Войти Регистрация

Docx

  • Рефераты
  • Дипломные работы
  • Прочее
    • Презентации
    • Рефераты
    • Курсовые работы
    • Дипломные работы
    • Диссертациии
    • Образовательные программы
    • Инфографика
    • Книги
    • Тесты

Информация о документе

Цена 21000UZS
Размер 317.7KB
Покупки 0
Дата загрузки 03 Июнь 2025
Расширение docx
Раздел Курсовые работы
Предмет Техника и технология

Продавец

Nurali Axmedov

Дата регистрации 24 Октябрь 2024

2 Продаж

Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi kurs ishi

Купить
Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi
Mundarija:
Kirish
I.Bob Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash 
texnologiyasi
I .1 Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi
I.2 Kungaboqar moyi
II.Bob  Moyli mevalar va urug‘lar
II.1  Moyli mevalar va urug‘lar
II.2  Yog‘li urug‘lar sifatini baholash va urug‘larning texnik-kimyoviy tahlili
Xulosa 
Foydalanilgan ada biyotlar Kirish
Moyli   o‘simliklar   haqidagi   fanning   rivojlanish   tarixi.   Moyli   o‘simliklar   urug‘i
asosiy moyli xom ashyodir. Yog‘larning ahamiyati. Yog‘lar va ularni qayta ishlash
mahsulotlarining   texnik   qo‘llanilishi.   Yog‘lar   lipid   guruhining   a’zosi   sifatida.
Yog‘lar   kimyosining   rivojlantirishda   o‘zbek   va   xorijiy   olimlarning   ishlari.
O‘zbekistonda   moyli   xom   ashyolarni   asosiy   turlari.     Moyli   oziq-ovqat   sanoati
chiqindilari.
Qadim   zamonlardayoq,   odamlar   moyni   olish   mumkmn   bo‘lgan
o‘simliklardan   foydalanishgan.   Ular   avvalo,   tarkibida   moyi   juda   ko‘p   va   oson
ajratib   olish   mumkin   bo‘lgan   o‘simliklardan   foydalanishgan   (zaytun,palma
moylari).   Asta-sekin   yovvoyi   o‘simliklar,   qishloq   xo‘jalik   ekinlariga   aylantirilib,
moy   ishlab   chiqarish   hunari   paydo   bo‘lishiga   va   yog‘-moy   sanoatining   tarkib
topishiga sabab bo‘ldi.
Bugungi  kunda asosiy  o‘rinni  yog‘li  o‘simliklarning madaniy turlari  tutadi.
Ular   yovvoyi   turlardan   unumdorligi   bilan   farq   qiladi.   Yog‘larni   ishlab   chiqraish
texnologiyasi, yog‘li urug‘lar va yog‘lar xususiyatini  o‘rganishdan ilgarilab ketdi.
Yog‘larni   iste’mol   qilish   va   ishlab   chiqarishga   bir   necha   ming   yil   bo‘lishiga
qaramay, ularni o‘rgana boshladi.
1669   yilda   Taxenius,   1741   yilda   Joffrua   yog‘lar   tarkibida   kislota
xususiyatiga ega bo‘lgan moda borligini aytishdi.
XVIII   asrda   o‘simliklar   va   ularni   vayta   ishlash   mahsulotlarinio‘rganishga
katta   ahamiyat   berila   boshladi.   Tadqiqotlar   asosan   o‘simliklarning   kimyoviy
tarkibini o‘rganishga yo‘naltirilgan edi.
1783   yil   V.V.   Sheele   zaytun   yog‘ini   parchalab,   hosil   bo‘lgan
mahsulotlarning biri shirin modda ekanini aniqladi.
1823   yilga   kelib   M.E.Shevrel   yog‘   tarkibini,   strukturasini   aniqladi.   Olein,
stearin kislotalarini ajratib oldi.
                    XIX   asrning  40-yillariga  kelib  O.B.Sossyur   ayrim  yog‘li   urug‘larni   unib
chiqishini   o‘rganib,   ular   tarkibidagi   yog‘larning   uglevodlarga   parchalanishini aniqladi. Keyinchalik Peluz butun, shikastlanmagan yog‘li urug‘larda neytral yog‘
bo‘lishi,   maydalangan   urug‘larda   esa   bir   qancha   vaqtdan   so‘ng   glitserin   va   erkin
yog‘  kislotalar hosil  bo‘lishining asosiy sababi-  fermentlar ta’siridan degan fikrni
bildirdi.
Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi
Kungaboqar moyi asosida yaratilgan   o'simlik moylari,   bu o'simlikning urug'lari 
chiqariladi. mahsulot bu turi, Rossiya va qo'shni mamlakatlarda odamlar orasida 
eng keng tarqalgan. I. 1 Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi
        K ungaboqar yog'i kimyoviy tarkibi  mahsulot haqida 54% tashkil etadi tarkibi
berilgan yog'lar, afzalligi.  Uglevod konsentratsiyasi - taxminan 25,5%. Oqsillar va 
phytin 2,3% egallaydi. Taninlar - 1,7%. Shuningdek fosfolipidlar, vitaminlar (A, 
E), karotenoidlerden, bunday tartarik, limon va chlorogenic kabi organik 
kislotalarning tarkibi mavjud. kungaboqar   moyi   bilan   birga   inson   tanasida   ishlab  
chiqish ,  yoki   sklerotik   jarayon   uchun   bir   to ' siq   yaratish   gliseridler   bir   muhim   qator  
ega .  Ushbu mahsulot juda foydalidir, chunki.  
Zichlik kungaboqar yog'i haqida 10 daraja haroratda kub metri haqida 921-928 
kilogramm bo'lgan. Bu mahsulot xom shaklida qattiq ta'mi va hidi bor.
Shartlari va foydalanishdan oldin urug 'saqlash tamoyillari
Bu to'g'ridan-to'g'ri tizimdan sbereganiya bog'liq ekanini ma'lum   neft 
zichligi.   Ba'zi sharoitlar uchrashdi emas, shu sababli, ishlab chiqaruvchi, ularning 
vazifalarini uchun, shunchaki substandard kabi saqlash qismlarining natijasida 
mahsulotni beparvo munosabat edi.  Bunday moylari odatda juda arzon.
Urug 'davolash bosqichlari
1. neft ishlab chiqaruvchi oldin ifloslantiruvchi turli Pre-davolash.
2. Shamollatish namlik asosida urug'lar.
3. To'g'ridan-to'g'ri depozit. Asosiy muammo sifatli urug 'darajasini saqlab - ulardan ishlab chiqarilgan 
kungaboqar yog'i zichligi zarar qarshi himoya, zarur darajaga yetib, va zararlar 
minimal edi. asosiy mahsulotlari Bu tamoyillar va predelyayut saqlash tizimi 
ishlashi uchun tayyorlanmoqda.
TURLARI VA   O'SIMLIK YOG'I (KUNGABOQAR),   MAQSAD   ZICHLIGI
1. Xom.
moy filtri bu turi faqat, shuning uchun eng foydalidir. Ushbu mahsulot maksimal 
biologik qimmatbaho qismlariga himoya qilingan. Ya'ni, xom pista yog'i zichligi  isitish haroratga bog'liq nima bo'ladi. 10 daraja bo'lsa, masalan, u 922-929 kg / m   3 
2. gidratli.
mexanik davolash va gidratatsiyasi olingan mahsulot (neft 60 darajaga qadar ılıtıldı
orqali uzatiladi Chiqish suvi, kimning harorati 70 daraja etib). Oqsillar va shilliq 
cho'kmaga bilan kengaytirish, va asosiy qismi ajralib turadi. Zichlik - 915-918 kg / 
m   3.
3. muzlatib.
bir noaniq soya xom mahsulotni berish, tabiiy kelib chiqishi kungaboqar moyi 
mumsimon komponentlar, olib tashlash tomonidan ishlab chiqarilmoqda. mahsulot
"chiqib sovuq" bo'lsa, uning nomi ko'rsatiladi. Bu qovurilgan oziq-ovqat yoki suv 
chiqarish, t tayyorlash uchun ishlatiladi. K. bu turi neft, oziq-ovqat uzatiladi 
mumkin hech hidi bor. bir Fritöz uchun ideal. u sovun va bo'yoq mahsulotlari 
ishlab chiqarishda konserva mahsulotlari ishlab chiqarishda foydalaniladigan ovqat
yog'lari, margarin, ishlab chiqarish boshlab. Kungaboqar moyi Zichlik (kg / m3 - 
indikatorning birligi) 901-905 hisoblanadi.
QAYTA VA YOG'I
1. Xom.
Uning faqat mexanik yo'l. eng yuqori, birinchi, ikkinchi uch navlari bor. salatlar, 
pishirish qachon bunday mahsulot mos taomlar yoki xamir. Qayta qilinmagan 
kungaboqar yog'i zichligi nima savolga javob, deb: 914-918 kg / m   3. 2. Qayta.
Agar bo'sh rangi bilan shaffof Bunday neft turi, t. K. U butunlay (ishqor, qazib 
erkin yog 'kislotalari, preparatlar va boshqalar bilan muomala) kirlardan tozalash 
kerak. Zichlik - 916-919 kg / m   3.
3. deodorized oqlangan.
to'liq mahsulot aromatik tarkibsiz vayron, vakuum bilan suv bug'ining ta'siri ostida 
ishlab chiqarilmoqda. "R" va "D": a turdagi er-xotin bor. Bu Kichkintoylar yoki 
parhez mahsulotlar uchun mahsulotlar ishlab chiqarish uchun ishlatiladi. turlari 
jismoniy va kimyoviy va kislota soni ko'rsatkichlari turli ekanligini aslida faqat 
farq qiladi. ko'proq muloyim va beozor "D" yozing. Kungaboqar moyi Zichlik (g / 
sm3) 0,904-0,909 hisoblanadi.
o'z ehtiyojlari va maqsadlari uchun mahsulot tanlang. kungaboqar yog'i zichligi, 
uning sifati juda ko'p emas aks etadi narsa. asosan mahsulot yopishqoqligi va yog 
'mazmuniga Bu darajasi ta'sir. I.2 Kungaboqar moyi
     Issiq sharoitlarda va yorug'likda kislorod saqlash: biz bilgan kabi mahsulotlari, 
uch asosiy eng yomon dushman bor. Bu biz chiqarsa mumkin. Agar modda foydali
mikroelementlar qutilish va salqin joyda, yorug'lik nurlari uni yashirish va 
muhrlangan idishda saqlab qolish uchun, kungaboqar yog'i zichligi kamaytirish 
uchun emas. mahsulot saqlash uchun harorat taxminan + 7-21 daraja. 
takomillashmagan mahsulotni hosil hozirda metallar yoki suv bilan har qanday 
aloqani bo'lmagan.
Xom neft ishlab chiqarish kundan boshlab to'rt oy davomida saqlanadi, va Qayta 
qilingan - olti. to'g'ridan tanka, uzoq uchun saqlab unga qo'shish uchun 
mahsulotga, styuardessa tajribali, tuz, bir necha pinches va yuvilgan va quritilgan 
fasol bir hovuch.
U KUNGABOQAR YOG'I BILAN SHUG'ULLANISH MUMKIN EMAS, DEB
1. Siz qarovsiz pechka ustida bir skovorodkada mahsulotni tark mumkin emas. 
Bu juda isish va o'z-o'zini tutuşmaz mumkin. Agar shu bo'lsa, u zich nam 
mato bilan taomlar qamrab, lekin suv quyinglar emas.
2. Bu haddan tashqari iliq neft, t. Kimga ham oziq-ovqat qovurayapman zarur 
emas. Bu olov va oziq-ovqat lazzat va ta'mi xarob bo'ladi.
3. Uchun., Harorat juda yuqori bo'lishi mumkin., Qizil-issiq taomlar kirib t 
mahsulotni quyinglar, va mazmuni bir olov, natijada yong'in oqibatida  yallig'langan bo'lishi mumkin emas.  Ayniqsa, yuqori zichligi bilan moddalar
taalluqlidir.
4. Barcha Foydali qazilmalarni mahsulot halok Oksidlanish reaksiyalari 
rivojlanishini ishga tushirilganda bir nur yoritish, huzuridagi O'zbekiston 
neft saqlash Hech qachon. Aytgancha, modda tez ularning rangi va Winona 
yo'qotadi bo'lsin. Bu jarayonlar, Yaxshiyamki, neft sifatini ta'sir qilmaydi 
etiladi.
5. Siz yana mahsulotni foydalana olmaysiz. qayta-qayta foydalanish bilan neft, 
T har qanday oziq-ovqat ozuqa bermaydi. Ular boshlang'ich dastur 
davomida so'nib uchun.. Agar bu qoidani, foydalanish rioya qilmasangiz, 
zaharli moddalar, me'daga moddiy kuzda hosil kantserogen va mutagen 
tabiati bor.
6. Siz yaroqsiz oziq-ovqat mahsuloti, ovqat hazm qilish jarayoni buzilishi, 
ya'ni. A. xavfi yuqori foydalana olmaysiz.
ad Qavrilgan oldin oziq-ovqat tayyorlash uchun qanday
1. pishirishdan oldin Xom kartoshka juda puxta kraxmal sirtini qutilish uchun 
yugurib suv ostida yuvib turish kerak. Agar shunday qilmasangizlar, u (dona
ship tagiga bir-biriga yoki pristanut bilan birga yopishib) yopishqoq bo'lib 
qovurib. Bundan tashqari, bir koida oltin qobig'ining paydo tezlashtiradi va 
hamma narsa bir xil pishirilgan, qog'oz sochiq bilan kartoshka quriting 
mumkin.
2. go'sht qavrilgan oldin va boshqalar, salfetka bilan muammoni uni o'rash 
orqali quritish uchun mahsulot qolgan Shu :. Suv neft kiradi, va bu uni 
smokes va olish boshlanadi.
3. pishirish modda, qiyma, unga qo'shiladi suyuqlik shaklida taqdim etiladi 
qachon (shunday qilib, cream, sut va.) asosiy mazmuni 10% dan oshmasligi  kerak. Bu qavrilgan qachon oziq-ovqat olib oqib va sabab, bir qotgan 
shaklida yig'ilib boradi, chunki o'sha "zarbalar."
VITAMIN KOMPONENT
Barcha moylari o'simlik yog'lar omborxona mavjud. Ular tanasi, bo'sh holatda 
charchoqni ko'nglimiz tusagan ishni qilish imkonini beruvchi, kaloriyalar etarli 
miqdorda o'z ichiga oladi. Energiya ta'minoti har qanday turi, yoki parhez 
kungaboqar yog'i foydalanish boradi. Bu yil va kasallik sovuq davrida, ayniqsa, 
to'g'ridir. Faqat 738 100 grammni .. - energiya 900 100 gramm qiymatini va saryog
'bor, shuning uchun kungaboqar moyi, kaloriya hayvon yog'larning tarkibi bo'yicha
bosh start bermaydi. Hazm mahsulot deyarli 100% bo'ldi. biologik faol  mikroelementlar bir qator yaxshi o'rnak.  
Ko'p odamlar yaxshi ovqatlanish, o'z sifatida muvozanatli qo'llab-quvvatlash 
yaxshi jismoniy salomatligi tamoyillarini hurmat va yaqinlaringizga. mukammal 
shakllangan va - Biz kungaboqar moyi urug'icha foydalanish sog'lom asab tizimi, 
deb eslayman kerak suyak - kuchli.  Bu, shuningdek, yurak-qon tomir 
kasalliklarining oldini olish o'z ichiga oladi.
Moyli   o‘simliklar   haqidagi   fanning   rivojlanish   tarixi.   Moyli   o‘simliklar   urug‘i
asosiy moyli xom ashyodir. Yog‘larning ahamiyati. Yog‘lar va ularni qayta ishlash
mahsulotlarining   texnik   qo‘llanilishi.   Yog‘lar   lipid   guruhining   a’zosi   sifatida.
Yog‘lar   kimyosining   rivojlantirishda   o‘zbek   va   xorijiy   olimlarning   ishlari.
O‘zbekistonda   moyli   xom   ashyolarni   asosiy   turlari.     Moyli   oziq-ovqat   sanoati
chiqindilari.
Qadim   zamonlardayoq,   odamlar   moyni   olish   mumkmn   bo‘lgan o‘simliklardan   foydalanishgan.   Ular   avvalo,   tarkibida   moyi   juda   ko‘p   va   oson
ajratib   olish   mumkin   bo‘lgan   o‘simliklardan   foydalanishgan   (zaytun,palma
moylari).   Asta-sekin   yovvoyi   o‘simliklar,   qishloq   xo‘jalik   ekinlariga   aylantirilib,
moy   ishlab   chiqarish   hunari   paydo   bo‘lishiga   va   yog‘-moy   sanoatining   tarkib
topishiga sabab bo‘ldi.
Bugungi  kunda asosiy  o‘rinni  yog‘li  o‘simliklarning madaniy turlari  tutadi.
Ular   yovvoyi   turlardan   unumdorligi   bilan   farq   qiladi.   Yog‘larni   ishlab   chiqraish
texnologiyasi, yog‘li urug‘lar va yog‘lar xususiyatini  o‘rganishdan ilgarilab ketdi.
Yog‘larni   iste’mol   qilish   va   ishlab   chiqarishga   bir   necha   ming   yil   bo‘lishiga
qaramay, ularni o‘rgana boshladi.
1669   yilda   Taxenius,   1741   yilda   Joffrua   yog‘lar   tarkibida   kislota
xususiyatiga ega bo‘lgan moda borligini aytishdi.
XVIII   asrda   o‘simliklar   va   ularni   vayta   ishlash   mahsulotlarinio‘rganishga
katta   ahamiyat   berila   boshladi.   Tadqiqotlar   asosan   o‘simliklarning   kimyoviy
tarkibini o‘rganishga yo‘naltirilgan edi.
1783   yil   V.V.   Sheele   zaytun   yog‘ini   parchalab,   hosil   bo‘lgan
mahsulotlarning biri shirin modda ekanini aniqladi.
1823   yilga   kelib   M.E.Shevrel   yog‘   tarkibini,   strukturasini   aniqladi.   Olein,
stearin kislotalarini ajratib oldi.
                    XIX   asrning  40-yillariga  kelib  O.B.Sossyur   ayrim  yog‘li   urug‘larni   unib
chiqishini   o‘rganib,   ular   tarkibidagi   yog‘larning   uglevodlarga   parchalanishini
aniqladi. Keyinchalik Peluz butun, shikastlanmagan yog‘li urug‘larda neytral yog‘
bo‘lishi,   maydalangan   urug‘larda   esa   bir   qancha   vaqtdan   so‘ng   glitserin   va   erkin
yog‘  kislotalar hosil  bo‘lishining asosiy sababi-  fermentlar ta’siridan degan fikrni
bildirdi.
1871   yil   A.E.Lyaskovskiyning   va   1883   yil   A.S.Faminsinning   asarlari
o‘simliklarda   modda   almashinuv   jarayonlarini   chuqur   analizi   bo‘lib,   rus   tilidagi
birinchi   o‘simliklar   fiziologiyasi   va   bioximiiyasi   darsligi   keyingi   ilmiy
izlanishlarga asos bo‘ldi.
1890 yil   D.E.Grin unib  chiqayotgan  kanakunxut  tarkibida birinchi  o‘simlik fermenti-lipazani o‘rgandi.
1903   yil   D.Belan   bug‘doy   unini   saqlash   jarayonida   uning   tarkibida   erkin
yog‘   kislotalar   miqdori   oshib   borar   ekan.   Shunga   qarab   uning   engi-eskiligini
aniqlashni tavsiya etdi. Shu vaqtga kelib, meva va urug‘ning asosiy xususiyatlarini
ular tarkibidagi lipidlar-yog‘simon moddalar belgilashi aniq bo‘ldi.
1924 yilga kelib S.L.Ivanov o‘simlik yog‘larining kimyoviy tarkibi ularning
geografik kelib chiqish o‘rniga bog‘likligini aniqladi. Masalan, aynan bir o‘simlik
shimoliy   yoki   tog‘li   rayonlarda   o‘stirilsa,   uning   yog‘i   tarkibidagi   yog‘kislotalari
ko‘proq   to‘yinmagan   bo‘lsa,   janubiy   yoki   tekisliklarda   o‘stirilsa   yog‘   kislotalari
ko‘proq to‘yingan bo‘ladi.
A.M.Goldovskiy   1941   yilda   shuni   aniqladiki,   o‘simliklarda   bir   organik
guruhga kiruvchi individual moda emas, balki o‘xshash moddalar bo‘ladi.
1943-53   yillarda   F.A.Lipman   va   F.Nyukomb   yog‘   kislotalar   sintezida
koferment A ishtirok etishini aniqlashdi va tasdiqlashdi.
Umumiy   bioximiya   fanining   rivojlanishi   yog‘li   o‘simliklar   ximiyasining
rivojlanishi uchun qo‘llanilgan ilmiy asoslar yaratib berdi.
1953   yilda   D.D.Uotson   va   X.K.Kriklar   DNK   molekulasi   2ta   zanjirdan
tashkil   topganini   isbotlashdi.   1963   yilda   Nirenberg   butun   tirik   mavjudot   oqsil
molekulasi   strukturasini   belgilovchi   genetik   kodning   nima   bilan   shifrlanishini
aniqlab berdi.
Nihoyatda mukammal avtomatlashgan analitik tadqiqot usullarining vujudga
kelishi,   oqsil   strukturasini   hatto   aminokislotalar   ketma   ketligini   aniqlash
imkoniyatini   berdi.   Zamonaviy   tadqiqotlar   hujayra   membranalariga   ta’sir   etish
orqali,   biomembrana   tarkibiy   komponentlaring   shu   ta’sirga   javob   reaksiyasi,
hujayra   faoliyatini   boshqarish   kabi   masalalarni   hal   qilmoqda.   Chunki
biomembranalar   urug‘lar   tarkibida   to‘planuvchi   ko‘pgina   moddalarning
xususiyatini belgilaydi.
O‘zbekistonda   hozirgi   kunda   o‘simliklar,   yog‘li   urug‘lar   va   yog‘li   xom
ashyolar   borasida   Sredaz   NIPKIPisheprom   ilmiy   tekshirish,   o‘simlik   moddalari
ximiyasi institutlari va boshqa oliygohlarda tadqiqot ishlari olib borilmoqda. Yog‘larni   ishlab   chiqarish   va   qayta   ishlashning   ekologik   toza,   chiqitsiz
texnologiyalarni   joriy   qilish,   injener-texnologlardan   yog‘li   xom   ashyolarda
bo‘ladigan kimyoviy va biokimyoviy jarayonlarni chuqur bilishni talab qiladi.
O‘simlik yog‘lari o‘simliklar to‘qimalarida keng tarqalgan. Lipidlar o‘simlik
hujayralarining asosiy moddalaridan bo‘lib, ayrimlarida ular juda ko‘p to‘planadi.
Lipidlar   asosan   o‘simliklar   urug‘larida   to‘planib,   ayrimlarida   50-70%   bo‘lishi
mumkin.
Yog‘larni   juda   ko‘p   miqdorda   to‘playdigan   o‘simliklar   guruhi   yog‘li
o‘simliklar   deb   nom   olgan   va   ular   sanoat   ahamiyatiga   ega   bo‘ladi.   Sanoat
ahamiyatiga   ega   bo‘lgan   bu   guruh   o‘simliklariga   hozirgi   kunda   100ga   yaqin
o‘simliklar kiradi. Chunki, hozirgi kunda urug‘ tarkibining 1/10, hatto 1/15 qismini
yog‘ tashkil  qiluvchi urug‘lar ham qayta ishlanmoqda. Oldin bu ko‘rsatkich faqat
¼ qismni tashkil qiluvchi urug‘lar hisoblanar edi.
Urug‘larning   moyi   va   oqsil   moddalari   asosiy   amaliy   ahamiyatga   ega.
O‘simlik   moylari boshqa bir qator komponentlar kabi odam ratsional ozuqasining
asosini   tashkil   qiladi.   Ozuqa   o‘simlik   moylari   kulinar,   salat   va   konservalash
moylari   kabi   turlari   iste’mol   qilinadi.   Kulinariyada   o‘simlik   moylari   toza   yoki
margarin va mahsus kulinar yog‘lar sifatida qo‘llaniladi. Salat moylari sifatida esa
past temperaturada saqlab olingan va mahsus qayta ishlangan moylar qo‘llaniladi.
Konservalashda   esa   ko‘proq   rafinatsiyalangan   olein   kislotasi   ko‘p   bo‘lgan
kungaboqar moyi, paxta moyi, zaytun, yeryong‘oq, kunjut moylari ishlatiladi.
Texnik o‘simlik moylari xalq xo‘jaligining turli sohalarida keng qo‘llaniladi.
Jumladan toza xoldagi yog‘ kislotalar ajratib olish, sovun mahsulotlarini tayyorlash
va oksidlanadigan moylar alif, lak, kraska, linoleum, mahsus suv o‘tkazmaydigan
matolar tayyorlashda ishlatiladi.
Ayrim   o‘simlik   moylari   (kastor,   zaytun,   bodom   va   boshqalar)   tibbiyot   va
kosmetik preparatlar tayyorlashda muhim ahamiyatga ega.
Moyli   urug‘lardan   olinadigan   oqsil   moddalar   odam   va   hayvon   ozuqasining
biologik qiymatini oshiruvchi qo‘shimcha sifatida ishlatiladi.
Moyli   urug‘lar   urug‘   va   meva   po‘stlari   asosan   sellyulozadan   tashkil topganligi   sababli   spirt   ishlab   chiqaruvchi   gidroliz   zavodlariga   xom   ashyo   bo‘lib
xizmat qiladi.
Moyli   urug‘lar   va   ularni   qayta   ishlash   mahsulotlari   moylar   va   oqsillardan
tashqari  bir qator  biologik aktiv birikmalar  bo‘lgan vitaminlar  va provitaminlarga
ham   boydir   (tokoferollar,   steroidlar,   karatinoidlar   va   boshqalar).   Undan   tashqari
moyli   urug‘lar   boshqa   urug‘lardan   xilma   xil   fosfolipid   kompleksi   hamda   makro-
va ultramikroelementlar  to‘plamining miqdori bilan ajralib turadi.
Moyli   urug‘larning   kimyoviy   tarkibi   ularni   sanoatda   kompleks   qo‘llash
imkoniyatini   yaratadi.   Moyli   urug‘larni   yig‘ib   olish,   qayta   ishlash   va   saqlash
texnologiyalari,   ular   tarkibidagi   barcha   qimmatli   moddalar   to‘plamini   tayyor
mahsulotlar tarkibida saqlab qolishga yo‘naltirilgan bo‘lishi kerak.
Bugungi kunda jahon miqyosida ozuqa o‘simlik moyi sifatida 1-o‘rinda soya
moyi, 2-o‘rinda palma moylari, 3-o‘rinda kungaboqar moyi, 4-o‘rinda raps moy va
keyingi o‘rinlarda chigit, zaytun, kunjut, saflor va boshqa moylar qo‘llanilmoqda.
Moyli   urug‘larning   kimyoviy   tarkibi   sanoatda   o‘simlik   moyli   xom
ashyosidan   kompleks   foydalanish   uchun   katta   imkoniyat   yaratadi.   Yig‘ishtirib
olish,   yig‘ishtirishdan   keyingi   qayta   ishlash,   saqlash   va   moyli   urug‘larni   qayta
ishlash   texnologiyasi   o‘simlik   moyli   xom   ashyosini   tayyor   mahsulot   xolida
maksimal saqlash maqsadida hamma boy komponentlarga ega bo‘lishi zarur. Shu
maqsadda   chiqitsiz  ishlab   chiqarish   jarayonida  hosil  bo‘layotgan  o‘simlik  moyini
ekologik   toza,   atrof   muhitga   zarar   yetkazmay,   moyli   urug‘lar   tarkibidagi   hamma
foydali   elementlarni   saqlab   qolgan   holda,   moyli   xom   ashyoni   qayta   ishlash
texnologiyalarini qo‘llash zarur hisoblanadi.
O‘zbekistonda   asosiy   moyli   urug‘   sifatida   paxta   chigiti   ishlatiladi.   Keyingi
vaqtlarda   paxta   dalalari   qisqartirilishi   nati j asida,   paxta   chigiti   o‘rnini   qoplay
oladigan   boshqa   moyli   o‘simliklar   ekish   ishlarini   amalga   oshirish   orqali
respublikamiz   uchun   noan’anaviy   moyli   o‘simliklardan   kungaboqar,   maxsar
o‘simliklarining   seleksiyasi   va   maxsar   mo yini   qayta   ishlash   texnologiyasi
o‘rganilmoqda.
Shunday   qilib   moyli   urug‘larni ng   va   yog‘larning   kimyoviy   tarkibini o‘rganish,   ularni   sonini   oshirish,   qayta   ishlashni   takomillashtirishga   asos   bo‘lib
xizmat   qiladi.   Bu   fan   oldingi   o‘tilgan   “Umumiy   biokimyo”   fanining   mantiqiy
davomi   bo‘lib,   mutaxasislik   fanlari:   “O‘simlik   moylari   ishlab   chiqarish
texnologiyasi”   va   “Yog‘larni   qayta   ishlash   texnologiyasi”   kurslari   bilan   o‘zviy
bog‘liq.
Moyli  o‘simliklar  urug‘lilar  (gullilar)  guruhiga kiruvchi  o‘simliklar    bo‘lib,
bu   o‘simliklar     dunyoda   eng   ko‘p   tarkalgandir.   Bu   o‘simliklar     urug‘lari   pishib
yetilgandan   so‘ng   tinch   xolatga   o‘tadilar   va   turli   salbiy   tashqi   ta’sirlarga   ancha
chidamli bo‘ladilar (qish sovug‘i, qurg‘okchilik va boshqalar). 
O‘simliklar     mevalari   to‘pgullarda   joylashgan   bo‘lib,   ularning   to‘zilishi   va
joylashishi   urug‘larning   o‘lchami,   kimyoviy   tarkibi   va   texnologik   sifatiga   ta’sir
kiladi. 
Botanika fanidan bilasizki, tupgullar asosiy 2 guruxga bulinadi: 
1. uchki (yopik) to‘pgullar
2. yonaki (ochik) to‘pgullar
Birinchi   gurux   –   uchki   (yopik)   to‘pgulli   o‘simliklarda   asosiy   o‘qbandning
uchi   gul   bilan   tugallanib,   o‘sishdan   t o‘ xtaydi,   qolgan   gullar   yonaki   shoxlarda
kechroq paydo bo‘ladi va pastki shoxlarda kamroq rivojlanadi. Uchki gul eng oldin
mevaga   aylanadi,   keyingilari   esa   kechroq.   Shuning   uchun   yi g‘ im-terim   vaqtiga
kelib, kech paydo bo‘lgan gullar meva va urug‘lari xali to‘li q   pishmagan bo‘lishi
mumkin. Uchki (yopik) to‘pgullilarga zig‘ir   yo ki g‘o‘zapoya (paxta) gullari misol
bo‘la oladi. 
Ikkinchi   gurux   –   yonaki   (ochik)   to‘pgulli   o‘simliklarda   avval   yonaki   yosh
shoxlarda gullar hosil bo‘ladi, asosiy bandning va yonaki shoxlarning pastki gullari
ertaroq   ochiladi.   Shuning   uchun   yi g‘ im-terim   vaqtiga   kelib,   pastki   meva   va
urug‘lar   to‘lik   pishib   yetilsa   yuqoridagilari   pishmagan   bo‘lishi   mumkin.   Yonaki
(ochik)   to‘pgullilarga   moyli   urug‘li   raps,   kanakunjut,   koriandr,   kungaboqar   yoki
saflor o‘simliklari misol bo‘la oladi.
O‘simliklar     urug‘larining   kimyoviy   tarkiblari   o‘ziga   xos   bo‘lib,   ularda
yukorimolekulyar   birikmalar   ko‘rinishidagi   zaxira   moddalari   ko‘proqdir.   Ular pishish   davriga   kelib   to‘lik   to‘planadilar   va   urug‘ning   unib   chiqish   davrida
sarflanadilar. Moyli urug‘larning asosiy zaxira moddalari lipidlar hisoblanadi.
Moyli urug‘larda zahira oqsillari oqsil tanachalari  yoki aleyron zarrachalari
holida   to‘planadilar.   Zahira   uglevodlaridan   kraxmal   asosan   urug‘ning   faqat   hosil
bo‘lish   davrida   paydo   bo‘lib,   pishish   davrida   yo‘qoladi   va   murtak   hamda
endosperm   lipidlar   bilan   to‘ladi.   Urug‘ning   o‘sish   davrida   endosperm   murtakka
nisbatan   fiziologik   jihatdan   ancha   aktiv   bo‘lib,   pishishga   yaqin   murtak   tezroq,
endosperm   hisobiga   rivojlanadi.   Har   xil   urug‘larda   murtak   va   endospermning
nisbati har xil saqlanib qoladi.
  Urug‘   -   nima?   Urug‘   murtakdan   va   endospermadan   ya’ni   murtakning
rivojlanishi   uchun   zarur   moddalardan,   hamda   ularni   qoplab   turuvchi   qobig‘dan
tashkil topgan. Meva yopik urug‘li o‘simliklar uchun xos bo‘lib, gulda urug‘lanish
jarayonidan   so‘ng   urug‘chi   tugunchasi   va   gulning   boshqa   a’zolari   ishtirokida
rivojlanadi.   Ustki   tugunchali   gulda   meva   faqat   tugunchadan   hosil   bo‘lsa,   ostki
tugunchali   gulda   esa   meva   hosil   bo‘lishida   gul   o‘rni,   gulkosabarglar,
changchilarning   asosi   ishtirok   etadi.   Mevaning   rivojlanishi   urug‘ning   rivojlanishi
bilan bir vaqtda boradi. 
Mevalarning   biologik   ahamiyati   shundaki,   ular   urug‘larning   tarqalishiga
yordam   beradi.   Mevaning   po‘sti   urug‘ning   qurib   qolmaslikdan   va   har   xil
zararlanishlardan saqlaydi. 
Mevalar   shakli,   ichki   to‘zilishi   va   gistologik   xarakteriga   ko‘ra   nihoyatda
xilma-xildir.   Mevalar   yonligi   (eti)   xususiyatlariga   ko‘ra   quruq   va   xo‘l   mevalarga
bo‘linadi. Ko‘pchilik moyli o‘simliklar mevasi quruq mevalarga kiradi. Urug‘ining
soniga ko‘ra mevalar: bir urug‘li va ko‘p urug‘lilarga bo‘linadi.
Quruq va xo‘l mevalar o‘z vaqtida yana bir necha turlarga bo‘linadi. 
Quruq   mevalar:   pistasimonlar,   qo‘shpistalar,   yong‘oqlar,   ko‘saklar,
dukkaklar, ko‘zoqlar,   (struchok) va x.k.z.
Pistasimonlar – yarimyogochsimon zich qobig‘i bo‘lib, ichida siqilmagan, u
bilan qo‘shilib ketmagan holatda joylashgan urug‘i bor. Pishib yetilganda qobig‘li
pista   ochilmay   urug‘i   bilan   to‘kiladi.   Pista   urug‘i   kobig‘dan   tashqari   po‘stga o‘ralgan   bo‘ladi.   Bu   guruhga   maxsar   (saflor),   kungaboqar   pistalari     misol   bo‘la
oladi.   Pistalar   qobig‘i   urug‘ni   mustahkam   o‘rab   turganligi   uchun,   qayta   ishlash
jarayonida maxsus texnologik operatsiya – chaqish amalga oshiriladi.
Qo‘shpistasimonlar – pistalardan farqli ravishda, ikkita pista birga – bir juft
bo‘lib   yetilib,   o‘z   qobig‘iga   ega   bo‘lib,   pishganda   ikkita   pistaga   ajralib   ketadi.
Qo‘shpistalarga   koriandr   mevalari   misol   bo‘la   oladi.   Undan   asosan   efir   moylari
ishlab chiqariladi.         
Yong‘oqsimonlar   –   yog‘ochsimon   meva   qobig‘iga   ega   bo‘lib,   bir   yoki   bir
necha   urug‘li   bo‘lishi   mumkin.   Ko‘p   urug‘li   bunday   meva   pishganda   u   ayrim-
ayrim   yong‘oqlarga   bo‘linib   ketadi.   Yong‘oqlar   ko‘pincha   bir   urug‘li   bo‘ladi.
Moyli   o‘simliklardan   yong‘oqsimon   mevaga   ega   bo‘lgan   perilla,   lyallemansiya,
kanoplarni aytib utish mumkin.  
Boshoqsimonlar   –   urug‘lari   meva   qobig‘lari   pustlari   bilan   bitib   ketgan
bo‘lib,   ular   o‘z   navbatida   urug‘   murtagi   va   endospermi   bilan   qo‘shilib   ketgan
bo‘ladi. Bularga barcha boshoqlilarni misol qilish mumkin.
Ko‘saksimonlar – meva kobig‘lari yogochsimon bir necha bo‘lakdan tashkil
topgan   bo‘ladi.   Asosan   ikkitadan   oshiq.   Ko‘saksimonlar   asosan   ko‘p   urug‘li
bo‘ladi.   Urug‘lar   meva   kobig‘lari   bilan   ulanmagan,   bog‘lanmagan   va   pishganda
kobig‘   bo‘laklari   bir-biridan   ajralib   ochilishi   natijasida   ayrim   urug‘lar   to‘kiladi.
Ko‘saksimonlarga moyli o‘simliklardan paxta, zig‘ir, kanakunjut, kunjut, ko‘k nor
misol bo‘ladi. Bu moyli o‘simliklar qayta ishlashga, kanakunjutdan tashqari, urug‘
holida kelib tushadi. Kanakunjut aralash urug‘ va ko‘sak holida keladi.
Dukkaksimonlar  -     meva  yoni   terisimon   yoki   yog‘ochsimon   bir  bo‘lakning
o‘ralishidan   hosil   bo‘lib,   bir   uyali   bir-,   ikki-   va   ko‘p   urug‘li   bo‘lishi   mumkin.
Dukkak   kobig‘i   buylama   ichki   yoki   tashqi   chokidan   ochilishi   mumkin.   Urug‘lar
ichki chokka yopishgan. Ayrim dukkaklilarda meva pishganda va quriganda meva
kobig‘lari yorilib, buraladi va urug‘lari sochilib ketadi. Bu meva qobig‘ining turli
tarafga buralib qurishi natijasida sodir bo‘ladi. Moyli urug‘lardan bu guruhga soya
va   araxis   (er   yongok)   misol   bo‘ladi.   Soya   moy   zavodlariga   kobig‘dan   ajratilgan
urug‘ xolida keladi. Qo‘zoqsimonlar   –   (struchok)   dukkaksimonlarning   o‘ziga   xos   turi   bo‘lib,
meva yoni yog‘ochsimon va orasida yolg‘on to‘siqli ikkita mevabargdan iborat. Bu
to‘siqlarga xar ikki tomonidan urug‘lar yopishgan. Ko‘zoqlar ko‘pincha bir  nechta
urug‘li   bo‘ladi.   Ko‘zokning   buyi   enidan   kamida   to‘rt   marta   uzun   bo‘ladi.
Mevabarglarning ulangan  joylari  sezilarli   kavirg‘a  bo‘lib  turadi.  Urug‘   pishganda
mevabarglar ochilib urug‘lar tusiq qavirg‘asida yopishgan holda qoladi. 
Xo‘l   mevalar.   Sanoat   ahamiyatiga   ega   bo‘lganlari   bu   danaklilar   va
rezavorlar.
Danaklilar   –   suvli   mevalar   bo‘lib,   bir   urug‘li   bo‘ladi.   Masalan,   eng   yirik
danaklilarga   kakos   palmasi   mevasi   misol   bo‘ladi.   Undan   tashqari   olxo‘ri,   o‘rik,
shaftoli, olcha.
Rezavor   (yagoda)   simonlar   –   suvli   ko‘p   urug‘li   meva.   Meva   eti   ichida
urug‘lar joylashgan bo‘ladi. Masalan, pomidor, tarvuz, qovoq. 
Bir   turga   kiruvchi   va   xatto   bir   o‘simlikning   urug‘   va   mevalari   o‘zaro
morfologik xususiyatlari, kimyoviy tarkibi va fiziologik xossalari bilan farq qilishi
mumkin.   Bu   esa   urug‘   va   mevalarning   o‘rtacha   va   umumiy   (tipik)   belgilari
tug‘risida gapirishlikka olib keladi. 
a )   Urug‘   va   mevaning   o‘simlik   tanasining   qaysi   qismida   joylashganligi.
Masalan,   paxtada   asosiy   poyaga   yaqin   joylashgan   ko‘saklar   tezroq   yetiladi.
Kanakunjutda asosiy o‘q poyaga yaqin joylashgan meva urug‘ining moyida ritsinol
kislota ko‘proq bo‘ladi. Kungaboqarda savatcha  chetiga yaqin joylashgan pistalar
tezroq yetiladi. Bu ozuqaning turlicha yetib borishidandir.    
  b) Zig‘irda o‘simlik shikastlangan yaproqlariga yaqin turgan meva va urug‘
rivojlanishig susayadi. 
v)   Urug‘larda   rivojlanishning   turlicha   bo‘lishi   ularning   genetik   turliligiga,
ya’ni turli changchalar, urug‘donlar, murtaklar sifatiga bog‘lik. 
g)   Ekologik   o‘zgarishlar   o‘simlik   oziqlanishiga   ham   ta’sir   qilib   urug‘lar
sifatining turlicha bo‘lishiga sababchi bo‘lishi mumkin.
Urug‘   va   meva   pustloqlari,   urug‘   murtagi,   endosperm.   Urug‘ni   tashkil
qiluvchi asosiy  tukimalarning to‘zilishi. Urug‘  mag‘zi va po‘stlog‘ining miqdoriy nisbati.
Urug‘lar   ko‘p   hujayrali   murakkab,   har   xil   to‘qimalardan   tashkil
topgan.to‘qima   bu   hujayralar   majmuasi   bo‘lib,   o‘simlik   organizmida   o‘z
funksiyalariga ega. To‘qimalar guruhlarga bo‘linadi. Bir xil nomlangan to‘qimalar
o‘zaro   bog‘liq   sistemani   tashkil   qiladi.   Urug‘larda   qobiq   va   modda   to‘plovchi
to‘qimalar   yaxshi   rivojlangan.   O‘rab   turuvchi   qobiq   to‘qimalari   murtak   va
endospermni   salbiy   ta’sirlardan   saqlaydi.   Moda   to‘plovchi   to‘qimalar   murtak   va
endospermda rivojlangan bo‘lib, ozuqa to‘playdi va saqlaydi.
.Moyli   urug‘larning   ayrimlari   to‘plangan   ozuqa   moddalarni   murtakda,
ayrimlari endospermda saqlaydi.
Murtakda   yig‘uvchilarga :   kungaboqar,   gorchitsa,   soya.   (kungaboqar   urug‘ida
endosperm yupqa po‘st bilan o‘ralgan)
Endospermda yig‘uvchilar :  kanakunjut, moyli ko‘knor, kunjut.
Ikkala turdagi yig‘uvchilar : zig‘ir.
Shunday qilib to‘liq pishgan urug‘larni endospermning rivojlanish darajasiga
ko‘ra 3 turga bo‘lish mumkin:
1. Endospermsiz (kunga b oqar)
2. Endosperm li (kanakunjut)
3. To‘la rivojlangan murtak va endospermli (zig‘ir)
  Tashqi   ta’sirdan   saqlovchi   meva   va   urug‘   po‘stlari   ular   to‘zilishining
pishiqligidandir.   Bu   to‘qimalar   qattiq,   o‘zunchoq   shakldagi   hujayralardan   tashkil
topgan   bo‘lib,   jonsiz   va   hujayralari   ichki   moddalarsizdir.   Po‘st   urug‘ning   unib
chiqishi uchun zarur muhitni ta’minlaydi-namlik va issiqlikni o‘tkazmaydi. Buning
sababi   urug‘   qobig‘i   to‘qimalari   lipidlardan,   mumlar   va   mumsimon   moddalar
kiradi.   Ayrim   quruq   meva   po‘stlari   po‘kaksimon   devorchalari   bo‘shlig‘ida   havo
yoki   saqichsimon   moddalar   bo‘ladi.   Pishib   yetilgan   davrda   bunday   po‘st
to‘qimalari   qotib,   nihoyatda   mustahkam   bo‘ladi.   Ayrim   xollarda   meva   po‘stlari
yorilsa ham urug‘ po‘sti saqlanib qoladi. Chunki urug‘ po‘sti moyli mag‘izli qismi
bilan   bitib   ketgan   bo‘lishi   mumkin   (zig‘ir),   lekin   ko‘proq   ular   bir-biriga   tegib turadi (soya, kunjut,chigit).
Turli   moyli   urug‘lar   meva   po‘stlari   tarkibiga   kiruvchi   ayrim   kimyoviy
moddalari bilan ham farq qiladilar. Masalan zig‘ir meva po‘stida shilliq moddalar
bo‘lsa, boshqalarida fenol va shunga o‘xshash moddalar uchraydi.
Agar pishib to‘kilgan urug‘larning meva po‘sti ochilib ketmaydigan bo‘lsa,
urug‘   qobig‘i   to‘qimalarimurtak   va   endospermnikiga   o‘xshash   ancha   yumshoq
bo‘ladi.   Aksincha   agar   pishib   yetilgan   urug‘ning   meva   po‘sti   ochilib   ketadigan
bo‘lsa,   bunday   moyli   urug‘lar   urug‘   qobig‘i   to‘qimalari   meva   po‘stinikiga
o‘xshash   ancha   mustahkam   bo‘ladi.   Ko‘p   xollarda   qayta   ishlanayotgan   moyli
urug‘lar   quruq   urug‘   po‘stiga   ega   bo‘lishadi.   Suvli   po‘stloqli   urug‘lar   odatda
qadimiy evolyusion o‘simliklarda uchraydi.
Murtak-embrion xoldagi o‘simlik, unda muriak xoldagi o‘simlikning barcha
vegitativ organlari (ildiz va novdalar) bo‘ladi. Ildizdan kurtakkacha o‘sish zonasi-
murtak   poyachasidir.   Murtakning   asosiy   to‘qimalari   silindrsimon   hujayralardan
tashkil   topgan   bo‘lib,   shu   to‘qimalar   asosan   texnologik   jarayonlardagi
maydalashga ancha chidamlidir.
Murtakdagi   dastlabki   barglar   o‘ziga   xos   to‘zilishga   ega   va   ular   urug‘palla
barglar   deyiladi.   Murtakdagi   urug‘pallar   soniga   ko‘ra   bir   va   ikki   pallali   deb
ataladigan ikki sinfga bo‘linadi.
Urug‘pallalar ikki xil to‘qimadan tashkil topgan bo‘ladi: o‘rab turuvchi
(tashqi   va   ichki   epidermis)   va   asosiy   urug‘pallani   o‘rta   qismida   o‘tkazuvchan   va
mexanik to‘qimalar bo‘lib ulardan yaproq tolalari paydo bo‘ladi. Asosiy to‘qimalar
ko‘p   qatorli   cho‘zinchoq,   radial   joylashgan   hujayralardan   tashkil   topgan.   Murtak
ichidagi   kurtakcha   asosan   urug‘ning   unib   chiqishiga   yaqin,   uchli   tarafida,
urug‘pallalar orasida joylashgan bo‘ladi.
Turli   xil   moyli   urug‘larning   murtaklari   asosan   bir   turdagi   plandagi   bo‘lib,
tashkil qiluvchilarning rivojlanish darajasi  va o‘lchamlari bilan farq qiladi. Asosan
bu   urug‘pallalarga   tegishli   farq.   Endospermasi   bo‘lmagan   kungaboqarlarda
urug‘pallalar qalin etli, chunki asosiy to‘plangan yog‘simon va oqsil moddalar shu
yerda bo‘ladi. CHigitda   urug‘palla   yupqa,   lekin   yuzasi   katta,   chunki   urug‘palla   o‘ralgan
xolda bo‘ladi.
Endospermasi yaxshi rivojlangan ( kanakunjutda) urug‘pallalar yupqa ikkita
yaproqcha xolida endosperm orasida joylashgan bo‘ladi.
Endosperm-gulli   o‘simliklardagi   qo‘sh   urug‘lanish   hodisasida   muhim
biologik ahamiyatga ega.Murtak qopchasidagi ikkilamchi mag‘izning urug‘lanishi
endospermni   paydo   bo‘lishiga   sabab   bo‘ladi.   Endosperm   hayotiy   faol   to‘qima
tarzida   rivojlanadi.   Tez   bo‘linishi   natijasida   oziqlantiruvchi   to‘qimaga   aylanadi.
Endosperm murtakning rivojlanishida muhim ahamiyatga ega.
Endosperm   to‘qimasining   to‘zilishi   asosiy   murtak   to‘qimasiga   o‘xshash.
Endospermsiz  urug‘larda bu to‘qima  deyarli  bo‘lmay, qisman urug‘  qobig‘i  bilan
bitib ketgan bir, ikki qator hujayralar qavati xolida uchraydi.
CHigit   endospermi   urug‘pallari   o‘ramlar   orasidagi   tekislovchi   qatlam
to‘qima sifatida bo‘lib, uning qalinligi qatlamlar chuqurligiga bog‘liq. Zig‘ir urug‘i
endospermining   hajmi   murtak   hajmiga   teng.   Kanakunjut   endospermi   asosiy
to‘plovchi to‘qima bo‘lib, urug‘ qobig‘i ichidagi barcha bo‘shliqni egallaydi.
 ‘lar asosiy qismlari orasidagi o‘xshashlik va farq nimada?
Xo‘jayralarni   mikroskopik   to‘zilishi.   Xo‘jayralarni   tashkil   qiluvchilar:
xo‘jayra   pusti,   yadro,   sitoplazma,   aleyron   donachalar,   Xo‘jayraning   tarkibiy
elementlari.   Moyli   urug‘lar   xo‘jayra   sitoplazmasidagi   moyning   holati.   O‘simlik
xo‘jayrasida   zaxira   oqsil   moddalarning   tuplanishi.   Mineral   moddalarning
to‘planishi. II.1 Moyli mevalar va urug‘lar
Moyli   mevalar   va   urug‘lar   to‘ q imalari   ularning   funk s iyalarini   bajaruvchi
yuzlab xujayralardan tashkil  t o p gan. Strukturasi va funk s iyalariga ko‘ra xujayralar
ko‘plab   turlarga   bo‘linadi.   Odatdagi   o‘simlik   xujayrasi   -   bu   asosiy   (to‘plovchi)
tukimalarning   xujayralari   bo‘lib,   unda   barcha   metabolik   jaraënlar   amalga   oshadi.
O‘rab   turuvchi   to‘qimalar   hujayralari   o‘zlarining   funksiyalariga   kura   tula   yoki
qisman    metabolik aktivligi sust   bo‘ladi. X ujayralar shakli, xajmi, kimëviy   tarkibi
bilan farqlanadi. Bu esa tukima,o‘simlik turi va yoshiga boglikdir, ammo o‘simlik
xujayralari   uchun   birday   to‘zilishini   saklab   qoladi.   Masalan,   ayrim   urug‘larning
moyli tukimalari xujayralari   o‘lchamlari quyidagicha farqlanadi:    ( o‘ lcham birligi
-   mkm )
Urug‘ turi                moyli to‘ qim a turi                  buyi              eni
Zig‘ir                       urug‘palla                               29,1               13,1
Kungabokar              urug‘palla                              53,3              21,1
CHigit                         urug‘palla                              27,7              16,9
Kanakunjut             endosperm                               58,4              40,4
Soya                        urug‘aalla va endosperm         68,4               23,5
Elektron   mikroskopda   xujayralar   molekulyar   ultrastrukturasi   o‘rganilganda
shu narsa anikdandiki, bir  xi l funk s iyali to‘kima xujayralar o q sil, lipid, uglevod va
bo shq a   birikmalari   barcha   o‘simlik   turlari   va   to‘qimalari   uchun   bir   x i ldir.
Ko‘zatilgan   farq   asosan   mahsus   molekulalar   to‘plamida   bo‘lib,   birinchi   navbatda
har   bir   organizmning   o‘ziga   xos   xususiyatini   belgilovchi   fermentlari   to‘plamida
ekanligi aniqlandi.
Urug‘   to‘kimalari   xujayralarining   ikkita   asosiy   elementi   bor   bu   –xujayra
devorchasi   va   protoplast.   Hayvonot   organizmi   xujayrasi   devo rchasidan   far q li
o‘simlik xujayrasi  devorchasi   qa tti q . Xujayra devorchasi  protoplastni  o‘rab turadi
va   mexanik   tayanch   vazifasini   bajaradi.   Xujayra   devorchalari   ikkita   tashqi
(birlamchi)   va   ichki   (ikkilamchi)   qatlamdan   to‘zilgan.   Xujayraning   birlamchi
devorchalari   orasidagi   joy   xujayralar   aro   qatlam   deyiladi.   Qo‘ shni   xujayralar o‘zaro   birlamchi   devorchalarning   maxsus   qi smlari   or q ali   ta’sir   q iladilar.
Xujayralararo   bo‘shliq   umumiy   xujayralararo   sistemani   tashkil   etib,   o‘simlik
to‘ qi masini   tash qi   atmosfera   bilan   bog‘laydi.   Havo   shu   bo‘shliq   orqali   barcha
xujayralarga   yetib   kislorod   bilan   ta’minlaydi.   Xar   bir   xujayra   bosh q asi   bilan
plazma desmalari  ërdamida bo g‘ langan bo‘ladi (bu kanallar diametri 16-20 nm).
Moy  tutuvchi  to‘qima  xujayralarining  devorchalari   asosan  yupqa,  lekin  har
xil   urug‘larniki   turli   qalinlikda   bo‘ladi.   Masalan,   loviya   xujayrasi   devorlari   eng
kalin,   chigitniki   eng   yupqa.   Boshqa   moyli   urug‘lar   xujayra   devorchalarining
o‘lchami   0,4   dan   0,94   mkm   gacha   ekanligini   quyidagi   jadvaldan   ko‘zatish
mumkin:
Moyli uru g‘ l ar xujayra devorchalarining  q alinligi , mkm. 
Uru g‘ ing nomi              moyli to‘ q ima turi                  qalinligi
Kanakunjut                 endosperm                                   0,4 ... 0,42
Zi g‘i r                           uru g‘p alla va endosperm          0,32...0,4
Kungaboqar                  uru g‘ palla                               0,54...   0,8
Soya                              uru g‘ palla va endosperm        1,29...1,30
CHigit                           urug‘palla                                     0,3
Moylarni   ajratib   olish   texnologiyasi   moyli   urug‘ni   tayërlash   jaraënida   shu
devorchalarning   maksimal   sindirilishiga   erishishga   asoslangan.   Shuning   uchun
turli   moyli   urug‘lar   xujayra   devorchalari   qalinligi   orasidagi   far q ,   ularning   xar
biridan moy ajratish jaraëniga har xil energiya sarfini belgilaydi.
Quritilgan   urug‘larda   xujayralarning   devorlar   aro   qatlami   kislorodga
nisbatan ko‘prok  C O
2  gazi bilan to‘la bo‘ladi.
Xujayra   devorchalari   mustaxkamligini   uning   tarkibiga   kiruvchi   polisaxaridlar:
sellyuloza, pektin va gemitsellyuloza ta’minlaydi. Bir-biriga tegib turuvchi xujayra
devorchalari pektin moddasiga boy bo‘lgan modda bilan qotirib ëpishtirilgan.
O‘saëtgan   xujayra   devorchasi   metabolik   aktiv   xolatda   bo‘lib,   sitoplazmadan   kam
farqlanadi.   Fa q at   o‘sishdan   to‘xtagan   xujayra   devorchalari   bioximik   aktivligi   tez
susayib, xujayralar aro bog‘liqlik faqat plazmadesmalar orqali amalga oshadi.   Meva   po‘sti   va   urug‘lar   k o big‘i   tu q imalarining   xujayralari   asosiy   moy
tutuvchi tu qi ma xujayralaridan farq qiladi. Urug‘ pishishi  bilan uning po‘sti qotib
boradi.   Bunga   sabab   po‘st   to‘kimasi   xujayraning   lignin   moddasi   bilan   to‘lib
borishidir.   Ëg‘ochsimonlashib   qolgan   po‘st   (kobig‘)   xujayrasi   o‘ladi   va   bunday
kobig‘ uru g‘n i tashqi ta’sirlardan sa q laydi.
Undan tash q ari kobig‘ xujayrasi devorchalarida po‘kaklashish jaraënida lipid
tabiatiga   ega   bo‘lgan,   gidrofob   suberin   moddasi   paydo   bo‘ladi.   Suberin   bilan
to‘lgan   urug‘   qobig‘i   xujayrasining   devorchalarida     h aët   to‘xtaydi,   ya’ni
xujayralarning   o‘zi   o‘lib,   mustaxkam   o‘lik   xujayralar   to‘kimasini   hosil   qiladi.
Urug‘   va   meva   po‘stlarining   atmosfera   Bilan   chegaralangan   xujayralarining
devorchalarida gidrofob polimer -  kutin  moddasi bo‘lib, bunday xujayralar maxsus
kutikula to‘qimasini xosil qiladi. Kutikulaning o‘zi uch  qavatli  bo‘lib, tashqi  qavat
(mumli),   o‘rta   (kutinlashgan)   va   ichki   qavat   (kutin,   mum,   polisaxarid   va   ozroq
oqsildan   tashkil   topgan).   Bu   tu q imada   modda   almashinish   jaraëni   ancha
sustlashadi lekin to‘xtamaydi.
              Protoplast   s itoplazma   va   bir   ëki   bir   nechta   vakuolidan   tashkil   topgan.
S itoplazma ichida  yadro  va bir qancha   organellalar  joylashgan bo‘ladi. Mikroskop
ostida   ko‘zatilganda   o‘saëtgan   ëki   pishaëtgan   uru g‘   xujayrasi   sitoplazmasi   ichida
zarrachalari   bo‘lgan,   tini q   yarim   suyu q   massa   holida   ko‘zatiladi.   Ësh   xujayrada
yadro   markazda   joylashgan   ko‘rinsa,   pishgan   urug‘   xujayrasida   yadro   xujayra
devorchasiga kattalashgan vakuoli tomonidan surib  qo‘ yilgan holatda ko‘rinadi. 
Vakuol  - protoplastning  s itoplazma  q ismidan membrana ërdamida ajratilgan
q ismi   bo‘lib,   o‘saëtgan   o‘simlikda   bu   qism   suvda   erigan   noorganik   i onlardan,
uglevodlardan,   organik   kislotalardan,   alkaloidlar,   fenol   birikmalaridan   tashkil
topgan.   Pishib   yetilgan   va   namligi   kamaygan   urug‘   xujayrasida   bu   birikmalar
kristallar   (oksalat   kaldiy,   oksillar)   va   amfotir   qatlamlar   xosil   qiladilar.   Vakuol
metabolik   aktiv   xujayra   mustaxkamligini   ta’minlaydi.   Pishaëtgan   urug‘   xujayrasi
vakuolilarida o q sil tanachalari ëki aleyron zarrachalari ko‘rinishida zaxira oqsillari 
hamda urug‘ to‘kimalarini har xil mikroorganizm va qumirsqalardan ximoyalovchi
alkaloiddar, glikozidlar saponinlar va boshqa moddalar to‘planadi. Elektron mikroskop ërdamida xujayra o‘rganilganda uning tarkibi murakkab
to‘zilganligi va sitoplazma xilma xil organoidlaridan to‘zilganligini (mitoxondriya,
xloroplast, plastida, ribosoma, mikrotanachalar va hokazo) ko‘rish mumkin.
                Metabolik   aktiv   xujayralarning   sitoplazmasi   murakkab   to‘zilishga   ega.
Sitoplazma tarkibiga kiruvchi modda   sitozol   deyiladi. Barcha kimëviy reaksiyalar
tirik xujayrada laboratoriya sharoitlaridan farqli o‘ziga xos sharoitlarda boradi.
Bu   reak s iyalar   biomembranalar   bilan   chegaralangan   kichik   xajmlarda
boradi. Biomembranalar xujayra organoidlarining asosiy koponentidir. Ular polyar
lipidlardan:   fosfolipid,   glikolipid   va   sterollardan   tashkil   topgan   bikatlam   bo‘lib,
orasida fermentlar joylashgan. Bu moddalarning gidrofil   q ismi qatlamlar yuzasida
bo‘lib, qatlamlar orasida qisman bir-birini   qop l ab   tutashgan gidrofob qismlar ëtadi.
(ëg   kislotalari   qoldiqlari)   Oqsil   tabiatiga   ega   bo‘lgan   fermentlar   lipidli   biqatlam
bo‘lgan   biomembrananing   gidrofil   yuzasining   har   ikki   tomoniga   singgan   xolda
joylashadi.   Biomembranada   lipidlar   va   oqsillar   to‘xtovsiz   xarakatda   bo‘lishlari
mumkin.   Oxirgi   tasavvurlarga   ko‘ra   biomembrana   oddiy   temperaturada   suyuk,
kristall   strukturaga   ega.   Biomembrana   lipidlari   ëg‘   kislotalari   qoldiqlarining
to‘yinmaganlik   darajasi     uning   normal   ishlash   qobiliyatini   temperaturaga
bog‘liqligini   belgilaydi.   Haro ra t ning   pasayishi   biomembrana   q ovushqoqligini
oshirib,   qatti q   gelsimon   x olatga   o‘tish i ga   va   funk s iyasining   pasayishiga   sabab
bo‘ladi.   Shuning   uchun   o‘simliklar   tash q i   muhit   harorat iga   moslashgan   ëg‘
kislotalar   sintezlaydi .
Xujayra   organoidlaridan   yana   biri   va   ancha   kattasi   bu   uning   yadrosidir.
Yadro ning   atrofi   ikki   q avat,   diametri   90   nm   bo‘lgan   ko‘p   sonli   g‘ovakli
biomembrana bilan o‘ralgandir. Bu teshikchalar or q ali yadro va  s itoplazma orasida
modda almashinish jaraëni boradi. Yadroning ichida yadrocha bo‘lib, u yerda o q sil
sintezining birinchi bosqichi boradi va zarur bo‘lgan RNK joylashgan. Yadrodagi
fermentlarning   sintezi   butun   xujayradagi   modda   almashinish   jaraënini   belgilaydi.
Xujayrada   lipidlar,   oqsillar,   uglevoddar   va   ular   birikmalarining   xosil   bo‘lishi
avvalambor   yadroda   sintezlanadigan   o q sillar   -   fermentlar   turi   va   aktivligiga
bog‘li q . Hujayra   organo i dlaridan   yana   biri   -   mitoxondriyalar.   Ular   xujayrani
moddalarning   oksidlanishi   (nafas   olish)   hisobiga   energiya   bilan   ta’minlaydilar.
Mitoxondriya   tashqarisi   silli q   va   ichkarisi   burmali   biomembranaga   o‘ralgan.
Tashqi   qavat   70%   o q sil   va   30%   polyar   lipiddan,   ichki   qavat   15%   o q sil   va   85%
polyar   lipiddan   tashkil   topgan.   Mitoxondriyaning   o‘ziga   xos   xal q asimon   DNK
molekulalari bo‘lib, shular asosida u o‘z oqsilini sintezlaydi. Mitoxondriyalarning
o‘simlik xujayrasida paydo bo‘lishi to‘g‘risida ancha kizi q arli fikrlar mavjud.
Xujayra organoidlaridan yana biri -   plastidalar.   Bu organoidlar fa q at o‘simlik
xujayralariga   xos   bo‘lib,   ulardan   eng   muhimi   xloroplastlardir.   Ular
mitoxodriyalardan   farqli   ravishda   xujayrani   kuyosh   energiyasini   kimyoviy   bog‘
energiyasiga   aylantirish   orqali   energiya   bilan   ta’minlaydilar.   Xloroplastlar
tarkibiga   xlorofillar   kiradi.   Plastidalar   ham   mitoxonriyalarga   o‘xshash   ikki
q atlamli   membranaga   ega   va   musta qi l   o qs il   sintezlaydi.   Plastidalarda
xlorofillardan   tashqari   karatinoidlar   (xloroplastlar)   rangsiz   leykotsitlar   mavjud   va
ular   bir-   biriga   aylanadi.   Shuning   uchun   pishayotgan   uru g‘n ing   rangi   yashildan
sarig‘ga  o‘ zgaradi.
Xujayra   organoidlaridan   yana   biri   -   endoplazmatik   retikulum.   Xujayra
yadrosidan   so‘ng   eng   yirik   organoid.   Ular   membranalardan   hosil   bo‘lgan
kanalchalar   uch   o‘lchamli   labirintlar   ko‘rinishiga   ega.   Labirintlar   orasidagi
bo‘shliqlar   sisternalar   deyiladi.   Ikki   xil   retikulumlar   bo‘lib,   g‘adir-budir
retikulumda   organoidlardan   ribosomalar   joylashadi   va   ular   oqsil   sintezini
ta’minlaydi.   Silli q   retikulumda,   ya’ni   sisternalarda   lipiddar   va   boshqa   moddalar
sintezi boradi.
Diktiosomalar   yoki   Goldji   apparata   deb   nomlangan   biomembranalar
to‘plamining   funksiyasi   xujayrada   sintezlangan   maxsulotlarni   xujayra   tashqi
biomembranasiga   tashishdan   iborat.   Ular   retikulum   va   xujayraning   chiqaruvchi
sistemasiga bog‘langan.
Mikrotanachalar   -   xujayra   organellalari   sferik   yoki   yumaloq   diametri
0,2...1,5   mkm   va   bir   qavat   biomembrana   bilan   o‘ralgan   o‘simlik   xujayrasining
tarkibiy   qismidir.   Bo‘lardan   sferasomalarda   zaxira   lipidlari   sintezlanadi   va to‘planadi,   bo‘lardan   glikosomalarda   esa   lipidlar   uglevodlarga   aylanadi.   Turli
moyli   o‘simliklar   sferasomalari   bir-biriga   yaqin   kimyoviy   tarkibga   ega.
Triglitseridlar   ularning   80-90   foizini   tashkil   qiladi.   Sferosomalarda
uchglitseridlarning sintezini ta’minlovchi fermentlar mavjud.
O‘simlik tanasining boshqa xujayralaridan farqli pishgan moyli urug‘ moyli
to‘qimalari   xujayralarining   butun   xajmi   zich   taxlangan   sferosomalarga   to‘lgan.
Quruq urug‘larda esa vakuolilar umuman yo‘q.
Evolyusion   taraqqiyot   davomida   o‘simliklar   tashqi   muhitga   yaxshi
moslashgan.   Ularning   bu   munosobati   modda   almashinishi   orqali   amalga   oshib,
o‘simlaklarning   fiziologik   holati,   tashqi   muhit   sharoiti   va   o‘simlik   kimyoviy
tarkibiga   bog‘liq.   O‘simliklarning   tashqi   muhit   bilan   bog‘liqligi   hayvonlarning
tashqi   muhit   bilan   bog‘liqligiga   nisbatan   ancha   kuchli,   chunki   hayvonlar   zarur
bo‘lgan vaqtda og‘ir, noqulay va iqlim sharoitidan qochishlari mumkin. 
O‘simliklarning tashqi muhit sharoitiga moslashish xususiyati nihoyatda xilma-xil
bo‘lib, ularning hammasi saqlanib qolish maqsadiga yo‘naltirilgan. 
Moyli   o‘simliklar   va   ular   urug‘larning   kimyoviy   tarkibi   tashqi   muhitning
to‘xtovsiz   ta’siri  ostida   hosil  bo‘ladi.  O‘simlik   xo‘jayrasi  tashqi   muhitning  salbiy
ta’siriga   energiya   sarf   qilib,   qaro‘ilik   ko‘rsatadi.   Yig‘ib   olingan   ya’ni   o‘simlik
bilan   aloqasi   o‘zilgan   urug‘larda   tashqi   energiya   manbayi   o‘ziladi.   Bunday
urug‘larning   barcha   moslashish   va   himoyalanishuchun   bo‘lgan   energiya   ichki
zaxira   moddalarning   parchalanishi   hisobiga   hosil   bo‘ladi.   Shuning   uchun
urug‘larning javob reaksiyalarning xarakteri ularning yig‘im terimgacha to‘plagan
zaxira   moddalarning   kimyoviy   tarkibiga   bog‘liq.   Ularning   asosiy   energetik
moddasi   zaxira   lipidlar   bo‘lgani   uchun,   ularning   tashqi   muhitning   o‘zgarishiga
bo‘lgan reaksiyasi lipid kompleksining o‘zgarishiga loib keladi. 
Moyli   o‘simliklarning   o‘stirilish   joyining   geografik   o‘rniga   hos   bo‘lgan
temperatura, yorug‘lik, namlik va boshqalar urug‘da yig‘iladigan moyning miqdori
hamda lipid kompleksi va yog‘ kislota ta’sir qiladi. 
S.A.   Ivanov   turli   geografik   kengliklarda   o‘stirilgan   ko‘pchilik   moyli
o‘simliklarning   kimyoviy   tarkibini   ko‘zatib,   shimolrokka   ekilgan   o‘simliklarda moyhosil bo‘lish jarayonlari kuchayadi, degan xulosoga keladi.
Masalan,   gorchitsa   urug‘ida   moy   mig‘dorining   o‘zgarishi   ko‘zatilib,   shimoliy
rayonga   ekilgan   o‘simlikda   (G‘arbiy   Sibir)   moy   miqdori   40...50%   bo‘lsa,
janubroqda (O‘rta Volga bo‘yida) 30...33% ni tashkil qilishini aniqlagan. 
Urug‘dagi moyning miqdoriga o‘simlikning okean satxidan balandlikda o‘stirilishi
ham to‘g‘ri proporsional ta’sir qiladi. 
Keyingi olib borilgan tadqiqotlar shuni ko‘rsatdiki, o‘simliklarning geografik o‘rni
moyning   miqdorinigina   emas   balki   uning   triglitserid   tarkibini   ham   belgilar   ekan.
Moy   miqdorining   ko‘p   bo‘lishini   taminlaydigan   tashqi   muhit   sharoiti,   uning
to‘yinmaganligining   yuqori   bo‘lishiga   olib   keladi.   Bu   xodisani   S.L.   Ivanov
shunday   tushuntiradi.   Past   temperaturalarda   o‘simliklarda   moyning   ko‘p   bo‘lishi
himoyalanish   reaksiyasini   oshiradi.   To‘yinmagan   yog‘   kislotalar   esa   past
temperadurada   qotib  qolmaydi,   bu  esa   o‘simliklarning   saqlanib   qolishiga   yordam
beradi.   Bunga   misol,   tropik   o‘simliklarning   ko‘pchiligini   moyi   qattaq,   o‘rta   va
shimolroq   kengliklardagi   o‘simliklar   suyuq   moylar   sintez   qiladi.   Lekin   ayrim
tropik o‘simliklar ham suyuq yog‘ sintez qiladi. Buni Ivanov: “Shu o‘simliklarning
sovuqqa chidamliligi” – deb tushuntiradi. Uning fikricha urug‘ning pishish davrida
moyning to‘planishiga va uning to‘yinmaganlik darajasiga asosan yerning namligi
va   tashqi   muhit   temperaturasining   pasayishi   ta’sir   qiladi.   Hozirgi   vaqtda   S.L.
Ivanov taklif qilgan shu qonuniyat qabul qilingan. 
Bu   hodisani   molekulyar   darajada   shunday   izohlash   mumkin:   xujayradagi
oqsillarning   xarakatchanligi   va   fermentativ   aktivligi   biqatlam   biomembranalar
tarkibiga kiruvchi lipidlarning qovushqoqligiga bog‘liq. Bu esa yog‘ kislotalarning
to‘yinmaganligiga va tashqi muhit temperaiurasiga bog‘liq. 
Urug‘larda   sintez   bo‘layotgan   yog‘   kislotalarning   to‘yinmaganligiga   sabab
to‘qimalardagi   kislorodning   parsial   bosimidir.   Bosimning   oshishi   shimolda   yoki
tog‘da   yetilgan   urug‘   moyining   yog‘   kislota   tarkibiga   o‘xshash
ko‘proqto‘yinmagan   bo‘lishini   belgilaydi.   Tqimadagi   kislorod   ikki   raqobatli
jarayonlarga   sarflanadi.   Nafas   olishga   va   yog‘   kislotalarning   oksidlanish
denaturatsiyasiga   sarflanadi.   Ikkinchi   jarayon   bu   to‘yingan   yog‘   kislotalarning to‘yinmaganlarga   aylanashi.   Past   temperaturali   sharoitda   pishayotgan   urug‘da
nafas   olishning   sustligi   sababli   kislorod   ko‘p   bo‘ladi   va   S
18:2 ning     va   S
18:1 dan   va
boshqa to‘yingan yog‘ kislotalardan hosil bo‘lishiga sarflanadi. 
                                                     C
18:1 +  ½ O
2  =  C
18:2 +  H
2 O 
Yuqoriroq   temperaturalarda   esa   (gazlarning   eruvchanligi   akmkyganligi   sababli)
urug‘   to‘qimalari   suyuqlari   tarkibida   kislorod   miqdori   kamayadi,   nafas   olish
jarayoni   kuchayadi.   Shuning   oqibatida   bor   kislorodning   hammasi   nafas   olish
jarayoniga sarflanib, yog‘ kislotalarning denaturatsiyasiga yetmaydi va urug‘larda
to‘yingan yog‘ kislotalar to‘planadi. 
Urug‘larda   ularning   hosil   bo‘lishidan   to   to‘liq   yetilish   davrigacha   bir   qancha
murakkab   o‘zgarishlar   yuz   beradi   va   maksimal   darajada   moda   almashinish
bosqichi  orqali tinch (pokoy)  holatga o‘tadi. Tinch holatdagi  urug‘ ta’sir  qiluvchi
ta’sirlarga   kuchli   qarshilik   xususiyatiga   ega   bo‘ladi.  Shuning   uchun,  ularni   sifatli
saqlash asosida ularning shu holatini asrab qolish yetib, urug‘lar tarkibidagi zaxira
moddalarni   to‘liq   saqlashni   ta’minlaydi.   Shu   bilan   birga   yetilish   davri,   to‘plash
jarayonining ahamiyatini tan olmay bo‘lmaydi, chunki ularning urug‘ni saqlashga
ta’siri   katta.   Urug‘   pishayotgan   davrda   undagi   moda   almashinish   maksimal
darajaga   yetib,   fermentlar   aktivligi   pasayishi   sababli   asta   sekin   kamayadi.
Fermentlar   aktivligining   pasayish   sababi   urug‘lar   tarkibida   lipidlar   miqdorining
oshib,   gidrofobligi   oshishi   natijasida   suvsizlanishidir.   Tinch   holatdagi   urug‘larda
fermentlar aktivligi minimal bo‘lib, modda almashinuvi urug‘ni yekish davrigacha
saqlanish uchun zarur bo‘lgan minimal qiymatga ega bo‘ladi. Namlik, temperatura
va   kislorod   ta’sirida   urug‘   murtagi   tinch   holatdan   chiqadi   va   o‘sa   boshlaydi.
Asosiy   to‘qimalardagi   zaxira   moddalarini   juda   tez   sarf   bo‘lishi   hisobiga
o‘sayotgan   urug‘larda   moda   olmashinuvi   yuqori   intensivlikka   erishadi.
O‘simliklarda   moddalarning   tashqi   muhit   bilan   almashinuvi,   nafas   olish-
oksidlanuvchi   jarayon   hisoblanib,   zaxira   moddalarini   molekulalari   (moyli
urug‘larda   bu   lipidlar)   CO
2   gacha   oksidlanadi,   ma’lum   qismi   esa   bunda   energiya
sifatida   ATF   holida   to‘ilanadi.   Nafas   olishning   asosiy   metabolik   yo‘li   glikoliz
fotosintez   unib   chiqayotgan   urug‘lar   uchun   muhim   ahamiyatiga   ega.   Kislorodli glikoliz   tufayli   har   bir   molekula   geksozadan   2   molekula   pirovinograd   kislota,
NADH va ATF hosil bo‘ladi. 
Aerob   (kislorodli)   sharoitda   2   molekula   NADH   degidroginaza   fermenti   ta’sirida
oksidlanib   4   molekula   ATF   hosil   bo‘ladi.   Shunday   qilib,   6   molekula   ATF   hosil
bo‘ladi. 
Anaerob   (kislorodsiz)   sharoitda   NADH   atsetaldegidning   qaytarilishi   hisobiga
oksidlanib   etanol   hosil   bo‘ladi   (spirtli   achish).   Bu   jarayon   moyli   urug‘lari
kislorodsiz muhitda saqlaganda bo‘ladi. 
Aerob   sharoitda   pirovinograd   kislota   xujayra   sitoplazmasidan   mitoxondriyalariga
o‘tib,   glikoliz   jarayonidagi   ko‘ra   ancha   ko‘proq   ATF   hosil   qilib,   karbonat
angidridgacha oksidlanadi. Bu jarayon ikki bosqichda boradi. 
Birinchisida-pirovinograd   kislota   oksidlanish   orqali   dekarboksillanib   atsetil-KoA
(atsetil-koferment A)  hosil bo‘ladi:                   
CH
3 C-COOH+KoASH+HAD +
  =  CH
3 CSKoA + CO
2  + HADH + H +     
        O                                                     O
Ikkinchisida – atsetil KoA limon kislota siklida oksidlanadi.
Limon   kislota   sikli   atsetil-KoA   ninig   shavelsirka   kislota   b ilan
kondensatlanib,   limon   hosil   bo‘lishidan   boshlanadi.   So‘ngra   limon   kislota   ikki
marta   oksidlani   dekarboksillanishga   uchrab,   shu   vaqtda   atsetil-KoA   karbonat
angidridgacha   oksidlanadi.   Limon   kislotali   bir   siklda   15ta   ATF   molekulasi,
geksoza   molekulasining   to‘liq   oksidlanishi   natijasida   esa   36ta   ATF   molekulasi
xosil   bo‘ladi.   Moyli   o‘simliklar   xo‘jayrasida   limon   kislota   sikli   glioksilat   sikli
bilan   to‘ldirilgan.   Limon   kislota   sikliga   o‘xshash   glioksilat   siklida   atsetil-KoA
shavelsirka kislota bilan reaksiyaga kirishib, limon kislota hosil qiladi. Bu sillning
o‘ziga   hosligi   shundaki,   izolimon   kislota   bosqichma-bosqich   glioksilat   kislota
so‘ngra olma kislotasiga va shavelsirkaga aylanib, sikl tugaydi. Glioksilat siklining
fermentlari   faqat   lipid   to‘plovchi   o‘simlik   hujayralaridagina   bo‘ladigan
glioksisomalarda   to‘planadi.   Moyli   urug‘lar   unib   chiqish   vaqtida   erkin   yog‘ kislotalar   glioksisomalarga   o‘tib,   KoA   li   birikmalariga   aylanadilar.   So‘ngra   yog‘
kislotalarni   beta-oksidlovchi   fermentlar   ta’sirida   yog‘   kislotalar   atsetil   –   KoA
gacha oksidlanadilar. 
Shunday   qilib,   limon   kislota   sikli   (mitoxondriya)   va   glioksilat   sikllari
(glioksisoma) hujayraning turli organellalariga boradi. 
Limon   kislota   sikli   bilan   bir   qatorda   glyukoza   parchalanishining   boshqa
yo‘llari mavjud. Masalan, fosfoglyukonat sikli. Bu siklning limon kislota siklidan
farqi   shundaki,   fosforlangan   glyukoza   ikkita   uch   uglerodli   molekulalarga
bo‘linmay,   glyukoza   –   6   –   fosfat   hosil   bo‘lib,   tezda   anaerob   oksidlanishga
uchraydi   va   fosfoglyukon   kislota   hosil   bo‘ladi.   Oxirgi   mahsulotdan   karbonat
angidrid   ajralib,   nuklein   kislotalar   sintezi   uchun   zarur   bo‘lgan,   pentozalardan
ribozaning fosforli birikmasi hosil bo‘ladi. 
Shunday qilib, o‘simlik organizmida bir – biriga bog‘liq bo‘lgan, murakkab
sistemaga   birlashgan   glyukozaning   oksidlanishi   orqali   o‘zgarishini   ta’minlovchi
bir   necha   alternativ   yo‘llari   mavjuddir.   Bu   reaksiyalarning   oraliq   mahsulotlari
boshqalari uchun boshlang‘ich modda bo‘ladi. 
Bu   sikllarning   reaksiyalari   nihoyatda   tez   borishining   sababi,   ularni
katalizlovchi fermentlar, xujayraning ma’lum joyida, bir – biriga yaqin joylashgan
va   har   bir   reaksiya   xujayraning   ma’lum   joyiga   boradi.   Masalan,   mitoxondriyada
fosforlash, qayta taminlash va yog‘ kislotalarning oksidlanish jarayonlari boradi va
hokazo. II.2  Yog‘li urug‘lar sifatini baholash va urug‘larning texnik-kimyoviy tahlili
Moyli   o‘simliklar   urug‘larining   asosiy   sifat   ko‘rsatkichlari   va   davlat
standartlari   prinsiplari.   Urug‘   va   urug‘   massasining   texnologik   xossalari.   Urug‘
massasining   tarkibi.   Urug‘   va   urug‘   massasining   fizik-mexanik   xossalari.
Sochilish   darajasi,   zichligi,   tabiiy   va   absolyut   massasi.   Urug‘   massasining   fizik-
kimyoviy   xossalari   (namlik,   moylilik).   Gigroskopik   xossalari.   Sorbsiyalash
qobiliyati.
Xalq xo‘jaligida  ishlatilishiga  ko‘ra  moyli   o‘simliklar   bir   necha   guru h larga
bo‘linadi.   Agar   o‘simlik  fa q at   uru g‘ idan  moy   olish   ma q sadida   o‘stirilsa   va  uning
bosh q a   ma h sulotlari   ikkilamchi   bo‘lib,   moyiga   nisbatan   q adrsiz   bo‘lsa,   bunday
O ‘ SIMLIKNI   asl moyli o‘simlik deb atash mumkin. Kungabo q ar, kunjut, maxsar va
tung o‘simliklari asl moyli o‘simliklar  hisoblanadi.
                  Ikkinchi   guruh   o‘simliklari   tolali-moyli   o‘simliklar   bo‘lib,   bu   o‘simliklar
urug‘laridan   moy   olish   yagona   maksad   emas.   Bu   o‘simliklardan     tola   olish   ham
muhim axamiyatga ega. Tolali-moyli o‘simliklarga paxta, zig‘ir va kanop kiradi.
                    1860   yilgacha   paxta   faqat   tolasi   uchun   ekilib,   chigit   esa   paxta   tozalash
zavodlarining   chiqit   mahsuloti   hisoblangan.   Chigitdan   moy   olish   boshlanganiga
130   yil   bo‘lgan   bo‘lsa   ham,   uning   moyliligi   deyarli   o‘zgarmadi.   Chunki,   paxta
seleksiyasi   faqat   uning   tolasi   sifatini   yaxshilashga   yo‘naltirilgan.   Kungaboqar
urug‘ining moyliligi oxirgi 30 yilda deyarli ikki barobar oshirilgan.
                    Zig‘ir   o‘simligidan   olinadigan   ham   tola   sifatini   yaxshilashga,   ham
urug‘ining   moyliligini   oshirishga   bir   xil   ahamiyat   berilmokda.   Lekin   maksimal
mi q dorda   texnik   moy   olish   maksadi,   bu   moyli   uru g‘ ning   moyliligini   oshirishga
olib keldi.
                      Uchinchi   guruh   o‘simliklari   efirli-moyli   o‘simliklar   bo‘lib,   ularning
urug‘larida moy bilan birga efir moylari bor. Bunday urug‘lardan olinadigan moy
ikkilamchi,   qimmati   pastroq   mahsulot   bo‘lib,   urug‘dan   efirlardan   keyin   ajratib
olinadi.   Bu   guruh   o‘simligiga   koriandrni   misol   qilish   mumkin.   Uning   urug‘i
tarkibidan   efir   moylari   ajratilib,   so‘ngra       ajratilgan   moy   texnik   maqsadlarda qo‘llaniladi.
                        To‘rtinchi   guruh   o‘simliklari   oqsil-moyli   o‘simliklar   bo‘lib,       ularning
urug‘ida   ko‘p   moy   bo‘lishi   bilan   birga,   urug‘ning   lipid   bo‘lmagan       qismi   xalq
xo‘jaligi uchun qimmatli mahsulot hisoblanadi. Bunday urug‘larga, tarkibida oson
hazm bo‘luvchi oqsillarga boy bo‘lgan, soya va yer yongokni misol kilish mumkin.
                        Yana   bir   guruh   o‘simliklar   ziravor-moyli   o‘simliklar   bo‘lib,   ular
urug‘larining   lipid   bo‘lmagan   qismidan   mahsus   ta’m   beruvchi   moddalar   olinadi
(gorchitsa).
                      Sanoat   ahamiyatiga   ega   bo‘lgan   o‘simlik   moyli   xom   ashyolari   -   moyli
urug‘lar va mevalar sifati davlat standartlari bilan belgilangandir.Unda   moyli xom
ashyolarga, ularni saqlash va qayta ishlab moy olish texnologiyalariga aniq texnik
talablar belgilangan.
           Moyli ururlarga standart asosiy 5 bo‘limdan tashkil topgan: aniqlash, tovar
klassifikatsiyasi,   texnik   shartlar,   sifatni   aniqlash   usullari,   saqlash   va
transportirovka qilish.
1  - bo‘limda   urug‘ni ishlatish maqsadi aniqlanadi.
2   - bo‘limda     tovar     klassifikatsiyasi      bo‘lib,     unda     urug‘ning     botanik     va
morfologik belgilariga, biologik o‘ziga xosligi yoki o‘stirilgan rayoniga ko‘ra turi
aniqlanadi.   Ma’lum   turdagi   urug‘da   5,   10,   15%   ko‘rsatkichlar       bilan
chegaralangan   boshqa   turdagi   urug‘lar   (aralashgan   xolda)   normasi   ko‘rsatilgan.
Agar   aralashgan   urug‘larning   miqdori   belgilangan   normalardan   oshiq   bo‘lsa,   bu
urug‘lar   massasi   turli   urug‘lar   aralashmasi   deb   nomlanadi   va   asosiy   hamda
qo‘shimcha urug‘larning (%) miqdori ko‘rsatiladi.
3-bo‘limda   urug‘lar   sifat   ko‘rsatkichlariga   qo‘yiladigan   talablarning   miqdor
kattaliklari ro‘yhati keltirilgan. Shu talablar asosida, urug‘ning namligi, ifloslanish
darajasi, mikroorganizmlar miqdori va boshqa ko‘rsatkichlari bo‘yicha, uning sifat
guruhi   aniqlanadi.   Shu   bo‘limning   o‘zida   moyli   urug‘lar   massasida   bo‘lishi
mumkin bo‘lgan moyli qo‘shimchalar va iflosliklarning to‘liq ta’rifi berilgan.
4   -   bo‘limda   standartlarni   aniqlash   uchun   qo‘llaniladigan   moyli   urug‘lar   sifat
ko‘rsatkichlarining talablar ro‘yxati kiritilgan. 5 - bo‘limda aniqlangan navli urug‘ni joylash va saqlash prinsiplari bayon etilgan.
              Moyli   urug‘lar   massasi   millionlab   urug‘lardan   tashkil   topganligi   uchun,
ularning   o‘rtacha   ko‘rsatkichi   tushunchasi   ishlatilishi   mumkin.   Urug‘   va
mevalarning   xususiyatlari   ularning   morfologiyasi,   anatomiyasi   va   kimyoviy
tarkibiga bog‘liq bo‘lib, har bir moyli o‘simlik uchun o‘ziga xosdir.   Uru g‘ larning
texnologik   sifatini   fizik-mexanik,   fizik-kimyoviy   va   fiziologik   (biologik)
ko‘rsatkichlar belgilaydi.
              Har   bir   urug‘ning   fizik-mexanik   xossalariga   uning   geometrik   shakli   va
o‘lchamlari, nisbiy zichligi, aerodinamik, dielektrik va boshqa xossalari kiradi. Bu
xossalar   urug‘larni   terimdan   keyingi   qayta   ishlash,   saqlash   va   texnologik   kayta
ishlash jarayonlaridagi masalalarni hal qilishda muhimdir. Bir dona urug‘dan farqli
ravishda   urug‘lar   massasi   yangi   xususiyatlarga   ega   bo‘ladilar.   Bo‘larga   urug‘lar
massasining   sochiluvchanligi,   sochma   zichligi,   g‘ovakligi,   hajmiy   og‘irligi   va
boshqalar kiradi.
               Urug‘larning geometrik shakli  va o‘lchamlariga ko‘ra saqlash  xonalarining
turlari,   texnologik   uskunalarning   ishchi   qismlari,   hamda   saqlash   va   qayta   ishlash
usullari tanlanadi.
                Aynan   bir   moyli   urug‘ning   o‘lchami   qancha   katta   bo‘lsa   (yirik   bo‘lsa),
shunchalik uning texnologik sifati yaxshi bo‘ladi.
Urug‘lar bir biridan xajmi bilan farq qilsa, urug‘lar  YIG ‘ INDISI   boshqa urug‘lardan
tabiiy   va   absolyut   og‘irligi   bilan,   sochiluvchanligi   va   shunga   o‘xshash   fizik
ko‘rsatkichlar bilan farq qiladi.
        Bir dona urug‘ning o‘lchamlari uning og‘irligi bilan o‘zviy b OG ‘ LIQ .   Shuning
uchun   urug‘larning   og‘irligini   o‘lchash   uchun   «absolyut   og‘irlik»   tushunchasi
kiritilgan.   Bu   1000  dona   ururning  0%   namlikdagi   yoki   absolyut   quruq  xolatidagi
og‘irligi   (foizda   ifodalangan   namlikga   mos   grammlarni   o‘lchangan   og‘irlikdan
ayirgandagi). Buni aniqlash uchun quyidagi formuladan foydalaniladi:
                                            A = a (100 - s ) / 100       / g /
Bu yerda,   a - 1000 ta o‘z namligiga ega bo‘lgan  uru g‘ larning o g‘ irligi, ( g ) 
                   s - shu uru g‘ larning namligi, ( % ) Absolyut o g‘ irligiga ko‘ra uru g‘ lar  og‘ir ,  o‘ rtacha va yengil uru g‘ larga bo‘linadi. 
Masalan, o g‘ ir uru g‘ lar  (g)  : soya 1000 - 1200 ;  chigit  110  - 165 ;   к ungabo q ar 45- 
100; 
O‘rtacha og‘irlikdagi urug‘lar (g): maxsar 20  -  50; zig‘ir    3  -  15; 
Engil urug‘lar (g): raps 1,9  -  5,5; kunjut 2  -  5;
            Undan   tashqari   urug‘larning   «tabiiy   og‘irligi»   bor.   Bu   bir   hajm   sochilib
solingan   urug‘larning,   namligiga   mos   og‘irlikni   ayrib   tashlagandagi,   grammlarda
ifodalangan og‘irligidir. Bu kattalikni aniqlaydigan mahsus tarozi bo‘lib, uning bir
hajm   (litr)   urug‘   massasini   to‘plashga   moslashgan   bunkeri   va   silindri   bor.
Yig‘ilgan urug‘ massasi tarozida o‘lchanadi.
            Har   bir   urug‘   yana   «nisbiy   zichlik»   ko‘rsatkichi   bilan   xarakterlanadi.   Bu
ko‘rsatkich   urug‘ning   kimyoviy   tarkibi,   namligi   va   to‘qimalarining   zichligiga
bog‘lik.   To‘qimalar   g‘ovak   bo‘lsa,   ularda   havo   ko‘p   bo‘ladi.   Masalan,
kungaboqarda   umumiy   hajmining   20 - 35%-ni   g‘ovaklardagi   havo   tashkil   etadi.
Moyli   urug‘lar   bu  ko‘rsatkichi   bo‘yicha   ikki   guruhga   bo‘linadilar:   nisbiy   zichligi
birdan   kichik   bo‘lganlar   (kungaboqar   0,65-0,84)   va   nisbiy   zichligi   birdan   katta
bo‘lgan urug‘lar (soya 1,15-1,35; zig‘ir 1,16).
           Urug‘larning fizik xossalari  - absolyut og‘irligi, nisbiy zichligi va geometrik
shakli   ularning   kimyoviy   tarkibi   bilan   bog‘lig‘qir.Urug‘larning   absolyut   og‘irligi
va   nisbiy   zichligi ularning moyliligi bilan to‘g‘ri  proporsional.
Urug‘larning   aerodinamik   xossalari   ularning   absolyut   og‘irligi,   geometrik
shakli,   zichligiga   bog‘liq.   Bu   xossasi   ularni   quritish,   tozalash,   pnevmoo‘zatish
vaqtida   xisobga   olinishi   kerak.   Havo   urug‘   massasi   orasidan   turli   tezlikda
o‘tkazilganda   urug‘lar   qimirlamasligi,   turgan   yerida   harakatlanib   aralashishi   va
havo tezligi oshib kritik darajaga yetganida uchishi mumkin.  
Asosiy   moyli   urug‘lar,   o‘rtacha   tukli   chigitdan   tashqari,   sochilgan   xolatda
(uyumda) o‘zaro juda kam bog‘lanadilar (ilakishadilar). Shuning uchun ular yaxshi
sochiluvchanlikka   egalar   va   ularni   qiya   yuzalardan   yuqoridan   pastga   qarab   oson
harakatlantirish mumkin. Bunda urug‘lar massasi  sochiluvchanligiga urug‘ shakli,
namligi,   massa   tarkibidagi   turli   qo‘shimchalar   turi   va   xolati,   urug‘   sirpanayotgan yuzaning materiali va xolati ta’sir kiladi. Moyli urug‘ning shakli qanchalik sharga
o‘xshash   va   silliq   bo‘lsa   u   shunchalik   sochiluvchan   bo‘ladi.   Ayrim   urug‘lar
namligining   oshishi   (kungaboqar,   zig‘ir,kanakunjut)   ularning   temir   va   yog‘ooch
yuzalar   bilan   ishqalanish   koeffitsientining   ortishiga   olib   keladi.   Urug‘lar
sochiluvchanligi ularni sochilish vaqtida o‘z-o‘zidan navlanishiga (sortlanish) olib
keladi.   Uyumlar   hosil   qilinganda   og‘ir   komponentlar   uyum   konusining   pastki
perimetri   bo‘yicha   joylashsa,   yengillari   konus   uchiga   yaqin   joylashadilar.   Bu
hodisani   urug‘larni   avtomobilda   trasportirovka   kilganda   ham   ko‘zatish   mumkin.
Bunda og‘ir urug‘lar va qo‘shimchalar urug‘- massasi  tubiga tushib qoladi. Urug‘
massasidan o‘rtacha namuna olganda shu hodisaga ahamiyat berish kerak.
            Urug‘larning   fizik-kimyoviy   ko‘rsatkichlaridan   asosiylari:   sorbsionligi,
gigroskopligi   va   teplofizik   xossalaridir.   Ularning   bu   xossalari   asosan   terimdan
keyingi qayta ishlash va saqlash sharoitlarini belgilaydi.
              Urug‘larning   yuqori   sorbsion   xususiyatlari   ular   to‘qimalarining   xossalariga
bog‘lik.   Ular   yuzlarining   tez   sorbsiya   va   desorbsiya   qilishi   urug‘   to‘qimalari
xususiyatlariga   bog‘liq.   Urug‘lar   massalari   sorbsiyalash   qobiliyati   esa   massa
ichidagi   havo   bilan   to‘lgan   bo‘shliqlarga   bog‘liq.   Moyli   urug‘larning   havodan
namlikni   sorbsiya   qilishi   gigroskopikligi   ko‘prok   amaliy   ahamiyatga   ega.   Agar
havodagi suv parining parsial bosimi urug‘ yuzasiga yaqin yerdagidan katta bo‘lsa,
sorbsiya   jarayoni   aksincha   bo‘lsa   desorbsiya   jarayoni   boradi.   Asosan   havo
namligini sorbsiyalash va desorbsiyalash o‘zaro dinamik muvozanatda bo‘lib, vaqt
birligi   ichida   sorbsiyalangan   va   desorbsiyalangan   suv   miqdori   bir   xildir.   Tashki
muhit   suv   parining   parsial   bosimi   va   temperaturasiga   ma’lum   miqdorda
sorbsiyalanadigan   va   desorbsiyalanadigan   suv   miqdori   moe   keladi.   Havo  namligi
100%   dan   osh s a   urug‘lar   havodan   suv   parini   sorbsiyalamay,   tomchi-suyuklikni
singdira boshlaydi. Bu namlik gigroskopik namlik deyiladi.
              Urug‘larning   fiziologik   xususiyatlarini   nafas   olish   intensivligi,   unib
chiquvchanligi va unib chiqish energiyasi kabi ko‘rsatkichlar baholaydi.
Urug‘ massasi faqat bir turdagi urug‘lardangina iborat bo‘lmay boshqa urug‘lar va
qo‘shimchalardan tashkil topgan.  Bu  qo‘ shimchalar mineral va organik ifloslardan va zaxarlangan uru g‘ lardan iborat bo‘ladi.
        Urug‘larning nafas olish intensivligi yuqorida ko‘rib chiqqanimizdek saqlash
jarayoniga   ta’sir   qiladi.   Bu   ko‘rsatkichni   vaqt   birligida   ajralib   chiqqan   SO
2   ning
mikdoriga   karab   aniqlash   mumkin.   Urug‘larning   nafas   olish   intensivligi   va   unib
chiquvchanligi ko‘rsatkichlari ko‘prok agrotexniklar uchun ahamiyatlidir. Xulosa
           Moyli ururlarga standart asosiy 5 bo‘limdan tashkil topgan: aniqlash, tovar
klassifikatsiyasi,   texnik   shartlar,   sifatni   aniqlash   usullari,   saqlash   va
transportirovka qilish.
1  - bo‘limda   urug‘ni ishlatish maqsadi aniqlanadi.
2   - bo‘limda     tovar     klassifikatsiyasi      bo‘lib,     unda     urug‘ning     botanik     va
morfologik belgilariga, biologik o‘ziga xosligi yoki o‘stirilgan rayoniga ko‘ra turi
aniqlanadi.   Ma’lum   turdagi   urug‘da   5,   10,   15%   ko‘rsatkichlar       bilan
chegaralangan   boshqa   turdagi   urug‘lar   (aralashgan   xolda)   normasi   ko‘rsatilgan.
Agar   aralashgan   urug‘larning   miqdori   belgilangan   normalardan   oshiq   bo‘lsa,   bu
urug‘lar   massasi   turli   urug‘lar   aralashmasi   deb   nomlanadi   va   asosiy   hamda
qo‘shimcha urug‘larning (%) miqdori ko‘rsatiladi.
3-bo‘limda   urug‘lar   sifat   ko‘rsatkichlariga   qo‘yiladigan   talablarning   miqdor
kattaliklari ro‘yhati keltirilgan. Shu talablar asosida, urug‘ning namligi, ifloslanish
darajasi, mikroorganizmlar miqdori va boshqa ko‘rsatkichlari bo‘yicha, uning sifat
guruhi   aniqlanadi.   Shu   bo‘limning   o‘zida   moyli   urug‘lar   massasida   bo‘lishi
mumkin bo‘lgan moyli qo‘shimchalar va iflosliklarning to‘liq ta’rifi berilgan.
4   -   bo‘limda   standartlarni   aniqlash   uchun   qo‘llaniladigan   moyli   urug‘lar   sifat
ko‘rsatkichlarining talablar ro‘yxati kiritilgan.
5 - bo‘limda aniqlangan navli urug‘ni joylash va saqlash prinsiplari bayon etilgan.
              Moyli   urug‘lar   massasi   millionlab   urug‘lardan   tashkil   topganligi   uchun,
ularning   o‘rtacha   ko‘rsatkichi   tushunchasi   ishlatilishi   mumkin.   Urug‘   va
mevalarning   xususiyatlari   ularning   morfologiyasi,   anatomiyasi   va   kimyoviy
tarkibiga bog‘liq bo‘lib, har bir moyli o‘simlik uchun o‘ziga xosdir.   Uru g‘ larning
texnologik   sifatini   fizik-mexanik,   fizik-kimyoviy   va   fiziologik   (biologik)
ko‘rsatkichlar belgilaydi. Foydalanilgan  adabiyotlar :
1. В.М.Копейковсий   и   др.   Технология   производства   растительных
масел. – М.: Легкая и пищевая промышленность, 1982 г.
2. В.Г.Шербаков.   Технология   получения   растительных   масел.   М.:
Колос. 1992 г.
3. В.Г.Шербаков.   Биохимия   и   товароведение   масличного   сырья.   –
М.:Агропромиздат, 1991 г.
4. Белобородов   В.В.   Основные   процессы   производства   растительных
масел. – М.: Пищевая промышленность, 1966. – 478 с.
5. Гавриленко   И.В.   Оборудование   для   производства   растительных
масел. – М.: Пищевая промышленность, 1972. – 312 с.
6. Голдовский А.М. Теоретические основы производства растительных
масел. – М.; Л., 1958. – 446 с.
7. Руководство   по   технологии   получения   и   переработки   растительных
масел   и   жиров/Под   ред.   А.Г.Сергеева   и   др.   –   Л.:   ВНИИЖ.   –   т.   I,   кн.
1,1975. – 725 с., т. I, кн. 2, 1974. - 591 с.; т. II, 1973. - 350 с.
8.  Халимова У.Х.  O` симлик мойлар н и ишлаб чи қ ариш технологияси. Т.
O`қ итувчи, 1982, 246 б.
9.   ВНИИЖ,   Руководство   по   технологии   получения   и   переработки
растительных масел и жиров, том I кн 1, Л. 1975; том II, Л. 1973; том III,
кн 1, 1985.
10.   ВНИИЖ,   Руководство   по   методам   исследования,
технохимическому   контролю   и   учету   производства   в   масложировой
промышленности, том I, Л. 1967, том II, том III, Л. 1964 г.

Kungaboqar moyini neytrall idishlarga qadoqlash texnologiyasi kurs ishi

Купить
  • Похожие документы

  • “Lentali konveyerning yuritmasini hisoblash”
  • O’zbekiston Respublikasi ta’lim tizimidagi islohatlar yutuq va istiqboli (Navoiy viloyati misolida)
  • Korxona va tashkilotlarda sifat menejmenti
  • Ishsizlikning iqtisodiy va ijtimoiy oqibatlari
  • Korxonaning moliyaviy natijalarini

Подтвердить покупку

Да Нет

© Copyright 2019-2025. Created by Foreach.Soft

  • Инструкция по снятию с баланса
  • Контакты
  • Инструкция использования сайта
  • Инструкция загрузки документов
  • O'zbekcha