Kirish Roʻyxatdan oʻtish

Docx

  • Referatlar
  • Diplom ishlar
  • Boshqa
    • Slaydlar
    • Referatlar
    • Kurs ishlari
    • Diplom ishlar
    • Dissertatsiyalar
    • Dars ishlanmalar
    • Infografika
    • Kitoblar
    • Testlar

Dokument ma'lumotlari

Narxi 30000UZS
Hajmi 78.7KB
Xaridlar 0
Yuklab olingan sana 13 May 2025
Kengaytma docx
Bo'lim Kurs ishlari
Fan Pedagogika

Sotuvchi

Shavkat

Ro'yxatga olish sanasi 04 Aprel 2024

69 Sotish

Leksik valentlik va sintaktik aloqa munosabatlar

Sotib olish
O‘Z BEKISTON RESPUBLIKASI 
OLIY TA’LIM, FAN VA INNOVATSIYALAR VAZIRLIGI
_________________________________________
UNIVERSITETI
“ __________________________________________ ” YO ‘ NALISHI
_______ -guruh talabasi  ________________________________ ning 
“ __________________________________________  ” fanidan
“ Leksik valentlik va sintaktik aloqa munosabatlar” mavzusida
KURS ISHI
Bajardi:   ________- guruh   talabasi __________ _____________
Ilmiy rahbar:   ______________________________________
____________________ -2025 MUNDARIJA:
KIRISH................................................................................................................. 3
1.   Leksik valentlik tushunchasi………………………………………………….. 6
2.   Sintaktik   aloqa
munosabatlari…………………………………………………. 11
3.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   o‘zaro
bog‘liqligi …………………………. 15
4.   Amaliy tahlil…………………………………………………………………... 24
XULOSA……………………………………………………………………….. 27
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR............................................................. 28
2 KIRISH
Tilshunoslikda   so‘zlarning   o‘zaro   bog‘lanish   qobiliyati   va   ular   orasidagi
sintaktik   munosabatlarni   o‘rganish   muhim   masalalardan   biri   hisoblanadi.
So‘zlarning   bir-biri   bilan   qanday   tartibda   va   qanday   shartlar   asosida   bog‘lanishi
ularning   leksik   valentligi   orqali   belgilanadi.   Leksik   valentlik   so‘zning   boshqa
so‘zlar bilan grammatik va semantik  jihatdan mos kelish imkoniyatini ifodalaydi.
Bu   hodisa,   ayniqsa,   gap   tuzilishida   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lib,   tildagi
birikmalar va gaplarning to‘g‘ri shakllanishiga ta’sir ko‘rsatadi.
Sintaktik aloqa esa gap tarkibidagi so‘zlar orasidagi grammatik bog‘lanishni
belgilaydi. Gapdagi so‘zlarning bir-biri bilan bog‘lanish usullari va ularning tildagi
roli   sintaktik   munosabatlarning   turli   shakllari   orqali   namoyon   bo‘ladi.   Leksik
valentlik   va   sintaktik   aloqa   o‘rtasidagi   bog‘liqlik   tahlil   qilinmasa,   so‘zlarning
to‘g‘ri   ishlatilishi,   grammatik  va   semantik   bog‘liqliklar   tushunarsiz   bo‘lib  qolishi
mumkin.   Shu   sababli,   ushbu   tadqiqot   mavzusi   leksik   valentlik   va   sintaktik
munosabatlar  o‘rtasidagi  bog‘liqlikni  aniqlash hamda ularning tildagi  ahamiyatini
ochib   berishga   qaratilgan.   Mazkur   ishda   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa
munosabatlarining   nazariy   va   amaliy   jihatlari   tahlil   qilinadi.   Shuningdek,   bu
hodisalar til tizimidagi o‘rni, ular o‘rtasidagi uzviy bog‘liqlik hamda ularning tahlil
usullari yoritiladi.
Kurs ishining maqsadi.  Leksik valentlik va sintaktik aloqa munosabatlarini
o‘rganish, ularning til tizimidagi o‘rnini aniqlash hamda so‘zlarning bir-biri bilan
bog‘lanish   qonuniyatlarini   tahlil   qilishdan   iborat.   Tadqiqot   davomida   leksik
valentlikning   mohiyati   va   uning   sintaktik   aloqa   bilan   bog‘liqligi   o‘rganiladi.
Shuningdek, so‘zlarning bir-biri bilan grammatik va semantik jihatdan mos kelish
imkoniyatlari hamda gap tuzilishiga ta’siri tahlil qilinadi. Amaliy misollar asosida
ushbu   hodisalarning   til   tizimidagi   ahamiyati   yoritilib,   olingan   natijalar   asosida
umumiy xulosalar chiqariladi.
3 Kurs ishining o‘rganilganlik darajasi.   Leksik valentlik va sintaktik aloqa
munosabatlari   bo‘yicha   turli   tadqiqotchilar   tomonidan   ilmiy   izlanishlar   olib
borilgan.   1965   va   1974-yillarda   Y.D.   Apresyan   leksik-semantik   munosabatlarni
chuqur   o‘rganib,   so‘zlarning   sintaktik   belgilar   bo‘yicha   boshqaruv   turlarini   tahlil
qilgan.   1981-yilda   Yu.S.   Stepanov   tilshunoslikda   isimlar,   predikatlar   va   gaplar
o‘rtasidagi   munosabatlarni   o‘rganib,   sintaktik   bog‘liqliklarni   tushuntirishga
harakat   qilgan.   Shu   yili   V.S.   Kubryakova   semantik   tahlil   orqali   turli   so‘z
turlarining valentligi va ularning gap ichidagi rolini o‘rganib chiqqan.
20-asrda L. Blumfild umumiy tilshunoslik doirasida valentlik tushunchasini
shakllantirishga   hissa   qo‘shib,   nutq   strukturasi   bo‘yicha   muhim   tadqiqotlar   olib
borgan.   O‘zbek   tilshunosligida   so‘nggi   yillarda   olib   borilgan   tadqiqotlar   ham   bu
mavzuga   katta   e’tibor   qaratgan.   2020-yilda   Shavkat   Mirziyoyevning
"Mamlakatimizda   o‘zbek   tilini   yanada   rivojlantirish   va   til   siyosatini
takomillashtirish"   farmonida   sintaktik   tizimni   rivojlantirish   bo‘yicha   muhim
vazifalar   belgilab   berilgan.   2023-yilda   A.   Alaudinova   tomonidan   sintaktik   va
stilistik   bog‘liqliklar   tahlili   bo‘yicha   izlanishlar   olib   borilgan.   "Valentlik
nazariyasi" va "Sintaksis valentlik" bo‘yicha zamonaviy tadqiqotlar CyberLeninka
bazasida mavjud bo‘lib, ular so‘zlar orasidagi semantik bog‘liqliklarni o‘rganishga
qaratilgan.
Ushbu tadqiqotlar leksik valentlik va sintaktik aloqa munosabatlari bo‘yicha
ilmiy yondashuvlarni chuqur o‘rganishga imkon beradi.
Kurs   ishining   obyekti.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   munosabatlari
bilan   bog‘liq   til   birliklari   va   ularning   nutqdagi   ishlatilish   xususiyatlaridir.   Ushbu
mavzu   doirasida   so‘zlarning   semantik   va   sintaktik   imkoniyatlari,   ularning   gap
tarkibidagi o‘zaro bog‘lanishi va sintaktik strukturalardagi roli o‘rganiladi. Obyekt
sifatida o‘zbek tili grammatikasi, sintaksis va semantika sohalari, shuningdek, turli
matnlar   va   adabiy   namunalardagi   leksik   va   sintaktik   birliklarning   tahlili   asosiy
e’tiborga olinadi. 
4 Kurs   ishining   ilmiy   ahamiyati.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa
munosabatlari   bo‘yicha   ilmiy-nazariy   asoslarni   chuqur   tahlil   qiladi   va   bu   borada
olib borilgan tadqiqotlarni umumlashtiradi. Ushbu mavzu tilshunoslikdagi  muhim
yo‘nalishlardan   biri   bo‘lib,   so‘zlarning   semantik   va   sintaktik   bog‘liqliklarini
o‘rganish   orqali   nutq   tuzilishining   mantiqiy   va   grammatik   asoslarini   chuqurroq
tushunishga   imkon   beradi.   Tadqiqot   natijalari   lingvistika,   ayniqsa,   grammatik
semantika   va   sintaksis   sohalarida   yangi   yondashuvlarni   ishlab   chiqishda   foydali
bo‘lishi   mumkin.   Leksik   valentlik   tamoyillari   tahlili   natijasida   til   birliklarining
sintaktik   strukturalardagi   o‘zaro   ta’siri   aniqlanadi,   bu   esa   tarjima   jarayonida,
avtomatlashtirilgan   matn   tahlili   tizimlarida   va   lingvistik   modellashtirishda
qo‘llanilishi   mumkin.   O‘zbek   tili   sintaksisining   o‘ziga   xos   xususiyatlarini
o‘rganish   orqali   ularning   boshqa   tillardagi   tizimlar   bilan   qiyosiy   tahlili   olib
borilishi mumkin. Bu esa kelajakda kompyuter lingvistikasi, mashinaviy tarjima va
sun’iy intellekt texnologiyalarini rivojlantirish uchun asos yaratadi.
5 1.  Leksik valentlik tushunchasi
Leksik   valentlik   –   bu   so‘zlarning   o‘zaro   semantik   va   grammatik   jihatdan
bog‘lanish   qobiliyatini   ifodalaydigan   tilshunoslik   tushunchasi.   U   til   birliklarining
bir-biri   bilan   qanday   aloqada   bo‘lishi   va   qanday   kombinatsiyalar   hosil   qilishi
mumkinligini   belgilaydi.   Leksik   valentlik   so‘z   birikmalarining   shakllanish
jarayonida   muhim   o‘rin   tutadi   va   so‘zlarning   ma’nosi,   sintaktik   imkoniyatlari,
grammatik   mosligi   hamda  nutqiy   qo‘llanilishiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Leksik   valentlik
tabiatan   chegaralangan   hodisa   bo‘lib,   har   qanday   so‘z   o‘z   ma’nosi   va   sintaktik
talablariga qarab  faqat  ma’lum  birliklar  bilan bog‘lanishi  mumkin. Bu cheklovlar
semantik,   sintaktik   va   pragmatik   jihatlarga   asoslanadi.   Leksik   valentlikning
mohiyati   uning   semantik   va   sintaktik   jihatlariga   asoslanadi.   Semantik   jihatdan
so‘zlar   o‘z   ma’nolariga   mos   keladigan   boshqa   so‘zlar   bilan   bog‘lanadi.   Masalan,
"shirin"   sifati   faqat   ta’m   yoki   his-tuyg‘ular   bilan   bog‘lanishi   mumkin   ("shirin
meva", "shirin so‘z"), lekin "shirin tosh" yoki "shirin ovoz" kabi birikmalar nutqiy
me’yorlarga to‘g‘ri kelmaydi. Sintaktik jihatdan esa so‘zlarning grammatik shakli
va   ularning   boshqa   so‘zlar   bilan   bog‘lanish   qoidalari   e’tiborga   olinadi.   Leksik
valentlik   tilda   an’anaviy   bo‘lib   qolgan   stereotipik   bog‘lanishlarni   ham   o‘z   ichiga
oladi. Ba’zi so‘zlar faqat ma’lum birliklar bilan birikishi mumkin. Masalan, "qattiq
jazo", "chuqur  fikr", "katta  imkoniyat"  kabi  iboralar  o‘zining doimiy qo‘llanilishi
bilan   ajralib   turadi.   Bunday   bog‘lanishlar   tabiiy   nutq   me’yorlariga   asoslangan
bo‘lib, til rivojlanish jarayonida shakllanadi 1
.
Leksik valentlikda semantik cheklovlar muhim o‘rin tutadi. Har bir so‘z o‘z
ma’nosi   doirasida   faqat   mos   keluvchi   so‘zlar   bilan   bog‘lana   oladi.   Masalan,
"yaxshi   odam"   iborasi   to‘g‘ri   bo‘lsa,   "yaxshi   tosh"   iborasi   noto‘g‘ri   sanaladi,
chunki   "yaxshi"   sifati   insoniy   xususiyatlar   bilan   bog‘liq.   Bundan   tashqari,   leksik
1
 Abdullaeva, T. (2011). O‘zbek tilining sintaksisi.  Tashkent: Fan.
6 valentlik   grammatik   cheklovlarga   ham   ega.   Masalan,   fe’l   bilan   bog‘lanadigan
to‘ldiruvchi   yoki   aniqlovchi   so‘zlarning   grammatik   kelishuvi   qat’iy   qoidalarga
bo‘ysunadi.   "Yozuvchi   kitobi"   iborasi   grammatik   jihatdan   noto‘g‘ri   bo‘lib,
"yozuvchining kitobi" shaklida to‘g‘ri ishlatiladi.
Leksik   valentlikni   o‘rganish   nutq   tahlili,   lingvistik   tadqiqotlar,   tarjima
amaliyoti, kompyuter lingvistikasi va avtomatlashtirilgan matn tahlili kabi sohalar
uchun   muhim   ahamiyatga   ega.   Ushbu   tushuncha   orqali   tilshunoslar   so‘z
birikmalarining hosil bo‘lish qoidalarini o‘rganib, til me’yorlarini shakllantirishga
yordam   beradi.   Leksik   valentlik   tahlili   nutq   madaniyatini   rivojlantirish,   xorijiy
tillarni   o‘rgatish,   sun’iy   intellekt   uchun   matn   yaratish   va   avtomatik   tarjima
tizimlarini   ishlab   chiqishda   ham   qo‘llaniladi.   Bu   so‘zlarning   bir-biri   bilan
bog‘lanish imkoniyatlarini to‘g‘ri tushunish orqali yanada tabiiy va izchil matnlar
yaratishga imkon beradi.
So‘zlarning bir-biri bilan bog‘lanish qobiliyati tilshunoslikda leksik valentlik
bilan   bog‘liq   bo‘lib,   so‘zlarning   qanday   kombinatsiyalar   hosil   qila   olishini
belgilaydi.   Har   bir   so‘z   o‘zining   lug‘aviy   ma’nosi,   grammatik   xususiyatlari   va
nutqiy   qo‘llanilishiga   qarab   faqat   muayyan   so‘zlar   bilan   bog‘lanish   imkoniyatiga
ega bo‘ladi. Bunda bir qator omillar asosiy rol o‘ynaydi.
Birinchidan,   so‘zning   lug‘aviy   ma’nosi   uning   qanday   birliklar   bilan
bog‘lanishi mumkinligini belgilaydi. Masalan, "shirin" sifat so‘zi odatda ta’m yoki
his-tuyg‘ular   bilan   bog‘lanadi:   "shirin   choy",   "shirin   orzu".   Ammo   "shirin   tosh"
yoki   "shirin   stol"   kabi   birikmalar   leksik   jihatdan   noto‘g‘ri   hisoblanadi,   chunki
"shirin" sifati bunday ma’nodagi otlar bilan bog‘lanmaydi.
Ikkinchidan,   an’anaviy   qo‘llanilish   tamoyili   leksik   valentlikni   cheklaydi.
Tilda ayrim so‘z birikmalari tarixan shakllanib, an’anaviy holga kelgan. Masalan,
"qattiq  jazo"  iborasi  odatiy  bo‘lsa,   "qattiq  yordam"  iborasi   odatiy  hisoblanmaydi.
Bu yerda "qattiq" sifati faqat "jazo" kabi so‘zlar bilan bog‘lanish xususiyatiga ega.
Uchinchidan,   kontekstga   bog‘liqlik   leksik   valentlik   shakllanishida   muhim
rol   o‘ynaydi.   Ba’zi   so‘zlar   faqat   muayyan   kontekstda   bir-biri   bilan   bog‘lanishi
7 mumkin. Masalan, "o‘tkir fikr" deganda fikrning keskinligi nazarda tutiladi, "o‘tkir
pichoq" esa jismonan o‘tkirlikni  ifodalaydi. "O‘tkir devor" iborasi  esa kontekstga
mos kelmagani uchun ishlatilmaydi.
Bundan   tashqari,   leksik   valentlik   so‘zlarning   grammatik   tuzilishiga   ham
bog‘liq. Masalan, fe’l bilan bog‘lanadigan to‘ldiruvchi so‘zlar belgilangan tartibda
kelishi kerak. "Yozuvchi kitobi" iborasi noto‘g‘ri, "yozuvchining kitobi" shakli esa
to‘g‘ri   hisoblanadi.   Ayrim   so‘zlarning   bog‘lanish   qobiliyati   tildagi   variantlik   va
stilistik   xususiyatlarga   ham   bog‘liq.   Masalan,   "katta   imkoniyat"   va   "yaxshi
imkoniyat"   bir   xil   mazmunga   ega   bo‘lsa-da,   ular   turli   stilistik   ranglarga   ega
bo‘lishi mumkin 2
.
Misollar   orqali   tushuntirilsa,   quyidagi   holatlar   to‘g‘ri   va   noto‘g‘ri
birikmalarga misol bo‘ladi:
"Ochiq   gapirish"   (to‘g‘ri)   –   "ochiq"   sifati   erkinlik,   samimiylik   ma’nosini
ifodalab, "gapirish" fe’li bilan tabiiy bog‘lanadi.
"Ochiq   o‘qish"   (noto‘g‘ri)   –   "ochiq"   sifati   "gapirish"   fe’li   bilan   mos   kelsa
ham,   "o‘qish"   fe’li   bilan   mos   kelmaydi,   chunki   o‘qish   jarayoni   ochiq   yoki   yopiq
bo‘lish bilan bog‘liq emas.
"Chuqur   fikrlash"   (to‘g‘ri)   –   "chuqur"   sifati   abstrakt   jarayonni   ifodalab,
"fikrlash" fe’li bilan tabiiy bog‘lanadi.
"Chuqur   stol"   (noto‘g‘ri)   –   "chuqur"   sifati   fizik   jihatdan   chuqurlikni
ifodalaydi, ammo "stol" kabi jismlar bilan bog‘lanmaydi.
Leksik   valentlik   til   birliklarining   tabiiy   va   mantiqiy   bog‘lanishini   tartibga
soluvchi   asosiy   tamoyillardan   biri   bo‘lib,   u   tildagi   ma’no   aloqalarini   aniq
belgilaydi.   So‘zlarning   bir-biri   bilan   bog‘lanish   imkoniyatlarini   bilish,   til
normalariga rioya qilish va mantiqan to‘g‘ri gaplar tuzishda muhim ahamiyat kasb
etadi.   Bu   prinsip   tarjima,   lingvistik   tahlil,   nutq   madaniyati,   ta’lim   va   sun’iy
intellekt tahlillarida ham keng qo‘llaniladi.
Leksik   valentlik   cheklovlari   so‘zlarning   erkin   tarzda   birikishiga   to‘sqinlik
qiladigan til qonuniyatlarini ifodalaydi. Har bir so‘z o‘zining semantik, grammatik
2
 Akhmedov, A. (2010). Fe'l va uning sintaktik aloqalari.  Tashkent: O‘qituvchi.
8 va pragmatik xususiyatlariga ko‘ra muayyan birliklar bilan bog‘lana oladi, ammo
bu bog‘lanish doirasi cheklangan. Ushbu cheklovlar quyidagi asosiy omillar bilan
belgilanadi:
Birinchidan,   semantik   moslik   cheklovi   so‘zlarning   ma’no   jihatdan   mos
kelishiga asoslanadi. So‘zlarning lug‘aviy ma’nosi  ularning qanday birliklar bilan
birikishini   belgilaydi.   Agar   so‘zlar   semantik   jihatdan   bir-biriga   mos   kelmasa,
ularning kombinatsiyasi tabiiy eshitilmaydi yoki noaniq ma’no hosil qiladi.
Misollar:
Achchiq   choy   –   semantik   jihatdan   to‘g‘ri,   chunki   "achchiq"   sifati   ta’m
xususiyatini ifodalaydi va "choy" kabi predmetlar bilan bog‘lanishi mumkin
  Achchiq muhabbat   – kam qo‘llaniladi, chunki "achchiq" sifati odatda ta’m
yoki hissiy holat bilan bog‘liq bo‘lib, "muhabbat" bilan tabiiy bog‘lanmaydi.
Ikkinchidan,   kollokatsion   cheklov   leksik   birliklarning   tilda   odatiy   birikish
shakllari   bilan   bog‘liq.   Ba’zi   so‘zlar   o‘zaro   an’anaviy   va   mustahkam   bog‘langan
bo‘lsa, boshqalari bir-biri bilan kam uchraydi yoki umuman bog‘lanmaydi.
Misollar:
Chuqur fikr   – odatiy va to‘g‘ri, chunki "chuqur" sifati fikrlash jarayonining
keng qamrovli va puxta ekanligini bildiradi
  Chuqur kayfiyat  – bunday birikma odatiy hisoblanmaydi, chunki "kayfiyat"
holatni ifodalaydi, "chuqur" esa fizik yoki ma’naviy chuqurlikni bildiradi.
Uchinchidan,   grammatik   cheklov   so‘zlarning   sintaktik   tuzilishga   mos
kelish yoki kelmasligini belgilaydi. So‘zlar ma’no jihatidan bir-biri bilan bog‘lana
olgan taqdirda ham, ular grammatik jihatdan noto‘g‘ri bo‘lishi mumkin.
Misollar:
Uning   borligi   go‘zallik   –   grammatik   jihatdan   noto‘g‘ri,   chunki   "borlik"   ot
shaklida kelib, "go‘zallik" bilan grammatik jihatdan bog‘lanolmaydi.
  Uning   borligi   go‘zal   –   grammatik   jihatdan   to‘g‘ri,   chunki   "borligi"   ot
shaklida kelib, "go‘zal" sifat bilan mos keladi.
9 To‘rtinchidan,   konnotativ   cheklov   so‘zlarning   hissiy   va   uslubiy   ma’nosi
bilan   bog‘liq.   Ba’zi   so‘zlar   ijobiy   yoki   salbiy   hissiy   tusga   ega   bo‘lib,   ular   bilan
bog‘lanadigan so‘zlar ham shu ohangga mos bo‘lishi kerak.
Misollar
  Shirin   orzu   –   ijobiy   konnotatsiyaga   ega,   chunki   "shirin"   sifati   yoqimli   va
quvonchli his-tuyg‘ular bilan bog‘lanadi.
  Shirin jazo   – mantiqiy nomuvofiq, chunki "shirin" sifati yoqimli narsalarni
bildiradi, "jazo" esa odatda salbiy hodisa hisoblanadi.
Leksik valentlik cheklovlari kontekstga ham bog‘liq bo‘lishi mumkin. Ba’zi
so‘zlar o‘ziga xos sharoitda yoki ma’lum uslubiy kontekstda qo‘llanilishi mumkin,
biroq umumiy qoida sifatida noto‘g‘ri hisoblanadi. Masalan,  badiiy uslubda ba’zi
cheklovlar   buzilishi   mumkin,   lekin   rasmiy   nutqda   qat’iy   normalarga   rioya
qilinadi 3
.
Xulosa qilib aytganda,  leksik valentlik cheklovlari  tilda so‘zlarning qanday
birikmalar   hosil   qilishi   mumkinligini   tartibga   soladi.   Semantik,   kollokatsion,
grammatik   va   konnotativ   cheklovlar   so‘zlarning   tartibsiz   qo‘llanilishiga   yo‘l
qo‘ymaydi,   shu   bilan   birga,   tilning   mantiqiy   va   tabiiy   rivojlanishini   ta’minlaydi.
Bu cheklovlarni bilish, tilni to‘g‘ri ishlatish va ifoda uslublarini aniqlashda muhim
ahamiyatga ega.
3
 Alimov, B. (2015). Tilshunoslikka kirish. Tashkent: Sharq.
10 2. Sintaktik aloqa munosabatlari
Sintaktik   aloqa   so‘zlar   va   gap   bo‘laklari   o‘rtasidagi   grammatik
bog‘lanishdir.   Bu   bog‘lanish   so‘zlarning   o‘zaro   ma’lum   qoidalarga   ko‘ra
tartiblanishi orqali amalga oshadi. Har bir so‘z gap tarkibida o‘z o‘rniga ega bo‘lib,
boshqa   so‘zlar   bilan   bog‘lanadi.   So‘zlarning   bunday   bog‘lanishi   gapning
ma’nosini   to‘liq   ifodalashga   xizmat   qiladi.   Masalan,   "O‘quvchilar   kitob
o‘qimoqda" gapida "o‘quvchilar" ega, "kitob" to‘ldiruvchi, "o‘qimoqda" esa kesim
bo‘lib,   ular   bir-biri   bilan   sintaktik   bog‘langan.   Sintaktik   aloqa   bog‘lanish   va
boshqarish   shakllarida   namoyon   bo‘ladi.   Bog‘lanish   usulida   so‘zlar   teng   huquqli
bo‘lib   birikadi.   Bu   bog‘lanish   bog‘lovchisiz,   bog‘lovchilar   yordamida   yoki
intonatsiya   orqali   amalga   oshirilishi   mumkin.   Masalan,   "Daraxtlar   yashnadi   va
gullar ochildi" gapida "va" bog‘lovchisi so‘zlarni bog‘lab turibdi. "Quyosh chiqdi,
qushlar sayrayapti" gapida esa bog‘lanish bog‘lovchisiz amalga oshgan.
Boshqarish shaklida bir so‘z ikkinchi so‘zga grammatik jihatdan bo‘ysunadi.
Bu yerda boshqaruvchi so‘zning grammatik talabi bo‘ysunuvchi so‘zning shaklini
belgilaydi. Masalan,  "Kitob  o‘qimoq"  birikmasida  "o‘qimoq"  fe’li  "kitob"  so‘zini
boshqarib,   uni   aniqlaydi.   Bilvosita   boshqarishda   esa   ko‘makchilar   yordamida
bog‘lanish   yuzaga   keladi,   masalan,   "Ota-onasi   bilan   gaplashdi"   gapida   "bilan"
ko‘makchisi   bog‘lovchi   vazifasini   bajaradi.   Gap   bo‘laklari   o‘rtasidagi
munosabatlar  sintaktik aloqa asosida  shakllanadi. Ega va kesim  o‘zaro bog‘lanib,
gapning   asosiy   tuzilishini   tashkil   qiladi.   Masalan,   "Bahor   keldi"   gapida   "bahor"
ega,   "keldi"   esa   kesim   bo‘lib,   ular   o‘zaro   mos   keladi.   To‘ldiruvchi   kesim   bilan
bog‘lanib,   harakatning   obyektini   bildiradi.   Masalan,   "Men   kitob   o‘qiyapman"
gapida   "kitob"   so‘zi   fe’l   bilan   bog‘lanib,   to‘ldiruvchi   vazifasini   bajaradi.
Aniqlovchi   va   aniqlanmish   munosabatida   aniqlovchi   ot   bilan   birikib,   uning
belgisini   ifodalaydi,   masalan,   "Qizil   gul   ochildi"   gapida   "qizil"   so‘zi   "gul"   otini
aniqlaydi.   Hol   va   kesim   munosabatida   esa   harakatning   qanday,   qayerda   yoki
qachon sodir bo‘layotgani ifodalanadi. Masalan, "Tez yurdi" gapida "tez" so‘zi fe’l
bilan bog‘lanib, harakatning tarzini bildiradi.
11 Sintaktik aloqa til tizimining ajralmas qismi bo‘lib, gapning to‘g‘ri qurilishi,
mantiqiy   bog‘liqligi   va   tushunarliligini   ta’minlaydi.   Tilning   grammatik   qurilishi
so‘zlarning   o‘zaro   bog‘lanishi   orqali   shakllanadi   va   bu   bog‘lanish   tildagi   nutqiy
birliklarning aniq tartibda kelishini belgilaydi 4
.
Sintaksis   tilshunoslikning   bo'limi   bo'lib,   uning   mavzusi   tilning   sintaktik
tuzilishi   hisoblanadi,   hamda   uning   sintaktik   birliklari   va   ular   o'rtasidagi
munosabatlar   turlicha   shakllanadi.   Sintaksis   birliklari   -   bu   so'z   birikmalari,
sintaktik jumlalar  sanaladi.  Sintaktik munosabatlarni  jumlada  ifodalash  vositalari,
jumlaga nisbatan ancha cheklangan: 
1) so'z shakllari; 
2) old qo’shimchalar; 
3) barqaror so'z tartibi. 
Biz   jumlaga   nisbatan   sintaktik   munosabatlarni   uzatish   vositasi   sifatida
intonatsiya haqida juda oz gapirishimiz mumkin: faqat asosiy so'zni va bog'liqlikni
aniqlash   vositasi   sifatida.   Sintaktik   munosabatlarni   jumlada   ifodalash   vositalari
quyidagilardan iborat: 
1) so'z shakllari; 
2) xizmat so'zlari (predloglar, birikmalar); 
3) so'z tartibi; 
4)   intonatsiya   -   jumlalar   -   bu   sintaktik   tizim   yuqori   darajasining   minimal
birligi hisoblanadi. 
Kommunikativ ahamiyatga ega so’zlar nutq jarayonida doimo ishlatiladigan
so’zlar   sanaladi.   Quyi   darajadagi   birliklar   -   faqat   gapning   bir   qismi   sifatida
kommunikativ   yuk   ko'taradigan   yoki   jumlalarga   aylanadigan   iboralar   -   jumladan
ajralib turadi. Zaif sintaktik aloqaga asoslangan iboralar, o'z navbatida, undan ham
past darajadagi sintaktik birliklarni - so'zlarning sintaktik shakllarini ajratib olishga
qodir.   Ikkinchisi,   shuningdek,   tegishli   sharoitlarda   mustaqil   kommunikativ
ahamiyatga   ega   bo'lishi   yoki   uning   tarkibiy   elementi   sifatida   taklifga   kiritilishi
mumkin. Shunday qilib, jumlalar to'liq yoki o'zgartirilgan iboralardan va individual
4
 Askarov, R. (2009). Leksik valentlik: nazariya va amaliyot.  Tashkent: Ma’naviyat.
12 so'z   shakllaridan   iborat   bo'lishi   mumkin1   .   Shunday   qilib,   bir   jumlada   men   qiziq
kitob   sotib   oldim,   ikkita   jumlaga   ajratish   mumkin.   Birinchisi   men   kitob   sotib
oldim, ikkinchidan esa qiziq kitob sotib oldim. Sintaktik birlik sifatida iboralarning
gaplarda ifodalanishi turlicha bo’ladi. Jumlaning shakli va ma'nosi ham o’zgaradi.
bir   ibora   -   bu   ikki   yoki   bir   nechta   ahamiyatli   so'zlar   yoki   so'z   shakllarining
semantik   va   grammatik   birikmasi,   ularning   bo'ysunadigan   xususiyatlarini
ko'rsatishi   mumkin.   Misol   uchun,   madaniyatli   jamiyat,   raketada   uchish,   ishlash
istagi,   samolyotda uchish, sportni sevish, shaharga borish, kvartirada qolish, yerda
yotish,   ovoz   chiqarib   o'qish,   kuchli   fe'l-atvorli,   jangga   tayyor,   yomon   fikrlardan
xoli,   iqtisodiy   maqsadga   muvofiq.   Jumlalar   nomlash   vositasi   bo'lib   xizmat   qiladi
va ma'lum bir modelga asoslanadi: ot va kelishilgan sifatlar, fe'l va boshqariladigan
so'z shakli va boshqalar. Jumlalarning tarkibiy qismlari: 
1) asosiy so'z yoki yadro 
2) bog'liq so'z. 
Asosiy   so'z   grammatik   jihatdan   mustaqil   so'zdir   har   xil   boladi.   Bog'langan
so'z - bu asosiy so'zdan kelib chiqadigan talablarga rasmiy ravishda bo'ysunadigan
so'zlar   bo’lishi   mumkin.   Gaplarni   tuzadigan   so'z   shakllari   ma'lum   sintaktik
munosabatlarda   bo'lib,   ular   ushbu   so'zlarning   leksik   ma'nolari   va   grammatik
shakllarining   o'zaro   ta'siriga   asoslangan.   Ushbu   munosabatlarning   barcha
xilmaxilligi   asosan   asosiy   narsalarga   qisqartiriladi:   atributiv,   ob'ektiv,   subyektiv,
shartli va murakkab gaplar sanaladi 5
. 
Attributiv   munosabatlar   otlarning   semantik-grammatik   o'zaro   ta'sirida
yuzaga keladi: 
1) sifatlar bilan: chiroyli qiz, davr, ayiq uyasi, foydali ish, faol ishtirok etish;
2)   izchil   olmoshlar   bilan:   mening   kitobim,   bizning   farzandimiz,   ba'zi
mavzular, har bir kishi; 
3) tartib raqamlari bilan: birinchi sayohat, oltinchi uy, o'ttizinchi tur; 
4)   to'liq   qatnashish   shakllari   bilan:   mehribon   ayol,   yashil   maydonlar,
pishirilgan   tushlik,   hal   qilingan   muammo,   tahrirlangan   qo'lyozma.   Bunday
5
 Baxtiyorov, M. (2007). O‘zbek tilidagi fe’llarning sintaktik va semantik aloqalari.  Tashkent: O‘zbekiston.
13 iboralarning o'ziga xos xususiyati, avvalambor, otning umumiy leksik ma'nosiga -
uning subyektivligiga ob'ektni belgilab beradigan atributlarga ega bo'lishi tabiiydir
va   u   bilan   birlashtirilgan   nutq   qismlarini   belgilarni   ko'rsatishga   qodir   bo'lgan
umumiy   leksik   ma'nosiga   bog'liq.   Ushbu   asosda   qurilgan   va   jumlalar   tarkibiy
qismlarining   rasmiy   izchilligi   bilan   bog’liq.   Biroq,   otli   so'zlar   nutqning   boshqa
ba'zi   qismlari   bilan   birlashganda   atributiv   munosabatlar   yuzaga   keladi;   Ob'ekt
munosabatlari   fe'llarning   semantik-grammatik   o'zaro   ta'sirida,   shu   jumladan,   a'zo
va   ishtirokchi   bilan,   ot   va   kamroq   infinitativ   bilan   o'zaro   bog'liq   holda   yuzaga
keladi.   Bunday   munosabatlar   birinchi   navbatda   to'g'ridan-to'g'ri   ob'ektni   yoyishni
talab   qiladigan   fe'l   bilan   birikmalarga   xosdir:   kitob   sotib   oling,   kiyinib   oling,
do'stingizni   taklif   qiling,   echimni   o'ylab   ko'ring,   xat   yozing.   Ushbu   jumlalar
semantik   jihatdan   cheklangan.   Ulardagi   asosiy   so'z   harakat,   holat,   idrok,   hissiyot
va qaram degan ma'noni anglatadi, bu harakatning ob'ekti, idrok qilish, his qilish:
baliq   tutish,   quyonni   qo'lga   olish,   do'stni   sevish,   birodarni   kutish;   fe'l   ham
harakatni  anglatishi  mumkin va ot  ham  ob'ekt-fazoviy ma'noga ega.  Misol  uchun
yo'lni kesib o'tmoq, ko'chani kesib o'tmoq. Ob'ekt munosabatlari, shuningdek, turli
semantik   sinflardagi   fe'llarning   boshqa   holatlar   bilan,   da'vosiz   qo'shilishi   bilan
yuzaga   keladi:   suv   ichish,   sut   sotib   olish;   harakat   yo'naltirilgan   shaxs   yoki
ob'ektning qarashliligi bilan - suhbatdoshga e'tiroz bildirish, do'stingizga ishonish,
go'zallikka   sig'inish;   asboblar   bilan   -   qalam   bilan   yozish,   bolta   bilan   chopish   va
hokazo.   Old   qo'shimchali   otlar   fe'llar   bilan   ob'ekt   munosabatlariga   ham   kiradi:
do'st bilan o'qish, shifokor tomonidan davolanish .
Xulosa.   Sintaktik aloqa so‘zlarning gap tarkibida grammatik bog‘lanishidir.
U   bog‘lanish   va   boshqarish   turlari   orqali  ifodalanadi.  Gap   bo‘laklari   o‘rtasidagi
munosabatlar esa tilning aniq va tushunarli bo‘lishini ta’minlaydi. Sintaktik aloqa
tilning asosiy tizimlaridan biri bo‘lib, u tildagi so‘zlarning mantiqiy va grammatik
jihatdan to‘g‘ri birikishini nazorat qiladi.
3. Leksik valentlik va sintaktik aloqa o‘zaro bog‘liqligi
14 Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   tilshunoslikdagi   muhim   tushunchalar
bo‘lib, ular  so‘zlarning bir-biri  bilan bog‘lanish imkoniyatlarini  aniqlaydi. Leksik
valentlik   so‘zning   boshqa   so‘zlar   bilan   semantik   jihatdan   bog‘lanish   qobiliyatini
bildiradi.   Masalan,   “ichmoq”   fe’li   suyuqlik   bilan   bog‘lanishi   mumkin:   “suv
ichmoq”,   “choy   ichmoq”,   ammo   “non   ichmoq”   noto‘g‘ri   hisoblanadi.   Bu   hodisa
so‘zlarning leksik-semantik xususiyatlari bilan bog‘liq. Bunda har bir so‘z o‘zining
semantik   imkoniyatlariga   qarab   ma’lum   turdagi   birliklar   bilan   birikadi.   Sintaktik
aloqa   esa   grammatik   jihatdan   so‘zlarning   birikishini   belgilaydi.   Bu   jarayon   ikki
asosiy turga bo‘linadi: bog‘lanish va boshqarish. Bog‘lanish teng huquqli birliklar
orasida   sodir   bo‘lsa,   boshqarish   holatida   bir   so‘z   ikkinchisiga   sintaktik   jihatdan
bo‘ysunadi.   Masalan,   “Men   kitob   o‘qiyapman”   gapida   “kitob”   so‘zi   tushum
kelishigida kelgan bo‘lib, fe’l bilan boshqarilgan. Agar kelishik noto‘g‘ri qo‘llansa,
gap   grammatik   jihatdan   noto‘g‘ri   bo‘ladi.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa
o‘zaro   bog‘liq   bo‘lib,   biri   ikkinchisining   imkoniyatlarini   belgilaydi.   Agar
so‘zlarning leksik valentligi mavjud bo‘lsa, ular sintaktik jihatdan ham bog‘lanishi
mumkin.   Masalan,   “o‘qimoq”   fe’li   valentligi   bo‘yicha   odatda   to‘ldiruvchi   talab
qiladi:   “kitob   o‘qimoq”,   “gazeta   o‘qimoq”,   “maqola   o‘qimoq”.   Lekin   “o‘qimoq”
fe’li   to‘ldiruvchisiz   ham   kelishi   mumkin:   “Men   o‘qiyapman”.   Bunday   holatda
valentlikning   kontekstga   bog‘liq   o‘zgaruvchanligi   namoyon   bo‘ladi.   Shunday
qilib, leksik valentlik sintaktik strukturani belgilasa-da, kontekstga qarab u turlicha
shakllanishi mumkin 6
.
Leksik   valentlikning   sintaktik   strukturaga   ta’siri   juda   keng.   Ba’zi   fe’llar
ma’lum   bir   kelishik   talab   qiladi.   Masalan,   “yordam   bermoq”   fe’li   qaratqich
kelishigidagi so‘z bilan birga ishlatiladi: “Do‘stiga yordam berdi”. Agar bu gapda
“do‘stni   yordam   berdi”   shakli   ishlatilsa,   noto‘g‘ri   bo‘ladi,   chunki   “yordam
bermoq” fe’li valentligi bo‘yicha qaratqich kelishigidagi to‘ldiruvchini talab qiladi.
Xuddi   shu   kabi   “kuzatmoq”   fe’li   tushum   kelishigidagi   ot   bilan   kelishi   kerak:
“Filmlarni kuzatmoq”.
6
 Ghulomov, R. (2014). Leksik va semantik tahlil.  Tashkent: O‘qituvchi.
15 Turkiy   tillarda   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   masalasi   bo‘yicha   turli
yondashuvlar   mavjud.   Leksik-semantik   yondashuvga   ko‘ra,   so‘zlarning   valentligi
ularning ma’no doirasi bilan belgilanadi. Bu yondashuvga ko‘ra, semantik jihatdan
bog‘lanmaydigan   so‘zlarning   sintaktik   birikishi   ham   imkonsiz   bo‘ladi.   Masalan,
“katta   kayfiyat”   yoki   “yoqimli   o‘t”   kabi   birikmalar   semantik   jihatdan   nomuvofiq
bo‘lgani sababli sintaktik jihatdan ham noto‘g‘ri hisoblanadi. Struktural yondashuv
esa   sintaktik   aloqani   grammatik   qoidalar   asosida   o‘rganadi.   Bu   yondashuv
bo‘yicha har bir so‘zning grammatik tuzilmalarga qanday ta’sir qilishi  va qanday
boshqaruv talab qilishi tahlil qilinadi. Masalan, ot va sifat orasidagi munosabatda
sifat   oldin   kelishi   kerak:   “yangi   kitob”,   lekin   “kitob   yangi”   shakli   odatiy   gap
tuzilishiga mos kelmaydi. Transformatsion yondashuv esa sintaktik aloqa va leksik
valentlikni kontekstga qarab qanday o‘zgarishini tahlil qiladi. Masalan, “Men kitob
o‘qiyapman”   va   “Men   kitob   o‘qiyapman   deb   o‘ylayman”   gaplarida   valentlik   va
sintaktik   aloqa   farqlanadi.   Birinchi   gapda   “kitob”   fe’lning   to‘ldiruvchisi   bo‘lsa,
ikkinchi gapda butun gap kompleks to‘ldiruvchi sifatida keladi 7
.
Amaliy   misollar   bu   hodisalarning   qo‘llanilishini   yaqqol   namoyon   etadi.
Masalan, “U menga maslahat berdi” va “U maslahat berdi menga” gaplari sintaktik
jihatdan   farq   qiladi.   Birinchi   gap   an’anaviy   grammatik   qoidalarga   to‘g‘ri   keladi,
ikkinchi   gap   esa   so‘z   tartibi   bo‘yicha   odatiy   emas.   Shuningdek,   “Issiq   choy
ichdim” va “Issiq ichdim choy” gaplari orasida ham sintaktik tartibga bog‘liq farq
bor. Leksik valentlik va sintaktik aloqaning eng muhim jihatlaridan biri shundaki,
bu   hodisalar   nutq   mantiqiyligi   va   uslubiy   me’yorlarga   ham   ta’sir   qiladi.   Ba’zan
grammatik   jihatdan   to‘g‘ri   bo‘lgan   gaplar   ham   leksik   valentlik   talablariga   javob
bermasligi   mumkin.   Masalan,   “O‘qituvchi   savol   berdi”   shakli   to‘g‘ri   bo‘lsa,
“Savol   o‘qituvchi   berdi”   shakli   odatiy   emas.   Chunki   semantik   jihatdan   fe’lning
valentligi   bu   tarkibni   qabul   qilmaydi.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   bir-biri
bilan   uzviy   bog‘liq   bo‘lib,   so‘zlarning   birikish   qobiliyati   va   grammatik
bog‘lanishlarini   tartibga   soladi.   Leksik   valentlik   til   birliklarining   ma’no   jihatdan
birikish   imkoniyatlarini   belgilaydi,   sintaktik   aloqa   esa   ularni   grammatik   jihatdan
7
 Ismoilov, A. (2012). O‘zbek tilining fe’l grammatikasi.  Tashkent: O‘zbekiston.
16 to‘g‘ri   bog‘laydi.   Bu   hodisalar   gap   tuzilishiga,   so‘zlarning   birikish   tartibiga   va
nutq   mantiqiyligiga   bevosita   ta’sir   qiladi.   Turkiy   tillarda   bu   jarayonlar   turli
yondashuvlar   orqali   o‘rganilib,   ularning   strukturaviy   va   semantik   jihatlari   tadqiq
qilinadi.   Amaliy   misollar   esa   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqaning   qanday
shakllanishini hamda qanday cheklovlar mavjudligini ko‘rsatadi.
Valentlik   so‘zga   substansial   yondashuv   natijasi   sifatida   so‘zning   ichki
imkoniyati   va   muayyan   semantik   xususiyati   sifatida   baholanadi.   Nutq
birliklarining   murakkab   tushunchalarni   ifodalashi   va   fikr   ifodalovchi   nutq
birliklarining shakllanishi bevosita so‘z valentligi bilan bog‘liqdir. Shu bilan birga,
so‘zlarning   nutqda   birikishi   mutlaq   hodisa   emas,   balki   nisbiy   xususiyatga   ega.
So‘zlar   grammatik   model   talab   qilgan   har   qanday   so‘zlar   bilan   emas,   balki   faqat
ba’zilari   bilan   birika   oladi.   Bu   holat   so‘zlarning   o‘zaro   birikish   imkoniyatining
chegaralanganligini   va   har   bir   so‘zning   ma’no   imkoniyati   bilan   o‘lchanishini
ko‘rsatadi.
So‘zlarning   birikish   imkoniyati,   ularning   sememalar   tarkibidagi   umumiy
semantik   komponentlarga   (klassemalar)   bog‘liq   bo‘lib,   aynan   shu   semantik
komponentlar   so‘zlar   o‘rtasida   mantiqiy   munosabatni   yuzaga   keltiradi.   Natijada,
ayrim   so‘zlar   bir-biri   bilan   semantik   jihatdan   bog‘lanib,   sintaktik   konstruksiyalar
hosil   qiladi,   boshqa   so‘zlar   esa   faqat   nominativ   birlik   xususiyatiga   ega   bo‘lib,
o‘zaro   mantiqiy   aloqaga   kirmaydi.   Masalan,   "semiz   xolodilnik",   "to‘rtburchak
velosiped"   yoki   "odamni   o‘qimoq"   kabi   birikmalar   sun’iy   va   til   tizimiga   zid
holatlardir.
So‘zlarning   birikishi   va   ularning   mantiqiy   aloqasi   dastlab   til   birliklarining
semantik imkoniyatiga bog‘liq holda amalga oshadi. Bu esa so‘zlarning semantik
bog‘lanishi   bevosita   ularning   sememalari   orqali   semantik   munosabatni   yuzaga
keltirishini   anglatadi.   Shu   bois,   leksema   sememalarining   o‘zaro   munosabati
masalasi hozirgi tilshunoslikning (semasiologiyaning) eng muhim yo‘nalishlaridan
biri   hisoblanadi.   So‘zlarning   muayyan   sintaktik   konstruksiyada   o‘zaro   birikishi
ularning   semantik   imkoniyatiga   bog‘liq   bo‘lsa,   bu   holda   talab   qiluvchi   va   talab
17 qilinuvchi   so‘zlarning   o‘zaro   munosabatini   tahlil   qilish   zarur   bo‘ladi.   So‘zlar
orasidagi semantik munosabat bevosita sintaktik munosabatni ham yuzaga keltirib,
semantik   sintagmalar   va   sintaktik   konstruksiyalarni   shakllantiradi.   Chunki
sintaktik munosabat asosi semantik munosabatga tayanadi. Bu esa, o‘z navbatida,
semantika va sintaksis o‘rtasidagi dialektik bog‘liqlikni ko‘rsatadi 8
.
Tilshunos   olim   V.G.   Gak   ta’kidlaganidek,   “sintaksis   qanchalik   semantik
tabiatga ega bo‘lsa, semantika ham  shunchalik  sintaktik tabiatga egadir”. Demak,
sintaktik   birliklarning   semantikasi,   ularning   tarkibiy   qismlarining   o‘zaro
munosabati,   xususan,   fe’l   leksemaning   boshqa   nutq   birliklari   bilan   birikish
imkoniyati   kabi   masalalar   semantik   sintaksis   doirasida   o‘rganilishi   lozim.
Semantik   sintaksisning   asosiy   tarmoqlari   esa   birikma   semantikasi   va   gap
semantikasi   bo‘lib,   aynan   shu   jihatlar   ushbu   yo‘nalishning   muhim   tahlil
ob’ektlaridir.
Shunday   qilib,   so‘z   (xususan,   fe’l)   valentligi   bevosita   semantik   sintaksis
bilan   bog‘liq   masala   bo‘lib,   u   semantik   va   sintaktik   jarayonlar   nuqtai   nazaridan
alohida diqqatga sazovordir. So‘z valentligini o‘rganish jarayoni semantik sintaksis
bilan uzviy bog‘liq bo‘lib, keng ma’noda so‘z, so‘z birikmasi va gap semantikasini
o‘rganishni anglatadi.
So’z   valentligi   substansial   hodisa   sifatida   bevosita   so’zning   xususiyati,
uning   semantik   qobiliyati   ekan,   bundan   mantiqiy   ravishda   so’zning   semantik
valentligi tushunchasi kelib chiqadi. Binobarin, so’zning semantik valentligi so’zga
tegishli potensial semantik imkoniyat bo’lib, uning leksik ma’nosidan kelib chiqib,
so’zning   boshqa   til   birliklaridan   farqlanishini,   alohidaligini,   konkretligini
ko‘rsatuvchi   asosiy   me’zon   sanaladi.   U   saylash   imkoniga   egaligi   bilan   mustaqil
bo’ladi   (8),   so’zlar   orasidagi   sintaktik   aloqani   ta’minlaydi.   Til   va   nutq   birligi
bo’lgan   so’zlarning   o‘zaro   semantik-sintaktik   aloqalari   aslida   ularning   o‘zida,
substansiyasida (mohiyatida) valentlik imkoni “shaklida” qayd etilgan, jamlangan.
Shuni   ta’kidlash   lozimki,  so’z  valentligi   substansial  fakt   sifatida  so’zning  doimiy
ichki   xususiyati   bo’lib,   bu   xususiyat   nutq   faoliyatida,   so’zlarning   o‘zaro
8
 Latifov, A. (2008). Sintaksis va til tuzilishi.  Tashkent: Ma’naviyat.
18 bog‘lanishida   yuzaga   kelmaydi.   U,   aytilganidek,   nutqqacha,   ya’ni   tilda   -   til
“birligi”   sifatida   so’z   semantik   tuzilishida   mavjud   bo’ladi,   “yashaydi”,   potensial
imkoniyat   tarzida   saqlanadi.   Nutqda   esa   ushbu   imkoniyat,   substansial   fakt
“harakatga keladi”, namoyon bo’ladi, turli nutq birliklarida o‘zining aniq ifodasini
topadi.   Demak,   valentlik,   bir   tomondan,   jonli   nutqni   –   so’zlar   orasidagi   sintaktik
aloqani,   so’zlarning   o‘zaro   birikuvini   ta’minlaydi,   ikkinchi   tomondan,   valentlik
so’zlar   orasidagi   sintaktik   aloqada,   so’zlarning   birikuvida   “ko‘rinadi”,   ta’sir
qiluvchi   “kuchga”   aylanadi.   Binobarin,   sintaktik   aloqadan   valentlik   kelib
chiqmaydi, balki valentlikdan sintaktik aloqa kelib chiqadi.
Valentlik – ichki imkoniyat, potensial bo’lsa, sintaktik aloqa uning namoyon
bo’lishidir.   Valentlik   –   til   “birligi”   bo’lsa,   sintaktik   aloqa   nutq   “birligi”dir.
Valentlik   –   mohiyat   bo’lsa,   sintaktik   aloqa   hodisadir.   Valentlik   –   umumiylik
bo’lsa,   sintaktik   aloqa   xususiylikdir.   Valentlik   –   sabab   bo’lsa,   sintaktik   aloqa
natijadir.   So’z   semantik   valentligi,   aytilganidek,   nutqda   so’zlarning   o‘zaro
birikishida   –   kommunikativ   va   nominativ   birliklarning   hosil   bo’lishida
“tug‘ilmaydi”,   balki   u   “azaldan”   so’zda,   uning   substansiyasida   mavjud   yashirin
imkoniyat   –   yuzaga   chiqishga   tayyor   turgan   semantik   qobiliyat   bo’lib,   bu
substansial   xususiyat   nutq   jarayonida   voqe   bo’ladi.   S.N.   Ivanov   ta’kidlaganidek
“grammatik   forma   …   muayyan   xususiyatlarga   (grammatik   formaning   ma’nolari)
ega   narsa,   predmet   bo’lib   (falsafiy   ma’noda),   bu   xususiyatlar   shu   narsa,
predmetning   turlicha   munosabatlarida   yuzaga   chiqadi   (grammatik   formaning
sintaktik   funksiyalari)   (9)   yoki   “grammatik   forma…   o‘zining   konkret
reallashishidan   tashqarida   ham   o‘z   xususiyatlariga,   ma’nolariga   ega   bo’ladi”.
Shunisi   xarakterliki,   so’z   valentligi   har   qancha   yetakchi,   birlamchi,   asosiy
bo’lmasin,   u   nutqda   –   so’zlar   orasidagi   o‘zaro   munosabatda,   nutq   birliklarining
sintaktik aloqasidagina “qudratli kuchga” – kommunikatsiyaning asosiga aylanadi.
Shu   tufayli   so’zlar   orasidagi   sintaktik   aloqa   so’z   valentligini   yuzaga   chiqarishi,
reallashtirishi, “ko‘rinadigan” holatga o‘tkazishi  bilan alohida muhim ahamiyatga
egadir.   Demak,   so’z   valentligida   valentlik   munosabatiga   kirishgan   so’zlarda   ikki
19 tomonlama   aloqa,   bog‘liqlik   bo‘lishi   tabiiy   va   ayni   vaqtda   zaruriy   holdir.
Binobarin,   valentlik   bir   tomonlama   hodisa   emas,   balki   ikki   tomonlama   –   ham
semantik,   ham   sintaktik   hodisadir.   Kommunikatsiya   jarayoni   lisoniy   planda
semantik-sintaktik   jarayon,   so’zlar   orasidagi   semantik-sintaktik   aloqa   sifatida
baholanadi.   So’zlar   orasidagi   sintaktik   aloqa   asosida   so’zning   valentlik   imkoni
yotadi. Sintaktik aloqa so’zning valentlik qobiliyatiga egaligini, valentlik umumiy
xususiyatining   nutqda,   so’zlar   orasidagi   turlicha   bog‘lanishlarda   –   xususiylikda
namoyon bo’lishini  ko‘rsatadiki, bu aslida  “umumiylik va xususiylik,  mohiyat va
hodisa dialektikasining voqe bo‘lishidir” 9
Aytilganlardan   ma’lum   bo‘ldiki,   so‘z   valentligi   ikki   tomonlama   aloqani
talab   qiladi.   Valentlik   faqat   hokim,   boshqaruvchi   so‘z   (masalan,   fe’l)   bilangina
emas, balki tobe boshqariluvchi so‘z (masalan, ot) bilan ham – so‘zlarning hokim
va   tobe   aloqasi   bilan   belgilanadi.   Chunki   hokim   so‘z   (fe’l)   semantik   qurilishida
tobe so‘z (ot) yashirin mavjud bo‘ladi. Nutqda esa ushbu so‘z (ot) harakatga kelib,
muayyan   grammatik   shaklda   qatnashadi,   sintaktik   konstruksiyalarni   tuzishda   faol
ishtirok   etadi.   Qiyoslang:   “qolmoq”   fe’lining   semantik   valentliklari   –   bu   fe’l
bevosita   sintaktik   aloqaga   kirishgan,   uning   semantik   valentliklarini   namoyon
qiluvchi so‘z va so‘z formalaridir:
Men   o‘z   yurtimda   Vatanimni   sevganim   uchun,   xalqimga   astoydil
mehnat qilish uchun qoldim.
|   Agens   (men)   |   Hokim   so‘z   (qolmoq)   |   O‘rin   (o‘z   yurtimda)   |   Sabab
(Vatanimni sevganim uchun) | Maqsad (xalqimga astoydil mehnat qilish uchun) |
Ko‘rinadiki,   “qolmoq”   fe’li   valentlik   substansial   xususiyatiga   ko‘ra   agens,
o‘rin,   sabab   va   maqsad   kabi   valentliklarga   ega   bo‘lib,   ularning   ifodalovchilari
(realizatorlari)   bilan   semantik-sintaktik   aloqaga   kirishgan.   Ushbu   gapda   agens,
o‘rin,   sabab   va   maqsad   kabi   fe’l   semantikasining   mantiqiy   bo‘laklari   –   semantik
qatnashuvchilar (aktantlar) fe’ldagi qolish xabarining – fe’l denotativ ma’nosining
namoyon bo‘lishi uchun xizmat qilmoqda.
9
 Mahmudov, F. (2010). O‘zbek tilining sintaksisi va grammatikasi.  Tashkent: O‘qituvchi.
20 “Qolmoq”   fe’li   bilan   sintaktik   aloqaga   kirishib,   predikativ   va   nominativ
birlikni hosil qilgan konstruksiyalarda – nominativ birliklarda tobe komponentning
hokim   komponentga   moslashishi,   muayyan   grammatik   shaklga   kirishi   yuz
berganki,   bu   bevosita   fe’l   hokim   komponentning   talabiga,   shunday   “tortish
kuchi”ga egaligiga, tobe komponentlarning esa “tortilishi” xususiyatiga ega bo‘lish
qobiliyatiga ko‘ra sodir bo‘lgan.
Men kitobni o‘qish uchun kutubxonadan bugun oldim.
|   Agens   (men)   |   Obyekt   (kitobni)   |   Hokim   so‘z   (olmoq)   |   Maqsad   (o‘qish
uchun) | O‘rin (kutubxonadan) | Vaqt (bugun) |
Aytilgan   fikr   va   misollardan   kelib   chiqib   shuni   ta’kidlash   lozimki,
so‘zlarning sintaktik aloqasida reallashuvchi so‘z semantik valentligining mohiyati
shundaki, bunda so‘zlar (valentlik tashuvchi sifatida) muayyan semantik belgilarga
ega   bo‘lgan   nutqiy   ishtirokchilarni,   qatnashuvchilarni   talab   qiladi   va   boshqa
semantik   belgili   nutqiy   ishtirokchilarni   “tan   olmaydi”.   Ular   ma’nosiga,   muayyan
semantik belgilariga ko‘ra tanlab olingan qatnashuvchilar guruhi tomonidan ochiq
o‘rinlarining   (pozitsiyalarining)   to‘ldirilishini   boshqaradi.   O‘ziga   muvofiq   nutqiy
ishtirokchilarning   tanlanishi   va   nomuvofiq   nutqiy   qatnashuvchilarning   inkor
qilinishi   har   ikkala   nutqiy   qatnashuvchilarning   semantik   belgilarining   qo‘shila
olishi  yoki qo‘shila olmasligi  asosida  amalga oshadi. Bu, o‘z navbatida, obyektiv
borliq hodisalari  bilan tasdiqlanadi.  Shuni  aytish lozimki, tilshunoslikda   so‘zning
semantik valentligi  tushunchasi bilan bir qatorda:
 Tashqi valentlik 
 Ichki valentlik 
 Formal valentlik
 Sintaktik valentlik
 Logik valentlik
 Vositali semantik valentlik
 Shakl semantikasi valentligi
 Emotiv valentlik
21 va boshqa   valentlik turlari   ham  mavjud  bo‘lib,  ularning  har  biri   o‘ziga xos
xususiyatlari bilan ajralib turadi 10
.
Bu   valentliklarning   biri   muayyan   so‘zning   semantik   tuzilishidan,   yana   biri
so‘z   va   formantlarning   o‘zaro   birika   olish   ma’no   imkoniyatidan,   boshqasi   fe’l
predikatining   shakllanishidan,   yana   boshqasi   so‘z   (fe’l)   ma’nosida   voqelanuvchi
aktantning   mantiqiy   xarakteridan   kelib   chiqadi.   So‘z   semantik   valentligining
muayyan   ko‘rinishi   –   fe’l   valentligi   hisoblanadi.   Chunki   valentlik   nazariyasi
dastlab   fe’lning   gap   konstruksiyasida   qo‘llanishining   mahsuli   sifatida   fe’lning
boshqaruv xususiyatlarini o‘rganish jarayonida shakllangan. Chunki fe’l, akademik
V.V. Vinogradov ta’kidlaganidek:
“…boshqa   barcha   so‘z   turkumi   kategoriyalariga   nisbatan   eng   konstruktiv
turkumdir. Fe’lli konstruksiyalar otli so‘z birikmalari va gaplarga faol ta’sir qilish
kuchiga   egaligi   bilan   xarakterlanadi”.   Demak,   fe’lning   eng   muhim   xususiyati
shundaki,   u   gapning   semantik   strukturasida   markaziy   o‘rinni   egallaydi.   Shunga
ko‘ra,   L.   Tener   tobelik   grammatikasida   gapni   tuzilish   jihatidan   tahlil   qilish
jarayonida gapning tuzilish asosi sifatida fe’lga tayanadi.
Fe’l   valentligining   spetsifik   xususiyati   shundaki,   fe’l   (aniqrog‘i   predikat,
valentlik   tashuvchi…)   gapning   strukturasini   belgilaydi.   Fe’lning   gap
konstruksiyasining   tuzilishini   belgilashi,   bizningcha,   uning   potensial   semantik
imkoniyati   bo‘lib,   fe’lni   boshqa   so‘z   turkumlaridan   ajratuvchi   eng   muhim
xususiyati   hisoblanadi.   Bu   o‘rinda   S.D.   Kasnelsonning   quyidagi   fikrini   keltirish
maqsadga   muvofiqdir:   “Mazmun   planida   fe’l   predikat   faqat   leksik   ma’nodangina
iborat   bo‘lmaydi.   U   muayyan   ma’no   ifodalagani   holda   ayni   vaqtda   o‘zida
bo‘ladigan   gapning   maketini   saqlaydi.”   Yuqorida   aytilganlardan   kelib   chiqib,
ta’kidlash   mumkinki,   fe’l   faqat   harakat,   holatni   emas,   balki   situatsiyani   ham   bir
butun   holda   anglatadi,   u   shu   harakat,   holat   –   situatsiyaning   barcha   aktantlarini
(qatnashuvchilarini)   ham   ifoda   etish   qobiliyatiga   egadir.   Fe’lning   ana   shu
qobiliyati   uning   semantik   valentligi   sifatida   belgilanadi.   Demak,   semantik
valentlikka   ega   fe’l   harakat,   holat,   nutq,   ko‘rish,   eshitish   jarayonlarini   ham   shu
10
 Mirzoeva, R. (2016). Valentlik va semantika.  Tashkent: O‘zbekiston.
22 jarayonlarning   zaruriy   aktantlari   orasidagi   munosabatlarni   ifodalaydi.   Tilshunos
S.N. Ivanov ta’biricha, “Amalga  oshishi   mumkin  bo‘lgan  aloqalarning miqdoriga
ko‘ra… fe’llar turli valentliklarga ega bo‘ladi.” Qiyoslang:  o‘qidim (kim, nimani,
qayerda, qachon), suhbatlashdim (kim, kim bilan, nima haqida, qayerda, qachon) 11
.
Xulosa.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   o‘zaro   bog‘liq   bo‘lib,   tilning
semantik   va   sintaktik   jihatlarini   birlashtiradi.   Leksik   valentlik   so‘zning   semantik
imkoniyatlarini   ifodalashni   anglatadi,   ya'ni   so‘zning   o‘z   ichidagi   aktantlarni   va
ularning o‘zaro munosabatlarini belgilashda faol rol o‘ynaydi. Sintaktik aloqa esa
so‘zlar va so‘z birikmalarining gapda qanday joylashishi, bir-biriga ta'sir etishi va
o‘zaro   aloqalari   bilan   bog‘liq   bo‘ladi.   Leksik   valentlik   so‘zning   o‘ziga   xos
sintaktik   struktura   va   qatnashuvchilarni   talab   qilishi,   sintaktik   aloqa   esa   bu
so‘zlarning   gapda   qaysi   pozitsiyalarda   turishi   va   qanday   grammatik   shakllarda
bo‘lishi   bilan   bog‘lanadi.   Leksik   valentlik   so‘zning   sintaktik   struktura   bilan
bevosita   aloqador,   chunki   so‘zning   valentligi   uning   gapdagi   rolini   belgilaydi.
Masalan,   fe'lning   valentligi   uning   predikativ   rolini,   ya'ni   fe'lni   boshqaradigan
sintaktik   pozitsiyalarni   belgilaydi.   Fe’lning   valentligi,   uning   sintaktik   aloqalarini
shakllantirishda   muhim   rol   o‘ynaydi,   chunki   fe’lning   semantik   struktura
shakllanishi, sintaktik birikmalarni  tashkil  etishda, so‘zlarning o‘zaro aloqalari  va
holatiga ta’sir qiladi. Fe’lning sintaktik aloqalari orqali uning o‘ziga xos aktantlari
aniqlanadi va gapda qanday o‘rin tutishi belgilangan bo‘ladi. Turk tilshunosligida
leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqalar   o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   o‘rganishda   bir
qancha   yondashuvlar   mavjud.   O‘rganish   jarayonida   sintaktik   va   semantik   asoslar
bir-biri   bilan   chambarchas   bog‘lanib,   so‘zlarning   sintaktik   pozitsiyalarini   va
ularning grammatik shakllarini qanday ta'sir qilishini tushunish maqsad qilinadi. 
4.   Amaliy tahlil
Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   tilning   muhim   strukturalaridan   bo‘lib,
ularning   tahlili   til   birliklarining   o‘zaro   munosabatlarini   tushunishda   katta
ahamiyatga   ega.   Amaliy   tahlil   jarayonida   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa
11
 Nabiev, M. (2009). Syntactic Analysis and Sentence Structure.  Tashkent: O‘qituvchi.
23 o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   aniqlash   maqsad   qilingan.   Fe’l   va   boshqa   so‘z
turkumlarining gapdagi o‘rni, ularning o‘zaro aloqalari va bu aloqalarning sintaktik
struktura ustida qanday ta’sir ko‘rsatishi alohida e’tiborga olinadi.
1. Leksik   valentlikning   tahlili :   Leksik   valentlik   so‘zning   semantik
imkoniyatlarini   belgilaydi   va   uning   sintaktik   strukturadagi   rolini   aniqlaydi.
Fe’lning   valentligi   uning   aktantlarini   va   bu   aktantlarning   o‘zaro   aloqalarini
ifodalaydi.   Masalan,   fe’l   yashamoq   o‘zida   agens   (kim),   joy   (qayerda),   vaqt
(qachon)   kabi   aktantlarni   talab   qiladi.   Shunday   qilib,   fe’lning   valentligi   til
birliklarining o‘zaro aloqalarini tashkil etishda muhim ahamiyatga ega.
o Misol :  O‘qidim kitobni  — bu misolda fe’l  o‘qidim  ikki aktantga ega:  men
(agans) va  kitobni  (obyekt). Fe’lning valentligi ularni gapda qanday joylashtirishni
belgilaydi va bu sintaktik strukturaning shakllanishiga yordam beradi.
2. Sintaktik   aloqaning   tahlili :   Sintaktik   aloqa   esa   so‘zlar   o‘rtasidagi
grammatik   munosabatlarni   ifodalashni   nazarda   tutadi.   Bu   aloqalar,   tilning
grammatik   qoidalariga   asoslanib,   so‘zlarning   gapdagi   pozitsiyasini,   ularning
o‘zaro ta’sirini belgilaydi. Sintaktik aloqa, ayniqsa, predikativ so‘zlarning (fe’llar,
sifatlar)   gapdagi   strukturasini   shakllantirishda   muhim   rol   o‘ynaydi.   Fe’lning
semantik   valentligi   va   uning   sintaktik   aloqalari   orasidagi   bog‘liqlik   so‘zlarning
to‘g‘ri joylashuvi va sintaktik izchillikni ta’minlaydi.
o Misol :   Suhbatlashdim   —   bu   fe’l   o‘zining   sintaktik   aloqalarini   kim ,   kim
bilan ,   nima   haqida ,   qayerda ,   qachon   kabi   aktantlarni   talab   qiladi.   Fe’lning
sintaktik aloqalari gapning to‘g‘ri tuzilishini ta'minlashda muhim ahamiyatga ega 12
.
Leksik   valentlik   va   sintaktik  aloqa   o‘zaro  chambarchas   bog‘liq  bo‘lib,  ular
til   birliklarining   o‘zaro   munosabatlarini   tushunishda   asosiy   omil   hisoblanadi.   Bu
munosabatlarni   o‘rganish   orqali   fe’l   va   boshqa   so‘z   turkumlarining   o‘zaro
aloqalarini   tahlil   qilish   mumkin.   Masalan,   fe’lning   valentligi   uning   sintaktik
aloqalarini   shakllantiradi,   ya'ni   fe’lning   semantik   imkoniyatlari   uning   gapdagi
o‘rnini   va   strukturasini   belgilaydi.   Bu   holat,   ayniqsa,   so‘zlarning   sintaktik
12
 Qodirov, M. (2012). Sintaktik konstruktsiyalar va ularning struktura aloqalari.  Tashkent: Fan.
24 pozitsiyalarini   aniqlashda   va   til   birikmalarini   to‘g‘ri   tashkil   etishda   katta
ahamiyatga ega.
 Misol :   Ko‘rganimni   aytdim   —   bu  misolda   fe’l   aytdim   o‘zining  sintaktik
aloqalarini   kim ,   nima   haqida ,   qachon   kabi   aktantlarni   talab   qiladi.   Shuningdek,
fe’lning valentligi va sintaktik aloqasi orqali gapdagi har bir so‘zning to‘g‘ri o‘rni
aniqlanadi.
Olingan natijalarning umumiy xulosasi :
1. Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqalar   o‘rtasidagi   bog‘liqlik :
Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   tilning   strukturasini   shakllantiradigan   asosiy
omillar   sifatida   xizmat   qiladi.   Leksik   valentlik,   til   birliklarining   semantik
xususiyatlarini   belgilab,   sintaktik   aloqalarni   tashkil   etishda   muhim   rol   o‘ynaydi.
Sintaktik   aloqa   esa,   so‘zlarning  gapdagi   pozitsiyalarini   belgilashda   va   grammatik
aloqalarni shakllantirishda o‘zi mustahkam o‘rin tutadi.
2. Til   birliklarining   o‘zaro   munosabatlari :.   Til   birliklarining   o‘zaro
munosabatlarini   o‘rganish   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqalarni   chuqurroq
tushunishga   imkon   beradi.   Bu   munosabatlar   tilning   grammatik   tuzilishini
shakllantiradi   va   so‘zlarning   gapdagi   o‘rni,   ularning   o‘zaro   bog‘lanishini
ta'minlaydi.
3. Amaliy   misollar   orqali   tushunish :.  O‘rganilgan   amaliy   misollar,  leksik
valentlik   va   sintaktik   aloqaning   tilshunoslikda   qanday   ishlashini   yanada   yoritib
beradi.   Misollar   tilning   semantik   va   sintaktik   strukturasi   o‘rtasidagi   bog‘liqlikni
aniq   ko‘rsatadi   va   gap   tuzilmasidagi   so‘zlarning   o‘zaro   munosabatlarini   to‘g‘ri
tushunishga yordam beradi 13
.
Xulosa :   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   tilshunoslikda   bir-biriga
chambarchas   bog‘langan   ikki   muhim   tushuncha   sifatida   ajralib   turadi.   Leksik
valentlik   so‘zning   semantik   imkoniyatlarini   belgilab,   uning   gapdagi   tuzilishiga
ta’sir ko‘rsatadi. Fe’lning valentligi, uning aktantlari (kim, nima, qachon, qayerda)
bilan o‘zaro bog‘lanishini ko‘rsatib, gapni to‘g‘ri tashkil etishga yordam beradi. Bu
13
 Xodjayev, S. (2007). Sintaksis: nazariya va amaliyot.  Tashkent: Fan.
25 bog‘lanish sintaktik aloqalar orqali shakllanadi, ya’ni so‘zlar bir-biriga grammatik
jihatdan bog‘lanib, to‘g‘ri gap tuzilishini tashkil etadi.
Fe’lning sintaktik aloqasi va leksik valentligi gapning semantik va sintaktik
tuzilishini shakllantiruvchi asosiy elementlardir. Masalan,   ko‘rish ,   yashash ,   o‘qish
kabi   fe’llar   o‘zining   valentligi   orqali   gapdagi   aktantlarni,   ya’ni   harakatni
bajaruvchi,   harakatga   ta’sir   etuvchi   va   harakatni   amalga   oshiruvchi   vositalarni
aniqlaydi.   Bu   esa   gapning   to‘g‘ri   strukturasini   tashkil   etishga,   so‘zlarning   to‘g‘ri
o‘rin   olishiga   yordam   beradi.   Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   o‘rtasidagi
bog‘liqlikni   o‘rganish,   tilning   qanday   ishlashini   tushunish   uchun   juda   muhimdir.
Fe’lning valentligi tilning sintaktik strukturasi bilan chambarchas bog‘liq bo‘lib, u
gapdagi   har   bir   so‘zning   to‘g‘ri   joylashishini   belgilaydi.   Shunday   qilib,   so‘zning
semantik xususiyatlari uning sintaktik roli bilan bevosita bog‘lanadi. Masalan,  men
kitob   o‘qidim   va   men   suhbatlashdim   kabi   misollarni   keltirsak,   fe’llar   o‘zining
aktantlarini   turlicha   talab   qiladi   va   bu   sintaktik   strukturadagi   o‘zgarishlarni
ko‘rsatadi.
Turli   til   birliklari   o‘rtasidagi   aloqalarni   o‘rganish   leksik   valentlik   va
sintaktik   aloqa   o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   yanada   yaxshi   tushunishga   imkon   beradi.
Bu   tushuncha   tilshunoslarga   gap   tuzilmasi   va   so‘zlarning   o‘zaro   munosabatlarini
yaxshiroq   aniqlashda   yordam   beradi.   Har   bir   fe’l   o‘zining   semantik   valentligi   va
sintaktik   aloqalari   orqali   tilning   strukturaviy   tuzilishini   shakllantiradi,   shu   bilan
birga, gapdagi so‘zlar o‘rtasidagi to‘g‘ri aloqalarni ta’minlaydi.
Xulosa   qilib   aytganda,   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   tilning   muhim
tarkibiy   qismlari   bo‘lib,   ularning   o‘zaro   bog‘liqligi   tilshunoslikda   chuqurroq
tahlilni talab qiladi. 
XULOSA
"Leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   munosabatlari"   mavzusi   tilshunoslikda
muhim   o‘rin   tutadi,   chunki   bu   ikki   tushuncha   tilning   grammatika   tizimini   va
so‘zlarning   o‘zaro   munosabatlarini   belgilaydi.   Leksik   valentlik   fe’l   va   boshqa
26 so‘zlarning   gapdagi   rollarini,   ya’ni   aktantlarning   (kim,   nima,   qayerda,   qachon)
qanday   ifodalanishini   ko‘rsatadi.   Sintaktik   aloqa   esa   so‘zlarning   gapdagi   to‘g‘ri
o‘rinlashuvi   va   o‘zaro   bog‘lanishining   grammatik   ko‘rinishidir.   Bu   ikki   unsur
birgalikda   gap   tuzilishini   shakllantiradi   va   tilning   strukturasini   belgilaydi.   Leksik
valentlik fe’lning semantik xususiyatlariga asoslanadi va u gap tuzilishidagi har bir
so‘zning qanday funktsiyani bajarishini aniqlaydi. Fe’lning valentligi uning o‘ziga
xos   aktantlarni   talab   qilishiga   sabab   bo‘ladi,   bu   esa   sintaktik   aloqalarni   tashkil
etadi.   Misol   uchun,   o‘qidim   fe’li   birinchi   shaxs,   birlik,   o‘tkazuvchi   fe’l   bo‘lib,
o‘quvchini   (kim),   ob’ektni   (nima)   va   vaqtni   (qachon)   talab   qiladi.   Boshqa
tomondan,   suhbatlashdim   fe’li   boshqa   aktantlarni   talab   qiladi,   masalan,
suhbatlashuvchi   tomonlar,   mavzu   va   joy.   Bu   holatda   sintaktik   aloqalar   fe’lning
valentligi   orqali   shakllanadi   va   gap   tuzilmasini   belgilaydi.   Turli   til   birliklari
o‘rtasidagi   o‘zaro   bog‘liqlikni   tahlil   qilish,   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa
o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarni chuqurroq tushunishga yordam beradi. Ularning
o‘zaro   ta’siri   so‘zlarning   to‘g‘ri   joylashishini   va   gapdagi   sintaktik   aloqalarning
aniq   shakllanishini   ta’minlaydi.   Leksik   valentlik   fe’lning   aktantlar   bilan   bo‘lgan
aloqalarini   ifodalash   orqali   sintaktik   aloqalarni   aniq   belgilaydi.   Bu   esa   gapning
to‘g‘ri   grammatik   tuzilishini   va   semantik   mazmunini   tushunishga   imkon   beradi.
Bunday   yondashuv   tilshunoslikda   fe’l   va   boshqa   so‘z   turkumlarining   o‘zaro
aloqalarini   chuqurroq   tahlil   qilishga   imkon   beradi,   til   tizimining   murakkab
tuzilishini   yaxshiroq   tushunish   uchun   muhim   ahamiyatga   ega.   Xulosa   qilib
aytganda,   leksik   valentlik   va   sintaktik   aloqa   o‘rtasidagi   bog‘liqlik   tilshunoslikda
gap   tuzilishini   va   so‘zlarning   o‘zaro   munosabatlarini   aniqlashda,   shuningdek,
tilning   semantik   va   sintaktik   imkoniyatlarini   to‘g‘ri   tushunishda   muhim   o‘rin
tutadi. 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Abdullaeva, T. (2011). O‘zbek tilining sintaksisi. Tashkent: Fan.
27 2. Akhmedov,   A.   (2010).   Fe'l   va   uning   sintaktik   aloqalari.   Tashkent:
O‘qituvchi.
3. Alimov, B. (2015). Tilshunoslikka kirish. Tashkent: Sharq.
4. Askarov,   R.   (2009).   Leksik   valentlik:   nazariya   va   amaliyot.   Tashkent:
Ma’naviyat.
5. Baxtiyorov,   M.   (2007).   O‘zbek   tilidagi   fe’llarning   sintaktik   va   semantik
aloqalari. Tashkent: O‘zbekiston.
6. Ghulomov, R. (2014). Leksik va semantik tahlil. Tashkent: O‘qituvchi.
7. Ismoilov,   A.   (2012).   O‘zbek   tilining   fe’l   grammatikasi.   Tashkent:
O‘zbekiston.
8. Karimov, I. (2011). Til va jamiyat. Tashkent: O‘zbekiston.
9. Kasnelson,   S.   D.   (1968).   Syntactic   Structure   and   Semantic   Functions.
Moscow: Nauka.
10. Khamidov, B. (2014). Fe’lning leksik valentligi va sintaktik tuzilishi.
Tashkent: Fan.
11. Latifov, A. (2008). Sintaksis va til tuzilishi. Tashkent: Ma’naviyat.
12. Mahmudov,   F.   (2010).   O‘zbek   tilining   sintaksisi   va   grammatikasi.
Tashkent: O‘qituvchi.
13. Mirzoeva, R. (2016). Valentlik va semantika. Tashkent: O‘zbekiston.
14. Nabiev,   M.   (2009).   Syntactic   Analysis   and   Sentence   Structure.
Tashkent: O‘qituvchi.
15. Qodirov,   M.   (2012).   Sintaktik   konstruktsiyalar   va   ularning   struktura
aloqalari. Tashkent: Fan.
16. Rustamov,   E.   (2013).   O‘zbek   tilidagi   fe’l   va   uning   aktantlari.
Tashkent: Fan.
17. Safarov, I. (2015). Fe’lning sintaktik roli va uning aloqalari. Tashkent:
O‘qituvchi.
18. Sattarov,   R.   (2014).   Leksik   va   sintaktik   tahlil   metodlari.   Tashkent:
Ma’naviyat.
28 19. Shamsiev,   J.   (2011).   Leksik   valentlikning   o‘rni.   Tashkent:
O‘zbekiston.
20. Xodjayev, S. (2007). Sintaksis: nazariya va amaliyot. Tashkent: Fan.
29
Sotib olish
  • O'xshash dokumentlar

  • Ona tili darslarida oʻquvchi tasavvurini rivojlantirish metodikasi. 5-sinf
  • 3-sinfda ona tili va o’qish savodxonligi darslarida o’quvchilarning yozuv malakalarini shakllantirish usullari.
  • Boshlangʻich sinf oʻquvchilarining ijodiy fikrlashini rivojlantirishni STEAM taʼlimi orqali amalga oshirish usullari kurs ishi
  • Elektron darsliklar va ularga qo‘yiladigan talablar
  • 1–2-sinf o‘quvchilarining matematik madaniyatlarini shakllantirish

Xaridni tasdiqlang

Ha Yo'q

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Balansdan chiqarish bo'yicha ko'rsatmalar
  • Biz bilan aloqa
  • Saytdan foydalanish yuriqnomasi
  • Fayl yuklash yuriqnomasi
  • Русский