qo‘shma  gaplarda:  Eshik  ochildi, ichkariga
muzday havo yopirilib kirdi.
331 7.     Va,     ham,     hamda,     yoki     (yolgMz   kelgan)     bog'lovchilaridan     boshqa
bog‘lovchilar   bilan   bog‘langan   qo‘shma   gaplarda:   Hamma   gapirdi,     lekin     u   bir
chekkada xomush o ‘tirar edi.
8.     Ergash     gapni     bosh     gaplardan     ajratish     uchun:     Hamma   yig'ilgach,
majlis boshlandi.
9. Muallif gapini ko'chirma gapdan ajratish mumkin:
-     Bugungi     qilgan     ezgu     ishlarimiz,     -     dedi     ota.     -     kelajak     uchun
mustahkam poydevor vazifasini bajaradi.
6-Nuqtali vergul quyidagi o‘rinlarda qo‘llanadi:
1. 0‘z ichida vergul bo‘lgan yoyiq uyushiq bo‘laklar orasida:
Mehnat,   ijod,   odam sharafi; Dilyorug'i,   hayot quvonchiHammasining asli
manbaiSen,  Vatanim - tinchlik tayanchi.  (S.Nazar)
2.     0‘z     ichida     verguli     boMgan,     mazmunan     maMum     darajada
mustaqillikka ega sodda  gaplar  orasida hamda har  xil turdagi   gaplarni  o'z ichiga
olgan     qo‘shma     gaplarda:     Daraxtlar,     butalar     shitirladi;     kuzning   salqin   nafasi
yuziga urildi.
7- Ikki nuqta
1.   Uyushiq   bo‘laklardan   oldin   kelgan   umumlashtiruvchi   so‘zdan so‘ng:
Yig'ilishda  tajribali  ishchilar:  Salim  aka,  Abdukarim  aka  va Sobirjonlar so ‘zga
chiqishdi.
Esiatma:   Ba’zan   umumlashtiruvchi   so‘z yashirinishi   mumkin, lekin   ikki
nuqta  qo‘yilaveradi:  Qilinishi  kerak:  traktorlar  ta ’mirdan chiqarilsin,  ishchilar
ga etarli sharoit yaratilsin.
2.  Quyidagi  ma’nolami  ifodalagan bog’lovchisiz qo‘shma gaplarda:
1)    bir    gap   ikkinchi    bir    gapdan    anglashilgan    ish-harakatning   sababini
ko‘rsatsa:  U  ikariga  shoshib  kirib  ketdi:  telefon  anchadan  beri jiringlayotgan
ekan.
2)   bir   gap   ikkinchi   bir   gapdan   anglashilgan   ish-harakatning   natijasini
ko‘rsatsa:  SHamol  juda  z o (raydi:  daraxtlarning  ancha-munchasi  sinib tushdi.
3)     agar     biror     gap     boshqa     bir     gapning     mazmunini     toMdirsa     yoki
izohlasa:  Vazifangiz shu:  bironta odam bu xonaga kirmasligi kerak.
3.   Ko‘chirma   gapdan   oldin,   muallif   gapidan   so‘ng:     U   baland   ovozda   so
‘radi:  - Kim bor?
8- Tire
Tire quyidagi o‘rinlarda qo‘llanadi:
1.     Ot,     son,     olmosh     va     harakat     nomi     bilan     ifodalanib,     kesim     bilan
bog‘lamasiz     birikkan     ega     va     kesim     orasiga:     O'zbekistonning   poytaxti     -
332 Toshkent.   Ikki   o'n   besh   -     bir   o'ttiz.   Bularni   amalga   oshiradigan   -     siz.O
‘qish -  hay otni uqish.
2.  Uyushiq  bo’laklardan  soMig  kelgan  umumlashtiruvchi  so'zdan oldin:
Akam,  opam  va singlim -  barchasi meni kutib o  tirishgan ekan.
3.   Ajratilgan   bo'lak   bilan   izohlanmish   bo'lak   orasiga:    Men   -     Valiev
Mahmud,  1954 yilda  Toshkentda tug‘ilganman.
4.  Kirish gap  bilan gap bo’laklari  orasiga:  Tunov kungi ovchi -  men uni o
'rmonda  uchratib qoldim -  menga qiziq bir voqeani so ‘zlab berdi.
5.  Muallif gapi  bilan  ko'chirma  gap  orasida:  -  Bugun  kelasizmi?  -  so
'radi qizi.
6. Dialog tipidagi ko‘chirma gaplarda: - Keldimi? - Keldi.
7.     Kutilmagan     voqea-hodisalarni     ifodalagan   gaplardan   oldin:     Kecha
sizlarnikiga borgan edim -  Asqarjon kelibdi!
8.     Zid     ma’noli     bogMovchisiz     qo‘shma     gaplar     orasida:     Jismimiz   yo
qolur - o 'chmas nomimiz.
9- Qavs
1.   Ifodalanayotgan   fikrga   yoki   uning   biror   boMagiga   qo‘shimcha   izoh
beruvchi  so‘z  yoki  iboralar  qavsga  olinadi:  Karimjon  (sinfimizning a ’lochisi)
oliy o (quv yurtiga kiribdi.
Esiatma: Qavsdan oldingi tinish belgilari (vergul, nuqtali vergul, ikki nuqta,
tire)  qavsdan  keyinga  ko‘chiriladi:  CHavandoz  bu  gaplarni Ertoyevga aytishni
ham,     aytmaslikni   ham     bilmay   (aytsa   Ertoyev   xafa   bo‘ladi,   aytmasa     bir   joydan
chatog‘i  chiqishi mumkin),  boshi  qotib  ...  turganda... Gulchehra mojarosi chiqsa
bo‘ladimi?  (O.YO.)
2.    Kirish     gaplar   yoki     remarkalar   qavs    bilan    beriladi:    Ukam    (sen    uni
taniysan)  bu  yil  maktabni  bitirdi.  Aziz  KamoI  (xayol  og'ushida). Vatanimizga
qarshi  ko 't aril gan  ruhiy  va  iqtisodiy  hujum  shu  kunlarda cho‘qqisiga chiqdi.
(S.Az.)
3.  Misol  yoki  ko‘chirmaning  manbai:  ...Eshik  qars  etib yopildi.(O.YO.)
4.   Kirish   so‘z   yoki   iboraga   oid   tinish   belgilar   qavsning   ichiga   olinadi:
To‘satdan   uning   xayoliga   akasining  bundan   besh-olti   oy   oldin...  yozgan xati
(o'shandan beri undan dom -darakyo‘q!)  ...  tushdi.  (O.YO.)
10-Qo‘shtirnoq
1 .Ko‘chirma gaplarni ajratib ko‘rsatish uchun:  "Ertaga kelaman ”,  - dedi.
2.   Ko‘chma ma’nodagi, shartli    nom  yoki  taxallus ma’nosidagi  ayrim so‘z
va so‘z birikmalari   ham qo‘shtirnoqqa olinishi mumkin:   asali”sotadigan y ig it...
dovonning nariyog'iga  o'tib ketgan.  (S.Ahm.)
333 Esiatma:   Qo'shtimoqqa   olinishi   kerak   bo'lgan   so'zlarda   turlovchi   (kelishik)
qo'shimchalar   mavjud     bo'lsa,     bu   qo'shimchalar   qo'shtirnoqdan   keyin     qo'yiladi:
Bularni   ko'rgan   Aziz   o'zi   haydab   kelayotgan   «GAZ-69” yurishini tezlatib, yo
4ga chiqdi-da,  “Jiguli” tomonga burildi.  (H .G \)
Nazorat uchun savol va topshiriqlar
1. O‘zbek tilida jami nechta tinish belgisi bor?
2. Nuqta qaysi o‘rinlarda qo‘yiladi?
3. So‘roq belgisining qo‘yilish o‘rinlari haqida gapiring.
4. Undov belgisining qo'yilish o‘rinlari haqida gapiring.
5. Ko'p nuqta qaysi o'rinlarda qo‘yiladi?
6. Tinish belgilarining birikkan holda ishlatilishi haqida gapiring.
7. Vergulning qo'yilish o'rinlari haqida gapiring.
8. Nuqtali vergulning qo‘yilish o‘rinlari haqida gapiring.
9. Ikki nuqtaning qo‘yilish o‘rinlari haqida gapiring.
10. Tirening qo‘yilish o‘rinlari haqida gapiring.
11. Qavsning qo'yilish o‘rinlari haqida gapiring.
12. Qo‘shtimoqning qo‘yilish o‘rinlari haqida gapiring.
13. Qaysi tinish belgisi nisbatan ko‘p qo‘llanadi?
14. Qaysi o‘rinlarda vergul doimo ikki marta qo‘lanadi?
15. Qaysi o‘rinlarda tire doimo ikki marta qo‘lanadi?
16. Qaysi tinish belgilari juft(takroriy) ko‘rinishga ega?
17. Qaysi tinish belgilari qisqartirilgan so‘zlar bilan qo‘llanadi?
18.  Inson  ruhiyati  bilan  bojliq  o‘rinlarda  ishlatiladigan  tinish  belgilarini
sanab ko‘rsating.
19.  Izoh  ma’nosi  ifodalangan  o‘rinlarda  ishlatiladigan  tinish  belgilarini
sanab ko‘rsating.
20. Raqamlar bilan birga ishlatiladigan tinish belgilarini sanab ko'rsating.
                     54.Nutq uslublari. Uslubiyat turlari. (4 soat)
Tayanch tushunchalar:   So‘zlashuv uslubi,   badiiy   uslub,   rasm iy   uslub,
ommabop     uslub,     ilmiy     uslub,   leksik     vositalar,   sinonim,     omonim,     antonim,
paronim,  ko'p ma’nolilik,  tag  ma’no.
54.1.Uslubiyatga ta’rif.
Usubiyat     tilshunoslik     fanining     bir     bo'limi     bo‘lib,     nutq   jarayonida   til
hodisalarining   maqsadga,     sharoitga   va   muhitga   mos     ravishda   foydalanish
334 qonuniyatlari  bilan  tanishtiradi.  Uslubiyatda  uslublar,  til vositalarining  nutqda
qo'llanish     yo'llari,     fonetik,     lug'aviy,     frazeologik     va   grammatik   birliklarning
qo'llanish xususiyatlari o'rganiladi.
Adabiy  tilning  ijtimoiy  hayotdagi  m a’lum  bir  sohada  qo'llanadigan, bir
qancha     o'ziga     xos     xususiyatlarga     ega     boMgan     ko'rinishi     adabiy     til   uslubi
deyiladi.     Uslub     orqali     so'zlovchi     shaxs     narsalarga,     voqealarga   shaxsiy
munosabatini  aks ettiradi.
O'zbek     adabiy     tilida     quyidagi     asosiy     nutq     uslublari     bor:     so‘zlashuv
uslubi,   badiiy   uslub,    rasm  iy   uslub,   om  m  abop   uslub,   ilmiy   uslub  (Ayrim
darsliklarda   so'zlashuv  uslubidan   boshqa  barcha  uslublar   kitobiv uslub  degan
umumiy  nom  ostida  beriladi):  durust,  metro,  ko‘k,   tuzuk (so'zlashuv uslubi);
moviy,     metropoliten   (kitobiy).   Har     bir     uslubni     yaratuvchi     vositalar     mavjud.
Bularni  quyidagi turlarga bo‘lish mumkin:
1.     Leksik     vositalar:     Sinonim,     omonim,     antonim,     paronim,     ko'p   m
a’nolilik,     tag     m   a’no     (gapning     tagida     yashiringan     ma’no),     sifatlash,
o'xshatishlar,  frazeologik  birlik,  sheva,  noadabiy  so'zlar  (jargon,  argo, so'kish,
qarg'ish   kabilar)   kasb-hunar   so'zlari,   mubolag'a   (giperbola), arxaik   va tarixiy
so'zlar,  atamalar.
2.  Fonetik vositalar:  nutq tovushlari, ohang,  urg'u.
3.  Grammatik   vositalar:  
a)  morfologik  vositalar:  har  bir  so'z turkumi; 
  b)    sintaktik      vositalar:    gap   bo‘laklari,   ritorik   so'roq   gaplar, undalma,
kirish     so'z,     kirish     birikma,     sodda     va     qo'shm   a     gaplar,     ko'chirma   va
o'zlashtirma gaplar.
Ma’lum   bir   uslubga   tegishli   boMgan   so'zlar   uslubiy   xoslangan so‘zlar
deb  yuritiladi:  ya n g lig ‘  so'zi  badiiy  uslubga,  omonim,  sinonim so'zlari  ilmiy
uslubga,     balli,     ketvorgan     kabi     so'zlar     so'zlashuv     uslubiga,   faollar   yig'ilishi,
siyosiy     maydon     kabi     so'z     birikmalari     ommabop     uslubga   xosdir.     So'zlashuv
uslubida   ham,   kitobiy   uslubda   ham   ishlatilaveradigan so'zlar   uslubiy   betaraf
so'zlar  hisoblanadi:  suv,   tog‘, bola, xat.   Bu   so'zlar  ko'chma ma’noda qo‘llansa,
ma’lum  bir uslubga tegishli  bo‘lishi mumkin.
54.2.So‘zlashuv  uslubi.
Uyda,     ko'chada,     insonlaming     o'zaro     so'zlashuvida     qo'llanadigan   uslub
so‘zlashuv     uslubi     deb     ataladi.     Bu     uslubning     adabiy     til     me’yorlariga   rioya
qiladigan  ko'rinishi  adabiy  so‘zlashuv  uslubi  deb  yuritilsa,  bunday me’yorlarga
rioya  qilinmaydigan  ko‘rinishi  oddiy  so‘zlashuv  uslubi  deb ataladi.  So‘zlashuv
uslubidagi     nutq     ko'pincha     dialogik     shaklda     bo'ladi.   Ikki     yoki     undan     ortiq
shaxsning     luqmasidan     tuzilgan     nutq     dialogik     nutq   deyiladi.   So‘zlashuv
335 uslubida     ko‘pincha     turli     uslubiy     bo‘yoqli     so'zlar,   grammatik     vositalar,
tovushlar   tushib   qolishi,   orttirilishi   mumkin:   Kep qoling! Obbo,   hamma ishni
do‘ndiribsiz-da.  Mazza qildik.  Ketaqo-o-ol! 
  So‘zlashuv     uslubida     gapdagi     so‘zlar     tartibi     ancha     erkin     bo'ladi,
piching,   qochiriqlar,     kinoyalar     ko‘plab     ishlatiladi.     Ko‘proq     sodda     gaplar,
toMiqsiz gaplar, undalmali gaplardan foydalaniladi.
54.3.Ilmiy uslub.
Fan-texnikaning   turli     tarmoqlariga     doir     ilmiy     asarlar,     darsliklar     ilmiv
uslubda     yoziladi.     Mantiqlilik,     aniqlik    bu    uslubga     xos     xususiyatlardir.  Ilmiy
uslub aniq  m a’lumotlar asosida chiqarilgan  ilmiy xulosalar (qoidalar, ta’riflar)ga
boy    bolishi     bilan     boshqa     uslublardan    farq     qiladi:     YOmg'ir     -   suyuq   tomchi
holidagi   atmosfera   yog'ini.     Tomchining   diam   etri     0,5-0,6   mm   bo   ‘ladi.   Ilmiy
uslubda  har bir fanning o'ziga xos  ilmiy  atamalaridan  foydalaniladi,  bu  uslubda
so'zlar   o'z   ma’nosida   qoMlanadi,   qoida   yoki   ta’rifning mazmunini   ochishga
xizmat     qiladigan     ajratilgan     bo’laklar,     kirish     so'zlar,   kirish   birikmalar,
shuningdek, qo‘shma gaplardan ko‘proq foydalaniladi.
54.4.Rasmiy-idoraviy uslub.
Davlat    idoralari    tomonidan   chiqariladigan   qarorlar,   qonunlar, nizomlar,
xalqaro hujjatlar rasm iy-idoraviy  uslubda yoziladi.  Ariza, tilxat, ma’lumotnoma,
chaqiruv     qog‘ozi,     taklifnoma,     shartnoma,     tarjimai     hol,   e’lon,     tavsifnoma,
dalolatnoma,     hisobot     kabilar     ham     shu     uslubda     yoziladi.   Bunday     uslubdagi
hujjatlar     qisqa,     aniq,     barcha     uchun     tushunarli     qilib   tuziladi.     Bu     uslubning
asosiy  belgisi:  jum lalarning  bir  qolipda,  bir  xil shaklda  bo‘lishi.  Bu  uslubda
ham     so‘zlar     o'z   ma’nosida   qo‘llanadi,  ko'pchilikka    m  a’lum     boMgan     ayrim
qisqartma     so'zlar     ishlatiladi,     har     bir   sohaning     o'ziga     xos     atamalaridan
foydalaniladi,     qaror     qilindi     inobatga   olinsin.     ijro     uchun     qabul     qilinsin.
tasdiqlanadi,     yuklatilsin,     tayinlansin   kabi   so'z     va     so'z     birikmalari     ko'plab
uchraydi.   Rasmiy-idoraviy   uslubda ko'pincha   darak   gaplardan,   qaror.   buyruq,
ko'rsatma  kabilarda  esa  buyruq gaplardan  ham  foydalaniladi.  Bu  uslubda  gap
bo’laklarining     odatdagi   tartibda     boMishiga     rioya     qilinadi:     O'z     lavozimini
suiiste’mol  qilganligi uchun M.Ahmedovga hayfsan e ’Ion qilinsin.
54.5.Ommabop (publitsistik)  uslub.
Tashviqot-targ‘ibot     ishlarni     olib     borishda     qo‘llanadigan     uslub,     ya’ni
matbuot     uslubi     om   m   abop     uslub     hisoblanadi.     Soddalik,    tushunarli     bo‘lish,
ta’sirchanlik,     adabiy     til     me’yorlariga     rioya     qilish     bu     uslubning     asosiy
belgilaridan     hisoblanadi.     Ommabop     uslubning     radio,     televidenieda
ishlatiladigan   ko'rinishi   og‘zaki   om m abop   uslub   deyilsa,   gazeta, jumallarda
ishlatiladigan     ko'rinishi     yozma     om   m   abop     uslub     hisoblanadi.   Bu     uslubda
336 ijtimoiy-siyosiy     so'zlar     ko'p     qoMlanadi.     Nutq     ta’sirchan   bo‘lishi     uchun
ta’sirchan     so'z     va     birikmalardan,     maqol     va     hikmatli   so‘zlardan     ham
foydalaniladi.     Bunday     uslubda     gap     bo’laklari     odatdagi   tartibda     boMadi,
kesimlar     buyruq     va     xabar     maylidagi     fe’llar     bilan   ifodalanadi,     darak,     his-
hayajon    va    ritorik    so'roq    gaplardan,    yoyiq  undalmalardan,    takroriy    so'z    va
birikmalardan  unumli  foydalaniladi: 
1.   Azamat     paxtakorlarim   iz     m   o'l     hosil     etishtirish     uchun     fidokorona
mehnat qilishyapti.  
2.  Partiya faollari o'zlarining navbatdagi majlisiga yig‘ilishdi.
54.6.Badiiy  uslub.
Voqelikni     badiiy     obrazlar   (timsollar)     vositasida   aks     ettirib,     tinglovchi
yoki   o'quvchiga   estetik   jihatdan   ta’sir   qiluvchi     uslub     badiiy   uslub   deb   ataladi.
Badiiy     asarlar     (nazm,     nasr     va     dramatik     asarlar)     badiiy     uslubda     bo‘ladi.
Badiiy     asar     kishiga     m   a’lumot     berish     bilan     birga,     timsollar     (obrazlar)
vositasida  estetik  ta’sir  ham  ko'rsatadi:  0 ‘lkamizda  fasllar  kelinchagi bo'lmish
bahor     o'z   sepiniyoym   oqda.     Badiiy     uslubda     qahramonlar   nutqida   oddiy     nutq
so'zlari, sheva,    vulgarizmlardan   ham foydalaniladi.Badiiy   uslub   aralash   uslub
hisoblanadi,  chunki  bu  uslubda so'zlashuv va kitobiy uslublarga xos o'rinlar ham
uchraydi.
54.7.Nutq  madaniyati haqida.
Nutq   to'g'ri,   aniq   va yoqimli   boMishi    lozim.   To'g'ri,   aniq   va yoqimli
gapirish     uchun     mantiqiy     izchillikka     va     adabiy     m   e’yorlarga     rioya     qilish
kerak.Nutq   madaniyati deganda   mantiqiy   izchillikka,   adabiy   til    me’yorlariga
rioya qilgan holda to‘g‘ri,  aniq  va yoqimli  so‘zlash  tushuniladi.
Uslub   —   tilning   inson   faoliyatining   muayyan   sohasi   bilan   bog liqʻ
vazifalariga   ko ra   ajratilishi.   Kishilar   faoliyatning   barcha   sohalarida   aloqa   qilish	
ʻ
jarayonida tildagi leksik, frazeologik, grammatik va fonetik vositalarni tanlash va
ishlatishda  bir-birlaridan  ma lum  darajada  farq  qiladilar.  Umumxalq tili  doirasida	
ʼ
til vositalarining bunday tanlab olinishi nutqning xilma-xil ko rinishlarining paydo	
ʻ
bo lishiga   olib   keladi.   Nutq   uslubi   tilning   vazifasi   bilan   bevosita   bog liq   bo ladi.	
ʻ ʻ ʻ
Shuning   uchun   ham   ular   vazifaviy   (funksional)   uslub   deb   yuritiladi.   Vazifaviy
uslub deganda, tildan farq qiladigan qandaydir alohida narsa tushunilmaydi, balki
aniq bir adabiy til tarkibi ichida qaraladigan, o ziga xos xususiyatlari, xizmat qilish	
ʻ
doirasi bilan o zaro farq qilib turadigan yordamchi tizim tushuniladi.	
ʻ
Vazifaviy uslub nutq ko rinishlarining asosiy vazifalariga, ya ni aloqa, xabar	
ʻ ʼ
berish, ta sir etish vositasi bo lishiga ko ra turli qismlarga bo linadi. Adabiy tilning	
ʼ ʻ ʻ ʻ
quyidagi   vazifaviy   uslublari   mavjud:   1)   so zlashuv   uslubi;   2)   rasmiy   uslub;   3)	
ʻ
ilmiy   uslub;   4)   publitsistik   uslub;   5)   badiiy   uslub.   Vazifaviy   uslubni   nomlash   va
337 atash   ham   ularning   qanday   aloqa   doirasida   ishlatilganligiga   qarab   belgilanadi.
So zlashuv uslubi — kishilarning kundalik norasmiy, erkin muomalalari doirasidaʻ
til birliklarining o ziga xos amal qilishidir. Vazifaviy uslubning bu turi o ziga xos	
ʻ ʻ
ish   ko rsatish   sharoiti,   ya ni   fikr   olishuvning   bevositaligi,   til   vositalarini   saylab	
ʻ ʼ
ishlatilmasligi bilan, shuningdek, ohang vositalari, mimika, imo-ishora kabilardan
keng   foydalanish,   oddiy   leksik   va   frazeologik   birliklarning,   ekspressivemotsional
vositalarning   keng   ishlatilishi   bilan   ajralib   turadi.   Masalan,   farzand   —   jujuq,
dunyodan   o tmoq   —   jon   bermoq,   imtihondan   o ta   olmaslik   —   imtihondan	
ʻ ʻ
yiqilmoq kabi juftliklarning ikkinchisi asosan so zlashuv uslubiga xos. So zlashuv	
ʻ ʻ
uslubi fonetik, leksik, morfologik va sintaktik o ziga xosliklarga ega. Rasmiy uslub
ʻ
(rasmiy ish qog ozlari uslubi) — hozirgi o zbek adabiy tilining rasmiy yozishmalar	
ʻ ʻ
va yuridik ishlarda amal qiladigan bir ko rinishidir. Qonunlar matnlari, farmonlar,	
ʻ
buyruq   va   ko rsatmalar,   shartnomalar,   har   xil   rasmiy   hujjatlar,   tashkilotlar	
ʻ
o rtasidagi   yozishmalar   rasmiy   uslubda   yoziladi.   Bu   uslub   boshqa   uslubdan	
ʻ
lugaviy   va   grammatik   xususiyatlari   jihatidan   farqlanadi.   Rasmiy   uslubda   so z   va	
ʻ
so z shakllarini qo llashda muayyan chegaralanishlar mavjud. Xususan, rasmiy ish	
ʻ ʻ
uslubida   kichraytirish,   erkalash   qo shimchalarini   olgan   so zlar,   ko tarinki,	
ʻ ʻ ʻ
tantanavor   yoki   shevaga   oid   so zlar,   tor   doiradagi   kishilargina   tushunadigan	
ʻ
so zlar, o xshatish, mubolag a kabi obrazli tafakkur ifodasi uchun xizmat qiluvchi	
ʻ ʻ ʻ
shakllar   ishlatilmaydi.   Rasmiy   ish   qog ozlari   matnining   xolislik,   aniqlik,	
ʻ
ixchamlik,   mazmuniy   to liqlikdan   iborat   zaruriy   sifatlari   undagi   o ziga   xos   so z	
ʻ ʻ ʻ
qo llash,   morfologik   va   sintaktik   xususiyatlar   orqali   ta min   etiladi.   Bu   uslubdagi	
ʻ ʼ
gap   qurilishi,   odatda,   tasniflovchi,   qayd   etuvchi   va   qaror   qiluvchi   qismlarning
birligiga   asoslanadi.   Shuning   uchun   ham   rasmiy   ish   qog ozlari   (hujjatlar)da	
ʻ
nisbatan uzun jumlalar, murakkablashgan, uyushiq bo lakli gaplar ko p qo llanadi.	
ʻ ʻ ʻ
Rasmiy gap tarkibida odatdagi so z tartibiga qat iy rioya qilinadi. Rasmiy uslubda	
ʻ ʼ
so roq   va   undov   gaplar   deyarli   qo llanmaydi,   asosan,   darak   va   buyruq   gaplar	
ʻ ʻ
ishlatiladi.   Matn   birinchi   shaxs   yoki   uchinchi   shaxs   tilidan   yoziladi.   Rasmiy   ish
qog ozlari matnini tuzishda turg unlashgan, qoliplashgan so z birikmalaridan keng
ʻ ʻ ʻ
foydalaniladi.  Masalan,  buyruqda"... so m  maosh bilan... lavozimiga  tayinlansin",	
ʻ
yoki   xizmat   yozishmalarida   "Sizga...ni   ma lum   qilamiz".   "...ga   korxona   kafolat	
ʼ
beradi" kabi qoliplashgan tuzilmalar qo llanishi mumkin.	
ʻ
Ilmiy   uslub   —   fan,   texnika   va   ishlab   chiqarish   bilan   bog liq   bo lgan	
ʻ ʻ
vazifaviy   uslubdir.   Bu   uslubda   tabiat   va   ijtimoiy   hayotdagi   hodisalar   aniq
ta riflanadi,   tushuntiriladi.   Vazifaviy   uslubning   bu   turi   terminologik   va   mavhum	
ʼ
leksikaning,   murakkab   sintaktik   tuzilmalarning   qo llanishi,   so zlarning   asosan	
ʻ ʻ
aniq,   to g ri   ma noda   ishlatilishi,   maxsus   iboralarga   egaligi   va   shu   kabilar   bilan	
ʻ ʻ ʼ
ajralib   turadi.   Ilmiy   uslubda   yana   fanning   turli   sohalariga   oid   ramz   (simvol)   va
338 belgilar,   raqamlar   ham   ishlatiladi.   Ilmiy   uslub   o z   ichida   quyidagi   maydaʻ
uslublarga   bo linadi:   ilmiy   ish   uslubi,   ilmiy-texnik   uslub,   ilmiy-ommabop   uslub,	
ʻ
ilmiy-publitsistik   uslub.   Fanning   u   yoki   bu   sohasiga   tegishli   tushunchalarni
ifodalovchi atamalarga boyligi ilmiy uslubning eng asosiy xususiyatlaridan biridir.
Publitsistik uslub vazifaviy uslubning bir turi bo lib, u ijtimoiy, siyosiy so z	
ʻ ʻ
va   iboralarning   qo llanishi,   janrlarning   xilma-xilligi   va   buning   natijasida   til	
ʻ
vositalaridan uslubiy foydalanishning rang-barangligi va shu kabilar belgilar bilan
xarakterlanadi. Publitsistik uslub ijtimoiy-siyosiy adabiyotlarda, vaqtli matbuotda,
siyosiy   chiqishlarda,   majlislardagi   nutqlar   va   shu   kabilarda   o z   ifodasini   topadi.	
ʻ
Ijtimoiy-siyosiy   bilimlarni   targ ib   qiluvchi   va   keng   xalq   ommasiga   yetkazuvchi	
ʻ
vosita sifatida bu uslub tilining rang-barangligi bilan kishilar ongiga ko proq ta sir	
ʻ ʼ
etadi.   Publitsistik   uslubning   yana   bir   xususiyati   shundaki,   unda   qisqalik   asosiy
o rinni egallaydi, ya ni qisqa, lo nda, tushunarli, yorqin, ixcham tilda yozish asosiy	
ʻ ʼ ʻ
talablardan   hisoblanadi.   Publitsistik   uslubda   til   vositalaridan   foydalanishda
muallifning individual uslubi deyarli ajralib yoki sezilib turadi. Ayniqsa, bu holat
ocherk,   felyeton,   badiiy   publitsistik   makrlarda   tez   ko zga   tashlanadi.   Badiiy	
ʻ
uslubda   ham   bu   holat   mavjud;   rasmiy   uslubda   esa   bunday   xususiyat   yo q.	
ʻ
Publitsistik   uslub   ba zi   qo llanma   va   ilmiy   adabiyotlarda   "ommabop   uslub",	
ʼ ʻ
"matbuot uslubi" kabi atamalar bilan ham nomlanadi.
Badiiy   uslub   —   tilning   kommunikativ   va   estetik   vazifalari   birligi   bilan
boshqa   uslubga   xos   unsurlardan   keng   foydalanishi,   ekspressiv   va   tasviriy
vositalarning ko p ishlatilishi, so zlarning obrazli, ko chmametaforik qo llanishi va	
ʻ ʻ ʻ ʻ
shu kabi belgilari bilan ajralib turadi. Til materialini qamrab olish imkoniyatining
kengligi,   umumxalq   tilida   mavjud   bo lgan   barcha   lug aviy   birliklarning   ishtirok	
ʻ ʻ
etaverishi   va   ularning   muhim   bir   vazifaga   —   estetik   vazifani   bajarishga   xizmat
qilishini   badiiy   nutq   uslubining   o ziga   xos   xususiyati   deb   qarash   kerak   bo ladi,	
ʻ ʻ
chunki ana shunday imkoniyat boshqa vazifaviy uslubda chegaralangandir. Adabiy
tilda   dialektizmlar,   jargonlar,   varvarizmlardan,   dag al   so zlardan   foydalanish	
ʻ ʻ
maqsadga   muvofiq   bo lmagani   holda   ularni   badiiy   uslubda   o rni   bilan   qo llash	
ʻ ʻ ʻ
mumkin.   Vazifaviy   uslubning   hech   birida   til   o zining   tuzilish   jihatlari,   lug at	
ʻ ʻ
tarkibi,   ya ni   so zning   ma no   boyligi   va   rang-barangligini,   to g ri   va   ko chma	
ʼ ʻ ʼ ʻ ʻ ʻ
ma nolarni   badiiy   nutq   uslubidagichalik   namoyish   qila   olmaydi,   grammatik	
ʼ
qurilishi,   ya ni   gaplarning   barcha   tiplari   bilan   ishtirok   eta   olmaydi.   Badiiy	
ʼ
adabiyotning   barcha   janrlarida   so z   ishlatish   va   so z   tanlash   imkoniyatlariga   bir	
ʻ ʻ
mezon   bilan   yondashib   bo lmaydi.   Har   qaysi   adabiy   janrning   tasvir   usuli,   so z	
ʻ ʻ
tanlash   yo sini   shu   janrdagi   asarning   umumiy   mavzusiga,   janr   turiga   bog lik	
ʻ ʻ
bo ladi.   Masalan,   bayon   shaklida   yozilgan   roman,   hikoyaning   til   vositalari   bilan	
ʻ
satirik   yoki   yumoristik   asarning   til   vositalari   bir   xil   emas.   Bulardan   tashqari,
339 sinonim so zlarning u yoki bunisidan foydalanish ham badiiy asar janriga bog liq.ʻ ʻ
Masalan,   bashar,   samo,   oraz,   mujda   so zlari,   asosan,   nazmda   qo llanadi.   Nasrda	
ʻ ʻ
yoki   so zlashuv   nutqida   esa   bularning   ma'nodoshlari   —   odam,   osmon,   yuz,	
ʻ
shamol,   xushxabar   so zlari   keng   qo llanadi.   Badiiy   nutq   uslubida   yozilgan	
ʻ ʻ
asarlarni   tasviriy   vositalarsiz   tasavvur   qilib   bo lmaydi.   Uslubiy   figuralar   deb	
ʻ
ataluvchi   tasvir   vositalari   —   inversiya,   takror,   o xshatish,   sifatlash,   metafora,	
ʻ
jonlantirish, antiteza, gradatsiya, ellipsis,  ritorik so roqlarning badiiy uslubda  faol
ʻ
qo llanishi   bu   uslubning   o ziga   xos   tarkibi   mavjudligini   ko rsatadi.   Til	
ʻ ʻ ʻ
vositalarining   vazifaviy   chegaralanishi   ularning   nutq   jarayonida   ham   farqlash
zaruriyatini keltirib chiqaradi.
Nazorat uchun savol va topshiriqlar.
1. Uslubiyat nima va bu bo‘limda nimalar o‘rganiladi?
2. Adabiy til uslubining ta’rifini ayting.
3. So‘zlashuv uslubi haqida gapiring.
4. So‘zlashuv uslubida ko‘proq qanday gaplardan foydalaniladi?
5. Ilmiy uslub haqida gapiring.
6. Ilmiy uslubda ko‘proq qanday til vositalaridan foydalaniladi?
7. Rasmiy-idoraviy uslubda nimalar yoziladi?
8. Rasmiy-idoraviy uslubda qanday gaplardan foydalaniladi?
9. Ommabop uslub haqida gapiring.
10. Ommabop uslubda qanday gap va til vositalaridan foydalaniladi?
11. Badiiy uslubning xususiyatlari haqida gapiring.
12. Badiiy uslub nega aralash uslub deyiladi?
13. Nima uchun ma’nodoshlik uslubiyatning asosi deyiladi?
14. To‘liq sinonimlar haqida gapiring.
15. Ma’noviy sinonimlar haqida so‘zlang.
16. Uslubiy sinonimlar haqida gapiring.
17. Frazeologik sinonimlar haqida gapiring.
18. Grammatik sinonimlar haqida so‘zlang.
19. Qanday me’yorlar adabiy tilning hamma ko‘rinishlari uchun xos?
20. Qanday me’yorlar adabiy tilning hamma ko‘rinishlari uchun xos emas?
21. Nutq madaniyati haqida so‘zlang.
                                               Glossariy
Fonetika   -   tilshunoslikning   fonetik   birliklar,   ularning   fizik-akustik     va   h.k.
xususiyatlari haqida ma’lumot beruvchi bo’limi.
340 Segment birliklar   – so’z yoki  morfema tarkibida (yoki  nutq oqimida) gorizontal
chiziq   bo’ylab   birin-ketin   keladigan   birliklar:   nutq   tovushi,   bo’g’in,   fonetik   so’z,
takt, fraza. 
Supersegment   birliklar   -   urg’u,   ohang,   melodika,   pauza   kabi   ustama   hodisalar,
ular   so’zga,   frazaga,   gapga   yoki   nutqqa   yaxlit   holda   aloqador   bo’lishi   bilan
segment birliklardan farq qiladi. 
Shakllantiruvchi vazifa   – fonetik birliklarning "qurilish materiali", leksema yoki
morfemalarning ifoda planidagi moddiy asos sifatidagi vazifalari. 
Tanituvchi vazifa  - fonetik birliklarning so’z qiyofasini "tanib olish" va shu orqali
so’zning ma’nosini "eslab qolish" uchun xizmat qilishi. 
Fonetik   so‘z   -   nutq   tovushlarining   ma’lum   tartibda   joylashuvidan   tarkib   topgan
so’zning fonetik qiyofasi, leksemaning ifoda plani. 
Umumiy   fonetika   -   fonetikaning   barcha   tillarga   xos   umumnazariy   masalalari
haqida ma’lumot beruvchi turi. 
Xususiy fonetika   - fonetikaning muayyan bir til tovushlari, ularning turlari, fizik-
akustik va artikulatsion xususiyatlari xususida bahs yurituvchi turi. 
Tarixiy   fonetika   -   xususiy   fonetikaning   ichki   bir   turi.   U   muayyan   til   tovush
tizimini diaxron planda va dinamik holatda (tarixiy taraqqiyotda) o’rganadi. 
Tavsifiy fonetika   - xususiy fonetikaning ichki bir turi. U muayyan tilning fonetik
tizimini   statika   holatida   (til   taraqqiyotining   oldingi   bosqichlarida   yuz   bergan
hodisalar bilan bog’lamay) o’rganadi. 
Qiyosiy  fonetika   –  qardosh  yoki   noqardosh  tillarning  tovush  tizimlarini  qiyoslab
o’rganadigan fonetika. 
Eksperimental (instrumental) fonetika  - nutq tovushlari, urg’u kabi birliklarning
fizikakustik   va   artikulatsion   xususiyatlarini   maxsus   asboblar   vositasida
o’rganadigan fonetika.            
Adabiy til  -milliy tilning ishlov berilgan, me’yorlashtirilgan oliy formasi. 
Sistema   -   har   biri   alohida   mustaqil   (avtonom)   bo’lgan   murakkab   mexanizmlar
(fonemalar   tizimi,   morfemalar   tizimi,   leksik   birliklar   tizimi,   sintaktik
konstruksiyalar tizimi) o’rtasidagi aloqadorlikdan tarkib topgan makrotizim. 
Struktura   -   bir   butun   tizim   (makrotizim)   tarkibidagi   mikrotizimlar,   ular
o’rtasidagi aloqalar mexanizmi. 
341 Norma (me‘yor)   - adabiy tilga va adabiy nutqqa xos barqaror belgi-xususiyatlar.
Ular ijtimoiy til amaliyotida tanlab olinadi va mustahkamlanadi. 
Lingvistik   omillar   -   til   strukturasi   va   sistemasiga   mansub   bo’lgan,   shu   tizim
qoidaqonuniyatlaridan   kelib   chiqadigan   omillar:   fonemalarning   funksional
xususiyatlari,   morfema   tiplari,   leksik   va   grammatik   tizimlar   xususiyatidan   kelib
chiqadigan faktorlar. Ular lisoniy omillar deb ham yuritiladi. 
Ekstralingvistik   omillar   -   tildan   boshqa   sistemalarga   oid   faktorlar   (nolisoniy
omillar). Ular til taraqqiyotiga tashqaridan (til va jamiyat, til va ong, til va tafakkur
munosabatlari jarayonida) ta’sir o’tkazadi. 
Uzus   -- leksema, frazema, so’z shakli va sintaktik   konstruksiyalarning til egalari
tomonidan qabul etilgan qo’llanishi. 
Til -   fonetik,   leksik   va   grammatik   vositalar   o’rtasidagi   aloqa-munosabatlardan
tarkib topgan barqaror tizim (sistema). 
Nutq  - til vositalari ishtirokida fikr ifodalash jarayoni. 
Ierarxiya   -   til   tizimida   quyidan   yuqoriga   qarab   bosqichma-   bosqich   joylashgan
sathlar   (yaruslar)   yig’indisi:   fonetik-fonologik   sath   (quyi   yarus),   morfemik   sath,
leksik sath (yuqori yaruslar), grammatik sath (yanada yuqoriroq yarus) kabi. 
Fonetik -fonologik sath - til ierarxiyasining tovush tizimidan iborat quyi pog’onasi
(quyi yarusi): nutq tovushlari, bo’g’in, urg’u, ohang va b.lar. 
Leksik sath  - til ierarxiyasining lug’at boyligidan iborat yuqori pog’onasi: so’zlar,
iboralar, ularning turli qatlamlari. 
Grammatik   sath   -   til   ierarxiyasining   morfologik   va   sintaktik   birliklardan   iborat
eng   yuqori   pog’onasi:   so’z   turkumlari,   grammatik   ma’no   va   grammatik   shakllar,
so’z birikmalari va gap, ularning turlari va konstruksiya modellari. 
Vokalizm  - unli fonemalar tizimi. 
Konsonantizm  - undosh fonemalar tizimi. 
Divergensiya   -   til   strukturasidagi   o’zgarishlar   ta’sirida   bir   fonemaning   ikki
fonemaga bo’linishi. Mas."k"ning "k"va "q"ga ajralishi. 
Konvergensiya   -   tarixiy  taraqqiyot   natijasida   ikki   fonemaning  bir   fonema   holiga
kelishi: 
                                                    TEST.
1. Takroriy so‘z qatnashgan gap qatorini toping?
342 A)*Yomg‘ir asta-asta yog‘ardi. 
B) Erta-indin uchrasharmiz.                                           
C) U boshini eggancha, lom-lim demay o‘tirardi.      
D) Til bilgan – el biladi.
2. Qo‘shma so‘z qatnashgan gapni toping?
A)* Uyimiz oldiga yangiyo‘l tushdi. 
B) Maktabimizda yozuvchilar bilan uchrashuv bo‘ldi.   
C) Olimjon doskaga mavzuni chiroyli qilib yozdi.
D) Maktab devoriy gazetasiga maqollar yozib turadi.
3.  Ma’rifat so‘zining ma’nolari berilgan qatorni toping?
A)*bilim, fan                     
B) Ma’lumot                    
C) tanishish     
D)barchasi to‘g‘ri
4.   So‘zlarning   bir-biriga   bog‘lanishi   gap   va   uning   turlarini   o‘rgatadigan
tilshunoslik bo‘limi ?
A)*sintaksis      
B)punktuatsiya             
C)fonetika   
 D)orfografiya      
5. Uyushiq aniqlovchi ishtirok etgan gapni aniqlang.
A)* Aqlli, es-hushli, tadbirkor inson soz boshlar suhbatdosh jim bolgan zamon.    
B)   Moskvadagi   ko‘rgazmaga   Xorazmdan   ikki   yuz   kishi   –   dehqon,   kosib,
hunarmandlar yuboriladi.  
C)   Ra’no   bir   necha   vaqt   boyagicha,   harakatsiz,   Anvarning   pichingiga   iltifotsiz
turdi.  
 D) Ulardan biri, ko‘zoynakli keksa xotin, hammadan keyin qolib uzoq gaplashdi. 
343 6.   Gapning   qaysi   bo‘lagi   ajratilganini   aniqlang.   Kimdir   ichkaridan,   to‘g‘ridagi
katta dahlizdan, chiqib mehmonxonaga kelayotgan edi.
A)* ajratilgan o‘rin holi.  
B) ajratilgan payt holi.     
C) ajratilgan sifatlovchi  
D) ajratilgan ravish holi.   
7. Ishonch va tasdiq ma’nosini bildirgan modal so‘z  qaysi qatordagi gapda ishtirok
etgan?
A)* Darhaqiqat, Xorazm qovunlariday mazali qovun kop shahar va ellarda yoq.    
B) Nazarimda, dunyoda neki ulug xislat bor, sinovdan otgach, sadoqatga aylanadi.
C) Afsuski, qolimda bunday taqdirlar ifoda etilgan xatlar talaygina.    
D)   Ehtimol,   Sodiq   ham   u   chog   nevaralarini   yetaklab,   boglarga,   xiyobonlarga
chiqar 
8.  Ayollik   nomini   pok  saqlangiz.   Berilgan  gapning     ifoda   maqsadiga   ko‘ra   turini
aniqlang.
A)* buyruq gap.    
B) darak gap.     
C) buyruq gap.    
D) so‘roq gap.   
9. Qaysi javobda bitishuv yordamida bog‘langan so‘z birikmalari berilgan?
A)* Bola birdan bo’shashdi.
B) Kapitanning ovozi eshitildi.  
C) Dadang bilan gaplashdim.  
D) Serjant gapni cho’zmadi.
10. Qaysi javobda buyruq gap berilgan?
A)*-Qani tur bo‘lmasa, chiqib ket.  
B) –Shuni ayt-a, og‘ayni. 
C) –Voy opang o‘lgulsin!  
344 D) –Iya, hali qo‘rg‘on ham yondi degin!
11. Qaysi javobda olmosh bilan ifodalangan ega berilgan?
 A)* O‘sha kuni men ko‘rinmay yurdim. 
B) Yana qidirib ketdi. 
C) O’zini suvga irg‘itdi. 
D) Birdan qichqirib yubordim. 
12. Qaysi javobda ot bilan ifodalangan ot kesim berilgan?
A)* Taxminimizga ko‘ra, u qiz - Latifa Hamidova. 
B) Qo‘lida g‘ijimlangan ro‘molcha ko‘rindi. 
C) Atrofda hech kim yo‘q. 
D) Bu uyda faqat xotira tirik. 
13. Qaysi javobda uyushiq bo‘laklar berilgan?
A) *Aytdi,yalindi, majburiyat oldi.  
B) Qiziq, qo‘rquv ham uyg‘onmadi. 
C) Hamma gapini chertib-chertib saralabdi-da. 
D) Keyin, o‘ziga kelib Mavludaga ruhsat berdi. 
14. Qaysi javobda zidlov bog‘lovchili qo‘shma gap berilgan?
A)*Bu ham ... qusur emas, balki ma’sumlik nishonasi. 
B) Mastura kalta, ammo yo‘g‘on ikki o‘ram sochini boshiga o‘radi. 
C) Lekin men maqola yozishga yo‘qman, birodar. 
D) Tojixon «piq» etib kulib yubordi va Murodga qaradi.
15.   Laganbardorning   maqtoviga   uchgan   kishining   aql   chirog‘i   battarroq
xiralashadi.  Ushbu gap qanday gap bo‘laklaridan tashkil topgan?
A)* aniqlovchi – aniqlovchi- ega –hol-kesim.  
B) aniqlovchi – toldiruvchi – aniqlovchi – aniqlovchi – ega - kesim. 
C) aniqlovchi – ega – to‘ldiruvchi - kesim. 
 D) aniqlovchi -  to‘ldiruvchi  - ega  - aniqlovchi  - kesim.  
345 16. Otli va fe’lli so‘z birikmalari qaysi javobda berilgan?
A)* o’qigan odam, kulib gapirdi.
B) Bahordan keyin, kuzdan avval. 
C) mashinadan sekin, mendan tez, uning o‘zi. 
D) bundan yaxshi, sen va men. 
17. Bitishuv aloqasi qaysi birikmalarda berilgan?
A)* to’rt qavatli bino, sekingina dedi, shunday odam. 
B) beshtasini yedi, birovning haqi, to‘rtni to‘rtga 
C) javobgarlikni sezdi, uch bilan to‘rt, ogli uchun oldi. 
D)  shu haqda gapiring, bu xususdan to’xtaldim.  
18. Qaysi javobda ot-kesim berilgan?
A)* Odamlarning ko’pchiligi yaxshi.  
B) Bularga qarasa, xayoliga ham kelmas. 
C) Ular bilgani keldi.
D) Savob ishni ko’p qiling.
19. Uyushgan kesim qaysi javobda berilgan?
A)* Uning maqsadi o‘qish va ishlash edi. 
B) O‘qish va yozishni akasidan o‘rganadi. 
S) Berilgan topshiriq juda murakkab ish edi. 
D)  Sahar payti ko‘rinib qoladi ba’zan. 
20. Kirish so‘z qaysi javobda berilgan?
A)* To‘grisi, bu gapingizga hech qo’shila olmayman. 
B) Gapingizning hech to‘g‘risi bormi o‘zi?  
C) Bu to‘g‘rida kelishmagandik-ku! 
D) To‘grisini gapiring menga.
21.Ipak   qurti,   maktab   bog‘i,   mahalla   oqsoqoli,   daraxtning   bargi   kabi
birikmalardagi so‘zlar o‘zaro qanday yo‘l bilan bog‘langan?
346 A)* moslashuv usuli bilan.   
B) boshqaruv usuli bilan.    
C) bitishuv usuli bilan.
D) teng bog‘lanish orqali.
E) kelishikli boshqaruv usuli bilan.
22. Qaysi javobda son bilan ifodalangan ega ishtirok etgan?
A)* Ikkinchisi esa razvedkachi  yashiringan yerga qarab kelardi.
B) Podsho to‘xtab, yana ularga yuzlandi. 
C) Men besh yuz aqcha to‘playman. 
D) Necha yoshdasiz? Qirq  to‘qqizda. 
23. Qaysi javobda uyushiq bo‘laklardan keyin umumlashtiruvchi so‘z qatnashgan?
A)* U bo‘ynidagi durlar-u, bilagidagi tilla halqa - barcha taqinchoqlarni asta-sekin
yechib qo‘ydi. 
B) Hokimni ham, Ibrohim Do‘ldayni ham chol yaxshi taniydi.
C) Nigina onasiga ancha tilla tangalar, qimmatbaho toshlar qoldirdi. 
D) Otlarga hashak tashlanib sug‘orildi. 
24. Qaysi javobda ayiruv bog‘lovchili bog‘langan qo‘shma gap berilgan?
A)* Goh u keladi, goh men xabar olaman.  
B) Ammo tili bilan dilimizga nish urdi. 
C) Jaloliddin faqat bahodir shahzoda emas, qalbi olijanobliklarga to‘la inson.  
D) Yigirmadan ortiq sarbozlar shay turar, go‘yo xizmat qilayotgandek harakat qilar
edilar. 
25.   Daraxt   ko‘m-ko‘k   va   mevali   bo‘lsa,   undan   samara   kutish   mumkin.   Ushbu
gapda uyushiq bo‘laklar gapning qaysi bo‘lagiga oid?
A)* hol  
B) aniqlovchi
C) to‘ldiruvchi.   
D) kesim.   
347 26. Qaysi javobda moslashuv yordamida birikkan so‘z birikmalari bor?
A)* aholi ehtiyoji, salomatlik garovi.  
B) asta keldi, boshqani ko‘rdi.  
C) ajoyib kitob, salomlashib ketdi.
D) birovga ko‘rsatmoq, qo‘lini qo‘ydi.
27. Qaysi javobda so‘roq gap berilgan?
A)* Nega men bunday noshud bola bo‘ldim?
B) Bu viloyatlardan umidim uzilgan. 
C) Osmon uzoq, yer qattiq.
D) Karvon yaqinlashib yetib keldi. 
30. Qaysi javoblarda biriktiruv bog‘lovchili bog‘langan qo‘shma gap bor?
A)* Ariqdan mayin ohang bilan suv oqar va g‘ira-shira shamol esar edi. 
B) Pul ko‘p, qayg‘u yo‘q. 
C) Bu kim, qayerda ko‘rgan ekanman? 
D) Bizda bir-biriga do‘st, qalin o‘rtoq degan gap yo‘qolib boryapti.  
31. Quyidagilarning qaysi biri qaratqichli birikma?
A)* yurtimiz yoshlari 
B) uzum yedi
C) baland bino  
D) yog‘och ko‘prik.
32. Qaysi javobda so‘roq gap berilgan?
A)* Nega men bunday noshud bola bo‘ldim? 
B) Karvon yaqinlashib yetib keldi. 
C) Bir oz kamsitib aytibdi.
D) Chet ellarga sayohatga chiqsam edi.
33. Qaysi javobda darak gap berilgan? 
A)* - Shoshilib kulbaga qaytdi.  
348 B) Osmon uzoq, yer qattiq.
C) - Boshingni panaga ol!  
D) - Hasanboy, orqangga qayt! 
34.  Ergashgan  qo’shma  gap  berilgan  qatorni toping. 
 
A)*  O‘zingga  do‘st  tanla,  chunki  bir  o‘zing  baxtli bo‘lolmaysan. 
B)         Bir     kishining     bir     necha     o‘g‘illari     bo‘lib,     ular   tez-tez   o‘zaro   nizo   qilib
turishardi.   
C)   Mutafakkir   so‘zining   o‘zagi   ham   fikrdir,   lekin   har     bir     fikr     yurita     oladigan
kishiga  nisbatan mutafakkir so‘zini qo‘llab bo‘lmaydi.   
D)     Adab     kichkinalar     mehrini     ulug‘lar     ko‘ngliga   soladi   va   u   mehr     kattalar
ko‘nglida abadiy qoladi. 
35.  Ilmiy uslub qanday bo‘ladi?
A)* ilm fanga oid fikrlar bayon etishga mo’ljallangan
B)bo’yoqdor birliklar, maqollardan foydalanilmaydi           
C)murakkab jumlalar va kiritmalar uchramaydi
D)ko‘chma ma’nodagi so’zlarga ruxsat berilmaydi  
36.  Badiiy uslub qanday bo’ladi?
A)* tilning bor imkonoyatlarini namoyish qila oladigan uslub
B) badiiy uslubda chegara bo‘ladi       
C)ko‘chma ma’no,bo‘yoqdor birliklar qo‘llanilmaydi          
D)eskirgan so‘zlardan foydalanilmaydi  
37.     Palaxmon, kanizak, jizya’, jallod, qutidor kabi so‘zlar bugungi kunda qanday
so‘zlar sanaladi?
A)* tarixiy so‘zlar     
B) arxaik so‘zlar    
C) eskirgan so‘zlar      
D) yangi paydo bo’lgan so‘zlar  
349 38.   Bitishuvli so‘z birikmasini toping.
A)* Quvnoq yashash 
B) Masala yechish           
C) Ona allasi                    
D) Sharoitiga ko‘ra  
39. Gap markazini qaysi bo‘lak tashkil etadi ? 
A)* kesim     
B) ega va kesim   
C) ega va hol     
D) aniqlovchi
40. Qo‘shma gap berilgan javobni toping. 
A)* Odam borki, fikr yuritish qobilyatiga ega.      
B) Menga shu kitob yoqadi.             
C) Kamol, Kamoljon, uxlab qoldingmi?        
 D) Bu vidolashuv, ayniqsa, Ulug’beka qattiq ta’sir qildi.
41. To‘satdan eshik sharaqlab ochildi … ostonada Ertoyev paydo bo‘ldi.  Nuqtalar
o‘rniga qaysi bog’lovchi mos keladi ? 
A)* va
B) shuning uchun         
C) ammo         
D) chunki 
42.   Bog’langan qo‘shma gap berilgan javobni toping. 
A)* Agar qiz bo‘lsang, otingni Kimsanoy deb qo‘yaman. 
B) Olim bo‘lsang,  olam seniki    
C) Aql ko‘pga yetkazadi, hunar bo‘lsa insonni ko ‘kka ko‘taradi      
D) Jahl dushman – aql do‘st.     
43. Nisbiy so‘zlar berilgan javobni toping. 
350 A)* kim …… u, qayerda…… o‘sha yerda  
B) shu sababli, shu bois 
C) ammo, lekin, biroq        
D) goh-goh, dam-dam
44.  O‘zbek tili qaysi til   oilasi va tarmog‘iga kiradi?
A)* Oltoy tillari oilasi turkiy tillar tarmog'iga.    
B)  Kavkaz tillari oilasining g'arbiy guruhiga.
C) Xitoy-tibet tillari oilasining tay-xitoy guruhiga.
D) Som-xom tillari oilasining semit tillari guruhiga.
45. Bu shunday kitobki, uning har sahifasi oltindan bebahodir. Ushbu gap-
A)* Aniqlovchi ergash gapli qo‘shma gap
B) Kesim ergash gapli qo‘shma gap
C) Ega ergash gapli qo‘shma gap
D) To‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gap
46. Mening istagim  shu // ko‘zlagan maqsadingiz amalga oshsin. Ushbu qo‘shma
gapda qanday tinish belgi qo‘llanadi?
A)* ikki nuqta
B) tire                                      
C) nuqtali vergul
D) vergul    
47.       Qo‘shma   gap   qismlari   bir   paytda   yoki   ketma-ket   sodir   bo‘ladigan   voqea-
hodisalarni ifodalasa, ular orasiga...
A)* vergul qo‘yiladi                 
 B) ikki nuqta qo‘yiladi            
C) nuqtali vergul qo‘yiladi
D) tire qo‘yiladi    
48. Qaysi qatorda ega ergash gapli qo‘shma gap berilgan?
A)* Kim izlansa, u albatta maqsadiga erishadi.
351 B) Yozuvchi yolg‘onni to‘qiydi-yu, haqiqatni yozadi
C) Mehnat qilsang, rohat ko‘rasan 
 D) Vatanni ulkanligi uchun emas, balki o‘zlariniki ekanligi uchun sevadilar
49.   Tanish   qaldirg‘och   uchib   keldi,   o‘zining   ini   atrofida   aylanib   ucha   boshladi.
Gapning turini aniqlang.
A)* Bog‘lovchisiz qo‘shma gap
B) Bog‘langan qo‘shma gap               
C) Nisbiy so‘zli ergashgan qo‘shma gap   
D) Ergashgan qo‘shma gap
50. Ko‘makchili qurilmalar berilgan javobni toping.
A)* Shuning uchun, shu sababli            
B) Go‘yo, go‘yoki
C) Chunki, negaki                                 
D) Toki, deb  
51. Nisbiy so‘zli qo‘shma gapni toping.
A)* Nima yaxshi ko‘rinsa, shuni olardi 
B) Bog‘da ish juda ko‘p, shuning uchun u yerda ishlovchilar ham anchagina
C) Qancha ko‘p piyoda yursangiz, yuragingiz shuncha baquvvat bo‘ladi
D) A va D 
52.   Zal   tomoshabinlar   bilan   liq   to‘ldi-yu,   konsert   boshlandi.   Qo‘shma   gapning
turini aniqlang.
A)* biriktiruv bog’lovchisi yordamida bog‘langan qo‘shma gap
B) zidlov  bog’lovchisi yordamida bog‘langan qo‘shma gap
C) bog‘lovchisiz qo‘shma gap  
D) ergashgan qo‘shma gap  
53.    Bog‘langan qo‘shma gaplar necha xil?
A)* 5 xil       
B) 3 xil        
352 C) 2 xil           
D) 4 xil    
54. Qo‘shma gapning qaysi turi bosh va ergash gapdan tuziladi?
 A)* Ergashgan qo`shma gap                                
B) Bog‘langan qo‘shma gap              
C) Bog‘lovchisiz qo‘shma gap
D) Ko‘chirma gapli qo‘shma gap 
55. Muayyan   nutqiy  qolip, qat’iy odat   tusiga  kirib  qolgan shakllarga  ega  bo‘lgan
nutq uslubi…
A)* rasmiy uslub  
B) ilmiy uslub  
C)  badiiy uslub  
D) ommabop  uslub 
56.   Oy   singan   qizil   lagandek   bo`lib   bo`zarib   chiqdi.   U   sekin-sekin   havolan   terak
bo`yi ko`tarildi-da, qimirlamay osilib qoldi. Ushbu gap qaysi uslubga xos?
A) *Badiiy uslub          
B) So‘zlashuv uslub     
C) Rasmiy uslub  
D) Ilmiy uslub  
57.     Muallif   gapi   ko‘chirma   gapdan   oldin   kelsa,   muallif   gapidan   keyin   qanday
tinish belgi qo‘yiladi?
 A)* Ikki nuqta                   
B) Nuqta     
C) Qo‘shtirnoq    
D) Tire
58. Birovning aynan keltirilgan gapi---
A)* Ko‘chirma gap deyiladi                     
B) O‘zlashtirma gap
353 C) Muallif gapi deyiladi                         
D) Dialog deyiladi
59.   Qizig‘i   shundaki,   shu   ko‘rinishiga   ovozi   muloyim   edi.   Ushbu   qo‘shma   gap
turini toping.
A)* Kesim ergash gapli qo‘shma gap
B) To‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gap  
C) Hol ergash gapli qo‘shma gap            
D) Ega ergash gapli qo‘shma gap      
60.   Bo‘lsa,   esa   so‘zlari   bilan   bog`langan   qo‘shma   gaplar   qo‘shma   gapning   qaysi
turiga kiradi?
A)* Bog‘langan qo‘shma gap               
B) Bog‘lovchisiz qo‘shma gap
C) Ergash gapli qo‘shma gap              
D) Murakkab qo‘shma gap
61.   Gapni   cho‘zma,   ….     hayot   qisqadir.   Ushbu   gapda   nuqtalar   o‘rniga   qaysi
bog‘lovchini qo‘yish mumkin?  
A)*  chunki          
B) agar  
C)  ammo   
D)  toki
62.   Dam   kun   bir   qizib   ketadi,   dam   bulut   kelib   jala   quyadi.   Ushbu   gap   qo`shma
gapning qaysi turiga mansub?
A)* Ayiruv bog‘lovchilari yordamida bog‘langan qo‘shma gaplar      
B) Biriktiruv bog‘lovchilari yordamida bog‘langan qo‘shma gaplar                 
C) Zidlov bog‘lovchilari yordamida bog‘langan qo‘shma gaplar
D) Ergash gapli qo‘shma gap
63. Bizning qarorimiz shu// Hasharda barchamiz faol ishtirok etamiz. Sodda gaplar
o‘rtasiga qanday tinish belgi qo‘yiladi?
354 A)* ikki nuqta 
B) vergul  
C) tire  
D) nuqtali vergu
64. Qaysi javobda bog‘lovchisiz qo‘shma gap berilgan?
 A)* Bulbul sayrar, chumchuq chirqirar         
B) Shu payt hovliga Davron aka va Iskandarov kirib kelishdi.
C) Sizni qo`rqib ketmasin deb, kechqurun bezovta qilmadik.
D) Toleim shulki, jahonda bir guliston tanladim.
65.   Qismlarning   qanday   bog‘lovchi   vositalar   yordamida   bog`lanishiga   ko‘ra
qo‘shma gaplar necha xil?
A)* 3 xil 
B) 5 xil 
C) 2 xil 
D) 4 xil
66. Qaysi javobda sodda gap berilgan?
A)* Kitob insondan hech narsani tilamaydi.
B) O`z tilingni hurmat qil, u senga keng imkoniyatlar ochib beradi.  
C) Kitoblar bir bog`, yozuvlar uning gullaridir.
D) Gul yonida o`tirsang, uning hidi dimoqqa urib qoladi.
67. Muzeyga bordik va u yerdan juda katta taassurotlar bilan qaytdik. Ushbu gap – 
A)* Biriktiruv bog‘lovchisi yordamida bog‘langan qo‘shma gap.
B) Zidlov bog‘lovchisi yrdamida bog‘langan qo‘shma gap.       
C) Ayiruv bog‘lovchisi yordamida bog‘langan qo’shma gap.     
D) Ergashgan qo‘shma gap   
68.     Bolalar   sog‘lom   bo‘lsin   deb,   ularning   jismoniy   rivojlanishiga   e’tibor
kuchaytirilmoqda. Ushbu gapda ergash gap qandey ma’noni bildirgan ? 
A)*Maqsad 
355  B) Sabab      
C) Aniqlik    
D) Zidlik     
69. Sovuq kutilmaganda kuchaydi, …… isitish tizimlarining bir maromda ishlashi
nazorat   qilindi.     Ushbu   gapda   nuqtalar   o’rniga   qaysi   bog’lovchini   qo’yish
mumkin ? 
A)* Shuning uchun     
B) Chunki      
C) Ammo 
D) Va        
70.   Tilshunoslik   fanida   qaysi   tilda   sinonimlar–ma’nodoshlar   so‘zlar   ko‘p
bo‘lsa,o‘sha til qanday til deb yuritiladi?
A)*Boy til 
B)Kambag‘al til 
C)Ehtiyottalab til 
D)O‘layotgan til 
71. Nodon do‘stdan,ziyrak dushman yaxshi. Qanday so‘zlar ishtirok etgan?
A)*Antonimlar 
B)Paronimlar 
C)Sinonimlar 
D)Omonimlar
72. Qaysi turkumlarda antonimlik munosabati yo‘q?
A)*Olmosh,son 
B) Son, ravish 
C) Sifat, fe’l D) Olmosh, fe’l
73. Qaysi nutq uslubida sinonim so‘zlar uslubiy bo‘yoqsiz qo‘llaniladi?
A)*Ilmiy uslub 
B) Badiiy uslub 
356 C) Publitsistik  
D) So‘zlashuv uslub
74.   Quyidagi   rang   bildirgan   sinonim   so‘zlardan   badiiy   uslubga   xos   bo‘lmaganini
aniqlaymiz!
A)*Qizil 
B) Gulgun 
C) Arg‘uvoniy 
D) Ol 
75.   Ilmiy     uslubda     yozilgan     so‘zlarni     aniqlang.
A)*Atomlar  kimyoviy  bo‘linmaydigan  zarralardir.                                     
B) Bahor,  qanday  go‘zalsan!         
C) Professor  kelyapti.                                
D)  hammasi  to‘g‘ri 
76.   Nutq     uslublarini     o‘rganuvchi     tilshunoslik     sohasi…
A)*  uslubshunoslik         
B)  leksikologiya         
C)  grammatika         
D) frazeologiya
77.  Atamalar qaysi uslubda ishlatiladi?
A)*   ilmiy   uslubda
B) badiiy uslubda     
C) publitsistik uslubda         
D) rasmiy uslubda     
78.   Badiiy   usluning   asosiy   belgisi   nima?
A)* obrazlilik va estetik ta’sir        
B) ta’sir qilish va soddalik           
C)tushunarlilik va ta’sirchanlik                                                                               
D) axborot berish va obrazlilik    
357 79.     Publitsistik   uslubning     yozma     shakliga   nimalar   kiradi?
A)* gazeta, jurnallar       
B) radio-televideniye       
C) ariza, ma’lumotnomalar         
D) A va B   
80. O‘zbek tilida nutq uslublari nechta?
A)* 5 ta
B) 4 ta             
C) 6 ta           
D) 7 ta   
81. Qanday gaplar qo‘shtirnoqqa olinadi?
A)*Ko‘chirma gaplar          
B) muallif gaplari        
C) o‘zlashtirma gaplar         
D) A va B   
82. Ko’chirma gapli qo‘shma gap qanday qismlardan tashkl topadi?
A)*Muallif gapi va ko‘chirma gap         
B) o‘zlashtirma gap va ko‘chirma gap
C) So‘zlovchi gapi va ko‘chirma gap     
D) A  va B  
83. O‘zgalarning hech o‘zgarishsiz  nutqqa olib kirilgan gap qanday nomlanadi?
A)*Ko‘chirma gap    
B) muallif gapi       
C) o‘zlashtirma gap         
D) kiritma gap 
84. O‘zgalarning mazmuni saqlanib, shakli o‘zgartirilgan gapi qanday nomlanadi?
A)*o‘zlashtirma gap         
358 B) ko‘chirma gap    
C) muallif gapi        
D) kiritma gap
85. Shoir chekinmadi, u chekinishi mumkin emas edi. Gapda olmoshning qaysi turi
qo‘llangan?
A)*kishilik olmoshi 
B) o‘zlik olmoshi 
C) ko‘rsatish olmoshi
D) gumon olmoshi  
86. To‘g‘ri yozilgan so‘zlar qatorini belgilang.
A)*aql,poyezd
B) artist,nutuq
C) do‘s,kilovatt
D) sinf,balanroq 
87. Qaysi javobda o‘zaro zid ma’noli iboralar berilgan?
A)*ko‘kka ko‘tarmoq, yerga yerga urmoq
B) do‘ppisini osmonga otmoq,ko‘kka ko‘tarmoq
C) tepa sochi tikka bo‘lmoq,qovog‘dan qor yog‘moq
D) tilining uchida turmoq,ko‘z qorachig‘iday asramoq
88.   Yangi   olgan   uzukning   ko‘zi   tushib   qoldi.   Ma’no   ko‘chishining   qaysi   turi
qo‘llangan?
A)*metafora
B) metonimiya
C) snekdoxa
D) vazifadoshlik 
89. Qaysi so‘z to‘g‘ri yozilgan?
A)*proyektor
B) proektor
359 C) priertor
D) proyektir
90. Qaysi javobdagi juftliklar ajratib yoziladi?
A)*shu//yerga,yangidan//yangi
B) jigar//rang,sotib//oldi
C) alla//qachon,ish//yoqmas
D) to‘q//qizil,xom//semiz
91.   Singil,burun   kabi   so`zlarga   egalik   qo‘shimchalari   qo‘shilganda   qanday
o‘zgarish yuz beradi?
A)*Tovush tushadi  
B) Hech qanday o‘zgarish yuz bermaydi.  
C) Tovush almashadi. 
D) Tovush ortadi.
92. To‘g‘ri yozish qoidalarini o‘rganuvchi bo‘lim qanday nomlanadi?
A)*Orfografiya  
B) Orfoepiya  
C) Sintaksis  
D) Morfologiya
93. Gap bo‘laklarining tartibi qachon o‘zgaradi?
A) b,c javob to‘g‘ri 
B) She’riy asarlarda. 
С) Maqollarda 
D) Hech qachon o‘zgarmaydi.  
94. To‘liqsiz gaplar qanday nutqqa xos?
A)* dialogik   
B) monologik                                                                               
C) dialogik va monologik     
360 D) nutqqa bog‘liq emas
95. Nutqimizda qanday ko‘chimlar bor?
A)*metafora, metonimiya, sinekdoxa, vazifadoshlik 
B)o’xshashlik, vazifadoshlik, antonimlar, paronimlar
C)metonimiya, shakldoshlar, ma’nodoshlar, metafora
D)sinekdoxa, ma’nodoshlar, metonimiya, antonimlar
96. ”Qozonning qulog‘i” birikmasi qanday ma’no ifodalaydi?
A)*metafora  
B) metonimiya    
C) vazifadoshlik 
D) sinekdoxa
97.  Tasviriy ifodalarni toping.
A)* Dala malikasi, oq oltin, kumush choyshab 
B) Dala malikasi, paxtakor, kumush qish
C) Qor malikasi, dala shiyponi, oq oltin 
D) Ravza, firdavs bog‘i, qora oltin 
98. Axir, hatto, faqat, ham, nahotki, xuddi, go‘yo, naq, bamisoli, hech, sira, na ...
na so‘zlari qanday yuklamalar? 
A)*So‘z yuklamalar 
B) Qo‘shimcha yuklamalar 
C) Teng bog‘lovchilar 
D) Ko‘makchilar
99. Qaysi qatorda o‘tgan zamon shakllari qo‘shimchalari  berilgan?
A) *-di, -gan.  
B) -yap, -yotib.        
C) -a, -(a)r.       
D) -di, -y.
361 100. “Til biriktirmoq” iborasini ma’nosini toping.
A)* kеlishmоq 
B) aytolmadi
C) tanilmoq 
D) afsuslanmoq
101.Tilshunoslikning morfologiya bo‘limida nima o‘rganiladi?
A)*  So‘z turkumlari 
B) Tinish belgilari  
C) Tovushlar tizimi  
D) So‘zning ma’nosi 
102.So‘z turkumlariga nimalar kiradi?
A)* Mustaqil so‘zlar, yordamchi so‘zlar, alohida olingan so‘zlar 
B)Ega, kesim, ot, sifat
C) Aniqlovchi, to‘ldiruvchi, hol 
D) Bog‘lovchi, ko‘makchi, yuklama
103.Ot, Sifat, Son, Fe’l, Olmosh, Ravish qaysi so‘z turkumlariga kiradi?
A)*Mustaqil so‘zlar
 B) Modal so‘zlar 
C)Undov so‘zlar 
D) Yordamchi so‘zlar
104.Yordamchi so‘z turkumlariga nimalar kiradi?
A)*Bog‘lovchi, Ko‘makchi, Yuklama
B) Modal, Undov, Taqlid so‘zlar 
C) Ot, sifat, olmosh  
D) Ega, aniqlovchi, kesim
105.Undov, Taqlid, Modal so‘zlar qaysi so‘zlar turiga kiradi?
A)* Alohida olingan so‘lar
362 B) His-hayajon so‘zlar 
 C) Juft so‘zlar 
D) Omonim so‘zlar 
106.   Do‘mbirachi   qadimiy   qozoq   hayotidan   dostonlar   kuylamoqda.   Berilgan
gapdan yasama sifatni toping.
A)*Qadimiy 
B) Do‘mbirachi 
C) Qozoq   
D) Kuylamoqda
107. Xususiyat bildiruvchi sifatlar qaysi javobda berilgan?
A)* Kamtar, xushfe’l, sho‘x  
 B) Novcha, og‘ir, katta
C) Shirin, achchiq, nordon  
 D) Devoriy, tonggi, xushbo‘y
108.Tub sifatlar qatorini toping.
A)* Kattaroq, og‘irgina, oqimtir
 B) Suvli, yuzaki, badavlat   
C) Dumaloq, achchiq, oyday      
 D) Tushki, toshsimon, haftalik
109.Yarimavtomat so‘zi qaysi so‘z turkumi?
A)* Ot    
B) Sifat      
C) Ravish 
 D) Taqlid
110. Qarama-qarshi ma’noli so‘zlardan yasalgan juft sifatlarni toping.
A)* Maza-bemaza, katta-kichik, oq-qora
B) O‘ydim-chuqur, och-nahor, shaldir-shuldir
363 C) Kuydi-pishdi, uzuq-yuluq, ola-chipor
D) Erka-arzanda, boy-badavlat, sog‘-salomat
111. Fe’ldan yasalgan sifatlarni toping.
A)* Tarqoq fikr, sovuq havo  
 B) Qochiriqli gaplar, tinchi buzildi
C) Harakatchan yoshlar, kulgili voqea 
 D) Ochko‘z tulki, xalqaro ahvol
112.  Sifat+ot ko‘rinishidagi qo‘shma sifatlarni belgilang.
A)* sovuqqon, balandparvoz     
 B) kamgap, kamquvvat
C) tezoqar, ertapishar       
 D) dunyoqarash, toshbag’ir
113.   Go‘zallikdan   ezgulik   yaxshiroqdir.   Gapda   sifat   qaysi   gap   bo‘lagi   vazifasida
kelgan?
A)* kesim                   
B) ega                 
C) aniqlovchi                    
D)to’ldiruvchi
114.  Orttirma darajadagi sifatlar berilgan qatorni toping.
A)* Dunyoda eng orzumand xalq o‘zbek bo‘lsa ajabmas. 
B) Quvvatsizlikdan juda tez charchab qolardi.
C) Ular yolg‘izoyoq yo‘ldan nihoyatda sekin borishardi.
D) Barcha javoblar to‘g‘ri.
115. Yozgi harakat – kuzgi barakat. Gapida sifatlarning ma’no turini toping.
A)* makon-zamon sifatlari      
B) hajm-o‘lchov sifatlari
C) xususiyat sifatlari        
364  D) rang-tus sifatlari
116. Hajm-o‘lchov bildiruvchi sifatlarni toping.
A)* keng, tor, og‘ir, yengil      
B) egri, qiyshiq, to‘g‘ri
C) xushro‘y, qizil, sariq   
 D) mazali, sermazmun, aqlli
117. Yasama sifatlarni toping. 
A)* serunum, suvsiz, ilmiy    
B) chuqur, qari, jiddiy
C) sayoz, sovuq, baland      
D) shirin, suluv, xushro’y
118.   Keng,   ulug‘vor   sahrolar   ufqdan   ufqqa   tutashgan.   Quyidagi   gapdagi   yasama
sifatni toping.
A)* ulug’vor  
B) keng                          
C) ufqdan ufqqa                 
D) keng, ulug’vor
119. Sharsimon, devoriy, sayroqi so‘zlari asliy sifatmi yoki nisbiy sifatmi?
A)* nisbiy   
B) asliy  
C) ham asliy, ham nisbiy   
D) sifat so‘z turkumi emas
120. Quyidagi sifatlardan qaysilari makon-zamon sifatlari guruhiga kiradi?
1) uzun 2) keng 3) baland 4) yozgi 5) xursand 6) kamtar 7) bulturgi 8) bahaybat 9)
no‘noq 10) notanish 11) kechki 
A)* 4, 7, 11 
B) 1, 2, 3, 8        
C) 5, 8, 9, 10                               
365 D) 3, 4, 7, 11
121. Qaysi so‘zlar sifatga mansub.
A)* qo‘rqoq, yumuq, siniq 
B) teshik, tuzoq, o‘roq         
C) kichik, siniq, yutuq          
D) kurak, sochiq, yumuq
122. Bir asosdan tarkib topmagan otlar qanday ataladi ?  
A)* qo‘shma otlar 
B) sodda tub otlar   
C) sodda yasama otlar  
D) sodda otlar                
123. Qanday otlar qarama-qarshi ma’noli asoslardan tashkil topishi mumkin?   
A)* juft otlar   
B) qo‘shma otlar      
C) takroriy otlar      
 D) qo‘shma va juft otlar
124. Qaysi gaplarda sintaktik usulda yasalgan ot mavjud ?  
   1) Laylakqor urib turgan bir kun edi.  
   2) Birdan bozorboshida dod-faryod ko‘tarildi.  
     3)  So‘rab  surishtirgan  Elmurod , nihoyat  , ko‘pgina chiroqlar  charaqlab  turgan
hovliga kirib keldi.  
   4) Ustalar menga qo‘lqop olib kelishni buyurgan edi.  
   5) Qo‘qqisdan osmonni bulut qoplaydi-da , chelaklab yomg‘ir quyadi.   
   A)* 1,2,4   
B) 1,2,3,5   
C) 1,2,3,4   
D) 1,3,4
366 125. Qaysi javobda imloviy jihatdan xato yozilgan ot ko‘rsatilgan ?   
A)* Jahon Tinchlik kengashi 
B) Sog‘liqni saqlash vazirligi                
C) Oliy Sud
 D) Birlashgan Millatlar Tashkiloti
126.   Bu   qo‘shiqda   na   iztirob   bor   ,   na   azob   ,   unda   yashamoq   ishtiyoqi   ,   pok
muhabbat , bitmas-tuganmas orzu va qudrat bor edi .  Ushbu gapda nechta tafakkur
bilan idrok qilinadigan ot qo‘llangan?        
A)* 6 ta   
B) 4 ta   
C) 5 ta   
D) 3 ta
127. Qaysi gapda nisbatan ko‘proq shaxs oti qo‘llangan?   
A)*   Men   o‘qimay   turib   ham,   boshimda   shu   qalpoqcham   bor   ekan,   albatta,
agronom ham, injener ham, artist ham, shoir ham bo‘la olaman.
B)   Bahor   oxirlab   qolayotgan   kunlarda   shahzoda   Abdullatif   qirq   yigiti   bilan   ovga
chiqdi   
C)Dehqonchilik sirini professorlar o‘rgatgan emas bizga.   Paxtakorning o‘z kitobi
bor . Bu kitob uning ko‘kragida  
 D) Bittasi toshkentlik Yusufbek hojining o‘g‘li Otabek. 
 128. Sodda tub otni belgilang .   
A)* tulki   
B) turtki   
C) tepki   
D) sanchqi
129. Qaysi javobda otlarning erkalash shakllari berilgan ?   
    1) –gina  2) –xon  3) –choq  4) –oy   
A)* 1,2,4   
367 B) 2,4   
C) 1,2,3  
D) 2,3,4
130. Qaysi javobda otlar berilmagan ?   
A)* yangi , aybdor 
B) qalqon , dubulg‘a   
C) eshkak , terma  
D) qayiq , sovut    
131. Til qanday hodisa?
 A.* Ijtimoiy hodisa
B. Xususiy hodisa
C. Hodisa sanalmaydi
D. Fikrlash hodisasidir
132.   Qayеrda   yashashidan   qat’iy   nazar   bir   millatga   mansub   bo‘lgan   barcha
insonlar tomonidan ishlatiladigan til?
A.* Milliy til
B. Adabiy til
C. Og‘zaki nutq
D. Yozma nutq
133.   Tilning   tovush   tizimini,     tilda   yuz   beradigan   asosiy   tovush   jarayonlari
o‘rganiladigan bo‘lim?
A. Fonetika
B. Orfoepiya
C. Grafika
D. Frazeologiya
134. Farqlash uchun xizmat qiluvchi tovush?
A. Fonemalar
B. Undosh tovushlar
368 C. Unli tovushlar
D. Harflar
135. Bo‘g‘iz undoshi qaysi?
A. H undoshi
B. X undoshi
C. Ng undoshi
D. N undoshi
136. Lablangan unlilarga qaysi unlilar kiradi?
A.* u,o,o‘
B. o.e,a
C. a,u,o‘
D.  i,a,u
137. Yon tovush qaysi?
A.* L
B. Ng
C. M
D. R
138. Titroq tovush qaysi?
A.* R
B. N
C. Y
D. L
139. Lab undoshlarini sanang?
A.* b,p,m,v,f
B. m,v,f
C. m,n,ng
D. b,p
369 140. Jiyda so‘zida qanday undosh tovushlar qatnashgan?
A.* Til undoshlari
B. Lab undoshlari
C. Bo‘g‘iz undoshi
D. Lab-tish undoshi
141. Burun undoshlariga qaysi undoshlar kiradi?
A.* m,n,ng
B.      y,l,r
C. z,y,g‘
D. sh,ch,ng
142. Badiiy, mutolaa, inshoot so‘zlarida qanday tovushlar qatnashgan?
A.* Qo‘sh unlilar
B. Qo‘sh undoshlar
C. Qator undoshlar
D. Qator unlilar
143. Bo‘g‘in necha turga bo‘linadi?
A.* 2 turga
B. 3 turga
C. 5 turga
D. 6 turga
144. Faqat ochiq bo‘g‘indan iborat so‘zni toping.
A.* Ja-zi-ra
B. Poch-ta
C. Ziy-rak
D. Ja-sur
145. Yopiq bo‘g‘indan iborat so‘zni toping?
A.* Maktab
370 B. Oila 
C. Ota-ona
D. Malika
146. O‘zbek milliy tili qaysi lahjalarni o‘z ichiga oladi?
A.* Qipchoq, qarluq, o‘g‘uz
B. O‘g‘uz va qipchoq
C. Qipchoq va qarluq
D. Qarluq 
147. Fonetik-fonologik   birliklarni   ifodalovchi   grafemalar   qanday   grafemalar
deyiladi?
A.* Harflarga asoslangan grafemalar 
B. Tinish belgilarga asoslangan grafemalar
C. Raqamlarga asoslangan grafemalar
D. Simvollarga asoslangan grafemalar
148. Grafemalar tilshunoslikning qaysi bo‘limida o‘rganiladi? 
A.* Grafikada
B. Morfologiyada
C. Orfografiyada
D. Fonologiyada
149. Yangi lotin yozuvi qachon qabul qilingan?
A.* 1993-yil 2-sentabrda
B. 1992-yil 2-sentabrda
C. 1991-yil 2-sentabrda
D. 1995-yil 2-sentabrda
150. Qaysi gapda imloviy xatolikka yo‘l qo‘yilmagan?
A)* Bolalar atrofni to‘yib-to‘yib tomosha qilishdi.
B) Shunda uchchala ayolning o‘g‘illari kelib qolishibdi.
371 C) Vatan muqaddas tushincha sanaladi.
D) Darxaqiqat, endi uning qo‘lidan osonlikcha qutulib bo‘lmaydi.
151. Quyidagi berilgan so‘zlardan qaysilari to‘g‘ri yozilgan?
1) chehra; 2) saxna; 3) xovuz; 4) tuhfa; 5) muxtoj; 6) suhbat.
A)* 1, 4, 6 
В) 1, 2, 5 
С) 1, 3, 6 
D) 2, 3, 5
152. Qaysi javobdagi barcha so‘zlar to‘g‘ri yozilgan?
A)* taalluqli, navbat, tamom
B) taasurot, tamon, badiiy
C) manfaat, tomom, badiy
D) taaluqli, tomon, baxr
153. Barcha so‘zlar to‘g‘ri yozilgan javobni belgilang.
A)* monitoring, dialog, milliard
B) natarius, dealog, muovin
C) notarius, mudofa, monitoring
D) mudofaa, milliard, hayol
154. Qaysi javobdagi barcha so‘zlar to‘g‘ri yozilgan?
A) suiiste’mol, chopqi, milliard
B) stadion, cholg‘u, suiste’mol
C) ukrain, kulgi, tuyg‘i
D) milliyard, tuyg‘u, ukrayin
155. Qaysi javobdagi barcha so‘zlar bo‘g‘inga to‘g‘ri ajratilgan?
A)* de-ngiz, jon-ga, kon-gress
B) yen-gil-di, ber-din-giz, kon-gress
C) tu-ngi, ya-ngi, si-ngli
372 D) shtan-ga, ko‘r-di-ngiz, ton-gi
156. Qaysi javobdagi barcha so‘zlar noto‘g‘ri yozilgan?
A)* gramatika, yovoyi, afsuz
B) komissiya, minnaddor, karra
C) grammatika, yovvoyi, taraqiyot
D) minnatdor, komisiya, taraqqiyot
157. Atash xususiyatiga ega bo‘lmagan so‘zlarni belgilang?
A)* va, uchun, xuddi
B) yurmoq, hozir, bugun
C) tez, oson, olti
D) odam, bola, kitob
158.   Dunyoda   o‘zimizdan   kеyin   qoladigan   tuyog‘imiz...   Ushbu   gapda   ma’no
ko‘chishning qaysi turi qatnashgan?
A)* sinekdoxa
B) vazifadoshlik
C) kinoya
D) ) metafora
159. Quyidagi so‘zlardan fors-tojikcha so‘zni ajrating?
A)* barg, bemor, daraxt
B) maorif, shoir, ma’no
C) stol, stul, shkaf
D) telefon, monitoring, Kompyuter
160. “Salomatlik ensiklopediyasi” qaysi lug‘at turiga kiradi?
A)* Qomusiy 
B) Lingvistik
C) Terminologik
D) Morfem lug‘at
373 161. Ko‘p tilli lug‘atlar qaysi lug‘at turiga kiradi?
A)* Tarjima lug‘ati
B) Lingvistik lug‘at
C) O‘zlashma so‘zlar lug‘ati
D) Morfеm lug‘at
162. Otdаn fе’l yasаlgаn so‘zni ajrating?
A)* zavqlanmoq
B) taroq
C) to‘shak
D) kechirim
163. Fе’ldаn sifаt yasаlgаn so‘zni ajrating?
A)* ochiq
B) to‘plam
C) chirqilla
D) bilim
164. Old qo‘shimchalarga qaysilar kiradi?
A)* be, ba, ser, no
B) xona, xon, jon
C) chi, lik, im
D) m, k, a, sh
165.   Quyidagi   qaysi   so‘zlar   tarkibida   faqat   bitta   harfdan   iborat   qo‘shimcha
mavjud?
A)* tirnoq
B) kuldon
C) chiroyli
D) olmazor
166. Murakkab qo‘shimcha ishtirok etgan so‘zni toping?
374 A)* odamgarchilik
B) tinchlik
C) paxtakor
D) sertashvish
167. Birdan ortiq mustaqil ma’noli so‘z yoki so‘z shakllarining qo‘shiluvi, birikuvi
orqali yangi so‘z yasash usuli qanday usul hisoblanadi?
A)* Kompozitsiya usuli
B) Abbreviatsiya usuli
C) Fonetik usul
D) Morfologik usul
168. Kompozitsiya usulida yasalgan so‘zlarni toping?
A)* rahmdil, olijanob, hozirjavob
B) ToshMI – Toshkent meditsina instituti, filfak – filologiya fakulteti
C) akadémik (ot), akademí́k – (sifat)
D) ko‘k – osmon, ko‘k - havorangga o‘xshash rang, bir – son, birga, birdan, birda –
ravish.
169. Qo‘shmа so‘zlar berilgan qatorni belgilang?
A)* Bеshqаyrаg‘оch, uchburchаk, rаhmdil
B)  pахtаzоr, оlmаzоr, do‘stlik
C) tоg‘-tоsh, оtа-оnа, uy-ro‘zg‘оr
D) GES, BМТ, АQSh, ХХR, ТDPU
170.   Kаttа-kаttа,   bаlаnd-bаlаnd,   qаtоr-qаtоr,   kim-kim   so‘zlarning   qaysi   turiga
kiradi?
A)* Takroriy so‘zlar
B) Juft so‘zlar
C) Qo‘shmа so‘zlar
D) serunum so‘zlar
172. Sodda tub so’zni aniqlang?
375 A)* pахtаdan, dаrахtlаr, shаhаrlаr
B) do‘stlik, ishlа, оqlа
C) bеlbоg‘, mеhmоndo‘st, yеryong‘оq
D) to‘qsоn bеsh,  qo‘lqоp, o‘qib chiqmоq
173.   Kengay,   shodlan,   tinchi,   tasodifan,   oqilona,   ko‘pincha   so‘zlari   yasalishning
qaysi turiga mansub?
A)* Affiksatsiya usuli
B) Abbreviatsiya usuli
C) Semantik usul
D) Kompozitsiya usuli
174. Grammatika necha qismdan iborat?
A)* 2  
B) 3  
C) 4  
D) 5
175. Lug‘aviy shakl yasovchi qo‘shimchalarni belgilang?
A)* lar, sh, ish, ay                           
B) ser, no, ba
C) li, chi, m    
D) mi, k, im
176. Quyidagilardan yasama so‘zni belgilang?
A)* siniq                           
B) talaba
C) gullar                          
D) kitobim
177. Tinchliksevar so‘zida nechta yasovchi qo‘shimcha mavjud?
A)* 3 ta                              
376 B) 4 ta
C) 2 ta                               
D) 1 ta
178.   Quyidagi   so‘zlardan   qaysi   birida   qo‘shimchаlаr   odatdagidek   tartibda
qo‘shilgan?       
A)* Ishchilarga                               
B) daromad
C) serhosil                                     
D) bemehr    
179. Lug‘at va uning turlarini o‘rganuvchi bo‘lim?
A)* Leksikografiya
B) Morfologiya
C) Leksikologiya
D) Grafika
180. Talaffuzi bir-biriga yaqin so‘zlar nima deyiladi?
A)* Paronim so‘zlar
B) Antonim so‘zlar
C) Omonim so‘zlar
D) Sinonim so‘zlar   
181. Domenanta (bosh so‘z, asosiy so‘z) tushunchasi qaysi so‘zlarga xos?
A)* Ma’nodosh
B) Shakldosh
C) Talaffuzdosh
D. Zid ma’noli 
182. Tinish belgilari tilshunoslikning qaysi bo‘limida o‘rganiladi?
A)* Punktuatsiya
B) Sintaksis
377 C) Orfoepiya
D) Orfografiya
183. O‘zbek tilida nechta tinish belgisi mavjud?
A)* 10 ta
B) 8 ta
C) 6 ta
D) 4 ta
184. Ko‘chma ma’no ifodalagan qatorni belgilang.
A)* tandir og‘zi
B) suv tarkibi
C) qon rangi
D) daraxt tomiri
185. So‘z tarkibini o‘rganuvchi tilshunoslik sohasi?
A)* Morfemika
B) Punktuatsiya
C) Frazeologiya
D) Parafraza
186. Sintaktik shakl yasovchi qo‘shimchalar berilgan javobni toping.
A)* -ni, -imiz, -ng, -san
B) –a,-di,-lar
C) –li,-dosh,-qi
D) –man,-ga,-la,-li
187. Frazeologiya bo‘limi nimani o‘rganadi?
A)* ibora
B) so‘z ma’nosi
C) so‘z turkumlari
D) tinish belgilarini
378 188. Bir tilli lug‘at berilgan qatorni toping?
A)* Izohli lug‘at
B) Salomatlik ensiklopediyasi
C) Tarjima lug‘at
D) U kim, bu nima
189. Nutq uslublarining turlari nechta?
A)* 5 ta
B) 4 ta
C) 3 ta
D) 2 ta
190. Sabab bog‘lovchisi qaysi?
A)* chunki
B) agar
C) ya’ni
D) va
191. Ishonch ma’nosini ifodalovchi modal so‘z?
A)* shubhasiz
B) attang
C) xullas
D) darhaqiqat
192. Na yozdi, na o‘qidi. Ushbu gapda yordamchilarning qaysi turi ishtirok etgan? 
A)*inkor bog‘lovchisi
B) inkor yuklama
C) ayiruv bog‘lovchisi
D) taqlid so‘zlar
193. Gapning ifoda maqsadiga ko‘ra turlari?
A)* 4 ta
379 B) 5 ta
C) 3 ta
D) 2 ta
194. Ravish so‘z turkumiga oid so‘z berilgan qatorni toping.
A)* sekin
B) ayyor
C) o‘tloq
D) o‘qigan
195. Jamlovchi son berilgan qatorni toping.
A)* ikkala
B) minglab
C) o‘ntacha
D) birinchi
196. Holatni ifodalovchi taqlid so‘z ifodalangan javobni belgilang.
A)* jimir-jimir
B) taq-tuq
C) voy-dod
D) goh…goh
197. Yuklama berilgan qatorni toping.
A)* hatto
B) lekin
C) bilan
D) negaki
198. Matn turlari berilgan javobni aniqlang.
A)* hikoya, tasviriy, muhokama matn
B) hikoya va tasviriy matn
C) muhokama va tasviriy matn
380 D) hikoya va muhokama matn
199. Me’yorlashtirilgan, sayqallashtirilgan til?
A)* adabiy til
B) milliy til
C) sheva
D) lahja
200. Parafraza nima?
A)* tasviriy ifoda
B) ibora
C) maqol
D) paronimlar
                     FOYDALANILGAN ADABIY O TLAR RO‘YXATI
1. Mirziyoev Sh.M.  Milliy taraqqiyot yo‘limizni qat’iyat bilan davom ettirib,
yangi bosqichga ko‘taramiz. – T.: “O‘zbekiston”, NMIU, 2017.-592b.
2. Mirziyoev   Sh.M.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda   barpo   etamiz   //   O‘zR   Prezidenti   lavozimiga   kirishish   tantanali
marosimiga   bag‘ishlangan   Oliy   Majlis   palatalari   qo‘shma   majlisidagi   nutq.   –T.:
O‘zbekiston, 2016. – 56 b . 
3. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2017   yil   7   fevraldagi   PF-4947-
son   “O‘zbekiston   Respublikasini   yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   Harakatlar
strategiyasi   to‘g‘risida”   farmoni.   O‘zbekiston   Respublikasi   Qonun   hujjati.   –   T.:
2017 yil, 6-son, 70-modda.
4. O‘zbekiston  Respublikasi  Prezidentining 2019 yil  29 apreldagi PF-5712-
son   “O‘zbekiston   Respublikasi   xalq   ta’limi   tizimini   2030   yilgacha   rivojlantirish
konsepsiyasini tasdiqlash to‘g‘risida”gi farmoni // Xalq so‘zi. – Toshkent, 2019 yil
30 aprel. № 88 (7318). -1b. 
5. Ahmedov   N.   O‘quvchilar   nutqidagi   dialektal   xatolar   va   ularni   bartaraf
qilish 
6. Babayeva D.R.. Nutq o stirish nazariyasi  va metodikasi  (Darslik). – T.:ʻ
Barkamol fayz media, 2018. – 109b.
7. Bogoyanlenskiy   D.N.   Psixologicheskie   prinsipы   obucheniya
orfografiya // Russkiy yazыk v shkole.-1976.S.14.
381 8. Galperin   R.I.   O   ponyatii   tekst   //   Voprosы   yaz i koznaniya.-   Moskva,
1974.-№ 6.-S.22.
9. Daliboeva   Sh.T.   Kompetensiyaviy   yondashuv   maktabgacha   yoshdagi
bolalarni   intellektual   rivojlantirish   omili   sifatida.   NamDU   ilmiy
axborotnomasi.2020.1-son.-344b 
10. Jamolxonov H., Sapaev Q. Imlo muammolari. -T.:2007. -8b
11. Jinkin N.I. Rech kak provodnik informatsii. – M.: Nauka, 1982. –159 s.
12. Ziyadova   T.U.   O‘quvchilarda   mustaqil   matn   yaratish   ko‘nikmalarini
shakllantirishning ilmiy-metodik asoslari : Avtoref. Ped.fan.nom. diss. –T.: 2011.  –
14 b.
13. Yo‘ldoshev   R.A.   O‘zbek   tili   darslarida   o‘quvchilarning   og‘zaki   nutqini
ularni ko‘p gapirtirish orqali o‘stirish metodikasi (Ta’lim rus tilida olib boriladigan
maktablar misolida). – T.: Fan va texnologiya, 2012. – 216 b.
14. Yo‘ldosheva   M.   So‘zlarni   bo‘g‘inlarga   ajratib   yozish   mashqlari   –
savodxonlikni   oshirishning   muhim   omili   //   Til   va   adabiyot   ta’limida   yangi
pedagogik texnologiyalar // Respublika ilmiy-amaliy anjumani materallari. I qism.
– Toshkent: TDPU, 2006. – B. 82–84.
15. Yo ldoshev   R.   Ona   tili   darslarida   o quvchilarning   lingvistik   va   nutqiyʻ ʻ
kompetensiyalarini   shakllantirish   masalalari   //   Global   ta’lim   va   milliy   metodika
taraqqiyoti   mavzusidagi   III   an’anaviy   respublika   ilmiy-amaliy   anjumani
materiallari. – Toshkent: “Print 25” MCHJ bosmaxonasi, 2019. – 211–215-b.
16. Yo ldoshev   R.A.,   Mirjalolova   L.R.   Ona   tili   ta’limida   kompetensiyaviy
ʻ
yondashuv:   metodik   qo‘llanma.   –   Toshkent:   Alisher   Navoiy   nomidagi   Toshkent
davlat o zbek tili va adabiyoti universiteti, 2019. – 9 b.	
ʻ
17. Kaykovus. Qobusnoma. –T.: Yangi asr avlodi, 2016. -224 b.
18. Kalshanskiy  G.V.  Ot  predlojeniya  k  tekstu   //Suщnost,  razvitie  i  funksii
yazыka. – M.: Nauka, 1987. S 67
19. Karaxodjaeva M.Nofilologik guruh talabalari kasbiy nutqini fe’l asosida
shakllantirish metodikasi. Ped. fan. nom. .diss. –Toshkent, 2002. –156 b.
20. Kuchkartaev I. Semantika glagolov rechi v uzbekskom yaz ы ke. Avtoref.
dis... dok .  filol. nauk.  –  Tashkent, 1978.  –  40 s.
21. Ko‘chimov   Sh.   Mustaqillik   va   davlat   tili   istiqbollari   //Ma’rifat.   –   T.,
2016. – № 44 (8901), 1 iyun. – B. 1-3-b.
22. Lyaxoviskiy M.V. Metodika prepodavaniya inostrannыx yazыkov. – M.:
1981. – S. 98.
23. Lvov   M.R.,   Ramzaeva   T.G.,   Svetlovskaya   N.N.   Metodika   obucheniya
russkomu yazыku v nachalnыx klassax. –Moskva. Prosveщenie, 1987. – 322 s.
382 24. Leontev A.A. Leksiya po obщey psixologii. – M.: Izd-vo Smыsl.2000. –
506 s.
25. Leontev A.N. Problemы razvitiya psixiki. 3-ye izd. – M.: Izd-vo MGU,
1972. – 575 s
26. Mavlonova   K.M.   Ona   tili   fanini   adabiyot   fani   bilan   badiiy   matn   orqali
integratsiyalab   o‘qitish   metodikasini   takomillashtirish.   Ped.fan.nom.diss.   –   T.:
2019. –112 b.
27. Mavlyanova   R.A.,   Raxmonkulova   N.X.   Boshlang‘ich   ta’limda
innovatsiya. – T.:  –181 b.
28. Masharipova   U.   Innovatsion   ta’lim   sharoitida   boshlangich   sinf
o‘quvchilarining nutq madaniyatini shakllantirish metodikasi   Ped. fan. dok. (PhD)
diss...   .  –T.: 2018.  – 163 b.
29. Mahmudov N. Tilning mukammal tadqiqi yo‘llarini izlab. // O‘zbek tili
va adabiyoti.  –  Toshkent, 2012. – № 5. – 6–7-b. 
30. Mahmudov   N.   v.b.Ona   tili.Umumiy   o rta   maktablarining   5-sinfi   uchunʻ
darslik darslik. – T.: G afur G ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi 2020. –	
ʻ ʻ
191b.
31. Mahmudov N va b. Ona tili: Umumta’lim maktablarining 6- sinfi uchun
darslik. – Toshkent: Tasvir, 2017.  – 208 b
32. Mahmudov   N   va   boshq.Ona   tili:   Umumta’lim   maktablarining   7-sinfi
uchun darslik.   T o ldirilgan va qayta ishlangan 3-nashr. – T.: Ma’naviyat, 2017.	
ʻ   –
160 b.
33. Mahmudov   N.   v.   b.   Ona   tili:   O rta   ta’lim   muassasalarining   11-sinfi   va	
ʻ
kasb-hunar   ta’limi   muassasalari   o quvchilari   uchun   darslik.   –   T.	
ʻ :   O zbekiston	ʻ
milliy ensiklopediyasi, 2018.-37b.
34. Mahmudov   N.   v.   b.   Ona   tili.   Umumiy   o rta   ta’lim   maktablarining   10-	
ʻ
sinfi   va   kasb-hunar   ta’limi   muassasalari   o quvchilari   uchun   darslik.   -T.:	
ʻ
O zbekiston milliy ensiklopediyasi, 2017.- 28b.	
ʻ
35. Mahmudov   N.,   Rafiyev   A.,   Yo ldoshev   I.   Davlat   tilida   ish   yuritish   //	
ʻ
Akadeik litseylar uchun darslik. – T.: Cho lpon nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy
ʻ
uyi 2006. – 42-b.
36. Mahmudov   N.   v.b.   Ona   tili.   O rta   ta’lim   muassasalarining   11-sinfi   va
ʻ
kasb-hunar   ta’limi   muassasalari   o quvchilari   uchun   darslik.   –T.:   O zbekiston	
ʻ ʻ
milliy ensiklopediyasi, 2018. -23 b
37. Mahmudov   N.   Nutq   boyligi   //   Umumfilologik   tadqiqotlar:   muammolar
va yechimlar:tezis shaklidagi maqola. – Jizzax: 2011. –162 b.
383 38. Mirmaxsudova M.B. O‘quvchilar nutqini takomillashtirishda grammatik
terminlardan   foydalanishning   lingvometodik   asoslari   (5-7-sinf   ona   tili   darslari
misolida). Ped.fan.nomz. ... diss. – Toshkent: 2004. – 89-b.
39. Mukarramov   M.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tilining   ilmiy   stili.   –Toshkent:
Fan,1984. –16-b
40. Muhamedjanova   G.Z.   Darsdan   tashqari   mashg‘ulotlarda   rusiyzabon
o‘quvchilarning   o‘zbekcha   nutqini   o‘stirish   metodikasi.   Ped.   fan.   nom.   ...dis.   –
Toshkent, 2003. –138 b.
41. Musurmonov   R.,   Qahhorova   F.   Tajriba-sinov   ishlarini   tashkil   etishning
ilmiy-amaliy asoslari. – T.: Fan, 2007. – 7-b.
42. Mengliyev   B   va   b.   Ona   tili.   2-qism.   [Matn].Umumiy   o rta   ta’limʻ
maktablarining   10 -   sinfi   uchun   darslik.   –Toshkent:”O qituvchi”   NMIU,2020.	
ʻ - 96
bet  4-5-26 b 
43. Nisanbaeva   A.Q.   O‘zbek   tili   darslarida   matn   vositasida   o‘quvchilar
nutqini   o‘stirishning   metodik   asoslari.   (Ta’lim   qozoq   tilida   olib   boriladigan
maktablar misolida): Ped. fan. nomz. diss. –T.: TDPU, 2008. –160 b.
44. Narzieva  N. Formirovanie  issledovatelskix   kompetensiya  u  ucha щ ixsya
na osnove integrativnogo podxoda // XV  Mejdunarodnaya nauchno-prakticheskaya
konferensiya. World   science:problems   and   innovations.   Msns»   Nauka   i
prosve щ enie». 30 noyabrya 2017. Penza, 2017. Chast 3. -S. 156-158.
45. Nunan   D.   “ Listening   in   language   Learning”.   In   “Methodology   in
Language   Teaching”   Eds.   Jack   C.Richards,   Willy   A.Renandya,   Cambridge
university press 2002 . -R.  432.
46. O jegov S.I .  Leksikologiya. Leksikografiya. Kutura rechi.  –M. :  1974.  – S.
287–288.
47. Omonov Q. Turkiy rasmiy uslubning yuzaga kelishi va takomili (ilk va
o‘rta asrlar) : Filol. fan...diss.-Toshkent, 2016. – 101 b 
48. Podgaeskaya   I.M.Vospitanie   u   ucha sh ixsya   interesa   k   izucheniya
russkogo yaz i ka. –T.: Prosve sh enie, 1985. –208 s.
49. Razumova   L.,   Sharov   V.   Lektor   nutqining   ta’sirchanligi.   –   T.:   1973.   –
21.b.
50. Raxmanov   I.V.   Metodicheskie   trebovaniya   k   uchebnikam   inostrann i x
yaz i kov dlya vosmiletniy shkol i  // inostrann i x yaz i ki v shkole.  –Moskva,1965.№4.
S.28-30.
51. Rahmatullaev Sh. O‘zbek frazeologiyasining ba’zi masalalari. –T.: Fan,
1966. – 131-b. 
384 52. Rixsieva   M.M.Ta’lim   rus   tilida   olib   boriladigan   maktablarning   o‘zbek
tili   darslarida   o‘quvchilarni   matn   tuzishga   o‘rgatish.   Ped.   fan.   nom.   ...   diss.   –
Toshkent, 1998. –156 b.
53. Rogova   G.V.   Metodika   obecheniya   angliyskomu   yaz i ku.   (na   ang.yaz)
Uchebnoe posobie dlya pedagogicheskix institutov i f-tov inostrannogo yaz i ka. L .:
Prosve sh enie, 1975.  –312  s.
54. Roziqov O.R. va b. Ona tili didaktikasi. – T. :   Yangi asr avlodi, 2005. –
62 b.
55. Roziqov   O.,   Mahmudov   M.,   Adizov   B.,   Hamrayev   A.   Ona   tili
didaktikasi. Darslik. – Toshkent: 2005. – 10-b.
56. Rustamov A. So‘z xususida so‘z. –T.: Yosh gvardiya, 1987. –155-b.
57. Salimova S.Matbuot tili va imlo// O‘zbek matbuoti.  –  Toshkent, 2005. –
№ 5.
58. Salisheva   Z.I.   O‘zbek   tili   mashg‘ulotlarida   talabalar   monologik   nutqini
rivojlantirish metodikasini takomillashtirish (rus guruhlarda). Ped. fan. nom. ...dis.
avtoref. –T., 2019. –11-b.
59. Saidov   M.   O‘zbek   maktablarining   5-sinflarida   ona   tili   jarayonida
tafakkurni rivojlantiruvchi o‘quv topshiriqlari va ulardan foydalanish metodikasi):
Ped. fan. nomz. diss. –  T.: 2000.  –318b.
68.Sariev Sh.U.Boshlang‘ich sinf o‘qish darslarida matn ustida ishlash orqali
nutq o‘stirish nazariyasi va amaliyoti   (1-, 2-sinf materiallari   misol ida)   ): Ped. fan.
nomz. diss. –T.:2020. 161 b
60. Sirotnina O.B.Ustnaya rech i tipы rechevыx kultur.  // Rusistika segodnya .
-M.: 1995. -Vыp 4, S.3-21 .
61. Sedov K.F. Diskurs i lichnost.  –  M.: Moskva, 2004.  –  S.10
62. Toshxo‘jaeva   D.   Matn   mazmunini   o‘z   so‘zlari   bilan   qayta   hikoya
qilishga o‘rgatishning metodik asoslari: Ped. fan. nom. ...dis. – Toshkent, 2000. –
130 b. 
63. Turdiev   B.   Yozma   nut q ni   o‘ stirish   yuzasidan   praktikum .   –T.:
O‘qituvchi, 1980. –19-25-b.
64. Turdiev N.Sh., Asadov Yu.M., Akbarova S.N., Temirov D.Sh. Umumiy
o‘rta   ta’lim   tizimida   o‘quvchilarning   kompetensiyalarini   shakllantirishga
yo‘naltirilgan   ta’lim   texnologiyalari   T.:T.N.Qori   Niyoziy   nomidagi   O‘zPFITI,
2015. – 160 b
65. Titova   N.F.   Kultura   rechi   v   nachalnom   obucheniya.   –   Moskva:   APN
RSFSR, 1960. –  232 s
385 66. Tolipov   O‘.Q.   Oliy   pedagogik   ta’lim   tizimida   umummehnat   va   kasbiy
ko‘nikma   va   malakalarni   rivojlantirishning   pedagogik   texnologiyalari.   Ped.
fan.dok. diss. ... –T.: 2004. –194 b.
67. To‘xli y ev   B.,   Shamsi y eva   M.,   Ziyodova   T.   O‘zbek   tili   o‘qitish
metodikasi. – T.: Yangi asr avlodi, 2009. – 4-b.
68. To‘xliev   B.   O‘quvchilar   yozma   ishlariga   bog‘liq   kommunikativ
kompetensiyalar   haqida.   O‘zbek   tili   o‘qitishning   dolzarb   muammolariga
bag‘ishlangan anjuman materiallari to‘plami. –T., 2015. -28b
69. To‘xli y ev   B.,   Shamsi y eva   M.,   Ziyodova   T.   O‘zbek   tili   o‘qitish
metodikasi. –T.: Yangi asr avlodi, 2006. –314 b. 
70.   Umumiy   o rta   ta’limning   davlat   ta’lim   standartlari   va   o quv   dasturiʻ ʻ
(Boshlang ich   ta’lim)   /   O zbekiston   Respublikasi   Xalq   ta’limi   axborotnomasi,   7-	
ʻ ʻ
maxsus son. – T.: Sharq, 1999. 6-36-b.
71. Umarova   N.Z.Talabalarning   o‘zbekcha   yozma   nutqini   o‘stirishda
zamonaviy texnologiyalardan foydalanish texnologiyasi: ped. fan. nom. ...dis. – T.:
2007.– 133 b.
72. Usmonova O‘.Talaffuz madaniyati. – T.: Fan.1976. – 57 b
73. Fayziyeva U., Ziyodullayeva G. Ona tili. (O qituvchilari uchun metodik	
ʻ
qo llanma) 7-9- sinflar uchun.	
ʻ   Tafakkur bo stoni.	ʻ  - T .,  2013 .  – 87b
74. Umumiy o rta ta’limning DTS va o quv dasturi. 	
ʻ ʻ T.:2017.  – 74b.
75.   Umumiy o rta ta’limning davlat  ta’lim  standarti  va o quv dasturi:  Ona
ʻ ʻ
tili. Adabiyot (5−9-sinf). O zbek tili. − T.: 2017. − 18−22-b.	
ʻ
76. Shatilov   S.F.Metodika   obucheniya   nemeskogo   yaz ы ku   v   sredney
shkole.-M.,1986. – 43S.
77. Yusupova   Sh.J.   Ona   tili   talimi   samaradorligini   oshirish   va   ilg‘or
pedagogik texnologiyalarni joriy etish. Ped. Fan. Nom-di  diss.  - Toshkent:  TPDI,
1998. -137b. 
78. Yusupova   Sh.J.   Hozirgi   o‘zbek   adabiy   tili   darslarida   o‘quvchilar
tafakkurini   o‘stirishning   ilmiy-metodik   asoslari:   Ped.   fan   doktori   …   diss.-
Toshkent: TDPI, 2005. –279 b
79. Yusupova   T.A.   Gapning   bosh   bo‘laklarini   o‘rganish   jarayonida
o‘quvchilar   nutqini   o‘stirishning   lingvometodik   asoslari:   ped.
fan.nomz...dis.avtoref.-T.:2005. –157b.
80. Yuldasheva  Sh.Sh. Davlat  tili  ta’limida o‘quvchilar  nutqiy  malakalarini
o‘stirishning ilmiy-metodik asoslari. Ped. fan. nom. diss. –T.: 2008. –29 b.
81. O‘rinboev   B.   Hozirgi   o‘zbek   tilida   voqeativ   gap   kategoriyasi.   –
Toshkent, 1972. – 10-b.
386 82. O‘zbek   tilining   izohli   lug‘ati,   –T.:   O‘zbekiston   milliy   ensiklopediyasi.
Davlat ilmiy nashriyoti, 2006. –2- jild. – 671 b.
83. O‘zbek   tilining   izohli   lug‘ati.   3-jild.   –T.:   “O‘zbekiston   milliy
ensiklopediyasi” Davlat ilmiy nashriyoti, 2007. – 687-b.
84. O‘zbekiston Milliy ensiklopediyasi / 12 jildli. 6-j. – T.: “O‘ME” Davlat
ilmiy nashriyoti, 2003. – 424-425-b.
85. «O‘zbekiston milliy ensiklopediyasi» Davlat ilmiy nashri е? ti, 2002 y.
86. Qosimova   K.,   Matchonov   S .   va   b.   Ona   tili   oqitish   metodikasi.
Boshl a ng`ich ta ’ lim fakulteti talabalari uchun darslik. –T.: Noshir, 2009. –352 b.
87. Qosimova   Q.   Boshlang‘ich   sinflarda   ona   tili   o‘qitish   metodikasi.-
Toshkent:O‘qituvchi,1985. –216 b
88. G‘ulomov   A.   va   boshq.   Ona   tili   o‘qitish   metodikasi.   –T.:   Fan   va
texnologiya, 2012. – 380 b.
89. Hamdamova M.Z. 1-, 2-sinf o‘quvchilarining og‘zaki va yozma nutqini
o‘stirish tizimi: Dis. ... ped. fan. nomz. –T.: 1998. –160 b.
90. Hamraev   G‘.H.   Umumiy   o‘rta   ta’lim   tizimida   fonetikaga   doir   o‘quv
materiallarining metodik ta’minotini takomillashtirish: Ped. fan. dok. (PhD) diss....
– Samarqand: 2019. – 56 b.
                                           
M U N D A R I J A
Kirish……………………………………………………………………….......
I.BOB……………………………………………………………………… …..
1.Til ijtimoiy doim o‘zgarib rivojlanib turuvchi hodisa.
1.1.Til   ijtimoiy
hodisa……………………………………………………. .........
1.2.   Til   va
nutq…………………………………………………………… .........
1.3.O‘zbekiston   Respublikasining   qonuni.Davlat   tili
haqida… ………………...
1.4.Tilning   tuzilishi   va   tizim   sifatidagi
xususiyatlari…………………………...
2.Milliy til va adabiy til. …………………………………………………
2.1.Milliy va adabiy til…………………………………………………….
2.2.Til taraqqiy qilib, o‘zgarib boruvchi hodisa. ………………………….
2.3.O‘zbek tilining fonetik tizimi. ……………………………………………
3.Fonetika   va   fonologiya.   Nutq   apparati.   Ona   tilining   unli   tovushlar
tizimi
3.1. Umumiy fonetika .  ………………………………………………………..
387 3.2.Fonetik birliklar va ularning turlari. …………………………………….
3.3. Fonologiya. ………………………………………………………………
3.4. Fonemalarning turlari. ………………………………………………...
4.Ona tilining vokalizmi va konsonantizmi. ……………………………..
4.1.Unli va undoshlar tasnifi………………………………………………….
4.2.Til   undoshlari…………………………………………………………….
4.3.Qo‘sh tovushlar va ularning qo‘llanilishi………………………………….
5. Nutqning fonetik   bo‘linishi.  Fraza,  takt, fonetik so‘z, bo‘g‘in, tovush.
Urg‘u va uning turlari nutq tovushlarining fonetik o‘zgarishlari. 
5.1.Nutqning fonetik bo‘linishi……………………………………………..
5.2.  Fonetik so‘z bo‘g‘inlarga bo‘linishi…………………………………….  
5.3.Urg‘u. ……………………………………………………………………
6.Nutq tovushlarining fonetik o‘zgarishlari . 
6.1.Fonemalar.  …………………………………………………………..
6.2. Kombinator o‘zgarishlar …………………………………………….
7. Orfoepiya va uning tamoyillari
7.1.Orfoepiya     adabiy   til   talaffuz   me’yorlarini   o‘rganuvchi   tilshunoslikning
sohasi.  …………………………………………………………………
7.2.Adabiy talaffuz me’yorlari tilning tovushlar tizimi ………………….
7.3.Og‘zaki nutqda fonemalarning turlicha o‘zgarishlari .  ………………
8. Grafika (yozuv) va orfografiya.
8.1.Ona tili grafikasi   ……………………………………………………
8.2.Yozuv haqida umumiy ma’lumot ……………………………………
8.3.O‘zbekiston   Respublikasining   “Lotin   yozuviga   asoslangan   o‘zbek
alifbosini   joriy   etish   to‘g‘risida”gi   qonuniga   o‘zgartirishlar     kiritish
haqida ………………………………………………………………….
9. Orfografiya va uning tamoyillari
9.1.Orfografiya so’zlar va ularning shakllari. ……………………………….
9.2. Morfologik tamoyil. …………………………………………………..
9.3.O‘zbek tilining asosiy imlo qoidalari ………………………………….
10.leksikologiya,   uning   obyekti,   turlari,   vazifalari.   Ona   tili   lug‘at
tarkibining ma’no jihatdan tavsiflanishi .
10.1.Lug‘at tarkibi……………………………………………………………..
10.2. Leksikologiya vazifalari. ………………………………………………..
10.3Lug‘aviy ma’no va uning tarkibiy  qismlari ………………………………
10.4.Leksemalarda bir ma’nolilik va ko‘p ma’nolilik …………………………
10.5. Lug‘aviy ma’noning turlari ……………………………………………….
10.6. Lug‘aviy ma’no taraqqiyoti yo‘llari ………………………………………
388 11.lug‘at   tarkibining   shakl   va   ma’no   munosabatlari   jihatidan
tavsiflanishi 
11.1.Omonimlar va ularning turlari ………………………………………….
11.2.Paronimlar va ularning turlari ………………………………………….  
11.3.Sinonimlar va ularning turlari ………………………………………….
11.4.Antonimlar va ularning turlari  ………………………………………… 
11.5. Giponimiya …………………………………………………………….
12.   lug‘at   tarkibidagi   so‘zlarning   kelib   chiqishi   va   ijtimoiy   guruhlar
tomonidan qo‘llanishi jihatidan tavsiflanishi 
12.1.   Tilning lug‘at tarkibi……………………………………..……………..
12.2.   O‘zbek tiliga boshqa tillardan kirib kelgan so‘zlar. ……………………
12.3. Hududiy dialektal leksika…………………………………..…………..
12.4. Ijtimoiy dialektal leksika……………………………………………….
12.5. Vulgarizm va varvarizmlar ……………………………………….……
13.lug‘at tarkibining faolligi yoki nofaolligi jihatidan tavsiflanishi; lug‘at
tarkibining hissiy-ta’siriy bo‘yoqdorligi jihatidan tavsiflanishi .
13.1Tarixiy jihatdan o‘zbek tili leksikasi. …………………………………
13.2.Neologizmlar.…………………………………………………………
14.lug‘at tarkibining faolligi yoki nofaolligi jihatidan tavsiflanishi; lug‘at
tarkibining hissiy-ta’siriy bo‘yoqdorligi jihatidan tavsiflanishi .  
14.1Tarixiy jihatdan o‘zbek tili leksikasi.……………………………………
14.2.O‘zbek tili leksikasining boyish manbalari..……………………………
15.lug‘at   tarkibining   ajralmas   birikmalar   –   frazeologik   birikmalarning
ma’no   va   tarkib   jihatdan   tavsiflanishi.   Leksikografiya
(lug‘atshunoslik)
15.1.Frazeologiya……………………………………………………………
15.2.Frazeologik birliklarning shakl va ma’no turlariga ko‘ra tasnifi ………
15.3Frazeologik birliklarning  ko‘p manoliligiga ko‘ra  ko‘ra tasnifi  (davomi)
16.Morfemika va morfema  haqida umumiy ma’lumot. 
16.1.Morfemika haqida umumiy ma’lumot..………………………………..
16.2. Asos morfema va uning xususiyatlari..………………………………..
16.3.So‘z va asos………………………………………………………. …..
16.4.Affiks morfema va uning xususiyatlari..………………………………
16.5.Affiksal morfemalarning turlari..………………………………………
16.6.So‘zning morfema tarkibidagi o‘zgarishlar..……………………………
17.O‘zbek   tilida   so‘z     yasalishi .   Tub   va   yasama   so‘zlar.     So‘z   yasalishi
haqida ma’lumot.
17.1.   So‘z yasalishi haqida umumiy ma’lumot..……………………………
389 17.2.Tub va yasama so‘zlar..……………………………………………….
17.3.   Qo‘shma so‘zlarning leksik va grammatik ma’nolari. ………………
18.Grammatika haqida umumiy ma’lumot. So‘zning grammatik ma’nosi
va grammatik shakli.
18.1.   Grammatika haqida umumiy ma’lumot..………………………………
18.2. So‘z shakl va grammatik ma’no..………………………………………
18.3.Grammatik ma’noni ifodalash vosita va usullari..………………….......
18.4.So‘zning grammatik shakli. ……………………………………………
18.5.Grammatik kategoriya..………………………………………………
19.Morfologiyaga haqida umumiy ma’lumot
19.1. Morfologiya haqida umumiy ma’lumot..……………………………
19.2.   So‘zlarni turkumlarga ajratish..………………………………………
19.3. Morfologik tamoyil..…………………………………………………
19.4. O‘zbek tili lug‘at tarkibi..……………………………………………
20.Ot. Otning leksik-grammatik xususiyatlari . 
20.1.Otning ta’rifi va leksik-grammatik xususiyatlari. …………………….
20.2.Otlarning ma’no turlari..………………………………………………
20.3. Atoqli otlar va ularning turlari..………………………………………
20.4.   Turdosh otlar va ularning turlari..…………………………………….
21.Ot turkumining  son kategoriyasi. Otlarning nokategorial shakllari
21.1.  Son kategoriyasining ta’rifi…………………………………………..
21.2.Mantiqiy son va grammatik son..……………………………………...
22.Otlarning aloqa-munosabat    kategoriyalari
22.1. Egalik kategoriyasi..……………………………………………………
22.2..Egalik ma’nolari..………………………………………………………
22.3. Kelishik kategoriyasi………….……..…………………………………
22.4. Otlarning yasalishi..……………….……………………………………
23.Sifat   so‘z   turkumi.   Sifatning   leksik-grammatik   xususiyatlari.
Sifatlarning yasalishi. Affiksatsiya va kompozitsiya usullari bilan sifat
yasash. 
23.1.Sifat haqida ma’lumot…….…………………………….…….…………
23.2.Sifatlarda sintaktik kategoriyalarning voqelanishi..…….…….…………
23.3.Sifatlarning yasalishi… …..………………………………………………
23.4.Qo‘shma sifatlar…………………………………………..………………
23.5.Juft sifatlar.……………………………………………..…………..……
24.Son va olmosh. So‘z turkumlari sifatida
24.1. Sonning leksik-grammatik xususiyatlari.………………………………
24.2.Sonning grammatik xususiyatlari..………………………………………
390 24.3.Sintaktik kategoriyalarning son turkumida voqelanishi. ……..…………
24.4.Sonning tuzilishiga ko‘ra turlari………………………………..………..
24.5.Olmosh haqida umumiy ma’lumot.………………………………………
25.Fe’l so‘z turkumi sifatida. Fe’llarning nisbat, mayl, zamon va shax-son
kategoriyalari .
25.1.Fe’lning ta’rifi va leksik-grammatik xususiyatlari..………………………
25.2.Fe’lning asosiy LMGlari………………………………………………….
25.3.Fe’llarda so‘z shakllarning turlari..……………………………………….
25.4. Fe’llarning nisbat kategoriyasi. .………………………………………….
25.5.Fe’llarning mayl kategoriyasi. .………………………………………….
25.6.Fe’llarning zamon kategoriyasi. .………………………………………..
26.Fe’llarning zamon kategoriyasi. Fe’llarning shaxs-son kategoriyasi.
26.1. Fe’llarning zamon kategoriyasi..……………………………………….
26.2.Fe’llarning shaxs-son kategoriyasi..…………………………………….
27.Fe’lning   vazifadosh   shakllari.   Sifatdosh,   harakat   nomi.   Fe’lning
yasalishi. Fe’lning modal shakllari  va tuzilish jihatdan turlari. Ravish
so‘z turkumi sifatida. Ravishning leksik-grammatik xususiyatlari.
27.1. Fe’lning vazifadosh shakllari..…………………………………………
27.2.Ravishdosh shakli va uning turlarilari..…………………………….…..
27.3. Ravishdosh shakllarining umumiy oppozitiv munosabatlari. …………
28.Sifatdosh, harakat nomi.
28.1. Sifatdosh uning grammatik ma’nosi..………………………………….
28.2.Sifatdosh shakllarining ma’noviy munosabatlari..……………………..
28.3. O‘zgalovchi kategoriya shakllari..……………………………………..
29.Fe’lning   yasalishi.   Fe’lning   modal   shakllari   va   tuzilish   jihatdan
turlari.
29.1.Fe’llarning yasalishi..……………………………………………………
29.2.Qo‘shma fe’llar..……………………………………………………...…
30.Ravish so‘z turkumi va uning lug‘aviy-grammatik guruhlari.
30.1.Ravish va uning o‘rganilish tarixi..……………………………………..
30.2.Ravish va uning UGMsi..……………………………………………….
30.3.Ravishlarda so’z yasalishi hodisasi..…………………………………….
31.Yordamchi so‘zlar Ko‘makchilar. Bog‘lovchilar va yuklamalar .
31.1. Leksemalarning ma’noviy tasnifi..…………………………………….
31.2. Yordamchi so’zlar……………………………………………………..
31.3.Ko’makchilarning shakliy xususiyatiga  ko’ra turlari. …………………
32.Bog‘lovchi va yuklamalar.
32.1.Bog‘lovchilar haqida ma’lumot..……………………………………….
391 32.2.Bog‘lovchi turlari..…………………………………….………………..
32.3.Yuklamalarning ma’no va vazifasi..……………………………………
32.4.Yuklamalarning tuzilish turlari. 
33.Alohida   guruh   so‘zlar.   Modal   so‘zlar,   ularning   ma’no   va   grammatik
xususiyatlari, sintaktik vazifalari.
33.1.So’z-gaplar   to’plamini   ajratish   tamoyillari..
………………………………
33.2.So’z–gaplar tasnifi..………………………………………………………
33.3.So’z-gaplarning sintaktik xususiyatlari..……………………………… 
34.Sintaksis.   So‘z   birikmasi   sintaksisi.   Sintaksis   haqida   ma’lumot.   Gap
sintaksisi. Gapning ifoda maksadiga kura turlari.
34.1.Sintaksis va uning tadqiq manbai..……………………………………… 
34.2.Til ijtimoiiy hodisa..………………………………………………………
34.3.Nutqiy so’z birikmasi (SB) haqida tushuncha..……………..…………… 
34.4.SB va so’z..……………………………………………….………………
34.5.Moslashuv..……………………………………………….………………
35.Gap   bo‘laklari   haqida   umumiy   ma’lumot.   Gapning   ikkinchi   darajali
bo‘laklari.
35.1.Nutqiy gapning belgilari..…………………………….…………..……
35.2. Gapning sintaktik tahlili..………………………….……………….…
35.3.Gapning shakllanishida leksik omil.………………………………..…
35.4.Gapning shakllanishida morfologik omil.…………………………….
35.5.Sodda gapning tarkibiy qismlari………………………………………
35.6.Gaplarning  tuzilishi  jihatidan  turlari…………………………………
36.Gap bo‘laklari haqida umumiy ma’lumot. Bosh bo‘laklar.
36.1.Kesimlik kategoriyasi……….…………………………………………
36.2.Kesimning W ga ko’ra turlari………….………………………………
36.3.Ega………………………………………………………………………
37. Gapning ikkinchi darajali bo‘laklari.
37.1. So’z kengaytiruvchilari va gap kengaytiruvchilar……...………………
37.2. Gap bo’laklari……………………………………………………………
37.3.To’ldiruvchining tuzilish turlari…….……………………………………
38.Aniqlovchi va uning ifodalanishi                                    
38.1.Aniqlovchi va uning ifodalanishi...………………………………………
38.2.Aniqlovchining turlari…….……………………………………………..
38.3.Sifatlovchi...……………………………………………………………..
38.4.Qaratuvchi aniqlovchi. ………………………………………………….
38.5.Hol va uning ifodalanishi, turlari. ………………………………………
392 39.Gapning uyushiq bo‘laklari. Gapning ajratilgan bo‘laklari.
39.1. Uyushiq  bo’laklar, ularning  qo’llanish  usullari  va  ko’rinishlari.……
39.2.Uyushiq  bo’laklarning  ma’no  munosabatlari..………………………
39.3. Gap  bo’laklarining  uyushishi.………………………………….……
40.GAPNING AJRATILGAN BO’LAKLARI
40.1. Ajratilgan  bo’laklar.…………………………………………………
40.2. Ajratilgan  bosh  bo’laklar.…………………………………………..
40.3. Ajratilgan  izohlovchilar tasnifi.……………………………………..
40.4.Ajratilgan  to’ldiruvchi.……………………………….………………
40.5.Ajratilgan  hollar..……………………………………….……………
41.GAP BO‘LAKLARI SANALMAYDIGAN BIRLIKLAR
41.1. Undalma.…………………………………………..…………………
41.2. Undalmaning ifodalanishi…………………………………………....
41.3.Undalmalarni tuzilishiga ko`ra turi..……………………………………
41.4. Kirish kontruktsiyalar…………………………………………………..
42.Gapning tuzilish jihatdan turlari. Sodda gap turlari
42.1. Gapning grammatik asosi..………………………………………….....
42.2. Bir bosh bo‘lakli gap..…………………………………………………
42.3. Shaxsi umumlashgan gap..…………………………………………….
43.Qo‘shma   gap   uning   turlari.     Qo‘shma   gap   va   uning   turlari.
Bog‘langan qo‘shma gap
43.1. Qo‘shma gap turlari…………………………………………………….
43.2.Qo‘shma gap tasnifi asoslari…………………………………………….
43.3. Qo‘shma gapning ma’noviy va struktur tasnifi…………………………
43.4. Bog‘langan qo‘shma gap………………………………………………..
43.5.Biriktiruv munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar……………………..
43.6.Zidlov munosabatli bog‘langan qo‘shma gaplar…………………
43.7.Ayiruv   munosabatli   bog‘langan   qo‘shma   gaplar…………………….
……
44.Ergashgan   qo‘shma   gap,   uning   turlari.   Bosh   gapni   to‘liq   izohlovchi
ergash gaplar.                       
44.1.Ergashgan qo‘shma gaplarning shakliy va mazmuniy xususiyatlari...……
44.2.Ergashgan qo‘shma gap qismlarini biriktiruvchi vositalar..………………
44.3.Fe’lning shaxsli shakllari orqali birikishi…………………………………
44.4.Yuklamalar orqali birikish...……………………………………………..
44.5.Ergash gaplarning turlari..………………………………………………
45.Bosh gapni to‘liq izohlovchi ergash gaplar
393 45.1.   Bosh   va   ergash   gap..
………………………………………………………
45.2. O‘zbek tilshunosligida ergash gaplar tasnifi……………………………
45.3.Ega ergash gap…………………………………………………………..
45.4.Kesim ergash gap..………………………………………………………
46.Bog‘lovchisiz   qo‘shma   gap.   Bog‘lovchisiz   qo‘shma   gap
komponentlarini   o‘zaro   bog‘lovchi   vositalar.   Murakkab   qo‘shma   gap
va  uning turlari.
46.1. Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gaplarning komponentlari…………
46.2. Yordamchilarsiz  birikkan qo‘shma gap tarkibi…………………………
46.3. Yordamchilarsiz birikkan qo‘shma gap…………………………………
47.Murakkab qo‘shma gap va uning turlari.
47.1.Qo’shma gap qismlari…….……………………………………………..
47.2. Murakkab qo‘shma gaplar...…………………………………………….
47.3. Bog‘lanish yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gap…………………
47.4.Ergashish   (tobelanish)   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma
gaplar. ………………………………………………………………………
48.Aralash murakkab qo‘shma gaplar
48.1. Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar..……………………………..
48.2.Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar……………………………….
49.Ergashish   yo‘li   bilan   tuzilgan   murakkab   qo‘shma   gaplar,   aralash
tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar. O‘zga gap va uning turlari.
49.1. Ergashish (tobelanish) yo‘li bilan tuzilgan murakkab qo‘shma gaplar..…
49.2.Birgalik ergashish………………………………………………………..
49.3.Ketma-ket ergashish……………………………………………………..
50.Aralash murakkab qo‘shma gaplar
50.1.Aralash turdagi murakkab qo‘shma gaplar………………………………
50.2. Aralash turdagi murakkab qo‘shma gap turlari…………………………
51.O‘zga gap va uning turlari                                                  
51.1. O‘zga gapli qurilmalarni sintaktik tuzilishi…….………………………
51.2.Aralash o‘zga gapli qurilmalar….………………………………………
51.3.O‘zlashtirma gap….…………………………………………………….
51.4. Ko‘chirma gap………………………………………………………….
52.Matn. Matnning ta’rifi, turlari va uni shakllantiruvchi vositalar.
52.1.Matn ta’rifi...…………………………………………………………….
52.2. Matn lingvistikasi. ……………………………………………………..
52.3. Matn turlari……………………………………………………………..
394 53.   Ona   tili   punktuatsiyasining   asosiy   tamoyillari.   Ona       tilida   tinish
belgilari.  
53.1.Tinish  belgilari  va  ularning yozma  nutqda  qo‘llanishi………………
54. Nutq uslublari. Uslubiyat turlari. (4 soat)
54.1.Uslubiyatga ta’rif………………………………………………………..
54.2.So‘zlashuv  uslubi………………………………………………………..
54.3.Ilmiy uslub……………………………………………………………….
54.4.Rasmiy-idoraviy uslub…………………………………………………..
54.5.Ommabop (publitsistik)  uslub…………………………………………..
54.6.Badiiy  uslub..……………………………………………………………
54.7.Nutq  madaniyati haqida. ……………………………………………….
                II.   BOB.   Boshlang‘ich   ta’limda   ona   tili   fanining   pedagogik   interfaol
metodikasi   
         Glossariy..................................................................................................... .........
        Test…………………………………………………………………………….
         Foydalanilgan    adabiyotlar ro‘yxati…………………………………          
395

Boshlang‘ich ta’limda ona tili - бошланғич таълимда она тили

ANNOTATSIYA

Boshlang‘ich ta’limda Ona tili moduli shaxsda ona tili ta’limi jarayonida boshlang‘ich ta’limda pedagogik kasbiga doir bilim, ko‘nikma, malakalarni, ulardagi majvud tushuncha, tasavvurlarini boyitishga xizmat qiladi. Ushbu o‘quv qo‘llanmada “Boshlang‘ich ta’limda Ona tili” modulining asosiy muammosi, predmeti, maqsadi va vazifalari va tadqiqot metodlari va boshlang‘ich ta’limda Ona tili ta’lim nazariyasi va amaliyoti shakllantirilgan. Boshlang‘ich ta’limning  asosiy vazifasi talabalarni ona tilining nazariy va amaliy ta’lim olishga tayyorlashdan iboratdir. Chunki til kishilarning o‘zaro  aloqa vositasi bo‘lib, u barcha kishilar uchun baravar, teng xizmat qiladi, shu bois til ijtimoiy hodisa bo‘lib, jamiyat taraqqiyotidagi o‘zgarishlar, yangilanishlar tilda o‘z aksini topadi fani rivojiga doir masalalar “Boshlang‘ich ta’limda Ona tili” o‘quv qo‘llanmasida o‘z aksini topgan.